Vakbonden steunen oud-piloot Julio Poch

De Shorts SC.7 Skyvan, gebruikt voor de dodenvluchten

MATAQUINTOS – Oud-Transaviapiloot Julio Poch, die in Argentinië terechtstaat voor het uitvoeren van dodenvluchten, krijgt steun uit buurland Managuay. Daar pleit de Vakbond van Verkeersvliegers (VvV) voor eerherstel.

De piloten vinden dat hun naam door het slijk wordt gehaald. ‘Nu lijkt het alsof elke vliegenier uit Zuid-Amerika voor een dictatuur heeft gevlogen,’ zegt een woordvoerder. ‘Terwijl daar een uitgekiende training aan voorafgaat. Het vereist jarenlange ervaring en expertise om een kist met tientallen gedrogeerde jongeren aan boord naar de juiste plek boven de oceaan te sturen. Maar daar heeft niemand het over.’

De verkeersvliegers willen een protestmars organiseren met vakbonden in vergelijkbare branches. De Unie van Machinisten en Conducteurs op Staatsspoorlijnen (UMCSSM) is geïnteresseerd, net als de Managuayaanse Bond voor Waterboarders (BWM). Het Nederlandse ambassadepersoneel in Buenos Aires kent de actie niet, maar ‘wil best’ meelopen.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: El Aire Libre

50 Peso (r) en Lil’ Carmen

Op het podium wijzen vier mannen naar hun kruis. ‘Es un chihuahua en tu bolsillo?’ De menigte begint te blaffen. ‘O te gusta encontrarme?’ Een luid gejuich stijgt op, een daverende beat zet in. Boyband Los Cojones is de onbetwiste smaakmaker van muziekfestival El Aire Libre, niet in het minst dankzij hun hit ‘Is dat een chihuahua in je broekzak (of ben je gewoon blij me te zien)?’

El Aire Libre: wat in 1972 begon als een eenmalige hippiehappening is uitgegroeid tot een driedaags evenement en een vrijplaats in Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika. Qua sfeer is het Lowlands, qua muziek is het Pinkpop, qua drankgebruik is het het Oktoberfest – maar dan met zelfgestookte tequila in plaats van bier. ‘Natuurlijk kun je het zonder alcohol ook leuk hebben,’ zegt Marta (20), die bij haar tent op de festivalcamping tabasco druppelt in een weckpot met gefermenteerde lamamelk. ‘Maar niet hier.’ Haar vriendin Andrea (22) biedt twee patrouillerende militairen een slok rum aan, die ze gretig aanvaarden. ‘Je moet die gasten te vriend houden,’ zegt ze later. ‘Voor je het weet, liggen ze je in een bunker te toucheren.’ In de verte klinken de tonen van hiphopkleuters 50 Peso en Lil’ Carmen: ‘No estoy tu bitch, papá.’

Zo gemoedelijk als de eerste dag van El Aire Libre verloopt, zo dramatisch is de avond. Zoals gevreesd zorgt het optreden van Raúl, een singer-songwriter met regeringskritische teksten, voor reuring. Al na één lied neemt de zanger het woord ‘mensenrechten’ in de mond, waarop – vanuit het niets – vier militairen op het podium springen. Raúl stuift weg, chaos breekt uit. Onder gegil van het publiek wordt de rennende zanger met een elektrische stok bewerkt, terwijl een van de militairen roept: ‘Doorlopen, hier is niets te zien!’

El Aire Libre: Managuay op zijn puurst.
Noud Nijssen

Foto Lota del Horno


Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Maohattan: de City in de jungle

Bankencentrum Maohattan, bijna af (2008)

Hoewel zij zich schuilhouden in de jungle, gaat het de maoïstische rebellen van Managuay bepaald niet slecht. Hun flexibele omgang met Lenin en Marx leidde in 2007 en 2008 zelfs tot een heuse vastgoedboom: maoïstische projectontwikkelaars verdienden miljarden peso’s met de bouw van multiplex-cinema’s, Kentucky Fried Chickens en een ultramodern bankendistrict, Maohattan genaamd (foto).

De rebellen vergaten echter één ding: al die torenflats verrieden hun schuilplaats. Het Managuayaanse regeringsleger stormde eropaf en binnen twee maanden woonden de rebellen weer in uitgegraven gaten in de grond.

