Berichten

Geplaatst op

Toch Elfstedenrace, ondanks weersverwachting

Het parcours bij Alcazar: ‘nog iets te nat, maar bijna droog’

LA LIBERTINA – Tegen alle verwachtingen in gaat begin volgende week in Noord-Managuay de Elfstedenrace van start. De weersomstandigheden zijn er niet naar, ‘maar er is niets wat een smak geld niet kan regelen.’

Dat zei voorzitter Wílmer Wáffler van de vereniging De Noordelijke Elf Steden dinsdagavond tijdens een persconferentie. Mogelijk aast hij op subsidie om zwakke plekken op het parcours te repareren, maar waarschijnlijk wilde hij laten weten dat de organisatie open staat voor steekpenningen om de zeldzame autorally door de jungle toch te organiseren.

Sinds het invallen van de droogte in Noord-Managuay vorige week heerst in het land een ware Elfstedenkoorts. Praatprogramma’s op tv gaan alleen nog maar over de modder: zal die hard genoeg zijn om alle auto’s te dragen? Voormalige coureurs halen herinneringen op en maken zich zorgen over de drinkcapaciteiten van de jonge generatie, die tenslotte in elke stad op de route een voorgeschreven hoeveelheid gefermenteerde lamamelk moet drinken met een alcoholpercentage van tenminste 40%, het zogenoemde ‘pimpelen’.

Na het weekeinde zal blijken hoe diep de Managuayanen bereid zijn in de buidel te tasten voor een traditie die lijkt op sport, maar draait om motoren en drank. Heel diep, zo is de verwachting.

Geplaatst op

Managuay mogelijk ook naar Kunduz

Kunduz, hoofdstad van de gelijknamige provincie in Afghanistan

MATAQUINTOS – Nederland zal in Kunduz waarschijnlijk optrekken met de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur Managuay. Een gesprek met kolonel Sofronio Nuñez, woordvoerder van het Managuayaanse ministerie van Binnenlandse Zaken.

De regering-Jamón overweegt een politiemissie te sturen naar Kunduz. Wat is het struikelblok?
Op de eerste plaats willen we natuurlijk keiharde veiligheidsgaranties voor onze troepen. Nee, grapje. We zijn we aan het uitrekenen of we de vlucht wel kunnen betalen. Managuay-Afghanistan, dat kost een hoop kerosine.

In Kunduz wordt nog altijd gestenigd. Wat gaat Managuay bijdragen?
Stenigen is een barbaarse praktijk. Wij zetten in op meer geavanceerde manieren van ordehandhaving.

Zoals?
Taseren. Preventief peppersprayen. En waterboarden. Let wel: daarbij wordt voor elke gevangene een nieuw, fris washandje gebruikt.

Uw land werkte in de jaren 50 nauw samen met Afghanistan.
Dat klopt. De Afghaanse politie is toen ontworpen naar Managuayaans model.

De Afghaanse politie staat bekend als corrupt, incompetent en analfabeet.
Ja, precies.

Heeft uw regering nog andere doelen gesteld in Kunduz?
We gaan er een lamafokkerij opzetten. Ter promotie van onze keuken. Ik heb begrepen dat de Afghanen gek zijn op taai vlees in fantasieloze gerechten, dus dat zou moeten lukken.

Geplaatst op

Sexy kinderkleding in Zuid-Amerika normaal

Zangeres Rihanna, ook in Managuay een rolmodel voor jonge meisjes

MATAQUINTOS – Een nieuwe Britse winkelcode, die voorschrijft om niet langer sexy kleding en ongepaste producten aan jonge kinderen te verkopen, zal in Zuid-Amerika geen navolging vinden.

De code zou onmogelijk zijn in Managuay, meent Jorge Terrazas, voorzitter van de belangenvereniging van het midden- en kleinbedrijf en uitbater van winkelketen Niños de Puta. ‘Onze kinderen komen graag goed voor de dag. In Engeland is dat anders. Denkt u dat Harry Potter ooit voor een fiësta in een kelderbox is uitgenodigd?’

