Boskalis: ‘Managuay wil Eyjafjallajökull’


PAPENDRECHT – Baggerbedrijf Boskalis gaat wellicht de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull naar Zuid-Amerika verslepen. Volgens topman Peter Berdowski is Managuay onder de indruk van de vulkaan. ‘Zo’n aswolk willen ze daar ook.’

De militair-democratische republiek is gecharmeerd van de aswolk, die in grote delen van Noord- en West-Europa het vliegverkeer heeft lamgelegd. ‘Op dit moment hebben ze alleen een dam waarmee ze Paraguay gedeeltelijk onder water kunnen zetten,’ vertelt Berdowski na een telefonisch onderhoud met Managuayaanse ambtenaren. ‘Maar zo’n junta is natuurlijk altijd op zoek naar meer.’
Technisch en logistiek is de operatie volgens de baggeraar geen probleem. ‘Die vulkaan ligt helemaal in het zuiden van IJsland. Kwestie van goed boortje kiezen en dan hak, hak, hak. Daarna hijs je ‘m op een zwembandje, wel redelijk groot denk ik, en dan is het van tuf, tuf, tuf.’
Toen uw verslaggever meldde dat Managuay geen zeehaven heeft, werd hij ‘een linkse zeikerd’ genoemd en op straat gezet.

Boekpresentatie: De foto’s

Miss Managuay 1991 (r) met het eerste exemplaar van
Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. Links auteur Roger Abrahams

Zoals breed uitgemeten in diverse media was de boekpresentatie van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, afgelopen vrijdag in Utrecht, een groot succes.
In de tijdelijke ambassade van Managuay, tot aan de nok gevuld met belangstellenden, leverde Persbureau Managuay zijn magnum opus af, uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig een uniformshow en de militaire junta van Managuay de volgende etappe in haar buitenlandse beleid richting één vastomlijnd doel: werelddominantie. Fotograaf Hanne van Baarle schoot er de volgende plaatjes. Een impressie.
Kolonel G. Guerrero, per boot overgekomen uit Managuay, zorgde ervoor dat de bijeenkomst aan alle veiligheidseisen voldeed. Die konden ook aan de deur worden afgerekend.

Lees verder “Boekpresentatie: De foto’s”

Vakantieboekspel: de tiende winnaar!

Het album Tropical Gangsters van Kid Creole & The Coconuts

De vraag van het tiende Vakantieboekspel was: wat is het Managuayste lied? Wel, dat hebben we geweten. Ziehier de top 10 van de Managuayste platen ooit! De beste inzendingen zijn erin verwerkt, en de nummer 1… wint een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek.

10. Easy lover – Phil Collins en Philip Bailey
9. Tequila sunrise – The Eagles
8. Mambo no. 5 – Lou Bega
7. Adieu, mein kleiner Gardeoffizier – Robert Stolz
6. Ticket to the tropics – Gerard Joling
5. We no speak Americano – Yolanda Be Cool
4. Follow the leader – The Soca Boys
3. Gangbang style – Manti Mantilopez *
2. Eins Zwei Polizei (Drei Vier Grenadier) – Mo-Do
1. I’m corrupt – Kid Creole and the Coconuts

Gefeliciteerd, Kid Creole! Door je eigen nummer toe te sturen, heb je een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek gewonnen, dat op vrijdag 17 mei officieel verschijnt. Hoera!
Een eervollle vermelding is er voor Eelco Ligtvoet, die met zijn ‘Eins zwei Polizei’ net naast de winst greep. Hou vol, jongen.

Begin maart volgt Vakantieboekspel nummer elf – het een na laatste. Doe mee!

* Ingezonden door Frank V. Sorry Frank, maar we konden de bijbehorende videoclip niet vinden. Het lied zelf ook niet, trouwens.

Mr. Señor, de superheld uit Managuay

Mr. Señor

Wie gewend is aan superhelden als Spiderman (die tegen muren en plafonds kan opkruipen) en Captain Universe (die in tijden van crisis bezit kan nemen van een gastlichaam), vindt Mr. Señor uit Managuay waarschijnlijk een beetje… saai.

Wat Mr. Señor kan, is in Europa niet heel bijzonder, maar in Managuay levert het hem een onbetwiste superheldenstatus op. Zo beschikt Mr. Señor over abnormaal geachte krachten als niet afgeleid worden wanneer een meisje je passeert, zélf een kind uit een brandend flatgebouw redden in plaats van liegen dat je astma hebt en een oudere vrouw helpen met oversteken zonder haar na afloop om te duwen, van haar portemonnee te beroven en dan keihard weg te rennen.

