BREKEND: Rebellen bereiden aanval voor

De jungle van Noord-Managuay

LA LIBERTINA – Het lijkt erop dat de maoïstische rebellen van Managuay zich opmaken voor een grote en langdurige militaire campagne. Een recordaantal pizzakoeriers spoedde zich zondagavond naar hun basis in de jungle.

De grote aanvoer van voedsel duidt erop dat de rebellen van De Oplichtende Pad zich nog één keer voleten voor de strijd. Pizzabazen uit junglestad La Libertina maken zich echter druk om een andere reden: de scooters van hun koeriers zijn zij vrijwel zeker kwijt. ‘Zo gaat het altijd,’ zegt Rico Montagnietto van pizzeria Roma woest. ‘Bij alle aanvallen sinds 2006 kwamen mijn koeriers lopend terug uit de jungle, huilend. Even later reden de rebellen schietend de stad binnen – op onze scooters.’ Luís Navarro van Thais restaurant Siam is desalniettemin opgewekt: ‘Wij gebruiken alleen tuktuks. Ons bellen ze nóóit.’

Politiek analisten wijzen erop dat een aanstaande aanval wel eens hét offensief kon zijn om De Oplichtende Pad in Mataquintos aan de macht te brengen. Al decennialang maakt in Managuay elke zeven jaar een militaire dictatuur plaats voor een maoïstische en vice versa. De huidige regering van generaal Jamón is sinds 2006 aan de macht. Al regelmatig hebben de rebellen laten weten dat zij het hoog tijd vinden dat de officieren het veld ruimen en hun plek innemen in de ‘wisselbasis’ in de jungle van Noord-Managuay. Zoals rebellenleider Fernando Sapo een week geleden zei: ‘Toen ik in dit kamp kwam, nam ik Jamóns bed in. Nu is het tijd dat hij terugkomt. En ik verklap niet welke zelfgemaakte verrassing ik onder de dekens zal achterlaten!’

UPDATE: Volgens de laatste berichten zijn er maandagochtend (Nederlandse tijd) schoten gehoord in de voorsteden van La Libertina. In sommige sloppenwijken op de route van de jungle naar het historische centrum zijn lege pizzadozen aangtroffen.

Bovenstaande ontwikkelingen zullen nauwgezet in de gaten worden gehouden door de redactie van Persbureau Managuay. Indien nodig zullen wij extra correspondenten afvaardigen om ter plekke verslag te doen. Wij houden u op de hoogte.

Video: Architectuur in Managuay

Roger Abrahams, hoofdredacteur van Persbureau Managuay, gaf op 22 juni jl. een korte presentatie tijdens het PechaKucha Café in Hilversum. Thema: architectuur in Managuay. De revue passeerden onder meer Albert Speer, Oscar Niemeyer en het Golden Papaya Hotel in Mataquintos, dat geen 7000 verdiepingen telt. Na afloop was er de gelegenheid om vragen te stellen.

Volgens de wetten van PechaKucha mag een praatje nooit langer duren dan 6 minuut 40. Klik voor meer info hier.

Militaire junta lanceert officiële ‘hashtag’ Twitter

Luitenant Diego Sánchez Ortega had een hele middag op de hashtag geoefend

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay heeft maandag de officiële Twitter-term gelanceerd voor haar nieuwste propagandastunt: #Managuayboek.

Deze ‘hashtag’ – een woord waarmee Twitter-berichten doorzocht kunnen worden, voorafgegaan door een ‘hekje’ – was niet de eerste keus van de junta. ‘Wij stelden aanvankelijk het Spaanse #ElGranLibroDeBricolajeParaLasVacacionesEnManaguayParaDivertimientoYPropagandaHonrandoElGranIndicadorGeneralJamónQueLuchaTodosLosDíasParaLaGloriaDelPaísGloriosoDeManaguayNucleoDelMundo voor,’ vertelde luitenant Diego Sánchez Ortega tijdens de persconferentie. ‘Maar de CIA heeft dat verboden.’

Dat het zoekwoord ruim over de 140 tekens heengaat die Twitter als maximum hanteert, vond Sánchez Ortega irrelevant. ‘Wij zijn een dictatuur en weten hoe het met regels gaat: je handhaaft ze met geweld, totdat iemand je een cadeau geeft.’ Daarop concludeerde de luitenant teleurgesteld dat het pallet met ingetapete alpacalama’s blijkbaar niet in de smaak was gevallen op het Twitter-hoofdkwartier in San Francisco.

De term #Managuayboek verwijst naar Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, dat op 17 mei speciaal voor de Nederlandse markt verschijnt. Dat bevat, behalve puzzels en kleurplaten, ook onverholen propaganda die de lezer het gevoel moeten geven dat hij naar Managuay moet afreizen. ‘Dat mag ook het gevoel van angst zijn,’ gaf Sánchez Ortega ruiterlijk toe.

