‘Niet snijden in ambtenaren’


MATAQUINTOS – De regering-Jamón overweegt drastisch te snijden in het ambtenarenapparaat, maar dit heeft tot protesten geleid. Bureaucratenvoorman Oswaldo Ben Jor, zelf herstellende van een steekwond: ‘Je kunt niet blijven snijden in de ambtenaren.’

Ben Jor voorspelt ‘bloedarmoede’ in de bureaucratie. ‘Ik heb nog littekens op mijn buik van de vorige afslankoperatie. Straks gaan onze polsen en vingers eraan. Hoe moeten we dan nog stempelen?’
Ben Jor werd een jaar geleden verwond door de toenmalige onderminister van Reorganisatie en Steekwapens, generaal Néstor Méndez. Méndez wilde niet reageren. Hij is aan het bijkomen van een schampschot dat hij opliep toen hij, na opheffing van zijn departement, een hoge functie accepteerde bij de Belastingdienst.

Nederland-Duitsland: de 3 meest gevreesde voetbalwedstrijden uit de geschiedenis

Het Managuayaanse elftal poseert trots met machetes (kapmessen) voor de wedstrijd Bolivia–Managuay, 1976

Het Nederlands elftal speelt vanavond op het EK Voetbal de alles-of-niets-groepswedstrijd tegen Duitsland. Er zijn echter matches waartegen meer werd opgezien – en terecht.

1999
Op het WK Voetbal in Djibouti (voor landen met een plaats op de FIFA-ranglijst van 195 en lager) raakt het Managuayaanse elftal in een vechtpartij verwikkeld. De spelers worden behandeld in het plaatselijke ziekenhuis, dat vanwege zijn gebrekkige hygiëne bekend staat als een verspreider van hepatitis en hiv. Poulegenoot Bhutan knijpt hem dan ook behoorlijk voor het aanstaande duel, met name vanwege de bijtgrage verdedigers Amaro ‘De Terriër’ Portes en Alonso ‘Dracula’ Valdivia.

1983
Argentinië komt naar Managuay! De Managuayaanse voetbalbond is doodsbenauwd: het sterrenteam van Diego Maradona zal de Managuayanen vernederen tot op het bot in deze vriendschappelijke wedstrijd. Gelukkig brengt de douane uitkomst: dankzij een extra ingewikkelde identiteitscontrole én urenlang inwendig fouilleren verschijnen de Argentijnen zo uitgeput op het veld dat het een acceptabel gelijkspel wordt: 1-1.

1976
Tijdens de Condorcup in Bolivia (een toernooi tussen Zuid-Amerikaanse dictaturen onderling en vernoemd naar Operatie Condor, de praktijk waarbij de militaire junta van Argentinië duizenden kritische burgers in de Rio de la Plata wierp) kan het Boliviaanse elftal opgelucht ademhalen. De concurrent uit Managuay, de schrik van het toernooi, kan gelukkig niet aantreden in de kwartfinale vanwege een incident. Maar dan besluit de rechter om de spelers tóch op borgtocht vrij te laten, en erger nog: ze krijgen hun kapmessen terug (foto).

Foto Rogelio de la Sierra

De Mars van de Hoeren

Een groep van zo’n vierhonderd prostituees demonstreerde maandag in Mataquintos voor betere werkomstandigheden, een menswaardig bestaan en een verbetering van de maatschappelijke positie van vrouwen. Een toevallig passerende eenheid mariniers zag zijn kans schoon en dirigeerde alle dames naar een nabijgelegen kazerne, waar het nog héél gezellig werd. 

Beroemde Managuayanen: Jorge Vacaflor

Jorge Vacaflor (1983) vervulde een jongensdroom: begonnen als verkoper van speelgoedautootjes, maakte hij furore als coureur op het levensgevaarlijke racecircuit van Mataquintos. Al op zeventienjarige leeftijd beleefde én overleefde hij zijn eerste ongeluk, waarbij hij maar liefst 21 keer over de kop vloog in een brandende Ferrari uit 1957. Na het ongeluk kon Jorge niet meer lezen of schrijven, maar aan de andere kant: dat kon hij daarvoor ook al niet.
Op de foto overigens niet Jorge, maar gewoon een uitgebuite jongere die tegen praktisch geen betaling op de markt moet staan.

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Paaldanseres laat claim tegen Joan Franka vallen

‘Erotisch-muzikaal artieste’ Dora, met tooi

MATAQUINTOS – De Managuayaanse paaldanseres Dora heeft haar schadeclaim tegen Joan Franka laten vallen. Dat meldt dagblad El Pueblo vanochtend.

Dora beweerde drie maanden geleden nog dat de Nederlandse Songfestivaldeelneemster haar act met de indianentooi zou hebben gestolen en eiste honderd miljoen miljard euro aan compensatie. Dora noemde zich een artieste ‘die door de diefstal kampt met een writer’s block,’ maar werd al snel herkend als paaldanseres en prostituee uit nachtclub Sexiboom in de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos.

De manager van Franka – die overigens benadrukt dat hij niet degene is die Dora heeft herkend – heeft inmiddels een schikking getroffen met de ‘erotisch-muzikaal artieste’. De hoogte ervan is geheim. Hoewel de kous daarmee af is, laat Dora in de krant weten dat ze aan de affaire een nare bijsmaak overhoudt. ‘Ik voel me nog steeds in mijn artistieke integriteit betast,’ aldus Dora. ‘En betasten is niet erg, maar er moet wel voor worden betaald.’

