Wielrenner betrapt zonder doping

De Tour de France: ook in dopinggebruik een
voorbeeld voor de Ronde van Managuay

SAN CRISTÓBAL – Wielrenner Marco Staubsauger is woensdagavond in de Ronde van Managuay betrapt op het niet gebruiken van doping. Hij krijgt strafpunten opgelegd.

De renner van Team Anschluss heeft met zijn negatieve dopingcontrole de regels van de Ronde van Managuay geschonden, die expliciet stellen dat het verboden is geen EPO te gebruiken. Staubsauger zegt in een weerwoord dat zijn team ‘absoluut niet schoon is’ en beweert te zijn ‘vergiftigd met gezond eten’ door de teamarts. Hij is vastbesloten een contra-expertise te laten uitvoeren. ‘Wie weet vinden ze toch iets. Ik heb wel gewoon met de rest van de jongens meegegeten namelijk.’

De voorzitter van de Managuayaanse wielerbond, Sancho Merckx Caudillo, meldde na bekendmaking van de resultaten dat hij Staubsauger al langer wantrouwde vanwege zijn menselijke prestaties. ‘Hij heeft vanaf dag één al moeite met binnenkomen. Dat is toch niet normaal? Bovendien heeft zijn team zo’n rijke traditie in de chemische industrie, het is onbegrijpelijk dat hij daar geen gebruik van maakt.’ Team Anschluss bestaat uit Managuayaanse nakomelingen van ex-nazi’s.

Olympische équipe is zoek


MATAQUINTOS – De Managuayaanse olympische équipe is al meer dan een dag onbereikbaar. De atletenbus had dinsdag in Vancouver moeten aankomen, maar kreeg gisteren bandenpech in Ecuador.

Sinds het incident is van de atleten niets meer vernomen. De buschauffeur liet weten dat hij op zoek ging naar iemand die een reserveband kon verwisselen. Benedicto de Boer, rodelaar van Nederlandse afkomst, verliet eveneens de bus. Hij wilde een sigaret roken op het strand en zijn ‘chorizo even uit laten waaien.’ Skeletonatlete Bebel Kahuna, ‘de grootste borsten op de plank’, werd direct na het stoppen van de bus benaderd door een amateurcineast die haar uitnodigde op de set van ‘een soort Baywatch, maar dan met minder badpak’.

Mogelijk is de radiostilte te wijten aan defecte apparatuur. De zender in de bus bestaat uit een babyfoon met signaalversterking, nog steeds het meest gebruikte communicatiemiddel van Managuay.

Lees ook: Olympische équipe naar Vancouver

Managuayaans politicus verloot nieuwe borsten

Een van de foto’s die Cuenca gebruikt op zijn campagneposters

FERNANDES – Een Managuayaanse burgemeesterskandidaat verloot borstvergrotende operaties om zijn campagne te kunnen financieren.

Door Jens Mikkelsen

Majoor Gustavo Cuenca, wat een bijzonder plan.
‘Ja hè? Maar het is heel logisch. Elke vrouw wil toch een mooi decolleté?’

Hebben al veel vrouwen zich gemeld?
‘Nu nog geen. Maar wat niet is, kan nog komen.’

Maar de nieuwe burgemeester van Fernandes wordt vrijdag al aangesteld.
‘Ik heb er vertrouwen in. De afgelopen weken heb ik al heel veel mannen, op hun verzoek, fotomateriaal van borsten laten zien, zodat ze de positie van hun vrouwen en dochters beter kunnen inschatten.’

In Managuay dromen veel tienermeisjes van grotere borsten. Mogen zij allemaal meedoen?
‘Natuurlijk niet! Anders krijg je onzedelijke toestanden. Alleen scholieren die gemiddeld lager dan een 7 staan op hun rapport, mogen deelnemen. De studiebollen hebben geen borsten nodig.’

Kom ik op een laatste punt: u doet dit om uw campagne te bekostigen. Maar de enige die beslist wie burgemeester van Fernandes wordt, is generaal Jamón. Voor hem is uw lokkertje toch helemaal niet interessant?

‘… Iedereen die een voller decolleté wil, kan bij mij terecht.’

Voorbereidingen op verhit Nieuwjaar in de Andes


SAN CRISTÓBAL – Ramira Martí staat doodgemoedereerd een shaggie te roken terwijl ze jerrycans benzine doorgeeft op het centrale plein van San Cristóbal, een stadje in de Andes van Managuay. ‘Geen punt,’ lacht ze, ‘er verbrandt hier elk jaar wel iemand.’


Door Jens Mikkelsen

De jaarwisselingen in het Zuid-Amerikaanse land zijn berucht: illegaal vuurwerk zorgt voor honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen.

