De regering-Jamón heeft vanochtend deze foto vrijgegeven.
Het is niet duidelijk waarom.
(Copyright Ministerio de Propaganda/Maria Luisa Corazón del Ángel)
Land van taco's, tango's en tanks
![]() |
Elio Di Rupo, beoogd premier van België |
MATAQUINTOS – De beoogd premier van België, Elio Di Rupo, hoeft geen Nederlands te leren. Dat zegt generaal Jamón vandaag in dagblad El Pueblo.
Het staatshoofd van Managuay reageert daarmee op de belofte van Di Rupo om zijn Nederlands te verbeteren. Volgens Jamón moet Di Rupo gewoon Frans spreken. Immers: ‘Wie zal hem niet verstaan als hij Frans spreekt? Een kleine minderheid van boeren.’ In België wonen circa zes miljoen Nederlands sprekende Vlamingen, tegenover vier miljoen Franstaligen.
Ondanks deze belediging zegt Jamón de Vlamingen te ‘respecteren’. ‘Je leven lang kokhalzen en dat een taal noemen, getuigt van een koppigheid die we in onze militaire dictatuur op waarde schatten.’ Hij kan het weten, zegt de generaal, ‘want ik heb ooit nog een tijdje Nederlands gestudeerd.’ Deze laatste opmerking dient echter met een korreltje zout genomen te worden: als alle pretenties van generaal Jamón waar zijn, is hij theoretisch natuurkundige, ontdekker van een remedie tegen prostaatkanker en wereldkampioen Shetland-ponyrijden ineen.
In het kranteninterview vergelijkt Jamón de Belgische taalsituatie met die in Managuay, waar een minderheid van Manca-indianen woont. De generaal zegt ‘eerbied’ voor hen te hebben, al voegt hij daaraan toe: ‘Hun taal klinkt als een lama met diarree. Het is goed dat ze niet meer met zoveel zijn.’ Volgens de wet mag een leraar in Managuay een kind dat in de klas Manca spreekt, uit het raam gooien, ‘ongeacht de verdieping.’
MATAQUINTOS – Scholen moeten weer aan kennisoverdracht doen, vindt de Managuayaanse regering. ‘Neem het vak geschiedenis. Als je oude verhalen wil horen, ga je maar naar je opa.’
Generaal Rufus Vendetta Malpenso, minister van Onderwijs en Propaganda, ergert zich aan het grote aantal maatschappelijke taken op scholen. ‘Gaandeweg is dat er ingeslopen. Maar serieus: lessen over alcoholmisbruik? Een verstandige kleuter kan heus wel maat houden.’ Volgens de minister verliest Managuay de slag met landen in Azië. ‘Denkt u dat ze daar op school praten over soa’s? Elke idioot wéét toch dat je van een lama moet afblijven?’
Van één maatschappelijke taak ziet Vendetta echter het nut wel in: respect voor andere culturen. ‘We moeten wel handel blijven drijven met die spleetogen.’
![]() |
Het Capitool in Washington, waar de Senaat zetelt |
ALBUQUERQUE – Bij de congresverkiezingen in de VS heeft de enige kandidaat van Managuayaanse afkomst, Remco Dueño, verloren. Hij kreeg twee stemmen, waaronder één van zijn hond.
Dueño was in de race als senator van New Mexico. Hij werd aanvankelijk gesteund als ‘centrumkandidaat’ door de rechtse Tea Party-beweging, al bleek zijn gematigde karakter niet uit zijn standpunten over bijvoorbeeld aids (‘door Obama meegebracht uit Afrika’) of een kleinere overheid (‘iedereen weg uit de regering, behalve ik’).
Maar Dueño verloor de steun van Sarah Palin én van het electoraat toen hij van toon veranderde, waarschijnlijk onder druk van de vele Managuayaanse immigranten in New Mexico, voornamelijk prostituees. Plotsklaps pleitte hij voor gratis netkousen, condooms en abortus, ‘ook als de zwangerschap nog niet officieel is vastgesteld.’
Dueño kreeg, buiten zijn eigen stem, één stem. Waarschijnlijk van zijn Labrador, die per abuis als stemgerechtigde was ingeschreven.
Denkt u ook wel eens: had ik die laatste slok maar niet genomen? Haal dan die petfles tequila van uw nachtkastje en probeer wat minder te drinken!