Wel zegt de voorzitter te weigeren om kindershirts met de tekst ‘Future porn star’ te verkopen. Terrazas: ‘Niemand spreekt hier Engels. Ik zou eerder kiezen voor ‘Porn star del futuro’.’ Net als de Britten belooft Terrazas erop toe te zien dat eetbaar ondergoed nooit meer in de schappen van de kleintjes belandt. Omdat het pervers is? ‘Dat. En ze lusten het gewoon niet.’

Geplaatst op

Milieuminister Managuay smeekt om plek Kopenhagen


MATAQUINTOS – Generaal Hérculo Pinto de Caña, minister van Foltering en Milieu van Managuay, heeft de Deense premier Rasmussen gesmeekt om een plek aan de onderhandelingstafel in Kopenhagen. Dat zeggen welingelichte bronnen rond het kabinet.

Pinto de Caña, die vorige week gesommeerd werd het Deense luchtruim te verlaten vanwege diens gebrekkige en milieuvervuilende vliegtuig, zint sindsdien op eerherstel. Hij zou Rasmussen de telefoonnummers hebben geboden van alle Managuayaanse prostituees in Denemarken en het gouverneurschap van de Andes-provincie Altiplano, ‘compleet met geitenharen ondergoed’.
De minister zou het niet kunnen verkroppen om afwezig te zijn op de klimaatconferentie, terwijl zijn collega van aartsrivaal Bolivia wel op de gastenlijst staat, aldus de welingelichte bron. Andere lijsten waarop Managuay met Bolivia concurreert zijn de VN-lijst van risicolanden inzake tyfus, cholera en tuberculose en de Top-10 van gewelddadigste staten van Interpol.
Geplaatst op

Ook miljardairs Managuay geven fortuin weg

Het logo van de actiegroep Alcoholisten uit de Anonimiteit

MATAQUINTOS – In navolging van hun Amerikaanse evenknieën Bill Gates en Warren Buffett hebben gisteren ook enkele Managuayaanse miljardairs beloofd een deel van hun fortuin te schenken aan goede doelen.

Zo doneert Ezequiel Amalfetti, de oprichter van uniformenfabrikant Guapo Papi, een bedrag ter waarde van 300 miljoen euro aan het persoonlijke fonds van generaal Muchacho, ‘Help mijn dochter aan goede schoenen voor haar bruiloft’.
Tequilatycoon Alonso Ruíz Romba verdeelt 500 miljoen over de actiegroep Alcoholisten uit de Anonimiteit, de Nationale Federatie van Agavetelers en zijn grootste inkomstenbron, de Vakbond voor spoorwegpersoneel.

Manuel Carracha Mutuletti van landmijnenverwijderingsbedrijf Bomba! zegde toe om 750 miljoen euro te storten in het Fonds van de Nationale Strijdkrachten van Managuay.
Een van de rijkste vrouwen van het land, lapdancer Joyce ‘Cascanueces’ Calderón, geeft 250 miljoen aan de Educatiegroep voor Etiquette in Erotische Horecagelegenheden (een onderafdeling van de Managuayaanse Vereniging van Huivrouwen).
Bendido Zueño, de voorzitter van de Managuayaanse toepvereniging, twijfelt met 475 miljoen vrij te besteden euro’s nog tussen de kaartclub van beulen in het leger ‘Ik Sla Er Zeven’, het Comité Afschaffing Slavenarbeid Nee! en de Pleitbezorgers Voor Hygiënische Of Dan Toch Op Zijn Minst Minder Ranzige Peeskamers.
Geplaatst op

Managuay biedt leden Femen asiel aan

Het generaalsregime in Managuay ziet de vrouwen van Femen graag komen

PARIJS – De Zuid-Amerikaanse dictatuur Managuay wil onderdak bieden aan leden van de feministische actiegroep Femen.

