Berichten

Geplaatst op

‘Busterrorist’ stuit op desinteresse


PORTAGENA – Tijdens een busrit van San Luís naar Portagena beweerde gisteravond een verwarde man een bom bij zich te hebben. Hij is zo snel mogelijk door de autoriteiten neergeschoten.

De man, gekleed in een wit gewaad, stond tijdens de reis op en riep: ‘Herinneren jullie je 11 september nog? Wacht maar tot de bom afgaat!’ Zijn medepassagiers bleven echter praten in hun mobiele telefoon. De man haastte zich daarop te zeggen ‘tegen Bin Laden’ te zijn, maar weer reageerde niemand, met uitzondering van één vrouw, die haar geit bij zich op schoot zette. Daarop ging de man maar weer zitten.
Toen hij op het busstation van Portagena uitstapte, werd hij door zeven eenheden van de federale politie doorzeefd met een geschat aantal van 257 kogels. Ook de chauffeur werd daarbij getroffen. Zijn echtgenote is het stuurwiel en een gratis lunch aangeboden.

Ongeveer een uur voor de aankomst in Portagena was consternatie ontstaan toen een woordvoerster van de busmaatschappij verklaarde dat er daadwerkelijk een bom was gevonden. Dit bleek later niet juist te zijn. De vrouw is overgeplaatst naar een functie in de zoutmijnen van El Horror.

Geplaatst op

‘Nederlandse toeristen zijn dieven’


PICO DE LOS ANDES – Een skiverhuurder uit het Andesgebergte klaagt een groep Nederlandse toeristen aan bij het Internationale Hof van Justitie in Den Haag. De Nederlanders zouden zijn sneeuw hebben meegenomen.

Manuel Geloso Fría is furieus. In zijn skiverhuurbedrijf in het bergachtige westen van Managuay is geen klant te vinden. Geen wonder: alle pistes liggen er kaal bij. De reden? Geloso Fría heeft er zo zijn ideeën over. ‘Afgelopen februari kwamen ze, de Nederlanders. Er lag meer sneeuw dan in de afgelopen vijf jaar bij elkaar. Een week nadat ze gingen, was het weg.’ De middenstander weet dat in Nederland nu flinke pakken dons op de straten liggen. ‘En dat vind ik heel toevallig, ja.’ Volgens hem is het ‘een fluitje van een cent’ om sneeuw tien maanden lang te bewaren, ‘bijvoorbeeld in goede koeltassen’.
Het gebrek aan inkomsten heeft Geloso Fría doen besluiten om zich tot het Internationale Hof van Justitie in Den Haag te wenden. Dat het Hof zich alleen inlaat met geschillen tussen onafhankelijke staten onderling, deert hem niet. ‘Gezever. En wat dan nog? Ik ben óók in alle staten.’
Vanwege deze uiterst flauwe woordspeling stoppen wij nu met dit bericht.
Geplaatst op

Seksfeesten Berlusconi stellen ambtenaren teleur

Silvio Berlusconi: honderdduizenden euro’s aan juwelen, leningen en cadeautjes

ROME – Silvio Berlusconi heeft bevriende ambtenaren uit Managuay teleurgesteld door in 2010 honderdduizenden euro’s uit te geven aan zijn seksfeesten. ‘Veel te duur,’ aldus de gedesillusioneerde Managuayanen.

De ambtenaren maakten deel uit van een werkgroep die de beroemde bunga-bunga-feesten van de Italiaanse premier onderzoekt. Het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, zou zijn nieuwjaarsreceptie ook wel willen vervangen door een wekelijkse orgie van drank, drugs en blote tienermeisjes. Nu komt echter de aap uit de mouw: het is duur.

‘Hier hebben we in Managuay geen geld voor,’ zegt de voorzitter van de werkgroep, Sancho Panza (geen familie). ‘We hadden op een beter verdienmodel gehoopt.’ Toch ziet Panza mogelijkheden om het Italiaanse concept aan te passen aan de Managuayaanse werkelijkheid. ‘Meneer Berlusconi kan de meisjes geld bieden, generalissimo Jamón de dreiging van levenslange lijfstraffen.’

Geplaatst op

Leider Socialisten stapt op, ‘Yes we Schweinsteiger’ verstomd

De Duitse voetballer Bastian Schweinsteiger, die niets te maken heeft met onderstaand verhaal

MATAQUINTOS – Benedetto Schweinsteiger is maandag afgetreden als leider van de Socialistische Partij van Managuay. Hij lag al langer onder vuur.

Daarmee is, na honderd weken, een eind gekomen aan een periode die met veel te hoge verwachtingen begon. Bij Schweinsteigers aantreden in 2010 weerklonk enthousiast de leus ‘Yes, we Schweinsteiger’, al vermoedden velen dat daarin de woordspeling ver te zoeken was. Niet veel later bleek de socialist met een pot thee naar het parlement getrokken te zijn – en dat terwijl politici in Managuay doorgaans met tequila of rum een sterkere borrel drinken.

