Berichten

Geplaatst op

Nederlands elftal wil niet met bus reizen

Ibrahim Afellay in actie tijdens de wedstrijd Brazilië–Nederland van afgelopen zaterdag

MATAQUINTOS – De sportbond van Managuay had graag vandaag het Nederlands elftal op bezoek gehad, maar Oranje wil niet met de bus.

Het Nederlands elftal vliegt vandaag van Brazilië naar Uruguay, waar het woensdag een oefeninterland speelt. Vital Vidal, woordvoerder van de Managuayaanse sportbond, had graag een tussenstop in de bananendictatuur gezien. Dat had dan via een busreis gemoeten, omdat het nationale vliegveld van Mataquintos vanwege een schilderbeurt al weken is gesloten.

Maar een assistent van bondscoach Bert van Marwijk laat weten dat Oranje liever niet met de bus door Zuid- Amerika trekt. ‘Dit omdat de voetballers niet willen worden overvallen door gangsters, bendes of andere criminelen.’ Vidal: ‘Hou toch eens op over onze douaniers. Als u eenmaal de grens gepasseerd bent, is Managuay een geweldig land om te zijn.’

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De rebellen

Maohattan

‘Excellentie, wanneer begint u vredesbesprekingen met de maoïstische rebellen?’ De fotocamera’s flitsen. ‘Niet eerder dan op het juiste moment,’ bast generaal Bernardo Moto y Tomo, de Managuayaanse minister van Defensie en Kinderdagverblijven. ‘En dat is wanneer het hoofd van de laatste rebel op mijn stoep ligt.’

Wat Colombia doet, doet Managuay uitdrukkelijk niet: onderhandelen met terroristen. Zo zelfverzekerd als de FARC op dit moment achter een vergadertafel op Cuba zit, zo wanhopig houdt de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad zich schuil in de jungle. Al decennia dragen in Managuay links en rechts om de zeven jaar de macht aan elkaar over. De Terechte Staatsgreep van generaal Jamón vond plaats in 2006, dus dit jaar dienen de militairen het veld te ruimen. Maar die maken geen haast.

Niet dat het de rebellen slecht gaat. De Managuayaanse communisten interpreteren het Rode Boekje van Mao zoals Bram Moszkowicz de regels van de Nederlandse Orde van Advocaten: losjes. Rebellenleider Fernando Sapo spreekt van ‘een beweging van principes’, maar ondertussen beschikt zijn hoofdkwartier als enige maoïstische bolwerk ter wereld over een Kentucky Fried Chicken en een meubelboulevard.

Tot 2008 was er zelfs sprake van een heuse vastgoedboom: maoïstische projectontwikkelaars verdienden miljarden peso’s met de bouw van luxeappartementen, multiplexcinema’s en een ultramodern bankendistrict genaamd Maohattan. Het einde kwam tegelijk met de economische crisis, maar dat was toeval – de torenflats verrieden simpelweg de ligging van het rebellenkamp en regeringstroepen stormden eropaf. Binnen twee maanden woonden de rebellen weer in uitgegraven gaten in de grond.

Een laatste vraag aan de minister. ‘Volgens de buitenlandse pers wil de junta geen vrede, omdat ze baat heeft bij oorlog. Klopt dat?’ ‘De buitenlandse pers is drek,’ antwoordt Moto y Tomo. Hij staat op. ‘Maar ik moet weg nu, ik heb een diner met Vicente Corriente, de directeur van wapenfabrikant ManaBomba.’
Enrique Furioso

Foto Conrado Blanco
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Overgelopen militairen willen Marx spreken

Karl Marx (1818–1883), de grondlegger van het communisme

LA LIBERTINA – Bij de opstandige maoïstische rebellen van Managuay melden zich steeds meer militairen uit het kamp van de regering. Velen eisen op hoge toon te spreken met de baas: Karl Marx.

Door Jens Mikkelsen

Nu de rebellen oprukken naar de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos, arriveren vanuit de veroverde gebieden tientallen overlopers in La Libertina, dat het centrum van het opstandige noorden is geworden. De militairen zijn bereid zich over te geven, maar willen niet onderhandelen met rebellenleider Fernando Sapo, die zij als hun aartsvijand beschouwen. ‘Sapo is de duivel,’ aldus een kolonel, die anoniem wil blijven. ‘Ik zou mijzelf belachelijk maken door met hem te gaan praten. Ik spreek alleen met de filosoof van deze beweging: Karl Marx.’

