Berichten

Geplaatst op

Lab TV: boeiend avondje buizen in Managuay

MATAQUINTOS – Net als in Nederland bood de Managuayaanse televisie gisteren een keur aan nieuwe tv-ideeën. Een avondje zappen met de stamgasten van café El Taco Loco.

Door Jens Mikkelsen

De waard van El Taco Loco begon de avond met de realityserie ‘El grupo de abogados’ (‘De advocatengroep’). Daarin werd een stel advocaten die strijden voor de rechten van kansloze medemensen ontmaskerd als homoseksuele, door Westerse overheden gefinancierde duivelaanbidders. Al snel begonnen de stamgasten te boeren stichting het tv-toestel, als teken van afkeuring.

Vervolgens, in ‘Si, yo quiero… Tonto!’ (‘Ja, ik wil… Tonto!’), dongen vier vrouwen en een labrador naar de gunsten van de regeringsgezinde politicus Marco Tonto, die nog vrijgezel is. Tonto wilde niet meewerken aan het programma, hoewel hij had verklaard onder de indruk te zijn van de intellectuele capaciteiten van een van de deelnemers, ‘al komt het vaker voor dat een hond verstandiger dingen zegt dan een groep wijven.’

Het meest viel nog te verwachten van het nieuws- en entertainmentprogramma ‘El LunMarMiercoJueVierSabaDomingo Show’ van tv-grootheid Paolo León, die voorheen een show presenteerde waarin hij wensen van kijkers vervulde. Maar León viel tegen: toen de zoveelste politicus moest zwemmen in een bad vol tequila met chocoladesmaak, liet de caféclientèle collectief de broek zakken. Daarop zapte de waard van El Taco Loco naar de populairste zender van Managuay: infotainmentkanaal La Lama Erótica.

Onder de noemer Lab TV, of Laboratorio Televisión, test staatszender Managuay Uno zijn nieuwste tv-formats. De beste worden in productie genomen. De makers van de minst populaire formats worden gemarteld.

Geplaatst op

KNVB ontslaat nieuwe masseur Oranje

Cristiano Ronaldo scoort de 2-1 en bezegelt het lot van Oranje

KRAKAU – De uitschakeling van Oranje op het EK Voetbal gisteravond heeft zijn eerste slachtoffer geëist. Masseur Germán Arroyo moet zijn biezen pakken.

Dat maakte Bert van Marwijk, bondscoach van het Nederlands elftal, vanochtend bekend. ‘Ik wil de nederlagen tegen Portugal en Duitsland niet wijten aan een masseur,’ aldus Van Marwijk tegen de verzamelde pers. ‘Maar vooral aan zijn massagetechnieken.’ Volgens de bondscoach lijden de Oranjespelers sinds de entree van de Managuayaanse specialist aan kwalen als ‘los zand’ en ‘gebrek aan vechtlust.’ Ook bood Arroyo regelmatig een zogenoemd happy ending aan, volgens hem een ‘ontspannende kneedtechniek’. Van Marwijk: ‘Daar zijn we hier niet van gediend. Niet voor de wedstrijd in elk geval.’

Critici wijzen erop dat Arroyo, die vorige week maandag door de KNVB in een wanhoopsdaad werd aangenomen, mogelijk deel uitmaakt van het mysterieuze project Misión Deportivo. Voor die missie van de Managuayaanse geheime dienst zou hij DNA van topvoetballers moeten stelen, zodat de Zuid-Amerikaanse dictatuur ze kan klonen voor eigen gebruik.

Waar of niet, op het vliegveld van Charkov troffen wij vanochtend Arroyo op het moment dat hij op een Managuayaans regeringsvliegtuig stapte. Bestemming: het Poolse Opalenica,
verklaarde de masseur verrassend openhartig. ‘De thuisbasis van Portugal. Cristiano Ronaldo is een wereldspits.’ Op de vraag of hij DNA-materiaal van de topschutters van Oranje had afgenomen, antwoordde hij: ‘Topschutters? Bij Oranje?’
Daarop barstte hij, maar ook het cabinepersoneel, in lachen uit.

Geplaatst op

Boliviahaatdag: feest

Vandaag is het Boliviahaatdag, een officiële vrije dag in Managuay. Op Boliviahaatdag geven de Managuayanen publiekelijk uiting aan hun ongenoegen over aartsvijand Bolivia, het buurland dat zo nodig altijd net iets rijker, beschaafder en succesvoller moet zijn. Zo heeft de maker van het bord op de foto, bij wijze van belediging, ‘Bolivia’ verkeerd willen spellen – maar helaas: de onderontwikkeling van het Managuayaanse onderwijssysteem stak een spaak in het wiel.

Geplaatst op

Gratis hoesje voor afluisterapparaat

De Zapatón

MATAQUINTOS – Het telecombedrijf van het Managuayaanse leger, Audio Armada, gaat gratis hoesjes verstrekken aan de gebruikers van El Zapatón. Dit afluisterapparaat, in de vorm van een schoen, heeft een defect ontvangstsignaal.

