LAMA UAYA – De Russische president Vladimir Poetin, vandaag op staatsbezoek in Nederland, is in feite een aimabele, antiautoritaire man die van homo’s houdt. Dat vindt bijna niemand.
Door Jens Mikkelsen
Tenminste, in het Managuayaanse provinciestadje Lama Uaya is geen enkele persoon op straat te vinden die die mening is toegedaan. Hoewel Managuay te boek staat als de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika en een vriend van de Russische Federatie, hebben buiten de hoofdstad maar weinig Managuayanen een positief beeld van de Russische president. Sterker nog, de meesten hebben helemaal geen beeld. Op het tonen van een foto van Poetin waren de vaakst gehoorde reacties: ‘Geen idee,’ ‘Is hij ziek?’ en ‘Dat is die vent van wie ik een auto heb gekocht. Ze moesten hem ophangen.’
Wel waren alle geïnterviewden bekend met Vladimiro Puta, een Managuayaanse manhoer die de laatste jaren furore maakt als naakte, geheel met Spachtelputz bedekte jazz-zanger.
De Duitse voetballer Bastian Schweinsteiger, die niets te maken heeft met onderstaand verhaal
MATAQUINTOS – Benedetto Schweinsteiger is maandag afgetreden als leider van de Socialistische Partij van Managuay. Hij lag al langer onder vuur.
Daarmee is, na honderd weken, een eind gekomen aan een periode die met veel te hoge verwachtingen begon. Bij Schweinsteigers aantreden in 2010 weerklonk enthousiast de leus ‘Yes, we Schweinsteiger’, al vermoedden velen dat daarin de woordspeling ver te zoeken was. Niet veel later bleek de socialist met een pot thee naar het parlement getrokken te zijn – en dat terwijl politici in Managuay doorgaans met tequila of rum een sterkere borrel drinken.
Het kwam niet meer goed met Schweinsteiger. Hij hoopte in de volksvertegenwoordiging het parlementaire toeptoernooi te organiseren, maar de Liberalen, de Christelijken en de extreem-rechtse PPP waren hem voor. Schweinsteiger restte een plek langs de zijlijn. Vandaar riep hij weleens ‘Bluf!’ of ‘Je slaat er nooit zeven!’, maar dat waren momenten waarop de werkelijkheid diepe deuken sloeg in zijn geloofwaardigheid.
Ook uit de film Love actually (2003) zou zijn gestolen
MATAQUINTOS – De makers van de nieuwe Managuayaanse kerstfilm ‘Navidad de amor’ worden beschuldigd van plagiaat.
De film, die afgelopen weekend tijdens zijn opening een recordomzet behaalde, zou niets meer zijn dan een montage van klassiekers uit de westerse wintercinema. Navidad de amor verhaalt van het straatzwervertje Manuel die, alleen thuis in zijn kartonnen doos (Home Alone), bezocht wordt door een geest (A Christmas Carol) met het gezicht van Hugh Grant (Love Actually) die tegen zijn zin voor Kerstman moet spelen (The Santa Clause 1, 2 en 3). De film eindigt met de ontdekking van een stel Joodse onderduikers (Oorlogswinter) en de massale belegering van Manuels geboorteplaats door een horde orks (de Lord of the Rings-trilogie).
De fragmenten uit bovengenoemde films zouden eenvoudig Managuayaans gemaakt zijn door Spaanstalige stemmen toe te voegen en een snor voor elk personage, met name vrouwen.
SANAA – President Ali Abdullah Saleh van Jemen heeft vandaag een opmerkelijke, nieuwe voorwaarde gesteld voor zijn aftreden: voormalige bondgenoten die naar de oppositie zijn overgelopen, mogen straks niet meedoen aan de verkiezingen, vindt Saleh.
Ook de geschiedenis van Managuay is rijk aan verzwakte leiders die, tegen beter weten in, toch hun stempel op de gang van zaken wilden drukken:
1963: ‘Ik wil bij nader inzien toch geen Turks marmer in mijn mausoleum, maar Italiaans.’ Alleenheerser generaal Fabio Flabendas tegen zijn getrouwen, vanaf zijn sterfbed. Flabendas’ lichaam werd direct na zijn overlijden gedumpt in een massagraf.
1528: ‘Akkoord, ik geef jullie inspraak! Maar niet die meute achter jullie, want die ken ik niet zo goed.’ Gouverneur Matías Fernández de Velasco tegen de voorste twee van een horde zwaarbewapende edelen die hem op het dak van het 46 meter hoge gouvernementele paleis van Mataquintos in een hoek hadden gedreven. 1876: ‘Ik eis een voorsprong van vijf seconden!’ Tiran generaal Bernardo Benzeen tegen zijn politieke rivaal, generaal Marco Schwartz, bij aanvang van een hardloopwedstrijd die bedoeld was om de machtsconflicten tussen de twee voor eens en altijd bij te leggen. Benzeens beide benen waren zojuist, bij het verlaten van de kleedkamer, afgehakt door handlangers van Schwartz.
