Berichten

Geplaatst op

Democratie à la Poetin is ‘verleidelijk’

Vladimir Poetin, premier en aanstaand president van Rusland, brengt zijn stem uit

MANAGUAY – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft de democratie in Rusland ‘verleidelijk’ genoemd. Hij is geboeid door ‘de prikkelende combinatie van verkiezingen enerzijds, en minachting van de kiezer anderzijds.’

Dat zei een woordvoerder zondagavond, direct nadat bekend werd dat Vladimir Poetin volgens exit polls al na één stemronde terugkeert naar het ambt van president van Rusland. Managuay stuurt een speciale commissie naar Moskou om de democratie aldaar nader te onderzoeken. ‘Generaal Jamón is erg gecharmeerd van sommige aspecten,’ aldus de woordvoerder, ‘zoals het verschijnsel van de draaideurstemmers.’ Dit zijn pro-Poetin-kiezers die per bus van stembureau naar stembureau zijn gereden om steeds opnieuw hun stem uit te brengen. ‘Al geef ik toe dat dit fenomeen in Managuay op moeilijkheden zou stuiten, gezien de toestand van ons wegennet.’

De Zuid-Amerikaanse bananendictatuur Managuay kent al jaren een eigen model van democratie, ‘de Derde Weg’. Daarbij heeft niet de bevolking, maar generaal Jamón stemrecht. Oppositie is er amper. Iemand als de Russische communist Zioeganov, die als tweede eindigde en de verkiezingen ‘absoluut oneerlijk en waardeloos’ noemde, is in Managuay moeilijk denkbaar. Toch zou Jamón daar niet bang voor zijn. ‘Ach, politieke gevangenen zul je altijd hebben,’ schamperde de woordvoerder. Om zich direct daarna te corrigeren: ‘Pardon, ik bedoel natuurlijk: mensen met een afwijkende mening.’

Geplaatst op

Prostituees doen goede zaken in Rijksmuseum

De opening van het Rijksmuseum in Amsterdam, afgelopen zaterdag

AMSTERDAM – De heropening van het Rijksmuseum heeft afgelopen zaterdag 20.000 bezoekers getrokken. Ongeveer 1000 van hen waren prostituees.

Dat stelt Sexy Señorita, de belangenvereniging voor Managuayaanse vrouwen in Nederland. Volgens woordvoerster Vicky Núñez hebben de vrouwen zich in het museum naar gelang hun specialiteit opgesteld. ‘Meisjes met een nog maagdelijke uitstraling stonden vooral bij de Maria Magdalena van Jan van Scorel, sm-meisjes bij Prometheus door Vulcanus geketend van Dirck van Baburen.’ De belangenvereniging heeft hun op het hart gedrukt om tijdens het werk zo min mogelijk schade toe te brengen aan het museum. ‘Daarom stonden de meesten bij de afwasbare stukken, zoals de toiletspiegel van Joseph-Germain Dutalis.’

Het is bekend dat de Managuayaanse gemeenschap in Nederland, die veelal uit prostituees bestaat en altijd op zoek is naar klandizie, op grote evenementen afkomt. Het is echter voor het eerst dat de vrouwen zich zo gericht aanpassen aan het evenement zelf. Volgens Núñez smaakt de methode naar meer. ‘Veel meiden hebben goed verdiend in het Rijksmuseum, en zullen proberen dit privé-initiatief bij andere gelegenheden te herhalen.’ Núñez noemt de Boekenmarkt van Deventer (‘overal waar ze oude Playboys of TUKs verkopen’) en de Keukenhof in Lisse (‘denk aan mannen die net iets te lang blijven staan bij een bloem met dikke meeldraden of een grote stamper.’

Geplaatst op

Prins carnaval schiet feestvierders neer

Prins carnaval, kolonel Gustavo I, tijdens zijn inhuldiging



ROIPOIPÚ – Prins carnaval van Roipoipú heeft gisteren tijdens de grote optocht drie carnavalsvierders neergeschoten. De prins maakt het goed.

