Berichten

Geplaatst op

Oscar Colin Firth toch niet gestolen

Colin Firth bij de uitreiking van de Oscars, zondagavond in Los Angeles

LOS ANGELES – De Oscar die de Britse acteur Colin Firth zondag won voor zijn rol in de film The King’s Speech is toch niet ontvreemd.

Eerder vanochtend ging het verhaal dat een straatbende uit Los Angeles, in opdracht van de overheid van Managuay, Firth zou hebben overvallen met als doel de Oscar te laten omsmelten voor de Managuayaanse wapenindustrie. Dit blijkt echter een fabeltje. Firth is niet overvallen door een straatbende, maar door diplomaten uit Managuay. Toen zij echter ontdekten dat de Oscar niet van aluminium was gemaakt, zoals veruit de meeste wapens in hun land, lieten zij de acteur liggen.

De militaire leider van Managuay, generaal Jamón, heeft zich eerder laatdunkend uitgelaten over The King’s Speech omdat die de monarchie zou verheerlijken – volgens Jamón ‘een corrupte staatsvorm’. Opmerkelijke woorden uit de mond van een man die al jaren met ijzeren vuist regeert en twee weken terug nog een opstand neersloeg door een combinatie van bruut geweld en een verruiming van het landelijke happy hour.

Geplaatst op

Nazomer in Managuay: Het militaire pretpark

Antieke tanks worden goed onderhouden, zodat ze ook nu nog op bloedige wijze een opstand neer kunnen slaan

Om de nazomer af te dwingen, doet correspondent Jens Mikkelsen deze week verslag van zijn zomer in Managuay.
Vandaag: het Glorieuze Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland, annex pretpark, in Cabúm

Net als elke zichzelf respecterende dictatuur heeft ook Managuay een oorlogsmuseum. Het past perfect bij het land: leugenachtig, onveilig en afgebladderd.
 
Door Jens Mikkelsen

Het Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa (Glorieuze Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland) is een museum annex pretpark in Cabúm, iets ten noorden van Mataquintos. Vóór de staatsgreep van 2006 was het een en al propaganda voor de toenmalige maoïstische dictatuur, iets waar de rechtse generaals zich altijd tegen verzetten. Toen zij eenmaal aan de macht waren, sloten zij het museum echter in hun armen. Waar ooit ‘maoïsme’ stond, staat nu ‘militarisme’, en klaar is kees.

Zodra je door de poort het terrein op loopt, over de met kinderkopjes geplaveide weg (échte kinderkopjes, van de Kinderdagverblijvenrevolte van ’98), wordt de omvang van het museumcomplex je duidelijk. Om het centrale gebouw heen, dat bestaat uit zeven loodsen, ligt een grasvlakte ter grootte van enkele voetbalvelden. Her en der klimmen kinderen in bomen en beelden van inmiddels verdreven, verguisde of gerehabiliteerde dictators, van zowel maoïstische als militaire snit.

Draaimolens staan tussen tanks uit elk decennium van de vorige eeuw. De voertuigen zijn opvallend goed onderhouden, zelfs de oudste. Dat komt, laat ik mij later door een conciërge vertellen, omdat het Managuayaanse leger nogal eens een antieke tank nodig heeft om een opstand neer te slaan en een van de modernere exemplaren het niet meer doet. ‘Komt dat vaak voor?’ vraag ik. ‘Niet zo vaak,’ luidt het antwoord. ‘Eens per maand.’

Terwijl ik de op de grond liggende, doorgeladen kalasjnikovs omzeil – niet aanraken, had de conciërge nog gezegd, die zijn vergeten door dronken soldaten die ’s nachts nog even in de botsauto’s gaan – bereik ik het museum zelf. Het is het paradijs voor elke nationalistische Managuayaan: overal de rood-wit-blauwe vlag, opgepoetste oorlogswapens en af en toe een opgezette lama in bladgoud.

