U bent een ondernemer. En u heeft genoeg van Nederland. Nederland, waar elke vierkante meter grond zijn eigen bestemmingsplan heeft en je voor elke handeling een vergunningsaanvraag moet indienen – in vijfvoud. Kom naar Managuay! In dit zonnige Zuid-Amerikaanse land valt nog genoeg op te bouwen, van een financiële sector tot een schoonmaakbedrijf (zie foto). Bovendien zijn alle productiemiddelen spotgoedkoop, of het nu om elektriciteit, water of slaven gaat. Zelfs vuilnis ophalen is winstgevend – het hele land bestaat eruit.
Vakantieboekspel: de twaalfde winnaar! (slot)
 |
| De Engelstalige filmposter van No habrá más penas ni olvido |
Aan alle mooie dingen komt een eind, en dat geldt ook voor het grote Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek-vakantieboekspel. Na een jaar ouderwetse online gezelligheid kwamen we in editie 12 tot de vraag: wat is de Managuayste film?
Ziehier: de Managuayste-film-top-10!
10. De verzamelde toespraken van Fidel Castro in 74.906 uur (1961, F. Castro)
9. Amores perros (2000, Alejandro González Iñárritu)
8. El laberinto del fauno (2006, Guillermo del Toro)
7. La muerte de un burócrata (1966, Tomás Gutiérrez Alea)
6. Kiss of the Spider Woman (1985, Hector Babenco)
5. Sexo con amor (2003, Boris Quercia)
4. Brazil (1985, Terry Gilliam), ingezonden door Alexander Beffers
3. Holland Doc: Paranoia Paraguay (2009, Rob Muntz), ingezonden door Martino van Amerongen
2. The Emperor’s New Groove (2000, Marc Dindal), ingezonden door Herman Roovers
En de winnaar is…
1. Funny Dirty Little War (1983, Héctor Olivera)!
De gelukkige is Eelco Ligtvoet, vinder van dit werkje, dat ook wel bekend staat onder de titel No habrá más penas ni olvido. Een film, zoals de heer Ligtvoet schrijft, ‘weliswaar uit het land van vijand Argentinië, maar wel een die speelt in de periode dat er veel diplomatiek verkeer moet zijn geweest tussen de twee staten. En de plot moet Managuayanen wel bekend voorkomen.’ Dat denken wij ook.
Eelco Ligtvoet, mail ons uw adres, en wij sturen u een aardigheidje. En na 17 mei een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek!
N.B. Wij nodigen hierbij alle winnaars van het Vakantieboekspel uit om op de boekpresentatie van 17 mei a.s. hun exemplaar persoonlijk in ontvangst te komen nemen!
Toepen in het parlement: rechtse coalitie
Wachtende volksvertegenwoordigers bij de parlementaire toiletten
MATAQUINTOS – De leiders van de Liberale Partij en de Christelijke Unie gaan toch toepen met de ultrarechtse Paco Tornado (PPP).
Tornado had zijn collega’s al maanden geleden in zijn hoek van het parlement uitgenodigd, maar werd toen nog afgewezen door de Christelijke leider Máximo Verrandés. Gisteren veroverden Verrandés en de Liberale voorman Marco Ruteño echter plotseling twee stoelen rond Tornado, die hun onmiddellijk de flessen rum, tequila en piña colada op zijn tafel toeschoof.
De komende tijd zullen de drie onderhandelen over de te volgen spelregels. De Liberalen en Christenen willen in de hoek van Tornado blijven zitten, op voorwaarde dat de PPP-partijleden hun plaatsen bezet houden als zij even naar het toilet zijn. De stoelen in deze hoek van het parlement zijn zeer gewild, vanwege hun nabijheid tot de bar, de wc’s en de straatprostituees buiten op de stoep.
