Als de zomer in de lucht zit, trekken Managuayaanse stelletjes er graag opuit. Bijvoorbeeld naar Isla Romántica, een outdoor-plantencentrum annex erotische ontmoetingsplek. Deze foto is van de sado-masochisten-sectie.
1504: Francesc de Manresa
In 1504 voer de Catalaanse ontdekkingsreiziger Francesc de Manresa met zeven schepen de haven van Cadiz uit. Twee dagen later kwam hij terug om zijn kapitein op te halen, en toen begon zijn missie pas echt: het openen van een zeeroute naar Indië via de Zuidpool.
De Manresa’s vloot raakte vier maal buiten koers, maar een jaar later was het zover: land! De sneeuw was geler dan hij gedacht had, en de begroeiing hoger, maar desalniettemin schreef De Manresa opgewonden in zijn logboek: ‘Zuidpool gevonden. Nederzetting gesticht: Manresa-stad.’ Tegenwoordig noemen we die nederzetting Rio de Janeiro.
Er zijn meer aanwijzingen dat De Manresa, die vastbesloten was ijs, iglo’s en sneeuwstormen aan te treffen, de Zuid-Amerikaanse jungle compleet heeft genegeerd. Ook nadat hij met zijn bemanning het binnenland introk, hield hij zijn logboek bij, waarin hij melding maakt van ‘pinguïns’ (brulapen), ‘een enorm wak’ (het Titicaca-meer) en ‘onderkoeling’ (waarschijnlijk een zonnesteek). Uiteindelijk streek De Manresa verbitterd neer in het huidige Managuay, in een bocht van de Rio Pimpo, vlakbij een indianennederzetting waarvan hij de inwoners tot aan zijn dood ‘ijsberen’ zou blijven noemen.*
* Extra tragisch: ijsberen komen niet voor op de Zuidpool, maar op de Noordpool
TOERISME: Uitgaan in Mataquintos
 |
| Het aquarium van club La Mexicana |
Met het weekend op komst rijst de vraag: waar zal ik eens uitgaan? Het antwoord luidt altijd hetzelfde: in de wijk waar je het minst kans loopt te worden doodgeschoten! Al maanden is dat de wijk Norte, met een dodental van 29 per weekend een veilige haven in het woelige Mataquintos. Daarom volgen hier drie uitgaanstips in Norte – fiesta para siempre!
Foxy Bongo
$ – goedkoop
Een van de beste bars in Norte draait constant zwoele en funky latinojazz, waardoor het net lijkt alsof je in een tropisch geurend paradijs bent waar jonge jongens en meiden dansen tot het ochtendgloren. Maar dat is niet zo: Norte is een openluchtbar die grenst aan een vuilstort vol rottend fruit, en de ‘jonge jongens en meiden’ zijn vaak zwerverfamilies die er wonen (tot ze door de koplampen van politieauto’s – inderdaad, het ‘ochtendgloren’ – van hun plek worden gejaagd).
Artis Magistra Vitae$$ – redelijk
Artis Magistra Vitae is een danscafé voor kunstenaars waar regelmatig artistieke optredens plaatsvinden. In het beste geval word je verrast door een mengeling van slapstick en hiphop uit de jaren 80. In het slechtste geval moet je kijken naar een mimeversie van Wachten op Godot, op de tonen van Andrea Bocelli.
La Mexicana
$$$ – duur
In La Mexicana komen de rijken van Managuay zich vermaken. Het gebouw straalt klasse uit door een decor van marmer, leren banken en grote danspodia. De club straalt agressie uit door de aquaria met haaien waar bezoekers in belanden die niet duur genoeg gekleed zijn of die naar de vriendin van een andere bezoeker hebben gekeken.
Jubileum tv gevierd met executies
MATAQUINTOS – Het zestigjarig bestaan van televisie in Managuay is zondag op bescheiden wijze gevierd.
Staatszender Managuay Uno herhaalde enkele seizoenen van het eerste televisieprogramma van het land, waar de oude generatie weleens met weemoed aan terugdenkt: Ejecución 24, een aaneenschakeling van live uitgezonden executies. Tussen de afleveringen door waren interviews met nabestaanden te zien.
Tegenwoordig zendt Managuay Uno geen executies meer uit. Die zijn te zien op het politieke tv-kanaal, Corrupción 24.
