Democratie à la Poetin is ‘verleidelijk’

Vladimir Poetin, premier en aanstaand president van Rusland, brengt zijn stem uit

MANAGUAY – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft de democratie in Rusland ‘verleidelijk’ genoemd. Hij is geboeid door ‘de prikkelende combinatie van verkiezingen enerzijds, en minachting van de kiezer anderzijds.’

Dat zei een woordvoerder zondagavond, direct nadat bekend werd dat Vladimir Poetin volgens exit polls al na één stemronde terugkeert naar het ambt van president van Rusland. Managuay stuurt een speciale commissie naar Moskou om de democratie aldaar nader te onderzoeken. ‘Generaal Jamón is erg gecharmeerd van sommige aspecten,’ aldus de woordvoerder, ‘zoals het verschijnsel van de draaideurstemmers.’ Dit zijn pro-Poetin-kiezers die per bus van stembureau naar stembureau zijn gereden om steeds opnieuw hun stem uit te brengen. ‘Al geef ik toe dat dit fenomeen in Managuay op moeilijkheden zou stuiten, gezien de toestand van ons wegennet.’

De Zuid-Amerikaanse bananendictatuur Managuay kent al jaren een eigen model van democratie, ‘de Derde Weg’. Daarbij heeft niet de bevolking, maar generaal Jamón stemrecht. Oppositie is er amper. Iemand als de Russische communist Zioeganov, die als tweede eindigde en de verkiezingen ‘absoluut oneerlijk en waardeloos’ noemde, is in Managuay moeilijk denkbaar. Toch zou Jamón daar niet bang voor zijn. ‘Ach, politieke gevangenen zul je altijd hebben,’ schamperde de woordvoerder. Om zich direct daarna te corrigeren: ‘Pardon, ik bedoel natuurlijk: mensen met een afwijkende mening.’

Nationale elftal Managuay toch naar WK

De haven van Buenos Aires

BUENOS AIRES – Het nationale elftal van Managuay gaat toch naar het WK. De ploeg, die zich niet kwalificeerde, hoopt op plotseling uitvallende teams.


‘Een ongeluk zit in een klein hoekje, nietwaar?’ aldus bondscoach Eduardo Vianda Charculo, bijgenaamd ‘De slager van de pampa’s’. Charculo nam het besluit gisteren na lang overleg met zijn neef, die hoofd is van de Militaire Bevoorradingsdienst van Managuay.
Het nationale elftal reisde na het besluit onmiddellijk af naar Buenos Aires in Argentinië, waar het zich voorbereidt op vertrek. ‘We hebben geen tijd te verliezen,’ aldus een daadkrachtige Charculo. ‘Dus we nemen de snelste boot die er is.’ Gehoopt wordt dat het elftal rond de openingsceremonie van aanstaande vrijdag kan arriveren in Kaapstad.
Critici vrezen eenzelfde debacle als dat van de Managuayaanse Olympische ploeg eerder dit jaar. Die deed er drie weken over om in een bus van Zuid-Amerika naar Canada te rijden en arriveerde ten tijde van de afsluitingsceremonie.

Chaos op Lowlands door Los Cojones

Een geroosterde kip

BIDDINGHUIZEN – Het ordentelijk verlopen Lowlands-festival ontaardde gisteren alsnog in een chaos bij een optreden van de Managuayaanse band Los Cojones.

Boyband Los Cojones lijkt in niets meer op het zoete viertal dat in de jaren 90 furore maakte in de Spaanstalige wereld. In de hoop een jonger publiek te trekken, maakte leadzanger ‘Didi’ Vaffanculo zijn entree in een aanhanger vol bevroren kippen. Tijdens het zingen van de grootste hit van Los Cojones, ‘Es un chihuahua en tu bolsillo (o te gusta encontrarme)?’ (‘Is dat een chihuahua in je broekzak of ben je gewoon blij me te zien?’), verscheen een vuurspuwer op het podium. Deze wierp de kippen één voor één op om ze in zijn vuurstraal te roosteren. Bassist ‘Nono’ Chulango slingerde de hete kippen vervolgens in het publiek.

Dit leidde tot paniek bij de toeschouwers, die rondjes begonnen te rennen door de Lima-tent, waar het optreden plaatsvond. Toen een van hen brandwonden opliep door een te heet gegaard hoentje, maakte de festivalbeveiliging een eind aan de show. Zanger Vaffanculo protesteerde door het roepen van ‘Bush moordenaar’ en ‘De jeugd heeft de toekomst.’

Voormalig tieneridool Vaffanculo is 42 jaar.

Lees ook: Boyband Los Cojones herenigd

Verlaten kamp rebellen ontdekt

Borstbeeld van Che Guevara

LA LIBERTINA – Het leger van Managuay heeft een kampement ontdekt van rebellengroep De Oplichtende Pad. De legertop liep vertederd langs de barakken: enkele jaren geleden woonden zij hier nog.

