Berichten

Geplaatst op

Minister nodigt Obama uit voor werkbezoek zorg


MATAQUINTOS – Generaal Traiano Bendigas, minister van Volksgezondheid en Kernafval, heeft Barack Obama uitgenodigd voor een werkbezoek. ‘De zorg kan veel goedkoper.’

Aanleiding is de stemming over de hervormingen van de Amerikaanse gezondheidszorg aanstaande zondag in Washington. Volgens Bendigas kan de VS nog wat leren van de ‘Managuayaanse efficiëntie’. ‘Soms is de afdeling neonatologie onderbezet. En soms moet een ziekenhuis radioactief afval opslaan. Dan schuif je die wiegjes toch aan de kant en zet je een paar vaten uranium neer?’

Georganiseerde gezondheidszorg is in Managuay vrijwel afwezig. Toch prees Bendigas zijn beleid. ‘Amerika heeft 46 miljoen onverzekerden. Wij bij lange na niet!’ Managuay telt circa vier miljoen inwoners. Volgens Bendigas is ‘het succesverhaal’ te danken aan Wálter Bendigas, hoofdchirurgijn van Managuay en tevens zijn broer. ‘Wálter is geen foutloze hersenchirurg, maar zijn aderlatingen zijn fenomenaal.’

Geplaatst op

Nederlands elftal wil niet met bus reizen

Ibrahim Afellay in actie tijdens de wedstrijd Brazilië–Nederland van afgelopen zaterdag

MATAQUINTOS – De sportbond van Managuay had graag vandaag het Nederlands elftal op bezoek gehad, maar Oranje wil niet met de bus.

Het Nederlands elftal vliegt vandaag van Brazilië naar Uruguay, waar het woensdag een oefeninterland speelt. Vital Vidal, woordvoerder van de Managuayaanse sportbond, had graag een tussenstop in de bananendictatuur gezien. Dat had dan via een busreis gemoeten, omdat het nationale vliegveld van Mataquintos vanwege een schilderbeurt al weken is gesloten.

Maar een assistent van bondscoach Bert van Marwijk laat weten dat Oranje liever niet met de bus door Zuid- Amerika trekt. ‘Dit omdat de voetballers niet willen worden overvallen door gangsters, bendes of andere criminelen.’ Vidal: ‘Hou toch eens op over onze douaniers. Als u eenmaal de grens gepasseerd bent, is Managuay een geweldig land om te zijn.’

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De rebellen

Maohattan

‘Excellentie, wanneer begint u vredesbesprekingen met de maoïstische rebellen?’ De fotocamera’s flitsen. ‘Niet eerder dan op het juiste moment,’ bast generaal Bernardo Moto y Tomo, de Managuayaanse minister van Defensie en Kinderdagverblijven. ‘En dat is wanneer het hoofd van de laatste rebel op mijn stoep ligt.’

Wat Colombia doet, doet Managuay uitdrukkelijk niet: onderhandelen met terroristen. Zo zelfverzekerd als de FARC op dit moment achter een vergadertafel op Cuba zit, zo wanhopig houdt de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad zich schuil in de jungle. Al decennia dragen in Managuay links en rechts om de zeven jaar de macht aan elkaar over. De Terechte Staatsgreep van generaal Jamón vond plaats in 2006, dus dit jaar dienen de militairen het veld te ruimen. Maar die maken geen haast.

Niet dat het de rebellen slecht gaat. De Managuayaanse communisten interpreteren het Rode Boekje van Mao zoals Bram Moszkowicz de regels van de Nederlandse Orde van Advocaten: losjes. Rebellenleider Fernando Sapo spreekt van ‘een beweging van principes’, maar ondertussen beschikt zijn hoofdkwartier als enige maoïstische bolwerk ter wereld over een Kentucky Fried Chicken en een meubelboulevard.

