Democratie à la Poetin is ‘verleidelijk’

Vladimir Poetin, premier en aanstaand president van Rusland, brengt zijn stem uit

MANAGUAY – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft de democratie in Rusland ‘verleidelijk’ genoemd. Hij is geboeid door ‘de prikkelende combinatie van verkiezingen enerzijds, en minachting van de kiezer anderzijds.’

Dat zei een woordvoerder zondagavond, direct nadat bekend werd dat Vladimir Poetin volgens exit polls al na één stemronde terugkeert naar het ambt van president van Rusland. Managuay stuurt een speciale commissie naar Moskou om de democratie aldaar nader te onderzoeken. ‘Generaal Jamón is erg gecharmeerd van sommige aspecten,’ aldus de woordvoerder, ‘zoals het verschijnsel van de draaideurstemmers.’ Dit zijn pro-Poetin-kiezers die per bus van stembureau naar stembureau zijn gereden om steeds opnieuw hun stem uit te brengen. ‘Al geef ik toe dat dit fenomeen in Managuay op moeilijkheden zou stuiten, gezien de toestand van ons wegennet.’

De Zuid-Amerikaanse bananendictatuur Managuay kent al jaren een eigen model van democratie, ‘de Derde Weg’. Daarbij heeft niet de bevolking, maar generaal Jamón stemrecht. Oppositie is er amper. Iemand als de Russische communist Zioeganov, die als tweede eindigde en de verkiezingen ‘absoluut oneerlijk en waardeloos’ noemde, is in Managuay moeilijk denkbaar. Toch zou Jamón daar niet bang voor zijn. ‘Ach, politieke gevangenen zul je altijd hebben,’ schamperde de woordvoerder. Om zich direct daarna te corrigeren: ‘Pardon, ik bedoel natuurlijk: mensen met een afwijkende mening.’

Kom schieten bij Gevangenis Nr. 9!

Ook vrijgezellenfeesten zijn van harte welkom!

Nog geen plannen voor het weekend?
Kom schieten bij Gevangenis Nr. 9 in La Libertina!

De schietbaan van het Managuayaanse leger bevindt zich net buiten het gevangeniscomplex en staat twee dagen per week open voor bezoekers. Al onze instructeurs zijn officieren met een kwalificatie (soms zelfs in het hanteren van vuurwapens). Bekijk onderstaande prijslijst met een greep uit de beschikbare schietoefeningen!* De genoemde gedetineerden werken graag mee, want laten we eerlijk zijn: met zijn twintigen in een cel is ook geen pretje.

LISTA DE PRECIOS

  • Schieten op doel (30 m afstand, gevangene)
    – 100.000 pesos
  • Schieten op doel + (30 m afstand, politieke gevangene) – 200.000 pesos
  • Schieten op bewegend doel (30 m afstand, gevangene met jeukpoeder) – 200.000 pesos
  • Schieten op bewegend doel Ladies Night (30 m afstand, naakte gevangene met jeukpoeder) – 300.000 pesos
  • Vrijgezellenfeest (rubberen kogels, vrijgezel in lamapak) – 500.000 pesos
  • Vriendenfeest (echte kogels, gedetineerde in lamapak) – 800.000 pesos
  • Schuttersfeest (5 gedetineerden onder elkaar aan paal gebonden) – 1.000.000 pesos
  • Schuttersfeest de luxe (5 palen met elk 5 gedetineerden onder elkaar) – 3.000.000 pesos

* Bij alle oefeningen wordt gebruikt gemaakt van kalasjnikovs, tenzij een razzia onder gedetineerden andere vuurwapens heeft opgeleverd die de instructeurs willen uitproberen.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Mijnbouw

Mijnbouw in Managuay

Manuel Peminto de Flor werpt een rotje de mijnschacht in. ‘Laat je zien!’ Na een knal verschijnt een bestoft koppetje in de lichtbundel van zijn zaklamp. ‘Octavo!’ roept de mijnbouwdirecteur lachend. ‘Dit is mijn zoon, een van de beste gruisrapers van de schacht. Zeven jaar oud, maar een zoon van zijn vader!’

Terwijl Nederlandse topmannen worstelen met het combineren van werk en privé, komt de oplossing uit Latijns-Amerika. ManaMinas, het staatsmijnbedrijf van Managuay, wil ver gaan om haar medewerkers tegemoet te komen. Toen Peminto de Flor klaagde dat hij zijn kinderen te weinig zag, werd hij ontboden op het ministerie van Economie en Mosterdgas. Aanvankelijk voor gedwongen elektroshocktherapie, maar al snel volgde een aanbod: of hij zijn gezin niet – kosteloos – mee wilde nemen op de werkvloer? Nu werken zonen Octavo (7), Juan Rafael (6), Silvio (5) en José (3) in de mijn. Echtgenote Mercedes (42) en dochter Daniela (8) doen de toiletten. Peminto de Flor: ‘Zelf zit ik natuurlijk gewoon op kantoor, maar toch: het idee dat ze vlakbij zijn, stelt me ontzettend gerust.’

