Doden bij start wielerronde Mataquintos

De Avenida Estrecha (‘Brede Avenue’) in Mataquintos, waar het peloton zaterdag om 11:07 uur, of liever: gedurende de eerste twaalf seconden van die minuut, doorheen raasde

MATAQUINTOS – De Ronde van Managuay is zaterdag onstuimig gestart. Er vielen zeven doden en dertien gewonden.

Al tien minuten na de start in de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos kwam het tot een massale valpartij. Renners van Team Ejército – de ploeg van het nationale leger die in camouflagetenue en tot de tanden toe bewapend op de fiets zit – begonnen daarop te vuren op de op de grond kronkelende massa. Ploegleider Fernando ‘Fifi’ Buchego noemde die reactie later ‘een reflex’, maar ‘we hebben nu wel de bruine trui.’

Met de bruine trui wordt niet de snelste wielrenner onderscheiden, maar degene die vlak achter hem zit. De snelste wielrenner is na dit weekend de Nederlander Étienne Vaessen uit Simpelveld van het Russische Team Kalasjnikov.

De organisatie van La Ronda, die dit jaar voor het eerst plaatsvindt, zegt ‘ontstemd’ te zijn door de gebeurtenissen van zaterdag. Toch kijkt ze vol ambitie naar het verloop van de race. ‘Als we de komende drie weken onder de zeven doden per dag blijven, is de eerste Ronde van Managuay geslaagd.’

Generaal Jamón noemt knieval Balkenende ‘laf’


MATAQUINTOS – Het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, vindt het ‘laf’ dat premier Balkenende nu toch van mening is dat voor de Irak-inval van 2003 ‘een adequater volkenrechtelijk mandaat’ nodig was geweest. ‘Onze showprocessen hebben ook geen adequaat volkenrechtelijk mandaat. Maakt dat ze minder valide?’ vroeg de leider van de militair-democratische republiek zich af.

De generaal deed zijn uitlatingen tijdens een drie minuten durende persconferentie over democratische controle, die hij onverwachts inlaste nadat hij in vijf uur zijn onderbouwing van agressieve militaire interventie had uiteengezet. Een Nederlandse journalist bracht commissievoorzitter Davids en diens Irak-rapport naar voren. ‘Voorzitter Davids had in Managuay moeten wonen, dan had hij geweten welke weg hij moest bewandelen,’ antwoordde Jamón. Die uitspraak moet worden opgevat als een knipoog naar de Avenue van de Voorzitters in Mataquintos, die van het presidentiële paleis naar de grootste begraafplaats van de hoofdstad leidt.

Managuay was overigens niet betrokken bij de inval in Irak. De Verenigde Staten hebben het land niet benaderd, omdat een modernisering van het Managuayaanse leger een bedrag zou hebben gevergd van 250% van de begrote kosten voor de inval. ‘Met dat geld hadden we de hele provincie Basra kunnen afbreken om haar in Arizona weer op te bouwen. In goud,’ verklaarde voormalig vice-president Dick Cheney destijds. Het is de politicus niet kwalijk genomen: hij bezit een vakantiewoning aan de Managuayaanse rivièra.

‘Debat’ in parlement, minister spoorloos


MATAQUINTOS – Na een onverwacht debat in het parlement gisteravond heeft het kabinet-Jamón de rijen weer gesloten. Van de oproerkraaier, generaal Pompo, ontbreekt sindsdien ieder spoor.

Pompo, minister van Financiën, veroorzaakte onbedoeld commotie toen hij opmerkte dat Managuay eind dit jaar weg moet zijn uit de rode cijfers. ‘Dat is geen nieuws; dat heb ik altijd al gevonden.’ Hij zei dan ook niets te weten van een kabinetsbrief aan het Internationaal Monetair Fonds (IMF) vorige week. Daarin zou de regering verzoeken om een lening van 27 miljard dollar ‘om de ambtenarensalarissen te betalen.’ Beide mededelingen waren een verrassing: de regering-Jamón heeft altijd gezegd dat de schatkist van Managuay overloopt met peso’s.

Het enige oppositielid, Paco Tornado, vroeg daarop aan de minister van Economie en Mosterdgas, Eduardo Dinero, of het kon dat Pompo niets wist van deze brief. ‘Nee,’ antwoordde Dinero. Hierna rende Pompo opeens naar het toilet. Sindsdien is hij spoorloos.