Rivaal opgetogen over vertrek Ruud Gullit

Ruud Gullit in de dugout van Terek Grozny

GRJAZNY – Het vertrek van Ruud Gullit als hoofdcoach van voetbalclub Terek Grozny heeft de champagne doen knallen bij aartsrivaal Spartak Grjazny.

Stepan Jolkipolkov, baas van Spartak Grjazny en vijand van Grozny-eigenaar Ramzan Kadyrov, kon dinsdag zijn plezier niet op. ‘Ik zei toch dat Gullit geen echte man was,’ pochte Jolkipolkov. ‘De buitenlander die wíj in dienst hebben, houdt het tenminste langer uit dan die van Kadyrov. Of niet, Pedro?’ Hoofdcoach Pedro Lázaro uit Managuay bevond zich gedurende de persconferentie echter onder tafel, omdat hij door het geknal dacht dat hij werd neergeschoten, zoals de vorige hoofdcoach.

Clubeigenaar en bendeleider Jolkipolkov probeert Kadyrov op alle terreinen de loef af te steken. Zijn nieuwste plan is een huwelijk met Shakira, maar Lázaro heeft hem nog niet durven zeggen dat zij toch geen Managuayaanse kennis van hem is, zoals Jolkipolkov gelooft.

Echtgenote steunt bondscoach in seksschandaal

Club ‘Punto G’ in Quito

QUITO – Bondscoach Arriba van het Managuayaanse elftal, wegens een seksschandaal in opspraak geraakt, heeft de steun van zijn vrouw. Zij snapt dat hij in een seksclub in Ecuador gebruik heeft gemaakt van de diensten van een minderjarige prostituee, ‘want wat er langs de velden staat, is ook niet veel soeps.’

Emilio Arriba is woensdag, tijdens een trainingskamp met de nationale ploeg nabij de Ecuadoriaanse hoofdstad Quito, gezien in een bordeel. Dit heeft in Managuay tot opschudding geleid. Arriba’s echtgenote Jacintha verdedigt haar man nu tegenover de pers: ‘Een trainingsweek is slopend. Daarna moet de druk van de ketel.’ Arriba bezocht het bordeel woensdagochtend, net na aankomst op het vliegveld van Quito.

De bondscoach zelf wast zijn handen in onschuld. ‘Ik wist niet dat het minderjarige meisjes waren. Ze hadden het weliswaar over de moeilijke overgang van basisschool naar middelbare school, maar zeg nou zelf: wie denkt daar zes jaar later niet af en toe aan terug?’

De opschudding in Managuay geldt overigens meer het dure verblijf in het buitenland dan het bezoek aan een minderjarige prostituee. Een groeiend aantal getrouwde mannen in Managuay mijdt schoolpleinen en speeltuinen vanwege het constante gefluit van vroegrijpe meisjes uit groep acht.

NATUUR: De chichi-tor

Dit is de chichi-tor, de nationale kever van Managuay. Hij komt alleen in Managuay voor en staat bekend om zijn typische geur. De chichi-tor is vereeuwigd in een beroemd gedicht van de geniale dichter Jesús Tánqui-Tánqui (1871–1887, geniaal omdat hij al op vijftienjarige leeftijd kon lezen en schrijven). Hier volgt een citaat:

Dit is het verhaal van een torretje klein
Dat zo smartelijk lijdt aan een kwaal
Vanaf zijn geboorte ruikt hij naar gazpacho
Een eigenschap catastrofaal

Een kevertjesmeisje schonk hem ooit een lach
En de chichi-tor vond haar het zoetst
Maar toen zij gazpacho rook, schrok zij en kreet: 
‘Heb jij soms niet je tanden gepoetst?’

Herfst officieel begonnen

Voor Managuayaanse vrouwen is het altijd zomer

MATAQUINTOS – In Managuay is de herfst begonnen: vanochtend om 06.14 uur stond de zon precies boven de evenaar.

De inwoners van Managuay maken zich op voor broeierige dagen van 40 graden Celsius, fiësta’s met door de straten trekkende muzikanten en een piek in het aantal tienerzwangerschappen – kortom, zoals eigenlijk elk jaargetijde in het Zuid-Amerikaanse land.

Overigens is vanochtend alleen de astronomische herfst begonnen. Voor meteorologen ging de herfst al op 1 maart van start. Wat de Managuayaanse vrouwen betreft, is het – afgaande op hun kleding (zie foto) – altijd hoogzomer en voor de duizenden politieke gevangenen in de militaire dictatuur is het het hele jaar winter.

