Berichten

Geplaatst op

Ook miljardairs Managuay geven fortuin weg

Het logo van de actiegroep Alcoholisten uit de Anonimiteit

MATAQUINTOS – In navolging van hun Amerikaanse evenknieën Bill Gates en Warren Buffett hebben gisteren ook enkele Managuayaanse miljardairs beloofd een deel van hun fortuin te schenken aan goede doelen.

Zo doneert Ezequiel Amalfetti, de oprichter van uniformenfabrikant Guapo Papi, een bedrag ter waarde van 300 miljoen euro aan het persoonlijke fonds van generaal Muchacho, ‘Help mijn dochter aan goede schoenen voor haar bruiloft’.
Tequilatycoon Alonso Ruíz Romba verdeelt 500 miljoen over de actiegroep Alcoholisten uit de Anonimiteit, de Nationale Federatie van Agavetelers en zijn grootste inkomstenbron, de Vakbond voor spoorwegpersoneel.

Manuel Carracha Mutuletti van landmijnenverwijderingsbedrijf Bomba! zegde toe om 750 miljoen euro te storten in het Fonds van de Nationale Strijdkrachten van Managuay.
Een van de rijkste vrouwen van het land, lapdancer Joyce ‘Cascanueces’ Calderón, geeft 250 miljoen aan de Educatiegroep voor Etiquette in Erotische Horecagelegenheden (een onderafdeling van de Managuayaanse Vereniging van Huivrouwen).
Bendido Zueño, de voorzitter van de Managuayaanse toepvereniging, twijfelt met 475 miljoen vrij te besteden euro’s nog tussen de kaartclub van beulen in het leger ‘Ik Sla Er Zeven’, het Comité Afschaffing Slavenarbeid Nee! en de Pleitbezorgers Voor Hygiënische Of Dan Toch Op Zijn Minst Minder Ranzige Peeskamers.
Geplaatst op

Voorbereidingen op verhit Nieuwjaar in de Andes


SAN CRISTÓBAL – Ramira Martí staat doodgemoedereerd een shaggie te roken terwijl ze jerrycans benzine doorgeeft op het centrale plein van San Cristóbal, een stadje in de Andes van Managuay. ‘Geen punt,’ lacht ze, ‘er verbrandt hier elk jaar wel iemand.’


Door Jens Mikkelsen

De jaarwisselingen in het Zuid-Amerikaanse land zijn berucht: illegaal vuurwerk zorgt voor honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen.

Ramira Martí weet wel beter. Het volksfeest van San Cristóbal bestaat uit het aanleggen van een vuur dat wel vijftien meter hoog kan worden en waar de jonge mannen van het plaatsje zo dicht mogelijk tegenaan moeten dansen. Wie als eerste zijn snor schroeit, ontvangt derdegraads brandwonden in zijn gezicht, maar ook de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.
Ramira lacht: ook zij was ooit zo’n scholiere. ‘Ik was vijftien, dus wist van toeten noch blazen. Ik vond er niks aan. Dus toen hij zijn vriendengroep erbij haalde, ging ik er snel vandoor!’
Het wordt een enerverend feest, vanavond in San Cristóbal.
Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Cor Favor

Cor Favor op de veranda van Bar CORazón

‘Even een showtje doen,’ zegt Cor Favor. Hij klimt in de palmboom naast zijn veranda en zingt uit volle borst: ‘Een pikketanussie gaat er altijd in/ Een pikketanussie maakt je blij van zin!’ In de verte, langs het strand, steekt een Nederlandse toerist zijn duim op.

Cor van de Besselaar wordt op 1 april 1959 geboren in de Amsterdamse Jordaan. Op achtjarige leeftijd zingt hij al smartlappen in Ouwe Sien, de stamkroeg van zijn vader. Na een aantal vruchteloze pogingen om door te breken als volkszanger ontmoet hij in 2002 op de Wallen de 21 jaar jongere Bonita. Ze emigreren naar haar geboorteland Managuay, waar Cor uitgroeit tot een ster. Als Cor Favor scoort hij een monsterhit met ‘La zorrita del rincón’ (‘Het kleine hoertje op de hoek’, 2007), al snel gevolgd door ‘Mama tiene que llorar otra vez’ (‘Mama moet weer huilen’, 2008). Ook vertaalt hij Nederlandse schlagers naar het Spaans, zoals Johnny Jordaans ‘Pruimenpap’ (‘Puré de prunas’, 2012).

