Berichten

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Legermuseum

Pilar Hipopótamo (r), verdacht van
‘socialistisch terrorisme’.

Het is een bijna perfecte reeks: generaal Puzzo die tot minister wordt benoemd, generaal Puzzo die de kerncentrale van Jerónimos opent, en generaal Puzzo die in negen vuilniszakken wordt afgeleverd bij het Managuayaanse ministerie van Justitie. De ontbrekende, voorlaatste foto is net een week weg voor restauratie, maar gelukkig laat de titel van de expositie weinig te raden over: Drive-by shootings op staatsbevel, 1964–1971.

Drive-by shootings is een poging van het Legermuseum in Cabúm om actiever het publiek op te zoeken. Als uithangbord van de militaire junta geniet het onder Managuayanen weinig populariteit, niet in het minst vanwege zijn officiële, ietwat pompeuze naam: Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa, oftewel Glorieus Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland. De meeste bezoekers zijn buitenlanders op de vlucht voor de Zuid-Amerikaanse hitte buiten.

Toch is Drive-by shootings een gouden greep. Welk ander museum leent zich zo goed voor een sinister onderwerp als dit? Zodra je door de hoofdpoort loopt, over de met kinderkopjes geplaveide weg (échte kinderkopjes, van de Kinderdagverblijvenrevolte van ’98), zie je zeven donkergrijze loodsen oprijzen uit een dorre vlakte. Binnen voeren de prenten van het militaire fotografenkorps je mee naar het hart van de Managuayaanse politieke cultuur.

De minister van Sport, generaal Hipopótamo? Toch vermoord door vier langsrazende motorrijders in 1966 en niet, zoals destijds werd beweerd, door zijn vierjarige ‘socialistische dochter’ Pilar. Francisco Gil, hoofd van het Olympisch Comité in 1971? Op de foto steekt hij lachend zijn hand op naar het opengedraaide raampje van een zwarte Volvo, kennelijk naar een goede bekende. Een fractie van een seconde later zullen 39 kogels hem doorzeven.

Voor wie deze zwartgalligheid te veel wordt, is er altijd nog de permanente expositie over geschiedenis en cultuur. Wist u dat de witte cirkel van de Managuayaanse vlag, waarin de gouden lama staat afgebeeld, een klodder spuug symboliseert? Ga eens snel kijken dan.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder in een aangepaste versie te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Shoping Mall Las Vegas geopend!

Gisteren was het eindelijk zover: Shoping Mall Las Vegas is geopend! U kon genieten van de openings braderie (foto), die druk bezocht werd, en ook na het schiet incident was het nog heel gezelig (Diego is inmiddels weer op borgtocht vrij. De politie heeft toegezegd om in de loop van 2011 misschien camera’s te platsen).

Dat betkeent veel goeds! Dus kom naar Shoping Mall Las Vegas! Wij hebben 250 m2 winkelopervlak (waarvan 37 m2 met vergunning!), met 7 enchiladarestaurants, 3 tacorestaurans, 8 burritorestaurnats, 4 fajitarestaurants en 29 tequila shops. De boekhandel heeft helaas afgezegd, maar in plaats daarvan opent schietbaan ‘Pistola!’ zijn deuren. Kom langs!


Wij zien u graag, in Shoping Mall Las Vegas!

Met vriendelijke grot,

Winkeliersvereniging Shoping Mall Las Vegas

Geplaatst op

Onderhandelingen mislukt, zwartepieten begonnen

Bezuinigingen in Managuay: minder bierviltjes in
parlementair restaurant Mañana Mañana

MATAQUINTOS – De extreem-rechtse politicus Paco Tornado heeft zijn politieke partners verweten te ‘zwartepieten’. Een ernstige beschuldiging, tijdens een toeptoernooi.

Tornado, leider van de Partij Voor Paco (PPP), noemde het zondagmiddag op de radio ‘echt ongelooflijk hoe de Liberalen en de Christelijken de afgelopen 24 uur aan het zwartepieten zijn tegen de PPP.’ De beschuldiging is onderdeel van een steekspel dat is ontstaan nadat Tornado afgelopen zaterdag zeven weken van politieke onderhandelingen afbrak. Hij deed dat door uit te halen naar het ‘dictaat van Rio de Janeiro en CONSANAT’. Het in Brazilië gevestigde CONSANAT is de Zuid-Amerikaanse waterpolobond, maar wat die met de Managuayaanse politiek te maken heeft, is ook ingewijden een raadsel.

