Land van taco's, tango's en tanks
De Sexy Carnavalista van dinsdag(ochtend) is Rita uit Roipoipú-Zuid, die haar leeftijd ‘niet belangrijk’ vindt. ‘Ik heb de tijd van mijn leven!’ joelt Rita. ‘Of ik ook kinderen heb? Ha ha, dat vraag je toch niet aan een dame? Ja, ik heb er drie, die zijn hier ook ergens. Of ze oud genoeg zijn om alleen te laten? Ja natuurlijk! Twee van de drie zijn al lang zindelijk. Nou ja, eentje bijna.’
 |
| Een comazuiper |
MATAQUINTOS – In Managuay is met ontzag gereageerd op het nieuws dat Nederland in 2011 weer meer comazuipers telde dan in het jaar daarvoor.
Voorzitter Valentino Rubio van tienerdrankvereniging ‘40% voor 12 +’ prees de jongeren die met een acute alcoholvergiftiging in het ziekenhuis belandden. ‘Doorzuipen tijdens je coma – respect!’
Daarna beet hij een kroonkurk van een literfes pils. ‘Daar moet op gedronken worden.’
DEN HAAG – Een islamitische terreurgroep uit Managuay dreigt Geert Wilders te vermoorden als hij gaat demonstreren tegen de geplande moskee bij Ground Zero in New York. De groep eist een som van ‘100 miljoen biljoen euro, maar minder mag ook.’
De terreurgroep, Al-Sadiq Al-Jamaza Al-Sakran Al-Lama, is bij terrorisme-experts onbekend. De leden hebben echter vertakkingen in het Nederlandse thuisbezorgcircuit, aangezien het dreigement gisteren op het adres van de PVV-leider in Den Haag werd afgeleverd door een koerier van Taco Express. Lijfwachten konden de man niet achterhalen.
Navraag in Managuay leert dat Al-Sadiq Al-Jamaza Al-Sakran Al-Lama (‘Vriendenclub “De dronken lama”’) is voortgekomen uit een gezelligheidsvereniging van stokers van illegale rum. Door de dalende prijzen van suikerriet kampen zij al jaren met ernstige armoede. Hoewel terrorisme-experts spreken van ‘een levensgevaarlijke cel’, vermoeden Zuid-Amerika-kenners dat het om straatarme boeren gaat die een creatieve manier hebben gevonden om hun inkomsten aan te vullen.
 |
| De kerncentrale van Fukushima (of in elk geval daar in de buurt) |
TOKIO – In de verwoeste kerncentrale van Fukushima zijn nieuwe lekken ontdekt. Tenminste, dat is vastgesteld door de Japanse nucleaire toezichthouder of zoiets dergelijks.
De premier van Japan, Abe of zoiets, heeft gisteren gezegd dat hij snel actie wil. Helaas voor hem houdt de internationale gemeenschap zich momenteel meer bezig met de reactie van de Verenigde Staten op de gifgasaanval in Damascus op 21 augustus, waarvoor velen de Syrische president Bashar al-Assad verantwoordelijk houden. In Nederland spelen bovendien andere thema’s, zoals acteur Victor Reinier die zijn achillespees heeft gescheurd na een gevaarlijke sprong op de set van Flikken Maastricht. Nieuws over een lekkende kerncentrale en zo in Japan wordt dan al gauw met desinteresse behandeld.
Niettemin gaan de Jappen gewoon door met aan de bel trekken. Beheerder Dingetje laat weten dat bij de kerncentrale een *gaap* levensgevaarlijk hoog stralingsniveau of daaromtrent is gemeten. De pak ‘m beet duizend stalen tanks die driehonderd miljoen liter water bevatten blablabla lekken vocht waarin tot dusver waarden van honderd millisievert (¡¿qué?!) werden gemeten, maar gisteren bedroeg de straling een schokkende 1.800 millisievert etc. etc. Dus dat.
Enfin, wordt vervolgd.
Bron: Dagblad El Tiempo.
 |
| Beeld uit de Amstel Gold Race |
MAASTRICHT – Twee Limburgse broers gaan deelnemen aan de Ronde van Managuay. Ze komen uit voor het Russische Team Kalasjnikov.
