Generaal Jamón wint tv-debat


MATAQUINTOS – In een buitengewoon saai tv-debat is generaal Jamón, zoals verwacht, gisteren als winnaar uit de bus gekomen. De vier uur durende tv-uitzending liet het Managuayaanse staatshoofd als vrijwel enige spreken.

Presentator Oli Mungo Chávez introduceerde, na een kort welkomstwoord, zwetend de generaal, waarna een langdurig applaus losbarstte. Daarop nam Jamón het woord en richtte zich ruim drie uur en drie kwartier lang tot de natie. De enige interruptie kwam na drie uur en twintig minuten van de liberale leider Marco Ruteño, die naar het toilet moest.
 

Het was het enige spannende moment van het debat: Jamón reageerde als door een wesp gestoken en eiste dat Ruteño zijn blaas beheerste ‘als een man’. Tevens bleek met deze interruptie dat alleen de microfoon van Jamón echt was, en die van de vier politieke leiders van opgesteven papajapulp. Ruteño verliet huilend de studio.    

Het laatste kwartier van de uitzending was bedoeld voor debat tussen de overgebleven politici, maar door gebrek aan geluidsversterking, en een reclameblok van elf minuten, kwam dat nauwelijks uit de verf.

Overigens zijn de politieke partijen in de militair-democratische republiek Managuay het op vrijwel alle fronten eens. Politici strijden voor hun eigen hachje tijdens de campagne voor de algemene benoemingen van 9 juni aanstaande. Dan deelt generaal Jamón het nieuwe parlement in.

Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Recycling

Het maandelijkse nieuwsitem vanuit Managuay met correspondent Jens Mikkelsen – een van onze trouwste journalisten – gaat dit keer over het thema recycling. Hoe gaan ze in Managuay daarmee om? Wel, een ontmantelde chemische fabriek wordt keurig netjes hergebruikt – inclusief de giftige stoffen.

Nu is het pauze, maar na de zomer keert Jens Mikkelsen weer terug: elke laatste zondag van de maand een live verbinding met de Comedyhuiskamershow, een initiatief van het Comedy Huis

‘Rabobank moet trots zijn op dopingverleden’

Ook oud-Raborenner Thomas Dekker wil een bekentenis afleggen

MATAQUINTOS – De Rabobank moet er trots op zijn dat ze zeventien jaar lang een wielerploeg heeft gesponsord die zich inliet met doping. ‘Een bank wil toch rendement?’

Dat zegt kolonel Miguel Román, hoofd Sponsoring bij het leger van Managuay, dat ook een wielerploeg onder zijn hoede heeft. ‘Wielrennen is net als bankieren,’ stelt Román. ‘Zo snel mogelijk een zo hoog mogelijk rendement halen, tegen zo laag mogelijke kosten, met zoveel mogelijk schade aan onschuldige mensen, verpakt in zo onbegrijpelijk mogelijke hypotheek- en verzekeringsvormen. Oké, dat laatste klopt niet meer met de vergelijking, maar je weet wat ik bedoel.’

Román kan niet begrijpen dat de Rabobank zich afwendt van oud-coureurs als Danny Nelissen en Marc Lotz, die afgelopen weekeinde toegaven verboden middelen te hebben gebruikt. Román: ‘Ik vind dit ontluisterend en schokkend. Straks vertel je me nog dat als homo’s uit de kast komen, ze hun baan bij de Rabobank wél mogen behouden.’

De wielerploeg van het Managuayaanse leger, Team Ejército, is behalve succesvol ook zeer winstgevend. ‘Wij zijn twee jaar geleden vol overtuiging en met een duidelijke missie in de wielersport gestapt,’ legt Román uit. ‘En die missie was: waar drugs in omloop zijn, wil het leger eraan verdienen.’ Teamarts Pablo Beréndez, ook wel ‘Pali Chemicali’ genoemd, is behalve gediplomeerd arts ook een veelgevraagd anabolencocktailshaker op feestjes. De Managuayaanse overheid is monopolist op het gebied van de handel in verdovende middelen, wat regelmatig tot klachten van drugsbaronnen leidt.

Lamabezorgservice


Een vaste lezer van dit nieuwsblog, Vicente Tabores
uit Buenos Aires, stuurde deze foto op van zijn rondreis door Zuid-Amerika. ‘Ik wist dat ze in Managuay een lamacultus hadden,’ schrijft Vicente, ‘maar een lamabezorgservice slaat alles.’

