Berichten

Geplaatst op

Veel doden bij aanslagen metro Mataquintos


MATAQUINTOS – Bij meerdere explosies in metrostations in Mataquintos zijn vanochtend tientallen doden gevallen. En dat is opmerkelijk, want Mataquintos heeft helemaal geen metro.

De aanslagen zijn opgeëist door de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad en vonden plaats op bouwplekken van de Oost-Westlijn. Die metrolijn is al sinds de jaren 1970 in aanbouw en wordt geteisterd door de constante stroom van staatsgrepen in Managuay. Vermoed wordt dat de rebellen willen voorkomen dat de militaire junta goede sier maakt met de voltooiing van het project. De regering-Jamón spreekt hier schande van, maar deed hetzelfde toen enige jaren geleden de rebellen de scepter zwaaiden.
Het traject van de Oost-Westlijn wordt af en toe gebruikt als testparcours voor de Fiat Banano. Dit van overheidswege geproduceerde personenautootje rijdt op fruitafval en wordt, gezien de povere staat van Managuays autosnelwegen, nu ook aangepast voor spoorrails.
Geplaatst op

Lauwe campagne gemeenteraadsbenoemingen


SAN FERNANDO – In Managuay is het enthousiasme voor de gemeenteraadsbenoemingen van aanstaande woensdag ver te zoeken. Vrijwel overal is al duidelijk welke officieren door generaal Jamón zullen worden aangesteld.

Door Jens Mikkelsen

Zoals in San Fernando (foto), een stadje van 18.000 inwoners in de zuidelijke pampa’s. De lokale strijd om de macht werd al maanden geleden beslist toen korporaal Bisbál de Maracas na een maandenlange belegering de familiewoning van zijn belangrijkste opponent, majoor Przewalski, in de as wist te zetten. Bisbál de Maracas wordt vrijwel zeker tot burgemeester van San Fernando benoemd, waarna de gemeenteraad en bijbehorende kas open staat voor zijn familie, vrienden en zakenrelaties.

De enige gemeente waar de benoemingen nog onzeker zijn, is Alcazar in het moerasachtige noorden. Het is de thuisbasis van de zelfs voor een militaire dictatuur ultrarechtse politicus Paco Tornado, die de Boliviaanse immigranten van Alcazar consequent ‘schurftige chihuahua’s’ noemt, maar gelijktijdig benadrukt dat dit ‘niet persoonlijk’ is.

Geplaatst op

Olympische équipe is zoek


MATAQUINTOS – De Managuayaanse olympische équipe is al meer dan een dag onbereikbaar. De atletenbus had dinsdag in Vancouver moeten aankomen, maar kreeg gisteren bandenpech in Ecuador.

Sinds het incident is van de atleten niets meer vernomen. De buschauffeur liet weten dat hij op zoek ging naar iemand die een reserveband kon verwisselen. Benedicto de Boer, rodelaar van Nederlandse afkomst, verliet eveneens de bus. Hij wilde een sigaret roken op het strand en zijn ‘chorizo even uit laten waaien.’ Skeletonatlete Bebel Kahuna, ‘de grootste borsten op de plank’, werd direct na het stoppen van de bus benaderd door een amateurcineast die haar uitnodigde op de set van ‘een soort Baywatch, maar dan met minder badpak’.

Mogelijk is de radiostilte te wijten aan defecte apparatuur. De zender in de bus bestaat uit een babyfoon met signaalversterking, nog steeds het meest gebruikte communicatiemiddel van Managuay.

Lees ook: Olympische équipe naar Vancouver

Geplaatst op

Weekendje Chuco: een panfluit van 300.000 kg

Hotel Andes in Chuco (rechts van de rivier, naast de telegraafpaal)

Ga naar Chuco, de parel van de Andes! Na een paar dagen in hoofdstad Mataquintos heeft u het namelijk wel gehad met die drukte, die uitlaatgassen en die constante zakkenrollerij door de verkeerspolitie. Een beknopte reisgids.

BEKIJKEN
Panfluitpaleis
$
Chuco is het kloppend hart van de Managuayaanse panfluitindustrie en een bezoekje aan het Panfluitpaleis is dan ook een absolute aanrader. Er staat de grootste panfluit ter wereld (29 m hoog, 300.000 kg zwaar) en zelfs de wc’s bestaan uit porseleinen panfluitbuizen. Toch zal de doorsnee toerist, zo vermoeden wij, de panfluitsoep en een workshop neus-, oor- en anusfluiten aan zich voorbij laten gaan.

ETEN
El Scroto
$
De naam van dit goedkope restaurantje aan de rand van het centrum betekent ‘het scrotum’: nu weet u meteen wat de specialiteit van het huis is. Op het menu staat lamascrotum, chihuahuascrotum, chinchillascrotum – zelfs mensenscrotum. De uitbater wilde ons niet vertellen waar hij die laatste vandaan haalt, maar verwees wel naar een ‘megadeal’ met het Ministerie van Foltering.