De tweelingbroers, Étienne en Gérard Vaessen uit Simpelveld, zijn de enige Nederlandse deelnemers aan La Ronda, die aanstaande zaterdag van start gaat. Opvallend: ze hebben geen enkele ervaring op de wielrenfiets. ‘Ons pap is gek op wielrennen, én geweren,’ legt Étienne (23) uit. ‘Bij het Oud-Limburgs Schuttersfeest doet hij ook altijd mee.’ ‘Met een zelfgebouwde kalasjnikov,’ vult Gérard (23) aan.
Een bezichtiging van de kalasjnikovfabriek in Izjevsk in Rusland vorige zomer leidde tot een ontmoeting met de directeur, die ook al wielerfanaat bleek. Al snel was het beklonken: de zoons Vaessen zouden gaan fietsen in een kalasjnikov-team. Ze zijn onmiddellijk in trainingskamp gegaan. Affiniteit met de wielersport hebben ze zeker, meent Étienne. ‘We wonnen vroeger wel eens wat in de Amstel Gold Race.’ Gérard corrigeert: ‘Bij de kleurplatenwedstrijd.’
La Ronda de Managuay wordt dit jaar voor het eerst georganiseerd. Voorheen gold als de Ronde van Managuay Alfonso Hatzke Gutiérrez, een 165 kilo zware liefhebber van shoarmataco’s uit het stadje Pernilos.
 |
| Kim Jong-un, die zijn zaterdag overleden vader opvolgt als leider van Noord-Korea |
MATAQUINTOS – De Noord-Koreaanse ex-dictator Kim Jong-il mag volgens zijn propagandamachine de hamburger hebben uitgevonden, zijn zoon en opvolger Kim Jong-un (28) bedacht de shoarmarol.
Dat meldt staatskrant El Tiempo uit Managuay vandaag. De Zuid-Amerikaanse dictatuur geldt als een van de weinige vrienden van Noord-Korea in de wereld. In een speciale bijlage eert El Tiempo de nieuwe leider door hem nog grootsere prestaties toe te dichten dan zijn vader. Een selectie.
Managuaywatchers hadden het al in de gaten: in de vrolijkste bananendictatuur van Zuid-Amerika is het weer papajatijd. Dat heeft niets met het oogsten van fruit te maken – pas op, dat zou werken betekenen – maar alles met de afwezigheid van nieuws. Een soort komkommertijd dus. Waar komt de term ‘papajatijd’ eigenlijk vandaan?
Heinrich Descanso van het Overheidsinstituut voor Militaire en dus ook Volksgeschiedenis: ‘Daar is een leuke anecdote aan verbonden. Helaas zijn sommige onderdelen strikt geheim, maar het is toch de moeite waard. In 1892 stapte een generaal, laten we hem Benedicto noemen, in een bepaalde stad in dit land uit de trein. Hij was op weg naar een groot militair evenement dat buiten ieders weten plaatsvond in die stad. Maar op het moment dat Benedicto op het terrein aankwam, botste hij op een niet nader te noemen persona non grata, van een verboden organisatie die trouwens ook niet bestaat, maar als logo een papaja voert, waardoor een handgemeen ontstond dat uit uitmondde in een geheime revolutionaire beweging die ook een zekere politieke vertakking heeft gekend en sindsdien bewust uit de geschiedenisboekjes wordt gehouden.’
Weten we dat ook weer.
 |
| Vrouwen in Managuay |
Aan de toog in tequilabar Zócalo in Mataquintos. ‘Internationale Vrouwendag? Internationale Snauwendag!’ bromt loodgieter Rico. ‘Internationale Klerenvouwendag,’ grapt Jorge, een boekhouder. ‘Kom, kom,’ sust ambtenaar Rosario. ‘Een vrouw heeft ook een positieve kant. O nee, dat is een batterij!’
