Berichten

Geplaatst op

Milieuminister Managuay smeekt om plek Kopenhagen


MATAQUINTOS – Generaal Hérculo Pinto de Caña, minister van Foltering en Milieu van Managuay, heeft de Deense premier Rasmussen gesmeekt om een plek aan de onderhandelingstafel in Kopenhagen. Dat zeggen welingelichte bronnen rond het kabinet.

Pinto de Caña, die vorige week gesommeerd werd het Deense luchtruim te verlaten vanwege diens gebrekkige en milieuvervuilende vliegtuig, zint sindsdien op eerherstel. Hij zou Rasmussen de telefoonnummers hebben geboden van alle Managuayaanse prostituees in Denemarken en het gouverneurschap van de Andes-provincie Altiplano, ‘compleet met geitenharen ondergoed’.
De minister zou het niet kunnen verkroppen om afwezig te zijn op de klimaatconferentie, terwijl zijn collega van aartsrivaal Bolivia wel op de gastenlijst staat, aldus de welingelichte bron. Andere lijsten waarop Managuay met Bolivia concurreert zijn de VN-lijst van risicolanden inzake tyfus, cholera en tuberculose en de Top-10 van gewelddadigste staten van Interpol.
Geplaatst op

‘Oranje verloor WK-finale vanwege balansbandjes’


LA ILLUSIÓN – Het Nederlands elftal heeft de finale van het WK voetbal verloren vanwege Power Balance, de balansbandjes die Wesley Sneijder populair maakte. Dat beweert de Managuayaanse producent van de hologrammen in de bandjes.

Door Jens Mikkelsen

‘Power Balance brengt kracht, maar niet heus,’ legt een lachende Carlos ‘Fifi’ Cornetador uit, terwijl hij op zijn bureau spuugt. De fluim, speciaal voor dit artikel geproduceerd, wordt opgevangen in een plastic houder die onmiddellijk door een medewerker naar het laboratorium wordt vervoerd. Daar maken wetenschappers er een hologram van dat geschikt is voor een Power Balance-polsband. Het laboratorium wordt gevoed door het ’tufatelier’: een aanpalende fabriek waar zeshonderd Managuayanen, veelal afkomstig van het platteland, onder zware omstandigheden dagelijks tienduizenden klodders spuug produceren voor het imperium van klodderkoning Cornetador.

‘Power Balance zocht me op,’ vertelt hij, ‘omdat ze een spirituele gadget voor het WK voetbal wilden. En ik heb in het verleden veel gewerkt met onbewijsbare troep als wichelroedes, aardstralen en de toekomst voorspellen aan de hand van iemands urine.’ Hij verbetert zich: ‘Sorry, ik bedoel: met de hand in iemands urine.’

De ontmoeting kwam op het juiste moment: Cornetador zat juist in financiële problemen vanwege de introductie van papieren vuvuzela’s, die met name in het regenachtige Durban een flop bleken. Bovendien had de keizer van de kwijl al langer het idee om van de nationale hobby zijn werk te maken: spugen. Volgens recent onderzoek laat een Managuayaan gemiddeld per jaar 79 liter speeksel achter op de straatstenen.

Het balansbandje bleek een gouden greep. Niet in het minst vanwege het Nederlands elftal. ‘Toen dat mannetje van jullie, die Sneijder, onze bandjes ging promoten, dachten wij: als de Nederlanders in gestold spuug geloven, wordt het niks met dat WK,’ grinnikt de Zulu van de zever. ‘Maar als ze de finale halen, dan is óns kostje gekocht!’

Geplaatst op

Chávez muerto – De dood van Hugo Chávez

De Venezolaanse president Hugo Chávez

CARACAS – Nu de Venezolaanse leider Hugo Chávez in terminale toestand verkeert, is het voor veel websites verleidelijk om voortijdig zijn dood aan te kondigen, in de hoop meer bezoekers te trekken.

Alleen al het vermelden van de dood van Chávez, die afgelopen dinsdag voor de vierde maal aan kanker werd geopereerd op Cuba, kan meer hits opleveren. Zeker wanneer deze mededeling in het Spaans is gesteld – ‘Chávez muerto’ bijvoorbeeld – en in de titel van een websitebericht staat.

Roger Abrahams, hoofdredacteur van Persbureau Managuay: ‘Je ziet dat steeds meer nieuwssites op internet tot deze praktijken overgaan. Schandalig. Het is meeliften op andermans ellende om een paar statistieken. Wij zouden zoiets nooit doen. Het levert ook nooit iets op. Maar goed, dat weten we morgen pas zeker.’

Geplaatst op

Managuay biedt leden Femen asiel aan

Het generaalsregime in Managuay ziet de vrouwen van Femen graag komen

PARIJS – De Zuid-Amerikaanse dictatuur Managuay wil onderdak bieden aan leden van de feministische actiegroep Femen.

