Berichten

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Eindejaar

Vreugdevuur in San Cristóbal, 31 december 2012

Ramira (17) rookt doodgemoedereerd een shaggie op het plein van San Cristóbal, een stadje in de Managuayaanse Andes. Vriendin María (18) veegt met anderen de restanten van het nieuwjaarsvuur bijeen. Elke keer als deze haar een nagloeiende stoelpoot of speelgoedbazooka toeslingert, duikt Ramira opzij. ‘Gevaarlijk? Welnee,’ lacht ze. ‘Iedereen heeft hier derdegraads brandwonden in januari.’

Jaarwisselingen in Managuay zijn berucht. Het patroon is dit: met Oud en Nieuw vallen honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen. Zo ook dit jaar. De werkelijkheid is echter anders: metropool Mataquintos snoof tot het ochtendgloren, in het jungleachtige noorden slingerde men naakt aan lianen en op de pampa’s van het zuiden vonden weer de met drank overgoten lamarodeo’s plaats. En in de Andes, in het westen, streefde elk plaatsje naar het hoogste vreugdevuur. 

Dit jaar streek San Cristóbal met de eer: de vlammen reikten wel 21 meter hoog. Het resultaat van gemeenschapszin, stelt Geraldo Puños (59), een van de vegers op het plein. ‘Aan de brandstapel draagt iedereen zijn steentje bij,’ zegt hij. ‘Een oud kastje, een stoel.’ Zelfs de overheid deed mee: de Immigratiedienst doneerde zevenhonderd in beslag genomen panfluiten van illegale Bolivianen, en één beenprothese.

Het vreugdevuur is simpelweg een traditie in San Cristóbal. Na middernacht vormen de mannen uit het stadje een kring en dansen er zo dicht mogelijk tegenaan. Wie als eerste zijn snor schroeit, krijgt – behalve rode blaren in zijn gezicht – de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.

Ramira lacht: afgelopen maandag was zij zo’n scholiere. ‘Ik wist van toeten noch blazen, ik vond er niks aan. Toen hij zijn vriendengroep ging halen, ben ik hem snel gepeerd!’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Staatshoofd aan zet, toeptoernooi onzeker

De eerste (en vooralsnog enige) van 744 geplande raketsilo’s
in de Managuayaanse pampa

MATAQUINTOS – In Managuay wordt met spanning gewacht op een woord van generaal Jamón over het parlementaire toeptoernooi van Liberalen, Christenen en de extreem-rechtse fractie. Maar Jamón is waarschijnlijk dronken. 

Leek het toernooi vorige week nog van de baan, gisteren maakte de extreem-rechtse leider Paco Tornado (PPP) bekend toch weer vertrouwen te hebben in de Christelijke Partij. Dit na het opstappen van CP-topman Arnoldo Klonk, die vond dat er volgens internationaal erkende regels moest worden getoept. ‘Regels? Regels in je broek,’ luidde het antwoord van Tornado, die de besprekingen prompt stillegde.

Marco Ruteño (Liberalen) en Máximo Verrandés (CP) zijn blij met de draai van Tornado en willen graag weer verder praten. ‘Er gaat een toernooi komen waarbij de winnaars hun vingers zullen aflikken,’ glunderde Ruteño vanochtend. ‘De verliezers doen er goed aan om niet te snel over te toepen.’

Tornado noemt zijn gewijzigde standpunt overigens geen ‘draai’. Maar zo noemde hij in 2005 ook niet zijn deelname aan een antibewapeningsdemonstratie, daags nadat hij in het parlement zijn stem had gegeven aan de bouw van een raketsilopark in de Managuayaanse pampa à raison van 422 miljard euro.

Geplaatst op

Playboy-model Britt Dekker veroorzaakt overstroming in Zuid-Amerika

Britt Dekker: ‘Van een lang leve de lol wereldreisje, naar natuurramp reporters’

UTRECHT – Playboy-model Britt Dekker heeft afgelopen weekend in Managuay een overstroming veroorzaakt. Dat valt af te leiden uit tweets van Dekker en haar reisbegeleider.

Dekker, die met Ymke Wieringa een wereldreis maakt voor een nieuw RTL 5-programma, mag van RTL niet zeggen waar ze is. Wie zondag echter haar tweets naast die van de Managuayaanse reisbegeleider Antonio Figueres legde, werd een hoop duidelijk.

