Berichten

Geplaatst op

Club van dictators berispt Birma

De Birmese oppositieleidster Aung San Suu Kyi, voor wier bestaansredenen wordt gevreesd

PORT SUDAN – Krachtige Leiders United, de belangenvereniging van dictators, heeft tijdens zijn jaarlijkse zeilweek de leiding van Birma berispt om haar democratische hervormingen.

De Birmese overheid laat vandaag waarschijnlijk 6000 gevangenen vrij, waaronder ook politieke. ‘Zo krijgen mensen hoop,’ stelt de Soedanese leider Omar al-Bashir, gastheer van de zeilweek. ‘Levensgevaarlijk.’ Vorig jaar maakten verkiezingen in Birma formeel een einde aan de bijna vijftigjarige heerschappij van de militaire junta onder leiding van generaal Than Shwe. ‘Aanvankelijk leek dat nog gewoon een farce,’ aldus Al-Bashir. ‘Maar nu is de farce dus dat die farce een farce blijkt.’

Krachtige Leiders United kampt met meer tegenvallers, nu de Arabische Lente zowel de Libische dictator Kadhafi als diens Jemenitische collega Saleh op de knieën heeft gedwongen. Toch zijn er ook lichtpuntjes: president Janoekovitsj van Oekraïne wist gisteren zijn belangrijkste rivaal Joelia Timosjenko in een politiek proces tot zeven jaar cel veroordeeld te krijgen. De dictatorsvereniging spreekt er vandaag over, zodra Kim Jong-Il (Noord-Korea) en Isaias Afewerki (Eritrea) hun folterworkshop in Syrië hebben afgerond.

Geplaatst op

Toerisme: Een eindje varen

Volgens sommigen hanteert de toeristische sector in Managuay dezelfde principes als die in westerse landen. Zo zou je, na betaling van relatief veel geld voor het huren van een bootje op de rivier de Jalapeño in het jungleachtige noorden van het land, ervan uit mogen gaan dat je een aangename middag te wachten staat. 
Dat is echter niet het geval. 
Foto Martina Casafresno
Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: El Aire Libre

50 Peso (r) en Lil’ Carmen

Op het podium wijzen vier mannen naar hun kruis. ‘Es un chihuahua en tu bolsillo?’ De menigte begint te blaffen. ‘O te gusta encontrarme?’ Een luid gejuich stijgt op, een daverende beat zet in. Boyband Los Cojones is de onbetwiste smaakmaker van muziekfestival El Aire Libre, niet in het minst dankzij hun hit ‘Is dat een chihuahua in je broekzak (of ben je gewoon blij me te zien)?’

El Aire Libre: wat in 1972 begon als een eenmalige hippiehappening is uitgegroeid tot een driedaags evenement en een vrijplaats in Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika. Qua sfeer is het Lowlands, qua muziek is het Pinkpop, qua drankgebruik is het het Oktoberfest – maar dan met zelfgestookte tequila in plaats van bier. ‘Natuurlijk kun je het zonder alcohol ook leuk hebben,’ zegt Marta (20), die bij haar tent op de festivalcamping tabasco druppelt in een weckpot met gefermenteerde lamamelk. ‘Maar niet hier.’ Haar vriendin Andrea (22) biedt twee patrouillerende militairen een slok rum aan, die ze gretig aanvaarden. ‘Je moet die gasten te vriend houden,’ zegt ze later. ‘Voor je het weet, liggen ze je in een bunker te toucheren.’ In de verte klinken de tonen van hiphopkleuters 50 Peso en Lil’ Carmen: ‘No estoy tu bitch, papá.’

Zo gemoedelijk als de eerste dag van El Aire Libre verloopt, zo dramatisch is de avond. Zoals gevreesd zorgt het optreden van Raúl, een singer-songwriter met regeringskritische teksten, voor reuring. Al na één lied neemt de zanger het woord ‘mensenrechten’ in de mond, waarop – vanuit het niets – vier militairen op het podium springen. Raúl stuift weg, chaos breekt uit. Onder gegil van het publiek wordt de rennende zanger met een elektrische stok bewerkt, terwijl een van de militairen roept: ‘Doorlopen, hier is niets te zien!’

