Berichten

Geplaatst op

Traditionele ‘Rede tot de Natie’ van Jamón


MATAQUINTOS – Generaal Jamón heeft om drie uur vannacht (Nederlandse tijd) zijn jaarlijkse Rede tot de Natie uitgesproken. Na afloop volgde de traditionele executie.

Jamón roemde het feit dat Managuay het vierde jaar van zijn militaire dictatuur ingaat. ‘Nog nooit was ons volk zo hoopvol, ordelijk en gedecimeerd,’ zei hij, en maakte een knik van dankbaarheid richting soldaten in het gelid. De toekomst gloort volgens Jamón met name in de technologische sector. Daarmee doelt hij vermoedelijk op de kaping, drie uur eerder, van een vrachtschip met 400.000 iPads door de Managuayaanse douane.
De executie was op aandringen van mensenrechtenorganisaties zo humaan mogelijk gehouden. Zeven misdadigers kregen daarom niet langzaam vloeibaar lood in hun keel gegoten, maar in één keer.
Jamón hield zijn toespraak gelijktijdig met Barack Obama’s State of the Union om zo kijkers bij zijn Amerikaanse collega weg te trekken. Dit is alleen gelukt bij de Managuayaanse diaspora. Die bestaat voornamelijk uit prostituees en heeft toch de hele dag de tv aan.
Geplaatst op

Generaal: ‘Spaar de parkjes in Aleppo’

ruïne Aleppo
De verwoesting in Aleppo is groot

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft opgeroepen tot een staakt-het-vuren in Syrië. Vooral de vernietiging van ‘al die leuke parkjes in Aleppo’ gaat hem aan het hart.

‘Generaal Jamón heeft goede herinneringen aan zijn middag in Aleppo met president Bashar al-Assad,’ zo verklaarde een regeringswoordvoerder gisteren. ‘Het was tijdens een mosterdgasruilbeurs in november 2011. Ze hebben samen een aardbeienijsje gegeten.’

Jamón is al jaren goed bevriend met Al-Assad. De twee kennen elkaar via Krachtige Leiders United, de internationale belangenvereniging van dictators. In zijn verklaring vergeleek de generaal de Syrische opstandelingen met kinderen. ‘Natuurlijk geeft een kind, als het iets wil, soms zijn vader een klap. Dat is normaal. Maar een vader slaat dan terug zoals het hoort: met de knokkels, en vol in het gezicht.’

Met de verklaring van generaal Jamón is overigens ook de verblijfplaats van Al-Assad eindelijk duidelijk geworden: hij is in Managuay. De woordvoerder: ‘Bashar zit hier te toepen en ook hij vindt het helemaal niet leuk wat er gebeurt.’

Geplaatst op

Revolutie Managuay mislukt

Armoede in Managuay: een van de betere buitenwijken van Mataquintos

MATAQUINTOS – In tegenstelling tot de revolutie in Egypte is die in Managuay mislukt. Geïnspireerd door de gebeurtenissen in Caïro heeft generaal Jamón echter wel het parlement ontbonden en de grondwet afgeschaft.

Daarmee volgt hij het voorbeeld van het Egyptische leger, dat deze beslissingen heeft genomen in afwachting van democratische verkiezingen. Dat laatste is voor Jamón echter een brug te ver. ‘Bijna heel Managuay leeft onder de armoedegrens,’ sprak hij zondag vanaf het balkon van zijn ambtswoning. ‘Moeten wij onze arme landgenoten ook nog dwingen kostbare tijd op te offeren voor een debatje en een gang naar de stembus?’

Na de toespraak probeerde een wanhopige man zichzelf in brand te steken, in een laatste poging de demonstraties van afgelopen week nieuw leven in te blazen. Omstanders werden boos, maar niet vanwege de wanhoop, maar vanwege de verspilling van de tequila die de man als brandstof gebruikte.

