Berichten

Geplaatst op

Voor alle partijen is Jamón de grote held


MATAQUINTOS – De vier grootste politieke partijen van Managuay hebben zaterdag hun partijconferentie gehouden. Generaal Jamón, die op 9 juni het parlement benoemt, is bij alle vier gelegenheden geprezen als ‘de Grote Wegwijzer’.

De Socialistische Partij roemde Jamóns capaciteit om niet alleen de boven-, maar ook de onderklasse uit te sluiten van de macht. Volgens de Liberalen heeft Jamón de menselijke kernvrijheden uitgebreid met de ‘vrijheid om te creperen’. De Christelijke Unie heeft bij openbare stemming Jezus Christus tot ‘alwetend’ uitgeroepen, maar de regering-Jamón (inclusief de geheime dienst) tot ‘alomtegenwoordig’. De voorman van de Tequilapartij zei: ‘Koning Alcohol bestaat al, maar Keizer Kater is ongetwijfeld onze grote generaal.’
Elke partij ambieert een nieuwe regering te vormen, maar zei de keuze te laten aan ‘Onze Grote Wegwijzer’.
Het kabinet-Jamón liet gisteren een communiqué uitgaan waarin het ‘democratie volgens de Managuayaanse weg’ aanprees als garantie voor politieke diversiteit.
Geplaatst op

Veel doden bij aanslagen metro Mataquintos


MATAQUINTOS – Bij meerdere explosies in metrostations in Mataquintos zijn vanochtend tientallen doden gevallen. En dat is opmerkelijk, want Mataquintos heeft helemaal geen metro.

De aanslagen zijn opgeëist door de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad en vonden plaats op bouwplekken van de Oost-Westlijn. Die metrolijn is al sinds de jaren 1970 in aanbouw en wordt geteisterd door de constante stroom van staatsgrepen in Managuay. Vermoed wordt dat de rebellen willen voorkomen dat de militaire junta goede sier maakt met de voltooiing van het project. De regering-Jamón spreekt hier schande van, maar deed hetzelfde toen enige jaren geleden de rebellen de scepter zwaaiden.
Het traject van de Oost-Westlijn wordt af en toe gebruikt als testparcours voor de Fiat Banano. Dit van overheidswege geproduceerde personenautootje rijdt op fruitafval en wordt, gezien de povere staat van Managuays autosnelwegen, nu ook aangepast voor spoorrails.
Geplaatst op

De Mars van de Hoeren

Een groep van zo’n vierhonderd prostituees demonstreerde maandag in Mataquintos voor betere werkomstandigheden, een menswaardig bestaan en een verbetering van de maatschappelijke positie van vrouwen. Een toevallig passerende eenheid mariniers zag zijn kans schoon en dirigeerde alle dames naar een nabijgelegen kazerne, waar het nog héél gezellig werd. 
Geplaatst op

Rozen verzuimden vergunning aan te vragen


MATAQUINTOS – In het centrum van Mataquintos is een groep rozen tot bloei gekomen. De autoriteiten hebben ze onmiddellijk verbrand.

De rozen bloeiden zonder vooraankondiging op het Plein van de Eeuwige Agressie. Volgens een dienstdoende militair ging het om een ‘brutale provocatie’. Er zou geen vergunningsaanvraag zijn ingediend, ‘en zeker niet in vijfvoud.’
Geplaatst op

BREKEND: Managuay claimt land in Afrika

Het putdeksel, met de claimsticker op het vierkant links vooraan

DAKAR – De Zuid-Amerikaanse republiek Managuay heeft land geclaimd in West-Afrika. Het gaat om een putdeksel op een nog onduidelijke locatie, waarschijnlijk in Senegal.

‘De omliggende grond hoort er natuurlijk ook bij,’ stelde generaal Arnoldo Pelotón, de Managuayaanse minister van Buitenlandse Zaken, donderdag op een haastig belegde persconferentie. Op het putdeksel (zie boven) is een zogeheten claimsticker aangebracht door de honorair consul van Managuay, Roger van Bergen. Deze rallyrijder op het parcours Amsterdam-Dakar werd enkele weken geleden plotsklaps tot diplomaat verheven met als doel om in Afrika goederen en grond te verwerven voor de militaire junta. ‘De eerste resultaten zijn mooier dan we durfden hopen,’ verzuchtte de minister. Behalve het putdeksel heeft Van Bergen beslag gelegd op twee muren en een rotsblok (zie foto’s beneden).

