Berichten

Geplaatst op

Generaal Jamón wint tv-debat


MATAQUINTOS – In een buitengewoon saai tv-debat is generaal Jamón, zoals verwacht, gisteren als winnaar uit de bus gekomen. De vier uur durende tv-uitzending liet het Managuayaanse staatshoofd als vrijwel enige spreken.

Presentator Oli Mungo Chávez introduceerde, na een kort welkomstwoord, zwetend de generaal, waarna een langdurig applaus losbarstte. Daarop nam Jamón het woord en richtte zich ruim drie uur en drie kwartier lang tot de natie. De enige interruptie kwam na drie uur en twintig minuten van de liberale leider Marco Ruteño, die naar het toilet moest.
 

Het was het enige spannende moment van het debat: Jamón reageerde als door een wesp gestoken en eiste dat Ruteño zijn blaas beheerste ‘als een man’. Tevens bleek met deze interruptie dat alleen de microfoon van Jamón echt was, en die van de vier politieke leiders van opgesteven papajapulp. Ruteño verliet huilend de studio.    

Het laatste kwartier van de uitzending was bedoeld voor debat tussen de overgebleven politici, maar door gebrek aan geluidsversterking, en een reclameblok van elf minuten, kwam dat nauwelijks uit de verf.

Overigens zijn de politieke partijen in de militair-democratische republiek Managuay het op vrijwel alle fronten eens. Politici strijden voor hun eigen hachje tijdens de campagne voor de algemene benoemingen van 9 juni aanstaande. Dan deelt generaal Jamón het nieuwe parlement in.

Geplaatst op

Het ‘Venetië van Zuid-Amerika’

‘Ziehier, het Venetië van Zuid-Amerika!’ Zo juichten Europese intellectuelen toen zij in de jaren 1920 Mataquintos bezochten. Maar al bij hun tweede gondeltocht kwamen ze erachter dat het ‘netwerk van kanalen’ in feite de vertakkingen waren van het openbaar riool.

Op de foto Riool nr. 14, dat sinds kort droog staat. Het is omgeleid naar de Araná, de rivier van de stad, die immers veel centraler ligt.

Geplaatst op

REISGIDS 2013 (9, slot): Casa Porco

Varkenslever in Casa Porco (kinderportie)


Wat? Eten
Waar? Casa Porco, Mataquintos
Prijs? $
Casa Porco in Mataquintos is een typisch Managuayaans eettentje voor gezinnen: grote porties, goedkope wijn en gratis cigarillo’s voor de kleintjes. Op het menu staan onder het kopje Vegetarisch de woorden ‘ha ha ha’. Toen wij om een salade vroegen, kregen we een portie varkenslever, extra groot.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sint-Cerberus

Kindertekening van Sint-Cerberus

Avond. De kachel zoemt, buiten bromt een lama. De zeven kinderen van Paco en Panchita slaken een gaap – en op dat moment knalt de deur open. ‘Vrolijk Sint-Cerberus!’ Een prikkende nevel vult de ruimte. Drie zwartgeverfde mannen stormen naar binnen en bekogelen met ontelbare harde brokken de kleintjes, die huilend en gillend het erf op stuiven. Dan sjokt een man met een rode mijter, rode poncho en een stok de kamer binnen. Oom Diego – want die is het – ploft neer in een fauteuil. ‘Zo. Nu eerst een tequila.’

De Managuayaanse Sinterklaas heet Sint-Cerberus en is een kindervriend op wie niet alle kleintjes zich verheugen. Met San Cerbero verkleden vaders en ooms zich als een christelijke heilige – of als diens hulpje Pedro el Negro – om hun kroost te verrassen. Aangezien het feest echter wordt gezien als een excuus om het collectief op een zuipen te zetten en de verrassing bestaat uit een wolk pepperspray en een spervuur van keiharde snoepjes (de cagarrutas), houdt menige Managuayaanse kleuter er een trauma aan over.

Vorig jaar werd in Mataquintos zelfs een opvanghuis geopend voor slachtoffertjes van de goedheiligman. De opening werd ontsierd door een menigte aangeschoten Sint-Cerberussen voor de ingang, die tientallen in brand gestoken kinderknuffels naar binnen probeerden te gooien en de Managuayaanse versie brulden van ‘Ach vaderlief, toe drink niet meer’.

