 |
| Vrouwboksen in Chaco, provincie Andes, Managuay. |
Tv-serie: Het kleine huis in de Andes (1981–1990)
 |
| Een klein huis in de Managuayaanse Andes |
Het kleine huis in de Andes was een populaire Managuayaanse televisieserie die tussen 1981 en 1990 werd uitgezonden door tv-zender Managuay Uno. De serie draait om Carlos en Carolina Inglés en hun zeven kinderen, die in een klein dorpje wonen. Inderdaad: de overeenkomsten met de Amerikaanse hitserie Little house on the prairie (1974–1983) zijn opvallend.
Critici hebben de bedenker van de serie, producent en Bolivianenimitator Mario Vázquez, dan ook vaak verweten dat Het kleine huis niet meer is dan een slechte kopie. Zo komt er geen enkele lama voor in de serie, terwijl die in de Managuayaanse Andes onvermijdelijk is als transportmiddel, vleesleverancier en lustobject. Ook leken hele scènes direct afkomstig uit de Amerikaanse serie. Vázquez pareerde dat laatste punt van kritiek met de opmerking dat hij ‘toch godverdomme zelf wel mag uitmaken of ik naar New York ga en daar met een lopende videocamera in de hand tv ga kijken?!’
Een ‘klein huis in de Andes’ is tevens straattaal voor een halsketting gedragen door een vrouw met grote borsten.
Recensie: Benny Suarez, panfluit performance art
 |
| Benny Suarez |
Wie: Benny Suarez
Wat: Panfluit performance art
Waar: Partycentrum Os Hukske, Boxmeer
En wat vonden we ervan: Even dachten we dat Benny Suarez, een al jaren terecht in de marge van het schnabbelcircuit verblijvende, Managuayaanse illegaal, een nieuwe weg was ingeslagen en zijn ware roeping had gevonden in de kunst. Maar nee, meneer verstopt weer blaasinstrumenten in lichaamsholtes en dat het liefst voor een zo groot mogelijk publiek. Omhoog die btw.
Seksfeesten Berlusconi stellen ambtenaren teleur
 |
| Silvio Berlusconi: honderdduizenden euro’s aan juwelen, leningen en cadeautjes |
ROME – Silvio Berlusconi heeft bevriende ambtenaren uit Managuay teleurgesteld door in 2010 honderdduizenden euro’s uit te geven aan zijn seksfeesten. ‘Veel te duur,’ aldus de gedesillusioneerde Managuayanen.
De ambtenaren maakten deel uit van een werkgroep die de beroemde bunga-bunga-feesten van de Italiaanse premier onderzoekt. Het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, zou zijn nieuwjaarsreceptie ook wel willen vervangen door een wekelijkse orgie van drank, drugs en blote tienermeisjes. Nu komt echter de aap uit de mouw: het is duur.
‘Hier hebben we in Managuay geen geld voor,’ zegt de voorzitter van de werkgroep, Sancho Panza (geen familie). ‘We hadden op een beter verdienmodel gehoopt.’ Toch ziet Panza mogelijkheden om het Italiaanse concept aan te passen aan de Managuayaanse werkelijkheid. ‘Meneer Berlusconi kan de meisjes geld bieden, generalissimo Jamón de dreiging van levenslange lijfstraffen.’
Cultuur: de maandag
 |
| Een boomkonijn (chinchilla) |
De maandag neemt van oudsher een belangrijke plaats in in de Managuayaanse cultuur. Hier enkele voorbeelden.
- Op maandag 23 januari 1505 liet voor het eerst een Spaanse ontdekkingsreiziger, Don Camilo del Ponte, zijn gezicht zien in een indianennederzetting in het huidige Managuay. Op dinsdag 24 januari 1505 bewerkten de indianen dat gezicht met 57 speren en spietsen Don Camilo’s hoofd op een mintgroene cactus.
- Jeremy Fuentes, de winnaar van The Voice of Managuay 2010, werd 21 jaar geleden geboren op een maandag. In de 163ste variant op het tv-talentenjachtformat moesten deelnemers het geluid van een inheems dier imiteren, en Jeremy pakte de jury in met een bronstig boomkonijn (‘Wenggg-skriii-OET!’ – foto).
- Op maandag rusten de Managuayanen uit van het overigens maar mondjesmaat gebrachte kerkbezoek op zondag, en bereiden zij zich voor op de siësta van dinsdag door middel van een ongeveer net zo lange siësta (van circa 9:00 uur tot 17:00 uur).
- Het woord voor maandag (‘lunes’) wordt door Managuayanen gewoonlijk verkeerd gespeld als ‘lunis’, ‘luns’ of ‘lunez’. Maar meestal schrijven zij het helemaal niet, omdat zij analfabeet zijn.
‘Rabobank moet trots zijn op dopingverleden’
 |
| Ook oud-Raborenner Thomas Dekker wil een bekentenis afleggen |
MATAQUINTOS – De Rabobank moet er trots op zijn dat ze zeventien jaar lang een wielerploeg heeft gesponsord die zich inliet met doping. ‘Een bank wil toch rendement?’
Dat zegt kolonel Miguel Román, hoofd Sponsoring bij het leger van Managuay, dat ook een wielerploeg onder zijn hoede heeft. ‘Wielrennen is net als bankieren,’ stelt Román. ‘Zo snel mogelijk een zo hoog mogelijk rendement halen, tegen zo laag mogelijke kosten, met zoveel mogelijk schade aan onschuldige mensen, verpakt in zo onbegrijpelijk mogelijke hypotheek- en verzekeringsvormen. Oké, dat laatste klopt niet meer met de vergelijking, maar je weet wat ik bedoel.’
