Lab TV: boeiend avondje buizen in Managuay

MATAQUINTOS – Net als in Nederland bood de Managuayaanse televisie gisteren een keur aan nieuwe tv-ideeën. Een avondje zappen met de stamgasten van café El Taco Loco.

Door Jens Mikkelsen

De waard van El Taco Loco begon de avond met de realityserie ‘El grupo de abogados’ (‘De advocatengroep’). Daarin werd een stel advocaten die strijden voor de rechten van kansloze medemensen ontmaskerd als homoseksuele, door Westerse overheden gefinancierde duivelaanbidders. Al snel begonnen de stamgasten te boeren stichting het tv-toestel, als teken van afkeuring.

Vervolgens, in ‘Si, yo quiero… Tonto!’ (‘Ja, ik wil… Tonto!’), dongen vier vrouwen en een labrador naar de gunsten van de regeringsgezinde politicus Marco Tonto, die nog vrijgezel is. Tonto wilde niet meewerken aan het programma, hoewel hij had verklaard onder de indruk te zijn van de intellectuele capaciteiten van een van de deelnemers, ‘al komt het vaker voor dat een hond verstandiger dingen zegt dan een groep wijven.’

Het meest viel nog te verwachten van het nieuws- en entertainmentprogramma ‘El LunMarMiercoJueVierSabaDomingo Show’ van tv-grootheid Paolo León, die voorheen een show presenteerde waarin hij wensen van kijkers vervulde. Maar León viel tegen: toen de zoveelste politicus moest zwemmen in een bad vol tequila met chocoladesmaak, liet de caféclientèle collectief de broek zakken. Daarop zapte de waard van El Taco Loco naar de populairste zender van Managuay: infotainmentkanaal La Lama Erótica.

Onder de noemer Lab TV, of Laboratorio Televisión, test staatszender Managuay Uno zijn nieuwste tv-formats. De beste worden in productie genomen. De makers van de minst populaire formats worden gemarteld.

Demonstratie in mijn ontaardt in drama

Mijnpersoneel op zoek naar van slag geraakte militairen

MINAS DE CHUCO – Tijdens een oefening op de open dag van een mijnencomplex zijn 237 doden gevallen. De oefening moest laten zien dat Managuay, in tegenstelling tot Chili, goed in staat is om mijnongelukken te voorkomen.
Tijdens de open dag attendeerden militairen met doorgeladen kalasjnikovs dagjesmensen op het paviljoen ‘Chili: Een democratisch en dus incompetent land’. In het paviljoen sprak een presentator, staande naast de opening van een mijnschacht, tegen het publiek: ‘Waarom moeten die arme, Chileense kompels wachten tot Kerstmis op hun bevrijding? Doe mee met de oefening en zie hoe onze directie, bestaande uit mannen, een mijnongelukje oplost!’ Een ereloge vol militaire kopstukken keek vervolgens toe hoe 237 enthousiaste vrijwilligers in de mijnschacht afdaalden, waarna de liftkabel brak en de schacht het onder luid geraas begaf. 
Met de militairen gaat het inmiddels weer goed.

NATUUR: De chichi-tor

Dit is de chichi-tor, de nationale kever van Managuay. Hij komt alleen in Managuay voor en staat bekend om zijn typische geur. De chichi-tor is vereeuwigd in een beroemd gedicht van de geniale dichter Jesús Tánqui-Tánqui (1871–1887, geniaal omdat hij al op vijftienjarige leeftijd kon lezen en schrijven). Hier volgt een citaat:

Dit is het verhaal van een torretje klein
Dat zo smartelijk lijdt aan een kwaal
Vanaf zijn geboorte ruikt hij naar gazpacho
Een eigenschap catastrofaal

Een kevertjesmeisje schonk hem ooit een lach
En de chichi-tor vond haar het zoetst
Maar toen zij gazpacho rook, schrok zij en kreet: 
‘Heb jij soms niet je tanden gepoetst?’

Kinderdagverbljif “El Manguista Optimista”!


Heeft u een drukke baan bij uw internacionale onderneming? U wilt toch goed gezinsleven? U moet uw kind(eren) aanmelden bij kinderdagverbljif “El Manguista Optimista”!

Bij “El Manguista Optimista” (“De Optimistische Mango-plukker”), wij streven naar optimale nestwarmte te maken voor uw kind)eren). De verwarming bij ons staat daarom altijd aan. Ook wij willen optimal continuiteit en flexibiliteit. Dus groep leiders soms werken 1 jaar, soms 1 dag, kind(eren) zijn soms 1 week, soms opeens weg. Service.