SLAPEN
Hotel Andes
$
Wat maakt een weekendje Chuco completer dan slapen tussen de bergtoppen? Nou, een dak boven je hoofd bijvoorbeeld, of een nachtkastje. Zo’n kaalgevreten grasveld waar toeristen hun slaapzak mogen neerleggen, noemen wij geen hotel. Maar goed, het ontbijt was redelijk.

UITGAAN
Burritobar
$
Veruit de vreemdste bar in Chuco – bezoek hem alleen na tweeën en bij absolute dronkenschap – heet de Burritobar. Niet omdat je er burrito’s kunt eten, maar omdat je bij binnenkomst je jas moet afgeven, op de grond moet plaatsnemen en strak in een veelpleurige poncho wordt gerold. Vervolgens lig je uren naar muziek te luisteren. Panfluitmuziek – dat spreekt.

Bij Air Burrito boek je al een retourvlucht Mataquintos-Chuco voor een bepaalde som geld.

Geplaatst op

Milde toespraak extreem-rechtse politicus

Een Boliviaanse panfluitmuzikant

NOVO LABRADOR – De Managuayaanse politicus Paco Tornado is weer thuis. Zaterdag demonstreerde hij in Brazilië tegen de bouw van een Boliviaans panfluitcentrum. Hij was mild.

Tornado hield een langverwachte toespraak in het Braziliaanse Novo Labrador. De politicus, voor wie Bolivia geen land is maar een ‘fascistische ideologie’, vindt – net als veel Brazilianen overigens – de beoogde bouwlocatie misplaatst. In 2004 raakte in Novo Labrador een agent gewond bij het arresteren van een groep Boliviaanse muzikanten, toen hij struikelde en de buis van een panfluit in zijn neus kreeg.

‘Hier geen panfluit,’ verklaarde Tornado in steenkolenportugees. ‘Novo Labrador is gedrenkt in Managuayaanse law and order. We moeten ervoor waken dat Novo Labrador geen Novo La Paz wordt.’ Tornado refereerde hiermee aan de wortels van Novo Labrador, dat in 1614 gesticht werd door een Managuayaanse kolonist wiens hond overleed op de dag van aankomst. Hij kocht ter plekke maar een nieuwe.

Geplaatst op

Kardinaal smeekt om vergeving


MATAQUINTOS – Het hoofd van de katholieke kerk van Managuay, kardinaal Esposo, heeft tijdens de paasmis van zondag uitgebreid stilgestaan bij de aanklachten van seksueel misbruik binnen de kerk.

Esposo, die eerder had gesteld dat zijn priesters ‘echte mannen’ waren en dus geen homoseksuele relaties aanknoopten, zei nu tot inkeer gekomen te zijn. ‘Het kan niet zo zijn dat mensen in de aanvang van hun bestaan, overgeleverd aan prelaten, onherstelbaar in hun vertrouwen worden gekwetst.’ Esposo vroeg om vergiffenis en zei te hopen op een spijtbetuiging vanuit het Vaticaan. ‘De kerk moet hier op een volwassen manier mee omgaan.’
NIEUWSFLITS Kardinaal Esposo is hedenochtend door paus Benedictus XVI uit zijn ambt ontheven. Hij wordt opgevolgd door Angelino Amando Caramél, de bisschop van San Fernando die ook wel bekend staat als ‘de hete tabberd’.
Geplaatst op

Beroemde Managuayanen: Jorge Vacaflor

Jorge Vacaflor (1983) vervulde een jongensdroom: begonnen als verkoper van speelgoedautootjes, maakte hij furore als coureur op het levensgevaarlijke racecircuit van Mataquintos. Al op zeventienjarige leeftijd beleefde én overleefde hij zijn eerste ongeluk, waarbij hij maar liefst 21 keer over de kop vloog in een brandende Ferrari uit 1957. Na het ongeluk kon Jorge niet meer lezen of schrijven, maar aan de andere kant: dat kon hij daarvoor ook al niet.
Op de foto overigens niet Jorge, maar gewoon een uitgebuite jongere die tegen praktisch geen betaling op de markt moet staan.

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Geplaatst op

Vakantiekiekje: slang eet gekko

Machismo: het zit de Managuayanen in het bloed, zo blijkt maar weer uit deze vakantiefoto die de heer Pien Nedoop uit Amstelveen ons toezond. Zelfs de dieren lijken ermee besmet. Of, zoals meneer Nedoop in zijn begeleidende brief schrijft: ‘De laatste woorden die de gekko hoorde, waren waarschijnlijk: “Wat zit je naar mijn vriendin te kijken, pannenkoek?!”‘
Kostelijk.