Gezien de Engelse tekst op de bezorgauto vermoeden wij dat het gaat om een ludieke koeriersdienst voor expatfeestjes in Mantaquintos. Immers: het gedeelte van de Managuayaanse bevolking dat wél kan lezen (20%), komt niet verder dan (moeizaam) Spaans.

Heeft u ook een foto uit Managuay die u met ons wil delen? Mail hem naar info@managuay.info!

Bekende Managuayanen: generaal Lope la Llama

Het bankbiljet met de beeltenis van generaal Lope la Llama

Op het biljet van 200.000 Managuayaanse peso staat een van de grootste krijgsheren van Zuid-Amerika afgebeeld: generaal Lope la Llama. La Llama (1840–1865) begon zijn carrière als rijdier in de Managuayaanse lamacavalerie, maar eindigde met de hoogste militaire rang. Hij verwierf zijn faam in de Slag bij de Stokerij in de Oorlog van de Vijf Papaja’s (1850-1852).

De bewuste stokerij stond in San Cristóbal in de Managuayaanse Andes, waar de divisie van Lope op 14 juli 1850 in een lastig parket was beland. Zijn berijder, generaal Don Manuel Terremoto, had het gebouw die nacht met veel pijn en moeite veroverd, maar was tegen het middaguur alweer omsingeld door 2000 vijandige manschappen uit Bolivia. Ze zaten als ratten in de val.

Tijdens koortsachtig overleg in het magazijn pleitte Terremoto opeens voor een charge. ‘De aanval is de beste verdediging!’ brulde hij. Twee lege rumflessen rinkelden tussen zijn voeten, maar niemand durfde hem tegen te spreken. Terwijl zijn mannen hun lama’s zadelden, sprong Terremoto al op Lope en stormde met getrokken sabel het postkantoor uit. Tenminste, dat was de bedoeling. Een golf van opspelend maagzuur verraste hem, en toen hij schreeuwend van de pijn zijn lichaam strekte, sloeg zijn hoofd tegen de stenen boog boven de deur. Hij viel morsdood op de grond.

Ondertussen sprintte Lope in zijn eentje naar buiten. Daar stuitte hij al na tien meter op drie Boliviaanse verkenners, die zich ervan wilden vergewissen dat Terremoto en zijn troepen zich daadwerkelijk schuilhielden in de stokerij. In een reflex lanceerde Lope een fluim, die zo dodelijk bleek dat alle drie de Bolivianen het loodje lieten. Hun landgenoten, die het schouwspel van een afstandje hadden gevolgd, sloegen onmiddellijk op de vlucht.

Lope werd na de Slag bij de Stokerij tot generaal bevorderd en diende tot aan zijn dood in 1873.
Sindsdien erft in Managuay het rijdier altijd de rang van zijn berijder, wat de prestaties van het Managuayaanse leger aanzienlijk verbeterde.

Foto Rogelio de la Sierra

‘Communicatie rond asbest in Utrecht is prima’

Asbest in Kanaleneiland: prima communicatie

De gemeente Utrecht communiceert prima over de asbestproblemen in de wijk Kanaleneiland, vindt projectontwikkelaar Elizardo Gómez uit Managuay. De mensen mogen blij zijn dat ze op tv komen.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Gómez, misschien heeft u het ooit meegemaakt met een van uw bouwprojecten: zondag werd in een deel van Utrecht asbest aangetroffen en daarom zijn de bewoners uit hun huizen gezet.
…en nu slapen ze onder de brug? Ja, ja, dat soort klachten kennen we hier in Managuay ook. Zie het zo: het is maar een tussenfase.

Nee, ze slapen in hotels. Hoe dan ook: de gemeente kwam pas aan het eind van de middag met een verklaring. Dat hebben bewoners tegenover tv-journalisten bevestigd.

Prima toch? Beter laat dan nooit. En trouwens, die mensen mogen blij zijn dat ze überhaupt op tv komen.

Waarom?

Nou, dat kan ze nog iets opleveren natuurlijk. Heel wat Managuayaanse vrouwen hebben het op die manier geschopt tot lid van het parlement, of luxe-escort.

Zou u niet onmiddellijk een aparte telefoonlijn instellen?
Ben je gek! Die staat meteen roodgloeiend.

Een tweede communicatiefout: de politie die het gebied afzette, kon aanvankelijk niet uitleggen waarom de bewoners hun huis niet meer in mochten.
Dat is hun taak toch ook niet?

Maar je mag als bewoner toch weten waarom je je huis niet meer in mag?
Dan heeft u zeker nog nooit een razzia in Managuay meegemaakt.

