Berichten

Geplaatst op

Tornado niet vermoord; PPP blij


ALCAZAR – De ultrarechtse Paco Tornado (PPP) is de grote winnaar van de gemeenteraadsbenoemingen. Hij werd gisteravond niet één keer vermoord of gekidnapt.

En dat is opmerkelijk, want de vorige serieuze tegenstrever van generaal Jamón werd in benoemingsnacht in een rijdende bus gesleurd en de volgende ochtend teruggevonden met een ‘Colombiaanse stropdas’: een snee onder de kin waar zijn tong doorheen stak.Waarschijnlijk heeft Jamón – knarsetandend – Tornado tot burgemeester van Alcazar (foto) benoemd vanwege de onverwachte populariteit van diens anti-Boliviaanse boodschap, inclusief ‘rompvoddentaks’, een belasting op poncho’s.

Tornado vierde zijn benoeming met een verwijzing naar de landelijke benoemingen van komende juni. ‘Wij worden de grootste! De rechtse elite gelooft nog in martelen zonder waterboarden en het knuffelen van gehandicapten in de heropvoedingskampen. Maar de rest van Managuay denkt daar heel anders over.’

In de overige 455 gemeenten in Managuay benoemde Jamón, zoals gebruikelijk, Jamón-gezinde kandidaten.

Geplaatst op

FOLDER: Het vreugdevuur van San Cristóbal

Beste toerist,

Gaat u Oud en Nieuw vieren in San Cristóbal, Managuay? Leest u deze folder dan goed. Het feest van het vreugdevuur is een lokale traditie, maar wordt door buitenlandse gasten niet altijd goed begrepen. U mag weliswaar zelf voorwerpen op de brandstapel gooien, maar niet zomaar alles. In deze folder ziet u voorbeelden van wat u wel en niet mag verbranden.

WEL MAG U VERBRANDEN:
Meubels:
Kinderspeelgoed:
Bezittingen van onproductieve burgers:

—

NIET MAG U VERBRANDEN:
Wetenschappelijke werktuigen:
Instrumenten ter bewaring van openbare orde en gezag:
Boeken over bevriende staatshoofden:
Bruikbare wapens:
En wapens in de vorm van een snor.


Ik wens u veel plezier,

Generaal Rufus Vendetta Malpenso
Minister van Propaganda en Onderwijs

Geplaatst op

Couleur locale: De Haaienbus

De Haaienbus rijdt door Roipoipú

Amnesty International en Human Rights Watch hebben keer op keer kritiek op Managuay: de dictatuur communiceert niet met burgers, ze is niet transparant in haar handelen, ze executeert dissidenten zonder vorm van proces. In 2007 pareerde de regering-Jamón al deze kritiekpunten tegelijk met een nieuwe vorm van gevangenentransport: de Haaienbus.

Uit de brochure: ‘Ten eerste weet de arrestant direct waar hij aan toe is. Ten tweede kunnen zijn stadgenoten zien hoeveel vrienden ze gaan verliezen. Ten derde fungeert de bus als rijdende rechtbank. Immers, de buschauffeur is óók snelrechter en heeft de verplichting het doodvonnis af te ronden voordat hij bij de rechtbank arriveert. Dat wil zeggen: het bassin hongerige haaien van de plaatselijke dierentuin. Kortom: de Haaienbus is win-win-win!’

Foto Rogelio de la Sierra

Geplaatst op

Lamabezorgservice


Een vaste lezer van dit nieuwsblog, Vicente Tabores uit Buenos Aires, stuurde deze foto op van zijn rondreis door Zuid-Amerika. ‘Ik wist dat ze in Managuay een lamacultus hadden,’ schrijft Vicente, ‘maar een lamabezorgservice slaat alles.’

Gezien de Engelse tekst op de bezorgauto vermoeden wij dat het gaat om een ludieke koeriersdienst voor expatfeestjes in Mantaquintos. Immers: het gedeelte van de Managuayaanse bevolking dat wél kan lezen (20%), komt niet verder dan (moeizaam) Spaans.

Heeft u ook een foto uit Managuay die u met ons wil delen? Mail hem naar info@managuay.info!