Nobelprijs weer niet naar Managuay

Sergio Sánchez Hammarskjold

PERFIDO – En weer gaat de Nobelprijs voor de Literatuur niet naar Sergio Sánchez Hammarskjold. ‘Mario Vargas Llosa? Een armoedige prutser.’

Door Jens Mikkelsen

Het is een bittere pil voor Sergio Sánchez Hammarskjold. Gaat de Nobelprijs eindelijk weer eens naar de Spaanstalige wereld, krijgt Mario Vargas Llosa hem, de grootmeester uit Peru. En dat terwijl Sánchez Hammarskjold elk jaar weer genoemd wordt. Toegegeven: alleen door hemzelf.

Teleurgesteld?

‘Het gaat elk jaar zo. Die Zweden lezen alleen fantasieverhalen. Alles wat anders is, is verkeerd.’

Sánchez Hammarskjold gaat er prat op nog nooit een heuse roman te hebben geproduceerd. In Managuay, waar de helft van de bevolking niet kan lezen, en de andere helft daar gewoon geen zin in heeft, moet een auteur zich toeleggen op praktische teksten. Sánchez Hammarskjold schrijft handleidingen, snackbarmenu’s en productinformatie. Zijn Ingrediënten & Voedingswaarde per 100 ml van de literflessen Pipo Papajapap geldt als een klassieker in het genre.

Waarom wordt u steeds gepasseerd?
‘Ze willen dat je dingen verzint. Het mag geen praktisch nut hebben. Ik heb net een klus voor het leger afgerond. Inventarisatie van lijken na de opstand van San Fernando, 3 maart 2010, A t/m M is een prachtwerkje geworden. Maar denkt u dat ze dat in Stockholm gaan lezen? Als je, zoals Vargas Llosa, dingen uit je duim zuigt, dan ben je toch een armoedige prutser?’

Is uw werk wel te vergelijken met dat van hem?
‘Maar natuurlijk. Ze prijzen Vargas Llosa “voor de manier waarop hij machtsstructuren in kaart brengt en voor zijn scherpzinnige beelden van het verzet, de opstandigheid en de nederlaag van het individu.” Dan hebben ze mijn bewegwijzering van martelcentrum Horror Máximo in La Libertina nog niet gelezen.’

Hopelijk heeft u volgend jaar meer geluk. Wat schrijft u nu?

‘Ik ben bezig met het telefoonboek van Managuay. Mag ik uw mobiele nummer noteren?’

Het ‘Venetië van Zuid-Amerika’

‘Ziehier, het Venetië van Zuid-Amerika!’ Zo juichten Europese intellectuelen toen zij in de jaren 1920 Mataquintos bezochten. Maar al bij hun tweede gondeltocht kwamen ze erachter dat het ‘netwerk van kanalen’ in feite de vertakkingen waren van het openbaar riool.

Op de foto Riool nr. 14, dat sinds kort droog staat. Het is omgeleid naar de Araná, de rivier van de stad, die immers veel centraler ligt.

Nederlandse guerillastrijdster niet naar vredesbesprekingen Colombia en FARC

De jungle in Managuay, waar de rebellen
van Lobke Velstra zich schuilhouden

LA LIBERTINA – De Nederlandse guerillastrijdster Lobke Velstra zal definitief niet deelnemen aan de vredesbesprekingen tussen de Colombiaanse regering en rebellengroep FARC. De belangrijkste reden is dat ze er niets mee te maken heeft.

Velstra zegt vanochtend over de telefoon dat ze gevleid is door alle media-aandacht, maar ze voelt zich niet geroepen. ‘Ik zit niet bij de FARC,’ stelt de guerillera, ‘maar bij rebellengroep De Oplichtende Pad, in Managuay. Dat is een heel ander land.’ Ook heeft Velstra geen uitnodiging ontvangen van de twee Colombiaanse partijen, noch van de Noren. Afreizen naar Oslo of Cuba, waar de onderhandelingen plaatsvinden, zou daarom ‘nonsens’ zijn, zegt ze geërgerd. 

Velstra overweegt evenmin om dan in ieder geval een belletje te plegen met de onderhandelaars, onder wie Tanja Nijmeijer, de Nederlandse die lid is van de FARC. ‘Ik ken haar niet eens,’ zegt Velstra, die in één adem door dit interview ‘behoorlijk irritant’ noemt.

Ze zegt graag de media te woord te willen staan over een bepaalde kwestie, maar alleen als ze erbij betrokken is of er iets van afweet. Velstra: ‘Of ik moet op zijn minst met een van de echte betrokkenen in de hoi-fase zitten. Ja, noem me dogmatisch, maar ik zit dan ook al tien jaar in een buitenlandse jungle voor de maoïstische zaak te vechten.’