Model heeft truc tegen zenuwen: blote borsten

Dolores, donderdag, toen zij bij de generale repetitie had moeten zijn

MATAQUINTOS – Fotomodel Dolores, die vanavond het Gala van de Managuayaanse Film presenteert, bekent op te zijn van de zenuwen. Gelukkig heeft ze er een truc voor: haar borsten laten zien.

‘Ik ben echt bloednerveus,’ vertelt Dolores aan !Tetas!, een van de betere roddelbladen van Managuay. Het blad sprak Dolores donderdag bij de opening van haar lingeriewinkel G-String in de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos. ‘Ik wil het zonder autocue doen, echt het publiek in kijken,’ aldus het fotomodel. ‘Maar als ik het niet meer weet, laat ik gewoon mijn tieten zien. Je valt toch terug op datgene waar je goed in bent.’ Dolores werkte in het verleden als danseres in stripteaseclubs en bordelen, waar zij de bijnaam ‘De Afgelikte Enchilada’ verdiende.

Uit het artikel blijkt verder dat Dolores niet van plan is verder te gaan dan blote borsten. ‘Of ik ook mijn colocolo* laat zien? Ha ha, niet voor dat salaris.’
Dan, tegen een winkelmedewerker: ‘Wat is dit ook weer voor ding? O ja, een schaar.’

* Colocolo = een soort buideldier

‘Curaçao moet banden met Nederland verbreken’

De ontslagen premier Gerrit Schotte van Curaçao

WILLEMSTAD – Managuay heeft Curaçao opgeroepen uit het koninkrijk der Nederlanden te stappen. De uitnodiging is voor de zekerheid naar beide regeringen op het eiland gestuurd.

Op Curaçao ontstond afgelopen zaterdag politieke onrust toen de gouverneur van het eiland, een vertegenwoordiger van koningin Beatrix, een nieuwe interim-regering benoemde. De ontslagen premier Gerrit Schotte noemt dat een staatsgreep en weigert het regeringsgebouw te verlaten. Een ‘schandalige’ gang van zaken, zegt het Managuayaanse staatshoofd generaal Jamón in een verklaring.

‘Natuurlijk is het prima dat van hogerhand regeringen worden omvergeworpen,’ stelt Jamón, ‘maar niet door iemand van een ander volk, en zeker niet door een vrouw.’ Hij vervolgt dat ‘de militair-democratische republiek Managuay laat zien dat Latijns-Amerikaanse volkeren prima in staat zijn dictaturen van eigen makelij voort te brengen.’ Dat Schotte beschuldigd wordt van banden met de maffia, is volgens de generaal van ondergeschikt belang. ‘Sinds wanneer is dat een probleem? Kijk naar Suriname.’

Jamón zegt te weten wat de Curaçaoënaars willen: ‘rust en stabiliteit, zoals bij ons.’ Mogelijk doelt hij daarmee op het statistische gegeven dat in Managuay – heel voorspelbaar – elke zes jaar een andere regering aan de macht komt door middel van een staatsgreep. Volgens dat schema zou Jamón dit jaar nog ruim baan moeten maken voor de maoïstische rebellen. Daarvan rept de verklaring echter niet. UPDATE Demissionair premier Gerrit Schotte heeft naar verluidt vanochtend (Nederlandse tijd) het regeringsgebouw Fort Amsterdam in Willemstad toch verlaten.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Hammarskjold

Schrijver Sergio Sánchez Hammarskjold

‘Mario Vargas Llosa? Een armoedige prutser.’ In het rimpelige gezicht van Sergio Sánchez Hammarskjold komen drie gaten in actie: zijn ogen spuwen vuur, zijn mond klemt de pijp vast en zijn neusgaten doen twee rookpluimpjes de kamer in dwarrelen. ‘Met zijn boeken doe ik wat de gemiddelde Managuayaan ermee doet: ik schuif ze onder een afgebroken tafelpoot.’

Gegniffel in de videohoek van het Hammarskjold-museum. Waar de schrijver is, is de verongelijktheid nooit ver weg. De man zelf is overigens ook niet ver weg: hij zit aan een tafeltje in de hoek nauwlettend toe te kijken, af en toe nippend van de aguardiente die zijn vrouw hem bijschenkt. Het Hammarskjold-museum is bij Hammarskjold thuis, en dat maakt het gegniffel behoorlijk ongemakkelijk.

