Berichten

Geplaatst op

‘Egypte gaat de goede kant op’

Doden in de straten van Caïro na de rellen van woensdag

MATAQUINTOS – Het gaat de goede kant op met Egypte. Dat stelt generaal Arnoldo Pelotón, de minister van Buitenlandse Zaken van Managuay. ‘Genoeg gesomberd.’

De minister van de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur reageert daarmee op het bloedige neerslaan van demonstraties door het Egyptische leger van gisteren, die hij ‘onvermijdelijk’ noemt. Immers: demonstranten kunnen een militair behoorlijk zenuwachtig maken. ‘A: ze zijn met heel veel. B: ze hebben een andere mening dan jij,’ analyseert Pelotón. ‘In zo’n geval geeft het ultramoderne, met Amerikaanse dollars gefinancierde wapentuig in je handen je heus geen veilig gevoel.’

Dat de gewelddadigheden inmiddels tot een officieel dodental van 421 hebben geleid, is ‘een typisch gevalletje “waar gehakt wordt, vallen spaanders”,’ stelt Pelotón. Hij roept de wereldgemeenschap op om de hervormingen in Egypte een kans te geven. ‘Genoeg gesomberd nu. Het gaat om een hoger doel. Een militaire dictatuur is niet zomaar gevestigd.’

Geplaatst op

Managuay studeert op boerkaverbod

Koks van het parlementsrestaurant bereiden de lunch voor

MATAQUINTOS – Nu de Franse senaat heeft ingestemd met een boerkaverbod, studeert ook het parlement van Managuay op een dergelijke maatregel.

Alhoewel, studeren is een groot woord, blijkt uit commentaren van enkele volksvertegenwoordigers, die we spraken tijdens de parlementslunch. ‘Studeren, studeren – dat doe ik al jaren niet meer,’ lacht Manolo Funicular (Liberalen), die ondanks een mislukt basisschool-herexamen al twaalf jaar in het parlement zit.

‘Ik studeer heel graag,’ zegt Juan del Monte (Christelijke Partij) na een grote slok maïsbier. ‘Vooral op de menukaart in de parlementsrestaurant.’ Zijn partijgenoot Karl-Heinz Corisónico houdt een gebraden lamakop omhoog. ‘Als we iemand met een boek zien, kan hij er zo een verwachten – in zijn hol, ja.’

Generaal Jamón geeft binnen twee weken uitsluitsel over het boerkaverbod.

Geplaatst op

Raad van State partijdig? Het kan erger

Piet Hein Donner, nu nog minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

DEN HAAG – De PvdA dient vandaag een motie in om te voorkomen dat minister Donner naar de Raad van State vertrekt. Ook de militaire junta van Managuay worstelt wel eens met een neutrale adviescommissie. Of slaat er bovenop.

De bananendictatuur kent de Raad van de Staat, een van de oudste regeringsorganen ter wereld. De Raad werd in 1532 opgericht door de Spaanse gouverneur Matías Fernández de Velasco, maar is tussendoor zo vaak opgeheven door de zittende tiran dat de totale vergadertijd van de Raad na vierhonderd jaar niet meer bedraagt dan een week.

Toch geldt de Raad van de Staat in Managuay als een gerespecteerd instituut. Zelfs generaal Jamón zegt de Raad in alle vrijheid zijn werk te laten doen, ‘al geven wij natuurlijk wel onze mening.’ Zo haalde de Raad van de Staat in mei van dit jaar een streep door de vergunningen van een nieuwe kolencentrale in Puerto Petróleo, omdat deze niet klopten met de wet.
Nadat de voorzitter van de Raad per ongeluk werd aangereden op een druk kruispunt in Mataquintos en de dochter van een ander Raadslid opeens van huis wegbleef en na drie dagen met gescheurde kleuren onderaan een palmboom werd aangetroffen terwijl ze ‘Guantanamera’ neuriede, werd de wet aangepast en kon de bouw van de kolencentrale beginnen.

Geplaatst op

‘Bolivia verwijderen is economische onzin’

Een spoorbrug in Bolivia

MATAQUINTOS – De oproep van de extreem-rechtse politicus Paco Tornado om Bolivia uit Zuid-Amerika te zetten is ‘economische onzin’.

Dat zei de nieuwe president van De Managuayaansche Bank Felipe Krauthammer gisteren in een talkshow op het politieke tv-kanaal Corrupción 24. ‘Tornado is een valse profeet. Zuid-Amerika is een werelddeel waar alle economieën, financiële instellingen en markten zijn verbonden. Bolivia daaruit weghalen, zou heel veel kapot maken voor Bolivia, maar ook voor ons. Met name autowegen, bruggen en spoorlijnen.’

Tornado reageert op de beschuldiging dat hij een valse profeet zou zijn met: ‘Nietes.’

