Berichten

Geplaatst op

COLUMN: Amigos de la prensa

Ernesto P. Borracho

De Toepcommissie van het parlement van Managuay leed gisteren een gevoelige nederlaag. De commissie kreeg geen meerderheid in de Vereniging van Toepers, en daardoor wordt het moeilijker voor haar om bepaalde maatregelen door te voeren. Een van die maatregelen is een strengere toelatingseis voor nieuwe spelers (die o.a. het spreken van negen talen voorschrijft, wat niemand in Managuay kan) in het parlementaire toeptoernooi.

De beroemde poëet Ernesto P. Borracho was bereid om speciaal voor Managuay.info hier een gedicht over te schrijven.

Gefnuikt

Toepcommissie
In frustratie
Eerst die plannen
Nu stagnatie

Wonden likken
Compromissie
Ach die arme
Toepcommissie

Ernesto P. Borracho

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Vrouwendag

Vrouwen in Managuay

Aan de toog in tequilabar Zócalo in Mataquintos. ‘Internationale Vrouwendag? Internationale Snauwendag!’ bromt loodgieter Rico. ‘Internationale Klerenvouwendag,’ grapt Jorge, een boekhouder. ‘Kom, kom,’ sust ambtenaar Rosario. ‘Een vrouw heeft ook een positieve kant. O nee, dat is een batterij!’

Waar in Rusland vrouwen bloemen krijgen, mag de Managuayaanse mujer al blij zijn als haar man haar vandaag geld geeft om er een paar te kopen. Hoffelijkheid is hier geen gewoonte. Volgens sommigen ligt dat aan de cultuur van machismo, waarbij zij steevast wijzen op de regering-Jamón. De enige vrouw in het generaalskabinet is Virginia Ugarte Ramírez, als wachtmeester eerste klas enkel een ‘troeteltrutje’, en bovendien slechts minister van Linkse hobby’s, waaronder cultuur.

Toch is dat te simpel. Toegegeven, karweitjes als koken, wassen, strijken, dweilen, stofzuigen, bedden verschonen, boodschappen doen, kinderen opvoeden, het vuilnis buiten zetten, een kozijn vervangen, de badkamer betegelen, dakdekken, schoorsteenvegen, een muurtje metselen en het middelgrote hak- en breekwerk zijn nog steeds typische vrouwenklusjes, maar voor de rest zijn de taken in Managuay min of meer gelijk verdeeld.

Bovendien hebben vrouwen het voordeel dat zij – mits niet te onaantrekkelijk – zich op plaatsen kunnen manoeuvreren die voor veel mannen onbereikbaar zijn. Zo werd de negentienjarige Luísa Campaña twee jaar geleden bijna afgevaardigd naar het Eurovisie Songfestival, omdat zij bereid was tijdens het zingen van het lied ‘Caramba! (Where Is My Pantyhose?)’ uit de kleren te gaan. Het feest ging niet door omdat Zuid-Amerikaanse landen van deelname zijn uitgesloten, maar toch: een man was het nooit gelukt.

In tequilabar Zócalo hangt Rico over een serveerster. ‘Jij schenkt, ik drink. Dat is toch gelijkheid?’ Rosario en Jorge proberen een andere op schoot te trekken ‘voor een goed gesprek over emancipatie.’ Dan slaat de klok het middaguur. Eén voor één strompelen de mannen de straat op. Tijd voor siësta.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

NATUUR: De chichi-tor

Dit is de chichi-tor, de nationale kever van Managuay. Hij komt alleen in Managuay voor en staat bekend om zijn typische geur. De chichi-tor is vereeuwigd in een beroemd gedicht van de geniale dichter Jesús Tánqui-Tánqui (1871–1887, geniaal omdat hij al op vijftienjarige leeftijd kon lezen en schrijven). Hier volgt een citaat:

Dit is het verhaal van een torretje klein
Dat zo smartelijk lijdt aan een kwaal
Vanaf zijn geboorte ruikt hij naar gazpacho
Een eigenschap catastrofaal

Een kevertjesmeisje schonk hem ooit een lach
En de chichi-tor vond haar het zoetst
Maar toen zij gazpacho rook, schrok zij en kreet: 
‘Heb jij soms niet je tanden gepoetst?’
Geplaatst op

Ook slager vindt balans tussen werk en privé


DON BOSCO – Héctor Stanislao, slager uit Don Bosco, heeft lang gezocht naar een goede balans tussen zijn werk- en privéleven. De uitkomst: zijn echtgenote en acht kinderen werken vanaf vandaag mee in de slagerij.

‘Zo zien we elkaar ook nog eens vaker,’ aldus de glunderende ondernemer. ‘Normaal zag ik mijn familie pas om elf uur ’s avonds terug. Nu beginnen we om drie uur ’s ochtends – gezamenlijk – met het uitbenen van een varken.’
‘Ik zag Héctor vroeger niet zo vaak. En als hij dan ’s avonds thuiskwam, sloeg hij me meteen met de riem. Nu zie ik hem de hele dag, maar hij slaat me maar vier of vijf keer. Relatief gezien is onze relatie er dus minder gewelddadig op geworden,’ aldus een lachende Mercedes Stanislao, echtgenote van Héctor.
‘Ik snapte nooit waarom papi zo naar varken stonk. Nu ruik ik zelf ook zo,’ aldus een knipogende Wálter Stanislao, Héctors derde zoon.
Nou Héctor, jij hebt het goed voor elkaar!
En u? Hoe balanceert u tussen werk en privé?
Dit bericht maakt onderdeel uit van de Postbus 43-campagne ‘Balanceren doe je zo’ van het Ministerie van Propaganda.
Geplaatst op

Sinterklaas beroofd in Managuay


MATAQUINTOS – In de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos is Sinterklaas vanochtend beroofd van zijn staf en schimmel. Volgens getuigen ging het om een dievenbende. Inderdaad bleken de daders lid van het plaatselijke politiekorps.

De kindervriend verliet juist met zijn gevolg een Sinterklaasviering op het Nederlandse consulaat toen twee politieauto’s met piepende banden inreden op enkele Pieten. Daarop stapten negentien agenten uit, eigenden zich staf en schimmel van Sint-Nicolaas toe, alsmede sieraden van enkele op de grond liggende Zwarte Pieten, en verdwenen weer met loeiende sirene.
De korpsleiding van Mataquintos verklaart desgevraagd van niets te weten, maar de zaak tot op de bodem uit te zoeken. ‘Alle buitenlanders in Managuay verdienen bescherming, ook als zij zich verwijfd gedragen, dieren en negers invoeren die kennelijk niet in quarantaine zijn geweest en harde projectielen in de richting van kleine kinderen smijten,’ aldus een woordvoerder.

Geplaatst op

Kritiek oppositie – o nee, toch niet

MATAQUINTOS – Aan de bar van het parlementaire restaurant Mañana Mañana hebben oppositiepartijen maandag een poging gedaan om zich kritisch uit te laten over de regering-Jamón.

Door Jens Mikkelsen

Onderwerp van het informele gesprek waren bezuinigingsmaatregelen. ‘Dit kabinet wil bezuinigen en de rekening bij de meest kwetsbaren neerleggen,’ klaagde Romero van de Ultrasocialisten, om daarna toe te geven dat die ‘het er ook een beetje naar gemaakt hebben.’ Schweinsteiger van de Socialisten: ‘Het kabinetsbeleid is onrechtvaardig, oneerlijk en ten dele asociaal.’ Berustend: ‘Maar ja, dat is gewoon een voortzetting van het beleid van de afgelopen, eh, 128 jaar.’