Pronkstuk is de Glorieuze Zaal van Groot-Managuay. Achter een klein fonteintje hangt, aan de muur, een enorme geschilderde landkaart van Groot-Managuay. Op het eerste gezicht lijkt het me vooral een kaart van Zuid-Amerika – en dat klopt. Groot-Managuay is niet het huidige, door land ingesloten staatje met wat extra grond erbij, maar alle gebieden tussen de Galápagos-eilanden (nu Ecuador), de monding van de Amazone (Brazilië) en Patagonië (Argentinië). De Managuayaanse regering, en dus ook de huidige militaire junta, claimt praktisch heel Zuid-Amerika sinds 1527.

Wat frustrerend. Het is niet eenvoudig om Managuayaan te zijn.

Geplaatst op

Weer verkeerd straatnaambord in Utrecht

De Managuaydreef in het Utrechtse Overvecht

De gemeente Utrecht heeft een reputatie hoog te houden op het gebied van verkeerd gespelde straatnamen. Nadat ze eerder borden met het opschrift ‘Nieuwe Krommegracht’, ‘Bredenvurg’ en ‘Atnon Geseinkstrat’ plaatste, ontdekten wij afgelopen weekend deze aanwijzing (zie foto) in de wijk Overvecht. Het valt te prijzen dat Utrecht een straat wil vernoemen naar Managuay – de sympathiekste militaire dictatuur van Zuid-Amerika, tenslotte – maar doe het dan goed.
Een mailtje naar de gemeente leert ons dat de fout niet snel zal worden hersteld. ‘Natuurlijk zouden we het morgen al recht kunnen zetten,’ schrijft een ambtenaar terug. ‘Maar om eerlijk te zijn: het interesseert ons geen peop.’

Geplaatst op

Olympische équipe arriveert in Vancouver


VANCOUVER – De Olympische équipe van Managuay is gisteren eindelijk in Vancouver gearriveerd. De atletenbus reed de menigte tegemoet die na de afsluitingsceremonie het BC Place-stadion verliet en maakte meteen rechtsomkeert.

‘Gelukkig zaten we juist op een rotonde, dus dat ging heel makkelijk,’ aldus de buschauffeur. Ook de Managuayaanse atleten aanvaardden vrijwel onaangedaan dat zij de reis van circa 10.000 km en 16 dagen in de omgekeerde richting opnieuw afleggen. Alleen Benedicto de Boer, rodelaar van Nederlandse afkomst, pleitte voor een sanitaire stop ‘om zo tenminste die menigte mijn chorizo te laten zien.’ Maar de hele bus stemde tegen.
Hiermee komt een einde aan het avontuur dat het eerste legale Olympische optreden van Managuay had moeten worden. Het land was eerder wel vertegenwoordigd, maar altijd op dubieuze wijze, zoals door Carmen de Medaille-omsmeltster (Melbourne, 1956) en Manolito de nep-Ard Schenk (Sapporo, 1972).
Het commentaar van de chef de mission, die overigens in Managuay was achtergebleven: ‘Misschien had ik die reisplanning toch even moet opschrijven.’
Geplaatst op

Politiek: Sociale woningbouw


Een van de speerpunten van het linkse, maoïstische kabinet van 2004–2006 was het aanpakken van de woningnood. De maoïsten beloofden om alleen al in de hoofdstad twee miljard huizen te bouwen, maar realiseerden er in heel Managuay slechts vier. Mogelijk omdat zij het gelijkheidsprincipe ook uitbreidden naar dieren: zo verkregen gekko’s het recht op een verlichte doorzonwoning in alle openbare ruimtes. Hier bestuderen twee geïnteresseerde kopers een pand.

Geplaatst op

Rapport: in Syrië is iets aan de hand

Syrië

MATAQUINTOS – Na vijf maanden onderzoek door een commissie van wijzen weet de Nationale Academie van Wetenschappen van Managuay het zeker: in Syrië ‘is iets aan de hand’.

Een groep van elf wetenschappers presenteerde dinsdag in Mataquintos een lijvig rapport over het land in het Midden-Oosten. In Syrië – waar al sinds maart 2011 een burgeroorlog woedt die inmiddels aan 110.000 personen het leven heeft gekost, twee miljoen Syriërs naar het buitenland heeft doen vluchten en waardoor naar schatting een op de drie inwoners geen huis meer heeft – ‘rommelt het’, zo luidt de conclusie. Het rapport roept de regering van president Bashar al-Assad dan ook op om het Syrische minimumloon te verhogen ‘voordat de vlam echt in de pan slaat.’

