‘Debat’ in parlement, minister spoorloos


MATAQUINTOS – Na een onverwacht debat in het parlement gisteravond heeft het kabinet-Jamón de rijen weer gesloten. Van de oproerkraaier, generaal Pompo, ontbreekt sindsdien ieder spoor.

Pompo, minister van Financiën, veroorzaakte onbedoeld commotie toen hij opmerkte dat Managuay eind dit jaar weg moet zijn uit de rode cijfers. ‘Dat is geen nieuws; dat heb ik altijd al gevonden.’ Hij zei dan ook niets te weten van een kabinetsbrief aan het Internationaal Monetair Fonds (IMF) vorige week. Daarin zou de regering verzoeken om een lening van 27 miljard dollar ‘om de ambtenarensalarissen te betalen.’ Beide mededelingen waren een verrassing: de regering-Jamón heeft altijd gezegd dat de schatkist van Managuay overloopt met peso’s.

Het enige oppositielid, Paco Tornado, vroeg daarop aan de minister van Economie en Mosterdgas, Eduardo Dinero, of het kon dat Pompo niets wist van deze brief. ‘Nee,’ antwoordde Dinero. Hierna rende Pompo opeens naar het toilet. Sindsdien is hij spoorloos.

In totaal duurde het debat acht minuten. De laatste keer dat in het Managuayaanse parlement een vraag gesteld werd, was in 2007. Hij luidde: ‘Waarom is de rum hier zo verdomd lauw?’ (foto)

Militaire junta gaat op Twitter

MATAQUINTOS – Het militaire regime van Managuay gaat zijn boodschap verkondigen op Twitter. Eerste tegenslag: de gewenste gebruikersnaam is te lang.

De staf van generaal Jamón had als Twitternaam diens officiële titel uitgekozen, te weten @ElGeneralísimoJamónElGrandeIndicador
ElProtectordelaNaciónHijodeDiosGuardadeTodaslasLlamasElquepuedeleerunlibroenteroporlomenoslaintroducción (‘Generalísimo Jamón, de Grote Wegwijzer, de Beschermheer van de Natie, Zoon van God, Hoeder van alle lama’s, Hij die een heel boek kan uitlezen of op zijn minst de inleiding’). Alleen al deze naam is langer dan 140 tekens, het maximumaantal waaruit een Twitterbericht, inclusief gebruikersnaam, mag bestaan. Nu overweegt men simpelweg ‘@Jamón’.

Het militaire regime wil Twitter gebruiken voor propaganda-doeleinden. Eerste project is de verspreiding van de verzamelde toespraken van generaal Jamón. De eerste reeks, de periode herfst 1966 – winter 1966, zal neerkomen op zo’n 7.321 tweets.

Rebellen beschimpen onderminister op Haïti

MATAQUINTOS – De maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad kritiseert de Managuayaanse onderminister voor Toerisme, die dinsdag met een cocktail en in zwembroek aan de rand van een zwembad in Haïti lag. ‘Schande,’ zegt De Oplichtende Pad in een perscommuniqué. ‘Is dat nu het voorbeeld voor onze arbeiders, drinken onder werktijd?’
De rebellen, die zich schuilhouden in de jungle, wisten het communiqué te bezorgen op het presidentiële paleis in hoofdstad Mataquintos. ‘Onderminister Francisco Barón is een profiteur’, staat erin, en ‘Die dure Speedo bevat een zieke adder’.
De Oplichtende Pad streeft de vestiging van een communistisch boerenregime na. Een van zijn speerpunten is matig alcoholgebruik. De beweging was tussen 1999 en 2006 aan de macht in Managuay, maar ging ten onder aan corruptie en drankzucht.
De rebellenbeweging is opgericht naar voorbeeld van Lichtend Pad, de maoïstische guerillagroepering die in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw terreur zaaide in Peru. Volgens critici echter is de naam geënt op rebellenleider Fernando Sapo, een meervoudig veroordeeld fraudeur met een padachtig voorkomen.

REISGIDS 2013 (3): Bar Sexiboom

Wat? Uitgaan
Waar? Bar Sexiboom, Mataquintos
Prijs? $$$

Voor sommigen is Bar Sexiboom een foute tent voor rijke buitenlanders en Managuayanen uit de onderwereld, waar de scheidslijn tussen bediening, paaldansen en onvrijwillige prostitutie zo vaag is als het deurbeleid. Voor anderen is Sexiboom gewoon een adverteerder die je met respect moet behandelen. Toptent!

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.

