Berichten

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Eindejaar

Vreugdevuur in San Cristóbal, 31 december 2012

Ramira (17) rookt doodgemoedereerd een shaggie op het plein van San Cristóbal, een stadje in de Managuayaanse Andes. Vriendin María (18) veegt met anderen de restanten van het nieuwjaarsvuur bijeen. Elke keer als deze haar een nagloeiende stoelpoot of speelgoedbazooka toeslingert, duikt Ramira opzij. ‘Gevaarlijk? Welnee,’ lacht ze. ‘Iedereen heeft hier derdegraads brandwonden in januari.’

Jaarwisselingen in Managuay zijn berucht. Het patroon is dit: met Oud en Nieuw vallen honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen. Zo ook dit jaar. De werkelijkheid is echter anders: metropool Mataquintos snoof tot het ochtendgloren, in het jungleachtige noorden slingerde men naakt aan lianen en op de pampa’s van het zuiden vonden weer de met drank overgoten lamarodeo’s plaats. En in de Andes, in het westen, streefde elk plaatsje naar het hoogste vreugdevuur. 

Dit jaar streek San Cristóbal met de eer: de vlammen reikten wel 21 meter hoog. Het resultaat van gemeenschapszin, stelt Geraldo Puños (59), een van de vegers op het plein. ‘Aan de brandstapel draagt iedereen zijn steentje bij,’ zegt hij. ‘Een oud kastje, een stoel.’ Zelfs de overheid deed mee: de Immigratiedienst doneerde zevenhonderd in beslag genomen panfluiten van illegale Bolivianen, en één beenprothese.

Het vreugdevuur is simpelweg een traditie in San Cristóbal. Na middernacht vormen de mannen uit het stadje een kring en dansen er zo dicht mogelijk tegenaan. Wie als eerste zijn snor schroeit, krijgt – behalve rode blaren in zijn gezicht – de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.

Ramira lacht: afgelopen maandag was zij zo’n scholiere. ‘Ik wist van toeten noch blazen, ik vond er niks aan. Toen hij zijn vriendengroep ging halen, ben ik hem snel gepeerd!’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Spannende tijden voor handjevol schoolverlaters

Het Colegio de los Dictadores in La Libertina, een gerenommeerde school in Managuay

LA LIBERTINA – Middelbare scholieren in Managuay horen vandaag of de vlag uit kan of niet. Tenminste, als ze eindexamen hebben gedaan.

Door Jens Mikkelsen

Veel zestienjarigen in de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur hebben school namelijk al lang verlaten voor een baantje in de prostitutie, de drugshandel of als dreigbrievenschrijver in dienst van de regering. De overblijvers worden spottend ‘Vargas Llosa’s’ genoemd, naar de Peruaanse Nobelprijswinnaar voor de Literatuur.

Maar of deze eindexamenlichting ook prijzen in de wacht gaat slepen? Een groepje scholieren in een lamaburgerrestaurant in La Libertina reageert lacherig op de vraag of ze denken dat ze het gehaald hebben. ‘Natuurlijk,’ zegt een van hen. Zijn vriend laat veelbetekenend een rolletje bankbiljetten zien. Een derde: ‘Mijn moeder is met de directeur naar bed geweest. En mijn moeder is echt heel lekker.’

Geplaatst op

Het is weer papajatijd


Managuaywatchers hadden het al in de gaten: in de vrolijkste bananendictatuur van Zuid-Amerika is het weer papajatijd. Dat heeft niets met het oogsten van fruit te maken – pas op, dat zou werken betekenen – maar alles met de afwezigheid van nieuws. Een soort komkommertijd dus. Waar komt de term ‘papajatijd’ eigenlijk vandaan?

Heinrich Descanso van het Overheidsinstituut voor Militaire en dus ook Volksgeschiedenis: ‘Daar is een leuke anecdote aan verbonden. Helaas zijn sommige onderdelen strikt geheim, maar het is toch de moeite waard. In 1892 stapte een generaal, laten we hem Benedicto noemen, in een bepaalde stad in dit land uit de trein. Hij was op weg naar een groot militair evenement dat buiten ieders weten plaatsvond in die stad. Maar op het moment dat Benedicto op het terrein aankwam, botste hij op een niet nader te noemen persona non grata, van een verboden organisatie die trouwens ook niet bestaat, maar als logo een papaja voert, waardoor een handgemeen ontstond dat uit uitmondde in een geheime revolutionaire beweging die ook een zekere politieke vertakking heeft gekend en sindsdien bewust uit de geschiedenisboekjes wordt gehouden.’

Weten we dat ook weer.

Geplaatst op

Toerisme: Topless bar China Delight

Entree van de Chinese topless bar China Delight, Mataquintos

Volgens sommigen heerst in het uitgaansleven van Mataquintos een eerlijke moraal. Zo zou je met een gerust hart naar een topless bar kunnen gaan, waar je voor een redelijke prijs mag kijken naar prachtige, vrolijke jongedames met alleen een onderbroekje aan. De kans dat drie portiers 25 euro uit je portemonnee intimideren voor anderhalf uur in een rokerig hol van twintig vierkante meter, waar drie onverzorgde moeders met snorren weigeren hun schipperstruien uit te trekken voordat je minstens 50 euro bijbetaalt voor een special treatment, zou nihil zijn.

Dat is echter niet het geval.

Geplaatst op

Bevalling twaalfjarige heel normaal in Managuay

Verloskamer op een middelbare school in Mataquintos, Managuay

MATAQUINTOS – De commotie rond het Groningse meisje van 12 dat vorige week tijdens een schooluitje beviel van een baby, zou in Managuay niet plaatsvinden. Daar gaat standaard een verloskundige mee in de bus.

