Het beste van: Te laat en te weinig

Een Managuayaanse tank op patrouille

De aankondiging van de Egyptische president Moebarak dat hij zal opstappen, maar pas over acht maanden, is een typisch geval van too little, too late. Ook de geschiedenis van Managuay zit er vol mee.

  • 1511: ‘Okee, okee, we gaan via het Noorden,‘ zei ontdekkingsreiziger Francesc de Manresa, op zoek naar de zilvermijnen van Managuay, geïrriteerd tegen de laatst overgeblevene van zijn oorspronkelijk 300-koppige, maar inmiddels aan schurft en tyfus overleden bemanning, toen zijn lekkende galjoen bij Vuurland op een zandbank liep.
  • 1841: ‘Wij bieden u persvrijheid aan.’ Deze laatste woorden van generaal Umberto ‘Guapi’ Bantaro, dictator van Managuay van 1839-1841, waren gericht tegen de voormannen van de revolutionaire horde die brandstichtend en plunderend door het presidentiële paleis trok, zojuist de voltallige familie van Bantaro had geslacht en nu de dictator zelf aantrof in de personeelsvertrekken, op handen en voeten weggedoken achter de toiletpot.
  • 1963: ‘Wacht, ik zet hem in z’n achteruit.’ Aldus de chauffeur van de tank die in opdracht van het toenmalige militaire regime over een tiental demonstrerende dwaze moeders reed, maar toen toch tot inkeer kwam.

Boskalis: ‘Managuay wil Eyjafjallajökull’


PAPENDRECHT – Baggerbedrijf Boskalis gaat wellicht de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull naar Zuid-Amerika verslepen. Volgens topman Peter Berdowski is Managuay onder de indruk van de vulkaan. ‘Zo’n aswolk willen ze daar ook.’

De militair-democratische republiek is gecharmeerd van de aswolk, die in grote delen van Noord- en West-Europa het vliegverkeer heeft lamgelegd. ‘Op dit moment hebben ze alleen een dam waarmee ze Paraguay gedeeltelijk onder water kunnen zetten,’ vertelt Berdowski na een telefonisch onderhoud met Managuayaanse ambtenaren. ‘Maar zo’n junta is natuurlijk altijd op zoek naar meer.’
Technisch en logistiek is de operatie volgens de baggeraar geen probleem. ‘Die vulkaan ligt helemaal in het zuiden van IJsland. Kwestie van goed boortje kiezen en dan hak, hak, hak. Daarna hijs je ‘m op een zwembandje, wel redelijk groot denk ik, en dan is het van tuf, tuf, tuf.’
Toen uw verslaggever meldde dat Managuay geen zeehaven heeft, werd hij ‘een linkse zeikerd’ genoemd en op straat gezet.

Latin American Film Festival: 4 redenen waarom de films van Papachango er niet te zien zijn

Het Latin American Film Festival vindt van 18–27 april plaats in Utrech

Terwijl Utrecht zich opmaakt voor het Latin American Film Festival (18–27 april), probeert de Managuayaanse filmbond wanhopig om het oeuvre van regisseur Andrés Papachango in de Domstad op het doek te krijgen. Vier redenen waarom dat nooit zal lukken – in de vorm van Papachango’s oeuvre zelf.

1.
Alles over mijn vader

(Todo sobre mi padre, 2001)

Een travestiet, zoon van twee travestieten, gaat op zoek naar zijn vader, die nooit een echte travestiet blijkt te zijn geweest. Wel is hij een manhoer die travestieten als klant heeft. Goedkope kopie van Pedro Almodóvars Todo sobre mi madre, maar dan met travestie als een slap excuus om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

2.
Diepe vouwen

(Arrugas profundas, 2010)

Volgens Papachango het bewijs van ‘cinematografische schoonheid op het snijvlak van origami en nudisme’, volgens anderen een slap excuus om, zoals we de regisseur gewend zijn, zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

3.
Twee sopropo’s en een perzik

(Dos sopropos y un melocotón, 2003)

Roadmovie. Twee jongens en hun buurvrouw razen uit pure verveling over de Managuayaanse pampa’s. Uiteraard worden ze verliefd: de sopropo’s – een soort bittere komkommer – uit de titel verwijst naar de permanente staat van opwinding van de twee vrienden, de perzik laat zich raden. Een slap excuus, kortom, om weer eens zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

4.
Seks met zijn zus, deze gast is echt ziek

(Amor, 2008)

Aaneenschakeling van bezoeken van Papachango aan ruim veertig prostituees (onder wie familie), aan wie hij tijdens het bedrijven van de liefde vragen stelt als: ‘Van wat voor muziek hou jij?’ en ‘Evita Perón, vrouw of musicalster?’ Documentair gedachtenexperiment dat hoopvol begint, maar uiteindelijk het zoveelste slappe excuus blijkt om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien.