De prins, kolonel Gustavo I, was aanvankelijk niet van zins om zijn sambawagen te bestijgen, maar gaf uiteindelijk toch toe. Dat heeft hij geweten: gezeten op de prinsentroon kreeg hij al na vijf minuten, tijdens het traditionele gooien van snoep, een mangololly in zijn oog, waardoor zijn humeur aanmerkelijk verslechterde. Toen drie medewerkers van de sambawagen hem even later tequila kwamen brengen, trok Gustavo I zijn pistool en beschoot hen. Zijn commentaar: ‘Hoe kon ik weten dat het drie malloten in tijgerpak waren, en niet drie tijgers?’
Tijgers komen op het Zuid-Amerikaanse continent niet voor.

De prins van het wereldberoemde carnaval van Roipoipú is dit jaar voor eerst niet gekozen door het bestuur van de carnavalsvereniging, maar aangewezen door de federale regering. Kolonel Gustavo I is een persoonlijke vriend van generaal Jamón, die diens optreden ‘ongelukkig, maar in principe deëscalerend’ noemt.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Hammarskjold

Schrijver Sergio Sánchez Hammarskjold

‘Mario Vargas Llosa? Een armoedige prutser.’ In het rimpelige gezicht van Sergio Sánchez Hammarskjold komen drie gaten in actie: zijn ogen spuwen vuur, zijn mond klemt de pijp vast en zijn neusgaten doen twee rookpluimpjes de kamer in dwarrelen. ‘Met zijn boeken doe ik wat de gemiddelde Managuayaan ermee doet: ik schuif ze onder een afgebroken tafelpoot.’

Gegniffel in de videohoek van het Hammarskjold-museum. Waar de schrijver is, is de verongelijktheid nooit ver weg. De man zelf is overigens ook niet ver weg: hij zit aan een tafeltje in de hoek nauwlettend toe te kijken, af en toe nippend van de aguardiente die zijn vrouw hem bijschenkt. Het Hammarskjold-museum is bij Hammarskjold thuis, en dat maakt het gegniffel behoorlijk ongemakkelijk.

Sergio Sánchez Hammarskjold is een auteur die er prat op gaat nog nooit een heuse roman te hebben geproduceerd. In Managuay, waar tachtig procent van de bevolking niet kan lezen, en de overige twintig daar gewoon geen zin in heeft, moet een schrijver zich toeleggen op praktische teksten. ‘Toegepaste literatuur’ noemt Hammarskjold het. Hij schrijft handleidingen, snackbarmenu’s en productinformatie. Met succes: zijn Ingrediënten & Voedingswaarde per 100 ml van de literflessen Pipo Papajapap geldt als een klassieker in het genre.

Een uitvergroting van dat etiket, omgeven door enkele flessen pap, vormt dan ook het hart van de expositie. De formule om Hammarskjolds schrijfsels te omringen met relevante voorwerpen is even simpel als doeltreffend. Op de salontafel: de aangegeten burrito bij het menu van snackbar El Pollo Loco uit 1987. Op de vensterbank: het getraliede raam uit martelcentrum Horror Máximo met ernaast een ongebruikte wegwijzer (‘Uitgang’). Als bezoeker begrijp je in één klap wat de teksten van Hammarskjold zo effectief maakt. Je vraagt je af wat de illustratie geweest zou zijn bij een ontbrekend werk als Inventarisatie van lijken na de opstand van San Fernando, 3 maart 2010, A t/m M.

Bij het verlaten van de woning stuiten we op een tafeltje met pennen en papieren, waarop een manshoge, kartonnen versie van de schrijver prijkt. Er is iets op gekalkt. We buigen ons voorover en lezen: ‘Steun mijn volgende werk: het telefoonboek van Managuay. Vul naam en nummer in op de stippellijn.’
Noud Nijssen

Foto Abrán del Tubo

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Sinterklaasjournaal schokt met naakt en geweld

Een automonteur probeert Sint-Cerberus te helpen, maar maakt het voertuig stuk. De goedheiligman zelf is in deze scène even weg voor een borrel.

LA LIBERTINA – Het Managuayaanse Sinterklaasjournaal heeft gisteravond voor opschudding gezorgd door onaangekondigd beelden van naaktheid en geweld uit te zenden.

