Mediamagnaat krijgt warm onthaal in parlement

Rogelio Mormoni

MATAQUINTOS – Als een rockster werd mediamagnaat Rogelio Mormoni (80) gisteren onthaald in het Managuayaaanse parlement. De politici wilden alle afluistertrucs weten van ‘De Man met het Gouden Oor’.

Door Jens Mikkelsen

Mormoni had slechts een half uur – de ministers van Onderwijs en Industrie zouden hem die middag een voetmassage geven – maar dat mocht de pret niet drukken. De parlementariërs vuurden vragen op hem af (‘Heeft u mijn voicemail ook afgeluisterd? Kom ik nu in de krant?’) en schoten foto’s als ware paparazzi. Eén parlementariër had zelfs een schuimtaart voor hem gebakken.

De roem van Mormoni is geëxplodeerd sinds enkele weken geleden aan het licht kwam dat zijn journalisten op grote schaal politici, hoge ambtenaren en gewone Managuayanen hebben afgeluisterd. Afluisteren is niks nieuws in de bananendictatuur en Mormoni’s mediabedrijf onderhoudt bovendien nauwe banden met de militaire junta, maar dat hij de slachtoffers openlijk chanteert – en niet in het geniep – wordt enorm gewaardeerd.

Volgens een recente peiling onder jongeren is afluisterjournalist nu een van de populairste beroepen, naast voetbalmakelaar en luxehoer.

BREKEND: Rebellen bereiden aanval voor

De jungle van Noord-Managuay

LA LIBERTINA – Het lijkt erop dat de maoïstische rebellen van Managuay zich opmaken voor een grote en langdurige militaire campagne. Een recordaantal pizzakoeriers spoedde zich zondagavond naar hun basis in de jungle.

De grote aanvoer van voedsel duidt erop dat de rebellen van De Oplichtende Pad zich nog één keer voleten voor de strijd. Pizzabazen uit junglestad La Libertina maken zich echter druk om een andere reden: de scooters van hun koeriers zijn zij vrijwel zeker kwijt. ‘Zo gaat het altijd,’ zegt Rico Montagnietto van pizzeria Roma woest. ‘Bij alle aanvallen sinds 2006 kwamen mijn koeriers lopend terug uit de jungle, huilend. Even later reden de rebellen schietend de stad binnen – op onze scooters.’ Luís Navarro van Thais restaurant Siam is desalniettemin opgewekt: ‘Wij gebruiken alleen tuktuks. Ons bellen ze nóóit.’

Politiek analisten wijzen erop dat een aanstaande aanval wel eens hét offensief kon zijn om De Oplichtende Pad in Mataquintos aan de macht te brengen. Al decennialang maakt in Managuay elke zeven jaar een militaire dictatuur plaats voor een maoïstische en vice versa. De huidige regering van generaal Jamón is sinds 2006 aan de macht. Al regelmatig hebben de rebellen laten weten dat zij het hoog tijd vinden dat de officieren het veld ruimen en hun plek innemen in de ‘wisselbasis’ in de jungle van Noord-Managuay. Zoals rebellenleider Fernando Sapo een week geleden zei: ‘Toen ik in dit kamp kwam, nam ik Jamóns bed in. Nu is het tijd dat hij terugkomt. En ik verklap niet welke zelfgemaakte verrassing ik onder de dekens zal achterlaten!’

UPDATE: Volgens de laatste berichten zijn er maandagochtend (Nederlandse tijd) schoten gehoord in de voorsteden van La Libertina. In sommige sloppenwijken op de route van de jungle naar het historische centrum zijn lege pizzadozen aangtroffen.

Bovenstaande ontwikkelingen zullen nauwgezet in de gaten worden gehouden door de redactie van Persbureau Managuay. Indien nodig zullen wij extra correspondenten afvaardigen om ter plekke verslag te doen. Wij houden u op de hoogte.

Fyra brengt Managuayaanse vlag naar Utrecht

Koetsier José van de Fyra pikte onderweg nog een paar lifters op

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay maakt eindelijk werk van haar aanstaande boekpresentatie in Utrecht. Vanuit hoofdstad Mataquintos vertrok woensdag de Fyra met als lading de nationale vlag.

