Berichten

Geplaatst op

De snoepjes van Sint-Cerberus

Met het feest van Sint-Cerberus in aantocht mogen Managuayaanse kinderen weer genieten van de zogenoemde cagarrutas: kleurige snoepballetjes, gevuld met lekkers. En niet alleen de kinderen – elke beroepsgroep in Managuay heeft zijn eigen favoriet. Boeren kauwen op cagarrutas met papaja, in het straatmuzikantencircuit bevat de lekkernij sigarettenstompjes en in de showbizzwereld cocaïne.
Sint-Cerberus zelf maakt het niet uit wat er in de balletjes zit; als ze maar hard genoeg zijn om de kleintjes er goed mee te raken.

Foto: Lota del Horno

Geplaatst op

‘Elio Di Rupo hoeft geen Nederlands te leren’

Elio Di Rupo, beoogd premier van België

MATAQUINTOS – De beoogd premier van België, Elio Di Rupo, hoeft geen Nederlands te leren. Dat zegt generaal Jamón vandaag in dagblad El Pueblo.

Het staatshoofd van Managuay reageert daarmee op de belofte van Di Rupo om zijn Nederlands te verbeteren. Volgens Jamón moet Di Rupo gewoon Frans spreken. Immers: ‘Wie zal hem niet verstaan als hij Frans spreekt? Een kleine minderheid van boeren.’ In België wonen circa zes miljoen Nederlands sprekende Vlamingen, tegenover vier miljoen Franstaligen.

Ondanks deze belediging zegt Jamón de Vlamingen te ‘respecteren’. ‘Je leven lang kokhalzen en dat een taal noemen, getuigt van een koppigheid die we in onze militaire dictatuur op waarde schatten.’ Hij kan het weten, zegt de generaal, ‘want ik heb ooit nog een tijdje Nederlands gestudeerd.’ Deze laatste opmerking dient echter met een korreltje zout genomen te worden: als alle pretenties van generaal Jamón waar zijn, is hij theoretisch natuurkundige, ontdekker van een remedie tegen prostaatkanker en wereldkampioen Shetland-ponyrijden ineen.

In het kranteninterview vergelijkt Jamón de Belgische taalsituatie met die in Managuay, waar een minderheid van Manca-indianen woont. De generaal zegt ‘eerbied’ voor hen te hebben, al voegt hij daaraan toe: ‘Hun taal klinkt als een lama met diarree. Het is goed dat ze niet meer met zoveel zijn.’ Volgens de wet mag een leraar in Managuay een kind dat in de klas Manca spreekt, uit het raam gooien, ‘ongeacht de verdieping.’

Geplaatst op

Vakantiekiekje: slang eet gekko

Machismo: het zit de Managuayanen in het bloed, zo blijkt maar weer uit deze vakantiefoto die de heer Pien Nedoop uit Amstelveen ons toezond. Zelfs de dieren lijken ermee besmet. Of, zoals meneer Nedoop in zijn begeleidende brief schrijft: ‘De laatste woorden die de gekko hoorde, waren waarschijnlijk: “Wat zit je naar mijn vriendin te kijken, pannenkoek?!”‘
Kostelijk.

Ook een geslaagde vakantie in Managuay gehad? Stuur uw beste kiekjes naar info@managuay.info onder vermelding van ‘Mijn persoonlijke vakantiefoto. Misschien leuk voor op de website?’ en maak kans op een mini-alpacalama van papajasnippers.

Geplaatst op

Vandaag geen nieuws


Helaas kunnen wij vandaag geen nieuws publiceren vanwege een stroomstoring bij onze server in Managuay. De conciërge van Science Parque Mataquintos heeft toegezegd om zijn enchilada’s met kaas voortaan op een andere server op te bakken.

Geplaatst op

Geschiedenis: Yanan Manca

Het hooggelegen westen van Managuay maakte ooit deel uit van het rijk der Manca’s, een mysterieus volk dat het alfabet uitvond, maar bewust weer opzijschoof omdat schrijven ‘voor homo’s’ zou zijn. De ruïnes van de oude hoofdstad, Yanan Manca, zijn te bereiken via een opwindende wandeltocht van zeven dagen door het hooggebergte, die zowel langs zeldzame vogelsoorten als unieke vergezichten leidt.
Helaas is de route tot nader order gesloten vanwege de aanleg van een goederenspoorlijn, een meubelboulevard en, op de plek van de ruïnes, een Manca-themapark. De wereldberoemde Grote Tempel zal echter bereikbaar blijven – althans: volgens de bouwtekeningen (ingang links van de toekomstige hoofdpoort, achter de herentoiletten).

Geplaatst op

Zwarte Piet: Schietschijf voor kinderen

Sinterklaas heet in Managuay Sint-Cerberus en zijn helper is Pedro el Negro. Het zijn kindervrienden in de zin dat ze snoep uitdelen, maar sadistische pestkoppen in de zin dat ze het met een gemiddelde snelheid van 90 km/u richting de schedeltjes mikken. En dan hebben we het over cagarrutas, zuurtjes zo hard als grind.

Wilt u ook een stukje Managuay in uw Sinterklaasfeest? Pak dan die zak met pepernoten, concentreer u op bovenstaande schietschijf en denk dat de roos het hoofd van uw vervelendste neefje is!

