Land van taco's, tango's en tanks
 |
| Wegrestaurant El Dorado bij Picos Duros, Managuay |
Wie zegt: ‘Ik ben bij El Dorado geweest,’ heeft doorgaans het legendarische opperhoofd van de Colombiaanse Muisca-indianen ontmoet die zich met goudstof bedekte, of is door de verdwenen stad vol rijkdommen gedwaald die de conquistadores ooit zochten.
In Managuay echter betekent het gewoon dat je weer eens bedorven lamaburger hebt gegeten en dus een pijnlijke nacht op het toilet hebt doorgebracht.
Foto Rogelio de la Sierra
 |
| Vreugdevuur in San Cristóbal, 31 december 2012 |
Ramira (17) rookt doodgemoedereerd een shaggie op het plein van San Cristóbal, een stadje in de Managuayaanse Andes. Vriendin María (18) veegt met anderen de restanten van het nieuwjaarsvuur bijeen. Elke keer als deze haar een nagloeiende stoelpoot of speelgoedbazooka toeslingert, duikt Ramira opzij. ‘Gevaarlijk? Welnee,’ lacht ze. ‘Iedereen heeft hier derdegraads brandwonden in januari.’
Jaarwisselingen in Managuay zijn berucht. Het patroon is dit: met Oud en Nieuw vallen honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen. Zo ook dit jaar. De werkelijkheid is echter anders: metropool Mataquintos snoof tot het ochtendgloren, in het jungleachtige noorden slingerde men naakt aan lianen en op de pampa’s van het zuiden vonden weer de met drank overgoten lamarodeo’s plaats. En in de Andes, in het westen, streefde elk plaatsje naar het hoogste vreugdevuur.
Dit jaar streek San Cristóbal met de eer: de vlammen reikten wel 21 meter hoog. Het resultaat van gemeenschapszin, stelt Geraldo Puños (59), een van de vegers op het plein. ‘Aan de brandstapel draagt iedereen zijn steentje bij,’ zegt hij. ‘Een oud kastje, een stoel.’ Zelfs de overheid deed mee: de Immigratiedienst doneerde zevenhonderd in beslag genomen panfluiten van illegale Bolivianen, en één beenprothese.
Het vreugdevuur is simpelweg een traditie in San Cristóbal. Na middernacht vormen de mannen uit het stadje een kring en dansen er zo dicht mogelijk tegenaan. Wie als eerste zijn snor schroeit, krijgt – behalve rode blaren in zijn gezicht – de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.
Ramira lacht: afgelopen maandag was zij zo’n scholiere. ‘Ik wist van toeten noch blazen, ik vond er niks aan. Toen hij zijn vriendengroep ging halen, ben ik hem snel gepeerd!’
Noud Nijssen
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.
 |
| Een comazuiper |
MATAQUINTOS – In Managuay is met ontzag gereageerd op het nieuws dat Nederland in 2011 weer meer comazuipers telde dan in het jaar daarvoor.
Voorzitter Valentino Rubio van tienerdrankvereniging ‘40% voor 12 +’ prees de jongeren die met een acute alcoholvergiftiging in het ziekenhuis belandden. ‘Doorzuipen tijdens je coma – respect!’
Daarna beet hij een kroonkurk van een literfes pils. ‘Daar moet op gedronken worden.’
Hoofdredacteur van Persbureau Managuay Roger Abrahams was vanochtend te gast op Radio 2. In NCRV’s Cappuccino greep presentator Jurgen van den Berg (foto) het aanstaande verschijnen van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek aan om meer te weten te komen over Managuay – een land waar hij zelfs nog nooit van gehoord (!) bleek te hebben.
Klik hier om naar de uitzending te gaan. Het interview begint op ca. 20 minuten.
—
UPDATE: Een half uur na het radio-interview kregen wij op de redactie de volgende e-mail binnen:
Beste webredactie,
Heb een interessant item op Cappuccino gehoord, over het land Managuay. Ik had tot mijn schande nog nooit van dit land gehoord dus ging meteen naar jullie website om op te zoeken waar het exact ligt in Latijns Amerika. Ik kan echter nergens op de site (en op het web) de kaart vinden. Wellicht goed om dat nu op de site te zetten, nu blijft het nogal abstract. Ik ben echt benieuwd waar het ligt. Als ik in de buurt ben, dan ga ik zeker langs met jullie boek onder de arm natuurlijk :).
Groet,
Marjolein Hodes
Voor wie met dezelfde vraag zit als mevrouw Hodes: de Managuayaanse overheid weigert haar landsgrenzen vrij te geven voor atlasmakers. Waarschijnlijk omdat de Managuayanen:
– denken dat hun dat een militair-strategisch voordeel geeft
– zich schamen voor hun beperkte landoppervlak
– te lui zijn geweest om hun grenzen precies op te meten
 |
| Ondernemer Kneet Borkelma: ‘…prachtig pand in de binnenstad…’ |
MATAQUINTOS – De inkrimping van de diplomatieke dienst is een zegen, vinden Nederlandse ondernemers die het consulaat in Managuay hebben overgenomen. ‘Nooit meer mensenrechtenrapportages.’
