Berichten

Geplaatst op

Elitetroepen lopen ‘Cocaïnemars’

De Varkenssnuitskunks, of Los Zorritos, lichting 2012/2013.

Zeldzame plaatjes uit Zuid-Amerika: een lid van het militaire elitekorps van Managuay, de Varkenssnuitskunks, maakte zondag geheime kiekjes van het afsluitende weekend van de nieuwe cadetten. In het Andesgebergte rondden zij hun opleiding af door het lopen van de zogenoemde Cocaïnemars: een expeditie van drie dagen en 230 km door het gebied rond de cocaïneraffinaderij van Adalberto Silencioso, ‘de Pablo Escobar van Managuay’. De slopende tocht is berucht: menig militair wordt het slachtoffer van extreme hitte, vermoeidheid of een ontbrekend neustussenschot.

Ploegend door de coke

De fotograferende Varkenssnuitskunk is levend begraven, in zand.

Foto’s via Guillermo Guerrero

Geplaatst op

Geografie: Hoofdstad Mataquintos

Mataquintos, de hoofdstad van Managuay, begon zijn bestaan als een verzameling lemen hutjes langs de rivier de Araná. Maar dat was 1995. De kersverse burgemeester Raúl Paz gooide het roer radicaal om en is druk doende de stad te transformeren tot het financieel-economische hart van Zuid-Amerika (foto: zakendistrict BancoBanco).

Geplaatst op

Google dreigt nu ook Managuay te verlaten


MATAQUINTOS – Na China dreigt nu ook Managuay een land te worden waar Google uit wil wegtrekken. Het internetbedrijf ligt in de clinch met de militaire junta.

Aanvankelijk dacht Google dat de regering van generaal Jamón censuur eiste op enkele van de 30.000 populairste zoektermen, waaronder ‘cheap drugs online’, ‘local kiddie sluts’ en ‘coconut porn’. Het generaalsbewind heeft echter geen problemen met die zoektermen, maar wel wanneer ze in combinatie met de namen van kabinetsleden worden gebruikt.
Google heeft goede hoop op een compromis, ‘inclusief steekpenningen.’
Geplaatst op

REISGIDS 2013 (2): De paardenparkeerplaats

Wat? Bekijken
Waar? San Luís
Prijs? $ (gratis)
Wie naar San Luís komt, komt te paard. Dat kun je zien bij de kruising van Calle Chinchilla en Calle Chihuahua. Dit is de plek waar iedereen zijn rijdier stalt als hij naar de bar gaat, en daarom tref je hier vrijwel dagelijks één grote paardenzee aan. Toegegeven, er zitten ook ezels bij, en pony’s. En lama’s. Zelfs groot uitgevallen windhonden met een zadel. Nu we erover nadenken: de kans dat je een echt goed paard tegenkomt, is groter bij slagerij Piñeiro op de Calle Caña.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Voetbal

Het Managuayaanse elftal voor aanvang van Bolivia–Managuay, 1976

En dan gebeurt het: Mezza trekt een sprint vanaf de middellijn, neemt de bal aan van Liendo, Lázaro in zijn rug, draait knap weg, haalt de achterlijn, snijdt vervolgens naar binnen en dan, in het strafschopgebied – ai! – hakt Moreno met een kapmes zijn achillespees stuk. Mezza valt bloedend op de grond, Moreno moffelt het wapen weg in zijn broek terwijl hij naar een denkbeeldige vogel tuurt.

Het idee om klassieke voetbalwedstrijden na te spelen is in Managuay een schot in de roos gebleken. Sport is hier – zoals bovenstaande scène aantoont – doorgaans een bloederige aangelegenheid, en daar houden de Managuayanen van. Het stadion van FC Puta Madre zit op deze Día de los Clásicos dan ook stampvol. Hele gezinnen joelen mee met tien nagespeelde wedstrijdhelften. Lees verder “ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Voetbal”

Geplaatst op

Internationaal netwerk Managuay verbrokkelt

Het Cultureel Centrum van Managuay in Sint-Petersburg

MATAQUINTOS – Het internationale netwerk van ambassades, consulaten en culturele centra van Managuay verbrokkelt, zo laat de teloorgang van de vestiging in Sint-Petersburg zien.

Het Cultureel Centrum van Managuay in de Russische tsarenstad is inmiddels verlaten, zo stelde de Nederlander Egbert Hartman vast. Het statige pand aan de Severny Prospekt was ooit een levendig ontmoetingspunt van de Russische avant-garde, met kunstenaars en schrijvers als Vladimir Vojnovitsj, en de Managuayaanse, met klaplopers en prostituees als Marta de Pokdalige Weduwe.

De laatste bewindvoerders van het Centrum waren de stagiairs Sílvia Sommer en Emilio Parmanto, die bij hun aantreden een met alle technische voorzieningen geëquipeerde instelling aantroffen. Nu is door de scheefhangende luxaflex slechts een achterglaten telraam te zien.

Sommer en Parmanto liepen eerder een korte stage op de redactie van dit nieuwsblog. Het internationale opsporingsbevel is nog steeds van kracht, dus als u ze ziet, laat u het ons dan vooral weten.

Lees ook: Uw hoofdredacteur zegt: excuus

Geplaatst op

Olympische équipe is zoek


MATAQUINTOS – De Managuayaanse olympische équipe is al meer dan een dag onbereikbaar. De atletenbus had dinsdag in Vancouver moeten aankomen, maar kreeg gisteren bandenpech in Ecuador.

