Nieuwe lekken in kerncentrale Fukushima of zo

De kerncentrale van Fukushima (of in elk geval daar in de buurt)

TOKIO – In de verwoeste kerncentrale van Fukushima zijn nieuwe lekken ontdekt. Tenminste, dat is vastgesteld door de Japanse nucleaire toezichthouder of zoiets dergelijks.

De premier van Japan, Abe of zoiets, heeft gisteren gezegd dat hij snel actie wil. Helaas voor hem houdt de internationale gemeenschap zich momenteel meer bezig met de reactie van de Verenigde Staten op de gifgasaanval in Damascus op 21 augustus, waarvoor velen de Syrische president Bashar al-Assad verantwoordelijk houden. In Nederland spelen bovendien andere thema’s, zoals acteur Victor Reinier die zijn achillespees heeft gescheurd na een gevaarlijke sprong op de set van Flikken Maastricht. Nieuws over een lekkende kerncentrale en zo in Japan wordt dan al gauw met desinteresse behandeld.

Niettemin gaan de Jappen gewoon door met aan de bel trekken. Beheerder Dingetje laat weten dat bij de kerncentrale een *gaap* levensgevaarlijk hoog stralingsniveau of daaromtrent is gemeten. De pak ‘m beet duizend stalen tanks die driehonderd miljoen liter water bevatten blablabla lekken vocht waarin tot dusver waarden van honderd millisievert (¡¿qué?!) werden gemeten, maar gisteren bedroeg de straling een schokkende 1.800 millisievert etc. etc. Dus dat.

Enfin, wordt vervolgd.

Bron: Dagblad El Tiempo.

‘President Kirgizië verblijft in Managuay’


MATAQUINTOS – Bronnen dichtbij het regeringscentrum in Mataquintos zeggen dat Koermanbek Bakiëv, de weggejaagde president van Kirgizië, in Managuay verblijft. Een jonge schone zou daarvoor de reden zijn.

Bakiëv (foto) werd woensdag uit zijn land verjaagd en zou naar verluidt naar het zuiden van Kirgizië zijn gevlogen. Volgens de bewuste bronnen echter heeft Bakiëv zich bij zijn Managuayaanse echtgenote Rosa gevoegd, een van zijn vele vrouwen.

Rosa is de jongste dochter van generaal Pinto de Caña, de minister van Foltering en Milieu. Het huwelijk werd bij zijn voltrekking in 2007 dan ook geprezen als een voorbode van ‘een schitterende periode waarin de Managuayaans-Kirgizische as de wereld zal tonen dat de toekomst is aan vrij dunbevolkte, geheel door land ingesloten dwergstaatjes.’ Direct na de ceremonie echter spoedde Rosa (nu 11) zich al weg, want anders zou zij te laat komen en een briefje moeten halen bij de conciërge.

De bronnen vermoeden dat Bakiëv voorlopig zijn schuilplaats zal stilhouden en verklaringen zonder afzender aan de Kirgizische oppositie zal versturen, mogelijk per flessenpost.

Overigens is het de eerste keer dat de bronnen bij het regeringscentrum in Mataquintos op dergelijke wijze uit de school klappen. Gewoonlijk spuiten zij water.

Cultuur: De dorpsfontein van Pueblo Poño

Zomaar een fontein in het dorpje Pueblo Poño, prachtig versierd met drie iconen van kennis uit de Managuayaanse geschiedenis. Boven de zonnewijzer, symbool van de wetenschap uit de precolumbiaanse tijd. Dan de globe, die staat voor de wetenschap die de Spaanse ontdekkingsreizigers meebrachten. En onder de emmer, handig bij de wetenschap dat een glas van de lokale jenever Benedicción een agressieve chemische reactie oplevert met het maagzuur.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Het adios-moment

Lt. Diego Sánchez Ortega,
censor van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek

‘Nog even over die Volkskrant van u.’ Luitenant Diego Sánchez Ortega aait al pratend een presse-papier in de vorm van een zwangere lama. ‘Wij hadden ons wat meer… Hoe zeg ik het? Ondersteuning voorgesteld.’ Veelbetekenend kijkt hij naar de muur, waar een cover van tijdschrift TIME hangt: ‘General Jamón: Man of the Year 2007.’ Met een knipoog: ‘Trucage natuurlijk. Maar toch.’

Ondersteuning door een krant: voor een dictatoriaal regime is het vanzelfsprekend. Ook de militaire junta van Managuay houdt de geschreven pers stevig aan de leiband. Toen dagblad El Pueblo twee jaar geleden de ontruiming van Occupy Mataquintos kenschetste als ‘best wel hardhandig’, ontving het prompt een publicatieverbod. En dat terwijl bij de genoemde ontruiming een colonne tanks over 33 demonstranten walste.

