Berichten

Geplaatst op

De snoepjes van Sint-Cerberus

Met het feest van Sint-Cerberus in aantocht mogen Managuayaanse kinderen weer genieten van de zogenoemde cagarrutas: kleurige snoepballetjes, gevuld met lekkers. En niet alleen de kinderen – elke beroepsgroep in Managuay heeft zijn eigen favoriet. Boeren kauwen op cagarrutas met papaja, in het straatmuzikantencircuit bevat de lekkernij sigarettenstompjes en in de showbizzwereld cocaïne.
Sint-Cerberus zelf maakt het niet uit wat er in de balletjes zit; als ze maar hard genoeg zijn om de kleintjes er goed mee te raken.

Foto: Lota del Horno

Geplaatst op

Managuay opent slechtste hotel ter wereld

Dit interieur is uit een hotel van Waldorf Astoria. De keten heeft besloten om voor zijn nieuwe vestiging toch maar naar Amsterdam uit te wijken

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay wil meer buitenlandse toeristen aantrekken. Het middel: het slechtste hotel ter wereld.

Generaal Jamón zal vandaag het Golden Papaya Hotel in de hoofdstad Mataquintos openen. De bouw begon 29 jaar geleden, maar staatsgrepen, terroristische aanslagen en ontvoeringen van bouwvakkers hebben voor vertraging gezorgd. Het massieve gebouw, dat ooit door Brandweer Magazine werd uitgeroepen tot de onveiligste constructie ooit, telt 105 verdiepingen en heeft de vorm van een kokosnoot (de voltallige junta was dronken toen ze een naam uitzocht).

Hoewel het generaalsbewind zegt buitenlandse toeristen te willen behagen, lijkt het vooral aan de belangen van de Managuayaanse veiligheidsdiensten te hebben gedacht. Zo moeten gasten hun mobiele telefoons en internetapparatuur bij aankomst onmiddellijk in bewaring geven. Het hotel ontbeert enig comfort, maar er is wel een hypermoderne camerabewaking aanwezig op de parkeerplaats, de lobby en in alle toiletten op de kamers. De slogan van het hotel luidt dan ook: ‘When you’re in Managuay, we want to see you relax.’

De militaire junta werkt overigens ook aan een toeristenlokker specifiek voor de Nederlandse markt: Het Grote Managuay Vakantie-Doeboek, met spellen en puzzels als ‘wanhopig zoekt de gemartelde een uitweg naar Amnesty International. Help hem door het doolhof!’

Geplaatst op

Toeptoernooi in gevaar door Christenen



MATAQUINTOS – Door een interne machtsstrijd binnen de Christelijke Partij hangt het parlementaire toeptoernooi van de Liberalen, Christenen en de rechts-radicale Partij voor Paco (PPP) aan een zijden draad.

De Christelijke voorman Arnoldo Klonk wil niet verder onderhandelen over de te volgen regels. Hij geeft daarmee gehoor aan de groeiende onvrede binnen de Christelijke Partij. Veel van zijn gelooofsgenoten willen de onderhandelingen met de PPP stopzetten, onder meer omdat deze bepleit dat de (zwarte) schoppen- en klaverkaarten niet mogen meedoen met het toernooi. De Christenen vinden de harten- en ruitenkaarten ook mooier, maar zeggen dat liever niet hardop.

Afgelopen donderdag lekten al twee brieven uit van de Christelijke coryfee en oud-toepkoning Roderigo Lubricón, waarin deze zijn positie ten opzichte van de onderhandelingen zo verwoordde: ‘Mijn standpunt heeft zich ontwikkeld van ‘eventueel misschien’ tot ‘mogelijk wellicht’.’

De Christenen houden vandaag crisisberaad, getuige een bestelling van 46 broodjes gordeldier en 5 kratten tequila bij de parlementaire cafetaria.

Geplaatst op

COLUMN: Amigos de la prensa

Ernesto P. Borracho

De Toepcommissie van het parlement van Managuay leed gisteren een gevoelige nederlaag. De commissie kreeg geen meerderheid in de Vereniging van Toepers, en daardoor wordt het moeilijker voor haar om bepaalde maatregelen door te voeren. Een van die maatregelen is een strengere toelatingseis voor nieuwe spelers (die o.a. het spreken van negen talen voorschrijft, wat niemand in Managuay kan) in het parlementaire toeptoernooi.

