ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Werelddominantie

Puzzelpagina ‘Ontwar de kluwen’

‘Wat wij uiteindelijk willen…’ Generaal Popo de Mierda, de Managuayaanse minister van Binnenlandse Zaken, pauzeert even. Hij tuurt in zijn mok Nescafé. Dan neemt hij een slok en vervolgt: ‘…is werelddominantie.’

Managuay, de verpauperde bananendictatuur die niet alleen grenst aan Bolivia, Paraguay, Peru, Brazilië, Argentinië, Chili, Ecuador, Colombia, Venezuela, Brits Guyana, Frans Guyana, Suriname en Uruguay, maar met al deze landen ook nog eens in staat van oorlog verkeert, ziet een grote toekomst voor zich. Die begint in Afrika, waar afgelopen november een inderhaast tot honorair consul benoemde rallyrijder tijdens de race Amsterdam-Dakar ‘aanzienlijke stukken land’ verwierf. Bij navraag blijkt het te gaan om een putdeksel, twee muren en een rotonde, maar Popo de Mierda beheert desalniettemin sindsdien de portefeuille ‘Overzeese Gebiedsdelen’.

En nu is Europa aan de beurt. Te beginnen bij Nederland. ‘U heeft een negatief beeld van ons,’ stelt de minister, ‘of nog erger: helemaal geen beeld.’ Uit een la tovert hij een pak papier: Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek staat erop. Het werk, dat Managuay bij Nederlanders bekend moet maken, bevat een curieuze mengeling van puzzels en propaganda. Zoals ‘Ontwar de kluwen’, een tekening van drie vliegtuigjes met soldaten die geknevelde dissidenten in de oceaan werpen. ‘Leuk hè? Je moet de lijntjes volgen en achterhalen wie de zwaarste naar beneden gooit, want ze krijgen betaald per kilo. En passant krijg je een goed beeld van onze luchtvaart.’ Andere spellen bestaan uit het tellen van losliggende hoofden op een executieveld en het bordspel Lamabord.

De minister wandelt naar het keukentje in zijn kantoor. ‘Drastische maatregelen zijn nodig om de Nederlanders naar Managuay te lokken, met hun beurzen. Rugzakken, bedoel ik.’ Terwijl hij zijn lege mok op het aanrecht zet, klinkt het plots dreigend: ‘Want die Volkskrant van u is goed en aardig. Maar het is geen Telegraaf.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Illustratie Taam Karsdorp

1600 jaar oud Manca-beeld ontdekt

1600 jaar oud, maar tijdloos: de inwendige problemen van een kater

LA LIBERTINA – Wetenschappers hebben in de jungle van Managuay een grote sculptuur van het Manca-volk ontdekt. Het beeld is circa 1600 jaar oud en stelt brakende figuren voor, waarschijnlijk na een avond zwaar tafelen.

De Manca’s kenden in de eeuwen voor de komst van de Spanjaarden in 1505 het toppunt van hun beschaving. Het is niet voor het eerst dat artefacten worden gevonden die hun cultuur nauwkeurig uitbeelden. Eerder werden al de restanten aangetroffen van een bordeel gemaakt van aangestampte klei en vorig jaar stuitten archeologen op een wandtapijt met daarop een situatie die waarschijnlijk het best kan worden omschreven als de eerste drive-by shooting uit het precolumbiaanse tijdperk.

Rechtse Tornado wint tv-debat


MATAQUINTOS – Paco Tornado, de politicus die de militaire junta ‘een clubje hippies’ noemt, is de grote winnaar van het tv-debat van gisteravond. Dat vindt 75% van de deelnemers aan een internetpeiling. Managuay telt vier officiële internetaansluitingen.

Tornado is leider van de Partij voor Paco (PPP) en heeft als voornaamste, zoniet enige programmapunt het verwijderen van ‘al het Boliviaanse tuig’ uit Managuay (foto). Hij maakte dat in één klap duidelijk door de tv-studio te betreden met naast hem een brandende pop van een Boliviaan. Tornado sloeg de pop en brulde ‘Uit, Satan, uit.’ Zijn tegenstander van de Partij voor Managuay (PVM) noemde dit aanvankelijk een ‘xenofobe boodschap’. Toen het studiopubliek echter boe begon te roepen, begon hij eveneens de pop te slaan.
Met uitzondering van Tornado steunen alle deelnemende politici het beleid van de regering-Jamón. Bij de gemeenteraadsbenoemingen van aanstaande woensdag kiest Jamón eigenhandig burgemeesters en hun raadsleden in heel Managuay.

