Auteur: Roger Abrahams

Geplaatst op

Persbericht: Managuay in de Volkskrant!

PERSBERICHT * 12 september 2012

Persbureau Managuay gaat vanaf donderdag 20 september een reeks artikelen verzorgen voor de Volkskrant. Dat is een week later dan werd aangekondigd. De tiendelige serie zal bestaan uit culturele reportages uit de Zuid-Amerikaanse dictatuur Managuay, geschreven door correspondent Noud Nijssen.

De titel van de serie luidt ‘Ondertussen in Managuay’. De artikelen verschijnen op de goed gelezen achterpagina Dag In Dag Uit van het dagelijkse katern V, waarop ook Gummbah, Nico Dijkshoorn, Sylvia Witteman, Aaf Brandt Corstius en Lucky TV publiceren. Hoofdredacteur Roger Abrahams: ‘Natuurlijk hadden we liever op de buitenlandpagina’s gezeten. Tussen al die grappenmakers is er het risico dat onze berichtgeving niet serieus zal worden genomen. Maar ja, die staan vol met crisisberichten uit Syrië en de EU. Dan denk ik: hallo, er zijn wel meer totalitaire regimes op deze wereld.’

Abrahams richtte in 2009 Persbureau Managuay op, dat via deze website, Facebook en Twitter nieuwsberichten verspreidt over ‘de sympathiekste militaire dictatuur van Zuid-Amerika’. De deal met de Volkskrant is – na die met website VICE – de eerste met een groot, landelijk medium. Abrahams zet dan ook een van zijn middelmatigste correspondenten op het project: Noud Nijssen. ‘Noud is een aardige kerel,’ licht de journalistieke ondernemer toe, ‘maar soms ziet hij het verschil niet tussen een mango en een handgranaat. En dat is in Managuay een vrij essentieel verschil – voor je het weet, zit je met een gebroken tand. Maar ja, er was niemand anders die het wilde doen.’

Managuay is de laatste dictatuur van Zuid-Amerika. Het wordt sinds 2006 bestuurd door een militaire junta onder leiding van generaal Jamón. Managuay wordt niet erkend door de Verenigde Naties, maar bezet wel de 203de plaats op de FIFA-ranglijst (net achter Papoea-Nieuw-Guinea). Managuayaanse mannen staan bekend om hun incasseringsvermogen, met name op het gebied van grote hoeveelheden tequila, en vrouwen om hun snor. In april van dit jaar kondigde Managuay aan naar de Floriade in Venlo te komen met een duurzame cocaplantage, maar het voor dit doel uitgevaren vrachtschip wordt sinds juni vastgehouden in de haven van Rotterdam.
In 2013 verschijnt Het Groot Managuay-Vakantie-Doeboek, waarvan de opbrengsten deels gebruikt zullen worden om de bemanning op borgtocht vrij te krijgen.

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Persbureau Managuay

Geplaatst op

Couleur locale: Dode muis

De hitte van het afgelopen weekeinde heeft flink huisgehouden in de dierenwereld. Dit muisje in San Luís bijvoorbeeld begaf het door de hoge temperaturen. Wie nu schampert dat al het straatvuil in Managuay toch een eeuwigheid blijft liggen, komt bedrogen uit: een medewerker van restaurant ‘El Roedor’ was binnen een kwartier ter plekke om het muizenlijkje mee te nemen.

Geplaatst op

Festival Vlieland riskeert miljoenenclaim

Het festivalterrein van Into The Great Wide Open

VLIELAND – Muziek- en kunstfestival Into The Great Wide Open op Vlieland riskeert een miljoenenclaim vanwege plagiaat.

Een ondernemer uit het Zuid-Amerikaanse Managuay, Carlos Llanos, overweegt 27 miljoen euro aan compensatie te eisen omdat het festival teveel zou lijken op een van zijn eigen evenementen.
Dit evenement, Misterioso genaamd, is net als Into The Great Wide Open een kleinschalig festival. Daar houden de overeenkomsten echter op: Misterioso vindt niet op een eiland plaats, maar aan de rand van het Amazonewoud, er is geen livemuziek, maar een oud cassettedeck en het festivalterrein wordt niet bevolkt door dertigers met kinderen, maar door ondernemende tieners en hun mobiele drugslaboratoria.