Sergio Sánchez Hammarskjold is een auteur die er prat op gaat nog nooit een heuse roman te hebben geproduceerd.
In Managuay, waar tachtig procent van de bevolking niet kan lezen, en de overige twintig daar gewoon geen zin in heeft, moet een schrijver zich toeleggen op praktische teksten. ‘Toegepaste literatuur’ noemt Hammarskjold het. Hij schrijft handleidingen, snackbarmenu’s en productinformatie. Met succes: zijn Ingrediënten & Voedingswaarde per 100 ml van de literflessen Pipo Papajapap geldt als een klassieker in het genre.

Een uitvergroting van dat etiket, omgeven door enkele flessen pap, vormt dan ook het hart van de expositie. De formule om Hammarskjolds schrijfsels te omringen met relevante voorwerpen is even simpel als doeltreffend. Op de salontafel: de aangegeten burrito bij het menu van snackbar El Pollo Loco uit 1987. Op de vensterbank: het getraliede raam uit martelcentrum Horror Máximo met ernaast een ongebruikte wegwijzer (‘Uitgang’). Als bezoeker begrijp je in één klap wat de teksten van Hammarskjold zo effectief maakt. Je vraagt je af wat de illustratie geweest zou zijn bij een ontbrekend werk als Inventarisatie van lijken na de opstand van San Fernando, 3 maart 2010, A t/m M.

Bij het verlaten van de woning stuiten we op een tafeltje met pennen en papieren, waarop een manshoge, kartonnen versie van de schrijver prijkt. Er is iets op gekalkt. We buigen ons voorover en lezen: ‘Steun mijn volgende werk: het telefoonboek van Managuay. Vul naam en nummer in op de stippellijn.’
Noud Nijssen

Foto Abrán del Tubo

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Formatie verloopt stroef, zegt iemand

Het parlementsgebouw in Mataquintos, Managuay


MATAQUINTOS – De formatie in Managuay verloopt stroef. Dat heeft iemand bekend gemaakt.

De twee informateurs die na de parlementsbenoemingen van 12 september zijn aangesteld, hebben moeite alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Hun taak is het om politieke partijen te vinden die samen een toeptoernooi willen organiseren in het Managuayaanse parlement. Aangezien in de militaire dictatuur de macht ligt bij generaal Jamón en niet bij de volksvertegenwoordigers, is de leiding van dit parlementaire toeptoernooi het hoogst haalbare voor de beroepspolitici.

Wel zijn de informateurs verheugd dat hun taak is vergemakkelijkt nu generaal Jamón eindelijk de definitieve zetelverdeling openbaar heeft gemaakt. Het staatshoofd had daar tot dusver ‘geen zin in.’ Jamón krijgt daarnaast complimenten voor het feit dat hij ditmaal daadwerkelijk 100 parlementariërs heeft benoemd voor het 100 zetels tellende parlement. Vorige keer kwam hij tot 105 en moesten extra stoelen worden bijgezet.

Zoals verwacht zijn de verschuivingen minimaal. De grootste partijen blijven de Liberale Partij van Marco Ruteño (32 zetels, +6) en de Socialistische Partij van Teodorico Juez (26 zetels, +0). Verder: Tequilapartij 21 (+0), Ultrasocialistische Partij 1 (+0), Christelijke Partij 16 (-5), de extreem-rechtse PPP 2 (+0), De Groene Beweging 1 (+0) en de extreem gematigde partij Dictatuur 66 bleef steken op 1 zetel (+0).

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: El Aire Libre

50 Peso (r) en Lil’ Carmen

Op het podium wijzen vier mannen naar hun kruis. ‘Es un chihuahua en tu bolsillo?’ De menigte begint te blaffen. ‘O te gusta encontrarme?’ Een luid gejuich stijgt op, een daverende beat zet in. Boyband Los Cojones is de onbetwiste smaakmaker van muziekfestival El Aire Libre, niet in het minst dankzij hun hit ‘Is dat een chihuahua in je broekzak (of ben je gewoon blij me te zien)?’