Geplaatst op

‘Johan Friso had lawine kunnen ontwijken’

Een lawine

MATAQUINTOS – Prins Johan Friso had de lawine die hem vrijdag in Oostenrijk verraste, kunnen ontwijken. Dat stelt lawine-expert José Luís Acosta van de Universiteit van Mataquintos.

Door Jens Mikkelsen

Mijnheer Acosta, om meteen met de deur in huis te vallen: hoe had de prins aan zijn lawine kunnen ontkomen?
Kort gezegd – en dan bouw ik voort op zes maanden lawine-onderzoek in het Andes-gebergte – had hij er met een katachtige beweging overheen kunnen springen en aan de zijkant kunnen gaan staan.

Maar duizenden kilo’s sneeuw hebben zich met een snelheid van minstens honderd kilometer per uur bovenop hem gestort.
Inderdaad, een schoolvoorbeeld van Lawinesituatie 1. Wij onderscheiden in onze benadering van lawines twee situaties.

Wat is situatie 2?
Situatie 2 is ‘geen lawine’.

Oké, laten we uitgaan van situatie 1. Het is in de praktijk toch onmogelijk dat iemand – een skiër, nota bene – met een simpele sprong zo’n lawine ontwijkt?
Hoort u eens, ik heb het zelf ook niet bedacht. Een van onze proefpersonen heeft, vlak voor zijn lawine-experiment, de verwachting uitgesproken dat hij dat kon.

Hoe dacht hij daarover ná zijn lawine-experiment?
Geen idee, we hebben hem nog niet onder de sneeuw vandaan kunnen bevrijden.

Over wat voor soort onderzoek hebben we het eigenlijk?
Gewoon, kwantitatief onderzoek.

En dat houdt in?
(zucht) Dertig lawine-experimenten gedurende zes maanden, waarbij we elke keer vijftig indianen met een vuvuzela de bergen insturen. En dan maar tellen hoeveel er weer levend terugkomen. Het is een door de regering gefinancierd onderzoek, hoor.

U heeft nu de gratis publiciteit die u wilde. Wat volgt?
Mag ik nu óók in het Achtuurjournaal?

Geplaatst op

‘WK 2022 naar Zuid-Amerika’

Mataquintos-Zuid, ‘een wijk die plat mag’ voor de FIFA, vindt het generaalsbewind

MATAQUINTOS – Het WK Voetbal van 2022 gaat vanmiddag naar Managuay in Zuid-Amerika. Dat stelt de voorzitter van de Managuayaanse voetbalbond.

Net als Nederland en België mikt ook de bananendictatuur op het binnenhalen van het mega-evenement. Managuay kent de cultuur van de FIFA het best, zo meent Armando Lutz Cachinga, de Managuayaanse bondsvoorzitter. ‘Wij weten hoe moeilijk het is voor het uitvoerend comité. Moet je je stem wel geven aan een land dat smeergeld biedt? Of juist aan een land dat in natura het beste bod heeft, met drank en mooie prostituees?’

Het straatarme Managuay mikt duidelijk op het laatste. Het heeft alle FIFA-topbestuurders een ‘roze kaart’ gegeven, waarmee ze een leven lang aanspraak mogen maken op Managuayaanse straatprostituees, ‘zolang de voorraad strekt.’ Ook is Managuay bereid een compleet nieuwe voetbalinfrastructuur aan te leggen, waarvoor de FIFA ‘sloppenwijken naar keuze’ mag aanwijzen voor vernietiging. FIFA-baas Sepp Blatter noemde het alvast ‘een sterk bod’.

Geplaatst op

Nederlands elftal wil niet met bus reizen

Ibrahim Afellay in actie tijdens de wedstrijd Brazilië–Nederland van afgelopen zaterdag

MATAQUINTOS – De sportbond van Managuay had graag vandaag het Nederlands elftal op bezoek gehad, maar Oranje wil niet met de bus.