Waar ooit de fabriek voor laarzenpoetsdoeken stond, bevindt zich nu een verlaten Che Guevara-borstbeeldenatelier. Het casino, de wietplantage en de vestiging van kippenvleugelketen El Pollo Loco staan er nog.

De maoïstische rebellen en het leger van Managuay jagen elkaar om de paar jaar van het regeringspluche. ‘Wat verkiezingen doen in het Westen, doen staatsgrepen in Managuay,’ zei VN-topman Ban Ki-moon vorig jaar schertsend. Dit kwam hem op een reprimande te staan van generaal Jamón, die niet geassocieerd wenst te worden met ‘buitenlandse vormen van democratie’.

Het Managuayaanse leger is bezig met een groot offensief tegen de rebellen. Daarbij maakt het intensief gebruik van chemische wapens, maar, volgens de minister van Economie en Mosterdgas: ‘Alleen de biologisch afbreekbare.’

Pesozone eens over bestrijding groei

De Zuidelijke Sandwicheilanden: lid van de Zuid-Amerikaanse Unie,
maar niet in de pesozone

MATAQUINTOS – De landen van de Zuid-Amerikaanse Unie (ZAU) die met peso’s betalen, zijn het gisteren eens geworden over maatregelen die economische groei moeten tegengaan.

‘De groei van de economie zorgt voor welvaart en zelfbewuste burgers,’ zei de organisator van de pesotop, generaal Jamón van Managuay, in zijn slotverklaring. ‘En dat willen we natuurlijk niet.’ De top was bijeengeroepen omdat de Managuayaanse peso al ruim negentig jaar in een vrije val verkeert. Jamón heeft nu zijn zin gekregen: de Unie krijgt een eigen noodfonds. Dat gaat gedeeltelijk bestaan uit dollargaranties, maar voor 95% uit tweedehands wapens waarmee protesterende burgers kunnen worden aangepakt.

De Zuid-Amerikaanse Unie (ZAU) werd in 2007 opgericht door Managuay en wordt gezien als een tamelijk sneue poging om de territoriale ambities van het land waar te maken. Cuba en Venezuela zijn ‘Vrienden van de Unie’. San Félix, de Juan-Fernández-archipel en de Zuidelijke Sandwicheilanden zijn gedwongen lid.

Fyra rijdt, ondanks het extreme weer

De Fyra vervoert ook meubels

MATAQUINTOS – De nieuwe expresdienst Fyra functioneert buitengewoon goed, gezien de extreme temperaturen in Managuay.

De Fyra is een internationale paard-en-wagen-lijndienst die de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos verbindt met Santa Cruz in Bolivia. De expresdienst ging begin december 2012 van start en is mateloos populair, met name vanwege de betrouwbaarheid van de verbinding. Slechts éénmaal was er vertraging, vanwege een verkoudheid van koetsier José.

Ondanks de koude zomer van het moment – met temperaturen onder de 35 graden, ruim 5 graden minder dan normaal – loopt ook nu alles op rolletjes.

Foto Persbureau Managuay

Latin American Film Festival: 4 redenen waarom de films van Papachango er niet te zien zijn

Het Latin American Film Festival vindt van 18–27 april plaats in Utrech

Terwijl Utrecht zich opmaakt voor het Latin American Film Festival (18–27 april), probeert de Managuayaanse filmbond wanhopig om het oeuvre van regisseur Andrés Papachango in de Domstad op het doek te krijgen. Vier redenen waarom dat nooit zal lukken – in de vorm van Papachango’s oeuvre zelf.

1.
Alles over mijn vader

(Todo sobre mi padre, 2001)

Een travestiet, zoon van twee travestieten, gaat op zoek naar zijn vader, die nooit een echte travestiet blijkt te zijn geweest. Wel is hij een manhoer die travestieten als klant heeft. Goedkope kopie van Pedro Almodóvars Todo sobre mi madre, maar dan met travestie als een slap excuus om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

2.
Diepe vouwen

(Arrugas profundas, 2010)

Volgens Papachango het bewijs van ‘cinematografische schoonheid op het snijvlak van origami en nudisme’, volgens anderen een slap excuus om, zoals we de regisseur gewend zijn, zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

3.
Twee sopropo’s en een perzik

(Dos sopropos y un melocotón, 2003)

Roadmovie. Twee jongens en hun buurvrouw razen uit pure verveling over de Managuayaanse pampa’s. Uiteraard worden ze verliefd: de sopropo’s – een soort bittere komkommer – uit de titel verwijst naar de permanente staat van opwinding van de twee vrienden, de perzik laat zich raden. Een slap excuus, kortom, om weer eens zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

4.
Seks met zijn zus, deze gast is echt ziek

(Amor, 2008)

Aaneenschakeling van bezoeken van Papachango aan ruim veertig prostituees (onder wie familie), aan wie hij tijdens het bedrijven van de liefde vragen stelt als: ‘Van wat voor muziek hou jij?’ en ‘Evita Perón, vrouw of musicalster?’ Documentair gedachtenexperiment dat hoopvol begint, maar uiteindelijk het zoveelste slappe excuus blijkt om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

Pauselijk conclaaf kampt met dranktekort

De Sixtijnse Kapel in Rome
wordt in gereedheid gebracht
voor het conclaaf

ROME – Het conclaaf dat vanaf vanmiddag een nieuwe paus moet kiezen, kampt nu al met een tekort aan drank. Sterke drank, om precies te zijn.

