Berichten

Geplaatst op

Lunchpartner Strauss-Kahn meldt zich

IMF-topman Dominique Strauss-Kahn voor zijn arrestatie

NEW YORK – De man om wie IMF-baas Dominique Strauss-Kahn zaterdag haastig zijn hotel verliet omdat hij met hem zou lunchen, heeft zich gemeld. Het blijkt om een 23-jarige playboy uit Managuay te gaan.

Strauss-Kahn zit momenteel in hechtenis omdat hij verdacht wordt van een poging tot verkrachting van een kamermeisje in het Sofitel-hotel in New York. De man met wie hij daarna zou lunchen, Dionisio ‘El Toro’ Farfán, kan zich hierbij niets voorstellen. ‘Ik zou met Dominique een serieuze lunchbespreking hebben,’ aldus Farfán. ‘Hij zou me tips geven over het leven in New York: hoe je de vrouwen moet aanspreken, wanneer je ze het beste bij hun borsten kunt grijpen, op welke metrostations je ze in een donkere nis kunt drijven… Een verkrachting laten mislukken en dan zomaar wegrennen, dat is niets voor Dominique.’

Farfán, die als ‘Señor 30 centímetros’ dezelfde bijnaam heeft als ‘Monsieur 30 cm’ Strauss-Kahn, blijft in New York tot de IMF-baas vrijkomt. ‘Niemand heeft zoveel kennis en klasse als Dominique. En trouwens: ik had beloofd hem te introduceren bij de Managuayaanse gemeenschap van prostituees in New York.’

Geplaatst op

‘2012 is de schuld van Bolivia’

Bolivia


MATAQUINTOS – Een extreem-rechts parlementslid uit Managuay heeft gisteren Bolivia ervan beschuldigd dat het 2012 heeft veroorzaakt.

‘Die ponchodragers voelden de hete adem van Managuay in hun nek,’ zei Paco Tornado tijdens een bijeenkomst van zijn partij PPP (twee zetels, ook voor Tornado’s moeder). Volgens Tornado is Bolivia geen land, maar een ‘fascistische ideologie’. Hij beweerde dat ‘internationale experts’ hebben voorgerekend dat 2011 een maand te vroeg aan zijn einde is gekomen. Daarmee verwees hij waarschijnlijk naar zijn groep van ‘astrologische adviseurs’, onder wie Derek Ogilvie, Char en Elvis Presley.

Ook wees Tornado de schuldigen aan van het feit dat momenteel de leiders van zowel Paraguay, Brazilië, Argentinië als Venezuela met kanker te kampen hebben: de Bolivianen. ‘Mogelijk hebben ze een kankerverwekkende stof in hun panfluiten gestopt,’ opperde de extreem-rechtse leider. ‘Of in hun wc-brillen, of hoe heet zo’n ding, waar je ook aids van krijgt.’

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Vliegen op frituurvet uitkomst voor Managuay

De lamaburger, een Managuayaanse delicatesse

MATAQUINTOS – Het nieuws dat KLM in september een lijndienst opent die vliegt op frituurvet, is in Managuay met groot gejuich ontvangen.

De inwoners van de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur zijn fervente frituurders. Hun overheid verwacht dan ook een economische impuls. Generaal Hérculo Pinto de Caña, minister van Foltering en Milieu: ‘Wij voeren op dit moment gesprekken met KLM om na te gaan hoe wij ons vet bij de vliegtuigmaatschappij kunnen krijgen. Daarvoor moet eerst een aantal praktische problemen worden opgelost.’ Niet alleen voor de thuisfrituurders, maar ook voor de overheid. ‘Bijvoorbeeld: moeten wij het vet waarin politieke gevangenen worden gefrituurd eerst schoonmaken, of niet? Dat soort dingen.’

Bekende gerechten uit de Managuayaanse frituurcuisine zijn onder meer de lamaburger (foto), het gefrituurde Kindersurprise-verrassingsei en gefrituurde salade.

