ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Jungletocht

Opeens houdt junglegids Ramón zijn adem in. Langzaam brengt hij een vinger voor zijn lippen. ‘We zijn niet ver van de moerassen van Canádos,’ fluistert Ramón. ‘Een uniek ecosysteem: 3000 plantensoorten, 250 vogelsoorten, 350 vissoorten, 100 soorten zoogdieren, 60 soorten reptielen.’ Hij kijkt ons aan. ‘Kortom, een levensgrote delicatessenzaak.’ Met normale stem, wijzend op de ketel met de groene staarten over de rand: ‘Iemand nog leguanensoep?’

Een jungletrek in Managuay is een spannende aangelegenheid, maar vooral voor de dieren die zich langs de route ophouden. Elke gids is een slager. Letterlijk: de Managuayaanse Bond van Slagerbedrijven verplicht al zijn leden om twee weken per jaar door te brengen in het regenwoud van Noord-Managuay, ook wel ‘de Groene Keuken’ genoemd. Het is niet de enige beroepsgroep met een ontspannen houding ten opzichte van de jungle.

Neem de politiek: de moerassen van Canádos vormen niet alleen een uniek ecosysteem, maar ook een massagraf met de afgezonken lichamen van 300.000 politieke dissidenten. Of evenementenorganisaties: muziekfestival Misterioso vindt elk jaar plaats op de plek waar de oprichter, houthakker Carlos Llanos, voor het laatst aan het rooien is geweest. Ook leven in het oerwoud duizenden maoïstische rebellen, wier visie op het milieu nog het best blijkt uit een uitgelekt memo uit 2006, waarin ze de Drieklovendam in bevriende natie China omschreven als ‘de doodsteek voor de natuur, maar wel heel gaaf.’

Ramón weet hoe westerlingen hierover denken. ‘Jullie in Europa hebben makkelijk praten, maar ik hou van onze bedreigde diersoorten. Daarom eet ik ze zo graag op. ’ Hij haalt een apenkop uit zijn rugzak en begint te kauwen. Dan beginnen zijn ogen te twinkelen: hij heeft een goede grap bedacht. ‘Als je dieren zo belangrijk vindt, waarom richt je er dan geen politieke partij voor op?’ De hele groep barst in lachen uit.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto José el Rey

Intocht Sinterklaas ontaardt in bloedbad

Managuayaanse legersoldaten ‘lopen de wacht’, zaterdagochtend
(bron: Facebook)

LA LIBERTINA – De intocht van de Managuayaanse Sinterklaas ging afgelopen zaterdag gepaard met een bloedbad. En vielen 98 doden.

Terwijl de goedheiligman – in Managuay Sint-Cerberus geheten – in junglestad La Libertina verscheen aan honderden doodsbange kinderen, openden driehonderd kilometer verderop maoïstische rebellen het vuur op onoplettende troepen van het Managuayaanse leger. Er ontstond een gevecht dat tot middernacht duurde en het leven kostte aan zeker 72 manschappen, 16 rebellen en 1 toevallig passerende chihuahua. Wat het verband met Sint-Cerberus is, is overigens nog niet bekend.

De maoïstische rebellen houden zich schuil in het oerwoud van Noord-Managuay. Experts verwachten de komende tijd meer aanvallen, omdat in de recente geschiedenis van het Zuid-Amerikaanse land de rebellen en de generaals steeds om de zeven jaar de macht hebben gegrepen. De rebellen verdwenen in 2006 van het toneel. ‘Vanaf 2013 is het weer ónze beurt om de bevolking te onderdrukken,’ zo maakte rebellenleider Fernando Sapo afgelopen zomer nog zijn idealen duidelijk in een interview met dagblad El Tiempo.

Akkoord is rond, extra bierkraan lijkt probleem

De biertap van Hedwiges Poldóro

MATAQUINTOS – De Liberalen en Socialisten in het parlement van Managuay lijken het eens te zijn over een akkoord rond het te organiseren toeptoernooi. Een kwestie uit de parlementaire bar kan echter nog roet in het eten gooien.

Beide partijen zijn van plan om de langslepende kwestie rond Hedwiges Póldoro op te lossen, zeggen ingewijden. Poldóro is een ober uit buurland Brazilië die in 2005 een bierkraan heeft gepacht in de parlementaire bar Mañana Mañana. Die mag hij van volksvertegenwoordigers uit wijn producerende regio’s echter niet in werking stellen, of – in horeca-jargon – ‘onder water zetten’. De Liberale leider Marco Ruteño zou echter gezegd hebben: ‘Je moet elkaar wat gunnen. In dit geval: bier.’

