REISGIDS 2013 (7): Dansen in Club Dengue

Een show in Club Dengue 

Wat? Uitgaan
Waar? Club Dengue, La Libertina
Prijs? $$

Club Dengue begon als een links clubhuis van de maoïstische rebellen. Nu is het de populairste discotheek van junglehoofdstad La Libertina: zo’n typisch Managuayaanse combinatie van, pak ‘m beet, Nighttown, Paradiso en de Bananenbar. De communistische principes van weleer zijn echter niet verloochend: alle gebruikte bananen gaan naar de plaatselijke daklozenopvang.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.

Foto Fernando_c6

Rivaal opgetogen over vertrek Ruud Gullit

Ruud Gullit in de dugout van Terek Grozny

GRJAZNY – Het vertrek van Ruud Gullit als hoofdcoach van voetbalclub Terek Grozny heeft de champagne doen knallen bij aartsrivaal Spartak Grjazny.

Stepan Jolkipolkov, baas van Spartak Grjazny en vijand van Grozny-eigenaar Ramzan Kadyrov, kon dinsdag zijn plezier niet op. ‘Ik zei toch dat Gullit geen echte man was,’ pochte Jolkipolkov. ‘De buitenlander die wíj in dienst hebben, houdt het tenminste langer uit dan die van Kadyrov. Of niet, Pedro?’ Hoofdcoach Pedro Lázaro uit Managuay bevond zich gedurende de persconferentie echter onder tafel, omdat hij door het geknal dacht dat hij werd neergeschoten, zoals de vorige hoofdcoach.

Clubeigenaar en bendeleider Jolkipolkov probeert Kadyrov op alle terreinen de loef af te steken. Zijn nieuwste plan is een huwelijk met Shakira, maar Lázaro heeft hem nog niet durven zeggen dat zij toch geen Managuayaanse kennis van hem is, zoals Jolkipolkov gelooft.

‘Rebellen Managuay gelokaliseerd’


LA LIBERTINA – Het regeringsleger van Managuay heeft sterke aanwijzingen voor de precieze verblijfplaats van maoïstische rebellen, die zich in de jungle ophouden. Zij zouden zich ’ten noorden van La Libertina’ bevinden. La Libertina is een stad aan de zuidgrens van de jungle.

De tegenwerping dat hiermee slechts bevestigd wordt wat iedereen al weet – namelijk dat de rebellen vanuit de jungle opereren – werpt legeraanvoerder Fernando Díaz verre van zich. ‘Op geruchten kunnen we niet afgaan,’ verklaarde Díaz tijdens een geïmproviseerde persconferentie in een boomhut. Geconfronteerd met een brief van de rebellen uit 2007, getiteld ‘Wij opereren vanuit de jungle’, verordonneerde Díaz iedereen de boomhut te verlaten.
De maoïstische rebellen leidden tot 2006 een linkse regering in Managuay, toen de soldaten van generaal Jamón vanuit de jungle oprukten en een staatsgreep pleegden. Sindsdien wonen zij weer in de jungledorpen die zij ook voor hun regeerperiode bewoonden.
La Libertina was de uitvalsbasis van de Nederlandse freelance journalist Jens Mikkelsen, ook actief voor deze website, die tot tweemaal toe door de rebellen werd ontvoerd naar hun kampementen in de jungle.

Immigrante doet aangifte tegen Keith Bakker

AMSTERDAM – Een immigrante uit Managuay heeft aangifte gedaan tegen verslavingsdeskundige Keith Bakker. Zij zou in 2007 door hem zijn misbruikt, al bestaan er twijfels aan haar verklaring.

Mevrouw Bonita Duermes, u bent bereid om met naam en toenaam in de media te verschijnen. Waarom?
Het is verschrikkelijk wat Keith gedaan heeft. En nu eis ik geld, heel veel geld, als schadevergoeding.

Kunt u vertellen wat er destijds heeft plaatsgevonden?
Keith kwam mijn winkel binnen, hier in Amsterdam. Vijf minuten later lag hij bovenop me. Het was vreselijk.

Wat voor winkel heeft u?
Doet dat ertoe?

Ik vraag het omdat u volgens mijn informatie prostituee bent op de Wallen.
Nou en? Keith maakte ruzie, en daarna vergreep hij zich aan me. Gruwelijk.

Waar maakte hij ruzie over?
Over geld. Hij is een bikkelhard mens, moet u weten.