Het Nederlands elftal vliegt vandaag van Brazilië naar Uruguay, waar het woensdag een oefeninterland speelt. Vital Vidal, woordvoerder van de Managuayaanse sportbond, had graag een tussenstop in de bananendictatuur gezien. Dat had dan via een busreis gemoeten, omdat het nationale vliegveld van Mataquintos vanwege een schilderbeurt al weken is gesloten.

Maar een assistent van bondscoach Bert van Marwijk laat weten dat Oranje liever niet met de bus door Zuid- Amerika trekt. ‘Dit omdat de voetballers niet willen worden overvallen door gangsters, bendes of andere criminelen.’ Vidal: ‘Hou toch eens op over onze douaniers. Als u eenmaal de grens gepasseerd bent, is Managuay een geweldig land om te zijn.’

Geplaatst op

Te lichte valpartij nekt depressieve wielrenners

Team Harakiri: de voorbereidingen in Japan waren zo veelbelovend

PIRAÑAS – Na de valpartij van vorige week vrijdag hoopte Team Harakiri op dat ene, fatale incident. Maar helaas: kopman Kesino herstelde snel. Gisteren verliet hij teleurgesteld de Ronde van Managuay.

‘Een verschrikkelijke keuze om te maken’, zei Robu Kesino terneergeslagen, na afloop van de elfde etappe. ‘Mijn lichaam was vorige week nog gebutst en gekwetst, maar nu voel ik me kiplekker. Geen hersenletsel of niks. Ik heb niet eens kramp.’ Kesino is een pechvogel: in 2009 liep hij in de Ronde van Japan slechts een gebroken pols op, tijdens de voorbereidingen eerder dit jaar maakte hij een valpartij zonder noodlottige gevolgen.

Kesino is al de vijfde uitvaller van Team Harakiri in de Ronde van Managuay. De Japanners, allemaal kampend met depressieverschijnselen, zijn afgekomen op het grote aantal slachtoffers dat La Ronda vorig jaar kende. Ze rijden mee in de hoop op een glorieuze dood, maar die is tot dusver uitgebleven. Ploegleider Kanuki Yamatongo: ‘Dat krijg je met te hoge verwachtingen. En deze jongens zijn al neerslachtig, dus als dit ook al niet meezit, gaan de kopjes hangen.’

Geplaatst op

Staatshoofd aan zet, toeptoernooi onzeker

De eerste (en vooralsnog enige) van 744 geplande raketsilo’s
in de Managuayaanse pampa

MATAQUINTOS – In Managuay wordt met spanning gewacht op een woord van generaal Jamón over het parlementaire toeptoernooi van Liberalen, Christenen en de extreem-rechtse fractie. Maar Jamón is waarschijnlijk dronken. 

Leek het toernooi vorige week nog van de baan, gisteren maakte de extreem-rechtse leider Paco Tornado (PPP) bekend toch weer vertrouwen te hebben in de Christelijke Partij. Dit na het opstappen van CP-topman Arnoldo Klonk, die vond dat er volgens internationaal erkende regels moest worden getoept. ‘Regels? Regels in je broek,’ luidde het antwoord van Tornado, die de besprekingen prompt stillegde.

Marco Ruteño (Liberalen) en Máximo Verrandés (CP) zijn blij met de draai van Tornado en willen graag weer verder praten. ‘Er gaat een toernooi komen waarbij de winnaars hun vingers zullen aflikken,’ glunderde Ruteño vanochtend. ‘De verliezers doen er goed aan om niet te snel over te toepen.’

Tornado noemt zijn gewijzigde standpunt overigens geen ‘draai’. Maar zo noemde hij in 2005 ook niet zijn deelname aan een antibewapeningsdemonstratie, daags nadat hij in het parlement zijn stem had gegeven aan de bouw van een raketsilopark in de Managuayaanse pampa à raison van 422 miljard euro.

