Berichten

Geplaatst op

De Volkskrant in zee met dictatoriaal regime

De Volkskrant van vanochtend


AMSTERDAM – Dagblad de Volkskrant heeft een deal gesloten met Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika. Dat blijkt uit de editie van vanochtend.

Door Jens Mikkelsen

Op de achterpagina van het Volkskrant-katern V staat een verslag van het Managuayaanse muziekfestival El Aire Libre, geschreven door Noud Nijssen. Nijssen werkt voor Persbureau Managuay, een in Utrecht gevestigde nieuwsorganisatie die gelieerd is aan de dictatuur in het Zuid-Amerikaanse land. Volgens hoofdredacteur Roger Abrahams van dat persbureau gaat het echter om een tiendelige reportageserie ‘waaraan niets illegaals kleeft.’ Abrahams: ‘Er wordt weleens beweerd dat ik nauwe banden onderhoud met de militaire junta, maar veel verder dan gezamenlijke weekendjes weg en het bijwonen van doopsels van hun kleinkinderen gaat het niet.’

Niettemin wijst mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch erop dat Persbureau Managuay momenteel in opdracht van de Managuayaanse overheid werkt aan een boek voor de Nederlandse markt. De voorlopige titel zou Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek luiden en het doel zou het verspreiden van propaganda zijn. Abrahams ontkent: ‘Ik daag u uit te bewijzen dat wij werken aan zo’n boek. In ieder geval kan ik u aanraden hierover te zwijgen als u weer naar salsales gaat, want voor u het weet, zit u in een ongeregistreerd vrachtschip onderweg naar Zuid-Amerika, op schoot bij twee korporaals die iets aan het zoeken zijn onder uw nagelriemen met een héél lang mes.’

Geplaatst op

Monsterklus lonkt voor Boskalis: tweede Panamakanaal

Het Panamakanaal

MATAQUINTOS – Boskalis maakt kans op een monsterklus in Managuay. De militaire junta van dat land wil een waterweg aanleggen die moet concurreren met het Panamakanaal.

Boskalis zou de voorkeur hebben van het regime. Dat is goed nieuws voor de Nederlandse baggeraar, die begin deze maand nog in het nieuws kwam omdat een dochteronderneming steekpenningen zou hebben geboden aan ambtenaren uit Uruguay, een buurland van Managuay. Peter Berdowski, de voorzitter van de raad van bestuur, is dan ook uitgelaten: ‘We zitten in Zuid-Amerika natuurlijk midden in een omkopingsaffaire. Maar dat die zo snel zijn vruchten zou afwerpen, is ook voor ons een verrassing.’

Berdowski noemt Boskalis ‘goed ingevoerd’ in de kwestie van een transatlantisch kanaal. ‘We zijn vaker bij landen in de regio geweest die een eigen variant van het Panamakanaal willen. Nicaragua is er nu ook weer mee bezig.’ Van al die landen lijkt Managuay echter de slechtste kaarten in handen te hebben. Het ligt aan beiden zijden duizenden kilometers van de kust verwijderd, zodat een kanaal door Managuay per definitie een kanaal betekent door de buurlanden Brazilië, Paraguay, Bolivia en Peru. Dat zijn bovendien staten waarmee de militaire junta officieel op voet van oorlog verkeert. Berdowski ziet echter ook daar kansen voor Boskalis. ‘Iedereen denkt dat wij alleen maar polders en rivieren uitbaggeren. Maar heeft u onze loopgraven al eens gezien?’

Geplaatst op

Aan alle bezoekers van bar Sexiboom

Beste bezoekers,

Op de eerste plaats: bedankt dat jullie afgelopen vrijdag in zulke groten getale naar Bar Sexiboom zijn gekomen om met ons een feestje te bouwen. Tot 21:30 uur was het weer een topavond.

Op de tweede plaats – en daarin geven wij de Militaire Politie groot gelijk – had nooit mogen gebeuren wat daarna gebeurde. Wij benadrukken nogmaals dat wij niet weten wie de bewuste schoten gelost heeft. Het was in elk geval niet Vicente, de broer van Manolo, want als iemand nog een doodshoofdaapje zou missen als het voor zijn geweerloop de lambada danste, dan is het Vicente wel.

Ook is ons helaas (nog) onbekend door welke technische oorzaak het licht uitviel. Mogelijk zijn enkelen van jullie, gewond, tegen een lichtschakelaar gevallen. Dat spijt ons zeer. Ook de daaropvolgende commotie betreuren wij enorm. Tegen de onheus betaste dames kunnen wij alleen maar zeggen: onthoud dat het dragen van uitdagende kleding risico’s met meebrengt! Onze huisregels hebben die boodschap altijd uitgedragen, ook al staat het misschien nergens expliciet vermeld.

