Herdenking Kadhafi gaat toch niet door

Moammar Kadhafi: uit het oog, uit het hart

PORT SUDAN – Krachtige Leiders United, de internationale belangenvereniging voor dictators, organiseert toch geen herdenkingsdienst voor Moammar Kadhafi.

Hoewel collega’s gisteren nog vol medeleven reageerden op de dood van de Libische tiran, laten ze het vandaag massaal afweten. Clubvoorzitter Omar al-Bashir van Soedan is volgens zijn assistent ‘de hele dag of zo’ uit zeilen. En dat terwijl hij gisteren nog twitterde: ‘Groot man overleden. Tijd voor feestje Libië-stylee. Waar is mijn nomadentent? #libya #kadhafiwhodaman’.

Ook andere alleeheersers geven opeens niet thuis. De secretaresse van Kim Jong-Il van Noord-Korea: ‘Nee, sorry, De Zoon Van De 21ste Eeuw zit de hele dag in bespreking. In verband met de hongersnood zegt u? Nee, ha ha, dat komt later wel. Vandaag gaat hij weer doen alsof we kernwapens kunnen maken.’
Generaal Jamón van Managuay is volgens zijn entourage niet helemaal lekker: ‘De Hoeder Van Alle Lama’s zit vandaag de hele dag op de pot en daar gaat hij echt niet van afkomen.’

KNVB ontslaat nieuwe masseur Oranje

Cristiano Ronaldo scoort de 2-1 en bezegelt het lot van Oranje

KRAKAU – De uitschakeling van Oranje op het EK Voetbal gisteravond heeft zijn eerste slachtoffer geëist. Masseur Germán Arroyo moet zijn biezen pakken.

Dat maakte Bert van Marwijk, bondscoach van het Nederlands elftal, vanochtend bekend. ‘Ik wil de nederlagen tegen Portugal en Duitsland niet wijten aan een masseur,’ aldus Van Marwijk tegen de verzamelde pers. ‘Maar vooral aan zijn massagetechnieken.’ Volgens de bondscoach lijden de Oranjespelers sinds de entree van de Managuayaanse specialist aan kwalen als ‘los zand’ en ‘gebrek aan vechtlust.’ Ook bood Arroyo regelmatig een zogenoemd happy ending aan, volgens hem een ‘ontspannende kneedtechniek’. Van Marwijk: ‘Daar zijn we hier niet van gediend. Niet voor de wedstrijd in elk geval.’

Critici wijzen erop dat Arroyo, die vorige week maandag door de KNVB in een wanhoopsdaad werd aangenomen, mogelijk deel uitmaakt van het mysterieuze project Misión Deportivo. Voor die missie van de Managuayaanse geheime dienst zou hij DNA van topvoetballers moeten stelen, zodat de Zuid-Amerikaanse dictatuur ze kan klonen voor eigen gebruik.

Waar of niet, op het vliegveld van Charkov troffen wij vanochtend Arroyo op het moment dat hij op een Managuayaans regeringsvliegtuig stapte. Bestemming: het Poolse Opalenica,
verklaarde de masseur verrassend openhartig. ‘De thuisbasis van Portugal. Cristiano Ronaldo is een wereldspits.’ Op de vraag of hij DNA-materiaal van de topschutters van Oranje had afgenomen, antwoordde hij: ‘Topschutters? Bij Oranje?’
Daarop barstte hij, maar ook het cabinepersoneel, in lachen uit.

Lamabord (4)

Je reis door Managuay is nog lang niet voorbij. Speel Lamabord!

32
Een lama fluimt gaten in je poncho. Terug naar Start.

36
Je vraagt de weg aan een oude baas die in zijn schommelstoel op de veranda zit. Hij wijst je expres de verkeerde kant op, maar jij kent je pappenheimers. Twee stappen vooruit.

41
Een partij illegale kopieën van Enrique Iglesias-cassettes levert een hoop geld op. Nog een keer gooien.

42 – De jungle
De maoïstische rebellen nemen je in gijzeling tot er losgeld betaald is. Alsof je familie geld heeft. Zet drie stappen terug.

REISGIDS 2013 (5): San Luís

Cowboyhoeden geven San Luís net dat beetje extra

Wat? Rondkijken
Waar? San Luís
Prijs? –

De hoofdstad van de regio Pampa is San Luís (320.000 inwoners), een pittoresk oord waar je over zandwegen slentert, zomaar door een postkoets kunt worden overreden en in een willekeurig steegje op een echt pistoolduel kunt stuiten. Nu geldt overal in Managuay dat je er over zandwegen slentert, zomaar door een postkoets kunt worden overreden en in een willekeurig steegje op een echt pistoolduel kunt stuiten, maar in San Luís draagt iedereen er een cowboyhoed bij. En dat geeft toch extra cachet.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.

