Regering-Jamón furieus over lekken Wikileaks

MATAQUINTOS – Klokkenluiderswebsite Wikileaks heeft het militaire regime in Managuay geschoffeerd door honderdduizenden diplomatieke boodschappen te publiceren.

Hierdoor ligt de communicatie tussen Managuay en zijn ambassadenetwerk wereldwijd op straat. Daaruit blijkt onder meer dat de Managuayaanse ambassadeur in Brazilië heeft aangedrongen op ‘teruggave van de Amazone-rivier’. Pijnlijk is ook de onthulling dat het generaalsbewind Barack Obama heeft willen klonen door middel van het dna op weggegooide koffiebekertjes die Managuayaanae schoonmakers in het Witte Huis moesten doorspelen aan Mataquintos.

Het Managuayaanse leger is gisteravond ter vergelding met een tank twee internetcafés in Mataquintos binnengereden en heeft er alle aanwezige computers met behulp van mortiergranaten vernietigd. De actie werd beëindigd toen op de laptop van een deelnemende kolonel bleek dat de website van Wikileaks toch bereikbaar bleef.

Cabaretfestival blijft slachtoffers eisen


SAN LUÍS – Het Festival Cabaret de las Pampas, het grootste humorfestival van Managuay, blijft slachtoffers eisen. Zondag overleed het herenkwartet Don Quichoque halverwege zijn auditie door een spervuur van flessen rum. De barman van dienst was ‘even buiten roken’.

Aangezien het rookverbod in Managuay zelfs in de politiekantine van Mataquintos wordt genegeerd, bestaat het vermoeden dat de man met opzet zijn drankenkast heeft opengesteld om zo critici van Don Quichoque van munitie te voorzien. Het doorgaans goed gewapende publiek was aan het eind van de middag door zijn voorraad kogels heen geraakt, maar wilde zich niet de kans ontnemen om zijn mening over het cabaretensemble kenbaar te maken. Don Quichoque overleed tijdens het nummer ‘Op een ventweg reed een vent weg’.
De jury van het Festival Cabaret de las Pampas noemt in zijn rapport Don Quichoque ‘een formatie om rekening mee te houden’, maar betreurde dat ‘weer niemand de krant had gelezen’.

Leeftijdsgrens alcohol blijft op 6 jaar


MATAQUINTOS – De minimumleeftijd om alcohol te kopen blijft op 6 jaar. Dat heeft de minister van Volksgezondheid en Kernafval, generaal Traiano Bendigas, vanochtend verklaard.

Caféhouders hadden aangedrongen op een verhoging van de minimumleeftijd naar 12 jaar, omdat zij teveel inkomsten zouden mislopen doordat kinderen na schooltijd hun bar bezetten en er alleen maar goedkope snorretjes en sneeuwwitjes zouden bestellen. Maar Bendigas, die zei goede herinneringen te bewaren aan zijn schooltijd, achtte dat een inbreuk op ‘het recht tot ontspanning’ van de scholieren. ‘Waar zou ik zijn geweest zonder basisschool Sint-Lucas?’ vroeg hij. ‘Escuela San Lucas’ is een van de populairste tequilamerken van Managuay.
Om caféhouders en tequilastokers tegemoet te komen, heeft de minister wel de minimumleeftijd verhoogd waarop alcohol mag worden geproduceerd. Die ligt voortaan op 8 jaar. De tequila’s ‘Groep 4’ en ‘Staren naar de meester’ zullen daarom waarschijnlijk verdwijnen.

Toerisme: De begraafplaats van Chuco

Volgens sommigen is de begraafplaats van Chuco – met zijn grafzerken van opgesteven lamakak en zijn ronddolende weduwnaars met wapperende vesten, een geopende fles tequila in de hand en een wolfsblik in de ogen – een culturele parel van jewelste en een terechte bestemming voor een oneindige rij toeristenbussen uit binnen- en buitenland.
Dat is echter niet het geval.

Milieuminister Managuay smeekt om plek Kopenhagen


MATAQUINTOS – Generaal Hérculo Pinto de Caña, minister van Foltering en Milieu van Managuay, heeft de Deense premier Rasmussen gesmeekt om een plek aan de onderhandelingstafel in Kopenhagen. Dat zeggen welingelichte bronnen rond het kabinet.

Pinto de Caña, die vorige week gesommeerd werd het Deense luchtruim te verlaten vanwege diens gebrekkige en milieuvervuilende vliegtuig, zint sindsdien op eerherstel. Hij zou Rasmussen de telefoonnummers hebben geboden van alle Managuayaanse prostituees in Denemarken en het gouverneurschap van de Andes-provincie Altiplano, ‘compleet met geitenharen ondergoed’.
De minister zou het niet kunnen verkroppen om afwezig te zijn op de klimaatconferentie, terwijl zijn collega van aartsrivaal Bolivia wel op de gastenlijst staat, aldus de welingelichte bron. Andere lijsten waarop Managuay met Bolivia concurreert zijn de VN-lijst van risicolanden inzake tyfus, cholera en tuberculose en de Top-10 van gewelddadigste staten van Interpol.

