Denemarken weigert vliegtuig minister


KOPENHAGEN – Denemarken heeft het vliegtuig van de Managuayaanse minister van Milieu de toegang geweigerd. Het toestel zou te oud en vervuilend zijn. Volgens de minister gaat het echter om een oorlogsverklaring.

Vanochtend rond vier uur werd de Toepolev uit 1956 van minister Pinto de Caña gesommeerd rechtsomkeert te maken. De furieuze minister, die de klimaatconferentie van Kopenhagen had willen bijwonen, vloog na een tankstop in Duitsland direct terug naar Zuid-Amerika. ‘Dit toont de ware aard van de Denen,’ brieste Pinto de Caña na een noodlanding nabij het vliegveld van Mataquintos in Managuay (foto). ‘Met onze Toepolev is niets mis. Het is zeven jaar geleden nog opgelapt met delen uit de beste Antonov-showmodellen.’ De minister vermoedt een dieperliggende oorzaak. ‘De Denen zijn uit op de Belvinas-eilanden, dat is helder. Maar daar zullen ze oorlog om moeten voeren.’
De Belvinas-eilanden, op 3000 kilometer van het door land ingesloten Managuay, is Ecuadoriaans grondgebied. Managuay viel de eilanden binnen in de jaren 30 van de vorige eeuw, waarmee het de rampzalig verlopen Taco-oorlog ontketende. Daarin verklaarde het land de oorlog aan vijf verschillende buurlanden tegelijk en verloor vervolgens tweederde van zijn grondgebied.

‘Nederlandse guerillastrijdster plaatst ook mijnen’

De vastgelopen pc van generaal Fernando Díaz

LA LIBERTINA – De Nederlandse Lobke Velstra, guerrillastrijdster bij de maoïstische rebellen van Managuay, plaatst landmijnen. Daarover klaagt legeraanvoerder Fernando Díaz.

Generaal Díaz zegt een video gezien te hebben op de website van de Managuayaanse wereldomroep waarin Velstra dat toegeeft. ‘Schande,’ zegt Díaz. ‘We hebben al drie scherpschutters, een tank en vijf waterboarders eerste klas verloren terwijl we jacht op haar maakten. Die dingen zijn levensgevaarlijk!’

Helaas loopt de computer vast als de generaal aan de verslaggever de bewuste video wil tonen. ‘Ik zocht medische informatie, en toen verscheen er een pop-up, u kent het wel,’ legt Díaz uit. Na de vraag waarom het apparaat desondanks beelden kan afspelen van een lastdier en een ontklede man met een snor, en waarom de melding verschijnt ‘You have succesfully downloaded Lama Fellatio – The Movie’’, worden we gesommeerd het vertrek te verlaten.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Vrouwendag

Vrouwen in Managuay

Aan de toog in tequilabar Zócalo in Mataquintos. ‘Internationale Vrouwendag? Internationale Snauwendag!’ bromt loodgieter Rico. ‘Internationale Klerenvouwendag,’ grapt Jorge, een boekhouder. ‘Kom, kom,’ sust ambtenaar Rosario. ‘Een vrouw heeft ook een positieve kant. O nee, dat is een batterij!’

Waar in Rusland vrouwen bloemen krijgen, mag de Managuayaanse mujer al blij zijn als haar man haar vandaag geld geeft om er een paar te kopen. Hoffelijkheid is hier geen gewoonte. Volgens sommigen ligt dat aan de cultuur van machismo, waarbij zij steevast wijzen op de regering-Jamón. De enige vrouw in het generaalskabinet is Virginia Ugarte Ramírez, als wachtmeester eerste klas enkel een ‘troeteltrutje’, en bovendien slechts minister van Linkse hobby’s, waaronder cultuur.

Toch is dat te simpel. Toegegeven, karweitjes als koken, wassen, strijken, dweilen, stofzuigen, bedden verschonen, boodschappen doen, kinderen opvoeden, het vuilnis buiten zetten, een kozijn vervangen, de badkamer betegelen, dakdekken, schoorsteenvegen, een muurtje metselen en het middelgrote hak- en breekwerk zijn nog steeds typische vrouwenklusjes, maar voor de rest zijn de taken in Managuay min of meer gelijk verdeeld.

Bovendien hebben vrouwen het voordeel dat zij – mits niet te onaantrekkelijk – zich op plaatsen kunnen manoeuvreren die voor veel mannen onbereikbaar zijn. Zo werd de negentienjarige Luísa Campaña twee jaar geleden bijna afgevaardigd naar het Eurovisie Songfestival, omdat zij bereid was tijdens het zingen van het lied ‘Caramba! (Where Is My Pantyhose?)’ uit de kleren te gaan. Het feest ging niet door omdat Zuid-Amerikaanse landen van deelname zijn uitgesloten, maar toch: een man was het nooit gelukt.

