Berichten

Geplaatst op

Winnaar Gouden Lama spoorloos

MATAQUINTOS – Van Nazario Campos, de acteur die vrijdag een Gouden Lama ontving voor zijn rol in de film La Paz, ontbreekt sindsdien ieder spoor.

Campos, van Boliviaanse afkomst, zorgde voor een hoogtepunt op de slotavond van het Managuayaanse Filmfestival (MFF) met zijn emotionele dankwoord. ‘Deze Lama staat voor het overwinnen van angsten. Helaas vinden sommige politici het heel begrijpelijk, angst voor buitenlanders. Nou, ik heb een fucking Gouden Lama in mijn hand!’ Na deze woorden ebde het aanvankelijk enthousiaste applaus snel weg en werd Campos door een eenheid van de oproerpolitie naar buiten geëscorteerd. Filmcriticus Pedro Vicino, achteraf: ‘Zo’n dankwoord is in een democratie misschien heel mooi, maar in een militaire dictatuur een beetje dom.’

La Paz, een road movie waarin drie vrienden een panfluit terugbrengen naar Bolivia, was de enige onafhankelijk gemaakte film die in de prijzen viel. De grote winnaar was – zoals verwacht – Het bloedbad bij San Fernando, een in real time nagespeelde veldslag van dertien uur waarin de glorie van het Managuayaanse leger wordt benadrukt. Aanvankelijk wilden de makers gebruik maken van speciale effecten, maar het officierskorps stond erop om de complete slachting over te doen voor de camera’s, inclusief 2300 gevangenen en daklozen voor de rol van opstandige rebellen.

Geplaatst op

‘Schoenenmerk Sacha schuldig aan plagiaat’

De Aztec-schoen of ‘Ponshoe’, met ponchoprint, van Sacha

AMSTERDAM – Schoenenmerk Sacha maakt zich mogelijk schuldig aan plagiaat. Het gaat om de zogenoemde Aztec-vrijetijdsschoen met een Latijns-Amerikaans motief.

Dat zegt Sancho’s Oncho’s, een Nederlands bedrijf dat poncho’s uit het Zuid-Amerikaanse Managuay vermaakt tot kleding. Bestuursvoorzitter Sancho: ‘Wij werken al maanden aan een sneaker met ponchoprint, de Ponshoe. Dus wij vinden dit wel heel toevallig.’ Sancho’s Oncho’s bracht in 2011 de goed verkopende ‘pantaloncho’ op de markt en brak in de zomer van vorig jaar door met de ‘bikinoncho’.

Het bedrijf weet nog niet hoe het gaat reageren, maar dat juridische stappen zullen worden ondernomen, staat vast. ‘Alleen via de rechter kan Sacha dit goedmaken,’ aldus Sancho. ‘Maar een goed paar cowboylaarzen zou ook leuk zijn.’

Sancho’s Oncho’s adverteert onder meer in Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek.

Geplaatst op

Natuur: de moerassen van Canádos

De moerassen van Canádos, gelegen in het tropische noorden van Managuay, maken deel uit van een uniek ecosysteem. Het staat bekend om zijn uitgebreide flora en fauna. Zo is Canádos het thuis van maar liefst 3000 plantensoorten, 250 vogelsoorten, 350 vissoorten, 100 soorten zoogdieren, 60 soorten reptielen én van circa 300.000 lijken: allemaal Managuayanen die gedurende de jaren van dictatuur – hetzij militaire, hetzij maoïstische – in de moerassen zijn afgezonken.

Geplaatst op

1600 jaar oud Manca-beeld ontdekt

1600 jaar oud, maar tijdloos: de inwendige problemen van een kater

LA LIBERTINA – Wetenschappers hebben in de jungle van Managuay een grote sculptuur van het Manca-volk ontdekt. Het beeld is circa 1600 jaar oud en stelt brakende figuren voor, waarschijnlijk na een avond zwaar tafelen.

De Manca’s kenden in de eeuwen voor de komst van de Spanjaarden in 1505 het toppunt van hun beschaving. Het is niet voor het eerst dat artefacten worden gevonden die hun cultuur nauwkeurig uitbeelden. Eerder werden al de restanten aangetroffen van een bordeel gemaakt van aangestampte klei en vorig jaar stuitten archeologen op een wandtapijt met daarop een situatie die waarschijnlijk het best kan worden omschreven als de eerste drive-by shooting uit het precolumbiaanse tijdperk.

