Berichten

Geplaatst op

Club van dictators berispt Birma

De Birmese oppositieleidster Aung San Suu Kyi, voor wier bestaansredenen wordt gevreesd

PORT SUDAN – Krachtige Leiders United, de belangenvereniging van dictators, heeft tijdens zijn jaarlijkse zeilweek de leiding van Birma berispt om haar democratische hervormingen.

De Birmese overheid laat vandaag waarschijnlijk 6000 gevangenen vrij, waaronder ook politieke. ‘Zo krijgen mensen hoop,’ stelt de Soedanese leider Omar al-Bashir, gastheer van de zeilweek. ‘Levensgevaarlijk.’ Vorig jaar maakten verkiezingen in Birma formeel een einde aan de bijna vijftigjarige heerschappij van de militaire junta onder leiding van generaal Than Shwe. ‘Aanvankelijk leek dat nog gewoon een farce,’ aldus Al-Bashir. ‘Maar nu is de farce dus dat die farce een farce blijkt.’

Krachtige Leiders United kampt met meer tegenvallers, nu de Arabische Lente zowel de Libische dictator Kadhafi als diens Jemenitische collega Saleh op de knieën heeft gedwongen. Toch zijn er ook lichtpuntjes: president Janoekovitsj van Oekraïne wist gisteren zijn belangrijkste rivaal Joelia Timosjenko in een politiek proces tot zeven jaar cel veroordeeld te krijgen. De dictatorsvereniging spreekt er vandaag over, zodra Kim Jong-Il (Noord-Korea) en Isaias Afewerki (Eritrea) hun folterworkshop in Syrië hebben afgerond.

Geplaatst op

Cultuur: Lezen


Maar weinig literaire werken hebben het in Managuay tot bestseller geschopt. Niet omdat de Managuayanen zo kieskeurig zijn, of arm – ze zijn vooral analfabeet. En dus lezen ze bitter weinig boeken (zeker als er geen plaatjes staan).

Dit neemt niet weg dat Managuay een bloeiende papierindustrie heeft. Het staatspapierbedrijf ManPapel voorziet heel Zuid-Amerika van goedkoop papier. Oorzaak is de makkelijk te winnen grondstof: bamboe van de in beslag genomen panfluiten van straatmuzikanten. Of de huid van de straatmuzikanten zelf.

Het dier op de foto heeft overigens met het bovenstaande niets te maken; dat is gewoon een parmantige lama.
Geplaatst op

1700: Cristina Truita Merluza


Cristina Truita Merluza (1677-1734) is misschien wel de minst omstreden figuur uit de Managuayaanse geschiedenis. Als dochter van een koopman uit Cádiz maakte zij in 1685 de oversteek naar Zuid-Amerika, waar haar vader een tabaksplantage begon. Cristina trok zich het lot van de arme slaven aan. Ze stichtte in 1700 een hospitaal, bekwaamde zich in wondverzorging, tandheelkunde en verloskunde en werd immens populair onder de inheemse bevolking van de toenmalige Spaanse kolonie. Totdat haar vader uit jaloezie haar schedel brak met een kokosnoot, onder het uitroepen van: ‘En waar ben je nou, met je wondverzorging?’

De Managuayanen hebben Cristina tot op de dag van vandaag in hun hart gedragen en koesterden haar geboortehuis, een eenvoudige plaggenhut die beetje bij beetje is uitgebouwd tot een schitterende villa in barokstijl. In 2003 echter sloopte de stad San Pedro het gebouw om er een modern wooncomplex neer te zetten (foto, complex nog steeds in aanbouw).
Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Eindexamens

Vroegtijdige schoolverlaters in Managuay

‘School?’ Vasco (16) uit La Libertina kijkt niet-begrijpend. Zijn geld verdient hij in de wapenhandel, niet met krijtborden. En voor zijn rijbewijs heeft hij geen lessen gevolgd – dat kocht zijn vader voor hem. Dan begint het te dagen. ‘Ja,’ grijnst hij. ‘Dat je achterin de klas bezig bent, terwijl iemand met een bril je huiswerk maakt.’

School en seks: voor Managuayanen zijn beide onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hoewel middelbare scholieren vandaag horen of ze – net als in Nederland – hun eindexamen hebben gehaald, zijn velen al lang vertrokken naar een baantje in de prostitutie, de vrouwenhandel of een semi-legale onderneming als die van Vasco’s beschermheer. De ambitieuze scholieren die overblijven, worden ‘Vargas Llosa’s’ genoemd, naar de Peruaanse Nobelprijswinnaar voor de Literatuur. En dat is geen compliment.

