UITSLAG PRIJSVRAAG! En de man is…

Springruiter Eddie Mango

…de beroemde springruiter Eddie Mango natuurlijk! Mango (Chuco, 1949) won tijdens de Olympische Spelen van 1972 in München een zilveren medaille op het springconcours met zijn paard Horror. Op dit moment is hij teamleider van de Managuayaanse Olympische équipe die zich moet kwalificeren voor de Spelen in Londen van 2012. Ook wordt gezegd dat hij de broer is van superspion Alfonso Mango (‘het camouflagemirakel’), maar dit is nooit bewezen.

Het goede antwoord is gegeven door de heer Jorg Adder. Gefeliciteerd! De heer Adder wist, heel knap, de hand te leggen op de inmiddels offline gehaalde Wikipedia-pagina van Eddie Mango. Hieronder een kopie:

Een eervolle vermelding is op zijn plek voor een andere deelnemer, de heer Egbert Hartman. Die meende dat het ging om Manolo del Guentos, een straatartiest die in de jaren 70, net als zijn broer Manuel del Guentos, solliciteerde naar de rol van ober Manuel in Fawlty Towers, maar daarin jammerlijk faalde. Zijn broer kreeg de rol, waarna Manolo aan lager wal raakte. Toegegeven: de gelijkenis tussen Eddie Mango en Manolo del Guentos is treffend!
Overigens heeft een ontstellend hoog percentage inzenders het antwoord van de heer Hartman domweg gekopieerd, waarvoor foei.

Rest mij nog u te bedanken voor uw deelname, en u te herinneren aan de aanleiding van deze prijsvraag: vandaag bestaat nieuwsblog Managuay 1 jaar – hoera!

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.blogspot.com

Schuilkelder Assad buiten Syrië is klaar

Luxe in de schuilkelder: een ondergrondse skatebaan

SAN LUÍS – Als president Assad van Syrië moet vluchten voor een buitenlandse inval, gaat hij naar een schuilkelder in Managuay. Het toevluchtsoord is ingericht door de gerenommeerde binnenhuisarchitecte Maritza Claure.

Claure kreeg van generaal Jamón, staatshoofd van Managuay en een golfpartner van Assad, de opdracht om een schuilkelder vorm te geven in een ondergrondse parkeergarage in de stad San Luís. ‘Het moest sober zijn, maar wel passen bij een 21ste-eeuwse potentaat,’ vertelt Claure. ‘Ik heb heel even één ruimte overwogen, maar dat bleek toch onpraktisch.’ De schuilkelder telt nu onder meer een golfslagbad, vijf bioscoopzalen en een ondergronds helikopterplatform. Claure: ‘Hoe het met opstijgen en landen moet, zoeken de hoge heren maar uit.’

De financiering van de schuilkelder van Bashar al-Assad ligt in handen van Krachtige Leiders United (KLU), de belangenvereniging van dictators. Gezien de internationale spanningen rondom Syrië kreeg Claure van de KLU carte blanche. De enige concrete eis kwam van de Zimbabwaanse president Robert Mugabe: die hamerde erop dat het complex over supersnel internet moest beschikken, ‘want dan kunnen we Xboxen.’

Supermarkt schrapt actie met ‘kiloknallers’

Een lama

MATAQUINTOS – Supermarktketen Wraf Wraf! past zijn vleesaanbiedingen vanwege de campagne van dierenorganisatie Alert Zwijn. Daarmee is de actie ‘Halve lama voor 1 peso’ van de baan.

Dit blijkt uit een intern memo dat in handen is van Managuay.blogspot.com. In het memo valt te lezen dat Wraf Wraf! heeft besloten in de week van 16 augustus geen acties met vlees te doen, ‘totdat het overwaait.’ Daarna, schrijft directeur Vital Mendosa, ‘zullen de actievoerders ontdekken dat hun bestemming dezelfde is als die van de door hen zo geliefde dieren: ondersteboven aan een haak, op een plek waar het heel koud is.’ Mendosa, een generaal, is tevens Hoge Coördinator voor het Gevangeniswezen in Managuay.
Vanaf 23 augustus gaat Wraf Wraf! gewoon door met vleesacties. Op de rol staan ‘10 cavia’s voor een stuiver’ en ‘2 beschermde schildpadden voor een goede mop’. De actie ‘Halve lama voor 1 peso’, die voor volgende week gepland stond, wordt vervangen door ’27.000 liter gazpacho voor 3 geiten en 1 schaap’. In verband met het falende monetaire systeem in Managuay mogen klanten ook in natura betalen.

