Land van taco's, tango's en tanks
 |
| Benny Suarez |
Wie: Benny Suarez
Wat: Panfluit performance art
Waar: Partycentrum Os Hukske, Boxmeer
En wat vonden we ervan: Even dachten we dat Benny Suarez, een al jaren terecht in de marge van het schnabbelcircuit verblijvende, Managuayaanse illegaal, een nieuwe weg was ingeslagen en zijn ware roeping had gevonden in de kunst. Maar nee, meneer verstopt weer blaasinstrumenten in lichaamsholtes en dat het liefst voor een zo groot mogelijk publiek. Omhoog die btw.
 |
| De Managuayaanse jungle, waar de maoïstische rebellen zich ophouden |
LA LIBERTINA – De maoïstische rebellen hebben in geheime onderhandelingen met de militaire junta een zwaarbeladen toezegging gedaan: ze zouden bereid zijn niet geheel Managuay over te nemen, maar slechts 51 procent.
De regering-Jamón heeft daarop beloofd niet langer de dood van rebellenleider Fernando Sapo na te streven, maar die van ‘de complete coño-rebellentop.’ Een en ander werd gezegd tijdens geheime gesprekken in 2007, niet lang na de dat de militairen met een coup de rebellen uit de macht hadden verdreven.
De rebellenleiding, die zich schuilhoudt in de Managuayaanse jungle, ontkent de gedane toezegging. ‘Als het om de bevrijding van het volk gaat, sluiten wij geen compromissen. Wij zijn een beweging van principes.’ Het hoofdkwartier van de rebellen is het enige maoïstische bolwerk ter wereld met een Kentucky Fried Chicken en een meubelboulevard.
 |
| Chuchu en Muchu, hier bij een duivelsuitdrijving in 2010 |
KAAPSTAD – Twee natuurgenezers uit het Zuid-Amerikaanse Managuay zijn onderweg naar Nelson Mandela. Zij willen hem helen door hem ‘te bevrijden van zijn aardse bezittingen’.
De 94-jarige ex-president heeft een longinfectie en ligt sinds zaterdag in kritieke toestand in een ziekenhuis in Pretoria. Zondag vertrokken vanuit Managuay – 8000 km verderop – twee indianen van het Manca-volk per boot naar Zuid-Afrika om hem te genezen. De twee, Chuchu en Muchu, praktiseren de methode van ‘materiële transfer’. Chuchu: ‘Daarbij hullen wij ons in de kleding van de grote Mandela.’ Muchu: ‘Zijn rolexen en iPads horen daar ook bij.’
Wie denkt dat de medicijnmannen oeroude genezingsrituelen uitvoeren, komt bedrogen uit. Chuchu: ‘Nee hoor. Na het omkleden drinken we nog even een kopje koffie, of bier.’ Muchu: ‘Wat hij maar in de koelkast heeft liggen.’ Daarna vertrekken de twee ‘op waardige wijze’ terug naar Managuay. Chuchu: ‘Behalve als de bewakers ons zien.’ Muchu: ‘Dan zetten we het gewoon op een lopen.’
Chuchu en Muchu hebben hun komst maandag gemeld. Het ziekenhuis in Pretoria heeft een beveiligingsbedrijf ingeschakeld.
LA LIBERTINA – Een van de grootste militaire geheimen van Managuay is maandagnacht onthuld dankzij een ontmoeting van twee geliefden.
Twee tieners van de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad, die zich schuilhoudt in het jungleachtige noorden van Managuay, verlieten afgelopen nacht hun dorp voor een erotisch rendez-vous. Dat verliep voorspoedig, totdat een van de twee besloot een postcoïtale sigaret op te steken: het vuur bracht 4000 ton aan explosieven, opgeslagen in een geheim ondergronds depot, tot ontploffing en sloeg een krater van 800 meter doorsnee. De explosie scheidde de geliefden pardoes van elkaar – en van hun eigen ledematen.
