Staat: De vlag van Managuay

De nationale vlag van Managuay heet in het kort de bandera.
De lange, officiële omschrijving luidt: La bandera nacional del pueblo managuayo entero, pero especialmente del noble ejército y del comandante en jefe general Jamón, que es el protector personal de la bandera y que a veces se envuelva en ella, desnudo, solo porque puede (‘De nationale vlag van het gehele Managuayaanse volk, maar met name van het edele leger en vooral van opperbevelhebber generaal Jamón, die de persoonlijke beschermer is van de vlag en zich er soms in wikkelt, naakt, gewoon, omdat het kan’).

De vlag bestaat uit vijf horizontale banen, die het volgende symboliseren (tussen haakjes staat de door het militaire regime toegevoegde betekenis vermeld):

  • Vermiljoenrood: het vurige, Managuayaanse karakter (en het terecht gevloeide bloed van maoïstische rebellen)
  • Wit: vrede, puurheid, standvastigheid (en de beenderen van terecht overleden maoïstische rebellen)
  • Hemelsblauw: rechtvaardigheid, kracht, de hemel boven Managuay (en het water van de Atlantische Oceaan, waarin zoveel maoïstische rebellen een terechte dood hebben gevonden)
  • Wit: zie boven (en nog meer beenderen van overleden maoïstische rebellen)
  • Vermiljoenrood: zie boven (en ook de ingewanden van maoïstische rebellen)

In de middelste, hemelsblauwe baan staat in goud een lama afgebeeld, het nationale symbool van Managuay en het nationale dier. De witte cirkel waarin de lama staat afgebeeld, symboliseert een klodder spuug.

Leeftijdsgrens alcohol blijft op 6 jaar


MATAQUINTOS – De minimumleeftijd om alcohol te kopen blijft op 6 jaar. Dat heeft de minister van Volksgezondheid en Kernafval, generaal Traiano Bendigas, vanochtend verklaard.

Caféhouders hadden aangedrongen op een verhoging van de minimumleeftijd naar 12 jaar, omdat zij teveel inkomsten zouden mislopen doordat kinderen na schooltijd hun bar bezetten en er alleen maar goedkope snorretjes en sneeuwwitjes zouden bestellen. Maar Bendigas, die zei goede herinneringen te bewaren aan zijn schooltijd, achtte dat een inbreuk op ‘het recht tot ontspanning’ van de scholieren. ‘Waar zou ik zijn geweest zonder basisschool Sint-Lucas?’ vroeg hij. ‘Escuela San Lucas’ is een van de populairste tequilamerken van Managuay.
Om caféhouders en tequilastokers tegemoet te komen, heeft de minister wel de minimumleeftijd verhoogd waarop alcohol mag worden geproduceerd. Die ligt voortaan op 8 jaar. De tequila’s ‘Groep 4’ en ‘Staren naar de meester’ zullen daarom waarschijnlijk verdwijnen.

Managuay opent slechtste hotel ter wereld

Dit interieur is uit een hotel van Waldorf Astoria. De keten heeft besloten om voor zijn nieuwe vestiging toch maar naar Amsterdam uit te wijken

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay wil meer buitenlandse toeristen aantrekken. Het middel: het slechtste hotel ter wereld.

Generaal Jamón zal vandaag het Golden Papaya Hotel in de hoofdstad Mataquintos openen. De bouw begon 29 jaar geleden, maar staatsgrepen, terroristische aanslagen en ontvoeringen van bouwvakkers hebben voor vertraging gezorgd. Het massieve gebouw, dat ooit door Brandweer Magazine werd uitgeroepen tot de onveiligste constructie ooit, telt 105 verdiepingen en heeft de vorm van een kokosnoot (de voltallige junta was dronken toen ze een naam uitzocht).

Hoewel het generaalsbewind zegt buitenlandse toeristen te willen behagen, lijkt het vooral aan de belangen van de Managuayaanse veiligheidsdiensten te hebben gedacht. Zo moeten gasten hun mobiele telefoons en internetapparatuur bij aankomst onmiddellijk in bewaring geven. Het hotel ontbeert enig comfort, maar er is wel een hypermoderne camerabewaking aanwezig op de parkeerplaats, de lobby en in alle toiletten op de kamers. De slogan van het hotel luidt dan ook: ‘When you’re in Managuay, we want to see you relax.’

De militaire junta werkt overigens ook aan een toeristenlokker specifiek voor de Nederlandse markt: Het Grote Managuay Vakantie-Doeboek, met spellen en puzzels als ‘wanhopig zoekt de gemartelde een uitweg naar Amnesty International. Help hem door het doolhof!’

‘Niet snijden in ambtenaren’


MATAQUINTOS – De regering-Jamón overweegt drastisch te snijden in het ambtenarenapparaat, maar dit heeft tot protesten geleid. Bureaucratenvoorman Oswaldo Ben Jor, zelf herstellende van een steekwond: ‘Je kunt niet blijven snijden in de ambtenaren.’