Geplaatst op

Akkoord is rond, extra bierkraan lijkt probleem

De biertap van Hedwiges Poldóro

MATAQUINTOS – De Liberalen en Socialisten in het parlement van Managuay lijken het eens te zijn over een akkoord rond het te organiseren toeptoernooi. Een kwestie uit de parlementaire bar kan echter nog roet in het eten gooien.

Beide partijen zijn van plan om de langslepende kwestie rond Hedwiges Póldoro op te lossen, zeggen ingewijden. Poldóro is een ober uit buurland Brazilië die in 2005 een bierkraan heeft gepacht in de parlementaire bar Mañana Mañana. Die mag hij van volksvertegenwoordigers uit wijn producerende regio’s echter niet in werking stellen, of – in horeca-jargon – ‘onder water zetten’. De Liberale leider Marco Ruteño zou echter gezegd hebben: ‘Je moet elkaar wat gunnen. In dit geval: bier.’

De kwestie-Hedwiges Póldoro is niet het enige heikele punt uit het toepakkoord. Zowel de Liberalen als de Socialisten zijn vastbesloten te gaan bezuinigen, maar of hun voorstel het gaat halen om voortaan met drie kaarten te toepen in plaats van vier, is zeer de vraag.

Het parlementaire toeptoernooi is de belangrijkste bezigheid van volksvertegenwoordigers, die onder de dictatuur van generaal Jamón immers weinig in de melk te brokkelen hebben.

Geplaatst op

Winnaar Gouden Lama spoorloos

MATAQUINTOS – Van Nazario Campos, de acteur die vrijdag een Gouden Lama ontving voor zijn rol in de film La Paz, ontbreekt sindsdien ieder spoor.

Campos, van Boliviaanse afkomst, zorgde voor een hoogtepunt op de slotavond van het Managuayaanse Filmfestival (MFF) met zijn emotionele dankwoord. ‘Deze Lama staat voor het overwinnen van angsten. Helaas vinden sommige politici het heel begrijpelijk, angst voor buitenlanders. Nou, ik heb een fucking Gouden Lama in mijn hand!’ Na deze woorden ebde het aanvankelijk enthousiaste applaus snel weg en werd Campos door een eenheid van de oproerpolitie naar buiten geëscorteerd. Filmcriticus Pedro Vicino, achteraf: ‘Zo’n dankwoord is in een democratie misschien heel mooi, maar in een militaire dictatuur een beetje dom.’

La Paz, een road movie waarin drie vrienden een panfluit terugbrengen naar Bolivia, was de enige onafhankelijk gemaakte film die in de prijzen viel. De grote winnaar was – zoals verwacht – Het bloedbad bij San Fernando, een in real time nagespeelde veldslag van dertien uur waarin de glorie van het Managuayaanse leger wordt benadrukt. Aanvankelijk wilden de makers gebruik maken van speciale effecten, maar het officierskorps stond erop om de complete slachting over te doen voor de camera’s, inclusief 2300 gevangenen en daklozen voor de rol van opstandige rebellen.

Geplaatst op

1504: Francesc de Manresa


In 1504 voer de Catalaanse ontdekkingsreiziger Francesc de Manresa met zeven schepen de haven van Cadiz uit. Twee dagen later kwam hij terug om zijn kapitein op te halen, en toen begon zijn missie pas echt: het openen van een zeeroute naar Indië via de Zuidpool.

De Manresa’s vloot raakte vier maal buiten koers, maar een jaar later was het zover: land! De sneeuw was geler dan hij gedacht had, en de begroeiing hoger, maar desalniettemin schreef De Manresa opgewonden in zijn logboek: ‘Zuidpool gevonden. Nederzetting gesticht: Manresa-stad.’ Tegenwoordig noemen we die nederzetting Rio de Janeiro.
Er zijn meer aanwijzingen dat De Manresa, die vastbesloten was ijs, iglo’s en sneeuwstormen aan te treffen, de Zuid-Amerikaanse jungle compleet heeft genegeerd. Ook nadat hij met zijn bemanning het binnenland introk, hield hij zijn logboek bij, waarin hij melding maakt van ‘pinguïns’ (brulapen), ‘een enorm wak’ (het Titicaca-meer) en ‘onderkoeling’ (waarschijnlijk een zonnesteek). Uiteindelijk streek De Manresa verbitterd neer in het huidige Managuay, in een bocht van de Rio Pimpo, vlakbij een indianennederzetting waarvan hij de inwoners tot aan zijn dood ‘ijsberen’ zou blijven noemen.*
* Extra tragisch: ijsberen komen niet voor op de Zuidpool, maar op de Noordpool
Geplaatst op