Ook Llanos geeft toe dat er vooral verschillen zijn tussen beide festivals. ‘Maar als ze me 5000 euro geven, dan hou ik erover op.’

Lees hier het festivalverslag van Misterioso 2012 van onze correspondent Joris Mikkelsen

Geplaatst op

Debat: Liberalen verliezen fors in peiling

VVD-leider Mark Rutte is geen goede bekende van zijn Managuayaanse ambtsgenoot

SAN LUÍS – Het lijsttrekkersdebat van gisteravond heeft fors verlies opgeleverd voor de Liberalen. Dat blijkt uit een peiling gehouden onder generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay.

In het debat, dat plaatsvond in het Teatro Colón in San Luís, noemde de liberale voorman Marco Ruteño de juntaleider slechts negentien keer, veel minder vaak dan zijn collega’s. Eenmaal gebruikte hij de term ‘Hij die de regen naar onze akkers commandeert’, wat in deze tijden van droogte als een belediging kan worden gezien. Het verwachte aantal zetels van de Liberale Partij werd prompt gehalveerd.

De overige lijsttrekkers konden de goedkeuring van Jamón wel wegdragen. Zo kwam de socialistische leider Sansón beter uit de bus dan zijn ultrasocialistische rivaal Romero. Romero wist tijdens het debat geen verschil te noemen tussen beide partijen op het gebied van drankbeleid. Daarop zei Sansón dat hij het alcoholpercentage van wijn wil verhogen. ‘Omdat wij denken dat dit nut heeft.’ Aangezien generaal Jamón een groot wijnliefhebber is, leverde hem dit drie zetels op.

Juntaleider Jamón bepaalt de zetelverdeling bij de parlementsbenoemingen van 12 september. Zijn humeur wordt dan ook angstvallig in de gaten gehouden. Anonieme medewerkers lekken de stand daarvan regelmatig aan de pers, en baseren zich daarbij onder meer op het aantal geconsumeerde borrelnootjes (goed) en de keren dat Jamón in woede zijn huisvaraan tegen de televisie slingert (slecht).

Geplaatst op

Vakantieboekspel: Win een boek! (5)

De vakantie is voorbij, tijd om iets gratis te krijgen. Zoals Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek! De maandelijkse Vakantieboekprijsvraag bestaat dit keer uit een vrije opdracht.

Vraag
Natuurlijk heeft u wel eens gewelddadige fantasieën. Alleen: u voert ze nooit uit. Dat is nou precies het verschil tussen de Europese en de Managuayaanse cultuur. Kijkt u eens naar deze foto van een doodgewoon Managuayaans trappenhuis. Hoe zou u op deze locatie willen afrekenen met uw grootste vijand (of gewoon met iemand die u niet kunt uitstaan)? U mag alles gebruiken wat u ziet: een richel, een bloempot, een oude stoel – leef u uit!

Beschrijf uw daad en mail ons die beschrijving via info@managuay.info. De opvallendste inzending wint (in 2013) een gratis exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek!

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Geplaatst op

De gebroeders Coño en de zwevende fakir

In het voorjaar van 2010 verdwenen de gebroeders Tino en Pino Coño voor vijf maanden naar de straatartiestenvakschool in Chaco. Hun doel was de best voorbereide winkelroof ooit. Het plan: postvatten in een winkelstraat in het centrum van Mataquintos, daar urenlang het winkelend publiek afleiden met een act rond een zwevende fakir, en dan ineens omdraaien en de achter hen liggende elektronicazaak leegroven.

Op de bewuste dag (foto) vergaten de gebroeders Coño echter één ding: de openingstijden.

Geplaatst op

Muziek in een bananenrepubliek (4)

Elke maand doet correspondent Joris Mikkelsen – het kleine neefje van Jens – verslag van een muziekfestival in Managuay, de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek. Nu: Misterioso.