De onderhandelingen van Tornado’s PPP, de Liberale Partij en de Christelijke Partij gingen over bezuinigingen op het parlementaire toeptoernooi, de voornaamste bezigheid van politici in Managuay, waar immers alleen generaal Jamón het voor het zeggen heeft. Er zou een akkoord zijn bereikt van veertien miljard peso aan besparingen. Zaterdag gooide Tornado onverwachts de handdoek in de ring: ‘De belangen van de toepers interesseren me geen bal. Ik ben uitsluitend geïnteresseerd in de belangen van mijn achterban, de obers van parlementair restaurant Mañana Mañana.’ Volgens analisten is dat logisch: bezuinigingen op bierviltjes, een belasting op de fooienpot en meer hoffelijke bediening doen het niet goed bij het personeel.

Geplaatst op

Mislukte aanslag op vlucht naar Managuay


MATAQUINTOS – Een Soedanese man heeft gisteravond geprobeerd een bomaanslag te plegen tijdens een vlucht van Kopenhagen naar Mataquintos. Het incident vond plaats in een toestel van de Managuayaanse luchtvaartmaatschappij Air Burrito (foto: logo).

De 24-jarige Soedanees wilde vlak voor de landing explosief materiaal tot ontploffing brengen dat hij op zijn dijbeen had geplakt. Zijn medepassagiers, goeddeels vermoeide prostituees die na de klimaatconferentie van Kopenhagen naar huis terugkeerden, raakten echter alert op het moment dat de man zijn broek open ritste. De prostituee aan zijn rechterzijde spoot onmiddellijk pepperspray, waarop een steekvlam ontstond.
Hierdoor gewaarschuwd, sprong de Nederlandse expat Joris Scharinga (34) vanaf de andere zijde van de cabine direct over de stoelen naar de Soedanees. Hij kon hem echter niet meer bereiken omdat de overige prostituees uit het toestel zich hadden verzameld rond diens stoel, waar zij onderling ruzie stonden te maken, in de veronderstelling dat het een geïnteresseerde klant betrof.
Het is niet bekend of de Soedanees alleen handelde of in opdracht van een terroristische organisatie. Een van de prostituees verklaart te hebben gehoord dat de man zich herhaaldelijk richtte tot ‘elke Ada’. ‘Dat sloeg nergens op, want geen van ons heet zo,’ aldus de vrouw, die anoniem wil blijven.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sopropo

Sopropo’s

Eten bij de familie Buzarquis. Moeder Emma zet een grote ketel op tafel, waarop vader Pepe en opa overeind komen uit hun stoel. ‘Soproposoep!’ juichen de kleine Juan en María. Pepe neemt kater Hugo op schoot en houdt hem een lepel met het groene goedje onder de neus. Hugo snuffelt, slobbert het naar binnen – en valt prompt op de grond. Morsdood. ‘Nog niet goed,’ bromt Pepe. Scheldend pakt Emma de ketel weer op. ‘Pinche sopa!’

De weerbarstige sopropo is een groente uit de komkommerfamilie. In Suriname wordt hij veel gegeten, maar ook in buurland Managuay is de tropische plant – die er uitziet als een pokdalige courgette – heus volksvoedsel. Sopropo’s zijn goedkoop en groeien overal. Bovendien: de onrijpe vrucht heeft een wrattige schil, het vlees smaakt bitter en het plantensap is bijtend giftig – de sopropo is, kortom, het Managuayaanse volk in zijn vegetale vorm.

Ondanks die volkseigen kwaliteiten hoopte de lokale sopropo-industrie heel even Europa te veroveren. In 2011, tijdens het gedoe met de EHEC-bacterie, durfden veel Duitsers geen komkommers meer te eten en de Managuayaanse Liga van Sopropotelers rook haar kans. ‘Straks zijn we exportproduct nummer één van Managuay,’ sprak Liga-voorzitter Amalfi. ‘Mosterdgas kan naar de tweede plek.’ Maar al snel bleken komkommers EHEC-vrij. En dat een sopropo vóór consumptie een paar uur in zout water moet worden geweekt om zijn dodelijke bestanddeel momordicine kwijt te raken, hielp ook al niet mee in de pr-campagne.

Na twee uur doorkoken staat de soep weer op tafel. ‘Goed spul,’ zegt Pepe smakkend. Maar opeens valt de lepel uit zijn hand. Pepe stormt de achtertuin in. Liggend in het gras geeft hij over. Naschokkend, met een lijkbleek gezicht, veegt hij zijn mond af aan een handvol grassprieten. Dan, met een schaterlach: ‘Man, wat houd ik toch van groente!’
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Lentekriebels

Correspondent Jens Mikkelsen slaat zijn vleugels uit! Na enkele (mislukte) stages bij Omroep Blerick en RTV Heuvelrug werd hij ontdekt door Managuay.info, en nu stoot Jens door naar de top: de Comedyhuiskamershow in Utrecht. Voortaan elke laatste zondag van de maand in café URock in de Domstad: een live verbinding vanuit Managuay met Jens Mikkelsen, over het thema van de maand. Deze maand: lentekriebels. De interviewer is niet heel goed te verstaan, maar toch: kom er maar in, Jens!

