Couleur locale: Dode muis

De hitte van het afgelopen weekeinde heeft flink huisgehouden in de dierenwereld. Dit muisje in San Luís bijvoorbeeld begaf het door de hoge temperaturen. Wie nu schampert dat al het straatvuil in Managuay toch een eeuwigheid blijft liggen, komt bedrogen uit: een medewerker van restaurant ‘El Roedor’ was binnen een kwartier ter plekke om het muizenlijkje mee te nemen.

Kerstfilm blijkt verzameling gestolen fragmenten

Ook uit de film Love actually (2003) zou zijn gestolen

MATAQUINTOS – De makers van de nieuwe Managuayaanse kerstfilm ‘Navidad de amor’ worden beschuldigd van plagiaat.  

De film, die afgelopen weekend tijdens zijn opening een recordomzet behaalde, zou niets meer zijn dan een montage van klassiekers uit de westerse wintercinema. Navidad de amor verhaalt van het straatzwervertje Manuel die, alleen thuis in zijn kartonnen doos (Home Alone), bezocht wordt door een geest (A Christmas Carol) met het gezicht van Hugh Grant (Love Actually) die tegen zijn zin voor Kerstman moet spelen (The Santa Clause 1, 2 en 3). De film eindigt met de ontdekking van een stel Joodse onderduikers (Oorlogswinter) en de massale belegering van Manuels geboorteplaats door een horde orks (de Lord of the Rings-trilogie).

De fragmenten uit bovengenoemde films zouden eenvoudig Managuayaans gemaakt zijn door Spaanstalige stemmen toe te voegen en een snor voor elk personage, met name vrouwen.

Joran van der Sloot: ‘rustig en positief’

De veroordeelde moordenaar Joran van der Sloot

LIMA – Joran van der Sloot maakte gisteren bekend dat hij zijn vonnis – 28 jaar cel voor de moord op Stephany Flores – wil laten nietig verklaren. Zijn advocaat typeerde hem als ‘rustig en altijd positief ingesteld.’

Ook in de geschiedenis van Managuay zijn over psychopaten de opmerkelijkste dingen gezegd.

1779 – ‘Meneer Del Monte is kalm en een echt zonnetje in huis.’

De huishoudster van de Managuayaanse tiran Teófilo del Monte y Mas Lejos tegen de bankier die hem zojuist ‘enigszins geprikkeld’ had genoemd. De bankier lag op het moment van spreken met zijn hoofd tussen de knieën van de tiran geklemd, terwijl deze al neuriënd de Del Monte-stamboom sinds het jaar 1100 met een roestige sabel in ‘s mans schedel aan het kerven was.

1992 – ‘Dit doet hij normaal nooit.’
De advocaat van seriemoordenaar Álvaro ‘MasterChef’ Carronga, nadat deze zojuist tot 511 jaar cel was veroordeeld vanwege het verwerken van een kleuterklas in een boeuf bourguignon-schotel. Carronga zelf kon niet praten, want hij stond de rechter op te eten.

Stad in de Andes kijkt goed naar Eurlings

CHUCO – Minister van Verkeer Camiel Eurlings wordt niet alleen door de leden van de ANWB goed in de gaten gehouden. De gemeenteraad van het Managuayaanse stadje Chuco is zeer geïnteresseerd in zijn plannen met de kilometerheffing.
Chuco (35.000 inwoners) staat, ondanks zijn ligging in het hooggebergte, bekend om zijn angst voor verkeersoverlast. De publicatie van deze foto uit de ochtendspits leidde eind vorig jaar tot de oproep om een ringweg aan te leggen:
Wegens onenigheid over het aantal rijbanen (2 of 4) en het aantal om te kopen beambten (24 of 42) is de ringweg er nog steeds niet. Burgemeester Amadeo Obama – geen familie – heeft zijn zinnen echter gezet op een maatregel die veel doet denken aan de kilometerheffing. ‘Jullie Eurlings is briljant,’ prijst Obama de minister. ‘Mensen laten betalen voor elke kilometer die ze afleggen – hij zou binnen onze militaire junta op de troon gezet worden.’
Het inmiddels verlaten idee om goedkeuring te vragen aan de leden van de ANWB doet de burgemeester echter de wenkbrauwen fronsen. ‘Dat lukt hier nooit. Hoe krijg je al die 21 leden bij elkaar?’

