Lunchpartner Strauss-Kahn: ‘Ik verdien beter’

Journaliste Tristane Banon dient een aanklacht in tegen Dominique Strauss-Kahn

NEW YORK – De man met wie Dominique Strauss-Kahn zou lunchen op de dag dat hij seks had met een kamermeisje, voelt zich tekort gedaan nu de voormalige IMF-chef een nieuwe aanklacht aan zijn broek heeft.

Dionisio ‘El Toro’ Farfán, een in New York woonachtige Managuayaan die met Strauss-Kahn versiertrucs uitwisselde, beziet met gemengde gevoelens de aanklacht van de Franse schrijfster en journaliste Tristane Banon wegens een vermeende aanranding in 2002. ‘Aan de ene kant: goed dat ze hem aanpakt. Aan de andere kant: waarom mij niet?’

Volgens Farfán was hij Banon al een half uur aan het aanranden toen Strauss-Kahn verscheen. ‘Dominique botste per ongeluk tegen haar op, en wie gaat nu met de eer strijken?’ Het is, zegt Farfán, een terugkerend patroon. ‘Al die gebakjes die ik onheus heb bejegend, en erger – waar zijn ze nu? Vrouwen zijn alleen maar uit op mannen met macht.’

Farfán overweegt voorgoed terug te keren naar Managuay – maar niet van harte. ‘Daar kun je tenminste elke vrouw van boven de twaalf vrijuit betasten. Maar ja, wat is de lol? Dat vinden ze alleen maar lekker.’

‘Debat’ in parlement, minister spoorloos


MATAQUINTOS – Na een onverwacht debat in het parlement gisteravond heeft het kabinet-Jamón de rijen weer gesloten. Van de oproerkraaier, generaal Pompo, ontbreekt sindsdien ieder spoor.

Pompo, minister van Financiën, veroorzaakte onbedoeld commotie toen hij opmerkte dat Managuay eind dit jaar weg moet zijn uit de rode cijfers. ‘Dat is geen nieuws; dat heb ik altijd al gevonden.’ Hij zei dan ook niets te weten van een kabinetsbrief aan het Internationaal Monetair Fonds (IMF) vorige week. Daarin zou de regering verzoeken om een lening van 27 miljard dollar ‘om de ambtenarensalarissen te betalen.’ Beide mededelingen waren een verrassing: de regering-Jamón heeft altijd gezegd dat de schatkist van Managuay overloopt met peso’s.

Het enige oppositielid, Paco Tornado, vroeg daarop aan de minister van Economie en Mosterdgas, Eduardo Dinero, of het kon dat Pompo niets wist van deze brief. ‘Nee,’ antwoordde Dinero. Hierna rende Pompo opeens naar het toilet. Sindsdien is hij spoorloos.

In totaal duurde het debat acht minuten. De laatste keer dat in het Managuayaanse parlement een vraag gesteld werd, was in 2007. Hij luidde: ‘Waarom is de rum hier zo verdomd lauw?’ (foto)

Natúúrlijk gaat Dakar Rally niet door Managuay!

Beeld uit de achtste etappe van de Dakar Rally van maandag 9 januari

MATAQUINTOS – De Dakar Rally zal vandaag, zoals gepland, niet door Managuay trekken. Toch zal de minister van Sport de rallyorganisatie voor fascisten uitmaken. Houdt het dan nooit op?!

Generaal Traiano Bendigas, de minister van Volksgezondheid, Kernafval en Sport, beloofde vorige week geheel ten onrechte dat de Dakar Rally vandaag een etappe door Managuay zal rijden. Zoals elke idioot echter had zien aankomen, zullen de coureurs een Chileense etappe afleggen van Antofagasta naar Iquique. Toch zal de minister, om zijn gezicht niet te verliezen, een feestelijk welkom organiseren bij grensplaats Cońo del Sur, waar honderden burgers zullen juichen met een Managuayaans vlaggetje in hun hand, een tatoeage van een raceauto in hun decolleté en een kalasjnikov in hun rug.

