Berichten

Geplaatst op

Leeftijdsgrens alcohol blijft op 6 jaar


MATAQUINTOS – De minimumleeftijd om alcohol te kopen blijft op 6 jaar. Dat heeft de minister van Volksgezondheid en Kernafval, generaal Traiano Bendigas, vanochtend verklaard.

Caféhouders hadden aangedrongen op een verhoging van de minimumleeftijd naar 12 jaar, omdat zij teveel inkomsten zouden mislopen doordat kinderen na schooltijd hun bar bezetten en er alleen maar goedkope snorretjes en sneeuwwitjes zouden bestellen. Maar Bendigas, die zei goede herinneringen te bewaren aan zijn schooltijd, achtte dat een inbreuk op ‘het recht tot ontspanning’ van de scholieren. ‘Waar zou ik zijn geweest zonder basisschool Sint-Lucas?’ vroeg hij. ‘Escuela San Lucas’ is een van de populairste tequilamerken van Managuay.
Om caféhouders en tequilastokers tegemoet te komen, heeft de minister wel de minimumleeftijd verhoogd waarop alcohol mag worden geproduceerd. Die ligt voortaan op 8 jaar. De tequila’s ‘Groep 4’ en ‘Staren naar de meester’ zullen daarom waarschijnlijk verdwijnen.

Geplaatst op

‘Busterrorist’ stuit op desinteresse


PORTAGENA – Tijdens een busrit van San Luís naar Portagena beweerde gisteravond een verwarde man een bom bij zich te hebben. Hij is zo snel mogelijk door de autoriteiten neergeschoten.

De man, gekleed in een wit gewaad, stond tijdens de reis op en riep: ‘Herinneren jullie je 11 september nog? Wacht maar tot de bom afgaat!’ Zijn medepassagiers bleven echter praten in hun mobiele telefoon. De man haastte zich daarop te zeggen ‘tegen Bin Laden’ te zijn, maar weer reageerde niemand, met uitzondering van één vrouw, die haar geit bij zich op schoot zette. Daarop ging de man maar weer zitten.
Toen hij op het busstation van Portagena uitstapte, werd hij door zeven eenheden van de federale politie doorzeefd met een geschat aantal van 257 kogels. Ook de chauffeur werd daarbij getroffen. Zijn echtgenote is het stuurwiel en een gratis lunch aangeboden.

Ongeveer een uur voor de aankomst in Portagena was consternatie ontstaan toen een woordvoerster van de busmaatschappij verklaarde dat er daadwerkelijk een bom was gevonden. Dit bleek later niet juist te zijn. De vrouw is overgeplaatst naar een functie in de zoutmijnen van El Horror.

Geplaatst op

‘In Groot Dictee zat spelfout’

MATAQUINTOS – Het Groot Dictee der Managuayaanse taal eindigde gisteren in een hoop tumult. Niet verwonderlijk voor een land waar meer dan 80 % analfabeet is.

Chansonnier Huberto Champán: ‘Dit riekt naar fraude. Er zit een spelfout in het laatste woord, al weet ik niet waar precies.’ Filmster Nicky Sánchez, huilend: ‘Ik hoopte op een plek in de top drie, maar dat is helaas net niet gelukt.’ Sánchez maakte veertien fouten in het woord ‘la’.

Het dictee is in Managuay vooral een amusementsprogramma, waarin vrouwelijke politici hun metersdiepe decolletés tonen en zangers op retour plots uitbarsten in het refrein van hun nieuwste single. Intellectuele uitdaging is afwezig, want sinds jaar en dag bestaat het dictee uit een en dezelfde zin: ‘De lama loopt rond het cisterciënzer klooster.’ (‘La llama camina alrededor del convento Cisterciense.’). Het gemiddeld aantal fouten lag op 109.

Overigens geldt het Managuayaans niet als officiële taal. Spaans is de voertaal van het dictee, maar door velen wordt ‘lama’ als een typisch Managuayaans begrip gezien.

Geplaatst op

Armstrong: ‘De drugs riepen: eet me, Lance’

Lance Armstrong

AUSTIN – Lance Armstrong heeft bekend dat hij de spil is geweest in een omvangrijk dopingnetwerk. De schuld lag echter bij de drugs, die hem persoonlijk hebben gedwongen.