Een sergeant, die eveneens door het tentenkamp van de maoïsten struint, stelt zich flexibeler op. ‘Ik hoef niet per se met Marx te onderhandelen,’ zegt hij. ‘Het mag ook een andere leider zijn. Zoals dat spleetoog, Mao Zedong.’ Op de opmerking dat Mao in 1976 overleed en Marx al in 1883, barst hij in lachen uit. Ongelovig: ‘Qué? Allemaal dood? Wat hebben ze van die communisten dan te vreten gekregen hier?’

Geplaatst op

Het weer: weer zonnig


MATAQUINTOS – De winter in Managuay verloopt voorspoedig: weer is het warmer dan de zomer. Of op zijn minst even warm. Of eigenlijk maakt het niet zoveel uit.

Volgens het Militair Meteorologisch Instituut (MMI), dat om veiligheidsredenen geen precieze cijfers verstrekt, wordt het vandaag ‘een bepaalde temperatuur, maar in elk geval warmer dan 40 graden’. In de loop van de week zal het kwik dalen naar 40 graden of meer. Daarna is er een stijgende lijn te zien, die stabiel wordt vanaf zo’n 10 graden boven de 30. De afgelopen week daarentegen zat de 4 en de 0 in de temperatuur, en wel in precies die volgorde.
Afgelopen zomer was met een gemiddelde temperatuur van 40 Celsius een van de warmste van deze eeuw – maar dat is elk jaar zo.
Geplaatst op

1527: Madeleno Puig y Razón

De Rio Pimpo

Na een aantal stabiele jaren onder Spaanse gouverneurs begon Managuay eindelijk de eigenschappen te ontwikkelen waarmee wij het tegenwoordig nog steeds associëren: een agressieve buitenlandse politiek en een onbetrouwbaar, labiel bestuur. In 1527 namelijk formuleerde de nieuwbakken gouverneur Madeleno Puig y Razón voor het eerst een buitenlands beleid voor Managuay, onder de titel: ‘El mundo es managuayo’ (‘de wereld is Managuayaans’).

Daarin claimde hij alle gebieden tussen de Galápagos-eilanden (nu Ecuador), de monding van de Amazone (Brazilië) en Patagonië (Argentinië) als de zijne, en begon een leger te formeren dat ze voor hem moest veroveren. Toen de grote dag van de militaire campagne was aangebroken, op 5 april 1527, viel Puig y Razéon van zijn paard en brak zijn nek. De onderkoning van Peru, aan wie Puig y Razón verantwoording was verschuldigd, liet zijn lijk in stukken snijden en brandend in de Rio Pimpo werpen, met de mededeling ‘Krijg de pokken, coño’.

Geplaatst op

Vrijpartij leidt tot explosie

LA LIBERTINA – Een van de grootste militaire geheimen van Managuay is maandagnacht onthuld dankzij een ontmoeting van twee geliefden.

Twee tieners van de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad, die zich schuilhoudt in het jungleachtige noorden van Managuay, verlieten afgelopen nacht hun dorp voor een erotisch rendez-vous. Dat verliep voorspoedig, totdat een van de twee besloot een postcoïtale sigaret op te steken: het vuur bracht 4000 ton aan explosieven, opgeslagen in een geheim ondergronds depot, tot ontploffing en sloeg een krater van 800 meter doorsnee. De explosie scheidde de geliefden pardoes van elkaar – en van hun eigen ledematen.

De militaire junta van Managuay laat zich opeens van zijn milieubewuste kant zien en eist herbebossing.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Overheid ‘prettig verrast’ door Bouterse

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay is ‘prettig verrast’ door de persoon Desi Bouterse. Dat verklaart een functionaris die gisteren aanwezig was bij Bouterses inauguratie als president van Suriname.

