Uruguay–Nederland: Oranje bedreigd

De onderbroek van de Managuayaanse verdediger Mafúnez, vrijgegeven door zijn perschef

KAAPSTAD – Oranje heeft bedreigingen ontvangen van het nationale elftal van Managuay, dat nog steeds in Zuid-Afrika verblijft. Als Nederland ‘de andere Guay’ – oftewel Uruguay – verslaat, dan zullen ‘bepaalde spelers worden opgerekt als een Bavariajurkje’.

De Managuayanen hopen zo te bereiken dat Oranje afziet van de halve finale van vanavond, zodat zij tegen Uruguay mogen aantreden. Een woordvoerder van de FIFA noemt dit scenario echter ‘vrij onwaarschijnlijk’, al was het maar ‘omdat Managuay zich niet heeft gekwalificeerd voor dit WK vanwege een dubieus incident tijdens een match tegen Bolivia.’ Hierbij doelde hij niet op een buitenspelgoal, maar op de steekpartij van de Managuayaanse verdediger Mafúnez, die op het veld in La Paz een machete in zijn onderbroek bleek te dragen.

De omzwervingen van het Managuayaanse elftal door Zuid-Afrika, hopend toch deel te mogen nemen aan het WK, beginnen sneue vormen aan te nemen. Voorzien van een pallet met antitankwapens beloofde coach Eduardo Vianda Charculo hele landenteams effectief te bedreigen, maar na drie weken heeft hij slechts één bardame weten te bewegen tot het gratis verstrekken van bier, en dit slechts nadat zij hem had uitgelachen om zijn verouderde vuurwapen.

Managuay bezet momenteel de 203de plaats op de FIFA-ranglijst, net achter Papoea-Nieuw-Guinea.

De vloek van Armstrong

Lance Armstrong, tot afgelopen vrijdag zevenvoudig Tourwinnaar

Met Neil Armstrong dood en Lance Armstrong beroofd van al zijn Tour de France-overwinningen rijst de vraag: zou ‘de vloek van Armstrong’ dan toch bestaan? Een top 3 van ellende van de Managuayaanse tak.

1.
Jacob Armstrong verruilt in 1885 de VS voor het beloofde land Managuay.
Hij brengt een goede gezondheid mee, een koffer vol gouden dollars en een zoon, John. Een prachtige toekomst gloort aan de horizon. Echter, bij aankomst op het station van Mataquintos rijdt een kruier tegen zijn voet. Armstrong loopt tyfus op, spendeert wanhopig al zijn geld aan de medische behandeling om slechts mee te maken hoe de artsen niet zijn voet, maar de romp van John amputeren. Beiden eindigen als sneue circusattractie.

2.
Manolo Prisko Armstrong leefde 45 jaar lang met een familie gordeldieren.
In 1902 omschreef hij tegenover een journalist zijn positie als ‘hun vriend, broer en zoon.’ Een dag later noteerde de journalist hoe de gordeldieren Armstrongs hoofd gebruikten voor een trefbalachtig spelletje.

3.
Luísa Armstrong was een achttienjarige maagd met een voorliefde voor wurgseks.
In 2012 vond zij de dood na een gewelddadige sm-sessie van vier uur met haar oudere minnaar, Gris. Na de sessie, toen zij haar halsband had afgedaan en Gris had gedag geblaft, struikelde Luísa over een potlood en viel met haar hoofd op de rand van een marmeren tafel.

Voetbalclub doodt cabaretier om kampioensschaal

Het clubmuseum van FC Puta Madre

MATAQUINTOS – Een Managuayaanse cabaretier die de kampioensschaal van voetbalvereniging FC Puta Madre wilde stelen, is door de club om het leven gebracht.

Dat bleek donderdagavond in het populaire tv-programma El Mundo Gira y Gira, waar cabaretier Teófilo Oronoco zijn opwachting zou maken. Tijdens de uitzending kreeg presentator Matías Nuevotemplo een telefoontje. ‘Dit is met de conciërge van het clubmuseum van FC Puta Madre,’ klonk het live. ‘Oronoco is helaas verhinderd. Hij stond vanmiddag zo lang naar de vitrine met de kampioensschaal te staren, dat we hem maar preventief hebben gewurgd, opgezet en naast de schaal in de vitrine geplaatst.’

