‘Nieuwe eigenaar Vitesse verwoestte club Managuay’

Merab Zjordania

SERPENTO – De Georgische zakenman Merab Zjordania, die maandag voetbalclub Vitesse kocht, heeft eerder een Managuayaanse club in chaos achtergelaten.

Dat zegt de huidige eigenaar van de bewuste club, Anaconda FC uit Serpento. Zjordania kwam in 2006 in beeld, vertelt Cornaldo Embrazo. ‘Hij had een zak met geld en een hoop praatjes. Hij beloofde de club binnen één jaar landskampioen te maken, dan zouden we in 2008 de Copa Libertadores winnen en in 2009 de wereldbeker voor clubs.’ In plaats daarvan haalde Zjordania al in 2007 de kas leeg en vertrok met de noorderzon. Twee dagen later kwam een deurwaarder het stadion ophalen.    

Zjordania heeft toegezegd Vitesse binnen drie jaar naar de eerste plek van de eredivisie te loodsen en daarna naar de Champions League.

Hulp aan illegalen in Managuay al lang strafbaar

Illegale Boliviaanse jongeren in een Managuayaans kinderdetentiekamp

MATAQUINTOS – Het kabinet-Rutte wil illegaal verblijf in Nederland strafbaar stellen. In Managuay is dat al langer het geval.

Door Jens Mikkelsen

Martiro Delcampo, hoogleraar militair strafrecht aan de universiteit van Mataquintos, welke straf staat er op illegaal verblijf in Managuay?
Juridisch gesproken: onze regering kiest voor zero tolerance inzake illegale buitenlanders.

En normaal gesproken?
De kop eraf en uitzetten.

Ze krijgen de doodstraf, en worden dan ook nog eens uitgezet?
Tja, een illegale buitenlander mag hier niet blijven. Of hij dood is of levend doet daar, strafrechtelijk gezien, niet aan af.

Dus in feite dumpt de regering-Jamón lijken in het buitenland.
Dat zeg ik niet. Dat is iets tussen de regering, de piloten van de nationale luchtvaartmaatschappij en de Atlantische Oceaan.

Hoeveel buitenlanders wonen er eigenlijk illegaal in Managuay, schat u?
(lacht) Het zijn er niet zoveel. Alleen een paar Bolivianen zijn er gekomen, meer niet.

Tja, Nederland kom je makkelijker binnen, denk ik zo.
(fluistert) Hoeveel zou me dat kosten?

Nederlandse renners naar Ronde van Managuay

Beeld uit de Amstel Gold Race

MAASTRICHT – Twee Limburgse broers gaan deelnemen aan de Ronde van Managuay. Ze komen uit voor het Russische Team Kalasjnikov.

De tweelingbroers, Étienne en Gérard Vaessen uit Simpelveld, zijn de enige Nederlandse deelnemers aan La Ronda, die aanstaande zaterdag van start gaat. Opvallend: ze hebben geen enkele ervaring op de wielrenfiets. ‘Ons pap is gek op wielrennen, én geweren,’ legt Étienne (23) uit. ‘Bij het Oud-Limburgs Schuttersfeest doet hij ook altijd mee.’ ‘Met een zelfgebouwde kalasjnikov,’ vult Gérard (23) aan.

Een bezichtiging van de kalasjnikovfabriek in Izjevsk in Rusland vorige zomer leidde tot een ontmoeting met de directeur, die ook al wielerfanaat bleek. Al snel was het beklonken: de zoons Vaessen zouden gaan fietsen in een kalasjnikov-team. Ze zijn onmiddellijk in trainingskamp gegaan. Affiniteit met de wielersport hebben ze zeker, meent Étienne. ‘We wonnen vroeger wel eens wat in de Amstel Gold Race.’ Gérard corrigeert: ‘Bij de kleurplatenwedstrijd.’

La Ronda de Managuay wordt dit jaar voor het eerst georganiseerd. Voorheen gold als de Ronde van Managuay Alfonso Hatzke Gutiérrez, een 165 kilo zware liefhebber van shoarmataco’s uit het stadje Pernilos.

REPORTAGE: Leger Managuay verliest slag wegens verouderd wapentuig

Uitzicht op de daken van de bevochten wijk in Mataquintos-Noord

MATAQUINTOS – Het Managuayaanse leger lijkt thuisbasis Mataquintos niet te kunnen verdedigen tegen de oprukkende maoïstische rebellen. Deze laatsten beschikken over veel modernere wapens: sommige bommenwerpers stammen zelfs uit de jaren tachtig.

