Berichten

Geplaatst op

Toerisme: Het Gecamoufleerde Huis

Het Gecamoufleerde Huis

Het Gecamoufleerde Huis is de ambtswoning van het staatshoofd van Managuay en staat in Mataquintos. Toen hij in 2006 via een staatsgreep aan de macht kwam, liet generaal Jamón het pand overschilderen in groen en beige. De soldaten van de bewaking, eveneens in camouflagekledij, zijn daardoor helaas niet goed te zien. Zij zien u echter wel, en als u langer dan vijf seconden stilstaat, kunt u een waarschuwingsschot in de knie verwachten.

Voor 2006, ten tijde van de linkse rebellenregering, was het gebouw rood van kleur en heette het het Rode Huis.
‘Het bruine huis’ is een Managuayaanse benaming voor de wc.

Geplaatst op

Mandela gesignaleerd op trampoline

Nelson Mandela in betere tijden. Is hij weer zo fris als een hoentje?

MATAQUINTOS – Nelson Mandela is dinsdagavond gezien terwijl hij op een trampoline sprong. De voormalige president van Zuid-Afrika, die vandaag zijn 95ste verjaardag viert, kwam ‘best wel hoog’.

Dat zeggen Chuchu en Muchu, twee medicijnmannen uit Managuay die vorige maand vanuit Zuid-Amerika zijn afgereisd om Mandela te genezen. Het bericht komt een dag nadat Mandela’s dochter Zindzi in een televisie-interview meldde dat haar vader, die al weken in een ziekenhuis in Pretoria ligt, inmiddels kan tv-kijken, glimlachen en zijn hand opsteken. ‘Dat laatste klopt,’ bevestigt Chuchu. ‘Toen wij zijn stereoset uit zijn kamer droegen, stak hij ook zijn hand op.’ Muchu: ‘Alsof hij ons iets wilde zeggen.’

Volgens de twee natuurgenezers is Mandela zo snel opgeknapt vanwege hun onorthodoxe aanpak, die zich het best laat beschrijven met de term ‘materiële transfer’. Chuchu en Muchu genezen hun patiënten door hen ’te bevrijden van aardse bezittingen’, wat doorgaans neerkomt op het weghalen van kostbare elektronica. Chuchu: ‘De telefoon waarmee we nu praten, is ook van hem. Echt vet: een Samsung Galaxy S IV.’ Muchu: ‘Wie de politie heeft gebeld, is ons dan ook een raadsel. Maar goed, we moeten hangen.’

Lees ook: Natuurgenezers onderweg naar Mandela

Geplaatst op

‘Managuay dumpt Griekse euro’s’


FRANKFURT – Volgens Jean-Claude Trichet, president van de Europese Centrale Bank, dumpt Managuay op grote schaal euro’s van Griekse makelij op de financiële markten.

‘Mocht de Managuayaanse overheid vrezen voor een waardedaling van de Griekse euro, dan is dit nonsens,’ wees Trichet de regering-Jamón de les. ‘Een Griekse euro is net zoveel waard als een Franse of Duitse.’ Generaal Pompo, de Managuayaanse minister van Financiën, ontkent de dumping. ‘Managuay houdt van sterke euro’s, of ze nu zo’n blinde uil achterop hebben staan of niet.’
Wel staan op de Managuayaanse versie van Marktplaats.nl sinds maandag zeventien kubieke meter aan Griekse euro’s te koop. Aanbieder: ene ‘G. Pompo’, woonachtig op het adres van de centrale bank van Managuay, en met de prijsaanduiding ‘n.o.t.k.’ Politiek analisten wijzen erop dat Pompo zich in het verleden meerdere malen denigrerend heeft uitgelaten over moussaka en de sirtaki.

Geplaatst op

Etappe 3: De stand van zaken bij de wielerteams

De lokale ruitersbond van Anticoncepción onthaalde het
peloton en hun ‘duivelse machines’ zondag op boegeroep

ANTICONCEPCIÓN – Op haar derde dag heeft La Ronda de Managuay – doping verplicht – al een hoop dramatiek achter de rug. De stand van zaken bij de spraakmakendste wielerploegen.

Team Pfizer doet het van de drie farmaceutenteams verreweg het best. De geneesmiddelenfabrikant en sponsor beschikt over renners die topfit eindigen en nooit zweten. Dat kopman Kevin Lamere zaterdag gedurende de laatste klim zelfs een espresso dronk, uit kop mét schotel, verklaarde de ploegarts geheel conform de wetten van de wielerwereld uit ‘een goede nachtrust’.

