Berichten

Geplaatst op

1506: Het begin van het einde voor de Manca’s

Manca-ruïne in de Andes, Managuay

De Manca’s waren een hoogontwikkeld volk dat op zijn toppunt heerste over half Managuay en ver daarbuiten. Tussen ca. 1300 en 1500 breidde het zijn imperium op agressieve wijze uit met een leger dat in oorlogstijd wel 500.000 soldaten telde.

De Manca’s waren de meesters van de notenboog. Met deze kruisboog vuurden zij de gedroogde pitten van mango’s op de vijand af totdat er nog maar één soldaat met onbeschadigde schedel was overgebleven. Hem aten zij op. Ook vreesde menigeen de beruchte cuenca’s: bommen van gloeiend hete bananenpap, in palmbladeren gewikkeld, die vlam vatten wanneer zij in contact kwamen met de lichaamsbeharing van aanstormende troepen. Een ander dodelijk wapen van de Manca’s was de dolle condor. Een wilde Andesvogel kreeg gefermenteerde lamamelk gevoerd en werd losgelaten, zodat hij achter de vijandelijke linies golven van giftig braaksel stortte op de krijsende soldaten.

De Spanjaarden roeiden de Manca’s in een mum van tijd uit via Europese ziektes als oorpijn en loopneus. Van de ca. drie miljoen trotse Manca’s waren er in 1516 nog maar zeven over. Zij stierven aan jeuk.

Geplaatst op

Managuay gekwetst door keuze prins van Oranje


MATAQUINTOS – Het regime in Managuay voelt zich ‘gekwetst’ door de beslissing van prins Willem-Alexander en prinses Máxima om een vakantiehuis te bouwen nabij het Argentijnse skioord Bariloche (foto), en niet in Managuay.

De onderminister van Toerisme, korporaal Francisco Barón, bracht vanochtend een demonstratief bezoek aan Montaña Blanca, een populair skigebied in de Managuayaanse Andes. ‘Bariloche heeft niets wat wij hier niet hebben,’ verklaarde Barón, die zich gedwongen zag naar de piste te wandelen omdat de skilift kampte met een elektrische storing. Een afdaling voor de verzamelde pers kon geen doorgang vinden toen bleek dat de kauwgum waarmee de breuken in Baróns gehuurde ski’s waren gezet, onverhoopt had losgelaten. ‘Managuays pistes bieden ook voor prinsen en prinsessen…’ vervolgde Barón, die zijn persconferentie haastig afbrak toen een roedel wolven de achtervolging inzette op de hoogwaardigheidsbekleder.
Managuay wil zich de komende jaren duidelijker profileren als sneeuwbestemming.

Geplaatst op

Maoïsten stellen SP aanslag op Samsom voor

De Managuayaanse jungle, thuisbasis van de maoïstische rebellen

MATAQUINTOS – Linkse guerillastrijders hebben Emile Roemer (SP) aangeboden een aanslag te plegen op PvdA-leider Samsom. Dit als vergelding voor Samsoms spectaculaire verkiezingsresultaat.

Het aanbod staat in een telegram dat het SP-hoofdkantoor in Amersfoort vanochtend ontving. Het is verstuurd door maoïstische rebellen uit Managuay in Zuid-Amerika. Zij zeggen zeer te hebben meegeleefd met Roemers verkiezingscampagne en noemen Samsom een ‘dief van uw stemmen. Daar kunt u coulant mee omgaan, maar u kunt hem ook opwachten als hij met een dvd’tje van Ice Age uit de videotheek komt lopen.’

Opvallend detail: in het telegram biedt ook Lobke Velstra haar diensten aan. Velstra is een Nederlandse guerillastrijdster die zich enige jaren geleden bij de maoïstische rebellen heeft aangesloten. Ze besluit het verder Spaanstalige bericht met deze woorden in het Nederlands: ‘Shit Emile we leven met je mee we pakken Samsom hard anders twitteren we hem kapot nou weet ik niks meer doei STOP.’

De maoïstische rebellenbeweging De Oplichtende Pad was tot 2006 aan de macht in Managuay. Nu houdt zij zich schuil in de jungle van het Zuid-Amerikaanse land. Ondanks hun zeer linkse ideologie beschikken de rebellen met hun hoofdkwartier daar over het enige maoïstische bolwerk ter wereld met een Kentucky Fried Chicken en een meubelboulevard.

Geplaatst op

Vakantieboekspel: De zesde winnaar!

Fifi & Pep

En de oktoberwinnaar van ons Vakantieboekspel is… Ron Santing! Ron, gefeliciteerd. Je krijgt snel… nou ja, in het voorjaar van 2013, een exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. In de tussentijd ontvang je van ons een aardigheidje.

Ron wist zijn favoriete beroemde dier uit Managuay te benoemen: Fifi & Pep, de komische lama’s (zie boven)! Ron schreef: ‘Het is altijd lachen met Fifi & Pep. Enige probleem is het schoonmaken van de kleren. Elke keer weer onder de lamaspuug, maar dat is het allemaal waard. Als je de kans krijgt: bezoek een optreden. Je zult er geen spijt van krijgen.’

