Steve Jobs ook analoog herdacht

Steve Jobs bij een productpresentatie van Apple

MATAQUINTOS – Zelfs in Managuay, waar goed functionerend internet een lachertje is, wordt gerouwd om de gisteren overleden Apple-topman Steve Jobs.

Net als in de rest van de wereld gelden Apple-producten er als zeer prestigieus. ‘Onze rich and famous leggen graag een iPad op hun salontafel,’ zegt societyverslaggever Mike Denuñez. ‘Immers: de vraag naar exclusieve placemats blijft altijd bestaan.’

Ook het zakenleven en de onderwereld rouwen om de dood van Jobs. Het bedrijf Chihuahua S.A., de belangrijkste importeur van Apple-producten in Managuay, heeft in een verklaring zijn medeleven uitgesproken. Toch ziet het bedrijf de toekomst zonnig in: ‘Wij verwachten ook van zijn opvolger prachtige hightech-producten te kunnen blijven stelen.’

Tornado niet vermoord; PPP blij


ALCAZAR – De ultrarechtse Paco Tornado (PPP) is de grote winnaar van de gemeenteraadsbenoemingen. Hij werd gisteravond niet één keer vermoord of gekidnapt.

En dat is opmerkelijk, want de vorige serieuze tegenstrever van generaal Jamón werd in benoemingsnacht in een rijdende bus gesleurd en de volgende ochtend teruggevonden met een ‘Colombiaanse stropdas’: een snee onder de kin waar zijn tong doorheen stak.Waarschijnlijk heeft Jamón – knarsetandend – Tornado tot burgemeester van Alcazar (foto) benoemd vanwege de onverwachte populariteit van diens anti-Boliviaanse boodschap, inclusief ‘rompvoddentaks’, een belasting op poncho’s.

Tornado vierde zijn benoeming met een verwijzing naar de landelijke benoemingen van komende juni. ‘Wij worden de grootste! De rechtse elite gelooft nog in martelen zonder waterboarden en het knuffelen van gehandicapten in de heropvoedingskampen. Maar de rest van Managuay denkt daar heel anders over.’

In de overige 455 gemeenten in Managuay benoemde Jamón, zoals gebruikelijk, Jamón-gezinde kandidaten.

Geen kinderen geroofd in Managuay

MATAQUINTOS – In Managuay zijn gisteren geen kinderen geroofd. Deze bewonertjes van een weeshuis in Chaco moesten na het speelwartier dus gewoon weer terug naar binnen. 

Generaal: ‘Charlie Sheen is inspirerend leider’

Charlie Sheen

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, de dictator van Managuay, heeft Charlie Sheen ‘een inspirerend leider’ genoemd. Het staatshoofd zou hopen op een backstagepasje voor Sheens theatertour.

Dat zeggen anonieme bronnen rond het presidentiële paleis in Mataquintos. Volgens een van deze bronnen, de politicoloog Pedro Santos, is Jamón met name onder de indruk van Sheens consumptie van tijgerbloed. Santos: ‘Aangezien tijgers in de VS niet voorkomen, heeft de generaal respect voor Sheens logistieke capaciteiten.’ Ook het aantal Twitter-volgers van de acteur, dat dankzij diens opzienbarende uitspraken binnen enkele dagen opliep tot 2,5 miljoen, kan in Managuay op instemming rekenen. ‘Jamón weet het nu zeker: dat internet kon wel eens heel groot worden.’

De regering-Jamón heeft Charlie Sheen inmiddels officieel uitgenodigd om voor zijn theatertournee ook het Estadio Imperial in Mataquintos aan te doen, dé arena voor publieke executies in Managuay.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De Manca’s

Manca-ruïne in de Andes

Vanaf het rotsplateau wijst Tica in de verte. ‘Yanan Manca!’ Op onze wandelschoenen snellen we naar haar toe. Zien we dan eindelijk de legendarische hoofdstad van het Manca-volk? ‘Daar,’ zegt Tica. We knijpen met onze ogen. ‘De Grote Tempel. Achter de IKEA.’ Warempel: achter de in aanbouw zijnde vestiging van de Zweedse meubelgigant priemt een torentje uit. Een bouwvakker heeft Tica in de gaten gekregen. Hij grijpt in zijn kruis. ‘Hola guapa!

De Manca’s zijn voor Managuay wat de Inca’s voor Peru zijn en de Azteken voor Mexico: een glorieus verleden. Op het toppunt van hun macht heersten zij over een groot deel van Zuid-Amerika. Toch zijn er ook verschillen. De Manca’s vonden bijvoorbeeld wél het alfabet uit, maar schoven het weer opzij omdat schrijven ‘voor homo’s’ zou zijn.

