Berichten

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sopropo

Sopropo’s

Eten bij de familie Buzarquis. Moeder Emma zet een grote ketel op tafel, waarop vader Pepe en opa overeind komen uit hun stoel. ‘Soproposoep!’ juichen de kleine Juan en María. Pepe neemt kater Hugo op schoot en houdt hem een lepel met het groene goedje onder de neus. Hugo snuffelt, slobbert het naar binnen – en valt prompt op de grond. Morsdood. ‘Nog niet goed,’ bromt Pepe. Scheldend pakt Emma de ketel weer op. ‘Pinche sopa!’

De weerbarstige sopropo is een groente uit de komkommerfamilie. In Suriname wordt hij veel gegeten, maar ook in buurland Managuay is de tropische plant – die er uitziet als een pokdalige courgette – heus volksvoedsel. Sopropo’s zijn goedkoop en groeien overal. Bovendien: de onrijpe vrucht heeft een wrattige schil, het vlees smaakt bitter en het plantensap is bijtend giftig – de sopropo is, kortom, het Managuayaanse volk in zijn vegetale vorm.

Ondanks die volkseigen kwaliteiten hoopte de lokale sopropo-industrie heel even Europa te veroveren. In 2011, tijdens het gedoe met de EHEC-bacterie, durfden veel Duitsers geen komkommers meer te eten en de Managuayaanse Liga van Sopropotelers rook haar kans. ‘Straks zijn we exportproduct nummer één van Managuay,’ sprak Liga-voorzitter Amalfi. ‘Mosterdgas kan naar de tweede plek.’ Maar al snel bleken komkommers EHEC-vrij. En dat een sopropo vóór consumptie een paar uur in zout water moet worden geweekt om zijn dodelijke bestanddeel momordicine kwijt te raken, hielp ook al niet mee in de pr-campagne.

Na twee uur doorkoken staat de soep weer op tafel. ‘Goed spul,’ zegt Pepe smakkend. Maar opeens valt de lepel uit zijn hand. Pepe stormt de achtertuin in. Liggend in het gras geeft hij over. Naschokkend, met een lijkbleek gezicht, veegt hij zijn mond af aan een handvol grassprieten. Dan, met een schaterlach: ‘Man, wat houd ik toch van groente!’
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Paus

De kerk in Mataquintos waar kardinaal Caramel de zondagsmis leidt

Rondom de tafel werpen twintig paar ogen een gespannen blik op kardinaal Angelino Armando Caramel. Deze tuurt, zweet, geeft een tikje tegen zijn baret, en draait dan met een machtige zwaai zijn rechterarm. Gelach, applaus. ‘Sí!’ Caramel balt zijn vuist van plezier: wéér gooit het hoofd van de rooms-katholieke kerk van Managuay elf bij de eerste worp, waarmee hij zijn inzet verdubbelt. Een medewerker van het illegale casino fluistert: ‘Craps is zijn favoriete dobbelspel. Hij komt hier direct na de zondagsmis.’

Voor het eerst heeft de wereld een paus uit Zuid-Amerika, maar het is de Argentijn Bergoglio geworden, oftewel Franciscus I. Wie zei dat kardinaal Caramel hoge ogen gooide, had het eerder over zijn gokverslaving: de Managuayaan was nooit een kanshebber en mocht zelfs niet naar het conclaaf komen. Voor Rome is Managuay een schandvlek die, zelfs na eeuwenlang boenen, maar niet van de toga gepoetst raakt. Het beleid: zo chic mogelijk negeren.

Maar dat is lastig. Van oudsher rijgt de Managuayaanse geestelijkheid de schandalen aaneen. Caramels voorganger, kardinaal Esposo, kreeg constant het verwijt dat hij zou baden in buitensporige weelde. Dat maakte hem zo woedend, dat hij geregeld zijn midweek shoppen in Madrid afzegde om het tegen te spreken. Beschuldigingen van seksueel misbruik pareerde Esposo evenmin handig. Lang bleef hij ontkennen dat zijn ondergeschikten homoseksuele affaires hadden met jonge jongens, want ‘onze priesters zijn échte mannen.’ Geen wonder dat de vorige paus hem ontsloeg. Diens keuze voor Caramel bleek echter ook geen gelukkige. Zijn bijnaam: ‘de hete tabberd’.

Kardinaal Caramel is klaar met spelen. Uitpuffend neemt hij plaats aan de bar en bestelt een verfrissing. ‘Whisky doble, on the rocks.’ Hij buigt zijn hoofd voor het gebed, alle omstanders bidden mee. Als we weer opkijken, kijken we in het grijnzende gezicht van Caramel. Hij heeft zijn borrel al op.

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Geplaatst op

Kaartjes voor Pinkpop à 50 euro!

Bruce ‘The Boss’ Springsteen, een artiest die je niet mag missen

LANDGRAAF – Ondanks de grote belangstelling voor het optreden van Bruce Springsteen op Pinkpop vandaag zijn er nog steeds kaartjes beschikbaar tegen een redelijke prijs. Dat blijkt uit een rondvraag van deze site, die hiermee absoluut geen commerciële bedoelingen heeft.