Schoolpersoneel worstelt dezer dagen dan ook niet met eindexamens, maar met tienerzwangerschappen. ‘Het is de tijd van het eindejaarskamp,’ legt directeur Ferdi Mando Kotulek van de Desi Bouterse-school in Mataquintos uit. ‘Dat vraagt om veel geregel. Immers, wat als al die zwangere meisjes onderweg bevallen?’ Er gaat dan ook standaard een verloskundige mee in de bus. ‘Ook wij vonden dat ooit overdreven,’ zegt Kotulek. ‘Maar de schoonmaakkosten werden gewoon te hoog.’

Kotulek is een schooldirecteur die, als het moet, een helpende hand uitsteekt. ‘In Plopsaland San Luís heb ik vorig jaar december nog een leerlinge helpen bevallen,’ vertelt hij trots. ‘En in Tikibad Mataquintos deed ik ooit eens een keizersnee. Mijn zakmes was hartstikke roestig na afloop, maar de moeder kon tenminste haar zwemdiploma afmaken.’

In het lamaburgerrestaurant reageert een groepje scholieren lacherig op de vraag of ze hun eindexamen hebben gehaald. ‘Natuurlijk,’ zegt een van hen. Hoe? ‘Mijn moeder is met de conciërge naar bed geweest.’ Dan, serieuzer: ‘En mijn moeder is echt heel lekker.’
Roger Abrahams

Foto Persbureau Managuay

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Fyra breidt dienstregeling uit

De Fyra

MATAQUINTOS – De Fyra gaat op meer trajecten rijden. De succesvolle hogesnelheidslijn vertoonde vrijdag bij een onderzoek zo weinig mankementen, dat de exploitant heeft besloten tot uitbreiding.

De Fyra, een Zuid-Amerikaanse paard-en-wagen-lijndienst tussen Mataquintos (Managuay) en Santa Cruz (Bolivia), werd afgelopen week getest door een team van Belgische ingenieurs. Ze waren lovend. Koetsier José: ‘Ze vonden maar tien fouten: een verroeste as, loszittende platen uit de bodem, dat soort dingen. Gelukkig hebben we geen deuren, anders hadden die ook nog scheef gehangen, haha!’ Met tien mankementen voldoet de Fyra ruimschoots aan de eisen van de Managuayaanse Openbaarvervoerwet: het maximum is 2019.

De eigenaar van de Fyra is nu van plan om de lijn door te trekken naar San Luís in Zuid-Managuay. Volgens koetsier José is de Fyra het bewijs dat vervoer uit de zestiende eeuw prima meekan in de eenentwintigste. ‘Het hoeft allemaal niet zo modern,’ aldus José. ‘Een ding dat rijdt, daar gaat het om.’

Geplaatst op

‘Snelweg Bolivia kan door Managuay’

Een deel van de M1, de snelweg van Chuco naar Mataquintos

MATAQUINTOS – Nu Bolivia de aanleg van een snelweg door een natuurreservaat heeft afgeblazen vanwege hevige protesten, biedt Managuay zich aan als alternatief.

Daarmee aast het land op een lucratief contract met de Braziliaanse overheid, die via zijn buren toegang zoekt tot de havens aan de Stille Oceaan. ‘Wij stellen ons land open voor onze vrienden uit Brazilië,’ verklaarde Eduardo Dinero, de Managuayaanse minister van Economie, vanochtend. ‘Als ze hun snelwegen aansluiten op ons hoogwaardige wegennet, zijn ze zó aan de andere kant van het continent.’ Het totale aantal geasfalteerde snelwegkilometers in Managuay bedraagt momenteel drie.

Van protesterende Indianen zal men in de bananendictatuur geen last hebben: demonstranten worden er doorgaans overreden door een tank.

Geplaatst op

Kerstfilm blijkt verzameling gestolen fragmenten

Ook uit de film Love actually (2003) zou zijn gestolen

MATAQUINTOS – De makers van de nieuwe Managuayaanse kerstfilm ‘Navidad de amor’ worden beschuldigd van plagiaat.  

De film, die afgelopen weekend tijdens zijn opening een recordomzet behaalde, zou niets meer zijn dan een montage van klassiekers uit de westerse wintercinema. Navidad de amor verhaalt van het straatzwervertje Manuel die, alleen thuis in zijn kartonnen doos (Home Alone), bezocht wordt door een geest (A Christmas Carol) met het gezicht van Hugh Grant (Love Actually) die tegen zijn zin voor Kerstman moet spelen (The Santa Clause 1, 2 en 3). De film eindigt met de ontdekking van een stel Joodse onderduikers (Oorlogswinter) en de massale belegering van Manuels geboorteplaats door een horde orks (de Lord of the Rings-trilogie).

