In Mataquintos, hoofdstad van het vrijwel analfabete Managuay, begon gisteren de Boekenweek. Zoals gebruikelijk kwam er weer niemand opdagen.
Minister geeft minister een knietje
 |
| Het slachtoffer, de Boliviaanse minister Catacora, prees voor de wedstrijd nog ‘de verbroedering van twee grootse volkeren’ |
SANTA CRUZ DE LA SIERRA – De minister van Financiën van Managuay heeft zijn Boliviaanse collega een knietje gegeven. Het incident vond donderdag plaats tijdens een partijtje voetbal.
De regeringen van Managuay en Bolivia hadden op aandringen van Chili toegestemd in een vriendschappelijke wedstrijd om de onderlinge verhoudingen te verbeteren. Dat is niet gelukt. In de 37ste minuut probeerde de Managuayaanse minister van Financiën, generaal Diego Verbuto, de bal wanhopig uit het strafschopgebied weg te werken, maar plaatste hem via een opwippende beweging per ongeluk voor het hoofd van zijn Boliviaanse collega Luís Arce Catacora. Deze sloeg onmiddellijk toe en deed het net bollen met een fenomenale kopbal: 1–0. Verbuto beukte daarop Catacora vol in het kruis, die meteen tegen de grond ging. Toen de generaal daarvoor werd gestraft met een rode kaart, verliet het Managuayaanse regeringsteam het voetbalveld.
De Managuayaanse staatsomroep Managuay Uno zei donderdagavond niets over Verbuto’s rode kaart, maar meldde dat ‘het enige doelpunt van de wedstrijd mogelijk [werd] gemaakt door een onmogelijke voorzet van onze minister van Financiën, zijne excellentie generaal Diego Verbuto.’
Wel plaatste de omroep op zijn website een anderhalf jaar oud filmpje van de president van Bolivia, Evo Morales, die op het voetbalveld een overtreding begaat.
‘Finale Copa: Uruguay–Paraguay–Managuay’
 |
| De beslissende penalty van de Paraguayaan Verón |
MATAQUINTOS – De Managuayaanse voetbalbond komt vandaag met een voorstel om de finale van de Copa América niet door twee, maar door drie landen te laten spelen.
Bondsvoorzitter Armando Lutz Cachinga noemt een finale Uruguay–Paraguay–Managuay ‘een interessant idee, waar [de Zuid-Amerikaanse voetbalbond] Conmebol serieus naar zou moeten kijken.’ Cachinga vreest echter voor ‘starheid’. Hiermee doelt hij vermoedelijk op het feit dat Uruguay en Paraguay zich daadwerkelijk hebben geplaatst voor de finale van de Copa América aanstaande zondag in Buenos Aires, terwijl Managuay wegens geweldsincidenten niet eens mocht deelnemen aan het toernooi.
Cachinga ziet de nadelen van het voorstel – ‘met 33 spelers wordt het natuurlijk wat drukker op het veld’ – maar benadrukt dat de stadions vol zullen stromen. ‘En als de politie van Buenos Aires de Managuayaanse supporters goed fouilleert, hebben ze na afloop genoeg handwapens en bazooka’s om alle sloppenwijken van de stad een jaar lang koest te houden.’
BOEKRECENSIE: De Schrik der Vagijnen *
 |
| Teatro Colón, Buenos Aires |
Vorig jaar onthulde Alejandro Castiglione dat hij werkte aan een ‘erotische tenorenroman’ die hij grappend ‘Liefde in tijden van opera’ noemde. Het resultaat doet echter meer denken aan ‘Honderd jaar sneuheid’.
Door Ben de Faats
Uiteindelijk is de titel van Castigliones boek De Schrik der Vagijnen geworden (El Terror de las Vulvas), waarmee de Managuayaanse bestsellerauteur zich definitief schaart in het rijtje pompeuze pseudoromanciers – iets wat we na het in de Griekse Oudheid gesitueerde pornowerkje O, die Poes! en de vunzige avonturenroman-pastiche De Man met de Rode Pimpernel in zijn Pofbroek al vermoedden.
