Berichten

Geplaatst op

Prins carnaval mishandelt vogel

Een raaf

ROIPOIPÚ – Kolonel Gustavo I, een legerofficier die tegen zijn zin tot prins carnaval is benoemd, ging gisteren een icoon van het volksfeest met een fles te lijf.

Dinsdag was in Roipoipú de dag van de Natte Raaf, el Cuervo Mojado. Al sinds 1872 wordt in het stadje, dat wereldberoemd is om zijn carnaval, op de dinsdag voor het feest een zwarte raaf levend gespietst, waarna het dier een liter van de beste tequila over zijn veren gegoten krijgt. Toen men Gustavo echter de dode vogel in het gezicht duwde en hem een fles tequila gaf, sloeg de prins de raaf van de stok en begon op hem in te beuken met het glaswerk, al krijsende: ‘Beëlzebub! Ga heen, Satan!’ Daarna informeerde hij of er iemand een borrel lustte.

De gemeenschap van Roipoipú krijgt langzaamaan in de gaten dat Gustavo I geen groot carnavalsliefhebber is. Mogelijk heeft generaal Jamón hem met de benoeming een loer willen draaien: eerder maakte het staatshoofd een vegetarische sergeant eigenaar van een all-you-can-eat-worstenkar en stelde hij een lichtmatroos met smetvrees aan tot presidentiële billenveger.

Geplaatst op

Sterspeler mist WK door blessure

Het Hernando Siles Zuazo-stadion in La Paz, Bolivia


LA PAZ – De Managuayaanse topvoetballer Adán Ropa heeft zaterdag een ernstige blessure opgelopen die hem deelname aan het WK voetbal belet. Overigens zullen zijn medespelers evenmin naar Zuid-Afrika afreizen, gezien de povere prestaties van het nationale elftal in de kwalificatieronde.

Ropa gaf tijdens een vriendschappelijke interland tegen aartsvijand Bolivia een hakballetje voor het standbeen langs, wat een heftige pijn in de hamstring opleverde. Ropa dook direct naar de grond. Toen de Boliviaanse middenvelder Panza hem overeind wilde helpen, noemde een emotionele Ropa hem een bezitter van het Downsyndroom die lijdt aan een ernstige celdelingziekte. Daarop sprak Panza het vermoeden uit dat Ropa’s moeder een onfortuinlijk met tuberculose besmette courtisane is.

Deze woordenwisseling was voor de rechtsbuiten van Bolivia reden om zijn machete vanonder zijn tenue te halen, waarop de ook de complete Managuayaanse verdediging het kapmes tevoorschijn trok. In de daaropvolgende slachtpartij ontbraken de coaches van beide teams om hun spelers tot kalmte te manen. De Managuyaanse bondscoach Eduardo Vianda Charculo verklaarde achteraf: ‘Er is een tijd van lullen, en er is een tijd van hakken.’

De internationale voetbalbond FIFA overweegt om het fouilleerbeleid voor toeschouwers voortaan ook op de spelers van Managuay toe te passen.

Geplaatst op

‘Winter in Nederland is definitief voorbij’

Hoek van Holland, gisteren

AMSTERDAM – Met verwachte temperaturen tussen 32 en zelfs 38 graden is de winter in Nederland vandaag definitief voorbij.

Dat stelt de belangenvereniging voor Managuayaanse vrouwen in Nederland, Sexy Señorita. ‘Toen het gisteren 30 graden werd, dacht ik: nu kan die verwarming wel een tandje lager,’ aldus een opgeluchte voorzitter Vicky Núñez. In het Zuid-Amerikaanse Managuay zijn temperaturen van veertig graden de standaard.

Het warme weer betekent voor de vrouwen in Nederland dat ze vanaf nu hun winterkleding thuis kunnen laten. ‘We hebben ons lang moeten behelpen met korte broeken en normale decolletés,’ zegt Núñez vanuit haar kantoor aan de Oudezijds Achterburgwal in Amsterdam. ‘Maar vandaag kunnen de meiden eindelijk weer in hun ondergoed de straat op.’

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: El Aire Libre

50 Peso (r) en Lil’ Carmen

Op het podium wijzen vier mannen naar hun kruis. ‘Es un chihuahua en tu bolsillo?’ De menigte begint te blaffen. ‘O te gusta encontrarme?’ Een luid gejuich stijgt op, een daverende beat zet in. Boyband Los Cojones is de onbetwiste smaakmaker van muziekfestival El Aire Libre, niet in het minst dankzij hun hit ‘Is dat een chihuahua in je broekzak (of ben je gewoon blij me te zien)?’

