De regering-Jamón heeft vanochtend deze foto vrijgegeven.
Het is niet duidelijk waarom.
(Copyright Ministerio de Propaganda/Maria Luisa Corazón del Ángel)
ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Boliviahaatdag
 |
| Mensen uit Bolivia (of Managuay, dat is hier niet duidelijk) |
Juan (16) tekent een grote J op het rotsblok. ‘Zo, deze plek is van mij.’ Hij is de enige niet: twee dagen voor de vrijmarkt hebben tientallen mensen zich een stuk van het rotsplateau toegeëigend met letters en lijnen. Een paar meter verder houdt een man op een stretcher zijn plekje bezet. Juan: ‘Boliviahaatdag. De mooiste dag van het jaar.’
Afgelopen zondag was het zover. Op Boliviahaatdag, een officiële vrije dag, geven de Managuayanen publiekelijk uiting aan hun ongenoegen over aartsvijand Bolivia, het buurland waar de poncho’s altijd net iets kleuriger zijn, de panfluiten net iets groter en de cocabladeren net iets voller van smaak.
De politiek doet volop mee. Er zijn anti-Boliviaanse wetten, zoals de Ponchowet (sinds 2012 geldt een poncho als wapen, zodat een Boliviaan die een Managuayaanse vrouw aanspreekt, opgepakt kan worden voor ‘pronken met naderende verkrachting’), maar ook openlijk anti-Boliviaanse volksvertegenwoordigers.
Het bekendste voorbeeld is Paco Tornado van de extreem-rechtse PPP (Partij voor Paco). Tornado verwierf internationale bekendheid met zijn propagandafilm Flauta, waarin hij teksten uit de Boliviaanse grondwet combineerde met beelden van een brandende panfluit. Volgens hem is Bolivia geen land, maar een ‘fascistische ideologie.’ In Nederland levert die uitspraak meestal een vergelijking met Geert Wilders op, maar dat is niet terecht. Immers, de PPP bezet slechts twee zetels in het parlement, waarvan één voor Tornado’s moeder, en naar de politieke ambities van moeder Wilders is het vooralsnog gissen.
Op het rotsplateau daalt de schemering neer. Juan sluit zich aan bij een groepje dat blijft overnachten. ‘Viva Managuay!’ proosten ze even later, staand bij een vuurkorf. Een verdwaalde lama komt zich warmen, panfluitmuzikanten zetten ‘El condor pasa’ in, de man op de stretcher wikkelt zich in een poncho. Het lijken potdikkie wel Bolivianen.
Roger Abrahams
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.
Foto Maurizio Costanzo/Flickr.com
Rivaal opgetogen over vertrek Ruud Gullit
 |
| Ruud Gullit in de dugout van Terek Grozny |
GRJAZNY – Het vertrek van Ruud Gullit als hoofdcoach van voetbalclub Terek Grozny heeft de champagne doen knallen bij aartsrivaal Spartak Grjazny.
Stepan Jolkipolkov, baas van Spartak Grjazny en vijand van Grozny-eigenaar Ramzan Kadyrov, kon dinsdag zijn plezier niet op. ‘Ik zei toch dat Gullit geen echte man was,’ pochte Jolkipolkov. ‘De buitenlander die wíj in dienst hebben, houdt het tenminste langer uit dan die van Kadyrov. Of niet, Pedro?’ Hoofdcoach Pedro Lázaro uit Managuay bevond zich gedurende de persconferentie echter onder tafel, omdat hij door het geknal dacht dat hij werd neergeschoten, zoals de vorige hoofdcoach.
Clubeigenaar en bendeleider Jolkipolkov probeert Kadyrov op alle terreinen de loef af te steken. Zijn nieuwste plan is een huwelijk met Shakira, maar Lázaro heeft hem nog niet durven zeggen dat zij toch geen Managuayaanse kennis van hem is, zoals Jolkipolkov gelooft.
Alfonso Mango (3)
De Managuayaanse superspion Alfonso Mango, bijgenaamd ‘het camouflagemirakel’, kreeg in 2007 de opdracht om een verdachte, westerse rugzaktoeriste te observeren. Mango verkeerde in die tijd in zijn etalageperiode (twee maanden eerder had hij in hartje Mataquintos nog de gedaante van een rek t-shirts aangenomen) en koos voor de façade van een paspop.
Voorzien van een zwarte pruik en dameskleding nam hij, als zijn creatie ‘Conchita, hoer van de jungle’, plaats op een stoel in het hostel van de toeriste om op de hoogte te komen van haar westerse samenzweringen.
Overigens liep Mango na de klus, bij het losbikken van de laag glanzende vernis, een nare schaafwond op aan zijn scheenbeen die hem een week aan het bed heeft gekluisterd.