De militaire junta van Managuay laat zich opeens van zijn milieubewuste kant zien en eist herbebossing.
Foto Lota del Horno
 |
| Voordat een Managuayaanse peso een Managuayaanse peso wordt, is hij vaak een Dominicaanse peso |
MATAQUINTOS – Inspelend op de onzekerheid rond de euro heeft de militaire junta van Managuay gisteren de eigen munt, de peso, als mondiale reservemunt voorgesteld.
De minister van Financiën, generaal Diego Verbuto, deed het voorstel tijdens een top van de G27, de 27 kleinste economieën van de wereld. ‘De Managuayaanse peso heeft iets wat de euro en de dollar niet hebben,’ verklaarde Verbuto. ‘Economische dynamiek.’ De peso fluctueerde recent tussen 0,00009 voor 1 euro en 0,00001 voor 1 euro, en dat was alleen nog maar afgelopen week.
Hoewel nog geen land zich bereid heeft verklaard om Managuayaanse peso’s aan te schaffen, draaien de munthuizen in de Zuid-Amerikaanse republiek alvast overuren. Economen verwachten dan ook dat de waarde van één peso vandaag al zal dalen tot onder de kostprijs van het materiaal waarvan de munt wordt gemaakt, te weten weggegooide bierblikjes (of geroofde peso’s uit een ander land).
 |
| Joris Mikkelsen, de neef van. |
Ik ben mijn koffer aan het pakken voor de vetste festivalzomer ooit. Heb ik alles? Kogelwerend vest, pepperspray, een geïmpregneerde klamboe… Jazekers: ik ga naar Managuay, in Zuid-Amerika! Het is een idee van mijn neef Jens, die daar werkt als journalist. Toen hij hoorde dat ik weer met mijn studie was gestopt, zei hij dat ik deze zomer maar naar hem moest komen om over de toekomst na te denken. Supervet!
Niet dat ik iets weet van Managuay. Op de Montessori vonden ze je aardrijkskunde al oké als je oost van west kon onderscheiden. Ik weet alleen dat Managuay op het zuidelijk halfrond ligt en dat mijn festivalzomer dus een winter is. Maar volgens Jens is Managuay een cultuurshock. Het schijnt dus een militaire dictatuur te zijn én een derdewereldland. Dat betekent dat je elke dag blij mag zijn als de doodseskaders je hand niet hebben afgehakt, zodat je er tenminste nog je reet mee kunt afvegen, bij gebrek aan wc-papier. Best heftig.
Jens heeft beloofd dat we de tofste festivals gaan aflopen. Hij heeft me een keer verteld van het Lianenfestival van een of andere linkse rebellengroep die zich in de jungle schuilhoudt. Zatte vrouwen klimmen daar in de bomen om zich te verstoppen en zatte mannen gaan hen dan zoeken. Afijn, het komt erop neer dat je als toeschouwer met ook een x aantal borrels achter de kiezen twee uur lang stomdronken mannen aan lianen door het bos ziet slingeren terwijl ze oerkreten slaken. Op de grond rent één gast rond – José – die hun val moet breken.
Jens heeft een keer gezien dat een man op een tak ruzie stond te maken met een vrouwtje dat hij had gevonden en wilde meenemen. ‘Jou nooit!’ riep hij opeens en sprong naar beneden. Het publiek gaf hem een staande ovatie en jonge meisjes renden op hem af om hem te kussen. Maar hij was morsdood. Dat wijf op die tak had hem gewoon geduwd. ‘Coño!’ krijste ze van boven, hysterisch. Toen kwam José eraan – die had even een tequilaatje staan drinken – en begon aan dat lijk te sjorren, tegen het publiek mompelend: ‘Kom, kom, hier is niets te zien.’ Geweldig. Maar je komt er als buitenlander alleen binnen als je door die rebellen wordt gekidnapt. Duimen dus!
