Toerisme: het regenseizoen in Tango Alto


Als het regent in Tango Alto, dan regent het ook goed. Het pittoreske plaatsje op de pampa’s van het zuiden kent een regenseizoen dat bijzonder genereus is: elke dag om een uur of een betrekt de hemel, waarna de engelen duizend kranen opendraaien die tot middernacht het volledige koloniale centrum onder water zetten en ontwrichten. En dat gedurende het hele jaar (behalve wanneer de ‘ari’ in de maand zit).

Bovenstaande foto echter is genomen in de ochtend – het water is afkomstig uit de koeltorens van de aanpalende kerncentrale, in de volksmond bekend als El Colador (het vergiet).

Nederlandse ondernemers steunen Oranje in WK-finale!


Niet héél Managuay steunde gisteren het Zuid-Amerikaanse broederland: een kleine kolonie Nederlandse ondernemers keek gezamenlijk naar Uruguay–Nederland. Gastheer was Folkert Menning van Menning Oil, een groot producent van ruwe olie en besmeurde vogels.

Hoe verliep het tv-avondje, meneer Menning?
Het was een fantastische meeting. We zaten met zo’n 50 ondernemers bij elkaar. Dus eerst even small talken: omkooptarieven doorgeven, slaven bespreken, dat soort dingen. Chit chat.

En wij hoorden dat u oranje bitterballen heeft weten te vinden?
Ha ha, dat dacht ik wel, toen de loopjongen ermee aan kwam zetten! Maar het bleken geknede papaja’s te zijn. Dat joch heb ik meteen zijn boeien weer omgedaan natuurlijk. Toen begon de wedstrijd. Machtig.

Groot gejuich bij het openen van de score?
Dat geweldige doelpunt van Van Bronckhorst! Nou, toen kwamen de Blackberry’s wel tevoorschijn hoor. Ideaal moment om orders te plaatsen in Nederland, want daar was iedereen zo in de war, dat ze direct akkoord gingen met je eerste bod. Magnifiek.

Uw Managuayaanse werknemers steunden waarschijnlijk Uruguay. Mochten ze desondanks met u meekijken?
Ja natuurlijk! We hadden afgesproken dat elke keer als ze onze schoenen moesten poetsen of bij iemand op schoot zaten, ze ook een blik op het grote scherm mochten werpen. People managing.

En na de wedstrijd de stad in?
Na de wedstrijd hebben we voodoopoppetjes gemaakt van Femke Halsema, Job Cohen en Alexander Pechtold. Maar toen bleken de breinaalden op. Krankzinnige avond.

Uruguay–Nederland: Oranje bedreigd

De onderbroek van de Managuayaanse verdediger Mafúnez, vrijgegeven door zijn perschef

KAAPSTAD – Oranje heeft bedreigingen ontvangen van het nationale elftal van Managuay, dat nog steeds in Zuid-Afrika verblijft. Als Nederland ‘de andere Guay’ – oftewel Uruguay – verslaat, dan zullen ‘bepaalde spelers worden opgerekt als een Bavariajurkje’.

De Managuayanen hopen zo te bereiken dat Oranje afziet van de halve finale van vanavond, zodat zij tegen Uruguay mogen aantreden. Een woordvoerder van de FIFA noemt dit scenario echter ‘vrij onwaarschijnlijk’, al was het maar ‘omdat Managuay zich niet heeft gekwalificeerd voor dit WK vanwege een dubieus incident tijdens een match tegen Bolivia.’ Hierbij doelde hij niet op een buitenspelgoal, maar op de steekpartij van de Managuayaanse verdediger Mafúnez, die op het veld in La Paz een machete in zijn onderbroek bleek te dragen.

De omzwervingen van het Managuayaanse elftal door Zuid-Afrika, hopend toch deel te mogen nemen aan het WK, beginnen sneue vormen aan te nemen. Voorzien van een pallet met antitankwapens beloofde coach Eduardo Vianda Charculo hele landenteams effectief te bedreigen, maar na drie weken heeft hij slechts één bardame weten te bewegen tot het gratis verstrekken van bier, en dit slechts nadat zij hem had uitgelachen om zijn verouderde vuurwapen.