‘Nobelprijs Literatuur nu echt naar Hammarskjold’

Sergio Sánchez Hammarskjold

PERFIDO – Vanmiddag om één uur maakt de Zweedse Academie bekend wie dit jaar de Nobelprijs voor Literatuur heeft gewonnen. De Managuayaanse kandidaat, Sergio Sánchez Hammarskjold, heeft goede hoop.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Sánchez Hammarskjold, nu al champagne?
Tja, ze zeggen dat je geen tasjes moet gaan naaien voor de krokodil gestroopt is, maar ach, het is al acht uur in de ochtend.

Waarom denkt u dat u dit jaar wél de Nobelprijs gaat winnen?
Ik heb een goed gevoel over de Zweedse Academie. Dat is een respectabel instituut vol wijze mannen die weten wat ze doen. Maar het is ook een kwestie van statistiek: als je kijkt hoe vaak een achtergebleven, door land omsloten, Zuid-Amerikaanse militaire dictatuur de Nobelprijs voor Literatuur heeft ontvangen – nul keer – dan is Managuay nu echt aan de beurt.

En verder?
Nou, ik ben dol op de serie The Killing.

Die is niet Zweeds. Die is Deens.
Ik heb een Zweedse naam: Hammarskjold. Via mijn moeder. Dat moet ze toch ook aan het denken zetten.

Heeft u ook een inhoudelijke reden waarom u denkt dat u de Nobelprijs voor Literatuur gaat krijgen?
Zoals u weet, schrijf ik functionele literatuur. Nu heb ik vorig jaar voor staatskrant El Tiempo een tijdje heel verdienstelijk de servicepagina’s gedaan, met daarin onder meer de werken Colofon, Zon- en Maanstanden en Lijst van Gewelddadige Incidenten in Mataquintos, San Luís en La Libertina.

Wij wensen u veel succes toe.
Proost!

Beroemde Managuayanen: Cor Favor

Cor Favor op de veranda van Bar CORazón

Cor van de Besselaar werd op 1 april 1959 geboren in Amsterdam. Als zoon van een keurslager uit de Jordaan begon hij al op achtjarige leeftijd met het zingen van smartlappen in buurtkroeg Ouwe Sien, elke keer wanneer hij er een varkenslever of een kilo hoofdkaas kwam bezorgen.

Tijdens een vakantie in Managuay ontmoette Cor de 21 jaar jongere Bonita. Het was liefde op het eerste gezicht. Cor verkaste naar Zuid-Amerika, waar hij onder de artiestennaam Cor Favor uitgroeide tot een ster. Niet alleen scoorde hij nationale hits als ‘Mama tiene que llorar otra vez’ (‘Mama moet weer huilen’, 2001) en ‘La zorrita del rincón’ (‘Het kleine hoertje op de hoek’, 2002), ook maakte hij zich met zijn Gerard Cox-persiflage uiterst populair bij de in Managuay verblijvende ondernemers en vakantiegangers uit zijn vaderland.

Tegenwoordig heeft de volkszanger zijn eigen kroeg: bar CORazón, aan de oever van het Lago de Agua in de jungle van Noord-Managuay. Hij is inmiddels gescheiden van zijn eerste liefde en woont nu samen met de achttienjarige Felicia, met wie hij vier kinderen heeft. Daarnaast heeft hij nog negen kinderen uit twee eerdere huwelijken, uit drie lat-relaties en uit één keer ‘poereloeren na een pilsje’.

Foto Guillermo del Barrio

Lijsttrekkersdebat: iedereen prijst de generaal

Het hoofdkwartier van Mercosur in Montevideo, Uruguay

LA LIBERTINA – Bij het eerste grote lijsttrekkersdebat in Managuay werd donderdag veel geruzied, maar over één ding was men het eens: generaal Jamón is de onbetwiste leider.

Het verschil zat hem vooral in de formulering. De Liberale voorman Marco Ruteño prees Jamón voor een publiek van studenten in La Libertina aan als een ‘kampioen van de vrijheid’. Niemand maakt zich zo sterk voor de vrijheden van de staat als hij, stelde Ruteño, ‘zoals het recht op intimidatie en het recht op eenzaam opsluiten zonder vorm van proces.’

