Berichten

Geplaatst op

Boer zoekt vrouw aangeklaagd door afgewezen boer

Boer Adalberto Silencioso jr., kauwend op een homp cocabladeren

CARRUQUICHANGO – Hij had er zo graag bijgezeten, bij Boer zoekt vrouw internationaal. Maar cocaboer Adalberto Silencioso jr. uit Managuay viel op het laatste moment af. Nu eist hij compensatie, én fotomateriaal van Yvon Jaspers.

Door Jens Mikkelsen

‘Drie keer zijn ze hier geweest,’ zegt boer Adalberto, wandelend over zijn plantage. Hij trekt een bos cocabladeren van een struik en stopt ze in zijn mond. Kauwend: ‘De vierde keer zou Yvon komen, met haar concha.’ Hij maakt knijpbewegingen met zijn rechterhand. ‘Ik heb haar nooit gezien.’ Adalberto schiet een groene fluim naar een boomstam, vijf meter verderop. Raak.

Boer zoekt vrouw ging zondagavond van start met een internationale versie, waarin Nederlandse landbouwers uit Tanzania, Denemarken, Canada, Frankrijk en Bonaire een partner zoeken. Zoals verwacht was de uitzending een succes: maar liefst 3,1 miljoen mensen keken. Geen van hen weet echter van de buitenlandse boer die pas op het laatste moment te horen kreeg dat hij toch niet mee mocht doen: Adalberto Silencioso jr., cocaboer in Managuay.

‘Dat ze liever Nederlandse boeren hebben, snap ik,’ tiert boer Adalberto. ‘Maar hun overige argumenten! Mijn blaadjes zouden dubieus zijn, omdat er cocaïne van gemaakt wordt. Weet je wat voor een gorigheid ze brouwen uit het product van een koeienboer? Karnemelk!’

Ook de arbeidsomstandigheden op de plantage van boer Adalberto vond de redactie van het KRO-programma ‘lastig uit te leggen.’ Adalberto, geïrriteerd: ‘Ik zou mijn personeel grof behandelen. Omdat ik ze pas een burrito geef ná hun elfurige werkdag. Ja natuurlijk! Anders beginnen ze direct na het ontbijt al te klagen over de stokslagen waarmee ik ze ’s ochtends uit hun hok jaag!’

Nu spant boer Adalberto een proces aan tegen de KRO, vanwege het ‘geschonden vertrouwen’ en de gemaakte kosten. Het gaat hem niet om het geld, bezweert hij, maar om eerherstel. ‘En om foto’s van Yvon. Ik zag haar ergens in hotpants in een weiland staan. Waarom kwam ze dat godverdomme hier niet doen?’

Alle ophef heeft boer Adalberto alvast een onverwachte troostprijs opgeleverd. De grootste tv-zender van Managuay, La Llama Erótica, heeft hem uitgenodigd deel te nemen aan de Managuayaanse versie van Boer zoekt vrouw. Waarschijnlijk voelt hij zich in Agricultor busca mujer – waarvoor de KRO overigens zegt geen licentie te hebben afgegeven – meer thuis: onder de kandidaten zitten een kalasjnikovboer, een verbouwer van suikerriet voor de rumindustrie en een handelaar in vrouwen.

Geplaatst op

Cultuur: Klokkenspeltrio Los Robustos


Klokkenspeltrio Los Robustos was in de jaren 70 een begrip in heel Managuay. Was je als jongere op zoek naar een wereld vol avontuur, seks en drugs? Dan moest je bij Led Zeppelin zijn. Brave rijkeluiskinderen echter luisterden naar Los Robustos. In 2004 gaven de drie een reeks reünieconcerten om hun fans te plezieren (en, in het geval van Alfredo Robusto, om zijn alimentatie te kunnen voldoen) en traden in het hele land op, zoals hier in Pincho Puto. De man in het zwart-blauw geblokte overhemd is waarschijnlijk een zakkenroller.

