Berichten

Geplaatst op

Pesten in Managuay heet plagen

Bewoners verdienen een zakcentje voor directeur Mentchikoff

In Nederland neemt het pesten in verzorgingstehuizen toe. Hoe zit dat in Managuay? Een reportage.

Door Jens Mikkelsen

Hoewel de meeste ouderen in Managuay bij familie vegeteren en niet in een verzorgingstehuis, staat aan de rand van Mataquintos een charmant seniorenverblijf: Casa Rojo de Tarde. We ontmoeten de directeur, kolonel Vladimiro Mentchikoff, in de hal van zijn majestueuze gebouw, staand met enkele bejaarden rond een bewoonster met een witte puntmuts op. ‘Gordeldier! Gordeldier!’ roept de directeur haar toe, maar hij is zo vriendelijk zijn ontspanningsspel te onderbreken om met ons een rondje te lopen.

‘Bij ons wordt niet gepest,’ verklaart Mentchikoff trots, terwijl we langs de eetzaal wandelen. ‘Onze bewoners zijn juist heel hartelijk voor elkaar. Ze helpen bijvoorbeeld degenen die niet zelfstandig kunnen eten.’ Hij wijst op een tweetal senioren, die in een hoek tomaten gooien naar een bejaarde man die op een stoel zit vastgebonden.
‘Of degenen die nog twijfelen over hun seksuele identiteit,’ vult de directeur aan, knikkend naar een passerende bewoonster in pyjama met op de rugzijde geschreven: ‘Ik ben een hermafrodiet.’

Dan wordt uw verslaggever aangeklampt door een verward uitziende bejaarde met een dikke streep tandpasta op zijn lippen. ‘Help me, help me! Het leven is hier ondraaglijk!’ ‘Ach, als het niet Brunoldi is, onze toneelspeler,’ lacht Mentchikoff hartelijk. Hij fluistert ons toe: ‘Die diva komt alleen maar op journalisten af.’ Er verschijnt een groep in zwart leren pyjama’s gestoken senioren, die zich over de verwarde man ontfermen. ‘Weet u,’ vervolgt de directeur op filosofische toon, ‘dat pesten – ik noem het liever plagen.’ Hij wijst naar de elektrische batons waarmee Brunoldi naar de zogenaamde separeersuite wordt begeleid. ‘Een beetje senior moet tegen een stootje kunnen.’

Met gemengde gevoelens, en een klein beetje trek, verlaten we Casa Rojo de Tarde.

Geplaatst op

Managuay voert klimaatakkoord uit; Bolivia boos

Een Managuayaanse toeschouwer haalt nog eens bier tijdens een Boliviaanse verbranding in San Luís, Managuay

MATAQUINTOS – Het militaire regime van Managuay begint nu al met de uitvoering van het milieuakkoord van Cancún. Overal in het land worden Boliviaanse panfluiten, poncho’s en immigranten verbrand. ‘En dat komt dus niet op ónze CO2-rekening.’

Volgens de Managuayaanse minister van Foltering en Milieu, generaal Pinto de Caña, komen ‘bepaalde elementen naar ons land en menen CO2 uit te kunnen stoten op onze kosten. Dat tolereren wij niet langer. Managuayaanse uitstoot is voor de Managuayanen. Al wat Boliviaans is en verbrand wordt,  komt voor rekening van La Paz. Zo voldoen wij aan de internationale milieuafspraken.’

De president van Bolivia, Evo Morales, is woest over de actie van aartsvijand Managuay. Hij benadrukt dat de afspraak van afgelopen weekeinde om de CO2-uitstoot met 25 tot 40 procent te verminderen in 2020 ten opzichte van 1990 alleen geldt voor de rijke landen, en dus niet voor Managuay of Bolivia. Generaal Pinto de Caña: ‘Wij niet rijk? Hij moet naar zichzelf kijken, met z’n stinkponcho.’