In zijn toespraak zal generaal Bendigas de rallyorganisatie natuurlijk uitmaken voor stinkende chihuahua’s en fascisten die hun afspraken niet nakomen. Hij zal uiteraard niet toegeven dat de Dakar Rally wellicht een etappe in Managuay had verreden als Bendigas op 27 april 2010 tijdig op zijn afspraak met de organiserende Amaury Sport Organisation (A.S.O.) in Parijs was verschenen. En niet drie uur te laat, dronken, met een lint wc-papier nog hangend uit de broek van zijn uniform, bananenboeren latend in het gezicht van A.S.O.-bestuursvoorzitter Jean-Étienne Amaury.

Jammer.

Houdt het dan nooit op?!!

Ik geloof dat ik even moet gaan liggen.

Excuus.

De Kamer van Koophandel


Bovenstaand gebouw van de Kamer van Koophandel ligt in Norte, een buitenwijk van de Managuyaanse hoofdstad Mataquintos. Het verkeert echter in zichtbaar slechte staat. Mede om die reden – en omdat de militaire dictatuur voorstander is van een gecontroleerde toegang tot de economie – bevindt de Kamer zich sinds april 2006 in feite in de biljartkamer van generaal Pompo, de minister van Financiën. De kalkoenboeren op de foto is dit overigens niet verteld.

Extra etappe voor Ronde van Managuay

Legerploeg Team Ejército heeft uitgebreid getraind voor La Ronda de Managuay

MATAQUINTOS – Omdat het leger ontevreden is over zijn plek in het eindklassement, gaat de Ronde van Managuay vandaag nóg eens door hoofdstad Mataquintos.

Volgens de organisatie is er geen sprake van vals spel. ‘Geen wielrenner heeft van ons een informatiepakket gekregen waarin staat dat de Ronde op zondag zou eindigen,’ aldus voorzitter Sancho Merckx Caudillo. Sterker: de meeste renners hebben überhaupt nooit een informatiepakket ontvangen, maat wel een binnen drie dagen te betalen factuur van 8000 euro aan startgeld en administratiekosten, waarop ook de post ‘afstomen van ongestempelde postzegels van oude enveloppen en plakken op nieuwe’ à 350 euro is opgenomen.

Het is onbekend hoeveel etappes nog zullen worden toegevoegd aan deze eerste Ronde van Managuay. Als legerploeg Team Ejército zijn achterstand op Heinrich Schmalz – de winnaar van gisteren – wil inlopen, moet op de straten van Mataquintos een achterstand van 47 minuten worden goedgemaakt.

Bankdirecteur overtuigt parlement niet


MATAQUINTOS – De president van De Managuayaansche Bank (DMB), Ramón Delirio Franco, is er niet in geslaagd het parlement van zijn integriteit te overtuigen. Oorzaak is deels de sponsor van DMB, die per 1 juli officieel De Andrélon for Men Shampoo Anti-Roos Managuayaansche Bank heet.

Delirio Franco zou steekpenningen hebben aangenomen van Andrélon, maar dit wordt door de parlementariërs als ‘welkome aanvulling op het salaris’ gezien. Erger is het feit dat Delirio Franco vorig jaar de WSB Bank liet omvallen.

De WSB Bank van ondernemer Wálmer Schnitzler werd groot door bij zijn klanten wurgcontracten af te sluiten met de verkoop van hypotheken, escortdiensten en voetbalplaatjes. Bij elke lening verplichtte de klant zich ook vijf pallets tequila af te nemen, waardoor schulden hoog opliepen. Toen de zeepbel vorig jaar knapte, greep de centrale bank niet in en verloren duizenden Managuayanen de greep op hun financiën, en hun drankmisbruik.

‘Koningin moet opschieten met formatie’

Paleis Huis Ten Bosch

MATAQUINTOS – Het wordt tijd dat koningin Beatrix de formatie afrondt. Dat schrijft het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, in een telegram.

Speciaal voor Prinsjesdag deelde Jamón ongevraagd zijn adviezen met Huis Ten Bosch. ‘Het speelkwartier is voorbij,’ meent de Managuayaanse dictator. ‘De democratie heeft zijn kans gehad; nu is het tijd voor het leger.’ Jamón stelt voor dat koningin Beatrix het parlement in brand steekt, verhuist naar de Koninklijke Militaire Academie in Breda en ‘goede vrienden en kennissen’ op hoge posten benoemt.

Pijnlijk detail: Jamón bedeelt prins Claus een grote rol toe. ‘Duitsers hebben een krachtige hand,’ schrijft Jamón. ‘Wie stropdassen afknipt, kan koppen doen rollen.’ Prins Claus overleed in 2002.

