Mogelijk kunst gestolen uit museum, of niet

Kunst in een museum

CABÚM – Onbekenden hebben vanochtend mogelijk een kunstroof gepleegd, waarschijnlijk in het legermuseum van Cabúm. Maar misschien ook niet.

‘De dieven sloegen vermoedelijk rond 06:00 uur vanochtend hun slag. Of iets eerder, of later,’ zegt een politierechercheur. Daarbij is waarschijnlijk de voordeur van het museum geforceerd, ‘maar het kan ook de achterdeur zijn, of het raampje bij de coffee corner aan de zijkant.’ Voor de zekerheid zet de politie het terrein rond het museum af. ‘Althans: dat is het plan.’

Wat er precies is gestolen, is nog onduidelijk. Een woordvoerder van het museum kan of wil nog niets zeggen. ‘Misschien hebben ze iets meegenomen, maar we hebben veel lelijks hangen, dus dat is maar de vraag.’ De woordvoerder weet niet waar alle commotie opeens vandaan komt, maar dat er iets aan de hand zou kunnen zijn, sluit hij zeker niet uit. Hij verwacht dat het museum aan het eind van de ochtend met een persconferentie komt. ‘Maar pin me er niet op vast.’

Het is nog onduidelijk hoe lang dit stukje op deze nieuwssite mag blijven staan.

Schuilkelder Assad buiten Syrië is klaar

Luxe in de schuilkelder: een ondergrondse skatebaan

SAN LUÍS – Als president Assad van Syrië moet vluchten voor een buitenlandse inval, gaat hij naar een schuilkelder in Managuay. Het toevluchtsoord is ingericht door de gerenommeerde binnenhuisarchitecte Maritza Claure.

Claure kreeg van generaal Jamón, staatshoofd van Managuay en een golfpartner van Assad, de opdracht om een schuilkelder vorm te geven in een ondergrondse parkeergarage in de stad San Luís. ‘Het moest sober zijn, maar wel passen bij een 21ste-eeuwse potentaat,’ vertelt Claure. ‘Ik heb heel even één ruimte overwogen, maar dat bleek toch onpraktisch.’ De schuilkelder telt nu onder meer een golfslagbad, vijf bioscoopzalen en een ondergronds helikopterplatform. Claure: ‘Hoe het met opstijgen en landen moet, zoeken de hoge heren maar uit.’

De financiering van de schuilkelder van Bashar al-Assad ligt in handen van Krachtige Leiders United (KLU), de belangenvereniging van dictators. Gezien de internationale spanningen rondom Syrië kreeg Claure van de KLU carte blanche. De enige concrete eis kwam van de Zimbabwaanse president Robert Mugabe: die hamerde erop dat het complex over supersnel internet moest beschikken, ‘want dan kunnen we Xboxen.’

Wat is dit?

Een trouwe lezer van dit nieuwsblog, de heer Thom Pak Phnau, mailde begin vorige week vanuit Managuay bovenstaande vakantiefoto door. Een beschrijving – gewoonlijk ter grootte van een kleine novelle – zou nog volgen, maar sindsdien hebben wij niets meer van hem vernomen. Ook zijn telefoon of mail beantwoordt hij niet. Daarom stellen we de vraag maar aan u: wat is dit?

Het lijkt op een voorwerp uit de jungle (wat zou aansluiten bij de avontuurlijke trektocht die de heer Pak Phnau vorige week maakte vlakbij de verblijfplaats van de maoïstische rebellen in het oerwoud van Noord-Managuay). Maar is het een rots? Of een door dieren gemaakt object? Of iets van militaire aard?

Laat het ons weten via info@managuay.info!
Elk antwoord wordt op deze plek vermeld. En zodra de heer Pak Phnau weer boven water komt, geven we het hem ogenblikkelijk door!

Met vriendelijke groet,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.info

Internationale aanbieding voor Anouk dankzij deelname Songfestival

Anouk op het Songfestival, gisteren in Zweden


MATAQUINTOS – Behalve een plek in de finale van het Songfestival heeft Anouk nu ook een ander ticket op zak: namens Managuay mag ze uitkomen voor Latinovisión, het Songfestival van Latijns-Amerika.

De zangeres, die gisteren met het nummer ‘Birds’ ons land voor het eerst in negen jaar naar de finale voerde, is in de smaak gevallen bij het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón. ‘Zo’n lekker gebakje mag je toch niet in Nederland laten,’ zou hij volgens een woordvoerder hebben gezegd. ‘Ze heeft Zuid-Amerikaanse kwaliteiten. Vier kinderen, dat duidt op baarkracht.’