Geplaatst op

NOS ziet af van liveverbinding Boekenbal


HILVERSUM – De NOS heeft gisteravond op het laatste moment afgezien van een liveverbinding met het Boekenbal van Managuay. Reden was de beperkte opkomst bij het Zuid-Amerikaanse equivalent. Beide bezoekers konden zich in de beslissing vinden.


‘Jammer. De Nederlandse publiciteit was goed geweest voor mijn verkopen in Europa,’ verklaarde een teleurgestelde Manuel Calebra. Calebra kwam vorig jaar in het nieuws toen zijn roman Het zwemvest van Napoleon van voor tot achter bleek te zijn overgeschreven uit Leo Tolstojs Oorlog en vrede, met uitzondering van de titelpagina.

De tweede aanwezige op het Boekenbal, Rodolfo Zerás Montaña, had vreemd genoeg niet zoveel met literatuur. ‘Ik ben hier conciërge, dus als meneer Calebra weer gaat overgeven, gooi ik hem eruit en sluit ik de tent.’
Managuay heeft geen leescultuur. Begin jaren negentig moesten veel bibliotheken sluiten omdat ze werden leeggeroofd door mensen die het populaire Vengo-bijzettafeltje hadden aangeschaft (foto), een Managuayaans meubelstuk met een achterpoot die twee centimeter te kort is.
Geplaatst op

Staatshoofd brengt Nieuwjaar door in sloppenwijk

Sloppenwijk Manguinhos, waar de Braziliaanse politie vorig jaar nog een inval deed

RIO DE JANEIRO – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft de jaarwisseling moeten doorbrengen in een sloppenwijk in Rio de Janeiro.

Het gaat om Manguinhos, de gewelddadigste favela van de stad. Dat heeft de Managuayaanse generaal Popo de Mierda, een reisgenoot van Jamón, vanochtend telefonisch bevestigd. Jamón wilde met enkele getrouwen Nieuwjaar vieren in Afrika, maar in de haven van Rio de Janeiro plukte de douane het gezelschap van de boot vanwege vervalste papieren. Popo de Mierda: ‘Iemand moet ons hebben verlinkt. Onze dekmantel was waterdicht.’ Jamón reisde door Brazilië als bossanovalegende Antônio Carlos Jobim. Jobim overleed in 1994.

Net na hun aanhouding kregen de generaals echter hulp van twee Managuayaanse immigranten. Dezen leidden de douanebeambten af met behulp van – Popo de Mierda zegt het met enige verbazing – ‘een vrouw zonder snor.’ Daarna loodsten zij hen naar wat een ‘vrijstaande woning’ in een ‘levendige volkswijk’ zou zijn, waar de twee een ‘in- en verkoopbedrijf’ runden. Het bleek echter te gaan om een hut met golfplaten dak in de levensgevaarlijke sloppenwijk Manguinhos, waar het immigrantenduo zich de drugsbendes van het lijf hield door hun regelmatig van ontvoerde vrouwen te voorzien. ‘En het dak lekt ook nog,’ klaagt Popo de Mierda.

In Managuay is niets bekend over het beschamende voorval. Staatskrant El Tiempo meldt dat generaal Jamón van een welverdiende vakantie geniet in Brazilië, ‘waar de vrouwen bikini’s van kunststof dragen in plaats van uit oude poncho’s geknipte, lange onderbroeken gemaakt van heilzaam, schurend jute.’

Geplaatst op

Rebellenleider: ‘Sieneke wint Songfestival’


ERGENS IN DE RIMBOE – Als het aan de Managuayaanse rebellenleider Fernando Sapo ligt, wint Sieneke het Eurovisie Songfestival. Dat heeft Wálter Mufón, songfestivalcommentator en vriend van Sapo, verklaard.

