Democratie à la Poetin is ‘verleidelijk’

Vladimir Poetin, premier en aanstaand president van Rusland, brengt zijn stem uit

MANAGUAY – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft de democratie in Rusland ‘verleidelijk’ genoemd. Hij is geboeid door ‘de prikkelende combinatie van verkiezingen enerzijds, en minachting van de kiezer anderzijds.’

Dat zei een woordvoerder zondagavond, direct nadat bekend werd dat Vladimir Poetin volgens exit polls al na één stemronde terugkeert naar het ambt van president van Rusland. Managuay stuurt een speciale commissie naar Moskou om de democratie aldaar nader te onderzoeken. ‘Generaal Jamón is erg gecharmeerd van sommige aspecten,’ aldus de woordvoerder, ‘zoals het verschijnsel van de draaideurstemmers.’ Dit zijn pro-Poetin-kiezers die per bus van stembureau naar stembureau zijn gereden om steeds opnieuw hun stem uit te brengen. ‘Al geef ik toe dat dit fenomeen in Managuay op moeilijkheden zou stuiten, gezien de toestand van ons wegennet.’

De Zuid-Amerikaanse bananendictatuur Managuay kent al jaren een eigen model van democratie, ‘de Derde Weg’. Daarbij heeft niet de bevolking, maar generaal Jamón stemrecht. Oppositie is er amper. Iemand als de Russische communist Zioeganov, die als tweede eindigde en de verkiezingen ‘absoluut oneerlijk en waardeloos’ noemde, is in Managuay moeilijk denkbaar. Toch zou Jamón daar niet bang voor zijn. ‘Ach, politieke gevangenen zul je altijd hebben,’ schamperde de woordvoerder. Om zich direct daarna te corrigeren: ‘Pardon, ik bedoel natuurlijk: mensen met een afwijkende mening.’

Staatshoofd brengt Nieuwjaar door in sloppenwijk

Sloppenwijk Manguinhos, waar de Braziliaanse politie vorig jaar nog een inval deed

RIO DE JANEIRO – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft de jaarwisseling moeten doorbrengen in een sloppenwijk in Rio de Janeiro.

Het gaat om Manguinhos, de gewelddadigste favela van de stad. Dat heeft de Managuayaanse generaal Popo de Mierda, een reisgenoot van Jamón, vanochtend telefonisch bevestigd. Jamón wilde met enkele getrouwen Nieuwjaar vieren in Afrika, maar in de haven van Rio de Janeiro plukte de douane het gezelschap van de boot vanwege vervalste papieren. Popo de Mierda: ‘Iemand moet ons hebben verlinkt. Onze dekmantel was waterdicht.’ Jamón reisde door Brazilië als bossanovalegende Antônio Carlos Jobim. Jobim overleed in 1994.

Net na hun aanhouding kregen de generaals echter hulp van twee Managuayaanse immigranten. Dezen leidden de douanebeambten af met behulp van – Popo de Mierda zegt het met enige verbazing – ‘een vrouw zonder snor.’ Daarna loodsten zij hen naar wat een ‘vrijstaande woning’ in een ‘levendige volkswijk’ zou zijn, waar de twee een ‘in- en verkoopbedrijf’ runden. Het bleek echter te gaan om een hut met golfplaten dak in de levensgevaarlijke sloppenwijk Manguinhos, waar het immigrantenduo zich de drugsbendes van het lijf hield door hun regelmatig van ontvoerde vrouwen te voorzien. ‘En het dak lekt ook nog,’ klaagt Popo de Mierda.

In Managuay is niets bekend over het beschamende voorval. Staatskrant El Tiempo meldt dat generaal Jamón van een welverdiende vakantie geniet in Brazilië, ‘waar de vrouwen bikini’s van kunststof dragen in plaats van uit oude poncho’s geknipte, lange onderbroeken gemaakt van heilzaam, schurend jute.’

BREKEND: Managuay claimt Afrikaanse kust

MATAQUINTOS – De Zuid-Amerikaanse dictatuur Managuay heeft een stuk kust in Afrika geclaimd.

Het gaat om een aan water grenzende strook land in vermoedelijk Gambia (foto 1). De honorair consul van Managuay, de Nederlander Roger van Bergen, wist het perceel te verkrijgen tijdens de rally Amsterdam-Dakar die hij afgelopen november verreed. Eerder werd al bekend dat Van Bergen voor Managuay een putdeksel, twee muren en een rotsblok heeft bemachtigd.