Ramira Martí weet wel beter. Het volksfeest van San Cristóbal bestaat uit het aanleggen van een vuur dat wel vijftien meter hoog kan worden en waar de jonge mannen van het plaatsje zo dicht mogelijk tegenaan moeten dansen. Wie als eerste zijn snor schroeit, ontvangt derdegraads brandwonden in zijn gezicht, maar ook de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.
Ramira lacht: ook zij was ooit zo’n scholiere. ‘Ik was vijftien, dus wist van toeten noch blazen. Ik vond er niks aan. Dus toen hij zijn vriendengroep erbij haalde, ging ik er snel vandoor!’
Het wordt een enerverend feest, vanavond in San Cristóbal.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: El Aire Libre

50 Peso (r) en Lil’ Carmen

Op het podium wijzen vier mannen naar hun kruis. ‘Es un chihuahua en tu bolsillo?’ De menigte begint te blaffen. ‘O te gusta encontrarme?’ Een luid gejuich stijgt op, een daverende beat zet in. Boyband Los Cojones is de onbetwiste smaakmaker van muziekfestival El Aire Libre, niet in het minst dankzij hun hit ‘Is dat een chihuahua in je broekzak (of ben je gewoon blij me te zien)?’

El Aire Libre: wat in 1972 begon als een eenmalige hippiehappening is uitgegroeid tot een driedaags evenement en een vrijplaats in Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika. Qua sfeer is het Lowlands, qua muziek is het Pinkpop, qua drankgebruik is het het Oktoberfest – maar dan met zelfgestookte tequila in plaats van bier. ‘Natuurlijk kun je het zonder alcohol ook leuk hebben,’ zegt Marta (20), die bij haar tent op de festivalcamping tabasco druppelt in een weckpot met gefermenteerde lamamelk. ‘Maar niet hier.’ Haar vriendin Andrea (22) biedt twee patrouillerende militairen een slok rum aan, die ze gretig aanvaarden. ‘Je moet die gasten te vriend houden,’ zegt ze later. ‘Voor je het weet, liggen ze je in een bunker te toucheren.’ In de verte klinken de tonen van hiphopkleuters 50 Peso en Lil’ Carmen: ‘No estoy tu bitch, papá.’

Zo gemoedelijk als de eerste dag van El Aire Libre verloopt, zo dramatisch is de avond. Zoals gevreesd zorgt het optreden van Raúl, een singer-songwriter met regeringskritische teksten, voor reuring. Al na één lied neemt de zanger het woord ‘mensenrechten’ in de mond, waarop – vanuit het niets – vier militairen op het podium springen. Raúl stuift weg, chaos breekt uit. Onder gegil van het publiek wordt de rennende zanger met een elektrische stok bewerkt, terwijl een van de militairen roept: ‘Doorlopen, hier is niets te zien!’

El Aire Libre: Managuay op zijn puurst.
Noud Nijssen

Foto Lota del Horno


Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

‘Poliep zangeres volgende week te koop’

Esmeralda Carón, hier nog met poliep

LA VOZ – Protestzangeres Esmeralda Carón heeft een poliep op een van haar stembanden. Dat ontdekte haar lijkschouwer gisteravond.

Carón, die het laatste half jaar zeer populair is geworden vanwege haar kritische liederen tegen de militaire junta, won zaterdag nog de Illegale Popprijs 2010. Kort daarna gleed zij uit over een taco, aldus een officieel overheidsrapport. Volgens getuigen echter overreed een legertank haar op het moment dat zij van het podium stapte.

Caróns nieuwe manager, een sergeant-majoor die na de mysterieuze verdwijning van de oude inderhaast is benoemd, noemt het ‘niet verantwoord’ om de zangeres te begraven met de aandoening nog op haar stembanden.

De poliep van Esmeralda Carón is vanaf volgende week te koop via de website van het ministerie van Volksgezondheid, afdeling Orgaanhandel.

Zwarte Piet: Schietschijf voor kinderen

Sinterklaas heet in Managuay Sint-Cerberus en zijn helper is Pedro el Negro. Het zijn kindervrienden in de zin dat ze snoep uitdelen, maar sadistische pestkoppen in de zin dat ze het met een gemiddelde snelheid van 90 km/u richting de schedeltjes mikken. En dan hebben we het over cagarrutas, zuurtjes zo hard als grind.

Wilt u ook een stukje Managuay in uw Sinterklaasfeest? Pak dan die zak met pepernoten, concentreer u op bovenstaande schietschijf en denk dat de roos het hoofd van uw vervelendste neefje is!

