In 2007 verklaarde het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, dat het eerste (en tot dusver enige) geasfalteerde stuk van snelweg M1 zo perfect gelukt was, dat ‘een vrouw op stilettohakken de volle achthonderd meter rennend zou kunnen afleggen’. Sindsdien organiseert de lokale versie van Glamour er jaarlijks de Stiletto Run. De winnares ontvangt een nieuw paar stiletto’s en een Hansaplast-cadeaupakket.
ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Technologie
‘En dit,’ zegt de gids, ‘is de internetzaal.’ Onder een cirkelvormig plafond, gestut door Griekse zuilen, staat een mahoniehouten bureau met een computer erop. Het inbelmodem verspreidt een ratelend geluid. ‘Een pc,’ constateert de collega van Le Monde, en krabbelt op zijn blocnote. ‘Is het een Windows 8?’ De gids, die op het toetsenbord tikt, begint onbedaarlijk te lachen. ‘Windows 8?!’ Een traan uit zijn oog vegend: ‘Wij zijn inmiddels verder. Dit is een Windows 95.’
Er zijn veel terreinen waarop Managuay een achtergestelde positie inneemt, en technologie is er beslist een. In dit cassetteland verzamelen zich op feestjes steevast vijf mannen rondom je cd-speler en stoten bewonderende fluittonen uit. Videotheken doen er goede zaken, en niet zelden rangschikken ze hun films op Betamax, Video 2000 en VHS.
Ook wat computers betreft, is Managuay een vergaarbak van verouderde technologieën. In Valle de las Tetas – het Silicon Valley van Managuay – werd vorig jaar de lancering van Windows 95 groots gevierd. ‘Vanaf nu telt Managuay mee als computerland,’ ronkte de licentiehouder. ‘De Commodore 128 gaat het héél lastig krijgen.’ Vijf minuten in de demonstratie van het nieuwe besturingssysteem crashten alle computers.
Desalniettemin breidt de digitale wereld zich in het Zuid-Amerikaanse land als een olievlek uit. Bedroeg het aantal officiële internetaansluitingen in 2011 nog vier, een jaar later stond de teller al op elf. En dat is bijzonder, voor een land waar vooral ouderen liever vertrouwen op nieuwsvoorziening per telex, telegraaf en postduif.
Nadat hij de journalisten verschillende kleuren diskettes heeft getoond – ‘een soort floppy, maar dan hard’ – stapt de gids naar de pc en zegt triomfantelijk: ‘Nu moet u dít maar eens bekijken!’ Staand voor de computermonitor betrekt zijn gezicht. ‘Puñeta!’ brult hij. ‘Een half uur gelul en nóg is die foto van Gloria Estefan niet geladen!’
Roger Abrahams
Toerisme: De dragers in de Andes
Wie een trektocht maakt door het Managuayaanse Andes-gebergte, heeft een drager nodig. Immers, als een sterke man zich over uw kleren, slaapzak en tentstokken ontfermt, houdt u tenminste de energie over om te genieten van het landschap. Voor omgerekend twee euro per dag heeft u er al een die voldoet aan alle wettelijke eisen die aan een drager in Managuay worden gesteld. Zoals de drager op de foto, die er pas tussenuit piepte nadat hij álle portemonnees van zijn Finse toeristengroep had buitgemaakt.
Lamabezorgservice
Een vaste lezer van dit nieuwsblog, Vicente Tabores uit Buenos Aires, stuurde deze foto op van zijn rondreis door Zuid-Amerika. ‘Ik wist dat ze in Managuay een lamacultus hadden,’ schrijft Vicente, ‘maar een lamabezorgservice slaat alles.’
Gezien de Engelse tekst op de bezorgauto vermoeden wij dat het gaat om een ludieke koeriersdienst voor expatfeestjes in Mantaquintos. Immers: het gedeelte van de Managuayaanse bevolking dat wél kan lezen (20%), komt niet verder dan (moeizaam) Spaans.
Heeft u ook een foto uit Managuay die u met ons wil delen? Mail hem naar info@managuay.info!
‘Onderhandelingen Kopenhagen vlotgetrokken’
MATAQUINTOS – De klimaatonderhandelingen in Kopenhagen zouden vanochtend vroeg zijn vlotgetrokken door een nieuw, Managuayaans voorstel. Dat zei een regeringswoordvoerder. Het voorstel draait om een uitgestrekt moerasgebied in het noorden van Managuay, ook wel bekend als ‘Massagraf nummer 1’.
In dat moerasgebied, Terras Profundas genaamd, zouden alle landen van de wereld hun CO2-rijke materialen mogen afzinken om te voorkomen dat het broeikasgas in de atmosfeer verdwijnt. ‘Terras Profundas is een bodemloze put waarin je enorm veel kwijt kunt,’ aldus de woordvoerder. Onduidelijk was of hij hierbij doelde op de ruim 300.000 tegenstanders van het generaalsbewind die tot op heden in het gebied zijn verdwenen.
