Managuay wil dat Brazilië rivieren verlegt

De Amazonerivier in Brazilië, de waterrijkste ter wereld

MATAQUINTOS – Het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, vindt dat Brazilië rivieren zou moeten verleggen zodat ze naar Managuay vloeien. 

‘Op den duur kan dit erg nodig zijn om voor genoeg drinkwater te zorgen in de hele regio’, zei Jamón maandag tijdens een zeven uur durende toespraak bij de grensovergang in Maracatá, waar hem de toegang tot Brazilië werd geweigerd. ‘Voor we het weten hebben de restaurants en cafés in ons land geen kraanwater meer om hun flesjes Perrier en San Pellegrino mee te vullen.’

Jamón riep de Braziliaanse presidente Dilma Roussef op om ‘op zijn minst’ de Amazone richting het zuiden af te buigen. Dat de waterrijkste rivier ter wereld van west naar oost vloeit en er een kanaal van minstens 4000 kilometer nodig zou zijn om Managuay te bereiken, is volgens de dictator een detail. ‘Jullie hebben de wereld de bossa nova gegeven. Hoog tijd om iets terug te doen.’

Managuay weigert Hero Brinkman politiek asiel

Hero Brinkman: asiel geweigerd

DEN HAAG – Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika, heeft Hero Brinkman politiek asiel geweigerd. De ex-PVV’er zou ’te democratisch’ zijn.

Dat maakte de Managuayaanse ambassadeur Roberto ‘Rocky’ Núñez vanochtend bekend. Kort nadat Brinkman dinsdag zijn vertrek uit de PVV had aangekondigd, meldde hij zich bij de ambassade – vergeefs. ‘Wij vinden het ook jammer,’ zegt Núñez. ‘Eerst liep de heer Brinkman keurig aan de leiband, en nu noemt hij het opeens “pervers” dat één man de dienst uitmaakt. U kunt zich de teleurstelling in onze dictatuur wel voorstellen.’

Núñez bekent dat hij zijn superieuren menig lovend bericht over de ex-PVV’er heeft toegezonden. ‘Linkse lezingen saboteren, dronken wegscheuren bij een politiecontrole, een barkeeper aftuigen: dat getuigt natuurlijk van stijl. Dat de heer Brinkman moeite heeft met het wegzetten van zijn glas: oké. Maar met het wegzetten van ménsen?’ Núñez citeert een interview van Brinkman in de Volkskrant. ‘Hoe liefdevol hij terugblikte op het in elkaar beuken van krakers: “Er is niets leukers dan dat.” Dan zeg ik, als oud-doodseskaderman: waarom, Hero, waarom?’

Núñez acht het niet waarschijnlijk dat Managuay Brinkman in de nabije toekomst als staatsburger zal opnemen. ‘Er is teveel gebeurd. Huilie-huilie doen met zinnen als ‘Mijn pogingen om te democratiseren zijn gedwarsboomd’… U zult begrijpen dat zoiets bij ons de rillingen over de rug doet lopen. Nee, wat een mooie carrière als meeloper had kunnen zijn, is één keer om zeep geholpen.’

Vakantieboekspel: de zevende winnaar!

De explosie die Sergio ‘De Neushoornleguaan’ Susa graag had gezien

Wij roepen niemand minder dan… Joost Matthijssen uit tot winnaar van ons Vakantieboekspel! De zevende editie trok een recordaantal deelnemers (dank, Volkskrant-lezers!), maar helaas kunnen we niet iedereen tevreden stellen. Wel zeggen we: ga zo door, en doe begin volgende maand gewoon weer mee.

Dit was de vraag:
Welke maoïstische dictator leidde Managuay in 1961? Het enige juiste antwoord was natuurlijk: Sergio ‘De Neushoornleguaan’ Susa. ‘Dat weet elke burro,’ voegde Joost daar terecht aan toe.