Nieuw parlement in Managuay


MATAQUINTOS – De ‘democratie volgens de Managuayaanse weg’ zette gisteren een nieuwe stap met de parlementaire benoemingen door generaal Jamón.

Het staatshoofd van de militair-democratische republiek presenteerde pas rond elf uur in de avond – naar eigen zeggen ‘vanwege staatszaken’ – een lijst van de door hem uitverkoren parlementariërs. Volgens een vertrouweling echter had Jamón plots ‘nodig moeten kakken’, waardoor de bekendmaking vertraging opliep.
Het parlement van 100 zetels wordt als volgt ingedeeld: Socialistische Partij 26, Liberale Partij 26, Christelijke Unie 21, Tequilapartij 21, Partij voor Paco (PPP) 2 en overige partijen 5. De constatering van het feit dat het aantal zetels hiermee op 101 uitkomt, deed Jamón af met: ‘Dan zetten ze er maar een bij.’
De score van de PPP wijst erop dat de pogingen van voorman Paco Tornado om zijn zieke moeder aan werk te helpen, zijn geslaagd. Zijn voornaamste doel echter, het uitzetten van alle Bolivianen die zich met de productie van ondeugdelijke panfluiten hebben schuldig gemaakt (en dat zijn ze allemaal, volgens Tornado), zal hij er waarschijnlijk niet mee verwezenlijken.
Alle betrokken partijen hebben generaal Jamón inmiddels een bedankbrief, een bloemstuk en een minderjarige prostituee gestuurd.

Natúúrlijk gaat Dakar Rally niet door Managuay!

Beeld uit de achtste etappe van de Dakar Rally van maandag 9 januari

MATAQUINTOS – De Dakar Rally zal vandaag, zoals gepland, niet door Managuay trekken. Toch zal de minister van Sport de rallyorganisatie voor fascisten uitmaken. Houdt het dan nooit op?!

Generaal Traiano Bendigas, de minister van Volksgezondheid, Kernafval en Sport, beloofde vorige week geheel ten onrechte dat de Dakar Rally vandaag een etappe door Managuay zal rijden. Zoals elke idioot echter had zien aankomen, zullen de coureurs een Chileense etappe afleggen van Antofagasta naar Iquique. Toch zal de minister, om zijn gezicht niet te verliezen, een feestelijk welkom organiseren bij grensplaats Cońo del Sur, waar honderden burgers zullen juichen met een Managuayaans vlaggetje in hun hand, een tatoeage van een raceauto in hun decolleté en een kalasjnikov in hun rug.

In zijn toespraak zal generaal Bendigas de rallyorganisatie natuurlijk uitmaken voor stinkende chihuahua’s en fascisten die hun afspraken niet nakomen. Hij zal uiteraard niet toegeven dat de Dakar Rally wellicht een etappe in Managuay had verreden als Bendigas op 27 april 2010 tijdig op zijn afspraak met de organiserende Amaury Sport Organisation (A.S.O.) in Parijs was verschenen. En niet drie uur te laat, dronken, met een lint wc-papier nog hangend uit de broek van zijn uniform, bananenboeren latend in het gezicht van A.S.O.-bestuursvoorzitter Jean-Étienne Amaury.

Jammer.

Houdt het dan nooit op?!!

Ik geloof dat ik even moet gaan liggen.

Excuus.

Cultuur: De dorpsfontein van Pueblo Poño

Zomaar een fontein in het dorpje Pueblo Poño, prachtig versierd met drie iconen van kennis uit de Managuayaanse geschiedenis. Boven de zonnewijzer, symbool van de wetenschap uit de precolumbiaanse tijd. Dan de globe, die staat voor de wetenschap die de Spaanse ontdekkingsreizigers meebrachten. En onder de emmer, handig bij de wetenschap dat een glas van de lokale jenever Benedicción een agressieve chemische reactie oplevert met het maagzuur.

Nieuw plan beveiliging Kunsthal Rotterdam

De Kunsthal in Rotterdam, daags na de roof van afgelopen maandag

ROTTERDAM – De Kunsthal in Rotterdam bekijkt een nieuw plan voor de beveiliging van het museum. Het plan is afkomstig van een militair museum in Managuay.

Dit Legermuseum, officieel Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa (Glorieus Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland) geheten, beschikt over een beveiliging volgens de uienschilmethode. Emily Ansenk, directrice van de Kunsthal: ‘Dat betekent dat er verschillende “schillen” van verdediging zijn, als het ware. En dat er tranen bij komen kijken, maar dat is vanwege de peppersprayinstallatie.’

