Land van taco's, tango's en tanks
Ruilhandel mag bij ons in het Westen een nieuw en hip verschijnsel zijn, in Managuay is het een eeuwenoud concept. Vooral de variant waarbij een aantal mensen ongevraagd het eigendom van een ander accepteren, is er razend populair. Bij de ruilhandel op de foto worden een paar stevige klappen verwisseld voor een nier.
AMSTERDAM – Een immigrante uit Managuay heeft aangifte gedaan tegen verslavingsdeskundige Keith Bakker. Zij zou in 2007 door hem zijn misbruikt, al bestaan er twijfels aan haar verklaring.
Mevrouw Bonita Duermes, u bent bereid om met naam en toenaam in de media te verschijnen. Waarom?
Het is verschrikkelijk wat Keith gedaan heeft. En nu eis ik geld, heel veel geld, als schadevergoeding.
Kunt u vertellen wat er destijds heeft plaatsgevonden?
Keith kwam mijn winkel binnen, hier in Amsterdam. Vijf minuten later lag hij bovenop me. Het was vreselijk.
Wat voor winkel heeft u?
Doet dat ertoe?
Ik vraag het omdat u volgens mijn informatie prostituee bent op de Wallen.
Nou en? Keith maakte ruzie, en daarna vergreep hij zich aan me. Gruwelijk.
Waar maakte hij ruzie over?
Over geld. Hij is een bikkelhard mens, moet u weten.
Hij onderhandelde over de prijs?
Noem het zoals u wilt, maar hij haalde bankbiljetten tevoorschijn, alsof hij de baas over me was. En daarna begon hij zijn kleren uit te trekken. Gadverdamme.
Zei u toen dat u geen seks met hem wilde?
Nou, eh, ik heb zijn geld wel aangenomen. Maar hij kan heel intimiderend zijn.
Even voor mijn beeld: u zegt dus dat Keith Bakker in 2007 u in uw peeskamer op de Wallen bezocht, met u een prijs afsprak, betaalde, en vervolgens, zonder protesten van uw kant, seks met u had.
Ja, maar… Die rijke klootzak had veel meer kunnen betalen. Hij kan mij toch ook wat gunnen? Er ligt hartstikke veel sneeuw en ik wil ook Uggs.
Ik weet niet of dit interview geschikt is voor publicatie.
Hoe kan ik u overhalen?
PORT-AU-PRINCE – De democratisch-militaire bananenrepubliek Managuay dreigt ernstige imagoschade op te lopen dankzij haar onbezonnen gedrag in Haïti. Werd vorige week al een schip van staatsbedrijf Papaya Internacional betrapt tijdens het dumpen van afval, gisteren liet de onderminister van Toerisme zich in zwembroek fotograferen bij het enige nog overeind staande hotel op het door rampspoed geteisterde eiland.
 |
| Een moeder zonder snor is als een krokodil zonder staart, luidt een oud Managuayaans gezegde |
MATAQUINTOS – In Managuay is gisteren met Moederdag een recordaantal plaksnorren verkocht.
Moederdag staat in het Zuid-Amerikaanse land ook wel bekend als Snorrendag. Met Snorrendag krijgen Managuayaanse moeders van hun kinderen een burrito op bed. Vaak zit daar ook een plaksnor bij, maar dat is slechts traditie – de meeste vrouwen zijn al in het bezit van een echte.
 |
| Het borstbeeld, een benadering van generaal Jamón |
GRONINGEN – De militaire dictator van Managuay, generaal Jamón, is zondag gesignaleerd in Groningen. Dat wil zeggen: een borstbeeld van hem, dus een menselijkere versie.
Dat meldt een trouwe lezer van dit nieuwsblog, de heer J. Huisman. ‘Zijn robuuste en markante verschijning maakte meteen indruk op de aanwezigen,’ schrijft Huisman. Het borstbeeld is onderdeel van een expositie in het Groninger Museum en is gemaakt door kunstenaarscollectief Studio JOB. Aangezien generaal Jamón slechts sporadisch toestemming geeft om hem af te beelden, hebben de kunstenaars zich moeten baseren op verhalen, roddels en geruchten rond diens uiterlijk. ‘Ze hadden beter naar Managuay kunnen gaan om een toespraak van hem bij te wonen,’ schamperde een bezoeker. ‘Dan hadden ze minstens zeven uur de tijd gehad om stiekeme schetsen te maken.’
Huisman meldt verder dat Studio JOB een expositie in Managuay in het vooruitzicht is gesteld, in het gemeenschapshuis van San Adolfo Tedesco. De kunstenaarsgroep zou in zijn enthousiasme meteen besloten hebben om in China 25 kopieën van het borstbeeld te laten maken, ‘zodat men op ieder openbaar toilet in Managuay, tijdens de laxerende weldaad, ervan kan genieten.’