In de uitzending was te zien hoe de Managuayaanse Sinterklaas, Sint-Cerberus, zich in een compromitterende houding bevond met achtereenvolgens een automonteur, een toevallige passant en een alpacalama. De begeleidende tekst van presentatrice Donatela Cubo luidde: ‘De Toyota Landcruiser van Sint-Cerberus is opeens kapot gegaan. Hoe komt hij nu op tijd in Mataquintos? O, o, o, wat is de Sint boos.’

Ouders uit heel Managuay belden daarop kwaad met de staatszender Managuay Uno. Volgens een woordvoerder van de zender hadden de meesten vooraf op de hoogte willen zijn. ‘Met de beelden op zich hadden zij geen moeite, maar nu stonden velen nog in de kroeg en hebben daardoor de uitzending gemist. Dat is jammer natuurlijk.’

Sint-Cerberus of San Cerbero is een Managuayaans kinderfeest dat vergelijkbaar is met ons Sinterklaas. Het gaat er alleen iets gewelddadiger aan toe: de kleintjes worden verrast met pepperspray en een spervuur aan keiharde snoepjes, de traditionele cagarrutas.

Geplaatst op

Fyra brengt Managuayaanse vlag naar Utrecht

Koetsier José van de Fyra pikte onderweg nog een paar lifters op

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay maakt eindelijk werk van haar aanstaande boekpresentatie in Utrecht. Vanuit hoofdstad Mataquintos vertrok woensdag de Fyra met als lading de nationale vlag.

De Fyra is een internationale paard-en-wagen-lijndienst die Mataquintos verbindt met Santa Cruz in Bolivia. Vanuit daar zal de vlag naar de haven van Rio de Janeiro worden gebracht en koers zetten naar Nederland. Daar, in Utrecht, vindt op vrijdag 17 mei de presentatie plaats van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, een werk dat Nederlanders ertoe moet aanzetten om vaker af te reizen naar het geïsoleerde land in Zuid-Amerika. Nu doen zij dat vaak niet, omdat zij bang zijn voor malaria, vulkaanuitbarstingen en door de overheid georganiseerde ontvoeringen. ‘Nonsens,’ aldus luitenant Diego Sánchez Ortega, die als censor de vlag uitzwaaide. ‘In Managuay hebben wij malaria goed onder controle.’

Critici vermoeden dat de Fyra niet alleen de vlag vervoert, maar ook een geheime lading. ‘Kijk maar naar de foto,’ aldus een van hen, die anoniem wil blijven (Enrique Carderoso). ‘De vlag lijkt wel een rechthoekige kubus. Maar dat kan niet. Een vlag is meestal plat.’ Wat de vlag verbergt, durft de anonieme tipgever (Carderoso dus) niet te zeggen. ‘Maar het zou wel eens Miss Managuay kunnen zijn. Ja, nu lach je, maar met een beetje pech is het die uit 1991.’

Geplaatst op

10 adviezen aan Desi Bouterse

Desi Bouterse krijgt onder meer advies van Johan Cruijff


Heeft hij net zijn eigen amnestiewet door het parlement geloodst, gaat het proces rond de Decembermoorden straks tóch door. Wat had de Surinaamse president Desi Bouterse beter kunnen doen? Tien adviezen van mensen die het kunnen weten.

  • Generaal Jamón (Managuay): ‘Hij had broers of neven tot rechter moeten benoemen. Dat doe ik hier ook altijd. Onafhankelijke rechtspraak, dat is echt superonhandig.’
  • Johan Cruijff: ‘Bouterse heeft toch alleen zijn politieke vrienden wat laten zeggen over dat proces? Je moet er zélf heen, en dan ruzie maken. Werkt altijd.’
  • Wouter Bos: ‘Niets. Het enige wat je kunt doen, is vragen aan je adviseurs: zit alles erin? Daarna hoef je niet alles nog een beetje gaan zitten narekenen.’
  • President Bashar al-Assad (Syrië): ‘Hij kan via de Verenigde Naties een staakt-het-vuren met die militair aanklager regelen. Niet erg hoor Dees, daarna kun je gewoon blijven schieten. ‘
  • President Ahmadinejad (Iran): ‘Hij had de Decembermoorden in een ondergrondse installatie moeten uitvoeren, dan was niemand erachter gekomen.’
  • Geert Wilders: ‘Hij had ze kapot moeten twitteren.’
  • Gert: ‘Eerst presenteer je een stom programma met een pratende hond. Daarna ga je, op grote schaal en met beleid, kinderen uitmelken.’
  • Samson: ‘Wraf!’
  • Kim Jong-un (Noord-Korea, om 07:30 uur vanmorgen): ‘Hij had een langeafstandsraket moeten lanceren die alle oppositie de mond snoert. Maar ze gaan beginnen, ik moet echt weg nu.’
  • Maaike (14): ‘Bouterse had die vijftien tegenstanders nooit moeten doodschieten. Of ben ik nu te naïef?’
Geplaatst op

