Land van taco's, tango's en tanks
Roger Abrahams, hoofdredacteur van Persbureau Managuay, gaf op 22 juni jl. een korte presentatie tijdens het PechaKucha Café in Hilversum. Thema: architectuur in Managuay. De revue passeerden onder meer Albert Speer, Oscar Niemeyer en het Golden Papaya Hotel in Mataquintos, dat geen 7000 verdiepingen telt. Na afloop was er de gelegenheid om vragen te stellen.
Volgens de wetten van PechaKucha mag een praatje nooit langer duren dan 6 minuut 40. Klik voor meer info hier.
 |
| Voordat een Managuayaanse peso een Managuayaanse peso wordt, is hij vaak een Dominicaanse peso |
MATAQUINTOS – Inspelend op de onzekerheid rond de euro heeft de militaire junta van Managuay gisteren de eigen munt, de peso, als mondiale reservemunt voorgesteld.
De minister van Financiën, generaal Diego Verbuto, deed het voorstel tijdens een top van de G27, de 27 kleinste economieën van de wereld. ‘De Managuayaanse peso heeft iets wat de euro en de dollar niet hebben,’ verklaarde Verbuto. ‘Economische dynamiek.’ De peso fluctueerde recent tussen 0,00009 voor 1 euro en 0,00001 voor 1 euro, en dat was alleen nog maar afgelopen week.
Hoewel nog geen land zich bereid heeft verklaard om Managuayaanse peso’s aan te schaffen, draaien de munthuizen in de Zuid-Amerikaanse republiek alvast overuren. Economen verwachten dan ook dat de waarde van één peso vandaag al zal dalen tot onder de kostprijs van het materiaal waarvan de munt wordt gemaakt, te weten weggegooide bierblikjes (of geroofde peso’s uit een ander land).
 |
| Fernando Lugo, de afgezette president van Paraguay |
MATAQUINTOS – Managuay heeft zaterdag zijn ambassadeur teruggeroepen uit Paraguay uit protest tegen de afzetting van president Lugo. Managuay beschikt echter helemaal niet over een ambassadeur in het buurland.
Volgens een woordvoerder van de regering-Jamón is dat geen probleem. ‘Juist voor dit soort gelegenheden hebben we er geen ambassade. Want je weet: in een rotland als Paraguay gaat het altijd een keer mis. Nu hebben we én kosten bespaard op een ambassadeur, én we kunnen ons punt maken.’
De militair-democratische republiek Managuay beschikt in Paraguay wel over een honorair consul. Deze Cristiano la S., een wapenhandelaar, had echter ‘geen zin’ om het land te verlaten.
Na een aantal stabiele jaren onder Spaanse gouverneurs begon Managuay eindelijk de eigenschappen te ontwikkelen waarmee wij het tegenwoordig nog steeds associëren: een agressieve buitenlandse politiek en een onbetrouwbaar, labiel bestuur. In 1527 namelijk formuleerde de nieuwbakken gouverneur Madeleno Puig y Razón voor het eerst een buitenlands beleid voor Managuay, onder de titel: ‘El mundo es managuayo’ (‘de wereld is Managuayaans’).
Daarin claimde hij alle gebieden tussen de Galápagos-eilanden (nu Ecuador), de monding van de Amazone (Brazilië) en Patagonië (Argentinië) als de zijne, en begon een leger te formeren dat ze voor hem moest veroveren. Toen de grote dag van de militaire campagne was aangebroken, op 5 april 1527, viel Puig y Razéon van zijn paard en brak zijn nek. De onderkoning van Peru, aan wie Puig y Razón verantwoording was verschuldigd, liet zijn lijk in stukken snijden en brandend in de Rio Pimpo werpen, met de mededeling ‘Krijg de pokken, coño’.
 |
| Asbest in Kanaleneiland: prima communicatie |
De gemeente Utrecht communiceert prima over de asbestproblemen in de wijk Kanaleneiland, vindt projectontwikkelaar Elizardo Gómez uit Managuay. De mensen mogen blij zijn dat ze op tv komen.