Foto 1: De kuststrook, met het water achter de rokende vrachtwagen

Van Bergen zegt het stuk land gekocht te hebben van een lokale landmakelaar (foto 2). Te oordelen naar de bankbiljetten die deze toont, moet het gaan om een bedrag van 300.000 Managuayaanse peso’s, zo’n 15 euro. Van Bergen ‘weet niet meer’ of de rokende vrachtwagen op de foto ook tot Managuayaans bezit kan worden verklaard. ‘Dat moet je aan die jongen vragen. Jack Daniels heette hij, geloof ik.’

Foto 2: Landmakelaar Jack Daniels

Ook verwierf Van Bergen een hoge, witte poort van steen met daarop de letters ‘Mr. President’ (zie foto 3).

Foto 3: De witte poort van steen

In Zuid-Amerika is uitzinnig op het nieuws geregeerd. De militaire junta van Managuay treft al voorbereidingen voor een staatsbezoek aan het nieuwe land aan de overzijde van de Atlantische Oceaan. De kersverse minister van Overzeese Gebiedsdelen, generaal Popo de Mierda, kan niet wachten om het nieuwe bezit te aanschouwen. Met name de kuststrook is voor Managuay, een door land omsloten republiek, van het grootste belang.

Popo de Mierda is ook gecharmeerd van de witte poort, maar het ‘Mr. President’ stoort hem. ‘Dat zouden we snel moeten veranderen in de officiële benaming van generaal Jamón,’ zegt hij, ‘dus: ‘El Generalísimo Jamón, El Grande Indicador, El Protector de la Nación, Hijo de Dios, Guarda de Todas las Llamas, El que puede leer un libro entero por lo menos la introducción‘ (‘Generalísimo Jamón, de Grote Wegwijzer, de Beschermheer van de Natie, Zoon van God, Hoeder van alle lama’s, Hij die een heel boek kan uitlezen of op zijn minst de inleiding’). Maar dat komt later wel.’

Foto’s Roger van Bergen
Lees ook:
Afrika wacht beschavende missie door ‘bloedzuiver’ volk
BREKEND: Managuay claimt land in Afrika
Rallynieuws: Foto consul roept vragen op
Rally van start, honorair consul legt uit
Nederlandse coureur gaat land veroveren voor Managuay

‘Rabobank moet trots zijn op dopingverleden’

Ook oud-Raborenner Thomas Dekker wil een bekentenis afleggen

MATAQUINTOS – De Rabobank moet er trots op zijn dat ze zeventien jaar lang een wielerploeg heeft gesponsord die zich inliet met doping. ‘Een bank wil toch rendement?’

Dat zegt kolonel Miguel Román, hoofd Sponsoring bij het leger van Managuay, dat ook een wielerploeg onder zijn hoede heeft. ‘Wielrennen is net als bankieren,’ stelt Román. ‘Zo snel mogelijk een zo hoog mogelijk rendement halen, tegen zo laag mogelijke kosten, met zoveel mogelijk schade aan onschuldige mensen, verpakt in zo onbegrijpelijk mogelijke hypotheek- en verzekeringsvormen. Oké, dat laatste klopt niet meer met de vergelijking, maar je weet wat ik bedoel.’

Román kan niet begrijpen dat de Rabobank zich afwendt van oud-coureurs als Danny Nelissen en Marc Lotz, die afgelopen weekeinde toegaven verboden middelen te hebben gebruikt. Román: ‘Ik vind dit ontluisterend en schokkend. Straks vertel je me nog dat als homo’s uit de kast komen, ze hun baan bij de Rabobank wél mogen behouden.’

De wielerploeg van het Managuayaanse leger, Team Ejército, is behalve succesvol ook zeer winstgevend. ‘Wij zijn twee jaar geleden vol overtuiging en met een duidelijke missie in de wielersport gestapt,’ legt Román uit. ‘En die missie was: waar drugs in omloop zijn, wil het leger eraan verdienen.’ Teamarts Pablo Beréndez, ook wel ‘Pali Chemicali’ genoemd, is behalve gediplomeerd arts ook een veelgevraagd anabolencocktailshaker op feestjes. De Managuayaanse overheid is monopolist op het gebied van de handel in verdovende middelen, wat regelmatig tot klachten van drugsbaronnen leidt.

