1961: De ontploffing van de Tsar Bomba

In het Atoombommuseum van Sarov (Rusland) staat een replica van de ‘Tsar Bomba’

Vijftig jaar geleden, op 28 oktober 1961, testte de Sovjetunie deze waterstofbom op Managuayaanse bodem. Het toenmalige maoïstische regime in Mataquintos schurkte aan tegen de grote communistische broer en de Russen zochten een waardeloos buitenland waar ze hun nieuwe nucleaire wapenarsenaal konden uitproberen.

De AN602 of ‘Tsar Bomba’ moest een allesvernietigende kernkop worden die zich tot de bom op Hiroshima verhield als ‘de straal zeik van een Russische moezjik tot het lachwekkende gedruppel van een kleuter,’ zoals sovjetleider Chroesjtsjov het omschreef. De knapste koppen in het Sovjetrijk hadden jarenlang dag in, dag uit gewerkt aan het prototype. Maar de Russen maakten één fout: ze lieten Managuayaanse ingenieurs het model in elkaar schroeven.

Toen de ‘Tsar Bomba’ op een kille ochtend in de Zuidelijke Woestijn van Managuay tot ontploffing werd gebracht, gebeurde er eerst niets. Toen klonk een luid ‘pffrrrt’ dat een half uur zou aanhouden. Daarna nestelde een koppel alpacalama’s zich in het apparaat. Chroesjtsjov gooide zijn burrito in het zand en verliet met zijn entourage stante pede de plek des onheils.


Twee dagen later brachten de Russen in eigen land hun eigen model tot ontploffing. Op Nova Zembla veroorzaakte de ‘Tsar Bomba’ een explosie van vijftig megaton: de grootste ontploffing die de mens tot dusver ooit heeft teweeggebracht.

Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek komt!

Overal in Managuay werd enthousiast gehighfived
op het heuglijke nieuws

Het is definitief: op VRIJDAG 17 MEI ziet Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek het licht!

In samenwerking met het Managuayaanse ministerie van Propaganda presenteren uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig en Persbureau Managuay een informatief lees-, puzzel- en knutselboek dat het Land Van De Gouden Lama én zijn militaire bewind bij het Nederlandse publiek geliefd zal maken. En dit alles op de verjaardag van Hare Koninklijke Hoogheid prinses Máxima Zorreguieta, kind van buurland Argentinië, dochter van een in Managuay zeer gerespecteerd politicus.

Dus houd vrijdag 17 mei vrij in uw agenda. Locatie, tijd en andere details volgen zo spoedig mogelijk.

Zeg het voort! Hasta la victoria siempre!

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofredacteur
Persbureau Managuay
Managuay.info


Meer informatie over:
Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig
Prinses Máxima

Ook voor Managuay geen finale Songfestival

De Managuayaanse inzending repeteert in de straten van Medellín, afgelopen week

MEDELLÍN – En weer is Managuay niet doorgedrongen tot de finale van Latinovisión, het Songfestival van de Spaanstalige wereld.

In de Colombiaanse stad Medellín verzamelde zich donderdag een keur van Latijns-Amerikaanse landen voor de voorronde van het jaarlijkse liedjesspektakel. Waar de meeste inzendingen varianten brachten op Shakira en Ricky Martin, viel bananendictatuur Managuay uit de toon door een 72-koppige, militaire fanfare met marsmuziek het podium op te sturen. Het land eindigde onderaan.

‘We hebben onze reet uit ons lijf gemarcheerd,’ zei een teleurgestelde kolonel Marco Márquez, de fanfareleider, na afloop. ‘De nummers in de finale zouden niet de nummers moeten zijn die artistiek door zouden moeten gaan. Vroeger, toen elk land in Zuid-Amerika nog gewoon een dictatuur was, speelde iedereen op dit festival marsmuziek.’

De regering-Jamón overweegt een oorlog tegen alle veertien deelnemende landen.

‘Poliep zangeres volgende week te koop’

Esmeralda Carón, hier nog met poliep

LA VOZ – Protestzangeres Esmeralda Carón heeft een poliep op een van haar stembanden. Dat ontdekte haar lijkschouwer gisteravond.

Carón, die het laatste half jaar zeer populair is geworden vanwege haar kritische liederen tegen de militaire junta, won zaterdag nog de Illegale Popprijs 2010. Kort daarna gleed zij uit over een taco, aldus een officieel overheidsrapport. Volgens getuigen echter overreed een legertank haar op het moment dat zij van het podium stapte.

Caróns nieuwe manager, een sergeant-majoor die na de mysterieuze verdwijning van de oude inderhaast is benoemd, noemt het ‘niet verantwoord’ om de zangeres te begraven met de aandoening nog op haar stembanden.

De poliep van Esmeralda Carón is vanaf volgende week te koop via de website van het ministerie van Volksgezondheid, afdeling Orgaanhandel.