U wel?
Niet persoonlijk, maar in 2007 heeft de junta voor ons een wijk in Mataquintos ontruimd waar we later een appartementencomplex hebben gebouwd. Toegegeven: dat zou ik nu anders doen.

Hoe dan?
Ik zou eerst de inboedel van die mensen verkopen voor we de boel platgooien. Kapitaalvernietiging, eeuwig zonde.

Een laatste punt dan: de burgemeester van Utrecht is niet teruggekomen van vakantie.

Ach, hij zit waarschijnlijk in een of ander resort. Ik kan me voorstellen dat hij wel iets belangrijkers aan zijn hoofd heeft dan een paar honderd zeurende stadgenoten.

Zoals?
Vooraan proberen te zitten als de wet t-shirt-wedstrijd begint – weet ik veel wat ze daar organiseren.

Bedankt voor dit gesprek.
Mag ik de groeten doen?

Rapport: in Syrië is iets aan de hand

Syrië

MATAQUINTOS – Na vijf maanden onderzoek door een commissie van wijzen weet de Nationale Academie van Wetenschappen van Managuay het zeker: in Syrië ‘is iets aan de hand’.

Een groep van elf wetenschappers presenteerde dinsdag in Mataquintos een lijvig rapport over het land in het Midden-Oosten. In Syrië – waar al sinds maart 2011 een burgeroorlog woedt die inmiddels aan 110.000 personen het leven heeft gekost, twee miljoen Syriërs naar het buitenland heeft doen vluchten en waardoor naar schatting een op de drie inwoners geen huis meer heeft – ‘rommelt het’, zo luidt de conclusie. Het rapport roept de regering van president Bashar al-Assad dan ook op om het Syrische minimumloon te verhogen ‘voordat de vlam echt in de pan slaat.’

Het rapport laat de spagaat zien waarin de Nationale Academie zich bevindt. Aan de ene kant moet het haar broodheer, generaal Jamón, te vriend houden. Jamón, staatshoofd van Managuay en een kegelvriend van Assad, heeft de Syrische president vanaf het begin van de onlusten verdedigd. Aan de andere kant wil de Academie de wereld tonen dat het in staat is om met objectieve analyses en heldere inzichten te komen. De kans op dit laatste lijkt verkeken met dit rapport, dat de Syrische Burgeroorlog niet eens noemt, maar wel rept van ‘de gezonde democratie die Syrië is’ en ‘het gezeik dat dat kan veroorzaken.’

Critici vragen zich af wat deze ontkenning betekent voor de burgeroorlog in Managuay zelf, nu de maoïstische rebellen vanuit het noorden steeds verder oprukken naar de hoofdstad. Critici van deze critici vinden dat maar stom.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Muziekrecensies

De Nederlands-Managuayaanse volkszanger
Cor Favor brengt wéér een plaat uit

Uit het illegale Managuayaanse muziekblad Oreja: recensies van nieuwe platen!

Las Rosas del Brezal – ¡Qué país! *
Las Rosas del Brezal wordt vaak collaboratie met de militaire junta verweten. En oké, tijdens de launch party in het parlement loofden politici het rebelse gehalte van de punkband, maar zijn de liedjes ook slecht? Antwoord: ja. ‘De Pampabrigade’ (‘Wij eten gras en gordeldier/ was onze generaal maar hier’) is qua melodie nog te hebben, maar ‘Het stinkt hier… naar ambitie’ en de hit ‘De junta is best oké’ zijn ronduit onuitstaanbaar.

Los Managuayos – Flauta de Pan XIX ***
Hoera, de nieuwe Los Managuayos! De panfluitprinsen hebben schijt aan conventies, en daarom klinkt deze editie van Flauta de Pan weer precies zoals de vorige achttien. Never change a winning team, want er zijn maar weinig muzikanten die je zowel in de jungle als in de Andes het gevoel kunnen geven dat je in een lift staat.

Cor Favor – Un aguardiente *
De zanger met de lolligste artiestennaam sinds Tony Tortilla durft het aan om wéér een plaat af te scheiden. U kent het niveau van de Nederlander inmiddels, maar toch willen we even kwijt dat het titelnummer ‘Un aguardiente’ een vertaling is van een Nederlandse hit die ‘Pikketanussie’ heet. Een snelle blik in het woordenboek leert dat pik ‘penis’ betekent en anussie… afijn.

