Recensie: Benny Suarez, panfluit performance art

Benny Suarez


Wie:
Benny Suarez
Wat: Panfluit performance art
Waar: Partycentrum Os Hukske, Boxmeer

En wat vonden we ervan: Even dachten we dat Benny Suarez, een al jaren terecht in de marge van het schnabbelcircuit verblijvende, Managuayaanse illegaal, een nieuwe weg was ingeslagen en zijn ware roeping had gevonden in de kunst. Maar nee, meneer verstopt weer blaasinstrumenten in lichaamsholtes en dat het liefst voor een zo groot mogelijk publiek. Omhoog die btw.

Actiecomité wil Julio Poch steunen tijdens proces

Julio Poch in de rechtszaal in Retiro

MATAQUINTOS – Een actiecomité uit Managuay is van plan af te reizen naar Argentinië om Julio Poch te steunen tijdens zijn proces.

De Nederlander, een voormalige Transavia-piloot, wordt verdacht van het uitvoeren van zogenoemde ‘vluchten des doods’ tijdens de Argentijnse dictatuur (1976-1983). In de stad Retiro begon woensdag een megaproces tegen 68 verdachten, onder wie dus Poch. Een schande, meent het Managuayaanse actiecomité Waar Gehakt Wordt, Vallen Spaanders. ‘De Argentijnen voeren een hetze tegen hun dictatoriale verleden, dat hun zoveel heeft gebracht,’ aldus een woordvoerder. ‘Ze hadden nog nooit een WK Voetbal gewonnen – tot 1978. Ik bedoel maar.’

Leden van het comité maken op dit moment spandoeken met teksten als ‘Argentinië – Nederland 3-1 na verlenging’ en ‘Een goede piloot moet vlieguren maken’. Ze willen morgen afreizen naar Retiro, al neemt tijdens het maken van dit stukje de animo merkbaar af. ‘We kunnen ook in het weekend vertrekken, het komt niet op een dag of twee,’ relativeert de woordvoerder. Een spandoekenmaakster: ‘Misschien moeten we het over de jaarwisseling heen tillen. Ze verwachten toch dat het proces twee jaar duurt.’ Een derde: ‘Het is trouwens best ver rijden.’ Een vierde: ‘Het eten in Argentinië is toch anders.’ Een vijfde: ‘Misschien kunnen we het proces ook op tv volgen.’ Een zesde: ‘Ik heb zin in bier.’ Allen: ‘JAAA! Bier!’

Tv-vormgeving uit Managuay geëerd in boek

In Italië is de Managuayaanse stijl, zij het in gekuiste vorm, nog steeds dominant

HILVERSUM – In een boek over 60 jaar televisievormgeving in Nederland wordt ook de Managuayaanse stijl van tv-design genoemd: veel naakt.

Roy van Vilsteren schrijft in zijn boek Vorm van vermaak, dat vandaag verschijnt, hoe in de jaren 80 de ‘Managuayaanse stijl’ school maakte in Europa. Van Vilsteren: ‘Die stijl was nogal minimalistisch: een showtrap met op elke trede twee halfnaakte meisjes, meer hield het niet in.’ Italië ging overstag, maar in Nederland bleef het beperkt tot één experiment.

‘De NOS vond het wel interessant,’ vertelt Van Vilsteren. ‘Er is toen een ontwerper uit Managuay ingevlogen voor een proefuitzending van het Journaal. Die is bizar om te zien. Joop van Zijl leest in een Hawaïshirt voor over woningnood, terwijl achter hem Noraly Beijer, Henny Stoel en een piepjonge Pia Dijkstra wat door het decor kronkelen in strakke witte maillots en hoog opgesneden badpakjes.’
Na een evaluatie besloot de NOS om alles toch maar bij het oude te laten.

Gratis hoesje voor afluisterapparaat

De Zapatón

MATAQUINTOS – Het telecombedrijf van het Managuayaanse leger, Audio Armada, gaat gratis hoesjes verstrekken aan de gebruikers van El Zapatón. Dit afluisterapparaat, in de vorm van een schoen, heeft een defect ontvangstsignaal.

El Zapatón is een hit onder geheime diensten van totalitaire staten, zoals Noord-Korea en Tadzjikistan. Als een linkshandige undercoveragent echter de schoen bij zijn oor houdt, is de door hem afgeluisterde persoon nauwelijks te verstaan. Het hoesje, dat over de hak van de schoen past, moet dit probleem verhelpen.
Een Noord-Koreaanse geheim agent die anoniem wil blijven (‘zeg maar Kim’), verklaart: ‘Ik zat gisteren pal achter een subversief element in Pyongyang Central Park, maar dan nog ving mijn schoen slechts een neutraal gesprek op. Voor de zekerheid hebben we die gast laten executeren, maar zo hoort het natuurlijk niet te gaan.’
De directeur van Audio Armada, generaal Estebal de Macanámara, doet de kritiek af als geneuzel. ‘Je moet niet lopen op die schoen, je moet er gewoon mee afluisteren.’