De kwestie-Hedwiges Póldoro is niet het enige heikele punt uit het toepakkoord. Zowel de Liberalen als de Socialisten zijn vastbesloten te gaan bezuinigen, maar of hun voorstel het gaat halen om voortaan met drie kaarten te toepen in plaats van vier, is zeer de vraag.

Het parlementaire toeptoernooi is de belangrijkste bezigheid van volksvertegenwoordigers, die onder de dictatuur van generaal Jamón immers weinig in de melk te brokkelen hebben.

Latijnse schone op Eurovisie Songfestival?

Zangeres Luísa Campaña


DÜSSELDORF – Op het Eurovisie Songfestival in Düsseldorf zou volgende week zomaar een verrassingsact uit Managuay kunnen staan. Zonder kleren.

De 19-jarige Luísa Campaña (foto) is door de Managuayaanse staatsomroep (REM) uitverkoren om haar liedje ‘Caramba! (Where Is My Pantyhose?)’ voor honderden miljoenen Europeanen te vertolken. Dat Managuay geen lid is van de Europese Radio-Unie ERU en dus niet mag meedoen aan het Songfestival, deert de Managuayanen niet. ‘Luísa is heel getalenteerd, en ze doet haar kleren uit,’ aldus een woordvoerder van de REM. ‘Wie kan daar nou iets tegen hebben?’

Luísa laat weten dat ze ‘ontzettende zin’ heeft om de juryleden van de verschillende Europese landen te ontmoeten. Met Spanje heeft ze vandaag al een afspraak (van 13:00–14:00 uur in het NH Hotel in Valencia), Portugal volgt donderdag (motel Porta Oberta, Coimbra, 16:45–17:15 uur).

Matchfixing houdt landskampioenschap spannend

Het stadion van FC Puta Madre: De Hel, in Mataquintos

MATAQUINTOS – FC Puta Madre is gisteren landskampioen van Managuay geworden. ‘De hoofdstedelijke’ versloeg met 3-2 Puerto Petróleose Boys. Dankzij matchfixing bleef het duel tot op de laatste minuut spannend.

In de eerste helft leek Puerto Petróleose Boys, met een bod van 200.000 peso op de staande score van 0-1, alle troeven in handen te hebben. Maar in de 62ste minuut verhoogde FC Puta Madre onverwachts met 50.000: 1-1. Coach Rodríguez van de bezoekende ploeg reageerde snel en bedreigde tijdens een spelhervatting in de 65ste minuut keeper Zizek van FC Puta Madre met de ontvoering van zijn tweejarige dochter Vicky: 1-2.

Daarna scoorde de thuisclub opeens een echte treffer en werd het 2-2. Acht minuten voor het eindsignaal kwam het verlossende nieuws van de Managuayaanse voetbalbond: bondsvoorzitter Cachinga was akkoord gegaan met het laatste bod van FC Puta Madre en bezit nu een minderheidsaandeel in de clubkantine. Eindstand 3-2, FC Puta Madre landskampioen.

Vakantieboekspel: de twaalfde winnaar! (slot)

De Engelstalige filmposter van No habrá más penas ni olvido 

Aan alle mooie dingen komt een eind, en dat geldt ook voor het grote Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek-vakantieboekspel. Na een jaar ouderwetse online gezelligheid kwamen we in editie 12 tot de vraag: wat is de Managuayste film?
Ziehier: de Managuayste-film-top-10!

10. De verzamelde toespraken van Fidel Castro in 74.906 uur (1961, F. Castro)
9. Amores perros (2000, Alejandro González Iñárritu)
8. El laberinto del fauno (2006, Guillermo del Toro)
7. La muerte de un burócrata (1966, Tomás Gutiérrez Alea)
6. Kiss of the Spider Woman (1985, Hector Babenco)
5. Sexo con amor (2003, Boris Quercia)
4. Brazil (1985, Terry Gilliam), ingezonden door Alexander Beffers
3. Holland Doc: Paranoia Paraguay (2009, Rob Muntz), ingezonden door Martino van Amerongen
2. The Emperor’s New Groove (2000, Marc Dindal), ingezonden door Herman Roovers

En de winnaar is…
1. Funny Dirty Little War (1983, Héctor Olivera)!

De gelukkige is Eelco Ligtvoet, vinder van dit werkje, dat ook wel bekend staat onder de titel No habrá más penas ni olvido. Een film, zoals de heer Ligtvoet schrijft, ‘weliswaar uit het land van vijand Argentinië, maar wel een die speelt in de periode dat er veel diplomatiek verkeer moet zijn geweest tussen de twee staten. En de plot moet Managuayanen wel bekend voorkomen.’ Dat denken wij ook.

