Cultuur: Viña, de godin van de wijndruiven


Binnenkort gaat in Managuay
de wijnoogst van start met de verering van Viña, de godin van de wijndruiven. Hoewel zij Viña respecteren, hebben de Managuayanen een heel eigen, typische houding ten opzichte van religie, eigendom en alcohol. Op dit prachtige mozaïek in wijnstad Resaca is goed te zien hoe de lokale bevolking de druiven nog onder de neus van de beschermvrouwe vandaan steelt.

Ongekende luxe in nieuwe Fyra

De Bueno Luxo: nu zelfs met dak

MATAQUINTOS – De succesvolle hogesnelheidslijn Fyra komt met een nieuw model: de Bueno Luxo.

De Bueno Luxo is een oude versie van de Fyra die eerder juist was afgeschaft. Dankzij protesten van reizigers, vooral politici uit Mataquintos, wordt ze nu weer ingevoerd. De Bueno Luxo beschikt over vormen van ongekende luxe, zoals een dak, zitplaatsen en een emmer om je behoefte in te doen. De belangrijkste eis van de politici is nu ingewilligd: een rechtstreekse verbinding met Santa Cruz in Bolivia, vanwaar zij hun relaties uit het prostitutiecircuit overdekt naar huis kunnen rijden.

De Fyra is een Zuid-Amerikaanse paard-en-wagen-lijndienst tussen San Luís en Mataquintos (Managuay) en Santa Cruz (Bolivia). Mede door het ontbreken van hoogwaardige technologie, en dankzij de onvermoeibare koetsier José, is het een van de betrouwbaarste en populairste vormen van openbaar vervoer in de regio.

Zetelverdeling nog onbekend wegens ‘geen zin’

Interieur van het Managuayaanse parlement

MATAQUINTOS – Twee dagen na de parlementsbenoemingen in Managuay heeft het staatshoofd, generaal Jamón, nog steeds ‘geen zin’ de zetelverdeling bekend te maken.

Dat hebben naaste medewerkers van de generaal laten weten. Wel is zeker dat Jamón woensdag tot een nieuwe zetelverdeling heeft besloten. ‘Ik hoorde hoe hij ’s avonds hardop nadacht over de verhoudingen tussen de politieke partijen in het parlement,’ zegt een van de informanten, die anoniem wil blijven. ‘Maar daarna ging hij zo spetteren met de badeendjes dat ik niets meer kon verstaan.’

Een ander denkt te weten wat de reden is van Jamóns dwarse houding. ‘Het valt niet mee om een land als Managuay te leiden. Elke dag een nieuwe terreurgolf beginnen, elke dag een nieuw idee voor je persoonlijkheidscultus… De druk op hem is groot.’ Dan, na een zucht: ‘Noem het Weltschmerz.’

Pastoor schenkt alcohol tijdens kerstmis

LA LIBERTINA – Een pastoor uit La Libertina is berispt omdat hij alle kerkgangers tijdens de kerstmis een slok wijn uit zijn kelk heeft aangeboden. 

Wie geen zin in wijn had, kon kiezen uit een uitgebreid assortiment binnen- en buitenlands gedestilleerd. ‘Schande,’ aldus een woordvoerder van de Managuayaanse katholieke kerk. ‘Als je dan toch besluit alcohol te schenken in het huis van God, waarom dan niet de officiële, door de kerk gestookte Jezusrum?’

Critici verwijten de kerk van Managuay al jaren gelovigen aan te zetten tot misbruik van alcohol, al dan niet afkomstig uit eigen stokerijen. Dat onder elke kerkbank een heupflesje gefermenteerde lamamelk (60%) ligt, kan nog op instemming rekenen, maar waarom baby’s in kerktequila moeten worden gedoopt, is menigeen een raadsel.

Spannende tijden voor handjevol schoolverlaters

Het Colegio de los Dictadores in La Libertina, een gerenommeerde school in Managuay

LA LIBERTINA – Middelbare scholieren in Managuay horen vandaag of de vlag uit kan of niet. Tenminste, als ze eindexamen hebben gedaan.

Door Jens Mikkelsen

Veel zestienjarigen in de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur hebben school namelijk al lang verlaten voor een baantje in de prostitutie, de drugshandel of als dreigbrievenschrijver in dienst van de regering. De overblijvers worden spottend ‘Vargas Llosa’s’ genoemd, naar de Peruaanse Nobelprijswinnaar voor de Literatuur.

Maar of deze eindexamenlichting ook prijzen in de wacht gaat slepen? Een groepje scholieren in een lamaburgerrestaurant in La Libertina reageert lacherig op de vraag of ze denken dat ze het gehaald hebben. ‘Natuurlijk,’ zegt een van hen. Zijn vriend laat veelbetekenend een rolletje bankbiljetten zien. Een derde: ‘Mijn moeder is met de directeur naar bed geweest. En mijn moeder is echt heel lekker.’