Op de derde plaats betreuren wij dat bovenstaande situatie heeft geleid tot een extra onderzoek van de Federale Belastingdienst. De resultaten hebben ons geschokt. Het doet pijn om te zien hoevelen van jullie ons personeel onder druk hebben gezet om te voorzien in een vraag naar middelen als ghb, amfetamine en verrijkte mangopulp. Sommige van onze medewerkers hebben zich in de schulden gestoken om reizen naar laboratoria in Brazilië te bezoeken, louter en alleen zodat jullie de spanning op school wat beter aankunnen.

Door deze onverwachte inkomsten is de directie de afgelopen jaren het overzicht op de financiële administratie helemaal kwijtgeraakt. Wij willen de Federale Belastingdienst dan ook bedanken voor het wijzen op de boekhoudkundige fouten die zijn gemaakt. Wij hopen dat het zakelijke overleg in Parijs van de komende drie weken tot een goede verstandhouding zal leiden met de heer Barroso Sánchez, Hoofdinspecteur van de Belastingdienst, en zijn echtgenote.

Rest ons nog te zeggen, dat het met Wilson en Fernando relatief goed gaat. Zij zullen komende donderdag ontslagen worden uit het ziekenhuis, mits de protheses dan inmiddels wél op de juiste plekken zijn aangebracht. Jongens, wij zijn ervan overtuigd dat jullie gaan bewijzen dat voor het shaken van een rum-papaja-cocktail één hand meer dan genoeg is!

Hopelijk zien wij elkaar spoedig terug onder een goed gesternte, én op een andere plek. Want laten we wel wezen: het stonk er toch naar muizenkak.

Ons hart klopt met dat van jullie,

De directie van Bar Sexiboom,

Manolo ‘Kalashnikov’ Pañales
Emilio ‘Muhammed Ali’ Esteban

Geplaatst op

‘VVD wil Managuayaans omroepbestel’

CDA-Kamerlid Madeleine van Toorenburg: ‘…stenen tijdperk…’

AMSTERDAM – Het plan om te snoeien in websites van de publieke omroep toont aan dat de VVD uit is op een Managuayaans omroepbestel. Dat meent mediafilosoof Aad Mandela (geen familie).

Door Jens Mikkelsen

Meneer Mandela, de staatsomroep van Managuay is volledig in handen van de militaire junta. Dat geldt toch ook voor internet?
Het internet is in Managuay nog een relatief nieuw fenomeen. Maar inderdaad: de nieuwsvoorziening per telex, telegraaf en postduif is vast in handen van de staat.

Dan kun je toch niet zeggen dat de junta terugwil naar ‘het stenen tijdperk’, zoals CDA-Kamerlid Van Toorenburg het gisteren noemde?
God nee! Het stenen tijdperk! Dat zou voor Managuay een terugkeer naar de democratie betekenen!

En nu serieus?
Serieus: het generaalsbewind in Managuay is, net als de VVD, bang dat de omroep zich bezighoudt met staatsvijandige activiteiten.

Zoals?
Wapens maken.

Wapens maken?
Ja.

Welke omroep wil er nu wapens maken?
Ha! Het zou niet de eerste keer zijn dat een talkshowpresentator zich ontpopt tot rebellenleider die een leger aanstuurt van kindsoldaten en zelfmoordterroristen!

Ik begin de indruk te krijgen dat u enigszins overdrijft.
Ként u Jochem van Gelder überhaupt?

Geplaatst op

Cultuur: De dorpsfontein van Pueblo Poño

Zomaar een fontein in het dorpje Pueblo Poño, prachtig versierd met drie iconen van kennis uit de Managuayaanse geschiedenis. Boven de zonnewijzer, symbool van de wetenschap uit de precolumbiaanse tijd. Dan de globe, die staat voor de wetenschap die de Spaanse ontdekkingsreizigers meebrachten. En onder de emmer, handig bij de wetenschap dat een glas van de lokale jenever Benedicción een agressieve chemische reactie oplevert met het maagzuur.

Geplaatst op

Vliegen op frituurvet uitkomst voor Managuay

De lamaburger, een Managuayaanse delicatesse

MATAQUINTOS – Het nieuws dat KLM in september een lijndienst opent die vliegt op frituurvet, is in Managuay met groot gejuich ontvangen.

