Sinterklaas beroofd in Managuay


MATAQUINTOS – In de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos is Sinterklaas vanochtend beroofd van zijn staf en schimmel. Volgens getuigen ging het om een dievenbende. Inderdaad bleken de daders lid van het plaatselijke politiekorps.

De kindervriend verliet juist met zijn gevolg een Sinterklaasviering op het Nederlandse consulaat toen twee politieauto’s met piepende banden inreden op enkele Pieten. Daarop stapten negentien agenten uit, eigenden zich staf en schimmel van Sint-Nicolaas toe, alsmede sieraden van enkele op de grond liggende Zwarte Pieten, en verdwenen weer met loeiende sirene.
De korpsleiding van Mataquintos verklaart desgevraagd van niets te weten, maar de zaak tot op de bodem uit te zoeken. ‘Alle buitenlanders in Managuay verdienen bescherming, ook als zij zich verwijfd gedragen, dieren en negers invoeren die kennelijk niet in quarantaine zijn geweest en harde projectielen in de richting van kleine kinderen smijten,’ aldus een woordvoerder.

Deel elite Managuay komt om bij crash


BUENOS AIRES – Bij een ongeluk met een Managuayaans overheidsvliegtuig bij Buenos Aires zijn zaterdag alle 81 inzittenden omgekomen. Een deel van de elite van Managuay is daarmee in één klap weggevaagd. Opvallend genoeg gaat het alleen om de elite van de oppositie.

De politici waren volgens een woordvoerder van de regering-Jamón onderweg naar de Argentijnse hoofdstad om de marathon van Buenos Aires te lopen. Op de vraag waarom zij dan allemaal aan elkaar vastgeketend zaten, moest de woordvoerder het antwoord schuldig blijven. Wel gaf hij toe dat het om dezelfde Toepolev uit 1956 gaat als die waarmee de minister van Foltering en Milieu, generaal Pinto de Caña, eerder de toegang tot het Deense luchtruim werd geweigerd. ‘Het vliegtuig zou een opknapbeurt krijgen in Argentinië, en die spio… politici moesten toch die kant op.’
De crash vond plaats vlakbij een voor Managuay historisch beladen plek: in de Rio de la Plata (foto) werden enkele decennia geleden ook al grote delen van de regeringskritische elite uit een vliegtuig geworpen, in samenwerking met het Argentijnse Videla-regime.

Politie te paard steeds jonger

V.l.n.r.: Marta, Pedro, Violeta en Jaime

SAN LUÍS – In San Luís in Managuay is vanochtend een nieuwe eenheid van de bereden politie gepresenteerd.

Het gaat om Marta (10), Pedro (9), Violeta (11) en Jaime (8). ‘Ze zijn jong, ambitieus en kennen het gevaar nog niet,’ aldus korpschef Ernesto Viscarra (42), die met pensioen gaat. ‘Mijn generatie hecht toch wat meer aan de mooie dingen in het bestaan, zoals levend thuiskomen.’

Als de vier over twee weken hun inwerkperiode achter de rug hebben en voor het eerst de sloppenwijken ingaan, stopt de begeleiding door Viscarra. ‘En blij toe. Je kunt wel worden neergeschoten daar.’

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Paus

De kerk in Mataquintos waar kardinaal Caramel de zondagsmis leidt

Rondom de tafel werpen twintig paar ogen een gespannen blik op kardinaal Angelino Armando Caramel. Deze tuurt, zweet, geeft een tikje tegen zijn baret, en draait dan met een machtige zwaai zijn rechterarm. Gelach, applaus. ‘Sí!’ Caramel balt zijn vuist van plezier: wéér gooit het hoofd van de rooms-katholieke kerk van Managuay elf bij de eerste worp, waarmee hij zijn inzet verdubbelt. Een medewerker van het illegale casino fluistert: ‘Craps is zijn favoriete dobbelspel. Hij komt hier direct na de zondagsmis.’

