Berichten

Geplaatst op

BREKEND: Nog meer Afrika voor Managuay

MATAQUINTOS – Managuay heeft nog meer Afrikaanse bezittingen verworven dan al werd aangenomen. Dat blijkt uit een definitieve inventarisatie van de Afrika-missie van het land. 

Tijdens die missie, afgelopen november, wist honorair consul annex rallyrijder Roger van Bergen de hand te leggen op onder meer een kuststrook en een putdeksel. Nu blijkt uit documenten van Van Bergen dat Managuay ook eigenaar is geworden van een voetbalveld in Senegal (zie foto 1).

Foto 1. Het voetbalveld
Net als bij de kuststrook weet Van Bergen ook in het geval van het voetbalveld ‘niet meer precies’ hoeveel hij ervoor heeft neergelegd en waar het ligt, laat staat wie hij ervoor heeft betaald. Van Bergen: ‘God ja, we zaten midden in een autorally, dus ik was natuurlijk enigszins beschonken. Maar volgens mij kan het heel goed de man op de foto zijn. Hij heette geloof ik Johnny Walker.‘ (zie foto 2)
Foto 2. Landmakelaar Johnny Walker

De militaire junta in Mataquintos wijst er verder op dat vanaf nu een trailer vol watermeloenen in haar bezit is (zie foto 3). Generaal Popo de Mierda, de kersverse minister van Overzeese Gebiedsdelen: ‘Ons staatshoofd, generaal Jamón, is gek op watermeloenen. Hij zal nog dit jaar naar Afrika reizen om ze hoogstpersoonlijk op te eten.’ De minister noemt het ‘ontzettend praktisch’ dat Managuay nu ook over twee ‘echte slaven’ beschikt die de vruchten kunnen aangeven.

Foto 3. De trailer met watermeloenen en ‘slaven’

Popo de Mierda is ook tevreden met de rotonde die Van Bergen – waarschijnlijk in Marokko – op de kop heeft weten te tikken (zie foto 4), al mist hij nog iets. ‘Het ziet er wat stilletjes uit zo. Het mag van mij wat Managuayaanser: veel verkeer, hard rijdend, van beide kanten. En natuurlijk een verkeersagent die wordt genegeerd.’

Foto 4. De rotonde in Marokko

Over een laatste foto uit de aktetas van Van Bergen bestaat nog onduidelijkheid: een Afrikaanse jongen op een tafel met 300.000 Managuayaanse peso in zijn hand. De betekenis ervan is nog in nevelen gehuld – net zoals de honorair consul zelf. ‘Het zou kunnen dat ik van deze jongeman die vrachtwagen heb gekocht,’ probeert Van Bergen zich te herinneren. ‘Maar misschien alleen die fles wijn rechts van hem.’ De naam van de jongen weet Van Bergen nog wel. ‘Glen heette hij, zeker weten. Glen Fiddich.’

Foto 5. Glen Fiddich
Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Het adios-moment

Lt. Diego Sánchez Ortega,
censor van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek

‘Nog even over die Volkskrant van u.’ Luitenant Diego Sánchez Ortega aait al pratend een presse-papier in de vorm van een zwangere lama. ‘Wij hadden ons wat meer… Hoe zeg ik het? Ondersteuning voorgesteld.’ Veelbetekenend kijkt hij naar de muur, waar een cover van tijdschrift TIME hangt: ‘General Jamón: Man of the Year 2007.’ Met een knipoog: ‘Trucage natuurlijk. Maar toch.’

Ondersteuning door een krant: voor een dictatoriaal regime is het vanzelfsprekend. Ook de militaire junta van Managuay houdt de geschreven pers stevig aan de leiband. Toen dagblad El Pueblo twee jaar geleden de ontruiming van Occupy Mataquintos kenschetste als ‘best wel hardhandig’, ontving het prompt een publicatieverbod. En dat terwijl bij de genoemde ontruiming een colonne tanks over 33 demonstranten walste.

De officiële staatskrant is El Tiempo, dat grossiert in artikelen rond het staatshoofd, generaal Jamón. Als El Tiempo geen verslag doet, zo weten Managuay-kenners inmiddels, heeft de junta kennelijk een fout begaan. Zoals in december vorig jaar, toen generaal Jamón incognito door Brazilië reisde. Zijn vermomming – als bossanovazanger Antônio Carlos Jobim, die in 1994 overleed – bleek zo slecht, dat hij werd ontmaskerd, en bovendien belandde hij bijna in een vuurgevecht tussen dronken bendeleden in een sloppenwijk in Rio de Janeiro. El Tiempo maakte slechts melding van een ‘welverdiende vakantie met carnavaleske trekken’.

