Toerisme: Uitgaan in Chuco


Volgens sommigen is het in Chuco, ‘de parel van de Andes’, net zo goed uitgaan als in New York of Londen. Dat is echter niet het geval.

REISGIDS 2013 (4): Château Fontaine

Château Fontaine: de regel dat gasten verplicht bestek moeten gebruiken, bleek onhoudbaar

Wat? Eten
Waar? Château Fontaine, Mataquintos
Prijs? $$$

Château Fontaine, een van de exclusiefste restaurants van de Managuayaanse hoofdstad, is zo’n tent waar 95% van de Mataquinteños zich niet op zijn gemak voelt. Nogal wiedes: ze hebben bestek. Goed eten.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Seksuele voorlichting

Brugklassers in Managuay onderweg naar een schoolfeest

Alejandro Recorre (29) haalt zijn dochters op van privéles. ‘Seksuele voorlichting,’ zegt hij besmuikt. ‘Ik wil niet dat iemand ze ziet.’ Terwijl de meiden plaatsnemen op de achterbank, start hij de auto. Hebben ze gevraagd waar de baby’tjes vandaan komen? ‘Nee,’ lacht Luz (9). ‘Wel of het oké is als je vriend je swaffelt in het openbaar.’ Elizabeth (10): ‘En welk cadeautje mag je eisen als hij zijn vrienden meeneemt?’

In Managuay zijn de zeden losser dan bij ons. Tegelijkertijd is Alejandro een vooruitstrevend vader, want in het van katholicisme doordrenkte land is seksuele voorlichting taboe. Dat leidt tot paradoxale situaties: een meisje dat vraagt wat vrijen is, wacht een dodelijke stilte, maar heeft ze op haar zeventiende nog geen kind gebaard, dan geldt ze opeens als een stijve trut.

Ook de liberale Alejandro herkent dit soort tegenstrijdigheden. Zelf zou hij bijvoorbeeld nooit toestaan dat zijn dochters in het ouderlijk huis de liefde bedrijven. ‘Niet dat ik hun seksualiteit negeer,’ legt hij uit vanachter het stuur, ‘maar waarschijnlijk lig ik dan zelf al in bed met iemand. Hun lerares of zo.’

De kinderen moeten er zelf maar achterkomen. En dat gebeurt – al doet menig broodje aap de ronde. Nee, niet elke Managuayaanse brugklasser surft thuis internet af op zoek naar een sexdate. Dat doen ze in de bibliotheek, want hier heeft bijna niemand een computer. En zelfs dan gelden er regels: zo mag het scharreltje absoluut niet jonger zijn dan elf jaar.

Vanaf de achterbank klinkt een kreet. ‘Papa, stop!’ roept Luz. ‘Ik wil tepelklemmen kopen, voor als ik Manuel weer zie.’ Zuchtend brengt Alejandro de auto tot stilstand. Terwijl de meiden naar de sexshop rennen, steekt hij een sigaret op. ‘De jeugd van tegenwoordig,’ zegt hij hoofdschuddend. ‘In mijn tijd deden we het gewoon met een nijptang.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Voor alle partijen is Jamón de grote held


MATAQUINTOS – De vier grootste politieke partijen van Managuay hebben zaterdag hun partijconferentie gehouden. Generaal Jamón, die op 9 juni het parlement benoemt, is bij alle vier gelegenheden geprezen als ‘de Grote Wegwijzer’.

De Socialistische Partij roemde Jamóns capaciteit om niet alleen de boven-, maar ook de onderklasse uit te sluiten van de macht. Volgens de Liberalen heeft Jamón de menselijke kernvrijheden uitgebreid met de ‘vrijheid om te creperen’. De Christelijke Unie heeft bij openbare stemming Jezus Christus tot ‘alwetend’ uitgeroepen, maar de regering-Jamón (inclusief de geheime dienst) tot ‘alomtegenwoordig’. De voorman van de Tequilapartij zei: ‘Koning Alcohol bestaat al, maar Keizer Kater is ongetwijfeld onze grote generaal.’
Elke partij ambieert een nieuwe regering te vormen, maar zei de keuze te laten aan ‘Onze Grote Wegwijzer’.
Het kabinet-Jamón liet gisteren een communiqué uitgaan waarin het ‘democratie volgens de Managuayaanse weg’ aanprees als garantie voor politieke diversiteit.

Taal: El Dorado

Wegrestaurant El Dorado bij Picos Duros, Managuay

Wie zegt: ‘Ik ben bij El Dorado geweest,’ heeft doorgaans het legendarische opperhoofd van de Colombiaanse Muisca-indianen ontmoet die zich met goudstof bedekte, of is door de verdwenen stad vol rijkdommen gedwaald die de conquistadores ooit zochten.
In Managuay echter betekent het gewoon dat je weer eens bedorven lamaburger hebt gegeten en dus een pijnlijke nacht op het toilet hebt doorgebracht.

Foto Rogelio de la Sierra

Doorzeefde lijken op stoep zijn ‘een grap’

De stoep voor het kantoor van El Tiempo, na verwijdering van de lichamen

MATAQUINTOS – Twee met kogels doorzeefde lichamen zonder hoofd zijn maandag bij de Managuayaanse krant El Tiempo op de stoep gegooid. De hoofdredacteur spreekt van een ‘practical joke’.