Proces tegen politicus Tornado eindelijk van start

De porción familiar: gefrituurde kippenvleugels van Hmm, Pollos!

MATAQUINTOS – Na dagen van uitstel is vandaag eindelijk het proces begonnen tegen de politicus met het rastakapsel, de extreem-rechtse Paco Tornado (PPP). Hij wordt verdacht van het aanzetten tot haat tegen Bolivianen.

Tornado vertraagde maandag de start van het proces door een verzoek tot wraking. Wraking betekent in Managuay wraak nemen op de rechter door hem neer te steken. Dit is een taak van de advocaat van de verdachte, maar Tornado’s raadsman – mr. Adán Minskewicz, 135 kilo zwaar – liet maandagochtend de rechter lopen omdat hij juist in de rij stond voor een portie gefrituurde kippenvleugeltjes bij snackbar Hmm, Pollos! tegenover het gerechtsgebouw. Het proces werd niettemin uitgesteld.

Gisteren werd de voorbereidende zitting verstoord toen de rechter Tornado’s propagandafilm Flauta wilde tonen. Daarin worden democratische teksten uit de Boliviaanse grondwet gecombineerd met beelden van een brandende panfluit. Een panfluitiste uit het publiek maakte bezwaar tegen de vertoning, waarop de rechter zei dat hij dat ‘begreep’. Advocaat Minskewicz noemde dit een ‘bevooroordeelde reactie’. Toen de rechter wilde uitleggen waarom hij het had gezegd, sloeg Minskewicz de handen voor zijn oren en riep luid ‘la la la’ totdat de rechter stopte met praten.

Geplaatst op

Vuilnisstaking Managuay in impasse


Na twee weken staken pakken de gemeentereinigers van Amsterdam en Utrecht hun werk weer op. Tijd voor een belletje met Romy Arzt Lobeiro, de leider van de vuilnismannenstaking in Managuay.

Hoe dicht bent u inmiddels bij een akkoord, meneer Lobeiro?
We zijn er ver van verwijderd. De gemeentes willen niet aan salarisverhoging. Terwijl we afgelopen donderdag nog een aanbod hebben gedaan.

Wat voor aanbod?
We eisen nu 35,5% loonsverhoging in plaats van 37%. Een groot offer. Als gebaar hebben we daarom wat zakken verwijderd van de bergen vuil die we rondom alle stadhuizen in het land hebben opgeworpen.

En hoe reageerden de gemeentes?
21 doden.

21 dode ambtenaren? Door stank?
21 dode vuilnismannen. Door tanks.

Dat klinkt als een impasse.
Zeker. Alleen in 1972 was het nog erger. Toen werd de hele landelijke vuilniswagenvloot omgekieperd en moesten onze mannen, gedwongen, alles met de hand oprapen.

Dat was bij de vorige vuilnismannenstaking?
Vorige? Wij zijn in de tussentijd nooit gestopt met staken.

Maar hoe lang bent u dan al bezig?
Hm, geen idee. Maar ik kan me nog herinneren dat toen mijn vader de leiding van de staking kreeg overdragen van mijn opa, opa zei: ‘Als mijn overgrootvader dit zou zien, zou hij glunderen van geluk omdat het werk van zijn opa’s opa niet voor niets is geweest.’

Dus uw mannen zitten nog wel even thuis?
Jazeker. Maar gelukkig komt het WK eraan. En daarna zien we wel weer verder.

Geplaatst op

‘Johan Friso had lawine kunnen ontwijken’

Een lawine

MATAQUINTOS – Prins Johan Friso had de lawine die hem vrijdag in Oostenrijk verraste, kunnen ontwijken. Dat stelt lawine-expert José Luís Acosta van de Universiteit van Mataquintos.

