
Toen in 1832 de paardenkoets werd geïntroduceerd, spraken de Managuayanen er schande van. Hij schokte en schudde! Hij was niet snel genoeg! Het gesnuif en gekwijl was onuitstaanbaar! Nadat de twee verstandelijk gehandicapten echter waren vervangen door een opblaasbare rubberband, verdwenen al deze problemen als sneeuw voor de zon. Tegenwoordig vind je de paardenkoets alleen nog in de provincie. Dit exemplaar in Mataquintos rijdt op echte Dunlops.
Vakantieboekspel: Win een boek! (5)
De vakantie is voorbij, tijd om iets gratis te krijgen. Zoals Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek! De maandelijkse Vakantieboekprijsvraag bestaat dit keer uit een vrije opdracht.
Vraag
Natuurlijk heeft u wel eens gewelddadige fantasieën. Alleen: u voert ze nooit uit. Dat is nou precies het verschil tussen de Europese en de Managuayaanse cultuur. Kijkt u eens naar deze foto van een doodgewoon Managuayaans trappenhuis. Hoe zou u op deze locatie willen afrekenen met uw grootste vijand (of gewoon met iemand die u niet kunt uitstaan)? U mag alles gebruiken wat u ziet: een richel, een bloempot, een oude stoel – leef u uit!
Beschrijf uw daad en mail ons die beschrijving via info@managuay.info. De opvallendste inzending wint (in 2013) een gratis exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek!
Foto María Luísa Corazón del Ángel
Ronde van Managuay: de favorieten
Ruim twee weken in de race houden de favorieten in La Ronda de Managuay zich nog koest. Maar wie zijn zij en wie gaat er straks winnen?
- Luitenant Francisco Dupont. Dé favoriet van Team Ejército, de ploeg van het nationale leger van Managuay. Niet omdat hij zulke goede benen heeft, maar omdat hij beste maatjes is met de jongens van de begeleidende tank die vorige week nog renner Gérard Vaessen van de weg drukte.
- Majoor Alberto Macadamia. Team Ejército. Stond op het punt door een militaire rechtbank te worden gefusilleerd vanwege ‘democratische neigingen’ toen zijn wielertalent werd ontdekt. Plast tijdens het fietsen altijd in een op maat gesneden bidon, want ‘van in je broek plassen word je eerst wel warm, maar daarna juist heel koud.’
- Heinrich Schmalz. Oostenrijker. Rijdt voor Team Anschluss, gefinancierd door de vereniging voor oud-nazi’s in Managuay. Schmalz’ deelname aan het team was aanvankelijk controversieel, omdat zijn grootouders destijds niet aantoonbaar voor de NSDAP hadden gestemd. Maar nu hij de sterren van de hemel rijdt, hoor je daar niemand meer over.
- Abe Maginaki. Het is de jongens van Team Fukushima aan te zien dat ze de beslommeringen thuis even mochten vergeten om in het verre Managuay de pedalen ervan langs te geven. Wat een passie! Maginaki behoort in de categorie Fietsende Conciërges van Lekkende Kerncentrales absoluut tot de wereldtop.
- Gérard Vaessen. De Limburger van het Russische Team Kalasjnikov kan een gevaarlijke buitenstaander zijn: de ‘Camiel Eurlings op twee wielen’ heeft al drie etappezeges binnen. Of wordt zijn reputatie van vrouwenverslinder hem fataal? Volgens boze tongen liep Vaessen afgelopen weekend mank vanwege, naar eigen zeggen, ‘jeuk aan mijn gonorroe.’
Trend: Zen met lama’s
Managuay-gangers wisten het al, maar nu is de Zuid-Amerikaanse wellness-trend eindelijk de Atlantische Oceaan overgestoken: zen met lama’s. Website Zen.nl (‘Voor meditatie met effect’) doet, zo tipte onze lezer Herman Roovers, in een nieuwsbrief verslag van een heilzaam verblijf op een lamaboerderij in de Franse Pyreneeën. ‘Aan de lama’s is niet veel werk,’ schrijft deelneemster Susanne van den Heuvel, maar tijdens het bosmaaien kwam ‘de schoonheid van ‘het zijn’ naar boven.’ Goed bezig, Susanne! Klik hier voor haar hele verslag.