Door Jens Mikkelsen
Meneer Gómez, misschien heeft u het ooit meegemaakt met een van uw bouwprojecten: zondag werd in een deel van Utrecht asbest aangetroffen en daarom zijn de bewoners uit hun huizen gezet.
…en nu slapen ze onder de brug? Ja, ja, dat soort klachten kennen we hier in Managuay ook. Zie het zo: het is maar een tussenfase.
Nee, ze slapen in hotels. Hoe dan ook: de gemeente kwam pas aan het eind van de middag met een verklaring. Dat hebben bewoners tegenover tv-journalisten bevestigd.
Prima toch? Beter laat dan nooit. En trouwens, die mensen mogen blij zijn dat ze überhaupt op tv komen.
Waarom?
Nou, dat kan ze nog iets opleveren natuurlijk. Heel wat Managuayaanse vrouwen hebben het op die manier geschopt tot lid van het parlement, of luxe-escort.
Zou u niet onmiddellijk een aparte telefoonlijn instellen?
Ben je gek! Die staat meteen roodgloeiend.
Een tweede communicatiefout: de politie die het gebied afzette, kon aanvankelijk niet uitleggen waarom de bewoners hun huis niet meer in mochten.
Dat is hun taak toch ook niet?
Maar je mag als bewoner toch weten waarom je je huis niet meer in mag?
Dan heeft u zeker nog nooit een razzia in Managuay meegemaakt.
U wel?
Niet persoonlijk, maar in 2007 heeft de junta voor ons een wijk in Mataquintos ontruimd waar we later een appartementencomplex hebben gebouwd. Toegegeven: dat zou ik nu anders doen.
Hoe dan?
Ik zou eerst de inboedel van die mensen verkopen voor we de boel platgooien. Kapitaalvernietiging, eeuwig zonde.
Een laatste punt dan: de burgemeester van Utrecht is niet teruggekomen van vakantie.
Ach, hij zit waarschijnlijk in een of ander resort. Ik kan me voorstellen dat hij wel iets belangrijkers aan zijn hoofd heeft dan een paar honderd zeurende stadgenoten.
Zoals?
Vooraan proberen te zitten als de wet t-shirt-wedstrijd begint – weet ik veel wat ze daar organiseren.
Bedankt voor dit gesprek.
Mag ik de groeten doen?
 |
| Steve Jobs bij een productpresentatie van Apple |
MATAQUINTOS – Zelfs in Managuay, waar goed functionerend internet een lachertje is, wordt gerouwd om de gisteren overleden Apple-topman Steve Jobs.
Net als in de rest van de wereld gelden Apple-producten er als zeer prestigieus. ‘Onze rich and famous leggen graag een iPad op hun salontafel,’ zegt societyverslaggever Mike Denuñez. ‘Immers: de vraag naar exclusieve placemats blijft altijd bestaan.’
Ook het zakenleven en de onderwereld rouwen om de dood van Jobs. Het bedrijf Chihuahua S.A., de belangrijkste importeur van Apple-producten in Managuay, heeft in een verklaring zijn medeleven uitgesproken. Toch ziet het bedrijf de toekomst zonnig in: ‘Wij verwachten ook van zijn opvolger prachtige hightech-producten te kunnen blijven stelen.’
Een trouwe lezer van dit nieuwsblog, de heer Thom Pak Phnau, mailde begin vorige week vanuit Managuay bovenstaande vakantiefoto door. Een beschrijving – gewoonlijk ter grootte van een kleine novelle – zou nog volgen, maar sindsdien hebben wij niets meer van hem vernomen. Ook zijn telefoon of mail beantwoordt hij niet. Daarom stellen we de vraag maar aan u: wat is dit?
