Managuay biedt leden Femen asiel aan

Het generaalsregime in Managuay ziet de vrouwen van Femen graag komen

PARIJS – De Zuid-Amerikaanse dictatuur Managuay wil onderdak bieden aan leden van de feministische actiegroep Femen.

Dat heeft Inna Sjevtsjenko, boegbeeld van Femen, vanochtend in Parijs bekendgemaakt. De feministen ontvingen een brief van de militaire junta van Managuay, waarin staat dat het Zuid-Amerikaanse land ‘aandacht voor vrouwen hoog in het vaandel heeft staan.’ De generaals willen een verblijfsvergunning verstrekken aan de drie leden van Femen die afgelopen zaterdag in de Oekraïense hoofdstad Kiëv werden aangehouden, en aan ‘iedereen die uit vrije wil haar blote tieten laat zien.’ Daarbij hebben ‘grote maten de voorkeur’, benadrukt de Managuayaanse minister van Sociale Zaken.

Critici zijn het er niet over eens hoe de brief moet worden opgevat. Mogelijk is het regime in Managuay verontwaardigd omdat eerdere uitnodigingen tot verblijf aan prominente vluchtelingen als Edward Snowden en WikiLeaks’ Julian Assange werden afgeslagen. De brief kan echter ook worden opgevat als steun in de rug voor de Managuayaanse prostitutiesector, die door aanhoudende emigratie flink is uitgedund en met een toestroom van Femen-leden vacatures hoopt te kunnen opvullen.

Mogelijk kunst gestolen uit museum, of niet

Kunst in een museum

CABÚM – Onbekenden hebben vanochtend mogelijk een kunstroof gepleegd, waarschijnlijk in het legermuseum van Cabúm. Maar misschien ook niet.

‘De dieven sloegen vermoedelijk rond 06:00 uur vanochtend hun slag. Of iets eerder, of later,’ zegt een politierechercheur. Daarbij is waarschijnlijk de voordeur van het museum geforceerd, ‘maar het kan ook de achterdeur zijn, of het raampje bij de coffee corner aan de zijkant.’ Voor de zekerheid zet de politie het terrein rond het museum af. ‘Althans: dat is het plan.’

Wat er precies is gestolen, is nog onduidelijk. Een woordvoerder van het museum kan of wil nog niets zeggen. ‘Misschien hebben ze iets meegenomen, maar we hebben veel lelijks hangen, dus dat is maar de vraag.’ De woordvoerder weet niet waar alle commotie opeens vandaan komt, maar dat er iets aan de hand zou kunnen zijn, sluit hij zeker niet uit. Hij verwacht dat het museum aan het eind van de ochtend met een persconferentie komt. ‘Maar pin me er niet op vast.’

Het is nog onduidelijk hoe lang dit stukje op deze nieuwssite mag blijven staan.

Nieuwe lekken in kerncentrale Fukushima of zo

De kerncentrale van Fukushima (of in elk geval daar in de buurt)

TOKIO – In de verwoeste kerncentrale van Fukushima zijn nieuwe lekken ontdekt. Tenminste, dat is vastgesteld door de Japanse nucleaire toezichthouder of zoiets dergelijks.

De premier van Japan, Abe of zoiets, heeft gisteren gezegd dat hij snel actie wil. Helaas voor hem houdt de internationale gemeenschap zich momenteel meer bezig met de reactie van de Verenigde Staten op de gifgasaanval in Damascus op 21 augustus, waarvoor velen de Syrische president Bashar al-Assad verantwoordelijk houden. In Nederland spelen bovendien andere thema’s, zoals acteur Victor Reinier die zijn achillespees heeft gescheurd na een gevaarlijke sprong op de set van Flikken Maastricht. Nieuws over een lekkende kerncentrale en zo in Japan wordt dan al gauw met desinteresse behandeld.

Niettemin gaan de Jappen gewoon door met aan de bel trekken. Beheerder Dingetje laat weten dat bij de kerncentrale een *gaap* levensgevaarlijk hoog stralingsniveau of daaromtrent is gemeten. De pak ‘m beet duizend stalen tanks die driehonderd miljoen liter water bevatten blablabla lekken vocht waarin tot dusver waarden van honderd millisievert (¡¿qué?!) werden gemeten, maar gisteren bedroeg de straling een schokkende 1.800 millisievert etc. etc. Dus dat.

Enfin, wordt vervolgd.

Bron: Dagblad El Tiempo.

Zwarte Piet: Schietschijf voor kinderen

Sinterklaas heet in Managuay Sint-Cerberus en zijn helper is Pedro el Negro. Het zijn kindervrienden in de zin dat ze snoep uitdelen, maar sadistische pestkoppen in de zin dat ze het met een gemiddelde snelheid van 90 km/u richting de schedeltjes mikken. En dan hebben we het over cagarrutas, zuurtjes zo hard als grind.