Foto Martina Casafresno
Couleur locale: Vijf minuten bedenktijd
Van de Managuayaanse man wordt wel eens gezegd dat hij een rokkenjagende macho is, een roofdier op zoek naar zijn prooi, een egoïst die alleen maar geïnteresseerd is in zijn eigen gerief. Hij zou geen respect hebben voor vrouwen en alle regels van hoffelijkheid aan zijn laars lappen.
Dat is echter overdreven. Kijk naar deze foto: de jongens op de pier geven de zonnebadende toeristes netjes de traditionele vijf minuten bedenktijd om weg te lopen en duidelijk te maken dat zij geen zin hebben in gedwongen, oncomfortabele seks op een houten ondergrond.
Pas daarna storten zij zich, als heren, op hen.
Foto Martina Casafresno
Internationaal netwerk Managuay verbrokkelt
 |
| Het Cultureel Centrum van Managuay in Sint-Petersburg |
MATAQUINTOS – Het internationale netwerk van ambassades, consulaten en culturele centra van Managuay verbrokkelt, zo laat de teloorgang van de vestiging in Sint-Petersburg zien.
Het Cultureel Centrum van Managuay in de Russische tsarenstad is inmiddels verlaten, zo stelde de Nederlander Egbert Hartman vast. Het statige pand aan de Severny Prospekt was ooit een levendig ontmoetingspunt van de Russische avant-garde, met kunstenaars en schrijvers als Vladimir Vojnovitsj, en de Managuayaanse, met klaplopers en prostituees als Marta de Pokdalige Weduwe.
De laatste bewindvoerders van het Centrum waren de stagiairs Sílvia Sommer en Emilio Parmanto, die bij hun aantreden een met alle technische voorzieningen geëquipeerde instelling aantroffen. Nu is door de scheefhangende luxaflex slechts een achterglaten telraam te zien.
Sommer en Parmanto liepen eerder een korte stage op de redactie van dit nieuwsblog. Het internationale opsporingsbevel is nog steeds van kracht, dus als u ze ziet, laat u het ons dan vooral weten.
Prostituees doen goede zaken in Rijksmuseum
 |
| De opening van het Rijksmuseum in Amsterdam, afgelopen zaterdag |
AMSTERDAM – De heropening van het Rijksmuseum heeft afgelopen zaterdag 20.000 bezoekers getrokken. Ongeveer 1000 van hen waren prostituees.
Dat stelt Sexy Señorita, de belangenvereniging voor Managuayaanse vrouwen in Nederland. Volgens woordvoerster Vicky Núñez hebben de vrouwen zich in het museum naar gelang hun specialiteit opgesteld. ‘Meisjes met een nog maagdelijke uitstraling stonden vooral bij de Maria Magdalena van Jan van Scorel, sm-meisjes bij Prometheus door Vulcanus geketend van Dirck van Baburen.’ De belangenvereniging heeft hun op het hart gedrukt om tijdens het werk zo min mogelijk schade toe te brengen aan het museum. ‘Daarom stonden de meesten bij de afwasbare stukken, zoals de toiletspiegel van Joseph-Germain Dutalis.’
Het is bekend dat de Managuayaanse gemeenschap in Nederland, die veelal uit prostituees bestaat en altijd op zoek is naar klandizie, op grote evenementen afkomt. Het is echter voor het eerst dat de vrouwen zich zo gericht aanpassen aan het evenement zelf. Volgens Núñez smaakt de methode naar meer. ‘Veel meiden hebben goed verdiend in het Rijksmuseum, en zullen proberen dit privé-initiatief bij andere gelegenheden te herhalen.’ Núñez noemt de Boekenmarkt van Deventer (‘overal waar ze oude Playboys of TUKs verkopen’) en de Keukenhof in Lisse (‘denk aan mannen die net iets te lang blijven staan bij een bloem met dikke meeldraden of een grote stamper.’
Duel lijsttrekkerschap Groenen: 1 dode
 |
| In de Calle San Hernando in San Luís heeft het winkelend publiek zich inmiddels uit de voeten gemaakt met de laatste bezittingen van Débil, die nog op de kar ligt (midden). |
SAN LUÍS – Het duel tussen Yolanda Zumo en Teófilo Débil om het lijsttrekkerschap van de Groenen is beslecht in het voordeel van de eerste. Débil haalde zijn pistool niet tijdig uit het holster.
