Natuur: Jerónimos

De watervallen van Jerónimos ontstonden – zegt de brochure van het lokale toeristenbureau – toen aartsengel Gabriël tranen van geluk plengde bij het zien van de mooie Managuayaanse vrouwen. Hoogstwaarschijnlijk kent het water echter een minder poëtische oorsprong: de koeltoren van de aanpalende kerncentrale staat in de volksmond bekend als ‘het lekke mandje’.

Carnaval: niet zo erg als vorig jaar


ROIPOIPÚ – Volgens de korpschef van Roipoipú is het carnaval dit jaar rustig verlopen. ‘Er zijn geen 37 mensen gedood,’ aldus de agent.

Hoeveel mensen er dan wel gedood zijn, wilde de man niet zeggen. Het nieuwe communicatiebeleid van de Managuayaanse politie schrijft voor dat moet worden benadrukt welke negatieve gebeurtenissen zijn uitgebleven. Dit komt in de praktijk neer op het ontkennen van de ware cijfers van vorig jaar, die dus in feite nu pas bekend worden.
Ook hebben er in 2010 geen 7 explosies in huizen plaatsgevonden, zijn niet 3 bankfilialen beroofd, niet 31 maagden geofferd, niet 77 auto’s en 1 wagen van de gemeentelijke reinigingsdienst gestolen, geen 4 in tequila gedrenkte poppen van papier-maché door de ruit van een horecagelegenheid geworpen en is niet 822 maal gewildpoept, waarvan 13 maal door dezelfde persoon.
Het tijdstip van de politieverklaring is overigens curieus, want het carnaval van Roipoipú loopt officieel nog door tot aanstaande zondag, wanneer een natte raaf levend wordt verbrand. Officieus eindigen de laatste festiviteiten doorgaans half april.

Managuay opent slechtste hotel ter wereld

Dit interieur is uit een hotel van Waldorf Astoria. De keten heeft besloten om voor zijn nieuwe vestiging toch maar naar Amsterdam uit te wijken

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay wil meer buitenlandse toeristen aantrekken. Het middel: het slechtste hotel ter wereld.

Generaal Jamón zal vandaag het Golden Papaya Hotel in de hoofdstad Mataquintos openen. De bouw begon 29 jaar geleden, maar staatsgrepen, terroristische aanslagen en ontvoeringen van bouwvakkers hebben voor vertraging gezorgd. Het massieve gebouw, dat ooit door Brandweer Magazine werd uitgeroepen tot de onveiligste constructie ooit, telt 105 verdiepingen en heeft de vorm van een kokosnoot (de voltallige junta was dronken toen ze een naam uitzocht).

Hoewel het generaalsbewind zegt buitenlandse toeristen te willen behagen, lijkt het vooral aan de belangen van de Managuayaanse veiligheidsdiensten te hebben gedacht. Zo moeten gasten hun mobiele telefoons en internetapparatuur bij aankomst onmiddellijk in bewaring geven. Het hotel ontbeert enig comfort, maar er is wel een hypermoderne camerabewaking aanwezig op de parkeerplaats, de lobby en in alle toiletten op de kamers. De slogan van het hotel luidt dan ook: ‘When you’re in Managuay, we want to see you relax.’

De militaire junta werkt overigens ook aan een toeristenlokker specifiek voor de Nederlandse markt: Het Grote Managuay Vakantie-Doeboek, met spellen en puzzels als ‘wanhopig zoekt de gemartelde een uitweg naar Amnesty International. Help hem door het doolhof!’

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Paus

De kerk in Mataquintos waar kardinaal Caramel de zondagsmis leidt

Rondom de tafel werpen twintig paar ogen een gespannen blik op kardinaal Angelino Armando Caramel. Deze tuurt, zweet, geeft een tikje tegen zijn baret, en draait dan met een machtige zwaai zijn rechterarm. Gelach, applaus. ‘Sí!’ Caramel balt zijn vuist van plezier: wéér gooit het hoofd van de rooms-katholieke kerk van Managuay elf bij de eerste worp, waarmee hij zijn inzet verdubbelt. Een medewerker van het illegale casino fluistert: ‘Craps is zijn favoriete dobbelspel. Hij komt hier direct na de zondagsmis.’

