Berichten

Geplaatst op

Staatshoofd vindt weer de meeste paaseieren

De paasvondst van de minister van Buitenlandse Zaken, keurig gerangschikt

LOS CUERPOS – Het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, heeft ook dit jaar weer de meeste paaseitjes verzameld.

Dat maakte Jamóns persoonlijk assistent vanochtend bekend in het presidentiële buitenverblijf in Los Cuerpos, waar de politieke top van Managuay het paasweekend doorbrengt. Jamón eindigde bij het eieren zoeken als de onbetwiste nummer één, maar werd op de hielen gezeten door de minister van Buitenlandse Zaken en de voorzitter van het Managuayaanse parlement. Zij raapten respectievelijk zes en zeven eieren. Jamón daarentegen vond er 21.855.

‘Het is onbegrijpelijk dat mijn voltallige kabinet twee containers met hardgekookte eieren, geplaatst midden op de weide aan de zuidkant van het huis, over het hoofd heeft gezien,’ liet Jamón weten via zijn assistent. ‘Mijn persoonlijke lijfwacht, die eromheen stond, zegt dat niemand zelfs maar in de buurt is gekomen. Schande.’

De verliezer van de Paasviering, wachtmeester 1ste klasse Virginia Ugarte Ramírez (0 eieren), moet bij wijze van straf de helft van Jamóns eieren hebben opgegeten voordat om vijf uur de paashaasimitatiewedstrijd losbarst.

Geplaatst op

Bisdom Utrecht schakelt historicus Managuay in

Aartsbisschop Eijk van Utrecht

UTRECHT – In een poging de controverse rond aartsbisschop Eijk in te dammen, heeft het bisdom Utrecht de Managuayaanse historicus Mario Jiménez ingeschakeld. Zijn boodschap: het valt allemaal wel mee met Eijk.

Door Noud Nijssen

Meneer Jiménez, aartsbisschop Eijk heeft in 2009 de priesteropleiding van Utrecht gesloten vanwege geldgebrek, maar uit een e-mail zou blijken dat de opleiding over miljoenen beschikte.
Ach, in andere landen is het veel erger. Ik ken een priester die in de jaren 70 een goedlopende wijwaterfabriek verkocht om met vijf vriendinnen op seksweekend naar Las Vegas te kunnen gaan. Dus.

Andere landen? Bedoelt u soms uw eigen land, de bananendictatuur Managuay in Zuid-Amerika?
Dat zou kunnen. Ik weet niet meer waar dit voorbeeld zich afspeelde.

Een andere klacht is dat aartsbisschop Eijk een autoritaire bestuursstijl heeft. Zo stuurde hij zelfs bedrijfsrechercheurs op zijn bisschoppen af om hun computers te controleren.
Meneer, waar maakt u zich druk om? Er zijn pastoors die doodseskaders naar hun misdienaars zenden om te controleren of ze juwelen uit de kerk hebben gestolen. Vaak worden die jongetjes ook nog meegenomen en op internet aangeboden voor adoptie.

Pastoors uit Managuay?
Misschien. Ik laat het voor u uitzoeken.

Klopt het dat aartsbisschop Eijk een zieke adviseur heeft ontslagen? En geëist dat de man die daarop kritiek had, zou worden ontslagen?
Ha! U moest eens weten. In parochies overal ter wereld worden goede katholieken al om een griepje naakt de kerk uitgestuurd, en wie het waagt om daar iets van te zeggen, krijgt thuis een tank van de militaire junta bovenop zijn golfplaten dak, want de kerk en de dictatuur, dat zijn twee handen op een buik.

U refereert weer aan Managuay, hè?
Dat weet ik niet, dat zou ik moeten nakijken.

Bent u niet gewoon een Managuayaanse vriend van aartsbisschop Eijk, die alleen maar voor woordvoerder speelt omdat u daar heel veel geld voor krijgt, zodat u nare verhalen uit uw nare land kan ophangen om Eijk beter uit de verf te laten komen?
Mogelijk, mogelijk. Maar nu wil ik u eens wat vragen. Waar woont u? En beschikt de Nederlandse katholieke kerk ook over tanks?

Geplaatst op

‘Schoenenmerk Sacha schuldig aan plagiaat’

De Aztec-schoen of ‘Ponshoe’, met ponchoprint, van Sacha

AMSTERDAM – Schoenenmerk Sacha maakt zich mogelijk schuldig aan plagiaat. Het gaat om de zogenoemde Aztec-vrijetijdsschoen met een Latijns-Amerikaans motief.

Dat zegt Sancho’s Oncho’s, een Nederlands bedrijf dat poncho’s uit het Zuid-Amerikaanse Managuay vermaakt tot kleding. Bestuursvoorzitter Sancho: ‘Wij werken al maanden aan een sneaker met ponchoprint, de Ponshoe. Dus wij vinden dit wel heel toevallig.’ Sancho’s Oncho’s bracht in 2011 de goed verkopende ‘pantaloncho’ op de markt en brak in de zomer van vorig jaar door met de ‘bikinoncho’.