De beroemde poëet Ernesto P. Borracho was bereid om speciaal voor Managuay.info hier een gedicht over te schrijven.

Gefnuikt

Toepcommissie
In frustratie
Eerst die plannen
Nu stagnatie

Wonden likken
Compromissie
Ach die arme
Toepcommissie

Ernesto P. Borracho

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De Varkenssnuitskunks

De Patagonische varkenssnuitskunk

Luid wiekend zweeft de helikopter boven de Araná. De maan glinstert in het wateroppervlak. Vijf tot de tanden toe bewapende mannen springen op de oever – ‘Ándale! Ándale!’ – en jagen door de wirwar van straten en steegjes in de hoofdstad. Bij Enrique’s Enchilada’s houdt de eenheid halt. De voorste man kijkt om, zet dan zijn rechterlaars met kracht tegen de deur. Krak!

Zoals de Verenigde Staten de Navy SEALs hebben, beschikt ook de militaire junta van Managuay over haar eigen elitetroepen. Deze fuerza de operaciones especiales werd in 1962 opgericht door de toenmalige dictator van het land, generaal Fabio Flabendas, en heet Los Zorrinos, oftewel: de Varkenssnuitskunks. De naam werd bedacht door Flabendas’ ondergeschikten. Niet om de vasthoudendheid te eren waarmee dit Amerikaanse roofdiertje naar voedsel wroet, maar vanwege de scherpe geur die zijn anale klieren produceren – Flabendas leed aan ernstige winderigheid.

De opleiding tot Varkenssnuitskunk is keihard: zestig procent van de deelnemende militairen haakt voortijdig af. Degenen die de eindstreep halen, worden gedrild in typisch Managuayaanse vechttechnieken als met-zijn-twaalven-een-passant-beknuppelen, de-vijand-onder-tafel-drinken en met-een-tank-op-een-sloppenwijk-inrijden. In beginsel opereren de Varkenssnuitskunks in kleine, flexibele groepen die snel op een terroristische dreiging kunnen reageren. Vaker echter zijn ze dronken. Hun erelijst is indrukwekkend: de Skunks waren actief in voormalig Joegoslavië, Colombia en de F-side van Feyenoord, en volgens experts is zelfs de onverhoopte democratisering van Zuid-Amerika hun fout geweest. Maar daarover wordt nog gebakkeleid.

Enrique wijkt verschrikt achteruit. ‘Iedereen op de grond! Nu!’ Terwijl de overige vier hem rugdekking geven, snelt de voorste Varkenssnuitskunk naar de toonbank en grist een dampend dienblad weg. Tegen de uitbater: ‘O wee, als deze enchilada’s lauw zijn.’ Dan stormt de troep weer naar buiten. Als ze bijna de hoek om zijn, horen we één van hen zeggen: ‘Ik dacht dat de minister taco’s had besteld?’
Roger Abrahams

Geplaatst op

‘Managuay schreeuwt elke dag om cultuur’

Utrechters schreeuwen om cultuur, afgelopen zaterdag

MATAQUINTOS – De ‘schreeuw om cultuur’ die afgelopen zaterdag in Nederland te horen was, klinkt in Managuay elke dag. Het gaat dan vooral om kunstenaars die door de militaire dictatuur worden gemarteld.

Dat zegt Frederik de Zeeuw, de Nederlandse consul in de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur. De Zeeuw zegt tientallen artiesten te kennen die in strafkampen vastzitten. ‘Vreselijk,’ aldus de consul. ‘Vooral als je bedenkt dat ze dat hadden kunnen vermijden door vooraf gewoon even goedkeuring te vragen voor hun schilderwerkje of gedicht.’

De Zeeuw, die naast een van de grootste stedelijke strafkampen van Managuay woont, hoort elke nacht de wanhoopskreten van kunstenaars in de martelcellen. ‘Afschuwelijk,’ bekent hij. ‘Vooral als je de volgende dag weer vroeg op moet. Ik doe verdomme geen oog meer dicht.’

Geplaatst op

Managuayanen willen lagere temperatuur

De zon

MATAQUINTOS – Verhitte burgers hebben generaal Jamón woensdag verzocht om de temperatuur te matigen. In Managuay is het vrijwel altijd 40 graden.

