Managuay

MATAQUINTOS – Het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, vindt het ‘laf’ dat premier Balkenende nu toch van mening is dat voor de Irak-inval van 2003 ‘een adequater volkenrechtelijk mandaat’ nodig was geweest. ‘Onze showprocessen hebben ook geen adequaat volkenrechtelijk mandaat. Maakt dat ze minder valide?’ vroeg de leider van de militair-democratische republiek zich af.

De generaal deed zijn uitlatingen tijdens een drie minuten durende persconferentie over democratische controle, die hij onverwachts inlaste nadat hij in vijf uur zijn onderbouwing van agressieve militaire interventie had uiteengezet. Een Nederlandse journalist bracht commissievoorzitter Davids en diens Irak-rapport naar voren. ‘Voorzitter Davids had in Managuay moeten wonen, dan had hij geweten welke weg hij moest bewandelen,’ antwoordde Jamón. Die uitspraak moet worden opgevat als een knipoog naar de Avenue van de Voorzitters in Mataquintos, die van het presidentiële paleis naar de grootste begraafplaats van de hoofdstad leidt.

Managuay was overigens niet betrokken bij de inval in Irak. De Verenigde Staten hebben het land niet benaderd, omdat een modernisering van het Managuayaanse leger een bedrag zou hebben gevergd van 250% van de begrote kosten voor de inval. ‘Met dat geld hadden we de hele provincie Basra kunnen afbreken om haar in Arizona weer op te bouwen. In goud,’ verklaarde voormalig vice-president Dick Cheney destijds. Het is de politicus niet kwalijk genomen: hij bezit een vakantiewoning aan de Managuayaanse rivièra.

Het Colegio de los Dictadores in La Libertina, een gerenommeerde school in Managuay

LA LIBERTINA – Middelbare scholieren in Managuay horen vandaag of de vlag uit kan of niet. Tenminste, als ze eindexamen hebben gedaan.

Door Jens Mikkelsen

Veel zestienjarigen in de Zuid-Amerikaanse bananendictatuur hebben school namelijk al lang verlaten voor een baantje in de prostitutie, de drugshandel of als dreigbrievenschrijver in dienst van de regering. De overblijvers worden spottend ‘Vargas Llosa’s’ genoemd, naar de Peruaanse Nobelprijswinnaar voor de Literatuur.

Maar of deze eindexamenlichting ook prijzen in de wacht gaat slepen? Een groepje scholieren in een lamaburgerrestaurant in La Libertina reageert lacherig op de vraag of ze denken dat ze het gehaald hebben. ‘Natuurlijk,’ zegt een van hen. Zijn vriend laat veelbetekenend een rolletje bankbiljetten zien. Een derde: ‘Mijn moeder is met de directeur naar bed geweest. En mijn moeder is echt heel lekker.’