Joran van der Sloot verdacht van moord


MATAQUINTOS – Joran van der Sloot wordt verdacht van een groot aantal moorden in en rond de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos. Critici vermoeden echter gemene opzet van de militaire junta.

‘Die coño moet worden gestopt,’ aldus een woordvoerder van de federale politie. Van der Sloot, nog steeds verdachte in de zaak-Natalie Holloway, zou tussen 1992 en 1994 verantwoordelijk zijn voor minstens zeventien bloedbaden en een even groot aantal massagraven in en rond de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos. In 1992 was Van der Sloot vijf jaar. De woordvoerder noemt dit echter ‘een detail’. ‘Wie als kleuter zoiets gruwelijks begaat, wordt nooit meer normaal, zoals we nu zien in Peru.’ Gisteren werd bekend dat Van der Sloot ook verdachte is in een moordzaak rond een 21-jarige vrouw uit de Peruaanse hoofdstad Lima.

Critici vermoeden dat de militaire junta van Managuay misdaden uit het verleden op het bord van Van der Sloot probeert te schuiven. In 2006 weet de regering-Jamón de executie van de volledige Managuayaanse Kappersbond aan latinzanger Ricky Martin.

Mogelijk kunst gestolen uit museum, of niet

Kunst in een museum

CABÚM – Onbekenden hebben vanochtend mogelijk een kunstroof gepleegd, waarschijnlijk in het legermuseum van Cabúm. Maar misschien ook niet.

‘De dieven sloegen vermoedelijk rond 06:00 uur vanochtend hun slag. Of iets eerder, of later,’ zegt een politierechercheur. Daarbij is waarschijnlijk de voordeur van het museum geforceerd, ‘maar het kan ook de achterdeur zijn, of het raampje bij de coffee corner aan de zijkant.’ Voor de zekerheid zet de politie het terrein rond het museum af. ‘Althans: dat is het plan.’

Wat er precies is gestolen, is nog onduidelijk. Een woordvoerder van het museum kan of wil nog niets zeggen. ‘Misschien hebben ze iets meegenomen, maar we hebben veel lelijks hangen, dus dat is maar de vraag.’ De woordvoerder weet niet waar alle commotie opeens vandaan komt, maar dat er iets aan de hand zou kunnen zijn, sluit hij zeker niet uit. Hij verwacht dat het museum aan het eind van de ochtend met een persconferentie komt. ‘Maar pin me er niet op vast.’

Het is nog onduidelijk hoe lang dit stukje op deze nieuwssite mag blijven staan.

Economie: De goudmijnen van El Terror

Mijnwerker in een mijnschacht, El Terror

Omdat de goudmijnen van El Terror al decennia geen kruimel edelmetaal hebben opgeleverd, worden de arbeiders er vaak versleten voor idioten. Dat dit niet ver van de waarheid is, is een feit: de mijnwerker op deze foto zocht, op het moment van knippen, al ruim twintig minuten naar de uitgang.

Foto Conrado Blanco

‘Oorlog en vrede’ leidt tot crisis binnen junta

MATAQUINTOS – De roman ‘Oorlog en vrede’ van Leo Tolstoj blijkt een splijtzwam binnen de militaire junta, zo melden anonieme bronnen. Het boek uit 1868 verscheen twee weken geleden voor het eerst bij een Managuayaanse uitgever.
Door Jens Mikkelsen

Ondanks zijn status van klassieker uit de wereldliteratuur wordt het boek door generaal Jamón gezien als een impliciete aanklacht tegen zijn beleid. Hij denkt dat het geschreven is door generaal Eduardo Dinero, de minister van Economie en Mosterdgas. Dinero heeft inmiddels geen regeringsfunctie meer, en waarschijnlijk ook geen hoofd.
Oorlog en vrede
beschrijft diverse veldslagen uit de Napoleontische tijd. Generaal Jamón acht dit ‘onnodig terugkijken’. ‘Wat is er mis met de veldslagen die ons glorieuze leger nú uitvoert?!’ zou hij hebben uitgeroepen.
De anonieme bronnen zijn medewerkers van het Gecamoufleerde Huis, de ambtswoning van het staatshoofd van Managuay. Toen de militaire junta aan de macht kwam, liet generaal Jamón het monumentale pand overschilderen in vlekkerig groen en beige. Daarvoor, ten tijde van de linkse rebellenregering, was het rood van kleur en heette het het Rode Huis. ‘Het bruine huis’ is een Managuayaanse benaming voor de wc.

