Berichten

Geplaatst op

Democratie à la Poetin is ‘verleidelijk’

Vladimir Poetin, premier en aanstaand president van Rusland, brengt zijn stem uit

MANAGUAY – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft de democratie in Rusland ‘verleidelijk’ genoemd. Hij is geboeid door ‘de prikkelende combinatie van verkiezingen enerzijds, en minachting van de kiezer anderzijds.’

Dat zei een woordvoerder zondagavond, direct nadat bekend werd dat Vladimir Poetin volgens exit polls al na één stemronde terugkeert naar het ambt van president van Rusland. Managuay stuurt een speciale commissie naar Moskou om de democratie aldaar nader te onderzoeken. ‘Generaal Jamón is erg gecharmeerd van sommige aspecten,’ aldus de woordvoerder, ‘zoals het verschijnsel van de draaideurstemmers.’ Dit zijn pro-Poetin-kiezers die per bus van stembureau naar stembureau zijn gereden om steeds opnieuw hun stem uit te brengen. ‘Al geef ik toe dat dit fenomeen in Managuay op moeilijkheden zou stuiten, gezien de toestand van ons wegennet.’

De Zuid-Amerikaanse bananendictatuur Managuay kent al jaren een eigen model van democratie, ‘de Derde Weg’. Daarbij heeft niet de bevolking, maar generaal Jamón stemrecht. Oppositie is er amper. Iemand als de Russische communist Zioeganov, die als tweede eindigde en de verkiezingen ‘absoluut oneerlijk en waardeloos’ noemde, is in Managuay moeilijk denkbaar. Toch zou Jamón daar niet bang voor zijn. ‘Ach, politieke gevangenen zul je altijd hebben,’ schamperde de woordvoerder. Om zich direct daarna te corrigeren: ‘Pardon, ik bedoel natuurlijk: mensen met een afwijkende mening.’

Geplaatst op

Neelie Kroes naar Managuay?


MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay zet alles op alles om Neelie Kroes te interesseren voor een hoge politieke functie in het Zuid-Amerikaanse land. Dat heeft een regeringswoordvoerder toegegeven. ‘Een kerel als Kroes is het waard om voor te strijden.’

Kroes zou haar toekomstige EU-baan als eurocommissaris ICT en Telecom te min vinden en op zoek zijn naar iets anders, zo is de de verwachting. ‘Televisiefrequenties zoeken en 112 bellen, dat kan elke mongool,’ aldus de regeringsvoorlichter. ‘Sterker nog, hier in Managuay worden daaraan gerelateerde functies aan niemand anders doorverkocht dan aan geestelijk gehandicapte familieleden van hoge officieren.’ De woordvoerder, die consequent aan Kroes refereerde met ‘hij’, liet tevens doorschemeren dat de hoogste politieke echelons in Mataquintos gecharmeerd zouden zijn van Kroes’ uiterlijk. ‘Hij heeft niet de looks van Tom of van Penélope, maar het blijft een Kroes.’

Geplaatst op

NATUUR: De chichi-tor

Dit is de chichi-tor, de nationale kever van Managuay. Hij komt alleen in Managuay voor en staat bekend om zijn typische geur. De chichi-tor is vereeuwigd in een beroemd gedicht van de geniale dichter Jesús Tánqui-Tánqui (1871–1887, geniaal omdat hij al op vijftienjarige leeftijd kon lezen en schrijven). Hier volgt een citaat:

Dit is het verhaal van een torretje klein
Dat zo smartelijk lijdt aan een kwaal
Vanaf zijn geboorte ruikt hij naar gazpacho
Een eigenschap catastrofaal

Een kevertjesmeisje schonk hem ooit een lach
En de chichi-tor vond haar het zoetst
Maar toen zij gazpacho rook, schrok zij en kreet: 
‘Heb jij soms niet je tanden gepoetst?’
Geplaatst op

Componist Generaalslied hangt zich op

Het huis van componist Va-banque


LA LIBERTINA – De componist van het Generaalslied, Juan Va-banque, heeft zich zondagmiddag opgehangen in zijn woning in La Libertina. In zijn afscheidsbrief beschuldigt hij alle mensen die zijn lied hebben neergesabeld.

