10-0 nederlaag leidt tot rellen

Een fan van Los Armadillos bespeelt een wedstrijdtuba in het clubmuseum

SAN LUÍS – Een historische nederlaag van het dweilorkest van San Luís heeft gisteren tot onlusten geleid in de stad.

Los Armadillos (de gordeldieren) uit San Luís verloren met maar liefst 10-0 van Las Chinchillas (de boomkonijnen) uit Cartagena. Dit leidde tot tumult buiten het stadion, waar fans van Los Armadillos met koperen instrumenten begonnen te gooien. Een 29-jarige man overleed door een klap met een contrabastrombone, zeven anderen raakten zwaargewond door onder meer een tuba en enkele kornetten.

Los Armadillos spelen yolki-polki, een typisch Managuayaanse sport waarbij twee dweilorkesten op een speelveld – al musicerende – terrein moeten veroveren. Wie een compleet refrein uitspeelt op de helft van de ander, verdient een punt. Slaan is toegestaan, en veel yolki-polki-orkesten hanteren dan ook instrumenten van zwaar koper.

Het eens zo succesvolle dweilorkest Los Armadillos is al jaren in verval, maar was in de jaren 70 nog de eerste winnaar van het Concurso del Húmpa.

Kapper Ronaldo hoopt dat Spanje wint

Cristiano Ronaldo en de kopbalbestendige coupe ‘Armadillo’

OPALENICA – Elf miljoen Portugezen hopen vanavond op een stunt in de halve finale, maar van de kapper van Cristiano Ronaldo kan het EK Voetbal niet snel genoeg voorbij zijn.

Als Sergio Ibarreños het EK in Polen en Oekraïne een ‘absolute ramp’ noemt, dan heeft hij het niet over racistische spreekkoren of lichamelijke slijtage na een uitputtend clubseizoen. Hij heeft het over het haar van zijn cliënt, de Portugese stervoetballer Cristiano Ronaldo. ‘De temperaturen waarin Cristiano moet spelen, zijn dodelijk. Je wil niet weten waarmee ik hem soms zie terugkomen. Haarbreuk, gespleten puntjes, een volledig uitgedroogde coupe: daar kan geen glansserum meer tegenop. Nee, van mij mag Spanje winnen vanavond.’

De ‘personal hair artist’ dient de wereldberoemde spits regelmatig van advies. ‘Kopballen? No way, José, vertel ik hem altijd. Die mogen er in het stadion misschien leuk uitzien, maar ze zijn funest voor de haarzakjes. Gebruik gewoon je voet, zeg ik dan, het heet tenslotte voetbal.’
Ook blijken de veelbesproken kapselwisselingen van Ronaldo in de wedstrijden tegen Duitsland en Nederland het idee te zijn geweest van Ibarreños. ‘De vraag is: wil je gewoon balletjes afwachten of balletjes afwachten in stijl? Maar van hem mocht het eigenlijk niet, hoor. Hij was bang dat de mensen hem een aansteller zouden vinden. Schatje, zei ik, je hebt gewoon het beste haar ter wereld, dat wekt altijd jaloezie op.’

Ibarreños is afkomstig uit de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek Managuay, waar zijn kapperscarrière begon bij het leger. Hij werd echter oneervol ontslagen vanwege een voorstel om de rekruten niet langer te millimeteren, maar ‘een leuke lok voorop’ te geven en die wekelijks te behandelen met een diepteconditioning.

Een armadillo, of gordeldier

‘Rebellen Managuay gelokaliseerd’


LA LIBERTINA – Het regeringsleger van Managuay heeft sterke aanwijzingen voor de precieze verblijfplaats van maoïstische rebellen, die zich in de jungle ophouden. Zij zouden zich ’ten noorden van La Libertina’ bevinden. La Libertina is een stad aan de zuidgrens van de jungle.

De tegenwerping dat hiermee slechts bevestigd wordt wat iedereen al weet – namelijk dat de rebellen vanuit de jungle opereren – werpt legeraanvoerder Fernando Díaz verre van zich. ‘Op geruchten kunnen we niet afgaan,’ verklaarde Díaz tijdens een geïmproviseerde persconferentie in een boomhut. Geconfronteerd met een brief van de rebellen uit 2007, getiteld ‘Wij opereren vanuit de jungle’, verordonneerde Díaz iedereen de boomhut te verlaten.
De maoïstische rebellen leidden tot 2006 een linkse regering in Managuay, toen de soldaten van generaal Jamón vanuit de jungle oprukten en een staatsgreep pleegden. Sindsdien wonen zij weer in de jungledorpen die zij ook voor hun regeerperiode bewoonden.
La Libertina was de uitvalsbasis van de Nederlandse freelance journalist Jens Mikkelsen, ook actief voor deze website, die tot tweemaal toe door de rebellen werd ontvoerd naar hun kampementen in de jungle.