Voor het eerst heeft de wereld een paus uit Zuid-Amerika, maar het is de Argentijn Bergoglio geworden, oftewel Franciscus I. Wie zei dat kardinaal Caramel hoge ogen gooide, had het eerder over zijn gokverslaving: de Managuayaan was nooit een kanshebber en mocht zelfs niet naar het conclaaf komen. Voor Rome is Managuay een schandvlek die, zelfs na eeuwenlang boenen, maar niet van de toga gepoetst raakt. Het beleid: zo chic mogelijk negeren.

Maar dat is lastig. Van oudsher rijgt de Managuayaanse geestelijkheid de schandalen aaneen. Caramels voorganger, kardinaal Esposo, kreeg constant het verwijt dat hij zou baden in buitensporige weelde. Dat maakte hem zo woedend, dat hij geregeld zijn midweek shoppen in Madrid afzegde om het tegen te spreken. Beschuldigingen van seksueel misbruik pareerde Esposo evenmin handig. Lang bleef hij ontkennen dat zijn ondergeschikten homoseksuele affaires hadden met jonge jongens, want ‘onze priesters zijn échte mannen.’ Geen wonder dat de vorige paus hem ontsloeg. Diens keuze voor Caramel bleek echter ook geen gelukkige. Zijn bijnaam: ‘de hete tabberd’.

Kardinaal Caramel is klaar met spelen. Uitpuffend neemt hij plaats aan de bar en bestelt een verfrissing. ‘Whisky doble, on the rocks.’ Hij buigt zijn hoofd voor het gebed, alle omstanders bidden mee. Als we weer opkijken, kijken we in het grijnzende gezicht van Caramel. Hij heeft zijn borrel al op.

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto María Luísa Corazón del Ángel

‘Managuayaans stoomschip naar Libië’

De SS Milka in betere tijden

MATAQUINTOS – Managuay overweegt om deel te nemen aan de geallieerde actie in Libië.  De militair-democratische republiek wil een stoomschip inzetten, de SS Milka (bouwjaar 1884).

‘Wij lopen niet weg voor onze verantwoordelijkheid,’ verklaarde dinsdag generaal Moto y Tomo, de minister van Defensie. ‘De wereld zal ophouden te lachen om geheel door land ingesloten republieken. Onze marine is in alle wereldzeeën aanwezig.’ Vermoedelijk doelde Moto y Tomo hiermee op drie Managuayaanse scheepswrakken op de bodem van de Golf van Corcovado, bij Chili. Deze werden in de negentiende eeuw, toen Managuay korte tijd een kuststrook bezat, door een Managuayaanse rederij gebouwd en zonken vrijwel onmiddellijk na hun tewaterlating.

Overigens is de SS Milka, een in 1894 op Zwitserland buitgemaakte oorlogsbodem, nog lang niet klaar om uit te varen. Het schip ligt voor anker in het Lago Petróleo in Managuay, en de grootste klus wordt vermoedelijk om het vanuit daar naar de 1700 km verderop liggend Atlantische Oceaan te loodsen.

Oppositie fel gekant tegen akkoord

Een kakkerlak in het parlementaire restaurant La Cucaracha

MATAQUINTOS – De partijen die niet aan het parlementaire toeptoernooi mogen meedoen, hebben het toepakkoord met de grond gelijk gemaakt. Een greep uit de reacties.

‘Het is goed om te horen dat vroegtijdig uitgeschakelde toepers nog steeds op een glaasje rum kunnen rekenen,’ gromt Benedetto Schweinsteiger van de Socialistische Partij. ‘Maar nu zowel Liberalen, Christelijken als PPP’ers aan hun vingers likken, raak ik die toepkaarten nooit meer aan.’

Volgens Feminina Anselmo van milieuorganisatie De Groene Beweging wordt het ‘onmiskenbaar een toernooi van Paco Tornado. Het gaat vooral om hoe je niet-toepende parlementariërs mag wegslaan, terwijl de kwaliteit van het spel al jaren afglijdt.’

De voorman van de Tequilapartij reageert met: ‘Dit wordt geen toeptoernooi, maar een poeptoernooi,’ en bestelt in de parlementsbar een extra borrel.

