‘Minnares Jack de Vries is Managuayaanse prostituee’


HOOFDDORP – De voormalige ondergeschikte met wie staatssecretaris Jack de Vries van Defensie een affaire had, is een prostituee uit Managuay. Dat zou minister van Financiën Ab Klink hebben gezegd tijdens een informele Playstation-borrel in het huis van minster van Financiën Jan Kees de Jager in Rotterdam.

Tijdens een voor hem dramatisch verlopende eindfase van een potje Grand Theft Auto: The Ballad of Gay Tony, zou Klink schertsend gesmeekt hebben om ‘betaalde liefde uit Zuid-Amerika’, waarbij de naam van De Vries en zijn minnares aan elkaar zouden zijn gekoppeld. Het zou gaan om een vrouw uit Managuay naar wie binnen het ministerie van Defensie een intern onderzoek loopt omdat zij verdacht wordt van spionage en van het verrichten van betaalde, seksuele handelingen ten bate van haar carrière. De vrouw, Mana Hari, was persoonlijk adjudante van De Vries, maar is inmiddels overgeplaatst naar een andere functie binnen Defensie.
De ambassade van Managuay in Den Haag wil over kwestie niets anders kwijt dan dat ‘er wel meer mannen zijn gevallen voor de verlokkingen van een Managuayaanse schone’.
Mana Hari, bijgenaamd ‘De Snor’, is momenteel onvindbaar voor commentaar.

Geschiedenis: Catedral de la Santa Virgen

De kathedraal van de Heilige Maagd werd al in 1573 ‘de parel van de pampa’s’ genoemd, dankzij het met goud- en zilverwerk ingelegde altaar en de magistrale, op ontwerpen van Michelangelo geïnspireerde fresco’s. Op miraculeuze wijze overleefde de kathedraal de Onafhankelijksheidsoorlogen van de 19de eeuw en de Boerenrevolutie van 1919. De ambtenarenstaking van 2002 werd het gebouw echter fataal. Tussen de ruïnes kan nu worden gepaintballd.

Gouden Bal voor Messi, Stalen Nop voor Pirlotz

José Pirlotz in actie, zonder machete

MATAQUINTOS – Werd Lionel Messi gisteren verkozen tot beste voetballer van het jaar, de Stalen Nop voor de speler met het mannelijkste spel ging naar José Pirlotz.

Pirlotz, midvoor in het nationale elftal van Managuay, kreeg de prijs ondanks het feit dat hij nooit met een kapmes in zijn voetbalbroek het veld opgaat. ‘Toch toont hij zich een man,’ aldus de jury van het Gala del Fútbol in Mataquintos gisteravond, ‘wanneer zijn ploeggenoten gezamenlijk een vechtpartij starten tegen een vijandelijke arbiter.’

De Stalen Nop is een exclusief Managuayaanse voetbalprijs. Het object stelt een nop van een voetbalschoen voor en is met een hoogte van anderhalve meter zo groot als de meeste genomineerde voetballers zelf. Het is gemaakt door zorgvuldig uitgebuite indianen en bestaat uit een verzameling nauwkeurig door elkaar gevlochten lamakeutels, afgewerkt met een laagje metallic verf.

Toepen in het parlement: rechtse coalitie

Wachtende volksvertegenwoordigers bij de parlementaire toiletten

MATAQUINTOS – De leiders van de Liberale Partij en de Christelijke Unie gaan toch toepen met de ultrarechtse Paco Tornado (PPP).

Tornado had zijn collega’s al maanden geleden in zijn hoek van het parlement uitgenodigd, maar werd toen nog afgewezen door de Christelijke leider Máximo Verrandés. Gisteren veroverden Verrandés en de Liberale voorman Marco Ruteño echter plotseling twee stoelen rond Tornado, die hun onmiddellijk de flessen rum, tequila en piña colada op zijn tafel toeschoof.
De komende tijd zullen de drie onderhandelen over de te volgen spelregels. De Liberalen en Christenen willen in de hoek van Tornado blijven zitten, op voorwaarde dat de PPP-partijleden hun plaatsen bezet houden als zij even naar het toilet zijn. De stoelen in deze hoek van het parlement zijn zeer gewild, vanwege hun nabijheid tot de bar, de wc’s en de straatprostituees buiten op de stoep.

