Generaal Jamón wint tv-debat


MATAQUINTOS – In een buitengewoon saai tv-debat is generaal Jamón, zoals verwacht, gisteren als winnaar uit de bus gekomen. De vier uur durende tv-uitzending liet het Managuayaanse staatshoofd als vrijwel enige spreken.

Presentator Oli Mungo Chávez introduceerde, na een kort welkomstwoord, zwetend de generaal, waarna een langdurig applaus losbarstte. Daarop nam Jamón het woord en richtte zich ruim drie uur en drie kwartier lang tot de natie. De enige interruptie kwam na drie uur en twintig minuten van de liberale leider Marco Ruteño, die naar het toilet moest.
 

Het was het enige spannende moment van het debat: Jamón reageerde als door een wesp gestoken en eiste dat Ruteño zijn blaas beheerste ‘als een man’. Tevens bleek met deze interruptie dat alleen de microfoon van Jamón echt was, en die van de vier politieke leiders van opgesteven papajapulp. Ruteño verliet huilend de studio.    

Het laatste kwartier van de uitzending was bedoeld voor debat tussen de overgebleven politici, maar door gebrek aan geluidsversterking, en een reclameblok van elf minuten, kwam dat nauwelijks uit de verf.

Overigens zijn de politieke partijen in de militair-democratische republiek Managuay het op vrijwel alle fronten eens. Politici strijden voor hun eigen hachje tijdens de campagne voor de algemene benoemingen van 9 juni aanstaande. Dan deelt generaal Jamón het nieuwe parlement in.

Couleur locale: De Haaienbus

De Haaienbus rijdt door Roipoipú

Amnesty International en Human Rights Watch hebben keer op keer kritiek op Managuay: de dictatuur communiceert niet met burgers, ze is niet transparant in haar handelen, ze executeert dissidenten zonder vorm van proces. In 2007 pareerde de regering-Jamón al deze kritiekpunten tegelijk met een nieuwe vorm van gevangenentransport: de Haaienbus.

Uit de brochure: ‘Ten eerste weet de arrestant direct waar hij aan toe is. Ten tweede kunnen zijn stadgenoten zien hoeveel vrienden ze gaan verliezen. Ten derde fungeert de bus als rijdende rechtbank. Immers, de buschauffeur is óók snelrechter en heeft de verplichting het doodvonnis af te ronden voordat hij bij de rechtbank arriveert. Dat wil zeggen: het bassin hongerige haaien van de plaatselijke dierentuin. Kortom: de Haaienbus is win-win-win!’

Foto Rogelio de la Sierra

Tent Lowlands bezwijkt onder hitte

De Titty Twister op Lowlands, waarachter de Gaucho-tent zich bevond

BIDDINGHUIZEN – Op Lowlands is zondag een festivaltent bezweken onder de hoge temperaturen. Het betreft een cultureel podium waar prostitutie werd bedreven.

Volgens een woordvoerder van Lowlands kon de tent het gewicht van de condens niet aan. ‘Met deze hitte kleeft overal wel een laag nattigheid aan het plafond. Maar door de verschillende typen vocht in de Gaucho-tent was die laag daar dikker en zwaarder.’ Tegen het einde van de middag maakten de naar beneden druppende liters vloeistof de grond om de tentpalen zo zacht, dat het hele bouwwerk het begaf.

‘Er is niemand gewond geraakt, maar wel besmeurd,’ aldus de woordvoerder, die zich haast eraan toe te voegen dat hij de Gaucho slechts eenmaal heeft bezocht, ‘en dat was om puur professionele redenen, behalve misschien vrijdag, maar toen, ach, dat doet er ook eigenlijk niet toe.’

De Gaucho-tent op Lowlands wordt al jaren geëxploiteerd door de Managuayaanse gemeenschap in Nederland. De tent bevindt zich vlak achter de Titty Twister op het terrein in Biddinghuizen. Aangezien de de Managuayaanse gemeenschap in Nederland voor de ene helft uit prostituees (‘chansonnières’) bestaat en voor de andere uit hun pooiers (‘programmeurs’), ligt de aard van de activiteiten in de tent voor de hand. Officieel staat de Gaucho te boek als een centrum voor culturele uitwisseling. Dat is in Managuay een andere term voor geslachtsverkeer.

Toerisme: Uitgaan in Chuco


Volgens sommigen is het in Chuco, ‘de parel van de Andes’, net zo goed uitgaan als in New York of Londen. Dat is echter niet het geval.

Kiessysteem Eerste Kamer krijgt complimenten

Politicoloog Sebastián Heredia

SAN LUÍS – Nederland ontvangt lof uit onverwachte hoek: de Managuayaanse politicoloog Sebastián Heredia kijkt vol bewondering naar de Eerste Kamer.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Heredia, sinds gisteren heeft de Nederlandse regering in beide kamers van het parlement geen meerderheid…
Onwerkbaar. Een regering moet een meerderheid hebben. Kijk naar ons staatshoofd, generaal Jamón: die heeft alle partijen in het parlement op zijn hand.

