Berichten

Geplaatst op

‘Onderhandelingen Kopenhagen vlotgetrokken’


MATAQUINTOS – De klimaatonderhandelingen in Kopenhagen zouden vanochtend vroeg zijn vlotgetrokken door een nieuw, Managuayaans voorstel. Dat zei een regeringswoordvoerder. Het voorstel draait om een uitgestrekt moerasgebied in het noorden van Managuay, ook wel bekend als ‘Massagraf nummer 1’.

In dat moerasgebied, Terras Profundas genaamd, zouden alle landen van de wereld hun CO2-rijke materialen mogen afzinken om te voorkomen dat het broeikasgas in de atmosfeer verdwijnt. ‘Terras Profundas is een bodemloze put waarin je enorm veel kwijt kunt,’ aldus de woordvoerder. Onduidelijk was of hij hierbij doelde op de ruim 300.000 tegenstanders van het generaalsbewind die tot op heden in het gebied zijn verdwenen.
Voorwaarde is wel dat het internationale bedrijfsleven de ontwikkeling van Managuays eerste, op organisch materiaal rijdende auto uit het slop trekt, de Fiat Banano.
Overigens zegt de organisatie van de klimaaattop in Kopenhagen desgevraagd ‘nog nooit’ van het Managuayaanse voorstel te hebben gehoord.

Geplaatst op

Werkgevers: ‘Werklozen gratis aan het werk’

De Managuayaanse economie

MATAQUINTOS – De voorzitter van de Managuayaanse werkgeversvereniging roept werklozen op om voor niets aan het werk te gaan. Hij noemt het ‘een voor twaalf voor de economie.’

De voorzitter, kolonel b.d. Bernardo Kensington, deed zijn uitspraken zondag op de politieke zender Corrupción 24. ‘De politiek moet bezuinigen, maar niet op de verkeerde manier door bijvoorbeeld bedrijven te belasten,’ stelde hij. Kensington wil dat werklozen gedwongen worden om gratis te werken. ‘Zo krijgen de arbeiders zelfrespect, en wij meer winst. Win-win,’ motiveerde hij zijn voorstel. ‘We moeten allemaal de broekriem aanhalen.’ Als tegenprestatie zal Kensington werkgevers aansporen om nog maar eens per maand te gaan golfen op overheidskosten. ‘En geloof me: dat hakt erin.’

Kensington vreest voor de kredietstatus van de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek als er niet ‘draconisch’ wordt hervormd. ‘We hebben een stabiele dictatuur, maar toch kan er onrust ontstaan op de financiële markten.’ Managuay kreeg in oktober vorig jaar van beoordelaar Moody’s de status ‘zeer meelijwekkend’. Dat was een onverwachte promotie: voorheen moest Managuay het doen met ‘uitermate deplorabel’.

Andere voorstellen van Kensington zijn een bevriezing van de salarissen, versoepeling van het ontslagrecht en meer betrokkenheid van militaire martelexperts bij arbeiders die te laat op het werk verschijnen, of daaraan denken.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Monsterklus lonkt voor Boskalis: tweede Panamakanaal

Het Panamakanaal

MATAQUINTOS – Boskalis maakt kans op een monsterklus in Managuay. De militaire junta van dat land wil een waterweg aanleggen die moet concurreren met het Panamakanaal.

Boskalis zou de voorkeur hebben van het regime. Dat is goed nieuws voor de Nederlandse baggeraar, die begin deze maand nog in het nieuws kwam omdat een dochteronderneming steekpenningen zou hebben geboden aan ambtenaren uit Uruguay, een buurland van Managuay. Peter Berdowski, de voorzitter van de raad van bestuur, is dan ook uitgelaten: ‘We zitten in Zuid-Amerika natuurlijk midden in een omkopingsaffaire. Maar dat die zo snel zijn vruchten zou afwerpen, is ook voor ons een verrassing.’