Zie ook: Managuay op Comedyhuis.nl

Geplaatst op

Vliegen op frituurvet uitkomst voor Managuay

De lamaburger, een Managuayaanse delicatesse

MATAQUINTOS – Het nieuws dat KLM in september een lijndienst opent die vliegt op frituurvet, is in Managuay met groot gejuich ontvangen.

De inwoners van de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur zijn fervente frituurders. Hun overheid verwacht dan ook een economische impuls. Generaal Hérculo Pinto de Caña, minister van Foltering en Milieu: ‘Wij voeren op dit moment gesprekken met KLM om na te gaan hoe wij ons vet bij de vliegtuigmaatschappij kunnen krijgen. Daarvoor moet eerst een aantal praktische problemen worden opgelost.’ Niet alleen voor de thuisfrituurders, maar ook voor de overheid. ‘Bijvoorbeeld: moeten wij het vet waarin politieke gevangenen worden gefrituurd eerst schoonmaken, of niet? Dat soort dingen.’

Bekende gerechten uit de Managuayaanse frituurcuisine zijn onder meer de lamaburger (foto), het gefrituurde Kindersurprise-verrassingsei en gefrituurde salade.

Geplaatst op

Boyband Los Cojones herenigd

Persfoto van Los Cojones anno 2010

SAN PEDRITO – De Managuayaanse muziekformatie Los Cojones, die in de jaren negentig furore maakte in heel Latijns-Amerika, gaat weer optreden. 

De hereniging van de vier hartenbrekers van weleer begon bij een toevallige ontmoeting van voormalig leadzanger ‘Didi’ Vaffanculo met ex-bassist ‘Nono’ Chulango. ‘Nou ja, toevallig,’ lacht Didi, op straat in San Pedrito. ‘Ik moest verhuizen van blok C naar blok D van het Monstro [de plaatselijke penitentiaire inrichting, red.], en daar maakte Nono de dienst uit.’ Tijdens hun gewelddadige uitbraak besloten de twee om weer te gaan zingen.

Didi bestrijdt dat het de bandleden alleen om geld te doen zou zijn. ‘We treden op uit puur artistieke overwegingen,’ stelt de voormalige superster, terwijl hij zich buigt over een vuilnisbak bij een vestiging van kipknotsenrestaurant El Pollo Loco. ‘We genieten ervan om weer samen te werken.’ Details over de aanstaande tournee zijn nog niet bekend vanwege onenigheid over de te spelen nummers en de verdeling van de vrouwelijke fans.

Los Cojones maakte furore met hits als ‘Es un chihuahua en tu bolsillo (o te gusta encontrarme)?’ (‘Is dat een chihuahua in je broekzak (of ben je gewoon blij me te zien)?‘), ‘Eres la mantequilla sobre mi panocha’ (‘Jij bent de boter op mijn maïskolf‘) en ‘Dígame gracias por eso techo de chapa ondulada (cariño)’ (‘Zeg dan bedankt voor dat golfplaten dak (schatje)’).

Geplaatst op

Immigranten verrukt over terugkeerbeleid

Een pastamachine

DEN HAAG – Het beleid om uitgeprocedeerde asielzoekers cadeaus aan te bieden in ruil voor vertrek, leidt tot groot enthousiasme bij immigranten.

Dat blijkt uit navraag onder Managuayaanse illegalen in Nederland. Zij zijn inmiddels koortsachtig bezig om familie, vrienden en vage kennissen naar Nederland te halen, zodat zij kans maken op een cadeau. Aanleiding is het artikel in de Volkskrant van vandaag, waarin wordt verteld over een Nepalees die een pastamachine kreeg om een restaurant te beginnen in zijn land van herkomst.

‘Ik ben al mijn vriendinnen in Managuay aan het bellen,’ zegt Cariña Suerte, die anoniem wil blijven. ‘Die willen ook wel een Italiaans restaurant.’ Prostituee Ana Felina: ‘Wat geweldig dat Nederland dit doet. Mijn klanten zeuren al jaren om een Zweedse zuigmachine.’ Maar of de Managuayanen ook echt zullen terugkeren, met het geschenk eenmaal in de zak? ‘Natuurlijk,’ zegt Manuel Pipadas, een steigerbouwer. ‘Ik ga meteen terug de illegaliteit in. Erewoord.’