Berichten

Geplaatst op

Fiat Banano paradepaardje Managuay


CHUCO – Op de jaarlijkse autoshow in Chuco is het Managuayaanse antwoord onthuld op de energiezuinige Toyota Prius. Met een brandstof die uit benzine en hele bananen bestaat, richt de Fiat Banano zich nadrukkelijk op een tropische afzetmarkt.

Generaal Hérculo Pinto de Caña, de minister van Foltering en Milieu, liet symbolisch een laatste banaan in de auto verdwijnen om vervolgens een rondje over de congresvloer te rijden. Helaas legde het voertuig, haperend, slechts twintig meter af, waarna het ironisch genoeg door een Chevrolet Volt moest worden teruggesleept.
De Fiat Banano is een vernieuwde versie van de gelijknamige ‘auto voor het volk’ die de militaire junta in 1972 in productie nam. Die werd haastig afgeschaft toen bleek dat vrijwel elk exemplaar ontplofte als je aan de benzine meer dan één banaan toevoegde.
Minister Pinto de Caña kondigde op de autoshow ook de ontwikkeling van twee andere voertuigen aan: de Ford Papaya en de Volkswagen Coco.

Geplaatst op

Natuur: Jerónimos

De watervallen van Jerónimos ontstonden – zegt de brochure van het lokale toeristenbureau – toen aartsengel Gabriël tranen van geluk plengde bij het zien van de mooie Managuayaanse vrouwen. Hoogstwaarschijnlijk kent het water echter een minder poëtische oorsprong: de koeltoren van de aanpalende kerncentrale staat in de volksmond bekend als ‘het lekke mandje’.

Geplaatst op

Why Obamacare Needs a Dose of South America

Patiently waiting sick people in Mataquintos, Managuay

By Hunter B. Knob

At first glance, you would say there is nothing the United States could learn from a South American banana republic like Managuay. Income equality in the military dictatorship, according to data collected by the United Nations Development Programme, is comparable to that in Third World countries like Cambodia and Uganda. Education, or the lack of it, leads to an outrageously high number of school dropouts and teen pregnancies. The military junta, headed by general Jamón, in 2010 spent more money on golden shoulder pads for their army uniforms than on infrastructure. I hear you think: that’s just like the US, what’s there to learn?

Not so fast.

Surprisingly, when it comes to health care the Managuay generals have made more decisions in line with the ideas of the Founding Fathers than the current regime in Washington. They’re all about that one principle that the Obama administration seems to deem just a little bit less important than others: freedom.

Take Obamacare’s much-criticised individual mandate. In Managuay’s parliament, proposing a law that requires every citizen to purchase health insurance would mean political suicide. Admittedly, it would mean actual suicide, since the military junta prefers its members of parliament to play cards instead of interfering in the business of government – but still.

Administrative obligations are looked down upon by most Managuayans, be it government officals or factory workers. Naturally, the main reason is the country’s widespread illiteracy – 80% – but there’s also an ideological component. Government shouldn’t do what the people are perfectly capable of doing. Moreover, health care is regarded as something between doctors and patients. The central government chips in and makes sure every important treatment is available to most, but the rest is left to the free market.

On paper, it works out like this: if you’re ill, you go to a doctor. The doctor cures you, and you pay. Plain and simple. Of course, reality may be different sometimes – you go to a doctor, but he has no time, or you go to a doctor and he won’t cure you before he’s slept with your wife, or he tries to cure you but hits an artery in the process, forcing you to take a horse carriage for an emergency treatment in a hospital three hours away – but that’s reality and you can fix that.

What it boils down to is the fact that Managuayans have the freedom to live and the freedom to suffer horrible pains. In four words: freedom at its purest. That is the ideological blueprint. Isn’t it ironic that in the so-called land of the free the administration holds a completely different ideology?

Let’s now wait and see how many Supreme Court justices have been on vacation to Managuay – or still need to go.

Geplaatst op

Mijndrama Chili: ‘34ste kompel’ duikt op

Enkele van de 33 Chileense mijnwerkers

SANTA CRUZ – In Chili is een man opgedoken die beweert ‘de 34ste mijnwerker’ te zijn.

Terwijl onder de grond 33 kompels wachten op de reddingsoperatie die morgenochtend begint, zou hij ‘toevallig’ een spelonk hebben ontdekt waarachter zich ‘een soort vlizotrap’ bevond via welke hij de 620 meter tot het aardoppervlak kon afleggen. De man eist van de Chileense overheid een schadevergoeding bestaande uit een auto, een iPhone 4, voedsel voor een maand, zes sloffen sigaretten, zeven prostituees, acht Hugo Boss-kostuums en negen pallets tequila van het merk ‘Ring van Vuur’.