Wilt u ook een stukje Managuay in uw Sinterklaasfeest? Pak dan die zak met pepernoten, concentreer u op bovenstaande schietschijf en denk dat de roos het hoofd van uw vervelendste neefje is!

Sexy Carnavalista van de Dag: Rita

De Sexy Carnavalista van dinsdag(ochtend) is Rita uit Roipoipú-Zuid, die haar leeftijd ‘niet belangrijk’ vindt. ‘Ik heb de tijd van mijn leven!’ joelt Rita. ‘Of ik ook kinderen heb? Ha ha, dat vraag je toch niet aan een dame? Ja, ik heb er drie, die zijn hier ook ergens. Of ze oud genoeg zijn om alleen te laten? Ja natuurlijk! Twee van de drie zijn al lang zindelijk. Nou ja, eentje bijna.’

‘Samsom won PvdA-verkiezingen via fraude’

Diederik Samsom, de nieuwe leider van de PvdA

DEN HAAG – Diederik Samsom heeft vandaag met 54% de verkiezingen om het leiderschap van de PvdA gewonnen. Volgens een anonieme bron was er echter fraude in het spel.

Volgens de bron heeft Samsom gebruik gemaakt van tactieken ‘die in Moskou en Pyongyang niet zouden misstaan.’ Zo zouden busladingen Samsom-stemmers uit Noordoost-Groningen langs stembureaus door het hele land zijn vervoerd om meerdere malen te stemmen. Ook zou Samsom steekpenningen hebben betaald aan jeugdzender Nickelodeon om een populaire kinderserie tijdelijk om te dopen in Samsom & Gert.

Een en ander is opgezet in samenwerking met de Zuid-Amerikaanse broers Felipe en Gonzalo Diuri, met wie Samsom de afgelopen week meerdere malen is gesignaleerd, aldus de anonieme bron. De Diuri’s hebben in de bananendictatuur Managuay ervaring opgedaan met stembusuitslagen en reizen rond als politiek adviseurs in een methode die zij ‘Accelerated and Enhanced Vote Processing’ noemen. De meeste westerse landen noemen deze methode ‘fraude’.
Klanten van de Diuri’s zijn onder meer de regeringen in Pyongyang, Moskou en producenten van tv-programma’s als The voice of Holland en Dancing with the stars.

Waar en wanneer Samsom precies met de gebroeders Diuri is gesignaleerd, wil de anonieme bron echter niet zeggen. ‘Dat kan ik mij permitteren, want ik ben tenslotte een anonieme bron,’ aldus de bron.

Jens Mikkelsen vanuit Managuay: Recycling

Het maandelijkse nieuwsitem vanuit Managuay met correspondent Jens Mikkelsen – een van onze trouwste journalisten – gaat dit keer over het thema recycling. Hoe gaan ze in Managuay daarmee om? Wel, een ontmantelde chemische fabriek wordt keurig netjes hergebruikt – inclusief de giftige stoffen.

Nu is het pauze, maar na de zomer keert Jens Mikkelsen weer terug: elke laatste zondag van de maand een live verbinding met de Comedyhuiskamershow, een initiatief van het Comedy Huis

Muziek in een bananenrepubliek (2)

Elke maand doet correspondent Joris Mikkelsen – het kleine neefje van Jens – verslag van een muziekfestival in Managuay, de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek.

Festival: Festival del Mundo
Beoordeling: *****

Serge
Het gekreun van ‘Je t’aime… moi non plus’ galmt door de tent. Het is plakkerig heet en de slowende stelletjes kruipen nog dichter tegen elkaar. Op het podium, onder het rood-wit-blauw van de Franse vlag, steekt de legendarische Serge Gainsbourg een lange, donkerrode tong in de mond van Jane Birkin. ‘Wat heeft Serge Gainsbourg een grote snor,’ fluister ik tegen Jens. ‘Dat is Serge Gainsbourg niet,’ fluistert hij terug. ‘Dat is Conchita Sánchez, een actrice, en die is juist beroemd om haar snor.’

