Elitetroepen lopen ‘Cocaïnemars’

De Varkenssnuitskunks, of Los Zorritos, lichting 2012/2013.

Zeldzame plaatjes uit Zuid-Amerika: een lid van het militaire elitekorps van Managuay, de Varkenssnuitskunks, maakte zondag geheime kiekjes van het afsluitende weekend van de nieuwe cadetten. In het Andesgebergte rondden zij hun opleiding af door het lopen van de zogenoemde Cocaïnemars: een expeditie van drie dagen en 230 km door het gebied rond de cocaïneraffinaderij van Adalberto Silencioso, ‘de Pablo Escobar van Managuay’. De slopende tocht is berucht: menig militair wordt het slachtoffer van extreme hitte, vermoeidheid of een ontbrekend neustussenschot.

Ploegend door de coke

De fotograferende Varkenssnuitskunk is levend begraven, in zand.

Foto’s via Guillermo Guerrero

Dictator schrijft kinderboek: een bestseller

Een moeras

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, de militair dictator van Managuay, brengt vandaag een kinderboek uit. Oplage: zes miljoen exemplaren – best bijzonder voor een analfabeet land van amper vier miljoen inwoners.

Het boek draagt de titel De lama en het krokodillenkind. Het draait om de machtige lamakoning Antonio, die verliefd wordt op het krokodillenmeisje Conchita. Conchita, die kampt met een gewelddadige vader, een alcoholistische moeder en drie inwonende neven die haar seksueel misbruiken, smeekt Antonio haar mee te nemen naar zijn paleis.
De lama twijfelt, maar stemt uiteindelijk in. Hij wurgt Conchita’s neven en laat de rest van haar familie omkomen in de vlammenzee waarin hij het krokodillendorp heeft veranderd. Tenslotte laat hij Conchita – na een korte, maar heftige relatie – alleen achter in een moeras.
De uitgever geeft toe dat het boek, ook gezien het feit dat het 713 pagina’s telt, een ‘pittig werkje’ is.

Desalniettemin geldt De lama en het krokodillenkind nu al als bestseller: politieke en maatschappelijke organisaties zijn verplicht tientallen exemplaren af te nemen. Gewone Managuayanen moeten er – ondanks een analfabetismegraad van 80% – drie kopen. Toch is de animo groot: grofvuilophalers melden een explosieve toename van afgezaagde tafelpoten, wat betekent dat in elke huiskamer in Managuay plaats wordt gemaakt voor een stapeltje boeken.

‘Val Srebrenica inderdaad schuld van homo’s’


PUERTO PETRÓLEO – In navolging van de Amerikaanse generaal Shaheen heeft nu ook een Managuayaanse generaal de val van Srebrenica aan Nederlandse homosoldaten toegeschreven. Generaal Gwendolino Moritz wijt tevens het bombardement van Dresden aan ‘de aanwezigheid van vegetariërs.’

Moritz, een van de weinige generaals in Managuay die geen kabinetslid is, deed de uitspraken zondag vanaf de marinebasis in Puerto Petróleo, gelegen aan de oever van Lago Petróleo, Managuays grootste natuurreservaat en centrum van de petrochemische industrie. Moritz staat een ‘zuiver’ nationaal leger voor, ‘zonder vrouwen, klompvoeten of diabetici.’
Gevraagd naar zijn visie op andere gebeurtenissen in de geschiedenis noemde generaal Moritz de uitroeiing van Indianen in de VS ‘het gevolg van luiheid’, het uitbreken van de Russische Revolutie het werk van ‘lilliputters met een hazenlip’ en het uiteendrijven van supercontinent Pangea de schuld van ‘dinosauriërs met een voorliefde voor swing jazz.’ (afbeelding)
De uitspraken van generaal Moritz hebben geen opschudding veroorzaakt.

Generaal: ‘Spaar de parkjes in Aleppo’

ruïne Aleppo
De verwoesting in Aleppo is groot

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft opgeroepen tot een staakt-het-vuren in Syrië. Vooral de vernietiging van ‘al die leuke parkjes in Aleppo’ gaat hem aan het hart.

‘Generaal Jamón heeft goede herinneringen aan zijn middag in Aleppo met president Bashar al-Assad,’ zo verklaarde een regeringswoordvoerder gisteren. ‘Het was tijdens een mosterdgasruilbeurs in november 2011. Ze hebben samen een aardbeienijsje gegeten.’