Tegenwoordig runt de zanger Bar CORazón, aan de oever van het Lago de Agua. Hij is inmiddels gescheiden van Bonita en woont nu samen met de achttienjarige Felicia, met wie hij vier kinderen heeft. Daarnaast heeft hij nog negen kinderen uit twee eerdere huwelijken, drie lat-relaties en uit één keer ‘poereloeren na een pilsje.’

Het streelt Cor dat zijn succes nu ook tot Nederland doordringt. Een optreden op Noorderslag lonkt, de cameraploeg van Ali B op volle toeren is net vertrokken. Cor: ‘Ik weet niet of ze die opnamen gaan gebruiken, hoor. De rapper die zou komen, Vieze Kneus heette die, haakte af toen hij hoorde dat hij met de boot naar Managuay moest. Ach ja, ken mij het schelen.’ Hij heft hij zijn glaasje jenever. ‘Un aguardiente, un aguardiente, un aguardiente hay que aceptar!’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Guillermo del Barrio

Geplaatst op

Rel om Managuayaanse inzending Oscars

Manuel Hermoso, hoofdrolspeelster van ‘Santana’

LOS ANGELES – De organisatie van de Oscars in Los Angeles heeft Santana, de Managuayaanse inzending, op voorhand uitgesloten van deelname. De regisseur van Santana voelt zich ‘als porno’ behandeld.


Santana vertelt het verhaal van het gelijknamige, negentienjarige meisje dat onstuimig de liefde bedrijft met een enchiladakoerier, waarna deze haar aanraadt meer van de wereld te zien. Santana vraagt daarop een lift aan een vrachtwagenchauffeur, met wie zij, in diens cabine, wederom onstuimig de liefde bedrijft. Aangekomen in het dichtstbijzijnde stadje, gaat Santana onmiddellijk over tot het onstuimig bedrijven van de liefde met een toevallig passerende handelaar in cactussen, en niet veel later met vier modderworstelende nonnen. Gedurende haar verblijf in het stadje doet Santana niet veel meer dan onstuimig de liefde te bedrijven met onder meer een kostschooljongen, een tuinman, een rumstoker, de vrouw van de rumstoker, de pokervrienden van de rumstoker en hun vrouwen tegelijk, en een lamascheerder. 
De regisseur van Santana, Francisco ‘El Toro’ Estigue, noemt de beslissing van de Amerikaanse Oscarorganisatie om zijn film te weigeren onbegrijpelijk. ‘Het is gewoon een film over de liefde. En het onstuimig bedrijven ervan.’ 
De Academy of Motion Picture Arts and Sciences benadrukt dat niet het concept van onstuimige liefde het probleem is, maar de expliciete manier waarop de scènes zijn gefilmd en het feit dat zij 65 minuten in beslag nemen van de in totaal 71 minuten durende film (inclusief aftiteling).
Geplaatst op

Oppositie fel gekant tegen akkoord

Een kakkerlak in het parlementaire restaurant La Cucaracha

MATAQUINTOS – De partijen die niet aan het parlementaire toeptoernooi mogen meedoen, hebben het toepakkoord met de grond gelijk gemaakt. Een greep uit de reacties.

‘Het is goed om te horen dat vroegtijdig uitgeschakelde toepers nog steeds op een glaasje rum kunnen rekenen,’ gromt Benedetto Schweinsteiger van de Socialistische Partij. ‘Maar nu zowel Liberalen, Christelijken als PPP’ers aan hun vingers likken, raak ik die toepkaarten nooit meer aan.’

Volgens Feminina Anselmo van milieuorganisatie De Groene Beweging wordt het ‘onmiskenbaar een toernooi van Paco Tornado. Het gaat vooral om hoe je niet-toepende parlementariërs mag wegslaan, terwijl de kwaliteit van het spel al jaren afglijdt.’

De voorman van de Tequilapartij reageert met: ‘Dit wordt geen toeptoernooi, maar een poeptoernooi,’ en bestelt in de parlementsbar een extra borrel.