Ook een geslaagde vakantie in Managuay gehad? Stuur uw beste kiekjes naar info@managuay.info onder vermelding van ‘Mijn persoonlijke vakantiefoto. Misschien leuk voor op de website?’ en maak kans op een mini-alpacalama van papajasnippers.

Geplaatst op

Kaartjes voor Pinkpop à 50 euro!

Bruce ‘The Boss’ Springsteen, een artiest die je niet mag missen

LANDGRAAF – Ondanks de grote belangstelling voor het optreden van Bruce Springsteen op Pinkpop vandaag zijn er nog steeds kaartjes beschikbaar tegen een redelijke prijs. Dat blijkt uit een rondvraag van deze site, die hiermee absoluut geen commerciële bedoelingen heeft.

Zo biedt Manolo González uit Maastricht twee kaarten aan voor slechts 50 euro per stuk. Dat is maar liefst 35 euro goedkoper dan de officiële verkoopkanalen! Hij heeft ze toch wel zelf gekocht? ‘Jazeker,’ antwoordt Manolo over de telefoon. ‘Ik ben niet iemand die, als hij twee meisjes in de trein over hun kaartjes hoort praten, ook uitstapt op Utrecht Centraal en ze achtervolgt en in een donker hoekje drijft en dan onder bedreiging hun kaartjes afpakt, of zo.’

Ook Vicky Sambucco uit Bellingwolde heeft twee toegangsbewijzen voor The Boss te verkopen. Ze vraagt 125 euro per stuk, maar daarmee zijn de kaarten nog steeds zo’n 40 euro goedkoper dan op bepaalde illegale sites die zich inlaten met praktijken waar wij ons, als Persbureau Managuay, verre van houden. Waarom zo lekker scherp aan de prijs? Vicky: ‘Kijk maar naar buiten. Met Pinkpop hoor je zeiknat te worden onder een opengescheurde vuilniszak. Met dit zonnige weer hoeft het voor mij gewoon niet. Echt waar.’

Lezers die geïnteresseerd zijn in de persoonlijke motieven van Manolo en Vicky brengen wij graag in contact met hen. Stuur gewoon een mailtje naar info@managuay.info o.v.v. THE BOSS ONDER DE TOONBANK. Let op: het gaat hier dus om een vriendendienst zonder winstoogmerk!
Het kan zijn dat we je om een kleine vergoeding vragen, maar dat is alleen omdat we op dit moment online in goud handelen en elke minuut die we aan jou besteden, is vanuit dat oogpunt gewoon echt zonde.
REAGEER NU!

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Werelddominantie

Puzzelpagina ‘Ontwar de kluwen’

‘Wat wij uiteindelijk willen…’ Generaal Popo de Mierda, de Managuayaanse minister van Binnenlandse Zaken, pauzeert even. Hij tuurt in zijn mok Nescafé. Dan neemt hij een slok en vervolgt: ‘…is werelddominantie.’

Managuay, de verpauperde bananendictatuur die niet alleen grenst aan Bolivia, Paraguay, Peru, Brazilië, Argentinië, Chili, Ecuador, Colombia, Venezuela, Brits Guyana, Frans Guyana, Suriname en Uruguay, maar met al deze landen ook nog eens in staat van oorlog verkeert, ziet een grote toekomst voor zich. Die begint in Afrika, waar afgelopen november een inderhaast tot honorair consul benoemde rallyrijder tijdens de race Amsterdam-Dakar ‘aanzienlijke stukken land’ verwierf. Bij navraag blijkt het te gaan om een putdeksel, twee muren en een rotonde, maar Popo de Mierda beheert desalniettemin sindsdien de portefeuille ‘Overzeese Gebiedsdelen’.

En nu is Europa aan de beurt. Te beginnen bij Nederland. ‘U heeft een negatief beeld van ons,’ stelt de minister, ‘of nog erger: helemaal geen beeld.’ Uit een la tovert hij een pak papier: Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek staat erop. Het werk, dat Managuay bij Nederlanders bekend moet maken, bevat een curieuze mengeling van puzzels en propaganda. Zoals ‘Ontwar de kluwen’, een tekening van drie vliegtuigjes met soldaten die geknevelde dissidenten in de oceaan werpen. ‘Leuk hè? Je moet de lijntjes volgen en achterhalen wie de zwaarste naar beneden gooit, want ze krijgen betaald per kilo. En passant krijg je een goed beeld van onze luchtvaart.’ Andere spellen bestaan uit het tellen van losliggende hoofden op een executieveld en het bordspel Lamabord.

De minister wandelt naar het keukentje in zijn kantoor. ‘Drastische maatregelen zijn nodig om de Nederlanders naar Managuay te lokken, met hun beurzen. Rugzakken, bedoel ik.’ Terwijl hij zijn lege mok op het aanrecht zet, klinkt het plots dreigend: ‘Want die Volkskrant van u is goed en aardig. Maar het is geen Telegraaf.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Illustratie Taam Karsdorp