Managuay bezet momenteel de 203de plaats op de FIFA-ranglijst, net achter Papoea-Nieuw-Guinea.

Het weer: weer zonnig


MATAQUINTOS – De winter in Managuay verloopt voorspoedig: weer is het warmer dan de zomer. Of op zijn minst even warm. Of eigenlijk maakt het niet zoveel uit.

Volgens het Militair Meteorologisch Instituut (MMI), dat om veiligheidsredenen geen precieze cijfers verstrekt, wordt het vandaag ‘een bepaalde temperatuur, maar in elk geval warmer dan 40 graden’. In de loop van de week zal het kwik dalen naar 40 graden of meer. Daarna is er een stijgende lijn te zien, die stabiel wordt vanaf zo’n 10 graden boven de 30. De afgelopen week daarentegen zat de 4 en de 0 in de temperatuur, en wel in precies die volgorde.
Afgelopen zomer was met een gemiddelde temperatuur van 40 Celsius een van de warmste van deze eeuw – maar dat is elk jaar zo.

Bankdirecteur overtuigt parlement niet


MATAQUINTOS – De president van De Managuayaansche Bank (DMB), Ramón Delirio Franco, is er niet in geslaagd het parlement van zijn integriteit te overtuigen. Oorzaak is deels de sponsor van DMB, die per 1 juli officieel De Andrélon for Men Shampoo Anti-Roos Managuayaansche Bank heet.

Delirio Franco zou steekpenningen hebben aangenomen van Andrélon, maar dit wordt door de parlementariërs als ‘welkome aanvulling op het salaris’ gezien. Erger is het feit dat Delirio Franco vorig jaar de WSB Bank liet omvallen.

De WSB Bank van ondernemer Wálmer Schnitzler werd groot door bij zijn klanten wurgcontracten af te sluiten met de verkoop van hypotheken, escortdiensten en voetbalplaatjes. Bij elke lening verplichtte de klant zich ook vijf pallets tequila af te nemen, waardoor schulden hoog opliepen. Toen de zeepbel vorig jaar knapte, greep de centrale bank niet in en verloren duizenden Managuayanen de greep op hun financiën, en hun drankmisbruik.

Aan ons geblaf ontkomt u niet!


U bent vast al bekend met de producten van Chihuahua S.A. Immers, heeft u nog nooit een cocalolly gegeten? Een Petroleum Margharita gedronken? Of uitslag gekregen van een lek in de kerncentrale bij u om de hoek? Nou dan!

Chichuahua S.A. maakt al 135 jaar producten voor alle Managuayanen. Van damestasjes van tarantulahaar via cactusvruchtenkauwgum tot halfautomatische wapens voor ons militair-industriële complex. En waarom heeft voetbalclub Los Impotentes uit San Luís zo’n geinig klein hondje als logo? Precies.
Wij zijn trots om u te dienen. Blijf daarom onze producten kopen! En niet alleen omdat onze baas een generaal is met goede banden met het veiligheidsapparaat. Nee, ook om uw eigen portemonnee. Deze week: gordeldierballen voor maar 3 peso 50, bij Supermercado Wraf Wraf!
Wij bedoelen maar.
Hartelijks,
Generaal Vital Mendosa
Presidente

Achtergebleven lid van de ‘Guays’ droomt van betere tijden

Stadsgezicht in Mataquintos, Managuay

JOHANNESBURG – Nu Uruguay zich geplaatst heeft voor de WK-kwartfinale en Paraguay als favoriet geldt in het duel tegen Japan van vandaag, voelt Managuay, het enige lid van de ‘Guays’ dat zich niet eens kwalificeerde, buitengesloten.

‘Dertig jaar geleden waren de Guays een hechte club,’ vertelt Armando Pedrito, aanvaller van het nationale voetbalelftal van Managuay, dat net collectief op borgtocht vrij is uit de gevangenis van Johannesburg. ‘In de tijd van mijn vader was er veel meer saamhorigheid.’ De vader van Pedrito, destijds elektricien en als zodanig beul in dienst van de militaire dictatuur, werkte veel samen met collega’s uit Zuid-Amerika.
Ook middenvelder Enrique Marcanto deelt in de melancholie. ‘Er was meer uitwisseling in die jaren. Mensen deden ‘een rondje Guays’.’ Marcanto doelt hiermee op het vrije verkeer van politieke gevangenen, die destijds konden worden gearresteerd in Asunción (Paraguay), gemarteld in Mataquintos (Managuay) en bij Montevideo (Uruguay) in de Atlantische Oceaan geworpen.
Met de democratie in Paraguay en Uruguay kwam een einde aan die periode.