Toerisme: De Duitse wijk in San Luís

Immigranten hebben Managuay gemaakt tot wat het nu is: een corrupte, achtergebleven dictatuur waarvan niemand weet waar het precies ligt. Toch hebben sommige groepen nieuwkomers voor toeristische trekpleisters gezorgd – zoals de Duitse wijk in San Luís (foto). Nog in de tweede helft van de vorige eeuw vond een grote immigratiegolf plaats uit de Duitstalige landen. Die liet zijn sporen na in het straatbeeld, maar ook op economisch vlak: geen administratiekantoor, apotheek of modeltreinwinkel in Managuay of er is wel een Bormann, Hess of Von Ribbentrop bij betrokken.

Foto: Maria Luísa Corazón del Ángel

Reddingsoperatie Chili stilgelegd

Een witte alpaca in galop

SANTA CRUZ – De bevrijding van de mijnwerkers in Chili ligt sinds acht uur vanochtend stil. Een lama is bekneld geraakt in de reddingscapsule.

Enkele minuten nadat de vijfde mijnwerker onder luid applaus uit de capsule stapte, daalde het apparaat weer de diepte in. Na enkele meters echter kwam het piepend en krakend tot stilstand. Bedieningspersoneel ging af op wat omschreven wordt als ‘een luid gefluim’ en ontdekte een witte alpaca-lama tussen de buizen.

Vermoed wordt dat Rodrigo Malfalfa, de bekende Managuayaanse oplichter, het beest in de capsule heeft gedreven. Malfalfa gaf zich gisteren nog uit voor ‘de 34ste kompel’ en eiste een schadevergoeding van de Chileense staat. Daarop werd hij gevangen genomen door een groep mijnwerkersvrouwen, maar vanochtend wist hij weer te ontsnappen.

De lama reageert op de naam Brenda en lijkt slechts een kleine kneuzing aan de linkerhoef te hebben opgelopen.

Geteisterd Japan krijgt hulp: een kaartje

Ravage in Japan

TOKIO – Nederland stuurt speurhonden naar Japan, het Internationaal Atoomagentschap nucleair deskundigen, de VS twee vliegdekschepen. En wat stuurt Managuay? Een kaartje.

Een ansichtkaart, dat is de bijdrage die de militair-democratische republiek van Managuay levert in het bestrijden van wat in Japan wel de ergste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog wordt genoemd. ‘Saludos de Managuay’ staat op de voorkant – groeten uit Managuay. Achterop: ‘Hopelijk zijn jullie snel weer de oude. De groeten uit een land zonder kustlijn.’ Was getekend: de Managuayaanse minister van Buitenlandse Zaken.

Hoewel een dergelijk gebaar normaliter als belediging wordt opgevat, halen in dit geval de betrokken diplomaten hun schouders op. Een Japanse topambtenaar, die anoniem wil blijven, vraagt zich af: ‘Wat moet Managuay anders sturen? Hun hoeren zitten hier al.’ Ook de Managuayaanse consul in Tokio ziet het nut niet in van een wat groter hulppakket. ‘Die Jappen hebben er een vreselijke puinzooi van gemaakt. Dus het minste wat we kunnen doen, is een kaartje sturen.’

HOOFDREDACTIONEEL: Tot na de oversteek!

Gezicht vanaf de boot bij vertrek uit de Rotterdamse haven

Bovenop de containers kunnen we nog net gebruik maken van de Rotterdamse havenwifi – gelukkig. De journalistieke expeditie naar Zuid-Amerika is begonnen! Nu de Managuayaanse burgeroorlog op zijn hoogtepunt is en een politieke omwenteling nabij, vinden we dat we als persbureau geen knip voor de neus waard zouden zijn als we niet daar, ter plekke, en met ons hele correspondententeam verslag zouden doen van de gebeurtenissen.

Onze reis maken we, naar goed Managuayaans gebruik, als verstekelingen op een vrachtschip. Dat is zo erg nog niet: in onze container wacht een kop thee, een amandelsprits en een comfortabel uitklapstoeltje (en zo’n zeventig Chinezen, die wat minder goed voorbereid op reis zijn gegaan). Als alles meezit, is Persbureau Managuay begin november weer operationeel – en wel vanuit Managuay! Natuurlijk, het is daar oorlog, maar onze contacten zullen ons beschermen. (Als we met Sinterklaas niets hebben laten horen, moet u onze moeders bellen – haha, nee, zo’n vaart zal het niet lopen!)

Tot snel, en ¡hasta luego!

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Persbureau Managuay

Konvooi zonder hulpgoederen naar Chili


DOS CHICAS – Een hulpkonvooi uit het Oost-Managuayaanse Dos Chicas is vanochtend vertrokken naar Chili om slachtoffers van de aardbeving bij te staan. Opmerkelijk, want alle vijf de vrachtauto’s zijn leeg.

Het konvooi maakt een omweg via Bolivia, Paraguay en Argentinië en is van plan om onderweg hulpgoederen te verzamelen. ‘Simpel: je toont een boertje je antitankwapen en hij laat je zijn hele boerderij leeghalen, ‘ verklaarde de konvooileider, die liever anoniem wilde blijven. De man heeft een route langs afgelegen plattelandsgebieden voorbereid.
Op de vraag wie deze onbaatzuchtige hulpactie betaalt, luidde het antwoord: ‘Kerken in Chili hebben een hoop tafelzilver. Voor wat, hoort wat.’