Werk Oscar Niemeyer (1907-2012) ontdekt

Lunchroom Clivia in San Hernando


Oscar Niemeyer (1907-2012), de Braziliaanse architect die gisteren overleed, werd wereldberoemd met zijn modernistische gebouwen. Dat hij ook in buurland Managuay opdrachten heeft aangenomen, is minder bekend. Het bovenstaande werk, lunchroom Clivia in San Hernando, is volgens sommigen ‘briljant in zijn eenvoud en het bewijs van de dynamisch-sensuele potentie van gewapend beton.’ Volgens anderen is het ‘fucking lelijk.’

Met de groeten van de junta

De regering-Jamón heeft vanochtend deze foto vrijgegeven.
Het is niet duidelijk waarom.

(Copyright Ministerio de Propaganda/Maria Luisa Corazón del Ángel)

Vakantieboekspel: de twaalfde winnaar! (slot)

De Engelstalige filmposter van No habrá más penas ni olvido 

Aan alle mooie dingen komt een eind, en dat geldt ook voor het grote Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek-vakantieboekspel. Na een jaar ouderwetse online gezelligheid kwamen we in editie 12 tot de vraag: wat is de Managuayste film?
Ziehier: de Managuayste-film-top-10!

10. De verzamelde toespraken van Fidel Castro in 74.906 uur (1961, F. Castro)
9. Amores perros (2000, Alejandro González Iñárritu)
8. El laberinto del fauno (2006, Guillermo del Toro)
7. La muerte de un burócrata (1966, Tomás Gutiérrez Alea)
6. Kiss of the Spider Woman (1985, Hector Babenco)
5. Sexo con amor (2003, Boris Quercia)
4. Brazil (1985, Terry Gilliam), ingezonden door Alexander Beffers
3. Holland Doc: Paranoia Paraguay (2009, Rob Muntz), ingezonden door Martino van Amerongen
2. The Emperor’s New Groove (2000, Marc Dindal), ingezonden door Herman Roovers

En de winnaar is…
1. Funny Dirty Little War (1983, Héctor Olivera)!

De gelukkige is Eelco Ligtvoet, vinder van dit werkje, dat ook wel bekend staat onder de titel No habrá más penas ni olvido. Een film, zoals de heer Ligtvoet schrijft, ‘weliswaar uit het land van vijand Argentinië, maar wel een die speelt in de periode dat er veel diplomatiek verkeer moet zijn geweest tussen de twee staten. En de plot moet Managuayanen wel bekend voorkomen.’ Dat denken wij ook.

Eelco Ligtvoet, mail ons uw adres, en wij sturen u een aardigheidje. En na 17 mei een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek!

N.B. Wij nodigen hierbij alle winnaars van het Vakantieboekspel uit om op de boekpresentatie van 17 mei a.s. hun exemplaar persoonlijk in ontvangst te komen nemen!

Tv-serie: Het kleine huis in de Andes (1981–1990)

Een klein huis in de Managuayaanse Andes


Het kleine huis in de Andes was een populaire Managuayaanse televisieserie die tussen 1981 en 1990 werd uitgezonden door tv-zender Managuay Uno. De serie draait om Carlos en Carolina Inglés en hun zeven kinderen, die in een klein dorpje wonen. Inderdaad: de overeenkomsten met de Amerikaanse hitserie Little house on the prairie (1974–1983) zijn opvallend.

Critici hebben de bedenker van de serie, producent en Bolivianenimitator Mario Vázquez, dan ook vaak verweten dat Het kleine huis niet meer is dan een slechte kopie. Zo komt er geen enkele lama voor in de serie, terwijl die in de Managuayaanse Andes onvermijdelijk is als transportmiddel, vleesleverancier en lustobject. Ook leken hele scènes direct afkomstig uit de Amerikaanse serie. Vázquez pareerde dat laatste punt van kritiek met de opmerking dat hij ‘toch godverdomme zelf wel mag uitmaken of ik naar New York ga en daar met een lopende videocamera in de hand tv ga kijken?!’

Een ‘klein huis in de Andes’ is tevens straattaal voor een halsketting gedragen door een vrouw met grote borsten.

Christelijke partijborrel accepteert toepakkoord

Máximo Verrandés senior

MATAQUINTOS – De Christelijke Partij heeft zaterdag tijdens een met drank overgoten partijborrel het akkoord over het parlementaire toeptoernooi aangenomen.

De borrel, in de bar van het parlementsgebouw, was een chaotische aangelegenheid. Het begon al toen voorzitter Enrique Blanco Blanco zijn welkomstwoorden niet kon uitspreken vanwege plakkerige tacoresten tegen zijn gehemelte. Partijleider Máximo Verrandés duwde hem daarop opzij en begon na de toost een emotionele toespraak.

‘Mijn vader heeft onder zes dictators een toeptoernooi georganiseerd,’ zei hij met een snik in zijn stem. ‘Dan kunnen wij het toch ook? Ach, vadertje… Hij had hier op 81-jarige leeftijd bij kunnen zijn, ware het niet dat hij in 2006 standrechtelijk werd geëxecuteerd.’

Vervolgens kregen alle aanwezigen een minuut spreektijd. Niet iedereen haalde de minuut, aangezien velen zich beperkten tot opmerkingen als ‘Manuel heeft in zijn broek gescheten’ en ‘Wanneer is het happy hour?’
Partijprominent Heraldo Mercantil loofde deze gang van zaken: ‘Fenomenaal. Dit is democratie in optima forma.’ Hij werd onmiddellijk in elkaar geslagen door de parlementaire oproerpolitie vanwege het gebruik van het d-woord.
De laatste spreker was, niet geheel toevallig, tequilabrouwer Bandoleo Reyes. ‘Wat lullen we nou?’ brulde hij slechts. ‘Gratis tequila!’