De leider van de Socialistische Partij, Schweinsteiger, noemt de inname van de stoelen ‘oneerlijk’, omdat Ruteño en Verrandés niet netjes om het spreekgestoelte zijn gewandeld, maar over de tussenliggende parlementariërs liepen. Schweinsteiger dacht vorige week nog dat de zetels rondom Tornado niet te veroveren waren en spoorde  zijn twee collega’s aan met een luid ‘Ga dan! Ga dan, coños!’

Moet Europa overstappen op de peso?

In Mataquintos worden de speciale prullenbakken voor muntgeld vijfmaal daags aangeharkt door de terreinopzichter.

MATAQUINTOS – Moet Europa overstappen op de Managuayaanse peso? Met die vraag dook ik de straten van Mataquintos in. Het gemiddelde antwoord: nee, natuurlijk niet.

Door Jens Mikkelsen

Nu de wisselkoers van de Managuayaanse peso recordhoogten bereikt – 1 peso is 0,000095 euro waard – kun je je natuurlijk voorstellen dat de valuta een betere belegging is dan de geplaagde euro. ‘Dat kun je,’ zegt Manolo Vondorff in de Folterstraat, ‘maar dan ben je wel een randdebiel.’ De truckchauffeur is onderweg naar de dokter omdat hij door rugklachten arbeidsongeschikt is. Niet vanwege het vele zitten in de cabine, maar omdat bij het ontvangen van zijn laatste loonzakje, à 6 kilo aan kleingeld, twee van zijn wervels het begaven.

Een meisje op het Martelplein giechelt als haar naar de Managuayaanse peso wordt gevraagd. ‘Als ik een nieuw vriendje heb van wie ik geen kind wil, dan vul ik gewoon mijn je-weet-wel met kleingeld,’ zegt Maya. Want het metaal van de peso heeft zaaddodende eigenschappen? ‘Nee, dan kan hij gewoon niet naar binnen.’ Haar vader, die ernaast staat, zou het liefst de euro invoeren. ‘Die peso is zo weinig waard: zelfs de armen vegen er hun reet mee af.’

Letterlijk: wie een minuut lang hamert op het zachte muntje, houdt een grote plaat over met papierachtige kwaliteiten waar een heel gezin een week lang zijn billen mee kan afvegen.

Tot zover een reportage uit de Pressiemiddelenbuurt.

Rel om Managuayaanse inzending Oscars

Manuel Hermoso, hoofdrolspeelster van ‘Santana’

LOS ANGELES – De organisatie van de Oscars in Los Angeles heeft Santana, de Managuayaanse inzending, op voorhand uitgesloten van deelname. De regisseur van Santana voelt zich ‘als porno’ behandeld.


Santana vertelt het verhaal van het gelijknamige, negentienjarige meisje dat onstuimig de liefde bedrijft met een enchiladakoerier, waarna deze haar aanraadt meer van de wereld te zien. Santana vraagt daarop een lift aan een vrachtwagenchauffeur, met wie zij, in diens cabine, wederom onstuimig de liefde bedrijft. Aangekomen in het dichtstbijzijnde stadje, gaat Santana onmiddellijk over tot het onstuimig bedrijven van de liefde met een toevallig passerende handelaar in cactussen, en niet veel later met vier modderworstelende nonnen. Gedurende haar verblijf in het stadje doet Santana niet veel meer dan onstuimig de liefde te bedrijven met onder meer een kostschooljongen, een tuinman, een rumstoker, de vrouw van de rumstoker, de pokervrienden van de rumstoker en hun vrouwen tegelijk, en een lamascheerder. 
De regisseur van Santana, Francisco ‘El Toro’ Estigue, noemt de beslissing van de Amerikaanse Oscarorganisatie om zijn film te weigeren onbegrijpelijk. ‘Het is gewoon een film over de liefde. En het onstuimig bedrijven ervan.’ 
De Academy of Motion Picture Arts and Sciences benadrukt dat niet het concept van onstuimige liefde het probleem is, maar de expliciete manier waarop de scènes zijn gefilmd en het feit dat zij 65 minuten in beslag nemen van de in totaal 71 minuten durende film (inclusief aftiteling).