Kennelijk wilde de clubleiding geen risico nemen: al twee keer eerder had Oronoco de kampioensschaal van FC Puta Madre gestolen, om die op televisie triomfantelijk tevoorschijn te toveren. Oronoco’s familie heeft bij de politie inmiddels aangifte gedaan van de moord. Die antwoordde: ‘Z’n verdiende loon, die klootzak stal altijd mijn pet als ik hem voor openbare dronkenschap een nacht in de cel had gezet. Wat zeg je Felipe, was dat iemand anders? Ach, m’n reet.’

Het impresariaat van Oronoco heeft zijn lopende theatertournee tot nader order opgeschort.

Toch Elfstedenrace, ondanks weersverwachting

Het parcours bij Alcazar: ‘nog iets te nat, maar bijna droog’

LA LIBERTINA – Tegen alle verwachtingen in gaat begin volgende week in Noord-Managuay de Elfstedenrace van start. De weersomstandigheden zijn er niet naar, ‘maar er is niets wat een smak geld niet kan regelen.’

Dat zei voorzitter Wílmer Wáffler van de vereniging De Noordelijke Elf Steden dinsdagavond tijdens een persconferentie. Mogelijk aast hij op subsidie om zwakke plekken op het parcours te repareren, maar waarschijnlijk wilde hij laten weten dat de organisatie open staat voor steekpenningen om de zeldzame autorally door de jungle toch te organiseren.

Sinds het invallen van de droogte in Noord-Managuay vorige week heerst in het land een ware Elfstedenkoorts. Praatprogramma’s op tv gaan alleen nog maar over de modder: zal die hard genoeg zijn om alle auto’s te dragen? Voormalige coureurs halen herinneringen op en maken zich zorgen over de drinkcapaciteiten van de jonge generatie, die tenslotte in elke stad op de route een voorgeschreven hoeveelheid gefermenteerde lamamelk moet drinken met een alcoholpercentage van tenminste 40%, het zogenoemde ‘pimpelen’.

Na het weekeinde zal blijken hoe diep de Managuayanen bereid zijn in de buidel te tasten voor een traditie die lijkt op sport, maar draait om motoren en drank. Heel diep, zo is de verwachting.

Monsterklus lonkt voor Boskalis: tweede Panamakanaal

Het Panamakanaal

MATAQUINTOS – Boskalis maakt kans op een monsterklus in Managuay. De militaire junta van dat land wil een waterweg aanleggen die moet concurreren met het Panamakanaal.

Boskalis zou de voorkeur hebben van het regime. Dat is goed nieuws voor de Nederlandse baggeraar, die begin deze maand nog in het nieuws kwam omdat een dochteronderneming steekpenningen zou hebben geboden aan ambtenaren uit Uruguay, een buurland van Managuay. Peter Berdowski, de voorzitter van de raad van bestuur, is dan ook uitgelaten: ‘We zitten in Zuid-Amerika natuurlijk midden in een omkopingsaffaire. Maar dat die zo snel zijn vruchten zou afwerpen, is ook voor ons een verrassing.’

Berdowski noemt Boskalis ‘goed ingevoerd’ in de kwestie van een transatlantisch kanaal. ‘We zijn vaker bij landen in de regio geweest die een eigen variant van het Panamakanaal willen. Nicaragua is er nu ook weer mee bezig.’ Van al die landen lijkt Managuay echter de slechtste kaarten in handen te hebben. Het ligt aan beiden zijden duizenden kilometers van de kust verwijderd, zodat een kanaal door Managuay per definitie een kanaal betekent door de buurlanden Brazilië, Paraguay, Bolivia en Peru. Dat zijn bovendien staten waarmee de militaire junta officieel op voet van oorlog verkeert. Berdowski ziet echter ook daar kansen voor Boskalis. ‘Iedereen denkt dat wij alleen maar polders en rivieren uitbaggeren. Maar heeft u onze loopgraven al eens gezien?’

‘Nobelprijs Literatuur nu echt naar Hammarskjold’

Sergio Sánchez Hammarskjold

PERFIDO – Vanmiddag om één uur maakt de Zweedse Academie bekend wie dit jaar de Nobelprijs voor Literatuur heeft gewonnen. De Managuayaanse kandidaat, Sergio Sánchez Hammarskjold, heeft goede hoop.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Sánchez Hammarskjold, nu al champagne?
Tja, ze zeggen dat je geen tasjes moet gaan naaien voor de krokodil gestroopt is, maar ach, het is al acht uur in de ochtend.