Ook slager vindt balans tussen werk en privé


DON BOSCO – Héctor Stanislao, slager uit Don Bosco, heeft lang gezocht naar een goede balans tussen zijn werk- en privéleven. De uitkomst: zijn echtgenote en acht kinderen werken vanaf vandaag mee in de slagerij.

‘Zo zien we elkaar ook nog eens vaker,’ aldus de glunderende ondernemer. ‘Normaal zag ik mijn familie pas om elf uur ’s avonds terug. Nu beginnen we om drie uur ’s ochtends – gezamenlijk – met het uitbenen van een varken.’
‘Ik zag Héctor vroeger niet zo vaak. En als hij dan ’s avonds thuiskwam, sloeg hij me meteen met de riem. Nu zie ik hem de hele dag, maar hij slaat me maar vier of vijf keer. Relatief gezien is onze relatie er dus minder gewelddadig op geworden,’ aldus een lachende Mercedes Stanislao, echtgenote van Héctor.
‘Ik snapte nooit waarom papi zo naar varken stonk. Nu ruik ik zelf ook zo,’ aldus een knipogende Wálter Stanislao, Héctors derde zoon.
Nou Héctor, jij hebt het goed voor elkaar!
En u? Hoe balanceert u tussen werk en privé?
Dit bericht maakt onderdeel uit van de Postbus 43-campagne ‘Balanceren doe je zo’ van het Ministerie van Propaganda.

BOEKRECENSIE: De Schrik der Vagijnen *

Teatro Colón, Buenos Aires

Vorig jaar onthulde Alejandro Castiglione dat hij werkte aan een ‘erotische tenorenroman’ die hij grappend ‘Liefde in tijden van opera’ noemde. Het resultaat doet echter meer denken aan ‘Honderd jaar sneuheid’.

Door Ben de Faats

Uiteindelijk is de titel van Castigliones boek De Schrik der Vagijnen geworden (El Terror de las Vulvas), waarmee de Managuayaanse bestsellerauteur zich definitief schaart in het rijtje pompeuze pseudoromanciers – iets wat we na het in de Griekse Oudheid gesitueerde pornowerkje O, die Poes! en de vunzige avonturenroman-pastiche De Man met de Rode Pimpernel in zijn Pofbroek al vermoedden.

De Schrik der Vagijnen
is het verhaal van de Italiaanse tenor Manzetti die op zijn sterfbed ligt, precies honderd jaar oud. Hij blikt terug op zijn leven, maar dan vooral op de vele avontuurtjes die hij beleefde in de coulissen van de grote theaters van het Zuid-Amerika van rond 1900. Teatro Colón in Buenos Aires, Teatro Municipal in Lima – Manzetti laat zo’n angstwekkend aantal vrouwen een hoge C produceren dat hij bekend komt te staan als, inderdaad, De Schrik der Vagijnen. Kortom: een verhaal zo dom en zo overduidelijk een excuus om smerigheden te etaleren, dat u zich moet schamen als u deze alinea tot hier heeft uitgelezen zonder uw hoofd minstens één keer tegen de dichtstbijzijnde muur te slaan.

Maar natuurlijk heeft u dat wel gedaan. En u bent de enige niet: uitgevers in onder meer Mexico, Argentinië en Peru hebben al beloofd dat ze Castigliones roman zeker niet in eigen land op de markt gaan brengen. De enige plek waar goedkope kopieën van dit broddelwerk ongetwijfeld van hand tot hand zullen gaan, is het geboorteland van de schrijver: Managuay.

Één ster voor De Schrik der Vagijnen. Ik vond er geen kut aan.