Geplaatst op

Het is weer papajatijd


Managuaywatchers hadden het al in de gaten: in de vrolijkste bananendictatuur van Zuid-Amerika is het weer papajatijd. Dat heeft niets met het oogsten van fruit te maken – pas op, dat zou werken betekenen – maar alles met de afwezigheid van nieuws. Een soort komkommertijd dus. Waar komt de term ‘papajatijd’ eigenlijk vandaan?

Heinrich Descanso van het Overheidsinstituut voor Militaire en dus ook Volksgeschiedenis: ‘Daar is een leuke anecdote aan verbonden. Helaas zijn sommige onderdelen strikt geheim, maar het is toch de moeite waard. In 1892 stapte een generaal, laten we hem Benedicto noemen, in een bepaalde stad in dit land uit de trein. Hij was op weg naar een groot militair evenement dat buiten ieders weten plaatsvond in die stad. Maar op het moment dat Benedicto op het terrein aankwam, botste hij op een niet nader te noemen persona non grata, van een verboden organisatie die trouwens ook niet bestaat, maar als logo een papaja voert, waardoor een handgemeen ontstond dat uit uitmondde in een geheime revolutionaire beweging die ook een zekere politieke vertakking heeft gekend en sindsdien bewust uit de geschiedenisboekjes wordt gehouden.’

Weten we dat ook weer.

Geplaatst op

Vakantieboekspel: De vierde winnaar!

De Piedra del Sol, enigszins aangepast

En de winnaar van het Vakantieboekspel van augustus is… Anke van Doornik uit Amersfoort! Gefeliciteerd, Anke. Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek is volgend jaar van jou. Wat zal Amersfoort op zijn kop staan. Voor die tijd ontvang je van ons nog een aardigheidje.

Anke telde vier Managuayaanse moderniteiten die wij speciaal voor het Vakantieboekspel hadden aangebracht in de Piedra del Sol (zie afbeelding), de cirkelvormige steen die velen kennen als de kalender van de Azteken, maar die natuurlijk gewoon is gejat van de Manca’s uit Managuay. Vier? Het waren er zeven! Te weten:
1. Pistool
2. Explosieven
3. Tank
4. Gezicht
5. Geboeide handen
6. Handgranaat
7. Fles tequila

Toch wint Anke het boek, want zij zat er van alle deelnemers het dichtste bij.

Ook meedoen? Houd aan het begin van elke maand deze site in de gaten. Tot ziens in september!

Fotobewerking Federico Miel

Geplaatst op

‘Winterspelen 2022 naar Zuid-Amerika’

Op deze plek in de Managuayaanse Andes ziet minister Bendigas een eventueel Olympisch dorp voor zich, ‘compleet met erotische massagesalons’ 

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay zet alles op alles om de Olympische Winterspelen van 2022 binnen te halen. Probleem: in Managuay is het vrijwel altijd 40 graden.

Toch denkt de minister van Sport, generaal Traiano Bendigas, met de koelere Andes-regio een kans te maken. ‘Bij sommige pieken kan het goed vriezen. We moeten er nog wel wegen naartoe aanleggen, maar dat is een kwestie van dwangarbeid.’ Ook de mogelijkheid om lager gelegen, maar warmere gebieden te gebruiken, heeft Bendigas’ aandacht. ‘Op een piste van lamawol is het misschien ook prima skiën. We moeten af van dat verkokerde denkpatroon.’

Op de vraag of de vermeende corruptie binnen het Internationaal Olympisch Comité (IOC) geen probleem is, antwoordde de minister: ‘Daar zou ik graag met een wedervraag op willen antwoorden. Maar nu even niet.’ Daarna beende hij weg.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Akkoord is rond, extra bierkraan lijkt probleem

De biertap van Hedwiges Poldóro

MATAQUINTOS – De Liberalen en Socialisten in het parlement van Managuay lijken het eens te zijn over een akkoord rond het te organiseren toeptoernooi. Een kwestie uit de parlementaire bar kan echter nog roet in het eten gooien.

Beide partijen zijn van plan om de langslepende kwestie rond Hedwiges Póldoro op te lossen, zeggen ingewijden. Poldóro is een ober uit buurland Brazilië die in 2005 een bierkraan heeft gepacht in de parlementaire bar Mañana Mañana. Die mag hij van volksvertegenwoordigers uit wijn producerende regio’s echter niet in werking stellen, of – in horeca-jargon – ‘onder water zetten’. De Liberale leider Marco Ruteño zou echter gezegd hebben: ‘Je moet elkaar wat gunnen. In dit geval: bier.’

