Lucía de Burgos (84) onschuldig verklaard


SAN LUÍS – Verloskundige Lucía de Burgos is na 48 jaar gevangenschap eindelijk vrij. Volgens Justitie heeft zij in de jaren 60 toch geen baby’s op afstand verwekt om met hun vlees en bloed een enchiladarestaurant te beginnen.

De Burgos trok in 1961 de aandacht toen tijdens een van haar diensten op de afdeling verloskunde van het stadsziekenhuis van San Luís een baby werd geboren. Ze werd onmiddellijk op non-actief gesteld. Een ingeschakelde statisticus concludeerde dat het geboortecijfer tijdens diensten van De Burgos ‘exorbitant hoog’ was. Nu is gebleken dat de expert het geboortecijfer onder meer vergeleek met dat van een metselaar.
Collega’s van De Burgos, die haar wel eens betrapten met een boek, noemden haar ‘raar’ en zeiden dat ze ‘stonk’. Langzaam ontstond het vermoeden dat De Burgos baby’s opwekte bij niet-zwangere vrouwen ten behoeve van de carrière van haar man, een mislukte kok. Een militaire rechtbank bestempelde haar in 1962 tot heks en De Burgos verdween achter de tralies.
De minister van Justitie, generaal Oswaldo Belém, heeft nu verklaard dat het onderzoek ‘waarschijnlijk enkele hiaten bevat.’ Daarna smeekte hij De Burgos om hem niet te bezwangeren.
Overigens herhaalde Belém slechts een officieel vonnis van elf jaar geleden, maar De Burgos kon niet eerder vrijkomen omdat haar dossier zoek was.

Vakantieboekspel: Win een boek! (3)

Het is weer prijsvraagtijd! Beantwoord de volgende vraag en maak kans op (de belofte op) een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, verschijningsseizoen lente 2013.

Vraag:
Wat zien we hier?

a. Een berg zout
b. Een in de open lucht opgeslagen partij cocaïne
c. Een bergketen
d. Een foto

Stuur uw oplossing naar info@managuay.info en win misschien!

Foto Lota del Horno

‘Bouterse was slechts kleine drugsbaas’

MATAQUINTOS – De onthulling dat de Surinaamse president Desi Bouterse vijf jaar geleden innige banden had met een grote transporteur van drugs in Zuid-Amerika, moet worden gerelativeerd.

Dat zegt Adalberto Silencioso, een Managuayaanse cocaïnebaron en directeur van het raffineerbedrijf Coca Loca. Silencioso noemt zichzelf een écht grote drugsbaas, ‘de Pablo Escobar van Managuay’. Over de organisatie van het Zuid-Amerikaanse drugsverkeer halverwege de jaren 2000: ‘Ik had in die tijd regelmatig bijeenkomsten met de Pablo Escobar van Venezuela, de Pablo Escobar van Brazilië, de Pablo Escobar van Peru en de Pablo Escobar van Ecuador. Bouterse mocht ook af en toe aanschuiven, maar omdat hij zo’n klein drugsbaasje was, noemden we hem Pablito.’

Op de vraag of Silencioso het betreurt dat Bouterse nu uit het drugscircuit is, verschijnt er een spottende glimlach op zijn gezicht. ‘Hoezo uit het circuit? Hij is nu toch president?’

Natuur: De leguanen van Lago Petróleo

Op talloze locaties in Managuay vind je dieren die uniek zijn in de wereld. Of het nu de straatcavia’s zijn van metropool Mataquintos, die hotdogs maken van een achtergelaten sigarettenpeuk tussen twee huidschilfers, of de kolibries in mijnschacht Cecilia, die hun wijfjes lokken met de blinkende gespen van overleden mijnwerkers – allemaal hebben ze een eigen, prachtige manier van leven.

Zo ook de leguanen van Lago Petróleo, het grootste meer van Managuay, gelegen in het enige natuurgebied ter wereld dat zowel zeldzame diersoorten herbergt als een productiecentrum van de petrochemische industrie. De leguaan op de foto is gelukkig: hij wist blijkbaar nog net op tijd te ontkomen aan een barbecue.

Persbericht: Managuay in de Volkskrant!

PERSBERICHT * 12 september 2012

Persbureau Managuay gaat vanaf donderdag 20 september een reeks artikelen verzorgen voor de Volkskrant. Dat is een week later dan werd aangekondigd. De tiendelige serie zal bestaan uit culturele reportages uit de Zuid-Amerikaanse dictatuur Managuay, geschreven door correspondent Noud Nijssen.

