Berichten

Geplaatst op

‘Geheime dienst maakt van sporters spionnen’

Vechthaan Juanito (r) aan de winnende hand, augustus 2011

MATAQUINTOS – De geheime dienst van Managuay wil topsporters inzetten als spionnen tijdens de grote evenementen van deze zomer, zoals het EK Voetbal.

Door Jens Mikkelsen

Dat zeggen welingelichte bronnen uit de Zuid-Amerikaanse dictatuur. Het plan, dat Misión Deportivo (Missie Sport) zou heten, behelst het omscholen van Managuayaanse topsporters tot spionnen à la James Bond. Critici wijzen op één crux in het verhaal: Managuay kent geen topsporters.

Wel beschikt het land over bekende atleten die elementaire spionnenfuncties op zich zouden kunnen nemen, zoals vreemde talen spreken (oud-voetballer Pedro Lázaro, was korte tijd trainer in Tsjetsjenië), kogels ontwijken (salsadanser Manuel Redondo) en bijten (vechthaan Juanito).

Wat de doelen zijn van Misión Deportivo is nog onduidelijk. Waarschijnlijk wil de militaire junta nucleaire geheimen ontfutselen aan kernwapenlanden als de VS en Groot-Brittannië, bijvoorbeeld tijdens de Olympische Spelen. Het is echter ook mogelijk dat Managuay op zoek is naar andere vaardigheden waarover het land graag zou beschikken, zoals een recept voor guacamole met koriander die niet naar zeep smaakt, of hoe je een sportmassage geeft zonder happy ending.

Geplaatst op

Video: Architectuur in Managuay

Roger Abrahams, hoofdredacteur van Persbureau Managuay, gaf op 22 juni jl. een korte presentatie tijdens het PechaKucha Café in Hilversum. Thema: architectuur in Managuay. De revue passeerden onder meer Albert Speer, Oscar Niemeyer en het Golden Papaya Hotel in Mataquintos, dat geen 7000 verdiepingen telt. Na afloop was er de gelegenheid om vragen te stellen.

Volgens de wetten van PechaKucha mag een praatje nooit langer duren dan 6 minuut 40. Klik voor meer info hier.

Geplaatst op

Tv-vormgeving uit Managuay geëerd in boek

In Italië is de Managuayaanse stijl, zij het in gekuiste vorm, nog steeds dominant

HILVERSUM – In een boek over 60 jaar televisievormgeving in Nederland wordt ook de Managuayaanse stijl van tv-design genoemd: veel naakt.

Roy van Vilsteren schrijft in zijn boek Vorm van vermaak, dat vandaag verschijnt, hoe in de jaren 80 de ‘Managuayaanse stijl’ school maakte in Europa. Van Vilsteren: ‘Die stijl was nogal minimalistisch: een showtrap met op elke trede twee halfnaakte meisjes, meer hield het niet in.’ Italië ging overstag, maar in Nederland bleef het beperkt tot één experiment.

‘De NOS vond het wel interessant,’ vertelt Van Vilsteren. ‘Er is toen een ontwerper uit Managuay ingevlogen voor een proefuitzending van het Journaal. Die is bizar om te zien. Joop van Zijl leest in een Hawaïshirt voor over woningnood, terwijl achter hem Noraly Beijer, Henny Stoel en een piepjonge Pia Dijkstra wat door het decor kronkelen in strakke witte maillots en hoog opgesneden badpakjes.’
Na een evaluatie besloot de NOS om alles toch maar bij het oude te laten.

Geplaatst op

Vrijpartij leidt tot explosie

LA LIBERTINA – Een van de grootste militaire geheimen van Managuay is maandagnacht onthuld dankzij een ontmoeting van twee geliefden.

Twee tieners van de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad, die zich schuilhoudt in het jungleachtige noorden van Managuay, verlieten afgelopen nacht hun dorp voor een erotisch rendez-vous. Dat verliep voorspoedig, totdat een van de twee besloot een postcoïtale sigaret op te steken: het vuur bracht 4000 ton aan explosieven, opgeslagen in een geheim ondergronds depot, tot ontploffing en sloeg een krater van 800 meter doorsnee. De explosie scheidde de geliefden pardoes van elkaar – en van hun eigen ledematen.

De militaire junta van Managuay laat zich opeens van zijn milieubewuste kant zien en eist herbebossing.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Hulp aan illegalen in Managuay al lang strafbaar

Illegale Boliviaanse jongeren in een Managuayaans kinderdetentiekamp

MATAQUINTOS – Het kabinet-Rutte wil illegaal verblijf in Nederland strafbaar stellen. In Managuay is dat al langer het geval.

