Berichten

Geplaatst op

Verkoopt De Wever de Waalse Ardennen?

Kernproeven in de Waalse Ardennen?


BRUSSEL – N-VA-leider Bart De Wever bestudeert de mogelijke verkoop van de Waalse Ardennen aan Managuay. Dat heeft een hoge Managuayaanse regeringsfunctionaris verklaard.

De Wever werd met zijn Vlaams-nationalistische N-VA gisteren de grote winnaar van de Belgische verkiezingen. De N-VA streeft op termijn naar ontbinding van België. Een half uur na de eerste exit-poll ontving De Wever reeds een telefoontje van de Zuid-Amerikaanse banendictatuur Managuay, die geïnteresseerd is in aankoop van de Waalse Ardennen.

Volgens de Managuayaanse regeringsfunctionaris is Managuay naarstig op zoek naar geschikte terreinen ‘voor dagelijkse militaire oefeningen, zoals bivak, expeditietraining en kernproeven.’ Voor dat laatste zou De Wever urbane centra als Luik, Bergen en Namen ‘uitermate geschikt’ hebben genoemd.

Geplaatst op

Lamabord (5)


O God, is dit spel dan nog steeds niet voorbij? Nee! Lamabord duurt een eeuwigheid. Dus pak die dobbelstenen nou maar en werp.

45
Je ontdekt een lek in de kerncentrale van Jerónimos. Dat is geen nieuws, maar toch: sympathiek van je. Twee stappen vooruit.

50
Je vrouw, die een lucratief baantje had in het buitenland waarover ze niet wil vertellen, keert terug. Ze heeft een souvenir voor je meegenomen: syfilis. Ga terug naar Start.

52 – De gevangenis
Op straat kijk je een kolonel aan. Ai, dat wordt waterboarden. En lang ook: je komt pas vrij wanneer een andere lama in de gevangenis belandt.

54
Je richt een politieke partij op. Ga naar de gevangenis.

Geplaatst op

Internationale aanbieding voor Anouk dankzij deelname Songfestival

Anouk op het Songfestival, gisteren in Zweden


MATAQUINTOS – Behalve een plek in de finale van het Songfestival heeft Anouk nu ook een ander ticket op zak: namens Managuay mag ze uitkomen voor Latinovisión, het Songfestival van Latijns-Amerika.

De zangeres, die gisteren met het nummer ‘Birds’ ons land voor het eerst in negen jaar naar de finale voerde, is in de smaak gevallen bij het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón. ‘Zo’n lekker gebakje mag je toch niet in Nederland laten,’ zou hij volgens een woordvoerder hebben gezegd. ‘Ze heeft Zuid-Amerikaanse kwaliteiten. Vier kinderen, dat duidt op baarkracht.’

Dat de 38-jarige Haagse niet de Managuayaanse nationaliteit heeft, is volgens de woordvoerder geen probleem. ‘Dat klappen van de zweep kennen we.’ Managuay heeft in het verleden vaker internationale beroemdheden postuum tot Managuayaaans staatsburger verklaard, zoals Albert Einstein, Winston Churchill en Moeder Theresa.

Het is nog niet bekend of Anouk ingaat op de aanbieding. Latinovisión, het Songfestival van de Spaanstalige wereld, vindt eind mei plaats in de Venezolaanse stad Merida. Gewoonlijk vaardigt de bananendictatuur Managuay een 72-koppige, militaire fanfare af, maar dit jaar wil het land het over een andere boeg gooien – of toch niet. De woordvoerder: ‘Hoe zingt Anouk de Radetzkymars?’

Geplaatst op

‘In Groot Dictee zat spelfout’

MATAQUINTOS – Het Groot Dictee der Managuayaanse taal eindigde gisteren in een hoop tumult. Niet verwonderlijk voor een land waar meer dan 80 % analfabeet is.

Chansonnier Huberto Champán: ‘Dit riekt naar fraude. Er zit een spelfout in het laatste woord, al weet ik niet waar precies.’ Filmster Nicky Sánchez, huilend: ‘Ik hoopte op een plek in de top drie, maar dat is helaas net niet gelukt.’ Sánchez maakte veertien fouten in het woord ‘la’.

