Generaal Jamón wint tv-debat


MATAQUINTOS – In een buitengewoon saai tv-debat is generaal Jamón, zoals verwacht, gisteren als winnaar uit de bus gekomen. De vier uur durende tv-uitzending liet het Managuayaanse staatshoofd als vrijwel enige spreken.

Presentator Oli Mungo Chávez introduceerde, na een kort welkomstwoord, zwetend de generaal, waarna een langdurig applaus losbarstte. Daarop nam Jamón het woord en richtte zich ruim drie uur en drie kwartier lang tot de natie. De enige interruptie kwam na drie uur en twintig minuten van de liberale leider Marco Ruteño, die naar het toilet moest.
 

Het was het enige spannende moment van het debat: Jamón reageerde als door een wesp gestoken en eiste dat Ruteño zijn blaas beheerste ‘als een man’. Tevens bleek met deze interruptie dat alleen de microfoon van Jamón echt was, en die van de vier politieke leiders van opgesteven papajapulp. Ruteño verliet huilend de studio.    

Het laatste kwartier van de uitzending was bedoeld voor debat tussen de overgebleven politici, maar door gebrek aan geluidsversterking, en een reclameblok van elf minuten, kwam dat nauwelijks uit de verf.

Overigens zijn de politieke partijen in de militair-democratische republiek Managuay het op vrijwel alle fronten eens. Politici strijden voor hun eigen hachje tijdens de campagne voor de algemene benoemingen van 9 juni aanstaande. Dan deelt generaal Jamón het nieuwe parlement in.

Managuay claimt toppositie klimaatgevecht


MATAQUINTOS – De Zuid-Amerikaanse bananendictatuur Managuay voorspelt een voortrekkersrol op de klimaatconferentie van Kopenhagen later deze maand. Een opmerkelijke ambitie van een land dat tot vorige week woensdag geen aparte ministersportefeuille Milieu kende.

De belaste generaal, Hérculo Pinto de Caña (foto), sinds vorige week minister van Foltering én Milieu, onderstreept de inspanningen die zijn land zich getroost. ‘Tot 1976 waren wij het schoonste land ter wereld. Die koppositie moeten wij herwinnen.’ In dat jaar stond de toenmalige maoïstische regering voor het eerst particulier autobezit toe. Pinto de Caña’s CO2-reductieplannen variëren van zuiniger motoren en windenergie tot recycleerbare dwangbuizen en klimaatneutraal mosterdgas, Managuays belangrijkste exportproduct.
Bijkomend probleem voor Pinto de Caña zal het regeringsvliegtuig zijn waarmee hij naar Kopenhagen wil reizen, een afgekeurde Toepolev met Antonov-reserveonderdelen die al sinds 1991 uit het Deense luchtruim wordt geweigerd.

Harry Mulisch in heel Managuay uitverkocht

MATAQUINTOS – In heel Managuay is geen Mulisch meer te krijgen. Maar dat ligt niet aan zijn plotselinge dood.

Het oeuvre van Harry Mulisch staat in het Zuid-Amerikaanse land namelijk bekend als een zeer goede ondersteuning van instabiele tafels en kasten. Die prestatie is te danken aan de Managuayaanse uitgever van Mulisch, die al snel doorhad dat de laatste overlevende van de Grote Drie het niet van zijn literaire kwaliteiten moest hebben. Hij gaf hem uit in een handzaam formaat van 10 x 10 cm, voorzien van een hardhouten omslag.

Met name De ontdekking van de hemel is in elk Managuayaans huishouden wel onder een meubelstuk te vinden, omdat het door zijn dikte zowel liggend als staand kan worden gebruikt.
Harry Mulisch geldt in Managuay als een van de best verkochte, ongelezen auteurs.

‘Snelweg Bolivia kan door Managuay’

Een deel van de M1, de snelweg van Chuco naar Mataquintos

MATAQUINTOS – Nu Bolivia de aanleg van een snelweg door een natuurreservaat heeft afgeblazen vanwege hevige protesten, biedt Managuay zich aan als alternatief.

Daarmee aast het land op een lucratief contract met de Braziliaanse overheid, die via zijn buren toegang zoekt tot de havens aan de Stille Oceaan. ‘Wij stellen ons land open voor onze vrienden uit Brazilië,’ verklaarde Eduardo Dinero, de Managuayaanse minister van Economie, vanochtend. ‘Als ze hun snelwegen aansluiten op ons hoogwaardige wegennet, zijn ze zó aan de andere kant van het continent.’ Het totale aantal geasfalteerde snelwegkilometers in Managuay bedraagt momenteel drie.

