Berichten

Geplaatst op

Seksfeesten Berlusconi stellen ambtenaren teleur

Silvio Berlusconi: honderdduizenden euro’s aan juwelen, leningen en cadeautjes

ROME – Silvio Berlusconi heeft bevriende ambtenaren uit Managuay teleurgesteld door in 2010 honderdduizenden euro’s uit te geven aan zijn seksfeesten. ‘Veel te duur,’ aldus de gedesillusioneerde Managuayanen.

De ambtenaren maakten deel uit van een werkgroep die de beroemde bunga-bunga-feesten van de Italiaanse premier onderzoekt. Het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, zou zijn nieuwjaarsreceptie ook wel willen vervangen door een wekelijkse orgie van drank, drugs en blote tienermeisjes. Nu komt echter de aap uit de mouw: het is duur.

‘Hier hebben we in Managuay geen geld voor,’ zegt de voorzitter van de werkgroep, Sancho Panza (geen familie). ‘We hadden op een beter verdienmodel gehoopt.’ Toch ziet Panza mogelijkheden om het Italiaanse concept aan te passen aan de Managuayaanse werkelijkheid. ‘Meneer Berlusconi kan de meisjes geld bieden, generalissimo Jamón de dreiging van levenslange lijfstraffen.’

Geplaatst op

De vinding van Johan Pelle Witsema

De eerste reclameposter voor de ChakaKoko (1976)
Johan Pelle Witsema uit Lemmer kwam in 1975 naar Managuay met een droom: binnen twintig jaar zou hij het hele Zuid-Amerikaanse land aan de kaasschaaf hebben. Maar helaas: deze natie van vleeseters zag kaas als minderwaardig. Waarom jong belegen kauwen als er ook paella met lamalever is, en cuy, opengesperde cavia van de grill?
Witsema liet zich echter niet kennen en kwam door een gelukkig toeval – hij hakte zijn linkerhand af met een machete tijdens het openen van een kokosnoot – op een briljant idee: de kaasschaaf is een geweldig middel om die harde kokosschil te verwijderen! Met zijn revolutionaire ‘ChakaKoko’ bracht Witsema de huisvrouwen van Managuay buiten zinnen en binnen drie jaar was hij miljonair (in Managuayaanse peso’s, dat wel).

Lang heeft Witsema echter niet van zijn succes kunnen genieten: in 1978 drong de machetemaffia zijn villa binnen. De kapmesverkopers schaafden zijn scalp kaal, groeven Witsema tot aan zijn schouders in zijn eigen tuin en stenigden hem met ongeschaafde, dus harde, kokosnoten.
De ‘ChakaKoko’ rest als het tastbare bewijs van Nederlandse ondernemerszin overzee.

Geplaatst op

‘De politiek pakt echt door’

Harold van den Akker van vervoersbedrijf TMI (Transportes Managuayenses Internacionales):
‘Wat mij zo bevalt, is de bereidheid van de politiek om ook echt door te pakken. Toen wij een half jaar geleden in Mataquintos aankwamen om een dochterbedrijf op te zetten, zijn we meteen op het hoogste niveau geholpen. We konden voor 9 miljoen de transportfirma van de zoon van generaal Jamón overnemen, echt een prikkie. Bij de deal bedongen we bovendien 27 trucks, 3 hangars, 39 chauffeurs en 133 dwangarbeiders. Kom daar maar eens om in Nederland.’

Geplaatst op

REISGIDS 2013 (4): Château Fontaine

Château Fontaine: de regel dat gasten verplicht bestek moeten gebruiken, bleek onhoudbaar

Wat? Eten
Waar? Château Fontaine, Mataquintos
Prijs? $$$
Château Fontaine, een van de exclusiefste restaurants van de Managuayaanse hoofdstad, is zo’n tent waar 95% van de Mataquinteños zich niet op zijn gemak voelt. Nogal wiedes: ze hebben bestek. Goed eten.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.

Geplaatst op

Onderminister eindelijk terug van Haïti


MATAQUINTOS – Francisco Barón, de onderminister voor Toerisme, is na een vakantie op Haïti eindelijk teruggekeerd naar Managuay. Toen hij tegenover de pers wederom verklaarde dat hij op werkbezoek was geweest, stapten zijn vrouw en vier kinderen in strandkleding het vliegtuig uit.

Terwijl Barón benadrukte dat hij ‘interessante economische partners’ had gesproken, klopte zijn vrouw het zand uit zijn jaszakken. Op de vraag in welke sectoren Haïti de komende tijd het meeste kansen biedt, antwoordde hij: ‘De bankensector, zonder enige twijfel. Haïti wordt het wereldcentrum van hypotheek- en verzekeringshandel.’ Een journalist die de bouwsector opperde, werd door de onderminister toegebeten ‘een nul’ te zijn.
Barón brak het gesprek af toen zijn jongste zoon hem vroeg om zijn opblaasbare krokodil (zie foto) leeg te laten lopen.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Cabaretfestival

Het Teatro Colón in San Luís

‘Kennen jullie dat?’ De cabaretier kijkt het publiek in. ‘Zat ik laatst op een tank, komt er een officier op me af. Zegt ie: “Het is groen, je mag er niet op zitten en het is géén tank.” Ik zeg: “Weet ik niet.” Hij pakt zijn Korobov TKB-022 volautomatisch, slaat me tegen de grond en brult: “Tóch een tank!”’

Rumoer. De man naast me slingert zijn glas caipirinha naar het podium. Laarzen, een stoel en zelfs een hagelschot ijsklontjes gaan door de lucht. Glunderend ontwijkt de cabaretier de projectielen: zijn grap valt duidelijk in de smaak.