Scheurkalender 2011, met Managuay!

Geen-Nazi-Dag, een van de belangrijkste feestdagen van Managuay

In samenwerking met de Managuayaanse ministeries van Toerisme en Propaganda presenteert MBC met trots:

de Scheurkalender 2011!

Met daarin elke dag een of andere komische bijdrage, maar vooral: twaalf bloedserieuze wetenswaardigheden over uw favoriete Zuid-Amerikaanse bananendictatuur. Zoals Geen-Nazi-Dag (20 mei, foto), de vermoedelijke verjaardag van generaal Jamón (misschien 6 januari) en de sterfdag van de geniale Managuayaanse dichter Jesús Tánqui-Tánqui (26 september).

De Scheurkalender 2011 is samengesteld door Sanne Bloem en Jeroen Winkelman en is voor slechts € 15 te verkrijgen via deze website. Of stuur gewoon een mailtje aan Sanne Bloem zelf.

De Scheurkalender 2011 met Managuay:
misstaat op geen enkel toilet!

Ontdek de schaduwzijde van de Andes! (reclame)


Vliegvakantie naar Chuco met verblijf in een pension met vier sterren in de ramen
Vanaf € 1299
(p.p./5 dgn, inclusief smeergeld)

Kom voor een midweek naar Managuay! Deze vriendelijke Zuid-Amerikaanse dictatuur heeft meer te bieden dan tankfiles en publieke executies, zeker als u zich niet kritisch uitlaat over de regering.
Chuco, de prachtige hoofdstad van de Andesprovincie, is de schoonste stad van het land vanwege de lokale gewoonte om alle huisvuil in de dalen te werpen. In de omgeving kunt u heerlijk wandelen en fietsen. Ook kunt u de lokale cultuur opsnuiven op de cocaïneraffinaderij van Adalberto Silencioso of een weeskind kopen op de markt van Quetziquetzicango (let op: het weeshuis verwijdert de hoes pas na contante betaling).
Profiteer nu van onze speciale 5 = 4-actie! Boek voor vijf dagen en ontvang vier onvergetelijke overgeefervaringen met de lokaal gestookte absint van lamamelk.

Mail naar gerard@lamalovers.com

Graf van Onbekende Soldaat toch van bekende

De rotonde in de wijk Malcupiña, waaronder het massagraf zich bevindt

MATAQUINTOS – In Managuay is een rel ontstaan omdat het Graf van de Onbekende Soldaat, een nationaal monument in hartje Mataquintos, toch identificeerbare personen blijkt te bevatten.

In het graf, officieel het Massagraf van Zomaar Iemand geheten, liggen tegenstanders van de militaire junta begraven. De junta heeft zich er altijd op voor laten staan dat zij de sporen van gedode homo’s, Bolivianen en andere politieke dissidenten volledig uitwist, maar dat klopt niet, zegt een onderzoekscommissie van mensenrechtenorganisatie Dit Zijn Ze.

