Berichten

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Eindejaar

Vreugdevuur in San Cristóbal, 31 december 2012

Ramira (17) rookt doodgemoedereerd een shaggie op het plein van San Cristóbal, een stadje in de Managuayaanse Andes. Vriendin María (18) veegt met anderen de restanten van het nieuwjaarsvuur bijeen. Elke keer als deze haar een nagloeiende stoelpoot of speelgoedbazooka toeslingert, duikt Ramira opzij. ‘Gevaarlijk? Welnee,’ lacht ze. ‘Iedereen heeft hier derdegraads brandwonden in januari.’

Jaarwisselingen in Managuay zijn berucht. Het patroon is dit: met Oud en Nieuw vallen honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen. Zo ook dit jaar. De werkelijkheid is echter anders: metropool Mataquintos snoof tot het ochtendgloren, in het jungleachtige noorden slingerde men naakt aan lianen en op de pampa’s van het zuiden vonden weer de met drank overgoten lamarodeo’s plaats. En in de Andes, in het westen, streefde elk plaatsje naar het hoogste vreugdevuur. 

Dit jaar streek San Cristóbal met de eer: de vlammen reikten wel 21 meter hoog. Het resultaat van gemeenschapszin, stelt Geraldo Puños (59), een van de vegers op het plein. ‘Aan de brandstapel draagt iedereen zijn steentje bij,’ zegt hij. ‘Een oud kastje, een stoel.’ Zelfs de overheid deed mee: de Immigratiedienst doneerde zevenhonderd in beslag genomen panfluiten van illegale Bolivianen, en één beenprothese.

Het vreugdevuur is simpelweg een traditie in San Cristóbal. Na middernacht vormen de mannen uit het stadje een kring en dansen er zo dicht mogelijk tegenaan. Wie als eerste zijn snor schroeit, krijgt – behalve rode blaren in zijn gezicht – de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.

Ramira lacht: afgelopen maandag was zij zo’n scholiere. ‘Ik wist van toeten noch blazen, ik vond er niks aan. Toen hij zijn vriendengroep ging halen, ben ik hem snel gepeerd!’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Rel om Managuayaanse inzending Oscars

Manuel Hermoso, hoofdrolspeelster van ‘Santana’

LOS ANGELES – De organisatie van de Oscars in Los Angeles heeft Santana, de Managuayaanse inzending, op voorhand uitgesloten van deelname. De regisseur van Santana voelt zich ‘als porno’ behandeld.


Santana vertelt het verhaal van het gelijknamige, negentienjarige meisje dat onstuimig de liefde bedrijft met een enchiladakoerier, waarna deze haar aanraadt meer van de wereld te zien. Santana vraagt daarop een lift aan een vrachtwagenchauffeur, met wie zij, in diens cabine, wederom onstuimig de liefde bedrijft. Aangekomen in het dichtstbijzijnde stadje, gaat Santana onmiddellijk over tot het onstuimig bedrijven van de liefde met een toevallig passerende handelaar in cactussen, en niet veel later met vier modderworstelende nonnen. Gedurende haar verblijf in het stadje doet Santana niet veel meer dan onstuimig de liefde te bedrijven met onder meer een kostschooljongen, een tuinman, een rumstoker, de vrouw van de rumstoker, de pokervrienden van de rumstoker en hun vrouwen tegelijk, en een lamascheerder. 
De regisseur van Santana, Francisco ‘El Toro’ Estigue, noemt de beslissing van de Amerikaanse Oscarorganisatie om zijn film te weigeren onbegrijpelijk. ‘Het is gewoon een film over de liefde. En het onstuimig bedrijven ervan.’ 
De Academy of Motion Picture Arts and Sciences benadrukt dat niet het concept van onstuimige liefde het probleem is, maar de expliciete manier waarop de scènes zijn gefilmd en het feit dat zij 65 minuten in beslag nemen van de in totaal 71 minuten durende film (inclusief aftiteling).
Geplaatst op

Ook mijnbouw Managuay maakt balans werk en privé mogelijk


MINAS DE CHUCO – Mijnbouwdirecteur Manuel Peminto de Flor kon niet meer verdragen dat hij zijn vrouw en kinderen zo weinig zag. Nu werken ze vol enthousiasme mee in mijnschacht Cecilia.

