Generaal Jamón wint tv-debat


MATAQUINTOS – In een buitengewoon saai tv-debat is generaal Jamón, zoals verwacht, gisteren als winnaar uit de bus gekomen. De vier uur durende tv-uitzending liet het Managuayaanse staatshoofd als vrijwel enige spreken.

Presentator Oli Mungo Chávez introduceerde, na een kort welkomstwoord, zwetend de generaal, waarna een langdurig applaus losbarstte. Daarop nam Jamón het woord en richtte zich ruim drie uur en drie kwartier lang tot de natie. De enige interruptie kwam na drie uur en twintig minuten van de liberale leider Marco Ruteño, die naar het toilet moest.
 

Het was het enige spannende moment van het debat: Jamón reageerde als door een wesp gestoken en eiste dat Ruteño zijn blaas beheerste ‘als een man’. Tevens bleek met deze interruptie dat alleen de microfoon van Jamón echt was, en die van de vier politieke leiders van opgesteven papajapulp. Ruteño verliet huilend de studio.    

Het laatste kwartier van de uitzending was bedoeld voor debat tussen de overgebleven politici, maar door gebrek aan geluidsversterking, en een reclameblok van elf minuten, kwam dat nauwelijks uit de verf.

Overigens zijn de politieke partijen in de militair-democratische republiek Managuay het op vrijwel alle fronten eens. Politici strijden voor hun eigen hachje tijdens de campagne voor de algemene benoemingen van 9 juni aanstaande. Dan deelt generaal Jamón het nieuwe parlement in.

TOERISME: Uitgaan in Mataquintos

Het aquarium van club La Mexicana

Met het weekend op komst rijst de vraag: waar zal ik eens uitgaan? Het antwoord luidt altijd hetzelfde: in de wijk waar je het minst kans loopt te worden doodgeschoten! Al maanden is dat de wijk Norte, met een dodental van 29 per weekend een veilige haven in het woelige Mataquintos. Daarom volgen hier drie uitgaanstips in Norte – fiesta para siempre!

Foxy Bongo
$ – goedkoop
Een van de beste bars in Norte draait constant zwoele en funky latinojazz, waardoor het net lijkt alsof je in een tropisch geurend paradijs bent waar jonge jongens en meiden dansen tot het ochtendgloren. Maar dat is niet zo: Norte is een openluchtbar die grenst aan een vuilstort vol rottend fruit, en de ‘jonge jongens en meiden’ zijn vaak zwerverfamilies die er wonen (tot ze door de koplampen van politieauto’s – inderdaad, het ‘ochtendgloren’ – van hun plek worden gejaagd).

Artis Magistra Vitae$$ – redelijk
Artis Magistra Vitae is een danscafé voor kunstenaars waar regelmatig artistieke optredens plaatsvinden. In het beste geval word je verrast door een mengeling van slapstick en hiphop uit de jaren 80. In het slechtste geval moet je kijken naar een mimeversie van Wachten op Godot, op de tonen van Andrea Bocelli.

La Mexicana
$$$ – duur
In La Mexicana komen de rijken van Managuay zich vermaken. Het gebouw straalt klasse uit door een decor van marmer, leren banken en grote danspodia. De club straalt agressie uit door de aquaria met haaien waar bezoekers in belanden die niet duur genoeg gekleed zijn of die naar de vriendin van een andere bezoeker hebben gekeken.

Managuay roept fictieve ambassadeur terug

Fernando Lugo, de afgezette president van Paraguay

MATAQUINTOS – Managuay heeft zaterdag zijn ambassadeur teruggeroepen uit Paraguay uit protest tegen de afzetting van president Lugo. Managuay beschikt echter helemaal niet over een ambassadeur in het buurland.

Volgens een woordvoerder van de regering-Jamón is dat geen probleem. ‘Juist voor dit soort gelegenheden hebben we er geen ambassade. Want je weet: in een rotland als Paraguay gaat het altijd een keer mis. Nu hebben we én kosten bespaard op een ambassadeur, én we kunnen ons punt maken.’