Managuay viert de overzeese gebiedsuitbreiding niet alleen als een mijlpaal in zijn eigen geschiedenis, maar ook in die van de mensheid. Pelotón: ‘Wij revancheren ons op ex-kolonisator Europa. Een land van deze kant van de Atlantische Oceaan dat gebied verovert aan de andere kant – dat is voor het eerst sinds de stichting van Liberia in 1847.’ De tegenwerping van een Duitse journalist dat Afrika geen Europa is en nooit Zuid-Amerika heeft gekoloniserd, definieerde de minister als ‘mierenneuken’.

Pelotón ziet een nieuw tijdperk aanbreken voor zijn straatarme land: ‘Er wordt veel geschreven over de Chinese expansie in Afrika. Maar vlak ook Managuay niet uit. Dit putdeksel nemen ze ons niet meer af.’

Muur 1

Muur 2

Het rotsblok

Lees ook:
Rallynieuws: Foto consul roept vragen op
Rally van start, honorair consul legt uit
Nederlandse coureur gaat land veroveren voor Managuay

Geplaatst op

Socialisten verwachten 50 zetels met behulp van steekpenningen

MATAQUINTOS – Een van de twee socialistische partijen van Managuay verwacht begin september 45 zetels in het parlement te behalen. Zelfs 50 zetels zijn mogelijk, ‘als we steekpenningen inzetten.’

Dat zegt partijvoorzitter Juan Marinos van de Ultrasocialisten, die nu 26 zetels bezetten in het Managuayaanse parlement. ‘Vijftig is heel veel, maar het is reëel. Ik heb dat met intimi van generaal Jamón besproken. Het schijnt dat hij voor een pallet tequila en een download van de nieuwste Angry Birds voor zijn iPhone behoorlijk ver wil gaan.’

Generaal Jamón is de leider van de militaire junta in het Zuid-Amerikaanse land. Bij de parlementsbenoemingen van 12 september buigt hij zich over de zetelverdeling. Om die reden dingen momenteel alle politieke facties – die het overigens stuk voor stuk eens zijn met Jamón – om zijn gunsten.

Marinos nam in 2010 afstand van de landelijke politiek vanwege gezondheidsproblemen. Hij vindt het heerlijk om het huidige succes vanaf de zijlijn mee te maken. Toch blijft het kriebelen. ‘Ik zou nog wel een hoge functie willen overwegen als we zoveel winst gaan boeken. De kans is wel heel klein, gezien mijn gezondheid, maar de socialistische traditie is in dat opzicht rijk: kijk maar naar Fidel Castro, Brezjnev en Stalin.’

Geplaatst op

George Bush in Managuay: het echte verhaal

MATAQUINTOS – Het verhaal beslaat nog geen pagina van zijn memoires, maar het is vermakelijk genoeg: hoe voormalig president George W. Bush op een lamafokkerij in Managuay belandde.

Bush beschrijft in zijn boek Decision Points, dat gisteren verscheen, hoe het presidentiële vliegtuig in de lente van 2006 op weg was naar Uruguay, maar per abuis in Managuay belandde. De militaire dictatuur maakte onmiddellijk gebruik van deze vergissing. Nog geen half uur later zat Bush op een lamafokkerij met het voltallige Managuayaanse kabinet.

Eerder schreef generaal Pinto de Caña, het brein achter deze improvisatie, hierover: ‘Tijdens het staatsbezoek hadden de Amerikaanse president en ik een stevig gesprek over de wereldpolitiek, afgesloten met een goede borrel.’ Volgens Bush echter ‘blééf die ene gast maar dooremmeren over de geslachtskenmerken van lama’s, en daarna kregen we nog een beker lamapis ook.’

Decision Points laat daarnaast zijn licht schijnen op het officiële verhaal dat Bush graag met het Managuayaanse leger Irak zou zijn binnengevallen, maar in plaats daarvan de junta opdroeg om Zuid-Amerika te beschermen. In zijn memoires herinnert Bush zich hoe op het toilet van de lamafokkerij ‘twee van die generaals smeekten om een blauwdruk van de atoombom, en daarvoor mocht ik op straat elke vrouw uitzoeken die ik wilde. Ik wilde niet.’

Na twee lange uren in ‘that hellhole’ vloog Bush door naar Montevideo, Uruguay.

Geplaatst op

FILM: Spin op klamboe (1991)

Still uit Spin op klamboe (1991)

Voordat Manolo Pipón beroemd werd met het nieuwe amateurisme in de Managuayaanse filmkunst, maakte hij al een werk dat daarop een voorschot nam. Spin op klamboe (1991) is een anderhalf durende, ongemonteerde sequentie van een over een klamboe lopende spin, door een stomdronken Pipón vastgelegd na een feestje. Zelf noemt de regisseur de film ‘een van mijn beste werken, een aanklacht tegen gemakzuchtig consumentisme in de kunst en een lofzang op ongebreidelde vrijheid tegelijk.’ De meeste anderen noemen hem ‘stomvervelend’.

