Berichten

Geplaatst op

Vakantieboekspel: De eerste winnaar!

Hij is er!

De eerste winnaar van het grote Managuay-Vakantieboekspel is Bart Pouls. Bart, je krijgt een gratis exemplaar van Het Grote Managuay Vakantie-Doeboek. Gefeliciteerd! Het verschijnt pas in 2013, maar je kunt ons erop vastpinnen. Mail je ons je adres? Dan sturen we je alvast een aardigheidje toe.

Bart zette in het beroemde gedicht De chichi-tor van de Managuayaanse poëet Jesús Tánqui-Tánqui (1871–1887) de woorden op de juiste plek. De oplossing was natuurlijk de volgende:

De chichi-tor
Dit is het verhaal van een torretje klein
Dat zo smartelijk lijdt aan een kwaal
Vanaf zijn geboorte ruikt hij naar gazpacho
Een eigenschap catostrofaal
Een kevertjesmeisje schonk hem ooit een lach
En de chichi-tor vond haar het zoetst
Maar toen zij gazpacho rook, schrok zij en kreet:
‘Heb jij soms niet je tanden gepoetst?!’

Begin juni verschijnt er weer een Vakantieboekspel op deze site. 
Geplaatst op

‘Johan Friso had lawine kunnen ontwijken’

Een lawine

MATAQUINTOS – Prins Johan Friso had de lawine die hem vrijdag in Oostenrijk verraste, kunnen ontwijken. Dat stelt lawine-expert José Luís Acosta van de Universiteit van Mataquintos.

Door Jens Mikkelsen

Mijnheer Acosta, om meteen met de deur in huis te vallen: hoe had de prins aan zijn lawine kunnen ontkomen?
Kort gezegd – en dan bouw ik voort op zes maanden lawine-onderzoek in het Andes-gebergte – had hij er met een katachtige beweging overheen kunnen springen en aan de zijkant kunnen gaan staan.

Maar duizenden kilo’s sneeuw hebben zich met een snelheid van minstens honderd kilometer per uur bovenop hem gestort.
Inderdaad, een schoolvoorbeeld van Lawinesituatie 1. Wij onderscheiden in onze benadering van lawines twee situaties.

Wat is situatie 2?
Situatie 2 is ‘geen lawine’.

Oké, laten we uitgaan van situatie 1. Het is in de praktijk toch onmogelijk dat iemand – een skiër, nota bene – met een simpele sprong zo’n lawine ontwijkt?
Hoort u eens, ik heb het zelf ook niet bedacht. Een van onze proefpersonen heeft, vlak voor zijn lawine-experiment, de verwachting uitgesproken dat hij dat kon.

Hoe dacht hij daarover ná zijn lawine-experiment?
Geen idee, we hebben hem nog niet onder de sneeuw vandaan kunnen bevrijden.

Over wat voor soort onderzoek hebben we het eigenlijk?
Gewoon, kwantitatief onderzoek.

En dat houdt in?
(zucht) Dertig lawine-experimenten gedurende zes maanden, waarbij we elke keer vijftig indianen met een vuvuzela de bergen insturen. En dan maar tellen hoeveel er weer levend terugkomen. Het is een door de regering gefinancierd onderzoek, hoor.

U heeft nu de gratis publiciteit die u wilde. Wat volgt?
Mag ik nu óók in het Achtuurjournaal?

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Mijnbouw

Mijnbouw in Managuay

Manuel Peminto de Flor werpt een rotje de mijnschacht in. ‘Laat je zien!’ Na een knal verschijnt een bestoft koppetje in de lichtbundel van zijn zaklamp. ‘Octavo!’ roept de mijnbouwdirecteur lachend. ‘Dit is mijn zoon, een van de beste gruisrapers van de schacht. Zeven jaar oud, maar een zoon van zijn vader!’