Door Jens Mikkelsen

Dat is duidelijk te zien wanneer ik in de nacht van donderdag op vrijdag (Nederlandse tijd) plaatsneem op het dak van een schoolgebouw in het noorden van de stad. Op slechts een kilometer van het historische centrum vechten de maoïsten en de militairen straat voor straat hun strijd uit, waarbij de eersten aan de winnende hand zijn. Dit komt primair door het haperende wapentuig van de militairen, die om de haverklap per ongeluk een collega omleggen, of zelfs zichzelf. Het gevecht is vanwege de vele onbedoelde slachtoffers al omgedoopt tot ‘De Slachting bij de Kebabzaak’ – maar dit kan ook een promotiestunt zijn van kebabkoning Mario Hernandez in de Calle de los ángeles, die zojuist drie verse lammeren aan het spit heeft geregen.

Vanaf mijn plek is goed te zien hoezeer de Managuayaanse burgeroorlog, nu een maand onderweg, de internationale aandacht heeft getrokken. Verslaggevers uit buurlanden als Ecuador en Brits Guyana en van bevriende naties als Noord-Korea en Turkmenistan staan, zoals ik, met hun laptop verdekt opgesteld op de daken in de stad. De kogels fluiten je om de oren, maar wie blijft liggen, ziet niks. Dan maar het risico lopen te worden gera


Noot van de hoofdredactie:
Om technische redenen is bovenstaande reportage onvolledig. Ons correspondententeam werkt eraan om haar zo snel mogelijk compleet te maken.

Bonus Sjoerd van Keulen van SNS Reaal: de het-kan-nog-erger-top-3

Sjoerd van Keulen

Sjoerd van Keulen vond dat SNS Reaal de wereld moest veroveren en kocht daarom een verrot investeringsbedrijf op. SNS Reaal is nu failliet, maar Van Keulen verdiende 3 miljoen en vertrok in 2009 met een bonus van ruim 1 miljoen. Erg? In Managuay vinden ze van niet, Daar kan het nog erger.

3.
Ziekenhuisdirecteur Roque de los Rocos uit San Luís kocht in 2008 een peperduur ‘anti-virusapparaat’ via internet. Het bleek echter te gaan om een team van 93 softwarespecialisten, die na vaststelling van het misverstand weigerden het ziekenhuis te verlaten tot hun achtjaarcontract was uitgediend of de totale salarissom tot op de laatste peso was uitbetaald. Toen De los Rocos in 2011 met pensioen ging, waren de financiën zo uitgeput dat een medewerker grapte dat de directeur ‘zelf maar iets moest uitzoeken’. De los Rocos nam 10 ziekenhuisbedden mee, 24 defibrillators en 1 po.

2.
Verkeersagent Toni Charanga
had in de jaren 1992-1997 maar één taak: op een stoel zitten langs de Avenida 11 de abril in Mataquintos en turven hoeveel auto’s er langsreden. Charanga leverde tweemaal een rapport in en heeft de resterende jaren aantoonbaar zitten toepen in burritobar ‘El Rincón’. Sinds 2000 heerst op de Avenida een permanente verkeersinfarct. Charanga nam dit jaar ontslag en kreeg een Land Rover cadeau. Hij werkt nu voor de Managuayaanse Spoorwegen.

1.
Generaal Fernando Dengue, minister van Volkshuisvesting van 1978–1979, beloofde bij zijn aantreden om honderdduizend miljoen miljard sociale huurwoningen te bouwen in de provincie Mataquintos. Een jaar later stond de teller op vijf. Dengue ging met pensioen en kreeg een uitzwaaipremie mee waarvan hij een villa voor zijn familie bouwde, met dertig kamers.

Nederlands elftal wil niet met bus reizen

Ibrahim Afellay in actie tijdens de wedstrijd Brazilië–Nederland van afgelopen zaterdag

MATAQUINTOS – De sportbond van Managuay had graag vandaag het Nederlands elftal op bezoek gehad, maar Oranje wil niet met de bus.

