Berichten

Geplaatst op

WK-kwalificatie: verrassend punt voor Managuay

Stadion De Hel in Mataquintos, waar de kwalificatiewedstrijd plaatsvond

MATAQUINTOS – Managuay droomt weer van deelname aan het WK Voetbal na een verrassend gelijkspel gisteravond tegen Antarctica. Het land heeft nu één punt uit achttien wedstrijden.

Managuay kwam in eigen land tot 1-1 door een bizar incident in allerlaatste, 93ste minuut. Terwijl de Braziliaanse arbiter Dos Santos zijn fluitje naar de mond bracht om de wedstrijd te beëindigen, pakte doelman Cartright van Antarctica de bal klemvast. Dos Santos bleef echter met een gedeelte van zijn bovenlip steken in de blaasspleet van zijn fluit, waarop de Managuayaanse aanvaller Barco zijn kans schoon zag. Barco, die al de hele wedstrijd in het strafschopgebied rondhing om Cartright te sarren, vloog met een agressieve duikvlucht naar voren en stootte met zijn schouderpartij tegen de kin van de doelman. Via het lichaam van Barco rolde het leer de goal in.

Cartright viel onder luid protest en met een bebloede kin op de grond, maar aangezien zowel beide grensrechters als scheidsrechter Dos Santos bezig waren om de lip van deze laatste uit de fluit te trekken, en de Managuyaanse televisieploeg de beelden niet wilde vrijgeven, kon Dos Santos niet anders dan het doelpunt toekennen. Terwijl hij met een gevoelige vleeswond de kleedkamers inrende, floot een ballenjongen de wedstrijd af: 1-1. Aanvaller Barco sprak na afloop van de ‘schouder van God’.

Na het fluitsignaal gingen in heel Managuay duizenden auto’s luid toeterend de straat op. Er vielen 77 doden en 92 gewonden.

Foto Rogelio de la Sierra

Geplaatst op

Bijten in het voetbal: heel normaal

Wij schorsen Ajacied Luís Suarez ervoor, maar in het Zuid-Amerikaanse voetbal geldt bijten als een normale verdedigingstactiek. Sterker nog: in Managuay zou het hapje van Suarez van afgelopen zaterdag slechts als het begin worden gezien van een verdedigende beweging. Hier volgen drie basistechnieken in het Managuayaanse voetbalbijten:

1. La dentellada – De eenvoudigste beet. Hierbij openen de kaken zich, waarna zij zich sluiten op het vel van de tegenstander. Type-Suarez.

2. La rasgadura – ‘De scheur’. Hierbij bewegen tijdens een beet de kaken met een plotselinge ruk opzij, waardoor de opperhuid licht inscheurt en de zwakste bloedvaatjes knappen.

3. La destrucción – Lijkt op 2, maar de plotselinge ruk is zo heftig dat de tegenstander van de grond komt en bij voorkeur met zijn voeten boven de schouders van de bijter uitkomt. Deze probeert intussen om zijn kaken zo stevig mogelijk op dezelfde plaats te houden, zodat de tegenstander niet door het bijten, maar door het gewicht van zijn eigen, weer naar de grond terugvallende lichaam vanaf de beetplek tot het dichtstbijzijnde gewricht wordt opengereten. De bijnaam van deze techniek is ‘Goedemiddag schoonmoeder’.

Bovenstaande bijttechnieken worden overigens niet alleen in het voetbal, maar ook in andere takken van sport toegepast, zoals de politiek.

Geplaatst op

Pesozone eens over bestrijding groei

De Zuidelijke Sandwicheilanden: lid van de Zuid-Amerikaanse Unie,
maar niet in de pesozone

MATAQUINTOS – De landen van de Zuid-Amerikaanse Unie (ZAU) die met peso’s betalen, zijn het gisteren eens geworden over maatregelen die economische groei moeten tegengaan.

‘De groei van de economie zorgt voor welvaart en zelfbewuste burgers,’ zei de organisator van de pesotop, generaal Jamón van Managuay, in zijn slotverklaring. ‘En dat willen we natuurlijk niet.’ De top was bijeengeroepen omdat de Managuayaanse peso al ruim negentig jaar in een vrije val verkeert. Jamón heeft nu zijn zin gekregen: de Unie krijgt een eigen noodfonds. Dat gaat gedeeltelijk bestaan uit dollargaranties, maar voor 95% uit tweedehands wapens waarmee protesterende burgers kunnen worden aangepakt.

De Zuid-Amerikaanse Unie (ZAU) werd in 2007 opgericht door Managuay en wordt gezien als een tamelijk sneue poging om de territoriale ambities van het land waar te maken. Cuba en Venezuela zijn ‘Vrienden van de Unie’. San Félix, de Juan-Fernández-archipel en de Zuidelijke Sandwicheilanden zijn gedwongen lid.

