Berichten

Geplaatst op

1861: Eppo Martinus Llull

Naar de Managuayaanse ondernemer Eppo Martinus Llull (1830–1899) – van Nederlandse afkomst, vandaar zijn naam – zijn meer straten genoemd dan deze, in de Catalaanse wijk van Mataquintos. Llull was de man die Managuay bijna eigenhandig industrialiseerde met zijn palm-, ethanol- en gordeldierverwerkende fabrieken op de zuidelijke pampa’s. Hij was ook de eerste Managuayaan met een heldere visie op arbeidsrechten: die vond hij bespottelijk. Van de 300.000 man die hij in 1861 in dienst had, op het hoogtepunt van zijn macht, was twee jaar later 60% overleden. Zijn commentaar: ‘Al werken hier vijf miljoen man, er is maar één Llull. En dat ben ik.’
Door zijn forse postuur werd Llull ook wel ‘De Dikke’ genoemd.

Geplaatst op

Fyra rijdt, ondanks het extreme weer

De Fyra vervoert ook meubels

MATAQUINTOS – De nieuwe expresdienst Fyra functioneert buitengewoon goed, gezien de extreme temperaturen in Managuay.

De Fyra is een internationale paard-en-wagen-lijndienst die de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos verbindt met Santa Cruz in Bolivia. De expresdienst ging begin december 2012 van start en is mateloos populair, met name vanwege de betrouwbaarheid van de verbinding. Slechts éénmaal was er vertraging, vanwege een verkoudheid van koetsier José.

Ondanks de koude zomer van het moment – met temperaturen onder de 35 graden, ruim 5 graden minder dan normaal – loopt ook nu alles op rolletjes.

Foto Persbureau Managuay

Geplaatst op

Leider Socialisten stapt op, ‘Yes we Schweinsteiger’ verstomd

De Duitse voetballer Bastian Schweinsteiger, die niets te maken heeft met onderstaand verhaal

MATAQUINTOS – Benedetto Schweinsteiger is maandag afgetreden als leider van de Socialistische Partij van Managuay. Hij lag al langer onder vuur.

Daarmee is, na honderd weken, een eind gekomen aan een periode die met veel te hoge verwachtingen begon. Bij Schweinsteigers aantreden in 2010 weerklonk enthousiast de leus ‘Yes, we Schweinsteiger’, al vermoedden velen dat daarin de woordspeling ver te zoeken was. Niet veel later bleek de socialist met een pot thee naar het parlement getrokken te zijn – en dat terwijl politici in Managuay doorgaans met tequila of rum een sterkere borrel drinken.

Het kwam niet meer goed met Schweinsteiger. Hij hoopte in de volksvertegenwoordiging het parlementaire toeptoernooi te organiseren, maar de Liberalen, de Christelijken en de extreem-rechtse PPP waren hem voor. Schweinsteiger restte een plek langs de zijlijn. Vandaar riep hij weleens ‘Bluf!’ of ‘Je slaat er nooit zeven!’, maar dat waren momenten waarop de werkelijkheid diepe deuken sloeg in zijn geloofwaardigheid.

Geplaatst op

Jamón over kritiek: waar hebt u het over?


LA LIBERTINA – Generaal Jamón, staatshoofd van Managuay, herkent zich niet in de ‘beelden in sommige media’ als zou er twijfel bestaan over zijn kandidatuur als juntaleider bij de landelijke verkiezingen van 9 juni.

‘Waar hebt u het over?’ vroeg hij de verzamelde pers woensdagavond na afloop van een waterboard-masterclass in La Libertina. ‘Zes mensen zetten in de media het beeld neer van verdeeldheid. Die zes mensen zijn vanochtend geëxecuteerd.’

Jamón zegt op de – besloten – avond in La Libertina geen enkele twijfel te hebben ontmoet. ‘Niemand had hier kritiek.’ Mogelijk hing dit samen met het feit dat een van de aanwezigen, die eerder een vraag had gesteld, tijdens de masterclass direct daarna als vrijwilliger werd aangewezen voor een waterboardoefening.