Geplaatst op

Nieuwe masseur Van Persie wordt met wantrouwen bekeken

Het Nederlands elftal tijdens de training van zondag in Krakau

KRAKAU – Robin van Persie hoopt woensdagavond in het EK-duel tegen Duitsland te scoren dankzij een nieuw soort massage. Zijn masseur wordt echter bekeken met argusogen.

De nieuwe masseur van Van Persie blijkt de specialist Germán Arroyo uit Managuay te zijn. Hij is zondag tijdens de training gezien met bondscoach Bert van Marwijk. Volgens een ingewijde stond Arroyo in de nacht na het echec tegen Denemarken op de stoep van het hotel van Oranje in Krakau. De portier hoorde hem tegenover Van Marwijk zijn visie uiteenzetten: een samenraapsel van technieken uit de Zweedse massage, het boeddhisme en de prostitutie. Arroyo zou hebben gezegd: ‘Nee, de wédstrijd moet een happy end krijgen, niet Robin van Persie.’ Daarna mocht hij naar binnen.

De masseur zou op de stoep echter ook een koffer vol flessen en injectiespuiten hebben geopend. Kenners van de Spaanstalige wereld wijzen er daarom op dat Arroyo wel eens zou kunnen werken voor Misión Deportivo: een speciale missie van de geheime dienst van Managuay waarvoor geheim agenten infiltreren in de topsport. Opmerkelijk, vooral wat betreft de suggestie dat Arroyo Van Persies DNA zou moeten bemachtigen, zodat de Zuid-Amerikaanse dictatuur topvoetballers kan kweken.

Overigens zei Arroyo zondag tegen een Colombiaanse journalist dat de koffer slechts medicijnen bevat voor zijn moeder. Dat zijn moeder niet in Krakau verblijft, maar in Managuay, en naar verluidt kerngezond, vertelde hij er niet bij.

Geplaatst op

Staatshoofd aan zet, toeptoernooi onzeker

De eerste (en vooralsnog enige) van 744 geplande raketsilo’s
in de Managuayaanse pampa

MATAQUINTOS – In Managuay wordt met spanning gewacht op een woord van generaal Jamón over het parlementaire toeptoernooi van Liberalen, Christenen en de extreem-rechtse fractie. Maar Jamón is waarschijnlijk dronken. 

Leek het toernooi vorige week nog van de baan, gisteren maakte de extreem-rechtse leider Paco Tornado (PPP) bekend toch weer vertrouwen te hebben in de Christelijke Partij. Dit na het opstappen van CP-topman Arnoldo Klonk, die vond dat er volgens internationaal erkende regels moest worden getoept. ‘Regels? Regels in je broek,’ luidde het antwoord van Tornado, die de besprekingen prompt stillegde.

Marco Ruteño (Liberalen) en Máximo Verrandés (CP) zijn blij met de draai van Tornado en willen graag weer verder praten. ‘Er gaat een toernooi komen waarbij de winnaars hun vingers zullen aflikken,’ glunderde Ruteño vanochtend. ‘De verliezers doen er goed aan om niet te snel over te toepen.’

Tornado noemt zijn gewijzigde standpunt overigens geen ‘draai’. Maar zo noemde hij in 2005 ook niet zijn deelname aan een antibewapeningsdemonstratie, daags nadat hij in het parlement zijn stem had gegeven aan de bouw van een raketsilopark in de Managuayaanse pampa à raison van 422 miljard euro.

Geplaatst op

De Managuayaanse volkskeuken

Een Managuayaanse specialiteit: in restolie gedrenkte lamaschijven

Volgens sommigen kun je overal in Managuay in een willekeurig straatrestaurantje een net zo gezonde en vetarme lunch krijgen als in Berlijn of Stockholm. Dat is echter niet het geval.

Geplaatst op

Veel geld zoek bij Serious Request

Het productieteam van Serious Request Managuay presenteert
vol trots de wc-eenheden achter het Glazen Huis

CHACO – Serious Request in Managuay is vrijwel al zijn geld kwijt. De verdenking gaat richting de dj’s in het Glazen Huis.

