Berichten

Geplaatst op

‘In Groot Dictee zat spelfout’

MATAQUINTOS – Het Groot Dictee der Managuayaanse taal eindigde gisteren in een hoop tumult. Niet verwonderlijk voor een land waar meer dan 80 % analfabeet is.

Chansonnier Huberto Champán: ‘Dit riekt naar fraude. Er zit een spelfout in het laatste woord, al weet ik niet waar precies.’ Filmster Nicky Sánchez, huilend: ‘Ik hoopte op een plek in de top drie, maar dat is helaas net niet gelukt.’ Sánchez maakte veertien fouten in het woord ‘la’.

Het dictee is in Managuay vooral een amusementsprogramma, waarin vrouwelijke politici hun metersdiepe decolletés tonen en zangers op retour plots uitbarsten in het refrein van hun nieuwste single. Intellectuele uitdaging is afwezig, want sinds jaar en dag bestaat het dictee uit een en dezelfde zin: ‘De lama loopt rond het cisterciënzer klooster.’ (‘La llama camina alrededor del convento Cisterciense.’). Het gemiddeld aantal fouten lag op 109.

Overigens geldt het Managuayaans niet als officiële taal. Spaans is de voertaal van het dictee, maar door velen wordt ‘lama’ als een typisch Managuayaans begrip gezien.

Geplaatst op

Voorbereidingen op verhit Nieuwjaar in de Andes


SAN CRISTÓBAL – Ramira Martí staat doodgemoedereerd een shaggie te roken terwijl ze jerrycans benzine doorgeeft op het centrale plein van San Cristóbal, een stadje in de Andes van Managuay. ‘Geen punt,’ lacht ze, ‘er verbrandt hier elk jaar wel iemand.’


Door Jens Mikkelsen

De jaarwisselingen in het Zuid-Amerikaanse land zijn berucht: illegaal vuurwerk zorgt voor honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen.

Ramira Martí weet wel beter. Het volksfeest van San Cristóbal bestaat uit het aanleggen van een vuur dat wel vijftien meter hoog kan worden en waar de jonge mannen van het plaatsje zo dicht mogelijk tegenaan moeten dansen. Wie als eerste zijn snor schroeit, ontvangt derdegraads brandwonden in zijn gezicht, maar ook de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.
Ramira lacht: ook zij was ooit zo’n scholiere. ‘Ik was vijftien, dus wist van toeten noch blazen. Ik vond er niks aan. Dus toen hij zijn vriendengroep erbij haalde, ging ik er snel vandoor!’
Het wordt een enerverend feest, vanavond in San Cristóbal.
Geplaatst op

Toepcommissie krijgt kille ontvangst in parlement

Een hand.

MATAQUINTOS – De nieuwe toepcommissaris Marco Ruteño heeft dinsdag in zijn toepverklaring de oppositie de hand gereikt, maar die weigerde ‘aan afgelikte vingers te sabbelen.’

Ruteño’s positieve boodschap viel niet in goeden aarde. ‘Ja, we gaan in veel opzichten moeilijke tijden tegemoet, maar er is geen reden bij de pakken neer te zitten.’ Zijn plannen – bezuinigen op het aantal kipknotsen en flessen tequila per toepende parlementariër – kregen echter het commentaar ‘zielloos’ (Socialisten) en ‘een kil verhaal’ (Tequilapartij).

Er vond een korte aanvaring plaats tussen Alessandro Pekin van de Extreem Gematigde Partij (1 zetel) en de rechtse Paco Tornado (PPP). De laatste herinnerde Pekin aan diens dreigement ‘hem naar Bolivia te peren’ als Tornado ook maar één potje zou mogen toepen. ‘Nou, ik ben bereid vanavond nog te helpen uw koffer te pakken.’ Daarop liep Pekin de debatzaal uit. ‘Kijk,’ riep Tornado hem na, ‘de gematigde enerzijds-anderzijdselite staat huilie huilie te doen op de gang.’
Pekin rende terug de zaal in en brulde: ‘Ik heb jullie toch niets gedaan?’