Jamón is al jaren goed bevriend met Al-Assad. De twee kennen elkaar via Krachtige Leiders United, de internationale belangenvereniging van dictators. In zijn verklaring vergeleek de generaal de Syrische opstandelingen met kinderen. ‘Natuurlijk geeft een kind, als het iets wil, soms zijn vader een klap. Dat is normaal. Maar een vader slaat dan terug zoals het hoort: met de knokkels, en vol in het gezicht.’

Met de verklaring van generaal Jamón is overigens ook de verblijfplaats van Al-Assad eindelijk duidelijk geworden: hij is in Managuay. De woordvoerder: ‘Bashar zit hier te toepen en ook hij vindt het helemaal niet leuk wat er gebeurt.’

‘Osama bin Laden niet dood, maar gevlucht’

Osama bin Laden: dood of levend?

PERNILOS – Ondanks herhaalde bevestigingen door de Amerikaanse overheid houdt het gerucht aan dat Osama bin Laden niet dood is, maar gevlucht naar Zuid-Amerika.

De leider van Al Qaida zou zich ophouden in een snackbar in Pernilos in het zuiden van Managuay. Dat zegt Miguel Moscoso, een inwoner van Pernilos. De snackbar wordt gerund door Jamal Sánchez, de enige moslim van Managuay en maker van shoarmataco’s. ‘Moslims, shoarma – een en een is twee,’ concludeert Moscoso. De Managuayaan ontdekte vanochtend lange, grijze baardharen tussen het lamsvlees en meldde dit onmiddellijk bij de politie.

Overigens betwijfelt Moscoso dat de autoriteiten onderzoek doen, want ‘ze nemen mijn tips nooit serieus.’ Wel is hij bereid journalisten de weg te wijzen naar de snackbar. ‘Bij de kippenslachterij rechtsaf, en dan is het precies tussen de de lp-winkel van Jim Morrsion en de hamburgertent van Elvis in.’

Zeven gewonden bij valpartij slotetappe

Chaos bij de valpartij in Mataquintos, vanmiddag

MATAQUINTOS – De laatste etappe van de Ronde van Managuay is vanmiddag ontsierd door een massale valpartij in de hoofdstad Mataquintos. Zeven wielrenners raakten gewond.

De valpartij is vrijwel zeker het werk van Team Ejército, de wielerploeg van het leger van Managuay. Het incident vond plaats op de hoek Boutersestraat/Pinochetstraat, waar tweehonderd soldaten en officieren en twaalf tanks een onaangekondigde militaire oefening hielden. Tientallen renners botsten er met een snelheid van zestig km per uur bovenop en kwamen ten val. Zeven raakten ernstig gewond. Waarom de oefening juist vandaag en precies op het parcours moest plaatsvinden, is een raadsel. ‘Landsverdediging is ons werk,’ stelde een kolonel kort na het ongeval. ‘Hetero-activiteiten gaan vóór homoactiviteiten,’ zou hij daarna hebben gemompeld, maar dat is niet bevestigd.

Dat het Managuayaanse leger er alles aan zou doen om zijn wielrenploeg te laten winnen, werd eerder op de dag al duidelijk. Om zes uur vanochtend (plaatselijke tijd) bliezen trompettisten in startplaats San Pedrito zo hard appèl, dat alle andere wielrenploegen uit hun bed opschrikten. Bovendien moest om één uur ’s middags het volledige peloton afstappen bij de gemeentegrenzen van Mataquintos voor een door het leger ingestelde identiteitscontrole. Renners van Team Ejército mochten echter doorrijden, ‘want die kennen we al,’ aldus een controlerende luitenant.

RONDkijken
San Pedrito–Mataquintos (101 km)
Als het peloton in Mataquintos het verplichte rondje maakt om het presidentiële paleis, kijk dan eens wat aan de noordkant ervan ligt. Inderdaad, die grijze plak. Toch geen snelweg? Jawel. Sinds 2007 begint de A1 bij de ambtswoning van generaal Jamón. Handig wanneer het staatshoofd voor urgente zaken de deur uit moet – al beweren boze tongen dat hij slechts een eigen oprit wilde om bestellingen bij de Burrito Bar tijdig op te kunnen halen.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sovjetbom

De Zuidelijke Woestijn van Managuay

‘Hier stond de tribune, volgens mij.’ Majoor Enrique de los Platos, mijn begeleider, spuugt in het zand. ‘Ik zou het kunnen navragen bij de Topografische Afdeling. Maar ja.’ Met toegeknepen ogen kijk ik naar de zon, die deze zanderige uithoek tot een oven maakt. Nikita Chroesjtsjov had het goed gezien.