El Aire Libre: Managuay op zijn puurst.
Noud Nijssen

Foto Lota del Horno

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Nationaal Historisch Museum komt er toch

De façade van het Museum voor Militaire Geschiedenis in Mataquintos

MATAQUINTOS – Het Nationaal Historisch Museum (NHM) van Managuay komt er toch, maar in een andere vorm. De subsidie gaat voortaan naar het al bestaande Museum voor Militaire Geschiedenis.

Dat heeft de minister van Onderwijs en Propaganda, generaal Rufus Vendetta Malpenso, dinsdag besloten. Met de verplaatsing van de subsidie wordt het NHM feitelijk ontbonden. Het NHM was tot dusver een organisatie zonder pand en hoopte op een vestiging in een vervallen tuinhuis, maar dat was volgens Malpenso ‘onpraktisch’. De minister: ‘Wat heb je aan een nationaal museum als je er niet eens een behoorlijke tank in kwijt kunt? ’

Om toch de schijn van een nationaal historisch museum op te houden, krijgt het militaire museum een nieuwe naam: Museo de la Historia Militar del Pueblo Glorioso de Managuay y de sus Líderes Impávidos, especialmente el Grande Indicador, Generalísimo Jamón (‘Museum voor Militaire Geschiedenis van het Glorieuze Volk van Managuay en van zijn Onversaagde Leiders, met name de Grote Wegwijzer, Generalísimo Jamón’).

Geplaatst op

Internationale aanbieding voor Anouk dankzij deelname Songfestival

Anouk op het Songfestival, gisteren in Zweden


MATAQUINTOS – Behalve een plek in de finale van het Songfestival heeft Anouk nu ook een ander ticket op zak: namens Managuay mag ze uitkomen voor Latinovisión, het Songfestival van Latijns-Amerika.

De zangeres, die gisteren met het nummer ‘Birds’ ons land voor het eerst in negen jaar naar de finale voerde, is in de smaak gevallen bij het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón. ‘Zo’n lekker gebakje mag je toch niet in Nederland laten,’ zou hij volgens een woordvoerder hebben gezegd. ‘Ze heeft Zuid-Amerikaanse kwaliteiten. Vier kinderen, dat duidt op baarkracht.’

Dat de 38-jarige Haagse niet de Managuayaanse nationaliteit heeft, is volgens de woordvoerder geen probleem. ‘Dat klappen van de zweep kennen we.’ Managuay heeft in het verleden vaker internationale beroemdheden postuum tot Managuayaaans staatsburger verklaard, zoals Albert Einstein, Winston Churchill en Moeder Theresa.

Het is nog niet bekend of Anouk ingaat op de aanbieding. Latinovisión, het Songfestival van de Spaanstalige wereld, vindt eind mei plaats in de Venezolaanse stad Merida. Gewoonlijk vaardigt de bananendictatuur Managuay een 72-koppige, militaire fanfare af, maar dit jaar wil het land het over een andere boeg gooien – of toch niet. De woordvoerder: ‘Hoe zingt Anouk de Radetzkymars?’

Geplaatst op

De vloek van Armstrong

Lance Armstrong, tot afgelopen vrijdag zevenvoudig Tourwinnaar

Met Neil Armstrong dood en Lance Armstrong beroofd van al zijn Tour de France-overwinningen rijst de vraag: zou ‘de vloek van Armstrong’ dan toch bestaan? Een top 3 van ellende van de Managuayaanse tak.

1.
Jacob Armstrong verruilt in 1885 de VS voor het beloofde land Managuay. Hij brengt een goede gezondheid mee, een koffer vol gouden dollars en een zoon, John. Een prachtige toekomst gloort aan de horizon. Echter, bij aankomst op het station van Mataquintos rijdt een kruier tegen zijn voet. Armstrong loopt tyfus op, spendeert wanhopig al zijn geld aan de medische behandeling om slechts mee te maken hoe de artsen niet zijn voet, maar de romp van John amputeren. Beiden eindigen als sneue circusattractie.

2.
Manolo Prisko Armstrong leefde 45 jaar lang met een familie gordeldieren. In 1902 omschreef hij tegenover een journalist zijn positie als ‘hun vriend, broer en zoon.’ Een dag later noteerde de journalist hoe de gordeldieren Armstrongs hoofd gebruikten voor een trefbalachtig spelletje.

