Berichten

Geplaatst op

De cultus van Sint-Wesley

Het beeld van Sint-Wesley in zijn geboorteplaats, Lázaro

Sint-Wesley was de bijnaam van Wesley de Mañana Altivo (1922–1973), een rondreizende troubadour van de pampa’s van Zuid-Managuay. Diverse malen voorgedragen voor heiligverklaring door de paus, maar nooit geaccepteerd. Sint-Wesley is de beschermer van zuiplappen, hoeren, peukenrapers en lottobriefjesvervalsers – kortom: van iedereen die doet wat de zanger bij leven deed. In Managuay wordt hij vereerd als een god. Zijn enige standbeeld gebruikt men echter voornamelijk als hangplek om te roken en bier te drinken (foto).

Geplaatst op

Bekende Managuayanen: generaal Lope la Llama

Het bankbiljet met de beeltenis van generaal Lope la Llama

Op het biljet van 200.000 Managuayaanse peso staat een van de grootste krijgsheren van Zuid-Amerika afgebeeld: generaal Lope la Llama. La Llama (1840–1865) begon zijn carrière als rijdier in de Managuayaanse lamacavalerie, maar eindigde met de hoogste militaire rang. Hij verwierf zijn faam in de Slag bij de Stokerij in de Oorlog van de Vijf Papaja’s (1850-1852).

De bewuste stokerij stond in San Cristóbal in de Managuayaanse Andes, waar de divisie van Lope op 14 juli 1850 in een lastig parket was beland. Zijn berijder, generaal Don Manuel Terremoto, had het gebouw die nacht met veel pijn en moeite veroverd, maar was tegen het middaguur alweer omsingeld door 2000 vijandige manschappen uit Bolivia. Ze zaten als ratten in de val.

Tijdens koortsachtig overleg in het magazijn pleitte Terremoto opeens voor een charge. ‘De aanval is de beste verdediging!’ brulde hij. Twee lege rumflessen rinkelden tussen zijn voeten, maar niemand durfde hem tegen te spreken. Terwijl zijn mannen hun lama’s zadelden, sprong Terremoto al op Lope en stormde met getrokken sabel het postkantoor uit. Tenminste, dat was de bedoeling. Een golf van opspelend maagzuur verraste hem, en toen hij schreeuwend van de pijn zijn lichaam strekte, sloeg zijn hoofd tegen de stenen boog boven de deur. Hij viel morsdood op de grond.

Ondertussen sprintte Lope in zijn eentje naar buiten. Daar stuitte hij al na tien meter op drie Boliviaanse verkenners, die zich ervan wilden vergewissen dat Terremoto en zijn troepen zich daadwerkelijk schuilhielden in de stokerij. In een reflex lanceerde Lope een fluim, die zo dodelijk bleek dat alle drie de Bolivianen het loodje lieten. Hun landgenoten, die het schouwspel van een afstandje hadden gevolgd, sloegen onmiddellijk op de vlucht.

Lope werd na de Slag bij de Stokerij tot generaal bevorderd en diende tot aan zijn dood in 1873.
Sindsdien erft in Managuay het rijdier altijd de rang van zijn berijder, wat de prestaties van het Managuayaanse leger aanzienlijk verbeterde.

Foto Rogelio de la Sierra

Geplaatst op

‘Kadhafi lijkt op tiran Managuay’

Julio Borelli, professor in de Managuayaanse geschiedenis, met een voorwerp

MATAQUINTOS – Nu de Libische leider Kadhafi voor de tweede maal een staakt-het-vuren heeft afgekondigd dat niemand serieus neemt, dringen de parallellen met de geschiedenis van Managuay zich op.

Volgens Julio Borelli, professor Managuayaanse geschiedenis aan de Militaire Universiteit van Mataquintos (MUM), handelt Kadhafi precies als Bernardo Benzeen, tiran van Managuay in 1876.

Meneer Borelli, Muammar Kadhafi heerst al 41 jaar over zijn land, Bernardo Benzeen deed dat amper vier maanden. Waar zit de overeenkomst?
Kadhafi riep vorige week een staakt-het-vuren uit en reed vervolgens met tanks Benghazi binnen. Dat soort streken – kostelijk, vind ik – haalde Benzeen constant uit.

U roemt ook de moed van beiden.
Ja, dat klopt. Kadhafi vecht nu in zijn eentje tegen het Westen, tenslotte. Al gebeurt dat tegen zijn zin. Wat dat betreft was onze Benzeen een échte durfal.

Want?
Benzeen verklaarde op zijn eerste dag als president aan elf landen de oorlog. Heerlijk.

Is dat dapper?
Niet alleen dapper, ook kranzinnig. Een van die landen was Ghana. Dat grensde niet eens aan Managuay, in die tijd.