Het kwam niet meer goed met Schweinsteiger. Hij hoopte in de volksvertegenwoordiging het parlementaire toeptoernooi te organiseren, maar de Liberalen, de Christelijken en de extreem-rechtse PPP waren hem voor. Schweinsteiger restte een plek langs de zijlijn. Vandaar riep hij weleens ‘Bluf!’ of ‘Je slaat er nooit zeven!’, maar dat waren momenten waarop de werkelijkheid diepe deuken sloeg in zijn geloofwaardigheid.

Geplaatst op

Boer zoekt vrouw aangeklaagd door afgewezen boer

Boer Adalberto Silencioso jr., kauwend op een homp cocabladeren

CARRUQUICHANGO – Hij had er zo graag bijgezeten, bij Boer zoekt vrouw internationaal. Maar cocaboer Adalberto Silencioso jr. uit Managuay viel op het laatste moment af. Nu eist hij compensatie, én fotomateriaal van Yvon Jaspers.

Door Jens Mikkelsen

‘Drie keer zijn ze hier geweest,’ zegt boer Adalberto, wandelend over zijn plantage. Hij trekt een bos cocabladeren van een struik en stopt ze in zijn mond. Kauwend: ‘De vierde keer zou Yvon komen, met haar concha.’ Hij maakt knijpbewegingen met zijn rechterhand. ‘Ik heb haar nooit gezien.’ Adalberto schiet een groene fluim naar een boomstam, vijf meter verderop. Raak.

Boer zoekt vrouw ging zondagavond van start met een internationale versie, waarin Nederlandse landbouwers uit Tanzania, Denemarken, Canada, Frankrijk en Bonaire een partner zoeken. Zoals verwacht was de uitzending een succes: maar liefst 3,1 miljoen mensen keken. Geen van hen weet echter van de buitenlandse boer die pas op het laatste moment te horen kreeg dat hij toch niet mee mocht doen: Adalberto Silencioso jr., cocaboer in Managuay.

‘Dat ze liever Nederlandse boeren hebben, snap ik,’ tiert boer Adalberto. ‘Maar hun overige argumenten! Mijn blaadjes zouden dubieus zijn, omdat er cocaïne van gemaakt wordt. Weet je wat voor een gorigheid ze brouwen uit het product van een koeienboer? Karnemelk!’

Ook de arbeidsomstandigheden op de plantage van boer Adalberto vond de redactie van het KRO-programma ‘lastig uit te leggen.’ Adalberto, geïrriteerd: ‘Ik zou mijn personeel grof behandelen. Omdat ik ze pas een burrito geef ná hun elfurige werkdag. Ja natuurlijk! Anders beginnen ze direct na het ontbijt al te klagen over de stokslagen waarmee ik ze ’s ochtends uit hun hok jaag!’

Nu spant boer Adalberto een proces aan tegen de KRO, vanwege het ‘geschonden vertrouwen’ en de gemaakte kosten. Het gaat hem niet om het geld, bezweert hij, maar om eerherstel. ‘En om foto’s van Yvon. Ik zag haar ergens in hotpants in een weiland staan. Waarom kwam ze dat godverdomme hier niet doen?’

Alle ophef heeft boer Adalberto alvast een onverwachte troostprijs opgeleverd. De grootste tv-zender van Managuay, La Llama Erótica, heeft hem uitgenodigd deel te nemen aan de Managuayaanse versie van Boer zoekt vrouw. Waarschijnlijk voelt hij zich in Agricultor busca mujer – waarvoor de KRO overigens zegt geen licentie te hebben afgegeven – meer thuis: onder de kandidaten zitten een kalasjnikovboer, een verbouwer van suikerriet voor de rumindustrie en een handelaar in vrouwen.

Geplaatst op

Lamabezorgservice


Een vaste lezer van dit nieuwsblog, Vicente Tabores uit Buenos Aires, stuurde deze foto op van zijn rondreis door Zuid-Amerika. ‘Ik wist dat ze in Managuay een lamacultus hadden,’ schrijft Vicente, ‘maar een lamabezorgservice slaat alles.’

Gezien de Engelse tekst op de bezorgauto vermoeden wij dat het gaat om een ludieke koeriersdienst voor expatfeestjes in Mantaquintos. Immers: het gedeelte van de Managuayaanse bevolking dat wél kan lezen (20%), komt niet verder dan (moeizaam) Spaans.

Heeft u ook een foto uit Managuay die u met ons wil delen? Mail hem naar info@managuay.info!

Geplaatst op

FILM: Spin op klamboe (1991)

Still uit Spin op klamboe (1991)

Voordat Manolo Pipón beroemd werd met het nieuwe amateurisme in de Managuayaanse filmkunst, maakte hij al een werk dat daarop een voorschot nam. Spin op klamboe (1991) is een anderhalf durende, ongemonteerde sequentie van een over een klamboe lopende spin, door een stomdronken Pipón vastgelegd na een feestje. Zelf noemt de regisseur de film ‘een van mijn beste werken, een aanklacht tegen gemakzuchtig consumentisme in de kunst en een lofzang op ongebreidelde vrijheid tegelijk.’ De meeste anderen noemen hem ‘stomvervelend’.

