Berichten

Geplaatst op

Misdaadverslaggever: ‘Joran is schuldig’


SERPENTO – Joran van der Sloot is schuldig aan de moord op de 21-jarige Peruaanse Stephany Flores. Dat zegt Managuays bekendste misdaadverslaggever, Pedro R. Frigido.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Frigido, hoe is uw analyse van de zaak-Flores?
Momentje. (muziek zwelt aan) Een gewetenloze jongeman uit het losbandige Curaçao. Zou die nóg eens de fout ingaan, na een eerdere moord op een onschuldige toeriste en de meedogenloze handel in Thaise vrouwen? Het antwoord is ja: Joran deed het. (muziek stopt)

Waar is die muziek voor?
Dramatische effecten versterken de waarheid, dat weet iedereen die mijn tv-programma regelmatig ziet.
Is Joran schuldig?
Luister, ik heb al 500 moordzaken onderzocht. Gewone rechercheurs doen er misschien 12 in hun hele leven. Joran heeft het gedaan.
Heeft u bewijs daarvoor?
Een vriend van mij, Patricio, heeft Joran in Chili een lift gegeven in een auto vol verborgen camera’s. Joran begon te praten. En toen gebeurde het.
Hij bekende?
Hij werd gearresteerd door de politie, de sukkel.
Joran zit nu goed in de problemen.
Wat dacht je van mij? Al mijn videomateriaal is in beslag genomen.
Maar heeft Joran nu bekend of niet?
Luister, ik heb al 500 moordzaken onderzocht. Gewone rechercheurs doen er misschien 12 in hun hele leven. Als je die tapes…
Dat zei u net ook al.
Ik merk wel dat u nooit naar mijn tv-programma kijkt. Als je een boodschap wil overbrengen, is herhaling essentieel. Voor én na de reclame.
Sorry, wat zei u?
Ik merk wel dat u nooit naar mijn tv-programma kijkt. Als je een boodschap wil overbrengen, is herhaling essentieel. Voor én na de reclame.
Twee keer.
Twee keer wat?
Laat maar. Als ik u nog wat mag vragen…
Nee, dat mag u niet. Ik begin schoon genoeg te krijgen van dit gesprek. Ik moet nog in twee tv-programma’s verschijnen en een politieke partij oprichten. Voor welk medium werkt u ook weer?
Managuay.blogspot.com, een weblog uit Nederland.
En hoeveel bezoekers trekt u per dag?
Eh… honderd?
(hangt op)
Geplaatst op

Werkgevers: ‘Werklozen gratis aan het werk’

De Managuayaanse economie

MATAQUINTOS – De voorzitter van de Managuayaanse werkgeversvereniging roept werklozen op om voor niets aan het werk te gaan. Hij noemt het ‘een voor twaalf voor de economie.’

De voorzitter, kolonel b.d. Bernardo Kensington, deed zijn uitspraken zondag op de politieke zender Corrupción 24. ‘De politiek moet bezuinigen, maar niet op de verkeerde manier door bijvoorbeeld bedrijven te belasten,’ stelde hij. Kensington wil dat werklozen gedwongen worden om gratis te werken. ‘Zo krijgen de arbeiders zelfrespect, en wij meer winst. Win-win,’ motiveerde hij zijn voorstel. ‘We moeten allemaal de broekriem aanhalen.’ Als tegenprestatie zal Kensington werkgevers aansporen om nog maar eens per maand te gaan golfen op overheidskosten. ‘En geloof me: dat hakt erin.’

Kensington vreest voor de kredietstatus van de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek als er niet ‘draconisch’ wordt hervormd. ‘We hebben een stabiele dictatuur, maar toch kan er onrust ontstaan op de financiële markten.’ Managuay kreeg in oktober vorig jaar van beoordelaar Moody’s de status ‘zeer meelijwekkend’. Dat was een onverwachte promotie: voorheen moest Managuay het doen met ‘uitermate deplorabel’.

Andere voorstellen van Kensington zijn een bevriezing van de salarissen, versoepeling van het ontslagrecht en meer betrokkenheid van militaire martelexperts bij arbeiders die te laat op het werk verschijnen, of daaraan denken.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Interview: Arbeidsethos in de tinmijn van Mexitexibambo

De tinmijn van Mexitexibambo

MEXITEXIBAMBO – Over de arbeidsomstandigheden in Zuid-Amerikaanse mijnen is genoeg bekend: die zijn slecht. Maar hoe staat het met het arbeidsethos? Een gesprek met Florente F. Farfalle, directeur van een tinmijn bij Mexitexibambo.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Farfalle, over het arbeidsethos van de Managuayanen doen allerlei clichés de ronde. Ze zouden lui zijn, niet productief, de siësta duurt van negen tot vijf…
Dat is al lang niet meer zo. Ook Managuay heeft zich aangepast aan de moderne tijd: onze siësta’s duren inmiddels van tien tot vier. En tussen negen en tien pauzeren wij geen moment, kan ik u zeggen.