Immers, dit soort acties is doorgaans het werk van de militaire veiligheidsdienst, maar El Tiempo geldt juist als een zeer staatsgezinde krant. ‘Die lijken zijn vast en zeker bedoeld als dreigement voor mijn collega’s van El Pueblo,’ vermoedt hoofdredacteur Maledetto Trotski. ‘Daar noemden ze de bloedige ontruiming van Occupy Mataquintos onlangs “best wel hardhandig.” Schande!’
Bij die ontruiming, afgelopen zaterdag, walsten tanks 33 demonstranten plat.

Critici vermoeden echter dat de actie niet het werk is van de militaire junta, maar van rivaliserende drugsbendes. De overheid ontkent het bestaan van zulke bendes en stelt alles in het werk om hun misdaden uit de statistieken te weren. Volgens een woordvoerder heeft het incident bij El Tiempo helemaal niet plaatsgevonden. ‘De hóófden ontbreken? Tja, dan kan de dood dus niet officieel worden vastgesteld.’ Hoofdschuddend: ‘Daar gaan wij niet aan beginnen, meneertje.’

Cultuur: het carnaval van Roipoipú


In grote delen van Managuay viert men sinds gisteren carnaval. Het beroemdst is het carnaval van Roipoipú in het noorden. Verslaggever Jens Mikkelsen geeft een impressie.

Ach, Roipoipú. Toen ik voor het eerst in Roipoipú arriveerde, trof ik een op straat hangende massa die zich te buiten ging aan muziek, alcohol en seks. En dat was nog in september.

Door Jens Mikkelsen

Een halfjaar later keerde ik terug voor het carnaval, en het was één groot festijn. Wie nog steeds denkt dat het wereldberoemde feest staat voor excessief drankgebruik, losbandigheid en besnorde mannen met opdringerig gedrag, heeft het mis. Immers, het zijn juist de vrouwen die doorgaans een snor dragen in dit land.
Nee, wie naar Roipoipú gaat, kan genieten van tal van evenementen, zoals een zeven kilometer lange optocht en een sambadanswedstrijd, en op het Plaza Real vindt rond middernacht vaak een vechtpartij plaats (niet georganiseerd).

Vakantieboekspel: De tweede winnaar!

Acteur Guillermo Smith

De tweede winnaar van het Vakantieboekspel is… Lambert-Jan Koops! Lambert-Jan, van harte gefeliciteerd. Je krijgt, zodra het uit is – echt waar – een gratis exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek! En als je ons je postadres mailt, sturen we je alvast een aardigheidje toe.

Lambert-Jan Koops wist als enige (!) de persoon op bovenstaande foto te herkennen. Het is natuurlijk Guillermo Smith, de bekende Managuayaanse acteur uit de jaren zestig. We zijn verrast te horen dat Lambert-Jan destijds nog enkele films heeft opgenomen met Smith, die hij overigens zeer vriendschappelijk ‘Will’ noemt. Een daarvan was De vrijheid van de onvrijheid, waarin de zoon van een democratisch gekozen regeringsleider uit Brazilië de grens naar Managuay oversteekt om daar te kunnen genieten van de dictatuur.

‘Ik herinner me vooral de altijd positieve sfeer op de filmsets,’ schrijft Lambert-Jan. ‘Ook omdat we nooit hoefden te betalen voor figuranten of andere spelers, aangezien die ons belangeloos ter beschikking werden gesteld door de overheid. Soms denk ik daar nog wel eens in weemoed aan terug!’

‘Egypte gaat de goede kant op’

Doden in de straten van Caïro na de rellen van woensdag

MATAQUINTOS – Het gaat de goede kant op met Egypte. Dat stelt generaal Arnoldo Pelotón, de minister van Buitenlandse Zaken van Managuay. ‘Genoeg gesomberd.’

De minister van de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur reageert daarmee op het bloedige neerslaan van demonstraties door het Egyptische leger van gisteren, die hij ‘onvermijdelijk’ noemt. Immers: demonstranten kunnen een militair behoorlijk zenuwachtig maken. ‘A: ze zijn met heel veel. B: ze hebben een andere mening dan jij,’ analyseert Pelotón. ‘In zo’n geval geeft het ultramoderne, met Amerikaanse dollars gefinancierde wapentuig in je handen je heus geen veilig gevoel.’

Dat de gewelddadigheden inmiddels tot een officieel dodental van 421 hebben geleid, is ‘een typisch gevalletje “waar gehakt wordt, vallen spaanders”,’ stelt Pelotón. Hij roept de wereldgemeenschap op om de hervormingen in Egypte een kans te geven. ‘Genoeg gesomberd nu. Het gaat om een hoger doel. Een militaire dictatuur is niet zomaar gevestigd.’

Speel de woordzoeker en win een dvd van Juanes!

Deze woordzoeker bevat termen die onlosmakelijk verbonden zijn met het politieke bedrijf in Managuay. Weet jij alle termen uit het onderstaande rijtje te vinden?

Eén begrip staat wel in de woordzoeker, maar niet in het rijtje. Welke? Stuur je oplossing deze week nog naar info@managuay.info en maak kans op een ongesigneerde dvd van Juanes: El diario de Juanes!

GENERAAL JAMÓN
MILITAIRE DEMOCRATIE
DODE JOURNALIST
STEMBUSFRAUDE
RUM
SMEERGELD
MES IN DE RUG
PERSONA NON GRATA
INTIMIDATIE
MOOI WEER
HANDJEKLAP