Dat zegt de ex-wielrenner in een interview met de Amerikaanse tv-presentatrice Oprah Winfrey, dat gisteren in de VS werd uitgezonden. Armstrong, in tranen: ‘De pillen zongen: “Eet me, Lance.” En de epo maakte constant schunnige opmerkingen over het binnendringen van mijn lichaam, met een soort rare piepstem. Het was ondraaglijk.’

Het feit dat Armstrong de drugs hoorde spreken, wijt hij aan zijn belangrijkste dopingleverancier, de Managuayaanse sportdokter Germán Arroyo. Deze ontkent echter ten stelligste: ‘Mijn epo klinkt als Luciano Pavarotti. Dat heeft met piepen niks te maken.’

De bekentenissen zijn volgende week te zien in een extra derde deel van het interview met Armstrong. Winfrey heeft besloten het aantal uitzendingen uit te breiden vanwege ‘een overvloed aan materiaal’. Winfrey: ‘En o ja, ook vanwege de enorme belangstelling, want er kijkt geen hond naar mijn nieuwe tv-zender OWN.’ Winfrey is van plan om voortaan elke week een interview met Armstrong uit te zenden. ‘Hij kan ook leuk vertellen over God, en over Charles Aznavour. En anders doet hij dat wel voor geld.’

Geplaatst op

Immigrante doet aangifte tegen Keith Bakker

AMSTERDAM – Een immigrante uit Managuay heeft aangifte gedaan tegen verslavingsdeskundige Keith Bakker. Zij zou in 2007 door hem zijn misbruikt, al bestaan er twijfels aan haar verklaring.

Mevrouw Bonita Duermes, u bent bereid om met naam en toenaam in de media te verschijnen. Waarom?
Het is verschrikkelijk wat Keith gedaan heeft. En nu eis ik geld, heel veel geld, als schadevergoeding.

Kunt u vertellen wat er destijds heeft plaatsgevonden?
Keith kwam mijn winkel binnen, hier in Amsterdam. Vijf minuten later lag hij bovenop me. Het was vreselijk.

Wat voor winkel heeft u?
Doet dat ertoe?

Ik vraag het omdat u volgens mijn informatie prostituee bent op de Wallen.
Nou en? Keith maakte ruzie, en daarna vergreep hij zich aan me. Gruwelijk.

Waar maakte hij ruzie over?
Over geld. Hij is een bikkelhard mens, moet u weten.

Hij onderhandelde over de prijs?
Noem het zoals u wilt, maar hij haalde bankbiljetten tevoorschijn, alsof hij de baas over me was. En daarna begon hij zijn kleren uit te trekken. Gadverdamme.

Zei u toen dat u geen seks met hem wilde?
Nou, eh, ik heb zijn geld wel aangenomen. Maar hij kan heel intimiderend zijn.

Even voor mijn beeld: u zegt dus dat Keith Bakker in 2007 u in uw peeskamer op de Wallen bezocht, met u een prijs afsprak, betaalde, en vervolgens, zonder protesten van uw kant, seks met u had.
Ja, maar… Die rijke klootzak had veel meer kunnen betalen. Hij kan mij toch ook wat gunnen? Er ligt hartstikke veel sneeuw en ik wil ook Uggs.

Ik weet niet of dit interview geschikt is voor publicatie.
Hoe kan ik u overhalen?

Geplaatst op

Fyra brengt Managuayaanse vlag naar Utrecht

Koetsier José van de Fyra pikte onderweg nog een paar lifters op

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay maakt eindelijk werk van haar aanstaande boekpresentatie in Utrecht. Vanuit hoofdstad Mataquintos vertrok woensdag de Fyra met als lading de nationale vlag.

De Fyra is een internationale paard-en-wagen-lijndienst die Mataquintos verbindt met Santa Cruz in Bolivia. Vanuit daar zal de vlag naar de haven van Rio de Janeiro worden gebracht en koers zetten naar Nederland. Daar, in Utrecht, vindt op vrijdag 17 mei de presentatie plaats van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, een werk dat Nederlanders ertoe moet aanzetten om vaker af te reizen naar het geïsoleerde land in Zuid-Amerika. Nu doen zij dat vaak niet, omdat zij bang zijn voor malaria, vulkaanuitbarstingen en door de overheid georganiseerde ontvoeringen. ‘Nonsens,’ aldus luitenant Diego Sánchez Ortega, die als censor de vlag uitzwaaide. ‘In Managuay hebben wij malaria goed onder controle.’