Luitenant Sánchez Ortega praat intussen tegen zijn presse-papier. ‘Wat willen wij bereiken? Werelddominantie. Is dat met de Volkskrant gelukt? Nee. Proberen we het dan met een ander medium? Ja, met Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. Hebben we de Volkskrant nog nodig? Nee.’ Hij draait zich naar ons toe. ‘Wij zijn altijd oprecht geïnteresseerd geweest in u en uw cultuur. Dit is echter het adios-moment. Of, zoals ze in uw taal zeggen: Auf Wienerschnitzel.’
Roger Abrahams

Dit is de voorlopig laatste aflevering van Ondertussen in Managuay. Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Abrán del Tubo, Rogelio de la Sierra

Geplaatst op

Kijkcijfer Real Madrid–Barcelona: 350%

NYON – In Managuay trok de voetbalwedstrijd Real Madrid–Barcelona gisteren dertien miljoen kijkers. Bijzonder, voor een land van amper vier miljoen.

Door Jens Mikkelsen

De Europese voetbalbond UEFA ontdekte kort na het fluitsignaal dat de Champions League-wedstrijd door ongeveer 3% van de bevolking van Brazilië en Argentinië was bekeken, maar in het piepkleine Managuay door maar liefst 350%.

Het Managuayaanse Instituut voor Kijk-en Luisteronderzoek windt er desgevraagd geen doekjes om. Onderzoeksleider Pablo Minkievich: ‘Elke kijker voeren we in de statistieken op als een deelonderzoek, en elk deelonderzoek levert geld op van de UEFA.’ Onze daaropvolgende vraag, waarin het woord ‘eerlijkheid’ voorkomt, wordt halverwege al beantwoord met een bulderend ‘whoehoehoehoehahahahaha!’. Wanneer uw verslaggever ‘jongens, kom eens luisteren!’ verstaat, besluit hij de hoorn op de haak te leggen.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Mijnbouw

Mijnbouw in Managuay

Manuel Peminto de Flor werpt een rotje de mijnschacht in. ‘Laat je zien!’ Na een knal verschijnt een bestoft koppetje in de lichtbundel van zijn zaklamp. ‘Octavo!’ roept de mijnbouwdirecteur lachend. ‘Dit is mijn zoon, een van de beste gruisrapers van de schacht. Zeven jaar oud, maar een zoon van zijn vader!’

Terwijl Nederlandse topmannen worstelen met het combineren van werk en privé, komt de oplossing uit Latijns-Amerika. ManaMinas, het staatsmijnbedrijf van Managuay, wil ver gaan om haar medewerkers tegemoet te komen. Toen Peminto de Flor klaagde dat hij zijn kinderen te weinig zag, werd hij ontboden op het ministerie van Economie en Mosterdgas. Aanvankelijk voor gedwongen elektroshocktherapie, maar al snel volgde een aanbod: of hij zijn gezin niet – kosteloos – mee wilde nemen op de werkvloer? Nu werken zonen Octavo (7), Juan Rafael (6), Silvio (5) en José (3) in de mijn. Echtgenote Mercedes (42) en dochter Daniela (8) doen de toiletten. Peminto de Flor: ‘Zelf zit ik natuurlijk gewoon op kantoor, maar toch: het idee dat ze vlakbij zijn, stelt me ontzettend gerust.’

Een nadeel is er ook: mijnbouw in Zuid-Amerika kan levensgevaarlijk zijn. Iedereen herinnert zich de oefening in Minas de Chuco in 2010, die aan de buitenwereld moest tonen dat Managuay grote mijnongelukken kan voorkomen. Een ereloge vol militaire kopstukken moest toekijken hoe 237 reddingswerkers in een mijnschacht afdaalden, waarna de liftkabel brak en de schacht het onder luid geraas begaf. Met de militairen gaat het inmiddels weer goed.

‘Onze mijn is een veilige mijn,’ bezweert Peminto de Flor. Op dat moment stort met een hevig gekraak het bovenste deel van de mijnschacht in. De directeur trekt bleek weg. ‘Is Silvio nog beneden?’ vraagt hij. ‘Ja,’ antwoordt Octavo. Peminto de Flor zucht diep. Hij snikt. ‘Zo’n goedkope kracht krijgen we niet snel meer terug.’