Welkom in Managuay, een vergeten uithoek van Zuid-Amerika waar niets is wat het lijkt, al was het maar omdat er geen geld is om het te betalen. Ik ben op het Festival del Mundo met mijn neef Jens, die hier als freelance correspondent werkt en die ik mag helpen met festivalverslagen voor VICE. Het Festival del Mundo biedt de Managuayanen een blik op de wereld, zo heet het, en dat is een goede zaak. Van Latijns-Amerikaanse gastvrijheid heb ik bij de ingangscontroles namelijk weinig gemerkt – waarschijnlijk omdat ze door militairen werden uitgevoerd. Het beeld van Jens, in buikligging op een tafel terwijl zo’n soldado hem met een wapenstok examineert, zal ik niet licht vergeten. ‘Een rectale controle is hier niks bijzonders,’ riep Jens nog, de moed erin houdend. ‘Maar rubberen wapenstokken in plaats van houten, dat is echt luxe.’ Hij stak zowaar zijn duim op.

Eenmaal op het terrein is er muziek, er is drank, mensen liggen chillend op de grond – wat dat betreft onderscheidt het Festival del Mundo zich niet van een doodgewone Managuayaanse straat. Maar die landenpaviljoens! Als eerste betreden we dat van Duitsland. Eén gigantisch Oktoberfest. Alleen: circa 1935. Alle mannen zijn blond en geüniformeerd. ‘Jens!’ sis ik aan de tap. ‘Het lijken goddomme wel nazi’s!’ Jens slaat snel een wijsvinger voor zijn mond. ‘Zeg dat woord niet.’ Hij schuift me een stenen kruik met bier toe. ‘Het zijn hun nakomelingen. Na de Tweede Wereldoorlog heeft Managuay tienduizenden foute Duitsers met open armen ontvangen. Dit is hun… cultuur.’ Opeens barsten de drie Oberscharführer naast ons uit in een brullend gelach. Ze slaan hun bierpullen tegen elkaar. ‘Ha-ha-ha-Hitler!’

Nepfransen, nepnazi’s: het mag duidelijk dat het Festival del Mundo meer over Managuay zegt dan over de rest van de wereld. De ‘Franse baguette’ in de snackbar? Een uitgerekte burrito. Engelbert Humperdinck in de Engelse tent? A guy named José met bejaardenschmink. Afijn, alles went. Met vlag en wimpel slaag ik voor mijn inburgeringscursus als we het terrein verlaten. De soldaat die Jens fouilleerde, kijkt ons vragend aan en wijst op zijn wapenstok. ‘No gracias,’ zeg ik, en we lopen door.

Vanwege de Managuayaanse totaalervaring krijgt het Festival del Mundo: vijf sterren.

Adios!

Joris

Dit verslag stond eerder op VICE.com. Volg daar de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer. Of op deze website.


Zie ook:

Muziek in een bananenrepubliek (1)

Foto Ronaldo Santana

Couleur locale: Vijf minuten bedenktijd

Van de Managuayaanse man wordt wel eens gezegd dat hij een rokkenjagende macho is, een roofdier op zoek naar zijn prooi, een egoïst die alleen maar geïnteresseerd is in zijn eigen gerief. Hij zou geen respect hebben voor vrouwen en alle regels van hoffelijkheid aan zijn laars lappen.

Dat is echter overdreven. Kijk naar deze foto: de jongens op de pier geven de zonnebadende toeristes netjes de traditionele vijf minuten bedenktijd om weg te lopen en duidelijk te maken dat zij geen zin hebben in gedwongen, oncomfortabele seks op een houten ondergrond.
Pas daarna storten zij zich, als heren, op hen.

Foto Martina Casafresno

Vakantieboekspel: De achtste winnaar!

Achter de poortjes bij het spel ¡Plaf!

Wie o wie wint het achtste exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, dat volgend jaar verschijnt? Laten we eerst het goede antwoord op de quizvraag onthullen:

De vraag: wat zien we hier op de foto?
a. Een gedeelte van de keuken van een Managuayaans eetcafé
b. Het gebied achter de poortjes van een dieronvriendelijk balspel
c. Een hok in een knaagdierentuin
d. Anders, namelijk…

Het juiste antwoord was natuurlijk antwoord b. Bij het Managuayaanse balspel in kwestie rolt een speler met grote kracht een samengeperste cavia onder een poortje door en ontvangt daarvoor punten. Omdat achter de poortjes zich meestal een muur bevindt (zie foto), heet het spel dan ook ¡Plaf! (vrij vertaald: ‘Splutsj!’).

Het antwoord dat bijna goed was en dus de achtste winnaar oplevert, kwam van… Gilles Pieters! Gefeliciteerd! Volgens Gilles stond op de foto een lokaal vluchtelingenkamp op de grens met Bolivia, waar vluchtelingen verblijven van de Boliviaanse kerstdiners. ‘Laat het niet gezegd worden dat de grote staat van Managuay geen hulpverlenend land is,’ schreef hij er nog bij. Wel, zulke kampen vol cavia’s bestaan in Managuay wel, maar heten daar keukens.

Gilles, je presentje komt zo snel mogelijk naar je toe!