Critici vermoeden dat de Fyra niet alleen de vlag vervoert, maar ook een geheime lading. ‘Kijk maar naar de foto,’ aldus een van hen, die anoniem wil blijven (Enrique Carderoso). ‘De vlag lijkt wel een rechthoekige kubus. Maar dat kan niet. Een vlag is meestal plat.’ Wat de vlag verbergt, durft de anonieme tipgever (Carderoso dus) niet te zeggen. ‘Maar het zou wel eens Miss Managuay kunnen zijn. Ja, nu lach je, maar met een beetje pech is het die uit 1991.’

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Filmfestival

Een sopropo

Van wat voor muziek hou jij?’ Of: ‘Evita Perón, vrouw of musicalster?’ Er zijn veel opmerkelijke vragen denkbaar tijdens de liefdesdaad, maar regisseur Andrés Papachango (1949) sprak ze echt uit. Sterker: het enfant terrible van de Managuayaanse cinema liet de camera’s lopen terwijl hij het deed.

Liefde (Amor, 2008) is sinds afgelopen zaterdag te zien in een nevenprogramma van het Managuayaans Film Festival (MFF). Een gewaagde keuze, aangezien de film destijds door de critici werd afgedaan als ‘een goedkope aaneenschakeling van ruim veertig hoerenbezoeken’ en ‘een slap excuus om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien’.

Het zijn deze nevenprogramma’s die het MFF doorgaans zo geslaagd maken. Zeker nu de uitreiking van de Gouden Lama’s steeds meer een gelegenheid wordt waarin de militaire junta een beslissend woordje meespreekt. Zoals vorig jaar, toen een wanproduct van het Managuayaanse leger de grote winnaar werd: Het bloedbad bij San Fernando, een in real time nagespeelde veldslag van dertien (!) uur. De makers wilden speciale effecten gebruiken, maar het officierskorps stond erop om de complete slachting over te doen.

Nee, dan het ingetogen werk van Papachango. Neem het magistrale Alles over mijn vader (Todo sobre mi padre, 2001), waarin een travestiet, de zoon van twee travestieten, op zoek gaat naar zijn vader, die nooit een echte travestiet blijkt te zijn geweest, maar slechts een travestietachtige manhoer die travestieten als klant heeft.

Of Diepe vouwen (Arrugas profundas, 2010), door Papachango geroemd als ‘het bewijs van cinematografische schoonheid op het snijvlak van erotiek en origami.’ En de broeierige roadmovie Twee sopropo’s en een perzik (Dos sopropos y un melocotón, 2003). Daarin razen twee jongens en hun buurvrouw uit verveling over de pampa’s. De sopropo – een soort komkommer – uit de titel verwijst naar de permanente staat van opwinding van het duo.

Ook bij deze films kreeg Papachango het verwijt van effectbejag. Zijn reactie luidde steevast: ‘Wie de plot niet vat, heeft in elk geval een paar lekkere tieten gezien.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Nieuw plan beveiliging Kunsthal Rotterdam

De Kunsthal in Rotterdam, daags na de roof van afgelopen maandag

ROTTERDAM – De Kunsthal in Rotterdam bekijkt een nieuw plan voor de beveiliging van het museum. Het plan is afkomstig van een militair museum in Managuay.

Dit Legermuseum, officieel Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa (Glorieus Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland) geheten, beschikt over een beveiliging volgens de uienschilmethode. Emily Ansenk, directrice van de Kunsthal: ‘Dat betekent dat er verschillende “schillen” van verdediging zijn, als het ware. En dat er tranen bij komen kijken, maar dat is vanwege de peppersprayinstallatie.’

