Berichten

Geplaatst op

Generaal Jamón wint tv-debat


MATAQUINTOS – In een buitengewoon saai tv-debat is generaal Jamón, zoals verwacht, gisteren als winnaar uit de bus gekomen. De vier uur durende tv-uitzending liet het Managuayaanse staatshoofd als vrijwel enige spreken.

Presentator Oli Mungo Chávez introduceerde, na een kort welkomstwoord, zwetend de generaal, waarna een langdurig applaus losbarstte. Daarop nam Jamón het woord en richtte zich ruim drie uur en drie kwartier lang tot de natie. De enige interruptie kwam na drie uur en twintig minuten van de liberale leider Marco Ruteño, die naar het toilet moest.
 

Het was het enige spannende moment van het debat: Jamón reageerde als door een wesp gestoken en eiste dat Ruteño zijn blaas beheerste ‘als een man’. Tevens bleek met deze interruptie dat alleen de microfoon van Jamón echt was, en die van de vier politieke leiders van opgesteven papajapulp. Ruteño verliet huilend de studio.    

Het laatste kwartier van de uitzending was bedoeld voor debat tussen de overgebleven politici, maar door gebrek aan geluidsversterking, en een reclameblok van elf minuten, kwam dat nauwelijks uit de verf.

Overigens zijn de politieke partijen in de militair-democratische republiek Managuay het op vrijwel alle fronten eens. Politici strijden voor hun eigen hachje tijdens de campagne voor de algemene benoemingen van 9 juni aanstaande. Dan deelt generaal Jamón het nieuwe parlement in.

Geplaatst op

Moederdag = Snorrendag

Een moeder zonder snor is als een krokodil zonder staart,
luidt een oud Managuayaans gezegde

MATAQUINTOS – In Managuay is gisteren met Moederdag een recordaantal plaksnorren verkocht.

Moederdag staat in het Zuid-Amerikaanse land ook wel bekend als Snorrendag. Met Snorrendag krijgen Managuayaanse moeders van hun kinderen een burrito op bed. Vaak zit daar ook een plaksnor bij, maar dat is slechts traditie – de meeste vrouwen zijn al in het bezit van een echte.

Geplaatst op

Te lichte valpartij nekt depressieve wielrenners

Team Harakiri: de voorbereidingen in Japan waren zo veelbelovend

PIRAÑAS – Na de valpartij van vorige week vrijdag hoopte Team Harakiri op dat ene, fatale incident. Maar helaas: kopman Kesino herstelde snel. Gisteren verliet hij teleurgesteld de Ronde van Managuay.

‘Een verschrikkelijke keuze om te maken’, zei Robu Kesino terneergeslagen, na afloop van de elfde etappe. ‘Mijn lichaam was vorige week nog gebutst en gekwetst, maar nu voel ik me kiplekker. Geen hersenletsel of niks. Ik heb niet eens kramp.’ Kesino is een pechvogel: in 2009 liep hij in de Ronde van Japan slechts een gebroken pols op, tijdens de voorbereidingen eerder dit jaar maakte hij een valpartij zonder noodlottige gevolgen.

Kesino is al de vijfde uitvaller van Team Harakiri in de Ronde van Managuay. De Japanners, allemaal kampend met depressieverschijnselen, zijn afgekomen op het grote aantal slachtoffers dat La Ronda vorig jaar kende. Ze rijden mee in de hoop op een glorieuze dood, maar die is tot dusver uitgebleven. Ploegleider Kanuki Yamatongo: ‘Dat krijg je met te hoge verwachtingen. En deze jongens zijn al neerslachtig, dus als dit ook al niet meezit, gaan de kopjes hangen.’

Geplaatst op

Minister nodigt Obama uit voor werkbezoek zorg


MATAQUINTOS – Generaal Traiano Bendigas, minister van Volksgezondheid en Kernafval, heeft Barack Obama uitgenodigd voor een werkbezoek. ‘De zorg kan veel goedkoper.’

Aanleiding is de stemming over de hervormingen van de Amerikaanse gezondheidszorg aanstaande zondag in Washington. Volgens Bendigas kan de VS nog wat leren van de ‘Managuayaanse efficiëntie’. ‘Soms is de afdeling neonatologie onderbezet. En soms moet een ziekenhuis radioactief afval opslaan. Dan schuif je die wiegjes toch aan de kant en zet je een paar vaten uranium neer?’

Georganiseerde gezondheidszorg is in Managuay vrijwel afwezig. Toch prees Bendigas zijn beleid. ‘Amerika heeft 46 miljoen onverzekerden. Wij bij lange na niet!’ Managuay telt circa vier miljoen inwoners. Volgens Bendigas is ‘het succesverhaal’ te danken aan Wálter Bendigas, hoofdchirurgijn van Managuay en tevens zijn broer. ‘Wálter is geen foutloze hersenchirurg, maar zijn aderlatingen zijn fenomenaal.’