Onderminister viert vakantie op Haïti


PORT-AU-PRINCE – De democratisch-militaire bananenrepubliek Managuay dreigt ernstige imagoschade op te lopen dankzij haar onbezonnen gedrag in Haïti. Werd vorige week al een schip van staatsbedrijf Papaya Internacional betrapt tijdens het dumpen van afval, gisteren liet de onderminister van Toerisme zich in zwembroek fotograferen bij het enige nog overeind staande hotel op het door rampspoed geteisterde eiland.

De onderminister, korporaal Francisco Barón, verklaarde dat hij ‘op werkbezoek’ was. ‘Het hoort bij mijn functie om de faciliteiten te controleren van mogelijke economische partners. Bovendien ben ik hier pas sinds gisterenochtend.’ Volgens een anonieme hotelmedewerker echter kwam een geïrriteerde Barón afgelopen vrijdagmiddag, toen de aardbeving grote delen van het eiland verwoestte, aan de receptie vragen ‘of het buiten niet zachter’ kon.
Op de opmerking dat Haïti, gezien de vele ruïnes, voorlopig weinig te bieden heeft voor toeristen, antwoordde de onderminster dat ‘qua infrastructuur inderdaad nog een kwaliteitsslag gemaakt moet worden. Anders laat Managuay zijn pesos thuis.’ Zijn antwoord op de vraag of Managuay niet beter voedsel en medicijnen kan sturen in plaats van hotels controleren, ging deels verloren in het geschreeuw om hulp vanonder een naburige storthoop. Het gesprek werd daarom in de hotellobby voortgezet.

Muziek in een bananenrepubliek (2)

Elke maand doet correspondent Joris Mikkelsen – het kleine neefje van Jens – verslag van een muziekfestival in Managuay, de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek.

Festival: Festival del Mundo
Beoordeling: *****

Serge
Het gekreun van ‘Je t’aime… moi non plus’ galmt door de tent. Het is plakkerig heet en de slowende stelletjes kruipen nog dichter tegen elkaar. Op het podium, onder het rood-wit-blauw van de Franse vlag, steekt de legendarische Serge Gainsbourg een lange, donkerrode tong in de mond van Jane Birkin. ‘Wat heeft Serge Gainsbourg een grote snor,’ fluister ik tegen Jens. ‘Dat is Serge Gainsbourg niet,’ fluistert hij terug. ‘Dat is Conchita Sánchez, een actrice, en die is juist beroemd om haar snor.’

Welkom in Managuay, een vergeten uithoek van Zuid-Amerika waar niets is wat het lijkt, al was het maar omdat er geen geld is om het te betalen. Ik ben op het Festival del Mundo met mijn neef Jens, die hier als freelance correspondent werkt en die ik mag helpen met festivalverslagen voor VICE. Het Festival del Mundo biedt de Managuayanen een blik op de wereld, zo heet het, en dat is een goede zaak. Van Latijns-Amerikaanse gastvrijheid heb ik bij de ingangscontroles namelijk weinig gemerkt – waarschijnlijk omdat ze door militairen werden uitgevoerd. Het beeld van Jens, in buikligging op een tafel terwijl zo’n soldado hem met een wapenstok examineert, zal ik niet licht vergeten. ‘Een rectale controle is hier niks bijzonders,’ riep Jens nog, de moed erin houdend. ‘Maar rubberen wapenstokken in plaats van houten, dat is echt luxe.’ Hij stak zowaar zijn duim op.

Eenmaal op het terrein is er muziek, er is drank, mensen liggen chillend op de grond – wat dat betreft onderscheidt het Festival del Mundo zich niet van een doodgewone Managuayaanse straat. Maar die landenpaviljoens! Als eerste betreden we dat van Duitsland. Eén gigantisch Oktoberfest. Alleen: circa 1935. Alle mannen zijn blond en geüniformeerd. ‘Jens!’ sis ik aan de tap. ‘Het lijken goddomme wel nazi’s!’ Jens slaat snel een wijsvinger voor zijn mond. ‘Zeg dat woord niet.’ Hij schuift me een stenen kruik met bier toe. ‘Het zijn hun nakomelingen. Na de Tweede Wereldoorlog heeft Managuay tienduizenden foute Duitsers met open armen ontvangen. Dit is hun… cultuur.’ Opeens barsten de drie Oberscharführer naast ons uit in een brullend gelach. Ze slaan hun bierpullen tegen elkaar. ‘Ha-ha-ha-Hitler!’