Liever besteedden ze hun tijd aan het hoogtepunt van hun beschaving: gruwelijk, maar hoogst origineel wapentuig. Neem de cuenca: een bom van palmbladeren, vol gloeiend hete bananenpap, die uiteenspatte bij een voltreffer. El cóndor loco was een dronken gevoerde gier die achter vijandelijke linies werd losgelaten en daar dood en verderf zaaide met golven van braaksel en gal. Denk ook aan de binnenzakchihuahua, een uitgehongerd hondje dat tijdens vredesonderhandelingen opeens richting de nek van de vijand werd gegooid.
Al deze inventiviteit voorkwam overigens niet dat de drie miljoen trotse Manca’s, kort na de komst van de Spanjaarden in 1504, bijna waren uitgeroeid door Europese ziektes als oorpijn, loopneus en jeuk.

‘Aan de kant, gringo!’ brult iemand vanuit zijn shovel, die zeshonderd jaar oude Manca-sculpturen op een hoop veegt. Yanan Manca wordt toegankelijk gemaakt voor toeristen, en daar horen behalve ruïnes ook een meubelboulevard, een goederenspoorlijn en een Manca-themapark bij. De wereldberoemde Grote Tempel blijft echter bereikbaar – links achter de hoofdpoort van Mancaland, naast de herentoiletten.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Conrado Blanco

Akkoord is rond, extra bierkraan lijkt probleem

De biertap van Hedwiges Poldóro

MATAQUINTOS – De Liberalen en Socialisten in het parlement van Managuay lijken het eens te zijn over een akkoord rond het te organiseren toeptoernooi. Een kwestie uit de parlementaire bar kan echter nog roet in het eten gooien.

Beide partijen zijn van plan om de langslepende kwestie rond Hedwiges Póldoro op te lossen, zeggen ingewijden. Poldóro is een ober uit buurland Brazilië die in 2005 een bierkraan heeft gepacht in de parlementaire bar Mañana Mañana. Die mag hij van volksvertegenwoordigers uit wijn producerende regio’s echter niet in werking stellen, of – in horeca-jargon – ‘onder water zetten’. De Liberale leider Marco Ruteño zou echter gezegd hebben: ‘Je moet elkaar wat gunnen. In dit geval: bier.’

De kwestie-Hedwiges Póldoro is niet het enige heikele punt uit het toepakkoord. Zowel de Liberalen als de Socialisten zijn vastbesloten te gaan bezuinigen, maar of hun voorstel het gaat halen om voortaan met drie kaarten te toepen in plaats van vier, is zeer de vraag.

Het parlementaire toeptoernooi is de belangrijkste bezigheid van volksvertegenwoordigers, die onder de dictatuur van generaal Jamón immers weinig in de melk te brokkelen hebben.

Kritiek oppositie – o nee, toch niet

MATAQUINTOS – Aan de bar van het parlementaire restaurant Mañana Mañana hebben oppositiepartijen maandag een poging gedaan om zich kritisch uit te laten over de regering-Jamón.

Door Jens Mikkelsen

Onderwerp van het informele gesprek waren bezuinigingsmaatregelen. ‘Dit kabinet wil bezuinigen en de rekening bij de meest kwetsbaren neerleggen,’ klaagde Romero van de Ultrasocialisten, om daarna toe te geven dat die ‘het er ook een beetje naar gemaakt hebben.’ Schweinsteiger van de Socialisten: ‘Het kabinetsbeleid is onrechtvaardig, oneerlijk en ten dele asociaal.’ Berustend: ‘Maar ja, dat is gewoon een voortzetting van het beleid van de afgelopen, eh, 128 jaar.’

In de volksvertegenwoordiging van de militair-democratische republiek van Managuay gelden alle partijen als oppositiepartijen, aangezien geen van hen zitting heeft in het uit legerofficieren bestaande kabinet. Wel hebben alle parlementariërs een persoonlijke eed afgelegd aan generaal Jamón, of, zoals hij in de eed genoemd wordt, ‘De Grote Wegwijzer’.

Zetelverdeling nog onbekend wegens ‘geen zin’

Interieur van het Managuayaanse parlement

MATAQUINTOS – Twee dagen na de parlementsbenoemingen in Managuay heeft het staatshoofd, generaal Jamón, nog steeds ‘geen zin’ de zetelverdeling bekend te maken.