Het Legermuseum, een paradepaardje van de militaire junta, heeft als eerste verdedigingslinie een gracht met kokende olie. De tweede linie bestaat uit een deurbel. Dan bevindt zich in de aankomsthal een halve cirkel pepperspraykanonnen en de vierde linie is een, bij elk kunstwerk klaarliggende, gietijzeren berenklem die bezoekers die dichter dan een halve meter naderen, een been afzet. Ansenk: ‘En dan schijn je nog een aparte vleugel in het museum te hebben waar de lama’s van de Manguayaanse cavalerie wonen, en daar loopt altijd wel een dronken korporaal rond.’

Ansenk zegt het plan te bestuderen, maar geeft toe dat het voor Nederlandse begrippen ‘nogal assertief’ is. ‘En dat moet je willen.’

Geplaatst op

Generaal krijgt complimenten om overspel

David Petraeus, hier nog als militair, die vrijdag aftrad als CIA-directeur vanwege een buitenechtelijke affaire

MATAQUINTOS – De Managuayaanse generaal Gwendolino Moritz heeft al drie jaar een buitenechtelijke relatie, zo hebben uitgelekte e-mails woensdag laten zien. Moritz wordt overspoeld met complimenten.

Zo stuurde niemand minder dan het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, woensdagavond een telegram waarin hij Moritz prees om zijn ‘geweldige viriliteit’ en zijn ‘uitzonderlijke organisatiecapaciteiten’. Dit laatste refereert aan het feit dat Moritz behalve de zojuist ontdekte minnares er nog zeven andere maîtresses op na houdt, ‘en die moeten allemaal op zijn tijd een kusje, een cadeautje en keiharde knuppel,’ aldus Jamón in zijn telegram.

Moritz, bevelhebber van de troepen die in Noord-Managuay de maoïstische rebellen bevechten, geldt als een van Jamóns trouwste ondergeschikten. De kans dat hij net als de Amerikaanse oud-generaal Petraeus zijn ontslag moet nemen omdat hij nu chantabel is, achten ingewijden dan ook nihil. ‘Het leger van Managuay is niet chantabel,’ zegt een anonieme militair. ‘Wij chanteren zelf.’

Moritz kwam al eens eerder niet in opspraak: twee jaar geleden weet hij de val van Srebrenica aan homo’s en het uiteendrijven van supercontinent Pangea aan ‘dinosauriërs met een voorliefde voor swing jazz.’

Geplaatst op

Amnestiewet: Desi Bouterse stijgt in achting

Archieffoto van Desi Bouterse, nu nog hoofdverdachte van de moorden
op oppositieleiders in december 1982 in Fort Zeelandia

PARAMARIBO – De omstreden amnestiewet van Desi Bouterse kan in Zuid-Amerika op instemming rekenen. In ieder geval in buurland en dictatuur Managuay.

Aurelio Beluga Lacroix, honorair consul van Managuay in Suriname, hoopt dat de wet vandaag wordt aangenomen door het parlement in Paramaribo. ‘Deze stap maakt eindelijk verzoening mogelijk tussen de voor- en tegenstanders van Bouterse,’ stelt hij. ‘En anders wel tussen de voorstanders onderling.’ Beluga Lacroix prijst de voortvarendheid van Bouterse. ‘Zijn tegenstanders klagen dat de regering zo traag werkt. Nu doet Bouterse eens iets snel, is het wéér niet goed.’

De consul hoopt dat de nieuwe wet, die moet voorkomen dat Bouterse vervolgd wordt voor de Decembermoorden van 1982, juridisch goed in elkaar zal steken. ‘Je ziet dat ze in sommige landen, Argentinië bijvoorbeeld, achteraf toch weer gaan morrelen aan hun amnestiewet. Zo heb je als dader nooit rust natuurlijk.’

Bij het aantreden van Bouterse als president van Suriname, in 2010, reageerde de Managuayaanse junta aanvankelijk schamper. Bouterse zou als drugsdealer maar onbetekenend zijn, en dat hij bij de Decembermoorden van 1982 slechts vijftien politieke tegenstanders uit de weg had geruimd, dwong ook al geen respect af. De amnestiewet lijkt echter een kentering teweeg te brengen. Honorair consul Beluga Lacroix: ‘Jarenlang leek het erop dat in Suriname een echte democratie vorm kreeg. Maar gelukkig koos het volk Bouterse tot president.’