Managuay gekwetst door keuze prins van Oranje


MATAQUINTOS – Het regime in Managuay voelt zich ‘gekwetst’ door de beslissing van prins Willem-Alexander en prinses Máxima om een vakantiehuis te bouwen nabij het Argentijnse skioord Bariloche (foto), en niet in Managuay.

De onderminister van Toerisme, korporaal Francisco Barón, bracht vanochtend een demonstratief bezoek aan Montaña Blanca, een populair skigebied in de Managuayaanse Andes. ‘Bariloche heeft niets wat wij hier niet hebben,’ verklaarde Barón, die zich gedwongen zag naar de piste te wandelen omdat de skilift kampte met een elektrische storing. Een afdaling voor de verzamelde pers kon geen doorgang vinden toen bleek dat de kauwgum waarmee de breuken in Baróns gehuurde ski’s waren gezet, onverhoopt had losgelaten. ‘Managuays pistes bieden ook voor prinsen en prinsessen…’ vervolgde Barón, die zijn persconferentie haastig afbrak toen een roedel wolven de achtervolging inzette op de hoogwaardigheidsbekleder.
Managuay wil zich de komende jaren duidelijker profileren als sneeuwbestemming.

Weer geen nieuw wapenakkoord Managuay en Paraguay


ASUNCIÓN – Managuay en Paraguay hebben weer geen overeenstemming bereikt over de vermindering van hun arsenaal van strategische wapens. Paraguay beëindigde de zeventiende gespreksronde toen de afgevaardigde uit Managuay klaagde over het geserveerde broodje cavia.

De twee Zuid-Amerikaanse landen praten al decennia over wapenvermindering. Paraguay, in het verleden al diverse malen door Managuay binnengevallen, vreest de Managuayaanse overproductie van mosterdgas, het zogenaamde ‘mosterdgasmeer’. Dit is overigens geen fictief meer, maar een bestaande plas met een inhoud van 12.000 kubieke kilometer, niet ver van de Paraguayaanse hoofdstad Asunción (foto).

Managuay, dat al verschillende keren door Paraguay is gebombardeerd, eist op zijn beurt een inkrimping van de Paraguayaanse jeukpoederindustrie. De ‘jeukpoederberg’ is een stevig aangestampte massa aan de grens met Managuay die bij een bepaalde zonnestand een slagschaduw werpt over Managuays oostelijke provincie. Bij een bepaalde windrichting veroorzaakt hij een roodpaarse uitslag.

Beroemde Managuayanen: De gebroeders Coño

Wat Handige Harry in Bassie en Adriaan was, zijn in Managuay de gebroeders Coño: de domste criminelen die je je maar kunt voorstellen. Zo besloten Tino en Pino Coño in de lente van 1999 een touringcar te stelen. Fout nummer 1: het bleek een touringcar van de politie. Fout nummer 2: het plaatselijke politiekorps zat er nog in. Dat een passerende toerist van de actie op klaarlichte dag bovenstaande (wazige) foto kon maken, wijst op fout nummer 3.

De gebroeders Coño kwamen ervan af met een paar rake klappen. Hun neef is conciërge bij het ministerie van Justitie en Showprocessen – vandaar.

Foto Rogelio de la Sierra

Jaarwisseling rustig verlopen


MATAQUINTOS – De jaarwisseling is in Managuay rustig verlopen. De Staatsgezondheidsdienst registreerde 734 doden en 22.196 gewonden en spreekt van ‘een kalme nacht’.

In het gehele land rukte de politie maar éénmaal uit. In Chuco, de hoofdstad van de gelijknamige Andesprovincie, ontstond een brand in de binnentuin van het politiehoofdkwartier toen agenten een vuurwerkmat van 22 vierkante meter, die niet afging, opnieuw wilden aansteken. Collega’s reden daarop gewapend en met sirene de binnenstad in om vuurwerk van burgers in beslag te nemen.