Door Jens Mikkelsen

‘Fernando is erg gecharmeerd van jullie zangeres,’ verklapt Mufón, die vanavond klaarzit om de tweede halve finale te verslaan. De leider van de maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad, die zich schuilhoudt in de jungle, verheugt zich al op Sienekes overwinningstournee en het bijbehorende optreden in Managuay.
Mufón: ‘Hij vroeg mij op onzekere toon: “Ik heb gehoord dat zij een relatie heeft met een van de Smurfen. Maar met wie?”’ Lachend: ‘Als het Grote Smurf is, hoeft hij zich geen zorgen te maken.’ Sapo draagt tegenwoordig een witte baard.

Net als over de hele wereld is het Eurovisie Songfestival ook in Managuay zeer populair. De deelnemers figureren in alle boulevardbladen. Van Sieneke vinden de Managuayanen nog het vreemdst dat zij met haar achttien jaren nog niet is getrouwd, en vooral dat zij nog geen kinderen heeft. ‘Natuurlijk is genieten van je jeugd belangrijk,’ licht Mufón toe. ‘Maar op je twaalfde, dertiende mag je toch ook wel eens aan de toekomst gaan denken.’

Geplaatst op

Toerisme: De dragers in de Andes

Wie een trektocht maakt door het Managuayaanse Andes-gebergte, heeft een drager nodig. Immers, als een sterke man zich over uw kleren, slaapzak en tentstokken ontfermt, houdt u tenminste de energie over om te genieten van het landschap. Voor omgerekend twee euro per dag heeft u er al een die voldoet aan alle wettelijke eisen die aan een drager in Managuay worden gesteld. Zoals de drager op de foto, die er pas tussenuit piepte nadat hij álle portemonnees van zijn Finse toeristengroep had buitgemaakt.

Geplaatst op

Rechtse leider wil met zijn drieën toepen


MATAQUINTOS – De ultrarechtse leider Paco Tornado (PPP), die vorige week met zetelwinst naar het parlement terugkeerde, vindt dat ook de Christelijke Partij met hem moet toepen.

Sinds de installatie van het nieuwe parlement toept Tornado tijdens de debatten met zijn collega van de Liberale Partij. Hij wil echter dat de voor hem gezeten leider van de Christelijke Partij, Máximo Verrandés, meedoet. ‘Toepen doe je met zijn drieën. Het is moeilijk toepen met een lege stoel,’ aldus Tornado.

Verrandés, die met een gedecimeerde fractie in het parlement is gekomen, vindt echter dat zijn partij ‘bescheidenheid’ past. Daarbij komt dat een aantal partijgenoten heeft gedreigd over te gaan op hartenjagen of boerenbridge wanneer Verrandés aanschuift bij Tornado.

Tornado vreest dat de christenen hem in de kaarten willen kijken. ‘Dan sla ik er één, en dan weten de liberalen dat ik slechte kaarten heb. En dan schuift Verrandés zeker aan, en slaat er in één keer zeven! Ik ben niet knettergek.’
Doorgaans slaat Tornado er overigens acht, hetgeen niet is toegestaan.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Het adios-moment

Lt. Diego Sánchez Ortega,
censor van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek

‘Nog even over die Volkskrant van u.’ Luitenant Diego Sánchez Ortega aait al pratend een presse-papier in de vorm van een zwangere lama. ‘Wij hadden ons wat meer… Hoe zeg ik het? Ondersteuning voorgesteld.’ Veelbetekenend kijkt hij naar de muur, waar een cover van tijdschrift TIME hangt: ‘General Jamón: Man of the Year 2007.’ Met een knipoog: ‘Trucage natuurlijk. Maar toch.’

Ondersteuning door een krant: voor een dictatoriaal regime is het vanzelfsprekend. Ook de militaire junta van Managuay houdt de geschreven pers stevig aan de leiband. Toen dagblad El Pueblo twee jaar geleden de ontruiming van Occupy Mataquintos kenschetste als ‘best wel hardhandig’, ontving het prompt een publicatieverbod. En dat terwijl bij de genoemde ontruiming een colonne tanks over 33 demonstranten walste.