Door majoor Carizón

Manuel Peminto de Flor werpt een brok bauxiet de mijnschacht in. ‘Oye! Laat je eens zien!’ Een bestoft koppetje verschijnt in de lichtbundel van zijn zaklamp. Het is Octavo, Peminto de Flors oudste zoon. ‘Octavo!’ roept de breed lachende directeur. ‘Hij is een van de beste gruisrapers van de schacht,’ vertrouwt hij schrijver dezes niet zonder trots toe. ‘Zeven jaar oud, maar een zoon van zijn vader!’
Terwijl steeds meer topmannen worstelen met het combineren van hun werk- en privé-leven, maakt staatsmijnbedrijf ManaMinas dromen waar. Toen Manuel Peminto de Flor het ministerie van Economie en Mosterdgas meldde dat hij zijn kinderen te weinig zag, kreeg hij eerst gedwongen elektroshocktherapie, maar direct daarna een aanbod om zijn gezin kosteloos de werkvloer op te nemen. Peminto de Flor: ‘Dat was een pak van mijn hart. Zelf zit ik natuurlijk niet in de schacht, maar op kantoor, maar toch: het idee dat ze vlakbij zijn, stelt me ontzettend gerust.’

En u? Hoe balanceert u tussen werk en privé?
Dit bericht maakt onderdeel uit van de Postbus 43-campagne ‘Balanceren doe je zo’ van het Ministerie van Propaganda.

Geplaatst op

Recept: Enchiladas mataquinteñas


Dit is een vullende maaltijd uit Mataquintos, maar het kan ook een snack zijn. Het is een typisch gerecht uit de volkswijken van de grote stad: goedkoop en makkelijk te maken. Vaak tref je er een dot haar van je moeder in aan of, omdat de werkbank van vader dienst deed als aanrecht, een oude duimsleutel. Bijt je tanden niet stuk!

Ingrediënten
– 1 kip
– 1 tortilla
– groente (optioneel)

Neem een kip (of een ander dier dat je makkelijk uit het hofje van de buren kunt meenemen). Dood hem op de wijze van jouw voorkeur. Let op: niet pureren! Je hebt hele stukken nodig. Hak de kip aan gort. Neem een tortilla (zie: Tortillas voor dummies, Pearson Education Benelux, ISBN 9789043016100). Rol de stukken kip in de tortilla. Eet smakelijk!

Que aproveche!

Geplaatst op

Weer geen nieuw wapenakkoord Managuay en Paraguay


ASUNCIÓN – Managuay en Paraguay hebben weer geen overeenstemming bereikt over de vermindering van hun arsenaal van strategische wapens. Paraguay beëindigde de zeventiende gespreksronde toen de afgevaardigde uit Managuay klaagde over het geserveerde broodje cavia.

De twee Zuid-Amerikaanse landen praten al decennia over wapenvermindering. Paraguay, in het verleden al diverse malen door Managuay binnengevallen, vreest de Managuayaanse overproductie van mosterdgas, het zogenaamde ‘mosterdgasmeer’. Dit is overigens geen fictief meer, maar een bestaande plas met een inhoud van 12.000 kubieke kilometer, niet ver van de Paraguayaanse hoofdstad Asunción (foto).

Managuay, dat al verschillende keren door Paraguay is gebombardeerd, eist op zijn beurt een inkrimping van de Paraguayaanse jeukpoederindustrie. De ‘jeukpoederberg’ is een stevig aangestampte massa aan de grens met Managuay die bij een bepaalde zonnestand een slagschaduw werpt over Managuays oostelijke provincie. Bij een bepaalde windrichting veroorzaakt hij een roodpaarse uitslag.

Geplaatst op

Veel doden bij aanslagen metro Mataquintos


MATAQUINTOS – Bij meerdere explosies in metrostations in Mataquintos zijn vanochtend tientallen doden gevallen. En dat is opmerkelijk, want Mataquintos heeft helemaal geen metro.

De aanslagen zijn opgeëist door de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad en vonden plaats op bouwplekken van de Oost-Westlijn. Die metrolijn is al sinds de jaren 1970 in aanbouw en wordt geteisterd door de constante stroom van staatsgrepen in Managuay. Vermoed wordt dat de rebellen willen voorkomen dat de militaire junta goede sier maakt met de voltooiing van het project. De regering-Jamón spreekt hier schande van, maar deed hetzelfde toen enige jaren geleden de rebellen de scepter zwaaiden.
Het traject van de Oost-Westlijn wordt af en toe gebruikt als testparcours voor de Fiat Banano. Dit van overheidswege geproduceerde personenautootje rijdt op fruitafval en wordt, gezien de povere staat van Managuays autosnelwegen, nu ook aangepast voor spoorrails.
Geplaatst op

Dissident: ‘Gordon Brown welkom in Managuay’


MARACAS – Gordon Brown, sinds gisteren ex-premier van Groot-Brittannië, is van harte welkom in Managuay. Dat heeft de bekende dissident Juan Lapa Benoli van antimartelorganisatie ‘Een lager voltage graag’ gezegd.