Week van de Opvoeding: Abortus

© Postbus 43/ Ministerio de Cosas Familiales y Reeducación

Deze week is het de Landelijke Week van de Opvoeding. Ook in Managuay gaat de themaweek vandaag van start, maar waarschijnlijk rond de klok van twaalf, als de ouders hun roes hebben uitgeslapen.

Bovenstaande puzzel komt uit een folder van het Managuayaanse ministerie van Familiezaken en Heropvoeding die rond het thema opvoeding is verspreid. Onderstaande tekst stond erbij afgedrukt.


Woordzoeker opvoeding
Houdt u van puzzelen, én van uw kind? Zoek dan in de tabel de opvoedkundige termen uit het rijtje en bespreek ze met elkaar!

Abortus
Tienerzwangerschap
Gonorroe
Jeugdcriminaliteit
Obesitas
Longkanker
Prostitutie
Comazuipen
Spijbelen
Heropvoedingskamp
Huiselijk geweld
Incest
Chlamydia

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: El Aire Libre

50 Peso (r) en Lil’ Carmen

Op het podium wijzen vier mannen naar hun kruis. ‘Es un chihuahua en tu bolsillo?’ De menigte begint te blaffen. ‘O te gusta encontrarme?’ Een luid gejuich stijgt op, een daverende beat zet in. Boyband Los Cojones is de onbetwiste smaakmaker van muziekfestival El Aire Libre, niet in het minst dankzij hun hit ‘Is dat een chihuahua in je broekzak (of ben je gewoon blij me te zien)?’

El Aire Libre: wat in 1972 begon als een eenmalige hippiehappening is uitgegroeid tot een driedaags evenement en een vrijplaats in Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika. Qua sfeer is het Lowlands, qua muziek is het Pinkpop, qua drankgebruik is het het Oktoberfest – maar dan met zelfgestookte tequila in plaats van bier. ‘Natuurlijk kun je het zonder alcohol ook leuk hebben,’ zegt Marta (20), die bij haar tent op de festivalcamping tabasco druppelt in een weckpot met gefermenteerde lamamelk. ‘Maar niet hier.’ Haar vriendin Andrea (22) biedt twee patrouillerende militairen een slok rum aan, die ze gretig aanvaarden. ‘Je moet die gasten te vriend houden,’ zegt ze later. ‘Voor je het weet, liggen ze je in een bunker te toucheren.’ In de verte klinken de tonen van hiphopkleuters 50 Peso en Lil’ Carmen: ‘No estoy tu bitch, papá.’

Zo gemoedelijk als de eerste dag van El Aire Libre verloopt, zo dramatisch is de avond. Zoals gevreesd zorgt het optreden van Raúl, een singer-songwriter met regeringskritische teksten, voor reuring. Al na één lied neemt de zanger het woord ‘mensenrechten’ in de mond, waarop – vanuit het niets – vier militairen op het podium springen. Raúl stuift weg, chaos breekt uit. Onder gegil van het publiek wordt de rennende zanger met een elektrische stok bewerkt, terwijl een van de militairen roept: ‘Doorlopen, hier is niets te zien!’

El Aire Libre: Managuay op zijn puurst.
Noud Nijssen

Foto Lota del Horno


Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Mijnbouw

Mijnbouw in Managuay

Manuel Peminto de Flor werpt een rotje de mijnschacht in. ‘Laat je zien!’ Na een knal verschijnt een bestoft koppetje in de lichtbundel van zijn zaklamp. ‘Octavo!’ roept de mijnbouwdirecteur lachend. ‘Dit is mijn zoon, een van de beste gruisrapers van de schacht. Zeven jaar oud, maar een zoon van zijn vader!’

Terwijl Nederlandse topmannen worstelen met het combineren van werk en privé, komt de oplossing uit Latijns-Amerika. ManaMinas, het staatsmijnbedrijf van Managuay, wil ver gaan om haar medewerkers tegemoet te komen. Toen Peminto de Flor klaagde dat hij zijn kinderen te weinig zag, werd hij ontboden op het ministerie van Economie en Mosterdgas. Aanvankelijk voor gedwongen elektroshocktherapie, maar al snel volgde een aanbod: of hij zijn gezin niet – kosteloos – mee wilde nemen op de werkvloer? Nu werken zonen Octavo (7), Juan Rafael (6), Silvio (5) en José (3) in de mijn. Echtgenote Mercedes (42) en dochter Daniela (8) doen de toiletten. Peminto de Flor: ‘Zelf zit ik natuurlijk gewoon op kantoor, maar toch: het idee dat ze vlakbij zijn, stelt me ontzettend gerust.’

