‘Joan heeft Songfestival-act gestolen’

De Managuayaanse artieste Dora

SAN LUÍS – Joan Franka, die gisteren met het nummer ‘You and me’ werd uitverkozen tot de Nederlandse afgevaardigde voor het Eurovisie Songfestival, heeft haar indianenact gestolen.

Dat claimt de Managuayaanse artieste Dora (foto). Dora zegt al jaren op te treden als Indiaan in ‘het erotisch-muzikale circuit’. De 24-jarige vermoedt dat Joan een van haar optredens heeft bijgewoond en haar act daarna heeft overgenomen, al weet zij dat niet zeker. ‘De helft van de tijd hang ik natuurlijk ondersteboven aan een paal.’

Desalniettemin bereidt Dora een schadeclaim voor tegen de Nederlandse zangeres. Zij benadrukt dat het haar daarbij vooral om het principe gaat. ‘Het gaat mij niet om het geld. Daarom claim ik honderd miljoen miljard euro.’ Op de vraag of zij weet hoeveel nullen het getal honderd miljoen miljard bevat, antwoordt Dora: ‘Geen idee. Mannen die me na het optreden bestellen, hebben gewoonlijk beneden al betaald.’

Cultuur: De paardenkoets


Toen in 1832 de paardenkoets werd geïntroduceerd, spraken de Managuayanen er schande van. Hij schokte en schudde! Hij was niet snel genoeg! Het gesnuif en gekwijl was onuitstaanbaar! Nadat de twee verstandelijk gehandicapten echter waren vervangen door een opblaasbare rubberband, verdwenen al deze problemen als sneeuw voor de zon. Tegenwoordig vind je de paardenkoets alleen nog in de provincie. Dit exemplaar in Mataquintos rijdt op echte Dunlops.

Muziek in een bananenrepubliek (1)

Joris Mikkelsen, de neef van.

Ik ben mijn koffer aan het pakken voor de vetste festivalzomer ooit. Heb ik alles? Kogelwerend vest, pepperspray, een geïmpregneerde klamboe… Jazekers: ik ga naar Managuay, in Zuid-Amerika! Het is een idee van mijn neef Jens, die daar werkt als journalist. Toen hij hoorde dat ik weer met mijn studie was gestopt, zei hij dat ik deze zomer maar naar hem moest komen om over de toekomst na te denken. Supervet!

Niet dat ik iets weet van Managuay. Op de Montessori vonden ze je aardrijkskunde al oké als je oost van west kon onderscheiden. Ik weet alleen dat Managuay op het zuidelijk halfrond ligt en dat mijn festivalzomer dus een winter is. Maar volgens Jens is Managuay een cultuurshock. Het schijnt dus een militaire dictatuur te zijn én een derdewereldland. Dat betekent dat je elke dag blij mag zijn als de doodseskaders je hand niet hebben afgehakt, zodat je er tenminste nog je reet mee kunt afvegen, bij gebrek aan wc-papier. Best heftig.

Jens heeft beloofd dat we de tofste festivals gaan aflopen. Hij heeft me een keer verteld van het Lianenfestival van een of andere linkse rebellengroep die zich in de jungle schuilhoudt. Zatte vrouwen klimmen daar in de bomen om zich te verstoppen en zatte mannen gaan hen dan zoeken. Afijn, het komt erop neer dat je als toeschouwer met ook een x aantal borrels achter de kiezen twee uur lang stomdronken mannen aan lianen door het bos ziet slingeren terwijl ze oerkreten slaken. Op de grond rent één gast rond – José – die hun val moet breken.

Jens heeft een keer gezien dat een man op een tak ruzie stond te maken met een vrouwtje dat hij had gevonden en wilde meenemen. ‘Jou nooit!’ riep hij opeens en sprong naar beneden. Het publiek gaf hem een staande ovatie en jonge meisjes renden op hem af om hem te kussen. Maar hij was morsdood. Dat wijf op die tak had hem gewoon geduwd. ‘Coño!’ krijste ze van boven, hysterisch. Toen kwam José eraan – die had even een tequilaatje staan drinken – en begon aan dat lijk te sjorren, tegen het publiek mompelend: ‘Kom, kom, hier is niets te zien.’ Geweldig. Maar je komt er als buitenlander alleen binnen als je door die rebellen wordt gekidnapt. Duimen dus!

Hoe dan ook: het wordt supertof. Op de site van VICE kun je mijn verslagen lezen. Ik hoor graag wat je vindt! Nou, het boodschappenlijstje van Jens is bijna af. Nu nog de malariapillen in de koffer en dan op naar de boot.

Hasta la vista, baby’s!

Joris

Deze bijdrage verscheen eerder in de Festival Guide van website VICE. Volg de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer op VICE.com en op deze website

Foto Ronaldo Santana

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Lama’s

Een lama

Het Sint-Gribusplein in Mataquintos, zomaar een plein in Latijns-Amerika. Oude mannetjes dammen, dames kopen papaja’s, ergens wordt een bedelaar in elkaar gerost. Eén ding is echter typisch Managuayaans: het prieeltje met het lamabeeld. Student Vicente (22) staat erbij. Waarom? Hij toont ons zijn gouden hanger: een mannenlijf met een lamakop, omringd door zonnestralen. ‘Pacha Mama Lama. Ze beschermt ons.’

Het is moeilijk om het belang van de lama in de Managuayaanse cultuur te overschatten. Volgens de Manca-indianen schiep een lama zelfs de wereld: Pacha Mama Lama was boos op de eeuwige duisternis en schoot, aan het begin der tijden, een fluim weg waaruit de aarde ontstond. Het was zuur en stinkend speeksel, bestaand uit halfverteerd voedsel uit de maag. Volgens andere bronnen was ze dan ook gewoon verkouden. Hoe dan ook, niet voor niets siert een lama de Managuayaanse vlag.