Het Nederlands elftal vliegt vandaag van Brazilië naar Uruguay, waar het woensdag een oefeninterland speelt. Vital Vidal, woordvoerder van de Managuayaanse sportbond, had graag een tussenstop in de bananendictatuur gezien. Dat had dan via een busreis gemoeten, omdat het nationale vliegveld van Mataquintos vanwege een schilderbeurt al weken is gesloten.

Maar een assistent van bondscoach Bert van Marwijk laat weten dat Oranje liever niet met de bus door Zuid- Amerika trekt. ‘Dit omdat de voetballers niet willen worden overvallen door gangsters, bendes of andere criminelen.’ Vidal: ‘Hou toch eens op over onze douaniers. Als u eenmaal de grens gepasseerd bent, is Managuay een geweldig land om te zijn.’

Rebellenleider: ‘Sieneke wint Songfestival’


ERGENS IN DE RIMBOE – Als het aan de Managuayaanse rebellenleider Fernando Sapo ligt, wint Sieneke het Eurovisie Songfestival. Dat heeft Wálter Mufón, songfestivalcommentator en vriend van Sapo, verklaard.

Door Jens Mikkelsen

‘Fernando is erg gecharmeerd van jullie zangeres,’ verklapt Mufón, die vanavond klaarzit om de tweede halve finale te verslaan. De leider van de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad, die zich schuilhoudt in de jungle, verheugt zich al op Sienekes overwinningstournee en het bijbehorende optreden in Managuay.
Mufón: ‘Hij vroeg mij op onzekere toon: “Ik heb gehoord dat zij een relatie heeft met een van de Smurfen. Maar met wie?”’ Lachend: ‘Als het Grote Smurf is, hoeft hij zich geen zorgen te maken.’ Sapo draagt tegenwoordig een witte baard.

Net als over de hele wereld is het Eurovisie Songfestival ook in Managuay zeer populair. De deelnemers figureren in alle boulevardbladen. Van Sieneke vinden de Managuayanen nog het vreemdst dat zij met haar achttien jaren nog niet is getrouwd, en vooral dat zij nog geen kinderen heeft. ‘Natuurlijk is genieten van je jeugd belangrijk,’ licht Mufón toe. ‘Maar op je twaalfde, dertiende mag je toch ook wel eens aan de toekomst gaan denken.’

Managuay gekwetst door keuze prins van Oranje


MATAQUINTOS – Het regime in Managuay voelt zich ‘gekwetst’ door de beslissing van prins Willem-Alexander en prinses Máxima om een vakantiehuis te bouwen nabij het Argentijnse skioord Bariloche (foto), en niet in Managuay.

De onderminister van Toerisme, korporaal Francisco Barón, bracht vanochtend een demonstratief bezoek aan Montaña Blanca, een populair skigebied in de Managuayaanse Andes. ‘Bariloche heeft niets wat wij hier niet hebben,’ verklaarde Barón, die zich gedwongen zag naar de piste te wandelen omdat de skilift kampte met een elektrische storing. Een afdaling voor de verzamelde pers kon geen doorgang vinden toen bleek dat de kauwgum waarmee de breuken in Baróns gehuurde ski’s waren gezet, onverhoopt had losgelaten. ‘Managuays pistes bieden ook voor prinsen en prinsessen…’ vervolgde Barón, die zijn persconferentie haastig afbrak toen een roedel wolven de achtervolging inzette op de hoogwaardigheidsbekleder.
Managuay wil zich de komende jaren duidelijker profileren als sneeuwbestemming.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Boliviahaatdag

Mensen uit Bolivia (of Managuay, dat is hier niet duidelijk)

Juan (16) tekent een grote J op het rotsblok. ‘Zo, deze plek is van mij.’ Hij is de enige niet: twee dagen voor de vrijmarkt hebben tientallen mensen zich een stuk van het rotsplateau toegeëigend met letters en lijnen. Een paar meter verder houdt een man op een stretcher zijn plekje bezet. Juan: ‘Boliviahaatdag. De mooiste dag van het jaar.’

Afgelopen zondag was het zover. Op Boliviahaatdag, een officiële vrije dag, geven de Managuayanen publiekelijk uiting aan hun ongenoegen over aartsvijand Bolivia, het buurland waar de poncho’s altijd net iets kleuriger zijn, de panfluiten net iets groter en de cocabladeren net iets voller van smaak.