Hij onderhandelde over de prijs?
Noem het zoals u wilt, maar hij haalde bankbiljetten tevoorschijn, alsof hij de baas over me was. En daarna begon hij zijn kleren uit te trekken. Gadverdamme.

Zei u toen dat u geen seks met hem wilde?

Nou, eh, ik heb zijn geld wel aangenomen. Maar hij kan heel intimiderend zijn.

Even voor mijn beeld: u zegt dus dat Keith Bakker in 2007 u in uw peeskamer op de Wallen bezocht, met u een prijs afsprak, betaalde, en vervolgens, zonder protesten van uw kant, seks met u had.
Ja, maar… Die rijke klootzak had veel meer kunnen betalen. Hij kan mij toch ook wat gunnen? Er ligt hartstikke veel sneeuw en ik wil ook Uggs.

Ik weet niet of dit interview geschikt is voor publicatie.
Hoe kan ik u overhalen?

‘Kirsten Dunst stal Gouden Palm’

Actrice Kirsten Dunst met haar Gouden Palm in Cannes

CANNES – Actrice Kirsten Dunst heeft zondag op het filmfestival in Cannes de Gouden Palm gewonnen voor haar rol in de film Melancholia. Diefstal, vindt een collega-artiest.

Volgens de Managuayaanse actrice Nanda Yupanqui (29) is de Gouden Palm haar toegezegd door een jurylid met wie zij intiem was geraakt. ‘Ja, ik heb de nacht met hem doorgebracht, maar dat heeft met zijn toezegging niets te maken,’ verklaarde de actrice geïrriteerd. ‘Het was tegen gereduceerd tarief.’

Net als Dunst speelt Yupanqui in een film waarin een planeet tegen de aarde botst, maar in Yupanquis Managuayaanse rolprent Cabúm! zijn die twee objecten duidelijk te herkennen als een prop papier en een beschilderde stuiterbal. Een andere overeenkomst tussen de filmcarrières van de twee: kort na Dunsts Spider-Man (2002) verscheen een Managuayaanse film met Yupanqui, ook over een superheld in een spinnenpak: Tarantula. ‘Een soort Spider-Man, maar dan met haar op zijn armen.’

Natuur: Dieren in de jungle

De jaarwisseling wordt ook in Managuay uitbundig gevierd met vuurwerk. Hoewel je zou verwachten dat in de dichtbegroeide jungle een vuurwerkverbod bestaat, is niets minder waar dan dat. Deze toekan verloor zijn staart aan een voetzoeker.

Economie: Vallen en opstaan

Al jaren zit de bouw van wat ooit de prestigieuze boulevard van Mataquintos moet worden, in het slop. Projectontwikkelaars komen hun afspraken niet na, de gemeente is in geldnood, het gebied verwildert. Er zijn echter ook prestigeprojecten die wél voltooid worden, zoals hier de Capitán Ugaz-promenade in de wijk San José.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De peso

Bankbiljet van 200.000 Managuayaanse peso

‘Verdomde daklozen.’ Prometeo Carolus staat bij een juten zak. ‘Hén moesten ze tegen de muur zetten, in plaats van dichters en falende voetbalspelers.’ De muntenhandelaar heeft het niet op de zwervers buiten zijn boetiek in het oude centrum van Mataquintos. Of ze op zijn collectie azen? Integendeel. Elke dag zet Carolus tien kilo aan peso’s buiten, maar de zak wordt enkel als toilet gebruikt.

Managuayanen houden niet van hun geld. Dat is niet gek: wat de overheid een ‘dynamische munt’ noemt, is een boterzacht stuk metaal waarvan de wisselkoers recent fluctueerde tussen de 0,00009 en 0,00001 voor 1 euro. En dat was alleen nog maar vorige week.

Toch moet de Managuayaanse peso een mondiale reservemunt worden. De minister van Financiën, generaal Diego Verbuto, stelt het op elke top van de G27 [de 27 kleinste economieën van de wereld, NN] weer voor. Immers, betoogt hij, kredietbeoordelaar Moody’s heeft in 2011 de kredietwaardigheid van Managuay verhoogd. Dat het een promotie betrof van de status ‘uitermate deplorabel’ naar ‘zeer meelijwekkend’, vertelt Verbuto er niet bij.

