Berichten

Geplaatst op

Nieuwste vestiging McDonald’s verkoopt ‘McAlvleesklier’

De illegale McDonald’s-vestiging in Papi Chulo

PAPI CHULO – De 33.662de vestiging van McDonald’s verkoopt burgers van alvleesklier met verse sla, smeltkaas, uitjes en augurk op een tweedelig sesambroodje. Het filiaal moet dan ook sluiten.

Concho Grandés, bedrijfsleider van de vestiging in het Managuayaanse stadje Papi Chulo, spreekt van een uit de hand gelopen grap. ‘Ik was op vakantie in Brazilië en daar vond ik deze gevellamp van McDonald’s,’ zegt Grandés. ‘Toen ik ermee thuiskwam, grapten vrienden: nu kan je net zo goed een hamburgerrestaurant beginnen met lokale specialiteiten. Zo gezegd, zo gedaan.’ Het Amerikaaanse hoofdkantoor van McDonald’s verklaart echter geen licentie te hebben verstrekt en eist dat Grandés zo snel mogelijk zijn deuren sluit. De Amerikanen vrezen imagoschade door de burgers van orgaanvlees, Franse frietjes van yuca en McFlurry’s in de smaken ‘zwarte bonen met rijst’ en ‘apenkloten’.

In een officieel schrijven aan het McDonald’s-hoofdkantoor zegt Grandés dat de Amerikanen ‘de klere kunnen krijgen’.

Geplaatst op

Toerisme: De Duitse wijk in San Luís

Immigranten hebben Managuay gemaakt tot wat het nu is: een corrupte, achtergebleven dictatuur waarvan niemand weet waar het precies ligt. Toch hebben sommige groepen nieuwkomers voor toeristische trekpleisters gezorgd – zoals de Duitse wijk in San Luís (foto). Nog in de tweede helft van de vorige eeuw vond een grote immigratiegolf plaats uit de Duitstalige landen. Die liet zijn sporen na in het straatbeeld, maar ook op economisch vlak: geen administratiekantoor, apotheek of modeltreinwinkel in Managuay of er is wel een Bormann, Hess of Von Ribbentrop bij betrokken.

Foto: Maria Luísa Corazón del Ángel

Geplaatst op

1600 jaar oud Manca-beeld ontdekt

1600 jaar oud, maar tijdloos: de inwendige problemen van een kater

LA LIBERTINA – Wetenschappers hebben in de jungle van Managuay een grote sculptuur van het Manca-volk ontdekt. Het beeld is circa 1600 jaar oud en stelt brakende figuren voor, waarschijnlijk na een avond zwaar tafelen.

De Manca’s kenden in de eeuwen voor de komst van de Spanjaarden in 1505 het toppunt van hun beschaving. Het is niet voor het eerst dat artefacten worden gevonden die hun cultuur nauwkeurig uitbeelden. Eerder werden al de restanten aangetroffen van een bordeel gemaakt van aangestampte klei en vorig jaar stuitten archeologen op een wandtapijt met daarop een situatie die waarschijnlijk het best kan worden omschreven als de eerste drive-by shooting uit het precolumbiaanse tijdperk.

Geplaatst op

Journalist doodgepest om radiodocumentaire

Kokosnoten

MATAQUINTOS – Een Managuayaanse radiojournalist is afgelopen zaterdag doodgepest door een woedende menigte.

Het gaat om Huberto Molinero, een verslaggever van staatsomroep Corrupción 24. Aanleiding was een radiodocumentaire waarin Molinero vraagtekens plaatste bij de zelfmoord van een twintigjarige jongen, eind vorig jaar. Die zou volgens zijn ouders zelfmoord hebben gepleegd omdat hij werd gepest op school. Woedende radioluisteraars gingen de straat op, sleurden Molinero uit zijn huis en bekogelden hem met kokosnoten.