Vakantieboekspel: De zesde winnaar!

Fifi & Pep

En de oktoberwinnaar van ons Vakantieboekspel is… Ron Santing! Ron, gefeliciteerd. Je krijgt snel… nou ja, in het voorjaar van 2013, een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. In de tussentijd ontvang je van ons een aardigheidje.

Ron wist zijn favoriete beroemde dier uit Managuay te benoemen: Fifi & Pep, de komische lama’s (zie boven)! Ron schreef: ‘Het is altijd lachen met Fifi & Pep. Enige probleem is het schoonmaken van de kleren. Elke keer weer onder de lamaspuug, maar dat is het allemaal waard. Als je de kans krijgt: bezoek een optreden. Je zult er geen spijt van krijgen.’

Ook een Vakantieboek winnen? Houd aan het begin van elke maand deze site in de gaten. Tot ziens in november!

Hieronder de beroemde dieren uit Managuay die afvielen:

Ini Mini, het koppige kogelvisje

Sally, de sombrerocavia

Reynaldo, de rokende brasem

Lab TV: boeiend avondje buizen in Managuay

MATAQUINTOS – Net als in Nederland bood de Managuayaanse televisie gisteren een keur aan nieuwe tv-ideeën. Een avondje zappen met de stamgasten van café El Taco Loco.

Door Jens Mikkelsen

De waard van El Taco Loco begon de avond met de realityserie ‘El grupo de abogados’ (‘De advocatengroep’). Daarin werd een stel advocaten die strijden voor de rechten van kansloze medemensen ontmaskerd als homoseksuele, door Westerse overheden gefinancierde duivelaanbidders. Al snel begonnen de stamgasten te boeren stichting het tv-toestel, als teken van afkeuring.

Vervolgens, in ‘Si, yo quiero… Tonto!’ (‘Ja, ik wil… Tonto!’), dongen vier vrouwen en een labrador naar de gunsten van de regeringsgezinde politicus Marco Tonto, die nog vrijgezel is. Tonto wilde niet meewerken aan het programma, hoewel hij had verklaard onder de indruk te zijn van de intellectuele capaciteiten van een van de deelnemers, ‘al komt het vaker voor dat een hond verstandiger dingen zegt dan een groep wijven.’

Het meest viel nog te verwachten van het nieuws- en entertainmentprogramma ‘El LunMarMiercoJueVierSabaDomingo Show’ van tv-grootheid Paolo León, die voorheen een show presenteerde waarin hij wensen van kijkers vervulde. Maar León viel tegen: toen de zoveelste politicus moest zwemmen in een bad vol tequila met chocoladesmaak, liet de caféclientèle collectief de broek zakken. Daarop zapte de waard van El Taco Loco naar de populairste zender van Managuay: infotainmentkanaal La Lama Erótica.

Onder de noemer Lab TV, of Laboratorio Televisión, test staatszender Managuay Uno zijn nieuwste tv-formats. De beste worden in productie genomen. De makers van de minst populaire formats worden gemarteld.

Toerisme: Pure luxe in Welnes Resort Pinochet


Boek nu een week ontspanning in Welnes Resort Pinochet!

Welnes Resort Pinochet is gelegen aan de oevers van het prachtige Lago Petróleo, in het hart van het grootste natuurreservaat van Managuay én van de nationale petrochemische industrie. U kunt bij ons diverse geneeskrachtige behandelingen ondergaan:

Baden in etherische (aard)oliën, elke dag vers uit het meer geschept
Thalassobehandeling in Lago Petróleo (wees niet bang voor bacteriën in het water! dankzij de vele illegale lozingen leeft in Lago Petróleo absoluut niets meer)
Detox: standaard in het pakket. Immers, aan het eind van uw verblijf moet u verplicht ontslakken om uw lichaam te reinigen van alle via voedsel binnengekregen afvalstoffen
Ayurveda: om uw lichaam en geest in optimale staat te brengen, stelt een Ayurvedische arts een kuur voor u samen met ochtendyoga, meditatie en een dagelijkse lezing uit de verzamelde Heroïsche Geschiedenissen van het Managuayaanse Volk van ons staatshoofd generaal Jamón

Tussen de behandelingen door kunt u deelnemen aan excursies, zoals ‘Onveilige industriële architectuur uit de jaren 60’, of aan ontspannende cursussen, zoals ‘Vissen zonder hengel’ – met de beestjes drijvend aan de oppervlakte voelt u zich in een mum van tijd een echte jager!

Tot snel, in Welnes Resort Pinochet!


Foto Maria Luísa Corazón del Ángel

‘Nederlandse toeristen zijn dieven’


PICO DE LOS ANDES – Een skiverhuurder uit het Andesgebergte klaagt een groep Nederlandse toeristen aan bij het Internationale Hof van Justitie in Den Haag. De Nederlanders zouden zijn sneeuw hebben meegenomen.