‘Ach, politiici – het zijn allemaal kakkerlakken,’ bromt buiten de heer G. Man in de Straat. ‘Wat dat betreft komen die 500 extra insektenverdelgers goed van pas.’

Geplaatst op

Lamabord (1)

De oorspronkelijke Spaanse versie van El juego de la oca

Het aloude spel ganzenbord is ook in de Andeslanden bekend. Alleen zijn daar de pionnen geen ganzen, maar lama’s. Deze wijziging voerde Umberto ‘Guapi’ Bantaro (regeerperiode: 1839-1841) in, een van de eerste dictators van Managuay na de onafhankelijkheid van Spanje. Voor Bantaro waren ganzen symbolen van ‘Europese homoseksualiteit’, en hij zocht naar een krachtiger, inheems wezen. ‘Zijn wij niet allen lama’s?’ vroeg hij zich af.

Overigens is deze wijziging in het ganzenbord de belangrijkste erfenis van Bantaro, samen met het vergroten van de standaardmaat voor tequilaflessen naar een hele liter en de verplichting voor prostituees om hun onderkantje na elke drie klanten te wassen met lamamelk.

Voor iedereen die de figuurzaagversie van Lamabord/ El juego de la llama heeft besteld, maar door de slechte drukkwaliteit de teksten niet kan lezen, publiceren wij ze hier.

6 – De brug
Langs de kant van de weg staat een panfluitgroep te spelen. Je rent ervandoor. Ga naar 12.

Geplaatst op

Een rechts kabinet: Managuay heeft er niets aan

VVD-leider Mark Rutte

Het vaarwel van Joris Voorhoeve aan zijn oude partij, de VVD, heeft in buitenlandse hoofdsteden de wenkbrauwen omhoog doen gaan. Wat kan mij dat schelen, vraagt u? Misschien niets, maar dat het onze toekomstige politiek leiders evenzeer koud laat, is verontrustend. Mark Rutte zoekt zijn aanstaande vrouw niet hangend aan een liaan in de Managuayaanse jungle, maar bij een grootsteeds meisjesdispuut. Maxime Verhagen denkt dat de Wereldomroep iets is voor Nederlanders op een Franse camping en Geert Wilders, ach, Geert Wilders – die wil de ontwikkelingssamenwerking zozeer beperken dat geen dictator in het buitenland nog een fatsoenlijke stalen neus op zijn laarzen kan betalen.

En dat terwijl Nederland zoveel vooruitgang heeft geboekt in Zuid-Amerika, en in Managuay in het bijzonder. Toen ik eerder dit jaar op werkbezoek in Mataquintos was en een gloednieuw strafkamp bezocht, werd ik spontaan getrakteerd op maïsbier toen ik zei dat ik in Utrecht woonde. De kampdirecteur troonde me mee naar de gevangenenverblijven, geleverd door een varkensflatbouwer uit Berkel-Enschot. Ervoor prijkte een rij hippe guillotines van Droog Design. ‘Zonder Holland liepen we hier nog met bijlen rond,’ grapte hij. Nog steeds is de handbijl een onontbeerlijk instrument van de cipiers, maar zijn punt was duidelijk: ook dát is ontwikkelingshulp.

Wie denkt dat Nederland de geldbuidel omkeert zonder ooit iets terug te ontvangen, vergist zich. Talloze autochtone Nederlanders hebben het liefdesvirus opgelopen bij hun Managuayaanse droomvrouw, in de rosse buurt van Amsterdam of Deventer. Dat ze er waarschijnlijk een ander virus gratis bij kregen, is bijzaak. En welke man kan nog ontladen zonder een schone van de Zuid-Managuayaanse pampa’s, die voor weinig geld – we blijven een zuinig volkje – tot veel bereid is? De gevleugelde woorden ‘Ze doet alles’ zullen niet meer zijn wat ze waren als Rutte-1 zijn zin krijgt.

En dan de Wereldomroep. Tot in Chaco, hoog in het Andesgebergte, brengt Hilversum de boodschap van democratie, vrijheid van pers en tolerantie. Het zijn waarden waarom in Managuay doorgaans hard gelachen wordt en wie betrapt wordt op het luisteren naar de Nederlandse Wereldomroep wordt 50 maal geslagen met een levende anaconda – maar we zijn er. Dat is wat telt.