Zo biedt Manolo González uit Maastricht twee kaarten aan voor slechts 50 euro per stuk. Dat is maar liefst 35 euro goedkoper dan de officiële verkoopkanalen! Hij heeft ze toch wel zelf gekocht? ‘Jazeker,’ antwoordt Manolo over de telefoon. ‘Ik ben niet iemand die, als hij twee meisjes in de trein over hun kaartjes hoort praten, ook uitstapt op Utrecht Centraal en ze achtervolgt en in een donker hoekje drijft en dan onder bedreiging hun kaartjes afpakt, of zo.’

Ook Vicky Sambucco uit Bellingwolde heeft twee toegangsbewijzen voor The Boss te verkopen. Ze vraagt 125 euro per stuk, maar daarmee zijn de kaarten nog steeds zo’n 40 euro goedkoper dan op bepaalde illegale sites die zich inlaten met praktijken waar wij ons, als Persbureau Managuay, verre van houden. Waarom zo lekker scherp aan de prijs? Vicky: ‘Kijk maar naar buiten. Met Pinkpop hoor je zeiknat te worden onder een opengescheurde vuilniszak. Met dit zonnige weer hoeft het voor mij gewoon niet. Echt waar.’

Lezers die geïnteresseerd zijn in de persoonlijke motieven van Manolo en Vicky brengen wij graag in contact met hen. Stuur gewoon een mailtje naar info@managuay.info o.v.v. THE BOSS ONDER DE TOONBANK. Let op: het gaat hier dus om een vriendendienst zonder winstoogmerk!
Het kan zijn dat we je om een kleine vergoeding vragen, maar dat is alleen omdat we op dit moment online in goud handelen en elke minuut die we aan jou besteden, is vanuit dat oogpunt gewoon echt zonde.
REAGEER NU!

Geplaatst op

Toerisme: Het Gecamoufleerde Huis

Het Gecamoufleerde Huis

Het Gecamoufleerde Huis is de ambtswoning van het staatshoofd van Managuay en staat in Mataquintos. Toen hij in 2006 via een staatsgreep aan de macht kwam, liet generaal Jamón het pand overschilderen in groen en beige. De soldaten van de bewaking, eveneens in camouflagekledij, zijn daardoor helaas niet goed te zien. Zij zien u echter wel, en als u langer dan vijf seconden stilstaat, kunt u een waarschuwingsschot in de knie verwachten.

Voor 2006, ten tijde van de linkse rebellenregering, was het gebouw rood van kleur en heette het het Rode Huis.
‘Het bruine huis’ is een Managuayaanse benaming voor de wc.

Geplaatst op

Joran van der Sloot verdacht van moord


MATAQUINTOS – Joran van der Sloot wordt verdacht van een groot aantal moorden in en rond de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos. Critici vermoeden echter gemene opzet van de militaire junta.

‘Die coño moet worden gestopt,’ aldus een woordvoerder van de federale politie. Van der Sloot, nog steeds verdachte in de zaak-Natalie Holloway, zou tussen 1992 en 1994 verantwoordelijk zijn voor minstens zeventien bloedbaden en een even groot aantal massagraven in en rond de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos. In 1992 was Van der Sloot vijf jaar. De woordvoerder noemt dit echter ‘een detail’. ‘Wie als kleuter zoiets gruwelijks begaat, wordt nooit meer normaal, zoals we nu zien in Peru.’ Gisteren werd bekend dat Van der Sloot ook verdachte is in een moordzaak rond een 21-jarige vrouw uit de Peruaanse hoofdstad Lima.

Critici vermoeden dat de militaire junta van Managuay misdaden uit het verleden op het bord van Van der Sloot probeert te schuiven. In 2006 weet de regering-Jamón de executie van de volledige Managuayaanse Kappersbond aan latinzanger Ricky Martin.

Geplaatst op

Het weer: weer zonnig


MATAQUINTOS – De winter in Managuay verloopt voorspoedig: weer is het warmer dan de zomer. Of op zijn minst even warm. Of eigenlijk maakt het niet zoveel uit.

Volgens het Militair Meteorologisch Instituut (MMI), dat om veiligheidsredenen geen precieze cijfers verstrekt, wordt het vandaag ‘een bepaalde temperatuur, maar in elk geval warmer dan 40 graden’. In de loop van de week zal het kwik dalen naar 40 graden of meer. Daarna is er een stijgende lijn te zien, die stabiel wordt vanaf zo’n 10 graden boven de 30. De afgelopen week daarentegen zat de 4 en de 0 in de temperatuur, en wel in precies die volgorde.
Afgelopen zomer was met een gemiddelde temperatuur van 40 Celsius een van de warmste van deze eeuw – maar dat is elk jaar zo.
Geplaatst op

Geteisterd Japan krijgt hulp: een kaartje

Ravage in Japan

TOKIO – Nederland stuurt speurhonden naar Japan, het Internationaal Atoomagentschap nucleair deskundigen, de VS twee vliegdekschepen. En wat stuurt Managuay? Een kaartje.