El Aire Libre: wat in 1972 begon als een eenmalige hippiehappening is uitgegroeid tot een driedaags evenement en een vrijplaats in Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika. Qua sfeer is het Lowlands, qua muziek is het Pinkpop, qua drankgebruik is het het Oktoberfest – maar dan met zelfgestookte tequila in plaats van bier. ‘Natuurlijk kun je het zonder alcohol ook leuk hebben,’ zegt Marta (20), die bij haar tent op de festivalcamping tabasco druppelt in een weckpot met gefermenteerde lamamelk. ‘Maar niet hier.’ Haar vriendin Andrea (22) biedt twee patrouillerende militairen een slok rum aan, die ze gretig aanvaarden. ‘Je moet die gasten te vriend houden,’ zegt ze later. ‘Voor je het weet, liggen ze je in een bunker te toucheren.’ In de verte klinken de tonen van hiphopkleuters 50 Peso en Lil’ Carmen: ‘No estoy tu bitch, papá.’

Zo gemoedelijk als de eerste dag van El Aire Libre verloopt, zo dramatisch is de avond. Zoals gevreesd zorgt het optreden van Raúl, een singer-songwriter met regeringskritische teksten, voor reuring. Al na één lied neemt de zanger het woord ‘mensenrechten’ in de mond, waarop – vanuit het niets – vier militairen op het podium springen. Raúl stuift weg, chaos breekt uit. Onder gegil van het publiek wordt de rennende zanger met een elektrische stok bewerkt, terwijl een van de militairen roept: ‘Doorlopen, hier is niets te zien!’

El Aire Libre: Managuay op zijn puurst.
Noud Nijssen

Foto Lota del Horno

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Jubileum tv gevierd met executies

MATAQUINTOS – Het zestigjarig bestaan van televisie in Managuay is zondag op bescheiden wijze gevierd.

Staatszender Managuay Uno herhaalde enkele seizoenen van het eerste televisieprogramma van het land, waar de oude generatie weleens met weemoed aan terugdenkt: Ejecución 24, een aaneenschakeling van live uitgezonden executies. Tussen de afleveringen door waren interviews met nabestaanden te zien.

Tegenwoordig zendt Managuay Uno geen executies meer uit. Die zijn te zien op het politieke tv-kanaal, Corrupción 24.

Geplaatst op

Ook mijnbouw Managuay maakt balans werk en privé mogelijk


MINAS DE CHUCO – Mijnbouwdirecteur Manuel Peminto de Flor kon niet meer verdragen dat hij zijn vrouw en kinderen zo weinig zag. Nu werken ze vol enthousiasme mee in mijnschacht Cecilia.

Door majoor Carizón

Manuel Peminto de Flor werpt een brok bauxiet de mijnschacht in. ‘Oye! Laat je eens zien!’ Een bestoft koppetje verschijnt in de lichtbundel van zijn zaklamp. Het is Octavo, Peminto de Flors oudste zoon. ‘Octavo!’ roept de breed lachende directeur. ‘Hij is een van de beste gruisrapers van de schacht,’ vertrouwt hij schrijver dezes niet zonder trots toe. ‘Zeven jaar oud, maar een zoon van zijn vader!’
Terwijl steeds meer topmannen worstelen met het combineren van hun werk- en privé-leven, maakt staatsmijnbedrijf ManaMinas dromen waar. Toen Manuel Peminto de Flor het ministerie van Economie en Mosterdgas meldde dat hij zijn kinderen te weinig zag, kreeg hij eerst gedwongen elektroshocktherapie, maar direct daarna een aanbod om zijn gezin kosteloos de werkvloer op te nemen. Peminto de Flor: ‘Dat was een pak van mijn hart. Zelf zit ik natuurlijk niet in de schacht, maar op kantoor, maar toch: het idee dat ze vlakbij zijn, stelt me ontzettend gerust.’

En u? Hoe balanceert u tussen werk en privé?
Dit bericht maakt onderdeel uit van de Postbus 43-campagne ‘Balanceren doe je zo’ van het Ministerie van Propaganda.

Geplaatst op

‘Klus geklaard’: bezuinigingen van 36 miljard

Minister Dijsselbloem vergaderde lang over de nieuwe bezuinigingen

MATAQUINTOS – Waar het kabinet-Rutte lang steggelde over 6 miljard, bereikte de regering van Managuay al binnen één weekend overeenstemming over het zesvoudige aan bezuinigingen. Het gaat dan wel om een bedrag in Managuayaanse peso.

Aangezien de koers van die valuta sterk afhankelijk is van het tijdstip van de dag, komen de  besparingen van 36 miljard neer op een totaal tussen de 360.000 euro (vanochtend 06:00 uur) en ruim drie miljoen euro (06:15 uur). Desalniettemin was snijden niet makkelijk, aldus de Managuayaanse minister van Economische Zaken, generaal Eduardo Dinero.

‘Over het schrappen van de toelages voor alleenstaande tienermoeders en een verhoging van de accijns op zaken als melk en brood waren we het snel eens,’ zei Dinero dinsdag. ‘Maar korten op het pensioen voor officieren, dat gaat je niet in je koude kleren zitten.’