Tot 2008 was er zelfs sprake van een heuse vastgoedboom: maoïstische projectontwikkelaars verdienden miljarden peso’s met de bouw van luxeappartementen, multiplexcinema’s en een ultramodern bankendistrict genaamd Maohattan. Het einde kwam tegelijk met de economische crisis, maar dat was toeval – de torenflats verrieden simpelweg de ligging van het rebellenkamp en regeringstroepen stormden eropaf. Binnen twee maanden woonden de rebellen weer in uitgegraven gaten in de grond.

Een laatste vraag aan de minister. ‘Volgens de buitenlandse pers wil de junta geen vrede, omdat ze baat heeft bij oorlog. Klopt dat?’ ‘De buitenlandse pers is drek,’ antwoordt Moto y Tomo. Hij staat op. ‘Maar ik moet weg nu, ik heb een diner met Vicente Corriente, de directeur van wapenfabrikant ManaBomba.’
Enrique Furioso

Foto Conrado Blanco
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Vrouwendag

Vrouwen in Managuay

Aan de toog in tequilabar Zócalo in Mataquintos. ‘Internationale Vrouwendag? Internationale Snauwendag!’ bromt loodgieter Rico. ‘Internationale Klerenvouwendag,’ grapt Jorge, een boekhouder. ‘Kom, kom,’ sust ambtenaar Rosario. ‘Een vrouw heeft ook een positieve kant. O nee, dat is een batterij!’

Waar in Rusland vrouwen bloemen krijgen, mag de Managuayaanse mujer al blij zijn als haar man haar vandaag geld geeft om er een paar te kopen. Hoffelijkheid is hier geen gewoonte. Volgens sommigen ligt dat aan de cultuur van machismo, waarbij zij steevast wijzen op de regering-Jamón. De enige vrouw in het generaalskabinet is Virginia Ugarte Ramírez, als wachtmeester eerste klas enkel een ‘troeteltrutje’, en bovendien slechts minister van Linkse hobby’s, waaronder cultuur.

Toch is dat te simpel. Toegegeven, karweitjes als koken, wassen, strijken, dweilen, stofzuigen, bedden verschonen, boodschappen doen, kinderen opvoeden, het vuilnis buiten zetten, een kozijn vervangen, de badkamer betegelen, dakdekken, schoorsteenvegen, een muurtje metselen en het middelgrote hak- en breekwerk zijn nog steeds typische vrouwenklusjes, maar voor de rest zijn de taken in Managuay min of meer gelijk verdeeld.

Bovendien hebben vrouwen het voordeel dat zij – mits niet te onaantrekkelijk – zich op plaatsen kunnen manoeuvreren die voor veel mannen onbereikbaar zijn. Zo werd de negentienjarige Luísa Campaña twee jaar geleden bijna afgevaardigd naar het Eurovisie Songfestival, omdat zij bereid was tijdens het zingen van het lied ‘Caramba! (Where Is My Pantyhose?)’ uit de kleren te gaan. Het feest ging niet door omdat Zuid-Amerikaanse landen van deelname zijn uitgesloten, maar toch: een man was het nooit gelukt.

In tequilabar Zócalo hangt Rico over een serveerster. ‘Jij schenkt, ik drink. Dat is toch gelijkheid?’ Rosario en Jorge proberen een andere op schoot te trekken ‘voor een goed gesprek over emancipatie.’ Dan slaat de klok het middaguur. Eén voor één strompelen de mannen de straat op. Tijd voor siësta.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

1600 jaar oud Manca-beeld ontdekt

1600 jaar oud, maar tijdloos: de inwendige problemen van een kater

LA LIBERTINA – Wetenschappers hebben in de jungle van Managuay een grote sculptuur van het Manca-volk ontdekt. Het beeld is circa 1600 jaar oud en stelt brakende figuren voor, waarschijnlijk na een avond zwaar tafelen.

