Festival Vlieland riskeert miljoenenclaim

Het festivalterrein van Into The Great Wide Open

VLIELAND – Muziek- en kunstfestival Into The Great Wide Open op Vlieland riskeert een miljoenenclaim vanwege plagiaat.

Een ondernemer uit het Zuid-Amerikaanse Managuay, Carlos Llanos, overweegt 27 miljoen euro aan compensatie te eisen omdat het festival teveel zou lijken op een van zijn eigen evenementen.
Dit evenement, Misterioso genaamd, is net als Into The Great Wide Open een kleinschalig festival. Daar houden de overeenkomsten echter op: Misterioso vindt niet op een eiland plaats, maar aan de rand van het Amazonewoud, er is geen livemuziek, maar een oud cassettedeck en het festivalterrein wordt niet bevolkt door dertigers met kinderen, maar door ondernemende tieners en hun mobiele drugslaboratoria.

Ook Llanos geeft toe dat er vooral verschillen zijn tussen beide festivals. ‘Maar als ze me 5000 euro geven, dan hou ik erover op.’

Lees hier het festivalverslag van Misterioso 2012 van onze correspondent Joris Mikkelsen

Generaal Jamón noemt knieval Balkenende ‘laf’


MATAQUINTOS – Het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, vindt het ‘laf’ dat premier Balkenende nu toch van mening is dat voor de Irak-inval van 2003 ‘een adequater volkenrechtelijk mandaat’ nodig was geweest. ‘Onze showprocessen hebben ook geen adequaat volkenrechtelijk mandaat. Maakt dat ze minder valide?’ vroeg de leider van de militair-democratische republiek zich af.

De generaal deed zijn uitlatingen tijdens een drie minuten durende persconferentie over democratische controle, die hij onverwachts inlaste nadat hij in vijf uur zijn onderbouwing van agressieve militaire interventie had uiteengezet. Een Nederlandse journalist bracht commissievoorzitter Davids en diens Irak-rapport naar voren. ‘Voorzitter Davids had in Managuay moeten wonen, dan had hij geweten welke weg hij moest bewandelen,’ antwoordde Jamón. Die uitspraak moet worden opgevat als een knipoog naar de Avenue van de Voorzitters in Mataquintos, die van het presidentiële paleis naar de grootste begraafplaats van de hoofdstad leidt.

Managuay was overigens niet betrokken bij de inval in Irak. De Verenigde Staten hebben het land niet benaderd, omdat een modernisering van het Managuayaanse leger een bedrag zou hebben gevergd van 250% van de begrote kosten voor de inval. ‘Met dat geld hadden we de hele provincie Basra kunnen afbreken om haar in Arizona weer op te bouwen. In goud,’ verklaarde voormalig vice-president Dick Cheney destijds. Het is de politicus niet kwalijk genomen: hij bezit een vakantiewoning aan de Managuayaanse rivièra.

Oscar Colin Firth toch niet gestolen

Colin Firth bij de uitreiking van de Oscars, zondagavond in Los Angeles

LOS ANGELES – De Oscar die de Britse acteur Colin Firth zondag won voor zijn rol in de film The King’s Speech is toch niet ontvreemd.

Eerder vanochtend ging het verhaal dat een straatbende uit Los Angeles, in opdracht van de overheid van Managuay, Firth zou hebben overvallen met als doel de Oscar te laten omsmelten voor de Managuayaanse wapenindustrie. Dit blijkt echter een fabeltje. Firth is niet overvallen door een straatbende, maar door diplomaten uit Managuay. Toen zij echter ontdekten dat de Oscar niet van aluminium was gemaakt, zoals veruit de meeste wapens in hun land, lieten zij de acteur liggen.

De militaire leider van Managuay, generaal Jamón, heeft zich eerder laatdunkend uitgelaten over The King’s Speech omdat die de monarchie zou verheerlijken – volgens Jamón ‘een corrupte staatsvorm’. Opmerkelijke woorden uit de mond van een man die al jaren met ijzeren vuist regeert en twee weken terug nog een opstand neersloeg door een combinatie van bruut geweld en een verruiming van het landelijke happy hour.

Vakantieboekspel: de zevende winnaar!