Geplaatst op

Interview: Arbeidsethos in de tinmijn van Mexitexibambo

De tinmijn van Mexitexibambo

MEXITEXIBAMBO – Over de arbeidsomstandigheden in Zuid-Amerikaanse mijnen is genoeg bekend: die zijn slecht. Maar hoe staat het met het arbeidsethos? Een gesprek met Florente F. Farfalle, directeur van een tinmijn bij Mexitexibambo.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Farfalle, over het arbeidsethos van de Managuayanen doen allerlei clichés de ronde. Ze zouden lui zijn, niet productief, de siësta duurt van negen tot vijf…
Dat is al lang niet meer zo. Ook Managuay heeft zich aangepast aan de moderne tijd: onze siësta’s duren inmiddels van tien tot vier. En tussen negen en tien pauzeren wij geen moment, kan ik u zeggen.

Wat gebeurt er dan in dat ene uur?
Al het noodzakelijke: iedereen goedemorgen wensen, post beantwoorden, en overleggen in welk restaurant we onze siësta gaan houden.

Ik had het eigenlijk niet over de mensen op dit kantoor. Ik bedoelde de mijnwerkers in de schacht.
O, die! Hahaha. Dat wist ik wel. Nee, daar wordt keihard gewerkt, daar kunt u gerust op zijn.

Wie controleert dat?
Nou, ik niet, in ieder geval. Ziet u mij al in zo’n vieze mijnlift stappen? Ik heb net nieuwe schoenen, moet u zien. Echt kalfsleer, uit Argentinië, je moet ze goed inlopen, zei mijn schoenmaker, en…

Wie controleert de mijnwerkers dan wel?
Daar hebben wij Pablo voor, en Nuño. Twee keer per dag gaan zij de mijn in om de arbeidsproductiviteit op peil te houden.

Hoe doen zij dat?
Op verschillende manieren. Op de eerste plaats maken ze de slaapkoppen wakker, natuurlijk. En ze pakken dobbelstenen en kaarten af van de mannen die aan het spelen zijn. En vrijende paartjes sporen ze op. Dat laatste is nog best gevaarlijk werk, want die verstoppen zich natuurlijk graag in donkere nissen en zo. Nee, onze controleurs zijn dappere mannen, en deze mijn is erg productief, schrijft u dat maar op. Lezen onze investeerders dit?

Straft u in zulke gevallen? Mogen arbeiders die u betrapt op verzuim bijvoorbeeld pas later naar huis?
Naar huis? Bijna niemand gaat naar huis. Onze mijnwerkers slapen met zijn allen in lege lorries, heel gezellig. En efficiënt.

Maar hoe zit het dan met hun gezinsleven?
Ach, westerlingen denken altijd dat arbeiders als slaven worden behandeld hier, maar iedereen mag gewoon trouwen en kinderen krijgen, hoor.

Dus als een van uw mijnwerkers vader wordt, mag hij bij de geboorte aanwezig zijn?
Uiteraard. Wij zijn geen onmensen. De regel is: echtgenotes kunnen baren in de schacht, zolang op het product en de werkmaterialen maar geen bloed achterblijft.

Het klinkt als een hard leven.
Onze werknemers zijn erg tevreden. Ze richten hun bestaan in naar de mijn.

Soms maken ze hele kunstwerken om het ondergronds op te vrolijken, begrijp ik. 
Inderdaad. Pure werkweigering. En ongelooflijk hoeveel tijd en geld het kost om die dingen weer te vernietigen en af te voeren.

Tijd is geld.
Absoluut. Maar als u mij nu excuseert: het is half elf en de afdeling zit al lang aan de burrito’s.

Geplaatst op

Formatie verloopt stroef, zegt iemand

Het parlementsgebouw in Mataquintos, Managuay


MATAQUINTOS – De formatie in Managuay verloopt stroef. Dat heeft iemand bekend gemaakt.

De twee informateurs die na de parlementsbenoemingen van 12 september zijn aangesteld, hebben moeite alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Hun taak is het om politieke partijen te vinden die samen een toeptoernooi willen organiseren in het Managuayaanse parlement. Aangezien in de militaire dictatuur de macht ligt bij generaal Jamón en niet bij de volksvertegenwoordigers, is de leiding van dit parlementaire toeptoernooi het hoogst haalbare voor de beroepspolitici.