De Manca’s kenden in de eeuwen voor de komst van de Spanjaarden in 1505 het toppunt van hun beschaving. Het is niet voor het eerst dat artefacten worden gevonden die hun cultuur nauwkeurig uitbeelden. Eerder werden al de restanten aangetroffen van een bordeel gemaakt van aangestampte klei en vorig jaar stuitten archeologen op een wandtapijt met daarop een situatie die waarschijnlijk het best kan worden omschreven als de eerste drive-by shooting uit het precolumbiaanse tijdperk.

Geplaatst op

Vakantieboekspel: De vijfde winnaar!

Persbureau Managuay feliciteert de winnaar van september… Frans Pollux uit Venlo! Frans, gefeliciteerd. Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek komt snel jouw kant op. Om precies te zijn: in het voorjaar van 2013, als het daadwerkelijk verschijnt. Maar eerst ontvang je van ons een aardigheidje.

Frans won met zijn antwoord op de vraag: hoe zou u in het bovenstaande trappenhuis in Managuay afrekenen met uw grootste vijand? Zijn plan: ‘Ik zou alles volzetten met hongerige lama’s en dan mijn vijand verkleden als een zak lama-eten en hem dan tussen de lama’s laten gooien en dan zelf vanaf het loop-bruggetje toekijken.’
Een plan uit het boekje van de Managuayaanse geheime dienst dus. !Bien hecho!

Ook een Vakantieboek winnen? Houd aan het begin van elke maand deze site in de gaten. Tot ziens in oktober!

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Geplaatst op

‘Bouterse was slechts kleine drugsbaas’

MATAQUINTOS – De onthulling dat de Surinaamse president Desi Bouterse vijf jaar geleden innige banden had met een grote transporteur van drugs in Zuid-Amerika, moet worden gerelativeerd.

Dat zegt Adalberto Silencioso, een Managuayaanse cocaïnebaron en directeur van het raffineerbedrijf Coca Loca. Silencioso noemt zichzelf een écht grote drugsbaas, ‘de Pablo Escobar van Managuay’. Over de organisatie van het Zuid-Amerikaanse drugsverkeer halverwege de jaren 2000: ‘Ik had in die tijd regelmatig bijeenkomsten met de Pablo Escobar van Venezuela, de Pablo Escobar van Brazilië, de Pablo Escobar van Peru en de Pablo Escobar van Ecuador. Bouterse mocht ook af en toe aanschuiven, maar omdat hij zo’n klein drugsbaasje was, noemden we hem Pablito.’

Op de vraag of Silencioso het betreurt dat Bouterse nu uit het drugscircuit is, verschijnt er een spottende glimlach op zijn gezicht. ‘Hoezo uit het circuit? Hij is nu toch president?’

Geplaatst op

Jan Pronk sluit zich aan bij maoïstische rebellen

Jan Pronk


LA LIBERTINA – Jan Pronk sluit zich aan bij de maoïstische rebellen in het Zuid-Amerikaanse Managuay. Het nieuws volgt een dag nadat de oud-minister bekend maakte dat hij uit de PvdA stapt.

Dat blijkt uit een brief die Pronk heeft geschreven aan Fernando Sapo, de leider van de Managuayaanse rebellenbeweging De Oplichtende Pad. Pronk, die de PvdA verwijt ‘zich steeds verder van de beginselen van de sociaal-democratie verwijderd’ te hebben, zegt daarin te kiezen voor ‘linkse zuiverheid’. Een woordvoerder van de rebellen citeerde vanochtend op een persconferentie uit de brief. ‘Uw beweging koestert dezelfde solidariteit die ik mij eigen maakte in de jaren zestig en zeventig,’ schrijft Pronk. ‘Schouder aan schouder staan met de ander, mits hij het met je eens is, en anders hem vermorzelen. Dat spreekt mij aan.’

De rebellen zijn verheugd met de sollicitatie van Pronk. ‘Wij delen hetzelfde gedachtegoed,’ aldus de woordvoerder. ‘Ook wij maken ons druk over het feit dat de Nederlandse regering de norm van 0,7 procent voor het ontwikkelingsbudget heeft losgelaten. Dat slaat een enorm gat in onze begroting. Ontvoeringen brengen steeds minder op.’