Het rapport laat de spagaat zien waarin de Nationale Academie zich bevindt. Aan de ene kant moet het haar broodheer, generaal Jamón, te vriend houden. Jamón, staatshoofd van Managuay en een kegelvriend van Assad, heeft de Syrische president vanaf het begin van de onlusten verdedigd. Aan de andere kant wil de Academie de wereld tonen dat het in staat is om met objectieve analyses en heldere inzichten te komen. De kans op dit laatste lijkt verkeken met dit rapport, dat de Syrische Burgeroorlog niet eens noemt, maar wel rept van ‘de gezonde democratie die Syrië is’ en ‘het gezeik dat dat kan veroorzaken.’

Critici vragen zich af wat deze ontkenning betekent voor de burgeroorlog in Managuay zelf, nu de maoïstische rebellen vanuit het noorden steeds verder oprukken naar de hoofdstad. Critici van deze critici vinden dat maar stom.

Geplaatst op

Benoemingsnieuwtjes: alles wel in Managuay


MATAQUINTOS – Hoewel de nieuwe indeling van het nationaal parlement door generaal Jamón de gemoederen nauwelijks bezighield, meldt het Managuayaanse persbureau toch een groot aantal incidenten.

Voetbal met immigranten
MEZCUCHITO – Drie Boliviaanse immigranten zijn door een groep jongeren in Mezcuchito in hun eigen poncho’s gewikkeld en daarna gebruikt als voetbal. Op de vraag van een passerende politieagent waarom de jongens dat deden, antwoordden zij dat zonder de poncho’s de ledematen van de Bolivianen ‘zo vervelend uitsteken.’ De agent scoorde in het daaropvolgende potje overigens de winnende treffer.

Stembus eten
SAN ALTO – Een 22-jarige officier uit San Alto heeft een 49-jarige plaatsgenote gedwongen een stembus op te eten. De officier had gezien hoe de vrouw zelf geschreven stembiljetten met de naam van generaal Jamón erop in de bus had gedaan en had haar daarop berispt. Stembusfraude zou een democratische stap zijn waarvoor Managuay nog lang niet klaar is, aldus de officier.
Ruzie Socialisten en Liberalen
MATAQUINTOS – Amper een dag in functie is er nu al ruzie uitgebroken tussen de Socialistische en de Liberale fractie in het parlement. Beide fracties willen de zetels bezetten ter rechterzijde van het spreekgestoelte, waar de microfoons beter zouden zijn. Aangezien het Managuayaanse parlement geen microfoons telt, vermoeden critici een dieper liggende reden: aan de rechterzijde is ook de ingang naar het parlementaire bar-restaurant.
Ook ligt de algemene ingang van het parlement aan de rechterzijde, zodat de volksvertegenwoordigers direct na begin van de werkdag voor het happy hour kunnen aanschuiven (14:00 – 16:00 uur).
Geplaatst op

BREKEND: Rebellen Managuay bereiken hoofdstad

Maoïstische rebellen poseren aan de rand van Mataquintos voor een kanon: Álvaro ‘Pretty’ Desdemona (l) en Chico ‘Pipi’ Larque

MATAQUINTOS – De maoïstische rebellen van Managuay hebben dinsdag urenlang een buitenwijk van de hoofdstad Mataquintos beschoten. De regering-Jamón doet de aanvallen af als ‘een opstootje’.

Het offensief heeft tot grote paniek geleid. Bewoners van de wijk verplaatsen zich op dit moment met honderden tegelijk naar het stadscentrum, op zoek naar een veilig heenkomen. De minister van Buitenlandse Zaken, generaal Arnoldo Pelotón, heeft hen echter opgeroepen terug naar huis te gaan. ‘Een opstootje als dit komt voor in de beste wijken,’ zei hij in een radiotoespraak vanochtend (Nederlandse tijd). ‘Vroeger maakten kwajongens katapulten, nu knutselen ze andere dingen in elkaar. Kom op mensen, de tijden zijn veranderd.’ Wie toch naar de binnenstad komt, kan rekenen op een traangaskanon. Pelotón: ‘Dit om het toerisme te beschermen.’