Geplaatst op

‘Joan heeft Songfestival-act gestolen’

De Managuayaanse artieste Dora

SAN LUÍS – Joan Franka, die gisteren met het nummer ‘You and me’ werd uitverkozen tot de Nederlandse afgevaardigde voor het Eurovisie Songfestival, heeft haar indianenact gestolen.

Dat claimt de Managuayaanse artieste Dora (foto). Dora zegt al jaren op te treden als Indiaan in ‘het erotisch-muzikale circuit’. De 24-jarige vermoedt dat Joan een van haar optredens heeft bijgewoond en haar act daarna heeft overgenomen, al weet zij dat niet zeker. ‘De helft van de tijd hang ik natuurlijk ondersteboven aan een paal.’

Desalniettemin bereidt Dora een schadeclaim voor tegen de Nederlandse zangeres. Zij benadrukt dat het haar daarbij vooral om het principe gaat. ‘Het gaat mij niet om het geld. Daarom claim ik honderd miljoen miljard euro.’ Op de vraag of zij weet hoeveel nullen het getal honderd miljoen miljard bevat, antwoordt Dora: ‘Geen idee. Mannen die me na het optreden bestellen, hebben gewoonlijk beneden al betaald.’

Geplaatst op

Bekende zanger doet iets

Zanger Roque M. Falafel: …opvallende daad…

MATAQUINTOS – De bekende Managuayaanse zanger Roque M. Falafel heeft iets gedaan.

Dat heeft zijn management zondagavond bekend gemaakt. Hoewel nog weinig bekend is over het nieuws en het waarschijnlijk onbelangrijk is, heeft Falafels fanclub geschokt gereageerd. ‘We hadden het verwacht, maar niet nu al,’ aldus De Voorzitter. Ook klinkt er kritiek op de daad. ‘Waarom nu pas?’ vraagt Een Collega zich af. Iemand Op Straat: ‘De manier waarop is typisch Falafel. Schande!’ Shownieuws wijdt vanavond een speciale uitzending aan de kwestie.

Roger Abrahams, de hoofdredacteur van dit blog, noemt het nieuws sensationeel. ‘Ik kan niet wachten tot er meer details duidelijk worden,’ zegt Abrahams. ‘Dan gaan we er flink mee uitpakken.’

Geplaatst op

Doorzeefde lijken op stoep zijn ‘een grap’

De stoep voor het kantoor van El Tiempo, na verwijdering van de lichamen

MATAQUINTOS – Twee met kogels doorzeefde lichamen zonder hoofd zijn maandag bij de Managuayaanse krant El Tiempo op de stoep gegooid. De hoofdredacteur spreekt van een ‘practical joke’.

Immers, dit soort acties is doorgaans het werk van de militaire veiligheidsdienst, maar El Tiempo geldt juist als een zeer staatsgezinde krant. ‘Die lijken zijn vast en zeker bedoeld als dreigement voor mijn collega’s van El Pueblo,’ vermoedt hoofdredacteur Maledetto Trotski. ‘Daar noemden ze de bloedige ontruiming van Occupy Mataquintos onlangs “best wel hardhandig.” Schande!’
Bij die ontruiming, afgelopen zaterdag, walsten tanks 33 demonstranten plat.

Critici vermoeden echter dat de actie niet het werk is van de militaire junta, maar van rivaliserende drugsbendes. De overheid ontkent het bestaan van zulke bendes en stelt alles in het werk om hun misdaden uit de statistieken te weren. Volgens een woordvoerder heeft het incident bij El Tiempo helemaal niet plaatsgevonden. ‘De hóófden ontbreken? Tja, dan kan de dood dus niet officieel worden vastgesteld.’ Hoofdschuddend: ‘Daar gaan wij niet aan beginnen, meneertje.’

Geplaatst op

Raad van State partijdig? Het kan erger

Piet Hein Donner, nu nog minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

DEN HAAG – De PvdA dient vandaag een motie in om te voorkomen dat minister Donner naar de Raad van State vertrekt. Ook de militaire junta van Managuay worstelt wel eens met een neutrale adviescommissie. Of slaat er bovenop.

De bananendictatuur kent de Raad van de Staat, een van de oudste regeringsorganen ter wereld. De Raad werd in 1532 opgericht door de Spaanse gouverneur Matías Fernández de Velasco, maar is tussendoor zo vaak opgeheven door de zittende tiran dat de totale vergadertijd van de Raad na vierhonderd jaar niet meer bedraagt dan een week.