Dat de 38-jarige Haagse niet de Managuayaanse nationaliteit heeft, is volgens de woordvoerder geen probleem. ‘Dat klappen van de zweep kennen we.’ Managuay heeft in het verleden vaker internationale beroemdheden postuum tot Managuayaaans staatsburger verklaard, zoals Albert Einstein, Winston Churchill en Moeder Theresa.

Het is nog niet bekend of Anouk ingaat op de aanbieding. Latinovisión, het Songfestival van de Spaanstalige wereld, vindt eind mei plaats in de Venezolaanse stad Merida. Gewoonlijk vaardigt de bananendictatuur Managuay een 72-koppige, militaire fanfare af, maar dit jaar wil het land het over een andere boeg gooien – of toch niet. De woordvoerder: ‘Hoe zingt Anouk de Radetzkymars?’

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Welnes Resort Pinochet

Welnes Resort Pinochet

‘Spring maar Sven, het is in orde.’ De Zweedse toerist, geheel ingepakt in huishoudfolie, kijkt bedenkelijk naar het groene, olieachtige water onder de pier. Zijn schoonheidsspecialiste geeft hem een zetje. ‘Goed zo, Sven!’ Terwijl Sven proestend boven water komt, beent ze weg. ‘Even het ontsmettingsmiddel halen.’

Het toerisme in Managuay staat nog in de kinderschoenen, maar daar komt rap verandering in. De militaire junta ontplooit tal van initiatieven om het land aantrekkelijk te maken voor buitenlanders – zonder fouten uit het verleden te herhalen. In 2010 prees ze de door aardwarmte verhitte baden van Benquibenqui nog aan als ‘een begrip’, maar vergat dat de reden daarvoor de verstikkende fosforlucht was en het feit dat de temperatuur van de modder er nooit beneden het kookpunt komt. Niet voor niets betekent ‘benquibenqui’ in de taal van de Manca-indianen zowel ‘nee’, ‘aaarghh’ als ‘red me uit deze brandende hel’.

Tegenwoordig zet het ministerie van Toerisme in op luxe, zoals de kuuroorden Welnes Resort Pinochet (sic, waar de Zweedse Sven logeert), Welnes Resort Videla en Welnes Resort Stroessner. Dat deze resorts aan een meer liggen dat in de volksmond Lago Petróleo heet omdat de Managuayaanse petrochemische industrie er haar afvalstoffen loost, buigt de junta knap om tot een kracht. De folder – ‘¡ALL INCLUSIVO!’ – rept van een week lang baden in etherische aardoliën, daarna verplicht ontslakken en tussendoor excursies als ‘Onveilige industriële architectuur uit de jaren 60’. Wordt het een succes, dan overweegt de junta om heel Managuay voor een all inclusive-prijs aan te bieden.

Sven is weer uit het water. Terwijl zijn begeleidster de rode vlekken bedekt, vraagt ze: ‘Kom je mee? Ayurveda begint met een lezing uit het boek Heroïsche Geschiedenissen van het Managuayaanse Volk van generaal Jamón!’ Sven sjokt gewillig mee. Nog vijf dagen vakantie te gaan.
Noud Nijssen

Foto Maria Luísa Corazón del Ángel

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Speel de woordzoeker en win een dvd van Juanes!

Deze woordzoeker bevat termen die onlosmakelijk verbonden zijn met het politieke bedrijf in Managuay. Weet jij alle termen uit het onderstaande rijtje te vinden?

Eén begrip staat wel in de woordzoeker, maar niet in het rijtje. Welke? Stuur je oplossing deze week nog naar info@managuay.info en maak kans op een ongesigneerde dvd van Juanes: El diario de Juanes!

GENERAAL JAMÓN
MILITAIRE DEMOCRATIE
DODE JOURNALIST
STEMBUSFRAUDE
RUM
SMEERGELD
MES IN DE RUG
PERSONA NON GRATA
INTIMIDATIE
MOOI WEER
HANDJEKLAP

Recept: Maandagtaart

De Managuayaanse maandagtaart, ook wel braakseltaart (torta vómito) geheten, is een typische lokale hap voor na het weekend. Het recept is simpel:

Word op zaterdag en zondag zo ziek van de rum/tequila/ gefermenteerde lamamelk, dat u de daaropvolgende braakneigingen, tijdens een wanhopige sprint naar het toilet, niet kunt onderdrukken en naar een tulband (of een willekeurige andere cakevorm – foto) grijpt. Bestrooi met kaas en zet het een uurtje in de oven op 220 graden.
Zo legt u meteen een goede bodem voor het comazuipen van vanavond.

Que aproveche!

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sovjetbom

De Zuidelijke Woestijn van Managuay

‘Hier stond de tribune, volgens mij.’ Majoor Enrique de los Platos, mijn begeleider, spuugt in het zand. ‘Ik zou het kunnen navragen bij de Topografische Afdeling. Maar ja.’ Met toegeknepen ogen kijk ik naar de zon, die deze zanderige uithoek tot een oven maakt. Nikita Chroesjtsjov had het goed gezien.