De Schrik der Vagijnen is het verhaal van de Italiaanse tenor Manzetti die op zijn sterfbed ligt, precies honderd jaar oud. Hij blikt terug op zijn leven, maar dan vooral op de vele avontuurtjes die hij beleefde in de coulissen van de grote theaters van het Zuid-Amerika van rond 1900. Teatro Colón in Buenos Aires, Teatro Municipal in Lima – Manzetti laat zo’n angstwekkend aantal vrouwen een hoge C produceren dat hij bekend komt te staan als, inderdaad, De Schrik der Vagijnen. Kortom: een verhaal zo dom en zo overduidelijk een excuus om smerigheden te etaleren, dat u zich moet schamen als u deze alinea tot hier heeft uitgelezen zonder uw hoofd minstens één keer tegen de dichtstbijzijnde muur te slaan.
Maar natuurlijk heeft u dat wel gedaan. En u bent de enige niet: uitgevers in onder meer Mexico, Argentinië en Peru hebben al beloofd dat ze Castigliones roman zeker niet in eigen land op de markt gaan brengen. De enige plek waar goedkope kopieën van dit broddelwerk ongetwijfeld van hand tot hand zullen gaan, is het geboorteland van de schrijver: Managuay.
Één ster voor De Schrik der Vagijnen. Ik vond er geen kut aan.
Couleur locale: de keet van Filiberto
Filiberto Cortés was een alternatieve kunstenaar uit Mataquintos die met zijn vrouw en drie kinderen in een commune woonde. Op een dag besloot hij om de vervallen, houten keet van de commune op te frissen door hem met een bont palet aan kleuren te beschilderen. Wekenlang moedigden buurtgenoten hem aan. Zij volgden Filiberto’s vorderingen op de voet. Ter ere van de voltooiing van de kleurige keet organiseerden zij een buurtfeest en hingen een spandoek op met de tekst: ‘Wat een mooie kleuren!’
Op dit moment heeft de militaire oproerpolitie bezit genomen van de keet. De keet is weer donkerbruin. Filiberto is gearresteerd vanwege vermeende homoseksualiteit.
‘Ben Affleck heeft scenario Argo gestolen’
 |
| Ben Affleck, regisseur van Argo, met zijn Oscar |
MATAQUINTOS – Het scenario van de film Argo, die afgelopen nacht in Los Angeles de belangrijkste Oscar in de wacht sleepte, is gestolen. Dat beweert de Managuayaanse regisseur Ever Terrazas.
Door Jens Mikkelsen
‘Ben Affleck zag mijn film, Señorito Pupú, in 2010,’ zegt een woedende Terrazas. ‘Twee jaar later komt hij met een exacte kopie. Hij heeft me nooit iets gevraagd en nu wint hij een Oscar voor de beste film. Ik beschouw die Oscar dan ook maar als de mijne.’ Argo is een politieke thriller over een CIA-actie uit 1979 waarbij zes Amerikaanse diplomaten uit Iran worden gesmokkeld. Señorito Pupú is een kindermusical over een clown met een bruine snor die droomt van een fuif.
‘Oké, ik geef het toe, de films lijken helemaal niet op elkaar,’ huilt Terrazas als hij hiermee wordt geconfronteerd. Terwijl hij gillend wegrent: ‘Ik wil ook een Oscar!’
Mladic werd verraden door zijn manicure
 |
| Ratko Mladic als opperbevelhebber van de Bosnisch-Servische troepen, begin jaren 90 |
LAZAREVO – Het is dankzij een tip van zijn manicure dat de Bosnisch-Servische generaal Ratko Mladic donderdag kon worden gearresteerd, zo blijkt nu.
Door Jens Mikkelsen
Mladic, die verantwoordelijk wordt gehouden voor de massamoord van Srebrenica in 1995, leidde de laatste jaren een teruggetrokken bestaan in het Servische dorpje Lazarevo, maar voor zijn tweewekelijkse uitje naar de plaatselijke nagelstudio maakte hij een uitzondering. Die ijdelheid lijkt hem nu fataal geworden. Uitbaatster Sandrina Pérez, een immigrante uit Managuay, werd donderdag woest op Mladic en besloot hem aan te geven.
