
HILVERSUM – De NOS heeft gisteravond op het laatste moment afgezien van een liveverbinding met het Boekenbal van Managuay. Reden was de beperkte opkomst bij het Zuid-Amerikaanse equivalent. Beide bezoekers konden zich in de beslissing vinden.
Fyra breidt dienstregeling uit
![]() |
| De Fyra |
MATAQUINTOS – De Fyra gaat op meer trajecten rijden. De succesvolle hogesnelheidslijn vertoonde vrijdag bij een onderzoek zo weinig mankementen, dat de exploitant heeft besloten tot uitbreiding.
De Fyra, een Zuid-Amerikaanse paard-en-wagen-lijndienst tussen Mataquintos (Managuay) en Santa Cruz (Bolivia), werd afgelopen week getest door een team van Belgische ingenieurs. Ze waren lovend. Koetsier José: ‘Ze vonden maar tien fouten: een verroeste as, loszittende platen uit de bodem, dat soort dingen. Gelukkig hebben we geen deuren, anders hadden die ook nog scheef gehangen, haha!’ Met tien mankementen voldoet de Fyra ruimschoots aan de eisen van de Managuayaanse Openbaarvervoerwet: het maximum is 2019.
De eigenaar van de Fyra is nu van plan om de lijn door te trekken naar San Luís in Zuid-Managuay. Volgens koetsier José is de Fyra het bewijs dat vervoer uit de zestiende eeuw prima meekan in de eenentwintigste. ‘Het hoeft allemaal niet zo modern,’ aldus José. ‘Een ding dat rijdt, daar gaat het om.’
Toerisme: De Duitse wijk in San Luís
Immigranten hebben Managuay gemaakt tot wat het nu is: een corrupte, achtergebleven dictatuur waarvan niemand weet waar het precies ligt. Toch hebben sommige groepen nieuwkomers voor toeristische trekpleisters gezorgd – zoals de Duitse wijk in San Luís (foto). Nog in de tweede helft van de vorige eeuw vond een grote immigratiegolf plaats uit de Duitstalige landen. Die liet zijn sporen na in het straatbeeld, maar ook op economisch vlak: geen administratiekantoor, apotheek of modeltreinwinkel in Managuay of er is wel een Bormann, Hess of Von Ribbentrop bij betrokken.
Foto: Maria Luísa Corazón del Ángel
‘Finale Copa: Uruguay–Paraguay–Managuay’
![]() |
| De beslissende penalty van de Paraguayaan Verón |
MATAQUINTOS – De Managuayaanse voetbalbond komt vandaag met een voorstel om de finale van de Copa América niet door twee, maar door drie landen te laten spelen.
Bondsvoorzitter Armando Lutz Cachinga noemt een finale Uruguay–Paraguay–Managuay ‘een interessant idee, waar [de Zuid-Amerikaanse voetbalbond] Conmebol serieus naar zou moeten kijken.’ Cachinga vreest echter voor ‘starheid’. Hiermee doelt hij vermoedelijk op het feit dat Uruguay en Paraguay zich daadwerkelijk hebben geplaatst voor de finale van de Copa América aanstaande zondag in Buenos Aires, terwijl Managuay wegens geweldsincidenten niet eens mocht deelnemen aan het toernooi.
Cachinga ziet de nadelen van het voorstel – ‘met 33 spelers wordt het natuurlijk wat drukker op het veld’ – maar benadrukt dat de stadions vol zullen stromen. ‘En als de politie van Buenos Aires de Managuayaanse supporters goed fouilleert, hebben ze na afloop genoeg handwapens en bazooka’s om alle sloppenwijken van de stad een jaar lang koest te houden.’
Proces tegen ‘Bolivianenhater’ gaat door

MATAQUINTOS – Het proces tegen parlementariër Paco Tornado, leider van de Partij voor Paco (PPP), kan gewoon doorgaan. Tornado wordt verdacht van groepsbelediging en het aanzetten tot haat en discriminatie van Bolivianen.
Bevrijdingsdag: voor het laatst in 2006
Vandaag is het in Nederland, zoals elk jaar, Bevrijdingsdag. In Managuay werd voor het laatst Bevrijdingsdag gevierd in 2006, toen een bloedige staatsgreep een einde maakte aan het totalitaire, linkse regime. De festiviteiten waren echter van korte duur, want het nieuwe, rechtse bewind van generaal Jamón stelde als eerste maatregel een avondklok in en vanaf half tien ’s avonds gold weer die oude vertrouwde staatsvorm: de dictatuur.
ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De Varkenssnuitskunks
![]() |
| De Patagonische varkenssnuitskunk |
Luid wiekend zweeft de helikopter boven de Araná. De maan glinstert in het wateroppervlak. Vijf tot de tanden toe bewapende mannen springen op de oever – ‘Ándale! Ándale!’ – en jagen door de wirwar van straten en steegjes in de hoofdstad. Bij Enrique’s Enchilada’s houdt de eenheid halt. De voorste man kijkt om, zet dan zijn rechterlaars met kracht tegen de deur. Krak!