Eelco Ligtvoet, mail ons uw adres, en wij sturen u een aardigheidje. En na 17 mei een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek!

N.B. Wij nodigen hierbij alle winnaars van het Vakantieboekspel uit om op de boekpresentatie van 17 mei a.s. hun exemplaar persoonlijk in ontvangst te komen nemen!

Mogelijk kunst gestolen uit museum, of niet

Kunst in een museum

CABÚM – Onbekenden hebben vanochtend mogelijk een kunstroof gepleegd, waarschijnlijk in het legermuseum van Cabúm. Maar misschien ook niet.

‘De dieven sloegen vermoedelijk rond 06:00 uur vanochtend hun slag. Of iets eerder, of later,’ zegt een politierechercheur. Daarbij is waarschijnlijk de voordeur van het museum geforceerd, ‘maar het kan ook de achterdeur zijn, of het raampje bij de coffee corner aan de zijkant.’ Voor de zekerheid zet de politie het terrein rond het museum af. ‘Althans: dat is het plan.’

Wat er precies is gestolen, is nog onduidelijk. Een woordvoerder van het museum kan of wil nog niets zeggen. ‘Misschien hebben ze iets meegenomen, maar we hebben veel lelijks hangen, dus dat is maar de vraag.’ De woordvoerder weet niet waar alle commotie opeens vandaan komt, maar dat er iets aan de hand zou kunnen zijn, sluit hij zeker niet uit. Hij verwacht dat het museum aan het eind van de ochtend met een persconferentie komt. ‘Maar pin me er niet op vast.’

Het is nog onduidelijk hoe lang dit stukje op deze nieuwssite mag blijven staan.

Oscar Colin Firth toch niet gestolen

Colin Firth bij de uitreiking van de Oscars, zondagavond in Los Angeles

LOS ANGELES – De Oscar die de Britse acteur Colin Firth zondag won voor zijn rol in de film The King’s Speech is toch niet ontvreemd.

Eerder vanochtend ging het verhaal dat een straatbende uit Los Angeles, in opdracht van de overheid van Managuay, Firth zou hebben overvallen met als doel de Oscar te laten omsmelten voor de Managuayaanse wapenindustrie. Dit blijkt echter een fabeltje. Firth is niet overvallen door een straatbende, maar door diplomaten uit Managuay. Toen zij echter ontdekten dat de Oscar niet van aluminium was gemaakt, zoals veruit de meeste wapens in hun land, lieten zij de acteur liggen.

De militaire leider van Managuay, generaal Jamón, heeft zich eerder laatdunkend uitgelaten over The King’s Speech omdat die de monarchie zou verheerlijken – volgens Jamón ‘een corrupte staatsvorm’. Opmerkelijke woorden uit de mond van een man die al jaren met ijzeren vuist regeert en twee weken terug nog een opstand neersloeg door een combinatie van bruut geweld en een verruiming van het landelijke happy hour.

Mediamagnaat krijgt warm onthaal in parlement

Rogelio Mormoni

MATAQUINTOS – Als een rockster werd mediamagnaat Rogelio Mormoni (80) gisteren onthaald in het Managuayaaanse parlement. De politici wilden alle afluistertrucs weten van ‘De Man met het Gouden Oor’.

Door Jens Mikkelsen

Mormoni had slechts een half uur – de ministers van Onderwijs en Industrie zouden hem die middag een voetmassage geven – maar dat mocht de pret niet drukken. De parlementariërs vuurden vragen op hem af (‘Heeft u mijn voicemail ook afgeluisterd? Kom ik nu in de krant?’) en schoten foto’s als ware paparazzi. Eén parlementariër had zelfs een schuimtaart voor hem gebakken.

De roem van Mormoni is geëxplodeerd sinds enkele weken geleden aan het licht kwam dat zijn journalisten op grote schaal politici, hoge ambtenaren en gewone Managuayanen hebben afgeluisterd. Afluisteren is niks nieuws in de bananendictatuur en Mormoni’s mediabedrijf onderhoudt bovendien nauwe banden met de militaire junta, maar dat hij de slachtoffers openlijk chanteert – en niet in het geniep – wordt enorm gewaardeerd.

Volgens een recente peiling onder jongeren is afluisterjournalist nu een van de populairste beroepen, naast voetbalmakelaar en luxehoer.