Het akkoord werd aangenomen met 100 % van de stemmen.

Couleur locale: De markt van Bembibamba

Managuay mag dan na Haïti het armste land van het westelijk halfrond zijn, de spilzucht van zijn inwoners is ongekend. Zo ging de bestuurder van deze tractor aanvankelijk alleen naar de markt van Bembibamba voor ‘een papaja en misschien nog een bosje koriander.’

Recept: Enchiladas mataquinteñas


Dit is een vullende maaltijd uit Mataquintos, maar het kan ook een snack zijn. Het is een typisch gerecht uit de volkswijken van de grote stad: goedkoop en makkelijk te maken. Vaak tref je er een dot haar van je moeder in aan of, omdat de werkbank van vader dienst deed als aanrecht, een oude duimsleutel. Bijt je tanden niet stuk!

Ingrediënten
– 1 kip
– 1 tortilla
– groente (optioneel)

Neem een kip (of een ander dier dat je makkelijk uit het hofje van de buren kunt meenemen). Dood hem op de wijze van jouw voorkeur. Let op: niet pureren! Je hebt hele stukken nodig. Hak de kip aan gort. Neem een tortilla (zie: Tortillas voor dummies, Pearson Education Benelux, ISBN 9789043016100). Rol de stukken kip in de tortilla. Eet smakelijk!

Que aproveche!

Nieuw parlement in Managuay


MATAQUINTOS – De ‘democratie volgens de Managuayaanse weg’ zette gisteren een nieuwe stap met de parlementaire benoemingen door generaal Jamón.

Het staatshoofd van de militair-democratische republiek presenteerde pas rond elf uur in de avond – naar eigen zeggen ‘vanwege staatszaken’ – een lijst van de door hem uitverkoren parlementariërs. Volgens een vertrouweling echter had Jamón plots ‘nodig moeten kakken’, waardoor de bekendmaking vertraging opliep.
Het parlement van 100 zetels wordt als volgt ingedeeld: Socialistische Partij 26, Liberale Partij 26, Christelijke Unie 21, Tequilapartij 21, Partij voor Paco (PPP) 2 en overige partijen 5. De constatering van het feit dat het aantal zetels hiermee op 101 uitkomt, deed Jamón af met: ‘Dan zetten ze er maar een bij.’
De score van de PPP wijst erop dat de pogingen van voorman Paco Tornado om zijn zieke moeder aan werk te helpen, zijn geslaagd. Zijn voornaamste doel echter, het uitzetten van alle Bolivianen die zich met de productie van ondeugdelijke panfluiten hebben schuldig gemaakt (en dat zijn ze allemaal, volgens Tornado), zal hij er waarschijnlijk niet mee verwezenlijken.
Alle betrokken partijen hebben generaal Jamón inmiddels een bedankbrief, een bloemstuk en een minderjarige prostituee gestuurd.

Gratis hoesje voor afluisterapparaat

De Zapatón

MATAQUINTOS – Het telecombedrijf van het Managuayaanse leger, Audio Armada, gaat gratis hoesjes verstrekken aan de gebruikers van El Zapatón. Dit afluisterapparaat, in de vorm van een schoen, heeft een defect ontvangstsignaal.

El Zapatón is een hit onder geheime diensten van totalitaire staten, zoals Noord-Korea en Tadzjikistan. Als een linkshandige undercoveragent echter de schoen bij zijn oor houdt, is de door hem afgeluisterde persoon nauwelijks te verstaan. Het hoesje, dat over de hak van de schoen past, moet dit probleem verhelpen.
Een Noord-Koreaanse geheim agent die anoniem wil blijven (‘zeg maar Kim’), verklaart: ‘Ik zat gisteren pal achter een subversief element in Pyongyang Central Park, maar dan nog ving mijn schoen slechts een neutraal gesprek op. Voor de zekerheid hebben we die gast laten executeren, maar zo hoort het natuurlijk niet te gaan.’
De directeur van Audio Armada, generaal Estebal de Macanámara, doet de kritiek af als geneuzel. ‘Je moet niet lopen op die schoen, je moet er gewoon mee afluisteren.’

‘Poetin is antiautoritaire man die van homo’s houdt’

De Russische president Vladimir Poetin

LAMA UAYA – De Russische president Vladimir Poetin, vandaag op staatsbezoek in Nederland, is in feite een aimabele, antiautoritaire man die van homo’s houdt. Dat vindt bijna niemand.

Door Jens Mikkelsen

Tenminste, in het Managuayaanse provinciestadje Lama Uaya is geen enkele persoon op straat te vinden die die mening is toegedaan. Hoewel Managuay te boek staat als de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika en een vriend van de Russische Federatie, hebben buiten de hoofdstad maar weinig Managuayanen een positief beeld van de Russische president. Sterker nog, de meesten hebben helemaal geen beeld. Op het tonen van een foto van Poetin waren de vaakst gehoorde reacties: ‘Geen idee,’ ‘Is hij ziek?’ en ‘Dat is die vent van wie ik een auto heb gekocht. Ze moesten hem ophangen.’

Wel waren alle geïnterviewden bekend met Vladimiro Puta, een Managuayaanse manhoer die de laatste jaren furore maakt als naakte, geheel met Spachtelputz bedekte jazz-zanger.

Lees meer nieuws over Vladimir Poetin op het Poetin-blog.