Het bedrijf weet nog niet hoe het gaat reageren, maar dat juridische stappen zullen worden ondernomen, staat vast. ‘Alleen via de rechter kan Sacha dit goedmaken,’ aldus Sancho. ‘Maar een goed paar cowboylaarzen zou ook leuk zijn.’

Sancho’s Oncho’s adverteert onder meer in Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek.

Geplaatst op

Pong: Legacy

Een computerspelletje als basis voor een actiefilm: het is vaker gedaan. Geeft Pong: Legacy het genre een eigen draai? Absoluut niet.

Regisseur Andrés Iñigo nam Pong als uitgangspunt. Het klassieke tennisspel uit 1972 is nog steeds razend populair in Managuay, al wordt gevreesd of het compatibel is met de Commodore 128, die binnenkort uitkomt. Iñigo verzon een verhaal waarin een fanatieke Pong-speler uit de krottenwijken van San Luís plots in zijn Atari wordt gezogen en in een duistere wereld belandt waarin twee boze, witte rechthoeken hem heen en weer kaatsen over een stippellijn. Aardig uitgangspunt, maar na de wervelende intro was het geld kennelijk op en vervolgens zit je als toeschouwer twee uur lang naar een oersaai potje Pong te kijken. Regisseur Iñigo is echter een achterneef van generaal Jamón, dus: in 3858 zalen. Jammer.

Geplaatst op

Het is weer papajatijd


Managuaywatchers hadden het al in de gaten: in de vrolijkste bananendictatuur van Zuid-Amerika is het weer papajatijd. Dat heeft niets met het oogsten van fruit te maken – pas op, dat zou werken betekenen – maar alles met de afwezigheid van nieuws. Een soort komkommertijd dus. Waar komt de term ‘papajatijd’ eigenlijk vandaan?

Heinrich Descanso van het Overheidsinstituut voor Militaire en dus ook Volksgeschiedenis: ‘Daar is een leuke anecdote aan verbonden. Helaas zijn sommige onderdelen strikt geheim, maar het is toch de moeite waard. In 1892 stapte een generaal, laten we hem Benedicto noemen, in een bepaalde stad in dit land uit de trein. Hij was op weg naar een groot militair evenement dat buiten ieders weten plaatsvond in die stad. Maar op het moment dat Benedicto op het terrein aankwam, botste hij op een niet nader te noemen persona non grata, van een verboden organisatie die trouwens ook niet bestaat, maar als logo een papaja voert, waardoor een handgemeen ontstond dat uit uitmondde in een geheime revolutionaire beweging die ook een zekere politieke vertakking heeft gekend en sindsdien bewust uit de geschiedenisboekjes wordt gehouden.’

Weten we dat ook weer.

Geplaatst op

Kiessysteem Eerste Kamer krijgt complimenten

Politicoloog Sebastián Heredia

SAN LUÍS – Nederland ontvangt lof uit onverwachte hoek: de Managuayaanse politicoloog Sebastián Heredia kijkt vol bewondering naar de Eerste Kamer.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Heredia, sinds gisteren heeft de Nederlandse regering in beide kamers van het parlement geen meerderheid…
Onwerkbaar. Een regering moet een meerderheid hebben. Kijk naar ons staatshoofd, generaal Jamón: die heeft alle partijen in het parlement op zijn hand.

Dat komt omdat de echte oppositie niet wordt toegelaten, maar wordt gemolesteerd.
Er zijn altijd mensen die hun inschrijvingsformulieren niet goed invullen. Dat moet streng worden bestraft.

Hoe dan ook: het kiessysteem van onze Eerste Kamer is nogal apart. Het leidt tot schimmige deals…
O. Kijk. Nou wordt het interessant. Wat voor deals?

Bijvoorbeeld: de Hedwigepolder wordt waarschijnlijk toch niet geïnundeerd.
Aha. Jullie politieke systeem heeft toch meer Zuid-Amerikaanse trekjes dan ik dacht. Die Hedwig, dat is een losbandige dame, zeker?

U lijkt nogal gecharmeerd van onze democratie. Er is anders een levendige handel in stemmen geweest…
Potverdorie. Hier in Managuay hebben we onze eigen staatsvorm, maar u noemt punten waarvan ik zeg: die zouden prima passen in onze militair-democratische republiek.

Toch maar doen dan, een parlement van twee kamers?
Dat betwijfel ik. Ons eenkamerparlement is al duur genoeg. Weet u hoe hoog de drankrekening daar is?

Geplaatst op

Een rechts kabinet: Managuay heeft er niets aan

VVD-leider Mark Rutte

Het vaarwel van Joris Voorhoeve aan zijn oude partij, de VVD, heeft in buitenlandse hoofdsteden de wenkbrauwen omhoog doen gaan. Wat kan mij dat schelen, vraagt u? Misschien niets, maar dat het onze toekomstige politiek leiders evenzeer koud laat, is verontrustend. Mark Rutte zoekt zijn aanstaande vrouw niet hangend aan een liaan in de Managuayaanse jungle, maar bij een grootsteeds meisjesdispuut. Maxime Verhagen denkt dat de Wereldomroep iets is voor Nederlanders op een Franse camping en Geert Wilders, ach, Geert Wilders – die wil de ontwikkelingssamenwerking zozeer beperken dat geen dictator in het buitenland nog een fatsoenlijke stalen neus op zijn laarzen kan betalen.