Waarom denkt u dat u dit jaar wél de Nobelprijs gaat winnen?
Ik heb een goed gevoel over de Zweedse Academie. Dat is een respectabel instituut vol wijze mannen die weten wat ze doen. Maar het is ook een kwestie van statistiek: als je kijkt hoe vaak een achtergebleven, door land omsloten, Zuid-Amerikaanse militaire dictatuur de Nobelprijs voor Literatuur heeft ontvangen – nul keer – dan is Managuay nu echt aan de beurt.

En verder?
Nou, ik ben dol op de serie The Killing.

Die is niet Zweeds. Die is Deens.
Ik heb een Zweedse naam: Hammarskjold. Via mijn moeder. Dat moet ze toch ook aan het denken zetten.

Heeft u ook een inhoudelijke reden waarom u denkt dat u de Nobelprijs voor Literatuur gaat krijgen?
Zoals u weet, schrijf ik functionele literatuur. Nu heb ik vorig jaar voor staatskrant El Tiempo een tijdje heel verdienstelijk de servicepagina’s gedaan, met daarin onder meer de werken Colofon, Zon- en Maanstanden en Lijst van Gewelddadige Incidenten in Mataquintos, San Luís en La Libertina.

Wij wensen u veel succes toe.
Proost!

Vakantieboekspel: Win een boek! (2)

U weet het inmiddels: nog maar een jaar en dan verschijnt 
Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. Bij wijze van voorpret geven we tot die tijd elke eerste week van de maand een gratis exemplaar weg! Althans, de belofte daarvan. U krijgt wel direct een aardigheidje thuisgestuurd.

Natuurlijk moet u er iets voor doen. In de maand juni luidt de vraag: wie is de man op de foto? Wie in de jaren 60 Managuay heeft bezocht, vindt dit een eitje. We zien uw biografie van deze persoon, eventueel vergezeld van een persoonlijke anekdote, graag tegemoet. Stuur uw oplossing naar info@managuay.info en maak kans op een gratis Vakantieboek!

‘Doping-Tour’ onthaalt farmaceuten als sponsor

La Ronda de Managuay voert dit jaar deels over de Managuayaanse pampa,
waar het ontwijken van lama’s de grootste uitdaging is


MATAQUINTOS – De Ronde van Managuay, die zaterdag van start gaat, heeft drie grote farmaceutische bedrijven binnengehaald als sponsor. In de Zuid-Amerikaanse ‘doping-Tour’ is het gebruik van epo verplicht.

Dat heeft de voorzitter van de Managuayaanse wielerbond, Sancho Merckx Caudillo, dinsdag bekend gemaakt. Het gaat om de geneesmiddelenfabrikanten Pfizer, GlaxoSmithKline en Roche, die elk een wielerploeg onder hun hoede nemen. ‘Laat ik eerlijk zijn: wij als organisatie zijn dolblij met deze kwaliteitsimpuls,’ zei Merckx Caudillo tijdens een persconferentie. ‘Door de heksenjacht in Europa waren we bang dat onze renners hun prestatieverbeterende middelen thuis zouden laten, maar nu we de producenten in huis hebben gehaald, verwacht ik een wedstrijd met verbluffende resultaten.’

Merckx Caudillo kondigde daarnaast diverse cadeautjes aan voor de deelnemende renners, waaronder ‘ruganaconda’s’ voor een constante massage tijdens het fietsen en rondemissen die je mag meenemen.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Vrouwendag

Vrouwen in Managuay

Aan de toog in tequilabar Zócalo in Mataquintos. ‘Internationale Vrouwendag? Internationale Snauwendag!’ bromt loodgieter Rico. ‘Internationale Klerenvouwendag,’ grapt Jorge, een boekhouder. ‘Kom, kom,’ sust ambtenaar Rosario. ‘Een vrouw heeft ook een positieve kant. O nee, dat is een batterij!’

Waar in Rusland vrouwen bloemen krijgen, mag de Managuayaanse mujer al blij zijn als haar man haar vandaag geld geeft om er een paar te kopen. Hoffelijkheid is hier geen gewoonte. Volgens sommigen ligt dat aan de cultuur van machismo, waarbij zij steevast wijzen op de regering-Jamón. De enige vrouw in het generaalskabinet is Virginia Ugarte Ramírez, als wachtmeester eerste klas enkel een ‘troeteltrutje’, en bovendien slechts minister van Linkse hobby’s, waaronder cultuur.