Foto Conrado Blanco

Chaos op Lowlands door Los Cojones

Een geroosterde kip

BIDDINGHUIZEN – Het ordentelijk verlopen Lowlands-festival ontaardde gisteren alsnog in een chaos bij een optreden van de Managuayaanse band Los Cojones.

Boyband Los Cojones lijkt in niets meer op het zoete viertal dat in de jaren 90 furore maakte in de Spaanstalige wereld. In de hoop een jonger publiek te trekken, maakte leadzanger ‘Didi’ Vaffanculo zijn entree in een aanhanger vol bevroren kippen. Tijdens het zingen van de grootste hit van Los Cojones, ‘Es un chihuahua en tu bolsillo (o te gusta encontrarme)?’ (‘Is dat een chihuahua in je broekzak of ben je gewoon blij me te zien?’), verscheen een vuurspuwer op het podium. Deze wierp de kippen één voor één op om ze in zijn vuurstraal te roosteren. Bassist ‘Nono’ Chulango slingerde de hete kippen vervolgens in het publiek.

Dit leidde tot paniek bij de toeschouwers, die rondjes begonnen te rennen door de Lima-tent, waar het optreden plaatsvond. Toen een van hen brandwonden opliep door een te heet gegaard hoentje, maakte de festivalbeveiliging een eind aan de show. Zanger Vaffanculo protesteerde door het roepen van ‘Bush moordenaar’ en ‘De jeugd heeft de toekomst.’

Voormalig tieneridool Vaffanculo is 42 jaar.

Lees ook: Boyband Los Cojones herenigd

‘Debat’ in parlement, minister spoorloos


MATAQUINTOS – Na een onverwacht debat in het parlement gisteravond heeft het kabinet-Jamón de rijen weer gesloten. Van de oproerkraaier, generaal Pompo, ontbreekt sindsdien ieder spoor.

Pompo, minister van Financiën, veroorzaakte onbedoeld commotie toen hij opmerkte dat Managuay eind dit jaar weg moet zijn uit de rode cijfers. ‘Dat is geen nieuws; dat heb ik altijd al gevonden.’ Hij zei dan ook niets te weten van een kabinetsbrief aan het Internationaal Monetair Fonds (IMF) vorige week. Daarin zou de regering verzoeken om een lening van 27 miljard dollar ‘om de ambtenarensalarissen te betalen.’ Beide mededelingen waren een verrassing: de regering-Jamón heeft altijd gezegd dat de schatkist van Managuay overloopt met peso’s.

Het enige oppositielid, Paco Tornado, vroeg daarop aan de minister van Economie en Mosterdgas, Eduardo Dinero, of het kon dat Pompo niets wist van deze brief. ‘Nee,’ antwoordde Dinero. Hierna rende Pompo opeens naar het toilet. Sindsdien is hij spoorloos.

In totaal duurde het debat acht minuten. De laatste keer dat in het Managuayaanse parlement een vraag gesteld werd, was in 2007. Hij luidde: ‘Waarom is de rum hier zo verdomd lauw?’ (foto)

Contador kan deelnemen aan La Ronda

Wielrenner Alberto Contador won onlangs nog de Ronde van Italië

MATAQUINTOS – Wielrenner Alberto Contador kan deelnemen aan de Ronde van Managuay. De hoorzittingen bij het internationaal sporttribunaal CAS zijn verplaatst naar augustus.

Hierdoor kan de Spanjaard in juli, indien hij afziet van de Tour de France, proberen voor het eerst de wielerwedstrijd in het Zuid-Amerikaanse Managuay te winnen. Contadors deelname was onzeker, omdat hij zich aanvankelijk op 6, 7 en 8 juni bij het CAS moest verantwoorden voor een vermeende dopingzaak. Overigens lag de onzekerheid bij Contador zelf: de Managuayaanse wielerbond vindt doping ‘geen probleem.’ ‘Iedereen heeft zijn eigenaardigheden,’ meent voorzitter Sancho Merckx Caudillo. ‘Mijn schoonvader spietst zieke toekans. Moet ik daar principieel over gaan lopen doen?’

