Illustratie: Studio KARS
Justin Bieber ondanks wangedrag toch welkom
 |
| Justin Bieber |
MATAQUINTOS – Ondanks de vele incidenten die zijn wereldtournee plagen, blijft Justin Bieber welkom. Dat zegt een woordvoerder van nachtclub Bar Sexiboom in Mataquintos.
‘Het zou natuurlijk goed zijn voor de omzet als hij kwam,’ aldus de woordvoerder. ‘Ik las wel dat zijn lijfwachten vrijdag in een club in Wenen de telefoons van fans kapot hebben gegooid en meisjes hebben betast. Maar ja, dat doen onze portiers ook.’ De woordvoerder biedt Bieber vervanging aan voor het kapucijnaapje dat hij vorige week in Duitsland moest afstaan. ‘Als hij komt, gaan we samen in de jungle een leguaan uitkiezen die in zijn rolkoffer past. Het mag een bedreigde soort zijn, want mijn broer zit bij de douane.’
Maar helaas: Justin Biebers wereldtournee Believe, die op zaterdag 13 april het Gelredome zal aandoen, slaat Managuay over. Daar is niet alleen de horeca teleurgesteld over. Een lokale fanclub van bakvissen, de Mataquintos Bieberistas, heeft het impresariaat van Bieber zelfs een brief gestuurd met de vraag of de negentienjarige Canadese zanger niet alsnog wil komen. En of hij dan van plan is om meisjes lastig te vallen, en zo ja, of zij dan eerst mogen.
Moslim uit Managuay naar Mekka
 |
| De bus waarmee Jamal Sánchez naar de grens vertrok. |
PERNILOS – De moslim van Managuay, Jamal Sánchez, is gisteren vertrokken op bedevaart naar Mekka in Saoedie-Arabië.
De zogenaamde hadj is weer begonnen en Sánchez, die shoarmataco’s verkoopt in het dorpje Pernilos, wil er dit jaar bij zijn. Vorig jaar deden de wantrouwige Managuayaanse autoriteiten zeventien uur over Sánchez’ paspoortcontrole, waardoor hij de expresboot naar Saoedi-Arabië miste. Bij terugkomst sloegen douanebeambten hem in elkaar ‘in het kader van de strijd tegen het terrorisme’.
Jamal Sánchez heet eigenlijk Jamal Sankhandrishun en komt uit India. Desondanks, en ondanks zijn naamsverandering, noemen zijn dorpsgenoten hem consequent ‘de Turk’.
Onderminister viert vakantie op Haïti
PORT-AU-PRINCE – De democratisch-militaire bananenrepubliek Managuay dreigt ernstige imagoschade op te lopen dankzij haar onbezonnen gedrag in Haïti. Werd vorige week al een schip van staatsbedrijf Papaya Internacional betrapt tijdens het dumpen van afval, gisteren liet de onderminister van Toerisme zich in zwembroek fotograferen bij het enige nog overeind staande hotel op het door rampspoed geteisterde eiland.
De onderminister, korporaal Francisco Barón, verklaarde dat hij ‘op werkbezoek’ was. ‘Het hoort bij mijn functie om de faciliteiten te controleren van mogelijke economische partners. Bovendien ben ik hier pas sinds gisterenochtend.’ Volgens een anonieme hotelmedewerker echter kwam een geïrriteerde Barón afgelopen vrijdagmiddag, toen de aardbeving grote delen van het eiland verwoestte, aan de receptie vragen ‘of het buiten niet zachter’ kon.
Op de opmerking dat Haïti, gezien de vele ruïnes, voorlopig weinig te bieden heeft voor toeristen, antwoordde de onderminster dat ‘qua infrastructuur inderdaad nog een kwaliteitsslag gemaakt moet worden. Anders laat Managuay zijn pesos thuis.’ Zijn antwoord op de vraag of Managuay niet beter voedsel en medicijnen kan sturen in plaats van hotels controleren, ging deels verloren in het geschreeuw om hulp vanonder een naburige storthoop. Het gesprek werd daarom in de hotellobby voortgezet.
Latin American Film Festival: 4 redenen waarom de films van Papachango er niet te zien zijn
 |
| Het Latin American Film Festival vindt van 18–27 april plaats in Utrech |
Terwijl Utrecht zich opmaakt voor het Latin American Film Festival (18–27 april), probeert de Managuayaanse filmbond wanhopig om het oeuvre van regisseur Andrés Papachango in de Domstad op het doek te krijgen. Vier redenen waarom dat nooit zal lukken – in de vorm van Papachango’s oeuvre zelf.
