Berichten

Geplaatst op

De pot-verwijt-de-ketelste situaties uit de geschiedenis

Saadi Kadhafi, toen zijn vader nog heerste over Libië

UTRECHT – Saadi Kadhafi beschuldigt het nieuwe bewind in Libië van een ‘barbaarse executie’ van zijn vader en van ‘grotesk misbruik van de lijken’. Kadhafi is de zoon van ex-dictator Muammar Kaddafi, die 42 jaar lang in het zadel zat en naar schatting tienduizenden doden op zijn geweten heeft.

Ook de Managuayaanse geschiedenis staat bol van voorbeelden waarin de spreker niet echt recht van, eh, spreken had.

1723 – ‘Kom, doe niet zo wreed.’ Gouverneur Isidoro Burgos y Algarve eist applaus van 72 krijgsgevangenen die op het punt staan onthoofd te worden, maar voor wie Burgos y Algarve wél een zacht kussentje op het hakblok heeft geregeld.

2010 – ‘Iets meer vanuit je buik.’ Felipe Valdispetti (12) tegen Jeremy Fuentes (21) na diens auditie voor de talentenjacht The voice of Managuay. Bij Valdispetti’s eigen auditie draaide geen jurylid zich om, vanwege – zoals ze later bekenden – zijn ‘kraaiachtige stemgeluid.’ Fuentes won uiteindelijk de wedstrijd.

1942 – ‘Volgens mij heb je weer met je neus gekeken.’ De Managuayaanse luchtvaartpionier Federico Fotze tegen zijn assistent tijdens het neerstorten van het prototype F1, een vliegtoestel waaraan Fotze zeventien jaar lang had gesleuteld. Kort voor het opstijgen had hij zijn assistent verzocht om ‘nog even wat schroefjes aan te draaien.’

Geplaatst op

Ook slager vindt balans tussen werk en privé


DON BOSCO – Héctor Stanislao, slager uit Don Bosco, heeft lang gezocht naar een goede balans tussen zijn werk- en privéleven. De uitkomst: zijn echtgenote en acht kinderen werken vanaf vandaag mee in de slagerij.

‘Zo zien we elkaar ook nog eens vaker,’ aldus de glunderende ondernemer. ‘Normaal zag ik mijn familie pas om elf uur ’s avonds terug. Nu beginnen we om drie uur ’s ochtends – gezamenlijk – met het uitbenen van een varken.’
‘Ik zag Héctor vroeger niet zo vaak. En als hij dan ’s avonds thuiskwam, sloeg hij me meteen met de riem. Nu zie ik hem de hele dag, maar hij slaat me maar vier of vijf keer. Relatief gezien is onze relatie er dus minder gewelddadig op geworden,’ aldus een lachende Mercedes Stanislao, echtgenote van Héctor.
‘Ik snapte nooit waarom papi zo naar varken stonk. Nu ruik ik zelf ook zo,’ aldus een knipogende Wálter Stanislao, Héctors derde zoon.
Nou Héctor, jij hebt het goed voor elkaar!
En u? Hoe balanceert u tussen werk en privé?
Dit bericht maakt onderdeel uit van de Postbus 43-campagne ‘Balanceren doe je zo’ van het Ministerie van Propaganda.
Geplaatst op

Economie: Transport

De M1, de snelweg van Chuco naar Mataquintos, is de belangrijkste verkeersader van het land. Hij is echter dringend aan renovatie toe: alleen al dit jaar bezeerden zeven lama’s hun hoeven aan het wegdek.

Geplaatst op

‘Curaçao moet banden met Nederland verbreken’

De ontslagen premier Gerrit Schotte van Curaçao

WILLEMSTAD – Managuay heeft Curaçao opgeroepen uit het koninkrijk der Nederlanden te stappen. De uitnodiging is voor de zekerheid naar beide regeringen op het eiland gestuurd.

Op Curaçao ontstond afgelopen zaterdag politieke onrust toen de gouverneur van het eiland, een vertegenwoordiger van koningin Beatrix, een nieuwe interim-regering benoemde. De ontslagen premier Gerrit Schotte noemt dat een staatsgreep en weigert het regeringsgebouw te verlaten. Een ‘schandalige’ gang van zaken, zegt het Managuayaanse staatshoofd generaal Jamón in een verklaring.

‘Natuurlijk is het prima dat van hogerhand regeringen worden omvergeworpen,’ stelt Jamón, ‘maar niet door iemand van een ander volk, en zeker niet door een vrouw.’ Hij vervolgt dat ‘de militair-democratische republiek Managuay laat zien dat Latijns-Amerikaanse volkeren prima in staat zijn dictaturen van eigen makelij voort te brengen.’ Dat Schotte beschuldigd wordt van banden met de maffia, is volgens de generaal van ondergeschikt belang. ‘Sinds wanneer is dat een probleem? Kijk naar Suriname.’