Geplaatst op

Hogere zorgpremie: het kan ook anders

Ziekenhuismedewerkers vieren het in leven blijven
van een patiënt na de operatie

Terwijl de achterban van de VVD protesteert tegen de hogere zorgpremie, kijken experts naar Managuay. Dat straatarme land in Zuid-Amerika lijkt een derde weg gevonden te hebben in de gezondheidszorg: zorgpremies afhankelijk van status, plus meer efficiëntie. Een interview vanuit ziekenhuis Buena Esperanza in Mataquintos.

Door Jens Mikkelsen

Dokter Nelson Maldonado, u bent hersenchirurg en u gaat straks een patiënt opereren. Hoeveel moet die persoon daarvoor betalen?
Niets.

Maar de gezondheidszorg in Managuay is toch niet gratis?
Nee, maar het is een kolonel. Als ik die laat betalen, komt hij volgende maand terug met een paar collega’s om mijn arm te amputeren. En da’s wel gratis.

Hoe zit het met gewone Managuayanen?
Die moeten vooraf betalen natuurlijk. Dat klinkt harder dan het is: we proberen in het ziekenhuis zo goedkoop mogelijk te werken. ‘Managuayaanse efficiëntie’ noemen we dat.

Wat is dat dan, Managuayaanse efficiëntie?
Gewoon, zuinig zijn. Gebruikte naalden even schoonpoetsen met een doekje, luiers uitspoelen onder de kraan. En deze week bijvoorbeeld is de babyafdeling onderbezet, én moeten we van de overheid tijdelijk radioactief afval opslaan. Nou, dan schuif je de wiegjes aan de kant en zet je een paar vaten uranium neer.

Maar dat is toch niet gezond?
Nee, maar wel handig. ’s Avonds gaan hier de lampen uit, maar als je een van die baby’s op je schouder zet, heb je geen zaklamp meer nodig.

Bent u eigenlijk wel geschikt voor dit beroep?
Sorry, ik moet nu naar de operatiekamer.

Veel succes.
Ach, ik geef toe: ik ben geen foutloze hersenchirurg. Maar mijn aderlatingen zijn fenomenaal.

Geplaatst op

Beroemde Managuayanen: Lópi, de Koning van de Wind

Lópi na de uitreiking van zijn 25ste gouden plaat in 1987

Een laatste zucht en hij was niet meer. Bernaldo Sánchez Knetemann, alias Lópi, ‘de Koning van de Wind’, is vanochtend na een kort ziekbed overleden. Lópi groeide de afgelopen decennia uit tot een onwaarschijnlijke volksheld door het laten van winden tot kunst te verheffen. Hij is 79 jaar geworden.

El Rey Rectal, De Berdien Stenberg van de Korte Fluit, El Analísimo – de bijnamen waren talrijk. Lópi bracht het eenvoudige volksvermaak van zijn zuidelijke geboortegrond – scheten laten op de melodie van straatdeuntjes, oftewel petomanie – naar de podia van de grote theaters van Managuay. Scepsis wist hij te overwinnen door zijn charme, maar vooral door een meesterlijke beheersing van zijn anus te koppelen aan een absoluut gehoor.
De grote doorbraak volgde na een optreden in het Koninklijk Theater van Mataquintos in 1964, waar de toenmalige militaire junta aanwezig was. Lópi opende met de mars uit de Notenkraker-suite van Beethoven, waarna hij virtuoos de hymnes van alle negentien provincies van Managuay achter elkaar blies. Het leverde hem een onverwachte staande ovatie op van generaal Biftec (en een ernstige sluitspierblessure).
Chansonnière en amateur-petomaan Miercoles Sosa roemt Lópi’s missiewerk. ‘Vroeger was het laten van een scheet iets waar je je voor schaamde. Tegenwoordig is het een eerbaar beroep.’ Sosa is tevens jurylid van de petomanenjacht Trompeta.
De laatste jaren bracht Lópi, doof en incontinent, door in zijn villa op de pampa’s, slechts vergezeld van zijn jongste zoon en zijn persoonlijke kurkenmaker. Lópi overleed aan een darmontsteking.