Milde toespraak extreem-rechtse politicus
 |
| Een Boliviaanse panfluitmuzikant |
NOVO LABRADOR – De Managuayaanse politicus Paco Tornado is weer thuis. Zaterdag demonstreerde hij in Brazilië tegen de bouw van een Boliviaans panfluitcentrum. Hij was mild.
Tornado hield een langverwachte toespraak in het Braziliaanse Novo Labrador. De politicus, voor wie Bolivia geen land is maar een ‘fascistische ideologie’, vindt – net als veel Brazilianen overigens – de beoogde bouwlocatie misplaatst. In 2004 raakte in Novo Labrador een agent gewond bij het arresteren van een groep Boliviaanse muzikanten, toen hij struikelde en de buis van een panfluit in zijn neus kreeg.
‘Hier geen panfluit,’ verklaarde Tornado in steenkolenportugees. ‘Novo Labrador is gedrenkt in Managuayaanse law and order. We moeten ervoor waken dat Novo Labrador geen Novo La Paz wordt.’ Tornado refereerde hiermee aan de wortels van Novo Labrador, dat in 1614 gesticht werd door een Managuayaanse kolonist wiens hond overleed op de dag van aankomst. Hij kocht ter plekke maar een nieuwe.
Tequila: minder is meer!
Denkt u ook wel eens: had ik die laatste slok maar niet genomen? Haal dan die petfles tequila van uw nachtkastje en probeer wat minder te drinken!
Er zijn verscheidene, simpele manieren om uw alcoholgebruik terug te dringen:
- Gebruik eens een limonadeglas (0,3 l)
- Begin eens wat later in de ochtend met drinken
- Grijp niet elke gelegenheid aan om te drinken, maar drink alleen bij verjaardagen, naamdagen, trouwerijen, verlovingen, echtscheidingen, zon- en feestdagen, vrijdagochtendborrels, voor de mis, na de mis, bij het stelen van een lama, moederdag, vaderdag, Valentijnsdag, de dag van de beschermheilige van uw stad, de dag erna, Buitenspeeldag, de Week van de Secretaresse en happy hours
Ook hoeven uw kinderen natuurlijk geen tequila te drinken tijdens het ontbijt. Probeer het eens met bier!
—
Dit bericht maakt onderdeel uit van de Postbus 43-campagne ‘Effectief alcohol drinken’ (mede mogelijk gemaakt door Licor 43)
ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De Manca’s
 |
| Manca-ruïne in de Andes |
Vanaf het rotsplateau wijst Tica in de verte. ‘Yanan Manca!’ Op onze wandelschoenen snellen we naar haar toe. Zien we dan eindelijk de legendarische hoofdstad van het Manca-volk? ‘Daar,’ zegt Tica. We knijpen met onze ogen. ‘De Grote Tempel. Achter de IKEA.’ Warempel: achter de in aanbouw zijnde vestiging van de Zweedse meubelgigant priemt een torentje uit. Een bouwvakker heeft Tica in de gaten gekregen. Hij grijpt in zijn kruis. ‘Hola guapa!’
De Manca’s zijn voor Managuay wat de Inca’s voor Peru zijn en de Azteken voor Mexico: een glorieus verleden. Op het toppunt van hun macht heersten zij over een groot deel van Zuid-Amerika. Toch zijn er ook verschillen. De Manca’s vonden bijvoorbeeld wél het alfabet uit, maar schoven het weer opzij omdat schrijven ‘voor homo’s’ zou zijn.
Liever besteedden ze hun tijd aan het hoogtepunt van hun beschaving: gruwelijk, maar hoogst origineel wapentuig. Neem de cuenca: een bom van palmbladeren, vol gloeiend hete bananenpap, die uiteenspatte bij een voltreffer. El cóndor loco was een dronken gevoerde gier die achter vijandelijke linies werd losgelaten en daar dood en verderf zaaide met golven van braaksel en gal. Denk ook aan de binnenzakchihuahua, een uitgehongerd hondje dat tijdens vredesonderhandelingen opeens richting de nek van de vijand werd gegooid.
Al deze inventiviteit voorkwam overigens niet dat de drie miljoen trotse Manca’s, kort na de komst van de Spanjaarden in 1504, bijna waren uitgeroeid door Europese ziektes als oorpijn, loopneus en jeuk.