Geplaatst op

1506: Het begin van het einde voor de Manca’s

Manca-ruïne in de Andes, Managuay

De Manca’s waren een hoogontwikkeld volk dat op zijn toppunt heerste over half Managuay en ver daarbuiten. Tussen ca. 1300 en 1500 breidde het zijn imperium op agressieve wijze uit met een leger dat in oorlogstijd wel 500.000 soldaten telde.

De Manca’s waren de meesters van de notenboog. Met deze kruisboog vuurden zij de gedroogde pitten van mango’s op de vijand af totdat er nog maar één soldaat met onbeschadigde schedel was overgebleven. Hem aten zij op. Ook vreesde menigeen de beruchte cuenca’s: bommen van gloeiend hete bananenpap, in palmbladeren gewikkeld, die vlam vatten wanneer zij in contact kwamen met de lichaamsbeharing van aanstormende troepen. Een ander dodelijk wapen van de Manca’s was de dolle condor. Een wilde Andesvogel kreeg gefermenteerde lamamelk gevoerd en werd losgelaten, zodat hij achter de vijandelijke linies golven van giftig braaksel stortte op de krijsende soldaten.

De Spanjaarden roeiden de Manca’s in een mum van tijd uit via Europese ziektes als oorpijn en loopneus. Van de ca. drie miljoen trotse Manca’s waren er in 1516 nog maar zeven over. Zij stierven aan jeuk.

Geplaatst op

Cultuur: De paardenkoets


Toen in 1832 de paardenkoets werd geïntroduceerd, spraken de Managuayanen er schande van. Hij schokte en schudde! Hij was niet snel genoeg! Het gesnuif en gekwijl was onuitstaanbaar! Nadat de twee verstandelijk gehandicapten echter waren vervangen door een opblaasbare rubberband, verdwenen al deze problemen als sneeuw voor de zon. Tegenwoordig vind je de paardenkoets alleen nog in de provincie. Dit exemplaar in Mataquintos rijdt op echte Dunlops.

Geplaatst op

Militair escorte uit vliegtuig gezet

Een medewerker van TAM laadt de Managuayaanse vracht uit

PRAIA – Een officieel escorte van de Managuayaanse overheid is zondag uit een Braziliaans vliegtuig verwijderd. Tijdens een overstap op de Kaapverdische Eilanden bleken de militairen zich als verstekelingen in het laadruim te hebben verschanst.

Het zeskoppige gezelschap is met de nationale vlag van Managuay onderweg naar Utrecht, waar aanstaande vrijdag de presentatie van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek zal plaatsvinden. De leider van het escorte, Pablo Allende, spreekt van ‘een slag in het gezicht’. De Managuayaanse minister van Propaganda, Rufus Vendetta Malpenso, noemt de verwijdering ‘het bewijs van arrogantie van een zogenaamde grootmacht in opkomst.’ Een woordvoerder van de Braziliaanse luchtvaartmaatschappij TAM zei gisteren: ‘Zes overheidsbeambten verstoppen zich achter een pallet diepvrieskippen. En dat noemt zich een land?’

Het is nog onduidelijk hoe het Managuayaanse escorte vanuit Praia, de hoofdstad van de Kaapverdische Eilanden, de reis naar Utrecht gaat hervatten. ‘De Managuayaanse cultuur is warm en open,’ aldus Allende. ‘Ook hier zullen wij vrienden maken.’ Het is een publiek geheim dat Adalberto Silencioso, ‘De Pablo Escobar van Managuay’, regelmatig cocaïnevluchten uitvoert via Praia richting het Europese vasteland.

Geplaatst op

Persbericht: Managuay in de Volkskrant!

PERSBERICHT * 12 september 2012

Persbureau Managuay gaat vanaf donderdag 20 september een reeks artikelen verzorgen voor de Volkskrant. Dat is een week later dan werd aangekondigd. De tiendelige serie zal bestaan uit culturele reportages uit de Zuid-Amerikaanse dictatuur Managuay, geschreven door correspondent Noud Nijssen.

De titel van de serie luidt ‘Ondertussen in Managuay’. De artikelen verschijnen op de goed gelezen achterpagina Dag In Dag Uit van het dagelijkse katern V, waarop ook Gummbah, Nico Dijkshoorn, Sylvia Witteman, Aaf Brandt Corstius en Lucky TV publiceren. Hoofdredacteur Roger Abrahams: ‘Natuurlijk hadden we liever op de buitenlandpagina’s gezeten. Tussen al die grappenmakers is er het risico dat onze berichtgeving niet serieus zal worden genomen. Maar ja, die staan vol met crisisberichten uit Syrië en de EU. Dan denk ik: hallo, er zijn wel meer totalitaire regimes op deze wereld.’