Het Managuayaanse ministerie van Industrie en Culinaire Zaken blijft bij zijn oude standpunt inzake lama-zen: ‘Een lama is er om op te eten, niet om over na te denken.’
ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Peper
![]() |
| Een Fuego Infierno Volcánico |
‘Gringo, no toca!’ De marktkoopman kijkt me verschrikt aan. Snel trek ik mijn hand terug, die zojuist nog boven een kist vol glanzend rode vruchten hing. ‘Ik moet Spaanse pepers hebben,’ zeg ik, ter verduidelijking. ‘Spaanse pepers!’ roept de man uit. Hikkend van de lach slaat hij een collega op de schouder. Deze, een wat knorriger type, bitst: ‘Dit is geen gewone peper, mamapinga. Dit is de Fuego Infierno Volcánico. Laat hem één nacht op je keel liggen en je wordt wakker zonder strottenhoofd.’
Elk volk krijgt de groenten die het verdient, en op de Pepermarkt kun je zien wat dat voor Managuay betekent. De markt beslaat eenmaal per maand een hoek van de beroemde Mercado Popular in Mataquintos en biedt een kleurrijke verzameling van het pittige broertje van de paprika: rode, oranje, gele, groene, paarse en bruine chilipepers. En de Fuego Infierno Volcánico dus.
Dat blijkt niet zomaar een hapje, zo leert nadere studie. Sterker nog: de Fuego Infierno Volcánico is de heetste chilipeper ter wereld. Op de Scoville-schaal, die de mate van pittigheid aangeeft, haalt hij maar liefst 7.200.000 punten. Ter vergelijking: een straal pepperspray van een Managuayaanse diender in je oog haalt amper 2.000.000, een broodje lamaburger komt op circa 10.000 (al merk je de jalapeño daarin pas op het toilet). Met de Fuego Infierno Volcánico brengen artsen hier buitenlandse patiënten onder narcose door ze eraan te laten ruiken. Hem vastpakken alleen kost je een nacht op de intensive care, plus het aannaaien van de losgetrokken vellen huid (nóóit wapperen).
Voor Managuayanen echter is de ‘Fuego’ een hartige snack. ‘Ik ben gek op pittig eten,’ zegt Jacky (17). Leunend op een kinderwagen laat ze een zakje vullen met de hete pepers. Ik kijk naar haar gewelfde buik. Is dat niet gevaarlijk, voor zwangere vrouwen? Een schaterlach. ‘Het is niet voor mij!’ Ze wijst naar de baby in de kinderwagen, dan tikt ze op haar tanden. ‘De kleine houdt ons wakker, met zijn geknars. Vannacht leg ik voor straf een peper in zijn mondje. Morgen doet hij het niet meer.’
Noud Nijssen
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.
‘WK 2022 naar Zuid-Amerika’
![]() |
| Mataquintos-Zuid, ‘een wijk die plat mag’ voor de FIFA, vindt het generaalsbewind |
MATAQUINTOS – Het WK Voetbal van 2022 gaat vanmiddag naar Managuay in Zuid-Amerika. Dat stelt de voorzitter van de Managuayaanse voetbalbond.
Net als Nederland en België mikt ook de bananendictatuur op het binnenhalen van het mega-evenement. Managuay kent de cultuur van de FIFA het best, zo meent Armando Lutz Cachinga, de Managuayaanse bondsvoorzitter. ‘Wij weten hoe moeilijk het is voor het uitvoerend comité. Moet je je stem wel geven aan een land dat smeergeld biedt? Of juist aan een land dat in natura het beste bod heeft, met drank en mooie prostituees?’
Het straatarme Managuay mikt duidelijk op het laatste. Het heeft alle FIFA-topbestuurders een ‘roze kaart’ gegeven, waarmee ze een leven lang aanspraak mogen maken op Managuayaanse straatprostituees, ‘zolang de voorraad strekt.’ Ook is Managuay bereid een compleet nieuwe voetbalinfrastructuur aan te leggen, waarvoor de FIFA ‘sloppenwijken naar keuze’ mag aanwijzen voor vernietiging. FIFA-baas Sepp Blatter noemde het alvast ‘een sterk bod’.
Weer geen nieuw wapenakkoord Managuay en Paraguay

ASUNCIÓN – Managuay en Paraguay hebben weer geen overeenstemming bereikt over de vermindering van hun arsenaal van strategische wapens. Paraguay beëindigde de zeventiende gespreksronde toen de afgevaardigde uit Managuay klaagde over het geserveerde broodje cavia.