Door Jens Mikkelsen

Martiro Delcampo, hoogleraar militair strafrecht aan de universiteit van Mataquintos, welke straf staat er op illegaal verblijf in Managuay?
Juridisch gesproken: onze regering kiest voor zero tolerance inzake illegale buitenlanders.

En normaal gesproken?
De kop eraf en uitzetten.

Ze krijgen de doodstraf, en worden dan ook nog eens uitgezet?
Tja, een illegale buitenlander mag hier niet blijven. Of hij dood is of levend doet daar, strafrechtelijk gezien, niet aan af.

Dus in feite dumpt de regering-Jamón lijken in het buitenland.
Dat zeg ik niet. Dat is iets tussen de regering, de piloten van de nationale luchtvaartmaatschappij en de Atlantische Oceaan.

Hoeveel buitenlanders wonen er eigenlijk illegaal in Managuay, schat u?
(lacht) Het zijn er niet zoveel. Alleen een paar Bolivianen zijn er gekomen, meer niet.

Tja, Nederland kom je makkelijker binnen, denk ik zo.
(fluistert) Hoeveel zou me dat kosten?

Geplaatst op

Toepcommissie krijgt kille ontvangst in parlement

Een hand.

MATAQUINTOS – De nieuwe toepcommissaris Marco Ruteño heeft dinsdag in zijn toepverklaring de oppositie de hand gereikt, maar die weigerde ‘aan afgelikte vingers te sabbelen.’

Ruteño’s positieve boodschap viel niet in goeden aarde. ‘Ja, we gaan in veel opzichten moeilijke tijden tegemoet, maar er is geen reden bij de pakken neer te zitten.’ Zijn plannen – bezuinigen op het aantal kipknotsen en flessen tequila per toepende parlementariër – kregen echter het commentaar ‘zielloos’ (Socialisten) en ‘een kil verhaal’ (Tequilapartij).

Er vond een korte aanvaring plaats tussen Alessandro Pekin van de Extreem Gematigde Partij (1 zetel) en de rechtse Paco Tornado (PPP). De laatste herinnerde Pekin aan diens dreigement ‘hem naar Bolivia te peren’ als Tornado ook maar één potje zou mogen toepen. ‘Nou, ik ben bereid vanavond nog te helpen uw koffer te pakken.’ Daarop liep Pekin de debatzaal uit. ‘Kijk,’ riep Tornado hem na, ‘de gematigde enerzijds-anderzijdselite staat huilie huilie te doen op de gang.’
Pekin rende terug de zaal in en brulde: ‘Ik heb jullie toch niets gedaan?’

Geplaatst op

Doden bij start wielerronde Mataquintos

De Avenida Estrecha (‘Brede Avenue’) in Mataquintos, waar het peloton zaterdag om 11:07 uur, of liever: gedurende de eerste twaalf seconden van die minuut, doorheen raasde

MATAQUINTOS – De Ronde van Managuay is zaterdag onstuimig gestart. Er vielen zeven doden en dertien gewonden.

Al tien minuten na de start in de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos kwam het tot een massale valpartij. Renners van Team Ejército – de ploeg van het nationale leger die in camouflagetenue en tot de tanden toe bewapend op de fiets zit – begonnen daarop te vuren op de op de grond kronkelende massa. Ploegleider Fernando ‘Fifi’ Buchego noemde die reactie later ‘een reflex’, maar ‘we hebben nu wel de bruine trui.’

Met de bruine trui wordt niet de snelste wielrenner onderscheiden, maar degene die vlak achter hem zit. De snelste wielrenner is na dit weekend de Nederlander Étienne Vaessen uit Simpelveld van het Russische Team Kalasjnikov.

De organisatie van La Ronda, die dit jaar voor het eerst plaatsvindt, zegt ‘ontstemd’ te zijn door de gebeurtenissen van zaterdag. Toch kijkt ze vol ambitie naar het verloop van de race. ‘Als we de komende drie weken onder de zeven doden per dag blijven, is de eerste Ronde van Managuay geslaagd.’

Geplaatst op

De vinding van Johan Pelle Witsema

De eerste reclameposter voor de ChakaKoko (1976)
Johan Pelle Witsema uit Lemmer kwam in 1975 naar Managuay met een droom: binnen twintig jaar zou hij het hele Zuid-Amerikaanse land aan de kaasschaaf hebben. Maar helaas: deze natie van vleeseters zag kaas als minderwaardig. Waarom jong belegen kauwen als er ook paella met lamalever is, en cuy, opengesperde cavia van de grill?
Witsema liet zich echter niet kennen en kwam door een gelukkig toeval – hij hakte zijn linkerhand af met een machete tijdens het openen van een kokosnoot – op een briljant idee: de kaasschaaf is een geweldig middel om die harde kokosschil te verwijderen! Met zijn revolutionaire ‘ChakaKoko’ bracht Witsema de huisvrouwen van Managuay buiten zinnen en binnen drie jaar was hij miljonair (in Managuayaanse peso’s, dat wel).