1.
Alles over mijn vader
(Todo sobre mi padre, 2001)
Een travestiet, zoon van twee travestieten, gaat op zoek naar zijn vader, die nooit een echte travestiet blijkt te zijn geweest. Wel is hij een manhoer die travestieten als klant heeft. Goedkope kopie van Pedro Almodóvars Todo sobre mi madre, maar dan met travestie als een slap excuus om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.
2.
Diepe vouwen
(Arrugas profundas, 2010)
Volgens Papachango het bewijs van ‘cinematografische schoonheid op het snijvlak van origami en nudisme’, volgens anderen een slap excuus om, zoals we de regisseur gewend zijn, zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.
3.
Twee sopropo’s en een perzik
(Dos sopropos y un melocotón, 2003)
Roadmovie. Twee jongens en hun buurvrouw razen uit pure verveling over de Managuayaanse pampa’s. Uiteraard worden ze verliefd: de sopropo’s – een soort bittere komkommer – uit de titel verwijst naar de permanente staat van opwinding van de twee vrienden, de perzik laat zich raden. Een slap excuus, kortom, om weer eens zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.
4.
Seks met zijn zus, deze gast is echt ziek
(Amor, 2008)
Aaneenschakeling van bezoeken van Papachango aan ruim veertig prostituees (onder wie familie), aan wie hij tijdens het bedrijven van de liefde vragen stelt als: ‘Van wat voor muziek hou jij?’ en ‘Evita Perón, vrouw of musicalster?’ Documentair gedachtenexperiment dat hoopvol begint, maar uiteindelijk het zoveelste slappe excuus blijkt om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.
Douane Rotterdam blokkeert vrachtschip Floriade
 |
| Een impressie van het Managuayaanse Floriadepaviljoen. In het midden de twee lama’s. |
ROTTERDAM – De douane in de Rotterdamse haven houdt een vrachtschip uit Managuay vast met lading voor de wereldtuinbouwtentoonstelling Floriade.
De beambten hebben een onderzoek ingesteld naar verdovende middelen aan boord, meldt een anonieme bron. De kapitein van het schip, Vidal Gutiérrez, spreekt echter van ‘één groot misverstand.’ Gutiérrez: ‘Ze kwamen aan boord en schrokken van de cocaplanten. Maar de Floriade is een tuinbouwtentoonstelling en de cocaplant is een nationaal symbool. Natuurlijk hebben we er een paar bij ons.’ Het Managuayaanse Floriadepaviljoen moet volgens het ontwerp anderhalve hectare aan cocaplanten omvatten die, verwerkt tot cocaïne, een straatwaarde hebben van circa een miljard euro.
Gutiérrez denkt echter dat het douaneonderzoek niet alleen om de cocaplanten draait. ‘We konden ze ook niet aan het verstand krijgen waarom we zoveel vuurwapens aan boord hebben. Maar je kunt als kapitein van een vrachtboot niet zomaar een cruiseschip aan je voorbij laten gaan.’ Een eerdergenoemde, anonieme bron rept daarnaast van ’tientallen vrouwelijke verstekelingen’ die zich direct na het aanmeren uit de voeten zouden hebben gemaakt. Gutiérrez: ‘Een fata morgana. Als we al vrouwen mee hadden genomen, zouden we ze keurig door een handelaar laten ophalen.’
Nu het vrachtschip in Rotterdam de uitslag van het onderzoek moet afwachten, lijkt het zeker dat het Managuayaanse paviljoen op de Floriade niet voor de aangekondigde datum van 1 juni – vandaag dus – zijn deuren kan openen. Toch houdt Gutiérrez goede moed. Als de douane vanmiddag groen licht geeft, ziet hij zelfs de traditionele hutten van opgesteven lamafecaliën voor zonsondergang nog gebouwd worden. ‘We hebben twee lama’s bij ons; die blaffen dat zaakje in no time bij elkaar.’
De organisatie van de Floriade heeft nog niet gereageerd.
De vinding van Johan Pelle Witsema
 |
| De eerste reclameposter voor de ChakaKoko (1976) |
Johan Pelle Witsema uit Lemmer kwam in 1975 naar Managuay met een droom: binnen twintig jaar zou hij het hele Zuid-Amerikaanse land aan de kaasschaaf hebben. Maar helaas: deze natie van vleeseters zag kaas als minderwaardig. Waarom jong belegen kauwen als er ook paella met lamalever is, en cuy, opengesperde cavia van de grill?