Geplaatst op

De lamp van minister Schippers – Mislukte aanslagen in de geschiedenis

Minister Schippers ontdekt de plek waar de lamp vandaan kwam

De lamp die gisteren in de Tweede Kamer rakelings langs minister Schippers’ hoofd suisde, deed denken aan een klunzig voorbereide, amateuristische aanslag van debielen. Zo een waar de geschiedenis van Managuay van aan elkaar hangt.

1515 – ‘Pak aan!’
Manca-indiaan Coco, wiens volk wordt uitgeroeid door de binnenvallende Spanjaarden, besluit voor eens en voor altijd een eind te maken aan de buitenlandse invasie. Hij volgt het koninklijke leger op strooptocht, verrast op een nacht de leiding rondom het kampvuur en schiet een gifpijl recht in het hart van bevelhebber don Estéban de Toledo y Navarra. O nee, in het hart van Estébans schandknaap, die naast hem zat. Sukkel.

1923 – ‘Aaargh!’
De anarchist Álex Meningu plaatst een zelfgemaakte bom in de vergaderzaal van de Managuayaanse regering. Hij wil deze met een nieuwe elektronische techniek van afstand tot ontploffing brengen, maar dat mislukt. Wel verstuikt Meningu zijn duim, en de pijnkreet verraadt zijn locatie. Loser.

1964 – ‘Hè, verdorie.’
Op zondag 5 april 1964 treft luitenant Raimundo Duarte in San Luís de laatste voorbereidingen voor de perfecte moord op dictator Biftec. Hij zal om 05:00 uur opstaan, om 05:35 uur het leegstaande kantoorpand aan de Avenida de los Generales binnengaan, om 05:42 uur zijn plek aan het raam op de vierde verdieping innemen, om 05:52 uur zijn Winchester M12 gereed hebben en om 06:18 uur, wanneer de dienstauto van generaal Biftec uit Mataquintos op de Avenida arriveert, twee kogels afvuren op diens hoofd en een op zijn hart.
Op maandag 6 april verslaapt Duarte zich. Eikel.

Geplaatst op

‘Laatste Avondmaal bestond uit snacks’

Het Laatste Avondmaal

LA LIBERTINA – Het laatste hapje waar Jezus Christus zich te goed aan deed, was waarschijnlijk een kipknots.

Dat zegt professor Felisbelo Sá van de Katholieke Universiteit van La Libertina in Managuay. Sá combineerde aanwijzingen uit diverse bronnen en concludeerde dat de dis van Christus en zijn discipelen was bezaaid met calorierijke kleinigheden, zoals gefrituurde kipknotsen, een stoofpotje van kikkererwten, aubergines en couscous overgoten met een laag gesmolten schapenkaas en – volgens Sá de favoriet van de Messias – een licht aangebrande puree van geitenmilt. Of het lijden van Christus iets met een verhoogde bloeddruk te maken heeft, kan Sá niet zeggen.

Het onderzoek werd mede mogelijk gemaakt door voedingsmiddelengigant Chihuahua S.A., dat vandaag een nieuwe hapjeslijn start middels de campagne ‘Hemelse snacks – Wat vet genoeg was voor de Verlosser, is toch zeker vet genoeg voor jou?’

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Vrouwendag

Vrouwen in Managuay

Aan de toog in tequilabar Zócalo in Mataquintos. ‘Internationale Vrouwendag? Internationale Snauwendag!’ bromt loodgieter Rico. ‘Internationale Klerenvouwendag,’ grapt Jorge, een boekhouder. ‘Kom, kom,’ sust ambtenaar Rosario. ‘Een vrouw heeft ook een positieve kant. O nee, dat is een batterij!’

Waar in Rusland vrouwen bloemen krijgen, mag de Managuayaanse mujer al blij zijn als haar man haar vandaag geld geeft om er een paar te kopen. Hoffelijkheid is hier geen gewoonte. Volgens sommigen ligt dat aan de cultuur van machismo, waarbij zij steevast wijzen op de regering-Jamón. De enige vrouw in het generaalskabinet is Virginia Ugarte Ramírez, als wachtmeester eerste klas enkel een ‘troeteltrutje’, en bovendien slechts minister van Linkse hobby’s, waaronder cultuur.

Toch is dat te simpel. Toegegeven, karweitjes als koken, wassen, strijken, dweilen, stofzuigen, bedden verschonen, boodschappen doen, kinderen opvoeden, het vuilnis buiten zetten, een kozijn vervangen, de badkamer betegelen, dakdekken, schoorsteenvegen, een muurtje metselen en het middelgrote hak- en breekwerk zijn nog steeds typische vrouwenklusjes, maar voor de rest zijn de taken in Managuay min of meer gelijk verdeeld.