Het tweegevecht vond woensdag plaats in een drukbezochte winkelstraat van San Luís, een stad op de pampa’s van Zuid-Managuay. Uitdager Débil werd verrast door Zumo, die hem neerschoot voordat de scheidsrechter het startsein had gegeven. Toch keurden de verzamelde toeschouwers de uitslag goed. 84% vond dat Zumo, ondanks haar vrouw-zijn, als ‘een echte leider’ uit het duel naar voren was gekomen. 12% vond Débil dood net zo sympathiek als levend. 4% dacht tijdens het duel aan seks.
De Groene Beweging, zoals de Groenen officieel heten, is hiermee klaar voor 12 september. Dan benoemt generaal Jamón de leden van het Managuayaanse parlement. Grote vraag is welke partijen zich daarna mogen bemoeien met de belangrijkste taak van de volksvertegenwoordiging: de organisatie van het parlementaire toeptoernooi.
Nu ook paardenvlees gevonden in lama’s
 |
| Paarden in de Managuayaanse Andes |
CHUCO – Het paardenvleesschandaal heeft zich uitgebreid naar Zuid-Amerika. Op een boerderij in Managuay zijn sporen van paardenvlees ontdekt in levende lama’s.
‘Het vlees komt uit het Westen,’ stelt boer Miguel. Met ‘het Westen’ bedoelt hij niet West-Europa of de Verenigde Staten, maar de boerderij van boer Pablo, die op een steenworp afstand ligt. ‘Die coño laat zijn paarden over mijn erf lopen. Zo komen ze in de buik van de lama’s terecht.’ Vallen Miguels lama’s de paarden dan aan? ‘Dat niet. Maar als ik zo’n paard tegenkom, schiet ik hem dood, en meng ik hem door het eten van mijn beesten. Schande.’
De Managuayaanse Voedsel- en Warenautoriteit (MVWA) heeft bevolen dat alle zeven lama’s van boer Miguel moeten worden vernietigd, alsmede alle hoefdieren binnen een straal van 100 km. Het gaat om circa 27.000 beesten, die voor aanstaande maandag present moeten staan bij het slachthuis van worstfabriek Baumgärtner y Hijos in de regiohoofdstad Chuco. ‘Het gaat om de volksgezondheid,’ aldus de MVWA.
De Managuayaanse volksgezondheid, om precies te zijn: Baumgärtner y Hijos exporteert 95% van zijn vlees naar West-Europa.
ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Eindexamens
 |
| Vroegtijdige schoolverlaters in Managuay |
‘School?’ Vasco (16) uit La Libertina kijkt niet-begrijpend. Zijn geld verdient hij in de wapenhandel, niet met krijtborden. En voor zijn rijbewijs heeft hij geen lessen gevolgd – dat kocht zijn vader voor hem. Dan begint het te dagen. ‘Ja,’ grijnst hij. ‘Dat je achterin de klas bezig bent, terwijl iemand met een bril je huiswerk maakt.’
School en seks: voor Managuayanen zijn beide onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hoewel middelbare scholieren vandaag horen of ze – net als in Nederland – hun eindexamen hebben gehaald, zijn velen al lang vertrokken naar een baantje in de prostitutie, de vrouwenhandel of een semi-legale onderneming als die van Vasco’s beschermheer. De ambitieuze scholieren die overblijven, worden ‘Vargas Llosa’s’ genoemd, naar de Peruaanse Nobelprijswinnaar voor de Literatuur. En dat is geen compliment.
Schoolpersoneel worstelt dezer dagen dan ook niet met eindexamens, maar met tienerzwangerschappen. ‘Het is de tijd van het eindejaarskamp,’ legt directeur Ferdi Mando Kotulek van de Desi Bouterse-school in Mataquintos uit. ‘Dat vraagt om veel geregel. Immers, wat als al die zwangere meisjes onderweg bevallen?’ Er gaat dan ook standaard een verloskundige mee in de bus. ‘Ook wij vonden dat ooit overdreven,’ zegt Kotulek. ‘Maar de schoonmaakkosten werden gewoon te hoog.’
Kotulek is een schooldirecteur die, als het moet, een helpende hand uitsteekt. ‘In Plopsaland San Luís heb ik vorig jaar december nog een leerlinge helpen bevallen,’ vertelt hij trots. ‘En in Tikibad Mataquintos deed ik ooit eens een keizersnee. Mijn zakmes was hartstikke roestig na afloop, maar de moeder kon tenminste haar zwemdiploma afmaken.’
In het lamaburgerrestaurant reageert een groepje scholieren lacherig op de vraag of ze hun eindexamen hebben gehaald. ‘Natuurlijk,’ zegt een van hen. Hoe? ‘Mijn moeder is met de conciërge naar bed geweest.’ Dan, serieuzer: ‘En mijn moeder is echt heel lekker.’
Roger Abrahams
Foto Persbureau Managuay
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.