Berichten

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Waterboardclub

Waterboardbondscoach Pepín Acosta

Voordat Mariana antwoord kan geven, kletst Pepín Acosta de washand op haar mond. Het water uit de tuinslang gutst over haar gezicht. Zodra ze begint te proesten, rukt Acosta de natte lap weg en brult: ‘Zeg op slet, waar heb je de poet verstopt?!’ Ze lachen. Mariana (14): ‘Pepín kan zó’n clown zijn.’

Waterboardclub Vikingo is toonaangevend in de wereld. Geen wonder – in Managuay geldt waterboarden, waarbij een liggend persoon water gegoten krijgt over een stuk stof op zijn gezicht, als een traditie. Ruim voor de ondervragingstechniek in een kwaad daglicht kwam te staan onder George W. Bush, leidde Vikingo al de crème de la crème van het mondiale schijnverdrinken op. Wat is het geheim?

‘Plezier,’ stelt Pepín Acosta (36). ‘Wat onze leden bindt is water, een washand en de hang naar spanning.’ Met maar liefst tien wereldtitels geldt de bondscoach en Vikingo-voorzitter als een meesterinterviewer. Voor de club zijn Acosta’s banden met de militaire junta onontbeerlijk: graag stelt het generaalsregime faciliteiten en gedetineerden ter beschikking aan trainende leden. Maar gaat Vikingo niet ten onder aan zijn eigen succes? Regelmatig vertrekken talenten naar het professionele circuit: de overheid. Acosta: ‘Daar zie ik geen kwaad in. Nieuwe aanwas komt wel, want onze training deugt. Een washand van gisteren gebruiken? Niks ervan, je pakt een schone. Lekt je tuinslang? Zorg dat je een bandenplaksetje bij je hebt. Die man op die bank mag dan een staatsgevaarlijke mensenrechtenactivist zijn die de volgende dag toch wordt opgehangen, ik wil wel dat je hem respecteert.’

Mariana veegt haar gezicht droog. Terwijl ze haar broek aantrekt: ‘Mij gaat het gewoon om de gezelligheid. Vanavond eten we met zijn allen. En zondag is het open dag, dan mag iedereen een vriendje of familielid meenemen om op te oefenen.’
Noud Nijssen

Foto Abrán del Tubo

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Tv-vormgeving uit Managuay geëerd in boek

In Italië is de Managuayaanse stijl, zij het in gekuiste vorm, nog steeds dominant

HILVERSUM – In een boek over 60 jaar televisievormgeving in Nederland wordt ook de Managuayaanse stijl van tv-design genoemd: veel naakt.

Roy van Vilsteren schrijft in zijn boek Vorm van vermaak, dat vandaag verschijnt, hoe in de jaren 80 de ‘Managuayaanse stijl’ school maakte in Europa. Van Vilsteren: ‘Die stijl was nogal minimalistisch: een showtrap met op elke trede twee halfnaakte meisjes, meer hield het niet in.’ Italië ging overstag, maar in Nederland bleef het beperkt tot één experiment.

‘De NOS vond het wel interessant,’ vertelt Van Vilsteren. ‘Er is toen een ontwerper uit Managuay ingevlogen voor een proefuitzending van het Journaal. Die is bizar om te zien. Joop van Zijl leest in een Hawaïshirt voor over woningnood, terwijl achter hem Noraly Beijer, Henny Stoel en een piepjonge Pia Dijkstra wat door het decor kronkelen in strakke witte maillots en hoog opgesneden badpakjes.’
Na een evaluatie besloot de NOS om alles toch maar bij het oude te laten.

Geplaatst op

‘Armstrong eregast in Ronde van Managuay’

Lance Armstrong verloor maandag al zijn wielertitels wegens dopinggebruik


MATAQUINTOS – Lance Armstrong mag komende zomer als eregast deelnemen aan de wielerronde van Managuay. De organisatie hoopt op ‘gekke dopingfratsen’.

Dat zei voorzitter Sancho Merckx Caudillo van de Managuayaanse wielerbond woensdag. ‘Wielrennen is een schone sport,’ sprak hij. ‘Ha ha, kostelijk natuurlijk. Nee, even serieus.’

De voorzitter hoopt dat Armstrong het niveau kan opkrikken van de Ronde van Managuay, waar epo verplicht is. ‘Als je ziet hoe sommige renners hier omgaan met doping… zó knullig. Ze doen alles zelf. Ik heb vorig jaar mijn tuinman als drugskoerier aangeboden, maar die zag ik later gewoon een hoteltuin schoffelen.’