Terwijl Nederlandse topmannen worstelen met het combineren van werk en privé, komt de oplossing uit Latijns-Amerika. ManaMinas, het staatsmijnbedrijf van Managuay, wil ver gaan om haar medewerkers tegemoet te komen. Toen Peminto de Flor klaagde dat hij zijn kinderen te weinig zag, werd hij ontboden op het ministerie van Economie en Mosterdgas. Aanvankelijk voor gedwongen elektroshocktherapie, maar al snel volgde een aanbod: of hij zijn gezin niet – kosteloos – mee wilde nemen op de werkvloer? Nu werken zonen Octavo (7), Juan Rafael (6), Silvio (5) en José (3) in de mijn. Echtgenote Mercedes (42) en dochter Daniela (8) doen de toiletten. Peminto de Flor: ‘Zelf zit ik natuurlijk gewoon op kantoor, maar toch: het idee dat ze vlakbij zijn, stelt me ontzettend gerust.’

Een nadeel is er ook: mijnbouw in Zuid-Amerika kan levensgevaarlijk zijn. Iedereen herinnert zich de oefening in Minas de Chuco in 2010, die aan de buitenwereld moest tonen dat Managuay grote mijnongelukken kan voorkomen. Een ereloge vol militaire kopstukken moest toekijken hoe 237 reddingswerkers in een mijnschacht afdaalden, waarna de liftkabel brak en de schacht het onder luid geraas begaf. Met de militairen gaat het inmiddels weer goed.

‘Onze mijn is een veilige mijn,’ bezweert Peminto de Flor. Op dat moment stort met een hevig gekraak het bovenste deel van de mijnschacht in. De directeur trekt bleek weg. ‘Is Silvio nog beneden?’ vraagt hij. ‘Ja,’ antwoordt Octavo. Peminto de Flor zucht diep. Hij snikt. ‘Zo’n goedkope kracht krijgen we niet snel meer terug.’

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Gezondheidszorg

Correspondent Jens Mikkelsen maakte al reportages voor video, en nu is radio aan de beurt: een verslag vanuit het Buena Esperanza-ziekenhuis in Mataquintos, Managuay. Met de VVD-commotie over de inkomensafhankelijke zorgpremie in het achterhoofd loopt Jens mee met dokter Nelson Maldonado en praat met hem over het Managuayaanse zorgstelsel. Dat blijkt niet inkomens-, maar statusafhankelijk te zijn.
Kom er maar in, Jens!

Zie ook:
Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Lentekriebels (video)
Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Recycling (video)

Geplaatst op

REISGIDS 2013: Eten bij Zé

Eigenaar Zé (r) en een collega tonen hun grill

Met trots presenteert Persbureau Managuay de nieuwe zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay, verzameld door ons correspondententeam ter plaatse.

Wat? Eten
Waar? Zé, La Libertina
Prijs: $
Een simpel, volks steakhouse, maar met het beste gegrilde vlees van de stad. Eigenaar Zé gooit alles op de barbecue: vis, gevogelte, varken, rund, en incidenteel zelfs een lastige klant. Als u gekrijs hoort in de keuken, draaien ze hem juist om.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek

Geplaatst op

Natuur: Dieren in de jungle

De jaarwisseling wordt ook in Managuay uitbundig gevierd met vuurwerk. Hoewel je zou verwachten dat in de dichtbegroeide jungle een vuurwerkverbod bestaat, is niets minder waar dan dat. Deze toekan verloor zijn staart aan een voetzoeker.

Geplaatst op

Rallynieuws: Foto consul roept vragen op

DAKHLA – Een foto die vrijdag werd vrijgegeven door de nieuwe honorair consul van Managuay roept vragen op over het welslagen van zijn speciale missie in Afrika.