De militair-democratische republiek Managuay beschikt in Paraguay wel over een honorair consul. Deze Cristiano la S., een wapenhandelaar, had echter ‘geen zin’ om het land te verlaten.

Vandaag geen nieuws


Helaas kunnen wij vandaag geen nieuws publiceren vanwege een stroomstoring bij onze server in Managuay. De conciërge van Science Parque Mataquintos heeft toegezegd om zijn enchilada’s met kaas voortaan op een andere server op te bakken.

1700: Cristina Truita Merluza


Cristina Truita Merluza (1677-1734) is misschien wel de minst omstreden figuur uit de Managuayaanse geschiedenis. Als dochter van een koopman uit Cádiz maakte zij in 1685 de oversteek naar Zuid-Amerika, waar haar vader een tabaksplantage begon. Cristina trok zich het lot van de arme slaven aan. Ze stichtte in 1700 een hospitaal, bekwaamde zich in wondverzorging, tandheelkunde en verloskunde en werd immens populair onder de inheemse bevolking van de toenmalige Spaanse kolonie. Totdat haar vader uit jaloezie haar schedel brak met een kokosnoot, onder het uitroepen van: ‘En waar ben je nou, met je wondverzorging?’

De Managuayanen hebben Cristina tot op de dag van vandaag in hun hart gedragen en koesterden haar geboortehuis, een eenvoudige plaggenhut die beetje bij beetje is uitgebouwd tot een schitterende villa in barokstijl. In 2003 echter sloopte de stad San Pedro het gebouw om er een modern wooncomplex neer te zetten (foto, complex nog steeds in aanbouw).

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Boliviahaatdag

Mensen uit Bolivia (of Managuay, dat is hier niet duidelijk)

Juan (16) tekent een grote J op het rotsblok. ‘Zo, deze plek is van mij.’ Hij is de enige niet: twee dagen voor de vrijmarkt hebben tientallen mensen zich een stuk van het rotsplateau toegeëigend met letters en lijnen. Een paar meter verder houdt een man op een stretcher zijn plekje bezet. Juan: ‘Boliviahaatdag. De mooiste dag van het jaar.’

Afgelopen zondag was het zover. Op Boliviahaatdag, een officiële vrije dag, geven de Managuayanen publiekelijk uiting aan hun ongenoegen over aartsvijand Bolivia, het buurland waar de poncho’s altijd net iets kleuriger zijn, de panfluiten net iets groter en de cocabladeren net iets voller van smaak.

De politiek doet volop mee. Er zijn anti-Boliviaanse wetten, zoals de Ponchowet (sinds 2012 geldt een poncho als wapen, zodat een Boliviaan die een Managuayaanse vrouw aanspreekt, opgepakt kan worden voor ‘pronken met naderende verkrachting’), maar ook openlijk anti-Boliviaanse volksvertegenwoordigers.

Het bekendste voorbeeld is Paco Tornado van de extreem-rechtse PPP (Partij voor Paco). Tornado verwierf internationale bekendheid met zijn propagandafilm Flauta, waarin hij teksten uit de Boliviaanse grondwet combineerde met beelden van een brandende panfluit. Volgens hem is Bolivia geen land, maar een ‘fascistische ideologie.’ In Nederland levert die uitspraak meestal een vergelijking met Geert Wilders op, maar dat is niet terecht. Immers, de PPP bezet slechts twee zetels in het parlement, waarvan één voor Tornado’s moeder, en naar de politieke ambities van moeder Wilders is het vooralsnog gissen.