En dat terwijl Nederland zoveel vooruitgang heeft geboekt in Zuid-Amerika, en in Managuay in het bijzonder. Toen ik eerder dit jaar op werkbezoek in Mataquintos was en een gloednieuw strafkamp bezocht, werd ik spontaan getrakteerd op maïsbier toen ik zei dat ik in Utrecht woonde. De kampdirecteur troonde me mee naar de gevangenenverblijven, geleverd door een varkensflatbouwer uit Berkel-Enschot. Ervoor prijkte een rij hippe guillotines van Droog Design. ‘Zonder Holland liepen we hier nog met bijlen rond,’ grapte hij. Nog steeds is de handbijl een onontbeerlijk instrument van de cipiers, maar zijn punt was duidelijk: ook dát is ontwikkelingshulp.

Wie denkt dat Nederland de geldbuidel omkeert zonder ooit iets terug te ontvangen, vergist zich. Talloze autochtone Nederlanders hebben het liefdesvirus opgelopen bij hun Managuayaanse droomvrouw, in de rosse buurt van Amsterdam of Deventer. Dat ze er waarschijnlijk een ander virus gratis bij kregen, is bijzaak. En welke man kan nog ontladen zonder een schone van de Zuid-Managuayaanse pampa’s, die voor weinig geld – we blijven een zuinig volkje – tot veel bereid is? De gevleugelde woorden ‘Ze doet alles’ zullen niet meer zijn wat ze waren als Rutte-1 zijn zin krijgt.

En dan de Wereldomroep. Tot in Chaco, hoog in het Andesgebergte, brengt Hilversum de boodschap van democratie, vrijheid van pers en tolerantie. Het zijn waarden waarom in Managuay doorgaans hard gelachen wordt en wie betrapt wordt op het luisteren naar de Nederlandse Wereldomroep wordt 50 maal geslagen met een levende anaconda – maar we zijn er. Dat is wat telt.

Een kabinet van CDA, VVD en met gedoogsteun van de PVV gooit al die verworvenheden in één klap weg. In de woorden van generaal Jamón, staatshoofd van Managuay: ‘Het is net als met dissidenten: eenmaal weg, komen ze nooit meer terug.’

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.blogspot.com

Geplaatst op

Cultuur: Mercado Popular

Naar deze overdekte markt gaan de Mataquinteños voor de beroemde panfluiten en veelkleurige doeken. Al bij binnenkomst wordt u aangeklampt door verkopers van veelkleurige doeken en panfluiten, maar loopt u vooral door: op de binnenplaats links vindt u nóg meer panfluiten en veelkleurige doeken (rechts vooral veelkleurige doeken en panfluiten). Onder de arcaden rondom zitten de winkeltjes met de panfluiten en de veelkleurige doeken. Let op: aan de achterkant van het complex bevindt zich de bekende winkel van Ernesto Jalapeños. Hij is een handelaar in veelkleurige doeken. En panfluiten.

Geplaatst op

Trend: Zen met lama’s

Managuay-gangers wisten het al, maar nu is de Zuid-Amerikaanse wellness-trend eindelijk de Atlantische Oceaan overgestoken: zen met lama’s. Website Zen.nl (‘Voor meditatie met effect’) doet, zo tipte onze lezer Herman Roovers, in een nieuwsbrief verslag van een heilzaam verblijf op een lamaboerderij in de Franse Pyreneeën. ‘Aan de lama’s is niet veel werk,’ schrijft deelneemster Susanne van den Heuvel, maar tijdens het bosmaaien kwam ‘de schoonheid van ‘het zijn’ naar boven.’ Goed bezig, Susanne! Klik hier voor haar hele verslag.

Het Managuayaanse ministerie van Industrie en Culinaire Zaken blijft bij zijn oude standpunt inzake lama-zen: ‘Een lama is er om op te eten, niet om over na te denken.’

Geplaatst op

Managuayaanse wetenschap wil niet terugblikken

MATAQUINTOS – In Managuay is luchtig gereageerd op het nieuws dat het uitsterven van de dinosauriërs toch niet het werk is van de planetoïde Baptistina.

Tot dusver werd aangenomen dat een inslag van Baptistina 66 miljoen jaar geleden het einde betekende voor vele diersoorten op aarde, maar volgens de NASA is de planetoïde daarvoor te jong. De Nationale Academie van Wetenschappen van Managuay kan het niet schelen. Directeur Amaro von Hoegen: ‘Ze zijn er niet meer, oké? Daar gaat het om. Dat terugblikken de hele tijd – pff.’

Managuay is de vindplaats van fossielen van twee unieke dinosauriërs. De Aranasaurus was een zoetwatervis die leefde van andermans fecaliën. De Eoraptor managuayensis was een parasiet die zich met scherpe klauwen vasthaakte in de huid van grotere soortgenoten en het door hen verzamelde voedsel in zijn eigen buidel stak.