‘Ach, politiici – het zijn allemaal kakkerlakken,’ bromt buiten de heer G. Man in de Straat. ‘Wat dat betreft komen die 500 extra insektenverdelgers goed van pas.’

Elitetroepen lopen ‘Cocaïnemars’

De Varkenssnuitskunks, of Los Zorritos, lichting 2012/2013.

Zeldzame plaatjes uit Zuid-Amerika: een lid van het militaire elitekorps van Managuay, de Varkenssnuitskunks, maakte zondag geheime kiekjes van het afsluitende weekend van de nieuwe cadetten. In het Andesgebergte rondden zij hun opleiding af door het lopen van de zogenoemde Cocaïnemars: een expeditie van drie dagen en 230 km door het gebied rond de cocaïneraffinaderij van Adalberto Silencioso, ‘de Pablo Escobar van Managuay’. De slopende tocht is berucht: menig militair wordt het slachtoffer van extreme hitte, vermoeidheid of een ontbrekend neustussenschot.

Ploegend door de coke

De fotograferende Varkenssnuitskunk is levend begraven, in zand.

Foto’s via Guillermo Guerrero

Couleur locale: De Haaienbus

De Haaienbus rijdt door Roipoipú

Amnesty International en Human Rights Watch hebben keer op keer kritiek op Managuay: de dictatuur communiceert niet met burgers, ze is niet transparant in haar handelen, ze executeert dissidenten zonder vorm van proces. In 2007 pareerde de regering-Jamón al deze kritiekpunten tegelijk met een nieuwe vorm van gevangenentransport: de Haaienbus.

Uit de brochure: ‘Ten eerste weet de arrestant direct waar hij aan toe is. Ten tweede kunnen zijn stadgenoten zien hoeveel vrienden ze gaan verliezen. Ten derde fungeert de bus als rijdende rechtbank. Immers, de buschauffeur is óók snelrechter en heeft de verplichting het doodvonnis af te ronden voordat hij bij de rechtbank arriveert. Dat wil zeggen: het bassin hongerige haaien van de plaatselijke dierentuin. Kortom: de Haaienbus is win-win-win!’

Foto Rogelio de la Sierra

Lamabord (3)

El juego de la llama! Gooien met die dobbelstenen!

23
Je mag overnachten bij een beroemde vastgoedfraudeur. Hij stelt als voorwaarde dat je van zijn portemonnee afblijft, maar dat doe je natuurlijk niet. Vier stappen vooruit.

26
Je neemt een latin-cd op in het Engels dat je nog van school kent. Een beurt overslaan.

27
Je belandt op een showbizzfeestje in Mataquintos. Gratis coke, en enchilada’s! Drie stappen vooruit.

31 – De stokerij
Je breekt in bij een illegale tequilastokerij, maar wordt zo dronken dat je de weg naar buiten niet meer kunt vinden. Doordrinken tot een andere lama arriveert.

Bevel: kolonel wordt prins carnaval

De carnavalsprins 2011 van Roipoipú, kolonel Gustavo I

ROIPOIPÚ – De carnavalsvereniging van Roipoipú heeft afgelopen zaterdag, onder dwang, een kolonel benoemd tot prins carnaval. Bij de saluutschoten vielen slechts twee doden.

Anonieme bronnen melden dat de regering-Jamón, nerveus geworden door de demonstraties van de afgelopen weken, de benoeming erdoor heeft gedrukt, tegen alle tradities in. De toeristensector vreest een debacle nu de kolonel, Gustavo Dolores, weigert om zijn sambawagen te bestijgen en iedereen met serpentines heeft gedreigd ‘neer te slaan als een Palestijnse stenengooier’. De oorspronkelijke prins, Rodolfo II, is in tranen, en in de gevangenis.

Het carnaval van Roipoipú, in het jungleachtige noorden van Managuay, is wereldberoemd. Voor een half miljoen stedelingen en toeristen begint op zondag 6 maart weer het feest dat wordt gekenmerkt door samba, verentooien en ongewenste tienerzwangerschappen.

Het carnavalslied van 2011 is wel gekozen: ‘Kom eens kijken bij onze dochter’, van Los 3 Pimpos.