Cristiano Ronaldo en de kopbalbestendige coupe ‘Armadillo’
OPALENICA – Elf miljoen Portugezen hopen vanavond op een stunt in de halve finale, maar van de kapper van Cristiano Ronaldo kan het EK Voetbal niet snel genoeg voorbij zijn.
Als Sergio Ibarreños het EK in Polen en Oekraïne een ‘absolute ramp’ noemt, dan heeft hij het niet over racistische spreekkoren of lichamelijke slijtage na een uitputtend clubseizoen. Hij heeft het over het haar van zijn cliënt, de Portugese stervoetballer Cristiano Ronaldo. ‘De temperaturen waarin Cristiano moet spelen, zijn dodelijk. Je wil niet weten waarmee ik hem soms zie terugkomen. Haarbreuk, gespleten puntjes, een volledig uitgedroogde coupe: daar kan geen glansserum meer tegenop. Nee, van mij mag Spanje winnen vanavond.’
De ‘personal hair artist’ dient de wereldberoemde spits regelmatig van advies. ‘Kopballen? No way, José, vertel ik hem altijd. Die mogen er in het stadion misschien leuk uitzien, maar ze zijn funest voor de haarzakjes. Gebruik gewoon je voet, zeg ik dan, het heet tenslotte voetbal.’ Ook blijken de veelbesproken kapselwisselingen van Ronaldo in de wedstrijden tegen Duitsland en Nederland het idee te zijn geweest van Ibarreños. ‘De vraag is: wil je gewoon balletjes afwachten of balletjes afwachten in stijl? Maar van hem mocht het eigenlijk niet, hoor. Hij was bang dat de mensen hem een aansteller zouden vinden. Schatje, zei ik, je hebt gewoon het beste haar ter wereld, dat wekt altijd jaloezie op.’
Ibarreños is afkomstig uit de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek Managuay, waar zijn kapperscarrière begon bij het leger. Hij werd echter oneervol ontslagen vanwege een voorstel om de rekruten niet langer te millimeteren, maar ‘een leuke lok voorop’ te geven en die wekelijks te behandelen met een diepteconditioning.
MATAQUINTOS – Bij meerdere explosies in metrostations in Mataquintos zijn vanochtend tientallen doden gevallen. En dat is opmerkelijk, want Mataquintos heeft helemaal geen metro.
De aanslagen zijn opgeëist door de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad en vonden plaats op bouwplekken van de Oost-Westlijn. Die metrolijn is al sinds de jaren 1970 in aanbouw en wordt geteisterd door de constante stroom van staatsgrepen in Managuay. Vermoed wordt dat de rebellen willen voorkomen dat de militaire junta goede sier maakt met de voltooiing van het project. De regering-Jamón spreekt hier schande van, maar deed hetzelfde toen enige jaren geleden de rebellen de scepter zwaaiden.
Het traject van de Oost-Westlijn wordt af en toe gebruikt als testparcours voor de Fiat Banano. Dit van overheidswege geproduceerde personenautootje rijdt op fruitafval en wordt, gezien de povere staat van Managuays autosnelwegen, nu ook aangepast voor spoorrails.
Lt. Diego Sánchez Ortega, censor van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek
‘Nog even over die Volkskrant van u.’ Luitenant Diego Sánchez Ortega aait al pratend een presse-papier in de vorm van een zwangere lama. ‘Wij hadden ons wat meer… Hoe zeg ik het? Ondersteuning voorgesteld.’ Veelbetekenend kijkt hij naar de muur, waar een cover van tijdschrift TIME hangt: ‘General Jamón: Man of the Year 2007.’ Met een knipoog: ‘Trucage natuurlijk. Maar toch.’
Ondersteuning door een krant: voor een dictatoriaal regime is het vanzelfsprekend. Ook de militaire junta van Managuay houdt de geschreven pers stevig aan de leiband. Toen dagblad El Pueblo twee jaar geleden de ontruiming van Occupy Mataquintos kenschetste als ‘best wel hardhandig’, ontving het prompt een publicatieverbod. En dat terwijl bij de genoemde ontruiming een colonne tanks over 33 demonstranten walste.
De officiële staatskrant is El Tiempo, dat grossiert in artikelen rond het staatshoofd, generaal Jamón. Als El Tiempo geen verslag doet, zo weten Managuay-kenners inmiddels, heeft de junta kennelijk een fout begaan. Zoals in december vorig jaar, toen generaal Jamón incognito door Brazilië reisde. Zijn vermomming – als bossanovazanger Antônio Carlos Jobim, die in 1994 overleed – bleek zo slecht, dat hij werd ontmaskerd, en bovendien belandde hij bijna in een vuurgevecht tussen dronken bendeleden in een sloppenwijk in Rio de Janeiro. El Tiempo maakte slechts melding van een ‘welverdiende vakantie met carnavaleske trekken’.