De politiek doet volop mee. Er zijn anti-Boliviaanse wetten, zoals de Ponchowet (sinds 2012 geldt een poncho als wapen, zodat een Boliviaan die een Managuayaanse vrouw aanspreekt, opgepakt kan worden voor ‘pronken met naderende verkrachting’), maar ook openlijk anti-Boliviaanse volksvertegenwoordigers.

Het bekendste voorbeeld is Paco Tornado van de extreem-rechtse PPP (Partij voor Paco). Tornado verwierf internationale bekendheid met zijn propagandafilm Flauta, waarin hij teksten uit de Boliviaanse grondwet combineerde met beelden van een brandende panfluit. Volgens hem is Bolivia geen land, maar een ‘fascistische ideologie.’ In Nederland levert die uitspraak meestal een vergelijking met Geert Wilders op, maar dat is niet terecht. Immers, de PPP bezet slechts twee zetels in het parlement, waarvan één voor Tornado’s moeder, en naar de politieke ambities van moeder Wilders is het vooralsnog gissen.

Op het rotsplateau daalt de schemering neer. Juan sluit zich aan bij een groepje dat blijft overnachten. ‘Viva Managuay!’ proosten ze even later, staand bij een vuurkorf. Een verdwaalde lama komt zich warmen, panfluitmuzikanten zetten ‘El condor pasa’ in, de man op de stretcher wikkelt zich in een poncho. Het lijken potdikkie wel Bolivianen.
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Maurizio Costanzo/Flickr.com

BREKEND: Nog meer Afrika voor Managuay

MATAQUINTOS – Managuay heeft nog meer Afrikaanse bezittingen verworven dan al werd aangenomen. Dat blijkt uit een definitieve inventarisatie van de Afrika-missie van het land. 

Tijdens die missie, afgelopen november, wist honorair consul annex rallyrijder Roger van Bergen de hand te leggen op onder meer een kuststrook en een putdeksel. Nu blijkt uit documenten van Van Bergen dat Managuay ook eigenaar is geworden van een voetbalveld in Senegal (zie foto 1).

Foto 1. Het voetbalveld
Net als bij de kuststrook weet Van Bergen ook in het geval van het voetbalveld ‘niet meer precies’ hoeveel hij ervoor heeft neergelegd en waar het ligt, laat staat wie hij ervoor heeft betaald. Van Bergen: ‘God ja, we zaten midden in een autorally, dus ik was natuurlijk enigszins beschonken. Maar volgens mij kan het heel goed de man op de foto zijn. Hij heette geloof ik Johnny Walker.‘ (zie foto 2)
Foto 2. Landmakelaar Johnny Walker

De militaire junta in Mataquintos wijst er verder op dat vanaf nu een trailer vol watermeloenen in haar bezit is (zie foto 3). Generaal Popo de Mierda, de kersverse minister van Overzeese Gebiedsdelen: ‘Ons staatshoofd, generaal Jamón, is gek op watermeloenen. Hij zal nog dit jaar naar Afrika reizen om ze hoogstpersoonlijk op te eten.’ De minister noemt het ‘ontzettend praktisch’ dat Managuay nu ook over twee ‘echte slaven’ beschikt die de vruchten kunnen aangeven.

Foto 3. De trailer met watermeloenen en ‘slaven’

Popo de Mierda is ook tevreden met de rotonde die Van Bergen – waarschijnlijk in Marokko – op de kop heeft weten te tikken (zie foto 4), al mist hij nog iets. ‘Het ziet er wat stilletjes uit zo. Het mag van mij wat Managuayaanser: veel verkeer, hard rijdend, van beide kanten. En natuurlijk een verkeersagent die wordt genegeerd.’

Foto 4. De rotonde in Marokko

Over een laatste foto uit de aktetas van Van Bergen bestaat nog onduidelijkheid: een Afrikaanse jongen op een tafel met 300.000 Managuayaanse peso in zijn hand. De betekenis ervan is nog in nevelen gehuld – net zoals de honorair consul zelf. ‘Het zou kunnen dat ik van deze jongeman die vrachtwagen heb gekocht,’ probeert Van Bergen zich te herinneren. ‘Maar misschien alleen die fles wijn rechts van hem.’ De naam van de jongen weet Van Bergen nog wel. ‘Glen heette hij, zeker weten. Glen Fiddich.’

Foto 5. Glen Fiddich