Berichten

Geplaatst op

Generaal Jamón wint tv-debat


MATAQUINTOS – In een buitengewoon saai tv-debat is generaal Jamón, zoals verwacht, gisteren als winnaar uit de bus gekomen. De vier uur durende tv-uitzending liet het Managuayaanse staatshoofd als vrijwel enige spreken.

Presentator Oli Mungo Chávez introduceerde, na een kort welkomstwoord, zwetend de generaal, waarna een langdurig applaus losbarstte. Daarop nam Jamón het woord en richtte zich ruim drie uur en drie kwartier lang tot de natie. De enige interruptie kwam na drie uur en twintig minuten van de liberale leider Marco Ruteño, die naar het toilet moest.
 

Het was het enige spannende moment van het debat: Jamón reageerde als door een wesp gestoken en eiste dat Ruteño zijn blaas beheerste ‘als een man’. Tevens bleek met deze interruptie dat alleen de microfoon van Jamón echt was, en die van de vier politieke leiders van opgesteven papajapulp. Ruteño verliet huilend de studio.    

Het laatste kwartier van de uitzending was bedoeld voor debat tussen de overgebleven politici, maar door gebrek aan geluidsversterking, en een reclameblok van elf minuten, kwam dat nauwelijks uit de verf.

Overigens zijn de politieke partijen in de militair-democratische republiek Managuay het op vrijwel alle fronten eens. Politici strijden voor hun eigen hachje tijdens de campagne voor de algemene benoemingen van 9 juni aanstaande. Dan deelt generaal Jamón het nieuwe parlement in.

Geplaatst op

Klimaatgrafiek: 26 graden is slechts ‘frisjes’

Wie het vandaag om te puffen vindt, moet bedenken dat onze 26 graden Celsius door een Managuayaan als ‘frisjes’ zal worden omschreven. Bovenstaande klimaatgrafiek geeft aan dat in het Zuid-Amerikaanse Mataquintos doorgaans een redelijk constante 40 graden heerst. En de neerslag? Zie het blauwe balkje.

Geplaatst op

Volkskrant-lezers: win een gratis boek!

Niet de Russisch-Managuayaanse kernproef van 1961

Het is november en dat betekent dat we voor de zevende keer dat fijne Grote Managuay-Vakantie-Doeboek gaan weggeven! Dat wil zeggen: de belofte van het boek, want het verschijnt pas in het voorjaar van 2013, maar dan komt het er echt, echt, echt. 72 pagina’s aan speelplezier annex propagandamateriaal van de militaire junta van Managuay, met o.a. een snorrensudoku en het doolhof Wijs De Arme Dissident De Weg Uit De Gevangenis Naar Amnesty International. Afijn.

De Vakantieboekvraag van november is gelinkt aan de Managuay-reportage die vandaag in de Volkskrant staat. Niet-Volkskrant-lezers mogen uiteraard ook meedoen! Ren snel naar de kiosk en blader naar Dag In Dag Uit, de achterpagina van katern V.
Hier komt ie.

Vraag:
Welke maoïstische dictator leidde Managuay in 1961?

Stuur uw antwoord vandaag nog naar info@managuay.info! Want morgen staat de Volkskrant-reportage op deze website, en ja, dan wordt het te makkelijk.

Geplaatst op

Nederlandse coureur gaat land veroveren voor Managuay

De bumpersticker die de Managuayaanse overheid heeft verstrekt

ROTTERDAM – De Nederlandse coureur Roger van Bergen gaat land claimen voor Managuay tijdens de rally Amsterdam-Dakar. Van Bergen is voor dit doel speciaal benoemd tot honorair consul.

Dat heeft de rallyploeg van de Nederlander, Team CMYK, maandag bekendgemaakt. Van Bergen, architect van beroep, onderhield al warme banden met de militaire junta van het Zuid-Amerikaanse land. Kort nadat hij zich had ingeschreven voor de rally, die eind november finisht in Gambia in West-Afrika, ontving hij een telefoontje. ‘Of het klopte dat Gambia aan zee ligt,’ vertelt Van Bergen. ‘En of ik zin had om een paar stranden in beslag te nemen voor Managuay. Ik dacht: dit is een droom die uitkomt.’ Managuay is een door land omsloten republiek die al sinds de Oorlog van de Vijf Papaja’s (1850-1852) geen kuststrook meer bezit.

Het Managuayaanse ministerie van Buitenlandse Zaken bevestigt dit verhaal. ‘Meneer Van Bergen is via een spoedprocedure benoemd tot cónsul honorario,’ aldus een woordvoerder. Dat ging binnen vier weken – opmerkelijk snel voor een land waar het aanvragen van een rijbewijs doorgaans zes maanden kost, of tien euro. In ruil daarvoor sponsort Managuay het rallyteam met een bumpersticker.