Dat heeft Inna Sjevtsjenko, boegbeeld van Femen, vanochtend in Parijs bekendgemaakt. De feministen ontvingen een brief van de militaire junta van Managuay, waarin staat dat het Zuid-Amerikaanse land ‘aandacht voor vrouwen hoog in het vaandel heeft staan.’ De generaals willen een verblijfsvergunning verstrekken aan de drie leden van Femen die afgelopen zaterdag in de Oekraïense hoofdstad Kiëv werden aangehouden, en aan ‘iedereen die uit vrije wil haar blote tieten laat zien.’ Daarbij hebben ‘grote maten de voorkeur’, benadrukt de Managuayaanse minister van Sociale Zaken.

Critici zijn het er niet over eens hoe de brief moet worden opgevat. Mogelijk is het regime in Managuay verontwaardigd omdat eerdere uitnodigingen tot verblijf aan prominente vluchtelingen als Edward Snowden en WikiLeaks’ Julian Assange werden afgeslagen. De brief kan echter ook worden opgevat als steun in de rug voor de Managuayaanse prostitutiesector, die door aanhoudende emigratie flink is uitgedund en met een toestroom van Femen-leden vacatures hoopt te kunnen opvullen.

Geplaatst op

FILM: Spin op klamboe (1991)

Still uit Spin op klamboe (1991)

Voordat Manolo Pipón beroemd werd met het nieuwe amateurisme in de Managuayaanse filmkunst, maakte hij al een werk dat daarop een voorschot nam. Spin op klamboe (1991) is een anderhalf durende, ongemonteerde sequentie van een over een klamboe lopende spin, door een stomdronken Pipón vastgelegd na een feestje. Zelf noemt de regisseur de film ‘een van mijn beste werken, een aanklacht tegen gemakzuchtig consumentisme in de kunst en een lofzang op ongebreidelde vrijheid tegelijk.’ De meeste anderen noemen hem ‘stomvervelend’.

Een jaar later kwam Pipón met Spin op bamboe (1992), naar verluidt een ‘actiethriller’ omdat de spin in kwestie, die een uur en drie kwartier op een paal zit, één keer op de grond valt.

Still uit Spin op bamboe (1992)

Foto’s Conrado Blanco

Geplaatst op

Organisator Love Parade naar Managuay

Rainer Schaller tijdens de Love Parade van 2008 in Dortmund

MATAQUINTOS – Rainer Schaller, de organisator van de Love Parade waarbij vorige week in Duisburg 21 doden vielen, is vanochtend gearriveerd in bananendictatuur Managuay. Het ministerie van Foltering heeft hem uitgenodigd voor een masterclass.  

De dienstdoende minister, generaal Hérculo Pinto de Caña, kan niet wachten om Schaller te horen spreken. ‘Deze man kan grote mensenmenigten samenbrengen, en vervolgens vernietigen. Dat zijn voor ons belangrijke vaardigheden.’ Pinto de Caña is met name te spreken over het concept van een tunnel die zowel in- als uitgang is. ‘En dan blokkeer je de uitgang, terwijl de toestroom van mensen doorgaat – fenomenaal. Simpele oplossingen zijn vaak de beste.’

Pinto de Caña overweegt om Schaller een baan als evenementencoördinator aan te bieden. ‘Maar ook het organiseren van personeelsfeesten is een mogelijkheid,’ oppert hij, hiermee vooruitlopend op de aanstaande afslankoperatie binnen de Managuayaanse overheid.

Het Managuayaanse ministerie van Propaganda kijkt ondertussen met veel belangstelling naar de burgemeester van Duisburg en de hoofdcommissaris van politie, die met veel succes de verantwoordelijkheid voor het Love Parade-drama weten door te schuiven.  Zij wilden niet reageren.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Legermuseum

Pilar Hipopótamo (r), verdacht van
‘socialistisch terrorisme’.

Het is een bijna perfecte reeks: generaal Puzzo die tot minister wordt benoemd, generaal Puzzo die de kerncentrale van Jerónimos opent, en generaal Puzzo die in negen vuilniszakken wordt afgeleverd bij het Managuayaanse ministerie van Justitie. De ontbrekende, voorlaatste foto is net een week weg voor restauratie, maar gelukkig laat de titel van de expositie weinig te raden over: Drive-by shootings op staatsbevel, 1964–1971.