De explosie die Sergio ‘De Neushoornleguaan’ Susa graag had gezien

Wij roepen niemand minder dan… Joost Matthijssen uit tot winnaar van ons Vakantieboekspel! De zevende editie trok een recordaantal deelnemers (dank, Volkskrant-lezers!), maar helaas kunnen we niet iedereen tevreden stellen. Wel zeggen we: ga zo door, en doe begin volgende maand gewoon weer mee.

Dit was de vraag:
Welke maoïstische dictator leidde Managuay in 1961? Het enige juiste antwoord was natuurlijk: Sergio ‘De Neushoornleguaan’ Susa. ‘Dat weet elke burro,’ voegde Joost daar terecht aan toe.

Joost krijgt een gratis exemplaar van het prachtige Grote Managuay-Vakantie-Doeboek – pas ergens mei volgend jaar, maar dat mag de pret niet drukken – en ontvangt in de tussentijd een aardigheidje. En weet u wat: alle andere deelnemers krijgen óók zo’n aardigheidje. Omdat het bijna Sinterklaas is.

De volgende prijsvraag komt begin december. Doe mee, en zeg het voort!

Nieuw plan beveiliging Kunsthal Rotterdam

De Kunsthal in Rotterdam, daags na de roof van afgelopen maandag

ROTTERDAM – De Kunsthal in Rotterdam bekijkt een nieuw plan voor de beveiliging van het museum. Het plan is afkomstig van een militair museum in Managuay.

Dit Legermuseum, officieel Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa (Glorieus Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland) geheten, beschikt over een beveiliging volgens de uienschilmethode. Emily Ansenk, directrice van de Kunsthal: ‘Dat betekent dat er verschillende “schillen” van verdediging zijn, als het ware. En dat er tranen bij komen kijken, maar dat is vanwege de peppersprayinstallatie.’

Het Legermuseum, een paradepaardje van de militaire junta, heeft als eerste verdedigingslinie een gracht met kokende olie. De tweede linie bestaat uit een deurbel. Dan bevindt zich in de aankomsthal een halve cirkel pepperspraykanonnen en de vierde linie is een, bij elk kunstwerk klaarliggende, gietijzeren berenklem die bezoekers die dichter dan een halve meter naderen, een been afzet. Ansenk: ‘En dan schijn je nog een aparte vleugel in het museum te hebben waar de lama’s van de Manguayaanse cavalerie wonen, en daar loopt altijd wel een dronken korporaal rond.’

Ansenk zegt het plan te bestuderen, maar geeft toe dat het voor Nederlandse begrippen ‘nogal assertief’ is. ‘En dat moet je willen.’

COLUMN: Amigos de la prensa

Ernesto P. Borracho

De Toepcommissie van het parlement van Managuay leed gisteren een gevoelige nederlaag. De commissie kreeg geen meerderheid in de Vereniging van Toepers, en daardoor wordt het moeilijker voor haar om bepaalde maatregelen door te voeren. Een van die maatregelen is een strengere toelatingseis voor nieuwe spelers (die o.a. het spreken van negen talen voorschrijft, wat niemand in Managuay kan) in het parlementaire toeptoernooi.

De beroemde poëet Ernesto P. Borracho was bereid om speciaal voor Managuay.info hier een gedicht over te schrijven.

Gefnuikt

Toepcommissie
In frustratie
Eerst die plannen
Nu stagnatie

Wonden likken
Compromissie
Ach die arme
Toepcommissie

Ernesto P. Borracho

1700: Cristina Truita Merluza


Cristina Truita Merluza (1677-1734) is misschien wel de minst omstreden figuur uit de Managuayaanse geschiedenis. Als dochter van een koopman uit Cádiz maakte zij in 1685 de oversteek naar Zuid-Amerika, waar haar vader een tabaksplantage begon. Cristina trok zich het lot van de arme slaven aan. Ze stichtte in 1700 een hospitaal, bekwaamde zich in wondverzorging, tandheelkunde en verloskunde en werd immens populair onder de inheemse bevolking van de toenmalige Spaanse kolonie. Totdat haar vader uit jaloezie haar schedel brak met een kokosnoot, onder het uitroepen van: ‘En waar ben je nou, met je wondverzorging?’

De Managuayanen hebben Cristina tot op de dag van vandaag in hun hart gedragen en koesterden haar geboortehuis, een eenvoudige plaggenhut die beetje bij beetje is uitgebouwd tot een schitterende villa in barokstijl. In 2003 echter sloopte de stad San Pedro het gebouw om er een modern wooncomplex neer te zetten (foto, complex nog steeds in aanbouw).