Berdowski noemt Boskalis ‘goed ingevoerd’ in de kwestie van een transatlantisch kanaal. ‘We zijn vaker bij landen in de regio geweest die een eigen variant van het Panamakanaal willen. Nicaragua is er nu ook weer mee bezig.’ Van al die landen lijkt Managuay echter de slechtste kaarten in handen te hebben. Het ligt aan beiden zijden duizenden kilometers van de kust verwijderd, zodat een kanaal door Managuay per definitie een kanaal betekent door de buurlanden Brazilië, Paraguay, Bolivia en Peru. Dat zijn bovendien staten waarmee de militaire junta officieel op voet van oorlog verkeert. Berdowski ziet echter ook daar kansen voor Boskalis. ‘Iedereen denkt dat wij alleen maar polders en rivieren uitbaggeren. Maar heeft u onze loopgraven al eens gezien?’

Geplaatst op

Lauwe campagne gemeenteraadsbenoemingen


SAN FERNANDO – In Managuay is het enthousiasme voor de gemeenteraadsbenoemingen van aanstaande woensdag ver te zoeken. Vrijwel overal is al duidelijk welke officieren door generaal Jamón zullen worden aangesteld.

Door Jens Mikkelsen

Zoals in San Fernando (foto), een stadje van 18.000 inwoners in de zuidelijke pampa’s. De lokale strijd om de macht werd al maanden geleden beslist toen korporaal Bisbál de Maracas na een maandenlange belegering de familiewoning van zijn belangrijkste opponent, majoor Przewalski, in de as wist te zetten. Bisbál de Maracas wordt vrijwel zeker tot burgemeester van San Fernando benoemd, waarna de gemeenteraad en bijbehorende kas open staat voor zijn familie, vrienden en zakenrelaties.

De enige gemeente waar de benoemingen nog onzeker zijn, is Alcazar in het moerasachtige noorden. Het is de thuisbasis van de zelfs voor een militaire dictatuur ultrarechtse politicus Paco Tornado, die de Boliviaanse immigranten van Alcazar consequent ‘schurftige chihuahua’s’ noemt, maar gelijktijdig benadrukt dat dit ‘niet persoonlijk’ is.

Geplaatst op

Sexy Carnavalista van de Dag: Gisela & Farfandra

De Sexy Carnavalista’s van deze eerste, officiële carnavalsdag zijn Gisela (19, links op de foto) en Farfandra (21) uit feeststad Roipoipú. ‘Zonder carnaval kunnen we niet leven,’ lacht Gisela. Farfandra vult aan: ‘Met carnaval krijgen we alles wat ons hartje begeert. Of ik daarmee jongens bedoel? Ha ha, nee hoor, dat wordt altijd zo overdreven. Maar zou je ons gezicht op de foto willen zetten in plaats van onze borsten? We willen graag anoniem blijven.’

Geplaatst op

Toerisme: Het balkon in Torrentos

Generaal Jamón, staatshoofd van Managuay, deed op 27 mei 2008 het dorpje Torrentos aan en hield er vanaf dit balkon een redevoering. Van tevoren werd verwacht dat de toespraak korter zou duren dan de gebruikelijke vijf tot drieëntwintig uur, dat hij niet tijdens het gloeiend hete middaguur zou plaatsvinden en dat hij, om die reden, geen doden zou veroorzaken onder de overwegend bejaarde bevolking van Torrentos.
Dat bleek echter niet het geval.

Geplaatst op

Socialisten verwachten 50 zetels met behulp van steekpenningen

MATAQUINTOS – Een van de twee socialistische partijen van Managuay verwacht begin september 45 zetels in het parlement te behalen. Zelfs 50 zetels zijn mogelijk, ‘als we steekpenningen inzetten.’

Dat zegt partijvoorzitter Juan Marinos van de Ultrasocialisten, die nu 26 zetels bezetten in het Managuayaanse parlement. ‘Vijftig is heel veel, maar het is reëel. Ik heb dat met intimi van generaal Jamón besproken. Het schijnt dat hij voor een pallet tequila en een download van de nieuwste Angry Birds voor zijn iPhone behoorlijk ver wil gaan.’

Generaal Jamón is de leider van de militaire junta in het Zuid-Amerikaanse land. Bij de parlementsbenoemingen van 12 september buigt hij zich over de zetelverdeling. Om die reden dingen momenteel alle politieke facties – die het overigens stuk voor stuk eens zijn met Jamón – om zijn gunsten.