Geplaatst op

1504: Francesc de Manresa


In 1504 voer de Catalaanse ontdekkingsreiziger Francesc de Manresa met zeven schepen de haven van Cadiz uit. Twee dagen later kwam hij terug om zijn kapitein op te halen, en toen begon zijn missie pas echt: het openen van een zeeroute naar Indië via de Zuidpool.

De Manresa’s vloot raakte vier maal buiten koers, maar een jaar later was het zover: land! De sneeuw was geler dan hij gedacht had, en de begroeiing hoger, maar desalniettemin schreef De Manresa opgewonden in zijn logboek: ‘Zuidpool gevonden. Nederzetting gesticht: Manresa-stad.’ Tegenwoordig noemen we die nederzetting Rio de Janeiro.
Er zijn meer aanwijzingen dat De Manresa, die vastbesloten was ijs, iglo’s en sneeuwstormen aan te treffen, de Zuid-Amerikaanse jungle compleet heeft genegeerd. Ook nadat hij met zijn bemanning het binnenland introk, hield hij zijn logboek bij, waarin hij melding maakt van ‘pinguïns’ (brulapen), ‘een enorm wak’ (het Titicaca-meer) en ‘onderkoeling’ (waarschijnlijk een zonnesteek). Uiteindelijk streek De Manresa verbitterd neer in het huidige Managuay, in een bocht van de Rio Pimpo, vlakbij een indianennederzetting waarvan hij de inwoners tot aan zijn dood ‘ijsberen’ zou blijven noemen.*
* Extra tragisch: ijsberen komen niet voor op de Zuidpool, maar op de Noordpool
Geplaatst op

‘Koningin moet opschieten met formatie’

Paleis Huis Ten Bosch

MATAQUINTOS – Het wordt tijd dat koningin Beatrix de formatie afrondt. Dat schrijft het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, in een telegram.

Speciaal voor Prinsjesdag deelde Jamón ongevraagd zijn adviezen met Huis Ten Bosch. ‘Het speelkwartier is voorbij,’ meent de Managuayaanse dictator. ‘De democratie heeft zijn kans gehad; nu is het tijd voor het leger.’ Jamón stelt voor dat koningin Beatrix het parlement in brand steekt, verhuist naar de Koninklijke Militaire Academie in Breda en ‘goede vrienden en kennissen’ op hoge posten benoemt.

Pijnlijk detail: Jamón bedeelt prins Claus een grote rol toe. ‘Duitsers hebben een krachtige hand,’ schrijft Jamón. ‘Wie stropdassen afknipt, kan koppen doen rollen.’ Prins Claus overleed in 2002.

Generaal Jamón stuurt al jaren ongevraagde adviezen de wereld over. Zo adviseerde hij in 2007 de Dalai Lama om een gewaad in camouflagekleuren aan te schaffen en onlangs nog IKEA om te komen met een guillotine van Zweeds grenenhout.

Geplaatst op

Tv-serie: Het kleine huis in de Andes (1981–1990)

Een klein huis in de Managuayaanse Andes


Het kleine huis in de Andes was een populaire Managuayaanse televisieserie die tussen 1981 en 1990 werd uitgezonden door tv-zender Managuay Uno. De serie draait om Carlos en Carolina Inglés en hun zeven kinderen, die in een klein dorpje wonen. Inderdaad: de overeenkomsten met de Amerikaanse hitserie Little house on the prairie (1974–1983) zijn opvallend.

Critici hebben de bedenker van de serie, producent en Bolivianenimitator Mario Vázquez, dan ook vaak verweten dat Het kleine huis niet meer is dan een slechte kopie. Zo komt er geen enkele lama voor in de serie, terwijl die in de Managuayaanse Andes onvermijdelijk is als transportmiddel, vleesleverancier en lustobject. Ook leken hele scènes direct afkomstig uit de Amerikaanse serie. Vázquez pareerde dat laatste punt van kritiek met de opmerking dat hij ‘toch godverdomme zelf wel mag uitmaken of ik naar New York ga en daar met een lopende videocamera in de hand tv ga kijken?!’