Ruteño’s grootste tegenstrever, Emilio Romero van de Ultrasocialistische Partij, prees het staatshoofd juist omdat hij de eigenheid van de lagere klassen beschermt. ‘Hij houdt ze zoals ze zijn: arm en dom.’ Paco Tornado van de extreem-rechtse PPP richt zijn pijlen sinds enkele maanden niet meer op Boliviaanse immigranten, maar op het Zuid-Amerikaanse samenwerkingsverband Mercosur. ‘Een briljant strateeg als generaal Jamón snapt dat we zo snel mogelijk uit dat zootje moeten stappen,’ schreeuwde hij, ‘ook al zitten we er nog niet in.’

De campagne in Managuay duurt dit jaar met drie weken erg kort. Volgens critici is dat geen probleem, aangezien het volk toch geen stemrecht heeft en generaal Jamon nu al weet welke stromannen hij een plek in het parlement zal toewijzen. De parlementsbenoemingen in Managuay vinden plaats op woensdag 12 september.

NOS ziet af van liveverbinding Boekenbal


HILVERSUM – De NOS heeft gisteravond op het laatste moment afgezien van een liveverbinding met het Boekenbal van Managuay. Reden was de beperkte opkomst bij het Zuid-Amerikaanse equivalent. Beide bezoekers konden zich in de beslissing vinden.


‘Jammer. De Nederlandse publiciteit was goed geweest voor mijn verkopen in Europa,’ verklaarde een teleurgestelde Manuel Calebra. Calebra kwam vorig jaar in het nieuws toen zijn roman Het zwemvest van Napoleon van voor tot achter bleek te zijn overgeschreven uit Leo Tolstojs Oorlog en vrede, met uitzondering van de titelpagina.

De tweede aanwezige op het Boekenbal, Rodolfo Zerás Montaña, had vreemd genoeg niet zoveel met literatuur. ‘Ik ben hier conciërge, dus als meneer Calebra weer gaat overgeven, gooi ik hem eruit en sluit ik de tent.’
Managuay heeft geen leescultuur. Begin jaren negentig moesten veel bibliotheken sluiten omdat ze werden leeggeroofd door mensen die het populaire Vengo-bijzettafeltje hadden aangeschaft (foto), een Managuayaans meubelstuk met een achterpoot die twee centimeter te kort is.

Respect voor comazuipers

Een comazuiper


MATAQUINTOS – In Managuay is met ontzag gereageerd op het nieuws dat Nederland in 2011 weer meer comazuipers telde dan in het jaar daarvoor.

Voorzitter Valentino Rubio van tienerdrankvereniging ‘40% voor 12 +’ prees de jongeren die met een acute alcoholvergiftiging in het ziekenhuis belandden. ‘Doorzuipen tijdens je coma – respect!’
Daarna beet hij een kroonkurk van een literfes pils. ‘Daar moet op gedronken worden.’

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Voetbal

Het Managuayaanse elftal voor aanvang van Bolivia–Managuay, 1976

En dan gebeurt het: Mezza trekt een sprint vanaf de middellijn, neemt de bal aan van Liendo, Lázaro in zijn rug, draait knap weg, haalt de achterlijn, snijdt vervolgens naar binnen en dan, in het strafschopgebied – ai! – hakt Moreno met een kapmes zijn achillespees stuk. Mezza valt bloedend op de grond, Moreno moffelt het wapen weg in zijn broek terwijl hij naar een denkbeeldige vogel tuurt.

Het idee om klassieke voetbalwedstrijden na te spelen is in Managuay een schot in de roos gebleken. Sport is hier – zoals bovenstaande scène aantoont – doorgaans een bloederige aangelegenheid, en daar houden de Managuayanen van. Het stadion van FC Puta Madre zit op deze Día de los Clásicos dan ook stampvol. Hele gezinnen joelen mee met tien nagespeelde wedstrijdhelften. Lees verder “ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Voetbal”

Toerisme: Uitgaan in Chuco


Volgens sommigen is het in Chuco, ‘de parel van de Andes’, net zo goed uitgaan als in New York of Londen. Dat is echter niet het geval.