Cultuur: Isla Romántica

Als de zomer in de lucht zit, trekken Managuayaanse stelletjes er graag opuit. Bijvoorbeeld naar Isla Romántica, een outdoor-plantencentrum annex erotische ontmoetingsplek. Deze foto is van de sado-masochisten-sectie.

EPO verplicht in Ronde van Managuay

Erytropoëtine (EPO) is een standaardingrediënt van wielersucces 

LA LIBERTINA – Vóór de Ronde van Managuay vanochtend van start gaat, maakt de Managuayaanse wielerbond het nog eens duidelijk: het is voor renners verboden om geen EPO te gebruiken.

De voorzitter van de bond, Sancho Merckx Caudillo, maakte donderdag bij de teampresentatie kenbaar dat La Ronda moet uitgroeien tot een sportief evenement van wereldformaat. ‘EPO geeft de beste resultaten, dat weet elke zichzelf respecterende sportman. Het kan niet zo zijn dat de mindere goden naar Zuid-Amerika komen om een titel te behalen. Wij willen een wedstrijd van Europees niveau.’

Volgens critici is Merckx Caudillo niet objectief: hij zou de afgelopen weken bij zijn broer grote partijen EPO hebben opgekocht, het hormoon dat in menselijke nieren wordt aangemaakt. De broer van Merckx Caudillo is werkzaam bij de Managuayaanse geheime dienst.

Minister nodigt Obama uit voor werkbezoek zorg


MATAQUINTOS – Generaal Traiano Bendigas, minister van Volksgezondheid en Kernafval, heeft Barack Obama uitgenodigd voor een werkbezoek. ‘De zorg kan veel goedkoper.’

Aanleiding is de stemming over de hervormingen van de Amerikaanse gezondheidszorg aanstaande zondag in Washington. Volgens Bendigas kan de VS nog wat leren van de ‘Managuayaanse efficiëntie’. ‘Soms is de afdeling neonatologie onderbezet. En soms moet een ziekenhuis radioactief afval opslaan. Dan schuif je die wiegjes toch aan de kant en zet je een paar vaten uranium neer?’

Georganiseerde gezondheidszorg is in Managuay vrijwel afwezig. Toch prees Bendigas zijn beleid. ‘Amerika heeft 46 miljoen onverzekerden. Wij bij lange na niet!’ Managuay telt circa vier miljoen inwoners. Volgens Bendigas is ‘het succesverhaal’ te danken aan Wálter Bendigas, hoofdchirurgijn van Managuay en tevens zijn broer. ‘Wálter is geen foutloze hersenchirurg, maar zijn aderlatingen zijn fenomenaal.’

PRIJSVRAAG (laatste week!): Wie is deze man?

Foto van een man

De prijsvraag ter ere van het eenjarig bestaan van nieuwsblog Managuay.blogspot.com heeft al tientallen reacties opgeleverd – maar u kunt nog steeds meedoen! Beantwoord voor 20 september 2010 – via een reactie onderaan dit bericht of een e-mail aan managuay@rogerabrahams.nl – de volgende vraag: wie is de man op de foto? De inzending met de juiste naam en best kloppende biografie krijgt een plek in deze kolommen. En laten we eerlijk wezen: zo moeilijk is het niet!

Tenminste, dat dachten wij. Een schokkend percentage van u, lezers, stuurde belachelijke antwoorden in, waarvan hieronder akte.
Deze mensen zijn het dus niet:

  • Federico Balla Costumbres, half man, half lama, de mythische levende god van de zuidelijke pampa’s
  • Enrique Gonsalves Sosa, vader van Enrique Gonsalves Sosa II
  • Mario Vázquez, Bolivianenimitator
  • Dolores Varga, leidster van de Managuayaanse vrouwenbeweging

Wie wel? Stuur je antwoord in!

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.blogspot.com

Aan alle bezoekers van bar Sexiboom

Beste bezoekers,

Op de eerste plaats: bedankt dat jullie afgelopen vrijdag in zulke groten getale naar Bar Sexiboom zijn gekomen om met ons een feestje te bouwen. Tot 21:30 uur was het weer een topavond.