Het dictee is in Managuay vooral een amusementsprogramma, waarin vrouwelijke politici hun metersdiepe decolletés tonen en zangers op retour plots uitbarsten in het refrein van hun nieuwste single. Intellectuele uitdaging is afwezig, want sinds jaar en dag bestaat het dictee uit een en dezelfde zin: ‘De lama loopt rond het cisterciënzer klooster.’ (‘La llama camina alrededor del convento Cisterciense.’). Het gemiddeld aantal fouten lag op 109.

Overigens geldt het Managuayaans niet als officiële taal. Spaans is de voertaal van het dictee, maar door velen wordt ‘lama’ als een typisch Managuayaans begrip gezien.

Geplaatst op

‘Kuikentje Piep zet aan tot homoseksualiteit’


MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay doet een razend populair kinderliedje in de ban. ‘El Pollito Pío’ zet kinderen aan tot homoseksueel gedrag, is de angst.

Het gaat om de Spaanstalige versie van ‘Pulcino Pio’, een internationaal YouTube-succes dat afgelopen zomer een hit was in Italië. De Nederlandse variant heet ‘Kuikentje Piep’ en is al bijna drie miljoen keer bekeken. De videoclip toont dieren die ‘homoseksuele bewegingen’ maken en is daarom niet geschikt voor kinderogen, meent generaal José Matatetas Zarzuela, de Managuayaanse minister van Familiezaken en Heropvoeding. Zarzuela: ‘Kuikentje Piep zelf valt nog wel mee, maar als je Kalkoen Kloekkloekkloek ziet… walgelijk. Je snapt niet dat die pederasten daarvan houden.’

Zarzuela acht één element in de videoclip echter toelaatbaar: het einde. ‘De tractor is het enige mannelijke element in dat hele filmpje. Een waarlijk happy end. Kijkt u zelf maar, op 2 minuut 28.’

Geplaatst op

Generaal Jamón waarschuwt Turkmeense president ondanks verkiezingsoverwinning

De Turkmeense president Berdymoechammedov, die gisteren werd herkozen

MATAQUINTOS – De Turkmeense president Goerbangoeli Berdymoechammedov is gisteren herkozen met maar liefst 97,1 procent van de stemmen. Generaal Jamón heeft hem gewaarschuwd. ‘Wie zijn die overige 2,9 procent?’

Het staatshoofd van de militair-democratische republiek Managuay heeft vanochtend gebeld met Berdymoechammedov om hem te feliciteren. Beide despoten kennen elkaar al van Krachtige Leiders United, de belangenvereniging van dictators. Jamón heeft zijn collega aangespoord om de mensen die niet op hem gestemd hebben, te vragen naar het waarom. ‘Bij voorkeur elke dag, minstens drie maanden lang, in een cel, terwijl ze naakt zijn.’ Immers: ‘Je wil toch weten wat er leeft onder het volk.’

Berdymoechammedov heerst over Turkmenistan met harde hand. Ondanks het gebrek aan democratie is het land enorm in trek bij westerse bedrijven, die profiteren van de groeiende hoeveelheid bouwlocaties waarin miljarden euro’s worden geïnvesteerd. Gewone Turkmenen profiteren van de groeiende hoeveelheid afval die bij die bouwlocaties wordt achtergelaten.

Geplaatst op

Muziek in een bananenrepubliek (4)

Elke maand doet correspondent Joris Mikkelsen – het kleine neefje van Jens – verslag van een muziekfestival in Managuay, de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek. Nu: Misterioso.