Kijkcijfer Real Madrid–Barcelona: 350%

NYON – In Managuay trok de voetbalwedstrijd Real Madrid–Barcelona gisteren dertien miljoen kijkers. Bijzonder, voor een land van amper vier miljoen.

Door Jens Mikkelsen

De Europese voetbalbond UEFA ontdekte kort na het fluitsignaal dat de Champions League-wedstrijd door ongeveer 3% van de bevolking van Brazilië en Argentinië was bekeken, maar in het piepkleine Managuay door maar liefst 350%.

Het Managuayaanse Instituut voor Kijk-en Luisteronderzoek windt er desgevraagd geen doekjes om. Onderzoeksleider Pablo Minkievich: ‘Elke kijker voeren we in de statistieken op als een deelonderzoek, en elk deelonderzoek levert geld op van de UEFA.’ Onze daaropvolgende vraag, waarin het woord ‘eerlijkheid’ voorkomt, wordt halverwege al beantwoord met een bulderend ‘whoehoehoehoehahahahaha!’. Wanneer uw verslaggever ‘jongens, kom eens luisteren!’ verstaat, besluit hij de hoorn op de haak te leggen.

10 adviezen aan Desi Bouterse

Desi Bouterse krijgt onder meer advies van Johan Cruijff


Heeft hij net zijn eigen amnestiewet door het parlement geloodst, gaat het proces rond de Decembermoorden straks tóch door. Wat had de Surinaamse president Desi Bouterse beter kunnen doen? Tien adviezen van mensen die het kunnen weten.

  • Generaal Jamón (Managuay): ‘Hij had broers of neven tot rechter moeten benoemen. Dat doe ik hier ook altijd. Onafhankelijke rechtspraak, dat is echt superonhandig.’
  • Johan Cruijff: ‘Bouterse heeft toch alleen zijn politieke vrienden wat laten zeggen over dat proces? Je moet er zélf heen, en dan ruzie maken. Werkt altijd.’
  • Wouter Bos: ‘Niets. Het enige wat je kunt doen, is vragen aan je adviseurs: zit alles erin? Daarna hoef je niet alles nog een beetje gaan zitten narekenen.’
  • President Bashar al-Assad (Syrië): ‘Hij kan via de Verenigde Naties een staakt-het-vuren met die militair aanklager regelen. Niet erg hoor Dees, daarna kun je gewoon blijven schieten. ‘
  • President Ahmadinejad (Iran): ‘Hij had de Decembermoorden in een ondergrondse installatie moeten uitvoeren, dan was niemand erachter gekomen.’
  • Geert Wilders: ‘Hij had ze kapot moeten twitteren.’
  • Gert: ‘Eerst presenteer je een stom programma met een pratende hond. Daarna ga je, op grote schaal en met beleid, kinderen uitmelken.’
  • Samson: ‘Wraf!’
  • Kim Jong-un (Noord-Korea, om 07:30 uur vanmorgen): ‘Hij had een langeafstandsraket moeten lanceren die alle oppositie de mond snoert. Maar ze gaan beginnen, ik moet echt weg nu.’
  • Maaike (14): ‘Bouterse had die vijftien tegenstanders nooit moeten doodschieten. Of ben ik nu te naïef?’

Vakantieboekspel: De achtste winnaar!

Achter de poortjes bij het spel ¡Plaf!

Wie o wie wint het achtste exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, dat volgend jaar verschijnt? Laten we eerst het goede antwoord op de quizvraag onthullen:

De vraag: wat zien we hier op de foto?
a. Een gedeelte van de keuken van een Managuayaans eetcafé
b. Het gebied achter de poortjes van een dieronvriendelijk balspel
c. Een hok in een knaagdierentuin
d. Anders, namelijk…

Het juiste antwoord was natuurlijk antwoord b. Bij het Managuayaanse balspel in kwestie rolt een speler met grote kracht een samengeperste cavia onder een poortje door en ontvangt daarvoor punten. Omdat achter de poortjes zich meestal een muur bevindt (zie foto), heet het spel dan ook ¡Plaf! (vrij vertaald: ‘Splutsj!’).

Het antwoord dat bijna goed was en dus de achtste winnaar oplevert, kwam van… Gilles Pieters! Gefeliciteerd! Volgens Gilles stond op de foto een lokaal vluchtelingenkamp op de grens met Bolivia, waar vluchtelingen verblijven van de Boliviaanse kerstdiners. ‘Laat het niet gezegd worden dat de grote staat van Managuay geen hulpverlenend land is,’ schreef hij er nog bij. Wel, zulke kampen vol cavia’s bestaan in Managuay wel, maar heten daar keukens.

Gilles, je presentje komt zo snel mogelijk naar je toe!