Lab TV: boeiend avondje buizen in Managuay

MATAQUINTOS – Net als in Nederland bood de Managuayaanse televisie gisteren een keur aan nieuwe tv-ideeën. Een avondje zappen met de stamgasten van café El Taco Loco.

Door Jens Mikkelsen

De waard van El Taco Loco begon de avond met de realityserie ‘El grupo de abogados’ (‘De advocatengroep’). Daarin werd een stel advocaten die strijden voor de rechten van kansloze medemensen ontmaskerd als homoseksuele, door Westerse overheden gefinancierde duivelaanbidders. Al snel begonnen de stamgasten te boeren stichting het tv-toestel, als teken van afkeuring.

Vervolgens, in ‘Si, yo quiero… Tonto!’ (‘Ja, ik wil… Tonto!’), dongen vier vrouwen en een labrador naar de gunsten van de regeringsgezinde politicus Marco Tonto, die nog vrijgezel is. Tonto wilde niet meewerken aan het programma, hoewel hij had verklaard onder de indruk te zijn van de intellectuele capaciteiten van een van de deelnemers, ‘al komt het vaker voor dat een hond verstandiger dingen zegt dan een groep wijven.’

Het meest viel nog te verwachten van het nieuws- en entertainmentprogramma ‘El LunMarMiercoJueVierSabaDomingo Show’ van tv-grootheid Paolo León, die voorheen een show presenteerde waarin hij wensen van kijkers vervulde. Maar León viel tegen: toen de zoveelste politicus moest zwemmen in een bad vol tequila met chocoladesmaak, liet de caféclientèle collectief de broek zakken. Daarop zapte de waard van El Taco Loco naar de populairste zender van Managuay: infotainmentkanaal La Lama Erótica.

Onder de noemer Lab TV, of Laboratorio Televisión, test staatszender Managuay Uno zijn nieuwste tv-formats. De beste worden in productie genomen. De makers van de minst populaire formats worden gemarteld.

Werk Oscar Niemeyer (1907-2012) ontdekt

Lunchroom Clivia in San Hernando


Oscar Niemeyer (1907-2012), de Braziliaanse architect die gisteren overleed, werd wereldberoemd met zijn modernistische gebouwen. Dat hij ook in buurland Managuay opdrachten heeft aangenomen, is minder bekend. Het bovenstaande werk, lunchroom Clivia in San Hernando, is volgens sommigen ‘briljant in zijn eenvoud en het bewijs van de dynamisch-sensuele potentie van gewapend beton.’ Volgens anderen is het ‘fucking lelijk.’

Sexy kinderkleding in Zuid-Amerika normaal

Zangeres Rihanna, ook in Managuay een rolmodel voor jonge meisjes

MATAQUINTOS – Een nieuwe Britse winkelcode, die voorschrijft om niet langer sexy kleding en ongepaste producten aan jonge kinderen te verkopen, zal in Zuid-Amerika geen navolging vinden.

De code zou onmogelijk zijn in Managuay, meent Jorge Terrazas, voorzitter van de belangenvereniging van het midden- en kleinbedrijf en uitbater van winkelketen Niños de Puta. ‘Onze kinderen komen graag goed voor de dag. In Engeland is dat anders. Denkt u dat Harry Potter ooit voor een fiësta in een kelderbox is uitgenodigd?’

Wel zegt de voorzitter te weigeren om kindershirts met de tekst ‘Future porn star’ te verkopen. Terrazas: ‘Niemand spreekt hier Engels. Ik zou eerder kiezen voor ‘Porn star del futuro’.’ Net als de Britten belooft Terrazas erop toe te zien dat eetbaar ondergoed nooit meer in de schappen van de kleintjes belandt. Omdat het pervers is? ‘Dat. En ze lusten het gewoon niet.’

Onderminister viert vakantie op Haïti


PORT-AU-PRINCE – De democratisch-militaire bananenrepubliek Managuay dreigt ernstige imagoschade op te lopen dankzij haar onbezonnen gedrag in Haïti. Werd vorige week al een schip van staatsbedrijf Papaya Internacional betrapt tijdens het dumpen van afval, gisteren liet de onderminister van Toerisme zich in zwembroek fotograferen bij het enige nog overeind staande hotel op het door rampspoed geteisterde eiland.

De onderminister, korporaal Francisco Barón, verklaarde dat hij ‘op werkbezoek’ was. ‘Het hoort bij mijn functie om de faciliteiten te controleren van mogelijke economische partners. Bovendien ben ik hier pas sinds gisterenochtend.’ Volgens een anonieme hotelmedewerker echter kwam een geïrriteerde Barón afgelopen vrijdagmiddag, toen de aardbeving grote delen van het eiland verwoestte, aan de receptie vragen ‘of het buiten niet zachter’ kon.
Op de opmerking dat Haïti, gezien de vele ruïnes, voorlopig weinig te bieden heeft voor toeristen, antwoordde de onderminster dat ‘qua infrastructuur inderdaad nog een kwaliteitsslag gemaakt moet worden. Anders laat Managuay zijn pesos thuis.’ Zijn antwoord op de vraag of Managuay niet beter voedsel en medicijnen kan sturen in plaats van hotels controleren, ging deels verloren in het geschreeuw om hulp vanonder een naburige storthoop. Het gesprek werd daarom in de hotellobby voortgezet.