Couleur locale: het toilet


Veel Nederlanders denken dat een toilet in Managuay een vieze, onhygiënische bedoening is, maar niets is minder waar. Ziehier een keurige wc van een keurige Managuayaanse familie ergens op het platteland. Het porselein is gepoetst, de spiegels hangen aan de muur en de pater familias heeft zijn beste t-shirt opgehangen waarmee gasten hun besmeurde edele delen kunnen afvegen.

Oppositie fel gekant tegen akkoord

Een kakkerlak in het parlementaire restaurant La Cucaracha

MATAQUINTOS – De partijen die niet aan het parlementaire toeptoernooi mogen meedoen, hebben het toepakkoord met de grond gelijk gemaakt. Een greep uit de reacties.

‘Het is goed om te horen dat vroegtijdig uitgeschakelde toepers nog steeds op een glaasje rum kunnen rekenen,’ gromt Benedetto Schweinsteiger van de Socialistische Partij. ‘Maar nu zowel Liberalen, Christelijken als PPP’ers aan hun vingers likken, raak ik die toepkaarten nooit meer aan.’

Volgens Feminina Anselmo van milieuorganisatie De Groene Beweging wordt het ‘onmiskenbaar een toernooi van Paco Tornado. Het gaat vooral om hoe je niet-toepende parlementariërs mag wegslaan, terwijl de kwaliteit van het spel al jaren afglijdt.’

De voorman van de Tequilapartij reageert met: ‘Dit wordt geen toeptoernooi, maar een poeptoernooi,’ en bestelt in de parlementsbar een extra borrel.

‘Ach, politiici – het zijn allemaal kakkerlakken,’ bromt buiten de heer G. Man in de Straat. ‘Wat dat betreft komen die 500 extra insektenverdelgers goed van pas.’

‘VVD wil Managuayaans omroepbestel’

CDA-Kamerlid Madeleine van Toorenburg: ‘…stenen tijdperk…’

AMSTERDAM – Het plan om te snoeien in websites van de publieke omroep toont aan dat de VVD uit is op een Managuayaans omroepbestel. Dat meent mediafilosoof Aad Mandela (geen familie).

Door Jens Mikkelsen

Meneer Mandela, de staatsomroep van Managuay is volledig in handen van de militaire junta. Dat geldt toch ook voor internet?
Het internet is in Managuay nog een relatief nieuw fenomeen. Maar inderdaad: de nieuwsvoorziening per telex, telegraaf en postduif is vast in handen van de staat.

Dan kun je toch niet zeggen dat de junta terugwil naar ‘het stenen tijdperk’, zoals CDA-Kamerlid Van Toorenburg het gisteren noemde?
God nee! Het stenen tijdperk! Dat zou voor Managuay een terugkeer naar de democratie betekenen!

En nu serieus?
Serieus: het generaalsbewind in Managuay is, net als de VVD, bang dat de omroep zich bezighoudt met staatsvijandige activiteiten.

Zoals?
Wapens maken.

Wapens maken?
Ja.

Welke omroep wil er nu wapens maken?
Ha! Het zou niet de eerste keer zijn dat een talkshowpresentator zich ontpopt tot rebellenleider die een leger aanstuurt van kindsoldaten en zelfmoordterroristen!

Ik begin de indruk te krijgen dat u enigszins overdrijft.
Ként u Jochem van Gelder überhaupt?

‘Voetballer VVV heeft Managuayaans bloed’


VENLO – Voetballer Gonzalo García García, onlangs door Eredivisieclub VVV Venlo aangekocht, heeft mogelijk Managuayaans bloed. Op de tribune van FC Puta Madre in Mataquintos roept de sportman echter geen warme gevoelens op.

García García, wiens dubbele achternaam erop duidt dat zijn ouders – volgens traditioneel Managuayaans gebruik – neef en nicht zijn, is geen populair persoon onder de voetballiefhebbers in zijn vermeende vaderland. ‘Blauwe ogen’, ‘rechte tanden’ en ‘betaalt al zijn hele leven belasting’ zijn kwalificaties die door de harde kern van FC Puta Madre met minachting worden uitgesproken.
De grootste club van Mataquintos (‘kwartfinalist voor de Zuid-Amerikaanse beker in 1953, schrijf dat maar op in dat pleeblaadje van je’) zou García García in de jeugdopleiding hebben gehad voor hij naar Uruguay vertrok, zo luidt het op de tribune. Dat ‘homoland’ zou hem dan ook beter passen, melden de supporters ongevraagd. ‘Met hun boxer shorts en cappuccino’s.’
VVV-Venlo kennen de mannen niet. ‘Voor topografie rot je maar op naar groep acht, meneer de professor.’

Proces tegen politicus Tornado eindelijk van start

De porción familiar: gefrituurde kippenvleugels van Hmm, Pollos!

