Berichten

Geplaatst op

Paviljoen Expo slecht bezocht

SHANGHAI – Het paviljoen van Managuay wordt op de wereldtentoonstelling in Shanghai extreem slecht bezocht. Reden daarvoor is met name de afwezigheid ervan, aldus een Chinese woordvoerder van de Expo.

De bouw van het Managuayaanse paviljoen, gelegen op slechts enkele tientallen meters van het Nederlandse (foto), loopt al maanden vertraging op. Aanvankelijk zou de glorieuze militaire geschiedenis van het Zuid-Amerikaanse land worden uitgebeeld in 24-karaats goud, maar dit plan is later bijgesteld tot het nabouwen van een tequilabar. Op dit moment vertoont het paviljoen echter nog de aanblik van een modderveld. ‘Misschien wel zo toepasselijk,’ aldus de Chinese woordvoerder.

Er zou wel een delegatie uit Managuay zijn gearriveerd vorige week, maar die was op het vliegveld al niet meer te traceren. Delegatieleider is Franco Jamón, beheerder van het Managuayaanse Expobudget van 2,7 miljoen euro en tevens een neef van staatshoofd generaal Jamón. In Managuay worden geen vragen gesteld.

Geplaatst op

Managuay jaloers op status Fukushima

Kerncentrale Fukushima I

JERÓNIMOS – De ramp in kerncentrale Fukushima I is vandaag op hetzelfde niveau geplaatst als de nucleaire ramp van Tsjernobyl. ‘Maar de Japanners moeten nu niet denken dat ze alles zijn,’ vinden ze bij de reactor van Managuay.

Sergio Schauble, directeur van de kerncentrale van Jerónimos, die als ‘het vergiet’ bekendstaat: ‘Ik zie het gewoon gebeuren dat die Japanners weer naast hun schoenen gaan lopen, met hun onderhoudszuinige Toyota’s, hun lage sterftecijfer aan kanker en nu weer die ramp op niveau 7 van de INES-schaal. En dat zou ik jammer vinden.’ Volgens Schauble kan hij met één druk op de knop een echte catastrofe aanrichten. ‘Zo groot als twee Fukushima’s.’

Zijn collega van het petrochemische industriecomplex PetroMan spreekt deze bewering echter tegen. ‘Heeft hij dat echt gezegd?’ grinnikt Hernán Serrano. ‘Schauble heeft amper uranium. Nee, dan wij. Wij vervuilen al decennia het Blauwe Meer, dat nu Lago Petróleo heet. Maar hoor je ons daarover pochen?’

Geplaatst op

Opvanghuis geopend voor slachtoffers ‘Managuayaanse Sinterklaas’

Een slachtoffertje maakte deze tekening als antwoord op de vraag: hoe zie jij Sint-Cerberus het liefst?

MATAQUINTOS – In Mataquintos is zondag een opvanghuis geopend voor slachtoffers van Sint-Cerberus, de ‘Managuayaanse Sinterklaas’.

Sint-Cerberus is een Managuayaanse traditie waarbij vaders en ooms zich verkleden als een christelijke heilige, of als diens hulpje Pedro el Negro, met als doel om kleine kinderen een verrassing te bezorgen. Aangezien de verrassing doorgaans bestaat uit een wolk pepperspray en de verkleedpartij geldt als een excuus om het collectief op een zuipen te zetten, houdt menige Managuayaanse kleuter voor de rest van zijn leven een trauma over aan het feest.

De opening van het opvanghuis moest zondag overigens bijna worden afgelast vanwege een voor de ingang verzamelde menigte aangeschoten Sint-Cerberussen die in brand gestoken kinderknuffels gooide en de Managuayaanse versie brulde van ‘Ach vaderlief, toe drink niet meer.’

Geplaatst op

Etappe 3: De stand van zaken bij de wielerteams

De lokale ruitersbond van Anticoncepción onthaalde het
peloton en hun ‘duivelse machines’ zondag op boegeroep

ANTICONCEPCIÓN – Op haar derde dag heeft La Ronda de Managuay – doping verplicht – al een hoop dramatiek achter de rug. De stand van zaken bij de spraakmakendste wielerploegen.

Team Pfizer doet het van de drie farmaceutenteams verreweg het best. De geneesmiddelenfabrikant en sponsor beschikt over renners die topfit eindigen en nooit zweten. Dat kopman Kevin Lamere zaterdag gedurende de laatste klim zelfs een espresso dronk, uit kop mét schotel, verklaarde de ploegarts geheel conform de wetten van de wielerwereld uit ‘een goede nachtrust’.

Team GlaxoSmithKline zit Pfizer behoorlijk op de hielen. Ook hier betaalt de medische achtergrond van de sponsor zich uit. En het rijdende laboratorium dat via meterslange slangetjes constant spierversterkers toedient – een meesterzet.