Het uiteindelijke bezuinigingspakket bevat onder meer een reductie van het goudgehalte in militaire kledingaccessoires van 24 naar 22 karaats en een verhoging van de eigen bijdrage van bordeelbezoek voor sergeanten en lagergeplaatsten naar omgerekend 10 eurocent per dag.

Geplaatst op

McChrystal mag naar Managuay


MATAQUINTOS – De gisteren door Barack Obama ontslagen generaal Stanley McChrystal kan zo aan de slag in Managuay.

‘Een man die politici verraders noemt, daar kun je een oorlog mee winnen,’ aldus generaal Moto y Tomo, minister van Defensie en Kinderdagverblijven. ‘Om die reden bestaat ons kabinet uit louter generaals.’

Moto y Tomo zou graag zien dat generaal Jamón McChrystal aanstelt als ‘Vermorzelaar van de coño’s’. Dat is de officiële benaming van de speciale gezant die de onderhandelingen met de maoïstische rebellen in de jungle vlot moet trekken.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Het adios-moment

Lt. Diego Sánchez Ortega,
censor van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek

‘Nog even over die Volkskrant van u.’ Luitenant Diego Sánchez Ortega aait al pratend een presse-papier in de vorm van een zwangere lama. ‘Wij hadden ons wat meer… Hoe zeg ik het? Ondersteuning voorgesteld.’ Veelbetekenend kijkt hij naar de muur, waar een cover van tijdschrift TIME hangt: ‘General Jamón: Man of the Year 2007.’ Met een knipoog: ‘Trucage natuurlijk. Maar toch.’

Ondersteuning door een krant: voor een dictatoriaal regime is het vanzelfsprekend. Ook de militaire junta van Managuay houdt de geschreven pers stevig aan de leiband. Toen dagblad El Pueblo twee jaar geleden de ontruiming van Occupy Mataquintos kenschetste als ‘best wel hardhandig’, ontving het prompt een publicatieverbod. En dat terwijl bij de genoemde ontruiming een colonne tanks over 33 demonstranten walste.

De officiële staatskrant is El Tiempo, dat grossiert in artikelen rond het staatshoofd, generaal Jamón. Als El Tiempo geen verslag doet, zo weten Managuay-kenners inmiddels, heeft de junta kennelijk een fout begaan. Zoals in december vorig jaar, toen generaal Jamón incognito door Brazilië reisde. Zijn vermomming – als bossanovazanger Antônio Carlos Jobim, die in 1994 overleed – bleek zo slecht, dat hij werd ontmaskerd, en bovendien belandde hij bijna in een vuurgevecht tussen dronken bendeleden in een sloppenwijk in Rio de Janeiro. El Tiempo maakte slechts melding van een ‘welverdiende vakantie met carnavaleske trekken’.

Luitenant Sánchez Ortega praat intussen tegen zijn presse-papier. ‘Wat willen wij bereiken? Werelddominantie. Is dat met de Volkskrant gelukt? Nee. Proberen we het dan met een ander medium? Ja, met Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. Hebben we de Volkskrant nog nodig? Nee.’ Hij draait zich naar ons toe. ‘Wij zijn altijd oprecht geïnteresseerd geweest in u en uw cultuur. Dit is echter het adios-moment. Of, zoals ze in uw taal zeggen: Auf Wienerschnitzel.’
Roger Abrahams

Dit is de voorlopig laatste aflevering van Ondertussen in Managuay. Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Abrán del Tubo, Rogelio de la Sierra

Geplaatst op

Enrique Embargo ‘nationale mental coach’


LA LIBERTINA – Enrique Embargo treedt vandaag aan als Managuays nationale mental coach. Als ‘Avisor Nacional’ zal Embargo, een autodealer uit La Libertina, zonder officiële tegenprestatie levensvragen beantwoorden op het gebied van geluk (hoe zorg ik dat mijn vrouw mijn vreemdgaan niet ontdekt?), werk (hoe vermijd ik het?) en occasions (hoe draai ik een kilometerteller terug?).

De installatie van Embargo is een ludieke promotieactie van de stichting Afbreken, Dan Opbouwen, die de belangen behartigt van geestelijk begeleiders en ondervragingsexperts van de geheime dienst. De keuze voor Embargo, die als autohandelaar een zelfs voor Managuyaanse begrippen dubieuze reputatie heeft opgebouwd, is opmerkelijk: hij leeft in onmin met zijn derde vrouw en heeft circa 300 uur gevangenisstraf achter de rug voor onder meer openbare geweldpleging en alcoholmisbruik. De beweegredenen van Embargo zelf zijn helderder: via Twitter en YouTube roept hij burgers op om hem hun kwesties voor te leggen, alsmede tips omtrent verlaten auto’s langs de kant van de weg.