Terwijl de teller zondagavond nog op 442.000 peso aan donaties stond, trof de notaris vanochtend nog maar 4 peso aan in de kluis. Buiten de notaris hebben alleen de drie radio-dj’s een sleutel van het depot, dat zich in het Glazen Huis bevindt. ‘Het is een mysterie,’ zei dj Alejandro Muffuletta na de ontdekking. Oplettende luisteraars hoorden intussen op de achtergrond iets wat leek op het ploppen van een champagnekurk en onderdrukt gejuich. Volgens getuigen arriveerde vannacht bovendien een Ferrari-dealer met een vel papier bij het Glazen Huis en vroeg ‘om op de stippellijn te tekenen.’

Critici wijzen erop dat bij de Managuayaanse versie van Serious Request, die dit jaar voor het eerst wordt georganiseerd, integriteit nooit een prioriteit is geweest. Zo wilden de dj’s wel vasten, maar alleen binnen een straal van 300 meter van een McDrive. Ook is nog steeds onduidelijk voor welk goed doel geld wordt ingezameld. Aanvankelijk zou het Rode Kruis daar zeggenschap over krijgen, maar daar stak de militaire junta een stokje voor. De minister van Defensie ‘studeert nog’ op de materie, maar hij heeft zich al laten ontglippen dat de gespen van het officierskorps ‘wel een karaatje goud erbij mogen krijgen.’

Geplaatst op

Toerisme: Een eindje varen

Volgens sommigen hanteert de toeristische sector in Managuay dezelfde principes als die in westerse landen. Zo zou je, na betaling van relatief veel geld voor het huren van een bootje op de rivier de Jalapeño in het jungleachtige noorden van het land, ervan uit mogen gaan dat je een aangename middag te wachten staat. 
Dat is echter niet het geval. 
Foto Martina Casafresno
Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Seksuele voorlichting

Brugklassers in Managuay onderweg naar een schoolfeest

Alejandro Recorre (29) haalt zijn dochters op van privéles. ‘Seksuele voorlichting,’ zegt hij besmuikt. ‘Ik wil niet dat iemand ze ziet.’ Terwijl de meiden plaatsnemen op de achterbank, start hij de auto. Hebben ze gevraagd waar de baby’tjes vandaan komen? ‘Nee,’ lacht Luz (9). ‘Wel of het oké is als je vriend je swaffelt in het openbaar.’ Elizabeth (10): ‘En welk cadeautje mag je eisen als hij zijn vrienden meeneemt?’

In Managuay zijn de zeden losser dan bij ons. Tegelijkertijd is Alejandro een vooruitstrevend vader, want in het van katholicisme doordrenkte land is seksuele voorlichting taboe. Dat leidt tot paradoxale situaties: een meisje dat vraagt wat vrijen is, wacht een dodelijke stilte, maar heeft ze op haar zeventiende nog geen kind gebaard, dan geldt ze opeens als een stijve trut.

Ook de liberale Alejandro herkent dit soort tegenstrijdigheden. Zelf zou hij bijvoorbeeld nooit toestaan dat zijn dochters in het ouderlijk huis de liefde bedrijven. ‘Niet dat ik hun seksualiteit negeer,’ legt hij uit vanachter het stuur, ‘maar waarschijnlijk lig ik dan zelf al in bed met iemand. Hun lerares of zo.’

De kinderen moeten er zelf maar achterkomen. En dat gebeurt – al doet menig broodje aap de ronde. Nee, niet elke Managuayaanse brugklasser surft thuis internet af op zoek naar een sexdate. Dat doen ze in de bibliotheek, want hier heeft bijna niemand een computer. En zelfs dan gelden er regels: zo mag het scharreltje absoluut niet jonger zijn dan elf jaar.

Vanaf de achterbank klinkt een kreet. ‘Papa, stop!’ roept Luz. ‘Ik wil tepelklemmen kopen, voor als ik Manuel weer zie.’ Zuchtend brengt Alejandro de auto tot stilstand. Terwijl de meiden naar de sexshop rennen, steekt hij een sigaret op. ‘De jeugd van tegenwoordig,’ zegt hij hoofdschuddend. ‘In mijn tijd deden we het gewoon met een nijptang.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Rutte dwingt Máxima af te zien van bijwonen boekpresentatie

Koningin Máxima

DEN HAAG – Premier Rutte heeft koningin Máxima verboden om vanmiddag in Utrecht een boekpresentatie bij te wonen. Ze zou het eerste exemplaar krijgen van een propagandaboek afkomstig van de Zuid-Amerikaanse dictatuur Managuay.