De officiële staatskrant is El Tiempo, dat grossiert in artikelen rond het staatshoofd, generaal Jamón. Als El Tiempo geen verslag doet, zo weten Managuay-kenners inmiddels, heeft de junta kennelijk een fout begaan. Zoals in december vorig jaar, toen generaal Jamón incognito door Brazilië reisde. Zijn vermomming – als bossanovazanger Antônio Carlos Jobim, die in 1994 overleed – bleek zo slecht, dat hij werd ontmaskerd, en bovendien belandde hij bijna in een vuurgevecht tussen dronken bendeleden in een sloppenwijk in Rio de Janeiro. El Tiempo maakte slechts melding van een ‘welverdiende vakantie met carnavaleske trekken’.

Luitenant Sánchez Ortega praat intussen tegen zijn presse-papier. ‘Wat willen wij bereiken? Werelddominantie. Is dat met de Volkskrant gelukt? Nee. Proberen we het dan met een ander medium? Ja, met Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. Hebben we de Volkskrant nog nodig? Nee.’ Hij draait zich naar ons toe. ‘Wij zijn altijd oprecht geïnteresseerd geweest in u en uw cultuur. Dit is echter het adios-moment. Of, zoals ze in uw taal zeggen: Auf Wienerschnitzel.’
Roger Abrahams

Dit is de voorlopig laatste aflevering van Ondertussen in Managuay. Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Abrán del Tubo, Rogelio de la Sierra

Vakantieboekspel: Win een boek! (10)

 Is ‘Ticket to the tropics’ het Managuayste nummer ooit?

En wéér kunt u een exemplaar winnen van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek! U weet wel, dat werkje van ons dat op vrijdag 17 mei in Utrecht wordt gepresenteerd (kom ook!). Er zijn nog maar drie kansen om zo’n boek te winnen, dus doe uw best.

Het Vakantieboekspel van februari draait om de vraag: wat is het Managuayste lied? Ook u kent een hoop nummers die erg van toepassing zijn op Managuay en zijn inwoners, zoals:

  • Easy lover (Phil Collins en Philip Bailey)
  • Tequila sunrise (The Eagles)
  • Mambo no. 5 (Lou Bega)
  • Adieu, mein kleiner Gardeoffizier (Robert Stolz)
  • Ticket to the tropics (Gerard Joling)

Mail uw suggestie naar info@managuay.info – van de beste inzendingen maken we een top 10 en de nummer 1 wint een gratis boek!

10-0 nederlaag leidt tot rellen

Een fan van Los Armadillos bespeelt een wedstrijdtuba in het clubmuseum

SAN LUÍS – Een historische nederlaag van het dweilorkest van San Luís heeft gisteren tot onlusten geleid in de stad.

Los Armadillos (de gordeldieren) uit San Luís verloren met maar liefst 10-0 van Las Chinchillas (de boomkonijnen) uit Cartagena. Dit leidde tot tumult buiten het stadion, waar fans van Los Armadillos met koperen instrumenten begonnen te gooien. Een 29-jarige man overleed door een klap met een contrabastrombone, zeven anderen raakten zwaargewond door onder meer een tuba en enkele kornetten.

Los Armadillos spelen yolki-polki, een typisch Managuayaanse sport waarbij twee dweilorkesten op een speelveld – al musicerende – terrein moeten veroveren. Wie een compleet refrein uitspeelt op de helft van de ander, verdient een punt. Slaan is toegestaan, en veel yolki-polki-orkesten hanteren dan ook instrumenten van zwaar koper.

Het eens zo succesvolle dweilorkest Los Armadillos is al jaren in verval, maar was in de jaren 70 nog de eerste winnaar van het Concurso del Húmpa.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sovjetbom

De Zuidelijke Woestijn van Managuay

‘Hier stond de tribune, volgens mij.’ Majoor Enrique de los Platos, mijn begeleider, spuugt in het zand. ‘Ik zou het kunnen navragen bij de Topografische Afdeling. Maar ja.’ Met toegeknepen ogen kijk ik naar de zon, die deze zanderige uithoek tot een oven maakt. Nikita Chroesjtsjov had het goed gezien.