Voor het eerst heeft de wereld een paus uit Zuid-Amerika, maar het is de Argentijn Bergoglio geworden, oftewel Franciscus I. Wie zei dat kardinaal Caramel hoge ogen gooide, had het eerder over zijn gokverslaving: de Managuayaan was nooit een kanshebber en mocht zelfs niet naar het conclaaf komen. Voor Rome is Managuay een schandvlek die, zelfs na eeuwenlang boenen, maar niet van de toga gepoetst raakt. Het beleid: zo chic mogelijk negeren.

Maar dat is lastig. Van oudsher rijgt de Managuayaanse geestelijkheid de schandalen aaneen. Caramels voorganger, kardinaal Esposo, kreeg constant het verwijt dat hij zou baden in buitensporige weelde. Dat maakte hem zo woedend, dat hij geregeld zijn midweek shoppen in Madrid afzegde om het tegen te spreken. Beschuldigingen van seksueel misbruik pareerde Esposo evenmin handig. Lang bleef hij ontkennen dat zijn ondergeschikten homoseksuele affaires hadden met jonge jongens, want ‘onze priesters zijn échte mannen.’ Geen wonder dat de vorige paus hem ontsloeg. Diens keuze voor Caramel bleek echter ook geen gelukkige. Zijn bijnaam: ‘de hete tabberd’.

Kardinaal Caramel is klaar met spelen. Uitpuffend neemt hij plaats aan de bar en bestelt een verfrissing. ‘Whisky doble, on the rocks.’ Hij buigt zijn hoofd voor het gebed, alle omstanders bidden mee. Als we weer opkijken, kijken we in het grijnzende gezicht van Caramel. Hij heeft zijn borrel al op.

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto María Luísa Corazón del Ángel

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Carnaval

De raaf op de staaf

‘Vuela! Vuela!’ Vingers wijzen naar een pikzwarte raaf die fladdert boven het plein van Roipoipú. Hij vliegt! Verbaasd staart de vogel terug. Dit is het moment waarop Buli (17) heeft gewacht. Hij wurmt zich door de menigte, trekt zijn speer, en dan – één welgemikte stoot, één krijs – zit de raaf op de staaf. De massa juicht: ‘Doop de raaf!’

Roipoipú leeft voor carnaval, en een van de iconen van het volksfeest is El Cuervo Mojado: de Natte Raaf. Al sinds 1872 wordt jaarlijks een jongen uitverkoren om een levende raaf te spietsen, waarna prins carnaval het dier doopt met tequila. Een zuiveringsritueel, want raven staan in Managuay bekend als dragers van boze geesten.

Het is echter de vraag hoe prins Gustavo III ermee zal omgaan. Toen hij twee jaar geleden de dode vogel in het gezicht geduwd kreeg, raakte hij volledig in paniek en begon erop in te beuken met de bijbehorende fles tequila, al krijsende: ‘Gaat heen, Beëlzebub!’ Het was de Roipoipuyos in één klap duidelijk dat zij in Gustavo geen groot carnavalsliefhebber hadden gevonden.

Gustavo is dan ook door de militaire junta benoemd. Als spion, maar het kan ook een grap zijn geweest. Eerder stelde generaal Jamón een sergeant met smetvrees aan tot zijn persoonlijke billenveger en kreeg een vegetarische lichtmatroos de leiding over een all-you-can-eat-steakrestaurant. Nogal wiedes dat geheelonthouder Gustavo zich niet prettig voelt in het losbandige Roipoipú. De stad staat bekend om haar op straat hangende massa’s die zich te buiten gaan aan seks, muziek en alcohol. En dan hebben we het over Kerstmis.