In totaal duurde het debat acht minuten. De laatste keer dat in het Managuayaanse parlement een vraag gesteld werd, was in 2007. Hij luidde: ‘Waarom is de rum hier zo verdomd lauw?’ (foto)

Beroemde Zinloze Woorden: Stoker Fifi

Stoker Fifi

In onze reeks Beroemde Zinloze Woorden (BZW) hoort zeker stoker Fifi thuis, een van de kleurrijkste personages uit de film Océanos ilimitados (Manuel Pipón, 1994).
Daarin onthaalt Fifi een rijksambtenaar die net het scheepsrestaurant is binnengestapt op een onverwachte, jubelende toespraak:

Stoker Fifi:
‘Ziedaar, de tijd is gekomen! Eindelijk krijgen wij antwoord op onze talloze smeekschriften! Eindelijk, de goedkeuring om te blijven varen, de toestemming om onze onderneming voort te zetten, de broodnodige vergunningen om zeldzame dieren te vissen en aan onze passagiers voor te schotelen, om zonder schrijnend schuldgevoel onze behoeftes in internationale wateren te doen, zonder boetes te hoeven vrezen! Ons voortbestaan is gered! Onze boot is veilig! Driewerf hoezee voor de hoofdstedeling! Heil aan de Staat!’

De nieuweling bleek echter niet geen ambtenaar: hij wandelde naar de bar, bestelde een rum en vroeg de kastelein of diens ‘collega’s hun bek konden houden.’

Kinderdagverbljif “El Manguista Optimista”!


Heeft u een drukke baan bij uw internacionale onderneming? U wilt toch goed gezinsleven? U moet uw kind(eren) aanmelden bij kinderdagverbljif “El Manguista Optimista”!

Bij “El Manguista Optimista” (“De Optimistische Mango-plukker”), wij streven naar optimale nestwarmte te maken voor uw kind)eren). De verwarming bij ons staat daarom altijd aan. Ook wij willen optimal continuiteit en flexibiliteit. Dus groep leiders soms werken 1 jaar, soms 1 dag, kind(eren) zijn soms 1 week, soms opeens weg. Service.

De dagindeling is voor iedere kinde(eren) individual anders. Soms een kind wil meer rum in de melk, soms minder. Dat is alles mogelijk. Soms kind/n vind niet erg dat luier hele middag vies is, soms kind wel. Bij ons meestal hele middag! Want bij “El Manguista Optimista”, kind(eren) spelen veel buiten!

Natuurlijk heft u meer vragen. Dat is helaas niet mogelijk. Maar als u aangemeld, u kunt altijd meer vragen.

Wij zien u graag, bij “El Manguista Optimista”!

Lieutenant Marta Órfuz Edipus
Directrice
en beledigd vertaler

Uw hoofdredacteur zegt: vakantie!


Beste lezer,


Als hoofdredacteur van de oudste Managuay-nieuwssite op internet neem ik voor een kleine twee weken afscheid van u. In mijn afwezigheid zullen de Managuayaanse stagiairs Sílvia Sommer en Emilio Parmánto u werkdagelijks voorzien van nieuws uit hun geboorteland. Hoewel het Nederlandse arbeidsethos en de dito omgangsvormen hun afgelopen woensdag nog zo vreemd waren als een Apple-computer, weet ik zeker dat alles naar wens zal verlopen. En gelukkig maar, want onze verslaggever Jens Mikkelsen heeft een onthullende reportageserie over de banden tussen de georganiseerde misdaad en de politiek in Managuay in voorbereiding!
Tot snel.


Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur Managuay.blogspot.com

WK-kwalificatie: verrassend punt voor Managuay

Stadion De Hel in Mataquintos, waar de kwalificatiewedstrijd plaatsvond

MATAQUINTOS – Managuay droomt weer van deelname aan het WK Voetbal na een verrassend gelijkspel gisteravond tegen Antarctica. Het land heeft nu één punt uit achttien wedstrijden.

Managuay kwam in eigen land tot 1-1 door een bizar incident in allerlaatste, 93ste minuut. Terwijl de Braziliaanse arbiter Dos Santos zijn fluitje naar de mond bracht om de wedstrijd te beëindigen, pakte doelman Cartright van Antarctica de bal klemvast. Dos Santos bleef echter met een gedeelte van zijn bovenlip steken in de blaasspleet van zijn fluit, waarop de Managuayaanse aanvaller Barco zijn kans schoon zag. Barco, die al de hele wedstrijd in het strafschopgebied rondhing om Cartright te sarren, vloog met een agressieve duikvlucht naar voren en stootte met zijn schouderpartij tegen de kin van de doelman. Via het lichaam van Barco rolde het leer de goal in.

Cartright viel onder luid protest en met een bebloede kin op de grond, maar aangezien zowel beide grensrechters als scheidsrechter Dos Santos bezig waren om de lip van deze laatste uit de fluit te trekken, en de Managuyaanse televisieploeg de beelden niet wilde vrijgeven, kon Dos Santos niet anders dan het doelpunt toekennen. Terwijl hij met een gevoelige vleeswond de kleedkamers inrende, floot een ballenjongen de wedstrijd af: 1-1. Aanvaller Barco sprak na afloop van de ‘schouder van God’.