Dat zegt kardinaal Angelino Armando Caramel, hoofd van de rooms-katholieke kerk in Managuay. Caramel heeft zondag gebeld met de catering van de Sixtijnse Kapel in Rome en ‘mist nogal wat in de keuken’ om alle 115 kardinalen bij de les te houden. ‘Zeven dozen rum, twee dozen mezcal, een pallet tequila, een kratje pisco, een kratje chicha, absint, een thuistap jenever en een paar kruiken gefermenteerde lamamelk,’ somt Caramel op. ‘En dat is alleen nog maar mijn eigen lijst. De anderen zullen ook wel wat lusten.’

Het is overigens nog maar de vraag of Caramel last krijgt van het dranktekort, want tot dusver heeft hij geen uitnodiging ontvangen uit Rome. Het is een publiek geheim dat het Vaticaan graag afstand houdt tot Managuay vanwege het disputabele gedrag van de lokale kerkleiders. Kardinaal Caramel houdt echter goede hoop. ‘Ik ben een trouwe volger van de kerk in Rome. Als ik dinsdagmiddag terug ben uit het casino, kijk ik direct weer of ik post heb.’

‘Poliep zangeres volgende week te koop’

Esmeralda Carón, hier nog met poliep

LA VOZ – Protestzangeres Esmeralda Carón heeft een poliep op een van haar stembanden. Dat ontdekte haar lijkschouwer gisteravond.

Carón, die het laatste half jaar zeer populair is geworden vanwege haar kritische liederen tegen de militaire junta, won zaterdag nog de Illegale Popprijs 2010. Kort daarna gleed zij uit over een taco, aldus een officieel overheidsrapport. Volgens getuigen echter overreed een legertank haar op het moment dat zij van het podium stapte.

Caróns nieuwe manager, een sergeant-majoor die na de mysterieuze verdwijning van de oude inderhaast is benoemd, noemt het ‘niet verantwoord’ om de zangeres te begraven met de aandoening nog op haar stembanden.

De poliep van Esmeralda Carón is vanaf volgende week te koop via de website van het ministerie van Volksgezondheid, afdeling Orgaanhandel.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Boliviahaatdag

Mensen uit Bolivia (of Managuay, dat is hier niet duidelijk)

Juan (16) tekent een grote J op het rotsblok. ‘Zo, deze plek is van mij.’ Hij is de enige niet: twee dagen voor de vrijmarkt hebben tientallen mensen zich een stuk van het rotsplateau toegeëigend met letters en lijnen. Een paar meter verder houdt een man op een stretcher zijn plekje bezet. Juan: ‘Boliviahaatdag. De mooiste dag van het jaar.’

Afgelopen zondag was het zover. Op Boliviahaatdag, een officiële vrije dag, geven de Managuayanen publiekelijk uiting aan hun ongenoegen over aartsvijand Bolivia, het buurland waar de poncho’s altijd net iets kleuriger zijn, de panfluiten net iets groter en de cocabladeren net iets voller van smaak.

De politiek doet volop mee. Er zijn anti-Boliviaanse wetten, zoals de Ponchowet (sinds 2012 geldt een poncho als wapen, zodat een Boliviaan die een Managuayaanse vrouw aanspreekt, opgepakt kan worden voor ‘pronken met naderende verkrachting’), maar ook openlijk anti-Boliviaanse volksvertegenwoordigers.

Het bekendste voorbeeld is Paco Tornado van de extreem-rechtse PPP (Partij voor Paco). Tornado verwierf internationale bekendheid met zijn propagandafilm Flauta, waarin hij teksten uit de Boliviaanse grondwet combineerde met beelden van een brandende panfluit. Volgens hem is Bolivia geen land, maar een ‘fascistische ideologie.’ In Nederland levert die uitspraak meestal een vergelijking met Geert Wilders op, maar dat is niet terecht. Immers, de PPP bezet slechts twee zetels in het parlement, waarvan één voor Tornado’s moeder, en naar de politieke ambities van moeder Wilders is het vooralsnog gissen.

Op het rotsplateau daalt de schemering neer. Juan sluit zich aan bij een groepje dat blijft overnachten. ‘Viva Managuay!’ proosten ze even later, staand bij een vuurkorf. Een verdwaalde lama komt zich warmen, panfluitmuzikanten zetten ‘El condor pasa’ in, de man op de stretcher wikkelt zich in een poncho. Het lijken potdikkie wel Bolivianen.
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Maurizio Costanzo/Flickr.com