Dat komt omdat de echte oppositie niet wordt toegelaten, maar wordt gemolesteerd.
Er zijn altijd mensen die hun inschrijvingsformulieren niet goed invullen. Dat moet streng worden bestraft.

Hoe dan ook: het kiessysteem van onze Eerste Kamer is nogal apart. Het leidt tot schimmige deals…
O. Kijk. Nou wordt het interessant. Wat voor deals?

Bijvoorbeeld: de Hedwigepolder wordt waarschijnlijk toch niet geïnundeerd.
Aha. Jullie politieke systeem heeft toch meer Zuid-Amerikaanse trekjes dan ik dacht. Die Hedwig, dat is een losbandige dame, zeker?

U lijkt nogal gecharmeerd van onze democratie. Er is anders een levendige handel in stemmen geweest…
Potverdorie. Hier in Managuay hebben we onze eigen staatsvorm, maar u noemt punten waarvan ik zeg: die zouden prima passen in onze militair-democratische republiek.

Toch maar doen dan, een parlement van twee kamers?
Dat betwijfel ik. Ons eenkamerparlement is al duur genoeg. Weet u hoe hoog de drankrekening daar is?

Rechtse leider wil met zijn drieën toepen


MATAQUINTOS – De ultrarechtse leider Paco Tornado (PPP), die vorige week met zetelwinst naar het parlement terugkeerde, vindt dat ook de Christelijke Partij met hem moet toepen.

Sinds de installatie van het nieuwe parlement toept Tornado tijdens de debatten met zijn collega van de Liberale Partij. Hij wil echter dat de voor hem gezeten leider van de Christelijke Partij, Máximo Verrandés, meedoet. ‘Toepen doe je met zijn drieën. Het is moeilijk toepen met een lege stoel,’ aldus Tornado.

Verrandés, die met een gedecimeerde fractie in het parlement is gekomen, vindt echter dat zijn partij ‘bescheidenheid’ past. Daarbij komt dat een aantal partijgenoten heeft gedreigd over te gaan op hartenjagen of boerenbridge wanneer Verrandés aanschuift bij Tornado.

Tornado vreest dat de christenen hem in de kaarten willen kijken. ‘Dan sla ik er één, en dan weten de liberalen dat ik slechte kaarten heb. En dan schuift Verrandés zeker aan, en slaat er in één keer zeven! Ik ben niet knettergek.’
Doorgaans slaat Tornado er overigens acht, hetgeen niet is toegestaan.

Generaal Jamón viert Kerst in Cárcel Superior


MATAQUINTOS – Generaal Jamón zal met kerstavond speciaal het woord richten tot alle priesters, bisschoppen en kardinalen van Managuay. Die bevinden zich momenteel in Blok D van de best beveiligde gevangenis van het land, het Cárcel Superior.

Jamón zal vanavond, in de centrale hal van de gevangenis, de gedetineerde kerkleiding nogmaals persoonlijk verzoeken de Steunbetuiging te ondertekenen, waarmee zij een eed van trouw afleggen aan de juntaleider. Sinds de collectieve weigering van de rooms-katholieken in april brengen zij hun dagen door in het Cárcel Superior. Men struikelde met name over de passage: ‘O, generaal Jamón, hoofd van staat en van de strijdkrachten, alleen Gij zijt mijn herder en hoeder en niemand, ook niet een vaag omschreven kracht genoemd in zogenaamde heilige boeken, is zo omnipotent als u, of tenminste zo potent.’
Generaal Jamón begint de mis om 20:30 uur plaatselijke tijd.

Pastoor schenkt alcohol tijdens kerstmis

LA LIBERTINA – Een pastoor uit La Libertina is berispt omdat hij alle kerkgangers tijdens de kerstmis een slok wijn uit zijn kelk heeft aangeboden. 

Wie geen zin in wijn had, kon kiezen uit een uitgebreid assortiment binnen- en buitenlands gedestilleerd. ‘Schande,’ aldus een woordvoerder van de Managuayaanse katholieke kerk. ‘Als je dan toch besluit alcohol te schenken in het huis van God, waarom dan niet de officiële, door de kerk gestookte Jezusrum?’

Critici verwijten de kerk van Managuay al jaren gelovigen aan te zetten tot misbruik van alcohol, al dan niet afkomstig uit eigen stokerijen. Dat onder elke kerkbank een heupflesje gefermenteerde lamamelk (60%) ligt, kan nog op instemming rekenen, maar waarom baby’s in kerktequila moeten worden gedoopt, is menigeen een raadsel.