Op de tweede plaats – en daarin geven wij de Militaire Politie groot gelijk – had nooit mogen gebeuren wat daarna gebeurde. Wij benadrukken nogmaals dat wij niet weten wie de bewuste schoten gelost heeft. Het was in elk geval niet Vicente, de broer van Manolo, want als iemand nog een doodshoofdaapje zou missen als het voor zijn geweerloop de lambada danste, dan is het Vicente wel.

Ook is ons helaas (nog) onbekend door welke technische oorzaak het licht uitviel. Mogelijk zijn enkelen van jullie, gewond, tegen een lichtschakelaar gevallen. Dat spijt ons zeer. Ook de daaropvolgende commotie betreuren wij enorm. Tegen de onheus betaste dames kunnen wij alleen maar zeggen: onthoud dat het dragen van uitdagende kleding risico’s met meebrengt! Onze huisregels hebben die boodschap altijd uitgedragen, ook al staat het misschien nergens expliciet vermeld.

Op de derde plaats betreuren wij dat bovenstaande situatie heeft geleid tot een extra onderzoek van de Federale Belastingdienst. De resultaten hebben ons geschokt. Het doet pijn om te zien hoevelen van jullie ons personeel onder druk hebben gezet om te voorzien in een vraag naar middelen als ghb, amfetamine en verrijkte mangopulp. Sommige van onze medewerkers hebben zich in de schulden gestoken om reizen naar laboratoria in Brazilië te bezoeken, louter en alleen zodat jullie de spanning op school wat beter aankunnen.

Door deze onverwachte inkomsten is de directie de afgelopen jaren het overzicht op de financiële administratie helemaal kwijtgeraakt. Wij willen de Federale Belastingdienst dan ook bedanken voor het wijzen op de boekhoudkundige fouten die zijn gemaakt. Wij hopen dat het zakelijke overleg in Parijs van de komende drie weken tot een goede verstandhouding zal leiden met de heer Barroso Sánchez, Hoofdinspecteur van de Belastingdienst, en zijn echtgenote.

Rest ons nog te zeggen, dat het met Wilson en Fernando relatief goed gaat. Zij zullen komende donderdag ontslagen worden uit het ziekenhuis, mits de protheses dan inmiddels wél op de juiste plekken zijn aangebracht. Jongens, wij zijn ervan overtuigd dat jullie gaan bewijzen dat voor het shaken van een rum-papaja-cocktail één hand meer dan genoeg is!

Hopelijk zien wij elkaar spoedig terug onder een goed gesternte, én op een andere plek. Want laten we wel wezen: het stonk er toch naar muizenkak.

Ons hart klopt met dat van jullie,

De directie van Bar Sexiboom,

Manolo ‘Kalashnikov’ Pañales
Emilio ‘Muhammed Ali’ Esteban

Dictators ruziën om toevluchtsoord Kadhafi

Kolonel Kadhafi gisteren, in een video waarin hij meldt dat alles onder controle is

MATAQUINTOS – Dictators van over de hele wereld willen de Libische leider Kadhafi, die in eigen land onder druk staat, asiel aanbieden. De militaire junta van Managuay voelt zich alvast gepasseerd.

‘Wij bieden Kadhafi het beste wat we hebben,’ briest de minister van Buitenlandse Zaken en Landbouw, generaal Arnoldo Pelotón. ‘Een villa, gratis papaja’s, kinderarbeid. Maar je zal zien dat straks een populist als Hugo Chávez er met de kluif vandoor gaat.’ Stevige taal: binnen de belangenvereniging van dictators, Krachtige Leiders United, wordt de Venezolaanse president Chávez niet voor vol aangezien omdat hij door een te groot deel van zijn bevolking wordt gesteund.

Pelotón geeft de moed echter niet op. ‘Kadhafi zal zich hier thuisvoelen. Ook onze islamitische gemeenschap heeft dat typisch Managuayaanse joie de vivre in zijn hart gesloten.’ Mogelijk wilde Pelotón daarmee zeggen dat de enige moslim van het land, Jamal Sánchez, in armoede leeft, net als de rest van de bevolking.

Bevalling twaalfjarige heel normaal in Managuay

Verloskamer op een middelbare school in Mataquintos, Managuay

MATAQUINTOS – De commotie rond het Groningse meisje van 12 dat vorige week tijdens een schooluitje beviel van een baby, zou in Managuay niet plaatsvinden. Daar gaat standaard een verloskundige mee in de bus.