Toch is dat te simpel. Toegegeven, karweitjes als koken, wassen, strijken, dweilen, stofzuigen, bedden verschonen, boodschappen doen, kinderen opvoeden, het vuilnis buiten zetten, een kozijn vervangen, de badkamer betegelen, dakdekken, schoorsteenvegen, een muurtje metselen en het middelgrote hak- en breekwerk zijn nog steeds typische vrouwenklusjes, maar voor de rest zijn de taken in Managuay min of meer gelijk verdeeld.

Bovendien hebben vrouwen het voordeel dat zij – mits niet te onaantrekkelijk – zich op plaatsen kunnen manoeuvreren die voor veel mannen onbereikbaar zijn. Zo werd de negentienjarige Luísa Campaña twee jaar geleden bijna afgevaardigd naar het Eurovisie Songfestival, omdat zij bereid was tijdens het zingen van het lied ‘Caramba! (Where Is My Pantyhose?)’ uit de kleren te gaan. Het feest ging niet door omdat Zuid-Amerikaanse landen van deelname zijn uitgesloten, maar toch: een man was het nooit gelukt.

In tequilabar Zócalo hangt Rico over een serveerster. ‘Jij schenkt, ik drink. Dat is toch gelijkheid?’ Rosario en Jorge proberen een andere op schoot te trekken ‘voor een goed gesprek over emancipatie.’ Dan slaat de klok het middaguur. Eén voor één strompelen de mannen de straat op. Tijd voor siësta.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Aan alle bezoekers van bar Sexiboom

Beste bezoekers,

Op de eerste plaats: bedankt dat jullie afgelopen vrijdag in zulke groten getale naar Bar Sexiboom zijn gekomen om met ons een feestje te bouwen. Tot 21:30 uur was het weer een topavond.

Op de tweede plaats – en daarin geven wij de Militaire Politie groot gelijk – had nooit mogen gebeuren wat daarna gebeurde. Wij benadrukken nogmaals dat wij niet weten wie de bewuste schoten gelost heeft. Het was in elk geval niet Vicente, de broer van Manolo, want als iemand nog een doodshoofdaapje zou missen als het voor zijn geweerloop de lambada danste, dan is het Vicente wel.

Ook is ons helaas (nog) onbekend door welke technische oorzaak het licht uitviel. Mogelijk zijn enkelen van jullie, gewond, tegen een lichtschakelaar gevallen. Dat spijt ons zeer. Ook de daaropvolgende commotie betreuren wij enorm. Tegen de onheus betaste dames kunnen wij alleen maar zeggen: onthoud dat het dragen van uitdagende kleding risico’s met meebrengt! Onze huisregels hebben die boodschap altijd uitgedragen, ook al staat het misschien nergens expliciet vermeld.

Op de derde plaats betreuren wij dat bovenstaande situatie heeft geleid tot een extra onderzoek van de Federale Belastingdienst. De resultaten hebben ons geschokt. Het doet pijn om te zien hoevelen van jullie ons personeel onder druk hebben gezet om te voorzien in een vraag naar middelen als ghb, amfetamine en verrijkte mangopulp. Sommige van onze medewerkers hebben zich in de schulden gestoken om reizen naar laboratoria in Brazilië te bezoeken, louter en alleen zodat jullie de spanning op school wat beter aankunnen.

Door deze onverwachte inkomsten is de directie de afgelopen jaren het overzicht op de financiële administratie helemaal kwijtgeraakt. Wij willen de Federale Belastingdienst dan ook bedanken voor het wijzen op de boekhoudkundige fouten die zijn gemaakt. Wij hopen dat het zakelijke overleg in Parijs van de komende drie weken tot een goede verstandhouding zal leiden met de heer Barroso Sánchez, Hoofdinspecteur van de Belastingdienst, en zijn echtgenote.

Rest ons nog te zeggen, dat het met Wilson en Fernando relatief goed gaat. Zij zullen komende donderdag ontslagen worden uit het ziekenhuis, mits de protheses dan inmiddels wél op de juiste plekken zijn aangebracht. Jongens, wij zijn ervan overtuigd dat jullie gaan bewijzen dat voor het shaken van een rum-papaja-cocktail één hand meer dan genoeg is!

Hopelijk zien wij elkaar spoedig terug onder een goed gesternte, én op een andere plek. Want laten we wel wezen: het stonk er toch naar muizenkak.

Ons hart klopt met dat van jullie,

De directie van Bar Sexiboom,

Manolo ‘Kalashnikov’ Pañales
Emilio ‘Muhammed Ali’ Esteban