Bovendien krijgt Van Bergen een half miljard aan Managuayaanse peso’s mee – omgerekend zo’n 135 euro – om namens de junta land te kopen en honderd claimstickers om op gebieden, voorwerpen of personen te plakken die hij voor de bananendictatuur geschikt acht. De woordvoerder: ‘Afrikanen zijn eraan gewend dat buitenlanders hun bezittingen inpikken. Wij verwachten dan ook een flexibele opstelling.’

De rally Amsterdam-Dakar gaat aanstaande zaterdag 3 november van start in Amsterdam en eindigt drie weken later in Gambia. De opbrengsten gaan naar een goed doel. Behalve Roger van Bergen maken ook zijn vrienden Menno Hornstra en Shen-Hau Cheng deel uit van Team CMYK. Hun verrichtingen zijn te volgen via deze website.

Meer informatie over Team CMYK is te vinden op teamcmyk.com.
Zie voor de rally www.amsterdamdakar.com.

Geplaatst op

Managuayaans politicus verloot nieuwe borsten

Een van de foto’s die Cuenca gebruikt op zijn campagneposters

FERNANDES – Een Managuayaanse burgemeesterskandidaat verloot borstvergrotende operaties om zijn campagne te kunnen financieren.

Door Jens Mikkelsen

Majoor Gustavo Cuenca, wat een bijzonder plan.
‘Ja hè? Maar het is heel logisch. Elke vrouw wil toch een mooi decolleté?’

Hebben al veel vrouwen zich gemeld?
‘Nu nog geen. Maar wat niet is, kan nog komen.’

Maar de nieuwe burgemeester van Fernandes wordt vrijdag al aangesteld.
‘Ik heb er vertrouwen in. De afgelopen weken heb ik al heel veel mannen, op hun verzoek, fotomateriaal van borsten laten zien, zodat ze de positie van hun vrouwen en dochters beter kunnen inschatten.’

In Managuay dromen veel tienermeisjes van grotere borsten. Mogen zij allemaal meedoen?
‘Natuurlijk niet! Anders krijg je onzedelijke toestanden. Alleen scholieren die gemiddeld lager dan een 7 staan op hun rapport, mogen deelnemen. De studiebollen hebben geen borsten nodig.’

Kom ik op een laatste punt: u doet dit om uw campagne te bekostigen. Maar de enige die beslist wie burgemeester van Fernandes wordt, is generaal Jamón. Voor hem is uw lokkertje toch helemaal niet interessant?
‘… Iedereen die een voller decolleté wil, kan bij mij terecht.’

Geplaatst op

Voorbereidingen op verhit Nieuwjaar in de Andes


SAN CRISTÓBAL – Ramira Martí staat doodgemoedereerd een shaggie te roken terwijl ze jerrycans benzine doorgeeft op het centrale plein van San Cristóbal, een stadje in de Andes van Managuay. ‘Geen punt,’ lacht ze, ‘er verbrandt hier elk jaar wel iemand.’


Door Jens Mikkelsen

De jaarwisselingen in het Zuid-Amerikaanse land zijn berucht: illegaal vuurwerk zorgt voor honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen.

Ramira Martí weet wel beter. Het volksfeest van San Cristóbal bestaat uit het aanleggen van een vuur dat wel vijftien meter hoog kan worden en waar de jonge mannen van het plaatsje zo dicht mogelijk tegenaan moeten dansen. Wie als eerste zijn snor schroeit, ontvangt derdegraads brandwonden in zijn gezicht, maar ook de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.
Ramira lacht: ook zij was ooit zo’n scholiere. ‘Ik was vijftien, dus wist van toeten noch blazen. Ik vond er niks aan. Dus toen hij zijn vriendengroep erbij haalde, ging ik er snel vandoor!’
Het wordt een enerverend feest, vanavond in San Cristóbal.
Geplaatst op

1700: Cristina Truita Merluza


Cristina Truita Merluza (1677-1734) is misschien wel de minst omstreden figuur uit de Managuayaanse geschiedenis. Als dochter van een koopman uit Cádiz maakte zij in 1685 de oversteek naar Zuid-Amerika, waar haar vader een tabaksplantage begon. Cristina trok zich het lot van de arme slaven aan. Ze stichtte in 1700 een hospitaal, bekwaamde zich in wondverzorging, tandheelkunde en verloskunde en werd immens populair onder de inheemse bevolking van de toenmalige Spaanse kolonie. Totdat haar vader uit jaloezie haar schedel brak met een kokosnoot, onder het uitroepen van: ‘En waar ben je nou, met je wondverzorging?’