Door Jens Mikkelsen

Va-banque componeerde met een aantal anderen een muzikaal verjaardagscadeau voor generaal Jamón en overhandigde dat afgelopen vrijdag aan de belangrijkste radiostations. Toen de leider van de militaire junta na twee uur nog steeds niet had gereageerd, barstte een storm van kritiek los. Zo noemde rapper Abi C opeens zijn eerste rapcouplet goed, ‘maar het tweede – de G van guacamole en zo – ging gewoon niet.’

Ook anderen vermoedden dat generaal Jamón woedend was over het lied, en schaarden zich aan de kant van het culturele gelijk. ‘Het gaat mij om een milde steniging, meer niet,’ zei columnist Nicolas Trompeta zaterdag over zijn handtekeningenactie. Die heette Va-banque Moet Helemaal Worden Kapotgemaakt, En Wel Nu.

De weduwe van componist Va-banque wordt inmiddels intensief bezocht door bekende Managuayanen. Zij willen hun eer aan haar man bewijzen, veelal met een cameraploeg. Juan Dalí, zanger van de band 3 Joders, vertelde de weduwe ‘overdonderd’ te zijn en het te betreuren ‘dat er mensen zijn die bedreigingen uiten.’ Hij voegde eraan toe dat kijkers maandagochtend zijn eigen variant op het Generaalslied konden zien op televisie.

Ook de voormalige mental coach van Managuay, Enrique Embargo, bezocht de ontroostbare weduwe. ‘We leven in een open inrichting,’ zei Embargo plechtig. ‘Ter illustratie daarvan geef ik u een cassette met daarop mijn voorstel voor een Generaalslied. Instrumentaal, dus het grote voordeel: iedereen kan een eigen tekst meezingen. Mag ik de groeten doen?’

Het Nationaal Comité Misschien Verjaardag wil het Generaalslied op 30 april aanbieden aan generaal Jamón. Het hoopt dat hij dan ook echt jarig is.

Lees ook:
Generaalslied voor het eerst te horen op de radio

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Eindejaar

Vreugdevuur in San Cristóbal, 31 december 2012

Ramira (17) rookt doodgemoedereerd een shaggie op het plein van San Cristóbal, een stadje in de Managuayaanse Andes. Vriendin María (18) veegt met anderen de restanten van het nieuwjaarsvuur bijeen. Elke keer als deze haar een nagloeiende stoelpoot of speelgoedbazooka toeslingert, duikt Ramira opzij. ‘Gevaarlijk? Welnee,’ lacht ze. ‘Iedereen heeft hier derdegraads brandwonden in januari.’

Jaarwisselingen in Managuay zijn berucht. Het patroon is dit: met Oud en Nieuw vallen honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen. Zo ook dit jaar. De werkelijkheid is echter anders: metropool Mataquintos snoof tot het ochtendgloren, in het jungleachtige noorden slingerde men naakt aan lianen en op de pampa’s van het zuiden vonden weer de met drank overgoten lamarodeo’s plaats. En in de Andes, in het westen, streefde elk plaatsje naar het hoogste vreugdevuur. 

Dit jaar streek San Cristóbal met de eer: de vlammen reikten wel 21 meter hoog. Het resultaat van gemeenschapszin, stelt Geraldo Puños (59), een van de vegers op het plein. ‘Aan de brandstapel draagt iedereen zijn steentje bij,’ zegt hij. ‘Een oud kastje, een stoel.’ Zelfs de overheid deed mee: de Immigratiedienst doneerde zevenhonderd in beslag genomen panfluiten van illegale Bolivianen, en één beenprothese.

Het vreugdevuur is simpelweg een traditie in San Cristóbal. Na middernacht vormen de mannen uit het stadje een kring en dansen er zo dicht mogelijk tegenaan. Wie als eerste zijn snor schroeit, krijgt – behalve rode blaren in zijn gezicht – de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.

Ramira lacht: afgelopen maandag was zij zo’n scholiere. ‘Ik wist van toeten noch blazen, ik vond er niks aan. Toen hij zijn vriendengroep ging halen, ben ik hem snel gepeerd!’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Alfonso Mango (2)

Alfonso Mango tijdens een klus in Rio, 1984

De Managuayaanse superspion Alfonso Mango, bijgenaamd ‘het camouflagemirakel’, weet moeiteloos van gedaante te wisselen tussen mens, dier en gesteente. Bovenstaande foto is genomen in 1984 tijdens een klus in Rio de Janeiro, waarbij Mango het presteerde om zó overtuigend in een hagedis te transformeren dat hij 72 uur lang – behalve observen natuurlijk – niets anders deed dan krekels eten en razendsnel zijn tong in en uit zijn mond te laten schieten. Dit laatste doet hij nog steeds, tot irritatie van de caissières van zijn lokale supermarkt.

