Berichten

Geplaatst op

Generaal Jamón wint tv-debat


MATAQUINTOS – In een buitengewoon saai tv-debat is generaal Jamón, zoals verwacht, gisteren als winnaar uit de bus gekomen. De vier uur durende tv-uitzending liet het Managuayaanse staatshoofd als vrijwel enige spreken.

Presentator Oli Mungo Chávez introduceerde, na een kort welkomstwoord, zwetend de generaal, waarna een langdurig applaus losbarstte. Daarop nam Jamón het woord en richtte zich ruim drie uur en drie kwartier lang tot de natie. De enige interruptie kwam na drie uur en twintig minuten van de liberale leider Marco Ruteño, die naar het toilet moest.
 

Het was het enige spannende moment van het debat: Jamón reageerde als door een wesp gestoken en eiste dat Ruteño zijn blaas beheerste ‘als een man’. Tevens bleek met deze interruptie dat alleen de microfoon van Jamón echt was, en die van de vier politieke leiders van opgesteven papajapulp. Ruteño verliet huilend de studio.    

Het laatste kwartier van de uitzending was bedoeld voor debat tussen de overgebleven politici, maar door gebrek aan geluidsversterking, en een reclameblok van elf minuten, kwam dat nauwelijks uit de verf.

Overigens zijn de politieke partijen in de militair-democratische republiek Managuay het op vrijwel alle fronten eens. Politici strijden voor hun eigen hachje tijdens de campagne voor de algemene benoemingen van 9 juni aanstaande. Dan deelt generaal Jamón het nieuwe parlement in.

Geplaatst op

Beroemde Zinloze Woorden: Stoker Fifi

Stoker Fifi

In onze reeks Beroemde Zinloze Woorden (BZW) hoort zeker stoker Fifi thuis, een van de kleurrijkste personages uit de film Océanos ilimitados (Manuel Pipón, 1994).
Daarin onthaalt Fifi een rijksambtenaar die net het scheepsrestaurant is binnengestapt op een onverwachte, jubelende toespraak:

Stoker Fifi:
‘Ziedaar, de tijd is gekomen! Eindelijk krijgen wij antwoord op onze talloze smeekschriften! Eindelijk, de goedkeuring om te blijven varen, de toestemming om onze onderneming voort te zetten, de broodnodige vergunningen om zeldzame dieren te vissen en aan onze passagiers voor te schotelen, om zonder schrijnend schuldgevoel onze behoeftes in internationale wateren te doen, zonder boetes te hoeven vrezen! Ons voortbestaan is gered! Onze boot is veilig! Driewerf hoezee voor de hoofdstedeling! Heil aan de Staat!’

De nieuweling bleek echter niet geen ambtenaar: hij wandelde naar de bar, bestelde een rum en vroeg de kastelein of diens ‘collega’s hun bek konden houden.’

Geplaatst op

Revolutie Managuay mislukt

Armoede in Managuay: een van de betere buitenwijken van Mataquintos

MATAQUINTOS – In tegenstelling tot de revolutie in Egypte is die in Managuay mislukt. Geïnspireerd door de gebeurtenissen in Caïro heeft generaal Jamón echter wel het parlement ontbonden en de grondwet afgeschaft.

Daarmee volgt hij het voorbeeld van het Egyptische leger, dat deze beslissingen heeft genomen in afwachting van democratische verkiezingen. Dat laatste is voor Jamón echter een brug te ver. ‘Bijna heel Managuay leeft onder de armoedegrens,’ sprak hij zondag vanaf het balkon van zijn ambtswoning. ‘Moeten wij onze arme landgenoten ook nog dwingen kostbare tijd op te offeren voor een debatje en een gang naar de stembus?’

Na de toespraak probeerde een wanhopige man zichzelf in brand te steken, in een laatste poging de demonstraties van afgelopen week nieuw leven in te blazen. Omstanders werden boos, maar niet vanwege de wanhoop, maar vanwege de verspilling van de tequila die de man als brandstof gebruikte.

Geplaatst op

FILM: Spin op klamboe (1991)

Still uit Spin op klamboe (1991)

Voordat Manolo Pipón beroemd werd met het nieuwe amateurisme in de Managuayaanse filmkunst, maakte hij al een werk dat daarop een voorschot nam. Spin op klamboe (1991) is een anderhalf durende, ongemonteerde sequentie van een over een klamboe lopende spin, door een stomdronken Pipón vastgelegd na een feestje. Zelf noemt de regisseur de film ‘een van mijn beste werken, een aanklacht tegen gemakzuchtig consumentisme in de kunst en een lofzang op ongebreidelde vrijheid tegelijk.’ De meeste anderen noemen hem ‘stomvervelend’.