De Fyra is een internationale paard-en-wagen-lijndienst die Mataquintos verbindt met Santa Cruz in Bolivia. Vanuit daar zal de vlag naar de haven van Rio de Janeiro worden gebracht en koers zetten naar Nederland. Daar, in Utrecht, vindt op vrijdag 17 mei de presentatie plaats van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, een werk dat Nederlanders ertoe moet aanzetten om vaker af te reizen naar het geïsoleerde land in Zuid-Amerika. Nu doen zij dat vaak niet, omdat zij bang zijn voor malaria, vulkaanuitbarstingen en door de overheid georganiseerde ontvoeringen. ‘Nonsens,’ aldus luitenant Diego Sánchez Ortega, die als censor de vlag uitzwaaide. ‘In Managuay hebben wij malaria goed onder controle.’

Critici vermoeden dat de Fyra niet alleen de vlag vervoert, maar ook een geheime lading. ‘Kijk maar naar de foto,’ aldus een van hen, die anoniem wil blijven (Enrique Carderoso). ‘De vlag lijkt wel een rechthoekige kubus. Maar dat kan niet. Een vlag is meestal plat.’ Wat de vlag verbergt, durft de anonieme tipgever (Carderoso dus) niet te zeggen. ‘Maar het zou wel eens Miss Managuay kunnen zijn. Ja, nu lach je, maar met een beetje pech is het die uit 1991.’

Anne-Marie ook in Zuid-Amerika de mol

Anne-Marie Jung, de mol in seizoen 2012 van Wie is de mol?

HILVERSUM – Actrice Anne-Marie Jung, die gisteren onthulde de mol te zijn in het tv-programma Wie is de mol?, gaat dezelfde rol vervullen in de Zuid-Amerikaanse versie.

Dat maakte de Managuayaanse tv-producent Chihuahua TV gisteravond bekend. Managuay.info had een verwarrend gesprek met medewerkster Shirley Sánchez over ¿Quién es el topo?

Mevrouw Sánchez, waarom wilt u zo graag dat Anne-Marie Jung ook in uw versie de mol is?
Zij heeft laten zien dat zij dat heel goed aankan. Die vertragingstactieken van haar, fantastisch!

Is de spanning niet weg als nu al bekend is dat zij de mol zal zijn?
Dat hangt van de andere deelnemers af. Hoe reageren zij op haar? We zijn dan ook zeer verheugd dat zij ook meedoen met onze versie.

U bedoelt…
Hadewych Minis, Dio, en de rest.

Betaalt u hen ook om deel te nemen? Dat moet een behoorlijke cent hebben gekost.
Laat ik het zo zeggen: de directeur van ons tv-productiebedrijf heeft zijn geld niet verdiend met het dealen van waspoeder.

En waar in Zuid-Amerika gaan de opnames plaatsvinden? Patagonië? De Galápagos-eilanden?
Daar hebben we over nagedacht, maar uiteindelijk is het toch IJsland en Spanje geworden.

U wilt gaan filmen op dezelfde plek waar de Nederlandse ploeg gefilmd heeft?
Nou, filmen… Als de Nederlanders daar al gezeten hebben, waarom zouden wij dan hun opnames niet gebruiken, hè? Dan zouden we een dief zijn van onze eigen portemonnee.

Dus… uw Zuid-Amerikaanse versie van Wie is de mol? bevat de volledige Nederlandse cast, is op dezelfde plek gefilmd en bestaat uit precies dezelfde opnames. Kortom: u heeft seizoen 2012 van de AVRO aangekocht.
In feite wel, ja.

U geeft dus weer, zoals altijd, voor dit programma een schijntje uit. Afgezien van de ondertiteling.
Ondertiteling, ha! Nee hoor, we gaan gewoon dubben. 80% van de Managuayanen is toch analfabeet.

Managuayaanse Pussy Riot vrijgesproken

De Russische band Pussy Riot werd onlangs
veroordeeld tot twee jaar strafkamp

MATAQUINTOS – De band Caos Miau-Miau, ook wel de ‘Managuayaanse Pussy Riot’ genoemd, is maandag vrijgesproken van alle beschuldigingen.