Nu toch ook niet?
Gaat u muggenziften?

Managuay verloor door die oorlog toch een groot deel van zijn grondgebied?
Dat overkwam die Hitler van u toch ook?

Waarom zegt u ‘die Hitler van u’?
U komt toch uit Europa?

Niet heel Europa was toch voor Hitler?
Zegt u voortaan alles in vragende vorm?

Ik interview u toch? Bent u een spelletje aan het spelen?
Denkt u soms dat ik dit niet kan winnen?

Wát winnen?
U formuleert toch alles in een vraag?

Als dat zo is, gaat dat per ongeluk. Ik wil gewoon…
Ha ha! Ik heb gewonnen!

Wat doet u kinderachtig.
Wat doet u kinderachtig.

Praat u mij nu na?
Praat u mij nu na?

Ik ga weg.
Nee, niet doen! Ik heb een verzameling orthodontische instrumenten die ik u wil laten zien!

—
Noot aan de hoofdredactie, niet voor publicatie:
P.S. Roger, die verzameling had jij ook echt vet gevonden! We moeten echt een eens terug naar die gast! Mzzl!

Geplaatst op

Poederbrief veroorzaakt consternatie in Vendelona


VENDELONA – Een poederbrief heeft gisteren consternatie veroorzaakt op het politiebureau van provinciestad Vendelona. Het probleem werd op typisch Managuayaanse wijze getackeld: met een tank.

Een echtpaar dat de poederbrief had ontvangen, gaf hem verontrust af op het bureau. Aanvankelijk dachten de agenten dat het om verkeerd bezorgde post ging aan cocaïnefirma Coca Loca, maar toen dit na een telefoontje niet het geval bleek en het dus mogelijk ging om het besmettelijke antrax, stuurden de agenten het echtpaar haastig de straat op, waar zij werden gesommeerd de brief omhoog te houden. Na drie minuten arriveerde een tank die de envelop onder vuur nam.
De woning van het echtpaar is voor onbepaalde tijd in beslag genomen door de tweede assistent van de vice-districtschef van een Managuayaanse geheime dienst.

Geplaatst op

‘Finale Copa: Uruguay–Paraguay–Managuay’

De beslissende penalty van de Paraguayaan Verón

MATAQUINTOS – De Managuayaanse voetbalbond komt vandaag met een voorstel om de finale van de Copa América niet door twee, maar door drie landen te laten spelen.

Bondsvoorzitter Armando Lutz Cachinga noemt een finale Uruguay–Paraguay–Managuay ‘een interessant idee, waar [de Zuid-Amerikaanse voetbalbond] Conmebol serieus naar zou moeten kijken.’ Cachinga vreest echter voor ‘starheid’. Hiermee doelt hij vermoedelijk op het feit dat Uruguay en Paraguay zich daadwerkelijk hebben geplaatst voor de finale van de Copa América aanstaande zondag in Buenos Aires, terwijl Managuay wegens geweldsincidenten niet eens mocht deelnemen aan het toernooi.

Cachinga ziet de nadelen van het voorstel – ‘met 33 spelers wordt het natuurlijk wat drukker op het veld’ – maar benadrukt dat de stadions vol zullen stromen. ‘En als de politie van Buenos Aires de Managuayaanse supporters goed fouilleert, hebben ze na afloop genoeg handwapens en bazooka’s om alle sloppenwijken van de stad een jaar lang koest te houden.’

Geplaatst op

Doorzeefde lijken op stoep zijn ‘een grap’

De stoep voor het kantoor van El Tiempo, na verwijdering van de lichamen

MATAQUINTOS – Twee met kogels doorzeefde lichamen zonder hoofd zijn maandag bij de Managuayaanse krant El Tiempo op de stoep gegooid. De hoofdredacteur spreekt van een ‘practical joke’.

Immers, dit soort acties is doorgaans het werk van de militaire veiligheidsdienst, maar El Tiempo geldt juist als een zeer staatsgezinde krant. ‘Die lijken zijn vast en zeker bedoeld als dreigement voor mijn collega’s van El Pueblo,’ vermoedt hoofdredacteur Maledetto Trotski. ‘Daar noemden ze de bloedige ontruiming van Occupy Mataquintos onlangs “best wel hardhandig.” Schande!’
Bij die ontruiming, afgelopen zaterdag, walsten tanks 33 demonstranten plat.

Critici vermoeden echter dat de actie niet het werk is van de militaire junta, maar van rivaliserende drugsbendes. De overheid ontkent het bestaan van zulke bendes en stelt alles in het werk om hun misdaden uit de statistieken te weren. Volgens een woordvoerder heeft het incident bij El Tiempo helemaal niet plaatsgevonden. ‘De hóófden ontbreken? Tja, dan kan de dood dus niet officieel worden vastgesteld.’ Hoofdschuddend: ‘Daar gaan wij niet aan beginnen, meneertje.’

