Berichten

Geplaatst op

Democratie à la Poetin is ‘verleidelijk’

Vladimir Poetin, premier en aanstaand president van Rusland, brengt zijn stem uit

MANAGUAY – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft de democratie in Rusland ‘verleidelijk’ genoemd. Hij is geboeid door ‘de prikkelende combinatie van verkiezingen enerzijds, en minachting van de kiezer anderzijds.’

Dat zei een woordvoerder zondagavond, direct nadat bekend werd dat Vladimir Poetin volgens exit polls al na één stemronde terugkeert naar het ambt van president van Rusland. Managuay stuurt een speciale commissie naar Moskou om de democratie aldaar nader te onderzoeken. ‘Generaal Jamón is erg gecharmeerd van sommige aspecten,’ aldus de woordvoerder, ‘zoals het verschijnsel van de draaideurstemmers.’ Dit zijn pro-Poetin-kiezers die per bus van stembureau naar stembureau zijn gereden om steeds opnieuw hun stem uit te brengen. ‘Al geef ik toe dat dit fenomeen in Managuay op moeilijkheden zou stuiten, gezien de toestand van ons wegennet.’

De Zuid-Amerikaanse bananendictatuur Managuay kent al jaren een eigen model van democratie, ‘de Derde Weg’. Daarbij heeft niet de bevolking, maar generaal Jamón stemrecht. Oppositie is er amper. Iemand als de Russische communist Zioeganov, die als tweede eindigde en de verkiezingen ‘absoluut oneerlijk en waardeloos’ noemde, is in Managuay moeilijk denkbaar. Toch zou Jamón daar niet bang voor zijn. ‘Ach, politieke gevangenen zul je altijd hebben,’ schamperde de woordvoerder. Om zich direct daarna te corrigeren: ‘Pardon, ik bedoel natuurlijk: mensen met een afwijkende mening.’

Geplaatst op

Pong: Legacy

Een computerspelletje als basis voor een actiefilm: het is vaker gedaan. Geeft Pong: Legacy het genre een eigen draai? Absoluut niet.

Regisseur Andrés Iñigo nam Pong als uitgangspunt. Het klassieke tennisspel uit 1972 is nog steeds razend populair in Managuay, al wordt gevreesd of het compatibel is met de Commodore 128, die binnenkort uitkomt. Iñigo verzon een verhaal waarin een fanatieke Pong-speler uit de krottenwijken van San Luís plots in zijn Atari wordt gezogen en in een duistere wereld belandt waarin twee boze, witte rechthoeken hem heen en weer kaatsen over een stippellijn. Aardig uitgangspunt, maar na de wervelende intro was het geld kennelijk op en vervolgens zit je als toeschouwer twee uur lang naar een oersaai potje Pong te kijken. Regisseur Iñigo is echter een achterneef van generaal Jamón, dus: in 3858 zalen. Jammer.

Geplaatst op

Staatshoofd Managuay vermomd als bossanova-artiest door Brazilië

Antônio Carlos Jobim (1927–1994)

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, is onderweg naar Rio de Janeiro. Om niet in handen te vallen van de Braziliaanse politie, doet hij dat vermomd als bossanovamuzikant.

Voor de vermomming is inspiratie gezocht bij Antônio Carlos Jobim, de inmiddels overleden ster van de bossanova, een genre waaraan generaal Jamón eerder verklaarde ‘een tyfushekel’ te hebben. Hij ziet zich echter genoodzaakt tot de stap, aangezien de militair-democratische republiek Managuay officieel in staat van oorlog verkeert met Brazilië.

Generaal Popo de Mierda, die deel uitmaakt van de Managuayaanse delegatie: ‘Brazilië is sinds 1985 geen dictatuur meer. Iedereen heeft nu gelijke rechten. Prima, dat moeten ze zelf weten. Maar als je ooit hebt geprobeerd om Brazilië te veroveren door middel van een massale slachtpartij, heb je opeens géén rechten meer. Een beetje krom, als je het mij vraagt.’

Jamón is onderweg naar West-Afrika, waar Managuay afgelopen november bezittingen heeft verworven die worden gezien als overzeese gebiedsdelen. Het gaat onder meer om een putdeksel, een voetbalveld en een rotonde. De militaire junta van Managuay heeft nog geen onderhandelingen gevoerd met de betrokken regeringen van Marokko, Senegal en Gambia, maar voorziet op dat gebied geen problemen. ‘We nemen wat spiegels en kralen mee,’ aldus Popo de Mierda, ‘dat heeft daar in het verleden ook goed gewerkt.’

Op dat moment wordt het Managuayaanse reisgezelschap opgeschrikt door een voorbijrijdende auto van de Braziliaanse politie, en barst uit in een net iets te schril uitgevoerde versie van ‘The girl from Ipanema’.

Geplaatst op

Winnaar rumrace steelt prijs

Een krokodil, met staart

ESPOSA – De jaarlijkse rumrace van Esposa is gisteren gewonnen door Felipe Manzana (17). Manzana won de trofee, een krokodillenstaart, door hem te stelen van de oorspronkelijke winnaar.

