Berichten

Geplaatst op

Ongekende luxe in nieuwe Fyra

De Bueno Luxo: nu zelfs met dak

MATAQUINTOS – De succesvolle hogesnelheidslijn Fyra komt met een nieuw model: de Bueno Luxo.

De Bueno Luxo is een oude versie van de Fyra die eerder juist was afgeschaft. Dankzij protesten van reizigers, vooral politici uit Mataquintos, wordt ze nu weer ingevoerd. De Bueno Luxo beschikt over vormen van ongekende luxe, zoals een dak, zitplaatsen en een emmer om je behoefte in te doen. De belangrijkste eis van de politici is nu ingewilligd: een rechtstreekse verbinding met Santa Cruz in Bolivia, vanwaar zij hun relaties uit het prostitutiecircuit overdekt naar huis kunnen rijden.

De Fyra is een Zuid-Amerikaanse paard-en-wagen-lijndienst tussen San Luís en Mataquintos (Managuay) en Santa Cruz (Bolivia). Mede door het ontbreken van hoogwaardige technologie, en dankzij de onvermoeibare koetsier José, is het een van de betrouwbaarste en populairste vormen van openbaar vervoer in de regio.

Geplaatst op

Vakantieboekspel: De vijfde winnaar!

Persbureau Managuay feliciteert de winnaar van september… Frans Pollux uit Venlo! Frans, gefeliciteerd. Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek komt snel jouw kant op. Om precies te zijn: in het voorjaar van 2013, als het daadwerkelijk verschijnt. Maar eerst ontvang je van ons een aardigheidje.

Frans won met zijn antwoord op de vraag: hoe zou u in het bovenstaande trappenhuis in Managuay afrekenen met uw grootste vijand? Zijn plan: ‘Ik zou alles volzetten met hongerige lama’s en dan mijn vijand verkleden als een zak lama-eten en hem dan tussen de lama’s laten gooien en dan zelf vanaf het loop-bruggetje toekijken.’
Een plan uit het boekje van de Managuayaanse geheime dienst dus. !Bien hecho!

Ook een Vakantieboek winnen? Houd aan het begin van elke maand deze site in de gaten. Tot ziens in oktober!

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Geplaatst op

Cultuur: De dorpsfontein van Pueblo Poño

Zomaar een fontein in het dorpje Pueblo Poño, prachtig versierd met drie iconen van kennis uit de Managuayaanse geschiedenis. Boven de zonnewijzer, symbool van de wetenschap uit de precolumbiaanse tijd. Dan de globe, die staat voor de wetenschap die de Spaanse ontdekkingsreizigers meebrachten. En onder de emmer, handig bij de wetenschap dat een glas van de lokale jenever Benedicción een agressieve chemische reactie oplevert met het maagzuur.

Geplaatst op

Overgelopen militairen willen Marx spreken

Karl Marx (1818–1883), de grondlegger van het communisme

LA LIBERTINA – Bij de opstandige maoïstische rebellen van Managuay melden zich steeds meer militairen uit het kamp van de regering. Velen eisen op hoge toon te spreken met de baas: Karl Marx.

Door Jens Mikkelsen

Nu de rebellen oprukken naar de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos, arriveren vanuit de veroverde gebieden tientallen overlopers in La Libertina, dat het centrum van het opstandige noorden is geworden. De militairen zijn bereid zich over te geven, maar willen niet onderhandelen met rebellenleider Fernando Sapo, die zij als hun aartsvijand beschouwen. ‘Sapo is de duivel,’ aldus een kolonel, die anoniem wil blijven. ‘Ik zou mijzelf belachelijk maken door met hem te gaan praten. Ik spreek alleen met de filosoof van deze beweging: Karl Marx.’

Een sergeant, die eveneens door het tentenkamp van de maoïsten struint, stelt zich flexibeler op. ‘Ik hoef niet per se met Marx te onderhandelen,’ zegt hij. ‘Het mag ook een andere leider zijn. Zoals dat spleetoog, Mao Zedong.’ Op de opmerking dat Mao in 1976 overleed en Marx al in 1883, barst hij in lachen uit. Ongelovig: ‘Qué? Allemaal dood? Wat hebben ze van die communisten dan te vreten gekregen hier?’

Geplaatst op

Natuur: de helende baden van Benquibenqui


Nu de toeristenstroom naar Managuay langzaam begint aan te zwellen, heeft de militaire junta plekken van ‘strategisch toerisme’ aangewezen die hun aantrekkingskracht op reizigers dienen te vergroten. Met het oog op de toerist die van luxe, comfort en wellness houdt, is ook gekozen voor de helende baden van Benquibenqui. De door aardwarmte verhitte baden zijn al sinds mensenheugenis een begrip in Managuay. Echter, dit vooral vanwege de verstikkende fosforlucht en het feit dat de temperatuur van de modder nooit beneden het kookpunt komt (‘benquibenqui’ is een Manca-woord dat zowel ‘aaarghh’, ‘nee’ en ‘help me, nu’ betekent).