Merckx Caudillo noemt Armstrongs bedrog overigens ‘goed gedaan’, maar vindt het niet het grootste dopingschandaal in de sportgeschiedenis. ‘Dat is nog steeds De 24 Uur van Chaco.’ Tijdens dat autosportevenement in 1987, in het oude centrum van de stad Chaco, namen niet de coureurs, maar de organisatoren geestverruimende middelen tot zich. ‘De Week’ duurde dat jaar dan ook 366 dagen.

Geplaatst op

187 doden op Pinkpop

De uitgang van Pinkpop 2013 in Landgraaf

LANDGRAAF – Op Pinkpop zijn afgelopen weekend weekend geen doden gevallen. Dit is in directe tegenspraak met de kop boven dit artikel.

‘Dit is echt ontzettend flauw,’ oordeelt Roger Abrahams, als hoofdredacteur van Persbureau Managuay verantwoordelijk voor deze nieuwssite. ‘Het lijkt erop dat een overijverige redacteur bezoekers heeft willen trekken door op krampachtige wijze op Pinkpop mee te liften.’ Persbureau Managuay heeft een reputatie op dit gebied: eerder produceerde het ‘nieuws’ onder koppen als ‘Exclusief interview met Amy Winehouse’ en ‘Koning Willem-Alexander dood na ongeluk met vorkheftruck klik hier’.

Abrahams zegt toe de auteur van het Pinkpop-bericht, dat op dit moment wordt geschreven, zo snel mogelijk op te sporen. ‘Ik zal er persoonlijk op toezien dat hij deze alinea niet afma

Geplaatst op

De Inca’s, bepaald geen Manca’s

Inca-muur in Sacsayhuamán, Peru

De muren hierboven zijn wereldberoemd. Ze staan in Sacsayhuamán, een voormalig heiligdom van de Inca’s, net buiten Cuzco, Peru. Reisgids Rough Guide noemt de muren ‘enorm indrukwekkend. (…) De massieve rotsblokken met een gewicht van soms wel 132.000 kg sluiten naadloos op elkaar aan.’

De Manca’s uit Managuay kenden de Inca’s goed. Zij vonden Sacsayhuamán ‘een beetje gay.’

Geplaatst op

Why Obamacare Needs a Dose of South America

Patiently waiting sick people in Mataquintos, Managuay

By Hunter B. Knob

At first glance, you would say there is nothing the United States could learn from a South American banana republic like Managuay. Income equality in the military dictatorship, according to data collected by the United Nations Development Programme, is comparable to that in Third World countries like Cambodia and Uganda. Education, or the lack of it, leads to an outrageously high number of school dropouts and teen pregnancies. The military junta, headed by general Jamón, in 2010 spent more money on golden shoulder pads for their army uniforms than on infrastructure. I hear you think: that’s just like the US, what’s there to learn?

Not so fast.

Surprisingly, when it comes to health care the Managuay generals have made more decisions in line with the ideas of the Founding Fathers than the current regime in Washington. They’re all about that one principle that the Obama administration seems to deem just a little bit less important than others: freedom.

Take Obamacare’s much-criticised individual mandate. In Managuay’s parliament, proposing a law that requires every citizen to purchase health insurance would mean political suicide. Admittedly, it would mean actual suicide, since the military junta prefers its members of parliament to play cards instead of interfering in the business of government – but still.

Administrative obligations are looked down upon by most Managuayans, be it government officals or factory workers. Naturally, the main reason is the country’s widespread illiteracy – 80% – but there’s also an ideological component. Government shouldn’t do what the people are perfectly capable of doing. Moreover, health care is regarded as something between doctors and patients. The central government chips in and makes sure every important treatment is available to most, but the rest is left to the free market.

On paper, it works out like this: if you’re ill, you go to a doctor. The doctor cures you, and you pay. Plain and simple. Of course, reality may be different sometimes – you go to a doctor, but he has no time, or you go to a doctor and he won’t cure you before he’s slept with your wife, or he tries to cure you but hits an artery in the process, forcing you to take a horse carriage for an emergency treatment in a hospital three hours away – but that’s reality and you can fix that.

What it boils down to is the fact that Managuayans have the freedom to live and the freedom to suffer horrible pains. In four words: freedom at its purest. That is the ideological blueprint. Isn’t it ironic that in the so-called land of the free the administration holds a completely different ideology?

Let’s now wait and see how many Supreme Court justices have been on vacation to Managuay – or still need to go.