Een nadeel is er ook: mijnbouw in Zuid-Amerika kan levensgevaarlijk zijn. Iedereen herinnert zich de oefening in Minas de Chuco in 2010, die aan de buitenwereld moest tonen dat Managuay grote mijnongelukken kan voorkomen. Een ereloge vol militaire kopstukken moest toekijken hoe 237 reddingswerkers in een mijnschacht afdaalden, waarna de liftkabel brak en de schacht het onder luid geraas begaf. Met de militairen gaat het inmiddels weer goed.

‘Onze mijn is een veilige mijn,’ bezweert Peminto de Flor. Op dat moment stort met een hevig gekraak het bovenste deel van de mijnschacht in. De directeur trekt bleek weg. ‘Is Silvio nog beneden?’ vraagt hij. ‘Ja,’ antwoordt Octavo. Peminto de Flor zucht diep. Hij snikt. ‘Zo’n goedkope kracht krijgen we niet snel meer terug.’

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Politie Managuay vindt Higgs-deeltje

De LHC-deeltjesversneller in Genève, Zwitserland

PUEBLO POÑO – De politie in het Managuayaanse Pueblo Poño zegt dinsdagnacht het ontbrekende Higgs-deeltje gevonden te hebben.

Of het gaat om hetzelfde deeltje dat door natuurkundigen wordt beschouwd als de ontbrekende schakel in de deeltjesfysica, is echter onwaarschijnlijk: in een korte verklaring verwees de commissaris van politie naar Benjamin Higgs, een vermeende Britse spion die in 1964 nabij Pueblo Poño door agenten aan flarden werd geschoten. Alle delen van zijn lichaam zijn achteraf teruggevonden, behalve zijn linkerduim – tot nu. ‘Eindelijk hebben we hem helemaal, die klootzak,’ gnuifde de commissaris.

De internationale pers, inderhaast toegesneld, reageerde teleurgesteld op de verklaring. Fysici van de LHC-deeltjesversneller in Genève kondigden gisteren nog aan goede hoop te hebben dat het Higgs-deeltje spoedig zou worden gevonden. Verslaggevers van de wetenschappelijke tijdschriften Nature en The Lancet beklaagden zich bovendien over de stugge houding van de Managuayaanse autoriteiten. ‘Op de vraag “Gaat het om een van de bouwstenen van het leven?” werd nogal geïrriteerd gereageerd,’ aldus een van hen. ‘Om maar te zwijgen van “Heeft uw deeltje een massa die ligt rond de 125 giga-elektronvolt?”‘

De vraag ‘Zullen we rum gaan drinken?’ kon echter op meer enthousiasme rekenen: in Pueblo Poño werd door politie én journaille tot in de kleine uurtjes gefeest.

Beroemde Managuayanen: De gebroeders Coño

Wat Handige Harry in Bassie en Adriaan was, zijn in Managuay de gebroeders Coño: de domste criminelen die je je maar kunt voorstellen. Zo besloten Tino en Pino Coño in de lente van 1999 een touringcar te stelen. Fout nummer 1: het bleek een touringcar van de politie. Fout nummer 2: het plaatselijke politiekorps zat er nog in. Dat een passerende toerist van de actie op klaarlichte dag bovenstaande (wazige) foto kon maken, wijst op fout nummer 3.

De gebroeders Coño kwamen ervan af met een paar rake klappen. Hun neef is conciërge bij het ministerie van Justitie en Showprocessen – vandaar.

Foto Rogelio de la Sierra

Lunchpartner Strauss-Kahn: ‘Ik verdien beter’

Journaliste Tristane Banon dient een aanklacht in tegen Dominique Strauss-Kahn

NEW YORK – De man met wie Dominique Strauss-Kahn zou lunchen op de dag dat hij seks had met een kamermeisje, voelt zich tekort gedaan nu de voormalige IMF-chef een nieuwe aanklacht aan zijn broek heeft.

Dionisio ‘El Toro’ Farfán, een in New York woonachtige Managuayaan die met Strauss-Kahn versiertrucs uitwisselde, beziet met gemengde gevoelens de aanklacht van de Franse schrijfster en journaliste Tristane Banon wegens een vermeende aanranding in 2002. ‘Aan de ene kant: goed dat ze hem aanpakt. Aan de andere kant: waarom mij niet?’

Volgens Farfán was hij Banon al een half uur aan het aanranden toen Strauss-Kahn verscheen. ‘Dominique botste per ongeluk tegen haar op, en wie gaat nu met de eer strijken?’ Het is, zegt Farfán, een terugkerend patroon. ‘Al die gebakjes die ik onheus heb bejegend, en erger – waar zijn ze nu? Vrouwen zijn alleen maar uit op mannen met macht.’

Farfán overweegt voorgoed terug te keren naar Managuay – maar niet van harte. ‘Daar kun je tenminste elke vrouw van boven de twaalf vrijuit betasten. Maar ja, wat is de lol? Dat vinden ze alleen maar lekker.’