Berichten

Geplaatst op

Generaal Jamón wint tv-debat


MATAQUINTOS – In een buitengewoon saai tv-debat is generaal Jamón, zoals verwacht, gisteren als winnaar uit de bus gekomen. De vier uur durende tv-uitzending liet het Managuayaanse staatshoofd als vrijwel enige spreken.

Presentator Oli Mungo Chávez introduceerde, na een kort welkomstwoord, zwetend de generaal, waarna een langdurig applaus losbarstte. Daarop nam Jamón het woord en richtte zich ruim drie uur en drie kwartier lang tot de natie. De enige interruptie kwam na drie uur en twintig minuten van de liberale leider Marco Ruteño, die naar het toilet moest.
 

Het was het enige spannende moment van het debat: Jamón reageerde als door een wesp gestoken en eiste dat Ruteño zijn blaas beheerste ‘als een man’. Tevens bleek met deze interruptie dat alleen de microfoon van Jamón echt was, en die van de vier politieke leiders van opgesteven papajapulp. Ruteño verliet huilend de studio.    

Het laatste kwartier van de uitzending was bedoeld voor debat tussen de overgebleven politici, maar door gebrek aan geluidsversterking, en een reclameblok van elf minuten, kwam dat nauwelijks uit de verf.

Overigens zijn de politieke partijen in de militair-democratische republiek Managuay het op vrijwel alle fronten eens. Politici strijden voor hun eigen hachje tijdens de campagne voor de algemene benoemingen van 9 juni aanstaande. Dan deelt generaal Jamón het nieuwe parlement in.

Geplaatst op

Vakantieboekspel: De vierde winnaar!

De Piedra del Sol, enigszins aangepast

En de winnaar van het Vakantieboekspel van augustus is… Anke van Doornik uit Amersfoort! Gefeliciteerd, Anke. Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek is volgend jaar van jou. Wat zal Amersfoort op zijn kop staan. Voor die tijd ontvang je van ons nog een aardigheidje.

Anke telde vier Managuayaanse moderniteiten die wij speciaal voor het Vakantieboekspel hadden aangebracht in de Piedra del Sol (zie afbeelding), de cirkelvormige steen die velen kennen als de kalender van de Azteken, maar die natuurlijk gewoon is gejat van de Manca’s uit Managuay. Vier? Het waren er zeven! Te weten:
1. Pistool
2. Explosieven
3. Tank
4. Gezicht
5. Geboeide handen
6. Handgranaat
7. Fles tequila

Toch wint Anke het boek, want zij zat er van alle deelnemers het dichtste bij.

Ook meedoen? Houd aan het begin van elke maand deze site in de gaten. Tot ziens in september!

Fotobewerking Federico Miel

Geplaatst op

‘Managuayaans stoomschip naar Libië’

De SS Milka in betere tijden

MATAQUINTOS – Managuay overweegt om deel te nemen aan de geallieerde actie in Libië.  De militair-democratische republiek wil een stoomschip inzetten, de SS Milka (bouwjaar 1884).

‘Wij lopen niet weg voor onze verantwoordelijkheid,’ verklaarde dinsdag generaal Moto y Tomo, de minister van Defensie. ‘De wereld zal ophouden te lachen om geheel door land ingesloten republieken. Onze marine is in alle wereldzeeën aanwezig.’ Vermoedelijk doelde Moto y Tomo hiermee op drie Managuayaanse scheepswrakken op de bodem van de Golf van Corcovado, bij Chili. Deze werden in de negentiende eeuw, toen Managuay korte tijd een kuststrook bezat, door een Managuayaanse rederij gebouwd en zonken vrijwel onmiddellijk na hun tewaterlating.

Overigens is de SS Milka, een in 1894 op Zwitserland buitgemaakte oorlogsbodem, nog lang niet klaar om uit te varen. Het schip ligt voor anker in het Lago Petróleo in Managuay, en de grootste klus wordt vermoedelijk om het vanuit daar naar de 1700 km verderop liggend Atlantische Oceaan te loodsen.

Geplaatst op

Rozen verzuimden vergunning aan te vragen


MATAQUINTOS – In het centrum van Mataquintos is een groep rozen tot bloei gekomen. De autoriteiten hebben ze onmiddellijk verbrand.

