Land van taco's, tango's en tanks
Op deze afbeelding is te zien hoe in Managuay invulling wordt gegeven aan de uitdrukking ‘wandelen met lama’s’. ‘Wandelen met lama’s’ betekent in de volksmond dat je een ommetje maakt met twee of meer cameloïden.
Iets anders zeggen dan je bedoelt zien veel Managuayanen als een bewijs van homoseksualiteit of van politieke interesse. In beide gevallen kan je een klap krijgen.
Foto Rodrigo de los Montes
MATAQUINTOS – De minister voor Familiezaken en Heropvoeding, generaal José Matatetas Zarzuela, heeft aangekondigd dat hij een betere balans zoekt tussen werk en privéleven. Om die reden zal hij scheiden van zijn vrouw Penélope.
ERGENS IN DE RIMBOE – Als het aan de Managuayaanse rebellenleider Fernando Sapo ligt, wint Sieneke het Eurovisie Songfestival. Dat heeft Wálter Mufón, songfestivalcommentator en vriend van Sapo, verklaard.
Door Jens Mikkelsen
‘Fernando is erg gecharmeerd van jullie zangeres,’ verklapt Mufón, die vanavond klaarzit om de tweede halve finale te verslaan. De leider van de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad, die zich schuilhoudt in de jungle, verheugt zich al op Sienekes overwinningstournee en het bijbehorende optreden in Managuay.
Mufón: ‘Hij vroeg mij op onzekere toon: “Ik heb gehoord dat zij een relatie heeft met een van de Smurfen. Maar met wie?”’ Lachend: ‘Als het Grote Smurf is, hoeft hij zich geen zorgen te maken.’ Sapo draagt tegenwoordig een witte baard.
Net als over de hele wereld is het Eurovisie Songfestival ook in Managuay zeer populair. De deelnemers figureren in alle boulevardbladen. Van Sieneke vinden de Managuayanen nog het vreemdst dat zij met haar achttien jaren nog niet is getrouwd, en vooral dat zij nog geen kinderen heeft. ‘Natuurlijk is genieten van je jeugd belangrijk,’ licht Mufón toe. ‘Maar op je twaalfde, dertiende mag je toch ook wel eens aan de toekomst gaan denken.’
 |
| De groenteburger van McDonald’s |
LA LIBERTINA – Lobke Velstra, die als guerrilla met de antikapitalistische rebellen in Managuay strijdt, is mogelijk overleden. Ze zou zijn omgekomen bij een aanslag in McDonald’s.
Dat zegt mensenrechtenorganisatie Eigen Kinderen Eerst in La Libertina. ‘Het is zeer waarschijnlijk dat Lobke onder de slachtoffers zit,’ zegt een woordvoerster van de organisatie. ‘Zij was bijna negen jaar actief bij rebellenbeweging De Oplichtende Pad en permanent bij commandant Eduardo Nuñez Parlando, bijgenaamd ‘Apie’.’
Nuñez Parlando werd vorige week getroffen door een regeringsbombardement op de vestiging van McDonald’s in het kamp van de rebellen. Hoewel De Oplichtende Pad streeft naar een communistisch-maoïstische samenleving, heeft zij McDonald’s toegang verleend tot haar kamp vanwege ‘het latente socialisme’ dat de kleur rood zou uitstralen. Een bijkomende reden zou zijn dat rebellenleider Fernando Sapo een groot fan is van de McDonald’s-groenteburger.
 |
| De stoep voor het kantoor van El Tiempo, na verwijdering van de lichamen |
MATAQUINTOS – Twee met kogels doorzeefde lichamen zonder hoofd zijn maandag bij de Managuayaanse krant El Tiempo op de stoep gegooid. De hoofdredacteur spreekt van een ‘practical joke’.
Immers, dit soort acties is doorgaans het werk van de militaire veiligheidsdienst, maar El Tiempo geldt juist als een zeer staatsgezinde krant. ‘Die lijken zijn vast en zeker bedoeld als dreigement voor mijn collega’s van El Pueblo,’ vermoedt hoofdredacteur Maledetto Trotski. ‘Daar noemden ze de bloedige ontruiming van Occupy Mataquintos onlangs “best wel hardhandig.” Schande!’
Bij die ontruiming, afgelopen zaterdag, walsten tanks 33 demonstranten plat.
Critici vermoeden echter dat de actie niet het werk is van de militaire junta, maar van rivaliserende drugsbendes. De overheid ontkent het bestaan van zulke bendes en stelt alles in het werk om hun misdaden uit de statistieken te weren. Volgens een woordvoerder heeft het incident bij El Tiempo helemaal niet plaatsgevonden. ‘De hóófden ontbreken? Tja, dan kan de dood dus niet officieel worden vastgesteld.’ Hoofdschuddend: ‘Daar gaan wij niet aan beginnen, meneertje.’
MATAQUINTOS – Het hoofd van de katholieke kerk van Managuay, kardinaal Esposo, heeft tijdens de paasmis van zondag uitgebreid stilgestaan bij de aanklachten van seksueel misbruik binnen de kerk.
Na lang aandringen heeft het medium radio het toch voor elkaar gekregen om de hoofdredacteur van uw favoriete Managuay-nieuwssite (deze) voor de microfoon te krijgen. Roger Abrahams bij L1, over de diepere lagen onder de oppervlakte:
 |
| Een show in Club Dengue |
Wat? Uitgaan
Waar? Club Dengue, La Libertina
Prijs? $$
Club Dengue begon als een links clubhuis van de maoïstische rebellen. Nu is het de populairste discotheek van junglehoofdstad La Libertina: zo’n typisch Managuayaanse combinatie van, pak ‘m beet, Nighttown, Paradiso en de Bananenbar. De communistische principes van weleer zijn echter niet verloochend: alle gebruikte bananen gaan naar de plaatselijke daklozenopvang.
$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop
Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.
Foto Fernando_c6
 |
| De opening van het Rijksmuseum in Amsterdam, afgelopen zaterdag |
AMSTERDAM – De heropening van het Rijksmuseum heeft afgelopen zaterdag 20.000 bezoekers getrokken. Ongeveer 1000 van hen waren prostituees.
Dat stelt Sexy Señorita, de belangenvereniging voor Managuayaanse vrouwen in Nederland. Volgens woordvoerster Vicky Núñez hebben de vrouwen zich in het museum naar gelang hun specialiteit opgesteld. ‘Meisjes met een nog maagdelijke uitstraling stonden vooral bij de Maria Magdalena van Jan van Scorel, sm-meisjes bij Prometheus door Vulcanus geketend van Dirck van Baburen.’ De belangenvereniging heeft hun op het hart gedrukt om tijdens het werk zo min mogelijk schade toe te brengen aan het museum. ‘Daarom stonden de meesten bij de afwasbare stukken, zoals de toiletspiegel van Joseph-Germain Dutalis.’
Het is bekend dat de Managuayaanse gemeenschap in Nederland, die veelal uit prostituees bestaat en altijd op zoek is naar klandizie, op grote evenementen afkomt. Het is echter voor het eerst dat de vrouwen zich zo gericht aanpassen aan het evenement zelf. Volgens Núñez smaakt de methode naar meer. ‘Veel meiden hebben goed verdiend in het Rijksmuseum, en zullen proberen dit privé-initiatief bij andere gelegenheden te herhalen.’ Núñez noemt de Boekenmarkt van Deventer (‘overal waar ze oude Playboys of TUKs verkopen’) en de Keukenhof in Lisse (‘denk aan mannen die net iets te lang blijven staan bij een bloem met dikke meeldraden of een grote stamper.’
