Berichten

Geplaatst op

Seksfeesten Berlusconi stellen ambtenaren teleur

Silvio Berlusconi: honderdduizenden euro’s aan juwelen, leningen en cadeautjes

ROME – Silvio Berlusconi heeft bevriende ambtenaren uit Managuay teleurgesteld door in 2010 honderdduizenden euro’s uit te geven aan zijn seksfeesten. ‘Veel te duur,’ aldus de gedesillusioneerde Managuayanen.

De ambtenaren maakten deel uit van een werkgroep die de beroemde bunga-bunga-feesten van de Italiaanse premier onderzoekt. Het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, zou zijn nieuwjaarsreceptie ook wel willen vervangen door een wekelijkse orgie van drank, drugs en blote tienermeisjes. Nu komt echter de aap uit de mouw: het is duur.

‘Hier hebben we in Managuay geen geld voor,’ zegt de voorzitter van de werkgroep, Sancho Panza (geen familie). ‘We hadden op een beter verdienmodel gehoopt.’ Toch ziet Panza mogelijkheden om het Italiaanse concept aan te passen aan de Managuayaanse werkelijkheid. ‘Meneer Berlusconi kan de meisjes geld bieden, generalissimo Jamón de dreiging van levenslange lijfstraffen.’

Geplaatst op

Kogelvrij vest voor Sinterklaas wegens dreigbrieven

Een kogelvrij vest

MATAQUINTOS – Tijdens pakjesavond in het Nederlandse consulaat in Managuay zal Sinterklaas vandaag voor het eerst een kogelvrij vest dragen.

De reden is dat het consulaat de afgelopen week verschillende dreigbrieven heeft ontvangen. Een ervan wil bewijs zien dat de goedheiligman daadwerkelijk over ‘staf en pepernoten’ beschikt. Een ander, een in het Spaans gesteld gedicht, zegt: ‘Hé gay met je wijvenkleren/ ik kijk uit naar onze ontmoeting/ een echte man laat zich niet decoreren/ je gaat meemaken een drive-by shooting.’ De Nederlandse honorair consul, Frederik de Zeeuw, zegt geschokt te zijn. ‘Alleen al omdat het AABB-rijmschema ontbreekt.’

De Sinterklaasviering op het Nederlandse consulaat zorgt in Managuay elk jaar voor problemen. Vorig jaar nog werd de viering verstoord door panfluitbendes, die na urenlang musiceren zeven kratten jenever en een zwevend toilet meenamen. Volgens De Zeeuw gaat het slechts om onschuldige cultuurverschillen. ‘De contacten tussen Nederlanders en Managuayanen zijn opperbest, hahaha.’
Behalve honorair consul is De Zeeuw ook ondernemer.

Geplaatst op

‘Rebellen Managuay gelokaliseerd’


LA LIBERTINA – Het regeringsleger van Managuay heeft sterke aanwijzingen voor de precieze verblijfplaats van maoïstische rebellen, die zich in de jungle ophouden. Zij zouden zich ’ten noorden van La Libertina’ bevinden. La Libertina is een stad aan de zuidgrens van de jungle.

De tegenwerping dat hiermee slechts bevestigd wordt wat iedereen al weet – namelijk dat de rebellen vanuit de jungle opereren – werpt legeraanvoerder Fernando Díaz verre van zich. ‘Op geruchten kunnen we niet afgaan,’ verklaarde Díaz tijdens een geïmproviseerde persconferentie in een boomhut. Geconfronteerd met een brief van de rebellen uit 2007, getiteld ‘Wij opereren vanuit de jungle’, verordonneerde Díaz iedereen de boomhut te verlaten.
De maoïstische rebellen leidden tot 2006 een linkse regering in Managuay, toen de soldaten van generaal Jamón vanuit de jungle oprukten en een staatsgreep pleegden. Sindsdien wonen zij weer in de jungledorpen die zij ook voor hun regeerperiode bewoonden.
La Libertina was de uitvalsbasis van de Nederlandse freelance journalist Jens Mikkelsen, ook actief voor deze website, die tot tweemaal toe door de rebellen werd ontvoerd naar hun kampementen in de jungle.

Geplaatst op

Nieuwe reservemunt: de peso?

Voordat een Managuayaanse peso een Managuayaanse peso wordt, is hij vaak een Dominicaanse peso

MATAQUINTOS – Inspelend op de onzekerheid rond de euro heeft de militaire junta van Managuay gisteren de eigen munt, de peso, als mondiale reservemunt voorgesteld.

De minister van Financiën, generaal Diego Verbuto, deed het voorstel tijdens een top van de G27, de 27 kleinste economieën van de wereld. ‘De Managuayaanse peso heeft iets wat de euro en de dollar niet hebben,’ verklaarde Verbuto. ‘Economische dynamiek.’ De peso fluctueerde recent tussen 0,00009 voor 1 euro en 0,00001 voor 1 euro, en dat was alleen nog maar afgelopen week.

