Berichten

Geplaatst op

Politieberichten: Kerstmis 2011

El Infierno, een buitenhuis net ten zuiden van Chuco

Man urineert tegen lama
CARRUQUICHANGO – In de nacht van zaterdag op zondag is in Carruquichango een dronken man aangehouden die tegen een lama stond te urineren. Toen twee agenten hem betrapten, riep de man dat ze hem maar een Colombiaanse stropdas moesten geven (een martelmethode van drugsbendes, waarbij iemands tong door een snede in de hals naar buiten wordt getrokken, red.). Omdat de dienders dit een buitenproportionele straf vonden en alleen wilden afschrikken, pasten zij de Colombiaanse stropdas toe op een toevallige passant. De urinerende man bood daarop zijn excuses aan.

Kleine onenigheid op straat
INTROSPECCIÓN – De politie van Introspección heeft zondagavond op straat moeten ingrijpen bij een ruzie waarbij een 57-jarige man met een boksbeugel stond in te beuken op een 16-jarige scholier die op de grond lag. Toen de dienstdoende agenten de man wilde inrekenen, ontdekten zij dat hij een neef was van de plaatselijke hoofdcommissaris van politie. De man moest tegen het slachtoffer zeggen dat hij het jammer vond dat het zo was gelopen en kwam ervan af met een waarschuwing.

Slingeren op de weg
CHUCO – Een agent in Chuco heeft maandagmiddag een automobilist aangehouden die slingerde op de M1 tussen Chuco en Mataquintos, hoogstwaarschijnlijk vanwege de fles tequila die hij in zijn rechterhand hield. Toen de agent vroeg of hij ook een slokje mocht, nodigde de automobilist hem uit in te stappen en reden ze naar het buitenhuisje van de man in een dorpje net ten zuiden van Chuco. Het werd nog een heel gezellige avond en de twee houden beslist contact.

Geplaatst op

Junta feliciteert junta te vroeg

Verkiezingsvoorbereidingen in Birma

MATAQUINTOS – Het generaalsbewind van Managuay heeft de Birmese junta gefeliciteerd met haar verkiezingsoverwinning. Frappant, want nog lang niet alle stemmen zijn geteld. MBC belde met de militaire persvoorlichter.

Door Jens Mikkelsen

Goedemorgen, met Jens Mikkelsen van MBC.
Ah, Managuay.blogspot.com! Correspondent Jens Mikkelsen. Donkerblond, 1,82 m, langwerpig litteken op de linkerelleboog.

Ik laat mij niet intimideren. Klopt het dat de regering-Jamón het regime in Birma heeft gefeliciteerd met de verkiezingsoverwinning?
Zeker! Het toont maar weer eens aan dat niet alleen westerse democratieën, maar ook militaire dictaturen verkiezingen kunnen organiseren met een betrouwbare uitslag.

Maar er is nog helemaal geen verkiezingsuitslag bekend.
Ach, muggenzifterij. Dan is die er over een week, of twee weken.

Het regime in Birma heeft laten weten de uitslag pas bekend te maken ‘als de tijd er rijp voor is’.
En terecht. Er is ook democratie mogelijk zonder westerse dogma’s, meneer. Zonder ‘Alle stemmen moeten per se worden geteld’ en ‘De uitslag moet meteen bekend worden gemaakt’, boehoehoe.

Zoals in Managuay?
Precies, zoals in Managuay. Woont u trouwens nog steeds op de Mangostraat?

Wat doet dat ertoe?
En hoe is het eigenlijk met uw scharrel, het meisje Felicia?

Luister, als u mij angst wil aanjagen, dan kan ik u vertellen dat ik dit gesprek aan het opnemen ben voor het Nederlandse consulaat.
…orry, de… binding. Ik k… niet…oed…erstaan.

Doet u nu net alsof de lijn hapert?
…en… ang… oet …elaas …ophangen. (hangt op)

Geplaatst op

Wielrenner betrapt zonder doping

De Tour de France: ook in dopinggebruik een
voorbeeld voor de Ronde van Managuay

SAN CRISTÓBAL – Wielrenner Marco Staubsauger is woensdagavond in de Ronde van Managuay betrapt op het niet gebruiken van doping. Hij krijgt strafpunten opgelegd.