Wat gebeurt er dan in dat ene uur?
Al het noodzakelijke: iedereen goedemorgen wensen, post beantwoorden, en overleggen in welk restaurant we onze siësta gaan houden.

Ik had het eigenlijk niet over de mensen op dit kantoor. Ik bedoelde de mijnwerkers in de schacht.
O, die! Hahaha. Dat wist ik wel. Nee, daar wordt keihard gewerkt, daar kunt u gerust op zijn.

Wie controleert dat?
Nou, ik niet, in ieder geval. Ziet u mij al in zo’n vieze mijnlift stappen? Ik heb net nieuwe schoenen, moet u zien. Echt kalfsleer, uit Argentinië, je moet ze goed inlopen, zei mijn schoenmaker, en…

Wie controleert de mijnwerkers dan wel?
Daar hebben wij Pablo voor, en Nuño. Twee keer per dag gaan zij de mijn in om de arbeidsproductiviteit op peil te houden.

Hoe doen zij dat?
Op verschillende manieren. Op de eerste plaats maken ze de slaapkoppen wakker, natuurlijk. En ze pakken dobbelstenen en kaarten af van de mannen die aan het spelen zijn. En vrijende paartjes sporen ze op. Dat laatste is nog best gevaarlijk werk, want die verstoppen zich natuurlijk graag in donkere nissen en zo. Nee, onze controleurs zijn dappere mannen, en deze mijn is erg productief, schrijft u dat maar op. Lezen onze investeerders dit?

Straft u in zulke gevallen? Mogen arbeiders die u betrapt op verzuim bijvoorbeeld pas later naar huis?
Naar huis? Bijna niemand gaat naar huis. Onze mijnwerkers slapen met zijn allen in lege lorries, heel gezellig. En efficiënt.

Maar hoe zit het dan met hun gezinsleven?
Ach, westerlingen denken altijd dat arbeiders als slaven worden behandeld hier, maar iedereen mag gewoon trouwen en kinderen krijgen, hoor.

Dus als een van uw mijnwerkers vader wordt, mag hij bij de geboorte aanwezig zijn?
Uiteraard. Wij zijn geen onmensen. De regel is: echtgenotes kunnen baren in de schacht, zolang op het product en de werkmaterialen maar geen bloed achterblijft.

Het klinkt als een hard leven.
Onze werknemers zijn erg tevreden. Ze richten hun bestaan in naar de mijn.

Soms maken ze hele kunstwerken om het ondergronds op te vrolijken, begrijp ik. 
Inderdaad. Pure werkweigering. En ongelooflijk hoeveel tijd en geld het kost om die dingen weer te vernietigen en af te voeren.

Tijd is geld.
Absoluut. Maar als u mij nu excuseert: het is half elf en de afdeling zit al lang aan de burrito’s.

Geplaatst op

1637: Francisco Filizzola

Francisco Filizzola

Francisco Filizzola (1562–1637) was een wetenschapper, filosoof, staatsman, jurist, auteur en een van de grondleggers van het empirisch onderzoek in Managuay. Een echte alleskunner dus. Ironisch genoeg overleed hij tijdens een experiment na iets wat hij absoluut niet kon: drinken. Na een avond kaartje blazen in 1637 besloot Filizzola, lazarus, om ‘de veerkracht van glaswerk‘ te testen: hij vulde een leeggedronken rumfles met 700 gram buskruit en gooide er het stompje van zijn sigaar bij. Zijn hoofd is nooit teruggevonden.

Tegenwoordig gedenkt Managuay de grote Filizzola dan ook niet om zijn filosofieën of juridische verhandelingen, maar als ‘de peetvader van de honderdduizendklapper’.

Geplaatst op

Junta Managuay geschokt door zelfverbrandingen

Demonstranten in Tibet gedenken de slachtoffers van zelfverbranding

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay heeft in een korte verklaring geschokt gereageerd op de golf aan zelfverbrandingen die Tibet momenteel teistert.

Generaal Arnoldo Pelotón, minister van Buitenlandse Zaken: ‘De regering-Jamón is er trots op dat in Managuay niemand zichzelf met benzine overgiet om er een aansteker bij te houden. Immers: gewone burgers levend in brand steken, dat mag alleen de overheid.’

Geplaatst op

Toerisme: Het Gecamoufleerde Huis

Het Gecamoufleerde Huis

Het Gecamoufleerde Huis is de ambtswoning van het staatshoofd van Managuay en staat in Mataquintos. Toen hij in 2006 via een staatsgreep aan de macht kwam, liet generaal Jamón het pand overschilderen in groen en beige. De soldaten van de bewaking, eveneens in camouflagekledij, zijn daardoor helaas niet goed te zien. Zij zien u echter wel, en als u langer dan vijf seconden stilstaat, kunt u een waarschuwingsschot in de knie verwachten.