‘Aan de kant, gringo!’ brult iemand vanuit zijn shovel, die zeshonderd jaar oude Manca-sculpturen op een hoop veegt. Yanan Manca wordt toegankelijk gemaakt voor toeristen, en daar horen behalve ruïnes ook een meubelboulevard, een goederenspoorlijn en een Manca-themapark bij. De wereldberoemde Grote Tempel blijft echter bereikbaar – links achter de hoofdpoort van Mancaland, naast de herentoiletten.
Noud Nijssen
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.
Foto Conrado Blanco
Nieuw plan beveiliging Kunsthal Rotterdam
 |
| De Kunsthal in Rotterdam, daags na de roof van afgelopen maandag |
ROTTERDAM – De Kunsthal in Rotterdam bekijkt een nieuw plan voor de beveiliging van het museum. Het plan is afkomstig van een militair museum in Managuay.
Dit Legermuseum, officieel Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa (Glorieus Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland) geheten, beschikt over een beveiliging volgens de uienschilmethode. Emily Ansenk, directrice van de Kunsthal: ‘Dat betekent dat er verschillende “schillen” van verdediging zijn, als het ware. En dat er tranen bij komen kijken, maar dat is vanwege de peppersprayinstallatie.’
Het Legermuseum, een paradepaardje van de militaire junta, heeft als eerste verdedigingslinie een gracht met kokende olie. De tweede linie bestaat uit een deurbel. Dan bevindt zich in de aankomsthal een halve cirkel pepperspraykanonnen en de vierde linie is een, bij elk kunstwerk klaarliggende, gietijzeren berenklem die bezoekers die dichter dan een halve meter naderen, een been afzet. Ansenk: ‘En dan schijn je nog een aparte vleugel in het museum te hebben waar de lama’s van de Manguayaanse cavalerie wonen, en daar loopt altijd wel een dronken korporaal rond.’
Ansenk zegt het plan te bestuderen, maar geeft toe dat het voor Nederlandse begrippen ‘nogal assertief’ is. ‘En dat moet je willen.’
ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Carnaval
 |
| De raaf op de staaf |
‘Vuela! Vuela!’ Vingers wijzen naar een pikzwarte raaf die fladdert boven het plein van Roipoipú. Hij vliegt! Verbaasd staart de vogel terug. Dit is het moment waarop Buli (17) heeft gewacht. Hij wurmt zich door de menigte, trekt zijn speer, en dan – één welgemikte stoot, één krijs – zit de raaf op de staaf. De massa juicht: ‘Doop de raaf!’
Roipoipú leeft voor carnaval, en een van de iconen van het volksfeest is El Cuervo Mojado: de Natte Raaf. Al sinds 1872 wordt jaarlijks een jongen uitverkoren om een levende raaf te spietsen, waarna prins carnaval het dier doopt met tequila. Een zuiveringsritueel, want raven staan in Managuay bekend als dragers van boze geesten.
Het is echter de vraag hoe prins Gustavo III ermee zal omgaan. Toen hij twee jaar geleden de dode vogel in het gezicht geduwd kreeg, raakte hij volledig in paniek en begon erop in te beuken met de bijbehorende fles tequila, al krijsende: ‘Gaat heen, Beëlzebub!’ Het was de Roipoipuyos in één klap duidelijk dat zij in Gustavo geen groot carnavalsliefhebber hadden gevonden.
Gustavo is dan ook door de militaire junta benoemd. Als spion, maar het kan ook een grap zijn geweest. Eerder stelde generaal Jamón een sergeant met smetvrees aan tot zijn persoonlijke billenveger en kreeg een vegetarische lichtmatroos de leiding over een all-you-can-eat-steakrestaurant. Nogal wiedes dat geheelonthouder Gustavo zich niet prettig voelt in het losbandige Roipoipú. De stad staat bekend om haar op straat hangende massa’s die zich te buiten gaan aan seks, muziek en alcohol. En dan hebben we het over Kerstmis.
Buli zit op de klinkers van het plein. Zonder speer: die maakt een ronde door de stad. Heeft hij vaak geoefend met gooien? ‘Drie maanden lang, elke dag,’ lacht Buli. ‘Langer kon niet. Er is geen huisdier meer over in mijn straat.’
Noud Nijssen
Foto Leonardo Giacobbe
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.