De inwoners van de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur zijn fervente frituurders. Hun overheid verwacht dan ook een economische impuls. Generaal Hérculo Pinto de Caña, minister van Foltering en Milieu: ‘Wij voeren op dit moment gesprekken met KLM om na te gaan hoe wij ons vet bij de vliegtuigmaatschappij kunnen krijgen. Daarvoor moet eerst een aantal praktische problemen worden opgelost.’ Niet alleen voor de thuisfrituurders, maar ook voor de overheid. ‘Bijvoorbeeld: moeten wij het vet waarin politieke gevangenen worden gefrituurd eerst schoonmaken, of niet? Dat soort dingen.’

Bekende gerechten uit de Managuayaanse frituurcuisine zijn onder meer de lamaburger (foto), het gefrituurde Kindersurprise-verrassingsei en gefrituurde salade.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Hammarskjold

Schrijver Sergio Sánchez Hammarskjold

‘Mario Vargas Llosa? Een armoedige prutser.’ In het rimpelige gezicht van Sergio Sánchez Hammarskjold komen drie gaten in actie: zijn ogen spuwen vuur, zijn mond klemt de pijp vast en zijn neusgaten doen twee rookpluimpjes de kamer in dwarrelen. ‘Met zijn boeken doe ik wat de gemiddelde Managuayaan ermee doet: ik schuif ze onder een afgebroken tafelpoot.’

Gegniffel in de videohoek van het Hammarskjold-museum. Waar de schrijver is, is de verongelijktheid nooit ver weg. De man zelf is overigens ook niet ver weg: hij zit aan een tafeltje in de hoek nauwlettend toe te kijken, af en toe nippend van de aguardiente die zijn vrouw hem bijschenkt. Het Hammarskjold-museum is bij Hammarskjold thuis, en dat maakt het gegniffel behoorlijk ongemakkelijk.

Sergio Sánchez Hammarskjold is een auteur die er prat op gaat nog nooit een heuse roman te hebben geproduceerd. In Managuay, waar tachtig procent van de bevolking niet kan lezen, en de overige twintig daar gewoon geen zin in heeft, moet een schrijver zich toeleggen op praktische teksten. ‘Toegepaste literatuur’ noemt Hammarskjold het. Hij schrijft handleidingen, snackbarmenu’s en productinformatie. Met succes: zijn Ingrediënten & Voedingswaarde per 100 ml van de literflessen Pipo Papajapap geldt als een klassieker in het genre.

Een uitvergroting van dat etiket, omgeven door enkele flessen pap, vormt dan ook het hart van de expositie. De formule om Hammarskjolds schrijfsels te omringen met relevante voorwerpen is even simpel als doeltreffend. Op de salontafel: de aangegeten burrito bij het menu van snackbar El Pollo Loco uit 1987. Op de vensterbank: het getraliede raam uit martelcentrum Horror Máximo met ernaast een ongebruikte wegwijzer (‘Uitgang’). Als bezoeker begrijp je in één klap wat de teksten van Hammarskjold zo effectief maakt. Je vraagt je af wat de illustratie geweest zou zijn bij een ontbrekend werk als Inventarisatie van lijken na de opstand van San Fernando, 3 maart 2010, A t/m M.

Bij het verlaten van de woning stuiten we op een tafeltje met pennen en papieren, waarop een manshoge, kartonnen versie van de schrijver prijkt. Er is iets op gekalkt. We buigen ons voorover en lezen: ‘Steun mijn volgende werk: het telefoonboek van Managuay. Vul naam en nummer in op de stippellijn.’
Noud Nijssen

Foto Abrán del Tubo

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Managuay live: College Managuayaanse cinema

Komt dat zien! Persbureau Managuay verzorgt een minicollege in Utrecht, in samenwerking met het Latin American Film Festival (LAFF), dat van 7 tot 12 mei in de Domstad plaatsvindt. Hieronder volgen het persbericht en links.

—
PERSBERICHT
In Managuay is film verheven tot kunst – de kunst van het betere jatwerk, welteverstaan. In het Zuid-Amerikaanse land worden kaskrakers uit Hollywood schaamteloos nageaapt, gekopieerd en verknipt. El Shawshank Redemption en Bonnie y Clyde zijn er het slachtoffer van. Geen wonder: de militaire junta staat bijna niets anders toe dan pulp of propaganda. Zoals Het bloedbad bij San Fernando, een in real time nagespeelde veldslag van dertien uur, met gedwongen medewerking van 2300 politieke gevangenen en daklozen. Toch kent de Managuayaanse cinema zijn lichtpuntjes. Regisseurs als Andrés Papachango, Manolo Pipón en Francisco ‘El Toro’ Estigue oogsten internationale verachting. En de ‘Nieuwe Golf’ van de jaren negentig deed, behalve de kwaliteit, ook de kosten dalen.