Waar in Rusland vrouwen bloemen krijgen, mag de Managuayaanse mujer al blij zijn als haar man haar vandaag geld geeft om er een paar te kopen. Hoffelijkheid is hier geen gewoonte. Volgens sommigen ligt dat aan de cultuur van machismo, waarbij zij steevast wijzen op de regering-Jamón. De enige vrouw in het generaalskabinet is Virginia Ugarte Ramírez, als wachtmeester eerste klas enkel een ‘troeteltrutje’, en bovendien slechts minister van Linkse hobby’s, waaronder cultuur.
Toch is dat te simpel. Toegegeven, karweitjes als koken, wassen, strijken, dweilen, stofzuigen, bedden verschonen, boodschappen doen, kinderen opvoeden, het vuilnis buiten zetten, een kozijn vervangen, de badkamer betegelen, dakdekken, schoorsteenvegen, een muurtje metselen en het middelgrote hak- en breekwerk zijn nog steeds typische vrouwenklusjes, maar voor de rest zijn de taken in Managuay min of meer gelijk verdeeld.
Bovendien hebben vrouwen het voordeel dat zij – mits niet te onaantrekkelijk – zich op plaatsen kunnen manoeuvreren die voor veel mannen onbereikbaar zijn. Zo werd de negentienjarige Luísa Campaña twee jaar geleden bijna afgevaardigd naar het Eurovisie Songfestival, omdat zij bereid was tijdens het zingen van het lied ‘Caramba! (Where Is My Pantyhose?)’ uit de kleren te gaan. Het feest ging niet door omdat Zuid-Amerikaanse landen van deelname zijn uitgesloten, maar toch: een man was het nooit gelukt.
In tequilabar Zócalo hangt Rico over een serveerster. ‘Jij schenkt, ik drink. Dat is toch gelijkheid?’ Rosario en Jorge proberen een andere op schoot te trekken ‘voor een goed gesprek over emancipatie.’ Dan slaat de klok het middaguur. Eén voor één strompelen de mannen de straat op. Tijd voor siësta.
Noud Nijssen
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.
Foto Lota del Horno
 |
| Waterboardbondscoach Pepín Acosta |
Voordat Mariana antwoord kan geven, kletst Pepín Acosta de washand op haar mond. Het water uit de tuinslang gutst over haar gezicht. Zodra ze begint te proesten, rukt Acosta de natte lap weg en brult: ‘Zeg op slet, waar heb je de poet verstopt?!’ Ze lachen. Mariana (14): ‘Pepín kan zó’n clown zijn.’
Waterboardclub Vikingo is toonaangevend in de wereld. Geen wonder – in Managuay geldt waterboarden, waarbij een liggend persoon water gegoten krijgt over een stuk stof op zijn gezicht, als een traditie. Ruim voor de ondervragingstechniek in een kwaad daglicht kwam te staan onder George W. Bush, leidde Vikingo al de crème de la crème van het mondiale schijnverdrinken op. Wat is het geheim?
‘Plezier,’ stelt Pepín Acosta (36). ‘Wat onze leden bindt is water, een washand en de hang naar spanning.’ Met maar liefst tien wereldtitels geldt de bondscoach en Vikingo-voorzitter als een meesterinterviewer. Voor de club zijn Acosta’s banden met de militaire junta onontbeerlijk: graag stelt het generaalsregime faciliteiten en gedetineerden ter beschikking aan trainende leden. Maar gaat Vikingo niet ten onder aan zijn eigen succes? Regelmatig vertrekken talenten naar het professionele circuit: de overheid. Acosta: ‘Daar zie ik geen kwaad in. Nieuwe aanwas komt wel, want onze training deugt. Een washand van gisteren gebruiken? Niks ervan, je pakt een schone. Lekt je tuinslang? Zorg dat je een bandenplaksetje bij je hebt. Die man op die bank mag dan een staatsgevaarlijke mensenrechtenactivist zijn die de volgende dag toch wordt opgehangen, ik wil wel dat je hem respecteert.’
Mariana veegt haar gezicht droog. Terwijl ze haar broek aantrekt: ‘Mij gaat het gewoon om de gezelligheid. Vanavond eten we met zijn allen. En zondag is het open dag, dan mag iedereen een vriendje of familielid meenemen om op te oefenen.’
Noud Nijssen
Foto Abrán del Tubo
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.
Beste lezer,