Een jaar later kwam Pipón met Spin op bamboe (1992), naar verluidt een ‘actiethriller’ omdat de spin in kwestie, die een uur en drie kwartier op een paal zit, één keer op de grond valt.

Still uit Spin op bamboe (1992)

Foto’s Conrado Blanco

Geplaatst op

Bevrijdingsdag: voor het laatst in 2006

Vandaag is het in Nederland, zoals elk jaar, Bevrijdingsdag. In Managuay werd voor het laatst Bevrijdingsdag gevierd in 2006, toen een bloedige staatsgreep een einde maakte aan het totalitaire, linkse regime. De festiviteiten waren echter van korte duur, want het nieuwe, rechtse bewind van generaal Jamón stelde als eerste maatregel een avondklok in en vanaf half tien ’s avonds gold weer die oude vertrouwde staatsvorm: de dictatuur.

Geplaatst op

Managuay biedt leden Femen asiel aan

Het generaalsregime in Managuay ziet de vrouwen van Femen graag komen

PARIJS – De Zuid-Amerikaanse dictatuur Managuay wil onderdak bieden aan leden van de feministische actiegroep Femen.

Dat heeft Inna Sjevtsjenko, boegbeeld van Femen, vanochtend in Parijs bekendgemaakt. De feministen ontvingen een brief van de militaire junta van Managuay, waarin staat dat het Zuid-Amerikaanse land ‘aandacht voor vrouwen hoog in het vaandel heeft staan.’ De generaals willen een verblijfsvergunning verstrekken aan de drie leden van Femen die afgelopen zaterdag in de Oekraïense hoofdstad Kiëv werden aangehouden, en aan ‘iedereen die uit vrije wil haar blote tieten laat zien.’ Daarbij hebben ‘grote maten de voorkeur’, benadrukt de Managuayaanse minister van Sociale Zaken.

Critici zijn het er niet over eens hoe de brief moet worden opgevat. Mogelijk is het regime in Managuay verontwaardigd omdat eerdere uitnodigingen tot verblijf aan prominente vluchtelingen als Edward Snowden en WikiLeaks’ Julian Assange werden afgeslagen. De brief kan echter ook worden opgevat als steun in de rug voor de Managuayaanse prostitutiesector, die door aanhoudende emigratie flink is uitgedund en met een toestroom van Femen-leden vacatures hoopt te kunnen opvullen.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sovjetbom

De Zuidelijke Woestijn van Managuay

‘Hier stond de tribune, volgens mij.’ Majoor Enrique de los Platos, mijn begeleider, spuugt in het zand. ‘Ik zou het kunnen navragen bij de Topografische Afdeling. Maar ja.’ Met toegeknepen ogen kijk ik naar de zon, die deze zanderige uithoek tot een oven maakt. Nikita Chroesjtsjov had het goed gezien.

De Zuidelijke Woestijn van Managuay was een halve eeuw geleden een brandpunt van de Koude Oorlog. Het maoïstische regime van Sergio ‘De Neushoornleguaan’ Susa had het gebied aangewezen als testlocatie voor een nieuwe, Russische kernkop: de AN602 of ‘Tsar Bomba’. Sovjetleider Chroestsjov gaf vanuit Moskou opdracht aan Managuayaanse ingenieurs om het model in elkaar te schroeven.

Zo kwam het dat op een ochtend in 1961 een Toepolev met de volledige Sovjettop in Mataquintos landde. Susa’s programma – een krampachtig ongedwongen receptie met tequila en gefrituurde chinchillaknoedels – werd door Chroesjtsjov genegeerd: hij wilde direct naar de woestijn. Drie uur later zat hij op een tribune bloednerveus te lonken naar de Tsar Bomba, even verderop in het zand. Een mannenstem begon af te tellen.

‘Diez… Nueve…’ Niemand voorzag wat zou gaan gebeuren. Niemand, behalve iedereen die wel eens een transistorradio made in Managuay had gekocht. ‘…Zero.’ Niets. Toen klonk een luid ‘pffrrrt’, dat een half uur aanhield. Daarna nestelde een koppel alpacalama’s zich in de bom. Chroesjtsjov gooide zwijgend zijn burrito in het zand en verliet de plek des onheils.