Hoe dan ook: het wordt supertof. Op de site van VICE kun je mijn verslagen lezen. Ik hoor graag wat je vindt! Nou, het boodschappenlijstje van Jens is bijna af. Nu nog de malariapillen in de koffer en dan op naar de boot.
Hasta la vista, baby’s!
Joris
Deze bijdrage verscheen eerder in de Festival Guide van website VICE. Volg de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer op VICE.com en op deze website
Foto Ronaldo Santana
 |
| Niet de Russisch-Managuayaanse kernproef van 1961 |
Het is november en dat betekent dat we voor de zevende keer dat fijne Grote Managuay-Vakantie-Doeboek gaan weggeven! Dat wil zeggen: de belofte van het boek, want het verschijnt pas in het voorjaar van 2013, maar dan komt het er echt, echt, echt. 72 pagina’s aan speelplezier annex propagandamateriaal van de militaire junta van Managuay, met o.a. een snorrensudoku en het doolhof Wijs De Arme Dissident De Weg Uit De Gevangenis Naar Amnesty International. Afijn.
De Vakantieboekvraag van november is gelinkt aan de Managuay-reportage die vandaag in de Volkskrant staat. Niet-Volkskrant-lezers mogen uiteraard ook meedoen! Ren snel naar de kiosk en blader naar Dag In Dag Uit, de achterpagina van katern V.
Hier komt ie.
Vraag:
Welke maoïstische dictator leidde Managuay in 1961?
Stuur uw antwoord vandaag nog naar info@managuay.info! Want morgen staat de Volkskrant-reportage op deze website, en ja, dan wordt het te makkelijk.
Jorge Vacaflor (1983) vervulde een jongensdroom: begonnen als verkoper van speelgoedautootjes, maakte hij furore als coureur op het levensgevaarlijke racecircuit van Mataquintos. Al op zeventienjarige leeftijd beleefde én overleefde hij zijn eerste ongeluk, waarbij hij maar liefst 21 keer over de kop vloog in een brandende Ferrari uit 1957. Na het ongeluk kon Jorge niet meer lezen of schrijven, maar aan de andere kant: dat kon hij daarvoor ook al niet.
Op de foto overigens niet Jorge, maar gewoon een uitgebuite jongere die tegen praktisch geen betaling op de markt moet staan.
Foto María Luísa Corazón del Ángel
De Sexy Carnavalista van dinsdag(ochtend) is Rita uit Roipoipú-Zuid, die haar leeftijd ‘niet belangrijk’ vindt. ‘Ik heb de tijd van mijn leven!’ joelt Rita. ‘Of ik ook kinderen heb? Ha ha, dat vraag je toch niet aan een dame? Ja, ik heb er drie, die zijn hier ook ergens. Of ze oud genoeg zijn om alleen te laten? Ja natuurlijk! Twee van de drie zijn al lang zindelijk. Nou ja, eentje bijna.’
CHUCO – In het hooggebergte van West-Managuay is grote verkeersoverlast ontstaan door storm. De toegangswegen naar Chuco zijn de afgelopen nacht volledig bedekt met wit poeder. Cocaïnebaron Adalberto Silencioso is dan ook furieus.
Silencioso runt een van de grootste cocaraffinaderijen van het land. Hoewel zijn bedrijf Coca Loca ook onschuldige thee van cocabladeren maakt, bestaat 99% van de productie uit cocaïne, die buiten in grote hopen ligt te wachten op de export. Het dekzeil op deze hopen werd door de storm deels weggeblazen, waardoor een geschatte hoeveelheid van 750 kilo poeder in de omgeving van Chuco terechtkwam. Silencioso noemde het klimaat vanochtend ‘een vuile dief die geen bescherming verdient, ik bedoel, het betaalt sowieso geen beschermingsgeld.’
Het incident leverde Chuco een recordfile op van 900 meter, waardoor de langslepende discussie over een rondweg opnieuw is opgelaaid.