Buli zit op de klinkers van het plein. Zonder speer: die maakt een ronde door de stad. Heeft hij vaak geoefend met gooien? ‘Drie maanden lang, elke dag,’ lacht Buli. ‘Langer kon niet. Er is geen huisdier meer over in mijn straat.
Noud Nijssen

Foto Leonardo Giacobbe

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Video: Architectuur in Managuay

Roger Abrahams, hoofdredacteur van Persbureau Managuay, gaf op 22 juni jl. een korte presentatie tijdens het PechaKucha Café in Hilversum. Thema: architectuur in Managuay. De revue passeerden onder meer Albert Speer, Oscar Niemeyer en het Golden Papaya Hotel in Mataquintos, dat geen 7000 verdiepingen telt. Na afloop was er de gelegenheid om vragen te stellen.

Volgens de wetten van PechaKucha mag een praatje nooit langer duren dan 6 minuut 40. Klik voor meer info hier.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Eindexamens

Vroegtijdige schoolverlaters in Managuay

‘School?’ Vasco (16) uit La Libertina kijkt niet-begrijpend. Zijn geld verdient hij in de wapenhandel, niet met krijtborden. En voor zijn rijbewijs heeft hij geen lessen gevolgd – dat kocht zijn vader voor hem. Dan begint het te dagen. ‘Ja,’ grijnst hij. ‘Dat je achterin de klas bezig bent, terwijl iemand met een bril je huiswerk maakt.’

School en seks: voor Managuayanen zijn beide onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hoewel middelbare scholieren vandaag horen of ze – net als in Nederland – hun eindexamen hebben gehaald, zijn velen al lang vertrokken naar een baantje in de prostitutie, de vrouwenhandel of een semi-legale onderneming als die van Vasco’s beschermheer. De ambitieuze scholieren die overblijven, worden ‘Vargas Llosa’s’ genoemd, naar de Peruaanse Nobelprijswinnaar voor de Literatuur. En dat is geen compliment.

Schoolpersoneel worstelt dezer dagen dan ook niet met eindexamens, maar met tienerzwangerschappen. ‘Het is de tijd van het eindejaarskamp,’ legt directeur Ferdi Mando Kotulek van de Desi Bouterse-school in Mataquintos uit. ‘Dat vraagt om veel geregel. Immers, wat als al die zwangere meisjes onderweg bevallen?’ Er gaat dan ook standaard een verloskundige mee in de bus. ‘Ook wij vonden dat ooit overdreven,’ zegt Kotulek. ‘Maar de schoonmaakkosten werden gewoon te hoog.’

Kotulek is een schooldirecteur die, als het moet, een helpende hand uitsteekt. ‘In Plopsaland San Luís heb ik vorig jaar december nog een leerlinge helpen bevallen,’ vertelt hij trots. ‘En in Tikibad Mataquintos deed ik ooit eens een keizersnee. Mijn zakmes was hartstikke roestig na afloop, maar de moeder kon tenminste haar zwemdiploma afmaken.’

In het lamaburgerrestaurant reageert een groepje scholieren lacherig op de vraag of ze hun eindexamen hebben gehaald. ‘Natuurlijk,’ zegt een van hen. Hoe? ‘Mijn moeder is met de conciërge naar bed geweest.’ Dan, serieuzer: ‘En mijn moeder is echt heel lekker.’
Roger Abrahams

Foto Persbureau Managuay

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Transfer topfolteraars naar ‘Real Madrid van veiligheidsdiensten’

De Colombiaanse president Juan Miguel Santos, die gisteren de geheime dienst DAS afschafte

MATAQUINTOS – Met de aankoop van twintig topfolteraars uit Colombia presenteert de militaire inlichtingendienst van Managuay zich naar eigen zeggen als ‘het Real Madrid van de veiligheidsdiensten’.

De beruchte geheime dienst DAS in Colombia werd gisteren na 58 jaar afgeschaft nadat was gebleken dat de dienst moorden pleegde en rechters, politici, mensenrechtenactivisten en journalisten afluisterde. De Managuayaanse minister van Foltering, generaal Hérculo Pinto de Caña, belde direct met zijn Colombiaanse collega’s. ‘Een schande,’ verklaart hij in voetbaljargon, ‘dat dat soort kleedkamergeheimen openbaar worden.’