Luitenant Sánchez Ortega praat intussen tegen zijn presse-papier. ‘Wat willen wij bereiken? Werelddominantie. Is dat met de Volkskrant gelukt? Nee. Proberen we het dan met een ander medium? Ja, met Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. Hebben we de Volkskrant nog nodig? Nee.’ Hij draait zich naar ons toe. ‘Wij zijn altijd oprecht geïnteresseerd geweest in u en uw cultuur. Dit is echter het adios-moment. Of, zoals ze in uw taal zeggen: Auf Wienerschnitzel.’ Roger Abrahams
Dit is de voorlopig laatste aflevering van Ondertussen in Managuay. Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.
MATAQUINTOS – Het telecombedrijf van het Managuayaanse leger, Audio Armada, gaat gratis hoesjes verstrekken aan de gebruikers van El Zapatón. Dit afluisterapparaat, in de vorm van een schoen, heeft een defect ontvangstsignaal.
El Zapatón is een hit onder geheime diensten van totalitaire staten, zoals Noord-Korea en Tadzjikistan. Als een linkshandige undercoveragent echter de schoen bij zijn oor houdt, is de door hem afgeluisterde persoon nauwelijks te verstaan. Het hoesje, dat over de hak van de schoen past, moet dit probleem verhelpen.
Een Noord-Koreaanse geheim agent die anoniem wil blijven (‘zeg maar Kim’), verklaart: ‘Ik zat gisteren pal achter een subversief element in Pyongyang Central Park, maar dan nog ving mijn schoen slechts een neutraal gesprek op. Voor de zekerheid hebben we die gast laten executeren, maar zo hoort het natuurlijk niet te gaan.’
De directeur van Audio Armada, generaal Estebal de Macanámara, doet de kritiek af als geneuzel. ‘Je moet niet lopen op die schoen, je moet er gewoon mee afluisteren.’
MATAQUINTOS – De Liberalen en Socialisten in het parlement van Managuay lijken het eens te zijn over een akkoord rond het te organiseren toeptoernooi. Een kwestie uit de parlementaire bar kan echter nog roet in het eten gooien.
Beide partijen zijn van plan om de langslepende kwestie rond Hedwiges Póldoro op te lossen, zeggen ingewijden. Poldóro is een ober uit buurland Brazilië die in 2005 een bierkraan heeft gepacht in de parlementaire bar Mañana Mañana. Die mag hij van volksvertegenwoordigers uit wijn producerende regio’s echter niet in werking stellen, of – in horeca-jargon – ‘onder water zetten’. De Liberale leider Marco Ruteño zou echter gezegd hebben: ‘Je moet elkaar wat gunnen. In dit geval: bier.’
De kwestie-Hedwiges Póldoro is niet het enige heikele punt uit het toepakkoord. Zowel de Liberalen als de Socialisten zijn vastbesloten te gaan bezuinigen, maar of hun voorstel het gaat halen om voortaan met drie kaarten te toepen in plaats van vier, is zeer de vraag.
Het parlementaire toeptoernooi is de belangrijkste bezigheid van volksvertegenwoordigers, die onder de dictatuur van generaal Jamón immers weinig in de melk te brokkelen hebben.
Na ‘planking’, ‘milking’ en andere bedenkelijke internetrages hebben lolbroeken weer een nieuwe manier gevonden om met grappige bedoelde foto’s een hype te ontketenen. Was ‘baguetting’ – poseren met stokbroden – pas enkele dagen oud, nu is er ‘baby burrito-ing’.
Het nieuwe internetfenomeen is naar verluidt overgewaaid uit de Zuid-Amerikaanse republiek Managuay en komt erop neer dat ouders hun pasgeborene zo strak inwikkelen in een dwangbuis, dat ze op burrito’s lijken. Grappig? Oordeel zelf.
MATAQUINTOS – In Managuay is gisteren de overheidsbegroting voor het komende jaar uitgelekt.
Het document – ‘Miljardennota’ geheten omdat alle bedragen, vanwege de beroerde koers van de Managuayaanse peso, minimaal negen nullen tellen – is in het amper gedigitaliseerde, Zuid-Amerikaanse land niet gelekt via internet, maar omdat een ambtenaar zijn printer, met de papieren er nog in, in de bus had laten staan.
Het is nog onbekend welke ambtenaar de nota heeft gelekt, maar voor de zekerheid is de hele werkgroep Miljardennota van het ministerie van Financiën geëxecuteerd.