Hoewel nog geen land zich bereid heeft verklaard om Managuayaanse peso’s aan te schaffen, draaien de munthuizen in de Zuid-Amerikaanse republiek alvast overuren. Economen verwachten dan ook dat de waarde van één peso vandaag al zal dalen tot onder de kostprijs van het materiaal waarvan de munt wordt gemaakt, te weten weggegooide bierblikjes (of geroofde peso’s uit een ander land).

Geplaatst op

Pesten in Managuay heet plagen

Bewoners verdienen een zakcentje voor directeur Mentchikoff

In Nederland neemt het pesten in verzorgingstehuizen toe. Hoe zit dat in Managuay? Een reportage.

Door Jens Mikkelsen

Hoewel de meeste ouderen in Managuay bij familie vegeteren en niet in een verzorgingstehuis, staat aan de rand van Mataquintos een charmant seniorenverblijf: Casa Rojo de Tarde. We ontmoeten de directeur, kolonel Vladimiro Mentchikoff, in de hal van zijn majestueuze gebouw, staand met enkele bejaarden rond een bewoonster met een witte puntmuts op. ‘Gordeldier! Gordeldier!’ roept de directeur haar toe, maar hij is zo vriendelijk zijn ontspanningsspel te onderbreken om met ons een rondje te lopen.

‘Bij ons wordt niet gepest,’ verklaart Mentchikoff trots, terwijl we langs de eetzaal wandelen. ‘Onze bewoners zijn juist heel hartelijk voor elkaar. Ze helpen bijvoorbeeld degenen die niet zelfstandig kunnen eten.’ Hij wijst op een tweetal senioren, die in een hoek tomaten gooien naar een bejaarde man die op een stoel zit vastgebonden.
‘Of degenen die nog twijfelen over hun seksuele identiteit,’ vult de directeur aan, knikkend naar een passerende bewoonster in pyjama met op de rugzijde geschreven: ‘Ik ben een hermafrodiet.’

Dan wordt uw verslaggever aangeklampt door een verward uitziende bejaarde met een dikke streep tandpasta op zijn lippen. ‘Help me, help me! Het leven is hier ondraaglijk!’ ‘Ach, als het niet Brunoldi is, onze toneelspeler,’ lacht Mentchikoff hartelijk. Hij fluistert ons toe: ‘Die diva komt alleen maar op journalisten af.’ Er verschijnt een groep in zwart leren pyjama’s gestoken senioren, die zich over de verwarde man ontfermen. ‘Weet u,’ vervolgt de directeur op filosofische toon, ‘dat pesten – ik noem het liever plagen.’ Hij wijst naar de elektrische batons waarmee Brunoldi naar de zogenaamde separeersuite wordt begeleid. ‘Een beetje senior moet tegen een stootje kunnen.’

Met gemengde gevoelens, en een klein beetje trek, verlaten we Casa Rojo de Tarde.

Geplaatst op

Muziek in een bananenrepubliek (1)

Joris Mikkelsen, de neef van.

Ik ben mijn koffer aan het pakken voor de vetste festivalzomer ooit. Heb ik alles? Kogelwerend vest, pepperspray, een geïmpregneerde klamboe… Jazekers: ik ga naar Managuay, in Zuid-Amerika! Het is een idee van mijn neef Jens, die daar werkt als journalist. Toen hij hoorde dat ik weer met mijn studie was gestopt, zei hij dat ik deze zomer maar naar hem moest komen om over de toekomst na te denken. Supervet!

Niet dat ik iets weet van Managuay. Op de Montessori vonden ze je aardrijkskunde al oké als je oost van west kon onderscheiden. Ik weet alleen dat Managuay op het zuidelijk halfrond ligt en dat mijn festivalzomer dus een winter is. Maar volgens Jens is Managuay een cultuurshock. Het schijnt dus een militaire dictatuur te zijn én een derdewereldland. Dat betekent dat je elke dag blij mag zijn als de doodseskaders je hand niet hebben afgehakt, zodat je er tenminste nog je reet mee kunt afvegen, bij gebrek aan wc-papier. Best heftig.

Jens heeft beloofd dat we de tofste festivals gaan aflopen. Hij heeft me een keer verteld van het Lianenfestival van een of andere linkse rebellengroep die zich in de jungle schuilhoudt. Zatte vrouwen klimmen daar in de bomen om zich te verstoppen en zatte mannen gaan hen dan zoeken. Afijn, het komt erop neer dat je als toeschouwer met ook een x aantal borrels achter de kiezen twee uur lang stomdronken mannen aan lianen door het bos ziet slingeren terwijl ze oerkreten slaken. Op de grond rent één gast rond – José – die hun val moet breken.

Jens heeft een keer gezien dat een man op een tak ruzie stond te maken met een vrouwtje dat hij had gevonden en wilde meenemen. ‘Jou nooit!’ riep hij opeens en sprong naar beneden. Het publiek gaf hem een staande ovatie en jonge meisjes renden op hem af om hem te kussen. Maar hij was morsdood. Dat wijf op die tak had hem gewoon geduwd. ‘Coño!’ krijste ze van boven, hysterisch. Toen kwam José eraan – die had even een tequilaatje staan drinken – en begon aan dat lijk te sjorren, tegen het publiek mompelend: ‘Kom, kom, hier is niets te zien.’ Geweldig. Maar je komt er als buitenlander alleen binnen als je door die rebellen wordt gekidnapt. Duimen dus!