Bij de traditionele rumrace rijden dronken, ongehuwde mannen, gezeten op een leguaan, op hoge snelheid onder een krokodil door die aan beide voorpoten is vastgebonden aan twee bomen. Tijdens de rit springen zij van hun paard en klampen zich vast aan de krokodillenstaart. De man die de staart weet los te rukken én te behouden, wint de race.
Zijn gezin eet vervolgens tot diep in de zomer krokodillenpap.

Geplaatst op

Duitse komkommerangst goed voor sopropo

Een partij sopropo’s

HAMBURG – Nu dankzij de EHEC-bacterie maar liefst 60 % van de Duitsers geen komkommers meer durft te eten, stijgen de kansen voor een echte Managuayaanse groente: de sopropo.

Immers, ook de sopropo of balsempeer stamt uit de komkommerfamilie (cucurbitaceae). Wel kent de plant andere eigenaardigheden: zijn onrijpe vrucht heeft een wrattige schil, het vruchtvlees smaakt bitter en het verse plantensap is giftig. De sopropo is, kortom, het Managuayaanse volk in zijn vegetale vorm.

Ondanks het feit dat de sopropo voor consumptie een aantal uur in zout water moet worden geweekt om zijn bittere, dodelijke bestanddeel momordicine kwijt te raken, verwacht de Managuayaanse Liga van Sopropotelers een explosieve stijging van de export. ‘Dankzij die Duitse groenvoervreters is onze sopropo straks exportproduct nummer één van Managuay,’ zegt Liga-voorzitter Pé Amalfi hoopvol. ‘Mosterdgas kan naar de tweede plek.’

Geplaatst op

Heetste peper: de Fuego Infierno Volcánico

De Fuego Infierno Volcánico

Dit een oude paprika? Laat ons niet lachen. Op de foto staat de Fuego Infierno Volcánico, een chilipeper zo heet dat hem vastpakken alleen je met derdegraads brandwonden op de intensive care doet belanden. Managuayaanse ziekenhuizen brengen met deze rakker buitenlandse patiënten in coma voor een operatie door ze eraan te laten ruiken. Voor gewone Managuayanen is de Fuego een hartige snack.

De Fuego Infierno Volcánico is met een score van 7.200.000 Scoville-punten de heetste chilipeper ter wereld. Ter vergelijking: het langdurig uitlikken van een opengesneden Madame Jeanette van de Albert Heijn haalt 1200 punten en het blootsvoets over hete kolen lopen, waarna u met een aansteker de vellen van uw zolen brandt en dan met uw voetrestanten in het kruit van een exploderende mortierbom gaat staan, komt niet uit boven een schamele 5600.

In Managuay hebben ze daar lak aan: tandenknarsende peuters krijgen ’s nachts voor straf een Fuego Infierno Volcánico in het mondje gestopt. De volgende ochtend zijn ze gewend.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Werelddominantie

Puzzelpagina ‘Ontwar de kluwen’

‘Wat wij uiteindelijk willen…’ Generaal Popo de Mierda, de Managuayaanse minister van Binnenlandse Zaken, pauzeert even. Hij tuurt in zijn mok Nescafé. Dan neemt hij een slok en vervolgt: ‘…is werelddominantie.’

Managuay, de verpauperde bananendictatuur die niet alleen grenst aan Bolivia, Paraguay, Peru, Brazilië, Argentinië, Chili, Ecuador, Colombia, Venezuela, Brits Guyana, Frans Guyana, Suriname en Uruguay, maar met al deze landen ook nog eens in staat van oorlog verkeert, ziet een grote toekomst voor zich. Die begint in Afrika, waar afgelopen november een inderhaast tot honorair consul benoemde rallyrijder tijdens de race Amsterdam-Dakar ‘aanzienlijke stukken land’ verwierf. Bij navraag blijkt het te gaan om een putdeksel, twee muren en een rotonde, maar Popo de Mierda beheert desalniettemin sindsdien de portefeuille ‘Overzeese Gebiedsdelen’.

En nu is Europa aan de beurt. Te beginnen bij Nederland. ‘U heeft een negatief beeld van ons,’ stelt de minister, ‘of nog erger: helemaal geen beeld.’ Uit een la tovert hij een pak papier: Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek staat erop. Het werk, dat Managuay bij Nederlanders bekend moet maken, bevat een curieuze mengeling van puzzels en propaganda. Zoals ‘Ontwar de kluwen’, een tekening van drie vliegtuigjes met soldaten die geknevelde dissidenten in de oceaan werpen. ‘Leuk hè? Je moet de lijntjes volgen en achterhalen wie de zwaarste naar beneden gooit, want ze krijgen betaald per kilo. En passant krijg je een goed beeld van onze luchtvaart.’ Andere spellen bestaan uit het tellen van losliggende hoofden op een executieveld en het bordspel Lamabord.