Voorwaarde is wel dat het internationale bedrijfsleven de ontwikkeling van Managuays eerste, op organisch materiaal rijdende auto uit het slop trekt, de Fiat Banano.
Overigens zegt de organisatie van de klimaaattop in Kopenhagen desgevraagd ‘nog nooit’ van het Managuayaanse voorstel te hebben gehoord.
Trend: Zen met lama’s
Managuay-gangers wisten het al, maar nu is de Zuid-Amerikaanse wellness-trend eindelijk de Atlantische Oceaan overgestoken: zen met lama’s. Website Zen.nl (‘Voor meditatie met effect’) doet, zo tipte onze lezer Herman Roovers, in een nieuwsbrief verslag van een heilzaam verblijf op een lamaboerderij in de Franse Pyreneeën. ‘Aan de lama’s is niet veel werk,’ schrijft deelneemster Susanne van den Heuvel, maar tijdens het bosmaaien kwam ‘de schoonheid van ‘het zijn’ naar boven.’ Goed bezig, Susanne! Klik hier voor haar hele verslag.
Het Managuayaanse ministerie van Industrie en Culinaire Zaken blijft bij zijn oude standpunt inzake lama-zen: ‘Een lama is er om op te eten, niet om over na te denken.’
De cultus van Sint-Wesley
 |
| Het beeld van Sint-Wesley in zijn geboorteplaats, Lázaro |
Sint-Wesley was de bijnaam van Wesley de Mañana Altivo (1922–1973), een rondreizende troubadour van de pampa’s van Zuid-Managuay. Diverse malen voorgedragen voor heiligverklaring door de paus, maar nooit geaccepteerd. Sint-Wesley is de beschermer van zuiplappen, hoeren, peukenrapers en lottobriefjesvervalsers – kortom: van iedereen die doet wat de zanger bij leven deed. In Managuay wordt hij vereerd als een god. Zijn enige standbeeld gebruikt men echter voornamelijk als hangplek om te roken en bier te drinken (foto).
Fyra breidt dienstregeling uit
 |
| De Fyra |
MATAQUINTOS – De Fyra gaat op meer trajecten rijden. De succesvolle hogesnelheidslijn vertoonde vrijdag bij een onderzoek zo weinig mankementen, dat de exploitant heeft besloten tot uitbreiding.
De Fyra, een Zuid-Amerikaanse paard-en-wagen-lijndienst tussen Mataquintos (Managuay) en Santa Cruz (Bolivia), werd afgelopen week getest door een team van Belgische ingenieurs. Ze waren lovend. Koetsier José: ‘Ze vonden maar tien fouten: een verroeste as, loszittende platen uit de bodem, dat soort dingen. Gelukkig hebben we geen deuren, anders hadden die ook nog scheef gehangen, haha!’ Met tien mankementen voldoet de Fyra ruimschoots aan de eisen van de Managuayaanse Openbaarvervoerwet: het maximum is 2019.
De eigenaar van de Fyra is nu van plan om de lijn door te trekken naar San Luís in Zuid-Managuay. Volgens koetsier José is de Fyra het bewijs dat vervoer uit de zestiende eeuw prima meekan in de eenentwintigste. ‘Het hoeft allemaal niet zo modern,’ aldus José. ‘Een ding dat rijdt, daar gaat het om.’
Couleur locale: Ruilhandel
Ruilhandel mag bij ons in het Westen een nieuw en hip verschijnsel zijn, in Managuay is het een eeuwenoud concept. Vooral de variant waarbij een aantal mensen ongevraagd het eigendom van een ander accepteren, is er razend populair. Bij de ruilhandel op de foto worden een paar stevige klappen verwisseld voor een nier.
Generaal Jamón waarschuwt Turkmeense president ondanks verkiezingsoverwinning
 |
| De Turkmeense president Berdymoechammedov, die gisteren werd herkozen |
MATAQUINTOS – De Turkmeense president Goerbangoeli Berdymoechammedov is gisteren herkozen met maar liefst 97,1 procent van de stemmen. Generaal Jamón heeft hem gewaarschuwd. ‘Wie zijn die overige 2,9 procent?’
Het staatshoofd van de militair-democratische republiek Managuay heeft vanochtend gebeld met Berdymoechammedov om hem te feliciteren. Beide despoten kennen elkaar al van Krachtige Leiders United, de belangenvereniging van dictators. Jamón heeft zijn collega aangespoord om de mensen die niet op hem gestemd hebben, te vragen naar het waarom. ‘Bij voorkeur elke dag, minstens drie maanden lang, in een cel, terwijl ze naakt zijn.’ Immers: ‘Je wil toch weten wat er leeft onder het volk.’
Berdymoechammedov heerst over Turkmenistan met harde hand. Ondanks het gebrek aan democratie is het land enorm in trek bij westerse bedrijven, die profiteren van de groeiende hoeveelheid bouwlocaties waarin miljarden euro’s worden geïnvesteerd. Gewone Turkmenen profiteren van de groeiende hoeveelheid afval die bij die bouwlocaties wordt achtergelaten.