Met de groeten van de junta

De regering-Jamón heeft vanochtend deze foto vrijgegeven.
Het is niet duidelijk waarom.

(Copyright Ministerio de Propaganda/Maria Luisa Corazón del Ángel)

Beroemde Managuayanen: Jorge Vacaflor

Jorge Vacaflor (1983) vervulde een jongensdroom: begonnen als verkoper van speelgoedautootjes, maakte hij furore als coureur op het levensgevaarlijke racecircuit van Mataquintos. Al op zeventienjarige leeftijd beleefde én overleefde hij zijn eerste ongeluk, waarbij hij maar liefst 21 keer over de kop vloog in een brandende Ferrari uit 1957. Na het ongeluk kon Jorge niet meer lezen of schrijven, maar aan de andere kant: dat kon hij daarvoor ook al niet.
Op de foto overigens niet Jorge, maar gewoon een uitgebuite jongere die tegen praktisch geen betaling op de markt moet staan.

Foto María Luísa Corazón del Ángel

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Voetbal

Het Managuayaanse elftal voor aanvang van Bolivia–Managuay, 1976

En dan gebeurt het: Mezza trekt een sprint vanaf de middellijn, neemt de bal aan van Liendo, Lázaro in zijn rug, draait knap weg, haalt de achterlijn, snijdt vervolgens naar binnen en dan, in het strafschopgebied – ai! – hakt Moreno met een kapmes zijn achillespees stuk. Mezza valt bloedend op de grond, Moreno moffelt het wapen weg in zijn broek terwijl hij naar een denkbeeldige vogel tuurt.

Het idee om klassieke voetbalwedstrijden na te spelen is in Managuay een schot in de roos gebleken. Sport is hier – zoals bovenstaande scène aantoont – doorgaans een bloederige aangelegenheid, en daar houden de Managuayanen van. Het stadion van FC Puta Madre zit op deze Día de los Clásicos dan ook stampvol. Hele gezinnen joelen mee met tien nagespeelde wedstrijdhelften. Lees verder “ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Voetbal”

Natuur: Dieren in de jungle

De jaarwisseling wordt ook in Managuay uitbundig gevierd met vuurwerk. Hoewel je zou verwachten dat in de dichtbegroeide jungle een vuurwerkverbod bestaat, is niets minder waar dan dat. Deze toekan verloor zijn staart aan een voetzoeker.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Boliviahaatdag

Mensen uit Bolivia (of Managuay, dat is hier niet duidelijk)

Juan (16) tekent een grote J op het rotsblok. ‘Zo, deze plek is van mij.’ Hij is de enige niet: twee dagen voor de vrijmarkt hebben tientallen mensen zich een stuk van het rotsplateau toegeëigend met letters en lijnen. Een paar meter verder houdt een man op een stretcher zijn plekje bezet. Juan: ‘Boliviahaatdag. De mooiste dag van het jaar.’

Afgelopen zondag was het zover. Op Boliviahaatdag, een officiële vrije dag, geven de Managuayanen publiekelijk uiting aan hun ongenoegen over aartsvijand Bolivia, het buurland waar de poncho’s altijd net iets kleuriger zijn, de panfluiten net iets groter en de cocabladeren net iets voller van smaak.

De politiek doet volop mee. Er zijn anti-Boliviaanse wetten, zoals de Ponchowet (sinds 2012 geldt een poncho als wapen, zodat een Boliviaan die een Managuayaanse vrouw aanspreekt, opgepakt kan worden voor ‘pronken met naderende verkrachting’), maar ook openlijk anti-Boliviaanse volksvertegenwoordigers.

Het bekendste voorbeeld is Paco Tornado van de extreem-rechtse PPP (Partij voor Paco). Tornado verwierf internationale bekendheid met zijn propagandafilm Flauta, waarin hij teksten uit de Boliviaanse grondwet combineerde met beelden van een brandende panfluit. Volgens hem is Bolivia geen land, maar een ‘fascistische ideologie.’ In Nederland levert die uitspraak meestal een vergelijking met Geert Wilders op, maar dat is niet terecht. Immers, de PPP bezet slechts twee zetels in het parlement, waarvan één voor Tornado’s moeder, en naar de politieke ambities van moeder Wilders is het vooralsnog gissen.

Op het rotsplateau daalt de schemering neer. Juan sluit zich aan bij een groepje dat blijft overnachten. ‘Viva Managuay!’ proosten ze even later, staand bij een vuurkorf. Een verdwaalde lama komt zich warmen, panfluitmuzikanten zetten ‘El condor pasa’ in, de man op de stretcher wikkelt zich in een poncho. Het lijken potdikkie wel Bolivianen.
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Maurizio Costanzo/Flickr.com