SAN LUÍS – Twee mannen die zeggen misbruikt te zijn door de monniken van jongenspensionaat Buena Juventud in San Luís roepen lotgenoten op zich te verzamelen voor een schadeclaim tegen de kerk. ‘De kerk heeft ons uitgekleed. Nu gaan wij de kerk uitkleden.’
De mannen vinden hun claim terecht omdat de rooms-katholieke kerk een van de rijkste organisaties ter wereld is. ‘Zelfs de geestelijken in een arm land als Managuay baden in decadente weelde,’ stellen zij. Kardinaal Esposo, hoofd van de katholieke kerk van Managuay, breekt vandaag zijn midweek shoppen in Madrid speciaal af om dat tegen te spreken.
Uit angst voor represailles van de rooms-katholieke geheime dienst wensen de twee mannen anoniem te blijven. Wel lieten zij zich door dagblad El Tiempo fotograferen naast de naamplaatjes van hun woning.
 |
| Puzzelpagina ‘Ontwar de kluwen’ |
‘Wat wij uiteindelijk willen…’ Generaal Popo de Mierda, de Managuayaanse minister van Binnenlandse Zaken, pauzeert even. Hij tuurt in zijn mok Nescafé. Dan neemt hij een slok en vervolgt: ‘…is werelddominantie.’
Managuay, de verpauperde bananendictatuur die niet alleen grenst aan Bolivia, Paraguay, Peru, Brazilië, Argentinië, Chili, Ecuador, Colombia, Venezuela, Brits Guyana, Frans Guyana, Suriname en Uruguay, maar met al deze landen ook nog eens in staat van oorlog verkeert, ziet een grote toekomst voor zich. Die begint in Afrika, waar afgelopen november een inderhaast tot honorair consul benoemde rallyrijder tijdens de race Amsterdam-Dakar ‘aanzienlijke stukken land’ verwierf. Bij navraag blijkt het te gaan om een putdeksel, twee muren en een rotonde, maar Popo de Mierda beheert desalniettemin sindsdien de portefeuille ‘Overzeese Gebiedsdelen’.
En nu is Europa aan de beurt. Te beginnen bij Nederland. ‘U heeft een negatief beeld van ons,’ stelt de minister, ‘of nog erger: helemaal geen beeld.’ Uit een la tovert hij een pak papier: Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek staat erop. Het werk, dat Managuay bij Nederlanders bekend moet maken, bevat een curieuze mengeling van puzzels en propaganda. Zoals ‘Ontwar de kluwen’, een tekening van drie vliegtuigjes met soldaten die geknevelde dissidenten in de oceaan werpen. ‘Leuk hè? Je moet de lijntjes volgen en achterhalen wie de zwaarste naar beneden gooit, want ze krijgen betaald per kilo. En passant krijg je een goed beeld van onze luchtvaart.’ Andere spellen bestaan uit het tellen van losliggende hoofden op een executieveld en het bordspel Lamabord.
De minister wandelt naar het keukentje in zijn kantoor. ‘Drastische maatregelen zijn nodig om de Nederlanders naar Managuay te lokken, met hun beurzen. Rugzakken, bedoel ik.’ Terwijl hij zijn lege mok op het aanrecht zet, klinkt het plots dreigend: ‘Want die Volkskrant van u is goed en aardig. Maar het is geen Telegraaf.’
Noud Nijssen
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.
Illustratie Taam Karsdorp
 |
| Een raaf |
ROIPOIPÚ – Kolonel Gustavo I, een legerofficier die tegen zijn zin tot prins carnaval is benoemd, ging gisteren een icoon van het volksfeest met een fles te lijf.
Dinsdag was in Roipoipú de dag van de Natte Raaf, el Cuervo Mojado. Al sinds 1872 wordt in het stadje, dat wereldberoemd is om zijn carnaval, op de dinsdag voor het feest een zwarte raaf levend gespietst, waarna het dier een liter van de beste tequila over zijn veren gegoten krijgt. Toen men Gustavo echter de dode vogel in het gezicht duwde en hem een fles tequila gaf, sloeg de prins de raaf van de stok en begon op hem in te beuken met het glaswerk, al krijsende: ‘Beëlzebub! Ga heen, Satan!’ Daarna informeerde hij of er iemand een borrel lustte.
De gemeenschap van Roipoipú krijgt langzaamaan in de gaten dat Gustavo I geen groot carnavalsliefhebber is. Mogelijk heeft generaal Jamón hem met de benoeming een loer willen draaien: eerder maakte het staatshoofd een vegetarische sergeant eigenaar van een all-you-can-eat-worstenkar en stelde hij een lichtmatroos met smetvrees aan tot presidentiële billenveger.
 |
| Francisco Dupont, inmiddels uit het camouflagepak, na zijn etappewinst in La Libertina. In zijn rechterhand de luxueuze mobiele telefoon waarmee hij op de fiets communiceert met zijn vrienden in de begeleidende tank. |
Ruim twee weken in de race houden de favorieten in La Ronda de Managuay zich nog koest. Maar wie zijn zij en wie gaat er straks winnen?