Van protesterende Indianen zal men in de bananendictatuur geen last hebben: demonstranten worden er doorgaans overreden door een tank.

Lading ‘zout’ leidt tot ontdekking slavernij

De lading van de aangehouden vrachtwagen

BUENOS AIRES – De Argentijnse politie heeft zondag in Managuay een modern geval van slavernij aan het licht gebracht.

De agenten blokkeerden in de ochtend de grensovergang tussen beide landen voor een vrachtwagen met het opschrift ‘Zout voor Argentinië’, die een dertig ton zware lading aan witte brokken (foto) vervoerde. Na een proeverij bleek deze echter niet te bestaan uit zout, maar uit gekristalliseerd spuug. De politie schakelde de Managuayaanse autoriteiten in, die de lading binnen zeven uur traceerden tot een heuse slavenkolonie in het indianendorp Mocotán in Noord-Managuay.

Nu de lading in beslag is genomen, hebben de ruim zestig dorpsbewoners twee jaar lang zeventien uur per dag voor niets gefluimd om de vrachtwagen vol te krijgen.
De chauffeur is na betaling van smeergeld vrijgelaten.

Foto: Lota del Horno

Vakantieboekspel: Win een boek! (4)

In de maandelijkse Vakantieboekprijsvraag behandelen we deze augustus een klassiek voorwerp: de Piedra del Sol. Velen van u zullen deze cirkelvormige steen kennen als de kalender van de Azteken, maar Managuayaanse historici weten wel beter: die vuile Azteken hebben hun kalender natuurlijk gejat van de Manca’s uit Managuay, 4000 km verderop, om er mooie sier mee te maken.

Hoe dan ook: wij hebben een aantal moderniteiten in de Piedra del Sol aangebracht. Hoeveel telt u er? Wie de meeste elementen ziet die niet passen bij de wereld van vóór het jaar 1500, maakt kans op een gratis exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek! Volgend jaar dan, hè. Stuur uw lijst met verschillen naar info@managuay.info en win!

Fotobewerking Federico Miel

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Jungletocht

Opeens houdt junglegids Ramón zijn adem in. Langzaam brengt hij een vinger voor zijn lippen. ‘We zijn niet ver van de moerassen van Canádos,’ fluistert Ramón. ‘Een uniek ecosysteem: 3000 plantensoorten, 250 vogelsoorten, 350 vissoorten, 100 soorten zoogdieren, 60 soorten reptielen.’ Hij kijkt ons aan. ‘Kortom, een levensgrote delicatessenzaak.’ Met normale stem, wijzend op de ketel met de groene staarten over de rand: ‘Iemand nog leguanensoep?’

Een jungletrek in Managuay is een spannende aangelegenheid, maar vooral voor de dieren die zich langs de route ophouden. Elke gids is een slager. Letterlijk: de Managuayaanse Bond van Slagerbedrijven verplicht al zijn leden om twee weken per jaar door te brengen in het regenwoud van Noord-Managuay, ook wel ‘de Groene Keuken’ genoemd. Het is niet de enige beroepsgroep met een ontspannen houding ten opzichte van de jungle.

Neem de politiek: de moerassen van Canádos vormen niet alleen een uniek ecosysteem, maar ook een massagraf met de afgezonken lichamen van 300.000 politieke dissidenten. Of evenementenorganisaties: muziekfestival Misterioso vindt elk jaar plaats op de plek waar de oprichter, houthakker Carlos Llanos, voor het laatst aan het rooien is geweest. Ook leven in het oerwoud duizenden maoïstische rebellen, wier visie op het milieu nog het best blijkt uit een uitgelekt memo uit 2006, waarin ze de Drieklovendam in bevriende natie China omschreven als ‘de doodsteek voor de natuur, maar wel heel gaaf.’

Ramón weet hoe westerlingen hierover denken. ‘Jullie in Europa hebben makkelijk praten, maar ik hou van onze bedreigde diersoorten. Daarom eet ik ze zo graag op. ’ Hij haalt een apenkop uit zijn rugzak en begint te kauwen. Dan beginnen zijn ogen te twinkelen: hij heeft een goede grap bedacht. ‘Als je dieren zo belangrijk vindt, waarom richt je er dan geen politieke partij voor op?’ De hele groep barst in lachen uit.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto José el Rey

Internationaal netwerk Managuay verbrokkelt

Het Cultureel Centrum van Managuay in Sint-Petersburg

MATAQUINTOS – Het internationale netwerk van ambassades, consulaten en culturele centra van Managuay verbrokkelt, zo laat de teloorgang van de vestiging in Sint-Petersburg zien.