Geplaatst op

Gullits rivaal komt uit Managuay

Ruud Gullit (rechts) en de eigenaar van Terek Grozny, Ramzan Kadyrov

GRJAZNY – Niet ver van Ruud Gullits nieuwe voetbalclub Terek Grozny begon gisteren zijn collega uit Managuay bij de rivaliserende ploeg, Spartak Grjazny.

Pedro Lázaro, oud-international van de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur, is aangesteld door clubeigenaar en bendeleider Stepan Jolkipolkov. Deze haalde tijdens de persconferentie hard uit naar Gullit. ‘Gullit kan geen trainer zijn in Tsjetsjenië, want hij is bang voor de dood. Hij is geen echte man. Lázaro is trouwens ook geen echte man, want ik heb hem nog gecastreerd toen ik stage liep bij de geheime politie in Managuay, maar dat is een ander verhaal.’ Daarop vroeg Lázaro of hij even naar de wc mocht, maar dat mocht niet.

Spartak Grjazny (grjazny btekent ‘vies’ in het Russisch) is persoonlijk eigendom van Jolkipolkov, de enige krijgsheer die zich nog verzet tegen de macht van Gullits baas, de Tsjetsjeense president en moordenaar Ramzan Kadyrov. Volgens Jolkipolkov had hij liever Gullit gehad als trainer, maar die zag ervan af ‘omdat hij, als hij moest kiezen tussen twee bendeleiders, dan toch liever koos voor de bendeleider met de Toyota Prius en niet de Landrover. Heilig boontje.’

Geplaatst op

Muziek in een bananenrepubliek (2)

Elke maand doet correspondent Joris Mikkelsen – het kleine neefje van Jens – verslag van een muziekfestival in Managuay, de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek.

Festival: Festival del Mundo
Beoordeling: *****

Serge
Het gekreun van ‘Je t’aime… moi non plus’ galmt door de tent. Het is plakkerig heet en de slowende stelletjes kruipen nog dichter tegen elkaar. Op het podium, onder het rood-wit-blauw van de Franse vlag, steekt de legendarische Serge Gainsbourg een lange, donkerrode tong in de mond van Jane Birkin. ‘Wat heeft Serge Gainsbourg een grote snor,’ fluister ik tegen Jens. ‘Dat is Serge Gainsbourg niet,’ fluistert hij terug. ‘Dat is Conchita Sánchez, een actrice, en die is juist beroemd om haar snor.’

Welkom in Managuay, een vergeten uithoek van Zuid-Amerika waar niets is wat het lijkt, al was het maar omdat er geen geld is om het te betalen. Ik ben op het Festival del Mundo met mijn neef Jens, die hier als freelance correspondent werkt en die ik mag helpen met festivalverslagen voor VICE. Het Festival del Mundo biedt de Managuayanen een blik op de wereld, zo heet het, en dat is een goede zaak. Van Latijns-Amerikaanse gastvrijheid heb ik bij de ingangscontroles namelijk weinig gemerkt – waarschijnlijk omdat ze door militairen werden uitgevoerd. Het beeld van Jens, in buikligging op een tafel terwijl zo’n soldado hem met een wapenstok examineert, zal ik niet licht vergeten. ‘Een rectale controle is hier niks bijzonders,’ riep Jens nog, de moed erin houdend. ‘Maar rubberen wapenstokken in plaats van houten, dat is echt luxe.’ Hij stak zowaar zijn duim op.

Eenmaal op het terrein is er muziek, er is drank, mensen liggen chillend op de grond – wat dat betreft onderscheidt het Festival del Mundo zich niet van een doodgewone Managuayaanse straat. Maar die landenpaviljoens! Als eerste betreden we dat van Duitsland. Eén gigantisch Oktoberfest. Alleen: circa 1935. Alle mannen zijn blond en geüniformeerd. ‘Jens!’ sis ik aan de tap. ‘Het lijken goddomme wel nazi’s!’ Jens slaat snel een wijsvinger voor zijn mond. ‘Zeg dat woord niet.’ Hij schuift me een stenen kruik met bier toe. ‘Het zijn hun nakomelingen. Na de Tweede Wereldoorlog heeft Managuay tienduizenden foute Duitsers met open armen ontvangen. Dit is hun… cultuur.’ Opeens barsten de drie Oberscharführer naast ons uit in een brullend gelach. Ze slaan hun bierpullen tegen elkaar. ‘Ha-ha-ha-Hitler!’

Nepfransen, nepnazi’s: het mag duidelijk dat het Festival del Mundo meer over Managuay zegt dan over de rest van de wereld. De ‘Franse baguette’ in de snackbar? Een uitgerekte burrito. Engelbert Humperdinck in de Engelse tent? A guy named José met bejaardenschmink. Afijn, alles went. Met vlag en wimpel slaag ik voor mijn inburgeringscursus als we het terrein verlaten. De soldaat die Jens fouilleerde, kijkt ons vragend aan en wijst op zijn wapenstok. ‘No gracias,’ zeg ik, en we lopen door.