Joost krijgt een gratis exemplaar van het prachtige Grote Managuay-Vakantie-Doeboek – pas ergens mei volgend jaar, maar dat mag de pret niet drukken – en ontvangt in de tussentijd een aardigheidje. En weet u wat: alle andere deelnemers krijgen óók zo’n aardigheidje. Omdat het bijna Sinterklaas is.

De volgende prijsvraag komt begin december. Doe mee, en zeg het voort!

Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Lentekriebels

Correspondent Jens Mikkelsen slaat zijn vleugels uit! Na enkele (mislukte) stages bij Omroep Blerick en RTV Heuvelrug werd hij ontdekt door Managuay.info, en nu stoot Jens door naar de top: de Comedyhuiskamershow in Utrecht. Voortaan elke laatste zondag van de maand in café URock in de Domstad: een live verbinding vanuit Managuay met Jens Mikkelsen, over het thema van de maand. Deze maand: lentekriebels. De interviewer is niet heel goed te verstaan, maar toch: kom er maar in, Jens!

Zie ook: Managuay op Comedyhuis.nl

Vakantieboekspel: Win een boek! (12, slot)

Cover van de videoband van La muerte de un burócrata


Het is zover! Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek verschijnt
, en wel op vrijdag 17 mei in Utrecht. Dat betekent – behalve dat u uitgenodigd bent – ook dat dit de allerlaatste keer is dat u kans kunt maken op een gratis exemplaar. Hoera!

We eindigen in de sfeer van populaire cultuur van de laatste twee edities. Nu het Managuayste lied (‘I’m corrupt’ van Kid Creole & The Coconuts) en het Managuayste boek (Paranoia Paraguay van Arthur van Amerongen) zijn bepaald, luidt de vraag: wat is de Managuayste film? Deze opties geven we u alvast, maar stuur vooral uw eigen keus in:

  • Amores perros (2000, Alejandro González Iñárritu)
  • Kiss of the Spider Woman (1985, Hector Babenco)
  • El laberinto del fauno (2006, Guillermo del Toro)
  • La muerte de un burócrata (1966, Tomás Gutiérrez Alea)
  • De verzamelde toespraken van Fidel Castro in 74.906 uur (1961, F. Castro)

Mail uw suggestie binnen zeven dagen naar info@managuay.info – van de beste inzendingen maken we een top 10 en de nummer 1 wint een gratis boek!

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Carnaval

De raaf op de staaf

‘Vuela! Vuela!’ Vingers wijzen naar een pikzwarte raaf die fladdert boven het plein van Roipoipú. Hij vliegt! Verbaasd staart de vogel terug. Dit is het moment waarop Buli (17) heeft gewacht. Hij wurmt zich door de menigte, trekt zijn speer, en dan – één welgemikte stoot, één krijs – zit de raaf op de staaf. De massa juicht: ‘Doop de raaf!’

Roipoipú leeft voor carnaval, en een van de iconen van het volksfeest is El Cuervo Mojado: de Natte Raaf. Al sinds 1872 wordt jaarlijks een jongen uitverkoren om een levende raaf te spietsen, waarna prins carnaval het dier doopt met tequila. Een zuiveringsritueel, want raven staan in Managuay bekend als dragers van boze geesten.

Het is echter de vraag hoe prins Gustavo III ermee zal omgaan. Toen hij twee jaar geleden de dode vogel in het gezicht geduwd kreeg, raakte hij volledig in paniek en begon erop in te beuken met de bijbehorende fles tequila, al krijsende: ‘Gaat heen, Beëlzebub!’ Het was de Roipoipuyos in één klap duidelijk dat zij in Gustavo geen groot carnavalsliefhebber hadden gevonden.