6 maart:
@Toni_Travel: Naar het vliegveld, klanten uit Holland. Hopelijk zijn het dit keer intelligente mensen.*
@Brittjje: Zo weer Schiphol voor me reisprogramma, ik heb echt angst voor ’n Jetlag op Wikipedia staat dat je daar allemaal erge dingen van kan krijgen

8 maart:
@Toni_Travel: Ik heb het survivalschema naar beneden bijgesteld: rustig beginnen, beetje wandelen, niet te moeilijk. Als ze dit niet aankunnen, worden het vier zware weken.
@Brittjje:Allemachies die goser van het reisbureau denk dat we Superman zijn ofzo!! Ja dag! Ik zeg ik wil overal naar toe maar wel op me hakken ja toch!!!

12 maart:
@Toni_Travel: Ik word gek. Ze zijn nog onbeschoft ook. Vertel ik dat mijn zus Margarita vorige week een miskraam heeft gehad, begint die blonde gewoon te grinniken!
@Brittje: Zo gelachen met Tony. Zijn zus is vernoemd naar een cocktail!! ;D

14 maart:
@Brittjje: Reisgids is onwijs saai. Praatje maken ho maar. Terwijl ik nu best wel Engels kan.
@Toni_Travel: Is het nog ver? Waarom is die berg zo hoog? Kan ik hier lipgloss kopen? Waar vliegt die vogel naartoe? Wil je mijn tieten zien? AAARGGGH!

18 maart:
@Toni_Travel: Ik kan het niet meer aan. Ik ga vandaag in bad zitten en ik draai de kraan open. Laat die wijven de ziekte krijgen. Dit noem ik geen leven.
@Brittjje: Sooo! F*cking vette overstroming hiero! Van een lang leve de lol wereldreisje, naar natuurramp reporters. (zie foto)
@Toni_Travel: En nu de föhn in het stopcontact. Vaarwel wrede wereld.

* De Twitter-berichten van Figueres zijn vertaald uit het Spaans.

Geplaatst op

Lunchpartner Strauss-Kahn meldt zich

IMF-topman Dominique Strauss-Kahn voor zijn arrestatie

NEW YORK – De man om wie IMF-baas Dominique Strauss-Kahn zaterdag haastig zijn hotel verliet omdat hij met hem zou lunchen, heeft zich gemeld. Het blijkt om een 23-jarige playboy uit Managuay te gaan.

Strauss-Kahn zit momenteel in hechtenis omdat hij verdacht wordt van een poging tot verkrachting van een kamermeisje in het Sofitel-hotel in New York. De man met wie hij daarna zou lunchen, Dionisio ‘El Toro’ Farfán, kan zich hierbij niets voorstellen. ‘Ik zou met Dominique een serieuze lunchbespreking hebben,’ aldus Farfán. ‘Hij zou me tips geven over het leven in New York: hoe je de vrouwen moet aanspreken, wanneer je ze het beste bij hun borsten kunt grijpen, op welke metrostations je ze in een donkere nis kunt drijven… Een verkrachting laten mislukken en dan zomaar wegrennen, dat is niets voor Dominique.’

Farfán, die als ‘Señor 30 centímetros’ dezelfde bijnaam heeft als ‘Monsieur 30 cm’ Strauss-Kahn, blijft in New York tot de IMF-baas vrijkomt. ‘Niemand heeft zoveel kennis en klasse als Dominique. En trouwens: ik had beloofd hem te introduceren bij de Managuayaanse gemeenschap van prostituees in New York.’

Geplaatst op

Vliegveld Mataquintos: misschien linksaf

Nu de luchthaven van Moskou door een terreuraanslag is getroffen, halen de generaals in Managuay opgelucht adem. Het enige vliegveld van Mataquintos is alleen voor militair gebruik en dus is de route ernaartoe streng geheim. Maar goed, die ene kolonel die nuchter genoeg is om te rijden, maar te aangeschoten om in één keer de weg te vinden, moet zijn Toepolev wel kunnen halen natuurlijk.

Geplaatst op

Nationaal Historisch Museum komt er toch

De façade van het Museum voor Militaire Geschiedenis in Mataquintos

MATAQUINTOS – Het Nationaal Historisch Museum (NHM) van Managuay komt er toch, maar in een andere vorm. De subsidie gaat voortaan naar het al bestaande Museum voor Militaire Geschiedenis.

Dat heeft de minister van Onderwijs en Propaganda, generaal Rufus Vendetta Malpenso, dinsdag besloten. Met de verplaatsing van de subsidie wordt het NHM feitelijk ontbonden. Het NHM was tot dusver een organisatie zonder pand en hoopte op een vestiging in een vervallen tuinhuis, maar dat was volgens Malpenso ‘onpraktisch’. De minister: ‘Wat heb je aan een nationaal museum als je er niet eens een behoorlijke tank in kwijt kunt? ’

Om toch de schijn van een nationaal historisch museum op te houden, krijgt het militaire museum een nieuwe naam: Museo de la Historia Militar del Pueblo Glorioso de Managuay y de sus Líderes Impávidos, especialmente el Grande Indicador, Generalísimo Jamón (‘Museum voor Militaire Geschiedenis van het Glorieuze Volk van Managuay en van zijn Onversaagde Leiders, met name de Grote Wegwijzer, Generalísimo Jamón’).