Vanwege de Managuayaanse totaalervaring krijgt het Festival del Mundo: vijf sterren.

Adios!

Joris

Dit verslag stond eerder op VICE.com. Volg daar de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer. Of op deze website.

Zie ook:
Muziek in een bananenrepubliek (1)

Foto Ronaldo Santana

Geplaatst op

UITSLAG PRIJSVRAAG! En de man is…

Springruiter Eddie Mango

…de beroemde springruiter Eddie Mango natuurlijk! Mango (Chuco, 1949) won tijdens de Olympische Spelen van 1972 in München een zilveren medaille op het springconcours met zijn paard Horror. Op dit moment is hij teamleider van de Managuayaanse Olympische équipe die zich moet kwalificeren voor de Spelen in Londen van 2012. Ook wordt gezegd dat hij de broer is van superspion Alfonso Mango (‘het camouflagemirakel’), maar dit is nooit bewezen.

Het goede antwoord is gegeven door de heer Jorg Adder. Gefeliciteerd! De heer Adder wist, heel knap, de hand te leggen op de inmiddels offline gehaalde Wikipedia-pagina van Eddie Mango. Hieronder een kopie:

Een eervolle vermelding is op zijn plek voor een andere deelnemer, de heer Egbert Hartman. Die meende dat het ging om Manolo del Guentos, een straatartiest die in de jaren 70, net als zijn broer Manuel del Guentos, solliciteerde naar de rol van ober Manuel in Fawlty Towers, maar daarin jammerlijk faalde. Zijn broer kreeg de rol, waarna Manolo aan lager wal raakte. Toegegeven: de gelijkenis tussen Eddie Mango en Manolo del Guentos is treffend!
Overigens heeft een ontstellend hoog percentage inzenders het antwoord van de heer Hartman domweg gekopieerd, waarvoor foei.

Rest mij nog u te bedanken voor uw deelname, en u te herinneren aan de aanleiding van deze prijsvraag: vandaag bestaat nieuwsblog Managuay 1 jaar – hoera!

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.blogspot.com

Geplaatst op

Lunchpartner Strauss-Kahn meldt zich

IMF-topman Dominique Strauss-Kahn voor zijn arrestatie

NEW YORK – De man om wie IMF-baas Dominique Strauss-Kahn zaterdag haastig zijn hotel verliet omdat hij met hem zou lunchen, heeft zich gemeld. Het blijkt om een 23-jarige playboy uit Managuay te gaan.

Strauss-Kahn zit momenteel in hechtenis omdat hij verdacht wordt van een poging tot verkrachting van een kamermeisje in het Sofitel-hotel in New York. De man met wie hij daarna zou lunchen, Dionisio ‘El Toro’ Farfán, kan zich hierbij niets voorstellen. ‘Ik zou met Dominique een serieuze lunchbespreking hebben,’ aldus Farfán. ‘Hij zou me tips geven over het leven in New York: hoe je de vrouwen moet aanspreken, wanneer je ze het beste bij hun borsten kunt grijpen, op welke metrostations je ze in een donkere nis kunt drijven… Een verkrachting laten mislukken en dan zomaar wegrennen, dat is niets voor Dominique.’

Farfán, die als ‘Señor 30 centímetros’ dezelfde bijnaam heeft als ‘Monsieur 30 cm’ Strauss-Kahn, blijft in New York tot de IMF-baas vrijkomt. ‘Niemand heeft zoveel kennis en klasse als Dominique. En trouwens: ik had beloofd hem te introduceren bij de Managuayaanse gemeenschap van prostituees in New York.’

Geplaatst op

Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Gezondheidszorg

Correspondent Jens Mikkelsen maakte al reportages voor video, en nu is radio aan de beurt: een verslag vanuit het Buena Esperanza-ziekenhuis in Mataquintos, Managuay. Met de VVD-commotie over de inkomensafhankelijke zorgpremie in het achterhoofd loopt Jens mee met dokter Nelson Maldonado en praat met hem over het Managuayaanse zorgstelsel. Dat blijkt niet inkomens-, maar statusafhankelijk te zijn.
Kom er maar in, Jens!

Zie ook:
Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Lentekriebels (video)
Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Recycling (video)

Geplaatst op

REISGIDS 2013 (6): Het restaurant van de Dierenbescherming

De bedrijfsleider van restaurant S.P.d.A. geeft
gasten een kijkje in de keuken 

Wat? Eten
Waar? Sociedad Protectora de Animales, Mataquintos
Prijs? $
Sociedad Protectora de Animales (S.P.d.A.) is een keten van negen goedlopende restaurants in de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos. Ze staan alle bekend om hun lage prijzen en de regelmatige aanvoer van vers vlees. Mocht u denken: goh, wat toevallig, de lokale dierenbescherming van Mataquintos heet óók Sociedad Protectora de Animales – dat is geen toeval.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.