Team Roche, de derde ‘Big Pharma-fietsploeg’, valt tegen. Wat de Zwitsers op hun sportmannen uittesten, is onduidelijk, maar het is óf een spierverslapper, óf een nieuw laxeermiddel.

Altijd sterk is de ploeg van het nationale leger van Managuay, Team Ejército. Niet alleen om de gespierde benen van hun renners, maar ook door het creatief gebruik van roestvrijstalen kraaienpoten. De wegversperring in de bocht van het Dal der Duizend Doden was er zondag een uit het boekje.

De verrassing van deze Ronde tot dusver: Team Taco. Een etappezege met bijbehorende Gecamoufleerde Trui zit er duidelijk niet in, al was het maar omdat die trui niet zodanig is op te rekken dat snackende twintigers van 150 kg-plus hem aankunnen.

Team Anschluss, nu met ploegarts Rudolf Samen-Erguss volledig bestaand uit Duitse immigranten die 1945 niet meer bewust hebben meegemaakt, heeft het lastig. Wij denken dat Samen-Erguss toch nog tijdig een geheim familierecept uit zijn erlenmeyer tovert.

Het Japanse Team Harakiri is niet meer, zoals u al dacht. Na het – overigens niet geheel onverwachte – overlijden van zijn ploegmaats tijdens de reis naar Zuid-Amerika heeft ook de laatste overblijvende wielrenner, Ken Matuki, zondagavond de hand aan zichzelf geslagen.

Dan zijn er nog twee outsiders die dreigen uit te groeien tot de paria’s van deze editie. Zolang de ene helft van Team Syrië het andere met luchtafweergeschut blijft bestoken, blijft het wachten op internationale bemiddeling. Team Noord-Korea heeft na de massale valpartij van zaterdag in ieder geval één ding geleerd: afdalen en een kartonnen bord in je handen houden dat samen met de borden van je collega’s het portret van Briljante Kameraad Kim Jong-un vormt, gaan niet samen.

RONDkijken
Anticoncepción – Porfavor (147 km)
Rond het middaguur doen de renners het gehucht Fimaldos aan, een feit dat parallellen oproept met het jaar 1773. Niet dat toen de laatste keer was dat een wielerpeloton door het plaatsje trok, maar wel dat er überhaupt iets gebeurde.

Geplaatst op

‘Terroristische aanslag gepland op Máxima’

Prinses, later vandaag koningin, Máxima


MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay heeft voor vandaag geen terroristische aanslag op prinses Máxima gepland staan. Dat heeft een woordvoerder maandagmiddag bekendgemaakt.

De Managuayaanse overheidsdienst Executies van Overheidswege, afd. Buitenland (EvOaB) gaf op een persconferentie te kennen dat het geen orders heeft ontvangen om Máxima van het leven te beroven. ‘Mevrouw Zorreguieta is de dochter van Jorge Zorreguieta, ooit minister in de Argentijnse regering-Videla, een gruwelijke dictatuur,’ aldus de woordvoerder. Concluderend: ‘Zij staat bij ons dan ook in hoog aanzien.’

Roger Abrahams, hoofdredacteur van Persbureau Managuay, snapt niet hoe de misleidende kop boven dit nieuwsbericht is beland. ‘Wie deze zin leest, voelt zich al een hele alinea bekocht,’ zegt Abrahams over de telefoon. ‘Ik ga tot op de bodem uitzoeken wie van mijn medewerkers hierachter zit.’ Op de vraag of het persbureau dan geen eenmansbedrijf is, lacht Abrahams zenuwachtig. ‘Ha ha ha, natuurlijk niet. Jens Mikkelsen, Noud Nijssen, het barst hier van de mensen die mij niet zijn.’ Geconfronteerd met het feit dat genoemde personen nooit tegelijkertijd met Abrahams te spreken zijn, imiteert hij opeens een defecte telefoonlijn. ‘Ik k… helaas… vraag… dus… ophangen.’

Geplaatst op

‘Johan Friso had lawine kunnen ontwijken’

Een lawine

MATAQUINTOS – Prins Johan Friso had de lawine die hem vrijdag in Oostenrijk verraste, kunnen ontwijken. Dat stelt lawine-expert José Luís Acosta van de Universiteit van Mataquintos.

Door Jens Mikkelsen

Mijnheer Acosta, om meteen met de deur in huis te vallen: hoe had de prins aan zijn lawine kunnen ontkomen?
Kort gezegd – en dan bouw ik voort op zes maanden lawine-onderzoek in het Andes-gebergte – had hij er met een katachtige beweging overheen kunnen springen en aan de zijkant kunnen gaan staan.