De rozen bloeiden zonder vooraankondiging op het Plein van de Eeuwige Agressie. Volgens een dienstdoende militair ging het om een ‘brutale provocatie’. Er zou geen vergunningsaanvraag zijn ingediend, ‘en zeker niet in vijfvoud.’
Geplaatst op

Militaire junta gaat op Twitter

MATAQUINTOS – Het militaire regime van Managuay gaat zijn boodschap verkondigen op Twitter. Eerste tegenslag: de gewenste gebruikersnaam is te lang.

De staf van generaal Jamón had als Twitternaam diens officiële titel uitgekozen, te weten @ElGeneralísimoJamónElGrandeIndicador
ElProtectordelaNaciónHijodeDiosGuardadeTodaslasLlamasElquepuedeleerunlibroenteroporlomenoslaintroducción (‘Generalísimo Jamón, de Grote Wegwijzer, de Beschermheer van de Natie, Zoon van God, Hoeder van alle lama’s, Hij die een heel boek kan uitlezen of op zijn minst de inleiding’). Alleen al deze naam is langer dan 140 tekens, het maximumaantal waaruit een Twitterbericht, inclusief gebruikersnaam, mag bestaan. Nu overweegt men simpelweg ‘@Jamón’.

Het militaire regime wil Twitter gebruiken voor propaganda-doeleinden. Eerste project is de verspreiding van de verzamelde toespraken van generaal Jamón. De eerste reeks, de periode herfst 1966 – winter 1966, zal neerkomen op zo’n 7.321 tweets.

Geplaatst op

Toerisme: het regenseizoen in Tango Alto


Als het regent in Tango Alto, dan regent het ook goed. Het pittoreske plaatsje op de pampa’s van het zuiden kent een regenseizoen dat bijzonder genereus is: elke dag om een uur of een betrekt de hemel, waarna de engelen duizend kranen opendraaien die tot middernacht het volledige koloniale centrum onder water zetten en ontwrichten. En dat gedurende het hele jaar (behalve wanneer de ‘ari’ in de maand zit).

Bovenstaande foto echter is genomen in de ochtend – het water is afkomstig uit de koeltorens van de aanpalende kerncentrale, in de volksmond bekend als El Colador (het vergiet).

Geplaatst op

Rebellenleider: ‘Sieneke wint Songfestival’


ERGENS IN DE RIMBOE – Als het aan de Managuayaanse rebellenleider Fernando Sapo ligt, wint Sieneke het Eurovisie Songfestival. Dat heeft Wálter Mufón, songfestivalcommentator en vriend van Sapo, verklaard.

Door Jens Mikkelsen

‘Fernando is erg gecharmeerd van jullie zangeres,’ verklapt Mufón, die vanavond klaarzit om de tweede halve finale te verslaan. De leider van de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad, die zich schuilhoudt in de jungle, verheugt zich al op Sienekes overwinningstournee en het bijbehorende optreden in Managuay.
Mufón: ‘Hij vroeg mij op onzekere toon: “Ik heb gehoord dat zij een relatie heeft met een van de Smurfen. Maar met wie?”’ Lachend: ‘Als het Grote Smurf is, hoeft hij zich geen zorgen te maken.’ Sapo draagt tegenwoordig een witte baard.

Net als over de hele wereld is het Eurovisie Songfestival ook in Managuay zeer populair. De deelnemers figureren in alle boulevardbladen. Van Sieneke vinden de Managuayanen nog het vreemdst dat zij met haar achttien jaren nog niet is getrouwd, en vooral dat zij nog geen kinderen heeft. ‘Natuurlijk is genieten van je jeugd belangrijk,’ licht Mufón toe. ‘Maar op je twaalfde, dertiende mag je toch ook wel eens aan de toekomst gaan denken.’

Geplaatst op

Vakantieboekspel: Win een boek! (5)

De vakantie is voorbij, tijd om iets gratis te krijgen. Zoals Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek! De maandelijkse Vakantieboekprijsvraag bestaat dit keer uit een vrije opdracht.