Die laatste eis gaf hem weg: de man bleek niet de 34ste kompel te zijn, maar Rodrigo Malfalfa, een bekende oplichter uit Managuay. De verzamelde mijnwerkersvrouwen houden hem vastgebonden tot hun 33 echtgenoten boven de grond zijn.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Vrouwendag

Vrouwen in Managuay

Aan de toog in tequilabar Zócalo in Mataquintos. ‘Internationale Vrouwendag? Internationale Snauwendag!’ bromt loodgieter Rico. ‘Internationale Klerenvouwendag,’ grapt Jorge, een boekhouder. ‘Kom, kom,’ sust ambtenaar Rosario. ‘Een vrouw heeft ook een positieve kant. O nee, dat is een batterij!’

Waar in Rusland vrouwen bloemen krijgen, mag de Managuayaanse mujer al blij zijn als haar man haar vandaag geld geeft om er een paar te kopen. Hoffelijkheid is hier geen gewoonte. Volgens sommigen ligt dat aan de cultuur van machismo, waarbij zij steevast wijzen op de regering-Jamón. De enige vrouw in het generaalskabinet is Virginia Ugarte Ramírez, als wachtmeester eerste klas enkel een ‘troeteltrutje’, en bovendien slechts minister van Linkse hobby’s, waaronder cultuur.

Toch is dat te simpel. Toegegeven, karweitjes als koken, wassen, strijken, dweilen, stofzuigen, bedden verschonen, boodschappen doen, kinderen opvoeden, het vuilnis buiten zetten, een kozijn vervangen, de badkamer betegelen, dakdekken, schoorsteenvegen, een muurtje metselen en het middelgrote hak- en breekwerk zijn nog steeds typische vrouwenklusjes, maar voor de rest zijn de taken in Managuay min of meer gelijk verdeeld.

Bovendien hebben vrouwen het voordeel dat zij – mits niet te onaantrekkelijk – zich op plaatsen kunnen manoeuvreren die voor veel mannen onbereikbaar zijn. Zo werd de negentienjarige Luísa Campaña twee jaar geleden bijna afgevaardigd naar het Eurovisie Songfestival, omdat zij bereid was tijdens het zingen van het lied ‘Caramba! (Where Is My Pantyhose?)’ uit de kleren te gaan. Het feest ging niet door omdat Zuid-Amerikaanse landen van deelname zijn uitgesloten, maar toch: een man was het nooit gelukt.

In tequilabar Zócalo hangt Rico over een serveerster. ‘Jij schenkt, ik drink. Dat is toch gelijkheid?’ Rosario en Jorge proberen een andere op schoot te trekken ‘voor een goed gesprek over emancipatie.’ Dan slaat de klok het middaguur. Eén voor één strompelen de mannen de straat op. Tijd voor siësta.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Maoïsten stellen SP aanslag op Samsom voor

De Managuayaanse jungle, thuisbasis van de maoïstische rebellen

MATAQUINTOS – Linkse guerillastrijders hebben Emile Roemer (SP) aangeboden een aanslag te plegen op PvdA-leider Samsom. Dit als vergelding voor Samsoms spectaculaire verkiezingsresultaat.

Het aanbod staat in een telegram dat het SP-hoofdkantoor in Amersfoort vanochtend ontving. Het is verstuurd door maoïstische rebellen uit Managuay in Zuid-Amerika. Zij zeggen zeer te hebben meegeleefd met Roemers verkiezingscampagne en noemen Samsom een ‘dief van uw stemmen. Daar kunt u coulant mee omgaan, maar u kunt hem ook opwachten als hij met een dvd’tje van Ice Age uit de videotheek komt lopen.’

Opvallend detail: in het telegram biedt ook Lobke Velstra haar diensten aan. Velstra is een Nederlandse guerillastrijdster die zich enige jaren geleden bij de maoïstische rebellen heeft aangesloten. Ze besluit het verder Spaanstalige bericht met deze woorden in het Nederlands: ‘Shit Emile we leven met je mee we pakken Samsom hard anders twitteren we hem kapot nou weet ik niks meer doei STOP.’

De maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad was tot 2006 aan de macht in Managuay. Nu houdt zij zich schuil in de jungle van het Zuid-Amerikaanse land. Ondanks hun zeer linkse ideologie beschikken de rebellen met hun hoofdkwartier daar over het enige maoïstische bolwerk ter wereld met een Kentucky Fried Chicken en een meubelboulevard.

Geplaatst op

FILM: Spin op klamboe (1991)

Still uit Spin op klamboe (1991)

Voordat Manolo Pipón beroemd werd met het nieuwe amateurisme in de Managuayaanse filmkunst, maakte hij al een werk dat daarop een voorschot nam. Spin op klamboe (1991) is een anderhalf durende, ongemonteerde sequentie van een over een klamboe lopende spin, door een stomdronken Pipón vastgelegd na een feestje. Zelf noemt de regisseur de film ‘een van mijn beste werken, een aanklacht tegen gemakzuchtig consumentisme in de kunst en een lofzang op ongebreidelde vrijheid tegelijk.’ De meeste anderen noemen hem ‘stomvervelend’.

Een jaar later kwam Pipón met Spin op bamboe (1992), naar verluidt een ‘actiethriller’ omdat de spin in kwestie, die een uur en drie kwartier op een paal zit, één keer op de grond valt.

Still uit Spin op bamboe (1992)

Foto’s Conrado Blanco

Geplaatst op

Een land met een glimlach: MANAGUAY!

Managuay, slechts één reisdag verwijderd van Rio, Buenos Aires en Machu Picchu, geldt als een vergeten uithoek van Zuid-Amerika. Nog altijd wordt het land geassocieerd met staatsgrepen, onderdrukte indianen en een ontbrekende infrastructuur. Onterecht: de Managuayanen werken inmiddels aan een indrukwekkend netwerk van zandpaden. Een reis door ‘de baarmoeder van de papaja’.

De pocketreeks ‘Een land met…’ richt zich op nieuwsgierige Nederlanders op zoek naar minder bekende culturen, volkeren en investeringsmogelijkheden. Fragmenten uit de editie ‘Managuay’ zullen de komende tijd op deze website gepubliceerd worden.

Geplaatst op

Managuay wil ook WK 2018


MATAQUINTOS – Behalve Nederland en België wil nu ook Managuay in 2018 het WK Voetbal organiseren. De militair-democratische republiek prijst zichzelf aan als ‘dodelijk efficiënt, zowel op als naast het veld.’

De minister van Volksgezondheid ziet het tijdig voorbereiden van sportfaciliteiten – geschatte kosten: 710 miljard euro – niet als een probleem. ‘Rome is ook niet in één dag gebouwd,’ zei generaal Traiano Bendigas gisteren, ‘maar wel in een maand.’ Strafkamp Rome werd door de militaire junta drie jaar geleden in recordtempo uit de grond gestampt en huisvest nu bijna een miljoen politieke gevangenen.

Het paradepaardje van het Managuayaanse bid is stadion ‘De Hel’ in Mataquintos (foto). De thuisbasis van FC Puta Madre, waar de finale zal plaatsvinden, moet dan wel worden uitgebreid met een derde ring om de vereiste 85.000 toeschouwers te kunnen herbergen. Nu zijn er 700 staanplaatsen.
Bendigas verklapte trots zijn eerste goodwillactie: 27 pallets papaja’s zijn al op weg naar het hoofdkantoor van wereldvoetbalbond FIFA in Zürich.

Geplaatst op

Bavariameisjes slaags met voetballers


JOHANNESBURG – De inmiddels beroemde Bavariameisjes zijn woensdag slaags geraakt met voetballers van het Managuayaanse nationale elftal.

Het opstootje ontstond toen twee Nederlandse Bavariameisjes op borgtocht werden ontslagen uit het politiebureau van Johannesburg. Op dat moment passeerden de juist in de stad aangekomen Managuayanen en begonnen obscene opmerkingen te maken.
Toen midvoor José Pirlotz de hals van zijn bierfles aan een Dutch dress probeerde af te vegen, gaf een van de dames hem een ‘knietje’. Daarop snoot voorstopper Luís Merendez zijn neus in de oranje jurk van het andere Bavariameisje en liet het voltallige Managuayaanse middenveld de broek zakken.
Toen libero Diego Abrámovich ook nog een machete tevoorschijn haalde, greep de FIFA in. De machete zou sluikreclame zijn, aangezien de enige wapenfabrikant die het WK in Zuid-Afrika sponsort het Russische bedrijf Kalashnikov Inc. is, en die produceert slechts vuurwapens.