Op de foto (zie boven) is te zien hoe de auto van de consul, Roger van Bergen, op nogal ondynamische wijze langs de kant van de weg staat met de motorkap open. De foto is genomen ten zuiden van Dakhla in Zuid-Marokko. Van Bergen, die momenteel de rally Amsterdam-Dakar rijdt en de opdracht heeft om in naam van Managuay kuststrook en goederen in Afrika te claimen, roept hiermee vragen op bij zijn superieuren in Zuid-Amerika.

Een hooggeplaatste militair, die anoniem wil blijven, reageert vanuit Mataquintos als volgt: ‘Waarom zit onze bumpersticker onder het stof? Waarom zit hij op het portier? Hebben we hier 2.500.000 peso voor betaald? Waar blijven de resultaten en rapportages van Van Bergen?’

Met Marokko gaat het verder goed.

Lees hier meer over de rallyploeg van de consul

Geplaatst op

Lijsttrekkersdebat: iedereen prijst de generaal

Het hoofdkwartier van Mercosur in Montevideo, Uruguay

LA LIBERTINA – Bij het eerste grote lijsttrekkersdebat in Managuay werd donderdag veel geruzied, maar over één ding was men het eens: generaal Jamón is de onbetwiste leider.

Het verschil zat hem vooral in de formulering. De Liberale voorman Marco Ruteño prees Jamón voor een publiek van studenten in La Libertina aan als een ‘kampioen van de vrijheid’. Niemand maakt zich zo sterk voor de vrijheden van de staat als hij, stelde Ruteño, ‘zoals het recht op intimidatie en het recht op eenzaam opsluiten zonder vorm van proces.’

Ruteño’s grootste tegenstrever, Emilio Romero van de Ultrasocialistische Partij, prees het staatshoofd juist omdat hij de eigenheid van de lagere klassen beschermt. ‘Hij houdt ze zoals ze zijn: arm en dom.’ Paco Tornado van de extreem-rechtse PPP richt zijn pijlen sinds enkele maanden niet meer op Boliviaanse immigranten, maar op het Zuid-Amerikaanse samenwerkingsverband Mercosur. ‘Een briljant strateeg als generaal Jamón snapt dat we zo snel mogelijk uit dat zootje moeten stappen,’ schreeuwde hij, ‘ook al zitten we er nog niet in.’

De campagne in Managuay duurt dit jaar met drie weken erg kort. Volgens critici is dat geen probleem, aangezien het volk toch geen stemrecht heeft en generaal Jamon nu al weet welke stromannen hij een plek in het parlement zal toewijzen. De parlementsbenoemingen in Managuay vinden plaats op woensdag 12 september.

Geplaatst op

Recept: Maandagtaart

De Managuayaanse maandagtaart, ook wel braakseltaart (torta vómito) geheten, is een typische lokale hap voor na het weekend. Het recept is simpel:

Word op zaterdag en zondag zo ziek van de rum/tequila/ gefermenteerde lamamelk, dat u de daaropvolgende braakneigingen, tijdens een wanhopige sprint naar het toilet, niet kunt onderdrukken en naar een tulband (of een willekeurige andere cakevorm – foto) grijpt. Bestrooi met kaas en zet het een uurtje in de oven op 220 graden.
Zo legt u meteen een goede bodem voor het comazuipen van vanavond.

Que aproveche!

Geplaatst op

REISGIDS 2013 (5): San Luís

Cowboyhoeden geven San Luís net dat beetje extra

Wat? Rondkijken
Waar? San Luís
Prijs? –
De hoofdstad van de regio Pampa is San Luís (320.000 inwoners), een pittoresk oord waar je over zandwegen slentert, zomaar door een postkoets kunt worden overreden en in een willekeurig steegje op een echt pistoolduel kunt stuiten. Nu geldt overal in Managuay dat je er over zandwegen slentert, zomaar door een postkoets kunt worden overreden en in een willekeurig steegje op een echt pistoolduel kunt stuiten, maar in San Luís draagt iedereen er een cowboyhoed bij. En dat geeft toch extra cachet.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.