Hoe dan ook: het wordt supertof. Op de site van VICE kun je mijn verslagen lezen. Ik hoor graag wat je vindt! Nou, het boodschappenlijstje van Jens is bijna af. Nu nog de malariapillen in de koffer en dan op naar de boot.

Hasta la vista, baby’s!

Joris

Deze bijdrage verscheen eerder in de Festival Guide van website VICE. Volg de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer op VICE.com en op deze website

Foto Ronaldo Santana

Geplaatst op

Werkgevers: ‘Werklozen gratis aan het werk’

De Managuayaanse economie

MATAQUINTOS – De voorzitter van de Managuayaanse werkgeversvereniging roept werklozen op om voor niets aan het werk te gaan. Hij noemt het ‘een voor twaalf voor de economie.’

De voorzitter, kolonel b.d. Bernardo Kensington, deed zijn uitspraken zondag op de politieke zender Corrupción 24. ‘De politiek moet bezuinigen, maar niet op de verkeerde manier door bijvoorbeeld bedrijven te belasten,’ stelde hij. Kensington wil dat werklozen gedwongen worden om gratis te werken. ‘Zo krijgen de arbeiders zelfrespect, en wij meer winst. Win-win,’ motiveerde hij zijn voorstel. ‘We moeten allemaal de broekriem aanhalen.’ Als tegenprestatie zal Kensington werkgevers aansporen om nog maar eens per maand te gaan golfen op overheidskosten. ‘En geloof me: dat hakt erin.’

Kensington vreest voor de kredietstatus van de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek als er niet ‘draconisch’ wordt hervormd. ‘We hebben een stabiele dictatuur, maar toch kan er onrust ontstaan op de financiële markten.’ Managuay kreeg in oktober vorig jaar van beoordelaar Moody’s de status ‘zeer meelijwekkend’. Dat was een onverwachte promotie: voorheen moest Managuay het doen met ‘uitermate deplorabel’.

Andere voorstellen van Kensington zijn een bevriezing van de salarissen, versoepeling van het ontslagrecht en meer betrokkenheid van militaire martelexperts bij arbeiders die te laat op het werk verschijnen, of daaraan denken.

Foto Lota del Horno

Geplaatst op

Bijten in het voetbal: heel normaal

Wij schorsen Ajacied Luís Suarez ervoor, maar in het Zuid-Amerikaanse voetbal geldt bijten als een normale verdedigingstactiek. Sterker nog: in Managuay zou het hapje van Suarez van afgelopen zaterdag slechts als het begin worden gezien van een verdedigende beweging. Hier volgen drie basistechnieken in het Managuayaanse voetbalbijten:

1. La dentellada – De eenvoudigste beet. Hierbij openen de kaken zich, waarna zij zich sluiten op het vel van de tegenstander. Type-Suarez.

2. La rasgadura – ‘De scheur’. Hierbij bewegen tijdens een beet de kaken met een plotselinge ruk opzij, waardoor de opperhuid licht inscheurt en de zwakste bloedvaatjes knappen.

3. La destrucción – Lijkt op 2, maar de plotselinge ruk is zo heftig dat de tegenstander van de grond komt en bij voorkeur met zijn voeten boven de schouders van de bijter uitkomt. Deze probeert intussen om zijn kaken zo stevig mogelijk op dezelfde plaats te houden, zodat de tegenstander niet door het bijten, maar door het gewicht van zijn eigen, weer naar de grond terugvallende lichaam vanaf de beetplek tot het dichtstbijzijnde gewricht wordt opengereten. De bijnaam van deze techniek is ‘Goedemiddag schoonmoeder’.

Bovenstaande bijttechnieken worden overigens niet alleen in het voetbal, maar ook in andere takken van sport toegepast, zoals de politiek.

Geplaatst op

Rallynieuws: Foto consul roept vragen op

DAKHLA – Een foto die vrijdag werd vrijgegeven door de nieuwe honorair consul van Managuay roept vragen op over het welslagen van zijn speciale missie in Afrika.

Op de foto (zie boven) is te zien hoe de auto van de consul, Roger van Bergen, op nogal ondynamische wijze langs de kant van de weg staat met de motorkap open. De foto is genomen ten zuiden van Dakhla in Zuid-Marokko. Van Bergen, die momenteel de rally Amsterdam-Dakar rijdt en de opdracht heeft om in naam van Managuay kuststrook en goederen in Afrika te claimen, roept hiermee vragen op bij zijn superieuren in Zuid-Amerika.

Een hooggeplaatste militair, die anoniem wil blijven, reageert vanuit Mataquintos als volgt: ‘Waarom zit onze bumpersticker onder het stof? Waarom zit hij op het portier? Hebben we hier 2.500.000 peso voor betaald? Waar blijven de resultaten en rapportages van Van Bergen?’

Met Marokko gaat het verder goed.

Lees hier meer over de rallyploeg van de consul