In de volksvertegenwoordiging van de militair-democratische republiek van Managuay gelden alle partijen als oppositiepartijen, aangezien geen van hen zitting heeft in het uit legerofficieren bestaande kabinet. Wel hebben alle parlementariërs een persoonlijke eed afgelegd aan generaal Jamón, of, zoals hij in de eed genoemd wordt, ‘De Grote Wegwijzer’.

Geplaatst op

BREKEND: Managuay claimt land in Afrika

Het putdeksel, met de claimsticker op het vierkant links vooraan

DAKAR – De Zuid-Amerikaanse republiek Managuay heeft land geclaimd in West-Afrika. Het gaat om een putdeksel op een nog onduidelijke locatie, waarschijnlijk in Senegal.

‘De omliggende grond hoort er natuurlijk ook bij,’ stelde generaal Arnoldo Pelotón, de Managuayaanse minister van Buitenlandse Zaken, donderdag op een haastig belegde persconferentie. Op het putdeksel (zie boven) is een zogeheten claimsticker aangebracht door de honorair consul van Managuay, Roger van Bergen. Deze rallyrijder op het parcours Amsterdam-Dakar werd enkele weken geleden plotsklaps tot diplomaat verheven met als doel om in Afrika goederen en grond te verwerven voor de militaire junta. ‘De eerste resultaten zijn mooier dan we durfden hopen,’ verzuchtte de minister. Behalve het putdeksel heeft Van Bergen beslag gelegd op twee muren en een rotsblok (zie foto’s beneden).

Managuay viert de overzeese gebiedsuitbreiding niet alleen als een mijlpaal in zijn eigen geschiedenis, maar ook in die van de mensheid. Pelotón: ‘Wij revancheren ons op ex-kolonisator Europa. Een land van deze kant van de Atlantische Oceaan dat gebied verovert aan de andere kant – dat is voor het eerst sinds de stichting van Liberia in 1847.’ De tegenwerping van een Duitse journalist dat Afrika geen Europa is en nooit Zuid-Amerika heeft gekoloniserd, definieerde de minister als ‘mierenneuken’.

Pelotón ziet een nieuw tijdperk aanbreken voor zijn straatarme land: ‘Er wordt veel geschreven over de Chinese expansie in Afrika. Maar vlak ook Managuay niet uit. Dit putdeksel nemen ze ons niet meer af.’

Muur 1

Muur 2

Het rotsblok

Lees ook:
Rallynieuws: Foto consul roept vragen op
Rally van start, honorair consul legt uit
Nederlandse coureur gaat land veroveren voor Managuay

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Carnaval

De raaf op de staaf

‘Vuela! Vuela!’ Vingers wijzen naar een pikzwarte raaf die fladdert boven het plein van Roipoipú. Hij vliegt! Verbaasd staart de vogel terug. Dit is het moment waarop Buli (17) heeft gewacht. Hij wurmt zich door de menigte, trekt zijn speer, en dan – één welgemikte stoot, één krijs – zit de raaf op de staaf. De massa juicht: ‘Doop de raaf!’

Roipoipú leeft voor carnaval, en een van de iconen van het volksfeest is El Cuervo Mojado: de Natte Raaf. Al sinds 1872 wordt jaarlijks een jongen uitverkoren om een levende raaf te spietsen, waarna prins carnaval het dier doopt met tequila. Een zuiveringsritueel, want raven staan in Managuay bekend als dragers van boze geesten.

Het is echter de vraag hoe prins Gustavo III ermee zal omgaan. Toen hij twee jaar geleden de dode vogel in het gezicht geduwd kreeg, raakte hij volledig in paniek en begon erop in te beuken met de bijbehorende fles tequila, al krijsende: ‘Gaat heen, Beëlzebub!’ Het was de Roipoipuyos in één klap duidelijk dat zij in Gustavo geen groot carnavalsliefhebber hadden gevonden.