Geplaatst op

Muziek in een bananenrepubliek (2)

Elke maand doet correspondent Joris Mikkelsen – het kleine neefje van Jens – verslag van een muziekfestival in Managuay, de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek.

Festival: Festival del Mundo
Beoordeling: *****

Serge
Het gekreun van ‘Je t’aime… moi non plus’ galmt door de tent. Het is plakkerig heet en de slowende stelletjes kruipen nog dichter tegen elkaar. Op het podium, onder het rood-wit-blauw van de Franse vlag, steekt de legendarische Serge Gainsbourg een lange, donkerrode tong in de mond van Jane Birkin. ‘Wat heeft Serge Gainsbourg een grote snor,’ fluister ik tegen Jens. ‘Dat is Serge Gainsbourg niet,’ fluistert hij terug. ‘Dat is Conchita Sánchez, een actrice, en die is juist beroemd om haar snor.’

Welkom in Managuay, een vergeten uithoek van Zuid-Amerika waar niets is wat het lijkt, al was het maar omdat er geen geld is om het te betalen. Ik ben op het Festival del Mundo met mijn neef Jens, die hier als freelance correspondent werkt en die ik mag helpen met festivalverslagen voor VICE. Het Festival del Mundo biedt de Managuayanen een blik op de wereld, zo heet het, en dat is een goede zaak. Van Latijns-Amerikaanse gastvrijheid heb ik bij de ingangscontroles namelijk weinig gemerkt – waarschijnlijk omdat ze door militairen werden uitgevoerd. Het beeld van Jens, in buikligging op een tafel terwijl zo’n soldado hem met een wapenstok examineert, zal ik niet licht vergeten. ‘Een rectale controle is hier niks bijzonders,’ riep Jens nog, de moed erin houdend. ‘Maar rubberen wapenstokken in plaats van houten, dat is echt luxe.’ Hij stak zowaar zijn duim op.

Eenmaal op het terrein is er muziek, er is drank, mensen liggen chillend op de grond – wat dat betreft onderscheidt het Festival del Mundo zich niet van een doodgewone Managuayaanse straat. Maar die landenpaviljoens! Als eerste betreden we dat van Duitsland. Eén gigantisch Oktoberfest. Alleen: circa 1935. Alle mannen zijn blond en geüniformeerd. ‘Jens!’ sis ik aan de tap. ‘Het lijken goddomme wel nazi’s!’ Jens slaat snel een wijsvinger voor zijn mond. ‘Zeg dat woord niet.’ Hij schuift me een stenen kruik met bier toe. ‘Het zijn hun nakomelingen. Na de Tweede Wereldoorlog heeft Managuay tienduizenden foute Duitsers met open armen ontvangen. Dit is hun… cultuur.’ Opeens barsten de drie Oberscharführer naast ons uit in een brullend gelach. Ze slaan hun bierpullen tegen elkaar. ‘Ha-ha-ha-Hitler!’

Nepfransen, nepnazi’s: het mag duidelijk dat het Festival del Mundo meer over Managuay zegt dan over de rest van de wereld. De ‘Franse baguette’ in de snackbar? Een uitgerekte burrito. Engelbert Humperdinck in de Engelse tent? A guy named José met bejaardenschmink. Afijn, alles went. Met vlag en wimpel slaag ik voor mijn inburgeringscursus als we het terrein verlaten. De soldaat die Jens fouilleerde, kijkt ons vragend aan en wijst op zijn wapenstok. ‘No gracias,’ zeg ik, en we lopen door.

Vanwege de Managuayaanse totaalervaring krijgt het Festival del Mundo: vijf sterren.

Adios!

Joris

Dit verslag stond eerder op VICE.com. Volg daar de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer. Of op deze website.

Zie ook:
Muziek in een bananenrepubliek (1)

Foto Ronaldo Santana

Geplaatst op

Herfst officieel begonnen

Voor Managuayaanse vrouwen is het altijd zomer

MATAQUINTOS – In Managuay is de herfst begonnen: vanochtend om 06.14 uur stond de zon precies boven de evenaar.

De inwoners van Managuay maken zich op voor broeierige dagen van 40 graden Celsius, fiësta’s met door de straten trekkende muzikanten en een piek in het aantal tienerzwangerschappen – kortom, zoals eigenlijk elk jaargetijde in het Zuid-Amerikaanse land.

Overigens is vanochtend alleen de astronomische herfst begonnen. Voor meteorologen ging de herfst al op 1 maart van start. Wat de Managuayaanse vrouwen betreft, is het – afgaande op hun kleding (zie foto) – altijd hoogzomer en voor de duizenden politieke gevangenen in de militaire dictatuur is het het hele jaar winter.

Geplaatst op

Ook zo bekaf door Bouterse? Drink amNESTEA!

amNESTEA – ook geschikt voor cocktails!

Ben jij ook zo futloos geworden van de politiek in Suriname?