El Zapatón is een hit onder geheime diensten van totalitaire staten, zoals Noord-Korea en Tadzjikistan. Als een linkshandige undercoveragent echter de schoen bij zijn oor houdt, is de door hem afgeluisterde persoon nauwelijks te verstaan. Het hoesje, dat over de hak van de schoen past, moet dit probleem verhelpen.
Een Noord-Koreaanse geheim agent die anoniem wil blijven (‘zeg maar Kim’), verklaart: ‘Ik zat gisteren pal achter een subversief element in Pyongyang Central Park, maar dan nog ving mijn schoen slechts een neutraal gesprek op. Voor de zekerheid hebben we die gast laten executeren, maar zo hoort het natuurlijk niet te gaan.’
De directeur van Audio Armada, generaal Estebal de Macanámara, doet de kritiek af als geneuzel. ‘Je moet niet lopen op die schoen, je moet er gewoon mee afluisteren.’
Geplaatst op

Nazomer in Managuay: Barbecue

Varken aan het spit: de Managuayaanse culinaire traditie staat dicht bij de natuur, en bij een voedselvergiftiging.

Om de nazomer af te dwingen, doet correspondent Jens Mikkelsen deze week verslag van zijn zomer in Managuay.
Vandaag: barbecuen bij de familie Rosas.

De verhalen over de barbecuecultuur in het dorpje San Adolfo Tedesco zijn talrijk. Ze blijken allemaal waar. Ook de gruwelijke.

Door Jens Mikkelsen

Toen Jacques Huisman, een vaste lezer van dit weblog, eind juli mailde dat hij op zijn vakantie in Managuay zomaar voor een buurtbarbecue werd uitgenodigd, noteerde ik het dorpje in kwestie meteen in mijn agenda. Nu kon ik er eindelijk heen: San Adolfo Tedesco. Het paradijs voor barbecuërs, gelegen op de zuidelijke pampa’s en gezegend met een ongelooflijke hoeveelheid bijnamen, waarvan ‘De Nationale Grill’ de gezelligste is en ‘De Gloeiende Hel Voor Alles Op Vier Poten, Behalve Vrouwen’ de angstaanjagendste.

De reis vanuit de hoofdstad Mataquintos duurt maar liefst vijftien uur: per trein, per minibus en – als laatste, maar comfortabelste etappe – per moeder, gewikkeld in zo’n veelkleurig, op haar rug hangend doek, waarin ze in deze contreien ook wel eens kleine kinderen vervoeren. Een slopende trip, maar je ziet weer eens iets anders van het land en bovendien hebben mijn doekgenoten Werner (2), Diego (3) en Yacinta (4) een hoeveelheid lolly’s en zakken chips mee die het reizen er bijzonder aangenaam op maakt.

Aangekomen in San Adolfo Tedesco stelt mijn reismoeder zich eindelijk voor. Ze heet Danita Rosas (17) en woont met haar moeder Melva en haar zeven kinderen in een huisje. Onmiddellijk verdwijnt ze naar binnen, waarop Melva me een tequila aanbiedt en dan over het gazon begint te lopen, terwijl ze ‘Adolfo! Adolfo!’ roept. Of haar man ook thuis is, vraag ik? Ze gromt: ‘Was mijn man maar zo knap als Adolfo.’ Twee tellen later komt een bruin-roze beest het gazon op rennen: Adolfo blijkt een fors zwijn te zijn.

Ik realiseer me: amper aangekomen in San Adolfo Tedesco is de barbecue al begonnen! Terwijl Melva Adolfo lief toespreekt, wurgt en vilt, stapt Danita de tuin in met een enorme houten spies en begint een vuur aan te leggen. Met de fles tequila die mij in de handen wordt gedrukt, moet ik proosten: op de Managuayaanse barbecue! Danita, Melva en Marcelo (8, de oudste), proosten mee, tussen de bedrijven door.

Tevreden plof ik neer op een stoel, bestel een lamamelk met rum – Gino (7) blijkt een formidabele cocktailmixer te zijn – en knip deze foto. Dan denk ik bij mezelf: …nou ja, ik weet niet meer zo goed wat ik dacht, maar verdorie, wat heb ik genoten.

Geplaatst op

Weer geen nieuw wapenakkoord Managuay en Paraguay


ASUNCIÓN – Managuay en Paraguay hebben weer geen overeenstemming bereikt over de vermindering van hun arsenaal van strategische wapens. Paraguay beëindigde de zeventiende gespreksronde toen de afgevaardigde uit Managuay klaagde over het geserveerde broodje cavia.

De twee Zuid-Amerikaanse landen praten al decennia over wapenvermindering. Paraguay, in het verleden al diverse malen door Managuay binnengevallen, vreest de Managuayaanse overproductie van mosterdgas, het zogenaamde ‘mosterdgasmeer’. Dit is overigens geen fictief meer, maar een bestaande plas met een inhoud van 12.000 kubieke kilometer, niet ver van de Paraguayaanse hoofdstad Asunción (foto).