Het beest vervult echter ook een praktische rol. Van de Andes met zijn lastdieren tot aan de schimmige wereld van de lamabordelen en filmproducties als Lama Fellatio II – overal wordt het dier gekoesterd. De elitetroepen van de Managuayaanse cavalerie zitten zelfs op lama’s. De beroemdste van hen schopte het zowaar tot het biljet van 200.000 peso: Lope la Llama bleek tijdens de Oorlog van de Vijf Papaja’s (1850-1852) zoveel slimmer dan de officier op zijn rug, dat hij tot generaal werd benoemd. Sindsdien erft elke lama de rang van zijn berijder, wat de resultaten van het Managuayaanse leger overigens behoorlijk heeft opgekrikt.

Op een hoek van het Sint-Gribusplein speelt een groepje scholieren Lamabord, een variant van Ganzenbord. Het gerol van hun dobbelsteen is bijna niet te horen, maar hun opgewonden kreten des te meer. ‘Nu ik, nu ik! (…) Vakje 54. “Je richt een politieke partij op. Ga naar de gevangenis.” Ah, coño!’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Pastoor gebruikt as uit urnen voor Aswoensdag

De kerk van Riobamba

RIOBAMBA – Een pastoor uit het Managuayaanse Riobamba heeft vanochtend askruisjes uitgedeeld met as van overleden parochianen.

De man was waarschijnlijk gespannen door het grote aantal katholieken dat op deze Aswoensdag, de woensdag na carnaval, naar de kerk was gekomen om op het voorhoofd het traditionele askruisje te ontvangen. Sommige gelovigen roken onraad toen de pastoor hen toebeet: ‘Pak zelf maar!’ en wees op een krat achter het altaar vol urnen uit het aanpalende crematorium. Toen de geestelijke, inmiddels rood aangelopen, in een hoek van de kerk een aantal kruizen en bijbels op een hoop gooide en om benzine gilde, verlieten de meesten het gebouw.

Cultuur: De dorpsfontein van Pueblo Poño

Zomaar een fontein in het dorpje Pueblo Poño, prachtig versierd met drie iconen van kennis uit de Managuayaanse geschiedenis. Boven de zonnewijzer, symbool van de wetenschap uit de precolumbiaanse tijd. Dan de globe, die staat voor de wetenschap die de Spaanse ontdekkingsreizigers meebrachten. En onder de emmer, handig bij de wetenschap dat een glas van de lokale jenever Benedicción een agressieve chemische reactie oplevert met het maagzuur.

Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Recycling

Het maandelijkse nieuwsitem vanuit Managuay met correspondent Jens Mikkelsen – een van onze trouwste journalisten – gaat dit keer over het thema recycling. Hoe gaan ze in Managuay daarmee om? Wel, een ontmantelde chemische fabriek wordt keurig netjes hergebruikt – inclusief de giftige stoffen.

Nu is het pauze, maar na de zomer keert Jens Mikkelsen weer terug: elke laatste zondag van de maand een live verbinding met de Comedyhuiskamershow, een initiatief van het Comedy Huis

Miljardennota gelekt, dader gestraft

MATAQUINTOS – In Managuay is gisteren de overheidsbegroting voor het komende jaar uitgelekt.

Het document – ‘Miljardennota’ geheten omdat alle bedragen, vanwege de beroerde koers van de Managuayaanse peso, minimaal negen nullen tellen – is in het amper gedigitaliseerde, Zuid-Amerikaanse land niet gelekt via internet, maar omdat een ambtenaar zijn printer, met de papieren er nog in, in de bus had laten staan.

Het is nog onbekend welke ambtenaar de nota heeft gelekt, maar voor de zekerheid is de hele werkgroep Miljardennota van het ministerie van Financiën geëxecuteerd.

Generaal Jamón: ‘Mubarak geen kwade vent’

President Mubarak van Egypte

MATAQUINTOS – Generaal Jamón betreurt de benarde situatie waarin de de Egyptische president Mubarak verkeert. ‘Dertig jaar lang sloofde hij zich uit voor zichzelf, zijn familie en zijn vrienden. En dan dit.’

Het staatshoofd van Managuay is met name teleurgesteld over de weigerachtige opstelling van het Egyptische leger. ‘De officieren hebben gezegd dat ze niet met scherp op de demonstranten zullen schieten,’ aldus Jamón. ‘Als je als leider zoiets hoort, dan weet je: een Zwitserse nachtmerrie wordt werkelijkheid.’ De wekelijkse toespraak van generaal Jamón, gisteravond vanaf het balkon van zijn ambtswoning, kwam na vijf en een half uur verrassend snel tot een einde.

Mubarak, door generaal Jamón ‘geen kwade vent genoemd’, krijgt steeds meer bijval van zijn politieke vrienden. De Britse premier David Cameron noemde hem zondag nog ‘een vriend’. Kim Jong-Il van Noord-Korea stuurde eerder een bos rozen en een pluchen knuffelpanda.

Winnaar rumrace steelt prijs

Een krokodil, met staart

ESPOSA – De jaarlijkse rumrace van Esposa is gisteren gewonnen door Felipe Manzana (17). Manzana won de trofee, een krokodillenstaart, door hem te stelen van de oorspronkelijke winnaar.

Bij de traditionele rumrace rijden dronken, ongehuwde mannen, gezeten op een leguaan, op hoge snelheid onder een krokodil door die aan beide voorpoten is vastgebonden aan twee bomen. Tijdens de rit springen zij van hun paard en klampen zich vast aan de krokodillenstaart. De man die de staart weet los te rukken én te behouden, wint de race.
Zijn gezin eet vervolgens tot diep in de zomer krokodillenpap.