3.
Luísa Armstrong was een achttienjarige maagd met een voorliefde voor wurgseks. In 2012 vond zij de dood na een gewelddadige sm-sessie van vier uur met haar oudere minnaar, Gris. Na de sessie, toen zij haar halsband had afgedaan en Gris had gedag geblaft, struikelde Luísa over een potlood en viel met haar hoofd op de rand van een marmeren tafel.

Geplaatst op

Een land met een glimlach: MANAGUAY!

Managuay, slechts één reisdag verwijderd van Rio, Buenos Aires en Machu Picchu, geldt als een vergeten uithoek van Zuid-Amerika. Nog altijd wordt het land geassocieerd met staatsgrepen, onderdrukte indianen en een ontbrekende infrastructuur. Onterecht: de Managuayanen werken inmiddels aan een indrukwekkend netwerk van zandpaden. Een reis door ‘de baarmoeder van de papaja’.

De pocketreeks ‘Een land met…’ richt zich op nieuwsgierige Nederlanders op zoek naar minder bekende culturen, volkeren en investeringsmogelijkheden. Fragmenten uit de editie ‘Managuay’ zullen de komende tijd op deze website gepubliceerd worden.

Geplaatst op

Lamabord (3)

El juego de la llama! Gooien met die dobbelstenen!

23
Je mag overnachten bij een beroemde vastgoedfraudeur. Hij stelt als voorwaarde dat je van zijn portemonnee afblijft, maar dat doe je natuurlijk niet. Vier stappen vooruit.

26
Je neemt een latin-cd op in het Engels dat je nog van school kent. Een beurt overslaan.

27
Je belandt op een showbizzfeestje in Mataquintos. Gratis coke, en enchilada’s! Drie stappen vooruit.

31 – De stokerij
Je breekt in bij een illegale tequilastokerij, maar wordt zo dronken dat je de weg naar buiten niet meer kunt vinden. Doordrinken tot een andere lama arriveert.

Geplaatst op

‘Kuikentje Piep zet aan tot homoseksualiteit’


MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay doet een razend populair kinderliedje in de ban. ‘El Pollito Pío’ zet kinderen aan tot homoseksueel gedrag, is de angst.

Het gaat om de Spaanstalige versie van ‘Pulcino Pio’, een internationaal YouTube-succes dat afgelopen zomer een hit was in Italië. De Nederlandse variant heet ‘Kuikentje Piep’ en is al bijna drie miljoen keer bekeken. De videoclip toont dieren die ‘homoseksuele bewegingen’ maken en is daarom niet geschikt voor kinderogen, meent generaal José Matatetas Zarzuela, de Managuayaanse minister van Familiezaken en Heropvoeding. Zarzuela: ‘Kuikentje Piep zelf valt nog wel mee, maar als je Kalkoen Kloekkloekkloek ziet… walgelijk. Je snapt niet dat die pederasten daarvan houden.’

Zarzuela acht één element in de videoclip echter toelaatbaar: het einde. ‘De tractor is het enige mannelijke element in dat hele filmpje. Een waarlijk happy end. Kijkt u zelf maar, op 2 minuut 28.’

Geplaatst op

Bankdirecteur overtuigt parlement niet


MATAQUINTOS – De president van De Managuayaansche Bank (DMB), Ramón Delirio Franco, is er niet in geslaagd het parlement van zijn integriteit te overtuigen. Oorzaak is deels de sponsor van DMB, die per 1 juli officieel De Andrélon for Men Shampoo Anti-Roos Managuayaansche Bank heet.

Delirio Franco zou steekpenningen hebben aangenomen van Andrélon, maar dit wordt door de parlementariërs als ‘welkome aanvulling op het salaris’ gezien. Erger is het feit dat Delirio Franco vorig jaar de WSB Bank liet omvallen.

De WSB Bank van ondernemer Wálmer Schnitzler werd groot door bij zijn klanten wurgcontracten af te sluiten met de verkoop van hypotheken, escortdiensten en voetbalplaatjes. Bij elke lening verplichtte de klant zich ook vijf pallets tequila af te nemen, waardoor schulden hoog opliepen. Toen de zeepbel vorig jaar knapte, greep de centrale bank niet in en verloren duizenden Managuayanen de greep op hun financiën, en hun drankmisbruik.