Gustavo is dan ook door de militaire junta benoemd. Als spion, maar het kan ook een grap zijn geweest. Eerder stelde generaal Jamón een sergeant met smetvrees aan tot zijn persoonlijke billenveger en kreeg een vegetarische lichtmatroos de leiding over een all-you-can-eat-steakrestaurant. Nogal wiedes dat geheelonthouder Gustavo zich niet prettig voelt in het losbandige Roipoipú. De stad staat bekend om haar op straat hangende massa’s die zich te buiten gaan aan seks, muziek en alcohol. En dan hebben we het over Kerstmis.

Buli zit op de klinkers van het plein. Zonder speer: die maakt een ronde door de stad. Heeft hij vaak geoefend met gooien? ‘Drie maanden lang, elke dag,’ lacht Buli. ‘Langer kon niet. Er is geen huisdier meer over in mijn straat.
Noud Nijssen

Foto Leonardo Giacobbe

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Beroemde Managuayanen: Lópi, de Koning van de Wind

Lópi na de uitreiking van zijn 25ste gouden plaat in 1987

Een laatste zucht en hij was niet meer. Bernaldo Sánchez Knetemann, alias Lópi, ‘de Koning van de Wind’, is vanochtend na een kort ziekbed overleden. Lópi groeide de afgelopen decennia uit tot een onwaarschijnlijke volksheld door het laten van winden tot kunst te verheffen. Hij is 79 jaar geworden.

El Rey Rectal, De Berdien Stenberg van de Korte Fluit, El Analísimo – de bijnamen waren talrijk. Lópi bracht het eenvoudige volksvermaak van zijn zuidelijke geboortegrond – scheten laten op de melodie van straatdeuntjes, oftewel petomanie – naar de podia van de grote theaters van Managuay. Scepsis wist hij te overwinnen door zijn charme, maar vooral door een meesterlijke beheersing van zijn anus te koppelen aan een absoluut gehoor.
De grote doorbraak volgde na een optreden in het Koninklijk Theater van Mataquintos in 1964, waar de toenmalige militaire junta aanwezig was. Lópi opende met de mars uit de Notenkraker-suite van Beethoven, waarna hij virtuoos de hymnes van alle negentien provincies van Managuay achter elkaar blies. Het leverde hem een onverwachte staande ovatie op van generaal Biftec (en een ernstige sluitspierblessure).
Chansonnière en amateur-petomaan Miercoles Sosa roemt Lópi’s missiewerk. ‘Vroeger was het laten van een scheet iets waar je je voor schaamde. Tegenwoordig is het een eerbaar beroep.’ Sosa is tevens jurylid van de petomanenjacht Trompeta.
De laatste jaren bracht Lópi, doof en incontinent, door in zijn villa op de pampa’s, slechts vergezeld van zijn jongste zoon en zijn persoonlijke kurkenmaker. Lópi overleed aan een darmontsteking.

BREKEND: Managuay claimt Afrikaanse kust

MATAQUINTOS – De Zuid-Amerikaanse dictatuur Managuay heeft een stuk kust in Afrika geclaimd.

Het gaat om een aan water grenzende strook land in vermoedelijk Gambia (foto 1). De honorair consul van Managuay, de Nederlander Roger van Bergen, wist het perceel te verkrijgen tijdens de rally Amsterdam-Dakar die hij afgelopen november verreed. Eerder werd al bekend dat Van Bergen voor Managuay een putdeksel, twee muren en een rotsblok heeft bemachtigd.

Foto 1: De kuststrook, met het water achter de rokende vrachtwagen

Van Bergen zegt het stuk land gekocht te hebben van een lokale landmakelaar (foto 2). Te oordelen naar de bankbiljetten die deze toont, moet het gaan om een bedrag van 300.000 Managuayaanse peso’s, zo’n 15 euro. Van Bergen ‘weet niet meer’ of de rokende vrachtwagen op de foto ook tot Managuayaans bezit kan worden verklaard. ‘Dat moet je aan die jongen vragen. Jack Daniels heette hij, geloof ik.’