De rebellen hopen dat Pronks ervaring met het beschermen van de zwakkeren hun cocaïne-export kan opkrikken. ‘Onze cocaboeren lijden onder concurrentie van goedkope, synthetische drugs uit het Westen. Daar kunnen wij niet tegenop.’ De woordvoerder suggereert het trekken van ‘rode contouren’ om afzetgebieden te markeren, zoals de ex-PvdA-minister ooit deed in zijn Vijfde Nota Ruimtelijke Ordening.

Het is nog onduidelijk wanneer Pronk zich in de Managuayaanse jungle meldt voor zijn basistraining. ‘Het struikelblok is zijn lichte weerzin tegen het hanteren van een kalasjnikov,’ zegt de woordvoerder. De rebellen zijn ervan overtuigd dat Pronk zijn verstand zal volgen, maar houden een slag om de arm. ‘Wie meer dan een halve eeuw oud is, neemt niet luchthartig afscheid van verroeste denkbeelden.’

Geplaatst op

Sinterklaasfeest verstoord door panfluitbendes

Sinterklaas, zonder paard, met Pablo, de zoon van de Nederlandse consul

MANAGUAY – De Sinterklaasviering op het Nederlandse consulaat in Managuay is gisteren ruw verstoord door lokale panfluitbendes.

Ruim dertig panfluitformaties blokkeerden urenlang al fluitend de ingang, de hal en de bar van het consulaat. Een van de muzikanten verklaarde te zijn afgekomen op de belofte van gratis ‘peper, noten, gouden munten en snoep.’ Een ander zei meer van Sinterklaas te houden dan van Sint-Cerberus, de Managuayaanse kinderheilige. ‘Sinterklaas gooit zijn noten tenminste niet recht in je oog.’

Ondanks het tumult spreekt de Nederlandse consul, Frederik de Zeeuw, van een geslaagde viering. Dat de panfluitmuzikanten na ontruiming zeven kratten jenever en een zwevend toilet hebben meegenomen, wil hij niet goedpraten, maar ‘de Managuayaanse cultuur is nu eenmaal vrijgeviger dan de onze.’ De gebroken poot die het paard van Sinterklaas in het gedrang opliep, noemt De Zeeuw echter onvergeeflijk. Al voegt hij eraan toe: ‘Been. Het is been. Een paard is een edel dier.’

Geplaatst op

‘Doping-Tour’ onthaalt farmaceuten als sponsor

La Ronda de Managuay voert dit jaar deels over de Managuayaanse pampa,
waar het ontwijken van lama’s de grootste uitdaging is


MATAQUINTOS – De Ronde van Managuay, die zaterdag van start gaat, heeft drie grote farmaceutische bedrijven binnengehaald als sponsor. In de Zuid-Amerikaanse ‘doping-Tour’ is het gebruik van epo verplicht.

Dat heeft de voorzitter van de Managuayaanse wielerbond, Sancho Merckx Caudillo, dinsdag bekend gemaakt. Het gaat om de geneesmiddelenfabrikanten Pfizer, GlaxoSmithKline en Roche, die elk een wielerploeg onder hun hoede nemen. ‘Laat ik eerlijk zijn: wij als organisatie zijn dolblij met deze kwaliteitsimpuls,’ zei Merckx Caudillo tijdens een persconferentie. ‘Door de heksenjacht in Europa waren we bang dat onze renners hun prestatieverbeterende middelen thuis zouden laten, maar nu we de producenten in huis hebben gehaald, verwacht ik een wedstrijd met verbluffende resultaten.’

Merckx Caudillo kondigde daarnaast diverse cadeautjes aan voor de deelnemende renners, waaronder ‘ruganaconda’s’ voor een constante massage tijdens het fietsen en rondemissen die je mag meenemen.