Voorbereidingen op verhit Nieuwjaar in de Andes


SAN CRISTÓBAL – Ramira Martí staat doodgemoedereerd een shaggie te roken terwijl ze jerrycans benzine doorgeeft op het centrale plein van San Cristóbal, een stadje in de Andes van Managuay. ‘Geen punt,’ lacht ze, ‘er verbrandt hier elk jaar wel iemand.’


Door Jens Mikkelsen

De jaarwisselingen in het Zuid-Amerikaanse land zijn berucht: illegaal vuurwerk zorgt voor honderden doden en gewonden, de politie blijft op haar post en in de ochtend verklaart de Staatsgezondheidsdienst dat alles rustig is verlopen.

Ramira Martí weet wel beter. Het volksfeest van San Cristóbal bestaat uit het aanleggen van een vuur dat wel vijftien meter hoog kan worden en waar de jonge mannen van het plaatsje zo dicht mogelijk tegenaan moeten dansen. Wie als eerste zijn snor schroeit, ontvangt derdegraads brandwonden in zijn gezicht, maar ook de unieke kans om de nacht door te brengen met een scholiere naar keuze.
Ramira lacht: ook zij was ooit zo’n scholiere. ‘Ik was vijftien, dus wist van toeten noch blazen. Ik vond er niks aan. Dus toen hij zijn vriendengroep erbij haalde, ging ik er snel vandoor!’
Het wordt een enerverend feest, vanavond in San Cristóbal.

Vakantieboekspel: de twaalfde winnaar! (slot)

De Engelstalige filmposter van No habrá más penas ni olvido 

Aan alle mooie dingen komt een eind, en dat geldt ook voor het grote Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek-vakantieboekspel. Na een jaar ouderwetse online gezelligheid kwamen we in editie 12 tot de vraag: wat is de Managuayste film?
Ziehier: de Managuayste-film-top-10!

10. De verzamelde toespraken van Fidel Castro in 74.906 uur (1961, F. Castro)
9. Amores perros (2000, Alejandro González Iñárritu)
8. El laberinto del fauno (2006, Guillermo del Toro)
7. La muerte de un burócrata (1966, Tomás Gutiérrez Alea)
6. Kiss of the Spider Woman (1985, Hector Babenco)
5. Sexo con amor (2003, Boris Quercia)
4. Brazil (1985, Terry Gilliam), ingezonden door Alexander Beffers
3. Holland Doc: Paranoia Paraguay (2009, Rob Muntz), ingezonden door Martino van Amerongen
2. The Emperor’s New Groove (2000, Marc Dindal), ingezonden door Herman Roovers

En de winnaar is…
1. Funny Dirty Little War (1983, Héctor Olivera)!

De gelukkige is Eelco Ligtvoet, vinder van dit werkje, dat ook wel bekend staat onder de titel No habrá más penas ni olvido. Een film, zoals de heer Ligtvoet schrijft, ‘weliswaar uit het land van vijand Argentinië, maar wel een die speelt in de periode dat er veel diplomatiek verkeer moet zijn geweest tussen de twee staten. En de plot moet Managuayanen wel bekend voorkomen.’ Dat denken wij ook.

Eelco Ligtvoet, mail ons uw adres, en wij sturen u een aardigheidje. En na 17 mei een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek!

N.B. Wij nodigen hierbij alle winnaars van het Vakantieboekspel uit om op de boekpresentatie van 17 mei a.s. hun exemplaar persoonlijk in ontvangst te komen nemen!

Managuayaanse Pussy Riot vrijgesproken

De Russische band Pussy Riot werd onlangs
veroordeeld tot twee jaar strafkamp

MATAQUINTOS – De band Caos Miau-Miau, ook wel de ‘Managuayaanse Pussy Riot’ genoemd, is maandag vrijgesproken van alle beschuldigingen.

De vrijspraak komt als een grote verrassing. Caos Miau-Miau was verwikkeld in een politiek proces, omdat de leden gelden als critici van de militaire junta. Niemand had verwacht dat zij daadwerkelijk tot honderd miljoen jaar strafkamp zouden worden veroordeeld, zoals de openbaar aanklager had geëist, maar toch zeker wel tot een paar maanden detentie. De regering-Jamón is dan ook woest en noemt de rechter een ‘idioot’. De vereniging Stop Analfabetisme Nu, waar de rechter in een leesklasje zit, noemt hem juist ‘een dappere leerling voor wie al die juridische teksten best lastig zijn.’