De Zuidelijke Woestijn van Managuay was een halve eeuw geleden een brandpunt van de Koude Oorlog. Het maoïstische regime van Sergio ‘De Neushoornleguaan’ Susa had het gebied aangewezen als testlocatie voor een nieuwe, Russische kernkop: de AN602 of ‘Tsar Bomba’. Sovjetleider Chroestsjov gaf vanuit Moskou opdracht aan Managuayaanse ingenieurs om het model in elkaar te schroeven.

Zo kwam het dat op een ochtend in 1961 een Toepolev met de volledige Sovjettop in Mataquintos landde. Susa’s programma – een krampachtig ongedwongen receptie met tequila en gefrituurde chinchillaknoedels – werd door Chroesjtsjov genegeerd: hij wilde direct naar de woestijn. Drie uur later zat hij op een tribune bloednerveus te lonken naar de Tsar Bomba, even verderop in het zand. Een mannenstem begon af te tellen.

‘Diez… Nueve…’ Niemand voorzag wat zou gaan gebeuren. Niemand, behalve iedereen die wel eens een transistorradio made in Managuay had gekocht. ‘…Zero.’ Niets. Toen klonk een luid ‘pffrrrt’, dat een half uur aanhield. Daarna nestelde een koppel alpacalama’s zich in de bom. Chroesjtsjov gooide zwijgend zijn burrito in het zand en verliet de plek des onheils.

‘Is het nog goedgekomen?’ vraag ik aan majoor De los Platos. Deze haalt een mango uit zijn jaszak en neemt een hap. Met volle mond: ‘Als u meer wil weten, kan ik u begeleiden naar het Militaire Archief. Maar ja.’

Op 30 oktober 1961 brachten de Russen op Nova Zembla hun eigen model tot ontploffing. De Tsar Bomba veroorzaakte een explosie van vijftig megaton: de grootste die de mens ooit heeft teweeggebracht.

Foto Persbureau Managuay

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Lama’s

Een lama

Het Sint-Gribusplein in Mataquintos, zomaar een plein in Latijns-Amerika. Oude mannetjes dammen, dames kopen papaja’s, ergens wordt een bedelaar in elkaar gerost. Eén ding is echter typisch Managuayaans: het prieeltje met het lamabeeld. Student Vicente (22) staat erbij. Waarom? Hij toont ons zijn gouden hanger: een mannenlijf met een lamakop, omringd door zonnestralen. ‘Pacha Mama Lama. Ze beschermt ons.’

Het is moeilijk om het belang van de lama in de Managuayaanse cultuur te overschatten. Volgens de Manca-indianen schiep een lama zelfs de wereld: Pacha Mama Lama was boos op de eeuwige duisternis en schoot, aan het begin der tijden, een fluim weg waaruit de aarde ontstond. Het was zuur en stinkend speeksel, bestaand uit halfverteerd voedsel uit de maag. Volgens andere bronnen was ze dan ook gewoon verkouden. Hoe dan ook, niet voor niets siert een lama de Managuayaanse vlag.

Het beest vervult echter ook een praktische rol. Van de Andes met zijn lastdieren tot aan de schimmige wereld van de lamabordelen en filmproducties als Lama Fellatio II – overal wordt het dier gekoesterd. De elitetroepen van de Managuayaanse cavalerie zitten zelfs op lama’s. De beroemdste van hen schopte het zowaar tot het biljet van 200.000 peso: Lope la Llama bleek tijdens de Oorlog van de Vijf Papaja’s (1850-1852) zoveel slimmer dan de officier op zijn rug, dat hij tot generaal werd benoemd. Sindsdien erft elke lama de rang van zijn berijder, wat de resultaten van het Managuayaanse leger overigens behoorlijk heeft opgekrikt.

Op een hoek van het Sint-Gribusplein speelt een groepje scholieren Lamabord, een variant van Ganzenbord. Het gerol van hun dobbelsteen is bijna niet te horen, maar hun opgewonden kreten des te meer. ‘Nu ik, nu ik! (…) Vakje 54. “Je richt een politieke partij op. Ga naar de gevangenis.” Ah, coño!’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Minister geeft minister een knietje

Het slachtoffer, de Boliviaanse minister Catacora, prees voor de wedstrijd nog ‘de verbroedering van twee grootse volkeren’


SANTA CRUZ DE LA SIERRA – De minister van Financiën van Managuay heeft zijn Boliviaanse collega een knietje gegeven. Het incident vond donderdag plaats tijdens een partijtje voetbal.