Ben Jor voorspelt ‘bloedarmoede’ in de bureaucratie. ‘Ik heb nog littekens op mijn buik van de vorige afslankoperatie. Straks gaan onze polsen en vingers eraan. Hoe moeten we dan nog stempelen?’
Ben Jor werd een jaar geleden verwond door de toenmalige onderminister van Reorganisatie en Steekwapens, generaal Néstor Méndez. Méndez wilde niet reageren. Hij is aan het bijkomen van een schampschot dat hij opliep toen hij, na opheffing van zijn departement, een hoge functie accepteerde bij de Belastingdienst.

Voetbalclub buigt niet voor oud-speler

Julio Moreno aan het werk

MATAQUINTOS – Oud-topspeler Julio Moreno wilde woensdag de roemrijkste voetbalclub van Managuay overnemen. Maar FC Puta Madre zwichtte niet voor zijn eisen.

Volgens bestuursvoorzitter Boris Almirante heeft het clubicoon hem gisteren thuis bedreigd. ‘Als jullie mijn hervormingsplannen niet doorvoeren, gaan jullie er allemaal aan. Dan zing ik jullie kapot.’ Moreno, als zoveel ex-voetballers in Managuay, leidt een kwakkelend bestaan als matige straatmuzikant.
Tijdens hetzelfde treffen gaf Moreno enkele volgens Almirante ‘kostelijke one-liners’ ten beste, zoals ‘De directie bepaalt niet wie blijft’ en ‘Bij de afdeling Anabole Steroïden moet iedereen eruit.’

De verbleekte ster Moreno startte enige maanden geleden zijn ‘fluwelen revolutie voor FC Puta Madre’. Hij eist mensen ‘met voetbalverstand’ op cruciale plekken binnen de club. Niet geheel toevallig zijn dit allemaal oude vrienden van Moreno, waaronder ‘Scheve’ Diego (speelt panfluit bij de vuilstort van Mataquintos) en Wílmer ‘Op de lat’ Torres (mondharp onder de Sint-Antoniusbrug).

Politie te paard steeds jonger

V.l.n.r.: Marta, Pedro, Violeta en Jaime

SAN LUÍS – In San Luís in Managuay is vanochtend een nieuwe eenheid van de bereden politie gepresenteerd.

Het gaat om Marta (10), Pedro (9), Violeta (11) en Jaime (8). ‘Ze zijn jong, ambitieus en kennen het gevaar nog niet,’ aldus korpschef Ernesto Viscarra (42), die met pensioen gaat. ‘Mijn generatie hecht toch wat meer aan de mooie dingen in het bestaan, zoals levend thuiskomen.’

Als de vier over twee weken hun inwerkperiode achter de rug hebben en voor het eerst de sloppenwijken ingaan, stopt de begeleiding door Viscarra. ‘En blij toe. Je kunt wel worden neergeschoten daar.’

Rivaal opgetogen over vertrek Ruud Gullit

Ruud Gullit in de dugout van Terek Grozny

GRJAZNY – Het vertrek van Ruud Gullit als hoofdcoach van voetbalclub Terek Grozny heeft de champagne doen knallen bij aartsrivaal Spartak Grjazny.

Stepan Jolkipolkov, baas van Spartak Grjazny en vijand van Grozny-eigenaar Ramzan Kadyrov, kon dinsdag zijn plezier niet op. ‘Ik zei toch dat Gullit geen echte man was,’ pochte Jolkipolkov. ‘De buitenlander die wíj in dienst hebben, houdt het tenminste langer uit dan die van Kadyrov. Of niet, Pedro?’ Hoofdcoach Pedro Lázaro uit Managuay bevond zich gedurende de persconferentie echter onder tafel, omdat hij door het geknal dacht dat hij werd neergeschoten, zoals de vorige hoofdcoach.

Clubeigenaar en bendeleider Jolkipolkov probeert Kadyrov op alle terreinen de loef af te steken. Zijn nieuwste plan is een huwelijk met Shakira, maar Lázaro heeft hem nog niet durven zeggen dat zij toch geen Managuayaanse kennis van hem is, zoals Jolkipolkov gelooft.

Wat is dit? IV, slot

Met rasse schreden naderen we de ontknoping van het drama rond de verdwijning van onze trouwe lezer, de heer Thom Pak Phnau, en de vraag: wat staat er in godsnaam op bovenstaande foto?

Een laatste inzending, afkomstig van de heer Jorg Adder, zou wel eens de waarheid kunnen bevatten. Adder schrijft: ‘Beste Jens, de buurjongen van de neef van mijn oudoom begon op Boliviahaatdag altijd mooie verhalen te vertellen [over] hoe zij de Boliviaanse panfluitisten probeerden te verjagen. Daarbij had hij het eens over [het] bij elkaar drijven in tunnels en over Indiana Jones-achtige vallen [zie onderstaande illustratie]. Ik denk dat [het voorwerp op de foto] een testbal is.’