Paaldanseres laat claim tegen Joan Franka vallen

‘Erotisch-muzikaal artieste’ Dora, met tooi

MATAQUINTOS – De Managuayaanse paaldanseres Dora heeft haar schadeclaim tegen Joan Franka laten vallen. Dat meldt dagblad El Pueblo vanochtend.

Dora beweerde drie maanden geleden nog dat de Nederlandse Songfestivaldeelneemster haar act met de indianentooi zou hebben gestolen en eiste honderd miljoen miljard euro aan compensatie. Dora noemde zich een artieste ‘die door de diefstal kampt met een writer’s block,’ maar werd al snel herkend als paaldanseres en prostituee uit nachtclub Sexiboom in de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos.

De manager van Franka – die overigens benadrukt dat hij niet degene is die Dora heeft herkend – heeft inmiddels een schikking getroffen met de ‘erotisch-muzikaal artieste’. De hoogte ervan is geheim. Hoewel de kous daarmee af is, laat Dora in de krant weten dat ze aan de affaire een nare bijsmaak overhoudt. ‘Ik voel me nog steeds in mijn artistieke integriteit betast,’ aldus Dora. ‘En betasten is niet erg, maar er moet wel voor worden betaald.’

Gestrand: Koen van de Laar, Managuay


Luchthaven ‘Buen viaje’ van Mataquintos
Niet alleen op Schiphol zijn toeristen gestrand, ook talloze Nederlanders in het buitenland wachten op het groene licht voor hun terugreis. Vandaag: Koen van de Laar in Mataquintos, Managuay.


Door Jens Mikkelsen

Koen, wat deed je toen je hoorde dat je vlucht was geannuleerd?
Dat wat ik hier altijd doe als iets opeens niet doorgaat.
Vloeken?
Smeergeld aanbieden. Maar ja, de reden is een IJslandse aswolk, dus dat geld is foetsie, vrees ik.
Heb je onderdak?
Ja, dat gelukkig wel. Ik ben meteen naar de balie van Air Burrito gegaan om te vragen of er nog hotels waren. Maar helaas. Alles bleek volgeboekt, op één kamer na, dus die heb ik maar genomen. Kost wel € 650 per nacht.
In het Hilton van Mataquintos zeker?
Nee, bij de baliemedewerkster thuis, op de kinderslaapkamer.
Wat heb je gedaan in Managuay?
Onderzoek voor de Erasmus Universiteit Rotterdam. Ik heb de winstkansen geanalyseerd voor beleggers in Managuayaanse ondernemingen voor het decennium 2010-2020.
En, wat is je gouden tip?
Investeer in Brazilië.
Je klinkt niet heel positief over Managuay.
Om Theo Maassen te parafraseren: het beste wat er uit Managuay komt, is het vliegtuig naar Nederland.
Maar dat vliegt dus niet.
Nee. O sorry, iemand gooit een poncho over mijn hoofd en probeert me te ontvoeren, ik moet ophangen.
Bedankt voor dit gesprek.

Lamabord (2)

Verder met lamabord, de Managuayaanse versie van het aloude ganzenbord. Voor iedereen die de figuurzaagversie van Lamabord/ El juego de la llama heeft besteld, maar door de slechte drukkwaliteit de teksten niet kan lezen, publiceren wij ze hier.

9
Je randt een meisje aan. Stom, want er zijn getuigen. Een beurt overslaan.

14
Voor slechts 100 peso regelt een officier een luizenbaantje voor je. Je mag nog een keer gooien.

18 – Het toilet
Je eet een taco met bedorven lamavlees. Snel naar het toilet: dit gaat wel even duren! Een beurt overslaan.

19 – De herberg
Je heft de glazen met leuke nieuwe vrienden in de herberg. Aan het eind van de avond rol je hun portemonnee. Drie plaatsen vooruit.

Pensioenen Managuay: tevredenheid alom

Adriana Moreno en haar dochter Jennifer

Ondanks het gerommel rond de pensioenen in Managuay is Adriana Moreno, een alleenstaande, werkende moeder uit de sloppen van Mataquintos, content met het resultaat dat de vakbeweging van haar beroepsgroep heeft bereikt. ‘Doorwerken tot mijn 78ste en dan krijg ik een geit. Daar kan ik een maand van eten.’ En daarna? ‘Terug de prostitutie in.’

De gemiddelde levensverwachting van vrouwen in Managuay bedraagt 59 jaar.

De snoepjes van Sint-Cerberus

Met het feest van Sint-Cerberus in aantocht mogen Managuayaanse kinderen weer genieten van de zogenoemde cagarrutas: kleurige snoepballetjes, gevuld met lekkers. En niet alleen de kinderen – elke beroepsgroep in Managuay heeft zijn eigen favoriet. Boeren kauwen op cagarrutas met papaja, in het straatmuzikantencircuit bevat de lekkernij sigarettenstompjes en in de showbizzwereld cocaïne.
Sint-Cerberus zelf maakt het niet uit wat er in de balletjes zit; als ze maar hard genoeg zijn om de kleintjes er goed mee te raken.