De leider van de Socialistische Partij, Schweinsteiger, noemt de inname van de stoelen ‘oneerlijk’, omdat Ruteño en Verrandés niet netjes om het spreekgestoelte zijn gewandeld, maar over de tussenliggende parlementariërs liepen. Schweinsteiger dacht vorige week nog dat de zetels rondom Tornado niet te veroveren waren en spoorde zijn twee collega’s aan met een luid ‘Ga dan! Ga dan, coños!’
‘Winter in Nederland is definitief voorbij’
 |
| Hoek van Holland, gisteren |
AMSTERDAM – Met verwachte temperaturen tussen 32 en zelfs 38 graden is de winter in Nederland vandaag definitief voorbij.
Dat stelt de belangenvereniging voor Managuayaanse vrouwen in Nederland, Sexy Señorita. ‘Toen het gisteren 30 graden werd, dacht ik: nu kan die verwarming wel een tandje lager,’ aldus een opgeluchte voorzitter Vicky Núñez. In het Zuid-Amerikaanse Managuay zijn temperaturen van veertig graden de standaard.
Het warme weer betekent voor de vrouwen in Nederland dat ze vanaf nu hun winterkleding thuis kunnen laten. ‘We hebben ons lang moeten behelpen met korte broeken en normale decolletés,’ zegt Núñez vanuit haar kantoor aan de Oudezijds Achterburgwal in Amsterdam. ‘Maar vandaag kunnen de meiden eindelijk weer in hun ondergoed de straat op.’
Bonus Sjoerd van Keulen van SNS Reaal: de het-kan-nog-erger-top-3
 |
| Sjoerd van Keulen |
Sjoerd van Keulen vond dat SNS Reaal de wereld moest veroveren en kocht daarom een verrot investeringsbedrijf op. SNS Reaal is nu failliet, maar Van Keulen verdiende 3 miljoen en vertrok in 2009 met een bonus van ruim 1 miljoen. Erg? In Managuay vinden ze van niet, Daar kan het nog erger.
3.
Ziekenhuisdirecteur Roque de los Rocos uit San Luís kocht in 2008 een peperduur ‘anti-virusapparaat’ via internet. Het bleek echter te gaan om een team van 93 softwarespecialisten, die na vaststelling van het misverstand weigerden het ziekenhuis te verlaten tot hun achtjaarcontract was uitgediend of de totale salarissom tot op de laatste peso was uitbetaald. Toen De los Rocos in 2011 met pensioen ging, waren de financiën zo uitgeput dat een medewerker grapte dat de directeur ‘zelf maar iets moest uitzoeken’. De los Rocos nam 10 ziekenhuisbedden mee, 24 defibrillators en 1 po.
2.
Verkeersagent Toni Charanga had in de jaren 1992-1997 maar één taak: op een stoel zitten langs de Avenida 11 de abril in Mataquintos en turven hoeveel auto’s er langsreden. Charanga leverde tweemaal een rapport in en heeft de resterende jaren aantoonbaar zitten toepen in burritobar ‘El Rincón’. Sinds 2000 heerst op de Avenida een permanente verkeersinfarct. Charanga nam dit jaar ontslag en kreeg een Land Rover cadeau. Hij werkt nu voor de Managuayaanse Spoorwegen.
1.
Generaal Fernando Dengue, minister van Volkshuisvesting van 1978–1979, beloofde bij zijn aantreden om honderdduizend miljoen miljard sociale huurwoningen te bouwen in de provincie Mataquintos. Een jaar later stond de teller op vijf. Dengue ging met pensioen en kreeg een uitzwaaipremie mee waarvan hij een villa voor zijn familie bouwde, met dertig kamers.
Cultuur: Isla Romántica
Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Gezondheidszorg
Correspondent Jens Mikkelsen maakte al reportages voor video, en nu is radio aan de beurt: een verslag vanuit het Buena Esperanza-ziekenhuis in Mataquintos, Managuay. Met de VVD-commotie over de inkomensafhankelijke zorgpremie in het achterhoofd loopt Jens mee met dokter Nelson Maldonado en praat met hem over het Managuayaanse zorgstelsel. Dat blijkt niet inkomens-, maar statusafhankelijk te zijn.