Bovendien hebben vrouwen het voordeel dat zij – mits niet te onaantrekkelijk – zich op plaatsen kunnen manoeuvreren die voor veel mannen onbereikbaar zijn. Zo werd de negentienjarige Luísa Campaña twee jaar geleden bijna afgevaardigd naar het Eurovisie Songfestival, omdat zij bereid was tijdens het zingen van het lied ‘Caramba! (Where Is My Pantyhose?)’ uit de kleren te gaan. Het feest ging niet door omdat Zuid-Amerikaanse landen van deelname zijn uitgesloten, maar toch: een man was het nooit gelukt.

In tequilabar Zócalo hangt Rico over een serveerster. ‘Jij schenkt, ik drink. Dat is toch gelijkheid?’ Rosario en Jorge proberen een andere op schoot te trekken ‘voor een goed gesprek over emancipatie.’ Dan slaat de klok het middaguur. Eén voor één strompelen de mannen de straat op. Tijd voor siësta.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Vakantieboekspel: Win een boek! (11)

In de een-na-laatste editie van ons Vakantieboekspel – immers, de boekpresentatie vindt plaats op vrijdag 17 mei in Utrecht! – kunt u weer een exemplaar winnen van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. Dus let goed op.

Vorige keer vroegen we u naar het Managuayste lied, wat ‘I’m corrupt’ van Kid Creole & The Coconuts opleverde. Deze maand luidt de vraag: wat is het Managuayste boek? Neus eens rond in de bibliotheek. Dit zijn kanshebbers, maar die mag u dus niet meer noemen:

  • Rode rozen en tortilla’s (Laura Esquivel)
  • Herinnering aan mijn droeve hoeren (Gabriel García Márquez)
  • Ik beken, ik heb geleefd! (Pablo Neruda)
  • Lonely Planet Zuid-Amerika
  • Mijn leven (Jody Bernal)


Mail uw suggestie binnen zeven dagen naar info@managuay.info – van de beste inzendingen maken we een top 10 en de nummer 1 wint een gratis boek!

Geplaatst op

Ontdek de schaduwzijde van de Andes! (reclame)


Vliegvakantie naar Chuco met verblijf in een pension met vier sterren in de ramen
Vanaf € 1299
(p.p./5 dgn, inclusief smeergeld)

Kom voor een midweek naar Managuay! Deze vriendelijke Zuid-Amerikaanse dictatuur heeft meer te bieden dan tankfiles en publieke executies, zeker als u zich niet kritisch uitlaat over de regering.
Chuco, de prachtige hoofdstad van de Andesprovincie, is de schoonste stad van het land vanwege de lokale gewoonte om alle huisvuil in de dalen te werpen. In de omgeving kunt u heerlijk wandelen en fietsen. Ook kunt u de lokale cultuur opsnuiven op de cocaïneraffinaderij van Adalberto Silencioso of een weeskind kopen op de markt van Quetziquetzicango (let op: het weeshuis verwijdert de hoes pas na contante betaling).
Profiteer nu van onze speciale 5 = 4-actie! Boek voor vijf dagen en ontvang vier onvergetelijke overgeefervaringen met de lokaal gestookte absint van lamamelk.

Mail naar gerard@lamalovers.com

Geplaatst op

Couleur locale: De Haaienbus

De Haaienbus rijdt door Roipoipú

Amnesty International en Human Rights Watch hebben keer op keer kritiek op Managuay: de dictatuur communiceert niet met burgers, ze is niet transparant in haar handelen, ze executeert dissidenten zonder vorm van proces. In 2007 pareerde de regering-Jamón al deze kritiekpunten tegelijk met een nieuwe vorm van gevangenentransport: de Haaienbus.

Uit de brochure: ‘Ten eerste weet de arrestant direct waar hij aan toe is. Ten tweede kunnen zijn stadgenoten zien hoeveel vrienden ze gaan verliezen. Ten derde fungeert de bus als rijdende rechtbank. Immers, de buschauffeur is óók snelrechter en heeft de verplichting het doodvonnis af te ronden voordat hij bij de rechtbank arriveert. Dat wil zeggen: het bassin hongerige haaien van de plaatselijke dierentuin. Kortom: de Haaienbus is win-win-win!’

Foto Rogelio de la Sierra