‘Kirsten Dunst stal Gouden Palm’

Actrice Kirsten Dunst met haar Gouden Palm in Cannes

CANNES – Actrice Kirsten Dunst heeft zondag op het filmfestival in Cannes de Gouden Palm gewonnen voor haar rol in de film Melancholia. Diefstal, vindt een collega-artiest.

Volgens de Managuayaanse actrice Nanda Yupanqui (29) is de Gouden Palm haar toegezegd door een jurylid met wie zij intiem was geraakt. ‘Ja, ik heb de nacht met hem doorgebracht, maar dat heeft met zijn toezegging niets te maken,’ verklaarde de actrice geïrriteerd. ‘Het was tegen gereduceerd tarief.’

Net als Dunst speelt Yupanqui in een film waarin een planeet tegen de aarde botst, maar in Yupanquis Managuayaanse rolprent Cabúm! zijn die twee objecten duidelijk te herkennen als een prop papier en een beschilderde stuiterbal. Een andere overeenkomst tussen de filmcarrières van de twee: kort na Dunsts Spider-Man (2002) verscheen een Managuayaanse film met Yupanqui, ook over een superheld in een spinnenpak: Tarantula. ‘Een soort Spider-Man, maar dan met haar op zijn armen.’

Recept: Enchiladas mataquinteñas


Dit is een vullende maaltijd uit Mataquintos, maar het kan ook een snack zijn. Het is een typisch gerecht uit de volkswijken van de grote stad: goedkoop en makkelijk te maken. Vaak tref je er een dot haar van je moeder in aan of, omdat de werkbank van vader dienst deed als aanrecht, een oude duimsleutel. Bijt je tanden niet stuk!

Ingrediënten
– 1 kip
– 1 tortilla
– groente (optioneel)

Neem een kip (of een ander dier dat je makkelijk uit het hofje van de buren kunt meenemen). Dood hem op de wijze van jouw voorkeur. Let op: niet pureren! Je hebt hele stukken nodig. Hak de kip aan gort. Neem een tortilla (zie: Tortillas voor dummies, Pearson Education Benelux, ISBN 9789043016100). Rol de stukken kip in de tortilla. Eet smakelijk!

Que aproveche!

EXCLUSIEF: Commandant rebellen geeft interview

Kameraad Joaquín Dante

EXCLUSIEF INTERVIEW MET JOAQUÍN DANTE, BEVELHEBBER BIJ DE TROEPEN VAN MAOÏSTISCHE REBELLENBEWEGING “DE OPLICHTENDE PAD”.

Door Jens Mikkelsen

Kameraad Dante, in drie weken tijd heeft De Oplichtende Pad niet alleen grote delen van Managuay veroverd, maar ook grote aantallen burgers voor zich gewonnen. Waar komt dat enthousiasme vandaan, denkt u?
Dat is simpel. De mensen zijn het zat, zeven jaar rechtse dictatuur van die militaire fascisten in Mataquintos.

Hoe gaat De Oplichtende Pad regeren, mocht u aan de macht komen?
Volgens de tradities van dit land.

En dat is?
Ook een dictatuur, maar dan links.

Wat heeft u de mensen te bieden?
Een leven volgens de maoïstische beginselen: met vrijheid, solidariteit en gelijkheid.

Wat betekent dat concreet voor de burgers?
Onze boodschap is helder: als zij solidair zijn met ons, dan geven we hun de vrijheid om te leven zoals wij het hun toestaan en dan beloven wij hen net zo te behandelen gelijk alle andere Managuayanen.

Een verleidelijke boodschap. Denkt u dat u Mataquintos snel zult veroveren?
Binnen twee weken. Maar ja, het is de race.

Een race naar Mataquintos?
Nee, we zitten hier allemaal aan de race. Dat maakt het moeilijk om binnen twee weken Mataquintos te halen.

De race?
De race, ja. Racekak. Race. Ken je dat, kameraad? Dunne. Sproeipoep. Knalkak. La mierda explosiva.

Diarree?
Diarree, ja. Maar als je het niet erg vindt: ik moet nu dringend naar de plee.

De vloek van Armstrong

Lance Armstrong, tot afgelopen vrijdag zevenvoudig Tourwinnaar

Met Neil Armstrong dood en Lance Armstrong beroofd van al zijn Tour de France-overwinningen rijst de vraag: zou ‘de vloek van Armstrong’ dan toch bestaan? Een top 3 van ellende van de Managuayaanse tak.