Geplaatst op

Speciale eenheid: de Varkenssnuitskunks

De Patagonische varkenssnuitskunk, symbool van de Managuayaanse elitetroepen

Het uitschakelen van Osama bin Laden door ‘special forces’ van de Navy Seals maakt nieuwsgierig naar de elitetroepen van Managuay. Over winderigheid, groepsknuppelen en de F-side van Feyenoord.

NAAM: Zoals in Navy Seals het woord ‘zeehonden’ zit, zo heeft ook Managuay zijn elite-eenheid naar een dier genoemd. De speciale commando’s van de militaire junta heten de Varkenssnuitskunks (Los Zorrinos).

OORSPRONG: De Varkenssnuitskunks werden in 1962 opgericht onder generaal Fabio Flabendas. De naam werd bedacht door zijn ondergeschikten. Niet om de vasthoudendheid te eren waarmee varkenssnuitskunks naar voedsel wroeten, maar vanwege de scherpe geur die hun anale klieren produceren (Flabendas leed aan ernstige winderigheid).

OPLEIDING: 60 procent van de militairen die de keiharde opleiding tot Varkenssnuitskunk volgen, haakt af. De militairen worden getraind in typisch Managuayaanse vechttechnieken als de-vijand-onder-tafel-drinken, met-zijn-twaalven-een-nietsvermoedende-burger-in-elkaar-knuppelen en met-een-tank-op-een-sloppenwijk-inrijden.

WERKWIJZE: De Varkenssnuitskunks opereren in principe in kleine, flexibele groepen die snel op terroristische bedreigingen kunnen reageren. Maar meestal zijn ze dronken.

EERDERE WAPENFEITEN: De Varkenssnuitskunks waren onder meer actief in voormalig Joegoslavië, Colombia en de F-side van Feyenoord. Volgens experts echter is ook de onverhoopte democratisering van het Zuid-Amerikaanse continent hun fout geweest.

Geplaatst op

Minister nodigt Obama uit voor werkbezoek zorg


MATAQUINTOS – Generaal Traiano Bendigas, minister van Volksgezondheid en Kernafval, heeft Barack Obama uitgenodigd voor een werkbezoek. ‘De zorg kan veel goedkoper.’

Aanleiding is de stemming over de hervormingen van de Amerikaanse gezondheidszorg aanstaande zondag in Washington. Volgens Bendigas kan de VS nog wat leren van de ‘Managuayaanse efficiëntie’. ‘Soms is de afdeling neonatologie onderbezet. En soms moet een ziekenhuis radioactief afval opslaan. Dan schuif je die wiegjes toch aan de kant en zet je een paar vaten uranium neer?’

Georganiseerde gezondheidszorg is in Managuay vrijwel afwezig. Toch prees Bendigas zijn beleid. ‘Amerika heeft 46 miljoen onverzekerden. Wij bij lange na niet!’ Managuay telt circa vier miljoen inwoners. Volgens Bendigas is ‘het succesverhaal’ te danken aan Wálter Bendigas, hoofdchirurgijn van Managuay en tevens zijn broer. ‘Wálter is geen foutloze hersenchirurg, maar zijn aderlatingen zijn fenomenaal.’

Geplaatst op

Uw hoofdredacteur zegt: excuus


Beste lezer,


Na een aangenaam verblijf in de tropen trof mij thuis, op de redactie, een onaangename verrassing: geen spoor van mijn toegewijde stagiairs uit Managuay. Noch Sílvia Sommer, noch Emilio Parmánto bevonden zich ijverig schrijvend achter hun Apple-computers. Sterker nog: niet alleen zij waren verdwenen, maar de Apple-computers ook.

Idem dito voor wat betreft de server, het kopieer-, scan- en faxapparaat, de Senseo, de werktafel, zeven houten stoelen en mijn leren fauteuil, de archiefkast (een Billy, maar toch), mijn anti-rsi-polsmat van verwarmende gel, een tray voetbadpoeder met eucalyptusextract en drie stukken jonge Beemsterkaas, die met de koelkast waar ze in lagen, wel lijken weggekatapulteerd uit de redactie van Managuay.blogspot.com, die nu een onrustbarende gelijkenis vertoont met een vijfmansloods waar Thunderdome-privéfeestjes kunnen worden georganiseerd.