El Aire Libre: wat in 1972 begon als een eenmalige hippiehappening is uitgegroeid tot een driedaags evenement en een vrijplaats in Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika. Qua sfeer is het Lowlands, qua muziek is het Pinkpop, qua drankgebruik is het het Oktoberfest – maar dan met zelfgestookte tequila in plaats van bier. ‘Natuurlijk kun je het zonder alcohol ook leuk hebben,’ zegt Marta (20), die bij haar tent op de festivalcamping tabasco druppelt in een weckpot met gefermenteerde lamamelk. ‘Maar niet hier.’ Haar vriendin Andrea (22) biedt twee patrouillerende militairen een slok rum aan, die ze gretig aanvaarden. ‘Je moet die gasten te vriend houden,’ zegt ze later. ‘Voor je het weet, liggen ze je in een bunker te toucheren.’ In de verte klinken de tonen van hiphopkleuters 50 Peso en Lil’ Carmen: ‘No estoy tu bitch, papá.’

Zo gemoedelijk als de eerste dag van El Aire Libre verloopt, zo dramatisch is de avond. Zoals gevreesd zorgt het optreden van Raúl, een singer-songwriter met regeringskritische teksten, voor reuring. Al na één lied neemt de zanger het woord ‘mensenrechten’ in de mond, waarop – vanuit het niets – vier militairen op het podium springen. Raúl stuift weg, chaos breekt uit. Onder gegil van het publiek wordt de rennende zanger met een elektrische stok bewerkt, terwijl een van de militairen roept: ‘Doorlopen, hier is niets te zien!’

El Aire Libre: Managuay op zijn puurst.
Noud Nijssen

Foto Lota del Horno


Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

De Volkskrant in zee met dictatoriaal regime

De Volkskrant van vanochtend


AMSTERDAM – Dagblad de Volkskrant heeft een deal gesloten met Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika. Dat blijkt uit de editie van vanochtend.

Door Jens Mikkelsen

Op de achterpagina van het Volkskrant-katern V staat een verslag van het Managuayaanse muziekfestival El Aire Libre, geschreven door Noud Nijssen. Nijssen werkt voor Persbureau Managuay, een in Utrecht gevestigde nieuwsorganisatie die gelieerd is aan de dictatuur in het Zuid-Amerikaanse land. Volgens hoofdredacteur Roger Abrahams van dat persbureau gaat het echter om een tiendelige reportageserie ‘waaraan niets illegaals kleeft.’ Abrahams: ‘Er wordt weleens beweerd dat ik nauwe banden onderhoud met de militaire junta, maar veel verder dan gezamenlijke weekendjes weg en het bijwonen van doopsels van hun kleinkinderen gaat het niet.’

Niettemin wijst mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch erop dat Persbureau Managuay momenteel in opdracht van de Managuayaanse overheid werkt aan een boek voor de Nederlandse markt. De voorlopige titel zou Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek luiden en het doel zou het verspreiden van propaganda zijn. Abrahams ontkent: ‘Ik daag u uit te bewijzen dat wij werken aan zo’n boek. In ieder geval kan ik u aanraden hierover te zwijgen als u weer naar salsales gaat, want voor u het weet, zit u in een ongeregistreerd vrachtschip onderweg naar Zuid-Amerika, op schoot bij twee korporaals die iets aan het zoeken zijn onder uw nagelriemen met een héél lang mes.’

Vakantieboekspel: De vijfde winnaar!

Persbureau Managuay feliciteert de winnaar van september… Frans Pollux uit Venlo! Frans, gefeliciteerd. Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek komt snel jouw kant op. Om precies te zijn: in het voorjaar van 2013, als het daadwerkelijk verschijnt. Maar eerst ontvang je van ons een aardigheidje.

Frans won met zijn antwoord op de vraag: hoe zou u in het bovenstaande trappenhuis in Managuay afrekenen met uw grootste vijand? Zijn plan: ‘Ik zou alles volzetten met hongerige lama’s en dan mijn vijand verkleden als een zak lama-eten en hem dan tussen de lama’s laten gooien en dan zelf vanaf het loop-bruggetje toekijken.’
Een plan uit het boekje van de Managuayaanse geheime dienst dus. !Bien hecho!