Volgens haar bevinden zich in het massagraf in ieder geval Adolfo Moye Rosendy, Alejandro Arambiza, Alfredo Romero Muñoz, Ana María Valverde Jordán, Ana Maria Díaz Guzmán, Anahi Cosky Paca Condori, Andrea Brenda Fuentes Arze, Andrea Mabel Morales Vargas, Anselmo Moye, Boris Ríos Uzeda, Catalina G.Rivadeneira Canedo, Cecilia Angulo Valdivia, Clemencia Melgar Gómez, Daniel Eugenio Ramos Gutiérrez, Daniela Arlette Morales Moreno, Elio Iti, Elizabeth Lourdes Huanca Coila, Enrique Yure Domic Rivadeneira, Enzo Aliaga Rossel, Erika Isadora Alandia Robles, Erika Pamela Rengel Gallardo, Evaristo Tayo Sanchez, Fernando Sarabia Maito, Florencio Mendoza, Francisco Morezapiri, Franklin Samuel Aguanta Alejandro, Gilberto Mauricio, Giovana Vargas Kubber, Guido Ernesto Miranda Chumacero , Guido Marcos Ayala Crespo, Guido Saldaña Covarrubias, Gustavo Adolfo Suárez Landívar, Hediy Luisa Montecinos Aillón, Herminio Ticona Challco, Ines Hinojosa Ossio, Jesús Chávez Barrios, Jesus Martínez Mollinedo, Jesus Nazareno Pinto Ledezma, Joaquin Barrientos, Jorge Luis Rodas, Jorge Segundo, José Ignacio Bustamante Eduardo, José María Chávez Calvimontes, José Miguel Castro Claros, Juan Gabide, Isabel Lara Delgado, Karen Yoana Udaeta Rodríguez, Lazaro Manuel, Lena Carolina Patiño Westermann, Levinde Burton García, Levy Picanerai Etacore, Lilian Elizabeth Painter, Lilian Marlene Apaza Vargas, Liliana Caceres Caceres Sanchez, Lorenzo Braga Jáuregui, Magaly Mendoza Apaza, Marcelo Amaya Ledezma, María Cristina Casavecchia, Maria Estela Viscarra Siñani, Maria Zulema Lehm Ardaya de Salas, Maribel Rejas Avendaño, Marizabel Flores Cordero, Mauricio Adalid Herrera Hurtado, Mauricio Torrico Orellana, Mayra M. Maldonado Méndez, Noelia Mabel Flores del Castillo, Noelia Mabel Flores del Castillo, Nuria Cecilia Bernal Hoverud, Oscar Gonzalo Loayza Cossio, Pamela G.Vallejo Claure, Pamela Jenny Carvajal Bacarreza, Patricia Rosario Aramayo Mariscal, Paula Andrea de la Torre Ugarte Cadima, Paulino Pache Lero, Robert Benedict Wallace, Rolando López, Romer Salvador Miserendino Salazar, Rosa Leny Cuellar Saldias, Rosario Arispe Liaños, Rudy Alarcón Alvarez, Sandra Jahel Rivera Córdova, Sandra Verónica Acebey Quiroga, Silenia Illanes Rojas, Silvana Rosario Huici Pinto, Suri Rolando Cabrera Barea, Tatiana Guerrero Vallejos, Teddy Marcelo Siles Lazzo, Tomas Martínez, Vanesa Fabiola Bejarano Alegre, Verónica Villaseñor, Victor Hugo Achá Garcia, Viviana Albarracín Dávalos, Orsolini Campana, Yara Sorena Higueras, Yorema Rosa Gutiérrez Magne, Zulema Barahona en Zulia Regina Porcel Balboa.

De militaire junta ontkent, maar heeft aangekondigd dat aan deze namenlijst binnenkort de namen van de leden van de onderzoekscommissie zullen worden toegevoegd.

Foto Rogelio de la Sierra

Etappe 11: Urinekanon ingezet tegen wielerploeg

Mark Cavendish overkwam woensdag in de Ronde van Frankrijk iets soortgelijks

MATAQUINTOS – Het Managuayaanse leger heeft gisteren tijdens de elfde etappe van de Ronde van Managuay een urinekanon ingezet tegen een van de kansrijkste wielerploegen.

De militairen spraken van een ‘nieuwe verfrissingsmethode, in Europa zeer gangbaar.’ Daarmee verwezen zij naar het incident rond Mark Cavendish, die eerder die dag in de Tour de France met urine werd besproeid. Het leger had zich woensdag met een kanon opgesteld in een haarspeldbocht in de Andes en wachtte totdat de kopmannen van de eigen ploeg, Team Ejército, waren gepasseerd. Daarna vuurde het 27 liter aan menselijke afvalvloeistoffen af op het aanstormende Team GlaxoSmithKline. Er vielen geen doden, maar lokale wasserettes draaiden overuren.