Jamón zegt te weten wat de Curaçaoënaars willen: ‘rust en stabiliteit, zoals bij ons.’ Mogelijk doelt hij daarmee op het statistische gegeven dat in Managuay – heel voorspelbaar – elke zes jaar een andere regering aan de macht komt door middel van een staatsgreep. Volgens dat schema zou Jamón dit jaar nog ruim baan moeten maken voor de maoïstische rebellen. Daarvan rept de verklaring echter niet. UPDATE Demissionair premier Gerrit Schotte heeft naar verluidt vanochtend (Nederlandse tijd) het regeringsgebouw Fort Amsterdam in Willemstad toch verlaten.

Geplaatst op

Boyband Los Cojones herenigd

Persfoto van Los Cojones anno 2010

SAN PEDRITO – De Managuayaanse muziekformatie Los Cojones, die in de jaren negentig furore maakte in heel Latijns-Amerika, gaat weer optreden. 

De hereniging van de vier hartenbrekers van weleer begon bij een toevallige ontmoeting van voormalig leadzanger ‘Didi’ Vaffanculo met ex-bassist ‘Nono’ Chulango. ‘Nou ja, toevallig,’ lacht Didi, op straat in San Pedrito. ‘Ik moest verhuizen van blok C naar blok D van het Monstro [de plaatselijke penitentiaire inrichting, red.], en daar maakte Nono de dienst uit.’ Tijdens hun gewelddadige uitbraak besloten de twee om weer te gaan zingen.

Didi bestrijdt dat het de bandleden alleen om geld te doen zou zijn. ‘We treden op uit puur artistieke overwegingen,’ stelt de voormalige superster, terwijl hij zich buigt over een vuilnisbak bij een vestiging van kipknotsenrestaurant El Pollo Loco. ‘We genieten ervan om weer samen te werken.’ Details over de aanstaande tournee zijn nog niet bekend vanwege onenigheid over de te spelen nummers en de verdeling van de vrouwelijke fans.

Los Cojones maakte furore met hits als ‘Es un chihuahua en tu bolsillo (o te gusta encontrarme)?’ (‘Is dat een chihuahua in je broekzak (of ben je gewoon blij me te zien)?‘), ‘Eres la mantequilla sobre mi panocha’ (‘Jij bent de boter op mijn maïskolf‘) en ‘Dígame gracias por eso techo de chapa ondulada (cariño)’ (‘Zeg dan bedankt voor dat golfplaten dak (schatje)’).

Geplaatst op

Managuay live: College Managuayaanse cinema

Komt dat zien! Persbureau Managuay verzorgt een minicollege in Utrecht, in samenwerking met het Latin American Film Festival (LAFF), dat van 7 tot 12 mei in de Domstad plaatsvindt. Hieronder volgen het persbericht en links.

—
PERSBERICHT
In Managuay is film verheven tot kunst – de kunst van het betere jatwerk, welteverstaan. In het Zuid-Amerikaanse land worden kaskrakers uit Hollywood schaamteloos nageaapt, gekopieerd en verknipt. El Shawshank Redemption en Bonnie y Clyde zijn er het slachtoffer van. Geen wonder: de militaire junta staat bijna niets anders toe dan pulp of propaganda. Zoals Het bloedbad bij San Fernando, een in real time nagespeelde veldslag van dertien uur, met gedwongen medewerking van 2300 politieke gevangenen en daklozen. Toch kent de Managuayaanse cinema zijn lichtpuntjes. Regisseurs als Andrés Papachango, Manolo Pipón en Francisco ‘El Toro’ Estigue oogsten internationale verachting. En de ‘Nieuwe Golf’ van de jaren negentig deed, behalve de kwaliteit, ook de kosten dalen.

Welke film ligt er ‘op het snijvlak van erotiek en origami’? En wat is dat met The Silence of the Llamas? Na dit minicollege van drs. Roger Abrahams kunt u beargumenteren dat de Managuayaanse cinema nog niet tot volle wasdom is gekomen – en terecht.

Datum + tijd: zaterdag 11 mei, 15:00
Locatie: Bibliotheek Utrecht
Entree: gratis

—
LINKS
Evenementen tijdens het LAFF
Bibiliotheek Utrecht

Geplaatst op

Dissident: ‘Gordon Brown welkom in Managuay’


MARACAS – Gordon Brown, sinds gisteren ex-premier van Groot-Brittannië, is van harte welkom in Managuay. Dat heeft de bekende dissident Juan Lapa Benoli van antimartelorganisatie ‘Een lager voltage graag’ gezegd.