Foto Maria Luísa Corazón del Ángel

Geplaatst op

Vacature: Toezichthouder detentiecentrum nr. 13 (M/V)

Als detentietoezichthouder kom je te werken in een inspirerende omgeving

Detentietoezichthouder
Ministerie van Justitie en Showprocessen
Locatie: Detentiecentrum nr. 13, Mataquintos
60 uren per week

De functie voor mannen
Functieomschrijving:
Je werkt in detentiecentrum nr. 13 met wetenschappers, vakbondsleiders en kunstenaars, kortom: tuig van de richel. Als detentietoezichthouder zorg je ervoor dat hun verhoren zo efficiënt mogelijk verlopen. Je roostert de officieren in die de verhoren afnemen, je ondervoedt de honden, je zorgt voor een constante aanvoer van elektriciteit, waterboardsets en voor de verhoren benodigde bouwmaterialen en je onderhoudt het contact met het Nationale Instituut voor Orgaandonatie.

Functie-eisen:
• Je kunt lezen en schrijven, of je kent iemand die dat kan.
• Je staat stevig in je schoenen.
• Je hebt een goede lichamelijke conditie.
• Je bent 14 jaar of ouder.

—
De functie voor vrouwen
Functieomschrijving:
N.o.t.k.

Functie-eisen:
• In bezit van cup c of hoger, of van de bereidheid die aan te schaffen.

—
Arbeidsvoorwaarden:
Salaris: Schaal 4. Bonus afhankelijk van de financiële draagkracht van de gedetineerden.
Dienstverband: Tijdelijke aanstelling van een jaar.
Werkuren per week: 60, afhankelijk van de politieke situatie en het humeur van generaal Jamón
Werkkleding: Je krijgt een uniform en een onbeperkte hoeveelheid oordopjes en parfum.

Overige arbeidsvoorwaarden:
Je mag rekenen op het wantrouwen van je superieuren, de jaloezie van je ondergeschikten, de haat van de gedetineerden en de minachting van de maatschappij als geheel. Maar het jaarlijkse politiebal maakt veel goed.

Reageren:
Je kunt je interesse in de vacature Detentietoezichthouder bekend maken bij de directeur-generaal van het ministerie van Justitie en Showprocessen op werkdagen in het complex aan het Plein van de Menselijke Waardigheid in Mataquintos. Of ga op zaterdagen naar de paardenkoetsstandplaats bij het Centraal Station en vraag naar José.

Geplaatst op

Kerstfilm blijkt verzameling gestolen fragmenten

Ook uit de film Love actually (2003) zou zijn gestolen

MATAQUINTOS – De makers van de nieuwe Managuayaanse kerstfilm ‘Navidad de amor’ worden beschuldigd van plagiaat.  

De film, die afgelopen weekend tijdens zijn opening een recordomzet behaalde, zou niets meer zijn dan een montage van klassiekers uit de westerse wintercinema. Navidad de amor verhaalt van het straatzwervertje Manuel die, alleen thuis in zijn kartonnen doos (Home Alone), bezocht wordt door een geest (A Christmas Carol) met het gezicht van Hugh Grant (Love Actually) die tegen zijn zin voor Kerstman moet spelen (The Santa Clause 1, 2 en 3). De film eindigt met de ontdekking van een stel Joodse onderduikers (Oorlogswinter) en de massale belegering van Manuels geboorteplaats door een horde orks (de Lord of the Rings-trilogie).

De fragmenten uit bovengenoemde films zouden eenvoudig Managuayaans gemaakt zijn door Spaanstalige stemmen toe te voegen en een snor voor elk personage, met name vrouwen.

Geplaatst op

Zoon Jamón klasgenoot Kim Jong-un

GÜMLIGEN – César Jamón, zoon van de militaire leider van Managuay, blijkt een schoolvriend te zijn geweest van Kim Jong-un, de beoogde dictator van Noord-Korea.