Vraag
Natuurlijk heeft u wel eens gewelddadige fantasieën. Alleen: u voert ze nooit uit. Dat is nou precies het verschil tussen de Europese en de Managuayaanse cultuur. Kijkt u eens naar deze foto van een doodgewoon Managuayaans trappenhuis. Hoe zou u op deze locatie willen afrekenen met uw grootste vijand (of gewoon met iemand die u niet kunt uitstaan)? U mag alles gebruiken wat u ziet: een richel, een bloempot, een oude stoel – leef u uit!

Beschrijf uw daad en mail ons die beschrijving via info@managuay.info. De opvallendste inzending wint (in 2013) een gratis exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek!

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Geplaatst op

Milieuminister Managuay smeekt om plek Kopenhagen


MATAQUINTOS – Generaal Hérculo Pinto de Caña, minister van Foltering en Milieu van Managuay, heeft de Deense premier Rasmussen gesmeekt om een plek aan de onderhandelingstafel in Kopenhagen. Dat zeggen welingelichte bronnen rond het kabinet.

Pinto de Caña, die vorige week gesommeerd werd het Deense luchtruim te verlaten vanwege diens gebrekkige en milieuvervuilende vliegtuig, zint sindsdien op eerherstel. Hij zou Rasmussen de telefoonnummers hebben geboden van alle Managuayaanse prostituees in Denemarken en het gouverneurschap van de Andes-provincie Altiplano, ‘compleet met geitenharen ondergoed’.
De minister zou het niet kunnen verkroppen om afwezig te zijn op de klimaatconferentie, terwijl zijn collega van aartsrivaal Bolivia wel op de gastenlijst staat, aldus de welingelichte bron. Andere lijsten waarop Managuay met Bolivia concurreert zijn de VN-lijst van risicolanden inzake tyfus, cholera en tuberculose en de Top-10 van gewelddadigste staten van Interpol.
Geplaatst op

Natuur: de moerassen van Canádos

De moerassen van Canádos, gelegen in het tropische noorden van Managuay, maken deel uit van een uniek ecosysteem. Het staat bekend om zijn uitgebreide flora en fauna. Zo is Canádos het thuis van maar liefst 3000 plantensoorten, 250 vogelsoorten, 350 vissoorten, 100 soorten zoogdieren, 60 soorten reptielen én van circa 300.000 lijken: allemaal Managuayanen die gedurende de jaren van dictatuur – hetzij militaire, hetzij maoïstische – in de moerassen zijn afgezonken.

Geplaatst op

George Bush in Managuay: het echte verhaal

MATAQUINTOS – Het verhaal beslaat nog geen pagina van zijn memoires, maar het is vermakelijk genoeg: hoe voormalig president George W. Bush op een lamafokkerij in Managuay belandde.

Bush beschrijft in zijn boek Decision Points, dat gisteren verscheen, hoe het presidentiële vliegtuig in de lente van 2006 op weg was naar Uruguay, maar per abuis in Managuay belandde. De militaire dictatuur maakte onmiddellijk gebruik van deze vergissing. Nog geen half uur later zat Bush op een lamafokkerij met het voltallige Managuayaanse kabinet.

Eerder schreef generaal Pinto de Caña, het brein achter deze improvisatie, hierover: ‘Tijdens het staatsbezoek hadden de Amerikaanse president en ik een stevig gesprek over de wereldpolitiek, afgesloten met een goede borrel.’ Volgens Bush echter ‘blééf die ene gast maar dooremmeren over de geslachtskenmerken van lama’s, en daarna kregen we nog een beker lamapis ook.’

Decision Points laat daarnaast zijn licht schijnen op het officiële verhaal dat Bush graag met het Managuayaanse leger Irak zou zijn binnengevallen, maar in plaats daarvan de junta opdroeg om Zuid-Amerika te beschermen. In zijn memoires herinnert Bush zich hoe op het toilet van de lamafokkerij ‘twee van die generaals smeekten om een blauwdruk van de atoombom, en daarvoor mocht ik op straat elke vrouw uitzoeken die ik wilde. Ik wilde niet.’

Na twee lange uren in ‘that hellhole’ vloog Bush door naar Montevideo, Uruguay.