Op het rotsplateau daalt de schemering neer. Juan sluit zich aan bij een groepje dat blijft overnachten. ‘Viva Managuay!’ proosten ze even later, staand bij een vuurkorf. Een verdwaalde lama komt zich warmen, panfluitmuzikanten zetten ‘El condor pasa’ in, de man op de stretcher wikkelt zich in een poncho. Het lijken potdikkie wel Bolivianen.
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Maurizio Costanzo/Flickr.com

1506: Het begin van het einde voor de Manca’s

Manca-ruïne in de Andes, Managuay

De Manca’s waren een hoogontwikkeld volk dat op zijn toppunt heerste over half Managuay en ver daarbuiten. Tussen ca. 1300 en 1500 breidde het zijn imperium op agressieve wijze uit met een leger dat in oorlogstijd wel 500.000 soldaten telde.

De Manca’s waren de meesters van de notenboog. Met deze kruisboog vuurden zij de gedroogde pitten van mango’s op de vijand af totdat er nog maar één soldaat met onbeschadigde schedel was overgebleven. Hem aten zij op. Ook vreesde menigeen de beruchte cuenca’s: bommen van gloeiend hete bananenpap, in palmbladeren gewikkeld, die vlam vatten wanneer zij in contact kwamen met de lichaamsbeharing van aanstormende troepen. Een ander dodelijk wapen van de Manca’s was de dolle condor. Een wilde Andesvogel kreeg gefermenteerde lamamelk gevoerd en werd losgelaten, zodat hij achter de vijandelijke linies golven van giftig braaksel stortte op de krijsende soldaten.

De Spanjaarden roeiden de Manca’s in een mum van tijd uit via Europese ziektes als oorpijn en loopneus. Van de ca. drie miljoen trotse Manca’s waren er in 1516 nog maar zeven over. Zij stierven aan jeuk.

‘Armstrong eregast in Ronde van Managuay’

Lance Armstrong verloor maandag al zijn wielertitels wegens dopinggebruik


MATAQUINTOS – Lance Armstrong mag komende zomer als eregast deelnemen aan de wielerronde van Managuay. De organisatie hoopt op ‘gekke dopingfratsen’.

Dat zei voorzitter Sancho Merckx Caudillo van de Managuayaanse wielerbond woensdag. ‘Wielrennen is een schone sport,’ sprak hij. ‘Ha ha, kostelijk natuurlijk. Nee, even serieus.’

De voorzitter hoopt dat Armstrong het niveau kan opkrikken van de Ronde van Managuay, waar epo verplicht is. ‘Als je ziet hoe sommige renners hier omgaan met doping… zó knullig. Ze doen alles zelf. Ik heb vorig jaar mijn tuinman als drugskoerier aangeboden, maar die zag ik later gewoon een hoteltuin schoffelen.’

Merckx Caudillo noemt Armstrongs bedrog overigens ‘goed gedaan’, maar vindt het niet het grootste dopingschandaal in de sportgeschiedenis. ‘Dat is nog steeds De 24 Uur van Chaco.’ Tijdens dat autosportevenement in 1987, in het oude centrum van de stad Chaco, namen niet de coureurs, maar de organisatoren geestverruimende middelen tot zich. ‘De Week’ duurde dat jaar dan ook 366 dagen.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Welnes Resort Pinochet

Welnes Resort Pinochet

‘Spring maar Sven, het is in orde.’ De Zweedse toerist, geheel ingepakt in huishoudfolie, kijkt bedenkelijk naar het groene, olieachtige water onder de pier. Zijn schoonheidsspecialiste geeft hem een zetje. ‘Goed zo, Sven!’ Terwijl Sven proestend boven water komt, beent ze weg. ‘Even het ontsmettingsmiddel halen.’

Het toerisme in Managuay staat nog in de kinderschoenen, maar daar komt rap verandering in. De militaire junta ontplooit tal van initiatieven om het land aantrekkelijk te maken voor buitenlanders – zonder fouten uit het verleden te herhalen. In 2010 prees ze de door aardwarmte verhitte baden van Benquibenqui nog aan als ‘een begrip’, maar vergat dat de reden daarvoor de verstikkende fosforlucht was en het feit dat de temperatuur van de modder er nooit beneden het kookpunt komt. Niet voor niets betekent ‘benquibenqui’ in de taal van de Manca-indianen zowel ‘nee’, ‘aaarghh’ als ‘red me uit deze brandende hel’.