Couleur locale: het toilet


Veel Nederlanders denken dat een toilet in Managuay een vieze, onhygiënische bedoening is, maar niets is minder waar. Ziehier een keurige wc van een keurige Managuayaanse familie ergens op het platteland. Het porselein is gepoetst, de spiegels hangen aan de muur en de pater familias heeft zijn beste t-shirt opgehangen waarmee gasten hun besmeurde edele delen kunnen afvegen.

Immigrante doet aangifte tegen Keith Bakker

AMSTERDAM – Een immigrante uit Managuay heeft aangifte gedaan tegen verslavingsdeskundige Keith Bakker. Zij zou in 2007 door hem zijn misbruikt, al bestaan er twijfels aan haar verklaring.

Mevrouw Bonita Duermes, u bent bereid om met naam en toenaam in de media te verschijnen. Waarom?
Het is verschrikkelijk wat Keith gedaan heeft. En nu eis ik geld, heel veel geld, als schadevergoeding.

Kunt u vertellen wat er destijds heeft plaatsgevonden?
Keith kwam mijn winkel binnen, hier in Amsterdam. Vijf minuten later lag hij bovenop me. Het was vreselijk.

Wat voor winkel heeft u?
Doet dat ertoe?

Ik vraag het omdat u volgens mijn informatie prostituee bent op de Wallen.
Nou en? Keith maakte ruzie, en daarna vergreep hij zich aan me. Gruwelijk.

Waar maakte hij ruzie over?
Over geld. Hij is een bikkelhard mens, moet u weten.

Hij onderhandelde over de prijs?
Noem het zoals u wilt, maar hij haalde bankbiljetten tevoorschijn, alsof hij de baas over me was. En daarna begon hij zijn kleren uit te trekken. Gadverdamme.

Zei u toen dat u geen seks met hem wilde?

Nou, eh, ik heb zijn geld wel aangenomen. Maar hij kan heel intimiderend zijn.

Even voor mijn beeld: u zegt dus dat Keith Bakker in 2007 u in uw peeskamer op de Wallen bezocht, met u een prijs afsprak, betaalde, en vervolgens, zonder protesten van uw kant, seks met u had.
Ja, maar… Die rijke klootzak had veel meer kunnen betalen. Hij kan mij toch ook wat gunnen? Er ligt hartstikke veel sneeuw en ik wil ook Uggs.

Ik weet niet of dit interview geschikt is voor publicatie.
Hoe kan ik u overhalen?

Politiek: Sociale woningbouw


Een van de speerpunten van het linkse, maoïstische kabinet van 2004–2006 was het aanpakken van de woningnood. De maoïsten beloofden om alleen al in de hoofdstad twee miljard huizen te bouwen, maar realiseerden er in heel Managuay slechts vier. Mogelijk omdat zij het gelijkheidsprincipe ook uitbreidden naar dieren: zo verkregen gekko’s het recht op een verlichte doorzonwoning in alle openbare ruimtes. Hier bestuderen twee geïnteresseerde kopers een pand.

Klassieker: El diablo y su vergüenza


Vandaag in de Managuay-klassieker: El diablo y su vergüenza (De duivel en zijn schaamte). In deze film van grootmeester César Núñez draait het om de eenzame vuurtorenwachter Hipopótamo, wiens bestaan wordt opgeschrikt door de komst van een pratende kolibrie, die Hipopótamo vertelt over de zee, de getijden en de vieze schuimlaag die vaak achterblijft op het strand als het net vloed is geweest. Núñez combineert een satire op de Zuid-Amerikaanse realiteit met de positieve boodschap dat het goed is dat het door land ingesloten Managuay geen eigen kuststrook heeft.

SCÈNE
Hipopótamo leest ‘Het eiland Amoras’. Dan komt Agata binnen.
Hipopótamo: (springt op van zijn stoel) Beëlzebub!
Agata: Nee, ik ben het, meester. (zet een bord papajapuree op tafel) Heeft Vladimiro al iets van zich laten horen?
Hipopótamo: Nee. Nee. (gaat bij het raam staan) Vladimiro kan het schompes krijgen.
Agata: Zeg dat niet, Hipopótamo! Op een dag zal hij terugkomen. Ik weet het zeker. (breekt) Zeker!
Hipopótamo: (schamper) In zijn auto zeker.

Dictator schrijft kinderboek: een bestseller

Een moeras

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, de militair dictator van Managuay, brengt vandaag een kinderboek uit. Oplage: zes miljoen exemplaren – best bijzonder voor een analfabeet land van amper vier miljoen inwoners.

Het boek draagt de titel De lama en het krokodillenkind. Het draait om de machtige lamakoning Antonio, die verliefd wordt op het krokodillenmeisje Conchita. Conchita, die kampt met een gewelddadige vader, een alcoholistische moeder en drie inwonende neven die haar seksueel misbruiken, smeekt Antonio haar mee te nemen naar zijn paleis.
De lama twijfelt, maar stemt uiteindelijk in. Hij wurgt Conchita’s neven en laat de rest van haar familie omkomen in de vlammenzee waarin hij het krokodillendorp heeft veranderd. Tenslotte laat hij Conchita – na een korte, maar heftige relatie – alleen achter in een moeras.
De uitgever geeft toe dat het boek, ook gezien het feit dat het 713 pagina’s telt, een ‘pittig werkje’ is.

Desalniettemin geldt De lama en het krokodillenkind nu al als bestseller: politieke en maatschappelijke organisaties zijn verplicht tientallen exemplaren af te nemen. Gewone Managuayanen moeten er – ondanks een analfabetismegraad van 80% – drie kopen. Toch is de animo groot: grofvuilophalers melden een explosieve toename van afgezaagde tafelpoten, wat betekent dat in elke huiskamer in Managuay plaats wordt gemaakt voor een stapeltje boeken.