Volgens Benoli past de gehandicapte, maar hyperintelligente Brown perfect in de Managuayaanse cultuur. ‘Wij hebben hier een toevluchtsoord voor slechtziende gladjanussen,’ zo liet Benoli vanuit zijn ballingsoord Maracas weten. ‘En dat heet: het kabinet.’
Nadat de dissident gisterenavond een pakje sigaretten ging halen, is overigens niets meer van hem vernomen.
Geplaatst op

Beroemde Managuayanen: Alfonso Mango

Alfonso Mango is een absolute superster in Managuay. De geheim agent, die werd opgeleid door de Israëlische Mossad, heeft als bijnaam ‘het camouflagemirakel’ en was betrokken bij spectaculaire bevrijdingsoperaties als die van het gijzelingsdrama tijdens de Olympische Spelen van München in 1972 en, recenter, van politica en FARC-gevangene Ingrid Betancourt in Colombia. Hier poseert Mango (links) met een onbekende Duitse toerist.

Geplaatst op

Geen asiel voor Julian Assange in Managuay

Julian Assange

MATAQUINTOS – Managuay is, in tegenstelling tot Ecuador, niet van plan Wikileaks-voorman Julian Assange asiel te verlenen. Dat maakte de regering van het Zuid-Amerikaanse land donderdagavond bekend.

Generaal Popo de Mierda, de minister van Binnenlandse Zaken, arriveerde twee uur later dan gepland in een bomvolle perszaal. Hij nam plaats achter het spreekgestoelte en zei: ‘Managuay verleent Julian Assange geen asiel. Althans, voor nu.’ Daarna verliet hij het pand en reed weg in een dienstauto met zwaailicht en sirene.

Vervolgens werden broodjes gordeldier en lamasmoothies geserveerd.

Geplaatst op

‘Vader Zorreguieta wel naar inhuldiging’

Jorge Zorreguieta: …al laten weten niet aanwezig te zullen zijn…

MATAQUINTOS – Jorge Zorreguieta moet erbij kunnen zijn als zijn dochter Máxima koningin wordt. Dat zegt generaal Jamón, dictator van Managuay en een oude penvriend van Zorreguieta.

‘Waarom niet?’ vraagt Jamón zich af in een interview met de Managuayaanse staatskrant El Tiempo. ‘Omdat hij ooit deel uitmaakte van een collectief dat de Hollanders teleurstelde? Dan hadden ze in 2010 ook Wesley Sneijder moeten kwalijk nemen dat Oranje de WK-finale verloor. Maar nee, die kreeg een groot feest in Amsterdam.’

Jamón vermoedt dat Zorreguieta, minister van Landbouw tijdens de Argentijnse dictatuur van 1976–1981, niet wist dat politieke tegenstanders werden gemarteld en vermoord. ‘Hij stuurde me wel eens briefjes over de kabinetsvergaderingen,’ herinnert Jamón zich. ‘Dan schreef hij geërgerd: “Ik presenteerde een mooi plan voor de export van steaks. Maar toen zei de minister van Nationale Defensie: ‘Dat gaat niet, alle vliegtuigen zitten al vol!’ en toen begon iedereen te lachen. Waar sláát dat toch op?” O o, die Jorge, dacht ik dan.’

Jamón weet dat Nederland Zorreguieta wil weghouden van de inhuldiging, maar vertrouwt op het beoordelingsvermogen van Willem-Alexander. ‘Zo’n weigering is immers ook maar een mening, waar andere meningen tegenover staan.’

Geplaatst op

Cultuur: De paardenkoets


Toen in 1832 de paardenkoets werd geïntroduceerd, spraken de Managuayanen er schande van. Hij schokte en schudde! Hij was niet snel genoeg! Het gesnuif en gekwijl was onuitstaanbaar! Nadat de twee verstandelijk gehandicapten echter waren vervangen door een opblaasbare rubberband, verdwenen al deze problemen als sneeuw voor de zon. Tegenwoordig vind je de paardenkoets alleen nog in de provincie. Dit exemplaar in Mataquintos rijdt op echte Dunlops.