De Zuidelijke Woestijn van Managuay was een halve eeuw geleden een brandpunt van de Koude Oorlog. Het maoïstische regime van Sergio ‘De Neushoornleguaan’ Susa had het gebied aangewezen als testlocatie voor een nieuwe, Russische kernkop: de AN602 of ‘Tsar Bomba’. Sovjetleider Chroestsjov gaf vanuit Moskou opdracht aan Managuayaanse ingenieurs om het model in elkaar te schroeven.

Zo kwam het dat op een ochtend in 1961 een Toepolev met de volledige Sovjettop in Mataquintos landde. Susa’s programma – een krampachtig ongedwongen receptie met tequila en gefrituurde chinchillaknoedels – werd door Chroesjtsjov genegeerd: hij wilde direct naar de woestijn. Drie uur later zat hij op een tribune bloednerveus te lonken naar de Tsar Bomba, even verderop in het zand. Een mannenstem begon af te tellen.

‘Diez… Nueve…’ Niemand voorzag wat zou gaan gebeuren. Niemand, behalve iedereen die wel eens een transistorradio made in Managuay had gekocht. ‘…Zero.’ Niets. Toen klonk een luid ‘pffrrrt’, dat een half uur aanhield. Daarna nestelde een koppel alpacalama’s zich in de bom. Chroesjtsjov gooide zwijgend zijn burrito in het zand en verliet de plek des onheils.

‘Is het nog goedgekomen?’ vraag ik aan majoor De los Platos. Deze haalt een mango uit zijn jaszak en neemt een hap. Met volle mond: ‘Als u meer wil weten, kan ik u begeleiden naar het Militaire Archief. Maar ja.’

Op 30 oktober 1961 brachten de Russen op Nova Zembla hun eigen model tot ontploffing. De Tsar Bomba veroorzaakte een explosie van vijftig megaton: de grootste die de mens ooit heeft teweeggebracht.

Foto Persbureau Managuay

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Carnaval: niet zo erg als vorig jaar


ROIPOIPÚ – Volgens de korpschef van Roipoipú is het carnaval dit jaar rustig verlopen. ‘Er zijn geen 37 mensen gedood,’ aldus de agent.

Hoeveel mensen er dan wel gedood zijn, wilde de man niet zeggen. Het nieuwe communicatiebeleid van de Managuayaanse politie schrijft voor dat moet worden benadrukt welke negatieve gebeurtenissen zijn uitgebleven. Dit komt in de praktijk neer op het ontkennen van de ware cijfers van vorig jaar, die dus in feite nu pas bekend worden.
Ook hebben er in 2010 geen 7 explosies in huizen plaatsgevonden, zijn niet 3 bankfilialen beroofd, niet 31 maagden geofferd, niet 77 auto’s en 1 wagen van de gemeentelijke reinigingsdienst gestolen, geen 4 in tequila gedrenkte poppen van papier-maché door de ruit van een horecagelegenheid geworpen en is niet 822 maal gewildpoept, waarvan 13 maal door dezelfde persoon.
Het tijdstip van de politieverklaring is overigens curieus, want het carnaval van Roipoipú loopt officieel nog door tot aanstaande zondag, wanneer een natte raaf levend wordt verbrand. Officieus eindigen de laatste festiviteiten doorgaans half april.

Herdenking Kadhafi gaat toch niet door

Moammar Kadhafi: uit het oog, uit het hart

PORT SUDAN – Krachtige Leiders United, de internationale belangenvereniging voor dictators, organiseert toch geen herdenkingsdienst voor Moammar Kadhafi.

Hoewel collega’s gisteren nog vol medeleven reageerden op de dood van de Libische tiran, laten ze het vandaag massaal afweten. Clubvoorzitter Omar al-Bashir van Soedan is volgens zijn assistent ‘de hele dag of zo’ uit zeilen. En dat terwijl hij gisteren nog twitterde: ‘Groot man overleden. Tijd voor feestje Libië-stylee. Waar is mijn nomadentent? #libya #kadhafiwhodaman’.

Ook andere alleeheersers geven opeens niet thuis. De secretaresse van Kim Jong-Il van Noord-Korea: ‘Nee, sorry, De Zoon Van De 21ste Eeuw zit de hele dag in bespreking. In verband met de hongersnood zegt u? Nee, ha ha, dat komt later wel. Vandaag gaat hij weer doen alsof we kernwapens kunnen maken.’
Generaal Jamón van Managuay is volgens zijn entourage niet helemaal lekker: ‘De Hoeder Van Alle Lama’s zit vandaag de hele dag op de pot en daar gaat hij echt niet van afkomen.’