Een ansichtkaart, dat is de bijdrage die de militair-democratische republiek van Managuay levert in het bestrijden van wat in Japan wel de ergste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog wordt genoemd. ‘Saludos de Managuay’ staat op de voorkant – groeten uit Managuay. Achterop: ‘Hopelijk zijn jullie snel weer de oude. De groeten uit een land zonder kustlijn.’ Was getekend: de Managuayaanse minister van Buitenlandse Zaken.

Hoewel een dergelijk gebaar normaliter als belediging wordt opgevat, halen in dit geval de betrokken diplomaten hun schouders op. Een Japanse topambtenaar, die anoniem wil blijven, vraagt zich af: ‘Wat moet Managuay anders sturen? Hun hoeren zitten hier al.’ Ook de Managuayaanse consul in Tokio ziet het nut niet in van een wat groter hulppakket. ‘Die Jappen hebben er een vreselijke puinzooi van gemaakt. Dus het minste wat we kunnen doen, is een kaartje sturen.’

Geplaatst op

Staatshoofd Managuay vermomd als bossanova-artiest door Brazilië

Antônio Carlos Jobim (1927–1994)

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, is onderweg naar Rio de Janeiro. Om niet in handen te vallen van de Braziliaanse politie, doet hij dat vermomd als bossanovamuzikant.

Voor de vermomming is inspiratie gezocht bij Antônio Carlos Jobim, de inmiddels overleden ster van de bossanova, een genre waaraan generaal Jamón eerder verklaarde ‘een tyfushekel’ te hebben. Hij ziet zich echter genoodzaakt tot de stap, aangezien de militair-democratische republiek Managuay officieel in staat van oorlog verkeert met Brazilië.

Generaal Popo de Mierda, die deel uitmaakt van de Managuayaanse delegatie: ‘Brazilië is sinds 1985 geen dictatuur meer. Iedereen heeft nu gelijke rechten. Prima, dat moeten ze zelf weten. Maar als je ooit hebt geprobeerd om Brazilië te veroveren door middel van een massale slachtpartij, heb je opeens géén rechten meer. Een beetje krom, als je het mij vraagt.’

Jamón is onderweg naar West-Afrika, waar Managuay afgelopen november bezittingen heeft verworven die worden gezien als overzeese gebiedsdelen. Het gaat onder meer om een putdeksel, een voetbalveld en een rotonde. De militaire junta van Managuay heeft nog geen onderhandelingen gevoerd met de betrokken regeringen van Marokko, Senegal en Gambia, maar voorziet op dat gebied geen problemen. ‘We nemen wat spiegels en kralen mee,’ aldus Popo de Mierda, ‘dat heeft daar in het verleden ook goed gewerkt.’

Op dat moment wordt het Managuayaanse reisgezelschap opgeschrikt door een voorbijrijdende auto van de Braziliaanse politie, en barst uit in een net iets te schril uitgevoerde versie van ‘The girl from Ipanema’.

Geplaatst op

Managuay studeert op boerkaverbod

Koks van het parlementsrestaurant bereiden de lunch voor

MATAQUINTOS – Nu de Franse senaat heeft ingestemd met een boerkaverbod, studeert ook het parlement van Managuay op een dergelijke maatregel.

Alhoewel, studeren is een groot woord, blijkt uit commentaren van enkele volksvertegenwoordigers, die we spraken tijdens de parlementslunch. ‘Studeren, studeren – dat doe ik al jaren niet meer,’ lacht Manolo Funicular (Liberalen), die ondanks een mislukt basisschool-herexamen al twaalf jaar in het parlement zit.

‘Ik studeer heel graag,’ zegt Juan del Monte (Christelijke Partij) na een grote slok maïsbier. ‘Vooral op de menukaart in de parlementsrestaurant.’ Zijn partijgenoot Karl-Heinz Corisónico houdt een gebraden lamakop omhoog. ‘Als we iemand met een boek zien, kan hij er zo een verwachten – in zijn hol, ja.’

Generaal Jamón geeft binnen twee weken uitsluitsel over het boerkaverbod.

Geplaatst op

Lamabord (4)

Je reis door Managuay is nog lang niet voorbij. Speel Lamabord!

32
Een lama fluimt gaten in je poncho. Terug naar Start.

36
Je vraagt de weg aan een oude baas die in zijn schommelstoel op de veranda zit. Hij wijst je expres de verkeerde kant op, maar jij kent je pappenheimers. Twee stappen vooruit.

41
Een partij illegale kopieën van Enrique Iglesias-cassettes levert een hoop geld op. Nog een keer gooien.

42 – De jungle
De maoïstische rebellen nemen je in gijzeling tot er losgeld betaald is. Alsof je familie geld heeft. Zet drie stappen terug.