Volgens Benoli past de gehandicapte, maar hyperintelligente Brown perfect in de Managuayaanse cultuur. ‘Wij hebben hier een toevluchtsoord voor slechtziende gladjanussen,’ zo liet Benoli vanuit zijn ballingsoord Maracas weten. ‘En dat heet: het kabinet.’
Nadat de dissident gisterenavond een pakje sigaretten ging halen, is overigens niets meer van hem vernomen.
Geplaatst op

‘Laatste Avondmaal bestond uit snacks’

Het Laatste Avondmaal

LA LIBERTINA – Het laatste hapje waar Jezus Christus zich te goed aan deed, was waarschijnlijk een kipknots.

Dat zegt professor Felisbelo Sá van de Katholieke Universiteit van La Libertina in Managuay. Sá combineerde aanwijzingen uit diverse bronnen en concludeerde dat de dis van Christus en zijn discipelen was bezaaid met calorierijke kleinigheden, zoals gefrituurde kipknotsen, een stoofpotje van kikkererwten, aubergines en couscous overgoten met een laag gesmolten schapenkaas en – volgens Sá de favoriet van de Messias – een licht aangebrande puree van geitenmilt. Of het lijden van Christus iets met een verhoogde bloeddruk te maken heeft, kan Sá niet zeggen.

Het onderzoek werd mede mogelijk gemaakt door voedingsmiddelengigant Chihuahua S.A., dat vandaag een nieuwe hapjeslijn start middels de campagne ‘Hemelse snacks – Wat vet genoeg was voor de Verlosser, is toch zeker vet genoeg voor jou?’

Geplaatst op

Hogere zorgpremie: het kan ook anders

Ziekenhuismedewerkers vieren het in leven blijven
van een patiënt na de operatie

Terwijl de achterban van de VVD protesteert tegen de hogere zorgpremie, kijken experts naar Managuay. Dat straatarme land in Zuid-Amerika lijkt een derde weg gevonden te hebben in de gezondheidszorg: zorgpremies afhankelijk van status, plus meer efficiëntie. Een interview vanuit ziekenhuis Buena Esperanza in Mataquintos.

Door Jens Mikkelsen

Dokter Nelson Maldonado, u bent hersenchirurg en u gaat straks een patiënt opereren. Hoeveel moet die persoon daarvoor betalen?
Niets.

Maar de gezondheidszorg in Managuay is toch niet gratis?
Nee, maar het is een kolonel. Als ik die laat betalen, komt hij volgende maand terug met een paar collega’s om mijn arm te amputeren. En da’s wel gratis.

Hoe zit het met gewone Managuayanen?
Die moeten vooraf betalen natuurlijk. Dat klinkt harder dan het is: we proberen in het ziekenhuis zo goedkoop mogelijk te werken. ‘Managuayaanse efficiëntie’ noemen we dat.

Wat is dat dan, Managuayaanse efficiëntie?
Gewoon, zuinig zijn. Gebruikte naalden even schoonpoetsen met een doekje, luiers uitspoelen onder de kraan. En deze week bijvoorbeeld is de babyafdeling onderbezet, én moeten we van de overheid tijdelijk radioactief afval opslaan. Nou, dan schuif je de wiegjes aan de kant en zet je een paar vaten uranium neer.

Maar dat is toch niet gezond?
Nee, maar wel handig. ’s Avonds gaan hier de lampen uit, maar als je een van die baby’s op je schouder zet, heb je geen zaklamp meer nodig.

Bent u eigenlijk wel geschikt voor dit beroep?
Sorry, ik moet nu naar de operatiekamer.

Veel succes.
Ach, ik geef toe: ik ben geen foutloze hersenchirurg. Maar mijn aderlatingen zijn fenomenaal.

Geplaatst op

Het is weer papajatijd


Managuaywatchers hadden het al in de gaten: in de vrolijkste bananendictatuur van Zuid-Amerika is het weer papajatijd. Dat heeft niets met het oogsten van fruit te maken – pas op, dat zou werken betekenen – maar alles met de afwezigheid van nieuws. Een soort komkommertijd dus. Waar komt de term ‘papajatijd’ eigenlijk vandaan?

Heinrich Descanso van het Overheidsinstituut voor Militaire en dus ook Volksgeschiedenis: ‘Daar is een leuke anecdote aan verbonden. Helaas zijn sommige onderdelen strikt geheim, maar het is toch de moeite waard. In 1892 stapte een generaal, laten we hem Benedicto noemen, in een bepaalde stad in dit land uit de trein. Hij was op weg naar een groot militair evenement dat buiten ieders weten plaatsvond in die stad. Maar op het moment dat Benedicto op het terrein aankwam, botste hij op een niet nader te noemen persona non grata, van een verboden organisatie die trouwens ook niet bestaat, maar als logo een papaja voert, waardoor een handgemeen ontstond dat uit uitmondde in een geheime revolutionaire beweging die ook een zekere politieke vertakking heeft gekend en sindsdien bewust uit de geschiedenisboekjes wordt gehouden.’

Weten we dat ook weer.