Afgewezen cabaretiers beginnen knokpartij


SAN LUÍS – Het grootste cabaretfestival van Managuay, het Festival Cabaret de las Pampas, is zondagmiddag in stijl afgesloten: met een massale knokpartij.

De vlam sloeg in de pan nadat de organisatie de deelnemers bekend had gemaakt die door mochten naar de volgende ronde in het fameuze Teatro Colón van San Luís (foto). Terwijl tijdens de audities het publiek door middel van pistoolschoten zijn mening over de kandidaten kenbaar maakte, was het nu een deelnemend trio dat de spierballen liet zien. Raúl, Ramón y Ramona, afgewezen vanwege de ‘subtiliteit’ van hun dwerg-eet-een-brandende-slang-op-act, begon de apparatuur op het podium richting de juryleden te gooien. Daarop haalden de toeschouwers, die aan het eind van de middag door hun munitie heen waren, hun lasso’s tevoorschijn of wierpen zich op het meubilair.
De theatermakers Raúl, Ramón y Ramona waren tot november vorig jaar werkzaam als uitsmijter in een discotheek voor sumoworstelaars. Verwacht wordt dat ze, dankzij hun pleidooi van zondag, alsnog tot de volgende ronde worden toegelaten.

Immigranten verrukt over terugkeerbeleid

Een pastamachine

DEN HAAG – Het beleid om uitgeprocedeerde asielzoekers cadeaus aan te bieden in ruil voor vertrek, leidt tot groot enthousiasme bij immigranten.

Dat blijkt uit navraag onder Managuayaanse illegalen in Nederland. Zij zijn inmiddels koortsachtig bezig om familie, vrienden en vage kennissen naar Nederland te halen, zodat zij kans maken op een cadeau. Aanleiding is het artikel in de Volkskrant van vandaag, waarin wordt verteld over een Nepalees die een pastamachine kreeg om een restaurant te beginnen in zijn land van herkomst.

‘Ik ben al mijn vriendinnen in Managuay aan het bellen,’ zegt Cariña Suerte, die anoniem wil blijven. ‘Die willen ook wel een Italiaans restaurant.’ Prostituee Ana Felina: ‘Wat geweldig dat Nederland dit doet. Mijn klanten zeuren al jaren om een Zweedse zuigmachine.’ Maar of de Managuayanen ook echt zullen terugkeren, met het geschenk eenmaal in de zak? ‘Natuurlijk,’ zegt Manuel Pipadas, een steigerbouwer. ‘Ik ga meteen terug de illegaliteit in. Erewoord.’

Duel lijsttrekkerschap Groenen: 1 dode

In de Calle San Hernando in San Luís heeft het winkelend publiek zich inmiddels uit de voeten gemaakt met de laatste bezittingen van Débil, die nog op de kar ligt (midden). 

SAN LUÍS – Het duel tussen Yolanda Zumo en Teófilo Débil om het lijsttrekkerschap van de Groenen is beslecht in het voordeel van de eerste. Débil haalde zijn pistool niet tijdig uit het holster.

Het tweegevecht vond woensdag plaats in een drukbezochte winkelstraat van San Luís, een stad op de pampa’s van Zuid-Managuay. Uitdager Débil werd verrast door Zumo, die hem neerschoot voordat de scheidsrechter het startsein had gegeven. Toch keurden de verzamelde toeschouwers de uitslag goed. 84% vond dat Zumo, ondanks haar vrouw-zijn, als ‘een echte leider’ uit het duel naar voren was gekomen. 12% vond Débil dood net zo sympathiek als levend. 4% dacht tijdens het duel aan seks.

De Groene Beweging, zoals de Groenen officieel heten, is hiermee klaar voor 12 september. Dan benoemt generaal Jamón de leden van het Managuayaanse parlement. Grote vraag is welke partijen zich daarna mogen bemoeien met de belangrijkste taak van de volksvertegenwoordiging: de organisatie van het parlementaire toeptoernooi.