De minister wandelt naar het keukentje in zijn kantoor. ‘Drastische maatregelen zijn nodig om de Nederlanders naar Managuay te lokken, met hun beurzen. Rugzakken, bedoel ik.’ Terwijl hij zijn lege mok op het aanrecht zet, klinkt het plots dreigend: ‘Want die Volkskrant van u is goed en aardig. Maar het is geen Telegraaf.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Illustratie Taam Karsdorp

Geplaatst op

Proces tegen ‘Bolivianenhater’ gaat door


MATAQUINTOS – Het proces tegen parlementariër Paco Tornado, leider van de Partij voor Paco (PPP), kan gewoon doorgaan. Tornado wordt verdacht van groepsbelediging en het aanzetten tot haat en discriminatie van Bolivianen.

De politicus met het gepermanente haar had bezwaar gemaakt tegen de rechtsgang. Tornado wilde 322 getuigen oproepen, waaronder zijn kapper en een Boliviaanse chihuahua, maar de rechter stond er slechts vier toe. Tornado noemt het proces politiek gemotiveerd. ‘De rechtbank is niet geïnteresseerd in de waarheid en in een eerlijk proces.’
De politicus noemt Bolivianen al jaren ‘een stinkend volk’, maar zegt daarmee alleen hun lichaamsgeur te bedoelen, ‘en niet hun perverse ras’. Mocht hij regeringsleider worden, dan wil hij ‘alle neuzen dicht’ en een belasting op Boliviaanse panfluiten, de ‘panfluit-pecunia’.
Tornado is een van de weinige politici die – tot dusver ongestraft – de regering-Jamón rechts passeert. Zelfs de afschaffing van gratis bonensoep voor zwervers, eind vorig jaar, ging volgens hem niet ver genoeg. ‘Slapen doen zwervers ook gratis,’ fulmineerde Tornado, ‘maar zo’n kartonnen doos moet voor veel geld worden gemaakt.’ Mogelijk heeft die affaire kwaad bloed gezet bij de militaire junta.
Geplaatst op

‘Saab nog lang niet verkocht’


CHUCO – Volgens generaal Eduardo Dinero, de Managuayaanse minister van Economie en Mosterdgas, moet Spyker zich nog niet rijk rekenen met Saab. Een lokale vestiging van Fiat zit ook achter de Zweedse autobouwer aan.

Het zou gaan om de Fiat-fabriek in Chuco, die sinds de militaire coup in 2006 een Managuayaans staatsbedrijf is. ‘Ik sta volledig achter de overnamepogingen van onze dynamische auto-industrie,’ aldus de minister. De fabriek produceert tot dusver slechts de Fiat Banano, een klimaatneutraal, op fruit rijdend karretje waarvan het proefmodel al maanden niet verder komt dan twintig meter. Hoe de fabriek Spykers bod van 399 miljoen dollar moet overtreffen, hield de minister in het midden, maar ‘een pallet papaya’s is vaker dan u denkt troefkaart geweest in de Managuayaanse diplomatie.’
Geplaatst op

Nederland-Duitsland: de 3 meest gevreesde voetbalwedstrijden uit de geschiedenis

Het Managuayaanse elftal poseert trots met machetes (kapmessen) voor de wedstrijd Bolivia–Managuay, 1976

Het Nederlands elftal speelt vanavond op het EK Voetbal de alles-of-niets-groepswedstrijd tegen Duitsland. Er zijn echter matches waartegen meer werd opgezien – en terecht.

1999
Op het WK Voetbal in Djibouti (voor landen met een plaats op de FIFA-ranglijst van 195 en lager) raakt het Managuayaanse elftal in een vechtpartij verwikkeld. De spelers worden behandeld in het plaatselijke ziekenhuis, dat vanwege zijn gebrekkige hygiëne bekend staat als een verspreider van hepatitis en hiv. Poulegenoot Bhutan knijpt hem dan ook behoorlijk voor het aanstaande duel, met name vanwege de bijtgrage verdedigers Amaro ‘De Terriër’ Portes en Alonso ‘Dracula’ Valdivia.

1983
Argentinië komt naar Managuay! De Managuayaanse voetbalbond is doodsbenauwd: het sterrenteam van Diego Maradona zal de Managuayanen vernederen tot op het bot in deze vriendschappelijke wedstrijd. Gelukkig brengt de douane uitkomst: dankzij een extra ingewikkelde identiteitscontrole én urenlang inwendig fouilleren verschijnen de Argentijnen zo uitgeput op het veld dat het een acceptabel gelijkspel wordt: 1-1.

1976
Tijdens de Condorcup in Bolivia (een toernooi tussen Zuid-Amerikaanse dictaturen onderling en vernoemd naar Operatie Condor, de praktijk waarbij de militaire junta van Argentinië duizenden kritische burgers in de Rio de la Plata wierp) kan het Boliviaanse elftal opgelucht ademhalen. De concurrent uit Managuay, de schrik van het toernooi, kan gelukkig niet aantreden in de kwartfinale vanwege een incident. Maar dan besluit de rechter om de spelers tóch op borgtocht vrij te laten, en erger nog: ze krijgen hun kapmessen terug (foto).

Foto Rogelio de la Sierra