De regeringen van Managuay en Bolivia hadden op aandringen van Chili toegestemd in een vriendschappelijke wedstrijd om de onderlinge verhoudingen te verbeteren. Dat is niet gelukt. In de 37ste minuut probeerde de Managuayaanse minister van Financiën, generaal Diego Verbuto, de bal wanhopig uit het strafschopgebied weg te werken, maar plaatste hem via een opwippende beweging per ongeluk voor het hoofd van zijn Boliviaanse collega Luís Arce Catacora. Deze sloeg onmiddellijk toe en deed het net bollen met een fenomenale kopbal: 1–0. Verbuto beukte daarop Catacora vol in het kruis, die meteen tegen de grond ging. Toen de generaal daarvoor werd gestraft met een rode kaart, verliet het Managuayaanse regeringsteam het voetbalveld.

De Managuayaanse staatsomroep Managuay Uno zei donderdagavond niets over Verbuto’s rode kaart, maar meldde dat ‘het enige doelpunt van de wedstrijd mogelijk [werd] gemaakt door een onmogelijke voorzet van onze minister van Financiën, zijne excellentie generaal Diego Verbuto.’
Wel plaatste de omroep op zijn website een anderhalf jaar oud filmpje van de president van Bolivia, Evo Morales, die op het voetbalveld een overtreding begaat.

Boer zoekt vrouw aangeklaagd door afgewezen boer

Boer Adalberto Silencioso jr., kauwend op een homp cocabladeren

CARRUQUICHANGO – Hij had er zo graag bijgezeten, bij Boer zoekt vrouw internationaal. Maar cocaboer Adalberto Silencioso jr. uit Managuay viel op het laatste moment af. Nu eist hij compensatie, én fotomateriaal van Yvon Jaspers.

Door Jens Mikkelsen

‘Drie keer zijn ze hier geweest,’ zegt boer Adalberto, wandelend over zijn plantage. Hij trekt een bos cocabladeren van een struik en stopt ze in zijn mond. Kauwend: ‘De vierde keer zou Yvon komen, met haar concha.’ Hij maakt knijpbewegingen met zijn rechterhand. ‘Ik heb haar nooit gezien.’ Adalberto schiet een groene fluim naar een boomstam, vijf meter verderop. Raak.

Boer zoekt vrouw ging zondagavond van start met een internationale versie, waarin Nederlandse landbouwers uit Tanzania, Denemarken, Canada, Frankrijk en Bonaire een partner zoeken. Zoals verwacht was de uitzending een succes: maar liefst 3,1 miljoen mensen keken. Geen van hen weet echter van de buitenlandse boer die pas op het laatste moment te horen kreeg dat hij toch niet mee mocht doen: Adalberto Silencioso jr., cocaboer in Managuay.

‘Dat ze liever Nederlandse boeren hebben, snap ik,’ tiert boer Adalberto. ‘Maar hun overige argumenten! Mijn blaadjes zouden dubieus zijn, omdat er cocaïne van gemaakt wordt. Weet je wat voor een gorigheid ze brouwen uit het product van een koeienboer? Karnemelk!’

Ook de arbeidsomstandigheden op de plantage van boer Adalberto vond de redactie van het KRO-programma ‘lastig uit te leggen.’ Adalberto, geïrriteerd: ‘Ik zou mijn personeel grof behandelen. Omdat ik ze pas een burrito geef ná hun elfurige werkdag. Ja natuurlijk! Anders beginnen ze direct na het ontbijt al te klagen over de stokslagen waarmee ik ze ’s ochtends uit hun hok jaag!’

Nu spant boer Adalberto een proces aan tegen de KRO, vanwege het ‘geschonden vertrouwen’ en de gemaakte kosten. Het gaat hem niet om het geld, bezweert hij, maar om eerherstel. ‘En om foto’s van Yvon. Ik zag haar ergens in hotpants in een weiland staan. Waarom kwam ze dat godverdomme hier niet doen?’

Alle ophef heeft boer Adalberto alvast een onverwachte troostprijs opgeleverd. De grootste tv-zender van Managuay, La Llama Erótica, heeft hem uitgenodigd deel te nemen aan de Managuayaanse versie van Boer zoekt vrouw. Waarschijnlijk voelt hij zich in Agricultor busca mujer – waarvoor de KRO overigens zegt geen licentie te hebben afgegeven – meer thuis: onder de kandidaten zitten een kalasjnikovboer, een verbouwer van suikerriet voor de rumindustrie en een handelaar in vrouwen.