Wel zijn de informateurs verheugd dat hun taak is vergemakkelijkt nu generaal Jamón eindelijk de definitieve zetelverdeling openbaar heeft gemaakt. Het staatshoofd had daar tot dusver ‘geen zin in.’ Jamón krijgt daarnaast complimenten voor het feit dat hij ditmaal daadwerkelijk 100 parlementariërs heeft benoemd voor het 100 zetels tellende parlement. Vorige keer kwam hij tot 105 en moesten extra stoelen worden bijgezet.

Zoals verwacht zijn de verschuivingen minimaal. De grootste partijen blijven de Liberale Partij van Marco Ruteño (32 zetels, +6) en de Socialistische Partij van Teodorico Juez (26 zetels, +0). Verder: Tequilapartij 21 (+0), Ultrasocialistische Partij 1 (+0), Christelijke Partij 16 (-5), de extreem-rechtse PPP 2 (+0), De Groene Beweging 1 (+0) en de extreem gematigde partij Dictatuur 66 bleef steken op 1 zetel (+0).

Geplaatst op

Democratie à la Poetin is ‘verleidelijk’

Vladimir Poetin, premier en aanstaand president van Rusland, brengt zijn stem uit

MANAGUAY – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft de democratie in Rusland ‘verleidelijk’ genoemd. Hij is geboeid door ‘de prikkelende combinatie van verkiezingen enerzijds, en minachting van de kiezer anderzijds.’

Dat zei een woordvoerder zondagavond, direct nadat bekend werd dat Vladimir Poetin volgens exit polls al na één stemronde terugkeert naar het ambt van president van Rusland. Managuay stuurt een speciale commissie naar Moskou om de democratie aldaar nader te onderzoeken. ‘Generaal Jamón is erg gecharmeerd van sommige aspecten,’ aldus de woordvoerder, ‘zoals het verschijnsel van de draaideurstemmers.’ Dit zijn pro-Poetin-kiezers die per bus van stembureau naar stembureau zijn gereden om steeds opnieuw hun stem uit te brengen. ‘Al geef ik toe dat dit fenomeen in Managuay op moeilijkheden zou stuiten, gezien de toestand van ons wegennet.’

De Zuid-Amerikaanse bananendictatuur Managuay kent al jaren een eigen model van democratie, ‘de Derde Weg’. Daarbij heeft niet de bevolking, maar generaal Jamón stemrecht. Oppositie is er amper. Iemand als de Russische communist Zioeganov, die als tweede eindigde en de verkiezingen ‘absoluut oneerlijk en waardeloos’ noemde, is in Managuay moeilijk denkbaar. Toch zou Jamón daar niet bang voor zijn. ‘Ach, politieke gevangenen zul je altijd hebben,’ schamperde de woordvoerder. Om zich direct daarna te corrigeren: ‘Pardon, ik bedoel natuurlijk: mensen met een afwijkende mening.’

Geplaatst op

1527: Madeleno Puig y Razón

De Rio Pimpo

Na een aantal stabiele jaren onder Spaanse gouverneurs begon Managuay eindelijk de eigenschappen te ontwikkelen waarmee wij het tegenwoordig nog steeds associëren: een agressieve buitenlandse politiek en een onbetrouwbaar, labiel bestuur. In 1527 namelijk formuleerde de nieuwbakken gouverneur Madeleno Puig y Razón voor het eerst een buitenlands beleid voor Managuay, onder de titel: ‘El mundo es managuayo’ (‘de wereld is Managuayaans’).

Daarin claimde hij alle gebieden tussen de Galápagos-eilanden (nu Ecuador), de monding van de Amazone (Brazilië) en Patagonië (Argentinië) als de zijne, en begon een leger te formeren dat ze voor hem moest veroveren. Toen de grote dag van de militaire campagne was aangebroken, op 5 april 1527, viel Puig y Razéon van zijn paard en brak zijn nek. De onderkoning van Peru, aan wie Puig y Razón verantwoording was verschuldigd, liet zijn lijk in stukken snijden en brandend in de Rio Pimpo werpen, met de mededeling ‘Krijg de pokken, coño’.

Geplaatst op

Deep packet inspection (DPI) en 14 andere dubieuze veiligheidsmaatregelen

Een chinchilla of boomkonijn

UTRECHT – Wat KPN deep packet inspection noemt, kan Managuay al lang. De Zuid-Amerikaanse bananendictatuur publiceerde onlangs een Engelstalige toeristenfolder waarin het al zijn gangbare veiligheidsmaatregelen opsomt.