Ook een Vakantieboek winnen? Houd aan het begin van elke maand deze site in de gaten. Tot ziens in oktober!

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Managuay eist cocaïne terug van Bouterse

Desi Bouterse

PARAMARIBO – De militaire junta van Managuay eist teruggave van de cocaïne uit het vliegtuig dat begin dit jaar neerstortte boven Suriname.

Volgens telefoontaps van de Nederlandse recherche heeft president Desi Bouterse zich over de helft van de drugs ontfermd. Een schande, vindt generaal Eduardo Dinero, de Managuayaanse minister van Economie en Mosterdgas. Dinero: ‘We hadden 30% afgesproken.’

De minister noemt verlies van de partij cocaïne niet alleen een klap voor de economie van zijn land. ‘Ik denk vooral aan al die hardwerkende Managuayaanse dwangarbeiders die zich op onze cocaplantages hebben uitgesloofd. Hoe moeten wij aan hen uitleggen dat er staatshoofden bestaan die alleen uit zijn op eigen gewin en die algemene regels van hoffelijkheid aan hun laars lappen?’

Bouterse riskeert sancties als hij de zaak niet netjes regelt, dreigt Dinero. ‘We overwegen een boycot van Fernandes, bakkeljauwkroketten en het hele repertoire van Traffassi. Ons volk zal daarachter staan, want ze zijn alle drie niet te pruimen.’

Zetelverdeling nog onbekend wegens ‘geen zin’

Interieur van het Managuayaanse parlement

MATAQUINTOS – Twee dagen na de parlementsbenoemingen in Managuay heeft het staatshoofd, generaal Jamón, nog steeds ‘geen zin’ de zetelverdeling bekend te maken.

Dat hebben naaste medewerkers van de generaal laten weten. Wel is zeker dat Jamón woensdag tot een nieuwe zetelverdeling heeft besloten. ‘Ik hoorde hoe hij ’s avonds hardop nadacht over de verhoudingen tussen de politieke partijen in het parlement,’ zegt een van de informanten, die anoniem wil blijven. ‘Maar daarna ging hij zo spetteren met de badeendjes dat ik niets meer kon verstaan.’

Een ander denkt te weten wat de reden is van Jamóns dwarse houding. ‘Het valt niet mee om een land als Managuay te leiden. Elke dag een nieuwe terreurgolf beginnen, elke dag een nieuw idee voor je persoonlijkheidscultus… De druk op hem is groot.’ Dan, na een zucht: ‘Noem het Weltschmerz.’

Maoïsten stellen SP aanslag op Samsom voor

De Managuayaanse jungle, thuisbasis van de maoïstische rebellen

MATAQUINTOS – Linkse guerillastrijders hebben Emile Roemer (SP) aangeboden een aanslag te plegen op PvdA-leider Samsom. Dit als vergelding voor Samsoms spectaculaire verkiezingsresultaat.

Het aanbod staat in een telegram dat het SP-hoofdkantoor in Amersfoort vanochtend ontving. Het is verstuurd door maoïstische rebellen uit Managuay in Zuid-Amerika. Zij zeggen zeer te hebben meegeleefd met Roemers verkiezingscampagne en noemen Samsom een ‘dief van uw stemmen. Daar kunt u coulant mee omgaan, maar u kunt hem ook opwachten als hij met een dvd’tje van Ice Age uit de videotheek komt lopen.’

Opvallend detail: in het telegram biedt ook Lobke Velstra haar diensten aan. Velstra is een Nederlandse guerillastrijdster die zich enige jaren geleden bij de maoïstische rebellen heeft aangesloten. Ze besluit het verder Spaanstalige bericht met deze woorden in het Nederlands: ‘Shit Emile we leven met je mee we pakken Samsom hard anders twitteren we hem kapot nou weet ik niks meer doei STOP.’

De maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad was tot 2006 aan de macht in Managuay. Nu houdt zij zich schuil in de jungle van het Zuid-Amerikaanse land. Ondanks hun zeer linkse ideologie beschikken de rebellen met hun hoofdkwartier daar over het enige maoïstische bolwerk ter wereld met een Kentucky Fried Chicken en een meubelboulevard.