Berichten

Geplaatst op

‘Kirsten Dunst stal Gouden Palm’

Actrice Kirsten Dunst met haar Gouden Palm in Cannes

CANNES – Actrice Kirsten Dunst heeft zondag op het filmfestival in Cannes de Gouden Palm gewonnen voor haar rol in de film Melancholia. Diefstal, vindt een collega-artiest.

Volgens de Managuayaanse actrice Nanda Yupanqui (29) is de Gouden Palm haar toegezegd door een jurylid met wie zij intiem was geraakt. ‘Ja, ik heb de nacht met hem doorgebracht, maar dat heeft met zijn toezegging niets te maken,’ verklaarde de actrice geïrriteerd. ‘Het was tegen gereduceerd tarief.’

Net als Dunst speelt Yupanqui in een film waarin een planeet tegen de aarde botst, maar in Yupanquis Managuayaanse rolprent Cabúm! zijn die twee objecten duidelijk te herkennen als een prop papier en een beschilderde stuiterbal. Een andere overeenkomst tussen de filmcarrières van de twee: kort na Dunsts Spider-Man (2002) verscheen een Managuayaanse film met Yupanqui, ook over een superheld in een spinnenpak: Tarantula. ‘Een soort Spider-Man, maar dan met haar op zijn armen.’

Geplaatst op

Milieuminister Managuay smeekt om plek Kopenhagen


MATAQUINTOS – Generaal Hérculo Pinto de Caña, minister van Foltering en Milieu van Managuay, heeft de Deense premier Rasmussen gesmeekt om een plek aan de onderhandelingstafel in Kopenhagen. Dat zeggen welingelichte bronnen rond het kabinet.

Pinto de Caña, die vorige week gesommeerd werd het Deense luchtruim te verlaten vanwege diens gebrekkige en milieuvervuilende vliegtuig, zint sindsdien op eerherstel. Hij zou Rasmussen de telefoonnummers hebben geboden van alle Managuayaanse prostituees in Denemarken en het gouverneurschap van de Andes-provincie Altiplano, ‘compleet met geitenharen ondergoed’.
De minister zou het niet kunnen verkroppen om afwezig te zijn op de klimaatconferentie, terwijl zijn collega van aartsrivaal Bolivia wel op de gastenlijst staat, aldus de welingelichte bron. Andere lijsten waarop Managuay met Bolivia concurreert zijn de VN-lijst van risicolanden inzake tyfus, cholera en tuberculose en de Top-10 van gewelddadigste staten van Interpol.
Geplaatst op

Gullits rivaal komt uit Managuay

Ruud Gullit (rechts) en de eigenaar van Terek Grozny, Ramzan Kadyrov

GRJAZNY – Niet ver van Ruud Gullits nieuwe voetbalclub Terek Grozny begon gisteren zijn collega uit Managuay bij de rivaliserende ploeg, Spartak Grjazny.

Pedro Lázaro, oud-international van de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur, is aangesteld door clubeigenaar en bendeleider Stepan Jolkipolkov. Deze haalde tijdens de persconferentie hard uit naar Gullit. ‘Gullit kan geen trainer zijn in Tsjetsjenië, want hij is bang voor de dood. Hij is geen echte man. Lázaro is trouwens ook geen echte man, want ik heb hem nog gecastreerd toen ik stage liep bij de geheime politie in Managuay, maar dat is een ander verhaal.’ Daarop vroeg Lázaro of hij even naar de wc mocht, maar dat mocht niet.

Spartak Grjazny (grjazny btekent ‘vies’ in het Russisch) is persoonlijk eigendom van Jolkipolkov, de enige krijgsheer die zich nog verzet tegen de macht van Gullits baas, de Tsjetsjeense president en moordenaar Ramzan Kadyrov. Volgens Jolkipolkov had hij liever Gullit gehad als trainer, maar die zag ervan af ‘omdat hij, als hij moest kiezen tussen twee bendeleiders, dan toch liever koos voor de bendeleider met de Toyota Prius en niet de Landrover. Heilig boontje.’

Geplaatst op

Vakantieboekspel: De achtste winnaar!

Achter de poortjes bij het spel ¡Plaf!

Wie o wie wint het achtste exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, dat volgend jaar verschijnt? Laten we eerst het goede antwoord op de quizvraag onthullen:

De vraag: wat zien we hier op de foto?
a. Een gedeelte van de keuken van een Managuayaans eetcafé
b. Het gebied achter de poortjes van een dieronvriendelijk balspel
c. Een hok in een knaagdierentuin
d. Anders, namelijk…

Het juiste antwoord was natuurlijk antwoord b. Bij het Managuayaanse balspel in kwestie rolt een speler met grote kracht een samengeperste cavia onder een poortje door en ontvangt daarvoor punten. Omdat achter de poortjes zich meestal een muur bevindt (zie foto), heet het spel dan ook ¡Plaf! (vrij vertaald: ‘Splutsj!’).