Drive-by shootings is een poging van het Legermuseum in Cabúm om actiever het publiek op te zoeken. Als uithangbord van de militaire junta geniet het onder Managuayanen weinig populariteit, niet in het minst vanwege zijn officiële, ietwat pompeuze naam: Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa, oftewel Glorieus Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland. De meeste bezoekers zijn buitenlanders op de vlucht voor de Zuid-Amerikaanse hitte buiten.

Toch is Drive-by shootings een gouden greep. Welk ander museum leent zich zo goed voor een sinister onderwerp als dit? Zodra je door de hoofdpoort loopt, over de met kinderkopjes geplaveide weg (échte kinderkopjes, van de Kinderdagverblijvenrevolte van ’98), zie je zeven donkergrijze loodsen oprijzen uit een dorre vlakte. Binnen voeren de prenten van het militaire fotografenkorps je mee naar het hart van de Managuayaanse politieke cultuur.

De minister van Sport, generaal Hipopótamo? Toch vermoord door vier langsrazende motorrijders in 1966 en niet, zoals destijds werd beweerd, door zijn vierjarige ‘socialistische dochter’ Pilar. Francisco Gil, hoofd van het Olympisch Comité in 1971? Op de foto steekt hij lachend zijn hand op naar het opengedraaide raampje van een zwarte Volvo, kennelijk naar een goede bekende. Een fractie van een seconde later zullen 39 kogels hem doorzeven.

Voor wie deze zwartgalligheid te veel wordt, is er altijd nog de permanente expositie over geschiedenis en cultuur. Wist u dat de witte cirkel van de Managuayaanse vlag, waarin de gouden lama staat afgebeeld, een klodder spuug symboliseert? Ga eens snel kijken dan.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder in een aangepaste versie te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Lama’s

Een lama

Het Sint-Gribusplein in Mataquintos, zomaar een plein in Latijns-Amerika. Oude mannetjes dammen, dames kopen papaja’s, ergens wordt een bedelaar in elkaar gerost. Eén ding is echter typisch Managuayaans: het prieeltje met het lamabeeld. Student Vicente (22) staat erbij. Waarom? Hij toont ons zijn gouden hanger: een mannenlijf met een lamakop, omringd door zonnestralen. ‘Pacha Mama Lama. Ze beschermt ons.’

Het is moeilijk om het belang van de lama in de Managuayaanse cultuur te overschatten. Volgens de Manca-indianen schiep een lama zelfs de wereld: Pacha Mama Lama was boos op de eeuwige duisternis en schoot, aan het begin der tijden, een fluim weg waaruit de aarde ontstond. Het was zuur en stinkend speeksel, bestaand uit halfverteerd voedsel uit de maag. Volgens andere bronnen was ze dan ook gewoon verkouden. Hoe dan ook, niet voor niets siert een lama de Managuayaanse vlag.

Het beest vervult echter ook een praktische rol. Van de Andes met zijn lastdieren tot aan de schimmige wereld van de lamabordelen en filmproducties als Lama Fellatio II – overal wordt het dier gekoesterd. De elitetroepen van de Managuayaanse cavalerie zitten zelfs op lama’s. De beroemdste van hen schopte het zowaar tot het biljet van 200.000 peso: Lope la Llama bleek tijdens de Oorlog van de Vijf Papaja’s (1850-1852) zoveel slimmer dan de officier op zijn rug, dat hij tot generaal werd benoemd. Sindsdien erft elke lama de rang van zijn berijder, wat de resultaten van het Managuayaanse leger overigens behoorlijk heeft opgekrikt.

Op een hoek van het Sint-Gribusplein speelt een groepje scholieren Lamabord, een variant van Ganzenbord. Het gerol van hun dobbelsteen is bijna niet te horen, maar hun opgewonden kreten des te meer. ‘Nu ik, nu ik! (…) Vakje 54. “Je richt een politieke partij op. Ga naar de gevangenis.” Ah, coño!’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.