Een jaar later kwam Pipón met Spin op bamboe (1992), naar verluidt een ‘actiethriller’ omdat de spin in kwestie, die een uur en drie kwartier op een paal zit, één keer op de grond valt.

Still uit Spin op bamboe (1992)

Foto’s Conrado Blanco

Geplaatst op

2011: De hoogte- en dieptepunten

Wat kunnen we verwachten voor Managuay dit jaar? Aanstaande pieken en dalen van de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur op een rijtje.

De militaire junta
De tenen van generaal Jamón zullen korter worden, zijn toespraken steeds langer. De geheime politie zaait terreur op straat. Managuay zal het lachertje zijn van de internationale gemeenschap. Corruptie tiert welig. Kortom: geen veranderingen op dit vlak.

De maoïstische rebellen
Gaan dus ook dit jaar de macht niet overnemen.

Het Eurovisie Songfestival
Net als in 2010 zijn onze Zuid-Amerikaanse vrienden niet uitgenodigd voor dit muziekfestijn, maar Managuay, ongenode gast pur sang, zal trachten tóch te mogen deelnemen. Net als bij de wereldbeker rodelen, het WK Voetbal voor vrouwen en de verkiezing van Miss Oelan-Bator 2011, overigens.

Toerisme
De overheid gaat proberen de welgestelde backpacker binnen te halen. Zonder geweld dit keer, want naar de Slachting van de Utrechtse Vakantiebeurs (59 doden, 82 gewonden in 2007) verlangt niemand terug.

Cultuur
Cultuurliefhebbers in Managuay kunnen ook in 2011 weer een hoop verwachten. Vooral kopstoten, pepperspray en waterboarding zonder proces vooraf.

De mensen
Apathisch, dronken en gewelddadig, net als in 2010.

Het weer
Zoals altijd: gemiddeld 40 graden.

Gelukkig Nieuwjaar!

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De rebellen

Maohattan

‘Excellentie, wanneer begint u vredesbesprekingen met de maoïstische rebellen?’ De fotocamera’s flitsen. ‘Niet eerder dan op het juiste moment,’ bast generaal Bernardo Moto y Tomo, de Managuayaanse minister van Defensie en Kinderdagverblijven. ‘En dat is wanneer het hoofd van de laatste rebel op mijn stoep ligt.’

Wat Colombia doet, doet Managuay uitdrukkelijk niet: onderhandelen met terroristen. Zo zelfverzekerd als de FARC op dit moment achter een vergadertafel op Cuba zit, zo wanhopig houdt de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad zich schuil in de jungle. Al decennia dragen in Managuay links en rechts om de zeven jaar de macht aan elkaar over. De Terechte Staatsgreep van generaal Jamón vond plaats in 2006, dus dit jaar dienen de militairen het veld te ruimen. Maar die maken geen haast.

Niet dat het de rebellen slecht gaat. De Managuayaanse communisten interpreteren het Rode Boekje van Mao zoals Bram Moszkowicz de regels van de Nederlandse Orde van Advocaten: losjes. Rebellenleider Fernando Sapo spreekt van ‘een beweging van principes’, maar ondertussen beschikt zijn hoofdkwartier als enige maoïstische bolwerk ter wereld over een Kentucky Fried Chicken en een meubelboulevard.

Tot 2008 was er zelfs sprake van een heuse vastgoedboom: maoïstische projectontwikkelaars verdienden miljarden peso’s met de bouw van luxeappartementen, multiplexcinema’s en een ultramodern bankendistrict genaamd Maohattan. Het einde kwam tegelijk met de economische crisis, maar dat was toeval – de torenflats verrieden simpelweg de ligging van het rebellenkamp en regeringstroepen stormden eropaf. Binnen twee maanden woonden de rebellen weer in uitgegraven gaten in de grond.

Een laatste vraag aan de minister. ‘Volgens de buitenlandse pers wil de junta geen vrede, omdat ze baat heeft bij oorlog. Klopt dat?’ ‘De buitenlandse pers is drek,’ antwoordt Moto y Tomo. Hij staat op. ‘Maar ik moet weg nu, ik heb een diner met Vicente Corriente, de directeur van wapenfabrikant ManaBomba.’
Enrique Furioso

Foto Conrado Blanco
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.