Team GlaxoSmithKline zit Pfizer behoorlijk op de hielen. Ook hier betaalt de medische achtergrond van de sponsor zich uit. En het rijdende laboratorium dat via meterslange slangetjes constant spierversterkers toedient – een meesterzet.

Team Roche, de derde ‘Big Pharma-fietsploeg’, valt tegen. Wat de Zwitsers op hun sportmannen uittesten, is onduidelijk, maar het is óf een spierverslapper, óf een nieuw laxeermiddel.

Altijd sterk is de ploeg van het nationale leger van Managuay, Team Ejército. Niet alleen om de gespierde benen van hun renners, maar ook door het creatief gebruik van roestvrijstalen kraaienpoten. De wegversperring in de bocht van het Dal der Duizend Doden was er zondag een uit het boekje.

De verrassing van deze Ronde tot dusver: Team Taco. Een etappezege met bijbehorende Gecamoufleerde Trui zit er duidelijk niet in, al was het maar omdat die trui niet zodanig is op te rekken dat snackende twintigers van 150 kg-plus hem aankunnen.

Team Anschluss, nu met ploegarts Rudolf Samen-Erguss volledig bestaand uit Duitse immigranten die 1945 niet meer bewust hebben meegemaakt, heeft het lastig. Wij denken dat Samen-Erguss toch nog tijdig een geheim familierecept uit zijn erlenmeyer tovert.

Het Japanse Team Harakiri is niet meer, zoals u al dacht. Na het – overigens niet geheel onverwachte – overlijden van zijn ploegmaats tijdens de reis naar Zuid-Amerika heeft ook de laatste overblijvende wielrenner, Ken Matuki, zondagavond de hand aan zichzelf geslagen.

Dan zijn er nog twee outsiders die dreigen uit te groeien tot de paria’s van deze editie. Zolang de ene helft van Team Syrië het andere met luchtafweergeschut blijft bestoken, blijft het wachten op internationale bemiddeling. Team Noord-Korea heeft na de massale valpartij van zaterdag in ieder geval één ding geleerd: afdalen en een kartonnen bord in je handen houden dat samen met de borden van je collega’s het portret van Briljante Kameraad Kim Jong-un vormt, gaan niet samen.

RONDkijken
Anticoncepción – Porfavor (147 km)
Rond het middaguur doen de renners het gehucht Fimaldos aan, een feit dat parallellen oproept met het jaar 1773. Niet dat toen de laatste keer was dat een wielerpeloton door het plaatsje trok, maar wel dat er überhaupt iets gebeurde.

Geplaatst op

Economie: Vallen en opstaan

Al jaren zit de bouw van wat ooit de prestigieuze boulevard van Mataquintos moet worden, in het slop. Projectontwikkelaars komen hun afspraken niet na, de gemeente is in geldnood, het gebied verwildert. Er zijn echter ook prestigeprojecten die wél voltooid worden, zoals hier de Capitán Ugaz-promenade in de wijk San José.

Geplaatst op

Politie Managuay vindt Higgs-deeltje

De LHC-deeltjesversneller in Genève, Zwitserland

PUEBLO POÑO – De politie in het Managuayaanse Pueblo Poño zegt dinsdagnacht het ontbrekende Higgs-deeltje gevonden te hebben.

Of het gaat om hetzelfde deeltje dat door natuurkundigen wordt beschouwd als de ontbrekende schakel in de deeltjesfysica, is echter onwaarschijnlijk: in een korte verklaring verwees de commissaris van politie naar Benjamin Higgs, een vermeende Britse spion die in 1964 nabij Pueblo Poño door agenten aan flarden werd geschoten. Alle delen van zijn lichaam zijn achteraf teruggevonden, behalve zijn linkerduim – tot nu. ‘Eindelijk hebben we hem helemaal, die klootzak,’ gnuifde de commissaris.

De internationale pers, inderhaast toegesneld, reageerde teleurgesteld op de verklaring. Fysici van de LHC-deeltjesversneller in Genève kondigden gisteren nog aan goede hoop te hebben dat het Higgs-deeltje spoedig zou worden gevonden. Verslaggevers van de wetenschappelijke tijdschriften Nature en The Lancet beklaagden zich bovendien over de stugge houding van de Managuayaanse autoriteiten. ‘Op de vraag “Gaat het om een van de bouwstenen van het leven?” werd nogal geïrriteerd gereageerd,’ aldus een van hen. ‘Om maar te zwijgen van “Heeft uw deeltje een massa die ligt rond de 125 giga-elektronvolt?”‘

De vraag ‘Zullen we rum gaan drinken?’ kon echter op meer enthousiasme rekenen: in Pueblo Poño werd door politie én journaille tot in de kleine uurtjes gefeest.