Staatshoofd Managuay vermomd als bossanova-artiest door Brazilië

Antônio Carlos Jobim (1927–1994)

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, is onderweg naar Rio de Janeiro. Om niet in handen te vallen van de Braziliaanse politie, doet hij dat vermomd als bossanovamuzikant.

Voor de vermomming is inspiratie gezocht bij Antônio Carlos Jobim, de inmiddels overleden ster van de bossanova, een genre waaraan generaal Jamón eerder verklaarde ‘een tyfushekel’ te hebben. Hij ziet zich echter genoodzaakt tot de stap, aangezien de militair-democratische republiek Managuay officieel in staat van oorlog verkeert met Brazilië.

Generaal Popo de Mierda, die deel uitmaakt van de Managuayaanse delegatie: ‘Brazilië is sinds 1985 geen dictatuur meer. Iedereen heeft nu gelijke rechten. Prima, dat moeten ze zelf weten. Maar als je ooit hebt geprobeerd om Brazilië te veroveren door middel van een massale slachtpartij, heb je opeens géén rechten meer. Een beetje krom, als je het mij vraagt.’

Jamón is onderweg naar West-Afrika, waar Managuay afgelopen november bezittingen heeft verworven die worden gezien als overzeese gebiedsdelen. Het gaat onder meer om een putdeksel, een voetbalveld en een rotonde. De militaire junta van Managuay heeft nog geen onderhandelingen gevoerd met de betrokken regeringen van Marokko, Senegal en Gambia, maar voorziet op dat gebied geen problemen. ‘We nemen wat spiegels en kralen mee,’ aldus Popo de Mierda, ‘dat heeft daar in het verleden ook goed gewerkt.’

Op dat moment wordt het Managuayaanse reisgezelschap opgeschrikt door een voorbijrijdende auto van de Braziliaanse politie, en barst uit in een net iets te schril uitgevoerde versie van ‘The girl from Ipanema’.

Voorbereidingen op verhit Nieuwjaar in de Andes


SAN CRISTÓBAL – Ramira Martí staat doodgemoedereerd een shaggie te roken terwijl ze jerrycans benzine doorgeeft op het centrale plein van San Cristóbal, een stadje in de Andes van Managuay. ‘Geen punt,’ lacht ze, ‘er verbrandt hier elk jaar wel iemand.’


Door Jens Mikkelsen

De jaarwisselingen in het Zuid-Amerikaanse land zijn berucht: illegaal vuurwerk zorgt voor honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen.

Ramira Martí weet wel beter. Het volksfeest van San Cristóbal bestaat uit het aanleggen van een vuur dat wel vijftien meter hoog kan worden en waar de jonge mannen van het plaatsje zo dicht mogelijk tegenaan moeten dansen. Wie als eerste zijn snor schroeit, ontvangt derdegraads brandwonden in zijn gezicht, maar ook de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.
Ramira lacht: ook zij was ooit zo’n scholiere. ‘Ik was vijftien, dus wist van toeten noch blazen. Ik vond er niks aan. Dus toen hij zijn vriendengroep erbij haalde, ging ik er snel vandoor!’
Het wordt een enerverend feest, vanavond in San Cristóbal.

‘Minnares Jack de Vries is Managuayaanse prostituee’


HOOFDDORP – De voormalige ondergeschikte met wie staatssecretaris Jack de Vries van Defensie een affaire had, is een prostituee uit Managuay. Dat zou minister van Financiën Ab Klink hebben gezegd tijdens een informele Playstation-borrel in het huis van minster van Financiën Jan Kees de Jager in Rotterdam.

Tijdens een voor hem dramatisch verlopende eindfase van een potje Grand Theft Auto: The Ballad of Gay Tony, zou Klink schertsend gesmeekt hebben om ‘betaalde liefde uit Zuid-Amerika’, waarbij de naam van De Vries en zijn minnares aan elkaar zouden zijn gekoppeld. Het zou gaan om een vrouw uit Managuay naar wie binnen het ministerie van Defensie een intern onderzoek loopt omdat zij verdacht wordt van spionage en van het verrichten van betaalde, seksuele handelingen ten bate van haar carrière. De vrouw, Mana Hari, was persoonlijk adjudante van De Vries, maar is inmiddels overgeplaatst naar een andere functie binnen Defensie.
De ambassade van Managuay in Den Haag wil over kwestie niets anders kwijt dan dat ‘er wel meer mannen zijn gevallen voor de verlokkingen van een Managuayaanse schone’.
Mana Hari, bijgenaamd ‘De Snor’, is momenteel onvindbaar voor commentaar.

Gestrand: Koen van de Laar, Managuay


Luchthaven ‘Buen viaje’ van Mataquintos
Niet alleen op Schiphol zijn toeristen gestrand, ook talloze Nederlanders in het buitenland wachten op het groene licht voor hun terugreis. Vandaag: Koen van de Laar in Mataquintos, Managuay.