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Vakantieboekspel: Win een boek! (9)

Sinds gisteren is het officieel: op vrijdag 17 mei verschijnt Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek! En daarbij doen we een beroep op u. Want het boek moet ook iets te lezen hebben, maar wat? Laat ons weten welke Managuay-reportage uit de Volkskrant absoluut het boek moet halen en maak kans op een gratis exemplaar!

Leest u nooit de Volkskrant? Geen nood, elk artikel dat op vrijdag in de krant stond, plaatsen we op zaterdag online, en via de links hieronder kunt u alles teruglezen.

a. Die over dat muziekfestival
b. Die over die schrijver
c. Die over die filmregisseur
d. Die over die hete pepers
e. Die over dat legermuseum
f. Die over dat voetbalteam
g. Die over die waterboardclub
h. Die over die peso
i. Die over die sovjetbom
j. Die over dat cabaretfestival
k. Die over die Sinterklaas
l. Die over die jungletocht
m. Die over die Manca-indianen
n. Die over die braakseltaart
o. Die over die werelddominantie
p. Die van vandaag, die morgen pas online komt

Geef uw favoriet door via info@managuay.info. De drie populairste reportages komen in Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, de drie overige zoeken we zelf uit. ¡Muchas gracias!

Geplaatst op

La Ronda de Managuay: de kansrijkste teams

Het Nederlands elftal: wielrennen bij wijze van teambuilding?

Nu de Ronde van Managuay vandaag zijn vierde etappe ingaat, tekenen de eerste krachtsverschillen zich af. Een overzicht van de kansrijkste teams van de editie 2012.

Team Ejército
Hoewel de officiële legerploeg is bevolen om niet wéér met geweld en intimidatie de overwinning af te dwingen, blijft Team Ejército een geduchte tegenstander. De favoriet, luitenant Francisco Dupont, is in topvorm, en durft u te klagen als die T-100-tank per ongeluk over uw achterwiel rijdt?

Team Harakiri
Het hoge dodental van de eerste Ronde van Managuay heeft een type wielrenner aangetrokken dat zich niet laat afschrikken door de slecht onderhouden wegen in Managuay of het ontbrekende hekwerk in de bergetappes. Sterker nog: het wordt er juist door geprikkeld. Wij verwachten van dit suïcidaal ingestelde Team Harakiri extra veel spektakel in de vorm van geënsceneerde valpartijen in de bergen en bovenmatig EPO-gebruik.

Team Goede Sfeer
Het mysterieuze incognitoteam. Gaat het hier inderdaad, zoals de geruchten willen, om de selectie van het Nederlands elftal dat na het mislukte EK verplicht aan teambuilding doet? Het zou de eerste eis van de nieuwe bondscoach Louis van Gaal zijn geweest. Aanwijzing dat het waar is: de arts van Team Goede Sfeer is al gesignaleerd met blauwe plekken en een van de renners eiste tijdens de voorbereidingen luidruchtig een plek op vooraan in het peloton (maar kreeg die niet).

Team Anschluss
De ploeg van geëmigreerde ex-nazi’s en hun nageslacht. Sterkste punt: de chemische pepmiddelen van eigen fabrikaat. Zwakste punt: het onhandige tenue, met die lange zwarte leren jassen.

Overigens kunnen vandaag complete teams uitvallen, wat de bovenstaande voorspellingen minder betrouwbaar maakt. De vierde etappe, van Maracas naar Portagena over 115 km, gaat namelijk over El Campo de las Bombas, een niet-geruimd mijnenveld uit de jaren zeventig.

Geplaatst op

Band weigert toegift, man gooit granaat

Niet de bewuste handgranaat uit het verhaal

SAN LUÍS – Een woedende toeschouwer heeft gisteren in een bar in San Luís een granaat gegooid naar enkele muzikanten toen zij weigerden om door te spelen.

De sfeer was al langer verziekt in bar El Perrito Mullido (Het Pluizige Hondje). Rond middernacht eisten vier agressieve bezoekers dat de band La Poderosa, die na zijn toegift aanstalten maakte om af te breken, zou doorspelen. La Poderosa gaf toe, maar stopte om drie uur ’s nachts. Daarop gooide een van de vier een handgranaat naar het podium, waarna de overige klanten in paniek naar buiten renden. Terwijl ze dat deden, werden twee bandleden doodgeschoten.