De renner van Team Anschluss heeft met zijn negatieve dopingcontrole de regels van de Ronde van Managuay geschonden, die expliciet stellen dat het verboden is geen EPO te gebruiken. Staubsauger zegt in een weerwoord dat zijn team ‘absoluut niet schoon is’ en beweert te zijn ‘vergiftigd met gezond eten’ door de teamarts. Hij is vastbesloten een contra-expertise te laten uitvoeren. ‘Wie weet vinden ze toch iets. Ik heb wel gewoon met de rest van de jongens meegegeten namelijk.’

De voorzitter van de Managuayaanse wielerbond, Sancho Merckx Caudillo, meldde na bekendmaking van de resultaten dat hij Staubsauger al langer wantrouwde vanwege zijn menselijke prestaties. ‘Hij heeft vanaf dag één al moeite met binnenkomen. Dat is toch niet normaal? Bovendien heeft zijn team zo’n rijke traditie in de chemische industrie, het is onbegrijpelijk dat hij daar geen gebruik van maakt.’ Team Anschluss bestaat uit Managuayaanse nakomelingen van ex-nazi’s.

Geplaatst op

Boskalis: ‘Managuay wil Eyjafjallajökull’


PAPENDRECHT – Baggerbedrijf Boskalis gaat wellicht de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull naar Zuid-Amerika verslepen. Volgens topman Peter Berdowski is Managuay onder de indruk van de vulkaan. ‘Zo’n aswolk willen ze daar ook.’

De militair-democratische republiek is gecharmeerd van de aswolk, die in grote delen van Noord- en West-Europa het vliegverkeer heeft lamgelegd. ‘Op dit moment hebben ze alleen een dam waarmee ze Paraguay gedeeltelijk onder water kunnen zetten,’ vertelt Berdowski na een telefonisch onderhoud met Managuayaanse ambtenaren. ‘Maar zo’n junta is natuurlijk altijd op zoek naar meer.’
Technisch en logistiek is de operatie volgens de baggeraar geen probleem. ‘Die vulkaan ligt helemaal in het zuiden van IJsland. Kwestie van goed boortje kiezen en dan hak, hak, hak. Daarna hijs je ‘m op een zwembandje, wel redelijk groot denk ik, en dan is het van tuf, tuf, tuf.’
Toen uw verslaggever meldde dat Managuay geen zeehaven heeft, werd hij ‘een linkse zeikerd’ genoemd en op straat gezet.
Geplaatst op

Denemarken weigert vliegtuig minister


KOPENHAGEN – Denemarken heeft het vliegtuig van de Managuayaanse minister van Milieu de toegang geweigerd. Het toestel zou te oud en vervuilend zijn. Volgens de minister gaat het echter om een oorlogsverklaring.

Vanochtend rond vier uur werd de Toepolev uit 1956 van minister Pinto de Caña gesommeerd rechtsomkeert te maken. De furieuze minister, die de klimaatconferentie van Kopenhagen had willen bijwonen, vloog na een tankstop in Duitsland direct terug naar Zuid-Amerika. ‘Dit toont de ware aard van de Denen,’ brieste Pinto de Caña na een noodlanding nabij het vliegveld van Mataquintos in Managuay (foto). ‘Met onze Toepolev is niets mis. Het is zeven jaar geleden nog opgelapt met delen uit de beste Antonov-showmodellen.’ De minister vermoedt een dieperliggende oorzaak. ‘De Denen zijn uit op de Belvinas-eilanden, dat is helder. Maar daar zullen ze oorlog om moeten voeren.’
De Belvinas-eilanden, op 3000 kilometer van het door land ingesloten Managuay, is Ecuadoriaans grondgebied. Managuay viel de eilanden binnen in de jaren 30 van de vorige eeuw, waarmee het de rampzalig verlopen Taco-oorlog ontketende. Daarin verklaarde het land de oorlog aan vijf verschillende buurlanden tegelijk en verloor vervolgens tweederde van zijn grondgebied.
Geplaatst op

BOEKRECENSIE: De Schrik der Vagijnen *

Teatro Colón, Buenos Aires

Vorig jaar onthulde Alejandro Castiglione dat hij werkte aan een ‘erotische tenorenroman’ die hij grappend ‘Liefde in tijden van opera’ noemde. Het resultaat doet echter meer denken aan ‘Honderd jaar sneuheid’.