De dagindeling is voor iedere kinde(eren) individual anders. Soms een kind wil meer rum in de melk, soms minder. Dat is alles mogelijk. Soms kind/n vind niet erg dat luier hele middag vies is, soms kind wel. Bij ons meestal hele middag! Want bij “El Manguista Optimista”, kind(eren) spelen veel buiten!

Natuurlijk heft u meer vragen. Dat is helaas niet mogelijk. Maar als u aangemeld, u kunt altijd meer vragen.

Wij zien u graag, bij “El Manguista Optimista”!

Lieutenant Marta Órfuz Edipus
Directrice
en beledigd vertaler

Pesten in Managuay heet plagen

Bewoners verdienen een zakcentje voor directeur Mentchikoff

In Nederland neemt het pesten in verzorgingstehuizen toe. Hoe zit dat in Managuay? Een reportage.

Door Jens Mikkelsen

Hoewel de meeste ouderen in Managuay bij familie vegeteren en niet in een verzorgingstehuis, staat aan de rand van Mataquintos een charmant seniorenverblijf: Casa Rojo de Tarde. We ontmoeten de directeur, kolonel Vladimiro Mentchikoff, in de hal van zijn majestueuze gebouw, staand met enkele bejaarden rond een bewoonster met een witte puntmuts op. ‘Gordeldier! Gordeldier!’ roept de directeur haar toe, maar hij is zo vriendelijk zijn ontspanningsspel te onderbreken om met ons een rondje te lopen.

‘Bij ons wordt niet gepest,’ verklaart Mentchikoff trots, terwijl we langs de eetzaal wandelen. ‘Onze bewoners zijn juist heel hartelijk voor elkaar. Ze helpen bijvoorbeeld degenen die niet zelfstandig kunnen eten.’ Hij wijst op een tweetal senioren, die in een hoek tomaten gooien naar een bejaarde man die op een stoel zit vastgebonden.
‘Of degenen die nog twijfelen over hun seksuele identiteit,’ vult de directeur aan, knikkend naar een passerende bewoonster in pyjama met op de rugzijde geschreven: ‘Ik ben een hermafrodiet.’

Dan wordt uw verslaggever aangeklampt door een verward uitziende bejaarde met een dikke streep tandpasta op zijn lippen. ‘Help me, help me! Het leven is hier ondraaglijk!’ ‘Ach, als het niet Brunoldi is, onze toneelspeler,’ lacht Mentchikoff hartelijk. Hij fluistert ons toe: ‘Die diva komt alleen maar op journalisten af.’ Er verschijnt een groep in zwart leren pyjama’s gestoken senioren, die zich over de verwarde man ontfermen. ‘Weet u,’ vervolgt de directeur op filosofische toon, ‘dat pesten – ik noem het liever plagen.’ Hij wijst naar de elektrische batons waarmee Brunoldi naar de zogenaamde separeersuite wordt begeleid. ‘Een beetje senior moet tegen een stootje kunnen.’

Met gemengde gevoelens, en een klein beetje trek, verlaten we Casa Rojo de Tarde.

Chaos op Lowlands door Los Cojones

Een geroosterde kip

BIDDINGHUIZEN – Het ordentelijk verlopen Lowlands-festival ontaardde gisteren alsnog in een chaos bij een optreden van de Managuayaanse band Los Cojones.

Boyband Los Cojones lijkt in niets meer op het zoete viertal dat in de jaren 90 furore maakte in de Spaanstalige wereld. In de hoop een jonger publiek te trekken, maakte leadzanger ‘Didi’ Vaffanculo zijn entree in een aanhanger vol bevroren kippen. Tijdens het zingen van de grootste hit van Los Cojones, ‘Es un chihuahua en tu bolsillo (o te gusta encontrarme)?’ (‘Is dat een chihuahua in je broekzak of ben je gewoon blij me te zien?’), verscheen een vuurspuwer op het podium. Deze wierp de kippen één voor één op om ze in zijn vuurstraal te roosteren. Bassist ‘Nono’ Chulango slingerde de hete kippen vervolgens in het publiek.

Dit leidde tot paniek bij de toeschouwers, die rondjes begonnen te rennen door de Lima-tent, waar het optreden plaatsvond. Toen een van hen brandwonden opliep door een te heet gegaard hoentje, maakte de festivalbeveiliging een eind aan de show. Zanger Vaffanculo protesteerde door het roepen van ‘Bush moordenaar’ en ‘De jeugd heeft de toekomst.’

Voormalig tieneridool Vaffanculo is 42 jaar.