De almachtige dictator, die zich onder meer tooit met de officiële titels Heer der Hemelen en Meester van het Universum, heeft toegezegd om een hartig woordje met de zon te spreken. Echter, kort na deze toezegging maakte de minister van Linkse Hobby’s, wachtmeester 1ste klasse Virginia Ugarte Ramírez, al een voorbehoud. ‘De zon is een harde onderhandelaar,’ aldus Ramírez.

Volgens Managuay-watchers is een project gedoemd te mislukken wanneer het militaire regime de minister van Linkse Hobby’s inzet: een vrouw, en dan ook nog eens geen generaal.

Geplaatst op

Toerisme: Een eindje varen

Volgens sommigen hanteert de toeristische sector in Managuay dezelfde principes als die in westerse landen. Zo zou je, na betaling van relatief veel geld voor het huren van een bootje op de rivier de Jalapeño in het jungleachtige noorden van het land, ervan uit mogen gaan dat je een aangename middag te wachten staat. 
Dat is echter niet het geval. 
Foto Martina Casafresno
Geplaatst op

Contador kan deelnemen aan La Ronda

Wielrenner Alberto Contador won onlangs nog de Ronde van Italië

MATAQUINTOS – Wielrenner Alberto Contador kan deelnemen aan de Ronde van Managuay. De hoorzittingen bij het internationaal sporttribunaal CAS zijn verplaatst naar augustus.

Hierdoor kan de Spanjaard in juli, indien hij afziet van de Tour de France, proberen voor het eerst de wielerwedstrijd in het Zuid-Amerikaanse Managuay te winnen. Contadors deelname was onzeker, omdat hij zich aanvankelijk op 6, 7 en 8 juni bij het CAS moest verantwoorden voor een vermeende dopingzaak. Overigens lag de onzekerheid bij Contador zelf: de Managuayaanse wielerbond vindt doping ‘geen probleem.’ ‘Iedereen heeft zijn eigenaardigheden,’ meent voorzitter Sancho Merckx Caudillo. ‘Mijn schoonvader spietst zieke toekans. Moet ik daar principieel over gaan lopen doen?’

Voor het prestige van La Ronda de Managuay, die dit jaar voor het eerst wordt georganiseerd, zou de komst van Contador een godsgeschenk zijn. Tot nu toe kreeg de organisatie veel kritiek te verduren, vooral vanwege de onveiligheid van dat deel van het parcours dat door de Andes loopt. Een onderhoudsteam dat de risico’s in kaart zou brengen, kwam dinsdag om het leven door een val in een ravijn.

Geplaatst op

Prins Carnaval of Peloton Carnaval?

Prins Gustavo II, op carnavalsmaandag 2012

ROIPOIPÚ – Krijgt carnavalsstad Roipoipú dit jaar een Prins Carnaval als leider of een heel militair peloton? De militaire junta van Managuay overweegt het laatste.

Roipoipú kreeg in 2011 en 2012 al een kolonel opgedrongen, die als Prins Gustavo I en II melding moest maken van eventuele ‘staatsvijandige acties’ tijdens het volksfeest. De minister van Linkse hobby’s, waaronder cultuur valt, opperde gisteren echter dat Roipoipú ‘meer baat zou hebben bij een Peloton Carnaval.’ De minister, wachtmeester 1ste klasse Virginia Ugarte Ramírez, motiveerde als volgt: ‘Kan één prins een feestvierder aan die serpentines gooit? Ja. Maar hoe moet hij twéé mannen neerschieten die hem belagen met slingers?’ Carnaval wordt in de hoofdstad niet altijd goed begrepen.

De inwoners van Roipoipú zijn furieus over het voorstel. ‘Ze zien niet in wat zo’n plan voor ons betekent,’ klaagt een bestuurder van carnavalsvereniging Locos. ‘Om op zo’n korte termijn de prinsenwagen om te bouwen tot iets waarop twintig tot vijftig zwaarbewapende militairen kunnen, dat is gekkenwerk.’ Ook gewone carnavalsvierders zien het idee niet zitten. ‘Één zo’n Gustavo was al levensgevaarlijk. Vorig jaar lieten we hem een confettikanon zien, maar hij schrok er zo van dat hij voor straf een hele wijk platbrandde.’

Ondertussen is de satire al met het plan aan de haal gegaan. De nieuwste carnavalshit van Roipoipú heet ’33 dagen’, een verwijzing naar het gemiddelde aantal etmalen dat een gepensioneerde soldaat géén misdaden tegen de menselijkheid heeft begaan.