Een jaar later kwam Pipón met Spin op bamboe (1992), naar verluidt een ‘actiethriller’ omdat de spin in kwestie, die een uur en drie kwartier op een paal zit, één keer op de grond valt.

Still uit Spin op bamboe (1992)

Foto’s Conrado Blanco

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Boliviahaatdag

Mensen uit Bolivia (of Managuay, dat is hier niet duidelijk)

Juan (16) tekent een grote J op het rotsblok. ‘Zo, deze plek is van mij.’ Hij is de enige niet: twee dagen voor de vrijmarkt hebben tientallen mensen zich een stuk van het rotsplateau toegeëigend met letters en lijnen. Een paar meter verder houdt een man op een stretcher zijn plekje bezet. Juan: ‘Boliviahaatdag. De mooiste dag van het jaar.’

Afgelopen zondag was het zover. Op Boliviahaatdag, een officiële vrije dag, geven de Managuayanen publiekelijk uiting aan hun ongenoegen over aartsvijand Bolivia, het buurland waar de poncho’s altijd net iets kleuriger zijn, de panfluiten net iets groter en de cocabladeren net iets voller van smaak.

De politiek doet volop mee. Er zijn anti-Boliviaanse wetten, zoals de Ponchowet (sinds 2012 geldt een poncho als wapen, zodat een Boliviaan die een Managuayaanse vrouw aanspreekt, opgepakt kan worden voor ‘pronken met naderende verkrachting’), maar ook openlijk anti-Boliviaanse volksvertegenwoordigers.

Het bekendste voorbeeld is Paco Tornado van de extreem-rechtse PPP (Partij voor Paco). Tornado verwierf internationale bekendheid met zijn propagandafilm Flauta, waarin hij teksten uit de Boliviaanse grondwet combineerde met beelden van een brandende panfluit. Volgens hem is Bolivia geen land, maar een ‘fascistische ideologie.’ In Nederland levert die uitspraak meestal een vergelijking met Geert Wilders op, maar dat is niet terecht. Immers, de PPP bezet slechts twee zetels in het parlement, waarvan één voor Tornado’s moeder, en naar de politieke ambities van moeder Wilders is het vooralsnog gissen.

Op het rotsplateau daalt de schemering neer. Juan sluit zich aan bij een groepje dat blijft overnachten. ‘Viva Managuay!’ proosten ze even later, staand bij een vuurkorf. Een verdwaalde lama komt zich warmen, panfluitmuzikanten zetten ‘El condor pasa’ in, de man op de stretcher wikkelt zich in een poncho. Het lijken potdikkie wel Bolivianen.
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Maurizio Costanzo/Flickr.com

Geplaatst op

Toeptoernooi in gevaar door Christenen



MATAQUINTOS – Door een interne machtsstrijd binnen de Christelijke Partij hangt het parlementaire toeptoernooi van de Liberalen, Christenen en de rechts-radicale Partij voor Paco (PPP) aan een zijden draad.

De Christelijke voorman Arnoldo Klonk wil niet verder onderhandelen over de te volgen regels. Hij geeft daarmee gehoor aan de groeiende onvrede binnen de Christelijke Partij. Veel van zijn gelooofsgenoten willen de onderhandelingen met de PPP stopzetten, onder meer omdat deze bepleit dat de (zwarte) schoppen- en klaverkaarten niet mogen meedoen met het toernooi. De Christenen vinden de harten- en ruitenkaarten ook mooier, maar zeggen dat liever niet hardop.

Afgelopen donderdag lekten al twee brieven uit van de Christelijke coryfee en oud-toepkoning Roderigo Lubricón, waarin deze zijn positie ten opzichte van de onderhandelingen zo verwoordde: ‘Mijn standpunt heeft zich ontwikkeld van ‘eventueel misschien’ tot ‘mogelijk wellicht’.’

De Christenen houden vandaag crisisberaad, getuige een bestelling van 46 broodjes gordeldier en 5 kratten tequila bij de parlementaire cafetaria.

Geplaatst op

Video: Architectuur in Managuay

Roger Abrahams, hoofdredacteur van Persbureau Managuay, gaf op 22 juni jl. een korte presentatie tijdens het PechaKucha Café in Hilversum. Thema: architectuur in Managuay. De revue passeerden onder meer Albert Speer, Oscar Niemeyer en het Golden Papaya Hotel in Mataquintos, dat geen 7000 verdiepingen telt. Na afloop was er de gelegenheid om vragen te stellen.

Volgens de wetten van PechaKucha mag een praatje nooit langer duren dan 6 minuut 40. Klik voor meer info hier.