Drink dan amNESTEA!

amNESTEA is een heerlijk verfrissende drank met de lekkerste thee-extracten waar je helemaal van opkikkert.
amNESTEA drink je samen met je vrienden, of ze nu voor of tegen de nieuwe wet van Desi Bouterse zijn.
Vergeet de vieze, chemische smaak van de ijsthee die je vroeger dronk. Want in het leven moet je vooruitkijken, niet achterom. amNESTEA is er in de smaken mango, kouseband en roti kip.

Illegaal lekker!

amNESTEA is een gedeponeerd merk van Chihuahua S.A., Managuay.

Geplaatst op

Inhuldiging Oranje in Amsterdam: waarschuwing


Vanwege de inhuldiging van het Nederlands elftal wordt verwacht dat vanuit het hele land panfluitbendes uit Managuay naar Amsterdam zullen reizen. Het Landelijk Centrum voor Hygiëne en Veiligheid (LCHV) heeft, in samenwerking met het Managuayaanse Toeristenbureau, de volgende lijst met waarschuwingen opgesteld:

  • Blijf niet te lang luisteren naar panfluitmuziek.
    Als u bij het tweede refrein van ‘El condor pasa’ nog staat, zijn de bendeleden/muzikanten op de hoogte van uw beperkte beoordelingsvermogen. En de plek van uw portemonnee.
  • Geef geen geld.
    U zult gezichtsverlies lijden. Als u wilt betalen voor panfluitmuziek, heeft u waarschijnlijk al een tijdje staan luisteren. De bendeleden/muzikanten hebben uw portemonnee dus al lang in hun bezit. U zult in een lege broekzak tasten zodra u een stap zet richting die vieze rieten hoed.
  • Wijs geen Managuayaanse vrouwen de weg.
    Vrouwen die bij panfluitgroepen rondhangen, zijn nooit de weg kwijt. Zodra u met ze meeloopt, belandt u in een steeg waar u wordt beroofd, of in een peeskamer die lang niet gedweild is (gatsie).
  • Ga niet zitten op veelkleurige doeken.
    Wordt u aangeboden om plaats te nemen op een karakteristiek, veelkleurig stuk stof, weiger dan beleefd. De doeken zijn dragers van schaamluis, het syndroom van Gilles de la Tourette en oude tanden.
  • Weiger drank.
    Als een panfluitmuzikant u een fles Managuayaanse rum of tequila voorhoudt, sla die dan af. Niet om hygiënische redenen (alcohol desinfecteert), maar het smaakt gewoon heel, heel goor.
  • Vraag om een identiteitsbewijs.
    Als de panfluitmuzikanten uit een ander Zuid-Amerikaans land dan Managuay komen, zoals Bolivia of Ecuador, zijn alle bovenstaande waarschuwingen niet van toepassing.

Pas goed op uzelf! Ben uw broeders hoeder.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Cor Favor

Cor Favor op de veranda van Bar CORazón

‘Even een showtje doen,’ zegt Cor Favor. Hij klimt in de palmboom naast zijn veranda en zingt uit volle borst: ‘Een pikketanussie gaat er altijd in/ Een pikketanussie maakt je blij van zin!’ In de verte, langs het strand, steekt een Nederlandse toerist zijn duim op.

Cor van de Besselaar wordt op 1 april 1959 geboren in de Amsterdamse Jordaan. Op achtjarige leeftijd zingt hij al smartlappen in Ouwe Sien, de stamkroeg van zijn vader. Na een aantal vruchteloze pogingen om door te breken als volkszanger ontmoet hij in 2002 op de Wallen de 21 jaar jongere Bonita. Ze emigreren naar haar geboorteland Managuay, waar Cor uitgroeit tot een ster. Als Cor Favor scoort hij een monsterhit met ‘La zorrita del rincón’ (‘Het kleine hoertje op de hoek’, 2007), al snel gevolgd door ‘Mama tiene que llorar otra vez’ (‘Mama moet weer huilen’, 2008). Ook vertaalt hij Nederlandse schlagers naar het Spaans, zoals Johnny Jordaans ‘Pruimenpap’ (‘Puré de prunas’, 2012).

Tegenwoordig runt de zanger Bar CORazón, aan de oever van het Lago de Agua. Hij is inmiddels gescheiden van Bonita en woont nu samen met de achttienjarige Felicia, met wie hij vier kinderen heeft. Daarnaast heeft hij nog negen kinderen uit twee eerdere huwelijken, drie lat-relaties en uit één keer ‘poereloeren na een pilsje.’

Het streelt Cor dat zijn succes nu ook tot Nederland doordringt. Een optreden op Noorderslag lonkt, de cameraploeg van Ali B op volle toeren is net vertrokken. Cor: ‘Ik weet niet of ze die opnamen gaan gebruiken, hoor. De rapper die zou komen, Vieze Kneus heette die, haakte af toen hij hoorde dat hij met de boot naar Managuay moest. Ach ja, ken mij het schelen.’ Hij heft hij zijn glaasje jenever. ‘Un aguardiente, un aguardiente, un aguardiente hay que aceptar!’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Guillermo del Barrio