Het Cultureel Centrum van Managuay in de Russische tsarenstad is inmiddels verlaten, zo stelde de Nederlander Egbert Hartman vast. Het statige pand aan de Severny Prospekt was ooit een levendig ontmoetingspunt van de Russische avant-garde, met kunstenaars en schrijvers als Vladimir Vojnovitsj, en de Managuayaanse, met klaplopers en prostituees als Marta de Pokdalige Weduwe.

De laatste bewindvoerders van het Centrum waren de stagiairs Sílvia Sommer en Emilio Parmanto, die bij hun aantreden een met alle technische voorzieningen geëquipeerde instelling aantroffen. Nu is door de scheefhangende luxaflex slechts een achterglaten telraam te zien.

Sommer en Parmanto liepen eerder een korte stage op de redactie van dit nieuwsblog. Het internationale opsporingsbevel is nog steeds van kracht, dus als u ze ziet, laat u het ons dan vooral weten.

Lees ook: Uw hoofdredacteur zegt: excuus

‘Lianensnijder’ gevaar voor jongeren


PIRAÑAS – In het junglestadje Pirañas in het noorden van Managuay is een zestal jongeren flink ten val gekomen toen zij in de nacht van zaterdag op zondag per liaan op weg waren naar een afterparty. De politie vermoedt dat een ‘lianensnijder’ actief is.

Het is gebruik onder junglebewoners om zich per liaan te verplaatsen, aangezien wegen vaak ontbreken in het regenwoud van Managuay. De ‘lianensnijder’ heeft hiervan misbruik gemaakt door een groot aantal lianen half door te snijden. Dat heeft de jongeren opgebroken. Twee meisjes onder hen verblijven met hoofdletsel in het ziekenhuis.
Van overmatig drankgebruik was geen sprake, aldus de dienstdoende agent, Manuel Veloso. ‘De meesten hadden pas één fles tequila op. Ze wisten wat ze deden.’
Zo te ruiken had agent Veloso overigens meer dan een fles op tijdens dit gesprek, maar dat terzijde.

George Bush in Managuay: het echte verhaal

MATAQUINTOS – Het verhaal beslaat nog geen pagina van zijn memoires, maar het is vermakelijk genoeg: hoe voormalig president George W. Bush op een lamafokkerij in Managuay belandde.

Bush beschrijft in zijn boek Decision Points, dat gisteren verscheen, hoe het presidentiële vliegtuig in de lente van 2006 op weg was naar Uruguay, maar per abuis in Managuay belandde. De militaire dictatuur maakte onmiddellijk gebruik van deze vergissing. Nog geen half uur later zat Bush op een lamafokkerij met het voltallige Managuayaanse kabinet.

Eerder schreef generaal Pinto de Caña, het brein achter deze improvisatie, hierover: ‘Tijdens het staatsbezoek hadden de Amerikaanse president en ik een stevig gesprek over de wereldpolitiek, afgesloten met een goede borrel.’ Volgens Bush echter ‘blééf die ene gast maar dooremmeren over de geslachtskenmerken van lama’s, en daarna kregen we nog een beker lamapis ook.’

Decision Points laat daarnaast zijn licht schijnen op het officiële verhaal dat Bush graag met het Managuayaanse leger Irak zou zijn binnengevallen, maar in plaats daarvan de junta opdroeg om Zuid-Amerika te beschermen. In zijn memoires herinnert Bush zich hoe op het toilet van de lamafokkerij ‘twee van die generaals smeekten om een blauwdruk van de atoombom, en daarvoor mocht ik op straat elke vrouw uitzoeken die ik wilde. Ik wilde niet.’

Na twee lange uren in ‘that hellhole’ vloog Bush door naar Montevideo, Uruguay.

Oproep tot megaclaim kerk


SAN LUÍS – Twee mannen die zeggen misbruikt te zijn door de monniken van jongenspensionaat Buena Juventud in San Luís roepen lotgenoten op zich te verzamelen voor een schadeclaim tegen de kerk. ‘De kerk heeft ons uitgekleed. Nu gaan wij de kerk uitkleden.’

De mannen vinden hun claim terecht omdat de rooms-katholieke kerk een van de rijkste organisaties ter wereld is. ‘Zelfs de geestelijken in een arm land als Managuay baden in decadente weelde,’ stellen zij. Kardinaal Esposo, hoofd van de katholieke kerk van Managuay, breekt vandaag zijn midweek shoppen in Madrid speciaal af om dat tegen te spreken.
Uit angst voor represailles van de rooms-katholieke geheime dienst wensen de twee mannen anoniem te blijven. Wel lieten zij zich door dagblad El Tiempo fotograferen naast de naamplaatjes van hun woning.