‘Zo’n journalist die zijn gelijk probeert te halen in een familiedrama, dat is toch ziek?’ vertelde een van de luisteraars na afloop. ‘Het gaat ons om respect. Daarom moest hij dood.’ ‘Molinero was een pestkop, en daarom hebben we hem teruggepest,’ zei een ander. ‘We hebben hem zo hard met kokosnoten tegen zijn hoofd gepest, dat hij niks meer zei. Of dat ook pesten is? Jawel, maar hij is begonnen.’

‘De ouders, familie en vrienden hebben al genoeg verdriet,’ verklaarde een derde de lynchpartij. ‘Zij willen rust, geen ander, genuanceerd verhaal. Er wás toch al een verhaal?’ Een vierde: ‘Het gaat hier om de waarheid. Ónze waarheid, niet die van hem. Oké, we hebben Molinero misschien vermoord, maar we zijn dan ook oprecht verontwaardigd.’

Een andere verslaggever van Corrupción 24 is inmiddels bezig met een kritische documentaire over Molinero. De woedende radioluisteraars hebben hem al met de dood bedreigd als hij ‘het tragisch overlijden van een gerespecteerd radiojournalist’ niet met respect behandelt.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Jungletocht

Opeens houdt junglegids Ramón zijn adem in. Langzaam brengt hij een vinger voor zijn lippen. ‘We zijn niet ver van de moerassen van Canádos,’ fluistert Ramón. ‘Een uniek ecosysteem: 3000 plantensoorten, 250 vogelsoorten, 350 vissoorten, 100 soorten zoogdieren, 60 soorten reptielen.’ Hij kijkt ons aan. ‘Kortom, een levensgrote delicatessenzaak.’ Met normale stem, wijzend op de ketel met de groene staarten over de rand: ‘Iemand nog leguanensoep?’

Een jungletrek in Managuay is een spannende aangelegenheid, maar vooral voor de dieren die zich langs de route ophouden. Elke gids is een slager. Letterlijk: de Managuayaanse Bond van Slagerbedrijven verplicht al zijn leden om twee weken per jaar door te brengen in het regenwoud van Noord-Managuay, ook wel ‘de Groene Keuken’ genoemd. Het is niet de enige beroepsgroep met een ontspannen houding ten opzichte van de jungle.

Neem de politiek: de moerassen van Canádos vormen niet alleen een uniek ecosysteem, maar ook een massagraf met de afgezonken lichamen van 300.000 politieke dissidenten. Of evenementenorganisaties: muziekfestival Misterioso vindt elk jaar plaats op de plek waar de oprichter, houthakker Carlos Llanos, voor het laatst aan het rooien is geweest. Ook leven in het oerwoud duizenden maoïstische rebellen, wier visie op het milieu nog het best blijkt uit een uitgelekt memo uit 2006, waarin ze de Drieklovendam in bevriende natie China omschreven als ‘de doodsteek voor de natuur, maar wel heel gaaf.’

Ramón weet hoe westerlingen hierover denken. ‘Jullie in Europa hebben makkelijk praten, maar ik hou van onze bedreigde diersoorten. Daarom eet ik ze zo graag op. ’ Hij haalt een apenkop uit zijn rugzak en begint te kauwen. Dan beginnen zijn ogen te twinkelen: hij heeft een goede grap bedacht. ‘Als je dieren zo belangrijk vindt, waarom richt je er dan geen politieke partij voor op?’ De hele groep barst in lachen uit.
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto José el Rey

Geplaatst op

Rallynieuws: Foto consul roept vragen op

DAKHLA – Een foto die vrijdag werd vrijgegeven door de nieuwe honorair consul van Managuay roept vragen op over het welslagen van zijn speciale missie in Afrika.

Op de foto (zie boven) is te zien hoe de auto van de consul, Roger van Bergen, op nogal ondynamische wijze langs de kant van de weg staat met de motorkap open. De foto is genomen ten zuiden van Dakhla in Zuid-Marokko. Van Bergen, die momenteel de rally Amsterdam-Dakar rijdt en de opdracht heeft om in naam van Managuay kuststrook en goederen in Afrika te claimen, roept hiermee vragen op bij zijn superieuren in Zuid-Amerika.