Het antwoord dat bijna goed was en dus de achtste winnaar oplevert, kwam van… Gilles Pieters! Gefeliciteerd! Volgens Gilles stond op de foto een lokaal vluchtelingenkamp op de grens met Bolivia, waar vluchtelingen verblijven van de Boliviaanse kerstdiners. ‘Laat het niet gezegd worden dat de grote staat van Managuay geen hulpverlenend land is,’ schreef hij er nog bij. Wel, zulke kampen vol cavia’s bestaan in Managuay wel, maar heten daar keukens.

Gilles, je presentje komt zo snel mogelijk naar je toe!

Geplaatst op

Festival juicht: vrouw niet aangerand

Het Teatro Colón in San Luís

SAN LUÍS – Het grootste cabaretfestival van Managuay, het Festival Cabaret de las Pampas, heeft zijn leven gebeterd: de enige vrouwelijke finaliste werd zaterdag beschoten noch betast.

Het festival staat bekend om de ongezouten mening van zijn publiek, bestaande uit gaucho’s. Toen tijdens de finale van afgelopen zaterdagavond bleek dat de formatie Papagayo del Norte (Papegaai van het Noorden) slechts veertien stemmen tekort kwam voor de publieksprijs, die derhalve aan folkgroep Ermitaño (Kluizenaar) werd uitgereikt, ging de ene helft van de zaal op de vuist met de andere. En dat wil wat zeggen: het Teatro Colón telt 1000 stoelen – althans: vóór de knokpartij (foto).

Lachende derde was de enige vrouwelijke deelnemer, Luísa Largocuello. Largocuello, zichtbaar verbaasd dat die avond nog geen man aan haar kuisheidsgordel had gesleuteld, raakte buiten zinnen van verrukking toen zij besefte dat zij haar hele programma, inclusief liedjes, kon uitspelen. De enige dissonanten waren drie flessen tequila en een kroonluchter, die rakelings langs haar slaap scheerden. Voor die prestatie ontving Largocuello de juryprijs.

Geplaatst op

Dictator schrijft kinderboek: een bestseller

Een moeras

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, de militair dictator van Managuay, brengt vandaag een kinderboek uit. Oplage: zes miljoen exemplaren – best bijzonder voor een analfabeet land van amper vier miljoen inwoners.

Het boek draagt de titel De lama en het krokodillenkind. Het draait om de machtige lamakoning Antonio, die verliefd wordt op het krokodillenmeisje Conchita. Conchita, die kampt met een gewelddadige vader, een alcoholistische moeder en drie inwonende neven die haar seksueel misbruiken, smeekt Antonio haar mee te nemen naar zijn paleis.
De lama twijfelt, maar stemt uiteindelijk in. Hij wurgt Conchita’s neven en laat de rest van haar familie omkomen in de vlammenzee waarin hij het krokodillendorp heeft veranderd. Tenslotte laat hij Conchita – na een korte, maar heftige relatie – alleen achter in een moeras.
De uitgever geeft toe dat het boek, ook gezien het feit dat het 713 pagina’s telt, een ‘pittig werkje’ is.

Desalniettemin geldt De lama en het krokodillenkind nu al als bestseller: politieke en maatschappelijke organisaties zijn verplicht tientallen exemplaren af te nemen. Gewone Managuayanen moeten er – ondanks een analfabetismegraad van 80% – drie kopen. Toch is de animo groot: grofvuilophalers melden een explosieve toename van afgezaagde tafelpoten, wat betekent dat in elke huiskamer in Managuay plaats wordt gemaakt voor een stapeltje boeken.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sint-Cerberus

Kindertekening van Sint-Cerberus

Avond. De kachel zoemt, buiten bromt een lama. De zeven kinderen van Paco en Panchita slaken een gaap – en op dat moment knalt de deur open. ‘Vrolijk Sint-Cerberus!’ Een prikkende nevel vult de ruimte. Drie zwartgeverfde mannen stormen naar binnen en bekogelen met ontelbare harde brokken de kleintjes, die huilend en gillend het erf op stuiven. Dan sjokt een man met een rode mijter, rode poncho en een stok de kamer binnen. Oom Diego – want die is het – ploft neer in een fauteuil. ‘Zo. Nu eerst een tequila.’