Door Jens Mikkelsen

Mijnheer Acosta, om meteen met de deur in huis te vallen: hoe had de prins aan zijn lawine kunnen ontkomen?
Kort gezegd – en dan bouw ik voort op zes maanden lawine-onderzoek in het Andes-gebergte – had hij er met een katachtige beweging overheen kunnen springen en aan de zijkant kunnen gaan staan.

Maar duizenden kilo’s sneeuw hebben zich met een snelheid van minstens honderd kilometer per uur bovenop hem gestort.
Inderdaad, een schoolvoorbeeld van Lawinesituatie 1. Wij onderscheiden in onze benadering van lawines twee situaties.

Wat is situatie 2?
Situatie 2 is ‘geen lawine’.

Oké, laten we uitgaan van situatie 1. Het is in de praktijk toch onmogelijk dat iemand – een skiër, nota bene – met een simpele sprong zo’n lawine ontwijkt?
Hoort u eens, ik heb het zelf ook niet bedacht. Een van onze proefpersonen heeft, vlak voor zijn lawine-experiment, de verwachting uitgesproken dat hij dat kon.

Hoe dacht hij daarover ná zijn lawine-experiment?
Geen idee, we hebben hem nog niet onder de sneeuw vandaan kunnen bevrijden.

Over wat voor soort onderzoek hebben we het eigenlijk?
Gewoon, kwantitatief onderzoek.

En dat houdt in?
(zucht) Dertig lawine-experimenten gedurende zes maanden, waarbij we elke keer vijftig indianen met een vuvuzela de bergen insturen. En dan maar tellen hoeveel er weer levend terugkomen. Het is een door de regering gefinancierd onderzoek, hoor.

U heeft nu de gratis publiciteit die u wilde. Wat volgt?
Mag ik nu óók in het Achtuurjournaal?

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Troonwisseling

Jorge Zorreguieta (r) naast juntaleider Jorge Videla

‘Máxima?’ Marco Cortes (28) schudt zijn hoofd. Zijn broer Rico (31): ‘Jawel, dat is die van “buurman, wat doet u nu”!’ We complimenteren Rico met zijn kennis van Nederlandse filmklassiekers uit de jaren tachtig, maar vertellen hem dat de dame in kwestie Tatjana heet, en niet Máxima. Rico kijkt teleurgesteld. ‘Dan geef ik het op.’

De koningin der Nederlanden is vanaf dinsdag een Argentijnse, maar in Managuay kent men haar amper. Argentijnen staan hier bekend als arrogante en verwijfde cappuccinodrinkers, en die kun je beter op afstand houden. De uitzondering: Jorge Zorreguieta, Máxima’s vader. De oud-minister uit de tijd van de Argentijnse dictatuur (1976–1983) geldt in Managuay als een gerespecteerd politicus.

Menig Managuayaan denkt met weemoed terug aan de tijd dat niet alleen zij, maar ook de buurlanden door militaire junta’s werden aangestuurd. Een periode van internationale solidariteit, geïllustreerd door een vrij verkeer van politieke gevangenen: die konden worden gearresteerd in Asunción (Paraguay), gemarteld in Mataquintos (Managuay) en bij Montevideo (Uruguay) in de Atlantische Oceaan geworpen.

Ook Argentinië deed mee, maar of Zorreguieta als minister van Landbouw van de dodenvluchten heeft geweten? Nee, zei generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, onlangs in een interview. Jamón herinnerde zich een brief van zijn oude penvriend: ‘Dan schreef hij geërgerd: “Ik presenteerde een mooi plan voor de export van steaks, maar toen zei de minister van Nationale Defensie: ‘Dat gaat niet, alle vliegtuigen zitten al vol.’ Iedereen begon te lachen. Waar sláát dat toch op?” O o, die Jorge, dacht ik dan.’

We komen aan onder een brug, waar Marco en Rico wonen sinds vorig jaar hun appartementencomplex werd gesloopt voor een nieuw winkelcentrum. ‘Jullie hebben het maar goed,’ lacht Rico, terwijl hij een fles rum tevoorschijn tovert. Marco neemt een slok en wijst om zich heen. Lachend: ‘Geen woning, geen kroning!’
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.