Een nadeel is er ook: mijnbouw in Zuid-Amerika kan levensgevaarlijk zijn. Iedereen herinnert zich de oefening in Minas de Chuco in 2010, die aan de buitenwereld moest tonen dat Managuay grote mijnongelukken kan voorkomen. Een ereloge vol militaire kopstukken moest toekijken hoe 237 reddingswerkers in een mijnschacht afdaalden, waarna de liftkabel brak en de schacht het onder luid geraas begaf. Met de militairen gaat het inmiddels weer goed.

‘Onze mijn is een veilige mijn,’ bezweert Peminto de Flor. Op dat moment stort met een hevig gekraak het bovenste deel van de mijnschacht in. De directeur trekt bleek weg. ‘Is Silvio nog beneden?’ vraagt hij. ‘Ja,’ antwoordt Octavo. Peminto de Flor zucht diep. Hij snikt. ‘Zo’n goedkope kracht krijgen we niet snel meer terug.’

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Boskalis: ‘Managuay wil Eyjafjallajökull’


PAPENDRECHT – Baggerbedrijf Boskalis gaat wellicht de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull naar Zuid-Amerika verslepen. Volgens topman Peter Berdowski is Managuay onder de indruk van de vulkaan. ‘Zo’n aswolk willen ze daar ook.’

De militair-democratische republiek is gecharmeerd van de aswolk, die in grote delen van Noord- en West-Europa het vliegverkeer heeft lamgelegd. ‘Op dit moment hebben ze alleen een dam waarmee ze Paraguay gedeeltelijk onder water kunnen zetten,’ vertelt Berdowski na een telefonisch onderhoud met Managuayaanse ambtenaren. ‘Maar zo’n junta is natuurlijk altijd op zoek naar meer.’
Technisch en logistiek is de operatie volgens de baggeraar geen probleem. ‘Die vulkaan ligt helemaal in het zuiden van IJsland. Kwestie van goed boortje kiezen en dan hak, hak, hak. Daarna hijs je ‘m op een zwembandje, wel redelijk groot denk ik, en dan is het van tuf, tuf, tuf.’
Toen uw verslaggever meldde dat Managuay geen zeehaven heeft, werd hij ‘een linkse zeikerd’ genoemd en op straat gezet.

‘Schoenenmerk Sacha schuldig aan plagiaat’

De Aztec-schoen of ‘Ponshoe’, met ponchoprint, van Sacha

AMSTERDAM – Schoenenmerk Sacha maakt zich mogelijk schuldig aan plagiaat. Het gaat om de zogenoemde Aztec-vrijetijdsschoen met een Latijns-Amerikaans motief.

Dat zegt Sancho’s Oncho’s, een Nederlands bedrijf dat poncho’s uit het Zuid-Amerikaanse Managuay vermaakt tot kleding. Bestuursvoorzitter Sancho: ‘Wij werken al maanden aan een sneaker met ponchoprint, de Ponshoe. Dus wij vinden dit wel heel toevallig.’ Sancho’s Oncho’s bracht in 2011 de goed verkopende ‘pantaloncho’ op de markt en brak in de zomer van vorig jaar door met de ‘bikinoncho’.

Het bedrijf weet nog niet hoe het gaat reageren, maar dat juridische stappen zullen worden ondernomen, staat vast. ‘Alleen via de rechter kan Sacha dit goedmaken,’ aldus Sancho. ‘Maar een goed paar cowboylaarzen zou ook leuk zijn.’

Sancho’s Oncho’s adverteert onder meer in Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek.

Wat is dit? IV, slot

Met rasse schreden naderen we de ontknoping van het drama rond de verdwijning van onze trouwe lezer, de heer Thom Pak Phnau, en de vraag: wat staat er in godsnaam op bovenstaande foto?

Een laatste inzending, afkomstig van de heer Jorg Adder, zou wel eens de waarheid kunnen bevatten. Adder schrijft: ‘Beste Jens, de buurjongen van de neef van mijn oudoom begon op Boliviahaatdag altijd mooie verhalen te vertellen [over] hoe zij de Boliviaanse panfluitisten probeerden te verjagen. Daarbij had hij het eens over [het] bij elkaar drijven in tunnels en over Indiana Jones-achtige vallen [zie onderstaande illustratie]. Ik denk dat [het voorwerp op de foto] een testbal is.’

En daar zou Jorg Adder wel eens gelijk in kunnen hebben! Met het verschil dat het om een testbal gaat in een val die door de maoïstische rebellen wordt gebruikt. Immers: er is nieuws over het lot de heer Thom Pak Phnau. De redactie van Managuay.info heeft eerder deze week een fotorolletjeshouder ontvangen met een duim erin. Het zou gaan om de duim van de heer Pak Phnau. Op een begeleidend briefje staat: ‘Wil je meer zien, dan moet je betalen. De maoïstische rebellen.’

Een schande, waaraan wij nooit zullen toegeven. Dat zou de heer Thom Pak Phnau als geen ander begrijpen. Sterkte, Thom Pak Phnau!