Voor 2006, ten tijde van de linkse rebellenregering, was het gebouw rood van kleur en heette het het Rode Huis.
‘Het bruine huis’ is een Managuayaanse benaming voor de wc.

Geplaatst op

Strengere eisen Nederlanderschap: Lucía doet aanvraag

AANVRAAG NEDERLANDERSCHAP

Immigratie- en Naturalisatiedienst, locatie Hoofddorp
(formulier 27.1 A/ IND-11 )

Persoonsgegevens
Naam: Lucía Rojas Catacaña
Geboortedatum/ leeftijd: 29 maart 1990/ 21
Nationaliteit: Managuayaans
Adres: Oudezijds Voorburgwal 92, Amsterdam
Burgerlijke staat: Ongehuwd, maar veel samen met gehuwden
Beroep: Prostituée
Foto: Bijgevoegd

Afvinklijst (volgens plan-Donner, 2011)
Salaris minimumloon?
Haha, naturlik niet, veel meer.

Tweejarige beroepsopleiding of twee jaar werkervaring?
werken, veel, maar pas na 18 jaar oud echt waar ik liegt niet.

Vijf jaar lang geïntegreerd in de maatschappij?
ok vergeet vorige vrag. Ja, 5.

Taaltoets gehaald?
Helas jamer ik was ziek toen. Maar in mijn berup voral belangrjik lichamstaal.

(vanaf hier in te vullen door dienstdoende ambtenaar)
Aanvraag honoreren?
Ja.

Veld voor opmerkingen:
Mevrouw Rojas Catacaña stond erop dat ik haar onder vier ogen nog eens uitlegde waarom haar aanvraag in eerste instantie weinig kans maakte. Na een stevig onderhoud raakte ik echter absoluut overtuigd van haar drijfveren. Ze heeft zelfs toegezegd om alle collega’s van de afdeling Naturalisatie die hieraan twijfelen dit toe te lichten. Kortom: mevrouw Rojas Catacanã is zeer gemotiveerd voor het Nederlanderschap!

Geplaatst op

Onderminister eindelijk terug van Haïti


MATAQUINTOS – Francisco Barón, de onderminister voor Toerisme, is na een vakantie op Haïti eindelijk teruggekeerd naar Managuay. Toen hij tegenover de pers wederom verklaarde dat hij op werkbezoek was geweest, stapten zijn vrouw en vier kinderen in strandkleding het vliegtuig uit.

Terwijl Barón benadrukte dat hij ‘interessante economische partners’ had gesproken, klopte zijn vrouw het zand uit zijn jaszakken. Op de vraag in welke sectoren Haïti de komende tijd het meeste kansen biedt, antwoordde hij: ‘De bankensector, zonder enige twijfel. Haïti wordt het wereldcentrum van hypotheek- en verzekeringshandel.’ Een journalist die de bouwsector opperde, werd door de onderminister toegebeten ‘een nul’ te zijn.
Barón brak het gesprek af toen zijn jongste zoon hem vroeg om zijn opblaasbare krokodil (zie foto) leeg te laten lopen.

Geplaatst op

Rebellenleider: ‘Sieneke wint Songfestival’


ERGENS IN DE RIMBOE – Als het aan de Managuayaanse rebellenleider Fernando Sapo ligt, wint Sieneke het Eurovisie Songfestival. Dat heeft Wálter Mufón, songfestivalcommentator en vriend van Sapo, verklaard.

Door Jens Mikkelsen

‘Fernando is erg gecharmeerd van jullie zangeres,’ verklapt Mufón, die vanavond klaarzit om de tweede halve finale te verslaan. De leider van de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad, die zich schuilhoudt in de jungle, verheugt zich al op Sienekes overwinningstournee en het bijbehorende optreden in Managuay.
Mufón: ‘Hij vroeg mij op onzekere toon: “Ik heb gehoord dat zij een relatie heeft met een van de Smurfen. Maar met wie?”’ Lachend: ‘Als het Grote Smurf is, hoeft hij zich geen zorgen te maken.’ Sapo draagt tegenwoordig een witte baard.

Net als over de hele wereld is het Eurovisie Songfestival ook in Managuay zeer populair. De deelnemers figureren in alle boulevardbladen. Van Sieneke vinden de Managuayanen nog het vreemdst dat zij met haar achttien jaren nog niet is getrouwd, en vooral dat zij nog geen kinderen heeft. ‘Natuurlijk is genieten van je jeugd belangrijk,’ licht Mufón toe. ‘Maar op je twaalfde, dertiende mag je toch ook wel eens aan de toekomst gaan denken.’