Welke film ligt er ‘op het snijvlak van erotiek en origami’? En wat is dat met The Silence of the Llamas? Na dit minicollege van drs. Roger Abrahams kunt u beargumenteren dat de Managuayaanse cinema nog niet tot volle wasdom is gekomen – en terecht.

Datum + tijd: zaterdag 11 mei, 15:00
Locatie: Bibliotheek Utrecht
Entree: gratis

—
LINKS
Evenementen tijdens het LAFF
Bibiliotheek Utrecht

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Jungletocht

Opeens houdt junglegids Ramón zijn adem in. Langzaam brengt hij een vinger voor zijn lippen. ‘We zijn niet ver van de moerassen van Canádos,’ fluistert Ramón. ‘Een uniek ecosysteem: 3000 plantensoorten, 250 vogelsoorten, 350 vissoorten, 100 soorten zoogdieren, 60 soorten reptielen.’ Hij kijkt ons aan. ‘Kortom, een levensgrote delicatessenzaak.’ Met normale stem, wijzend op de ketel met de groene staarten over de rand: ‘Iemand nog leguanensoep?’

Een jungletrek in Managuay is een spannende aangelegenheid, maar vooral voor de dieren die zich langs de route ophouden. Elke gids is een slager. Letterlijk: de Managuayaanse Bond van Slagerbedrijven verplicht al zijn leden om twee weken per jaar door te brengen in het regenwoud van Noord-Managuay, ook wel ‘de Groene Keuken’ genoemd. Het is niet de enige beroepsgroep met een ontspannen houding ten opzichte van de jungle.

Neem de politiek: de moerassen van Canádos vormen niet alleen een uniek ecosysteem, maar ook een massagraf met de afgezonken lichamen van 300.000 politieke dissidenten. Of evenementenorganisaties: muziekfestival Misterioso vindt elk jaar plaats op de plek waar de oprichter, houthakker Carlos Llanos, voor het laatst aan het rooien is geweest. Ook leven in het oerwoud duizenden maoïstische rebellen, wier visie op het milieu nog het best blijkt uit een uitgelekt memo uit 2006, waarin ze de Drieklovendam in bevriende natie China omschreven als ‘de doodsteek voor de natuur, maar wel heel gaaf.’

Ramón weet hoe westerlingen hierover denken. ‘Jullie in Europa hebben makkelijk praten, maar ik hou van onze bedreigde diersoorten. Daarom eet ik ze zo graag op. ’ Hij haalt een apenkop uit zijn rugzak en begint te kauwen. Dan beginnen zijn ogen te twinkelen: hij heeft een goede grap bedacht. ‘Als je dieren zo belangrijk vindt, waarom richt je er dan geen politieke partij voor op?’ De hele groep barst in lachen uit.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto José el Rey

Geplaatst op

BREKEND: Rebellen Managuay bereiken hoofdstad

Maoïstische rebellen poseren aan de rand van Mataquintos voor een kanon: Álvaro ‘Pretty’ Desdemona (l) en Chico ‘Pipi’ Larque

MATAQUINTOS – De maoïstische rebellen van Managuay hebben dinsdag urenlang een buitenwijk van de hoofdstad Mataquintos beschoten. De regering-Jamón doet de aanvallen af als ‘een opstootje’.

Het offensief heeft tot grote paniek geleid. Bewoners van de wijk verplaatsen zich op dit moment met honderden tegelijk naar het stadscentrum, op zoek naar een veilig heenkomen. De minister van Buitenlandse Zaken, generaal Arnoldo Pelotón, heeft hen echter opgeroepen terug naar huis te gaan. ‘Een opstootje als dit komt voor in de beste wijken,’ zei hij in een radiotoespraak vanochtend (Nederlandse tijd). ‘Vroeger maakten kwajongens katapulten, nu knutselen ze andere dingen in elkaar. Kom op mensen, de tijden zijn veranderd.’ Wie toch naar de binnenstad komt, kan rekenen op een traangaskanon. Pelotón: ‘Dit om het toerisme te beschermen.’

De opmars van rebellenbeweging De Oplichtende Pad bewijst met de charge van dinsdagavond wederom veel sneller te verlopen dan verwacht. In precies een maand tijd hebben de rebellen nu ongeveer een derde van het Managuayaanse territorium in handen, terwijl ook de westelijke provincie Andes op omvallen staat. Het staatshoofd, generaal Jamón, heeft nog steeds niet in het openbaar gereageerd. Wel parkeren voor het presidentiële paleis steeds vaker vrachtwagens van het bedrijf Chihuahua Tierra, gespecialiseerd in tunnelbouw.