Maar duizenden kilo’s sneeuw hebben zich met een snelheid van minstens honderd kilometer per uur bovenop hem gestort.
Inderdaad, een schoolvoorbeeld van Lawinesituatie 1. Wij onderscheiden in onze benadering van lawines twee situaties.

Wat is situatie 2?
Situatie 2 is ‘geen lawine’.

Oké, laten we uitgaan van situatie 1. Het is in de praktijk toch onmogelijk dat iemand – een skiër, nota bene – met een simpele sprong zo’n lawine ontwijkt?
Hoort u eens, ik heb het zelf ook niet bedacht. Een van onze proefpersonen heeft, vlak voor zijn lawine-experiment, de verwachting uitgesproken dat hij dat kon.

Hoe dacht hij daarover ná zijn lawine-experiment?
Geen idee, we hebben hem nog niet onder de sneeuw vandaan kunnen bevrijden.

Over wat voor soort onderzoek hebben we het eigenlijk?
Gewoon, kwantitatief onderzoek.

En dat houdt in?
(zucht) Dertig lawine-experimenten gedurende zes maanden, waarbij we elke keer vijftig indianen met een vuvuzela de bergen insturen. En dan maar tellen hoeveel er weer levend terugkomen. Het is een door de regering gefinancierd onderzoek, hoor.

U heeft nu de gratis publiciteit die u wilde. Wat volgt?
Mag ik nu óók in het Achtuurjournaal?

Geplaatst op

‘Kadhafi lijkt op tiran Managuay’

Julio Borelli, professor in de Managuayaanse geschiedenis, met een voorwerp

MATAQUINTOS – Nu de Libische leider Kadhafi voor de tweede maal een staakt-het-vuren heeft afgekondigd dat niemand serieus neemt, dringen de parallellen met de geschiedenis van Managuay zich op.

Volgens Julio Borelli, professor Managuayaanse geschiedenis aan de Militaire Universiteit van Mataquintos (MUM), handelt Kadhafi precies als Bernardo Benzeen, tiran van Managuay in 1876.

Meneer Borelli, Muammar Kadhafi heerst al 41 jaar over zijn land, Bernardo Benzeen deed dat amper vier maanden. Waar zit de overeenkomst?
Kadhafi riep vorige week een staakt-het-vuren uit en reed vervolgens met tanks Benghazi binnen. Dat soort streken – kostelijk, vind ik – haalde Benzeen constant uit.

U roemt ook de moed van beiden.
Ja, dat klopt. Kadhafi vecht nu in zijn eentje tegen het Westen, tenslotte. Al gebeurt dat tegen zijn zin. Wat dat betreft was onze Benzeen een échte durfal.

Want?
Benzeen verklaarde op zijn eerste dag als president aan elf landen de oorlog. Heerlijk.

Is dat dapper?
Niet alleen dapper, ook kranzinnig. Een van die landen was Ghana. Dat grensde niet eens aan Managuay, in die tijd.

Nu toch ook niet?
Gaat u muggenziften?

Managuay verloor door die oorlog toch een groot deel van zijn grondgebied?
Dat overkwam die Hitler van u toch ook?

Waarom zegt u ‘die Hitler van u’?
U komt toch uit Europa?

Niet heel Europa was toch voor Hitler?
Zegt u voortaan alles in vragende vorm?

Ik interview u toch? Bent u een spelletje aan het spelen?
Denkt u soms dat ik dit niet kan winnen?

Wát winnen?
U formuleert toch alles in een vraag?

Als dat zo is, gaat dat per ongeluk. Ik wil gewoon…
Ha ha! Ik heb gewonnen!

Wat doet u kinderachtig.
Wat doet u kinderachtig.

Praat u mij nu na?
Praat u mij nu na?

Ik ga weg.
Nee, niet doen! Ik heb een verzameling orthodontische instrumenten die ik u wil laten zien!

—
Noot aan de hoofdredactie, niet voor publicatie:
P.S. Roger, die verzameling had jij ook echt vet gevonden! We moeten echt een eens terug naar die gast! Mzzl!

Geplaatst op

Douane Rotterdam blokkeert vrachtschip Floriade

Een impressie van het Managuayaanse Floriadepaviljoen.
In het midden de twee lama’s.

ROTTERDAM – De douane in de Rotterdamse haven houdt een vrachtschip uit Managuay vast met lading voor de wereldtuinbouwtentoonstelling Floriade.