Dat hebben naaste medewerkers van de generaal laten weten. Wel is zeker dat Jamón woensdag tot een nieuwe zetelverdeling heeft besloten. ‘Ik hoorde hoe hij ’s avonds hardop nadacht over de verhoudingen tussen de politieke partijen in het parlement,’ zegt een van de informanten, die anoniem wil blijven. ‘Maar daarna ging hij zo spetteren met de badeendjes dat ik niets meer kon verstaan.’

Een ander denkt te weten wat de reden is van Jamóns dwarse houding. ‘Het valt niet mee om een land als Managuay te leiden. Elke dag een nieuwe terreurgolf beginnen, elke dag een nieuw idee voor je persoonlijkheidscultus… De druk op hem is groot.’ Dan, na een zucht: ‘Noem het Weltschmerz.’

Vakantieboekspel: de twaalfde winnaar! (slot)

De Engelstalige filmposter van No habrá más penas ni olvido 

Aan alle mooie dingen komt een eind, en dat geldt ook voor het grote Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek-vakantieboekspel. Na een jaar ouderwetse online gezelligheid kwamen we in editie 12 tot de vraag: wat is de Managuayste film?
Ziehier: de Managuayste-film-top-10!

10. De verzamelde toespraken van Fidel Castro in 74.906 uur (1961, F. Castro)
9. Amores perros (2000, Alejandro González Iñárritu)
8. El laberinto del fauno (2006, Guillermo del Toro)
7. La muerte de un burócrata (1966, Tomás Gutiérrez Alea)
6. Kiss of the Spider Woman (1985, Hector Babenco)
5. Sexo con amor (2003, Boris Quercia)
4. Brazil (1985, Terry Gilliam), ingezonden door Alexander Beffers
3. Holland Doc: Paranoia Paraguay (2009, Rob Muntz), ingezonden door Martino van Amerongen
2. The Emperor’s New Groove (2000, Marc Dindal), ingezonden door Herman Roovers

En de winnaar is…
1. Funny Dirty Little War (1983, Héctor Olivera)!

De gelukkige is Eelco Ligtvoet, vinder van dit werkje, dat ook wel bekend staat onder de titel No habrá más penas ni olvido. Een film, zoals de heer Ligtvoet schrijft, ‘weliswaar uit het land van vijand Argentinië, maar wel een die speelt in de periode dat er veel diplomatiek verkeer moet zijn geweest tussen de twee staten. En de plot moet Managuayanen wel bekend voorkomen.’ Dat denken wij ook.

Eelco Ligtvoet, mail ons uw adres, en wij sturen u een aardigheidje. En na 17 mei een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek!

N.B. Wij nodigen hierbij alle winnaars van het Vakantieboekspel uit om op de boekpresentatie van 17 mei a.s. hun exemplaar persoonlijk in ontvangst te komen nemen!

Fyra brengt Managuayaanse vlag naar Utrecht

Koetsier José van de Fyra pikte onderweg nog een paar lifters op

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay maakt eindelijk werk van haar aanstaande boekpresentatie in Utrecht. Vanuit hoofdstad Mataquintos vertrok woensdag de Fyra met als lading de nationale vlag.

De Fyra is een internationale paard-en-wagen-lijndienst die Mataquintos verbindt met Santa Cruz in Bolivia. Vanuit daar zal de vlag naar de haven van Rio de Janeiro worden gebracht en koers zetten naar Nederland. Daar, in Utrecht, vindt op vrijdag 17 mei de presentatie plaats van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, een werk dat Nederlanders ertoe moet aanzetten om vaker af te reizen naar het geïsoleerde land in Zuid-Amerika. Nu doen zij dat vaak niet, omdat zij bang zijn voor malaria, vulkaanuitbarstingen en door de overheid georganiseerde ontvoeringen. ‘Nonsens,’ aldus luitenant Diego Sánchez Ortega, die als censor de vlag uitzwaaide. ‘In Managuay hebben wij malaria goed onder controle.’

Critici vermoeden dat de Fyra niet alleen de vlag vervoert, maar ook een geheime lading. ‘Kijk maar naar de foto,’ aldus een van hen, die anoniem wil blijven (Enrique Carderoso). ‘De vlag lijkt wel een rechthoekige kubus. Maar dat kan niet. Een vlag is meestal plat.’ Wat de vlag verbergt, durft de anonieme tipgever (Carderoso dus) niet te zeggen. ‘Maar het zou wel eens Miss Managuay kunnen zijn. Ja, nu lach je, maar met een beetje pech is het die uit 1991.’