Afgekeurd doelpunt doet nog steeds pijn

Onenigheid in de nationale ploeg van Managuay, 1976
JOHANNESBURG – De dubieuze WK-doelpunten van gisteren rijten bij de Managuayaanse afvaardiging in Zuid-Afrika, voornamelijk bestaande uit het nationale elftal en een handvol prostituees, een oude wond open.
De afgekeurde treffer van Lampard (Duitsland–Engeland, 4-1) en de buitenspelgoal van Tevez (Argentinië–Mexico, 3-1) doen onherroepelijk terugdenken aan de zogenaamde Canard van Cochabamba, 1976. In die Boliviaanse stad speelde het voetbalelftal van Managuay destijds de kwartfinale van de Condorcup tegen Bolivia. De Condorcup was in de jaren 70 een toernooi tussen Zuid-Amerikaanse dictaturen onderling en was vernoemd naar Operatie Condor, de praktijk waarbij de militaire junta van Argentinië duizenden kritische burgers in de Rio de la Plata wierp.
Tijdens de bewuste kwartfinale scoorden de Bolivianen al na acht minuten 1-0 uit een vrije trap. Volgens de Managuayanen echter werd die te snel genomen. Bij wijze van revanche dwong de Managuayaanse aanvaller Pedro ‘Botbreuk’ Lázaro een kwartier later de keeper van Bolivia om een gestopte bal alsnog over de doellijn te rollen, onder bedreiging van een machete. Toen de scheidsrechter ingreep, ontstond er chaos. Managuay zou het duel uiteindelijk verliezen met 17-1, mede omdat alle spelers gewapend naar de bestuurskamer van de toernooiorganisatie togen, met uitzondering van de doelman.
Overigens zit op dit moment de complete selectie van Managuay in Bloemfontein in de gevangenis vanwege openbare dronkenschap en seksuele intimidatie van twee Bavariameisjes.

McChrystal mag naar Managuay


MATAQUINTOS – De gisteren door Barack Obama ontslagen generaal Stanley McChrystal kan zo aan de slag in Managuay.

‘Een man die politici verraders noemt, daar kun je een oorlog mee winnen,’ aldus generaal Moto y Tomo, minister van Defensie en Kinderdagverblijven. ‘Om die reden bestaat ons kabinet uit louter generaals.’

Moto y Tomo zou graag zien dat generaal Jamón McChrystal aanstelt als ‘Vermorzelaar van de coño’s’. Dat is de officiële benaming van de speciale gezant die de onderhandelingen met de maoïstische rebellen in de jungle vlot moet trekken.

Het is weer papajatijd


Managuaywatchers hadden het al in de gaten: in de vrolijkste bananendictatuur van Zuid-Amerika is het weer papajatijd. Dat heeft niets met het oogsten van fruit te maken – pas op, dat zou werken betekenen – maar alles met de afwezigheid van nieuws. Een soort komkommertijd dus. Waar komt de term ‘papajatijd’ eigenlijk vandaan?

Heinrich Descanso van het Overheidsinstituut voor Militaire en dus ook Volksgeschiedenis: ‘Daar is een leuke anecdote aan verbonden. Helaas zijn sommige onderdelen strikt geheim, maar het is toch de moeite waard. In 1892 stapte een generaal, laten we hem Benedicto noemen, in een bepaalde stad in dit land uit de trein. Hij was op weg naar een groot militair evenement dat buiten ieders weten plaatsvond in die stad. Maar op het moment dat Benedicto op het terrein aankwam, botste hij op een niet nader te noemen persona non grata, van een verboden organisatie die trouwens ook niet bestaat, maar als logo een papaja voert, waardoor een handgemeen ontstond dat uit uitmondde in een geheime revolutionaire beweging die ook een zekere politieke vertakking heeft gekend en sindsdien bewust uit de geschiedenisboekjes wordt gehouden.’

Weten we dat ook weer.