De twee Zuid-Amerikaanse landen praten al decennia over wapenvermindering. Paraguay, in het verleden al diverse malen door Managuay binnengevallen, vreest de Managuayaanse overproductie van mosterdgas, het zogenaamde ‘mosterdgasmeer’. Dit is overigens geen fictief meer, maar een bestaande plas met een inhoud van 12.000 kubieke kilometer, niet ver van de Paraguayaanse hoofdstad Asunción (foto).
Managuay, dat al verschillende keren door Paraguay is gebombardeerd, eist op zijn beurt een inkrimping van de Paraguayaanse jeukpoederindustrie. De ‘jeukpoederberg’ is een stevig aangestampte massa aan de grens met Managuay die bij een bepaalde zonnestand een slagschaduw werpt over Managuays oostelijke provincie. Bij een bepaalde windrichting veroorzaakt hij een roodpaarse uitslag.
Uw hoofdredacteur zegt: vakantie!
Bruid bijt bruidegom
![]() |
| Marita na het incident met Josés broer Juan, van wie zij nog geen kinderen heeft |
ROIPOIPÚ – Tijdens een boerenbruiloft in Managuay, afgelopen zaterdag, heeft de bruid haar kersverse echtgenoot in het gezicht gebeten.
Het incident vond plaats in aanloop naar het wereldberoemde carnaval van Roipoipú, dat formeel op 19 februari begint. Een van de tradities is de matrimonio de campesinos, of ‘boerenbruiloft’: een nephuwelijk dat een boerenzoon en -dochter in de ‘onecht’ verbindt. Doorgaans worden twee jonge mensen gekoppeld die elkaar niet kennen en afkomstig zijn uit families in de drankindustrie, zodat men het na de plechtigheid op een collectief zuipen kan zetten.
Dit keer echter waren bruid en bruidegom geen onbekenden van elkaar. Marita, dochter van een tequilatycoon, heeft al twee kinderen van José, zoon van een cachaçakeizer, die echter sinds de bevalling zijn telefoon niet meer opneemt. Zaterdag kon Marita haar wraakgevoelens niet meer bedwingen: toen José de bruid mocht kussen, beet ze hem vol in zijn gezicht.
Overigens worden verreweg de meeste huwelijken in Managuay gezien als onecht. Of als onoprecht, niet uitgelegd, onbeslecht, onterecht, een vuurgevecht, aaneengehecht, weggelegd, drooggelegd, amper overlegd, stilgelegd, zwaar onthecht, een en al gebekvecht of gewoon slecht.
Rayonhoofden slaags, vergadering opgeschort
![]() |
| Een moddermeester test het parcours bij La Libertina. Oordeel: nog te nat |
LA LIBERTINA – De rayonhoofden van de vereniging De Noordelijke Elf Steden hebben zondagavond al na tien minuten hun bijeenkomst moeten afbreken als gevolg van een onderlinge knokpartij, waarschijnlijk wegens alcoholmisbruik.
Voorzitter Wílmer Wáffler verwacht echter dat de besprekingen vandaag kunnen worden hervat, nu hij de rayonhoofden op het protocol heeft gewezen. ‘Dronken zijn is geen punt, maar vechten moet echt wachten tot na de vergadering.’
Wáffler roept iedereen op het hoofd koel te houden, maar de aanhoudende droogte in Managuay heeft een ware Elfstedenkoorts losgemaakt. Het is dan ook voor het eerst in vijftien jaar dat er ‘oriënterend overleg’ plaatsvindt over de Elfstedenrace.
De Elfstedenrace (in het Spaans: la Carrera de Once Cuidades) is een 200 kilometer lange autorally over natuurmodder in het jungleachtige noorden van Managuay. Elke zomer weer wordt er nerveus gespeculeerd over de toestand van de modder: die moet hard zijn, maar zacht genoeg om zoveel brandstof te verbruiken dat bij elk van de elf steden op het parcours moet worden bijgetankt – benzine voor de auto, veel alcohol voor de chauffeur.
De tocht werd voor het laatst in 1997 verreden: winnaar werd Evo de Bembas, nu cocaboer in Bolivia.