Presentatrice Jellinek verlaat tv-programma om relatie

Evita Jellinek aan het werk

MATAQUINTOS – Tv-presentatrice Evita Jellinek ziet zich genoodzaakt haar baan op te geven nu zij een liefdesrelatie heeft aangeknoopt met Adán Minskewicz, een bekende drinker van advocaat.

Volgens Jellinek heeft de hoofdredacteur van haar programma Llámame!, een belspelletje, laten weten dat het ‘onwenselijk’ is dat zij presentatrice blijft. Jellinek, schamper: ‘Bij het spel ‘Raad de foto, win een chorizo’ gebruiken we wel eens een afbeelding van Minskewicz, vandaar. Onder deze omstandigheden kan en wil ik niet werken.’

Minskewicz is het uithangbord van drankenfirma Abogado, die al jaren vergeefs probeert een voet tussen de deur te krijgen in dit land van rum- en tequiladrinkers. De drinkerskwaliteiten van reclamester Minskewicz worden echter zeer gewaardeerd door de Managuayanen.

Boze tongen beweren dat de hoofdredacteur van Llámame! slechts wraak heeft willen nemen voor een blauwtje dat hij bij Jellinek liep. Hij zou tijdens een afspraakje in januari een halve liter advocaat hebben gedronken om indruk op haar te maken, maar moest kort daarna al overgeven op Jellineks beroemde maillot van alpacahaar.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Hammarskjold

Schrijver Sergio Sánchez Hammarskjold

‘Mario Vargas Llosa? Een armoedige prutser.’ In het rimpelige gezicht van Sergio Sánchez Hammarskjold komen drie gaten in actie: zijn ogen spuwen vuur, zijn mond klemt de pijp vast en zijn neusgaten doen twee rookpluimpjes de kamer in dwarrelen. ‘Met zijn boeken doe ik wat de gemiddelde Managuayaan ermee doet: ik schuif ze onder een afgebroken tafelpoot.’

Gegniffel in de videohoek van het Hammarskjold-museum. Waar de schrijver is, is de verongelijktheid nooit ver weg. De man zelf is overigens ook niet ver weg: hij zit aan een tafeltje in de hoek nauwlettend toe te kijken, af en toe nippend van de aguardiente die zijn vrouw hem bijschenkt. Het Hammarskjold-museum is bij Hammarskjold thuis, en dat maakt het gegniffel behoorlijk ongemakkelijk.

Sergio Sánchez Hammarskjold is een auteur die er prat op gaat nog nooit een heuse roman te hebben geproduceerd.
In Managuay, waar tachtig procent van de bevolking niet kan lezen, en de overige twintig daar gewoon geen zin in heeft, moet een schrijver zich toeleggen op praktische teksten. ‘Toegepaste literatuur’ noemt Hammarskjold het. Hij schrijft handleidingen, snackbarmenu’s en productinformatie. Met succes: zijn Ingrediënten & Voedingswaarde per 100 ml van de literflessen Pipo Papajapap geldt als een klassieker in het genre.

Een uitvergroting van dat etiket, omgeven door enkele flessen pap, vormt dan ook het hart van de expositie. De formule om Hammarskjolds schrijfsels te omringen met relevante voorwerpen is even simpel als doeltreffend. Op de salontafel: de aangegeten burrito bij het menu van snackbar El Pollo Loco uit 1987. Op de vensterbank: het getraliede raam uit martelcentrum Horror Máximo met ernaast een ongebruikte wegwijzer (‘Uitgang’). Als bezoeker begrijp je in één klap wat de teksten van Hammarskjold zo effectief maakt. Je vraagt je af wat de illustratie geweest zou zijn bij een ontbrekend werk als Inventarisatie van lijken na de opstand van San Fernando, 3 maart 2010, A t/m M.

Bij het verlaten van de woning stuiten we op een tafeltje met pennen en papieren, waarop een manshoge, kartonnen versie van de schrijver prijkt. Er is iets op gekalkt. We buigen ons voorover en lezen: ‘Steun mijn volgende werk: het telefoonboek van Managuay. Vul naam en nummer in op de stippellijn.’
Noud Nijssen

Foto Abrán del Tubo

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.