Festival: Misterioso
Beoordeling: *****

Psychedelica
De hemel is van het donkerste zwart, en al wat ster is, straalt op zijn helderst. ‘Het Zuiderkruis,’ fluistert Jens. ‘Cruz del Sur.’ Hij ligt naast me in het gras en wijst naar vier witte puntjes in de duisternis. Onze nieuwe vriend Elio heeft het ook gehoord. ‘Escorpio,’ wijst hij. Schorpioen. En ik? Ik zie van alles in de sterren: een snor, een zonnebril, een pet – samen vormen ze een boos gezicht dat plots razendsnel op ons afschiet. ‘Generaal Jamón!’ gil ik uit.
Even later zitten we zwijgend aan een tafeltje, nippend van een beker guavesap. ‘Die ingekookte cactus was misschien niet zo’n goed idee,’ zegt Jens tegen Elio. Hij knikt naar mij. ‘Als je het staatshoofd van Managuay tussen de sterren ziet, dan ben je goed loco.’

Misterioso is een dancefestival dat eigenlijk om drugs gaat. Het vindt elke augustus plaats in de jungle van Noord-Managuay, steeds op de laatste plek waar de plaatselijke boswachterij een stuk beschermd regenwoud heeft gekapt. Als de maan aan de hemel staat, zie je meteen waar Misterioso om draait: overal glinsteren de erlenmeyers van de mobiele drugslaboratoria – een sprookjesachtige aanblik. De rest is volslagen onbelangrijk. Ergens ligt een oud cassettedeck te blèren en ‘laserlicht’ is afkomstig van een zaklamp die in een groen stuk plastic is gewikkeld en wordt doorgegeven aan elke hallucinerende idioot die hem af en toe aan- en uitzetten wil.

Met de cactus nog in de aderen wandelen we langs de stalletjes met typisch Managuayaanse psychedelica: gedroogde adder, in mescaline gewelde maracuja’s, ayahuasca-thee met lamasnippers. Op een van de tafels staat een glazen bak met een soort harige cavia’s, maar dan met buitensporig grote klauwen en een afdakje van snuit tot kont. We houden halt. ‘Gordelmollen,’ legt Jens uit. ‘Het allerkleinste gordeldier. De Manca-indianen zeggen dat in zijn schild en ingewanden het geheim van de eeuwige jeugd zit.’ Elio zegt iets tegen de gordelmolverkoper, die met een schaterlach opstaat, een van de beesten uit zijn bak haalt en aan het schildje begint te wrikken.

Snel draai ik me om – de cactus dreigt naar boven te komen – en loop pardoes tegen een meisje aan. Ik kijk op, en staar in een beeldschoon gezicht. ‘Perdón,’ stamel ik. Terwijl achter me een schril gepiep overgaat in het geluid van een staafmixer, verdrink ik in twee reebruine ogen. Het meisje glimlacht naar me. Ik glimlach terug. Iemand duwt mij een beker in mijn hand. Ik drink hem in één teug leeg, zonder mijn blik af te wenden. Dan raap ik mijn moed bij elkaar, zet een stap, breng mijn lippen bij de hare – en we kussen. Mijn hand strijkt over haar onderarm en ik voel de dikke, stugge vacht. Haar met schubben bedekte tong smaakt naar haring, drop en nutella.

Nog nooit zo psychedelisch geweest. Vijf sterren.

Chau,

Joris Mikkelsen

Dit verslag stond eerder op VICE.com. Volg daar de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer. Of op deze website.

Zie ook:
Muziek in een bananenrepubliek (1)
Muziek in een bananenrepubliek (2)
Muziek in een bananenrepubliek (3)

Foto Ronaldo Santana

Geplaatst op

Socialisten verwachten 50 zetels met behulp van steekpenningen

MATAQUINTOS – Een van de twee socialistische partijen van Managuay verwacht begin september 45 zetels in het parlement te behalen. Zelfs 50 zetels zijn mogelijk, ‘als we steekpenningen inzetten.’

Dat zegt partijvoorzitter Juan Marinos van de Ultrasocialisten, die nu 26 zetels bezetten in het Managuayaanse parlement. ‘Vijftig is heel veel, maar het is reëel. Ik heb dat met intimi van generaal Jamón besproken. Het schijnt dat hij voor een pallet tequila en een download van de nieuwste Angry Birds voor zijn iPhone behoorlijk ver wil gaan.’