De Managuayanen hebben Cristina tot op de dag van vandaag in hun hart gedragen en koesterden haar geboortehuis, een eenvoudige plaggenhut die beetje bij beetje is uitgebouwd tot een schitterende villa in barokstijl. In 2003 echter sloopte de stad San Pedro het gebouw om er een modern wooncomplex neer te zetten (foto, complex nog steeds in aanbouw).
Geplaatst op

Recept: Maandagtaart

De Managuayaanse maandagtaart, ook wel braakseltaart (torta vómito) geheten, is een typische lokale hap voor na het weekend. Het recept is simpel:

Word op zaterdag en zondag zo ziek van de rum/tequila/ gefermenteerde lamamelk, dat u de daaropvolgende braakneigingen, tijdens een wanhopige sprint naar het toilet, niet kunt onderdrukken en naar een tulband (of een willekeurige andere cakevorm – foto) grijpt. Bestrooi met kaas en zet het een uurtje in de oven op 220 graden.
Zo legt u meteen een goede bodem voor het comazuipen van vanavond.

Que aproveche!

Geplaatst op

Boyband Los Cojones herenigd

Persfoto van Los Cojones anno 2010

SAN PEDRITO – De Managuayaanse muziekformatie Los Cojones, die in de jaren negentig furore maakte in heel Latijns-Amerika, gaat weer optreden. 

De hereniging van de vier hartenbrekers van weleer begon bij een toevallige ontmoeting van voormalig leadzanger ‘Didi’ Vaffanculo met ex-bassist ‘Nono’ Chulango. ‘Nou ja, toevallig,’ lacht Didi, op straat in San Pedrito. ‘Ik moest verhuizen van blok C naar blok D van het Monstro [de plaatselijke penitentiaire inrichting, red.], en daar maakte Nono de dienst uit.’ Tijdens hun gewelddadige uitbraak besloten de twee om weer te gaan zingen.

Didi bestrijdt dat het de bandleden alleen om geld te doen zou zijn. ‘We treden op uit puur artistieke overwegingen,’ stelt de voormalige superster, terwijl hij zich buigt over een vuilnisbak bij een vestiging van kipknotsenrestaurant El Pollo Loco. ‘We genieten ervan om weer samen te werken.’ Details over de aanstaande tournee zijn nog niet bekend vanwege onenigheid over de te spelen nummers en de verdeling van de vrouwelijke fans.

Los Cojones maakte furore met hits als ‘Es un chihuahua en tu bolsillo (o te gusta encontrarme)?’ (‘Is dat een chihuahua in je broekzak (of ben je gewoon blij me te zien)?‘), ‘Eres la mantequilla sobre mi panocha’ (‘Jij bent de boter op mijn maïskolf‘) en ‘Dígame gracias por eso techo de chapa ondulada (cariño)’ (‘Zeg dan bedankt voor dat golfplaten dak (schatje)’).

Geplaatst op

De Inca’s, bepaald geen Manca’s

Inca-muur in Sacsayhuamán, Peru

De muren hierboven zijn wereldberoemd. Ze staan in Sacsayhuamán, een voormalig heiligdom van de Inca’s, net buiten Cuzco, Peru. Reisgids Rough Guide noemt de muren ‘enorm indrukwekkend. (…) De massieve rotsblokken met een gewicht van soms wel 132.000 kg sluiten naadloos op elkaar aan.’

De Manca’s uit Managuay kenden de Inca’s goed. Zij vonden Sacsayhuamán ‘een beetje gay.’

Geplaatst op

1527: Madeleno Puig y Razón

De Rio Pimpo

Na een aantal stabiele jaren onder Spaanse gouverneurs begon Managuay eindelijk de eigenschappen te ontwikkelen waarmee wij het tegenwoordig nog steeds associëren: een agressieve buitenlandse politiek en een onbetrouwbaar, labiel bestuur. In 1527 namelijk formuleerde de nieuwbakken gouverneur Madeleno Puig y Razón voor het eerst een buitenlands beleid voor Managuay, onder de titel: ‘El mundo es managuayo’ (‘de wereld is Managuayaans’).

Daarin claimde hij alle gebieden tussen de Galápagos-eilanden (nu Ecuador), de monding van de Amazone (Brazilië) en Patagonië (Argentinië) als de zijne, en begon een leger te formeren dat ze voor hem moest veroveren. Toen de grote dag van de militaire campagne was aangebroken, op 5 april 1527, viel Puig y Razéon van zijn paard en brak zijn nek. De onderkoning van Peru, aan wie Puig y Razón verantwoording was verschuldigd, liet zijn lijk in stukken snijden en brandend in de Rio Pimpo werpen, met de mededeling ‘Krijg de pokken, coño’.