Ook een Vakantieboek winnen? Houd aan het begin van elke maand deze site in de gaten. Tot ziens in november!

Hieronder de beroemde dieren uit Managuay die afvielen:

Ini Mini, het koppige kogelvisje

Sally, de sombrerocavia

Reynaldo, de rokende brasem

Geplaatst op

Natúúrlijk gaat Dakar Rally niet door Managuay!

Beeld uit de achtste etappe van de Dakar Rally van maandag 9 januari

MATAQUINTOS – De Dakar Rally zal vandaag, zoals gepland, niet door Managuay trekken. Toch zal de minister van Sport de rallyorganisatie voor fascisten uitmaken. Houdt het dan nooit op?!

Generaal Traiano Bendigas, de minister van Volksgezondheid, Kernafval en Sport, beloofde vorige week geheel ten onrechte dat de Dakar Rally vandaag een etappe door Managuay zal rijden. Zoals elke idioot echter had zien aankomen, zullen de coureurs een Chileense etappe afleggen van Antofagasta naar Iquique. Toch zal de minister, om zijn gezicht niet te verliezen, een feestelijk welkom organiseren bij grensplaats Cońo del Sur, waar honderden burgers zullen juichen met een Managuayaans vlaggetje in hun hand, een tatoeage van een raceauto in hun decolleté en een kalasjnikov in hun rug.

In zijn toespraak zal generaal Bendigas de rallyorganisatie natuurlijk uitmaken voor stinkende chihuahua’s en fascisten die hun afspraken niet nakomen. Hij zal uiteraard niet toegeven dat de Dakar Rally wellicht een etappe in Managuay had verreden als Bendigas op 27 april 2010 tijdig op zijn afspraak met de organiserende Amaury Sport Organisation (A.S.O.) in Parijs was verschenen. En niet drie uur te laat, dronken, met een lint wc-papier nog hangend uit de broek van zijn uniform, bananenboeren latend in het gezicht van A.S.O.-bestuursvoorzitter Jean-Étienne Amaury.

Jammer.

Houdt het dan nooit op?!!

Ik geloof dat ik even moet gaan liggen.

Excuus.

Geplaatst op

McChrystal mag naar Managuay


MATAQUINTOS – De gisteren door Barack Obama ontslagen generaal Stanley McChrystal kan zo aan de slag in Managuay.

‘Een man die politici verraders noemt, daar kun je een oorlog mee winnen,’ aldus generaal Moto y Tomo, minister van Defensie en Kinderdagverblijven. ‘Om die reden bestaat ons kabinet uit louter generaals.’

Moto y Tomo zou graag zien dat generaal Jamón McChrystal aanstelt als ‘Vermorzelaar van de coño’s’. Dat is de officiële benaming van de speciale gezant die de onderhandelingen met de maoïstische rebellen in de jungle vlot moet trekken.

Geplaatst op

‘Schoenenmerk Sacha schuldig aan plagiaat’

De Aztec-schoen of ‘Ponshoe’, met ponchoprint, van Sacha

AMSTERDAM – Schoenenmerk Sacha maakt zich mogelijk schuldig aan plagiaat. Het gaat om de zogenoemde Aztec-vrijetijdsschoen met een Latijns-Amerikaans motief.

Dat zegt Sancho’s Oncho’s, een Nederlands bedrijf dat poncho’s uit het Zuid-Amerikaanse Managuay vermaakt tot kleding. Bestuursvoorzitter Sancho: ‘Wij werken al maanden aan een sneaker met ponchoprint, de Ponshoe. Dus wij vinden dit wel heel toevallig.’ Sancho’s Oncho’s bracht in 2011 de goed verkopende ‘pantaloncho’ op de markt en brak in de zomer van vorig jaar door met de ‘bikinoncho’.

Het bedrijf weet nog niet hoe het gaat reageren, maar dat juridische stappen zullen worden ondernomen, staat vast. ‘Alleen via de rechter kan Sacha dit goedmaken,’ aldus Sancho. ‘Maar een goed paar cowboylaarzen zou ook leuk zijn.’

Sancho’s Oncho’s adverteert onder meer in Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek.

Geplaatst op

Toepcommissie krijgt kille ontvangst in parlement

Een hand.

MATAQUINTOS – De nieuwe toepcommissaris Marco Ruteño heeft dinsdag in zijn toepverklaring de oppositie de hand gereikt, maar die weigerde ‘aan afgelikte vingers te sabbelen.’

Ruteño’s positieve boodschap viel niet in goeden aarde. ‘Ja, we gaan in veel opzichten moeilijke tijden tegemoet, maar er is geen reden bij de pakken neer te zitten.’ Zijn plannen – bezuinigen op het aantal kipknotsen en flessen tequila per toepende parlementariër – kregen echter het commentaar ‘zielloos’ (Socialisten) en ‘een kil verhaal’ (Tequilapartij).