Foto: Lota del Horno

En weer blijkt een parlementariër agressief

Juan Afilado, parlementariër voor twee dagen

MATAQUINTOS – De Partij voor Paco (PPP) blijft grossieren in schandalen. Nu geeft het omstreden parlementslid Juan Afilado zijn zetel op.

Volgens Afilado heeft dat echter niets te maken met het feit dat hij zijn ex-vriendin ‘voor haar eigen bestwil’ tien jaar lang in een kelder opsloot. Ook de recordboete die hij in Peru kreeg – Afilado betaalde jongens om met een vrouwenstem telefoonseks te bedrijven – staat er los van, net als een atletiekincident uit de jaren 80, waarbij Afilado met een discus het halve gezicht van een concurrent wegsloeg. ‘Dat was destijds verdiend, dat gaf die jongen later zelf toe,’ aldus Afilado.

Het is het zoveelste keer dat Paco Tornado van de PPP (Partij voor Paco) zijn medeparlementariër moet vervangen. Eerder deze week stapte Enrique Lúkach op, die had verzwegen dat hij zijn 72-jarige buren met zoutzuur had overgoten en daarna in hun brievenbus urineerde. Nu zijn alle ogen gericht op de Afilado’s vervanger, Ivo del Bessanto. Deze werkte 20 jaar voor het ministerie van Sociale Zaken, waar hij bekend stond als ‘De Zwerverwurger’.

Muziek in een bananenrepubliek (1)

Joris Mikkelsen, de neef van.

Ik ben mijn koffer aan het pakken voor de vetste festivalzomer ooit. Heb ik alles? Kogelwerend vest, pepperspray, een geïmpregneerde klamboe… Jazekers: ik ga naar Managuay, in Zuid-Amerika! Het is een idee van mijn neef Jens, die daar werkt als journalist. Toen hij hoorde dat ik weer met mijn studie was gestopt, zei hij dat ik deze zomer maar naar hem moest komen om over de toekomst na te denken. Supervet!

Niet dat ik iets weet van Managuay. Op de Montessori vonden ze je aardrijkskunde al oké als je oost van west kon onderscheiden. Ik weet alleen dat Managuay op het zuidelijk halfrond ligt en dat mijn festivalzomer dus een winter is. Maar volgens Jens is Managuay een cultuurshock. Het schijnt dus een militaire dictatuur te zijn én een derdewereldland. Dat betekent dat je elke dag blij mag zijn als de doodseskaders je hand niet hebben afgehakt, zodat je er tenminste nog je reet mee kunt afvegen, bij gebrek aan wc-papier. Best heftig.

Jens heeft beloofd dat we de tofste festivals gaan aflopen. Hij heeft me een keer verteld van het Lianenfestival van een of andere linkse rebellengroep die zich in de jungle schuilhoudt. Zatte vrouwen klimmen daar in de bomen om zich te verstoppen en zatte mannen gaan hen dan zoeken. Afijn, het komt erop neer dat je als toeschouwer met ook een x aantal borrels achter de kiezen twee uur lang stomdronken mannen aan lianen door het bos ziet slingeren terwijl ze oerkreten slaken. Op de grond rent één gast rond – José – die hun val moet breken.

Jens heeft een keer gezien dat een man op een tak ruzie stond te maken met een vrouwtje dat hij had gevonden en wilde meenemen. ‘Jou nooit!’ riep hij opeens en sprong naar beneden. Het publiek gaf hem een staande ovatie en jonge meisjes renden op hem af om hem te kussen. Maar hij was morsdood. Dat wijf op die tak had hem gewoon geduwd. ‘Coño!’ krijste ze van boven, hysterisch. Toen kwam José eraan – die had even een tequilaatje staan drinken – en begon aan dat lijk te sjorren, tegen het publiek mompelend: ‘Kom, kom, hier is niets te zien.’ Geweldig. Maar je komt er als buitenlander alleen binnen als je door die rebellen wordt gekidnapt. Duimen dus!

Hoe dan ook: het wordt supertof. Op de site van VICE kun je mijn verslagen lezen. Ik hoor graag wat je vindt! Nou, het boodschappenlijstje van Jens is bijna af. Nu nog de malariapillen in de koffer en dan op naar de boot.

Hasta la vista, baby’s!

Joris

Deze bijdrage verscheen eerder in de Festival Guide van website VICE. Volg de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer op VICE.com en op deze website

Foto Ronaldo Santana