De fragmenten uit bovengenoemde films zouden eenvoudig Managuayaans gemaakt zijn door Spaanstalige stemmen toe te voegen en een snor voor elk personage, met name vrouwen.

Geplaatst op

Vakantieboekspel: De vijfde winnaar!

Persbureau Managuay feliciteert de winnaar van september… Frans Pollux uit Venlo! Frans, gefeliciteerd. Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek komt snel jouw kant op. Om precies te zijn: in het voorjaar van 2013, als het daadwerkelijk verschijnt. Maar eerst ontvang je van ons een aardigheidje.

Frans won met zijn antwoord op de vraag: hoe zou u in het bovenstaande trappenhuis in Managuay afrekenen met uw grootste vijand? Zijn plan: ‘Ik zou alles volzetten met hongerige lama’s en dan mijn vijand verkleden als een zak lama-eten en hem dan tussen de lama’s laten gooien en dan zelf vanaf het loop-bruggetje toekijken.’
Een plan uit het boekje van de Managuayaanse geheime dienst dus. !Bien hecho!

Ook een Vakantieboek winnen? Houd aan het begin van elke maand deze site in de gaten. Tot ziens in oktober!

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Geplaatst op

Natúúrlijk gaat Dakar Rally niet door Managuay!

Beeld uit de achtste etappe van de Dakar Rally van maandag 9 januari

MATAQUINTOS – De Dakar Rally zal vandaag, zoals gepland, niet door Managuay trekken. Toch zal de minister van Sport de rallyorganisatie voor fascisten uitmaken. Houdt het dan nooit op?!

Generaal Traiano Bendigas, de minister van Volksgezondheid, Kernafval en Sport, beloofde vorige week geheel ten onrechte dat de Dakar Rally vandaag een etappe door Managuay zal rijden. Zoals elke idioot echter had zien aankomen, zullen de coureurs een Chileense etappe afleggen van Antofagasta naar Iquique. Toch zal de minister, om zijn gezicht niet te verliezen, een feestelijk welkom organiseren bij grensplaats Cońo del Sur, waar honderden burgers zullen juichen met een Managuayaans vlaggetje in hun hand, een tatoeage van een raceauto in hun decolleté en een kalasjnikov in hun rug.

In zijn toespraak zal generaal Bendigas de rallyorganisatie natuurlijk uitmaken voor stinkende chihuahua’s en fascisten die hun afspraken niet nakomen. Hij zal uiteraard niet toegeven dat de Dakar Rally wellicht een etappe in Managuay had verreden als Bendigas op 27 april 2010 tijdig op zijn afspraak met de organiserende Amaury Sport Organisation (A.S.O.) in Parijs was verschenen. En niet drie uur te laat, dronken, met een lint wc-papier nog hangend uit de broek van zijn uniform, bananenboeren latend in het gezicht van A.S.O.-bestuursvoorzitter Jean-Étienne Amaury.

Jammer.

Houdt het dan nooit op?!!

Ik geloof dat ik even moet gaan liggen.

Excuus.

Geplaatst op

Mandela gesignaleerd op trampoline

Nelson Mandela in betere tijden. Is hij weer zo fris als een hoentje?

MATAQUINTOS – Nelson Mandela is dinsdagavond gezien terwijl hij op een trampoline sprong. De voormalige president van Zuid-Afrika, die vandaag zijn 95ste verjaardag viert, kwam ‘best wel hoog’.

Dat zeggen Chuchu en Muchu, twee medicijnmannen uit Managuay die vorige maand vanuit Zuid-Amerika zijn afgereisd om Mandela te genezen. Het bericht komt een dag nadat Mandela’s dochter Zindzi in een televisie-interview meldde dat haar vader, die al weken in een ziekenhuis in Pretoria ligt, inmiddels kan tv-kijken, glimlachen en zijn hand opsteken. ‘Dat laatste klopt,’ bevestigt Chuchu. ‘Toen wij zijn stereoset uit zijn kamer droegen, stak hij ook zijn hand op.’ Muchu: ‘Alsof hij ons iets wilde zeggen.’

Volgens de twee natuurgenezers is Mandela zo snel opgeknapt vanwege hun onorthodoxe aanpak, die zich het best laat beschrijven met de term ‘materiële transfer’. Chuchu en Muchu genezen hun patiënten door hen ’te bevrijden van aardse bezittingen’, wat doorgaans neerkomt op het weghalen van kostbare elektronica. Chuchu: ‘De telefoon waarmee we nu praten, is ook van hem. Echt vet: een Samsung Galaxy S IV.’ Muchu: ‘Wie de politie heeft gebeld, is ons dan ook een raadsel. Maar goed, we moeten hangen.’

Lees ook: Natuurgenezers onderweg naar Mandela