Aurelio Beluga Lacroix, honorair consul van Managuay in Suriname: ‘Aanvankelijk twijfelde ik of ik wel moest gaan. Wéér zo’n feestje van een democratisch gekozen president. Maar toen ik hoorde dat Bouterse verdacht wordt van de Decembermoorden, dat hij niet welkom is in Nederland en zelfs veroordeeld is voor betrokkenheid bij drugshandel, heb ik mijn uitnodiging meteen bevestigd.’

Beluga Lacroix noemt de inauguratie ‘gezellig’ en Bouterse ‘een prettige persoonlijkheid’. Hij weet nu ook waarvan Bouterse verdacht wordt: het martelen en vermoorden van vijftien politieke tegenstanders in 1982. ‘Ik schrok aanvankelijk van dat aantal: vijftien,’ aldus de consul. ‘Maar toen dacht ik: ook onze generaals zijn met kleine beetjes begonnen.’

Geplaatst op

‘Vader Zorreguieta wel naar inhuldiging’

Jorge Zorreguieta: …al laten weten niet aanwezig te zullen zijn…

MATAQUINTOS – Jorge Zorreguieta moet erbij kunnen zijn als zijn dochter Máxima koningin wordt. Dat zegt generaal Jamón, dictator van Managuay en een oude penvriend van Zorreguieta.

‘Waarom niet?’ vraagt Jamón zich af in een interview met de Managuayaanse staatskrant El Tiempo. ‘Omdat hij ooit deel uitmaakte van een collectief dat de Hollanders teleurstelde? Dan hadden ze in 2010 ook Wesley Sneijder moeten kwalijk nemen dat Oranje de WK-finale verloor. Maar nee, die kreeg een groot feest in Amsterdam.’

Jamón vermoedt dat Zorreguieta, minister van Landbouw tijdens de Argentijnse dictatuur van 1976–1981, niet wist dat politieke tegenstanders werden gemarteld en vermoord. ‘Hij stuurde me wel eens briefjes over de kabinetsvergaderingen,’ herinnert Jamón zich. ‘Dan schreef hij geërgerd: “Ik presenteerde een mooi plan voor de export van steaks. Maar toen zei de minister van Nationale Defensie: ‘Dat gaat niet, alle vliegtuigen zitten al vol!’ en toen begon iedereen te lachen. Waar sláát dat toch op?” O o, die Jorge, dacht ik dan.’

Jamón weet dat Nederland Zorreguieta wil weghouden van de inhuldiging, maar vertrouwt op het beoordelingsvermogen van Willem-Alexander. ‘Zo’n weigering is immers ook maar een mening, waar andere meningen tegenover staan.’

Geplaatst op

De Volkskrant in zee met dictatoriaal regime

De Volkskrant van vanochtend


AMSTERDAM – Dagblad de Volkskrant heeft een deal gesloten met Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika. Dat blijkt uit de editie van vanochtend.

Door Jens Mikkelsen

Op de achterpagina van het Volkskrant-katern V staat een verslag van het Managuayaanse muziekfestival El Aire Libre, geschreven door Noud Nijssen. Nijssen werkt voor Persbureau Managuay, een in Utrecht gevestigde nieuwsorganisatie die gelieerd is aan de dictatuur in het Zuid-Amerikaanse land. Volgens hoofdredacteur Roger Abrahams van dat persbureau gaat het echter om een tiendelige reportageserie ‘waaraan niets illegaals kleeft.’ Abrahams: ‘Er wordt weleens beweerd dat ik nauwe banden onderhoud met de militaire junta, maar veel verder dan gezamenlijke weekendjes weg en het bijwonen van doopsels van hun kleinkinderen gaat het niet.’

Niettemin wijst mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch erop dat Persbureau Managuay momenteel in opdracht van de Managuayaanse overheid werkt aan een boek voor de Nederlandse markt. De voorlopige titel zou Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek luiden en het doel zou het verspreiden van propaganda zijn. Abrahams ontkent: ‘Ik daag u uit te bewijzen dat wij werken aan zo’n boek. In ieder geval kan ik u aanraden hierover te zwijgen als u weer naar salsales gaat, want voor u het weet, zit u in een ongeregistreerd vrachtschip onderweg naar Zuid-Amerika, op schoot bij twee korporaals die iets aan het zoeken zijn onder uw nagelriemen met een héél lang mes.’