Het Festival Cabaret de las Pampas is hét humorevenement van Managuay. Eens per jaar stroomt het Teatro Colón in San Luís vol voor zestig grappenmakers die strijden om de eer. Hun grootste hindernis is ongevraagde publieksparticipatie – hier in het cowboyachtige zuiden geeft men nu eenmaal graag zijn mening.

Vorig jaar maakte een nerveuze beginneling de zaal, bestaande uit Hubba Bubba smakkende gaucho’s, uit voor ‘kauwboys’. Hij bezweek aan interne bloedingen. Een The Matrix-parodiant had geluk en kwam er met slechts een geperforeerd oor vanaf. Inmiddels zeggen oud-winnaars als Sara Krosas (kapotte knieschijf), Juan Japo de los Walos (doorzeefde linkerschouder) en Frederico Jóven (betweterigheid van de volhardende soort): wie San Luís in één stuk verlaat, heeft er niet echt gestaan.

Tijd voor de laatste act. Het is het trio Raúl, Ramón y Ramona, dat vorig jaar nog wegens ‘subtiliteit’ werd afgewezen. Daar hebben ze van geleerd: Raúl draagt een gillende lesbienne op zijn schouder, Ramón een manke condor en Ramona draagt, getuige haar deinende borsten, helemaal niets. Onder luid gejoel schroeft ze de dop van een fles olijfolie en knipoogt naar de juryvoorzitter. Die steekt zijn duim omhoog. Eén finaleplek staat al vast.

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Managuay studeert op boerkaverbod

Koks van het parlementsrestaurant bereiden de lunch voor

MATAQUINTOS – Nu de Franse senaat heeft ingestemd met een boerkaverbod, studeert ook het parlement van Managuay op een dergelijke maatregel.

Alhoewel, studeren is een groot woord, blijkt uit commentaren van enkele volksvertegenwoordigers, die we spraken tijdens de parlementslunch. ‘Studeren, studeren – dat doe ik al jaren niet meer,’ lacht Manolo Funicular (Liberalen), die ondanks een mislukt basisschool-herexamen al twaalf jaar in het parlement zit.

‘Ik studeer heel graag,’ zegt Juan del Monte (Christelijke Partij) na een grote slok maïsbier. ‘Vooral op de menukaart in de parlementsrestaurant.’ Zijn partijgenoot Karl-Heinz Corisónico houdt een gebraden lamakop omhoog. ‘Als we iemand met een boek zien, kan hij er zo een verwachten – in zijn hol, ja.’

Generaal Jamón geeft binnen twee weken uitsluitsel over het boerkaverbod.

Geplaatst op

Weer verkeerd straatnaambord in Utrecht

De Managuaydreef in het Utrechtse Overvecht

De gemeente Utrecht heeft een reputatie hoog te houden op het gebied van verkeerd gespelde straatnamen. Nadat ze eerder borden met het opschrift ‘Nieuwe Krommegracht’, ‘Bredenvurg’ en ‘Atnon Geseinkstrat’ plaatste, ontdekten wij afgelopen weekend deze aanwijzing (zie foto) in de wijk Overvecht. Het valt te prijzen dat Utrecht een straat wil vernoemen naar Managuay – de sympathiekste militaire dictatuur van Zuid-Amerika, tenslotte – maar doe het dan goed.
Een mailtje naar de gemeente leert ons dat de fout niet snel zal worden hersteld. ‘Natuurlijk zouden we het morgen al recht kunnen zetten,’ schrijft een ambtenaar terug. ‘Maar om eerlijk te zijn: het interesseert ons geen peop.’

Geplaatst op

Lading ‘zout’ leidt tot ontdekking slavernij

De lading van de aangehouden vrachtwagen

BUENOS AIRES – De Argentijnse politie heeft zondag in Managuay een modern geval van slavernij aan het licht gebracht.

De agenten blokkeerden in de ochtend de grensovergang tussen beide landen voor een vrachtwagen met het opschrift ‘Zout voor Argentinië’, die een dertig ton zware lading aan witte brokken (foto) vervoerde. Na een proeverij bleek deze echter niet te bestaan uit zout, maar uit gekristalliseerd spuug. De politie schakelde de Managuayaanse autoriteiten in, die de lading binnen zeven uur traceerden tot een heuse slavenkolonie in het indianendorp Mocotán in Noord-Managuay.

Nu de lading in beslag is genomen, hebben de ruim zestig dorpsbewoners twee jaar lang zeventien uur per dag voor niets gefluimd om de vrachtwagen vol te krijgen.
De chauffeur is na betaling van smeergeld vrijgelaten.

Foto: Lota del Horno

Geplaatst op

Veel doden bij aanslagen metro Mataquintos


MATAQUINTOS – Bij meerdere explosies in metrostations in Mataquintos zijn vanochtend tientallen doden gevallen. En dat is opmerkelijk, want Mataquintos heeft helemaal geen metro.

De aanslagen zijn opgeëist door de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad en vonden plaats op bouwplekken van de Oost-Westlijn. Die metrolijn is al sinds de jaren 1970 in aanbouw en wordt geteisterd door de constante stroom van staatsgrepen in Managuay. Vermoed wordt dat de rebellen willen voorkomen dat de militaire junta goede sier maakt met de voltooiing van het project. De regering-Jamón spreekt hier schande van, maar deed hetzelfde toen enige jaren geleden de rebellen de scepter zwaaiden.
Het traject van de Oost-Westlijn wordt af en toe gebruikt als testparcours voor de Fiat Banano. Dit van overheidswege geproduceerde personenautootje rijdt op fruitafval en wordt, gezien de povere staat van Managuays autosnelwegen, nu ook aangepast voor spoorrails.