De officiële staatskrant is El Tiempo, dat grossiert in artikelen rond het staatshoofd, generaal Jamón. Als El Tiempo geen verslag doet, zo weten Managuay-kenners inmiddels, heeft de junta kennelijk een fout begaan. Zoals in december vorig jaar, toen generaal Jamón incognito door Brazilië reisde. Zijn vermomming – als bossanovazanger Antônio Carlos Jobim, die in 1994 overleed – bleek zo slecht, dat hij werd ontmaskerd, en bovendien belandde hij bijna in een vuurgevecht tussen dronken bendeleden in een sloppenwijk in Rio de Janeiro. El Tiempo maakte slechts melding van een ‘welverdiende vakantie met carnavaleske trekken’.

Luitenant Sánchez Ortega praat intussen tegen zijn presse-papier. ‘Wat willen wij bereiken? Werelddominantie. Is dat met de Volkskrant gelukt? Nee. Proberen we het dan met een ander medium? Ja, met Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. Hebben we de Volkskrant nog nodig? Nee.’ Hij draait zich naar ons toe. ‘Wij zijn altijd oprecht geïnteresseerd geweest in u en uw cultuur. Dit is echter het adios-moment. Of, zoals ze in uw taal zeggen: Auf Wienerschnitzel.’
Roger Abrahams

Dit is de voorlopig laatste aflevering van Ondertussen in Managuay. Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Abrán del Tubo, Rogelio de la Sierra

Geplaatst op

Deel elite Managuay komt om bij crash


BUENOS AIRES – Bij een ongeluk met een Managuayaans overheidsvliegtuig bij Buenos Aires zijn zaterdag alle 81 inzittenden omgekomen. Een deel van de elite van Managuay is daarmee in één klap weggevaagd. Opvallend genoeg gaat het alleen om de elite van de oppositie.

De politici waren volgens een woordvoerder van de regering-Jamón onderweg naar de Argentijnse hoofdstad om de marathon van Buenos Aires te lopen. Op de vraag waarom zij dan allemaal aan elkaar vastgeketend zaten, moest de woordvoerder het antwoord schuldig blijven. Wel gaf hij toe dat het om dezelfde Toepolev uit 1956 gaat als die waarmee de minister van Foltering en Milieu, generaal Pinto de Caña, eerder de toegang tot het Deense luchtruim werd geweigerd. ‘Het vliegtuig zou een opknapbeurt krijgen in Argentinië, en die spio… politici moesten toch die kant op.’
De crash vond plaats vlakbij een voor Managuay historisch beladen plek: in de Rio de la Plata (foto) werden enkele decennia geleden ook al grote delen van de regeringskritische elite uit een vliegtuig geworpen, in samenwerking met het Argentijnse Videla-regime.
Geplaatst op

Partijen akkoord: toeptoernooi aanstaande

Laatste inspectie voor de workshop mango fermenteren van de Christelijke Partij

MATAQUINTOS – De Christelijke en Liberale partijen in het Managuayaanse parlement zijn het eens over de voorwaarden van een gezamenlijk toeptoernooi. De extreem-rechtse PPP gaat de stand bijhouden.

‘Ik ben hier heel enthousiast over,’ glunderde de Liberale leider Marco Ruteño gisteravond. ‘Heel veel mensen kunnen hier hun vingers bij aflikken. Sterker nog: ik heb zelfs de vingers van Paco hier al afgelikt.’ Paco Tornado, leider van de PPP (Partij voor Paco) komt door het akkoord in een spilpositie terecht: niet alleen mag hij toekijkende parlementariërs van andere partijen wegslaan, ook bepaalt hij welke potjes geldig zijn en welke niet, en of er mag worden overgetoept.

Overigens moet de Christelijke Partij aanstaande zaterdag tijdens een partijborrel nog zijn zegen geven aan het akkoord. De reden dat het zo uitzonderlijk lang duurt voor de Christelijken gezamenlijk naar de fles grijpen, is de partijplanning van deze week: de reeds ingeroosterde rumstokerijvisite, lamabarbecue en workshop mango fermenteren konden niet worden afgezegd.