In tequilabar Zócalo hangt Rico over een serveerster. ‘Jij schenkt, ik drink. Dat is toch gelijkheid?’ Rosario en Jorge proberen een andere op schoot te trekken ‘voor een goed gesprek over emancipatie.’ Dan slaat de klok het middaguur. Eén voor één strompelen de mannen de straat op. Tijd voor siësta.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Konvooi zonder hulpgoederen naar Chili


DOS CHICAS – Een hulpkonvooi uit het Oost-Managuayaanse Dos Chicas is vanochtend vertrokken naar Chili om slachtoffers van de aardbeving bij te staan. Opmerkelijk, want alle vijf de vrachtauto’s zijn leeg.

Het konvooi maakt een omweg via Bolivia, Paraguay en Argentinië en is van plan om onderweg hulpgoederen te verzamelen. ‘Simpel: je toont een boertje je antitankwapen en hij laat je zijn hele boerderij leeghalen, ‘ verklaarde de konvooileider, die liever anoniem wilde blijven. De man heeft een route langs afgelegen plattelandsgebieden voorbereid.
Op de vraag wie deze onbaatzuchtige hulpactie betaalt, luidde het antwoord: ‘Kerken in Chili hebben een hoop tafelzilver. Voor wat, hoort wat.’

Presentatrice Jellinek verlaat tv-programma om relatie

Evita Jellinek aan het werk

MATAQUINTOS – Tv-presentatrice Evita Jellinek ziet zich genoodzaakt haar baan op te geven nu zij een liefdesrelatie heeft aangeknoopt met Adán Minskewicz, een bekende drinker van advocaat.

Volgens Jellinek heeft de hoofdredacteur van haar programma Llámame!, een belspelletje, laten weten dat het ‘onwenselijk’ is dat zij presentatrice blijft. Jellinek, schamper: ‘Bij het spel ‘Raad de foto, win een chorizo’ gebruiken we wel eens een afbeelding van Minskewicz, vandaar. Onder deze omstandigheden kan en wil ik niet werken.’

Minskewicz is het uithangbord van drankenfirma Abogado, die al jaren vergeefs probeert een voet tussen de deur te krijgen in dit land van rum- en tequiladrinkers. De drinkerskwaliteiten van reclamester Minskewicz worden echter zeer gewaardeerd door de Managuayanen.

Boze tongen beweren dat de hoofdredacteur van Llámame! slechts wraak heeft willen nemen voor een blauwtje dat hij bij Jellinek liep. Hij zou tijdens een afspraakje in januari een halve liter advocaat hebben gedronken om indruk op haar te maken, maar moest kort daarna al overgeven op Jellineks beroemde maillot van alpacahaar.

Supermarkt schrapt actie met ‘kiloknallers’

Een lama

MATAQUINTOS – Supermarktketen Wraf Wraf! past zijn vleesaanbiedingen vanwege de campagne van dierenorganisatie Alert Zwijn. Daarmee is de actie ‘Halve lama voor 1 peso’ van de baan.

Dit blijkt uit een intern memo dat in handen is van Managuay.blogspot.com. In het memo valt te lezen dat Wraf Wraf! heeft besloten in de week van 16 augustus geen acties met vlees te doen, ‘totdat het overwaait.’ Daarna, schrijft directeur Vital Mendosa, ‘zullen de actievoerders ontdekken dat hun bestemming dezelfde is als die van de door hen zo geliefde dieren: ondersteboven aan een haak, op een plek waar het heel koud is.’ Mendosa, een generaal, is tevens Hoge Coördinator voor het Gevangeniswezen in Managuay.
Vanaf 23 augustus gaat Wraf Wraf! gewoon door met vleesacties. Op de rol staan ‘10 cavia’s voor een stuiver’ en ‘2 beschermde schildpadden voor een goede mop’. De actie ‘Halve lama voor 1 peso’, die voor volgende week gepland stond, wordt vervangen door ’27.000 liter gazpacho voor 3 geiten en 1 schaap’. In verband met het falende monetaire systeem in Managuay mogen klanten ook in natura betalen.

Vakantiekiekje: slang eet gekko

Machismo: het zit de Managuayanen in het bloed, zo blijkt maar weer uit deze vakantiefoto die de heer Pien Nedoop uit Amstelveen ons toezond. Zelfs de dieren lijken ermee besmet. Of, zoals meneer Nedoop in zijn begeleidende brief schrijft: ‘De laatste woorden die de gekko hoorde, waren waarschijnlijk: “Wat zit je naar mijn vriendin te kijken, pannenkoek?!”‘
Kostelijk.

Ook een geslaagde vakantie in Managuay gehad? Stuur uw beste kiekjes naar info@managuay.info onder vermelding van ‘Mijn persoonlijke vakantiefoto. Misschien leuk voor op de website?’ en maak kans op een mini-alpacalama van papajasnippers.