In het 2144 pagina’s tellende boekwerk staan ruim 5000 methoden beschreven die de Managuayaanse politie, douane, veiligheidsdiensten en Vereniging van Portiers zien als noodzakelijk om hun beroep uit te oefenen. Een bloemlezing.

  1. deep packet inspection – het grondig doorzoeken van tassen, koffers e.d.
  2. shallow packet inspection – het doen alsof tassen, koffers e.d. grondig worden doorzocht (dorgaans als een leidinggevende in de buurt is)
  3. full search – het fouilleren van een persoon
  4. full cavity search – het fouilleren van een persoon, inclusief holle kiezen
  5. chinchilla check – het bekogelen van een te fouilleren persoon met boomkonijnen. Wanneer een diertje piept, is het op iets hards gestuit
  6. zorro costume hanky-panky search method – het uitgebreid fouilleren van een persoon door een als Zorro verklede ambtenaar (om de vrouwtjes, want die zijn het natuurlijk, op hun gemak te stellen)
  7. vehicle inspection – het doorzoeken van een lama
  8. vehicle motor inspection – het doorzoeken van een lama, inclusief lichaamsopeningen
  9. video surveillance – het gebruik van bewakingscamera’s in de publieke ruimte
  10. video surveillance (closed circuit) – het gebruik van bewakingscamera’s in de publieke ruimte, vaak damestoiletten, voor intern gebruik van de gezaghebbende instantie
  11. interrogation (normal) – het slaan van een verdachte, terwijl een ambtenaar hem/haar vragen stelt
  12. interrogation (aqua) – het waterboarden van een verdachte, terwijl een ambtenaar hem/haar vragen stelt
  13. anaconda strangling interrogation – het langzaam wurgen van een verdachte door een reuzenslang, terwijl een ambtenaar hem/haar vragen stelt
  14. internet data mining – het psychologisch breken van een verdachte door ongeïnteresseerd mijnenveger te spelen op de computer, terwijl een ambtenaar hem/haar expres geen vragen stelt
Geplaatst op

‘Rebellen Managuay gelokaliseerd’


LA LIBERTINA – Het regeringsleger van Managuay heeft sterke aanwijzingen voor de precieze verblijfplaats van maoïstische rebellen, die zich in de jungle ophouden. Zij zouden zich ’ten noorden van La Libertina’ bevinden. La Libertina is een stad aan de zuidgrens van de jungle.

De tegenwerping dat hiermee slechts bevestigd wordt wat iedereen al weet – namelijk dat de rebellen vanuit de jungle opereren – werpt legeraanvoerder Fernando Díaz verre van zich. ‘Op geruchten kunnen we niet afgaan,’ verklaarde Díaz tijdens een geïmproviseerde persconferentie in een boomhut. Geconfronteerd met een brief van de rebellen uit 2007, getiteld ‘Wij opereren vanuit de jungle’, verordonneerde Díaz iedereen de boomhut te verlaten.
De maoïstische rebellen leidden tot 2006 een linkse regering in Managuay, toen de soldaten van generaal Jamón vanuit de jungle oprukten en een staatsgreep pleegden. Sindsdien wonen zij weer in de jungledorpen die zij ook voor hun regeerperiode bewoonden.
La Libertina was de uitvalsbasis van de Nederlandse freelance journalist Jens Mikkelsen, ook actief voor deze website, die tot tweemaal toe door de rebellen werd ontvoerd naar hun kampementen in de jungle.

Geplaatst op

Toerisme: De Duitse wijk in San Luís

Immigranten hebben Managuay gemaakt tot wat het nu is: een corrupte, achtergebleven dictatuur waarvan niemand weet waar het precies ligt. Toch hebben sommige groepen nieuwkomers voor toeristische trekpleisters gezorgd – zoals de Duitse wijk in San Luís (foto). Nog in de tweede helft van de vorige eeuw vond een grote immigratiegolf plaats uit de Duitstalige landen. Die liet zijn sporen na in het straatbeeld, maar ook op economisch vlak: geen administratiekantoor, apotheek of modeltreinwinkel in Managuay of er is wel een Bormann, Hess of Von Ribbentrop bij betrokken.

Foto: Maria Luísa Corazón del Ángel