Managuay, dat al verschillende keren door Paraguay is gebombardeerd, eist op zijn beurt een inkrimping van de Paraguayaanse jeukpoederindustrie. De ‘jeukpoederberg’ is een stevig aangestampte massa aan de grens met Managuay die bij een bepaalde zonnestand een slagschaduw werpt over Managuays oostelijke provincie. Bij een bepaalde windrichting veroorzaakt hij een roodpaarse uitslag.

Geplaatst op

Werkgevers: ‘Werklozen gratis aan het werk’

De Managuayaanse economie

MATAQUINTOS – De voorzitter van de Managuayaanse werkgeversvereniging roept werklozen op om voor niets aan het werk te gaan. Hij noemt het ‘een voor twaalf voor de economie.’

De voorzitter, kolonel b.d. Bernardo Kensington, deed zijn uitspraken zondag op de politieke zender Corrupción 24. ‘De politiek moet bezuinigen, maar niet op de verkeerde manier door bijvoorbeeld bedrijven te belasten,’ stelde hij. Kensington wil dat werklozen gedwongen worden om gratis te werken. ‘Zo krijgen de arbeiders zelfrespect, en wij meer winst. Win-win,’ motiveerde hij zijn voorstel. ‘We moeten allemaal de broekriem aanhalen.’ Als tegenprestatie zal Kensington werkgevers aansporen om nog maar eens per maand te gaan golfen op overheidskosten. ‘En geloof me: dat hakt erin.’

Kensington vreest voor de kredietstatus van de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek als er niet ‘draconisch’ wordt hervormd. ‘We hebben een stabiele dictatuur, maar toch kan er onrust ontstaan op de financiële markten.’ Managuay kreeg in oktober vorig jaar van beoordelaar Moody’s de status ‘zeer meelijwekkend’. Dat was een onverwachte promotie: voorheen moest Managuay het doen met ‘uitermate deplorabel’.

Andere voorstellen van Kensington zijn een bevriezing van de salarissen, versoepeling van het ontslagrecht en meer betrokkenheid van militaire martelexperts bij arbeiders die te laat op het werk verschijnen, of daaraan denken.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Seksuele voorlichting

Brugklassers in Managuay onderweg naar een schoolfeest

Alejandro Recorre (29) haalt zijn dochters op van privéles. ‘Seksuele voorlichting,’ zegt hij besmuikt. ‘Ik wil niet dat iemand ze ziet.’ Terwijl de meiden plaatsnemen op de achterbank, start hij de auto. Hebben ze gevraagd waar de baby’tjes vandaan komen? ‘Nee,’ lacht Luz (9). ‘Wel of het oké is als je vriend je swaffelt in het openbaar.’ Elizabeth (10): ‘En welk cadeautje mag je eisen als hij zijn vrienden meeneemt?’

In Managuay zijn de zeden losser dan bij ons. Tegelijkertijd is Alejandro een vooruitstrevend vader, want in het van katholicisme doordrenkte land is seksuele voorlichting taboe. Dat leidt tot paradoxale situaties: een meisje dat vraagt wat vrijen is, wacht een dodelijke stilte, maar heeft ze op haar zeventiende nog geen kind gebaard, dan geldt ze opeens als een stijve trut.

Ook de liberale Alejandro herkent dit soort tegenstrijdigheden. Zelf zou hij bijvoorbeeld nooit toestaan dat zijn dochters in het ouderlijk huis de liefde bedrijven. ‘Niet dat ik hun seksualiteit negeer,’ legt hij uit vanachter het stuur, ‘maar waarschijnlijk lig ik dan zelf al in bed met iemand. Hun lerares of zo.’

De kinderen moeten er zelf maar achterkomen. En dat gebeurt – al doet menig broodje aap de ronde. Nee, niet elke Managuayaanse brugklasser surft thuis internet af op zoek naar een sexdate. Dat doen ze in de bibliotheek, want hier heeft bijna niemand een computer. En zelfs dan gelden er regels: zo mag het scharreltje absoluut niet jonger zijn dan elf jaar.

Vanaf de achterbank klinkt een kreet. ‘Papa, stop!’ roept Luz. ‘Ik wil tepelklemmen kopen, voor als ik Manuel weer zie.’ Zuchtend brengt Alejandro de auto tot stilstand. Terwijl de meiden naar de sexshop rennen, steekt hij een sigaret op. ‘De jeugd van tegenwoordig,’ zegt hij hoofdschuddend. ‘In mijn tijd deden we het gewoon met een nijptang.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Cultuur: De dorpsfontein van Pueblo Poño

Zomaar een fontein in het dorpje Pueblo Poño, prachtig versierd met drie iconen van kennis uit de Managuayaanse geschiedenis. Boven de zonnewijzer, symbool van de wetenschap uit de precolumbiaanse tijd. Dan de globe, die staat voor de wetenschap die de Spaanse ontdekkingsreizigers meebrachten. En onder de emmer, handig bij de wetenschap dat een glas van de lokale jenever Benedicción een agressieve chemische reactie oplevert met het maagzuur.