‘Mark Rutte heeft dubbel paspoort’

AMSTERDAM – Premier Mark Rutte bezit een dubbele nationaliteit. Dit vanwege de Managuayaanse wortels van een van zijn grootouders.

Dat zegt Enrique Gonsalves van de Militaire Overheidsadministratie van Managuay (AGMM). De nationaliteitsbeginselen van het Zuid-Amerikaanse land staan toe dat een kleinkind van een van zijn vier grootouders de Managuayaanse nationaliteit krijgt doorgegeven. Dit zou betekenen dat Rutte, vanwege zijn grootvader van moeders kant, per definitie de Managuayaanse nationaliteit bezit. Gonsalves: ‘Die regel maakt hem zo Managuayaans als maïsbier en mosterdgas.’

De onthulling is pikant. Rutte ligt onder vuur vanwege de twee paspoorten van zijn staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Zanten-Hyllner (Zweeds/Nederlands). De premier verklaarde gisteren daar geen probleem in te zien, terwijl hij in 2007 nog vond dat het PvdA-minister Albayrak ‘zou sieren’ als zij haar Turkse nationaliteit opgaf. Gedoogpartner PVV eist dat Veldhuijzen van Zanten hetzelfde doet met haar Zweedse pas.

Critici van het militaire regime in Mataquintos beweren dat het slechts een poging betreft om prominente buitenlanders voor Managuay te claimen. Zij verwijzen naar Operatie Nobel, waarmee het generaalsbewind in de jaren 70 in één klap de nationaliteit toekende aan onder anderen Albert Einstein, Winston Churchill en Moeder Theresa.

1527: Madeleno Puig y Razón

De Rio Pimpo

Na een aantal stabiele jaren onder Spaanse gouverneurs begon Managuay eindelijk de eigenschappen te ontwikkelen waarmee wij het tegenwoordig nog steeds associëren: een agressieve buitenlandse politiek en een onbetrouwbaar, labiel bestuur. In 1527 namelijk formuleerde de nieuwbakken gouverneur Madeleno Puig y Razón voor het eerst een buitenlands beleid voor Managuay, onder de titel: ‘El mundo es managuayo’ (‘de wereld is Managuayaans’).

Daarin claimde hij alle gebieden tussen de Galápagos-eilanden (nu Ecuador), de monding van de Amazone (Brazilië) en Patagonië (Argentinië) als de zijne, en begon een leger te formeren dat ze voor hem moest veroveren. Toen de grote dag van de militaire campagne was aangebroken, op 5 april 1527, viel Puig y Razéon van zijn paard en brak zijn nek. De onderkoning van Peru, aan wie Puig y Razón verantwoording was verschuldigd, liet zijn lijk in stukken snijden en brandend in de Rio Pimpo werpen, met de mededeling ‘Krijg de pokken, coño’.

Aan ons geblaf ontkomt u niet!


U bent vast al bekend met de producten van Chihuahua S.A. Immers, heeft u nog nooit een cocalolly gegeten? Een Petroleum Margharita gedronken? Of uitslag gekregen van een lek in de kerncentrale bij u om de hoek? Nou dan!

Chichuahua S.A. maakt al 135 jaar producten voor alle Managuayanen. Van damestasjes van tarantulahaar via cactusvruchtenkauwgum tot halfautomatische wapens voor ons militair-industriële complex. En waarom heeft voetbalclub Los Impotentes uit San Luís zo’n geinig klein hondje als logo? Precies.
Wij zijn trots om u te dienen. Blijf daarom onze producten kopen! En niet alleen omdat onze baas een generaal is met goede banden met het veiligheidsapparaat. Nee, ook om uw eigen portemonnee. Deze week: gordeldierballen voor maar 3 peso 50, bij Supermercado Wraf Wraf!
Wij bedoelen maar.
Hartelijks,
Generaal Vital Mendosa
Presidente

Miljardennota gelekt, dader gestraft

MATAQUINTOS – In Managuay is gisteren de overheidsbegroting voor het komende jaar uitgelekt.