De politiecommissaris van San Luís ontkent stellig dat de vier ruziezoekers militairen waren. ‘Dat zij na het incident in een tank stapten en wegreden, zegt niets,’ aldus de beambte.

Geplaatst op

Doorzeefde lijken op stoep zijn ‘een grap’

De stoep voor het kantoor van El Tiempo, na verwijdering van de lichamen

MATAQUINTOS – Twee met kogels doorzeefde lichamen zonder hoofd zijn maandag bij de Managuayaanse krant El Tiempo op de stoep gegooid. De hoofdredacteur spreekt van een ‘practical joke’.

Immers, dit soort acties is doorgaans het werk van de militaire veiligheidsdienst, maar El Tiempo geldt juist als een zeer staatsgezinde krant. ‘Die lijken zijn vast en zeker bedoeld als dreigement voor mijn collega’s van El Pueblo,’ vermoedt hoofdredacteur Maledetto Trotski. ‘Daar noemden ze de bloedige ontruiming van Occupy Mataquintos onlangs “best wel hardhandig.” Schande!’
Bij die ontruiming, afgelopen zaterdag, walsten tanks 33 demonstranten plat.

Critici vermoeden echter dat de actie niet het werk is van de militaire junta, maar van rivaliserende drugsbendes. De overheid ontkent het bestaan van zulke bendes en stelt alles in het werk om hun misdaden uit de statistieken te weren. Volgens een woordvoerder heeft het incident bij El Tiempo helemaal niet plaatsgevonden. ‘De hóófden ontbreken? Tja, dan kan de dood dus niet officieel worden vastgesteld.’ Hoofdschuddend: ‘Daar gaan wij niet aan beginnen, meneertje.’

Geplaatst op

REISGIDS 2013 (8): Slapen bij de familie Von Weizsäcker

Het huis van de familie Von Weizsäcker, Mataquintos

Wat? Slapen
Waar? Familia Von Weizsäcker, Mataquintos
Prijs? $
Deze familie uit de Duitse wijk van Mataquintos vindt het leuk om toeristen te ontvangen. Als u mazzel hebt, maakt u een bonte avond mee waarop de gezinsleden oude fanfareliederen zingen en de gastvrouw – hilarisch! – urenlange redevoeringen uit haar hoofd opdreunt. Stel geen vragen over het kereltje met de kleine snor dat overal in het huis op foto’s en schilderijen te zien is – het is kennelijk haar overleden echtgenoot, want ze kan daarop nogal geprikkeld reageren.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.

Geplaatst op

Rapport: in Syrië is iets aan de hand

Syrië

MATAQUINTOS – Na vijf maanden onderzoek door een commissie van wijzen weet de Nationale Academie van Wetenschappen van Managuay het zeker: in Syrië ‘is iets aan de hand’.

Een groep van elf wetenschappers presenteerde dinsdag in Mataquintos een lijvig rapport over het land in het Midden-Oosten. In Syrië – waar al sinds maart 2011 een burgeroorlog woedt die inmiddels aan 110.000 personen het leven heeft gekost, twee miljoen Syriërs naar het buitenland heeft doen vluchten en waardoor naar schatting een op de drie inwoners geen huis meer heeft – ‘rommelt het’, zo luidt de conclusie. Het rapport roept de regering van president Bashar al-Assad dan ook op om het Syrische minimumloon te verhogen ‘voordat de vlam echt in de pan slaat.’

Het rapport laat de spagaat zien waarin de Nationale Academie zich bevindt. Aan de ene kant moet het haar broodheer, generaal Jamón, te vriend houden. Jamón, staatshoofd van Managuay en een kegelvriend van Assad, heeft de Syrische president vanaf het begin van de onlusten verdedigd. Aan de andere kant wil de Academie de wereld tonen dat het in staat is om met objectieve analyses en heldere inzichten te komen. De kans op dit laatste lijkt verkeken met dit rapport, dat de Syrische Burgeroorlog niet eens noemt, maar wel rept van ‘de gezonde democratie die Syrië is’ en ‘het gezeik dat dat kan veroorzaken.’

Critici vragen zich af wat deze ontkenning betekent voor de burgeroorlog in Managuay zelf, nu de maoïstische rebellen vanuit het noorden steeds verder oprukken naar de hoofdstad. Critici van deze critici vinden dat maar stom.