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Paus

De kerk in Mataquintos waar kardinaal Caramel de zondagsmis leidt

Rondom de tafel werpen twintig paar ogen een gespannen blik op kardinaal Angelino Armando Caramel. Deze tuurt, zweet, geeft een tikje tegen zijn baret, en draait dan met een machtige zwaai zijn rechterarm. Gelach, applaus. ‘Sí!’ Caramel balt zijn vuist van plezier: wéér gooit het hoofd van de rooms-katholieke kerk van Managuay elf bij de eerste worp, waarmee hij zijn inzet verdubbelt. Een medewerker van het illegale casino fluistert: ‘Craps is zijn favoriete dobbelspel. Hij komt hier direct na de zondagsmis.’

Voor het eerst heeft de wereld een paus uit Zuid-Amerika, maar het is de Argentijn Bergoglio geworden, oftewel Franciscus I. Wie zei dat kardinaal Caramel hoge ogen gooide, had het eerder over zijn gokverslaving: de Managuayaan was nooit een kanshebber en mocht zelfs niet naar het conclaaf komen. Voor Rome is Managuay een schandvlek die, zelfs na eeuwenlang boenen, maar niet van de toga gepoetst raakt. Het beleid: zo chic mogelijk negeren.

Maar dat is lastig. Van oudsher rijgt de Managuayaanse geestelijkheid de schandalen aaneen. Caramels voorganger, kardinaal Esposo, kreeg constant het verwijt dat hij zou baden in buitensporige weelde. Dat maakte hem zo woedend, dat hij geregeld zijn midweek shoppen in Madrid afzegde om het tegen te spreken. Beschuldigingen van seksueel misbruik pareerde Esposo evenmin handig. Lang bleef hij ontkennen dat zijn ondergeschikten homoseksuele affaires hadden met jonge jongens, want ‘onze priesters zijn échte mannen.’ Geen wonder dat de vorige paus hem ontsloeg. Diens keuze voor Caramel bleek echter ook geen gelukkige. Zijn bijnaam: ‘de hete tabberd’.

Kardinaal Caramel is klaar met spelen. Uitpuffend neemt hij plaats aan de bar en bestelt een verfrissing. ‘Whisky doble, on the rocks.’ Hij buigt zijn hoofd voor het gebed, alle omstanders bidden mee. Als we weer opkijken, kijken we in het grijnzende gezicht van Caramel. Hij heeft zijn borrel al op.

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Geplaatst op

Lekker: gelatinetoetjes!

Gelatinetoetjes zijn in Managuay zeer geliefd. Al was het maar omdat Managuayaanse gelatine zoveel dierlijke resten bevat, dat je de toetjes gemakkelijk ondersteboven kunt bewaren. De straatverkoper van de toetjes op de foto heeft zich bij de bereiding laten inspireren door de kleuren van de Managuayaanse vlag. Jammer: daar komt geen roze, bruin of oranje in voor.

Foto: Lota del Horno

Geplaatst op

Sexy Carnavalista van de Dag: Nadya

De Sexy Carnavalista van maandag is Nadya (16), een scholiere uit Roipoipú-Noord. ‘Deze optocht is voor mijn familie het hoogtepunt van carnaval,’ vertelt Nadya. ‘Mijn moeder, mijn tantes en mijn nichten hebben maandenlang gewerkt aan onze kostuums. Waarom ik de hele tijd zo ronddraai? Dat stomme jurkje hangt steeds voor mijn onderbroek.’

Geplaatst op

Neelie Kroes naar Managuay?


MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay zet alles op alles om Neelie Kroes te interesseren voor een hoge politieke functie in het Zuid-Amerikaanse land. Dat heeft een regeringswoordvoerder toegegeven. ‘Een kerel als Kroes is het waard om voor te strijden.’

Kroes zou haar toekomstige EU-baan als eurocommissaris ICT en Telecom te min vinden en op zoek zijn naar iets anders, zo is de de verwachting. ‘Televisiefrequenties zoeken en 112 bellen, dat kan elke mongool,’ aldus de regeringsvoorlichter. ‘Sterker nog, hier in Managuay worden daaraan gerelateerde functies aan niemand anders doorverkocht dan aan geestelijk gehandicapte familieleden van hoge officieren.’ De woordvoerder, die consequent aan Kroes refereerde met ‘hij’, liet tevens doorschemeren dat de hoogste politieke echelons in Mataquintos gecharmeerd zouden zijn van Kroes’ uiterlijk. ‘Hij heeft niet de looks van Tom of van Penélope, maar het blijft een Kroes.’