Het document – ‘Miljardennota’ geheten omdat alle bedragen, vanwege de beroerde koers van de Managuayaanse peso, minimaal negen nullen tellen – is in het amper gedigitaliseerde, Zuid-Amerikaanse land niet gelekt via internet, maar omdat een ambtenaar zijn printer, met de papieren er nog in, in de bus had laten staan.

Het is nog onbekend welke ambtenaar de nota heeft gelekt, maar voor de zekerheid is de hele werkgroep Miljardennota van het ministerie van Financiën geëxecuteerd.

Nazomer in Managuay: Barbecue

Varken aan het spit: de Managuayaanse culinaire traditie staat dicht bij de natuur, en bij een voedselvergiftiging.

Om de nazomer af te dwingen, doet correspondent Jens Mikkelsen deze week verslag van zijn zomer in Managuay.
Vandaag: barbecuen bij de familie Rosas.

De verhalen over de barbecuecultuur in het dorpje San Adolfo Tedesco zijn talrijk. Ze blijken allemaal waar. Ook de gruwelijke.

Door Jens Mikkelsen

Toen Jacques Huisman, een vaste lezer van dit weblog, eind juli mailde dat hij op zijn vakantie in Managuay zomaar voor een buurtbarbecue werd uitgenodigd, noteerde ik het dorpje in kwestie meteen in mijn agenda. Nu kon ik er eindelijk heen: San Adolfo Tedesco. Het paradijs voor barbecuërs, gelegen op de zuidelijke pampa’s en gezegend met een ongelooflijke hoeveelheid bijnamen, waarvan ‘De Nationale Grill’ de gezelligste is en ‘De Gloeiende Hel Voor Alles Op Vier Poten, Behalve Vrouwen’ de angstaanjagendste.

De reis vanuit de hoofdstad Mataquintos duurt maar liefst vijftien uur: per trein, per minibus en – als laatste, maar comfortabelste etappe – per moeder, gewikkeld in zo’n veelkleurig, op haar rug hangend doek, waarin ze in deze contreien ook wel eens kleine kinderen vervoeren. Een slopende trip, maar je ziet weer eens iets anders van het land en bovendien hebben mijn doekgenoten Werner (2), Diego (3) en Yacinta (4) een hoeveelheid lolly’s en zakken chips mee die het reizen er bijzonder aangenaam op maakt.

Aangekomen in San Adolfo Tedesco stelt mijn reismoeder zich eindelijk voor. Ze heet Danita Rosas (17) en woont met haar moeder Melva en haar zeven kinderen in een huisje. Onmiddellijk verdwijnt ze naar binnen, waarop Melva me een tequila aanbiedt en dan over het gazon begint te lopen, terwijl ze ‘Adolfo! Adolfo!’ roept. Of haar man ook thuis is, vraag ik? Ze gromt: ‘Was mijn man maar zo knap als Adolfo.’ Twee tellen later komt een bruin-roze beest het gazon op rennen: Adolfo blijkt een fors zwijn te zijn.

Ik realiseer me: amper aangekomen in San Adolfo Tedesco is de barbecue al begonnen! Terwijl Melva Adolfo lief toespreekt, wurgt en vilt, stapt Danita de tuin in met een enorme houten spies en begint een vuur aan te leggen. Met de fles tequila die mij in de handen wordt gedrukt, moet ik proosten: op de Managuayaanse barbecue! Danita, Melva en Marcelo (8, de oudste), proosten mee, tussen de bedrijven door.

Tevreden plof ik neer op een stoel, bestel een lamamelk met rum – Gino (7) blijkt een formidabele cocktailmixer te zijn – en knip deze foto. Dan denk ik bij mezelf: …nou ja, ik weet niet meer zo goed wat ik dacht, maar verdorie, wat heb ik genoten.