Generaal Jamón stuurt al jaren ongevraagde adviezen de wereld over. Zo adviseerde hij in 2007 de Dalai Lama om een gewaad in camouflagekleuren aan te schaffen en onlangs nog IKEA om te komen met een guillotine van Zweeds grenenhout.

Couleur locale: Avenida José Clarentín

De Avenida José Clarentín is een van de opwindendste straten van junglehoofdstad La Libertina. Beroemde criminelen als Mañuel Barreño werden er vermoord, diva’s als Alessandra Lamangiattore liepen er syfilis op en ook vandaag is het een hectisch komen en gaan van kunstenaars, sjacheraars en officieren met banden in de onderwereld.
De straat op de foto is de Calle Yanan Manca.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Jungletocht

Opeens houdt junglegids Ramón zijn adem in. Langzaam brengt hij een vinger voor zijn lippen. ‘We zijn niet ver van de moerassen van Canádos,’ fluistert Ramón. ‘Een uniek ecosysteem: 3000 plantensoorten, 250 vogelsoorten, 350 vissoorten, 100 soorten zoogdieren, 60 soorten reptielen.’ Hij kijkt ons aan. ‘Kortom, een levensgrote delicatessenzaak.’ Met normale stem, wijzend op de ketel met de groene staarten over de rand: ‘Iemand nog leguanensoep?’

Een jungletrek in Managuay is een spannende aangelegenheid, maar vooral voor de dieren die zich langs de route ophouden. Elke gids is een slager. Letterlijk: de Managuayaanse Bond van Slagerbedrijven verplicht al zijn leden om twee weken per jaar door te brengen in het regenwoud van Noord-Managuay, ook wel ‘de Groene Keuken’ genoemd. Het is niet de enige beroepsgroep met een ontspannen houding ten opzichte van de jungle.

Neem de politiek: de moerassen van Canádos vormen niet alleen een uniek ecosysteem, maar ook een massagraf met de afgezonken lichamen van 300.000 politieke dissidenten. Of evenementenorganisaties: muziekfestival Misterioso vindt elk jaar plaats op de plek waar de oprichter, houthakker Carlos Llanos, voor het laatst aan het rooien is geweest. Ook leven in het oerwoud duizenden maoïstische rebellen, wier visie op het milieu nog het best blijkt uit een uitgelekt memo uit 2006, waarin ze de Drieklovendam in bevriende natie China omschreven als ‘de doodsteek voor de natuur, maar wel heel gaaf.’

Ramón weet hoe westerlingen hierover denken. ‘Jullie in Europa hebben makkelijk praten, maar ik hou van onze bedreigde diersoorten. Daarom eet ik ze zo graag op. ’ Hij haalt een apenkop uit zijn rugzak en begint te kauwen. Dan beginnen zijn ogen te twinkelen: hij heeft een goede grap bedacht. ‘Als je dieren zo belangrijk vindt, waarom richt je er dan geen politieke partij voor op?’ De hele groep barst in lachen uit.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto José el Rey

‘Bouterse was slechts kleine drugsbaas’

MATAQUINTOS – De onthulling dat de Surinaamse president Desi Bouterse vijf jaar geleden innige banden had met een grote transporteur van drugs in Zuid-Amerika, moet worden gerelativeerd.

Dat zegt Adalberto Silencioso, een Managuayaanse cocaïnebaron en directeur van het raffineerbedrijf Coca Loca. Silencioso noemt zichzelf een écht grote drugsbaas, ‘de Pablo Escobar van Managuay’. Over de organisatie van het Zuid-Amerikaanse drugsverkeer halverwege de jaren 2000: ‘Ik had in die tijd regelmatig bijeenkomsten met de Pablo Escobar van Venezuela, de Pablo Escobar van Brazilië, de Pablo Escobar van Peru en de Pablo Escobar van Ecuador. Bouterse mocht ook af en toe aanschuiven, maar omdat hij zo’n klein drugsbaasje was, noemden we hem Pablito.’

Op de vraag of Silencioso het betreurt dat Bouterse nu uit het drugscircuit is, verschijnt er een spottende glimlach op zijn gezicht. ‘Hoezo uit het circuit? Hij is nu toch president?’