![]() |
De Kunsthal in Rotterdam, daags na de roof van afgelopen maandag |
ROTTERDAM – De Kunsthal in Rotterdam bekijkt een nieuw plan voor de beveiliging van het museum. Het plan is afkomstig van een militair museum in Managuay.
Dit Legermuseum, officieel Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa (Glorieus Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland) geheten, beschikt over een beveiliging volgens de uienschilmethode. Emily Ansenk, directrice van de Kunsthal: ‘Dat betekent dat er verschillende “schillen” van verdediging zijn, als het ware. En dat er tranen bij komen kijken, maar dat is vanwege de peppersprayinstallatie.’
Het Legermuseum, een paradepaardje van de militaire junta, heeft als eerste verdedigingslinie een gracht met kokende olie. De tweede linie bestaat uit een deurbel. Dan bevindt zich in de aankomsthal een halve cirkel pepperspraykanonnen en de vierde linie is een, bij elk kunstwerk klaarliggende, gietijzeren berenklem die bezoekers die dichter dan een halve meter naderen, een been afzet. Ansenk: ‘En dan schijn je nog een aparte vleugel in het museum te hebben waar de lama’s van de Manguayaanse cavalerie wonen, en daar loopt altijd wel een dronken korporaal rond.’
Ansenk zegt het plan te bestuderen, maar geeft toe dat het voor Nederlandse begrippen ‘nogal assertief’ is. ‘En dat moet je willen.’
In het voorjaar van 2010 verdwenen de gebroeders Tino en Pino Coño voor vijf maanden naar de straatartiestenvakschool in Chaco. Hun doel was de best voorbereide winkelroof ooit. Het plan: postvatten in een winkelstraat in het centrum van Mataquintos, daar urenlang het winkelend publiek afleiden met een act rond een zwevende fakir, en dan ineens omdraaien en de achter hen liggende elektronicazaak leegroven.
Op de bewuste dag (foto) vergaten de gebroeders Coño echter één ding: de openingstijden.
![]() |
De legendarische Belgische wielrenner Eddy Merckx |
MATAQUINTOS – De eerste editie van de Ronde van Managuay eindigde een week later dan voorzien, maar de organisatie kijkt al vooruit naar volgend jaar.
Door Jens Mikkelsen
Meneer Sancho Merckx Caudillo, critici zeggen dat u La Ronda een week heeft laten uitlopen om een militair te laten winnen.
Onzin. De organisatie bemoeit zich niet met het scoreverloop.
Toch heeft u afgelopen week alleen aan het legerteam plattegronden uitgedeeld met daarop de wegversperringen die plotseling overal in Mataquintos werden opgezet.
Ik heb de militairen gezegd: ‘Neem het bovenste vel af en geef de stapel door aan de anderen.’ Misschien had ik er beter op moeten toezien.
Waarom deed de winnaar, luitenant Francisco Dupont, u na afloop een villa vol prostituees cadeau?
Dat is een leugen. Het was geen villa, het was een haciënda.
Vol…?
Vol prostituees, ja, dat wel. Waar bent u naar op zoek?
Ik vraag me gewoon af of buitenlandse teams volgend jaar nog willen meedoen als het er zo aan toegaat.
Natuurlijk. Gerenommeerde bedrijven staan nu al in de rij om te sponsoren.
Zoals?
De Russische wapenproducent Kalasjnikov, de Italiaanse camorra, de overheden van Noord-Korea en Myanmar. Maar ook de Nederlandse vastgoedsector overweegt deelname.
Is wielrennen inmiddels een geaccepteerde sport geworden in Managuay?
De Managuayanen vinden wielrennen nog steeds een beetje gay. Maar laat ik het zo zeggen: op het parcours wordt in elk geval niemand in elkaar geslagen.
Een laatste vraag: bent u eigenlijk verwant aan de beroemde Belgische wielrenner Eddy Merckx?
Wie?