Pinto de Caña zegt trots te zijn dat hij twintig ‘aanvallers en Ausputzers’ van de DAS heeft weten te interesseren voor een carrière bij de geheime dienst van Managuay. ‘Hoe? Door ze alle vrijheid te gunnen. Niemand gaat hen hier controleren en noteren wat ze allemaal doen. Temeer omdat de meeste Managuayanen toch niet kunnen schrijven.’

De overige 4780 leden van de DAS krijgen nieuwe functies bij de Colombiaanse ministeries van Binnenlandse Zaken en Buitenlandse Zaken en bij het Openbaar Ministerie.

Paaldanseres laat claim tegen Joan Franka vallen

‘Erotisch-muzikaal artieste’ Dora, met tooi

MATAQUINTOS – De Managuayaanse paaldanseres Dora heeft haar schadeclaim tegen Joan Franka laten vallen. Dat meldt dagblad El Pueblo vanochtend.

Dora beweerde drie maanden geleden nog dat de Nederlandse Songfestivaldeelneemster haar act met de indianentooi zou hebben gestolen en eiste honderd miljoen miljard euro aan compensatie. Dora noemde zich een artieste ‘die door de diefstal kampt met een writer’s block,’ maar werd al snel herkend als paaldanseres en prostituee uit nachtclub Sexiboom in de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos.

De manager van Franka – die overigens benadrukt dat hij niet degene is die Dora heeft herkend – heeft inmiddels een schikking getroffen met de ‘erotisch-muzikaal artieste’. De hoogte ervan is geheim. Hoewel de kous daarmee af is, laat Dora in de krant weten dat ze aan de affaire een nare bijsmaak overhoudt. ‘Ik voel me nog steeds in mijn artistieke integriteit betast,’ aldus Dora. ‘En betasten is niet erg, maar er moet wel voor worden betaald.’

Immigrante doet aangifte tegen Keith Bakker

AMSTERDAM – Een immigrante uit Managuay heeft aangifte gedaan tegen verslavingsdeskundige Keith Bakker. Zij zou in 2007 door hem zijn misbruikt, al bestaan er twijfels aan haar verklaring.

Mevrouw Bonita Duermes, u bent bereid om met naam en toenaam in de media te verschijnen. Waarom?
Het is verschrikkelijk wat Keith gedaan heeft. En nu eis ik geld, heel veel geld, als schadevergoeding.

Kunt u vertellen wat er destijds heeft plaatsgevonden?
Keith kwam mijn winkel binnen, hier in Amsterdam. Vijf minuten later lag hij bovenop me. Het was vreselijk.

Wat voor winkel heeft u?
Doet dat ertoe?

Ik vraag het omdat u volgens mijn informatie prostituee bent op de Wallen.
Nou en? Keith maakte ruzie, en daarna vergreep hij zich aan me. Gruwelijk.

Waar maakte hij ruzie over?
Over geld. Hij is een bikkelhard mens, moet u weten.

Hij onderhandelde over de prijs?
Noem het zoals u wilt, maar hij haalde bankbiljetten tevoorschijn, alsof hij de baas over me was. En daarna begon hij zijn kleren uit te trekken. Gadverdamme.

Zei u toen dat u geen seks met hem wilde?

Nou, eh, ik heb zijn geld wel aangenomen. Maar hij kan heel intimiderend zijn.

Even voor mijn beeld: u zegt dus dat Keith Bakker in 2007 u in uw peeskamer op de Wallen bezocht, met u een prijs afsprak, betaalde, en vervolgens, zonder protesten van uw kant, seks met u had.
Ja, maar… Die rijke klootzak had veel meer kunnen betalen. Hij kan mij toch ook wat gunnen? Er ligt hartstikke veel sneeuw en ik wil ook Uggs.

Ik weet niet of dit interview geschikt is voor publicatie.
Hoe kan ik u overhalen?