De twee zaten op dezelfde kostschool in Gümligen in Zwitserland, zij het onder pseudoniem. Iedereen kende echter hun identiteit, zo leert een belronde langs oud-klasgenoten, allen telgen uit voorname families. Haroshi Toyota: ‘Wie dat niet doorhad, was oerstom. Als ze familiebezoek kregen in hun studentenflat, gingen ze opeens keiharde marsmuziek draaien.’

De dictatorkinderen kregen aanvullend avondonderwijs, maar speelden in hun schaarse vrije tijd ook met klasgenoten. ‘Meestal wilden ze soldaatje doen,’ herinnert Jean-Pierre Gillette zich. ‘Je was als de dood om door César en Kim gevangen genomen te worden. De anderen draaiden alleen maar je armen op je rug, maar zij kwamen met hele zelfgemaakte martelwerktuigen aanzetten.’ Madison Hewlett-Packard griezelt nu nog bij de gedachte aan de waterboardmachine, gemaakt van oude onderbroeken en lauwe Sisi.

Ondanks deze spellen hielden César en Kim zich doorgaans afzijdig van het groepsgebeuren in hun klas. Norbert Nescafé: ‘Dan zaten ze tijdens de les samen wat te krabbelen op een vel papier. Galgje, meestal.’

Geplaatst op

Vuilnisstaking Managuay in impasse


Na twee weken staken pakken de gemeentereinigers van Amsterdam en Utrecht hun werk weer op. Tijd voor een belletje met Romy Arzt Lobeiro, de leider van de vuilnismannenstaking in Managuay.

Hoe dicht bent u inmiddels bij een akkoord, meneer Lobeiro?
We zijn er ver van verwijderd. De gemeentes willen niet aan salarisverhoging. Terwijl we afgelopen donderdag nog een aanbod hebben gedaan.

Wat voor aanbod?
We eisen nu 35,5% loonsverhoging in plaats van 37%. Een groot offer. Als gebaar hebben we daarom wat zakken verwijderd van de bergen vuil die we rondom alle stadhuizen in het land hebben opgeworpen.

En hoe reageerden de gemeentes?
21 doden.

21 dode ambtenaren? Door stank?
21 dode vuilnismannen. Door tanks.

Dat klinkt als een impasse.
Zeker. Alleen in 1972 was het nog erger. Toen werd de hele landelijke vuilniswagenvloot omgekieperd en moesten onze mannen, gedwongen, alles met de hand oprapen.

Dat was bij de vorige vuilnismannenstaking?
Vorige? Wij zijn in de tussentijd nooit gestopt met staken.

Maar hoe lang bent u dan al bezig?
Hm, geen idee. Maar ik kan me nog herinneren dat toen mijn vader de leiding van de staking kreeg overdragen van mijn opa, opa zei: ‘Als mijn overgrootvader dit zou zien, zou hij glunderen van geluk omdat het werk van zijn opa’s opa niet voor niets is geweest.’

Dus uw mannen zitten nog wel even thuis?
Jazeker. Maar gelukkig komt het WK eraan. En daarna zien we wel weer verder.

Geplaatst op

Autobond voor beprijzing, maar niet helemaal


MATAQUINTOS – De leden van de Managuayaanse autobond zijn voor een vorm van rekeningrijden, maar onder strikte voorwaarden. ‘Natuurlijk is een belasting de beste manier, maar het kan niet zo zijn dat we ook echt moeten gaan betalen.’

De regering-Jamón discussieert al weken over een vorm van kilometerheffing om de exploderende verkeersdrukte in toom te houden. De Algemene Managuayaanse Bond voor Auto’s en Paardenkarren (AMBAP) telt inmiddels 33 leden, een stijging van circa 50% ten opzichte van vorig jaar.
De AMBAP-leden zijn tegen een vorm van kilometerheffing waarbij een kastje in elke auto wordt geplaatst. De militaire junta wil auto’s met zo’n kastje, dat de kilometers registreert en waarop een mitrailleur kan worden gemonteerd, kunnen vorderen om zo ‘in noodgevallen’ de vuurkracht van het Managuayaanse leger op te krikken.
Ook de permanente plaatsing van een overheidsdienaar op de achterbank kan op weinig steun rekenen van de AMBAP-leden. Zo’n ambtenaar schat het aantal afgelegde kilometers in en dient zo nu en dan bij zijn tante te worden afgezet.