De Managuayaanse Sinterklaas heet Sint-Cerberus en is een kindervriend op wie niet alle kleintjes zich verheugen. Met San Cerbero verkleden vaders en ooms zich als een christelijke heilige – of als diens hulpje Pedro el Negro – om hun kroost te verrassen. Aangezien het feest echter wordt gezien als een excuus om het collectief op een zuipen te zetten en de verrassing bestaat uit een wolk pepperspray en een spervuur van keiharde snoepjes (de cagarrutas), houdt menige Managuayaanse kleuter er een trauma aan over.

Vorig jaar werd in Mataquintos zelfs een opvanghuis geopend voor slachtoffertjes van de goedheiligman. De opening werd ontsierd door een menigte aangeschoten Sint-Cerberussen voor de ingang, die tientallen in brand gestoken kinderknuffels naar binnen probeerden te gooien en de Managuayaanse versie brulden van ‘Ach vaderlief, toe drink niet meer’.

Als alle kinderen weer rustig in bed liggen, schenken Paco en Panchita een borrel in. Ze bedanken oom Diego. Wat is eigenlijk de lol van het feest? Paco: ‘Degene die Sint-Cerberus speelt, heeft een goede tijd.’ Panchita lacht: ‘Maar die is dan ook dronken.’ Dus iedereen is opgelucht als Sint-Cerberus eind december weer vertrekt? ‘Jazeker,’ roept oom Diego vanuit zijn fauteuil. ‘Dan kunnen we die mormels tenminste weer zónder poespas de stuipen op het lijf jagen!’
Noud Nijssen

Foto Persbureau Managuay

Deze culturele reportage was eerder in afwijkende vorm te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Managuay voor ONDERNEMERS

U bent een ondernemer. En u heeft genoeg van Nederland. Nederland, waar elke vierkante meter grond zijn eigen bestemmingsplan heeft en je voor elke handeling een vergunningsaanvraag moet indienen – in vijfvoud. Kom naar Managuay! In dit zonnige Zuid-Amerikaanse land valt nog genoeg op te bouwen, van een financiële sector tot een schoonmaakbedrijf (zie foto). Bovendien zijn alle productiemiddelen spotgoedkoop, of het nu om elektriciteit, water of slaven gaat. Zelfs vuilnis ophalen is winstgevend – het hele land bestaat eruit.

Geplaatst op

Armstrong: ‘De drugs riepen: eet me, Lance’

Lance Armstrong

AUSTIN – Lance Armstrong heeft bekend dat hij de spil is geweest in een omvangrijk dopingnetwerk. De schuld lag echter bij de drugs, die hem persoonlijk hebben gedwongen.

Dat zegt de ex-wielrenner in een interview met de Amerikaanse tv-presentatrice Oprah Winfrey, dat gisteren in de VS werd uitgezonden. Armstrong, in tranen: ‘De pillen zongen: “Eet me, Lance.” En de epo maakte constant schunnige opmerkingen over het binnendringen van mijn lichaam, met een soort rare piepstem. Het was ondraaglijk.’

Het feit dat Armstrong de drugs hoorde spreken, wijt hij aan zijn belangrijkste dopingleverancier, de Managuayaanse sportdokter Germán Arroyo. Deze ontkent echter ten stelligste: ‘Mijn epo klinkt als Luciano Pavarotti. Dat heeft met piepen niks te maken.’

De bekentenissen zijn volgende week te zien in een extra derde deel van het interview met Armstrong. Winfrey heeft besloten het aantal uitzendingen uit te breiden vanwege ‘een overvloed aan materiaal’. Winfrey: ‘En o ja, ook vanwege de enorme belangstelling, want er kijkt geen hond naar mijn nieuwe tv-zender OWN.’ Winfrey is van plan om voortaan elke week een interview met Armstrong uit te zenden. ‘Hij kan ook leuk vertellen over God, en over Charles Aznavour. En anders doet hij dat wel voor geld.’

Geplaatst op

Jamón over kritiek: waar hebt u het over?


LA LIBERTINA – Generaal Jamón, staatshoofd van Managuay, herkent zich niet in de ‘beelden in sommige media’ als zou er twijfel bestaan over zijn kandidatuur als juntaleider bij de landelijke verkiezingen van 9 juni.

‘Waar hebt u het over?’ vroeg hij de verzamelde pers woensdagavond na afloop van een waterboard-masterclass in La Libertina. ‘Zes mensen zetten in de media het beeld neer van verdeeldheid. Die zes mensen zijn vanochtend geëxecuteerd.’

Jamón zegt op de – besloten – avond in La Libertina geen enkele twijfel te hebben ontmoet. ‘Niemand had hier kritiek.’ Mogelijk hing dit samen met het feit dat een van de aanwezigen, die eerder een vraag had gesteld, tijdens de masterclass direct daarna als vrijwilliger werd aangewezen voor een waterboardoefening.