De titel van de serie luidt ‘Ondertussen in Managuay’. De artikelen verschijnen op de goed gelezen achterpagina Dag In Dag Uit van het dagelijkse katern V, waarop ook Gummbah, Nico Dijkshoorn, Sylvia Witteman, Aaf Brandt Corstius en Lucky TV publiceren. Hoofdredacteur Roger Abrahams: ‘Natuurlijk hadden we liever op de buitenlandpagina’s gezeten. Tussen al die grappenmakers is er het risico dat onze berichtgeving niet serieus zal worden genomen. Maar ja, die staan vol met crisisberichten uit Syrië en de EU. Dan denk ik: hallo, er zijn wel meer totalitaire regimes op deze wereld.’

Abrahams richtte in 2009 Persbureau Managuay op, dat via deze website, Facebook en Twitter nieuwsberichten verspreidt over ‘de sympathiekste militaire dictatuur van Zuid-Amerika’. De deal met de Volkskrant is – na die met website VICE – de eerste met een groot, landelijk medium. Abrahams zet dan ook een van zijn middelmatigste correspondenten op het project: Noud Nijssen. ‘Noud is een aardige kerel,’ licht de journalistieke ondernemer toe, ‘maar soms ziet hij het verschil niet tussen een mango en een handgranaat. En dat is in Managuay een vrij essentieel verschil – voor je het weet, zit je met een gebroken tand. Maar ja, er was niemand anders die het wilde doen.’

Managuay is de laatste dictatuur van Zuid-Amerika. Het wordt sinds 2006 bestuurd door een militaire junta onder leiding van generaal Jamón. Managuay wordt niet erkend door de Verenigde Naties, maar bezet wel de 203de plaats op de FIFA-ranglijst (net achter Papoea-Nieuw-Guinea). Managuayaanse mannen staan bekend om hun incasseringsvermogen, met name op het gebied van grote hoeveelheden tequila, en vrouwen om hun snor. In april van dit jaar kondigde Managuay aan naar de Floriade in Venlo te komen met een duurzame cocaplantage, maar het voor dit doel uitgevaren vrachtschip wordt sinds juni vastgehouden in de haven van Rotterdam.
In 2013 verschijnt Het Groot Managuay-Vakantie-Doeboek, waarvan de opbrengsten deels gebruikt zullen worden om de bemanning op borgtocht vrij te krijgen.

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Persbureau Managuay

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Filmfestival

Een sopropo

Van wat voor muziek hou jij?’ Of: ‘Evita Perón, vrouw of musicalster?’ Er zijn veel opmerkelijke vragen denkbaar tijdens de liefdesdaad, maar regisseur Andrés Papachango (1949) sprak ze echt uit. Sterker: het enfant terrible van de Managuayaanse cinema liet de camera’s lopen terwijl hij het deed.

Liefde (Amor, 2008) is sinds afgelopen zaterdag te zien in een nevenprogramma van het Managuayaans Film Festival (MFF). Een gewaagde keuze, aangezien de film destijds door de critici werd afgedaan als ‘een goedkope aaneenschakeling van ruim veertig hoerenbezoeken’ en ‘een slap excuus om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien’.

Het zijn deze nevenprogramma’s die het MFF doorgaans zo geslaagd maken.
Zeker nu de uitreiking van de Gouden Lama’s steeds meer een gelegenheid wordt waarin de militaire junta een beslissend woordje meespreekt. Zoals vorig jaar, toen een wanproduct van het Managuayaanse leger de grote winnaar werd: Het bloedbad bij San Fernando, een in real time nagespeelde veldslag van dertien (!) uur. De makers wilden speciale effecten gebruiken, maar het officierskorps stond erop om de complete slachting over te doen.

Nee, dan het ingetogen werk van Papachango. Neem het magistrale Alles over mijn vader (Todo sobre mi padre, 2001), waarin een travestiet, de zoon van twee travestieten, op zoek gaat naar zijn vader, die nooit een echte travestiet blijkt te zijn geweest, maar slechts een travestietachtige manhoer die travestieten als klant heeft.

Of Diepe vouwen (Arrugas profundas, 2010), door Papachango geroemd als ‘het bewijs van cinematografische schoonheid op het snijvlak van erotiek en origami.’ En de broeierige roadmovie Twee sopropo’s en een perzik (Dos sopropos y un melocotón, 2003). Daarin razen twee jongens en hun buurvrouw uit verveling over de pampa’s. De sopropo – een soort komkommer – uit de titel verwijst naar de permanente staat van opwinding van het duo.

Ook bij deze films kreeg Papachango het verwijt van effectbejag. Zijn reactie luidde steevast: ‘Wie de plot niet vat, heeft in elk geval een paar lekkere tieten gezien.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Economie: De nieuwe wijnboeren

De wereldwijd stijgende vraag naar wijn uit zogenoemde ‘nieuwe wijnlanden’ is ook aan Managuay niet voorbij gegaan. Sinds het begin van de 21ste eeuw is in het land een nieuwe wijnboer in opkomst die de oude, traditionele wijnbouwer inmiddels heeft overvleugeld – zowel op het gebied van kwaliteit en innovatie als op dat van concurrentiekracht. Op de foto haalt een nieuwe wijnboer de druivenoogst van zo’n oude wijnboer door de shredder.