Abrahams richtte in 2009 Persbureau Managuay op, dat via deze website, Facebook en Twitter nieuwsberichten verspreidt over ‘de sympathiekste militaire dictatuur van Zuid-Amerika’. De deal met de Volkskrant is – na die met website VICE – de eerste met een groot, landelijk medium. Abrahams zet dan ook een van zijn middelmatigste correspondenten op het project: Noud Nijssen. ‘Noud is een aardige kerel,’ licht de journalistieke ondernemer toe, ‘maar soms ziet hij het verschil niet tussen een mango en een handgranaat. En dat is in Managuay een vrij essentieel verschil – voor je het weet, zit je met een gebroken tand. Maar ja, er was niemand anders die het wilde doen.’

Managuay is de laatste dictatuur van Zuid-Amerika. Het wordt sinds 2006 bestuurd door een militaire junta onder leiding van generaal Jamón. Managuay wordt niet erkend door de Verenigde Naties, maar bezet wel de 203de plaats op de FIFA-ranglijst (net achter Papoea-Nieuw-Guinea). Managuayaanse mannen staan bekend om hun incasseringsvermogen, met name op het gebied van grote hoeveelheden tequila, en vrouwen om hun snor. In april van dit jaar kondigde Managuay aan naar de Floriade in Venlo te komen met een duurzame cocaplantage, maar het voor dit doel uitgevaren vrachtschip wordt sinds juni vastgehouden in de haven van Rotterdam.
In 2013 verschijnt Het Groot Managuay-Vakantie-Doeboek, waarvan de opbrengsten deels gebruikt zullen worden om de bemanning op borgtocht vrij te krijgen.

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Persbureau Managuay

Geplaatst op

Couleur locale: Het stadion van Los Impotentes

Los Impotentes, de voetbalclub van San Luís, staat voor lekker eten. Van oudsher stromen de toeschouwers tijdens de rust het stadion uit om een snelle snack te halen bij een van de vele kraampjes.
Sinds twee jaar echter komen de resultaten van de ploeg overeen met de clubnaam, en is het eetgedrag veranderd: de snack is een maaltijd van anderhalf uur geworden, plus een kwartier pauze, en daarna gaan alle fans weer naar huis.

Foto Rogelio de la Sierra

Geplaatst op

Nederlands elftal wil niet met bus reizen

Ibrahim Afellay in actie tijdens de wedstrijd Brazilië–Nederland van afgelopen zaterdag

MATAQUINTOS – De sportbond van Managuay had graag vandaag het Nederlands elftal op bezoek gehad, maar Oranje wil niet met de bus.

Het Nederlands elftal vliegt vandaag van Brazilië naar Uruguay, waar het woensdag een oefeninterland speelt. Vital Vidal, woordvoerder van de Managuayaanse sportbond, had graag een tussenstop in de bananendictatuur gezien. Dat had dan via een busreis gemoeten, omdat het nationale vliegveld van Mataquintos vanwege een schilderbeurt al weken is gesloten.

Maar een assistent van bondscoach Bert van Marwijk laat weten dat Oranje liever niet met de bus door Zuid- Amerika trekt. ‘Dit omdat de voetballers niet willen worden overvallen door gangsters, bendes of andere criminelen.’ Vidal: ‘Hou toch eens op over onze douaniers. Als u eenmaal de grens gepasseerd bent, is Managuay een geweldig land om te zijn.’

Geplaatst op

Parlementariër (PPP) heeft verleden vol agressie

Parlementslid Enrique Lúkach, portefeuille: sociale zekerheid en kinderopvang

MATAQUINTOS – Het woensdag in opspraak geraakte PPP-parlementslid Enrique Lúkach heeft in 2007 gedreigd onverwerkt uranium in de auto van zijn buren te dumpen. Dit waren loze woorden, totdat Lúkach conciërge werd van de kerncentrale bij Jerónimos.

Woensdag kwam al naar buiten dat Lúkach in 2005 een 72-jarige brievenbus vol zoutzuur naar de keel zou hebben gevlogen, waarvoor hij door de politie is gearresteerd. Opmerkelijk, want de tweede assistente van de plaatselijke vice-korpsbeheerder is een achternicht van Lúkach’ voormalige werkster, en in zaken met een dergelijke nauwe verwantschap knijpen de Managuayaanse autoriteiten gewoonlijk een oogje dicht.

De leider van de PPP, Paco Tornado, heeft gezegd de zaak ’tot op de bodem uit te zoeken’, maar voegde eraan toe dat ‘iedereen wel eens iemand het ziekenhuis in slaat, dus laten we in jezusnaam niet zo verkrampt doen met z’n allen.’