De vrijspraak komt als een grote verrassing. Caos Miau-Miau was verwikkeld in een politiek proces, omdat de leden gelden als critici van de militaire junta. Niemand had verwacht dat zij daadwerkelijk tot honderd miljoen jaar strafkamp zouden worden veroordeeld, zoals de openbaar aanklager had geëist, maar toch zeker wel tot een paar maanden detentie. De regering-Jamón is dan ook woest en noemt de rechter een ‘idioot’. De vereniging Stop Analfabetisme Nu, waar de rechter in een leesklasje zit, noemt hem juist ‘een dappere leerling voor wie al die juridische teksten best lastig zijn.’

Caos Miau-Miau zat vast sinds april van dit jaar. Toen woonde voorman Miguel de la Planta een mis bij in de Sint-Lazaruskathedraal in Mataquintos, waar hij – volgens de pastoor – bij het halen van de hostie ‘opzettelijk hard en melodieus’ zou hebben gekucht. De katholieke kerk deed daarop aangifte. Officieel luidden de aanklachten tegen Caos Miau-Miau: ‘het verstoren van een godsdienstig ritueel, het zingen van satanische liederen en het aanzetten tot haat en massamoord op duizenden onschuldige negerkindertjes.’

Why Obamacare Needs a Dose of South America

Patiently waiting sick people in Mataquintos, Managuay

By Hunter B. Knob

At first glance, you would say there is nothing the United States could learn from a South American banana republic like Managuay.
Income equality in the military dictatorship, according to data collected by the United Nations Development Programme, is comparable to that in Third World countries like Cambodia and Uganda. Education, or the lack of it, leads to an outrageously high number of school dropouts and teen pregnancies. The military junta, headed by general Jamón, in 2010 spent more money on golden shoulder pads for their army uniforms than on infrastructure. I hear you think: that’s just like the US, what’s there to learn?

Not so fast.

Surprisingly, when it comes to health care the Managuay generals have made more decisions in line with the ideas of the Founding Fathers than the current regime in Washington. They’re all about that one principle that the Obama administration seems to deem just a little bit less important than others: freedom.

Take Obamacare’s much-criticised individual mandate. In Managuay’s parliament, proposing a law that requires every citizen to purchase health insurance would mean political suicide. Admittedly, it would mean actual suicide, since the military junta prefers its members of parliament to play cards instead of interfering in the business of government – but still.

Administrative obligations are looked down upon by most Managuayans, be it government officals or factory workers. Naturally, the main reason is the country’s widespread illiteracy – 80% – but there’s also an ideological component. Government shouldn’t do what the people are perfectly capable of doing. Moreover, health care is regarded as something between doctors and patients. The central government chips in and makes sure every important treatment is available to most, but the rest is left to the free market.

On paper, it works out like this: if you’re ill, you go to a doctor.
The doctor cures you, and you pay. Plain and simple. Of course, reality may be different sometimes – you go to a doctor, but he has no time, or you go to a doctor and he won’t cure you before he’s slept with your wife, or he tries to cure you but hits an artery in the process, forcing you to take a horse carriage for an emergency treatment in a hospital three hours away – but that’s reality and you can fix that.

What it boils down to is the fact that Managuayans have the freedom to live and the freedom to suffer horrible pains. In four words: freedom at its purest.
That is the ideological blueprint. Isn’t it ironic that in the so-called land of the free the administration holds a completely different ideology?

Let’s now wait and see how many Supreme Court justices have been on vacation to Managuay – or still need to go.

Weer verkeerd straatnaambord in Utrecht

De Managuaydreef in het Utrechtse Overvecht

De gemeente Utrecht heeft een reputatie hoog te houden op het gebied van verkeerd gespelde straatnamen. Nadat ze eerder borden met het opschrift ‘Nieuwe Krommegracht’, ‘Bredenvurg’ en ‘Atnon Geseinkstrat’ plaatste, ontdekten wij afgelopen weekend deze aanwijzing (zie foto) in de wijk Overvecht. Het valt te prijzen dat Utrecht een straat wil vernoemen naar Managuay – de sympathiekste militaire dictatuur van Zuid-Amerika, tenslotte – maar doe het dan goed.
Een mailtje naar de gemeente leert ons dat de fout niet snel zal worden hersteld. ‘Natuurlijk zouden we het morgen al recht kunnen zetten,’ schrijft een ambtenaar terug. ‘Maar om eerlijk te zijn: het interesseert ons geen peop.’