Festival: Misterioso
Beoordeling: *****

Psychedelica
De hemel is van het donkerste zwart, en al wat ster is, straalt op zijn helderst. ‘Het Zuiderkruis,’ fluistert Jens. ‘Cruz del Sur.’ Hij ligt naast me in het gras en wijst naar vier witte puntjes in de duisternis. Onze nieuwe vriend Elio heeft het ook gehoord. ‘Escorpio,’ wijst hij. Schorpioen. En ik? Ik zie van alles in de sterren: een snor, een zonnebril, een pet – samen vormen ze een boos gezicht dat plots razendsnel op ons afschiet. ‘Generaal Jamón!’ gil ik uit.
Even later zitten we zwijgend aan een tafeltje, nippend van een beker guavesap. ‘Die ingekookte cactus was misschien niet zo’n goed idee,’ zegt Jens tegen Elio. Hij knikt naar mij. ‘Als je het staatshoofd van Managuay tussen de sterren ziet, dan ben je goed loco.’

Misterioso is een dancefestival dat eigenlijk om drugs gaat. Het vindt elke augustus plaats in de jungle van Noord-Managuay, steeds op de laatste plek waar de plaatselijke boswachterij een stuk beschermd regenwoud heeft gekapt. Als de maan aan de hemel staat, zie je meteen waar Misterioso om draait: overal glinsteren de erlenmeyers van de mobiele drugslaboratoria – een sprookjesachtige aanblik. De rest is volslagen onbelangrijk. Ergens ligt een oud cassettedeck te blèren en ‘laserlicht’ is afkomstig van een zaklamp die in een groen stuk plastic is gewikkeld en wordt doorgegeven aan elke hallucinerende idioot die hem af en toe aan- en uitzetten wil.

Met de cactus nog in de aderen wandelen we langs de stalletjes met typisch Managuayaanse psychedelica: gedroogde adder, in mescaline gewelde maracuja’s, ayahuasca-thee met lamasnippers. Op een van de tafels staat een glazen bak met een soort harige cavia’s, maar dan met buitensporig grote klauwen en een afdakje van snuit tot kont. We houden halt. ‘Gordelmollen,’ legt Jens uit. ‘Het allerkleinste gordeldier. De Manca-indianen zeggen dat in zijn schild en ingewanden het geheim van de eeuwige jeugd zit.’ Elio zegt iets tegen de gordelmolverkoper, die met een schaterlach opstaat, een van de beesten uit zijn bak haalt en aan het schildje begint te wrikken.

Snel draai ik me om – de cactus dreigt naar boven te komen – en loop pardoes tegen een meisje aan. Ik kijk op, en staar in een beeldschoon gezicht. ‘Perdón,’ stamel ik. Terwijl achter me een schril gepiep overgaat in het geluid van een staafmixer, verdrink ik in twee reebruine ogen. Het meisje glimlacht naar me. Ik glimlach terug. Iemand duwt mij een beker in mijn hand. Ik drink hem in één teug leeg, zonder mijn blik af te wenden. Dan raap ik mijn moed bij elkaar, zet een stap, breng mijn lippen bij de hare – en we kussen. Mijn hand strijkt over haar onderarm en ik voel de dikke, stugge vacht. Haar met schubben bedekte tong smaakt naar haring, drop en nutella.

Nog nooit zo psychedelisch geweest. Vijf sterren.

Chau,

Joris Mikkelsen

Dit verslag stond eerder op VICE.com. Volg daar de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer. Of op deze website.

Zie ook:
Muziek in een bananenrepubliek (1)
Muziek in een bananenrepubliek (2)
Muziek in een bananenrepubliek (3)

Foto Ronaldo Santana

Geplaatst op

Dictatuur wil kernwapens Volkel kopen

B61-kernkoppen

DEN HAAG – De militaire junta van het Zuid-Amerikaanse Managuay heeft zich als koper gemeld voor de kernwapens van vliegbasis Volkel.

Dat in het Brabantse Volkel Amerikaanse kernbommen liggen, werd afgelopen weekend toegegeven door oud-premier Ruud Lubbers en woensdag door oud-premier Dries van Agt. De Managuayaanse minister van Defensie, generaal Moto y Tomo, weet dat het gaat om verouderde, tactische kernwapens van het type B61, die stammen uit het jaar 1965. Dat deert hem echter niet: ‘Zo’n aankoop katapulteert ons land in één keer naar de twintigste eeuw.’