Nepfransen, nepnazi’s: het mag duidelijk dat het Festival del Mundo meer over Managuay zegt dan over de rest van de wereld. De ‘Franse baguette’ in de snackbar? Een uitgerekte burrito. Engelbert Humperdinck in de Engelse tent? A guy named José met bejaardenschmink. Afijn, alles went. Met vlag en wimpel slaag ik voor mijn inburgeringscursus als we het terrein verlaten. De soldaat die Jens fouilleerde, kijkt ons vragend aan en wijst op zijn wapenstok. ‘No gracias,’ zeg ik, en we lopen door.

Vanwege de Managuayaanse totaalervaring krijgt het Festival del Mundo: vijf sterren.

Adios!

Joris

Dit verslag stond eerder op VICE.com. Volg daar de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer. Of op deze website.


Zie ook:

Muziek in een bananenrepubliek (1)

Foto Ronaldo Santana

Fiat Banano paradepaardje Managuay


CHUCO – Op de jaarlijkse autoshow in Chuco is het Managuayaanse antwoord onthuld op de energiezuinige Toyota Prius. Met een brandstof die uit benzine en hele bananen bestaat, richt de Fiat Banano zich nadrukkelijk op een tropische afzetmarkt.

Generaal Hérculo Pinto de Caña, de minister van Foltering en Milieu, liet symbolisch een laatste banaan in de auto verdwijnen om vervolgens een rondje over de congresvloer te rijden. Helaas legde het voertuig, haperend, slechts twintig meter af, waarna het ironisch genoeg door een Chevrolet Volt moest worden teruggesleept.
De Fiat Banano is een vernieuwde versie van de gelijknamige ‘auto voor het volk’ die de militaire junta in 1972 in productie nam. Die werd haastig afgeschaft toen bleek dat vrijwel elk exemplaar ontplofte als je aan de benzine meer dan één banaan toevoegde.
Minister Pinto de Caña kondigde op de autoshow ook de ontwikkeling van twee andere voertuigen aan: de Ford Papaya en de Volkswagen Coco.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Boliviahaatdag

Mensen uit Bolivia (of Managuay, dat is hier niet duidelijk)

Juan (16) tekent een grote J op het rotsblok. ‘Zo, deze plek is van mij.’ Hij is de enige niet: twee dagen voor de vrijmarkt hebben tientallen mensen zich een stuk van het rotsplateau toegeëigend met letters en lijnen. Een paar meter verder houdt een man op een stretcher zijn plekje bezet. Juan: ‘Boliviahaatdag. De mooiste dag van het jaar.’

Afgelopen zondag was het zover. Op Boliviahaatdag, een officiële vrije dag, geven de Managuayanen publiekelijk uiting aan hun ongenoegen over aartsvijand Bolivia, het buurland waar de poncho’s altijd net iets kleuriger zijn, de panfluiten net iets groter en de cocabladeren net iets voller van smaak.

De politiek doet volop mee. Er zijn anti-Boliviaanse wetten, zoals de Ponchowet (sinds 2012 geldt een poncho als wapen, zodat een Boliviaan die een Managuayaanse vrouw aanspreekt, opgepakt kan worden voor ‘pronken met naderende verkrachting’), maar ook openlijk anti-Boliviaanse volksvertegenwoordigers.

Het bekendste voorbeeld is Paco Tornado van de extreem-rechtse PPP (Partij voor Paco). Tornado verwierf internationale bekendheid met zijn propagandafilm Flauta, waarin hij teksten uit de Boliviaanse grondwet combineerde met beelden van een brandende panfluit. Volgens hem is Bolivia geen land, maar een ‘fascistische ideologie.’ In Nederland levert die uitspraak meestal een vergelijking met Geert Wilders op, maar dat is niet terecht. Immers, de PPP bezet slechts twee zetels in het parlement, waarvan één voor Tornado’s moeder, en naar de politieke ambities van moeder Wilders is het vooralsnog gissen.