Sócrates dood, Aristóteles krijgt nieuwe lever

Sócrates, een held in Brazilië

LA LIBERTINA – Amper is de Braziliaanse topvoetballer Sócrates overleden of diens broer, Aristóteles, maakt een doorstart via een succesvolle levertransplantatie.

Beide broers leidden voetballevens die parallel liepen aan elkaar, totdat Sócrates gisteren op 57-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van een darminfectie. Hun onbezorgde jeugd in het Noord-Braziliaanse Belém, waar ze opgroeiden met hun broers Archimédes, Pythagóras en buitenbeentje Rai, stond in het teken van voetbal. Maar waar Sócrates furore maakte met zijn hakballetje, liet Aristóteles een agressievere speelstijl zien: zijn ‘hakbal’ bestond uit een hoge lob, om vervolgens, terwijl de tegenstander naar de bal tuurde, met een Zwitsers zakmes snel een kootje van diens vinger eraf te kappen.

Het was dan ook snel duidelijk dat Aristóteles in het Braziliaanse voetbal niets te zoeken had, maar des te meer in het voetbal van buurland Managuay. Hij emigreerde, liet zich naturaliseren en werd begin jaren 80 aanvoerder van het Managuayaanse nationale elftal. Zijn eerste maatregel: het bewapenen van defensie, middenveld en aanval met mini-machetes in de kous. Terwijl Sócrates beroemd werd met de Goddelijke Kanaries, groeide Aristóteles uit tot een in Managuay legendarische speler die nog steeds vereenzelvigd wordt met het voetbal van de ‘Bloedrode Selectie’ van 1982, ook wel het gewelddadigste nationale team genoemd dat nooit aan een WK deelnam.

Ook buiten het veld spreidden de broers dezelfde interesses ten toon. Waar Sócrates een gediplomeerd arts was en een democratisch activist, kluste Aristóteles bij door – dronken – aderlatingen uit te voeren op wanhopige sloppenwijkbewoners en vroeg hij zich hardop af wanneer de toenmalige junta’s van Managuay en Brazilië gezamenlijk ‘agressor’ Frans Guyana zouden binnenvallen.

Beiden waren ook fameuze drinkers, die kampten met leverproblemen. Maar waar Sócrates een voorkeursbehandeling weigerde en zo feitelijk zijn eigen gezondheid in gevaar bracht, vroeg Aristóteles gisteren niet of zijn nieuwe lever legaal was verkregen, maar liet hem eenvoudigweg plaatsen. Het heeft hem weer een aantal jaren respijt opgeleverd.

Geplaatst op

Uw hoofdredacteur zegt: excuus


Beste lezer,


Na een aangenaam verblijf in de tropen trof mij thuis, op de redactie, een onaangename verrassing: geen spoor van mijn toegewijde stagiairs uit Managuay. Noch Sílvia Sommer, noch Emilio Parmánto bevonden zich ijverig schrijvend achter hun Apple-computers. Sterker nog: niet alleen zij waren verdwenen, maar de Apple-computers ook.

Idem dito voor wat betreft de server, het kopieer-, scan- en faxapparaat, de Senseo, de werktafel, zeven houten stoelen en mijn leren fauteuil, de archiefkast (een Billy, maar toch), mijn anti-rsi-polsmat van verwarmende gel, een tray voetbadpoeder met eucalyptusextract en drie stukken jonge Beemsterkaas, die met de koelkast waar ze in lagen, wel lijken weggekatapulteerd uit de redactie van Managuay.blogspot.com, die nu een onrustbarende gelijkenis vertoont met een vijfmansloods waar Thunderdome-privéfeestjes kunnen worden georganiseerd.