![]() |
Een Managuayaanse delicatesse: torta vómito |
De keuken glimt. De oven gloeit, ernaast staat een lege taartvorm. Het mangohouten aanrechtblad is bezaaid met aangevreten stukken deeg, paprika, papaja, maïskorrels en wat al niet meer. Chef-kok José Bartoloméu werpt een blik op zijn toeschouwers. Hij neemt een ferme slok olijfolie, direct uit de fles, en slikt. Dan: ‘BWÈÈÈÈH!’ Een straal braaksel vliegt in de taartvorm. Bartoloméu veegt zijn mond af en gebaart naar een van zijn koksmaatjes: ‘Bestrooi met kaas, uurtje in de oven op 220 graden.’
De wijze waarop José Bartoloméu zijn eigen draai geeft aan de traditionele Managuayaanse keuken is uniek. De braakseltaart, of torta vómito – oorspronkelijk voor mannen uit de sloppenwijken de snelste manier om na een dag hard luieren van een kater af te komen en aan een nieuwe fles te beginnen – is een simpel gerecht. ‘Maar dat laagje kaas bovenop, dat maakt het verschil,’ zegt Bartoloméu, als we hem na de demonstratie in zijn bomvolle restaurant even mogen spreken.
De Managuayaanse keuken is twee dingen: eenvoudig en goedkoop. Bartoloméu pakt er een klassiek recept bij om het te bewijzen: enchiladas mataquinteñas. ‘“Men stele een kip. Men dode hem met een steen. Men hakke hem aan gort. Men rolle hem in een tortilla. Eet smakelijk.”’ Bartoloméu: ‘Prima recept, niks meer aan doen. Ik voeg er alleen nog koriander aan toe. Het is een geweldig volksgerecht. Hoe vaak heb ik er niet een dot haar in aangetroffen, of, omdat de werkbank van oom Velasco dienst deed als aanrecht, een oude duimsleutel. Prachtig!’
De maître d’hôtel komt aangelopen. Of Bartoloméu voor de mensen niet een andere klassieker wil opdissen: de Bruine Trui? Met een verontschuldiging zegt de chef-kok me gedag. Hij gaat in een hurkzit. ‘Ja, ik moet ook wel,’ mompelt hij, en loopt richting het toilet. Que aproveche!
Noud Nijssen
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.
Foto Persbureau Managuay
![]() |
De Nederlands-Managuayaanse volkszanger Cor Favor brengt wéér een plaat uit |
Uit het illegale Managuayaanse muziekblad Oreja: recensies van nieuwe platen!
Las Rosas del Brezal – ¡Qué país! *
Las Rosas del Brezal wordt vaak collaboratie met de militaire junta verweten. En oké, tijdens de launch party in het parlement loofden politici het rebelse gehalte van de punkband, maar zijn de liedjes ook slecht? Antwoord: ja. ‘De Pampabrigade’ (‘Wij eten gras en gordeldier/ was onze generaal maar hier’) is qua melodie nog te hebben, maar ‘Het stinkt hier… naar ambitie’ en de hit ‘De junta is best oké’ zijn ronduit onuitstaanbaar.
Los Managuayos – Flauta de Pan XIX ***
Hoera, de nieuwe Los Managuayos! De panfluitprinsen hebben schijt aan conventies, en daarom klinkt deze editie van Flauta de Pan weer precies zoals de vorige achttien. Never change a winning team, want er zijn maar weinig muzikanten die je zowel in de jungle als in de Andes het gevoel kunnen geven dat je in een lift staat.
Cor Favor – Un aguardiente *
De zanger met de lolligste artiestennaam sinds Tony Tortilla durft het aan om wéér een plaat af te scheiden. U kent het niveau van de Nederlander inmiddels, maar toch willen we even kwijt dat het titelnummer ‘Un aguardiente’ een vertaling is van een Nederlandse hit die ‘Pikketanussie’ heet. Een snelle blik in het woordenboek leert dat pik ‘penis’ betekent en anussie… afijn.
Cuarteto Chico Malsueño – Basilisco loco *****
Je onderscheiden binnen de Zuid-Amerikaanse jazztraditie is niet makkelijk, zeker niet als je optreedt met een groene basilisk aan een koordje. Chico Malsueño lukt het. Zijn opgewekte grooves, de episch opgebouwde postrock-crescendo’s en de onwijs te wauwe lyrics sleuren je mee in een bedwelmende trip waaruit je wakker wordt met slechts één doel: ook zo’n basilisk kopen – en wel nu.
Roger Abrahams
Foto Rogelio de la Sierra/ Guillermo del Barrio
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.