 |
| Minister Schippers ontdekt de plek waar de lamp vandaan kwam |
De lamp die gisteren in de Tweede Kamer rakelings langs minister Schippers’ hoofd suisde, deed denken aan een klunzig voorbereide, amateuristische aanslag van debielen. Zo een waar de geschiedenis van Managuay van aan elkaar hangt.
1515 – ‘Pak aan!’
Manca-indiaan Coco, wiens volk wordt uitgeroeid door de binnenvallende Spanjaarden, besluit voor eens en voor altijd een eind te maken aan de buitenlandse invasie. Hij volgt het koninklijke leger op strooptocht, verrast op een nacht de leiding rondom het kampvuur en schiet een gifpijl recht in het hart van bevelhebber don Estéban de Toledo y Navarra. O nee, in het hart van Estébans schandknaap, die naast hem zat. Sukkel.
1923 – ‘Aaargh!’
De anarchist Álex Meningu plaatst een zelfgemaakte bom in de vergaderzaal van de Managuayaanse regering. Hij wil deze met een nieuwe elektronische techniek van afstand tot ontploffing brengen, maar dat mislukt. Wel verstuikt Meningu zijn duim, en de pijnkreet verraadt zijn locatie. Loser.
1964 – ‘Hè, verdorie.’
Op zondag 5 april 1964 treft luitenant Raimundo Duarte in San Luís de laatste voorbereidingen voor de perfecte moord op dictator Biftec. Hij zal om 05:00 uur opstaan, om 05:35 uur het leegstaande kantoorpand aan de Avenida de los Generales binnengaan, om 05:42 uur zijn plek aan het raam op de vierde verdieping innemen, om 05:52 uur zijn Winchester M12 gereed hebben en om 06:18 uur, wanneer de dienstauto van generaal Biftec uit Mataquintos op de Avenida arriveert, twee kogels afvuren op diens hoofd en een op zijn hart.
Op maandag 6 april verslaapt Duarte zich. Eikel.