Als alle kinderen weer rustig in bed liggen, schenken Paco en Panchita een borrel in. Ze bedanken oom Diego. Wat is eigenlijk de lol van het feest? Paco: ‘Degene die Sint-Cerberus speelt, heeft een goede tijd.’ Panchita lacht: ‘Maar die is dan ook dronken.’ Dus iedereen is opgelucht als Sint-Cerberus eind december weer vertrekt? ‘Jazeker,’ roept oom Diego vanuit zijn fauteuil. ‘Dan kunnen we die mormels tenminste weer zónder poespas de stuipen op het lijf jagen!’
Noud Nijssen

Foto Persbureau Managuay

Deze culturele reportage was eerder in afwijkende vorm te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Beroemde Managuayanen: Jorge Vacaflor

Jorge Vacaflor (1983) vervulde een jongensdroom: begonnen als verkoper van speelgoedautootjes, maakte hij furore als coureur op het levensgevaarlijke racecircuit van Mataquintos. Al op zeventienjarige leeftijd beleefde én overleefde hij zijn eerste ongeluk, waarbij hij maar liefst 21 keer over de kop vloog in een brandende Ferrari uit 1957. Na het ongeluk kon Jorge niet meer lezen of schrijven, maar aan de andere kant: dat kon hij daarvoor ook al niet.
Op de foto overigens niet Jorge, maar gewoon een uitgebuite jongere die tegen praktisch geen betaling op de markt moet staan.

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Geplaatst op

Kerk Managuay: ‘Geen misstanden’


SAN LUÍS – Kardinaal Esposo, hoofd van de rooms-katholieke kerk van Managuay, ontkent stellig dat Managuayaanse geestelijken ooit homoseksuele relaties met jonge jongens hebben onderhouden. ‘Onze priesters zijn echte mannen,’ aldus de kardinaal.

Nu in het buitenland – waaronder Nederland – schandalen over misbruik door geestelijken naar boven komen, voelde Esposo zich kennelijk geroepen te reageren. Hij deed dit door tijdens een persconferentie een ultrakorte verklaring voor te laten lezen die slechts bovenstaande zin bevatte. De voorlezer was Esposo’s loopjongen, Benito Beni Juárez (14).
Geplaatst op

Grap blijkt dodelijk op cabaretfestival


SAN LUÍS – Het grootste cabaretfestival van Managuay, het jaarlijkse Festival Cabaret de las Pampas, heeft zijn reputatie als ‘broedplaats van de gevaarlijke grap’ eer aangedaan. Al tijdens de eerste auditie van afgelopen zondag moest een komiek worden afgevoerd: niet zozeer zijn grap was gevaarlijk, maar een gewapende toeschouwer.

Door Jens Mikkelsen

De man, een student uit Mataquintos, refereerde aan zijn publiek – voornamelijk Hubba Bubba smakkende gaucho’s – als ‘kauwboys’. Daarop vuurde een van hen een slecht gericht waarschuwingsschot af. De student is in het ziekenhuis aan zijn verwondingen bezweken.
Het is niet de eerste keer dat het festivalpubliek aan de bel trekt bij een flauwe woordspeling of clichématige seksgrap. Het Festival Cabaret hecht minstens zoveel waarde aan de mening van het publiek als aan die van de jury, en dus wijst elk jaar weer een haag van getrokken pistolen richting het podium. Alleen een melige, maar desalniettemin getalenteerde Matrix-parodiant kwam er vorig jaar met slechts een geperforeerd oor vanaf.

Het Festival Cabaret de las Pampas bracht regionale grootheden voort als Sara Krosas (kapotte knieschijf) en Juan Japo de los Walos (doorzeefde linkerschouder), van wie in Nederland nooit iemand heeft gehoord, tenzij werkzaam bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst of Interpol.

Geplaatst op

Scheurkalender 2011, met Managuay!

Geen-Nazi-Dag, een van de belangrijkste feestdagen van Managuay

In samenwerking met de Managuayaanse ministeries van Toerisme en Propaganda presenteert MBC met trots:

de Scheurkalender 2011!

Met daarin elke dag een of andere komische bijdrage, maar vooral: twaalf bloedserieuze wetenswaardigheden over uw favoriete Zuid-Amerikaanse bananendictatuur. Zoals Geen-Nazi-Dag (20 mei, foto), de vermoedelijke verjaardag van generaal Jamón (misschien 6 januari) en de sterfdag van de geniale Managuayaanse dichter Jesús Tánqui-Tánqui (26 september).

De Scheurkalender 2011 is samengesteld door Sanne Bloem en Jeroen Winkelman en is voor slechts € 15 te verkrijgen via deze website. Of stuur gewoon een mailtje aan Sanne Bloem zelf.