Voor het prestige van La Ronda de Managuay, die dit jaar voor het eerst wordt georganiseerd, zou de komst van Contador een godsgeschenk zijn. Tot nu toe kreeg de organisatie veel kritiek te verduren, vooral vanwege de onveiligheid van dat deel van het parcours dat door de Andes loopt. Een onderhoudsteam dat de risico’s in kaart zou brengen, kwam dinsdag om het leven door een val in een ravijn.

‘Niks mis met geweldscultuur VS’

Gebed voor de slachtoffers van het bloedbad in Tucson (VS)

MATAQUINTOS – Het bloedbad in Arizona moet Amerika geen trauma opleveren. Dat zegt generaal Bernardo Moto y Tomo, minister van Defensie en internationaal gezocht wapensmokkelaar.

‘Is er een probleem? Dan los je dat op als een man,’ analyseerde Moto y Tomo de schietpartij. ‘In Duitsland zouden ze zijn gaan praten. Koester dat, Washington.’ Het is een publiek geheim dat de generaal nauwe banden heeft met Chihuahua Cabúm, een criminele organisatie uit Managuay die jaarlijks miljarden peso’s verdient met de smokkel van wapens van en naar de VS.

Moto y Tomo betreurt het bloedbad in Tucson, maar noemt het het onvoorspelbare werk van een eenling. ‘Hier in Managuay hadden wij eens iemand die voor persvrijheid pleitte. Zoiets kun je niet voorzien. Dan is het: gaatje in de papaja, vruchtvlees eruit laten lopen en wegspoelen met een goed glas tequila.’

Pong: Legacy

Een computerspelletje als basis voor een actiefilm: het is vaker gedaan. Geeft Pong: Legacy het genre een eigen draai? Absoluut niet.

Regisseur Andrés Iñigo nam Pong als uitgangspunt. Het klassieke tennisspel uit 1972 is nog steeds razend populair in Managuay, al wordt gevreesd of het compatibel is met de Commodore 128, die binnenkort uitkomt. Iñigo verzon een verhaal waarin een fanatieke Pong-speler uit de krottenwijken van San Luís plots in zijn Atari wordt gezogen en in een duistere wereld belandt waarin twee boze, witte rechthoeken hem heen en weer kaatsen over een stippellijn. Aardig uitgangspunt, maar na de wervelende intro was het geld kennelijk op en vervolgens zit je als toeschouwer twee uur lang naar een oersaai potje Pong te kijken. Regisseur Iñigo is echter een achterneef van generaal Jamón, dus: in 3858 zalen. Jammer.

Enrique Embargo ‘nationale mental coach’


LA LIBERTINA – Enrique Embargo treedt vandaag aan als Managuays nationale mental coach. Als ‘Avisor Nacional’ zal Embargo, een autodealer uit La Libertina, zonder officiële tegenprestatie levensvragen beantwoorden op het gebied van geluk (hoe zorg ik dat mijn vrouw mijn vreemdgaan niet ontdekt?), werk (hoe vermijd ik het?) en occasions (hoe draai ik een kilometerteller terug?).

De installatie van Embargo is een ludieke promotieactie van de stichting Afbreken, Dan Opbouwen, die de belangen behartigt van geestelijk begeleiders en ondervragingsexperts van de geheime dienst. De keuze voor Embargo, die als autohandelaar een zelfs voor Managuyaanse begrippen dubieuze reputatie heeft opgebouwd, is opmerkelijk: hij leeft in onmin met zijn derde vrouw en heeft circa 300 uur gevangenisstraf achter de rug voor onder meer openbare geweldpleging en alcoholmisbruik. De beweegredenen van Embargo zelf zijn helderder: via Twitter en YouTube roept hij burgers op om hem hun kwesties voor te leggen, alsmede tips omtrent verlaten auto’s langs de kant van de weg.

Het nieuwe ‘planking’ heet ‘baby burrito-ing’

Na ‘planking’, ‘milking’ en andere bedenkelijke internetrages hebben lolbroeken weer een nieuwe manier gevonden om met grappige bedoelde foto’s een hype te ontketenen. Was ‘baguetting’ – poseren met stokbroden – pas enkele dagen oud, nu is er ‘baby burrito-ing’.

Het nieuwe internetfenomeen is naar verluidt overgewaaid uit de Zuid-Amerikaanse republiek Managuay en komt erop neer dat ouders hun pasgeborene zo strak inwikkelen in een dwangbuis, dat ze op burrito’s lijken. Grappig? Oordeel zelf.