‘Ooit vonden wij dat ook overdreven,’ zegt schooldirecteur Ferdi Mando Kotulek uit Mataquintos. ‘Maar de schoonmaakkosten werden gewoon te hoog.’ Een begrijpelijk besluit in een land waar een meisje dat op haar zeventiende nog geen kind heeft gebaard, geldt als een stijve trut. De losse seksuele moraal in het Zuid-Amerikaanse land leidt ertoe dat zowel basisscholen als middelbare scholen voorzien zijn van kraamkamers, crèches en lactatieruimtes waar de meisjes borstvoeding kunnen geven.

Hetzelfde geldt voor plekken waar veel kinderen en jongeren komen, zoals attractieparken. ‘In Plopsaland San Luís is vorig jaar december nog een leerlinge van een tweeling bevallen,’ vertelt Mando Kotulek trots. ‘En in Tikibad Mataquintos heb ik ooit geholpen met een keizersnee. Mijn zakmes was hartstikke roestig na afloop, maar de moeder kon tenminste haar zwemdiploma afmaken.’

Geplaatst op

Toerisme: De dragers in de Andes

Wie een trektocht maakt door het Managuayaanse Andes-gebergte, heeft een drager nodig. Immers, als een sterke man zich over uw kleren, slaapzak en tentstokken ontfermt, houdt u tenminste de energie over om te genieten van het landschap. Voor omgerekend twee euro per dag heeft u er al een die voldoet aan alle wettelijke eisen die aan een drager in Managuay worden gesteld. Zoals de drager op de foto, die er pas tussenuit piepte nadat hij álle portemonnees van zijn Finse toeristengroep had buitgemaakt.

Geplaatst op

Btw-verhoging niet voor volksmuziek

Rodeolama’s van fokkerij Yiii-Haaa bij San Luís



MATAQUINTOS – Vanwege de vele protesten heeft de regering-Jamón besloten om de verhoging van de btw op kunst en cultuur niet te laten gelden voor ‘volksmuziek, lamarodeo en rumproeverijen met een artistiek karakter’. Daarmee is de maatregel een farce: andere vormen van kunst en cultuur zijn in Managuay marginaal.

Geplaatst op

Ontdek de schaduwzijde van de Andes! (reclame)


Vliegvakantie naar Chuco met verblijf in een pension met vier sterren in de ramen
Vanaf € 1299
(p.p./5 dgn, inclusief smeergeld)

Kom voor een midweek naar Managuay! Deze vriendelijke Zuid-Amerikaanse dictatuur heeft meer te bieden dan tankfiles en publieke executies, zeker als u zich niet kritisch uitlaat over de regering.
Chuco, de prachtige hoofdstad van de Andesprovincie, is de schoonste stad van het land vanwege de lokale gewoonte om alle huisvuil in de dalen te werpen. In de omgeving kunt u heerlijk wandelen en fietsen. Ook kunt u de lokale cultuur opsnuiven op de cocaïneraffinaderij van Adalberto Silencioso of een weeskind kopen op de markt van Quetziquetzicango (let op: het weeshuis verwijdert de hoes pas na contante betaling).
Profiteer nu van onze speciale 5 = 4-actie! Boek voor vijf dagen en ontvang vier onvergetelijke overgeefervaringen met de lokaal gestookte absint van lamamelk.

Mail naar gerard@lamalovers.com

Geplaatst op

Managuay eist cocaïne terug van Bouterse

Desi Bouterse

PARAMARIBO – De militaire junta van Managuay eist teruggave van de cocaïne uit het vliegtuig dat begin dit jaar neerstortte boven Suriname.

Volgens telefoontaps van de Nederlandse recherche heeft president Desi Bouterse zich over de helft van de drugs ontfermd. Een schande, vindt generaal Eduardo Dinero, de Managuayaanse minister van Economie en Mosterdgas. Dinero: ‘We hadden 30% afgesproken.’

De minister noemt verlies van de partij cocaïne niet alleen een klap voor de economie van zijn land. ‘Ik denk vooral aan al die hardwerkende Managuayaanse dwangarbeiders die zich op onze cocaplantages hebben uitgesloofd. Hoe moeten wij aan hen uitleggen dat er staatshoofden bestaan die alleen uit zijn op eigen gewin en die algemene regels van hoffelijkheid aan hun laars lappen?’

Bouterse riskeert sancties als hij de zaak niet netjes regelt, dreigt Dinero. ‘We overwegen een boycot van Fernandes, bakkeljauwkroketten en het hele repertoire van Traffassi. Ons volk zal daarachter staan, want ze zijn alle drie niet te pruimen.’

Geplaatst op

Zomervakantie voor Managuay.info

Geachte lezers,

Managuay.info gaat er een maandje tussenuit. Lekker op een Managuayaans strand liggen met een cocktail en een broodje leguaan, ideeën bedenken voor Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek – heerlijk! Tot 5 september!

Adios,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.info

—
Hallo Rolf,

Supertof dat je mijn laatste blogbericht online wil zetten en de plantjes water geven. Je bent de beste conciërge die er is! De sleutel ligt onder de mat.
En o ja, als die Managuayaanse schoonmaakster weer naar me vraagt: niet binnenlaten! Ze stalkt me, ik vertrouw haar niet zo. Dus verwijder deze tekst voordat je mijn blogbericht online zet!

Nou doei, tot over een maand!

Roger