1.
Jacob Armstrong verruilt in 1885 de VS voor het beloofde land Managuay.
Hij brengt een goede gezondheid mee, een koffer vol gouden dollars en een zoon, John. Een prachtige toekomst gloort aan de horizon. Echter, bij aankomst op het station van Mataquintos rijdt een kruier tegen zijn voet. Armstrong loopt tyfus op, spendeert wanhopig al zijn geld aan de medische behandeling om slechts mee te maken hoe de artsen niet zijn voet, maar de romp van John amputeren. Beiden eindigen als sneue circusattractie.

2.
Manolo Prisko Armstrong leefde 45 jaar lang met een familie gordeldieren.
In 1902 omschreef hij tegenover een journalist zijn positie als ‘hun vriend, broer en zoon.’ Een dag later noteerde de journalist hoe de gordeldieren Armstrongs hoofd gebruikten voor een trefbalachtig spelletje.

3.
Luísa Armstrong was een achttienjarige maagd met een voorliefde voor wurgseks.
In 2012 vond zij de dood na een gewelddadige sm-sessie van vier uur met haar oudere minnaar, Gris. Na de sessie, toen zij haar halsband had afgedaan en Gris had gedag geblaft, struikelde Luísa over een potlood en viel met haar hoofd op de rand van een marmeren tafel.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Carnaval

De raaf op de staaf

‘Vuela! Vuela!’ Vingers wijzen naar een pikzwarte raaf die fladdert boven het plein van Roipoipú. Hij vliegt! Verbaasd staart de vogel terug. Dit is het moment waarop Buli (17) heeft gewacht. Hij wurmt zich door de menigte, trekt zijn speer, en dan – één welgemikte stoot, één krijs – zit de raaf op de staaf. De massa juicht: ‘Doop de raaf!’

Roipoipú leeft voor carnaval, en een van de iconen van het volksfeest is El Cuervo Mojado: de Natte Raaf. Al sinds 1872 wordt jaarlijks een jongen uitverkoren om een levende raaf te spietsen, waarna prins carnaval het dier doopt met tequila. Een zuiveringsritueel, want raven staan in Managuay bekend als dragers van boze geesten.

Het is echter de vraag hoe prins Gustavo III ermee zal omgaan. Toen hij twee jaar geleden de dode vogel in het gezicht geduwd kreeg, raakte hij volledig in paniek en begon erop in te beuken met de bijbehorende fles tequila, al krijsende: ‘Gaat heen, Beëlzebub!’ Het was de Roipoipuyos in één klap duidelijk dat zij in Gustavo geen groot carnavalsliefhebber hadden gevonden.

Gustavo is dan ook door de militaire junta benoemd. Als spion, maar het kan ook een grap zijn geweest. Eerder stelde generaal Jamón een sergeant met smetvrees aan tot zijn persoonlijke billenveger en kreeg een vegetarische lichtmatroos de leiding over een all-you-can-eat-steakrestaurant. Nogal wiedes dat geheelonthouder Gustavo zich niet prettig voelt in het losbandige Roipoipú. De stad staat bekend om haar op straat hangende massa’s die zich te buiten gaan aan seks, muziek en alcohol. En dan hebben we het over Kerstmis.

Buli zit op de klinkers van het plein. Zonder speer: die maakt een ronde door de stad. Heeft hij vaak geoefend met gooien? ‘Drie maanden lang, elke dag,’ lacht Buli. ‘Langer kon niet. Er is geen huisdier meer over in mijn straat.
Noud Nijssen

Foto Leonardo Giacobbe

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Joran van der Sloot verdacht van moord


MATAQUINTOS – Joran van der Sloot wordt verdacht van een groot aantal moorden in en rond de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos. Critici vermoeden echter gemene opzet van de militaire junta.

‘Die coño moet worden gestopt,’ aldus een woordvoerder van de federale politie. Van der Sloot, nog steeds verdachte in de zaak-Natalie Holloway, zou tussen 1992 en 1994 verantwoordelijk zijn voor minstens zeventien bloedbaden en een even groot aantal massagraven in en rond de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos. In 1992 was Van der Sloot vijf jaar. De woordvoerder noemt dit echter ‘een detail’. ‘Wie als kleuter zoiets gruwelijks begaat, wordt nooit meer normaal, zoals we nu zien in Peru.’ Gisteren werd bekend dat Van der Sloot ook verdachte is in een moordzaak rond een 21-jarige vrouw uit de Peruaanse hoofdstad Lima.