Kritiek dissident niet gewaardeerd


MATAQUINTOS – In het parlement van Managuay, doorgaans een applausmachine van de militaire junta, is vannacht beroering ontstaan door toedoen van de enige dissident onder de parlementariërs. En dat terwijl Leonido Málferes slechts kopieën van oude kranten gebruikte.

Tijdens een toespraak voor het parlement noemde generaal Bernardo Moto y Tomo, minister van Defensie, de Amerikaanse inval in Irak in 2003 een ‘morele blunder, waarmee wij ons nooit hebben willen inlaten.’ Málferes citeerde daarop staatskrant El Pueblo, waarin Moto y Tomo destijds de Amerikanen een ondersteuningspakket aanbood van 33 tanks, 129 liter mosterdgas en ‘een net zo lange slinger van prostituees als de heer Bush wenst af te werken’. De parlementscatering besloot daarop om de parlementariër geen koffie meer te serveren.
Málferes liet zich echter niet tegenhouden. Toen Moto y Tomo even later zijn topografische kennis van Irak etaleerde, liet Málferes kopieën rondgaan van een interview waarin de minister Irak ‘het gezwel van Europa’ noemde, en ‘een gevaar voor buurland Liechtenstein’. Luttele seconden later begon een beveiliger van het parlement, die beweerde dat Málferes aan het hoesten was, hem op de rug te kloppen, maar volgens critici had dat niet met een honkbalknuppel gehoeven.
De militair-democratische republiek van Managuay steunde in 2003 de inval in Irak niet openlijk, maar zond wel 2700 vliegtuigladingen papaya’s naar het Midden-Oosten. Nog steeds lijden tienduizenden Irakezen aan diarree vanwege het eten van de vruchten, afkomstig uit de tuindersvelden rond de kerncentrale van San Miguel in Zuid-Managuay.
Diarree is een dunne, waterige ontlasting.

Raad van State partijdig? Het kan erger

Piet Hein Donner, nu nog minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

DEN HAAG – De PvdA dient vandaag een motie in om te voorkomen dat minister Donner naar de Raad van State vertrekt. Ook de militaire junta van Managuay worstelt wel eens met een neutrale adviescommissie. Of slaat er bovenop.

De bananendictatuur kent de Raad van de Staat, een van de oudste regeringsorganen ter wereld. De Raad werd in 1532 opgericht door de Spaanse gouverneur Matías Fernández de Velasco, maar is tussendoor zo vaak opgeheven door de zittende tiran dat de totale vergadertijd van de Raad na vierhonderd jaar niet meer bedraagt dan een week.

Toch geldt de Raad van de Staat in Managuay als een gerespecteerd instituut. Zelfs generaal Jamón zegt de Raad in alle vrijheid zijn werk te laten doen, ‘al geven wij natuurlijk wel onze mening.’ Zo haalde de Raad van de Staat in mei van dit jaar een streep door de vergunningen van een nieuwe kolencentrale in Puerto Petróleo, omdat deze niet klopten met de wet.
Nadat de voorzitter van de Raad per ongeluk werd aangereden op een druk kruispunt in Mataquintos en de dochter van een ander Raadslid opeens van huis wegbleef en na drie dagen met gescheurde kleuren onderaan een palmboom werd aangetroffen terwijl ze ‘Guantanamera’ neuriede, werd de wet aangepast en kon de bouw van de kolencentrale beginnen.

Proces tegen politicus Tornado eindelijk van start

De porción familiar: gefrituurde kippenvleugels van Hmm, Pollos!

MATAQUINTOS – Na dagen van uitstel is vandaag eindelijk het proces begonnen tegen de politicus met het rastakapsel, de extreem-rechtse Paco Tornado (PPP). Hij wordt verdacht van het aanzetten tot haat tegen Bolivianen.

Tornado vertraagde maandag de start van het proces door een verzoek tot wraking. Wraking betekent in Managuay wraak nemen op de rechter door hem neer te steken. Dit is een taak van de advocaat van de verdachte, maar Tornado’s raadsman – mr. Adán Minskewicz, 135 kilo zwaar – liet maandagochtend de rechter lopen omdat hij juist in de rij stond voor een portie gefrituurde kippenvleugeltjes bij snackbar Hmm, Pollos! tegenover het gerechtsgebouw. Het proces werd niettemin uitgesteld.

Gisteren werd de voorbereidende zitting verstoord toen de rechter Tornado’s propagandafilm Flauta wilde tonen. Daarin worden democratische teksten uit de Boliviaanse grondwet gecombineerd met beelden van een brandende panfluit. Een panfluitiste uit het publiek maakte bezwaar tegen de vertoning, waarop de rechter zei dat hij dat ‘begreep’. Advocaat Minskewicz noemde dit een ‘bevooroordeelde reactie’. Toen de rechter wilde uitleggen waarom hij het had gezegd, sloeg Minskewicz de handen voor zijn oren en riep luid ‘la la la’ totdat de rechter stopte met praten.