Caos Miau-Miau zat vast sinds april van dit jaar. Toen woonde voorman Miguel de la Planta een mis bij in de Sint-Lazaruskathedraal in Mataquintos, waar hij – volgens de pastoor – bij het halen van de hostie ‘opzettelijk hard en melodieus’ zou hebben gekucht. De katholieke kerk deed daarop aangifte. Officieel luidden de aanklachten tegen Caos Miau-Miau: ‘het verstoren van een godsdienstig ritueel, het zingen van satanische liederen en het aanzetten tot haat en massamoord op duizenden onschuldige negerkindertjes.’

Generaal: ‘Charlie Sheen is inspirerend leider’

Charlie Sheen

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, de dictator van Managuay, heeft Charlie Sheen ‘een inspirerend leider’ genoemd. Het staatshoofd zou hopen op een backstagepasje voor Sheens theatertour.

Dat zeggen anonieme bronnen rond het presidentiële paleis in Mataquintos. Volgens een van deze bronnen, de politicoloog Pedro Santos, is Jamón met name onder de indruk van Sheens consumptie van tijgerbloed. Santos: ‘Aangezien tijgers in de VS niet voorkomen, heeft de generaal respect voor Sheens logistieke capaciteiten.’ Ook het aantal Twitter-volgers van de acteur, dat dankzij diens opzienbarende uitspraken binnen enkele dagen opliep tot 2,5 miljoen, kan in Managuay op instemming rekenen. ‘Jamón weet het nu zeker: dat internet kon wel eens heel groot worden.’

De regering-Jamón heeft Charlie Sheen inmiddels officieel uitgenodigd om voor zijn theatertournee ook het Estadio Imperial in Mataquintos aan te doen, dé arena voor publieke executies in Managuay.

Ontdek de schaduwzijde van de Andes! (reclame)


Vliegvakantie naar Chuco met verblijf in een pension met vier sterren in de ramen
Vanaf € 1299
(p.p./5 dgn, inclusief smeergeld)

Kom voor een midweek naar Managuay! Deze vriendelijke Zuid-Amerikaanse dictatuur heeft meer te bieden dan tankfiles en publieke executies, zeker als u zich niet kritisch uitlaat over de regering.
Chuco, de prachtige hoofdstad van de Andesprovincie, is de schoonste stad van het land vanwege de lokale gewoonte om alle huisvuil in de dalen te werpen. In de omgeving kunt u heerlijk wandelen en fietsen. Ook kunt u de lokale cultuur opsnuiven op de cocaïneraffinaderij van Adalberto Silencioso of een weeskind kopen op de markt van Quetziquetzicango (let op: het weeshuis verwijdert de hoes pas na contante betaling).
Profiteer nu van onze speciale 5 = 4-actie! Boek voor vijf dagen en ontvang vier onvergetelijke overgeefervaringen met de lokaal gestookte absint van lamamelk.

Mail naar gerard@lamalovers.com

Doorzeefde lijken op stoep zijn ‘een grap’

De stoep voor het kantoor van El Tiempo, na verwijdering van de lichamen

MATAQUINTOS – Twee met kogels doorzeefde lichamen zonder hoofd zijn maandag bij de Managuayaanse krant El Tiempo op de stoep gegooid. De hoofdredacteur spreekt van een ‘practical joke’.

Immers, dit soort acties is doorgaans het werk van de militaire veiligheidsdienst, maar El Tiempo geldt juist als een zeer staatsgezinde krant. ‘Die lijken zijn vast en zeker bedoeld als dreigement voor mijn collega’s van El Pueblo,’ vermoedt hoofdredacteur Maledetto Trotski. ‘Daar noemden ze de bloedige ontruiming van Occupy Mataquintos onlangs “best wel hardhandig.” Schande!’
Bij die ontruiming, afgelopen zaterdag, walsten tanks 33 demonstranten plat.

Critici vermoeden echter dat de actie niet het werk is van de militaire junta, maar van rivaliserende drugsbendes. De overheid ontkent het bestaan van zulke bendes en stelt alles in het werk om hun misdaden uit de statistieken te weren. Volgens een woordvoerder heeft het incident bij El Tiempo helemaal niet plaatsgevonden. ‘De hóófden ontbreken? Tja, dan kan de dood dus niet officieel worden vastgesteld.’ Hoofdschuddend: ‘Daar gaan wij niet aan beginnen, meneertje.’