Gustavo is dan ook door de militaire junta benoemd. Als spion, maar het kan ook een grap zijn geweest. Eerder stelde generaal Jamón een sergeant met smetvrees aan tot zijn persoonlijke billenveger en kreeg een vegetarische lichtmatroos de leiding over een all-you-can-eat-steakrestaurant. Nogal wiedes dat geheelonthouder Gustavo zich niet prettig voelt in het losbandige Roipoipú. De stad staat bekend om haar op straat hangende massa’s die zich te buiten gaan aan seks, muziek en alcohol. En dan hebben we het over Kerstmis.

Buli zit op de klinkers van het plein. Zonder speer: die maakt een ronde door de stad. Heeft hij vaak geoefend met gooien? ‘Drie maanden lang, elke dag,’ lacht Buli. ‘Langer kon niet. Er is geen huisdier meer over in mijn straat.’
Noud Nijssen

Foto Leonardo Giacobbe

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Voetbalclub doodt cabaretier om kampioensschaal

Het clubmuseum van FC Puta Madre

MATAQUINTOS – Een Managuayaanse cabaretier die de kampioensschaal van voetbalvereniging FC Puta Madre wilde stelen, is door de club om het leven gebracht.

Dat bleek donderdagavond in het populaire tv-programma El Mundo Gira y Gira, waar cabaretier Teófilo Oronoco zijn opwachting zou maken. Tijdens de uitzending kreeg presentator Matías Nuevotemplo een telefoontje. ‘Dit is met de conciërge van het clubmuseum van FC Puta Madre,’ klonk het live. ‘Oronoco is helaas verhinderd. Hij stond vanmiddag zo lang naar de vitrine met de kampioensschaal te staren, dat we hem maar preventief hebben gewurgd, opgezet en naast de schaal in de vitrine geplaatst.’

Kennelijk wilde de clubleiding geen risico nemen: al twee keer eerder had Oronoco de kampioensschaal van FC Puta Madre gestolen, om die op televisie triomfantelijk tevoorschijn te toveren. Oronoco’s familie heeft bij de politie inmiddels aangifte gedaan van de moord. Die antwoordde: ‘Z’n verdiende loon, die klootzak stal altijd mijn pet als ik hem voor openbare dronkenschap een nacht in de cel had gezet. Wat zeg je Felipe, was dat iemand anders? Ach, m’n reet.’

Het impresariaat van Oronoco heeft zijn lopende theatertournee tot nader order opgeschort.

Geplaatst op

Evaluatie Olympische Spelen: acht doden

Dressuur in Londen: het besluit om muilezels te weren, betekende
een grote klap voor de Managuayaanse paardensport.

MATAQUINTOS – In Managuay zijn gisteren acht doden gevallen bij de evaluatie van de Olympische Spelen. Onder de slachtoffers bevinden zich alle leden van het Managuayaans Olympisch Comité (MOC).

De leiding van de Zuid-Amerikaanse dictatuur is buitengewoon ontevreden met het resultaat van de olympische équipe: nul medailles. Dat de équipe zich nooit had gekwalificeerd, was al bekend, maar ‘voor een echte Managuayaan is geen buitenlandse regel heilig,’ zo stelde de militaire junta in een persbericht. De laatste woorden aan de ter dood veroordeelde MOC-leden luidden: ‘Bij gebrek aan een gouden medaille ontvangt u allen de rode plak.’ Een ‘rode plak’ is militair jargon voor een schotwond in de rug.

Een grote teleurstelling voor de junta is Misión Deportivo (‘Missie Sport’). Die speciale operatie van de Managuayaanse veiligheidsdienst moest de sportzomer van 2012 aangrijpen om nucleaire geheimen te ontfutselen aan kernwapenlanden als de VS en Groot-Brittannië. In plaats daarvan kwamen de geheim agenten thuis met de manicuurdoos van voetballer Christiano Ronaldo en een bandenplakset van Marianne Vos.