‘Is het nog goedgekomen?’ vraag ik aan majoor De los Platos. Deze haalt een mango uit zijn jaszak en neemt een hap. Met volle mond: ‘Als u meer wil weten, kan ik u begeleiden naar het Militaire Archief. Maar ja.’

Op 30 oktober 1961 brachten de Russen op Nova Zembla hun eigen model tot ontploffing. De Tsar Bomba veroorzaakte een explosie van vijftig megaton: de grootste die de mens ooit heeft teweeggebracht.

Foto Persbureau Managuay

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Jubileum tv gevierd met executies

MATAQUINTOS – Het zestigjarig bestaan van televisie in Managuay is zondag op bescheiden wijze gevierd.

Staatszender Managuay Uno herhaalde enkele seizoenen van het eerste televisieprogramma van het land, waar de oude generatie weleens met weemoed aan terugdenkt: Ejecución 24, een aaneenschakeling van live uitgezonden executies. Tussen de afleveringen door waren interviews met nabestaanden te zien.

Tegenwoordig zendt Managuay Uno geen executies meer uit. Die zijn te zien op het politieke tv-kanaal, Corrupción 24.

Geplaatst op

Rapport: in Syrië is iets aan de hand

Syrië

MATAQUINTOS – Na vijf maanden onderzoek door een commissie van wijzen weet de Nationale Academie van Wetenschappen van Managuay het zeker: in Syrië ‘is iets aan de hand’.

Een groep van elf wetenschappers presenteerde dinsdag in Mataquintos een lijvig rapport over het land in het Midden-Oosten. In Syrië – waar al sinds maart 2011 een burgeroorlog woedt die inmiddels aan 110.000 personen het leven heeft gekost, twee miljoen Syriërs naar het buitenland heeft doen vluchten en waardoor naar schatting een op de drie inwoners geen huis meer heeft – ‘rommelt het’, zo luidt de conclusie. Het rapport roept de regering van president Bashar al-Assad dan ook op om het Syrische minimumloon te verhogen ‘voordat de vlam echt in de pan slaat.’

Het rapport laat de spagaat zien waarin de Nationale Academie zich bevindt. Aan de ene kant moet het haar broodheer, generaal Jamón, te vriend houden. Jamón, staatshoofd van Managuay en een kegelvriend van Assad, heeft de Syrische president vanaf het begin van de onlusten verdedigd. Aan de andere kant wil de Academie de wereld tonen dat het in staat is om met objectieve analyses en heldere inzichten te komen. De kans op dit laatste lijkt verkeken met dit rapport, dat de Syrische Burgeroorlog niet eens noemt, maar wel rept van ‘de gezonde democratie die Syrië is’ en ‘het gezeik dat dat kan veroorzaken.’

Critici vragen zich af wat deze ontkenning betekent voor de burgeroorlog in Managuay zelf, nu de maoïstische rebellen vanuit het noorden steeds verder oprukken naar de hoofdstad. Critici van deze critici vinden dat maar stom.

Geplaatst op

Natuur: De leguanen van Lago Petróleo

Op talloze locaties in Managuay vind je dieren die uniek zijn in de wereld. Of het nu de straatcavia’s zijn van metropool Mataquintos, die hotdogs maken van een achtergelaten sigarettenpeuk tussen twee huidschilfers, of de kolibries in mijnschacht Cecilia, die hun wijfjes lokken met de blinkende gespen van overleden mijnwerkers – allemaal hebben ze een eigen, prachtige manier van leven.

Zo ook de leguanen van Lago Petróleo, het grootste meer van Managuay, gelegen in het enige natuurgebied ter wereld dat zowel zeldzame diersoorten herbergt als een productiecentrum van de petrochemische industrie. De leguaan op de foto is gelukkig: hij wist blijkbaar nog net op tijd te ontkomen aan een barbecue.

Geplaatst op

Het ‘Venetië van Zuid-Amerika’

‘Ziehier, het Venetië van Zuid-Amerika!’ Zo juichten Europese intellectuelen toen zij in de jaren 1920 Mataquintos bezochten. Maar al bij hun tweede gondeltocht kwamen ze erachter dat het ‘netwerk van kanalen’ in feite de vertakkingen waren van het openbaar riool.

Op de foto Riool nr. 14, dat sinds kort droog staat. Het is omgeleid naar de Araná, de rivier van de stad, die immers veel centraler ligt.