Op het rotsplateau daalt de schemering neer. Juan sluit zich aan bij een groepje dat blijft overnachten. ‘Viva Managuay!’ proosten ze even later, staand bij een vuurkorf. Een verdwaalde lama komt zich warmen, panfluitmuzikanten zetten ‘El condor pasa’ in, de man op de stretcher wikkelt zich in een poncho. Het lijken potdikkie wel Bolivianen.
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Maurizio Costanzo/Flickr.com

Rivaal opgetogen over vertrek Ruud Gullit

Ruud Gullit in de dugout van Terek Grozny

GRJAZNY – Het vertrek van Ruud Gullit als hoofdcoach van voetbalclub Terek Grozny heeft de champagne doen knallen bij aartsrivaal Spartak Grjazny.

Stepan Jolkipolkov, baas van Spartak Grjazny en vijand van Grozny-eigenaar Ramzan Kadyrov, kon dinsdag zijn plezier niet op. ‘Ik zei toch dat Gullit geen echte man was,’ pochte Jolkipolkov. ‘De buitenlander die wíj in dienst hebben, houdt het tenminste langer uit dan die van Kadyrov. Of niet, Pedro?’ Hoofdcoach Pedro Lázaro uit Managuay bevond zich gedurende de persconferentie echter onder tafel, omdat hij door het geknal dacht dat hij werd neergeschoten, zoals de vorige hoofdcoach.

Clubeigenaar en bendeleider Jolkipolkov probeert Kadyrov op alle terreinen de loef af te steken. Zijn nieuwste plan is een huwelijk met Shakira, maar Lázaro heeft hem nog niet durven zeggen dat zij toch geen Managuayaanse kennis van hem is, zoals Jolkipolkov gelooft.

Olympische équipe naar Vancouver


MATAQUINTOS – De Olympische équipe van Managuay is vandaag afgereisd naar Vancouver. Volgens de chauffeur van de bus zal het viertal zeker voor dinsdag in Canada arriveren.

Daarmee zijn ze juist op tijd voor de vrije kür voor paren van de kunstrijders Ricardo Matti en Jimena Bela Velázquez. Het echtpaar kijkt uit naar de eerste sessie op echte schaatsen. ‘Maar mijn rollerskates doe ik nooit meer weg,’ bekende Matti.

Derde Managuayaan is skeleton-sportvrouw Bebel Kahuna. ‘De grootste borsten op de plank’ verdiende afgelopen zomer onverwachts een wild card toen zij nog éénmaal haar diskwalificatie mocht komen uitleggen aan het Braziliaanse IOC-lid Ventana in diens strandhuis in Rio de Janeiro.
Het oog van de natie is echter gericht op Benedicto de Boer, rodelaar met Nederlandse voorouders. De ‘bon vivant uit Buena Vista’ heeft verwaarloosbare medaillekansen, maar heel Managuay zal willen weten of hij zijn belofte om ‘elke atlete zijn chorizo te laten zien’ gestand kan doen.
De Boers echtgenote weigerde commentaar.

Raad van State partijdig? Het kan erger

Piet Hein Donner, nu nog minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

DEN HAAG – De PvdA dient vandaag een motie in om te voorkomen dat minister Donner naar de Raad van State vertrekt. Ook de militaire junta van Managuay worstelt wel eens met een neutrale adviescommissie. Of slaat er bovenop.

De bananendictatuur kent de Raad van de Staat, een van de oudste regeringsorganen ter wereld. De Raad werd in 1532 opgericht door de Spaanse gouverneur Matías Fernández de Velasco, maar is tussendoor zo vaak opgeheven door de zittende tiran dat de totale vergadertijd van de Raad na vierhonderd jaar niet meer bedraagt dan een week.

Toch geldt de Raad van de Staat in Managuay als een gerespecteerd instituut. Zelfs generaal Jamón zegt de Raad in alle vrijheid zijn werk te laten doen, ‘al geven wij natuurlijk wel onze mening.’ Zo haalde de Raad van de Staat in mei van dit jaar een streep door de vergunningen van een nieuwe kolencentrale in Puerto Petróleo, omdat deze niet klopten met de wet.
Nadat de voorzitter van de Raad per ongeluk werd aangereden op een druk kruispunt in Mataquintos en de dochter van een ander Raadslid opeens van huis wegbleef en na drie dagen met gescheurde kleuren onderaan een palmboom werd aangetroffen terwijl ze ‘Guantanamera’ neuriede, werd de wet aangepast en kon de bouw van de kolencentrale beginnen.