En daar zou Jorg Adder wel eens gelijk in kunnen hebben! Met het verschil dat het om een testbal gaat in een val die door de maoïstische rebellen wordt gebruikt. Immers: er is nieuws over het lot de heer Thom Pak Phnau. De redactie van Managuay.info heeft eerder deze week een fotorolletjeshouder ontvangen met een duim erin. Het zou gaan om de duim van de heer Pak Phnau. Op een begeleidend briefje staat: ‘Wil je meer zien, dan moet je betalen. De maoïstische rebellen.’

Een schande, waaraan wij nooit zullen toegeven. Dat zou de heer Thom Pak Phnau als geen ander begrijpen. Sterkte, Thom Pak Phnau!

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.info

Mladic werd verraden door zijn manicure

Ratko Mladic als opperbevelhebber van de Bosnisch-Servische troepen, begin jaren 90

LAZAREVO – Het is dankzij een tip van zijn manicure dat de Bosnisch-Servische generaal Ratko Mladic donderdag kon worden gearresteerd, zo blijkt nu.

Door Jens Mikkelsen

Mladic, die verantwoordelijk wordt gehouden voor de massamoord van Srebrenica in 1995, leidde de laatste jaren een teruggetrokken bestaan in het Servische dorpje Lazarevo, maar voor zijn tweewekelijkse uitje naar de plaatselijke nagelstudio maakte hij een uitzondering. Die ijdelheid lijkt hem nu fataal geworden. Uitbaatster Sandrina Pérez, een immigrante uit Managuay, werd donderdag woest op Mladic en besloot hem aan te geven.

‘Hij had heel mooie handen, maar alles moest snel, snel, snel,’ zegt Pérez over de telefoon vanuit haar nagelstudio SensatioNAIL. ‘Snel moest ik zijn nepnagels bijvullen, snel ging hij dan naar beneden, mijn meisjes bekrassen.’ Pérez runt in de kelder van haar studio tevens een bordeel. ‘Donderdagochtend was het weer raak: ze kwamen huilend en onder de nagellak naar boven. En betalen, ho maar. Dan zei hij: “Straks, als Slobodan Milosevic mijn cheques opstuurt.” Is Milosevic dood? Weet ik veel, ik ken zijn vrienden toch niet?’

Mladic leefde onder het pseudoniem Milorad Komadic, dat volgens sommigen begrepen moet worden als een anagram van ‘Moi, Ratko Mladic’. Volgens Pérez echter is het een anagram van ‘Moi, die vieze vuile wanbetaler’ – maar ze geeft eerlijk toe dat ze van spelling ‘de ballen verstand’ heeft.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: El Aire Libre

50 Peso (r) en Lil’ Carmen

Op het podium wijzen vier mannen naar hun kruis. ‘Es un chihuahua en tu bolsillo?’ De menigte begint te blaffen. ‘O te gusta encontrarme?’ Een luid gejuich stijgt op, een daverende beat zet in. Boyband Los Cojones is de onbetwiste smaakmaker van muziekfestival El Aire Libre, niet in het minst dankzij hun hit ‘Is dat een chihuahua in je broekzak (of ben je gewoon blij me te zien)?’

El Aire Libre: wat in 1972 begon als een eenmalige hippiehappening is uitgegroeid tot een driedaags evenement en een vrijplaats in Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika. Qua sfeer is het Lowlands, qua muziek is het Pinkpop, qua drankgebruik is het het Oktoberfest – maar dan met zelfgestookte tequila in plaats van bier. ‘Natuurlijk kun je het zonder alcohol ook leuk hebben,’ zegt Marta (20), die bij haar tent op de festivalcamping tabasco druppelt in een weckpot met gefermenteerde lamamelk. ‘Maar niet hier.’ Haar vriendin Andrea (22) biedt twee patrouillerende militairen een slok rum aan, die ze gretig aanvaarden. ‘Je moet die gasten te vriend houden,’ zegt ze later. ‘Voor je het weet, liggen ze je in een bunker te toucheren.’ In de verte klinken de tonen van hiphopkleuters 50 Peso en Lil’ Carmen: ‘No estoy tu bitch, papá.’

Zo gemoedelijk als de eerste dag van El Aire Libre verloopt, zo dramatisch is de avond. Zoals gevreesd zorgt het optreden van Raúl, een singer-songwriter met regeringskritische teksten, voor reuring. Al na één lied neemt de zanger het woord ‘mensenrechten’ in de mond, waarop – vanuit het niets – vier militairen op het podium springen. Raúl stuift weg, chaos breekt uit. Onder gegil van het publiek wordt de rennende zanger met een elektrische stok bewerkt, terwijl een van de militairen roept: ‘Doorlopen, hier is niets te zien!’

El Aire Libre: Managuay op zijn puurst.
Noud Nijssen

Foto Lota del Horno


Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.