Door Ben de Faats

Uiteindelijk is de titel van Castigliones boek De Schrik der Vagijnen geworden (El Terror de las Vulvas), waarmee de Managuayaanse bestsellerauteur zich definitief schaart in het rijtje pompeuze pseudoromanciers – iets wat we na het in de Griekse Oudheid gesitueerde pornowerkje O, die Poes! en de vunzige avonturenroman-pastiche De Man met de Rode Pimpernel in zijn Pofbroek al vermoedden.

De Schrik der Vagijnen is het verhaal van de Italiaanse tenor Manzetti die op zijn sterfbed ligt, precies honderd jaar oud. Hij blikt terug op zijn leven, maar dan vooral op de vele avontuurtjes die hij beleefde in de coulissen van de grote theaters van het Zuid-Amerika van rond 1900. Teatro Colón in Buenos Aires, Teatro Municipal in Lima – Manzetti laat zo’n angstwekkend aantal vrouwen een hoge C produceren dat hij bekend komt te staan als, inderdaad, De Schrik der Vagijnen. Kortom: een verhaal zo dom en zo overduidelijk een excuus om smerigheden te etaleren, dat u zich moet schamen als u deze alinea tot hier heeft uitgelezen zonder uw hoofd minstens één keer tegen de dichtstbijzijnde muur te slaan.

Maar natuurlijk heeft u dat wel gedaan. En u bent de enige niet: uitgevers in onder meer Mexico, Argentinië en Peru hebben al beloofd dat ze Castigliones roman zeker niet in eigen land op de markt gaan brengen. De enige plek waar goedkope kopieën van dit broddelwerk ongetwijfeld van hand tot hand zullen gaan, is het geboorteland van de schrijver: Managuay.

Één ster voor De Schrik der Vagijnen. Ik vond er geen kut aan.

Geplaatst op

Autobond voor beprijzing, maar niet helemaal


MATAQUINTOS – De leden van de Managuayaanse autobond zijn voor een vorm van rekeningrijden, maar onder strikte voorwaarden. ‘Natuurlijk is een belasting de beste manier, maar het kan niet zo zijn dat we ook echt moeten gaan betalen.’

De regering-Jamón discussieert al weken over een vorm van kilometerheffing om de exploderende verkeersdrukte in toom te houden. De Algemene Managuayaanse Bond voor Auto’s en Paardenkarren (AMBAP) telt inmiddels 33 leden, een stijging van circa 50% ten opzichte van vorig jaar.
De AMBAP-leden zijn tegen een vorm van kilometerheffing waarbij een kastje in elke auto wordt geplaatst. De militaire junta wil auto’s met zo’n kastje, dat de kilometers registreert en waarop een mitrailleur kan worden gemonteerd, kunnen vorderen om zo ‘in noodgevallen’ de vuurkracht van het Managuayaanse leger op te krikken.
Ook de permanente plaatsing van een overheidsdienaar op de achterbank kan op weinig steun rekenen van de AMBAP-leden. Zo’n ambtenaar schat het aantal afgelegde kilometers in en dient zo nu en dan bij zijn tante te worden afgezet.

Geplaatst op

Ronde van Managuay: de favorieten

Francisco Dupont, inmiddels uit het camouflagepak, na zijn etappewinst in La Libertina. In zijn rechterhand de luxueuze mobiele telefoon waarmee hij op de fiets communiceert met zijn vrienden in de begeleidende tank.  

Ruim twee weken in de race houden de favorieten in La Ronda de Managuay zich nog koest. Maar wie zijn zij en wie gaat er straks winnen?