Marinos nam in 2010 afstand van de landelijke politiek vanwege gezondheidsproblemen. Hij vindt het heerlijk om het huidige succes vanaf de zijlijn mee te maken. Toch blijft het kriebelen. ‘Ik zou nog wel een hoge functie willen overwegen als we zoveel winst gaan boeken. De kans is wel heel klein, gezien mijn gezondheid, maar de socialistische traditie is in dat opzicht rijk: kijk maar naar Fidel Castro, Brezjnev en Stalin.’

Geplaatst op

Beroemde Managuayanen: Lópi, de Koning van de Wind

Lópi na de uitreiking van zijn 25ste gouden plaat in 1987

Een laatste zucht en hij was niet meer. Bernaldo Sánchez Knetemann, alias Lópi, ‘de Koning van de Wind’, is vanochtend na een kort ziekbed overleden. Lópi groeide de afgelopen decennia uit tot een onwaarschijnlijke volksheld door het laten van winden tot kunst te verheffen. Hij is 79 jaar geworden.

El Rey Rectal, De Berdien Stenberg van de Korte Fluit, El Analísimo – de bijnamen waren talrijk. Lópi bracht het eenvoudige volksvermaak van zijn zuidelijke geboortegrond – scheten laten op de melodie van straatdeuntjes, oftewel petomanie – naar de podia van de grote theaters van Managuay. Scepsis wist hij te overwinnen door zijn charme, maar vooral door een meesterlijke beheersing van zijn anus te koppelen aan een absoluut gehoor.
De grote doorbraak volgde na een optreden in het Koninklijk Theater van Mataquintos in 1964, waar de toenmalige militaire junta aanwezig was. Lópi opende met de mars uit de Notenkraker-suite van Beethoven, waarna hij virtuoos de hymnes van alle negentien provincies van Managuay achter elkaar blies. Het leverde hem een onverwachte staande ovatie op van generaal Biftec (en een ernstige sluitspierblessure).
Chansonnière en amateur-petomaan Miercoles Sosa roemt Lópi’s missiewerk. ‘Vroeger was het laten van een scheet iets waar je je voor schaamde. Tegenwoordig is het een eerbaar beroep.’ Sosa is tevens jurylid van de petomanenjacht Trompeta.
De laatste jaren bracht Lópi, doof en incontinent, door in zijn villa op de pampa’s, slechts vergezeld van zijn jongste zoon en zijn persoonlijke kurkenmaker. Lópi overleed aan een darmontsteking.
Geplaatst op

REISGIDS 2013 (5): San Luís

Cowboyhoeden geven San Luís net dat beetje extra

Wat? Rondkijken
Waar? San Luís
Prijs? –
De hoofdstad van de regio Pampa is San Luís (320.000 inwoners), een pittoresk oord waar je over zandwegen slentert, zomaar door een postkoets kunt worden overreden en in een willekeurig steegje op een echt pistoolduel kunt stuiten. Nu geldt overal in Managuay dat je er over zandwegen slentert, zomaar door een postkoets kunt worden overreden en in een willekeurig steegje op een echt pistoolduel kunt stuiten, maar in San Luís draagt iedereen er een cowboyhoed bij. En dat geeft toch extra cachet.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.

Geplaatst op

1861: Eppo Martinus Llull

Naar de Managuayaanse ondernemer Eppo Martinus Llull (1830–1899) – van Nederlandse afkomst, vandaar zijn naam – zijn meer straten genoemd dan deze, in de Catalaanse wijk van Mataquintos. Llull was de man die Managuay bijna eigenhandig industrialiseerde met zijn palm-, ethanol- en gordeldierverwerkende fabrieken op de zuidelijke pampa’s. Hij was ook de eerste Managuayaan met een heldere visie op arbeidsrechten: die vond hij bespottelijk. Van de 300.000 man die hij in 1861 in dienst had, op het hoogtepunt van zijn macht, was twee jaar later 60% overleden. Zijn commentaar: ‘Al werken hier vijf miljoen man, er is maar één Llull. En dat ben ik.’
Door zijn forse postuur werd Llull ook wel ‘De Dikke’ genoemd.