Dat vermoedt de Managuayaanse minister van Propaganda, generaal Rufus Vendetta Malpenso. Het gaat om Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, dat de militaire junta de koningin vandaag, op haar 42ste verjaardag, in Utrecht had willen aanbieden. Máxima heeft de uitnodiging echter nooit beantwoord. ‘Een vrouw het recht ontzeggen om te gaan en staan waar ze wil, om een onbekende reden, die riekt naar willekeur? Het is een schande,’ briest de minister over de telefoon. ‘Aan de andere kant: wij voeren hier een repressief regime, dus ik ben er eigenlijk ook wel van gecharmeerd.’

Vendetta Malpenso had een alternatief achter de hand: Máxima’s vader, Jorge Zorreguieta. Als voormalig minister in Argentinië tijdens de militaire dictatuur geldt hij in Managuay als een zeer gerespecteerd politicus. Maar: ‘Ook hij heeft niets laten weten.’ Toch ziet de generaal een lichtpuntje. Grinnikend: ‘Je weet hoe het is met hooggeplaatsten in een dictatuur: als je denkt dat je veilig bent, staan ze ineens achter je.’

Het is nog onbekend wie het eerste exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek vanmiddag in ontvangst zal nemen. Daarom moeten wij nu stoppen met dit stukje en als een gek gaan bellen.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sovjetbom

De Zuidelijke Woestijn van Managuay

‘Hier stond de tribune, volgens mij.’ Majoor Enrique de los Platos, mijn begeleider, spuugt in het zand. ‘Ik zou het kunnen navragen bij de Topografische Afdeling. Maar ja.’ Met toegeknepen ogen kijk ik naar de zon, die deze zanderige uithoek tot een oven maakt. Nikita Chroesjtsjov had het goed gezien.

De Zuidelijke Woestijn van Managuay was een halve eeuw geleden een brandpunt van de Koude Oorlog. Het maoïstische regime van Sergio ‘De Neushoornleguaan’ Susa had het gebied aangewezen als testlocatie voor een nieuwe, Russische kernkop: de AN602 of ‘Tsar Bomba’. Sovjetleider Chroestsjov gaf vanuit Moskou opdracht aan Managuayaanse ingenieurs om het model in elkaar te schroeven.

Zo kwam het dat op een ochtend in 1961 een Toepolev met de volledige Sovjettop in Mataquintos landde. Susa’s programma – een krampachtig ongedwongen receptie met tequila en gefrituurde chinchillaknoedels – werd door Chroesjtsjov genegeerd: hij wilde direct naar de woestijn. Drie uur later zat hij op een tribune bloednerveus te lonken naar de Tsar Bomba, even verderop in het zand. Een mannenstem begon af te tellen.

‘Diez… Nueve…’ Niemand voorzag wat zou gaan gebeuren. Niemand, behalve iedereen die wel eens een transistorradio made in Managuay had gekocht. ‘…Zero.’ Niets. Toen klonk een luid ‘pffrrrt’, dat een half uur aanhield. Daarna nestelde een koppel alpacalama’s zich in de bom. Chroesjtsjov gooide zwijgend zijn burrito in het zand en verliet de plek des onheils.

‘Is het nog goedgekomen?’ vraag ik aan majoor De los Platos. Deze haalt een mango uit zijn jaszak en neemt een hap. Met volle mond: ‘Als u meer wil weten, kan ik u begeleiden naar het Militaire Archief. Maar ja.’

Op 30 oktober 1961 brachten de Russen op Nova Zembla hun eigen model tot ontploffing. De Tsar Bomba veroorzaakte een explosie van vijftig megaton: de grootste die de mens ooit heeft teweeggebracht.

Foto Persbureau Managuay

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.