Tevens heb ik begrepen dat u de afgelopen dagen niet op de hoogte bent gehouden van de actualiteiten in Managuay. Het lijkt dan ook een feit dat Sílvia en Emilio al aan het begin van hun stage door een bende dieven zijn overmeesterd. Mocht u hier meer van weten, stuur mij dan zo snel mogelijk een e-mail! Bovenaan dit bericht heb ik een polaroid van hen geplaatst die ik hier heb aangetroffen, waarschijnlijk genomen tijdens een lunchpauze.

Mijn welgemeende excuses voor de gebrekkige betrouwbaarheid van deze site de afgelopen tijd.

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.blogspot.com

P.S. De onthullende reportage van onze journalist Jens Mikkelsen over de banden tussen de georganiseerde misdaad en politiek bent u door bovenstaand onheil misgelopen. Dat lijkt helaas definitief, aangezien Jens vorige week voor de achttiende keer in een Managuayaanse gevangenis is beland en al zijn bewijsmateriaal in beslag is genomen.
Geplaatst op

Jorge Zorreguieta viert verjaardag Máxima met vakantieboek

Jorge Zorreguieta (r) met zijn dochter Máxima, in 1979


UTRECHT – Jorge Zorreguieta zal op de verjaardag van zijn dochter, volgende week vrijdag, in Utrecht het eerste exemplaar in ontvangst nemen van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. 

Dat zegt Roger Abrahams, de auteur van het boek. ‘Ik ben vereerd,’ aldus Abrahams. ‘Eigenlijk was om Máxima zelf gevraagd, maar dat haar vader komt, vind ik misschien nog wel leuker. Meneer Zorreguieta geldt in Managuay tenslotte als een zeer gerespecteerd politicus.’ Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek is een samenwerking van de militaire junta van Managuay, Persbureau Managuay uit Utrecht en uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig uit Raalte.

Als hoofdredacteur van Persbureau Managuay werd Abrahams anderhalf jaar geleden benaderd door enkele hoge Managuayaanse officieren. Abrahams: ‘Ze wilden een promotieboek om hun bekendheid in Nederland te vergroten. En ze hadden geweren bij zich. Ik vond het meteen een goed idee.’ Om zijn journalistieke onafhankelijkheid hoeft niemand zich druk te maken. ‘De censor, luitenant Diego Sánchez Ortega, is een heel schappelijke kerel.’

Managuay kampt met een begrotingstekort en wil met Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek de interesse wekken van reislustige en kapitaalkrachtige Nederlanders. Het vakantieboek bevat spellen en puzzels die een inkijkje bieden in de cultuur van het land, zoals een ‘snorrensudoku’, een doolhof waarin een ontsnapte gevangene de weg naar Amnesty International moet vinden en een zoekplaat met als hamvraag: welke Managuayaan is er wél aan het werk?

Het idee om de boekpresentatie te plannen op 17 mei, de verjaardag van koningin Máxima, kwam van de militaire junta. ‘Vader Zorreguieta is dan vast in het land,’ redeneert Abrahams. ‘En anders reik ik het eerste exemplaar wel uit aan Miss Managuay.’

Geplaatst op

1504: Francesc de Manresa


In 1504 voer de Catalaanse ontdekkingsreiziger Francesc de Manresa met zeven schepen de haven van Cadiz uit. Twee dagen later kwam hij terug om zijn kapitein op te halen, en toen begon zijn missie pas echt: het openen van een zeeroute naar Indië via de Zuidpool.

De Manresa’s vloot raakte vier maal buiten koers, maar een jaar later was het zover: land! De sneeuw was geler dan hij gedacht had, en de begroeiing hoger, maar desalniettemin schreef De Manresa opgewonden in zijn logboek: ‘Zuidpool gevonden. Nederzetting gesticht: Manresa-stad.’ Tegenwoordig noemen we die nederzetting Rio de Janeiro.
Er zijn meer aanwijzingen dat De Manresa, die vastbesloten was ijs, iglo’s en sneeuwstormen aan te treffen, de Zuid-Amerikaanse jungle compleet heeft genegeerd. Ook nadat hij met zijn bemanning het binnenland introk, hield hij zijn logboek bij, waarin hij melding maakt van ‘pinguïns’ (brulapen), ‘een enorm wak’ (het Titicaca-meer) en ‘onderkoeling’ (waarschijnlijk een zonnesteek). Uiteindelijk streek De Manresa verbitterd neer in het huidige Managuay, in een bocht van de Rio Pimpo, vlakbij een indianennederzetting waarvan hij de inwoners tot aan zijn dood ‘ijsberen’ zou blijven noemen.*
* Extra tragisch: ijsberen komen niet voor op de Zuidpool, maar op de Noordpool