‘Winter in Nederland is definitief voorbij’

Hoek van Holland, gisteren

AMSTERDAM – Met verwachte temperaturen tussen 32 en zelfs 38 graden is de winter in Nederland vandaag definitief voorbij.

Dat stelt de belangenvereniging voor Managuayaanse vrouwen in Nederland, Sexy Señorita. ‘Toen het gisteren 30 graden werd, dacht ik: nu kan die verwarming wel een tandje lager,’ aldus een opgeluchte voorzitter Vicky Núñez. In het Zuid-Amerikaanse Managuay zijn temperaturen van veertig graden de standaard.

Het warme weer betekent voor de vrouwen in Nederland dat ze vanaf nu hun winterkleding thuis kunnen laten. ‘We hebben ons lang moeten behelpen met korte broeken en normale decolletés,’ zegt Núñez vanuit haar kantoor aan de Oudezijds Achterburgwal in Amsterdam. ‘Maar vandaag kunnen de meiden eindelijk weer in hun ondergoed de straat op.’

Minister geeft minister een knietje

Het slachtoffer, de Boliviaanse minister Catacora, prees voor de wedstrijd nog ‘de verbroedering van twee grootse volkeren’


SANTA CRUZ DE LA SIERRA – De minister van Financiën van Managuay heeft zijn Boliviaanse collega een knietje gegeven. Het incident vond donderdag plaats tijdens een partijtje voetbal.

De regeringen van Managuay en Bolivia hadden op aandringen van Chili toegestemd in een vriendschappelijke wedstrijd om de onderlinge verhoudingen te verbeteren. Dat is niet gelukt. In de 37ste minuut probeerde de Managuayaanse minister van Financiën, generaal Diego Verbuto, de bal wanhopig uit het strafschopgebied weg te werken, maar plaatste hem via een opwippende beweging per ongeluk voor het hoofd van zijn Boliviaanse collega Luís Arce Catacora. Deze sloeg onmiddellijk toe en deed het net bollen met een fenomenale kopbal: 1–0. Verbuto beukte daarop Catacora vol in het kruis, die meteen tegen de grond ging. Toen de generaal daarvoor werd gestraft met een rode kaart, verliet het Managuayaanse regeringsteam het voetbalveld.

De Managuayaanse staatsomroep Managuay Uno zei donderdagavond niets over Verbuto’s rode kaart, maar meldde dat ‘het enige doelpunt van de wedstrijd mogelijk [werd] gemaakt door een onmogelijke voorzet van onze minister van Financiën, zijne excellentie generaal Diego Verbuto.’
Wel plaatste de omroep op zijn website een anderhalf jaar oud filmpje van de president van Bolivia, Evo Morales, die op het voetbalveld een overtreding begaat.

Overgelopen militairen willen Marx spreken

Karl Marx (1818–1883), de grondlegger van het communisme

LA LIBERTINA – Bij de opstandige maoïstische rebellen van Managuay melden zich steeds meer militairen uit het kamp van de regering. Velen eisen op hoge toon te spreken met de baas: Karl Marx.

Door Jens Mikkelsen

Nu de rebellen oprukken naar de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos, arriveren vanuit de veroverde gebieden tientallen overlopers in La Libertina, dat het centrum van het opstandige noorden is geworden. De militairen zijn bereid zich over te geven, maar willen niet onderhandelen met rebellenleider Fernando Sapo, die zij als hun aartsvijand beschouwen. ‘Sapo is de duivel,’ aldus een kolonel, die anoniem wil blijven. ‘Ik zou mijzelf belachelijk maken door met hem te gaan praten. Ik spreek alleen met de filosoof van deze beweging: Karl Marx.’

Een sergeant, die eveneens door het tentenkamp van de maoïsten struint, stelt zich flexibeler op. ‘Ik hoef niet per se met Marx te onderhandelen,’ zegt hij. ‘Het mag ook een andere leider zijn. Zoals dat spleetoog, Mao Zedong.’ Op de opmerking dat Mao in 1976 overleed en Marx al in 1883, barst hij in lachen uit. Ongelovig: ‘Qué? Allemaal dood? Wat hebben ze van die communisten dan te vreten gekregen hier?’