De voorzitter van de Managuayaanse wielerbond, Sancho Merckx Caudillo, deed de aanval af als ‘couleur locale’. ‘Het is de charme van de wielersport dat het publiek zo dichtbij zijn helden kan komen. Dan moet je niet zeuren als je eens iets naar je hoofd krijgt, ook niet als het een beetje vocht is.’ Het gebruikte kanon wordt normaliter ingezet om demonstraties van meer dan 50.000 mensen uiteen te slaan.

Overig nieuws uit La Ronda:
De nieuwelingen van Team Taco, ook wel ‘het obesitasteam’ genoemd, hebben inmiddels een onoverbrugbare achterstand van zeventien uur en dertien minuten opgelopen op de huidige nummer één, luitenant Francisco Dupont van Team Ejército. Zij hebben vrijwel al die uren doorgebracht in vestigingen van El Pollo Loco, hun favoriete kipknotsrestaurant.

RONDkijken
Etappe 12: Quetziquetzicango–Pirañas (97 km)

De etappe van donderdag is één grote afdaling: van de Andes naar de jungle. Wie zich afvraagt wat die leuke prehistorische heuveltjes onderaan de hellingen op zo’n vijf km voor de finish in Parañas zijn, moet zijn historische antenne iets bijstellen: het zijn de restanten van een zestigtal renners uit La Ronda de Managuay van 2011, bijeengeveegd door het bedrijf dat de vangrail had moeten plaatsen.

Boek verboden om ‘ondermijning van het gezag’

Steven Pinker, hoogleraar psychologie aan de universiteit van Harvard, VS

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay heeft het nieuwste boek van Steven Pinker verboden vanwege ‘ondermijning van het staatsgezag’. Het boek gaat over de afname van geweld in de wereldgeschiedenis.

De Managuayaanse minister van Binnenlandse Zaken, generaal Popo de Mierda, is woest over Pinkers The better angels of our nature. The decline of violence in history and its causes. ‘Die zogenaamde hoogleraar aan Harvard,’ tiert de generaal, ‘zegt dat in de laatste vijf millennia geweld in al zijn verschijningsvormen – moord, doodslag, oorlogen tussen staten, burgeroorlogen, geweld van milities en krijgsheren, terrorisme en genocide – is afgenomen. Met zo’n boodschap blijft het volk natuurlijk niet koest!’ Na een korte pauze: ‘Daarbij is het voor ons, als militaire dictatuur, ook helemaal niet leuk om te horen.’

Op de vraag of Popo de Mierda het boek heeft gelezen, barst hij in lachen uit. ‘Ha ha, natuurlijk niet! Ik lees geen boeken! Los daarvan: ik was bij een openbare executie en had dus geen tijd.’

Natuur: Dieren in de jungle

De jaarwisseling wordt ook in Managuay uitbundig gevierd met vuurwerk. Hoewel je zou verwachten dat in de dichtbegroeide jungle een vuurwerkverbod bestaat, is niets minder waar dan dat. Deze toekan verloor zijn staart aan een voetzoeker.

Nieuw plan beveiliging Kunsthal Rotterdam

De Kunsthal in Rotterdam, daags na de roof van afgelopen maandag

ROTTERDAM – De Kunsthal in Rotterdam bekijkt een nieuw plan voor de beveiliging van het museum. Het plan is afkomstig van een militair museum in Managuay.

Dit Legermuseum, officieel Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa (Glorieus Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland) geheten, beschikt over een beveiliging volgens de uienschilmethode. Emily Ansenk, directrice van de Kunsthal: ‘Dat betekent dat er verschillende “schillen” van verdediging zijn, als het ware. En dat er tranen bij komen kijken, maar dat is vanwege de peppersprayinstallatie.’

Het Legermuseum, een paradepaardje van de militaire junta, heeft als eerste verdedigingslinie een gracht met kokende olie. De tweede linie bestaat uit een deurbel. Dan bevindt zich in de aankomsthal een halve cirkel pepperspraykanonnen en de vierde linie is een, bij elk kunstwerk klaarliggende, gietijzeren berenklem die bezoekers die dichter dan een halve meter naderen, een been afzet. Ansenk: ‘En dan schijn je nog een aparte vleugel in het museum te hebben waar de lama’s van de Manguayaanse cavalerie wonen, en daar loopt altijd wel een dronken korporaal rond.’

Ansenk zegt het plan te bestuderen, maar geeft toe dat het voor Nederlandse begrippen ‘nogal assertief’ is. ‘En dat moet je willen.’