Cuarteto Chico Malsueño – Basilisco loco *****
Je onderscheiden binnen de Zuid-Amerikaanse jazztraditie is niet makkelijk, zeker niet als je optreedt met een groene basilisk aan een koordje. Chico Malsueño lukt het. Zijn opgewekte grooves, de episch opgebouwde postrock-crescendo’s en de onwijs te wauwe lyrics sleuren je mee in een bedwelmende trip waaruit je wakker wordt met slechts één doel: ook zo’n basilisk kopen – en wel nu.
Roger Abrahams

Foto Rogelio de la Sierra/ Guillermo del Barrio

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Jamón: ‘Extra rijstroken FIFA geen punt’

Net buiten de M1: de afslag Mataquintos-Noord


MATAQUINTOS – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft laten weten dat wereldvoetbalbond FIFA ‘zoveel extra rijstroken kan krijgen als nodig.’ Het geasfalteerde snelwegnet in Managuay meet momenteel drie kilometer.

Net als Nederland en België mikt ook de straatarme bananendictatuur op het binnenhalen van het WK voetbal van 2018 of 2022. Het land is echter bereid veel meer concessies te doen. Zo mag FIFA-baas Sepp Blatter eindeloos rondjes vliegen in een onbeperkt aantal helikopters om de locatie voor een nieuw te bouwen stadion aan te wijzen. Ook mogen FIFA-officials een leven lang aanspraak maken op Managuayaanse papaja’s, tequila en straatprostituees, ‘zo lang de voorraad strekt.’

Overigens heeft de Managuayaanse voetbalbond geen bid book gemaakt, vanwege het hoge percentage analfabeten in Managuay. In plaats daarvan heeft generaal Jamón een cassettebandje ingesproken met zijn plannen. De opname, gevolgd door een zeven uur durende compilatie van toespraken van het staatshoofd, is ook verkrijgbaar op floppydisk (www.bol.com).

Managuay voert klimaatakkoord uit; Bolivia boos

Een Managuayaanse toeschouwer haalt nog eens bier tijdens een Boliviaanse verbranding in San Luís, Managuay

MATAQUINTOS – Het militaire regime van Managuay begint nu al met de uitvoering van het milieuakkoord van Cancún. Overal in het land worden Boliviaanse panfluiten, poncho’s en immigranten verbrand. ‘En dat komt dus niet op ónze CO2-rekening.’

Volgens de Managuayaanse minister van Foltering en Milieu, generaal Pinto de Caña, komen ‘bepaalde elementen naar ons land en menen CO2 uit te kunnen stoten op onze kosten. Dat tolereren wij niet langer. Managuayaanse uitstoot is voor de Managuayanen. Al wat Boliviaans is en verbrand wordt,  komt voor rekening van La Paz. Zo voldoen wij aan de internationale milieuafspraken.’

De president van Bolivia, Evo Morales, is woest over de actie van aartsvijand Managuay. Hij benadrukt dat de afspraak van afgelopen weekeinde om de CO2-uitstoot met 25 tot 40 procent te verminderen in 2020 ten opzichte van 1990 alleen geldt voor de rijke landen, en dus niet voor Managuay of Bolivia. Generaal Pinto de Caña: ‘Wij niet rijk? Hij moet naar zichzelf kijken, met z’n stinkponcho.’

‘Finale Copa: Uruguay–Paraguay–Managuay’

De beslissende penalty van de Paraguayaan Verón

MATAQUINTOS – De Managuayaanse voetbalbond komt vandaag met een voorstel om de finale van de Copa América niet door twee, maar door drie landen te laten spelen.

Bondsvoorzitter Armando Lutz Cachinga noemt een finale Uruguay–Paraguay–Managuay ‘een interessant idee, waar [de Zuid-Amerikaanse voetbalbond] Conmebol serieus naar zou moeten kijken.’ Cachinga vreest echter voor ‘starheid’. Hiermee doelt hij vermoedelijk op het feit dat Uruguay en Paraguay zich daadwerkelijk hebben geplaatst voor de finale van de Copa América aanstaande zondag in Buenos Aires, terwijl Managuay wegens geweldsincidenten niet eens mocht deelnemen aan het toernooi.

Cachinga ziet de nadelen van het voorstel – ‘met 33 spelers wordt het natuurlijk wat drukker op het veld’ – maar benadrukt dat de stadions vol zullen stromen. ‘En als de politie van Buenos Aires de Managuayaanse supporters goed fouilleert, hebben ze na afloop genoeg handwapens en bazooka’s om alle sloppenwijken van de stad een jaar lang koest te houden.’