Er vond een korte aanvaring plaats tussen Alessandro Pekin van de Extreem Gematigde Partij (1 zetel) en de rechtse Paco Tornado (PPP). De laatste herinnerde Pekin aan diens dreigement ‘hem naar Bolivia te peren’ als Tornado ook maar één potje zou mogen toepen. ‘Nou, ik ben bereid vanavond nog te helpen uw koffer te pakken.’ Daarop liep Pekin de debatzaal uit. ‘Kijk,’ riep Tornado hem na, ‘de gematigde enerzijds-anderzijdselite staat huilie huilie te doen op de gang.’
Pekin rende terug de zaal in en brulde: ‘Ik heb jullie toch niets gedaan?’

Geplaatst op

Geografie: Chuco

Chuco (35.000 inwoners) is de hoofdstad van de deelstaat Andes. Hoewel de stad in het hooggebergte ligt, geldt hij als een boom town: de economie groeit als kool vanwege de gunstige positie ten opzichte van de pan-Amerikaanse snelweg, die zich 1700 km verderop bevindt. Het succes kent echter ook een keerzijde in de vorm van het toegenomen verkeer (foto). De gemeenteraad overweegt een ringweg.

Geplaatst op

Muziek in een bananenrepubliek (2)

Elke maand doet correspondent Joris Mikkelsen – het kleine neefje van Jens – verslag van een muziekfestival in Managuay, de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek.

Festival: Festival del Mundo
Beoordeling: *****

Serge
Het gekreun van ‘Je t’aime… moi non plus’ galmt door de tent. Het is plakkerig heet en de slowende stelletjes kruipen nog dichter tegen elkaar. Op het podium, onder het rood-wit-blauw van de Franse vlag, steekt de legendarische Serge Gainsbourg een lange, donkerrode tong in de mond van Jane Birkin. ‘Wat heeft Serge Gainsbourg een grote snor,’ fluister ik tegen Jens. ‘Dat is Serge Gainsbourg niet,’ fluistert hij terug. ‘Dat is Conchita Sánchez, een actrice, en die is juist beroemd om haar snor.’

Welkom in Managuay, een vergeten uithoek van Zuid-Amerika waar niets is wat het lijkt, al was het maar omdat er geen geld is om het te betalen. Ik ben op het Festival del Mundo met mijn neef Jens, die hier als freelance correspondent werkt en die ik mag helpen met festivalverslagen voor VICE. Het Festival del Mundo biedt de Managuayanen een blik op de wereld, zo heet het, en dat is een goede zaak. Van Latijns-Amerikaanse gastvrijheid heb ik bij de ingangscontroles namelijk weinig gemerkt – waarschijnlijk omdat ze door militairen werden uitgevoerd. Het beeld van Jens, in buikligging op een tafel terwijl zo’n soldado hem met een wapenstok examineert, zal ik niet licht vergeten. ‘Een rectale controle is hier niks bijzonders,’ riep Jens nog, de moed erin houdend. ‘Maar rubberen wapenstokken in plaats van houten, dat is echt luxe.’ Hij stak zowaar zijn duim op.

Eenmaal op het terrein is er muziek, er is drank, mensen liggen chillend op de grond – wat dat betreft onderscheidt het Festival del Mundo zich niet van een doodgewone Managuayaanse straat. Maar die landenpaviljoens! Als eerste betreden we dat van Duitsland. Eén gigantisch Oktoberfest. Alleen: circa 1935. Alle mannen zijn blond en geüniformeerd. ‘Jens!’ sis ik aan de tap. ‘Het lijken goddomme wel nazi’s!’ Jens slaat snel een wijsvinger voor zijn mond. ‘Zeg dat woord niet.’ Hij schuift me een stenen kruik met bier toe. ‘Het zijn hun nakomelingen. Na de Tweede Wereldoorlog heeft Managuay tienduizenden foute Duitsers met open armen ontvangen. Dit is hun… cultuur.’ Opeens barsten de drie Oberscharführer naast ons uit in een brullend gelach. Ze slaan hun bierpullen tegen elkaar. ‘Ha-ha-ha-Hitler!’

Nepfransen, nepnazi’s: het mag duidelijk dat het Festival del Mundo meer over Managuay zegt dan over de rest van de wereld. De ‘Franse baguette’ in de snackbar? Een uitgerekte burrito. Engelbert Humperdinck in de Engelse tent? A guy named José met bejaardenschmink. Afijn, alles went. Met vlag en wimpel slaag ik voor mijn inburgeringscursus als we het terrein verlaten. De soldaat die Jens fouilleerde, kijkt ons vragend aan en wijst op zijn wapenstok. ‘No gracias,’ zeg ik, en we lopen door.

Vanwege de Managuayaanse totaalervaring krijgt het Festival del Mundo: vijf sterren.

Adios!

Joris

Dit verslag stond eerder op VICE.com. Volg daar de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer. Of op deze website.

Zie ook:
Muziek in een bananenrepubliek (1)

Foto Ronaldo Santana