Critici vermoeden dat de militaire junta van Managuay misdaden uit het verleden op het bord van Van der Sloot probeert te schuiven. In 2006 weet de regering-Jamón de executie van de volledige Managuayaanse Kappersbond aan latinzanger Ricky Martin.

Vakantieboekspel: De zesde winnaar!

Fifi & Pep

En de oktoberwinnaar van ons Vakantieboekspel is… Ron Santing! Ron, gefeliciteerd. Je krijgt snel… nou ja, in het voorjaar van 2013, een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. In de tussentijd ontvang je van ons een aardigheidje.

Ron wist zijn favoriete beroemde dier uit Managuay te benoemen: Fifi & Pep, de komische lama’s (zie boven)! Ron schreef: ‘Het is altijd lachen met Fifi & Pep. Enige probleem is het schoonmaken van de kleren. Elke keer weer onder de lamaspuug, maar dat is het allemaal waard. Als je de kans krijgt: bezoek een optreden. Je zult er geen spijt van krijgen.’

Ook een Vakantieboek winnen? Houd aan het begin van elke maand deze site in de gaten. Tot ziens in november!

Hieronder de beroemde dieren uit Managuay die afvielen:

Ini Mini, het koppige kogelvisje

Sally, de sombrerocavia

Reynaldo, de rokende brasem

Wat is dit?

Een trouwe lezer van dit nieuwsblog, de heer Thom Pak Phnau, mailde begin vorige week vanuit Managuay bovenstaande vakantiefoto door. Een beschrijving – gewoonlijk ter grootte van een kleine novelle – zou nog volgen, maar sindsdien hebben wij niets meer van hem vernomen. Ook zijn telefoon of mail beantwoordt hij niet. Daarom stellen we de vraag maar aan u: wat is dit?

Het lijkt op een voorwerp uit de jungle (wat zou aansluiten bij de avontuurlijke trektocht die de heer Pak Phnau vorige week maakte vlakbij de verblijfplaats van de maoïstische rebellen in het oerwoud van Noord-Managuay). Maar is het een rots? Of een door dieren gemaakt object? Of iets van militaire aard?

Laat het ons weten via info@managuay.info!
Elk antwoord wordt op deze plek vermeld. En zodra de heer Pak Phnau weer boven water komt, geven we het hem ogenblikkelijk door!

Met vriendelijke groet,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.info

Sneeuw legt West-Managuay lam


CHUCO – In het hooggebergte van West-Managuay is grote verkeersoverlast ontstaan door storm. De toegangswegen naar Chuco zijn de afgelopen nacht volledig bedekt met wit poeder. Cocaïnebaron Adalberto Silencioso is dan ook furieus.

Silencioso runt een van de grootste cocaraffinaderijen van het land. Hoewel zijn bedrijf Coca Loca ook onschuldige thee van cocabladeren maakt, bestaat 99% van de productie uit cocaïne, die buiten in grote hopen ligt te wachten op de export. Het dekzeil op deze hopen werd door de storm deels weggeblazen, waardoor een geschatte hoeveelheid van 750 kilo poeder in de omgeving van Chuco terechtkwam. Silencioso noemde het klimaat vanochtend ‘een vuile dief die geen bescherming verdient, ik bedoel, het betaalt sowieso geen beschermingsgeld.’
Het incident leverde Chuco een recordfile op van 900 meter, waardoor de langslepende discussie over een rondweg opnieuw is opgelaaid.

Beroemde Managuayanen: William


Dit is een foto van de blauwvoetgent William, vlak voordat hij zijn thuis op de Galápagos-eilanden in Ecuador verliet. Ecuador schonk William in 2007 aan de regering-Jamón om de banden met het militaire regime in Managuay aan te halen. Het was een bijzondere gift: blauwvoetgenten komen vooral voor op de Galápagos-eilanden, die gezamenlijk op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staan vanwege de talloze unieke dieren- en plantensoorten die daar, er nergens anders ter wereld, voorkomen.

Toen later een Managuayaanse regeringswoordvoerder om commentaar werd gevraagd naar de komst van William, luidde het antwoord: ‘Hij smaakte uitstekend.’