  • Luitenant Francisco Dupont. Dé favoriet van Team Ejército, de ploeg van het nationale leger van Managuay. Niet omdat hij zulke goede benen heeft, maar omdat hij beste maatjes is met de jongens van de begeleidende tank die vorige week nog renner Gérard Vaessen van de weg drukte.
  • Majoor Alberto Macadamia. Team Ejército. Stond op het punt door een militaire rechtbank te worden gefusilleerd vanwege ‘democratische neigingen’ toen zijn wielertalent werd ontdekt. Plast tijdens het fietsen altijd in een op maat gesneden bidon, want ‘van in je broek plassen word je eerst wel warm, maar daarna juist heel koud.’
  • Heinrich Schmalz. Oostenrijker. Rijdt voor Team Anschluss, gefinancierd door de vereniging voor oud-nazi’s in Managuay. Schmalz’ deelname aan het team was aanvankelijk controversieel, omdat zijn grootouders destijds niet aantoonbaar voor de NSDAP hadden gestemd. Maar nu hij de sterren van de hemel rijdt, hoor je daar niemand meer over.
  • Abe Maginaki. Het is de jongens van Team Fukushima aan te zien dat ze de beslommeringen thuis even mochten vergeten om in het verre Managuay de pedalen ervan langs te geven. Wat een passie! Maginaki behoort in de categorie Fietsende Conciërges van Lekkende Kerncentrales absoluut tot de wereldtop.
  • Gérard Vaessen. De Limburger van het Russische Team Kalasjnikov kan een gevaarlijke buitenstaander zijn: de ‘Camiel Eurlings op twee wielen’ heeft al drie etappezeges binnen. Of wordt zijn reputatie van vrouwenverslinder hem fataal? Volgens boze tongen liep Vaessen afgelopen weekend mank vanwege, naar eigen zeggen, ‘jeuk aan mijn gonorroe.’
Geplaatst op

Hogere zorgpremie: het kan ook anders

Ziekenhuismedewerkers vieren het in leven blijven
van een patiënt na de operatie

Terwijl de achterban van de VVD protesteert tegen de hogere zorgpremie, kijken experts naar Managuay. Dat straatarme land in Zuid-Amerika lijkt een derde weg gevonden te hebben in de gezondheidszorg: zorgpremies afhankelijk van status, plus meer efficiëntie. Een interview vanuit ziekenhuis Buena Esperanza in Mataquintos.

Door Jens Mikkelsen

Dokter Nelson Maldonado, u bent hersenchirurg en u gaat straks een patiënt opereren. Hoeveel moet die persoon daarvoor betalen?
Niets.

Maar de gezondheidszorg in Managuay is toch niet gratis?
Nee, maar het is een kolonel. Als ik die laat betalen, komt hij volgende maand terug met een paar collega’s om mijn arm te amputeren. En da’s wel gratis.

Hoe zit het met gewone Managuayanen?
Die moeten vooraf betalen natuurlijk. Dat klinkt harder dan het is: we proberen in het ziekenhuis zo goedkoop mogelijk te werken. ‘Managuayaanse efficiëntie’ noemen we dat.

Wat is dat dan, Managuayaanse efficiëntie?
Gewoon, zuinig zijn. Gebruikte naalden even schoonpoetsen met een doekje, luiers uitspoelen onder de kraan. En deze week bijvoorbeeld is de babyafdeling onderbezet, én moeten we van de overheid tijdelijk radioactief afval opslaan. Nou, dan schuif je de wiegjes aan de kant en zet je een paar vaten uranium neer.

Maar dat is toch niet gezond?
Nee, maar wel handig. ’s Avonds gaan hier de lampen uit, maar als je een van die baby’s op je schouder zet, heb je geen zaklamp meer nodig.

Bent u eigenlijk wel geschikt voor dit beroep?
Sorry, ik moet nu naar de operatiekamer.

Veel succes.
Ach, ik geef toe: ik ben geen foutloze hersenchirurg. Maar mijn aderlatingen zijn fenomenaal.

Geplaatst op

Couleur locale: Mañana, mañana

Het bebouwde kavel van Nelson Vallarte in de Managuayaanse Andes

Managuay een land van mañana, mañana? Niet zo somber! Dit buitenhuisje in de bergen is van Nelson Vallarte en wordt gebouwd door aannemersbedrijf Marcelo Méndez uit Mexitexibambo. De stenen liggen netjes geordend, het bouwwerk is half klaar.

Oké, Vallarte gaf de opdracht in 1953 en is al lang dood, maar Méndez’ achterkleindochter heeft de nakomelingen van Vallarte verzekerd dat ze het complex deze maand nog laat afbouwen. Erewoord. En anders in mei. En anders haar zoon.