Wandelend langs de munten- en fruitverzameling in Carolus’ winkel – nog tot 1923 gold de mango als wettig betaalmiddel – valt me op hoe dun alle centjes zijn. ‘Waarvan zijn Managuayaanse peso’s gemaakt?’ vraag ik. Het antwoord: ‘Weggegooide bierblikjes.’ Als Carolus mijn verbaasde blik ziet, grinnikt hij. ‘Tranquilo, gringo. Het mogen ook geroofde peso’s uit Uruguay zijn.’

Tring! Een jonge vrouw stapt binnen met een dikke envelop. Of Carolus haar pesomunten aaneen wil slaan tot een grote, slappe plaat met papierachtige kwaliteiten. Carolus legt me uit: ‘Daar kan een heel gezin hier een week lang zijn billen mee afvegen.’ Hij rekent er een sigaar voor. ‘Een Havana.’ Met een knipoog: ‘Een mens moet ook léven.’
Noud Nijssen


Foto Rogelio de la Sierra

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Militaire junta lanceert officiële ‘hashtag’ Twitter

Luitenant Diego Sánchez Ortega had een hele middag op de hashtag geoefend

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay heeft maandag de officiële Twitter-term gelanceerd voor haar nieuwste propagandastunt: #Managuayboek.

Deze ‘hashtag’ – een woord waarmee Twitter-berichten doorzocht kunnen worden, voorafgegaan door een ‘hekje’ – was niet de eerste keus van de junta. ‘Wij stelden aanvankelijk het Spaanse #ElGranLibroDeBricolajeParaLasVacacionesEnManaguayParaDivertimientoYPropagandaHonrandoElGranIndicadorGeneralJamónQueLuchaTodosLosDíasParaLaGloriaDelPaísGloriosoDeManaguayNucleoDelMundo voor,’ vertelde luitenant Diego Sánchez Ortega tijdens de persconferentie. ‘Maar de CIA heeft dat verboden.’

Dat het zoekwoord ruim over de 140 tekens heengaat die Twitter als maximum hanteert, vond Sánchez Ortega irrelevant. ‘Wij zijn een dictatuur en weten hoe het met regels gaat: je handhaaft ze met geweld, totdat iemand je een cadeau geeft.’ Daarop concludeerde de luitenant teleurgesteld dat het pallet met ingetapete alpacalama’s blijkbaar niet in de smaak was gevallen op het Twitter-hoofdkwartier in San Francisco.

De term #Managuayboek verwijst naar Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, dat op 17 mei speciaal voor de Nederlandse markt verschijnt. Dat bevat, behalve puzzels en kleurplaten, ook onverholen propaganda die de lezer het gevoel moeten geven dat hij naar Managuay moet afreizen. ‘Dat mag ook het gevoel van angst zijn,’ gaf Sánchez Ortega ruiterlijk toe.

‘Elio Di Rupo hoeft geen Nederlands te leren’

Elio Di Rupo, beoogd premier van België

MATAQUINTOS – De beoogd premier van België, Elio Di Rupo, hoeft geen Nederlands te leren. Dat zegt generaal Jamón vandaag in dagblad El Pueblo.

Het staatshoofd van Managuay reageert daarmee op de belofte van Di Rupo om zijn Nederlands te verbeteren. Volgens Jamón moet Di Rupo gewoon Frans spreken. Immers: ‘Wie zal hem niet verstaan als hij Frans spreekt? Een kleine minderheid van boeren.’ In België wonen circa zes miljoen Nederlands sprekende Vlamingen, tegenover vier miljoen Franstaligen.

Ondanks deze belediging zegt Jamón de Vlamingen te ‘respecteren’. ‘Je leven lang kokhalzen en dat een taal noemen, getuigt van een koppigheid die we in onze militaire dictatuur op waarde schatten.’ Hij kan het weten, zegt de generaal, ‘want ik heb ooit nog een tijdje Nederlands gestudeerd.’ Deze laatste opmerking dient echter met een korreltje zout genomen te worden: als alle pretenties van generaal Jamón waar zijn, is hij theoretisch natuurkundige, ontdekker van een remedie tegen prostaatkanker en wereldkampioen Shetland-ponyrijden ineen.

In het kranteninterview vergelijkt Jamón de Belgische taalsituatie met die in Managuay, waar een minderheid van Manca-indianen woont. De generaal zegt ‘eerbied’ voor hen te hebben, al voegt hij daaraan toe: ‘Hun taal klinkt als een lama met diarree. Het is goed dat ze niet meer met zoveel zijn.’ Volgens de wet mag een leraar in Managuay een kind dat in de klas Manca spreekt, uit het raam gooien, ‘ongeacht de verdieping.’