Het lijkt op een voorwerp uit de jungle (wat zou aansluiten bij de avontuurlijke trektocht die de heer Pak Phnau vorige week maakte vlakbij de verblijfplaats van de maoïstische rebellen in het oerwoud van Noord-Managuay). Maar is het een rots? Of een door dieren gemaakt object? Of iets van militaire aard?
Laat het ons weten via info@managuay.info!
Elk antwoord wordt op deze plek vermeld. En zodra de heer Pak Phnau weer boven water komt, geven we het hem ogenblikkelijk door!
Met vriendelijke groet,
Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.info
 |
| Still uit Spin op klamboe (1991) |
Voordat Manolo Pipón beroemd werd met het nieuwe amateurisme in de Managuayaanse filmkunst, maakte hij al een werk dat daarop een voorschot nam. Spin op klamboe (1991) is een anderhalf durende, ongemonteerde sequentie van een over een klamboe lopende spin, door een stomdronken Pipón vastgelegd na een feestje. Zelf noemt de regisseur de film ‘een van mijn beste werken, een aanklacht tegen gemakzuchtig consumentisme in de kunst en een lofzang op ongebreidelde vrijheid tegelijk.’ De meeste anderen noemen hem ‘stomvervelend’.
Een jaar later kwam Pipón met Spin op bamboe (1992), naar verluidt een ‘actiethriller’ omdat de spin in kwestie, die een uur en drie kwartier op een paal zit, één keer op de grond valt.
 |
| Still uit Spin op bamboe (1992) |
Foto’s Conrado Blanco
PORT-AU-PRINCE – Volgens activisten van Greenpeace heeft het Managuayaanse bedrijf Papaya Internacional afgelopen nacht afval gedumpt voor de kust van Haïti. Het zou gaan om enkele zeecontainers vol rottende papaya’s en linkerschoenen. Papaya Internacional ontkent de beschuldigingen.
De zeecontainers zouden omstreeks vier uur zijn gedumpt door een vrachtschip zonder licht. De activisten, getuigen van de hele operatie, troffen in de containers oneetbaar fruit aan, alsmede lege shampooflessen en gebruikte onderbroeken van het merk ‘Björn Bor’. Op het vrachtschip zou duidelijk leesbaar de naam ‘Papaya Internacional’ hebben gestaan, maar volgens het Managuayaanse bedrijf ‘zijn er meer bedrijven die met onze naam willen pronken.’ Dat bij alle containers het serienummer is weggekrast, noemt het bedrijf ‘niet ons probleem’.
Papaya Internacional is het grootste conglomeraat van Managuay en heeft enkele generaals van de militaire junta in de raad van bestuur. Het bedrijf is verantwoordelijk voor onder meer computersoftware (Microboft), een cappuccinoketen (Starbox) en kleding (Hugo Bossi).
MATAQUINTOS – De leden van de Managuayaanse autobond zijn voor een vorm van rekeningrijden, maar onder strikte voorwaarden. ‘Natuurlijk is een belasting de beste manier, maar het kan niet zo zijn dat we ook echt moeten gaan betalen.’
De regering-Jamón discussieert al weken over een vorm van kilometerheffing om de exploderende verkeersdrukte in toom te houden. De Algemene Managuayaanse Bond voor Auto’s en Paardenkarren (AMBAP) telt inmiddels 33 leden, een stijging van circa 50% ten opzichte van vorig jaar.
De AMBAP-leden zijn tegen een vorm van kilometerheffing waarbij een kastje in elke auto wordt geplaatst. De militaire junta wil auto’s met zo’n kastje, dat de kilometers registreert en waarop een mitrailleur kan worden gemonteerd, kunnen vorderen om zo ‘in noodgevallen’ de vuurkracht van het Managuayaanse leger op te krikken.
Ook de permanente plaatsing van een overheidsdienaar op de achterbank kan op weinig steun rekenen van de AMBAP-leden. Zo’n ambtenaar schat het aantal afgelegde kilometers in en dient zo nu en dan bij zijn tante te worden afgezet.