Tevens heb ik begrepen dat u de afgelopen dagen niet op de hoogte bent gehouden van de actualiteiten in Managuay. Het lijkt dan ook een feit dat Sílvia en Emilio al aan het begin van hun stage door een bende dieven zijn overmeesterd. Mocht u hier meer van weten, stuur mij dan zo snel mogelijk een e-mail! Bovenaan dit bericht heb ik een polaroid van hen geplaatst die ik hier heb aangetroffen, waarschijnlijk genomen tijdens een lunchpauze.

Mijn welgemeende excuses voor de gebrekkige betrouwbaarheid van deze site de afgelopen tijd.

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.blogspot.com

P.S. De onthullende reportage van onze journalist Jens Mikkelsen over de banden tussen de georganiseerde misdaad en politiek bent u door bovenstaand onheil misgelopen. Dat lijkt helaas definitief, aangezien Jens vorige week voor de achttiende keer in een Managuayaanse gevangenis is beland en al zijn bewijsmateriaal in beslag is genomen.
Geplaatst op

Nieuw plan beveiliging Kunsthal Rotterdam

De Kunsthal in Rotterdam, daags na de roof van afgelopen maandag

ROTTERDAM – De Kunsthal in Rotterdam bekijkt een nieuw plan voor de beveiliging van het museum. Het plan is afkomstig van een militair museum in Managuay.

Dit Legermuseum, officieel Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa (Glorieus Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland) geheten, beschikt over een beveiliging volgens de uienschilmethode. Emily Ansenk, directrice van de Kunsthal: ‘Dat betekent dat er verschillende “schillen” van verdediging zijn, als het ware. En dat er tranen bij komen kijken, maar dat is vanwege de peppersprayinstallatie.’

Het Legermuseum, een paradepaardje van de militaire junta, heeft als eerste verdedigingslinie een gracht met kokende olie. De tweede linie bestaat uit een deurbel. Dan bevindt zich in de aankomsthal een halve cirkel pepperspraykanonnen en de vierde linie is een, bij elk kunstwerk klaarliggende, gietijzeren berenklem die bezoekers die dichter dan een halve meter naderen, een been afzet. Ansenk: ‘En dan schijn je nog een aparte vleugel in het museum te hebben waar de lama’s van de Manguayaanse cavalerie wonen, en daar loopt altijd wel een dronken korporaal rond.’

Ansenk zegt het plan te bestuderen, maar geeft toe dat het voor Nederlandse begrippen ‘nogal assertief’ is. ‘En dat moet je willen.’

Geplaatst op

De Volkskrant in zee met dictatoriaal regime

De Volkskrant van vanochtend


AMSTERDAM – Dagblad de Volkskrant heeft een deal gesloten met Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika. Dat blijkt uit de editie van vanochtend.

Door Jens Mikkelsen

Op de achterpagina van het Volkskrant-katern V staat een verslag van het Managuayaanse muziekfestival El Aire Libre, geschreven door Noud Nijssen. Nijssen werkt voor Persbureau Managuay, een in Utrecht gevestigde nieuwsorganisatie die gelieerd is aan de dictatuur in het Zuid-Amerikaanse land. Volgens hoofdredacteur Roger Abrahams van dat persbureau gaat het echter om een tiendelige reportageserie ‘waaraan niets illegaals kleeft.’ Abrahams: ‘Er wordt weleens beweerd dat ik nauwe banden onderhoud met de militaire junta, maar veel verder dan gezamenlijke weekendjes weg en het bijwonen van doopsels van hun kleinkinderen gaat het niet.’

Niettemin wijst mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch erop dat Persbureau Managuay momenteel in opdracht van de Managuayaanse overheid werkt aan een boek voor de Nederlandse markt. De voorlopige titel zou Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek luiden en het doel zou het verspreiden van propaganda zijn. Abrahams ontkent: ‘Ik daag u uit te bewijzen dat wij werken aan zo’n boek. In ieder geval kan ik u aanraden hierover te zwijgen als u weer naar salsales gaat, want voor u het weet, zit u in een ongeregistreerd vrachtschip onderweg naar Zuid-Amerika, op schoot bij twee korporaals die iets aan het zoeken zijn onder uw nagelriemen met een héél lang mes.’