‘Ooit vonden wij dat ook overdreven,’ zegt schooldirecteur Ferdi Mando Kotulek uit Mataquintos. ‘Maar de schoonmaakkosten werden gewoon te hoog.’ Een begrijpelijk besluit in een land waar een meisje dat op haar zeventiende nog geen kind heeft gebaard, geldt als een stijve trut. De losse seksuele moraal in het Zuid-Amerikaanse land leidt ertoe dat zowel basisscholen als middelbare scholen voorzien zijn van kraamkamers, crèches en lactatieruimtes waar de meisjes borstvoeding kunnen geven.

Hetzelfde geldt voor plekken waar veel kinderen en jongeren komen, zoals attractieparken. ‘In Plopsaland San Luís is vorig jaar december nog een leerlinge van een tweeling bevallen,’ vertelt Mando Kotulek trots. ‘En in Tikibad Mataquintos heb ik ooit geholpen met een keizersnee. Mijn zakmes was hartstikke roestig na afloop, maar de moeder kon tenminste haar zwemdiploma afmaken.’

Cultuur: Klokkenspeltrio Los Robustos


Klokkenspeltrio Los Robustos was in de jaren 70 een begrip in heel Managuay. Was je als jongere op zoek naar een wereld vol avontuur, seks en drugs? Dan moest je bij Led Zeppelin zijn. Brave rijkeluiskinderen echter luisterden naar Los Robustos. In 2004 gaven de drie een reeks reünieconcerten om hun fans te plezieren (en, in het geval van Alfredo Robusto, om zijn alimentatie te kunnen voldoen) en traden in het hele land op, zoals hier in Pincho Puto. De man in het zwart-blauw geblokte overhemd is waarschijnlijk een zakkenroller.

1504: Francesc de Manresa


In 1504 voer de Catalaanse ontdekkingsreiziger Francesc de Manresa met zeven schepen de haven van Cadiz uit. Twee dagen later kwam hij terug om zijn kapitein op te halen, en toen begon zijn missie pas echt: het openen van een zeeroute naar Indië via de Zuidpool.

De Manresa’s vloot raakte vier maal buiten koers, maar een jaar later was het zover: land! De sneeuw was geler dan hij gedacht had, en de begroeiing hoger, maar desalniettemin schreef De Manresa opgewonden in zijn logboek: ‘Zuidpool gevonden. Nederzetting gesticht: Manresa-stad.’ Tegenwoordig noemen we die nederzetting Rio de Janeiro.
Er zijn meer aanwijzingen dat De Manresa, die vastbesloten was ijs, iglo’s en sneeuwstormen aan te treffen, de Zuid-Amerikaanse jungle compleet heeft genegeerd. Ook nadat hij met zijn bemanning het binnenland introk, hield hij zijn logboek bij, waarin hij melding maakt van ‘pinguïns’ (brulapen), ‘een enorm wak’ (het Titicaca-meer) en ‘onderkoeling’ (waarschijnlijk een zonnesteek). Uiteindelijk streek De Manresa verbitterd neer in het huidige Managuay, in een bocht van de Rio Pimpo, vlakbij een indianennederzetting waarvan hij de inwoners tot aan zijn dood ‘ijsberen’ zou blijven noemen.*
* Extra tragisch: ijsberen komen niet voor op de Zuidpool, maar op de Noordpool

De wonderen van Baradoño

Het dorpje Baradoño in Noord-Managuay heeft een bijzondere plek in de Managuayaanse cultuurgeschiedenis. De dorpelingen beheersten een unieke methode om van maïsbladeren textiel te maken. Ook wisten zij de schoonste klanken te ontlokken aan uit palmhout vervaardigde muziekinstrumenten die nergens ter wereld voorkwamen. Van heinde en verre trokken nieuwsgierigen naar Baradoño om die wonderen met eigen ogen te zien – de roem van het dorp leek voor altijd te duren.

Tot 2003, toen waterkrachtcentrale Nacional in gebruik werd genomen en Baradoño werd verzwolgen door een stuwmeer. Op de foto zijn de bovenste verdiepingen te zien van de twee hoogstgelegen huizen van het dorp.