Kom er maar in, Jens!
Zie ook:
Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Lentekriebels (video)
Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Recycling (video)
Couleur locale: de keet van Filiberto
Filiberto Cortés was een alternatieve kunstenaar uit Mataquintos die met zijn vrouw en drie kinderen in een commune woonde. Op een dag besloot hij om de vervallen, houten keet van de commune op te frissen door hem met een bont palet aan kleuren te beschilderen. Wekenlang moedigden buurtgenoten hem aan. Zij volgden Filiberto’s vorderingen op de voet. Ter ere van de voltooiing van de kleurige keet organiseerden zij een buurtfeest en hingen een spandoek op met de tekst: ‘Wat een mooie kleuren!’
Op dit moment heeft de militaire oproerpolitie bezit genomen van de keet. De keet is weer donkerbruin. Filiberto is gearresteerd vanwege vermeende homoseksualiteit.
Natuur: de moerassen van Canádos
De moerassen van Canádos, gelegen in het tropische noorden van Managuay, maken deel uit van een uniek ecosysteem. Het staat bekend om zijn uitgebreide flora en fauna. Zo is Canádos het thuis van maar liefst 3000 plantensoorten, 250 vogelsoorten, 350 vissoorten, 100 soorten zoogdieren, 60 soorten reptielen én van circa 300.000 lijken: allemaal Managuayanen die gedurende de jaren van dictatuur – hetzij militaire, hetzij maoïstische – in de moerassen zijn afgezonken.
Pesten in Managuay heet plagen
Bewoners verdienen een zakcentje voor directeur Mentchikoff
In Nederland neemt het pesten in verzorgingstehuizen toe. Hoe zit dat in Managuay? Een reportage.
Door Jens Mikkelsen
Hoewel de meeste ouderen in Managuay bij familie vegeteren en niet in een verzorgingstehuis, staat aan de rand van Mataquintos een charmant seniorenverblijf: Casa Rojo de Tarde. We ontmoeten de directeur, kolonel Vladimiro Mentchikoff, in de hal van zijn majestueuze gebouw, staand met enkele bejaarden rond een bewoonster met een witte puntmuts op. ‘Gordeldier! Gordeldier!’ roept de directeur haar toe, maar hij is zo vriendelijk zijn ontspanningsspel te onderbreken om met ons een rondje te lopen.
‘Bij ons wordt niet gepest,’ verklaart Mentchikoff trots, terwijl we langs de eetzaal wandelen. ‘Onze bewoners zijn juist heel hartelijk voor elkaar. Ze helpen bijvoorbeeld degenen die niet zelfstandig kunnen eten.’ Hij wijst op een tweetal senioren, die in een hoek tomaten gooien naar een bejaarde man die op een stoel zit vastgebonden.
‘Of degenen die nog twijfelen over hun seksuele identiteit,’ vult de directeur aan, knikkend naar een passerende bewoonster in pyjama met op de rugzijde geschreven: ‘Ik ben een hermafrodiet.’
Dan wordt uw verslaggever aangeklampt door een verward uitziende bejaarde met een dikke streep tandpasta op zijn lippen. ‘Help me, help me! Het leven is hier ondraaglijk!’ ‘Ach, als het niet Brunoldi is, onze toneelspeler,’ lacht Mentchikoff hartelijk. Hij fluistert ons toe: ‘Die diva komt alleen maar op journalisten af.’ Er verschijnt een groep in zwart leren pyjama’s gestoken senioren, die zich over de verwarde man ontfermen. ‘Weet u,’ vervolgt de directeur op filosofische toon, ‘dat pesten – ik noem het liever plagen.’ Hij wijst naar de elektrische batons waarmee Brunoldi naar de zogenaamde separeersuite wordt begeleid. ‘Een beetje senior moet tegen een stootje kunnen.’
Met gemengde gevoelens, en een klein beetje trek, verlaten we Casa Rojo de Tarde.