Zoals de Verenigde Staten de Navy SEALs hebben, beschikt ook de militaire junta van Managuay over haar eigen elitetroepen. Deze fuerza de operaciones especiales werd in 1962 opgericht door de toenmalige dictator van het land, generaal Fabio Flabendas, en heet Los Zorrinos, oftewel: de Varkenssnuitskunks. De naam werd bedacht door Flabendas’ ondergeschikten. Niet om de vasthoudendheid te eren waarmee dit Amerikaanse roofdiertje naar voedsel wroet, maar vanwege de scherpe geur die zijn anale klieren produceren – Flabendas leed aan ernstige winderigheid.
De opleiding tot Varkenssnuitskunk is keihard: zestig procent van de deelnemende militairen haakt voortijdig af. Degenen die de eindstreep halen, worden gedrild in typisch Managuayaanse vechttechnieken als met-zijn-twaalven-een-passant-beknuppelen, de-vijand-onder-tafel-drinken en met-een-tank-op-een-sloppenwijk-inrijden. In beginsel opereren de Varkenssnuitskunks in kleine, flexibele groepen die snel op een terroristische dreiging kunnen reageren. Vaker echter zijn ze dronken. Hun erelijst is indrukwekkend: de Skunks waren actief in voormalig Joegoslavië, Colombia en de F-side van Feyenoord, en volgens experts is zelfs de onverhoopte democratisering van Zuid-Amerika hun fout geweest. Maar daarover wordt nog gebakkeleid.
Enrique wijkt verschrikt achteruit. ‘Iedereen op de grond! Nu!’ Terwijl de overige vier hem rugdekking geven, snelt de voorste Varkenssnuitskunk naar de toonbank en grist een dampend dienblad weg. Tegen de uitbater: ‘O wee, als deze enchilada’s lauw zijn.’ Dan stormt de troep weer naar buiten. Als ze bijna de hoek om zijn, horen we één van hen zeggen: ‘Ik dacht dat de minister taco’s had besteld?’
Roger Abrahams
Nobelprijs weer niet naar Managuay
![]() |
| Sergio Sánchez Hammarskjold |
PERFIDO – En weer gaat de Nobelprijs voor de Literatuur niet naar Sergio Sánchez Hammarskjold. ‘Mario Vargas Llosa? Een armoedige prutser.’
Door Jens Mikkelsen
Het is een bittere pil voor Sergio Sánchez Hammarskjold. Gaat de Nobelprijs eindelijk weer eens naar de Spaanstalige wereld, krijgt Mario Vargas Llosa hem, de grootmeester uit Peru. En dat terwijl Sánchez Hammarskjold elk jaar weer genoemd wordt. Toegegeven: alleen door hemzelf.
Teleurgesteld?
‘Het gaat elk jaar zo. Die Zweden lezen alleen fantasieverhalen. Alles wat anders is, is verkeerd.’
Sánchez Hammarskjold gaat er prat op nog nooit een heuse roman te hebben geproduceerd. In Managuay, waar de helft van de bevolking niet kan lezen, en de andere helft daar gewoon geen zin in heeft, moet een auteur zich toeleggen op praktische teksten. Sánchez Hammarskjold schrijft handleidingen, snackbarmenu’s en productinformatie. Zijn Ingrediënten & Voedingswaarde per 100 ml van de literflessen Pipo Papajapap geldt als een klassieker in het genre.
Waarom wordt u steeds gepasseerd?
‘Ze willen dat je dingen verzint. Het mag geen praktisch nut hebben. Ik heb net een klus voor het leger afgerond. Inventarisatie van lijken na de opstand van San Fernando, 3 maart 2010, A t/m M is een prachtwerkje geworden. Maar denkt u dat ze dat in Stockholm gaan lezen? Als je, zoals Vargas Llosa, dingen uit je duim zuigt, dan ben je toch een armoedige prutser?’
Is uw werk wel te vergelijken met dat van hem?
‘Maar natuurlijk. Ze prijzen Vargas Llosa “voor de manier waarop hij machtsstructuren in kaart brengt en voor zijn scherpzinnige beelden van het verzet, de opstandigheid en de nederlaag van het individu.” Dan hebben ze mijn bewegwijzering van martelcentrum Horror Máximo in La Libertina nog niet gelezen.’
Hopelijk heeft u volgend jaar meer geluk. Wat schrijft u nu?
‘Ik ben bezig met het telefoonboek van Managuay. Mag ik uw mobiele nummer noteren?’
Paviljoen Expo slecht bezocht
De bouw van het Managuayaanse paviljoen, gelegen op slechts enkele tientallen meters van het Nederlandse (foto), loopt al maanden vertraging op. Aanvankelijk zou de glorieuze militaire geschiedenis van het Zuid-Amerikaanse land worden uitgebeeld in 24-karaats goud, maar dit plan is later bijgesteld tot het nabouwen van een tequilabar. Op dit moment vertoont het paviljoen echter nog de aanblik van een modderveld. ‘Misschien wel zo toepasselijk,’ aldus de Chinese woordvoerder.
Er zou wel een delegatie uit Managuay zijn gearriveerd vorige week, maar die was op het vliegveld al niet meer te traceren. Delegatieleider is Franco Jamón, beheerder van het Managuayaanse Expobudget van 2,7 miljoen euro en tevens een neef van staatshoofd generaal Jamón. In Managuay worden geen vragen gesteld.