Foto 2: Landmakelaar Jack Daniels

Ook verwierf Van Bergen een hoge, witte poort van steen met daarop de letters ‘Mr. President’ (zie foto 3).

Foto 3: De witte poort van steen

In Zuid-Amerika is uitzinnig op het nieuws geregeerd. De militaire junta van Managuay treft al voorbereidingen voor een staatsbezoek aan het nieuwe land aan de overzijde van de Atlantische Oceaan. De kersverse minister van Overzeese Gebiedsdelen, generaal Popo de Mierda, kan niet wachten om het nieuwe bezit te aanschouwen. Met name de kuststrook is voor Managuay, een door land omsloten republiek, van het grootste belang.

Popo de Mierda is ook gecharmeerd van de witte poort, maar het ‘Mr. President’ stoort hem. ‘Dat zouden we snel moeten veranderen in de officiële benaming van generaal Jamón,’ zegt hij, ‘dus: ‘El Generalísimo Jamón, El Grande Indicador, El Protector de la Nación, Hijo de Dios, Guarda de Todas las Llamas, El que puede leer un libro entero por lo menos la introducción‘ (‘Generalísimo Jamón, de Grote Wegwijzer, de Beschermheer van de Natie, Zoon van God, Hoeder van alle lama’s, Hij die een heel boek kan uitlezen of op zijn minst de inleiding’). Maar dat komt later wel.’

Foto’s Roger van Bergen
Lees ook:
Afrika wacht beschavende missie door ‘bloedzuiver’ volk
BREKEND: Managuay claimt land in Afrika
Rallynieuws: Foto consul roept vragen op
Rally van start, honorair consul legt uit
Nederlandse coureur gaat land veroveren voor Managuay

‘Onderhandelingen Kopenhagen vlotgetrokken’


MATAQUINTOS – De klimaatonderhandelingen in Kopenhagen zouden vanochtend vroeg zijn vlotgetrokken door een nieuw, Managuayaans voorstel. Dat zei een regeringswoordvoerder. Het voorstel draait om een uitgestrekt moerasgebied in het noorden van Managuay, ook wel bekend als ‘Massagraf nummer 1’.

In dat moerasgebied, Terras Profundas genaamd, zouden alle landen van de wereld hun CO2-rijke materialen mogen afzinken om te voorkomen dat het broeikasgas in de atmosfeer verdwijnt. ‘Terras Profundas is een bodemloze put waarin je enorm veel kwijt kunt,’ aldus de woordvoerder. Onduidelijk was of hij hierbij doelde op de ruim 300.000 tegenstanders van het generaalsbewind die tot op heden in het gebied zijn verdwenen.
Voorwaarde is wel dat het internationale bedrijfsleven de ontwikkeling van Managuays eerste, op organisch materiaal rijdende auto uit het slop trekt, de Fiat Banano.
Overigens zegt de organisatie van de klimaaattop in Kopenhagen desgevraagd ‘nog nooit’ van het Managuayaanse voorstel te hebben gehoord.

Pong: Legacy

Een computerspelletje als basis voor een actiefilm: het is vaker gedaan. Geeft Pong: Legacy het genre een eigen draai? Absoluut niet.

Regisseur Andrés Iñigo nam Pong als uitgangspunt. Het klassieke tennisspel uit 1972 is nog steeds razend populair in Managuay, al wordt gevreesd of het compatibel is met de Commodore 128, die binnenkort uitkomt. Iñigo verzon een verhaal waarin een fanatieke Pong-speler uit de krottenwijken van San Luís plots in zijn Atari wordt gezogen en in een duistere wereld belandt waarin twee boze, witte rechthoeken hem heen en weer kaatsen over een stippellijn. Aardig uitgangspunt, maar na de wervelende intro was het geld kennelijk op en vervolgens zit je als toeschouwer twee uur lang naar een oersaai potje Pong te kijken. Regisseur Iñigo is echter een achterneef van generaal Jamón, dus: in 3858 zalen. Jammer.