Geplaatst op

‘De politiek pakt echt door’

Harold van den Akker van vervoersbedrijf TMI (Transportes Managuayenses Internacionales):
‘Wat mij zo bevalt, is de bereidheid van de politiek om ook echt door te pakken. Toen wij een half jaar geleden in Mataquintos aankwamen om een dochterbedrijf op te zetten, zijn we meteen op het hoogste niveau geholpen. We konden voor 9 miljoen de transportfirma van de zoon van generaal Jamón overnemen, echt een prikkie. Bij de deal bedongen we bovendien 27 trucks, 3 hangars, 39 chauffeurs en 133 dwangarbeiders. Kom daar maar eens om in Nederland.’

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Reisgids Chuco

Verkeer in Chuco

De wind suist langs graftombes van opgesteven lamafecaliën. In de verte doolt een weduwnaar: fles tequila, de blik van een wilde coyote. Uw verslaggever kijkt nog eens in zijn reisgids. ‘Volgens sommigen is de begraafplaats van Chuco een culturele parel en een bestemming voor toeristenbussen uit binnen- en buitenland.’ We krabbelen erbij: ‘Dat is echter niet het geval.’

Westerse reisgidsen negeren Managuay en dus ben je als liefhebber aangewezen op lokale lectuur. Zoals op het boekje Chuco, parel van de Andes. Wij probeerden het uit. ‘Chuco is het kloppend hart van de panfluitindustrie,’ lezen we bij aankomst. Juist, en het Panfluitpaleis is een aanrader. Doen: de grootste panfluit ter wereld bekijken. Niet doen: de workshop neus-, oor- en anusfluiten.

Eten doen we bij – ‘drie keer raden wat de specialiteit van het huis is’ – restaurant El Scroto. Het menu bevat inderdaad dierenscrotums en zelfs een mensenscrotum, over de herkomst waarvan de ober overigens niet in details wil treden, behalve dat hij fluistert over een ‘megadeal’ met het ministerie van Foltering. Wij nemen de salade.

Opfrissen. ‘In Hotel Andes slaap je tussen de bergtoppen,’ schrijft onze gids. Dat klopt, maar een dak was ook prettig geweest: ‘hotel’ Andes blijkt een matig onderhouden grasveld waar toeristen hun slaapzak mogen neerleggen.

Daarna: op naar de Burritobar. Wij verwachtten een eet- en drinktent, maar dat pakt anders uit. Bij binnenkomst moeten we onze jas afgeven en op de grond gaan liggen, waarna we strak in een veelkleurige poncho worden gerold (de ‘burrito’) en naast een luidspreker gelegd waaruit te luide panfluitmuziek knalt.

Vijf uur later, buiten, pakken we met tintelende ledematen de reisgids er weer bij. Er staat: ‘Volgens sommigen is het in Chuco net zo goed stappen als in New York of Londen.’
Wij zeggen: dat is echter niet het geval.
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Gratis hoesje voor afluisterapparaat

De Zapatón

MATAQUINTOS – Het telecombedrijf van het Managuayaanse leger, Audio Armada, gaat gratis hoesjes verstrekken aan de gebruikers van El Zapatón. Dit afluisterapparaat, in de vorm van een schoen, heeft een defect ontvangstsignaal.

El Zapatón is een hit onder geheime diensten van totalitaire staten, zoals Noord-Korea en Tadzjikistan. Als een linkshandige undercoveragent echter de schoen bij zijn oor houdt, is de door hem afgeluisterde persoon nauwelijks te verstaan. Het hoesje, dat over de hak van de schoen past, moet dit probleem verhelpen.
Een Noord-Koreaanse geheim agent die anoniem wil blijven (‘zeg maar Kim’), verklaart: ‘Ik zat gisteren pal achter een subversief element in Pyongyang Central Park, maar dan nog ving mijn schoen slechts een neutraal gesprek op. Voor de zekerheid hebben we die gast laten executeren, maar zo hoort het natuurlijk niet te gaan.’
De directeur van Audio Armada, generaal Estebal de Macanámara, doet de kritiek af als geneuzel. ‘Je moet niet lopen op die schoen, je moet er gewoon mee afluisteren.’
Geplaatst op

Soap onderminister in Haïti duurt voort


PORT-AU-PRINCE – Opnieuw komt onderminister voor Toerisme Francisco Barón in opspraak. In plaats van rampgebied Haïti te verlaten of financiële toezeggingen te doen, maakte hij een wandeling door een door de aardbeving verwoeste sloppenwijk, waar hij bovendien uit een ruïne een spel Mens-erger-je-niet meenam.

Volgens de onderminister ging het om ‘een cultureel uitstapje’. De ontvreemding van een doos Mens-erger-je-niet (Hombre! No te enfada) schaart hij onder ‘recycling’, want ‘wie zo woont, gaat niet rond de tafel zitten om met zijn kinderen een spelletje te doen.’ Een anonieme medewerker van het hotel van Barón meldt dat zijn kinderen het verblijf op het door rampspoed geteisterde Haïti als ‘vet saai’ zouden hebben betiteld.
De soap rond de onderminister, die tijdens zijn vakantie werd overvallen door de aardbeving, maar weigert terug te keren, wordt met de dag groter. Barón stelt dat hij op werkbezoek is. De regering-Jamón heeft nog geen verklaring afgelegd. Wel beginnen zich volgens dissidenten voorzichtig de eerste signalen van nervositeit bij het generaalsregime af te tekenen. Bij een spontane inzamelingsactie voor Haïti, zeldzaam in het straatarme Managuay, zette de lokale overheid zeven tanks in, een ammoniakkanon en mosterdgas.
Mosterdgas is Managuays belangrijkste exportproduct.