Generaal Jamón is de leider van de militaire junta in het Zuid-Amerikaanse land. Bij de parlementsbenoemingen van 12 september buigt hij zich over de zetelverdeling. Om die reden dingen momenteel alle politieke facties – die het overigens stuk voor stuk eens zijn met Jamón – om zijn gunsten.

Marinos nam in 2010 afstand van de landelijke politiek vanwege gezondheidsproblemen. Hij vindt het heerlijk om het huidige succes vanaf de zijlijn mee te maken. Toch blijft het kriebelen. ‘Ik zou nog wel een hoge functie willen overwegen als we zoveel winst gaan boeken. De kans is wel heel klein, gezien mijn gezondheid, maar de socialistische traditie is in dat opzicht rijk: kijk maar naar Fidel Castro, Brezjnev en Stalin.’

Geplaatst op

De vloek van Armstrong

Lance Armstrong, tot afgelopen vrijdag zevenvoudig Tourwinnaar

Met Neil Armstrong dood en Lance Armstrong beroofd van al zijn Tour de France-overwinningen rijst de vraag: zou ‘de vloek van Armstrong’ dan toch bestaan? Een top 3 van ellende van de Managuayaanse tak.

1.
Jacob Armstrong verruilt in 1885 de VS voor het beloofde land Managuay. Hij brengt een goede gezondheid mee, een koffer vol gouden dollars en een zoon, John. Een prachtige toekomst gloort aan de horizon. Echter, bij aankomst op het station van Mataquintos rijdt een kruier tegen zijn voet. Armstrong loopt tyfus op, spendeert wanhopig al zijn geld aan de medische behandeling om slechts mee te maken hoe de artsen niet zijn voet, maar de romp van John amputeren. Beiden eindigen als sneue circusattractie.

2.
Manolo Prisko Armstrong leefde 45 jaar lang met een familie gordeldieren. In 1902 omschreef hij tegenover een journalist zijn positie als ‘hun vriend, broer en zoon.’ Een dag later noteerde de journalist hoe de gordeldieren Armstrongs hoofd gebruikten voor een trefbalachtig spelletje.

3.
Luísa Armstrong was een achttienjarige maagd met een voorliefde voor wurgseks. In 2012 vond zij de dood na een gewelddadige sm-sessie van vier uur met haar oudere minnaar, Gris. Na de sessie, toen zij haar halsband had afgedaan en Gris had gedag geblaft, struikelde Luísa over een potlood en viel met haar hoofd op de rand van een marmeren tafel.

Geplaatst op

Lijsttrekkersdebat: iedereen prijst de generaal

Het hoofdkwartier van Mercosur in Montevideo, Uruguay

LA LIBERTINA – Bij het eerste grote lijsttrekkersdebat in Managuay werd donderdag veel geruzied, maar over één ding was men het eens: generaal Jamón is de onbetwiste leider.

Het verschil zat hem vooral in de formulering. De Liberale voorman Marco Ruteño prees Jamón voor een publiek van studenten in La Libertina aan als een ‘kampioen van de vrijheid’. Niemand maakt zich zo sterk voor de vrijheden van de staat als hij, stelde Ruteño, ‘zoals het recht op intimidatie en het recht op eenzaam opsluiten zonder vorm van proces.’

Ruteño’s grootste tegenstrever, Emilio Romero van de Ultrasocialistische Partij, prees het staatshoofd juist omdat hij de eigenheid van de lagere klassen beschermt. ‘Hij houdt ze zoals ze zijn: arm en dom.’ Paco Tornado van de extreem-rechtse PPP richt zijn pijlen sinds enkele maanden niet meer op Boliviaanse immigranten, maar op het Zuid-Amerikaanse samenwerkingsverband Mercosur. ‘Een briljant strateeg als generaal Jamón snapt dat we zo snel mogelijk uit dat zootje moeten stappen,’ schreeuwde hij, ‘ook al zitten we er nog niet in.’

De campagne in Managuay duurt dit jaar met drie weken erg kort. Volgens critici is dat geen probleem, aangezien het volk toch geen stemrecht heeft en generaal Jamon nu al weet welke stromannen hij een plek in het parlement zal toewijzen. De parlementsbenoemingen in Managuay vinden plaats op woensdag 12 september.