Dat heeft Inna Sjevtsjenko, boegbeeld van Femen, vanochtend in Parijs bekendgemaakt. De feministen ontvingen een brief van de militaire junta van Managuay, waarin staat dat het Zuid-Amerikaanse land ‘aandacht voor vrouwen hoog in het vaandel heeft staan.’ De generaals willen een verblijfsvergunning verstrekken aan de drie leden van Femen die afgelopen zaterdag in de Oekraïense hoofdstad Kiëv werden aangehouden, en aan ‘iedereen die uit vrije wil haar blote tieten laat zien.’ Daarbij hebben ‘grote maten de voorkeur’, benadrukt de Managuayaanse minister van Sociale Zaken.

Critici zijn het er niet over eens hoe de brief moet worden opgevat. Mogelijk is het regime in Managuay verontwaardigd omdat eerdere uitnodigingen tot verblijf aan prominente vluchtelingen als Edward Snowden en WikiLeaks’ Julian Assange werden afgeslagen. De brief kan echter ook worden opgevat als steun in de rug voor de Managuayaanse prostitutiesector, die door aanhoudende emigratie flink is uitgedund en met een toestroom van Femen-leden vacatures hoopt te kunnen opvullen.

Geplaatst op

Lancering Windows 95 groot succes

Het startscherm van Windows 95

VALLE DE LAS TETAS – De lancering van Windows 95 is donderdagavond in Managuay groots gevierd. Enige smet op de feestvreugde was het crashen van het computernetwerk.

De lancering vond plaats in Valle de las Tetas, het Managuayaanse Silicon Valley. De demonstratie van het nieuwe besturingssysteem was nog maar net begonnen, toen alle computers het begaven. ‘Dit is een uitzondering,’ verklaarde een woordvoerder van Papaya Internacional, het staatsbedrijf dat als enige in Managuay Windows 95 mag verspreiden. ‘Crashen is voor auto’s.’

Na het uit- en weer aanzetten van de computers was het euvel verholpen. De woordvoerder: ‘Vanaf nu telt Managuay mee als computerland. De Commodore 128 gaat het héél lastig krijgen.’

Hoewel Managuay een blinde vlek is op de digitale wereldkaart, heeft het gebruik van computers recent een hoge vlucht genomen. Ook internet is bezig aan een opmars in het Zuid-Amerikaanse land: bedroeg het aantal officiële internetaansluitingen vorig jaar nog vier, tegenwoordig staat de teller op elf. Vooral ouderen vertrouwen liever op de nieuwsvoorziening per telex, telegraaf en postduif.

Geplaatst op

Beroemde Managuayanen: Cor Favor

Cor Favor op de veranda van Bar CORazón

Cor van de Besselaar werd op 1 april 1959 geboren in Amsterdam. Als zoon van een keurslager uit de Jordaan begon hij al op achtjarige leeftijd met het zingen van smartlappen in buurtkroeg Ouwe Sien, elke keer wanneer hij er een varkenslever of een kilo hoofdkaas kwam bezorgen.

Tijdens een vakantie in Managuay ontmoette Cor de 21 jaar jongere Bonita. Het was liefde op het eerste gezicht. Cor verkaste naar Zuid-Amerika, waar hij onder de artiestennaam Cor Favor uitgroeide tot een ster. Niet alleen scoorde hij nationale hits als ‘Mama tiene que llorar otra vez’ (‘Mama moet weer huilen’, 2001) en ‘La zorrita del rincón’ (‘Het kleine hoertje op de hoek’, 2002), ook maakte hij zich met zijn Gerard Cox-persiflage uiterst populair bij de in Managuay verblijvende ondernemers en vakantiegangers uit zijn vaderland.

Tegenwoordig heeft de volkszanger zijn eigen kroeg: bar CORazón, aan de oever van het Lago de Agua in de jungle van Noord-Managuay. Hij is inmiddels gescheiden van zijn eerste liefde en woont nu samen met de achttienjarige Felicia, met wie hij vier kinderen heeft. Daarnaast heeft hij nog negen kinderen uit twee eerdere huwelijken, uit drie lat-relaties en uit één keer ‘poereloeren na een pilsje’.

Foto Guillermo del Barrio

Geplaatst op

Staatshoofd aan zet, toeptoernooi onzeker

De eerste (en vooralsnog enige) van 744 geplande raketsilo’s
in de Managuayaanse pampa

MATAQUINTOS – In Managuay wordt met spanning gewacht op een woord van generaal Jamón over het parlementaire toeptoernooi van Liberalen, Christenen en de extreem-rechtse fractie. Maar Jamón is waarschijnlijk dronken. 

Leek het toernooi vorige week nog van de baan, gisteren maakte de extreem-rechtse leider Paco Tornado (PPP) bekend toch weer vertrouwen te hebben in de Christelijke Partij. Dit na het opstappen van CP-topman Arnoldo Klonk, die vond dat er volgens internationaal erkende regels moest worden getoept. ‘Regels? Regels in je broek,’ luidde het antwoord van Tornado, die de besprekingen prompt stillegde.

Marco Ruteño (Liberalen) en Máximo Verrandés (CP) zijn blij met de draai van Tornado en willen graag weer verder praten. ‘Er gaat een toernooi komen waarbij de winnaars hun vingers zullen aflikken,’ glunderde Ruteño vanochtend. ‘De verliezers doen er goed aan om niet te snel over te toepen.’