Geplaatst op

Cultuur: het carnaval van Roipoipú


In grote delen van Managuay viert men sinds gisteren carnaval. Het beroemdst is het carnaval van Roipoipú in het noorden. Verslaggever Jens Mikkelsen geeft een impressie.

Ach, Roipoipú. Toen ik voor het eerst in Roipoipú arriveerde, trof ik een op straat hangende massa die zich te buiten ging aan muziek, alcohol en seks. En dat was nog in september.

Door Jens Mikkelsen

Een halfjaar later keerde ik terug voor het carnaval, en het was één groot festijn. Wie nog steeds denkt dat het wereldberoemde feest staat voor excessief drankgebruik, losbandigheid en besnorde mannen met opdringerig gedrag, heeft het mis. Immers, het zijn juist de vrouwen die doorgaans een snor dragen in dit land.
Nee, wie naar Roipoipú gaat, kan genieten van tal van evenementen, zoals een zeven kilometer lange optocht en een sambadanswedstrijd, en op het Plaza Real vindt rond middernacht vaak een vechtpartij plaats (niet georganiseerd).

Geplaatst op

Met de groeten van de junta

De regering-Jamón heeft vanochtend deze foto vrijgegeven.
Het is niet duidelijk waarom.

(Copyright Ministerio de Propaganda/Maria Luisa Corazón del Ángel)

Geplaatst op

Voetbalclub buigt niet voor oud-speler

Julio Moreno aan het werk

MATAQUINTOS – Oud-topspeler Julio Moreno wilde woensdag de roemrijkste voetbalclub van Managuay overnemen. Maar FC Puta Madre zwichtte niet voor zijn eisen.

Volgens bestuursvoorzitter Boris Almirante heeft het clubicoon hem gisteren thuis bedreigd. ‘Als jullie mijn hervormingsplannen niet doorvoeren, gaan jullie er allemaal aan. Dan zing ik jullie kapot.’ Moreno, als zoveel ex-voetballers in Managuay, leidt een kwakkelend bestaan als matige straatmuzikant.
Tijdens hetzelfde treffen gaf Moreno enkele volgens Almirante ‘kostelijke one-liners’ ten beste, zoals ‘De directie bepaalt niet wie blijft’ en ‘Bij de afdeling Anabole Steroïden moet iedereen eruit.’

De verbleekte ster Moreno startte enige maanden geleden zijn ‘fluwelen revolutie voor FC Puta Madre’. Hij eist mensen ‘met voetbalverstand’ op cruciale plekken binnen de club. Niet geheel toevallig zijn dit allemaal oude vrienden van Moreno, waaronder ‘Scheve’ Diego (speelt panfluit bij de vuilstort van Mataquintos) en Wílmer ‘Op de lat’ Torres (mondharp onder de Sint-Antoniusbrug).

Geplaatst op

Het is weer papajatijd


Managuaywatchers hadden het al in de gaten: in de vrolijkste bananendictatuur van Zuid-Amerika is het weer papajatijd. Dat heeft niets met het oogsten van fruit te maken – pas op, dat zou werken betekenen – maar alles met de afwezigheid van nieuws. Een soort komkommertijd dus. Waar komt de term ‘papajatijd’ eigenlijk vandaan?

Heinrich Descanso van het Overheidsinstituut voor Militaire en dus ook Volksgeschiedenis: ‘Daar is een leuke anecdote aan verbonden. Helaas zijn sommige onderdelen strikt geheim, maar het is toch de moeite waard. In 1892 stapte een generaal, laten we hem Benedicto noemen, in een bepaalde stad in dit land uit de trein. Hij was op weg naar een groot militair evenement dat buiten ieders weten plaatsvond in die stad. Maar op het moment dat Benedicto op het terrein aankwam, botste hij op een niet nader te noemen persona non grata, van een verboden organisatie die trouwens ook niet bestaat, maar als logo een papaja voert, waardoor een handgemeen ontstond dat uit uitmondde in een geheime revolutionaire beweging die ook een zekere politieke vertakking heeft gekend en sindsdien bewust uit de geschiedenisboekjes wordt gehouden.’

Weten we dat ook weer.