Een kabinet van CDA, VVD en met gedoogsteun van de PVV gooit al die verworvenheden in één klap weg. In de woorden van generaal Jamón, staatshoofd van Managuay: ‘Het is net als met dissidenten: eenmaal weg, komen ze nooit meer terug.’

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.blogspot.com

Geplaatst op

Formatie verloopt stroef, zegt iemand

Het parlementsgebouw in Mataquintos, Managuay


MATAQUINTOS – De formatie in Managuay verloopt stroef. Dat heeft iemand bekend gemaakt.

De twee informateurs die na de parlementsbenoemingen van 12 september zijn aangesteld, hebben moeite alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Hun taak is het om politieke partijen te vinden die samen een toeptoernooi willen organiseren in het Managuayaanse parlement. Aangezien in de militaire dictatuur de macht ligt bij generaal Jamón en niet bij de volksvertegenwoordigers, is de leiding van dit parlementaire toeptoernooi het hoogst haalbare voor de beroepspolitici.

Wel zijn de informateurs verheugd dat hun taak is vergemakkelijkt nu generaal Jamón eindelijk de definitieve zetelverdeling openbaar heeft gemaakt. Het staatshoofd had daar tot dusver ‘geen zin in.’ Jamón krijgt daarnaast complimenten voor het feit dat hij ditmaal daadwerkelijk 100 parlementariërs heeft benoemd voor het 100 zetels tellende parlement. Vorige keer kwam hij tot 105 en moesten extra stoelen worden bijgezet.

Zoals verwacht zijn de verschuivingen minimaal. De grootste partijen blijven de Liberale Partij van Marco Ruteño (32 zetels, +6) en de Socialistische Partij van Teodorico Juez (26 zetels, +0). Verder: Tequilapartij 21 (+0), Ultrasocialistische Partij 1 (+0), Christelijke Partij 16 (-5), de extreem-rechtse PPP 2 (+0), De Groene Beweging 1 (+0) en de extreem gematigde partij Dictatuur 66 bleef steken op 1 zetel (+0).

Geplaatst op

Trend: Zen met lama’s

Managuay-gangers wisten het al, maar nu is de Zuid-Amerikaanse wellness-trend eindelijk de Atlantische Oceaan overgestoken: zen met lama’s. Website Zen.nl (‘Voor meditatie met effect’) doet, zo tipte onze lezer Herman Roovers, in een nieuwsbrief verslag van een heilzaam verblijf op een lamaboerderij in de Franse Pyreneeën. ‘Aan de lama’s is niet veel werk,’ schrijft deelneemster Susanne van den Heuvel, maar tijdens het bosmaaien kwam ‘de schoonheid van ‘het zijn’ naar boven.’ Goed bezig, Susanne! Klik hier voor haar hele verslag.

Het Managuayaanse ministerie van Industrie en Culinaire Zaken blijft bij zijn oude standpunt inzake lama-zen: ‘Een lama is er om op te eten, niet om over na te denken.’

Geplaatst op

Managuay claimt toppositie klimaatgevecht


MATAQUINTOS – De Zuid-Amerikaanse bananendictatuur Managuay voorspelt een voortrekkersrol op de klimaatconferentie van Kopenhagen later deze maand. Een opmerkelijke ambitie van een land dat tot vorige week woensdag geen aparte ministersportefeuille Milieu kende.

De belaste generaal, Hérculo Pinto de Caña (foto), sinds vorige week minister van Foltering én Milieu, onderstreept de inspanningen die zijn land zich getroost. ‘Tot 1976 waren wij het schoonste land ter wereld. Die koppositie moeten wij herwinnen.’ In dat jaar stond de toenmalige maoïstische regering voor het eerst particulier autobezit toe. Pinto de Caña’s CO2-reductieplannen variëren van zuiniger motoren en windenergie tot recycleerbare dwangbuizen en klimaatneutraal mosterdgas, Managuays belangrijkste exportproduct.
Bijkomend probleem voor Pinto de Caña zal het regeringsvliegtuig zijn waarmee hij naar Kopenhagen wil reizen, een afgekeurde Toepolev met Antonov-reserveonderdelen die al sinds 1991 uit het Deense luchtruim wordt geweigerd.