‘Hij had heel mooie handen, maar alles moest snel, snel, snel,’ zegt Pérez over de telefoon vanuit haar nagelstudio SensatioNAIL. ‘Snel moest ik zijn nepnagels bijvullen, snel ging hij dan naar beneden, mijn meisjes bekrassen.’ Pérez runt in de kelder van haar studio tevens een bordeel. ‘Donderdagochtend was het weer raak: ze kwamen huilend en onder de nagellak naar boven. En betalen, ho maar. Dan zei hij: “Straks, als Slobodan Milosevic mijn cheques opstuurt.” Is Milosevic dood? Weet ik veel, ik ken zijn vrienden toch niet?’
Mladic leefde onder het pseudoniem Milorad Komadic, dat volgens sommigen begrepen moet worden als een anagram van ‘Moi, Ratko Mladic’. Volgens Pérez echter is het een anagram van ‘Moi, die vieze vuile wanbetaler’ – maar ze geeft eerlijk toe dat ze van spelling ‘de ballen verstand’ heeft.
Vakantiekiekje: man eet varken
Op zijn reis door Managuay afgelopen voorjaar belandde de heer Jacques Huisman uit Zandvoort zomaar op een buurtbarbecue in San Adolfo Tedesco. Hij stuurde ons dit sfeervolle plaatje waarop het eten wordt aangeleverd. Que aproveche!
Ook een geslaagde vakantie in Managuay gehad? Stuur uw beste kiekjes naar info@managuay.info onder vermelding van ‘Mijn persoonlijke vakantiefoto. Misschien leuk voor op de website?’ en maak kans op een mini-alpacalama van papajasnippers.
NATUUR: De chichi-tor
Dit is de chichi-tor, de nationale kever van Managuay. Hij komt alleen in Managuay voor en staat bekend om zijn typische geur. De chichi-tor is vereeuwigd in een beroemd gedicht van de geniale dichter Jesús Tánqui-Tánqui (1871–1887, geniaal omdat hij al op vijftienjarige leeftijd kon lezen en schrijven). Hier volgt een citaat:
Dit is het verhaal van een torretje klein
Dat zo smartelijk lijdt aan een kwaal
Vanaf zijn geboorte ruikt hij naar gazpacho
Een eigenschap catastrofaal
Een kevertjesmeisje schonk hem ooit een lach
En de chichi-tor vond haar het zoetst
Maar toen zij gazpacho rook, schrok zij en kreet:
‘Heb jij soms niet je tanden gepoetst?’
Mad men-acteur kon Emmy laten omsmelten
 |
| Jon Hamm als Don Draper in Mad men |
LOS ANGELES – Acteur Jon Hamm is gisteravond in Los Angeles benaderd door een man die zijn Emmy Award wilde omsmelten.
Hamm, die genomineerd was voor een Emmy in de categorie Beste Acteur in een dramaserie, werd kort voor de officiële uitreiking in Los Angeles benaderd. Hamm: ‘Opeens stapte iemand met een Zuid-Amerikaans uiterlijk op me af en stelde zich voor als Pedro. Hij zei: “Als je dat beeld wint, kan ik het voor je omsmelten tot een gouden tand. Of een enkelbandje, voor je chick. Jullie reclamemensen zijn toch zo hip en modern?”’ Hamm was genomineerd voor zijn rol als Don Draper in de dramaserie Mad men, die speelt in de New Yorkse reclamewereld van de jaren 60. Hij kreeg de prijs overigens niet.
Managuay-kenners vermoeden dat Hamm is benaderd door Rodrigo Malfalfa, een Managuayaanse oplichter die constant in geldnood zit. Het incident illustreert volgens hen dat voor veel inwoners van het Zuid-Amerikaanse land, dat in bepaalde opzichten stevig in de jaren 70 is blijven hangen, zelfs het New York van de jaren 60 nog hip en modern lijkt.