Witsema liet zich echter niet kennen en kwam door een gelukkig toeval – hij hakte zijn linkerhand af met een machete tijdens het openen van een kokosnoot – op een briljant idee: de kaasschaaf is een geweldig middel om die harde kokosschil te verwijderen! Met zijn revolutionaire ‘ChakaKoko’ bracht Witsema de huisvrouwen van Managuay buiten zinnen en binnen drie jaar was hij miljonair (in Managuayaanse peso’s, dat wel).
Lang heeft Witsema echter niet van zijn succes kunnen genieten: in 1978 drong de machetemaffia zijn villa binnen. De kapmesverkopers schaafden zijn scalp kaal, groeven Witsema tot aan zijn schouders in zijn eigen tuin en stenigden hem met ongeschaafde, dus harde, kokosnoten.
De ‘ChakaKoko’ rest als het tastbare bewijs van Nederlandse ondernemerszin overzee.
De ‘ChakaKoko’ rest als het tastbare bewijs van Nederlandse ondernemerszin overzee.
Ook slager vindt balans tussen werk en privé
DON BOSCO – Héctor Stanislao, slager uit Don Bosco, heeft lang gezocht naar een goede balans tussen zijn werk- en privéleven. De uitkomst: zijn echtgenote en acht kinderen werken vanaf vandaag mee in de slagerij.
‘Zo zien we elkaar ook nog eens vaker,’ aldus de glunderende ondernemer. ‘Normaal zag ik mijn familie pas om elf uur ’s avonds terug. Nu beginnen we om drie uur ’s ochtends – gezamenlijk – met het uitbenen van een varken.’
‘Ik zag Héctor vroeger niet zo vaak. En als hij dan ’s avonds thuiskwam, sloeg hij me meteen met de riem. Nu zie ik hem de hele dag, maar hij slaat me maar vier of vijf keer. Relatief gezien is onze relatie er dus minder gewelddadig op geworden,’ aldus een lachende Mercedes Stanislao, echtgenote van Héctor.
‘Ik snapte nooit waarom papi zo naar varken stonk. Nu ruik ik zelf ook zo,’ aldus een knipogende Wálter Stanislao, Héctors derde zoon.
Nou Héctor, jij hebt het goed voor elkaar!
En u? Hoe balanceert u tussen werk en privé?
Dit bericht maakt onderdeel uit van de Postbus 43-campagne ‘Balanceren doe je zo’ van het Ministerie van Propaganda.
Band weigert toegift, man gooit granaat
 |
| Niet de bewuste handgranaat uit het verhaal |
SAN LUÍS – Een woedende toeschouwer heeft gisteren in een bar in San Luís een granaat gegooid naar enkele muzikanten toen zij weigerden om door te spelen.
De sfeer was al langer verziekt in bar El Perrito Mullido (Het Pluizige Hondje). Rond middernacht eisten vier agressieve bezoekers dat de band La Poderosa, die na zijn toegift aanstalten maakte om af te breken, zou doorspelen. La Poderosa gaf toe, maar stopte om drie uur ’s nachts. Daarop gooide een van de vier een handgranaat naar het podium, waarna de overige klanten in paniek naar buiten renden. Terwijl ze dat deden, werden twee bandleden doodgeschoten.
De politiecommissaris van San Luís ontkent stellig dat de vier ruziezoekers militairen waren. ‘Dat zij na het incident in een tank stapten en wegreden, zegt niets,’ aldus de beambte.
‘Kuikentje Piep zet aan tot homoseksualiteit’
MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay doet een razend populair kinderliedje in de ban. ‘El Pollito Pío’ zet kinderen aan tot homoseksueel gedrag, is de angst.
Het gaat om de Spaanstalige versie van ‘Pulcino Pio’, een internationaal YouTube-succes dat afgelopen zomer een hit was in Italië. De Nederlandse variant heet ‘Kuikentje Piep’ en is al bijna drie miljoen keer bekeken. De videoclip toont dieren die ‘homoseksuele bewegingen’ maken en is daarom niet geschikt voor kinderogen, meent generaal José Matatetas Zarzuela, de Managuayaanse minister van Familiezaken en Heropvoeding. Zarzuela: ‘Kuikentje Piep zelf valt nog wel mee, maar als je Kalkoen Kloekkloekkloek ziet… walgelijk. Je snapt niet dat die pederasten daarvan houden.’
Zarzuela acht één element in de videoclip echter toelaatbaar: het einde. ‘De tractor is het enige mannelijke element in dat hele filmpje. Een waarlijk happy end. Kijkt u zelf maar, op 2 minuut 28.’