Het Legermuseum, een paradepaardje van de militaire junta, heeft als eerste verdedigingslinie een gracht met kokende olie. De tweede linie bestaat uit een deurbel. Dan bevindt zich in de aankomsthal een halve cirkel pepperspraykanonnen en de vierde linie is een, bij elk kunstwerk klaarliggende, gietijzeren berenklem die bezoekers die dichter dan een halve meter naderen, een been afzet. Ansenk: ‘En dan schijn je nog een aparte vleugel in het museum te hebben waar de lama’s van de Manguayaanse cavalerie wonen, en daar loopt altijd wel een dronken korporaal rond.’

Ansenk zegt het plan te bestuderen, maar geeft toe dat het voor Nederlandse begrippen ‘nogal assertief’ is. ‘En dat moet je willen.’

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De ‘Nueva Ola’

Kapitein Alzafarra, net na het vernemen van de verstikkende maatregel

‘Pero… ¡¿por qué?!’ Ingehouden adem bij een cruciale scène in de film Océanos ilimitados (Onbegrensde oceanen, 1994). Kapitein Alzafarra, gezaghebber op een cruiseschip, krijgt te horen dat het gekneveld overboord gooien van lastige passagiers voortaan beperkt wordt tot tien personen per keer – de film geldt als een aanklacht tegen de betuttelende bureaucratie. En zo voelt hij ook – tenminste, als je even vergeet dat de acteur die Alzafarra speelt een broodje reuzel eet.

De Nueva Ola – of ‘Nieuwe Golf’ – in de Managuayaanse cinema liet zich kenmerken door een extensief gebruik van amateurs. Begin jaren negentig kregen filmmakers genoeg van de arrogantie die veel acteurs en actrices in die dagen kenmerkte. De druppel vormde een declaratie van diva Jeanette Crespo Mendoza in 1991: 87.000 dollar voor drie dagen in het Bellagio Hotel in Las Vegas, inclusief champagnebaden, casinofiches en een masseur voor haar chihuahua. En dat voor een cameo van dertig seconden met als enige tekst: ‘Deze tortilla’s maken me dorstig.’

Manolo Pipón, de regisseur van Océanos ilimitados, was de eerste om te breken met het acteursgilde: zijn vrienden en bekenden improviseerden vrijuit op een cruiseschip. Niet veel later liet César Núñez zeven achterneven naakt over de pampa’s rennen met als enige regieaanwijzing: ‘hoopvol kijken’. De cast van Piñata 5 (Cesaria van Buren, 1996) doolde maanden door een mangrovebos, op zoek naar eetbaar fruit – het werd een kaskraker. Overigens zetten de cineasten zelfs voor promotie en marketing amateurs in, wat ertoe leidde dat vrijwel geen enkele Nueva Ola-film uiteindelijk de bioscoop haalde.

Op het cruiseschip van Alzafarra stijgt de spanning intussen tot het kookpunt. Sidderend van woede laat de kapitein de scène eindigen met de onvergetelijke woorden: ‘Maar dit schip is mijn leven! Het heet niet voor niets… godver, wat is de naam van dit kloteschip ook weer?’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Persbureau Managuay

Hulp aan illegalen in Managuay al lang strafbaar

Illegale Boliviaanse jongeren in een Managuayaans kinderdetentiekamp

MATAQUINTOS – Het kabinet-Rutte wil illegaal verblijf in Nederland strafbaar stellen. In Managuay is dat al langer het geval.

Door Jens Mikkelsen

Martiro Delcampo, hoogleraar militair strafrecht aan de universiteit van Mataquintos, welke straf staat er op illegaal verblijf in Managuay?
Juridisch gesproken: onze regering kiest voor zero tolerance inzake illegale buitenlanders.

En normaal gesproken?
De kop eraf en uitzetten.

Ze krijgen de doodstraf, en worden dan ook nog eens uitgezet?
Tja, een illegale buitenlander mag hier niet blijven. Of hij dood is of levend doet daar, strafrechtelijk gezien, niet aan af.

Dus in feite dumpt de regering-Jamón lijken in het buitenland.
Dat zeg ik niet. Dat is iets tussen de regering, de piloten van de nationale luchtvaartmaatschappij en de Atlantische Oceaan.

Hoeveel buitenlanders wonen er eigenlijk illegaal in Managuay, schat u?
(lacht) Het zijn er niet zoveel. Alleen een paar Bolivianen zijn er gekomen, meer niet.

Tja, Nederland kom je makkelijker binnen, denk ik zo.
(fluistert) Hoeveel zou me dat kosten?