De kwestie-Hedwiges Póldoro is niet het enige heikele punt uit het toepakkoord. Zowel de Liberalen als de Socialisten zijn vastbesloten te gaan bezuinigen, maar of hun voorstel het gaat halen om voortaan met drie kaarten te toepen in plaats van vier, is zeer de vraag.

Het parlementaire toeptoernooi is de belangrijkste bezigheid van volksvertegenwoordigers, die onder de dictatuur van generaal Jamón immers weinig in de melk te brokkelen hebben.

Geplaatst op

Nazomer in Managuay: Barbecue

Varken aan het spit: de Managuayaanse culinaire traditie staat dicht bij de natuur, en bij een voedselvergiftiging.

Om de nazomer af te dwingen, doet correspondent Jens Mikkelsen deze week verslag van zijn zomer in Managuay.
Vandaag: barbecuen bij de familie Rosas.

De verhalen over de barbecuecultuur in het dorpje San Adolfo Tedesco zijn talrijk. Ze blijken allemaal waar. Ook de gruwelijke.

Door Jens Mikkelsen

Toen Jacques Huisman, een vaste lezer van dit weblog, eind juli mailde dat hij op zijn vakantie in Managuay zomaar voor een buurtbarbecue werd uitgenodigd, noteerde ik het dorpje in kwestie meteen in mijn agenda. Nu kon ik er eindelijk heen: San Adolfo Tedesco. Het paradijs voor barbecuërs, gelegen op de zuidelijke pampa’s en gezegend met een ongelooflijke hoeveelheid bijnamen, waarvan ‘De Nationale Grill’ de gezelligste is en ‘De Gloeiende Hel Voor Alles Op Vier Poten, Behalve Vrouwen’ de angstaanjagendste.

De reis vanuit de hoofdstad Mataquintos duurt maar liefst vijftien uur: per trein, per minibus en – als laatste, maar comfortabelste etappe – per moeder, gewikkeld in zo’n veelkleurig, op haar rug hangend doek, waarin ze in deze contreien ook wel eens kleine kinderen vervoeren. Een slopende trip, maar je ziet weer eens iets anders van het land en bovendien hebben mijn doekgenoten Werner (2), Diego (3) en Yacinta (4) een hoeveelheid lolly’s en zakken chips mee die het reizen er bijzonder aangenaam op maakt.

Aangekomen in San Adolfo Tedesco stelt mijn reismoeder zich eindelijk voor. Ze heet Danita Rosas (17) en woont met haar moeder Melva en haar zeven kinderen in een huisje. Onmiddellijk verdwijnt ze naar binnen, waarop Melva me een tequila aanbiedt en dan over het gazon begint te lopen, terwijl ze ‘Adolfo! Adolfo!’ roept. Of haar man ook thuis is, vraag ik? Ze gromt: ‘Was mijn man maar zo knap als Adolfo.’ Twee tellen later komt een bruin-roze beest het gazon op rennen: Adolfo blijkt een fors zwijn te zijn.

Ik realiseer me: amper aangekomen in San Adolfo Tedesco is de barbecue al begonnen! Terwijl Melva Adolfo lief toespreekt, wurgt en vilt, stapt Danita de tuin in met een enorme houten spies en begint een vuur aan te leggen. Met de fles tequila die mij in de handen wordt gedrukt, moet ik proosten: op de Managuayaanse barbecue! Danita, Melva en Marcelo (8, de oudste), proosten mee, tussen de bedrijven door.

Tevreden plof ik neer op een stoel, bestel een lamamelk met rum – Gino (7) blijkt een formidabele cocktailmixer te zijn – en knip deze foto. Dan denk ik bij mezelf: …nou ja, ik weet niet meer zo goed wat ik dacht, maar verdorie, wat heb ik genoten.

Geplaatst op

Mecaniciens willen vliegtuigen Libië

De Managuayaanse vereniging voor mecaniciens heeft via Twitter al haar volgers in Libië opgeroepen om gevonden vliegtuigen (foto) te verzamelen en te bewaren. De vereniging zegt de onderdelen te kunnen hergebruiken in tv-toestellen, openbare toiletten en Betamax-videorecorders. D. Ramírez, secretaris van de vereniging, twittert: ‘Gewoon in de tuin leggen, dan komen wij ze wel een keer halen.’