Lees ook: Boyband Los Cojones herenigd

Staat: De vlag van Managuay

De nationale vlag van Managuay heet in het kort de bandera.
De lange, officiële omschrijving luidt: La bandera nacional del pueblo managuayo entero, pero especialmente del noble ejército y del comandante en jefe general Jamón, que es el protector personal de la bandera y que a veces se envuelva en ella, desnudo, solo porque puede (‘De nationale vlag van het gehele Managuayaanse volk, maar met name van het edele leger en vooral van opperbevelhebber generaal Jamón, die de persoonlijke beschermer is van de vlag en zich er soms in wikkelt, naakt, gewoon, omdat het kan’).

De vlag bestaat uit vijf horizontale banen, die het volgende symboliseren (tussen haakjes staat de door het militaire regime toegevoegde betekenis vermeld):

  • Vermiljoenrood: het vurige, Managuayaanse karakter (en het terecht gevloeide bloed van maoïstische rebellen)
  • Wit: vrede, puurheid, standvastigheid (en de beenderen van terecht overleden maoïstische rebellen)
  • Hemelsblauw: rechtvaardigheid, kracht, de hemel boven Managuay (en het water van de Atlantische Oceaan, waarin zoveel maoïstische rebellen een terechte dood hebben gevonden)
  • Wit: zie boven (en nog meer beenderen van overleden maoïstische rebellen)
  • Vermiljoenrood: zie boven (en ook de ingewanden van maoïstische rebellen)

In de middelste, hemelsblauwe baan staat in goud een lama afgebeeld, het nationale symbool van Managuay en het nationale dier. De witte cirkel waarin de lama staat afgebeeld, symboliseert een klodder spuug.

1527: Madeleno Puig y Razón

De Rio Pimpo

Na een aantal stabiele jaren onder Spaanse gouverneurs begon Managuay eindelijk de eigenschappen te ontwikkelen waarmee wij het tegenwoordig nog steeds associëren: een agressieve buitenlandse politiek en een onbetrouwbaar, labiel bestuur. In 1527 namelijk formuleerde de nieuwbakken gouverneur Madeleno Puig y Razón voor het eerst een buitenlands beleid voor Managuay, onder de titel: ‘El mundo es managuayo’ (‘de wereld is Managuayaans’).

Daarin claimde hij alle gebieden tussen de Galápagos-eilanden (nu Ecuador), de monding van de Amazone (Brazilië) en Patagonië (Argentinië) als de zijne, en begon een leger te formeren dat ze voor hem moest veroveren. Toen de grote dag van de militaire campagne was aangebroken, op 5 april 1527, viel Puig y Razéon van zijn paard en brak zijn nek. De onderkoning van Peru, aan wie Puig y Razón verantwoording was verschuldigd, liet zijn lijk in stukken snijden en brandend in de Rio Pimpo werpen, met de mededeling ‘Krijg de pokken, coño’.

Natuur: De leguanen van Lago Petróleo

Op talloze locaties in Managuay vind je dieren die uniek zijn in de wereld. Of het nu de straatcavia’s zijn van metropool Mataquintos, die hotdogs maken van een achtergelaten sigarettenpeuk tussen twee huidschilfers, of de kolibries in mijnschacht Cecilia, die hun wijfjes lokken met de blinkende gespen van overleden mijnwerkers – allemaal hebben ze een eigen, prachtige manier van leven.

Zo ook de leguanen van Lago Petróleo, het grootste meer van Managuay, gelegen in het enige natuurgebied ter wereld dat zowel zeldzame diersoorten herbergt als een productiecentrum van de petrochemische industrie. De leguaan op de foto is gelukkig: hij wist blijkbaar nog net op tijd te ontkomen aan een barbecue.

‘Nieuwe eigenaar Vitesse verwoestte club Managuay’

Merab Zjordania

SERPENTO – De Georgische zakenman Merab Zjordania, die maandag voetbalclub Vitesse kocht, heeft eerder een Managuayaanse club in chaos achtergelaten.

Dat zegt de huidige eigenaar van de bewuste club, Anaconda FC uit Serpento. Zjordania kwam in 2006 in beeld, vertelt Cornaldo Embrazo. ‘Hij had een zak met geld en een hoop praatjes. Hij beloofde de club binnen één jaar landskampioen te maken, dan zouden we in 2008 de Copa Libertadores winnen en in 2009 de wereldbeker voor clubs.’ In plaats daarvan haalde Zjordania al in 2007 de kas leeg en vertrok met de noorderzon. Twee dagen later kwam een deurwaarder het stadion ophalen.    

Zjordania heeft toegezegd Vitesse binnen drie jaar naar de eerste plek van de eredivisie te loodsen en daarna naar de Champions League.