Na het fluitsignaal gingen in heel Managuay duizenden auto’s luid toeterend de straat op. Er vielen 77 doden en 92 gewonden.

Foto Rogelio de la Sierra

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sovjetbom

De Zuidelijke Woestijn van Managuay

‘Hier stond de tribune, volgens mij.’ Majoor Enrique de los Platos, mijn begeleider, spuugt in het zand. ‘Ik zou het kunnen navragen bij de Topografische Afdeling. Maar ja.’ Met toegeknepen ogen kijk ik naar de zon, die deze zanderige uithoek tot een oven maakt. Nikita Chroesjtsjov had het goed gezien.

De Zuidelijke Woestijn van Managuay was een halve eeuw geleden een brandpunt van de Koude Oorlog. Het maoïstische regime van Sergio ‘De Neushoornleguaan’ Susa had het gebied aangewezen als testlocatie voor een nieuwe, Russische kernkop: de AN602 of ‘Tsar Bomba’. Sovjetleider Chroestsjov gaf vanuit Moskou opdracht aan Managuayaanse ingenieurs om het model in elkaar te schroeven.

Zo kwam het dat op een ochtend in 1961 een Toepolev met de volledige Sovjettop in Mataquintos landde. Susa’s programma – een krampachtig ongedwongen receptie met tequila en gefrituurde chinchillaknoedels – werd door Chroesjtsjov genegeerd: hij wilde direct naar de woestijn. Drie uur later zat hij op een tribune bloednerveus te lonken naar de Tsar Bomba, even verderop in het zand. Een mannenstem begon af te tellen.

‘Diez… Nueve…’ Niemand voorzag wat zou gaan gebeuren. Niemand, behalve iedereen die wel eens een transistorradio made in Managuay had gekocht. ‘…Zero.’ Niets. Toen klonk een luid ‘pffrrrt’, dat een half uur aanhield. Daarna nestelde een koppel alpacalama’s zich in de bom. Chroesjtsjov gooide zwijgend zijn burrito in het zand en verliet de plek des onheils.

‘Is het nog goedgekomen?’ vraag ik aan majoor De los Platos. Deze haalt een mango uit zijn jaszak en neemt een hap. Met volle mond: ‘Als u meer wil weten, kan ik u begeleiden naar het Militaire Archief. Maar ja.’

Op 30 oktober 1961 brachten de Russen op Nova Zembla hun eigen model tot ontploffing. De Tsar Bomba veroorzaakte een explosie van vijftig megaton: de grootste die de mens ooit heeft teweeggebracht.

Foto Persbureau Managuay

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

‘Mubarak to become president of Bolivia’

MATAQUINTOS – Hosni Mubarak, the former dictator of Egypt, is to become president of Bolivia. He is offered the job by the military government of Managuay, Bolivia’s neighbour.

The Managuayan Minister of Foreign Affairs, general Arnoldo Pelotón, stated tonight: ‘We would love to see Mr. Mubarak lead Bolivia according to his own favourite vision of a country: poor, dumb and unproductive.’ Pelotón stressed that he was aware of the fact that Bolivia is a democracy and already has a president. ‘But Mr. Mubarak has known how to deal with elements he doesn’t like for at least twenty-nine years.’

Managuay, South America’s last military dictatorship, traditionally regards Bolivia as its archrival. The relationship between the junta and Bolivia’s current president, Evo Morales, severely cooled when the latter was invited for a waterboarding master class but failed to show up.

‘Saab nog lang niet verkocht’


CHUCO – Volgens generaal Eduardo Dinero, de Managuayaanse minister van Economie en Mosterdgas, moet Spyker zich nog niet rijk rekenen met Saab. Een lokale vestiging van Fiat zit ook achter de Zweedse autobouwer aan.

Het zou gaan om de Fiat-fabriek in Chuco, die sinds de militaire coup in 2006 een Managuayaans staatsbedrijf is. ‘Ik sta volledig achter de overnamepogingen van onze dynamische auto-industrie,’ aldus de minister. De fabriek produceert tot dusver slechts de Fiat Banano, een klimaatneutraal, op fruit rijdend karretje waarvan het proefmodel al maanden niet verder komt dan twintig meter. Hoe de fabriek Spykers bod van 399 miljoen dollar moet overtreffen, hield de minister in het midden, maar ‘een pallet papaya’s is vaker dan u denkt troefkaart geweest in de Managuayaanse diplomatie.’