Managuay voor ONDERNEMERS

U bent een ondernemer. En u heeft genoeg van Nederland. Nederland, waar elke vierkante meter grond zijn eigen bestemmingsplan heeft en je voor elke handeling een vergunningsaanvraag moet indienen – in vijfvoud. Kom naar Managuay! In dit zonnige Zuid-Amerikaanse land valt nog genoeg op te bouwen, van een financiële sector tot een schoonmaakbedrijf (zie foto). Bovendien zijn alle productiemiddelen spotgoedkoop, of het nu om elektriciteit, water of slaven gaat. Zelfs vuilnis ophalen is winstgevend – het hele land bestaat eruit.

Eerbetoon aan Videla: dissidenten uit vliegtuig

De Río de la Plata, gezien vanuit de lucht

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay voert extra dodenvluchten uit vanwege het overlijden van Jorge Videla, ex-dictator van Argentinië. De ‘saluutworpen’ zijn bedoeld als eerbetoon.

De Argentijnse dictatuur (1976–1983) staat erom bekend dat ze verschillende malen politieke tegenstanders gedrogeerd uit een vliegtuig in de Río de la Plata heeft geworpen. Buurland Managuay, tegenwoordig de laatste dictatuur van Zuid-Amerika, heeft die traditie overgenomen. Generaal Hérculo Pinto de Caña, minister van Foltering en Milieu: ‘Voordat Videla kwam, gebruikten we in Managuay duikplanken en een zwembad. Nu weten we dat het met vliegtuigen en de Atlantische Oceaan gewoon beter werkt. Een groot staatsman is heengegaan. ‘

Aangezien de Managuayaanse overheid geen toestemming heeft gekregen om door het luchtruim van Argentinië te vliegen, gooit het haar dissidenten in de Zuidelijke Woestijn, pal aan de Argentijnse grens. Het is de bedoeling dat de ‘saluutworpen’ doorgaan tot aan Videla’s begrafenis. Pinto de Caña: ‘Het is nog niet bekend wanneer die zal zijn, maar maakt u zich geen zorgen: wij hebben dissidenten genoeg.’

Videla overleed afgelopen vrijdag, op de dag dat de Managuayaanse junta in Nederland een eigen propagandaboek ten doop hield: Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. Pinto de Caña spreekt van ‘een duistere wolk op een feestelijke dag’, maar ziet ook lichtpunten. ‘Als dat aandacht voor het boek genereert, levert het ons weer een paar extra knaken op, ja toch.’

Afgekeurd doelpunt doet nog steeds pijn

Onenigheid in de nationale ploeg van Managuay, 1976
JOHANNESBURG – De dubieuze WK-doelpunten van gisteren rijten bij de Managuayaanse afvaardiging in Zuid-Afrika, voornamelijk bestaande uit het nationale elftal en een handvol prostituees, een oude wond open.
De afgekeurde treffer van Lampard (Duitsland–Engeland, 4-1) en de buitenspelgoal van Tevez (Argentinië–Mexico, 3-1) doen onherroepelijk terugdenken aan de zogenaamde Canard van Cochabamba, 1976. In die Boliviaanse stad speelde het voetbalelftal van Managuay destijds de kwartfinale van de Condorcup tegen Bolivia. De Condorcup was in de jaren 70 een toernooi tussen Zuid-Amerikaanse dictaturen onderling en was vernoemd naar Operatie Condor, de praktijk waarbij de militaire junta van Argentinië duizenden kritische burgers in de Rio de la Plata wierp.
Tijdens de bewuste kwartfinale scoorden de Bolivianen al na acht minuten 1-0 uit een vrije trap. Volgens de Managuayanen echter werd die te snel genomen. Bij wijze van revanche dwong de Managuayaanse aanvaller Pedro ‘Botbreuk’ Lázaro een kwartier later de keeper van Bolivia om een gestopte bal alsnog over de doellijn te rollen, onder bedreiging van een machete. Toen de scheidsrechter ingreep, ontstond er chaos. Managuay zou het duel uiteindelijk verliezen met 17-1, mede omdat alle spelers gewapend naar de bestuurskamer van de toernooiorganisatie togen, met uitzondering van de doelman.
Overigens zit op dit moment de complete selectie van Managuay in Bloemfontein in de gevangenis vanwege openbare dronkenschap en seksuele intimidatie van twee Bavariameisjes.