Lang heeft Witsema echter niet van zijn succes kunnen genieten: in 1978 drong de machetemaffia zijn villa binnen. De kapmesverkopers schaafden zijn scalp kaal, groeven Witsema tot aan zijn schouders in zijn eigen tuin en stenigden hem met ongeschaafde, dus harde, kokosnoten.
De ‘ChakaKoko’ rest als het tastbare bewijs van Nederlandse ondernemerszin overzee.

Geplaatst op

‘Managuayaans stoomschip naar Libië’

De SS Milka in betere tijden

MATAQUINTOS – Managuay overweegt om deel te nemen aan de geallieerde actie in Libië.  De militair-democratische republiek wil een stoomschip inzetten, de SS Milka (bouwjaar 1884).

‘Wij lopen niet weg voor onze verantwoordelijkheid,’ verklaarde dinsdag generaal Moto y Tomo, de minister van Defensie. ‘De wereld zal ophouden te lachen om geheel door land ingesloten republieken. Onze marine is in alle wereldzeeën aanwezig.’ Vermoedelijk doelde Moto y Tomo hiermee op drie Managuayaanse scheepswrakken op de bodem van de Golf van Corcovado, bij Chili. Deze werden in de negentiende eeuw, toen Managuay korte tijd een kuststrook bezat, door een Managuayaanse rederij gebouwd en zonken vrijwel onmiddellijk na hun tewaterlating.

Overigens is de SS Milka, een in 1894 op Zwitserland buitgemaakte oorlogsbodem, nog lang niet klaar om uit te varen. Het schip ligt voor anker in het Lago Petróleo in Managuay, en de grootste klus wordt vermoedelijk om het vanuit daar naar de 1700 km verderop liggend Atlantische Oceaan te loodsen.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De peso

Bankbiljet van 200.000 Managuayaanse peso

‘Verdomde daklozen.’ Prometeo Carolus staat bij een juten zak. ‘Hén moesten ze tegen de muur zetten, in plaats van dichters en falende voetbalspelers.’ De muntenhandelaar heeft het niet op de zwervers buiten zijn boetiek in het oude centrum van Mataquintos. Of ze op zijn collectie azen? Integendeel. Elke dag zet Carolus tien kilo aan peso’s buiten, maar de zak wordt enkel als toilet gebruikt.

Managuayanen houden niet van hun geld. Dat is niet gek: wat de overheid een ‘dynamische munt’ noemt, is een boterzacht stuk metaal waarvan de wisselkoers recent fluctueerde tussen de 0,00009 en 0,00001 voor 1 euro. En dat was alleen nog maar vorige week.

Toch moet de Managuayaanse peso een mondiale reservemunt worden. De minister van Financiën, generaal Diego Verbuto, stelt het op elke top van de G27 [de 27 kleinste economieën van de wereld, NN] weer voor. Immers, betoogt hij, kredietbeoordelaar Moody’s heeft in 2011 de kredietwaardigheid van Managuay verhoogd. Dat het een promotie betrof van de status ‘uitermate deplorabel’ naar ‘zeer meelijwekkend’, vertelt Verbuto er niet bij.

Wandelend langs de munten- en fruitverzameling in Carolus’ winkel – nog tot 1923 gold de mango als wettig betaalmiddel – valt me op hoe dun alle centjes zijn. ‘Waarvan zijn Managuayaanse peso’s gemaakt?’ vraag ik. Het antwoord: ‘Weggegooide bierblikjes.’ Als Carolus mijn verbaasde blik ziet, grinnikt hij. ‘Tranquilo, gringo. Het mogen ook geroofde peso’s uit Uruguay zijn.’

Tring! Een jonge vrouw stapt binnen met een dikke envelop. Of Carolus haar pesomunten aaneen wil slaan tot een grote, slappe plaat met papierachtige kwaliteiten. Carolus legt me uit: ‘Daar kan een heel gezin hier een week lang zijn billen mee afvegen.’ Hij rekent er een sigaar voor. ‘Een Havana.’ Met een knipoog: ‘Een mens moet ook léven.’
Noud Nijssen


Foto Rogelio de la Sierra

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.