Olympische équipe arriveert in Vancouver


VANCOUVER – De Olympische équipe van Managuay is gisteren eindelijk in Vancouver gearriveerd. De atletenbus reed de menigte tegemoet die na de afsluitingsceremonie het BC Place-stadion verliet en maakte meteen rechtsomkeert.

‘Gelukkig zaten we juist op een rotonde, dus dat ging heel makkelijk,’ aldus de buschauffeur. Ook de Managuayaanse atleten aanvaardden vrijwel onaangedaan dat zij de reis van circa 10.000 km en 16 dagen in de omgekeerde richting opnieuw afleggen. Alleen Benedicto de Boer, rodelaar van Nederlandse afkomst, pleitte voor een sanitaire stop ‘om zo tenminste die menigte mijn chorizo te laten zien.’ Maar de hele bus stemde tegen.
Hiermee komt een einde aan het avontuur dat het eerste legale Olympische optreden van Managuay had moeten worden. Het land was eerder wel vertegenwoordigd, maar altijd op dubieuze wijze, zoals door Carmen de Medaille-omsmeltster (Melbourne, 1956) en Manolito de nep-Ard Schenk (Sapporo, 1972).
Het commentaar van de chef de mission, die overigens in Managuay was achtergebleven: ‘Misschien had ik die reisplanning toch even moet opschrijven.’

Economie: Vallen en opstaan

Al jaren zit de bouw van wat ooit de prestigieuze boulevard van Mataquintos moet worden, in het slop. Projectontwikkelaars komen hun afspraken niet na, de gemeente is in geldnood, het gebied verwildert. Er zijn echter ook prestigeprojecten die wél voltooid worden, zoals hier de Capitán Ugaz-promenade in de wijk San José.

Mandela gesignaleerd op trampoline

Nelson Mandela in betere tijden. Is hij weer zo fris als een hoentje?

MATAQUINTOS – Nelson Mandela is dinsdagavond gezien terwijl hij op een trampoline sprong. De voormalige president van Zuid-Afrika, die vandaag zijn 95ste verjaardag viert, kwam ‘best wel hoog’.

Dat zeggen Chuchu en Muchu, twee medicijnmannen uit Managuay die vorige maand vanuit Zuid-Amerika zijn afgereisd om Mandela te genezen. Het bericht komt een dag nadat Mandela’s dochter Zindzi in een televisie-interview meldde dat haar vader, die al weken in een ziekenhuis in Pretoria ligt, inmiddels kan tv-kijken, glimlachen en zijn hand opsteken. ‘Dat laatste klopt,’ bevestigt Chuchu. ‘Toen wij zijn stereoset uit zijn kamer droegen, stak hij ook zijn hand op.’ Muchu: ‘Alsof hij ons iets wilde zeggen.’

Volgens de twee natuurgenezers is Mandela zo snel opgeknapt vanwege hun onorthodoxe aanpak, die zich het best laat beschrijven met de term ‘materiële transfer’. Chuchu en Muchu genezen hun patiënten door hen ’te bevrijden van aardse bezittingen’, wat doorgaans neerkomt op het weghalen van kostbare elektronica. Chuchu: ‘De telefoon waarmee we nu praten, is ook van hem. Echt vet: een Samsung Galaxy S IV.’ Muchu: ‘Wie de politie heeft gebeld, is ons dan ook een raadsel. Maar goed, we moeten hangen.’

Lees ook: Natuurgenezers onderweg naar Mandela

Bevrijdingsdag: voor het laatst in 2006

Vandaag is het in Nederland, zoals elk jaar, Bevrijdingsdag. In Managuay werd voor het laatst Bevrijdingsdag gevierd in 2006, toen een bloedige staatsgreep een einde maakte aan het totalitaire, linkse regime. De festiviteiten waren echter van korte duur, want het nieuwe, rechtse bewind van generaal Jamón stelde als eerste maatregel een avondklok in en vanaf half tien ’s avonds gold weer die oude vertrouwde staatsvorm: de dictatuur.