Sinds het incident is van de atleten niets meer vernomen. De buschauffeur liet weten dat hij op zoek ging naar iemand die een reserveband kon verwisselen. Benedicto de Boer, rodelaar van Nederlandse afkomst, verliet eveneens de bus. Hij wilde een sigaret roken op het strand en zijn ‘chorizo even uit laten waaien.’ Skeletonatlete Bebel Kahuna, ‘de grootste borsten op de plank’, werd direct na het stoppen van de bus benaderd door een amateurcineast die haar uitnodigde op de set van ‘een soort Baywatch, maar dan met minder badpak’.

Mogelijk is de radiostilte te wijten aan defecte apparatuur. De zender in de bus bestaat uit een babyfoon met signaalversterking, nog steeds het meest gebruikte communicatiemiddel van Managuay.

Lees ook: Olympische équipe naar Vancouver

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Jungletocht

Opeens houdt junglegids Ramón zijn adem in. Langzaam brengt hij een vinger voor zijn lippen. ‘We zijn niet ver van de moerassen van Canádos,’ fluistert Ramón. ‘Een uniek ecosysteem: 3000 plantensoorten, 250 vogelsoorten, 350 vissoorten, 100 soorten zoogdieren, 60 soorten reptielen.’ Hij kijkt ons aan. ‘Kortom, een levensgrote delicatessenzaak.’ Met normale stem, wijzend op de ketel met de groene staarten over de rand: ‘Iemand nog leguanensoep?’

Een jungletrek in Managuay is een spannende aangelegenheid, maar vooral voor de dieren die zich langs de route ophouden. Elke gids is een slager. Letterlijk: de Managuayaanse Bond van Slagerbedrijven verplicht al zijn leden om twee weken per jaar door te brengen in het regenwoud van Noord-Managuay, ook wel ‘de Groene Keuken’ genoemd. Het is niet de enige beroepsgroep met een ontspannen houding ten opzichte van de jungle.

Neem de politiek: de moerassen van Canádos vormen niet alleen een uniek ecosysteem, maar ook een massagraf met de afgezonken lichamen van 300.000 politieke dissidenten. Of evenementenorganisaties: muziekfestival Misterioso vindt elk jaar plaats op de plek waar de oprichter, houthakker Carlos Llanos, voor het laatst aan het rooien is geweest. Ook leven in het oerwoud duizenden maoïstische rebellen, wier visie op het milieu nog het best blijkt uit een uitgelekt memo uit 2006, waarin ze de Drieklovendam in bevriende natie China omschreven als ‘de doodsteek voor de natuur, maar wel heel gaaf.’

Ramón weet hoe westerlingen hierover denken. ‘Jullie in Europa hebben makkelijk praten, maar ik hou van onze bedreigde diersoorten. Daarom eet ik ze zo graag op. ’ Hij haalt een apenkop uit zijn rugzak en begint te kauwen. Dan beginnen zijn ogen te twinkelen: hij heeft een goede grap bedacht. ‘Als je dieren zo belangrijk vindt, waarom richt je er dan geen politieke partij voor op?’ De hele groep barst in lachen uit.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto José el Rey

Geplaatst op

‘2012 is de schuld van Bolivia’

Bolivia


MATAQUINTOS – Een extreem-rechts parlementslid uit Managuay heeft gisteren Bolivia ervan beschuldigd dat het 2012 heeft veroorzaakt.

‘Die ponchodragers voelden de hete adem van Managuay in hun nek,’ zei Paco Tornado tijdens een bijeenkomst van zijn partij PPP (twee zetels, ook voor Tornado’s moeder). Volgens Tornado is Bolivia geen land, maar een ‘fascistische ideologie’. Hij beweerde dat ‘internationale experts’ hebben voorgerekend dat 2011 een maand te vroeg aan zijn einde is gekomen. Daarmee verwees hij waarschijnlijk naar zijn groep van ‘astrologische adviseurs’, onder wie Derek Ogilvie, Char en Elvis Presley.

Ook wees Tornado de schuldigen aan van het feit dat momenteel de leiders van zowel Paraguay, Brazilië, Argentinië als Venezuela met kanker te kampen hebben: de Bolivianen. ‘Mogelijk hebben ze een kankerverwekkende stof in hun panfluiten gestopt,’ opperde de extreem-rechtse leider. ‘Of in hun wc-brillen, of hoe heet zo’n ding, waar je ook aids van krijgt.’

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Geteisterd Japan krijgt hulp: een kaartje

Ravage in Japan

TOKIO – Nederland stuurt speurhonden naar Japan, het Internationaal Atoomagentschap nucleair deskundigen, de VS twee vliegdekschepen. En wat stuurt Managuay? Een kaartje.

Een ansichtkaart, dat is de bijdrage die de militair-democratische republiek van Managuay levert in het bestrijden van wat in Japan wel de ergste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog wordt genoemd. ‘Saludos de Managuay’ staat op de voorkant – groeten uit Managuay. Achterop: ‘Hopelijk zijn jullie snel weer de oude. De groeten uit een land zonder kustlijn.’ Was getekend: de Managuayaanse minister van Buitenlandse Zaken.

Hoewel een dergelijk gebaar normaliter als belediging wordt opgevat, halen in dit geval de betrokken diplomaten hun schouders op. Een Japanse topambtenaar, die anoniem wil blijven, vraagt zich af: ‘Wat moet Managuay anders sturen? Hun hoeren zitten hier al.’ Ook de Managuayaanse consul in Tokio ziet het nut niet in van een wat groter hulppakket. ‘Die Jappen hebben er een vreselijke puinzooi van gemaakt. Dus het minste wat we kunnen doen, is een kaartje sturen.’