Een ‘klein huis in de Andes’ is tevens straattaal voor een halsketting gedragen door een vrouw met grote borsten.

Geplaatst op

‘Kirsten Dunst stal Gouden Palm’

Actrice Kirsten Dunst met haar Gouden Palm in Cannes

CANNES – Actrice Kirsten Dunst heeft zondag op het filmfestival in Cannes de Gouden Palm gewonnen voor haar rol in de film Melancholia. Diefstal, vindt een collega-artiest.

Volgens de Managuayaanse actrice Nanda Yupanqui (29) is de Gouden Palm haar toegezegd door een jurylid met wie zij intiem was geraakt. ‘Ja, ik heb de nacht met hem doorgebracht, maar dat heeft met zijn toezegging niets te maken,’ verklaarde de actrice geïrriteerd. ‘Het was tegen gereduceerd tarief.’

Net als Dunst speelt Yupanqui in een film waarin een planeet tegen de aarde botst, maar in Yupanquis Managuayaanse rolprent Cabúm! zijn die twee objecten duidelijk te herkennen als een prop papier en een beschilderde stuiterbal. Een andere overeenkomst tussen de filmcarrières van de twee: kort na Dunsts Spider-Man (2002) verscheen een Managuayaanse film met Yupanqui, ook over een superheld in een spinnenpak: Tarantula. ‘Een soort Spider-Man, maar dan met haar op zijn armen.’

Geplaatst op

‘We hebben een echt goed jaar gehad’


LA LIBERTINA – Borkelma Mining Logistics heeft een echt goed jaar gehad. Dat zegt CEO Kneet Borkelma van het bedrijf voor mijnlogistiek. ‘We hebben een echt goed jaar gehad,’ aldus de ondernemer, die sinds twee jaar in Managuay actief is.

De cijfers zijn indrukwekkend: BML kon met 32% groeien in omzet, mede dankzij de toenemende binnenlandse vraag naar ijzer, dat gebruikt wordt om zwepen en ander touwwerk te verstevigen voor de penitentiaire industrie. Schaduwzijden zijn er ook. Zo stegen de kosten voor steekpenningen met 27%, voor slavenvoedsel met 28% (‘zelfs grind voor ondermaats brood wordt steeds duurder’) en voor afvoer van chemisch en biologisch afval met maar liefst 44%.
Toch zit het niet in Borkelma’s aard om pessimistisch te zijn: hij is verknocht aan de branche. Met een brede lach: ‘Het is en blijft mijnlogistiek. En niet jouw logistiek!’
Borkelma brengt in het najaar een moppenbundel uit.
Geplaatst op

Klassieker: De boot in de rivier

Deze maand is het 25 jaar geleden dat de kerncentrale van Tsjernobyl explodeerde, maar voor Managuay blijft 1986 het jaar van De boot in de rivier, een pareltje van de Managuayaanse, homo-erotische cinema. De film van Benicio Malandreddu veroorzaakte een enorme opschudding in het katholieke land: Malandreddu werd beschoten, zijn dochtertje werd ontvoerd, auto’s werden in brand gestoken en in de weekeinden werden drankwinkels beroofd (maar dat laatste is normaal).

De reden van alle opwinding was de scène op de foto, waarin bootsman Pepe (foto, links) tijdens een tocht door de jungle een hand op de schouder legt van zijn geliefde Marco, terwijl beiden half ontkleed zijn. Het lijkt een onschuldige daad in een land waar mannen elkaar bij wijze van begroeting bij de testikels grijpen, maar, zoals een woeste criticus destijds schreef: ‘dat is iets héél anders.’

Foto María Luísa Corazón del Ángel