MATAQUINTOS – Na dagen van uitstel is vandaag eindelijk het proces begonnen tegen de politicus met het rastakapsel, de extreem-rechtse Paco Tornado (PPP). Hij wordt verdacht van het aanzetten tot haat tegen Bolivianen.

Tornado vertraagde maandag de start van het proces door een verzoek tot wraking. Wraking betekent in Managuay wraak nemen op de rechter door hem neer te steken. Dit is een taak van de advocaat van de verdachte, maar Tornado’s raadsman – mr. Adán Minskewicz, 135 kilo zwaar – liet maandagochtend de rechter lopen omdat hij juist in de rij stond voor een portie gefrituurde kippenvleugeltjes bij snackbar Hmm, Pollos! tegenover het gerechtsgebouw. Het proces werd niettemin uitgesteld.

Gisteren werd de voorbereidende zitting verstoord toen de rechter Tornado’s propagandafilm Flauta wilde tonen. Daarin worden democratische teksten uit de Boliviaanse grondwet gecombineerd met beelden van een brandende panfluit. Een panfluitiste uit het publiek maakte bezwaar tegen de vertoning, waarop de rechter zei dat hij dat ‘begreep’. Advocaat Minskewicz noemde dit een ‘bevooroordeelde reactie’. Toen de rechter wilde uitleggen waarom hij het had gezegd, sloeg Minskewicz de handen voor zijn oren en riep luid ‘la la la’ totdat de rechter stopte met praten.

Nazomer in Managuay: Het militaire pretpark

Antieke tanks worden goed onderhouden, zodat ze ook nu nog op bloedige wijze een opstand neer kunnen slaan

Om de nazomer af te dwingen, doet correspondent Jens Mikkelsen deze week verslag van zijn zomer in Managuay.
Vandaag: het Glorieuze Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland, annex pretpark, in Cabúm

Net als elke zichzelf respecterende dictatuur heeft ook Managuay een oorlogsmuseum. Het past perfect bij het land: leugenachtig, onveilig en afgebladderd.
 
Door Jens Mikkelsen

Het Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa (Glorieuze Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland) is een museum annex pretpark in Cabúm, iets ten noorden van Mataquintos. Vóór de staatsgreep van 2006 was het een en al propaganda voor de toenmalige maoïstische dictatuur, iets waar de rechtse generaals zich altijd tegen verzetten. Toen zij eenmaal aan de macht waren, sloten zij het museum echter in hun armen. Waar ooit ‘maoïsme’ stond, staat nu ‘militarisme’, en klaar is kees.

Zodra je door de poort het terrein op loopt, over de met kinderkopjes geplaveide weg (échte kinderkopjes, van de Kinderdagverblijvenrevolte van ’98), wordt de omvang van het museumcomplex je duidelijk. Om het centrale gebouw heen, dat bestaat uit zeven loodsen, ligt een grasvlakte ter grootte van enkele voetbalvelden. Her en der klimmen kinderen in bomen en beelden van inmiddels verdreven, verguisde of gerehabiliteerde dictators, van zowel maoïstische als militaire snit.

Draaimolens staan tussen tanks uit elk decennium van de vorige eeuw. De voertuigen zijn opvallend goed onderhouden, zelfs de oudste. Dat komt, laat ik mij later door een conciërge vertellen, omdat het Managuayaanse leger nogal eens een antieke tank nodig heeft om een opstand neer te slaan en een van de modernere exemplaren het niet meer doet. ‘Komt dat vaak voor?’ vraag ik. ‘Niet zo vaak,’ luidt het antwoord. ‘Eens per maand.’

Terwijl ik de op de grond liggende, doorgeladen kalasjnikovs omzeil – niet aanraken, had de conciërge nog gezegd, die zijn vergeten door dronken soldaten die ’s nachts nog even in de botsauto’s gaan – bereik ik het museum zelf. Het is het paradijs voor elke nationalistische Managuayaan: overal de rood-wit-blauwe vlag, opgepoetste oorlogswapens en af en toe een opgezette lama in bladgoud.

Pronkstuk is de Glorieuze Zaal van Groot-Managuay. Achter een klein fonteintje hangt, aan de muur, een enorme geschilderde landkaart van Groot-Managuay. Op het eerste gezicht lijkt het me vooral een kaart van Zuid-Amerika – en dat klopt. Groot-Managuay is niet het huidige, door land ingesloten staatje met wat extra grond erbij, maar alle gebieden tussen de Galápagos-eilanden (nu Ecuador), de monding van de Amazone (Brazilië) en Patagonië (Argentinië). De Managuayaanse regering, en dus ook de huidige militaire junta, claimt praktisch heel Zuid-Amerika sinds 1527.

Wat frustrerend. Het is niet eenvoudig om Managuayaan te zijn.