Manuel Geloso Fría is furieus. In zijn skiverhuurbedrijf in het bergachtige westen van Managuay is geen klant te vinden. Geen wonder: alle pistes liggen er kaal bij. De reden? Geloso Fría heeft er zo zijn ideeën over. ‘Afgelopen februari kwamen ze, de Nederlanders. Er lag meer sneeuw dan in de afgelopen vijf jaar bij elkaar. Een week nadat ze gingen, was het weg.’ De middenstander weet dat in Nederland nu flinke pakken dons op de straten liggen. ‘En dat vind ik heel toevallig, ja.’ Volgens hem is het ‘een fluitje van een cent’ om sneeuw tien maanden lang te bewaren, ‘bijvoorbeeld in goede koeltassen’.
Het gebrek aan inkomsten heeft Geloso Fría doen besluiten om zich tot het Internationale Hof van Justitie in Den Haag te wenden. Dat het Hof zich alleen inlaat met geschillen tussen onafhankelijke staten onderling, deert hem niet. ‘Gezever. En wat dan nog? Ik ben óók in alle staten.’
Vanwege deze uiterst flauwe woordspeling stoppen wij nu met dit bericht.

Muziek in een bananenrepubliek (3)

Elke maand doet correspondent Joris Mikkelsen – het kleine neefje van Jens – verslag van een muziekfestival in Managuay, de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek. Nu: Motores Negros.

Festival: Motores Negros
Beoordeling: *****

Leger
‘Ik had thuis een lama gekleid, van modder,’ zegt Hernán. Verslagen ligt de dikke tiener op het grasveld. Alleen het korte eind touw in zijn hand herinnert nog aan Pepito, het vriendje op wielen waarmee hij over het festivalterrein zwierf. ‘We hadden superveel aanspraak. Soms kreeg hij rum aan de bar, die mocht ik dan opdrinken.’ Totdat Pepito per ongeluk tegen een officier aanreed. Hernán: ‘Zonder iets te zeggen haalde hij een Romeinse kaars uit zijn binnenzak en schoof ‘m zó in Pepito’s onderkantje. Ik heb geen scherf meer teruggezien.’

Het nationale leger van Managuay: ook op het tweede festival dat ik hier bezoek, blijkt het een bron van ellende. Motores Negros draait om het idee dat iedere idioot met een gemotoriseerd voertuig volslagen ongeorganiseerd mag racen over een braakliggend stuk land. Een perfect concept dus voor de militaire elite. Die komt elk jaar niet alleen pesterig inrijden op de vele tentjes op het terrein, maar vooral deelnemen aan de parade op de slotdag – vandaag – om met de eerste prijs naar huis te gaan.

Die slotparade is een feest voor de trotse bezitters van zelfgeknutselde snelheidsmonsters, onder wie Waldo en Alberto. We ontmoeten de twee twintigers voor een taco- en tequilatentje, waar ze een grote zeepkist hebben geparkeerd. ‘Onze scooter,’ lacht Alberto, een jongen met lange zwarte krullen. ‘Er zit de motor van een Vespa SS 90 in.’ Waldo laat zien hoe hij in de zeepkist twee zitjes met leren bekleding heeft aangebracht én een minikoelkastje met alle benodigdheden voor mojito’s. ‘Mojito’s en Motores Negros,’ grijnst hij, ‘dat is het leven.’

Hij heeft het amper gezegd of het wordt stil om ons heen. Alle hoofden draaien naar de verste hoek van het veld, waar een vaandel met de Managuayaanse vlag boven de menigte uit priemt. De tank die erachteraan komt rollen, vertelt ons: de parade is begonnen en het leger doet de aftrap. Schel tettert het volkslied uit de trompetten van de militaire fanfare: ‘La Himna del Gran Indicador El General Jamón y Su País Managuay, y También de Todo El Resto del América del Sur Que le Apartiene, Pero Provisalmente sólo Managuay’(‘De hymne van de Grote Wegwijzer generaal Jamón en zijn land, en ook van de rest van Zuid-Amerika, dat hem toebehoort, maar vooralsnog alleen Managuay’).

Ruim een half uur lang trekt de stoet aan ons voorbij. Camouflagejeeps, langeafstandsraketten, de lamacavalerie. Net als de andere toeschouwers veinzen Waldo en Alberto respect en kijken toe met strakke blik. Ze worden er niet voor beloond: de zeepkist, die zich kennelijk net iets te ver op het pad bevindt, wordt eerst door twee majoors aan de kant geduwd en even later door een amfibievoertuig verpletterd. Als de houtsplinters zich in mijn wenkbrauw boren, moet ik denken aan Pepito.

Motores Negros is een onvergetelijke ervaring. Vijf sterren.

Hasta la vista,

Joris Mikkelsen

Dit verslag stond eerder op VICE.com. Volg daar de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer. Of op deze website.

Zie ook:
Muziek in een bananenrepubliek (1)
Muziek in een bananenrepubliek (2)

Foto Ronaldo Santana