Latin American Film Festival: 4 redenen waarom de films van Papachango er niet te zien zijn

Het Latin American Film Festival vindt van 18–27 april plaats in Utrech

Terwijl Utrecht zich opmaakt voor het Latin American Film Festival (18–27 april), probeert de Managuayaanse filmbond wanhopig om het oeuvre van regisseur Andrés Papachango in de Domstad op het doek te krijgen. Vier redenen waarom dat nooit zal lukken – in de vorm van Papachango’s oeuvre zelf.

1.
Alles over mijn vader

(Todo sobre mi padre, 2001)

Een travestiet, zoon van twee travestieten, gaat op zoek naar zijn vader, die nooit een echte travestiet blijkt te zijn geweest. Wel is hij een manhoer die travestieten als klant heeft. Goedkope kopie van Pedro Almodóvars Todo sobre mi madre, maar dan met travestie als een slap excuus om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

2.
Diepe vouwen

(Arrugas profundas, 2010)

Volgens Papachango het bewijs van ‘cinematografische schoonheid op het snijvlak van origami en nudisme’, volgens anderen een slap excuus om, zoals we de regisseur gewend zijn, zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

3.
Twee sopropo’s en een perzik

(Dos sopropos y un melocotón, 2003)

Roadmovie. Twee jongens en hun buurvrouw razen uit pure verveling over de Managuayaanse pampa’s. Uiteraard worden ze verliefd: de sopropo’s – een soort bittere komkommer – uit de titel verwijst naar de permanente staat van opwinding van de twee vrienden, de perzik laat zich raden. Een slap excuus, kortom, om weer eens zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

4.
Seks met zijn zus, deze gast is echt ziek

(Amor, 2008)

Aaneenschakeling van bezoeken van Papachango aan ruim veertig prostituees (onder wie familie), aan wie hij tijdens het bedrijven van de liefde vragen stelt als: ‘Van wat voor muziek hou jij?’ en ‘Evita Perón, vrouw of musicalster?’ Documentair gedachtenexperiment dat hoopvol begint, maar uiteindelijk het zoveelste slappe excuus blijkt om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

Organisator Love Parade naar Managuay

Rainer Schaller tijdens de Love Parade van 2008 in Dortmund

MATAQUINTOS – Rainer Schaller, de organisator van de Love Parade waarbij vorige week in Duisburg 21 doden vielen, is vanochtend gearriveerd in bananendictatuur Managuay. Het ministerie van Foltering heeft hem uitgenodigd voor een masterclass.  

De dienstdoende minister, generaal Hérculo Pinto de Caña, kan niet wachten om Schaller te horen spreken. ‘Deze man kan grote mensenmenigten samenbrengen, en vervolgens vernietigen. Dat zijn voor ons belangrijke vaardigheden.’ Pinto de Caña is met name te spreken over het concept van een tunnel die zowel in- als uitgang is. ‘En dan blokkeer je de uitgang, terwijl de toestroom van mensen doorgaat – fenomenaal. Simpele oplossingen zijn vaak de beste.’

Pinto de Caña overweegt om Schaller een baan als evenementencoördinator aan te bieden. ‘Maar ook het organiseren van personeelsfeesten is een mogelijkheid,’ oppert hij, hiermee vooruitlopend op de aanstaande afslankoperatie binnen de Managuayaanse overheid.

Het Managuayaanse ministerie van Propaganda kijkt ondertussen met veel belangstelling naar de burgemeester van Duisburg en de hoofdcommissaris van politie, die met veel succes de verantwoordelijkheid voor het Love Parade-drama weten door te schuiven.  Zij wilden niet reageren.

Beroemde Zinloze Woorden: Stoker Fifi

Stoker Fifi

In onze reeks Beroemde Zinloze Woorden (BZW) hoort zeker stoker Fifi thuis, een van de kleurrijkste personages uit de film Océanos ilimitados (Manuel Pipón, 1994).
Daarin onthaalt Fifi een rijksambtenaar die net het scheepsrestaurant is binnengestapt op een onverwachte, jubelende toespraak:

Stoker Fifi:
‘Ziedaar, de tijd is gekomen! Eindelijk krijgen wij antwoord op onze talloze smeekschriften! Eindelijk, de goedkeuring om te blijven varen, de toestemming om onze onderneming voort te zetten, de broodnodige vergunningen om zeldzame dieren te vissen en aan onze passagiers voor te schotelen, om zonder schrijnend schuldgevoel onze behoeftes in internationale wateren te doen, zonder boetes te hoeven vrezen! Ons voortbestaan is gered! Onze boot is veilig! Driewerf hoezee voor de hoofdstedeling! Heil aan de Staat!’

De nieuweling bleek echter niet geen ambtenaar: hij wandelde naar de bar, bestelde een rum en vroeg de kastelein of diens ‘collega’s hun bek konden houden.’