De Scheurkalender 2011 met Managuay:
misstaat op geen enkel toilet!
Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Legermuseum

Pilar Hipopótamo (r), verdacht van
‘socialistisch terrorisme’.

Het is een bijna perfecte reeks: generaal Puzzo die tot minister wordt benoemd, generaal Puzzo die de kerncentrale van Jerónimos opent, en generaal Puzzo die in negen vuilniszakken wordt afgeleverd bij het Managuayaanse ministerie van Justitie. De ontbrekende, voorlaatste foto is net een week weg voor restauratie, maar gelukkig laat de titel van de expositie weinig te raden over: Drive-by shootings op staatsbevel, 1964–1971.

Drive-by shootings is een poging van het Legermuseum in Cabúm om actiever het publiek op te zoeken. Als uithangbord van de militaire junta geniet het onder Managuayanen weinig populariteit, niet in het minst vanwege zijn officiële, ietwat pompeuze naam: Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa, oftewel Glorieus Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland. De meeste bezoekers zijn buitenlanders op de vlucht voor de Zuid-Amerikaanse hitte buiten.

Toch is Drive-by shootings een gouden greep. Welk ander museum leent zich zo goed voor een sinister onderwerp als dit? Zodra je door de hoofdpoort loopt, over de met kinderkopjes geplaveide weg (échte kinderkopjes, van de Kinderdagverblijvenrevolte van ’98), zie je zeven donkergrijze loodsen oprijzen uit een dorre vlakte. Binnen voeren de prenten van het militaire fotografenkorps je mee naar het hart van de Managuayaanse politieke cultuur.

De minister van Sport, generaal Hipopótamo? Toch vermoord door vier langsrazende motorrijders in 1966 en niet, zoals destijds werd beweerd, door zijn vierjarige ‘socialistische dochter’ Pilar. Francisco Gil, hoofd van het Olympisch Comité in 1971? Op de foto steekt hij lachend zijn hand op naar het opengedraaide raampje van een zwarte Volvo, kennelijk naar een goede bekende. Een fractie van een seconde later zullen 39 kogels hem doorzeven.

Voor wie deze zwartgalligheid te veel wordt, is er altijd nog de permanente expositie over geschiedenis en cultuur. Wist u dat de witte cirkel van de Managuayaanse vlag, waarin de gouden lama staat afgebeeld, een klodder spuug symboliseert? Ga eens snel kijken dan.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder in een aangepaste versie te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Beroemde Managuayanen: Lil’ Carmen en 50 Peso


Ze wonen nog steeds in Andesdorpje La Mierda, want in hoofdstad Mataquintos kunnen ze de straat niet meer op. Sinds kleuterrappers 50 Peso (5) en zijn zusje Lil’ Carmen (4) in 2007 de tv-talentenjacht Ídolos wonnen, is heel Managuay in de ban van hits als ‘No estoy tu bitch, papá’ en ‘Puta madre, yo quiero usar (heroína)’. In hun gedrag doen de hiphoppers niet onder voor collega’s in de VS: 50 Peso hangt zichzelf vol met sieraden (van gestold lamadrek, dat wel) en Lil’ Carmen heeft voor haar ouders een lemen hut voor 50 personen laten aanstampen.

Geplaatst op

Managuay: ‘Alleen kernwapens naar bekende terroristen’


WASHINGTON – De militair-democratische republiek Managuay heeft gisteren in Washington beloofd strengere controles toe te passen op zijn kernwapenarsenaal. ‘Wij verkopen voortaan alleen atoombommen aan terroristen van wie naam en verblijfplaats bekend zijn,’ stelde de afgevaardigde minister.

Generaal Bernardo Moto y Tomo, de minister van Defensie, zei dat terroristen die na het verstrekken van valse persoonsgegevens toch een kernwapen weten te bemachtigen, met alle middelen tot retournering van het wapen moeten worden bewogen. ‘Desnoods door dwingend op ze in te praten.’
De minister was overigens niet uitgenodigd op de atoomwapenconferentie van president Obama en moest de pers te woord staan in de garderobe van de aanpalende stripteaseclub ‘Pantyhose’. De internationale consensus is dat Managuay niet beschikt over kernwapens of de kennis om ze te ontwikkelen. Van ‘atoomstad’ Nucleario, een prestigeproject dat in 1956 in de zuidelijke woestijn van Managuay is gerealiseerd, wordt algemeen aangenomen dat ze slechts façades herbergt die gekleid zijn van vogelpoep.