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.info

Intimidatie drukt sfeer negende etappe

De val van Raborenner Johnny Hoogerland, die niets met onderstaand verhaal te maken heeft

LA LIBERTINA – Ruim een week in de race begint het sommigen te dagen dat een militaire dictatuur niet de beste plek is voor een internationale wielerwedstrijd.

De negende etappe van de Ronde van Managuay werd zondag gedomineerd door een bizar incident. Spanjaard José Fernando Pilque werd 35 kilometer voor de streep aangereden door een begeleidende auto van Team Ejército, de ploeg van het Managuayaanse leger. In zijn val nam Pilque de Nederlandse renner Gérard Vaessen mee, die langs de kant van de weg tussen een kudde fluimende lama’s belandde. Hij moest door zijn ploegleider worden bevrijd. De begeleidende auto van Team Ejército was overigens een T-100-tank, van Sovjet-Russische makelij.

Het incident roept vragen op over de omstandigheden waarin de Ronde van Managuay plaatsvindt. Vorige week woensdag maakte de Managuayaanse wielrenbond al bekend dat bij de uitstippeling van het parcours – met name rond drijfzanden in het jungleachtige noorden – maar liefst drie verkenners zijn zoekgeraakt. Slechts een van hen is teruggevonden, of dat wil zeggen: zijn lijk.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Eindejaar

Vreugdevuur in San Cristóbal, 31 december 2012

Ramira (17) rookt doodgemoedereerd een shaggie op het plein van San Cristóbal, een stadje in de Managuayaanse Andes. Vriendin María (18) veegt met anderen de restanten van het nieuwjaarsvuur bijeen. Elke keer als deze haar een nagloeiende stoelpoot of speelgoedbazooka toeslingert, duikt Ramira opzij. ‘Gevaarlijk? Welnee,’ lacht ze. ‘Iedereen heeft hier derdegraads brandwonden in januari.’

Jaarwisselingen in Managuay zijn berucht. Het patroon is dit: met Oud en Nieuw vallen honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen. Zo ook dit jaar. De werkelijkheid is echter anders: metropool Mataquintos snoof tot het ochtendgloren, in het jungleachtige noorden slingerde men naakt aan lianen en op de pampa’s van het zuiden vonden weer de met drank overgoten lamarodeo’s plaats. En in de Andes, in het westen, streefde elk plaatsje naar het hoogste vreugdevuur. 

Dit jaar streek San Cristóbal met de eer: de vlammen reikten wel 21 meter hoog. Het resultaat van gemeenschapszin, stelt Geraldo Puños (59), een van de vegers op het plein. ‘Aan de brandstapel draagt iedereen zijn steentje bij,’ zegt hij. ‘Een oud kastje, een stoel.’ Zelfs de overheid deed mee: de Immigratiedienst doneerde zevenhonderd in beslag genomen panfluiten van illegale Bolivianen, en één beenprothese.

Het vreugdevuur is simpelweg een traditie in San Cristóbal. Na middernacht vormen de mannen uit het stadje een kring en dansen er zo dicht mogelijk tegenaan. Wie als eerste zijn snor schroeit, krijgt – behalve rode blaren in zijn gezicht – de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.

Ramira lacht: afgelopen maandag was zij zo’n scholiere. ‘Ik wist van toeten noch blazen, ik vond er niks aan. Toen hij zijn vriendengroep ging halen, ben ik hem snel gepeerd!’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Toerisme: De begraafplaats van Chuco

Volgens sommigen is de begraafplaats van Chuco – met zijn grafzerken van opgesteven lamakak en zijn ronddolende weduwnaars met wapperende vesten, een geopende fles tequila in de hand en een wolfsblik in de ogen – een culturele parel van jewelste en een terechte bestemming voor een oneindige rij toeristenbussen uit binnen- en buitenland.
Dat is echter niet het geval.

FOLDER: Het vreugdevuur van San Cristóbal

Beste toerist,

Gaat u Oud en Nieuw vieren in San Cristóbal, Managuay? Leest u deze folder dan goed. Het feest van het vreugdevuur is een lokale traditie, maar wordt door buitenlandse gasten niet altijd goed begrepen. U mag weliswaar zelf voorwerpen op de brandstapel gooien, maar niet zomaar alles. In deze folder ziet u voorbeelden van wat u wel en niet mag verbranden.

WEL MAG U VERBRANDEN:
Meubels:
Kinderspeelgoed:
Bezittingen van onproductieve burgers:

NIET MAG U VERBRANDEN:
Wetenschappelijke werktuigen:
Instrumenten ter bewaring van openbare orde en gezag:
Boeken over bevriende staatshoofden:
Bruikbare wapens:
En wapens in de vorm van een snor.


Ik wens u veel plezier,

Generaal Rufus Vendetta Malpenso
Minister van Propaganda en Onderwijs

Natuur: Jerónimos

De watervallen van Jerónimos ontstonden – zegt de brochure van het lokale toeristenbureau – toen aartsengel Gabriël tranen van geluk plengde bij het zien van de mooie Managuayaanse vrouwen. Hoogstwaarschijnlijk kent het water echter een minder poëtische oorsprong: de koeltoren van de aanpalende kerncentrale staat in de volksmond bekend als ‘het lekke mandje’.