Geplaatst op

Mijnbouw in Managuay: prima arbeidsomstandigheden

Een mijn in Managuay

Al jaren klaagt de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) over de situatie van mijnwerkers in Managuay. Deze week zette de Managuayaanse minister van Economie eindelijk een charmeoffensief in. Bovenstaande foto is afkomstig uit de folder Onder de grond, maar in ons hart en is voorzien van het nogal jeugdig aandoende bijschrift: ‘Mensonterende omstandigheden? Check deze gezelligsheidsruimte. BAM!’  

Geplaatst op

Economie: Stiletto Run op de M1


In 2007 verklaarde het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, dat het eerste (en tot dusver enige) geasfalteerde stuk van snelweg M1 zo perfect gelukt was, dat ‘een vrouw op stilettohakken de volle achthonderd meter rennend zou kunnen afleggen’. Sindsdien organiseert de lokale versie van Glamour er jaarlijks de Stiletto Run. De winnares ontvangt een nieuw paar stiletto’s en een Hansaplast-cadeaupakket.

Geplaatst op

Lunchpartner Strauss-Kahn: ‘Ik verdien beter’

Journaliste Tristane Banon dient een aanklacht in tegen Dominique Strauss-Kahn

NEW YORK – De man met wie Dominique Strauss-Kahn zou lunchen op de dag dat hij seks had met een kamermeisje, voelt zich tekort gedaan nu de voormalige IMF-chef een nieuwe aanklacht aan zijn broek heeft.

Dionisio ‘El Toro’ Farfán, een in New York woonachtige Managuayaan die met Strauss-Kahn versiertrucs uitwisselde, beziet met gemengde gevoelens de aanklacht van de Franse schrijfster en journaliste Tristane Banon wegens een vermeende aanranding in 2002. ‘Aan de ene kant: goed dat ze hem aanpakt. Aan de andere kant: waarom mij niet?’

Volgens Farfán was hij Banon al een half uur aan het aanranden toen Strauss-Kahn verscheen. ‘Dominique botste per ongeluk tegen haar op, en wie gaat nu met de eer strijken?’ Het is, zegt Farfán, een terugkerend patroon. ‘Al die gebakjes die ik onheus heb bejegend, en erger – waar zijn ze nu? Vrouwen zijn alleen maar uit op mannen met macht.’

Farfán overweegt voorgoed terug te keren naar Managuay – maar niet van harte. ‘Daar kun je tenminste elke vrouw van boven de twaalf vrijuit betasten. Maar ja, wat is de lol? Dat vinden ze alleen maar lekker.’

Geplaatst op

Na zaak-Yunus weer rel om pleegkind

De populairste tequila van Managuay:
Conservo, in blikken van een halve liter


LA LIBERTINA – Het debat over de pleegzorg heeft zich uitgebreid naar Managuay in Zuid-Amerika. Daar is een vijfjarig jongetje in een pleeggezin geplaatst waar men rum drinkt, terwijl zijn biologische ouders juist verslaafd zijn aan tequila.

In een televisie-uitzending waren afgelopen zondag de biologische ouders te zien van Manu, die al vier jaar van huis is. Zijn moeder deed een emotionele oproep om hem terug te krijgen. ‘Wij zijn tequilamensen, met andere normen en waarden. Hoe zou jij je voelen als je zoon door rumdrinkers werd opgevoed?’ Toen de verslaggever antwoordde dat hem dat niet zoveel uitmaakte omdat hij vooral een veilig thuis wenste voor zijn kind, sloeg Manu’s vader hem tegen de grond. ‘Een veilig thuis in je gezicht,’ brulde deze.

Komende donderdag bezoekt de directeur van de grootste tequilafabriek van Managuay het staatshoofd. Verwacht wordt dat hij de zaak zal aankaarten. Het Inspraakorgaan Tequiladrinkers benadrukt ondertussen dat de voorkeur voor rum ‘niet het issue’ is, maar ‘het verschil in culturele achtergrond’ tussen het biologische en het pleeggezin. Voorzitter Manuela Redondo: ‘Het gaat ons om de mismatch. Maar dat ze geopende rumflessen in elkaars mond steken, is natuurlijk onbeschrijflijk goor.’

Met de kwestie-Manu is de eeuwenoude strijd tussen rum- en tequiladrinkers in Managuay weer hoog opgelopen. De Managuayaanse publieke opinie eist dat minstens één vertegenwoordiger van zowel de rumdrinkers als de tequiladrinkers wordt opgeknoopt. Maar ja, de publieke opinie is dronken.