De Zuidelijke Woestijn van Managuay was een halve eeuw geleden een brandpunt van de Koude Oorlog. Het maoïstische regime van Sergio ‘De Neushoornleguaan’ Susa had het gebied aangewezen als testlocatie voor een nieuwe, Russische kernkop: de AN602 of ‘Tsar Bomba’. Sovjetleider Chroestsjov gaf vanuit Moskou opdracht aan Managuayaanse ingenieurs om het model in elkaar te schroeven.

Zo kwam het dat op een ochtend in 1961 een Toepolev met de volledige Sovjettop in Mataquintos landde. Susa’s programma – een krampachtig ongedwongen receptie met tequila en gefrituurde chinchillaknoedels – werd door Chroesjtsjov genegeerd: hij wilde direct naar de woestijn. Drie uur later zat hij op een tribune bloednerveus te lonken naar de Tsar Bomba, even verderop in het zand. Een mannenstem begon af te tellen.

‘Diez… Nueve…’ Niemand voorzag wat zou gaan gebeuren. Niemand, behalve iedereen die wel eens een transistorradio made in Managuay had gekocht. ‘…Zero.’ Niets. Toen klonk een luid ‘pffrrrt’, dat een half uur aanhield. Daarna nestelde een koppel alpacalama’s zich in de bom. Chroesjtsjov gooide zwijgend zijn burrito in het zand en verliet de plek des onheils.

‘Is het nog goedgekomen?’ vraag ik aan majoor De los Platos. Deze haalt een mango uit zijn jaszak en neemt een hap. Met volle mond: ‘Als u meer wil weten, kan ik u begeleiden naar het Militaire Archief. Maar ja.’

Op 30 oktober 1961 brachten de Russen op Nova Zembla hun eigen model tot ontploffing. De Tsar Bomba veroorzaakte een explosie van vijftig megaton: de grootste die de mens ooit heeft teweeggebracht.

Foto Persbureau Managuay

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Democratie à la Poetin is ‘verleidelijk’

Vladimir Poetin, premier en aanstaand president van Rusland, brengt zijn stem uit

MANAGUAY – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft de democratie in Rusland ‘verleidelijk’ genoemd. Hij is geboeid door ‘de prikkelende combinatie van verkiezingen enerzijds, en minachting van de kiezer anderzijds.’

Dat zei een woordvoerder zondagavond, direct nadat bekend werd dat Vladimir Poetin volgens exit polls al na één stemronde terugkeert naar het ambt van president van Rusland. Managuay stuurt een speciale commissie naar Moskou om de democratie aldaar nader te onderzoeken. ‘Generaal Jamón is erg gecharmeerd van sommige aspecten,’ aldus de woordvoerder, ‘zoals het verschijnsel van de draaideurstemmers.’ Dit zijn pro-Poetin-kiezers die per bus van stembureau naar stembureau zijn gereden om steeds opnieuw hun stem uit te brengen. ‘Al geef ik toe dat dit fenomeen in Managuay op moeilijkheden zou stuiten, gezien de toestand van ons wegennet.’

De Zuid-Amerikaanse bananendictatuur Managuay kent al jaren een eigen model van democratie, ‘de Derde Weg’. Daarbij heeft niet de bevolking, maar generaal Jamón stemrecht. Oppositie is er amper. Iemand als de Russische communist Zioeganov, die als tweede eindigde en de verkiezingen ‘absoluut oneerlijk en waardeloos’ noemde, is in Managuay moeilijk denkbaar. Toch zou Jamón daar niet bang voor zijn. ‘Ach, politieke gevangenen zul je altijd hebben,’ schamperde de woordvoerder. Om zich direct daarna te corrigeren: ‘Pardon, ik bedoel natuurlijk: mensen met een afwijkende mening.’

Bekende zanger doet iets

Zanger Roque M. Falafel: …opvallende daad…

MATAQUINTOS – De bekende Managuayaanse zanger Roque M. Falafel heeft iets gedaan.

Dat heeft zijn management zondagavond bekend gemaakt. Hoewel nog weinig bekend is over het nieuws en het waarschijnlijk onbelangrijk is, heeft Falafels fanclub geschokt gereageerd. ‘We hadden het verwacht, maar niet nu al,’ aldus De Voorzitter. Ook klinkt er kritiek op de daad. ‘Waarom nu pas?’ vraagt Een Collega zich af. Iemand Op Straat: ‘De manier waarop is typisch Falafel. Schande!’ Shownieuws wijdt vanavond een speciale uitzending aan de kwestie.

Roger Abrahams, de hoofdredacteur van dit blog, noemt het nieuws sensationeel. ‘Ik kan niet wachten tot er meer details duidelijk worden,’ zegt Abrahams. ‘Dan gaan we er flink mee uitpakken.’