De beambten hebben een onderzoek ingesteld naar verdovende middelen aan boord, meldt een anonieme bron. De kapitein van het schip, Vidal Gutiérrez, spreekt echter van ‘één groot misverstand.’ Gutiérrez: ‘Ze kwamen aan boord en schrokken van de cocaplanten. Maar de Floriade is een tuinbouwtentoonstelling en de cocaplant is een nationaal symbool. Natuurlijk hebben we er een paar bij ons.’ Het Managuayaanse Floriadepaviljoen moet volgens het ontwerp anderhalve hectare aan cocaplanten omvatten die, verwerkt tot cocaïne, een straatwaarde hebben van circa een miljard euro.

Gutiérrez denkt echter dat het douaneonderzoek niet alleen om de cocaplanten draait. ‘We konden ze ook niet aan het verstand krijgen waarom we zoveel vuurwapens aan boord hebben. Maar je kunt als kapitein van een vrachtboot niet zomaar een cruiseschip aan je voorbij laten gaan.’ Een eerdergenoemde, anonieme bron rept daarnaast van ’tientallen vrouwelijke verstekelingen’ die zich direct na het aanmeren uit de voeten zouden hebben gemaakt. Gutiérrez: ‘Een fata morgana. Als we al vrouwen mee hadden genomen, zouden we ze keurig door een handelaar laten ophalen.’

Nu het vrachtschip in Rotterdam de uitslag van het onderzoek moet afwachten, lijkt het zeker dat het Managuayaanse paviljoen op de Floriade niet voor de aangekondigde datum van 1 juni – vandaag dus – zijn deuren kan openen. Toch houdt Gutiérrez goede moed. Als de douane vanmiddag groen licht geeft, ziet hij zelfs de traditionele hutten van opgesteven lamafecaliën voor zonsondergang nog gebouwd worden. ‘We hebben twee lama’s bij ons; die blaffen dat zaakje in no time bij elkaar.’

De organisatie van de Floriade heeft nog niet gereageerd.

Geplaatst op

Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Recycling

Het maandelijkse nieuwsitem vanuit Managuay met correspondent Jens Mikkelsen – een van onze trouwste journalisten – gaat dit keer over het thema recycling. Hoe gaan ze in Managuay daarmee om? Wel, een ontmantelde chemische fabriek wordt keurig netjes hergebruikt – inclusief de giftige stoffen.

Nu is het pauze, maar na de zomer keert Jens Mikkelsen weer terug: elke laatste zondag van de maand een live verbinding met de Comedyhuiskamershow, een initiatief van het Comedy Huis. 

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De Manca’s

Manca-ruïne in de Andes

Vanaf het rotsplateau wijst Tica in de verte. ‘Yanan Manca!’ Op onze wandelschoenen snellen we naar haar toe. Zien we dan eindelijk de legendarische hoofdstad van het Manca-volk? ‘Daar,’ zegt Tica. We knijpen met onze ogen. ‘De Grote Tempel. Achter de IKEA.’ Warempel: achter de in aanbouw zijnde vestiging van de Zweedse meubelgigant priemt een torentje uit. Een bouwvakker heeft Tica in de gaten gekregen. Hij grijpt in zijn kruis. ‘Hola guapa!’

De Manca’s zijn voor Managuay wat de Inca’s voor Peru zijn en de Azteken voor Mexico: een glorieus verleden. Op het toppunt van hun macht heersten zij over een groot deel van Zuid-Amerika. Toch zijn er ook verschillen. De Manca’s vonden bijvoorbeeld wél het alfabet uit, maar schoven het weer opzij omdat schrijven ‘voor homo’s’ zou zijn.

Liever besteedden ze hun tijd aan het hoogtepunt van hun beschaving: gruwelijk, maar hoogst origineel wapentuig. Neem de cuenca: een bom van palmbladeren, vol gloeiend hete bananenpap, die uiteenspatte bij een voltreffer. El cóndor loco was een dronken gevoerde gier die achter vijandelijke linies werd losgelaten en daar dood en verderf zaaide met golven van braaksel en gal. Denk ook aan de binnenzakchihuahua, een uitgehongerd hondje dat tijdens vredesonderhandelingen opeens richting de nek van de vijand werd gegooid.
Al deze inventiviteit voorkwam overigens niet dat de drie miljoen trotse Manca’s, kort na de komst van de Spanjaarden in 1504, bijna waren uitgeroeid door Europese ziektes als oorpijn, loopneus en jeuk.

‘Aan de kant, gringo!’ brult iemand vanuit zijn shovel, die zeshonderd jaar oude Manca-sculpturen op een hoop veegt. Yanan Manca wordt toegankelijk gemaakt voor toeristen, en daar horen behalve ruïnes ook een meubelboulevard, een goederenspoorlijn en een Manca-themapark bij. De wereldberoemde Grote Tempel blijft echter bereikbaar – links achter de hoofdpoort van Mancaland, naast de herentoiletten.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Conrado Blanco