Door Jens Mikkelsen

Koen, wat deed je toen je hoorde dat je vlucht was geannuleerd?
Dat wat ik hier altijd doe als iets opeens niet doorgaat.
Vloeken?
Smeergeld aanbieden. Maar ja, de reden is een IJslandse aswolk, dus dat geld is foetsie, vrees ik.
Heb je onderdak?
Ja, dat gelukkig wel. Ik ben meteen naar de balie van Air Burrito gegaan om te vragen of er nog hotels waren. Maar helaas. Alles bleek volgeboekt, op één kamer na, dus die heb ik maar genomen. Kost wel € 650 per nacht.
In het Hilton van Mataquintos zeker?
Nee, bij de baliemedewerkster thuis, op de kinderslaapkamer.
Wat heb je gedaan in Managuay?
Onderzoek voor de Erasmus Universiteit Rotterdam. Ik heb de winstkansen geanalyseerd voor beleggers in Managuayaanse ondernemingen voor het decennium 2010-2020.
En, wat is je gouden tip?
Investeer in Brazilië.
Je klinkt niet heel positief over Managuay.
Om Theo Maassen te parafraseren: het beste wat er uit Managuay komt, is het vliegtuig naar Nederland.
Maar dat vliegt dus niet.
Nee. O sorry, iemand gooit een poncho over mijn hoofd en probeert me te ontvoeren, ik moet ophangen.
Bedankt voor dit gesprek.

Ronde van Managuay: de favorieten

Francisco Dupont, inmiddels uit het camouflagepak, na zijn etappewinst in La Libertina. In zijn rechterhand de luxueuze mobiele telefoon waarmee hij op de fiets communiceert met zijn vrienden in de begeleidende tank.  

Ruim twee weken in de race houden de favorieten in La Ronda de Managuay zich nog koest. Maar wie zijn zij en wie gaat er straks winnen?

  • Luitenant Francisco Dupont. Dé favoriet van Team Ejército, de ploeg van het nationale leger van Managuay. Niet omdat hij zulke goede benen heeft, maar omdat hij beste maatjes is met de jongens van de begeleidende tank die vorige week nog renner Gérard Vaessen van de weg drukte.
  • Majoor Alberto Macadamia. Team Ejército. Stond op het punt door een militaire rechtbank te worden gefusilleerd vanwege ‘democratische neigingen’ toen zijn wielertalent werd ontdekt. Plast tijdens het fietsen altijd in een op maat gesneden bidon, want ‘van in je broek plassen word je eerst wel warm, maar daarna juist heel koud.’
  • Heinrich Schmalz. Oostenrijker. Rijdt voor Team Anschluss, gefinancierd door de vereniging voor oud-nazi’s in Managuay. Schmalz’ deelname aan het team was aanvankelijk controversieel, omdat zijn grootouders destijds niet aantoonbaar voor de NSDAP hadden gestemd. Maar nu hij de sterren van de hemel rijdt, hoor je daar niemand meer over.
  • Abe Maginaki. Het is de jongens van Team Fukushima aan te zien dat ze de beslommeringen thuis even mochten vergeten om in het verre Managuay de pedalen ervan langs te geven. Wat een passie! Maginaki behoort in de categorie Fietsende Conciërges van Lekkende Kerncentrales absoluut tot de wereldtop.
  • Gérard Vaessen. De Limburger van het Russische Team Kalasjnikov kan een gevaarlijke buitenstaander zijn: de ‘Camiel Eurlings op twee wielen’ heeft al drie etappezeges binnen. Of wordt zijn reputatie van vrouwenverslinder hem fataal? Volgens boze tongen liep Vaessen afgelopen weekend mank vanwege, naar eigen zeggen, ‘jeuk aan mijn gonorroe.’

Duitse komkommerangst goed voor sopropo

Een partij sopropo’s

HAMBURG – Nu dankzij de EHEC-bacterie maar liefst 60 % van de Duitsers geen komkommers meer durft te eten, stijgen de kansen voor een echte Managuayaanse groente: de sopropo.

Immers, ook de sopropo of balsempeer stamt uit de komkommerfamilie (cucurbitaceae). Wel kent de plant andere eigenaardigheden: zijn onrijpe vrucht heeft een wrattige schil, het vruchtvlees smaakt bitter en het verse plantensap is giftig. De sopropo is, kortom, het Managuayaanse volk in zijn vegetale vorm.

Ondanks het feit dat de sopropo voor consumptie een aantal uur in zout water moet worden geweekt om zijn bittere, dodelijke bestanddeel momordicine kwijt te raken, verwacht de Managuayaanse Liga van Sopropotelers een explosieve stijging van de export. ‘Dankzij die Duitse groenvoervreters is onze sopropo straks exportproduct nummer één van Managuay,’ zegt Liga-voorzitter Pé Amalfi hoopvol. ‘Mosterdgas kan naar de tweede plek.’