Tegenwoordig zet het ministerie van Toerisme in op luxe, zoals de kuuroorden Welnes Resort Pinochet (sic, waar de Zweedse Sven logeert), Welnes Resort Videla en Welnes Resort Stroessner. Dat deze resorts aan een meer liggen dat in de volksmond Lago Petróleo heet omdat de Managuayaanse petrochemische industrie er haar afvalstoffen loost, buigt de junta knap om tot een kracht. De folder – ‘¡ALL INCLUSIVO!’ – rept van een week lang baden in etherische aardoliën, daarna verplicht ontslakken en tussendoor excursies als ‘Onveilige industriële architectuur uit de jaren 60’. Wordt het een succes, dan overweegt de junta om heel Managuay voor een all inclusive-prijs aan te bieden.

Sven is weer uit het water. Terwijl zijn begeleidster de rode vlekken bedekt, vraagt ze: ‘Kom je mee? Ayurveda begint met een lezing uit het boek Heroïsche Geschiedenissen van het Managuayaanse Volk van generaal Jamón!’ Sven sjokt gewillig mee. Nog vijf dagen vakantie te gaan.
Noud Nijssen

Foto Maria Luísa Corazón del Ángel

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Wat is dit?

Een trouwe lezer van dit nieuwsblog, de heer Thom Pak Phnau, mailde begin vorige week vanuit Managuay bovenstaande vakantiefoto door. Een beschrijving – gewoonlijk ter grootte van een kleine novelle – zou nog volgen, maar sindsdien hebben wij niets meer van hem vernomen. Ook zijn telefoon of mail beantwoordt hij niet. Daarom stellen we de vraag maar aan u: wat is dit?

Het lijkt op een voorwerp uit de jungle (wat zou aansluiten bij de avontuurlijke trektocht die de heer Pak Phnau vorige week maakte vlakbij de verblijfplaats van de maoïstische rebellen in het oerwoud van Noord-Managuay). Maar is het een rots? Of een door dieren gemaakt object? Of iets van militaire aard?

Laat het ons weten via info@managuay.info!
Elk antwoord wordt op deze plek vermeld. En zodra de heer Pak Phnau weer boven water komt, geven we het hem ogenblikkelijk door!

Met vriendelijke groet,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.info

‘Minnares Jack de Vries is Managuayaanse prostituee’


HOOFDDORP – De voormalige ondergeschikte met wie staatssecretaris Jack de Vries van Defensie een affaire had, is een prostituee uit Managuay. Dat zou minister van Financiën Ab Klink hebben gezegd tijdens een informele Playstation-borrel in het huis van minster van Financiën Jan Kees de Jager in Rotterdam.

Tijdens een voor hem dramatisch verlopende eindfase van een potje Grand Theft Auto: The Ballad of Gay Tony, zou Klink schertsend gesmeekt hebben om ‘betaalde liefde uit Zuid-Amerika’, waarbij de naam van De Vries en zijn minnares aan elkaar zouden zijn gekoppeld. Het zou gaan om een vrouw uit Managuay naar wie binnen het ministerie van Defensie een intern onderzoek loopt omdat zij verdacht wordt van spionage en van het verrichten van betaalde, seksuele handelingen ten bate van haar carrière. De vrouw, Mana Hari, was persoonlijk adjudante van De Vries, maar is inmiddels overgeplaatst naar een andere functie binnen Defensie.
De ambassade van Managuay in Den Haag wil over kwestie niets anders kwijt dan dat ‘er wel meer mannen zijn gevallen voor de verlokkingen van een Managuayaanse schone’.
Mana Hari, bijgenaamd ‘De Snor’, is momenteel onvindbaar voor commentaar.