Román kan niet begrijpen dat de Rabobank zich afwendt van oud-coureurs als Danny Nelissen en Marc Lotz, die afgelopen weekeinde toegaven verboden middelen te hebben gebruikt. Román: ‘Ik vind dit ontluisterend en schokkend. Straks vertel je me nog dat als homo’s uit de kast komen, ze hun baan bij de Rabobank wél mogen behouden.’
De wielerploeg van het Managuayaanse leger, Team Ejército, is behalve succesvol ook zeer winstgevend. ‘Wij zijn twee jaar geleden vol overtuiging en met een duidelijke missie in de wielersport gestapt,’ legt Román uit. ‘En die missie was: waar drugs in omloop zijn, wil het leger eraan verdienen.’ Teamarts Pablo Beréndez, ook wel ‘Pali Chemicali’ genoemd, is behalve gediplomeerd arts ook een veelgevraagd anabolencocktailshaker op feestjes. De Managuayaanse overheid is monopolist op het gebied van de handel in verdovende middelen, wat regelmatig tot klachten van drugsbaronnen leidt.
Managuay live: De poster
‘Nederlandse toeristen zijn dieven’
PICO DE LOS ANDES – Een skiverhuurder uit het Andesgebergte klaagt een groep Nederlandse toeristen aan bij het Internationale Hof van Justitie in Den Haag. De Nederlanders zouden zijn sneeuw hebben meegenomen.
Manuel Geloso Fría is furieus. In zijn skiverhuurbedrijf in het bergachtige westen van Managuay is geen klant te vinden. Geen wonder: alle pistes liggen er kaal bij. De reden? Geloso Fría heeft er zo zijn ideeën over. ‘Afgelopen februari kwamen ze, de Nederlanders. Er lag meer sneeuw dan in de afgelopen vijf jaar bij elkaar. Een week nadat ze gingen, was het weg.’ De middenstander weet dat in Nederland nu flinke pakken dons op de straten liggen. ‘En dat vind ik heel toevallig, ja.’ Volgens hem is het ‘een fluitje van een cent’ om sneeuw tien maanden lang te bewaren, ‘bijvoorbeeld in goede koeltassen’.
Het gebrek aan inkomsten heeft Geloso Fría doen besluiten om zich tot het Internationale Hof van Justitie in Den Haag te wenden. Dat het Hof zich alleen inlaat met geschillen tussen onafhankelijke staten onderling, deert hem niet. ‘Gezever. En wat dan nog? Ik ben óók in alle staten.’
Vanwege deze uiterst flauwe woordspeling stoppen wij nu met dit bericht.
Vakantieboekspel: Win een boek! (10)
 |
| Is ‘Ticket to the tropics’ het Managuayste nummer ooit? |
En wéér kunt u een exemplaar winnen van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek! U weet wel, dat werkje van ons dat op vrijdag 17 mei in Utrecht wordt gepresenteerd (kom ook!). Er zijn nog maar drie kansen om zo’n boek te winnen, dus doe uw best.
Het Vakantieboekspel van februari draait om de vraag: wat is het Managuayste lied? Ook u kent een hoop nummers die erg van toepassing zijn op Managuay en zijn inwoners, zoals:
- Easy lover (Phil Collins en Philip Bailey)
- Tequila sunrise (The Eagles)
- Mambo no. 5 (Lou Bega)
- Adieu, mein kleiner Gardeoffizier (Robert Stolz)
- Ticket to the tropics (Gerard Joling)
Mail uw suggestie naar info@managuay.info – van de beste inzendingen maken we een top 10 en de nummer 1 wint een gratis boek!
Steun uit Zuid-Amerika voor Bart De Wever
 |
| Bart De Wever na zijn verkiezingsoverwinning van zondag |
MATAQUINTOS – De Vlaams-nationalistische politicus Bart De Wever krijgt lof toegezwaaid vanuit Managuay. Volgens een minister van het Zuid-Amerikaanse land gaat er ‘niets boven de gezonde dreiging van een oorlog.’
Na zijn overwinning bij de gemeenteraadsverkiezingen van gisteren riep De Wever de Belgische premier Elio Di Rupo op om ‘samen een confederale hervorming voor te bereiden.’ Volgens generaal Bernardo Moto y Tomo, de Managuayaanse minister van Oorlog en Kinderdagverblijven, is dat een militair ultimatum. ‘De Wever wil iets: een onafhankelijk Vlaanderen. En hoe dwing je – uiteindelijk – je wil af? Precies, door bloed en verderf.’
Moto y Tomo vergelijkt de Vlaams-Waalse situatie met Managuay. ‘Wij waren ooit gelieerd aan de Zuidelijke Sandwich-eilanden – een knellende band met een intolerante, belastinggeld slurpende, vreemde cultuur. Totdat we zeiden: jongens, bedankt, maar nu hakken we jullie kop eraf.’ De Zuidelijke Sandwich-eilanden, een vrijwel onbewoonde archipel op ongeveer tweeduizend kilometer van de Argentijnse kust, ontkennen al jaren een staatkundige geschiedenis met Managuay te delen, aangezien zij sinds 1908 onder Britse soevereiniteit staan.
Overigens voegt Moto y Tomo eraan toe dat hij met figuren als De Wever in eigen land wel raad zou weten. ‘Wie Managuay uit elkaar wil scheuren, verdient de Managuayaanse stropdas: keel doorsnijden, tong er doorheen trekken en vastnieten aan de tepels.’