De opmars van rebellenbeweging De Oplichtende Pad bewijst met de charge van dinsdagavond wederom veel sneller te verlopen dan verwacht. In precies een maand tijd hebben de rebellen nu ongeveer een derde van het Managuayaanse territorium in handen, terwijl ook de westelijke provincie Andes op omvallen staat. Het staatshoofd, generaal Jamón, heeft nog steeds niet in het openbaar gereageerd. Wel parkeren voor het presidentiële paleis steeds vaker vrachtwagens van het bedrijf Chihuahua Tierra, gespecialiseerd in tunnelbouw.

Geplaatst op

Strengere eisen Nederlanderschap: Lucía doet aanvraag

AANVRAAG NEDERLANDERSCHAP

Immigratie- en Naturalisatiedienst, locatie Hoofddorp
(formulier 27.1 A/ IND-11 )

Persoonsgegevens
Naam: Lucía Rojas Catacaña
Geboortedatum/ leeftijd: 29 maart 1990/ 21
Nationaliteit: Managuayaans
Adres: Oudezijds Voorburgwal 92, Amsterdam
Burgerlijke staat: Ongehuwd, maar veel samen met gehuwden
Beroep: Prostituée
Foto: Bijgevoegd

Afvinklijst (volgens plan-Donner, 2011)
Salaris minimumloon?
Haha, naturlik niet, veel meer.

Tweejarige beroepsopleiding of twee jaar werkervaring?
werken, veel, maar pas na 18 jaar oud echt waar ik liegt niet.

Vijf jaar lang geïntegreerd in de maatschappij?
ok vergeet vorige vrag. Ja, 5.

Taaltoets gehaald?
Helas jamer ik was ziek toen. Maar in mijn berup voral belangrjik lichamstaal.

(vanaf hier in te vullen door dienstdoende ambtenaar)
Aanvraag honoreren?
Ja.

Veld voor opmerkingen:
Mevrouw Rojas Catacaña stond erop dat ik haar onder vier ogen nog eens uitlegde waarom haar aanvraag in eerste instantie weinig kans maakte. Na een stevig onderhoud raakte ik echter absoluut overtuigd van haar drijfveren. Ze heeft zelfs toegezegd om alle collega’s van de afdeling Naturalisatie die hieraan twijfelen dit toe te lichten. Kortom: mevrouw Rojas Catacanã is zeer gemotiveerd voor het Nederlanderschap!

Geplaatst op

Dictators ruziën om toevluchtsoord Kadhafi

Kolonel Kadhafi gisteren, in een video waarin hij meldt dat alles onder controle is

MATAQUINTOS – Dictators van over de hele wereld willen de Libische leider Kadhafi, die in eigen land onder druk staat, asiel aanbieden. De militaire junta van Managuay voelt zich alvast gepasseerd.

‘Wij bieden Kadhafi het beste wat we hebben,’ briest de minister van Buitenlandse Zaken en Landbouw, generaal Arnoldo Pelotón. ‘Een villa, gratis papaja’s, kinderarbeid. Maar je zal zien dat straks een populist als Hugo Chávez er met de kluif vandoor gaat.’ Stevige taal: binnen de belangenvereniging van dictators, Krachtige Leiders United, wordt de Venezolaanse president Chávez niet voor vol aangezien omdat hij door een te groot deel van zijn bevolking wordt gesteund.

Pelotón geeft de moed echter niet op. ‘Kadhafi zal zich hier thuisvoelen. Ook onze islamitische gemeenschap heeft dat typisch Managuayaanse joie de vivre in zijn hart gesloten.’ Mogelijk wilde Pelotón daarmee zeggen dat de enige moslim van het land, Jamal Sánchez, in armoede leeft, net als de rest van de bevolking.