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Seksuele voorlichting

Brugklassers in Managuay onderweg naar een schoolfeest

Alejandro Recorre (29) haalt zijn dochters op van privéles. ‘Seksuele voorlichting,’ zegt hij besmuikt. ‘Ik wil niet dat iemand ze ziet.’ Terwijl de meiden plaatsnemen op de achterbank, start hij de auto. Hebben ze gevraagd waar de baby’tjes vandaan komen? ‘Nee,’ lacht Luz (9). ‘Wel of het oké is als je vriend je swaffelt in het openbaar.’ Elizabeth (10): ‘En welk cadeautje mag je eisen als hij zijn vrienden meeneemt?’

In Managuay zijn de zeden losser dan bij ons. Tegelijkertijd is Alejandro een vooruitstrevend vader, want in het van katholicisme doordrenkte land is seksuele voorlichting taboe. Dat leidt tot paradoxale situaties: een meisje dat vraagt wat vrijen is, wacht een dodelijke stilte, maar heeft ze op haar zeventiende nog geen kind gebaard, dan geldt ze opeens als een stijve trut.

Ook de liberale Alejandro herkent dit soort tegenstrijdigheden. Zelf zou hij bijvoorbeeld nooit toestaan dat zijn dochters in het ouderlijk huis de liefde bedrijven. ‘Niet dat ik hun seksualiteit negeer,’ legt hij uit vanachter het stuur, ‘maar waarschijnlijk lig ik dan zelf al in bed met iemand. Hun lerares of zo.’

De kinderen moeten er zelf maar achterkomen. En dat gebeurt – al doet menig broodje aap de ronde. Nee, niet elke Managuayaanse brugklasser surft thuis internet af op zoek naar een sexdate. Dat doen ze in de bibliotheek, want hier heeft bijna niemand een computer. En zelfs dan gelden er regels: zo mag het scharreltje absoluut niet jonger zijn dan elf jaar.

Vanaf de achterbank klinkt een kreet. ‘Papa, stop!’ roept Luz. ‘Ik wil tepelklemmen kopen, voor als ik Manuel weer zie.’ Zuchtend brengt Alejandro de auto tot stilstand. Terwijl de meiden naar de sexshop rennen, steekt hij een sigaret op. ‘De jeugd van tegenwoordig,’ zegt hij hoofdschuddend. ‘In mijn tijd deden we het gewoon met een nijptang.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

‘Vermiste meisjes kregen baan aangeboden’

Flavio Gardiola, koopman in Parijs

PARIJS – De twee vermiste meisjes uit Maastricht die sinds gisteren terecht zijn, waren het afgelopen weekeinde in Parijs in onderhandeling over een baan. Dat zegt de man die hun het aanbod deed.

Flavio Gardiola, een koopman uit Managuay die in Frankrijk woont, sprak de meisjes aan toen zij met hun schoolgenoten Disneyland Parijs bezochten. Gardiola: ‘Ik kreeg het vermoeden dat hun Frans heel goed was, en daarom heb ik ze op een glas cola getrakteerd.’ Toen de meisjes slaperig werden, kon Gardiola hun schoolgenootjes niet meer vinden en regelde hij een slaapplaats voor het tweetal bij hem thuis. Volgens Gardiola was er geen sprake van een ontvoering. ‘Toen ze na twee dagen weer bij zinnen waren, heb ik ze juist gezellig de stad laten zien! Helaas konden we de school niet bellen, omdat mijn mobiele telefoon kapot was.’

Gardiola ontdekte dat de meisjes wel oren hadden naar een carrière in Parijs, en hij besloot ze mee te nemen naar een communicatiebureau waar veel jonge vrouwen werken. ‘Simpel werk eigenlijk, dat veel geld oplevert. Veel een-op-een-meetings, dat leek hun leuk, al vonden ze het gek dat Russisch en Grieks een pre waren.’ Enigszins teleurgesteld: ‘Maar toen we uiteindelijk bij de hoerenkast aankwamen, wilden ze opeens niet meer.’

De Franse politie heeft Flavio Gardiola inmiddels gearresteerd.