‘Curaçao moet banden met Nederland verbreken’

De ontslagen premier Gerrit Schotte van Curaçao

WILLEMSTAD – Managuay heeft Curaçao opgeroepen uit het koninkrijk der Nederlanden te stappen. De uitnodiging is voor de zekerheid naar beide regeringen op het eiland gestuurd.

Op Curaçao ontstond afgelopen zaterdag politieke onrust toen de gouverneur van het eiland, een vertegenwoordiger van koningin Beatrix, een nieuwe interim-regering benoemde. De ontslagen premier Gerrit Schotte noemt dat een staatsgreep en weigert het regeringsgebouw te verlaten. Een ‘schandalige’ gang van zaken, zegt het Managuayaanse staatshoofd generaal Jamón in een verklaring.

‘Natuurlijk is het prima dat van hogerhand regeringen worden omvergeworpen,’ stelt Jamón, ‘maar niet door iemand van een ander volk, en zeker niet door een vrouw.’ Hij vervolgt dat ‘de militair-democratische republiek Managuay laat zien dat Latijns-Amerikaanse volkeren prima in staat zijn dictaturen van eigen makelij voort te brengen.’ Dat Schotte beschuldigd wordt van banden met de maffia, is volgens de generaal van ondergeschikt belang. ‘Sinds wanneer is dat een probleem? Kijk naar Suriname.’

Jamón zegt te weten wat de Curaçaoënaars willen: ‘rust en stabiliteit, zoals bij ons.’ Mogelijk doelt hij daarmee op het statistische gegeven dat in Managuay – heel voorspelbaar – elke zes jaar een andere regering aan de macht komt door middel van een staatsgreep. Volgens dat schema zou Jamón dit jaar nog ruim baan moeten maken voor de maoïstische rebellen. Daarvan rept de verklaring echter niet. UPDATE Demissionair premier Gerrit Schotte heeft naar verluidt vanochtend (Nederlandse tijd) het regeringsgebouw Fort Amsterdam in Willemstad toch verlaten.

‘Europees Parlement kan cyberaanval verwachten’

Majoor Rafael Ramos

MATAQUINTOS – Het Europees Parlement heeft dinsdag besloten om de export van technologie – met name technieken om communicatie af te tappen – naar dictaturen te bemoeilijken. In Managuay is furieus gereageerd op die beslissing. Een gesprek met majoor Rafael Ramos, als defensie-expert verbonden aan de militaire junta van het Zuid-Amerikaanse land.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Ramos, in hoeverre is Managuay getroffen door deze maatregel?
Het is een schande. Met de software waar het om gaat, pakken wij onze vijanden aan. Daar is ook de Europese Unie bij gebaat.

De kritiek is dat Managuay die technologie inzet om dissidenten en argeloze buitenlanders lastig te vallen.
Dat is onzin.

Maar de laatste keer dat uw veiligheidsdiensten Europese software gebruikten, was het om twee Belgische rugzaktoeristen in een natuurpark te traceren. Ze hebben drie weken in de gevangenis doorgebracht.
Met reden. Zij maakten foto’s van ons militair-strategische complex.

Zij maakten foto’s van een cactus.
De defensieve kwaliteiten van de Managuayaanse fauna staat hier in hoog aanzien. Onderschat dat niet.

Wat gaat u nu doen? Onderhandelen?
Voor praten is het te laat. Wij zullen de computersystemen van het Europees Parlement net zo lang stilleggen totdat onze eisen worden ingewilligd.

Hoe?
Dat weet ik niet, daar hebben wij de software nog niet voor.

Vakantieboekspel: De zesde winnaar!

Fifi & Pep

En de oktoberwinnaar van ons Vakantieboekspel is… Ron Santing! Ron, gefeliciteerd. Je krijgt snel… nou ja, in het voorjaar van 2013, een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. In de tussentijd ontvang je van ons een aardigheidje.

Ron wist zijn favoriete beroemde dier uit Managuay te benoemen: Fifi & Pep, de komische lama’s (zie boven)! Ron schreef: ‘Het is altijd lachen met Fifi & Pep. Enige probleem is het schoonmaken van de kleren. Elke keer weer onder de lamaspuug, maar dat is het allemaal waard. Als je de kans krijgt: bezoek een optreden. Je zult er geen spijt van krijgen.’

Ook een Vakantieboek winnen? Houd aan het begin van elke maand deze site in de gaten. Tot ziens in november!

Hieronder de beroemde dieren uit Managuay die afvielen:

Ini Mini, het koppige kogelvisje

Sally, de sombrerocavia

Reynaldo, de rokende brasem