Al enkele jaren voor de inkrimping die minister Rosenthal nu voorstelt, heeft Nederland de diplomatieke vertegenwoordiging in Managuay verlaten. En dat bevalt goed, vinden de Nederlandse ondernemers in de Zuid-Amerikaanse dictatuur. Frederik de Zeeuw, ‘honorair consul’ en eigenaar van Cheap Women International: ‘Echte diplomaten worden constant gestoord door hun regering. Wéér een mensenrechtenrapportage. Nou, dat doen we hier niet hoor. Deze ondernemers gaan liever écht aan de slag!’
Mijnbouwer Kneet Borkelma, bestuurslid van het ‘consulaat’: ‘We zitten in een prachtig pand in de binnenstad. Het eerste wat wij deden, was dan ook de hele gevel behangen met reclame!’
De officiële naam van het Nederlandse consulaat is nu The Borkelma Mining Logistics Dutch Consulate.
 |
| Bent Verbong, CEO van Verbong Aluminium Extruded System Profiles Inc. |
SAN DIEGO – De journalistiek in Managuay is voorbeeldig. De Nederlandse expat-ondernemer Bent Verbong licht toe: ‘Ik vind de journalistiek in Managuay voorbeeldig.’
Hoor en wederhoor? Dat zal Bent Verbong niet snel meer overkomen. Sinds de exporteur van aluminium geëxtrudeerde systeemprofielen naar Zuid-Amerika verkaste, bepaalt hij wat de lokale pers over hem schrijft, en niet omgekeerd. ‘In het begin checkten ze nog wel eens mijn woorden bij een tegenpartij, maar nadat ik de geheime dienst daarover inlichtte, durft niemand dat meer aan,’ lacht de tegendraadse ondernemer in zijn vuistje.
Verbong is te spreken over de flexibiliteit van de Managuayaanse journalisten. ‘Vaak schrijf ik zelf een artikel over het bedrijf, en dan zeg ik: zet je eigen naam er maar bij. Dat vind ik geen punt. Laatst hadden ze zelfs de kop overgenomen: “Verbong maakt de beste aluminium geëxtrudeerde systeemprofielen van de hele wereld”. Kijk, dat vind ik nou efficiënte journalistiek. In Nederland willen ze toch graag hun eigen stuk schrijven. Dat is zó oude media.’
Dit artikel werd mede mogelijk gemaakt door B. Verbong, exporteur van aluminium geëxtrudeerde systeemprofielen van uitzonderlijk hoge kwaliteit.
 |
| Het Gecamoufleerde Huis in Mataquintos, afgelopen nacht (Managuayaanse tijd) |
MATAQUINTOS – Maoïstische rebellen hebben zondagavond het Gecamoufleerde Huis gebombardeerd, de ambtswoning van generaal Jamón in het centrum van Mataquintos. De brandweer durft niet uit te rukken, aangezien het staatshoofd daar niet expliciet om heeft gevraagd.
Met de geslaagde aanval op hét symbool van het regime is de militaire junta van generaal Jamón in het hart geraakt. Desondanks houdt de commandant van de brandweer zich vooralsnog koest. ‘De laatste keer dat we uit eigen initiatief hebben geblust, bleek het om een brandoefening te gaan,’ legt deze Lucio Millán uit. ‘Dat hebben we geweten: de helft van ons korps werd voor straf in de hens gezet.’ De commandant zegt te wachten op een order van de regering.
Of die komt, is nog maar de vraag. Sinds het uitbreken van de maoïstische rebellie begin september heeft deze rampzalig uitgepakt voor het militaire bewind. De maoïsten veroverden in rap tempo grote delen van het land, vaak slechts door lokale overheden zich bij hen te laten aansluiten. De junta heeft alleen serieuze tegenstand geboden in haar machtsbasis Mataquintos, maar wist amper een vuist te maken. Generaal Jamón heeft geen moment een beroep gedaan op zijn onderdanen, behalve – zo is ons ter ore gekomen – tot bouwers van ondergrondse tunnels, verhuisondernemingen en touroperators gespecialiseerd in reizen naar bevriende staten als Syrië en Rwanda.
Foto Rogelio de la Sierra
 |
| Juan Afilado, parlementariër voor twee dagen |
MATAQUINTOS – De Partij voor Paco (PPP) blijft grossieren in schandalen. Nu geeft het omstreden parlementslid Juan Afilado zijn zetel op.
Volgens Afilado heeft dat echter niets te maken met het feit dat hij zijn ex-vriendin ‘voor haar eigen bestwil’ tien jaar lang in een kelder opsloot. Ook de recordboete die hij in Peru kreeg – Afilado betaalde jongens om met een vrouwenstem telefoonseks te bedrijven – staat er los van, net als een atletiekincident uit de jaren 80, waarbij Afilado met een discus het halve gezicht van een concurrent wegsloeg. ‘Dat was destijds verdiend, dat gaf die jongen later zelf toe,’ aldus Afilado.
Het is het zoveelste keer dat Paco Tornado van de PPP (Partij voor Paco) zijn medeparlementariër moet vervangen. Eerder deze week stapte Enrique Lúkach op, die had verzwegen dat hij zijn 72-jarige buren met zoutzuur had overgoten en daarna in hun brievenbus urineerde. Nu zijn alle ogen gericht op de Afilado’s vervanger, Ivo del Bessanto. Deze werkte 20 jaar voor het ministerie van Sociale Zaken, waar hij bekend stond als ‘De Zwerverwurger’.