Toch geldt de Raad van de Staat in Managuay als een gerespecteerd instituut. Zelfs generaal Jamón zegt de Raad in alle vrijheid zijn werk te laten doen, ‘al geven wij natuurlijk wel onze mening.’ Zo haalde de Raad van de Staat in mei van dit jaar een streep door de vergunningen van een nieuwe kolencentrale in Puerto Petróleo, omdat deze niet klopten met de wet.
Nadat de voorzitter van de Raad per ongeluk werd aangereden op een druk kruispunt in Mataquintos en de dochter van een ander Raadslid opeens van huis wegbleef en na drie dagen met gescheurde kleuren onderaan een palmboom werd aangetroffen terwijl ze ‘Guantanamera’ neuriede, werd de wet aangepast en kon de bouw van de kolencentrale beginnen.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De rebellen

Maohattan

‘Excellentie, wanneer begint u vredesbesprekingen met de maoïstische rebellen?’ De fotocamera’s flitsen. ‘Niet eerder dan op het juiste moment,’ bast generaal Bernardo Moto y Tomo, de Managuayaanse minister van Defensie en Kinderdagverblijven. ‘En dat is wanneer het hoofd van de laatste rebel op mijn stoep ligt.’

Wat Colombia doet, doet Managuay uitdrukkelijk niet: onderhandelen met terroristen. Zo zelfverzekerd als de FARC op dit moment achter een vergadertafel op Cuba zit, zo wanhopig houdt de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad zich schuil in de jungle. Al decennia dragen in Managuay links en rechts om de zeven jaar de macht aan elkaar over. De Terechte Staatsgreep van generaal Jamón vond plaats in 2006, dus dit jaar dienen de militairen het veld te ruimen. Maar die maken geen haast.

Niet dat het de rebellen slecht gaat. De Managuayaanse communisten interpreteren het Rode Boekje van Mao zoals Bram Moszkowicz de regels van de Nederlandse Orde van Advocaten: losjes. Rebellenleider Fernando Sapo spreekt van ‘een beweging van principes’, maar ondertussen beschikt zijn hoofdkwartier als enige maoïstische bolwerk ter wereld over een Kentucky Fried Chicken en een meubelboulevard.

Tot 2008 was er zelfs sprake van een heuse vastgoedboom: maoïstische projectontwikkelaars verdienden miljarden peso’s met de bouw van luxeappartementen, multiplexcinema’s en een ultramodern bankendistrict genaamd Maohattan. Het einde kwam tegelijk met de economische crisis, maar dat was toeval – de torenflats verrieden simpelweg de ligging van het rebellenkamp en regeringstroepen stormden eropaf. Binnen twee maanden woonden de rebellen weer in uitgegraven gaten in de grond.

Een laatste vraag aan de minister. ‘Volgens de buitenlandse pers wil de junta geen vrede, omdat ze baat heeft bij oorlog. Klopt dat?’ ‘De buitenlandse pers is drek,’ antwoordt Moto y Tomo. Hij staat op. ‘Maar ik moet weg nu, ik heb een diner met Vicente Corriente, de directeur van wapenfabrikant ManaBomba.’
Enrique Furioso

Foto Conrado Blanco
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Economie: Een land van belofte

De liberalisering van de jaren 90 hebben Managuay geen windeieren gelegd: het internationale bedrijfsleven, waaronder de belangrijkste creditcardmaatschappijen (zie foto), is in alle winkelcentra aanwezig.

Geplaatst op

Hogere zorgpremie: het kan ook anders

Ziekenhuismedewerkers vieren het in leven blijven
van een patiënt na de operatie

Terwijl de achterban van de VVD protesteert tegen de hogere zorgpremie, kijken experts naar Managuay. Dat straatarme land in Zuid-Amerika lijkt een derde weg gevonden te hebben in de gezondheidszorg: zorgpremies afhankelijk van status, plus meer efficiëntie. Een interview vanuit ziekenhuis Buena Esperanza in Mataquintos.

Door Jens Mikkelsen

Dokter Nelson Maldonado, u bent hersenchirurg en u gaat straks een patiënt opereren. Hoeveel moet die persoon daarvoor betalen?
Niets.

Maar de gezondheidszorg in Managuay is toch niet gratis?
Nee, maar het is een kolonel. Als ik die laat betalen, komt hij volgende maand terug met een paar collega’s om mijn arm te amputeren. En da’s wel gratis.

Hoe zit het met gewone Managuayanen?
Die moeten vooraf betalen natuurlijk. Dat klinkt harder dan het is: we proberen in het ziekenhuis zo goedkoop mogelijk te werken. ‘Managuayaanse efficiëntie’ noemen we dat.

Wat is dat dan, Managuayaanse efficiëntie?
Gewoon, zuinig zijn. Gebruikte naalden even schoonpoetsen met een doekje, luiers uitspoelen onder de kraan. En deze week bijvoorbeeld is de babyafdeling onderbezet, én moeten we van de overheid tijdelijk radioactief afval opslaan. Nou, dan schuif je de wiegjes aan de kant en zet je een paar vaten uranium neer.

Maar dat is toch niet gezond?
Nee, maar wel handig. ’s Avonds gaan hier de lampen uit, maar als je een van die baby’s op je schouder zet, heb je geen zaklamp meer nodig.

Bent u eigenlijk wel geschikt voor dit beroep?
Sorry, ik moet nu naar de operatiekamer.

Veel succes.
Ach, ik geef toe: ik ben geen foutloze hersenchirurg. Maar mijn aderlatingen zijn fenomenaal.