Tornado noemt zijn gewijzigde standpunt overigens geen ‘draai’. Maar zo noemde hij in 2005 ook niet zijn deelname aan een antibewapeningsdemonstratie, daags nadat hij in het parlement zijn stem had gegeven aan de bouw van een raketsilopark in de Managuayaanse pampa à raison van 422 miljard euro.

Geplaatst op

Natuur: De leguanen van Lago Petróleo

Op talloze locaties in Managuay vind je dieren die uniek zijn in de wereld. Of het nu de straatcavia’s zijn van metropool Mataquintos, die hotdogs maken van een achtergelaten sigarettenpeuk tussen twee huidschilfers, of de kolibries in mijnschacht Cecilia, die hun wijfjes lokken met de blinkende gespen van overleden mijnwerkers – allemaal hebben ze een eigen, prachtige manier van leven.

Zo ook de leguanen van Lago Petróleo, het grootste meer van Managuay, gelegen in het enige natuurgebied ter wereld dat zowel zeldzame diersoorten herbergt als een productiecentrum van de petrochemische industrie. De leguaan op de foto is gelukkig: hij wist blijkbaar nog net op tijd te ontkomen aan een barbecue.

Geplaatst op

Naam generaal vaker genoemd dan Jezus

Generaal Zarzuela kijkt toe hoe zijn collega’s zich bewapenen voor de hazenjacht

LOS CUERPOS – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft tijdens de paasmis in het presidentiële buitenverblijf Los Cuerpos zijn naam vaker horen vallen dan die van Jezus Christus.

De pastoor van de plaatselijke kerk noemde in het paasverhaal de naam van Jamón 27 keer. De Zoon van God, toch degene die in het verhaal wordt gekruisigd en wederopstaat, kwam er met 12 vermeldingen bekaaid vanaf. Bij het verlaten van de kerk zou Jamón hebben opgemerkt dat de loyaliteit van de Managuayaanse clerus, sinds de verplichte eed van trouw aan het staatshoofd, ‘er flink op vooruit’ was gegaan.

De gebeurtenis heeft Jamón ertoe doen besluiten om de paasviering met zijn ministersploeg met een dag te verlengen. De ambtsdragers, verplicht aanwezig, hoopten zich vandaag weer bij hun gezinnen te mogen voegen. Voor vanmiddag echter heeft Jamón opdracht gegeven tot een paashazenjacht. De prooi is generaal José Matatetas Zarzuela, de minister van Familiezaken en Heropvoeding, die gisteren de paashaasimitatiewedstrijd verloor en sindsdien in een hazenpak gekleed gaat. Wachtmeester 1ste klasse Virginia Ugarte Ramírez is wegens buikloop geëxcuseerd.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Filmfestival

Een sopropo

Van wat voor muziek hou jij?’ Of: ‘Evita Perón, vrouw of musicalster?’ Er zijn veel opmerkelijke vragen denkbaar tijdens de liefdesdaad, maar regisseur Andrés Papachango (1949) sprak ze echt uit. Sterker: het enfant terrible van de Managuayaanse cinema liet de camera’s lopen terwijl hij het deed.

Liefde (Amor, 2008) is sinds afgelopen zaterdag te zien in een nevenprogramma van het Managuayaans Film Festival (MFF). Een gewaagde keuze, aangezien de film destijds door de critici werd afgedaan als ‘een goedkope aaneenschakeling van ruim veertig hoerenbezoeken’ en ‘een slap excuus om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien’.

Het zijn deze nevenprogramma’s die het MFF doorgaans zo geslaagd maken. Zeker nu de uitreiking van de Gouden Lama’s steeds meer een gelegenheid wordt waarin de militaire junta een beslissend woordje meespreekt. Zoals vorig jaar, toen een wanproduct van het Managuayaanse leger de grote winnaar werd: Het bloedbad bij San Fernando, een in real time nagespeelde veldslag van dertien (!) uur. De makers wilden speciale effecten gebruiken, maar het officierskorps stond erop om de complete slachting over te doen.

Nee, dan het ingetogen werk van Papachango. Neem het magistrale Alles over mijn vader (Todo sobre mi padre, 2001), waarin een travestiet, de zoon van twee travestieten, op zoek gaat naar zijn vader, die nooit een echte travestiet blijkt te zijn geweest, maar slechts een travestietachtige manhoer die travestieten als klant heeft.

Of Diepe vouwen (Arrugas profundas, 2010), door Papachango geroemd als ‘het bewijs van cinematografische schoonheid op het snijvlak van erotiek en origami.’ En de broeierige roadmovie Twee sopropo’s en een perzik (Dos sopropos y un melocotón, 2003). Daarin razen twee jongens en hun buurvrouw uit verveling over de pampa’s. De sopropo – een soort komkommer – uit de titel verwijst naar de permanente staat van opwinding van het duo.

Ook bij deze films kreeg Papachango het verwijt van effectbejag. Zijn reactie luidde steevast: ‘Wie de plot niet vat, heeft in elk geval een paar lekkere tieten gezien.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.