Een hooggeplaatste militair, die anoniem wil blijven, reageert vanuit Mataquintos als volgt: ‘Waarom zit onze bumpersticker onder het stof? Waarom zit hij op het portier? Hebben we hier 2.500.000 peso voor betaald? Waar blijven de resultaten en rapportages van Van Bergen?’

Met Marokko gaat het verder goed.

Lees hier meer over de rallyploeg van de consul

Geplaatst op

Managuay wil folteraar amnestie verlenen

Alfredo Astiz wordt afgevoerd

MATAQUINTOS – Managuay wil amnestie verlenen aan Alfredo Astiz, een van de beruchtste figuren uit de tijd van de militaire dictatuur in Argentinië (1976-1983).

Astiz werd gisteren door een Argentijnse rechter veroordeeld tot levenslang vanwege misdaden tegen de menselijkheid. ‘Knettergek,’ zei generaal Oswaldo Belém, de Managuayaanse minister van Justitie en Showprocessen, vandaag daarover. ‘Ze behandelen Astiz alsof hij een crimineel is. Maar die man was een inspirator. Hij liet mensen vliegen.’ Astiz zond duizenden dissidenten op een vlucht boven de Río de la Plata, waar ze – gedrogeerd – in zee werden gedumpt.

De Argentijnse rechter reageerde schouderophalend op het voornemen van buurland Managuay: ‘Amnestie? Amnestie? Managuay heeft Astiz helemaal niet veroordeeld, dus kan het ook geen amnestie verlenen.’ Generaal Belém: ‘Daar heeft de rechter wel een punt.’

Geplaatst op

‘Johan Friso had lawine kunnen ontwijken’

Een lawine

MATAQUINTOS – Prins Johan Friso had de lawine die hem vrijdag in Oostenrijk verraste, kunnen ontwijken. Dat stelt lawine-expert José Luís Acosta van de Universiteit van Mataquintos.

Door Jens Mikkelsen

Mijnheer Acosta, om meteen met de deur in huis te vallen: hoe had de prins aan zijn lawine kunnen ontkomen?
Kort gezegd – en dan bouw ik voort op zes maanden lawine-onderzoek in het Andes-gebergte – had hij er met een katachtige beweging overheen kunnen springen en aan de zijkant kunnen gaan staan.

Maar duizenden kilo’s sneeuw hebben zich met een snelheid van minstens honderd kilometer per uur bovenop hem gestort.
Inderdaad, een schoolvoorbeeld van Lawinesituatie 1. Wij onderscheiden in onze benadering van lawines twee situaties.

Wat is situatie 2?
Situatie 2 is ‘geen lawine’.

Oké, laten we uitgaan van situatie 1. Het is in de praktijk toch onmogelijk dat iemand – een skiër, nota bene – met een simpele sprong zo’n lawine ontwijkt?
Hoort u eens, ik heb het zelf ook niet bedacht. Een van onze proefpersonen heeft, vlak voor zijn lawine-experiment, de verwachting uitgesproken dat hij dat kon.

Hoe dacht hij daarover ná zijn lawine-experiment?
Geen idee, we hebben hem nog niet onder de sneeuw vandaan kunnen bevrijden.

Over wat voor soort onderzoek hebben we het eigenlijk?
Gewoon, kwantitatief onderzoek.

En dat houdt in?
(zucht) Dertig lawine-experimenten gedurende zes maanden, waarbij we elke keer vijftig indianen met een vuvuzela de bergen insturen. En dan maar tellen hoeveel er weer levend terugkomen. Het is een door de regering gefinancierd onderzoek, hoor.

U heeft nu de gratis publiciteit die u wilde. Wat volgt?
Mag ik nu óók in het Achtuurjournaal?

Geplaatst op

Steun uit Zuid-Amerika voor Bart De Wever

Bart De Wever na zijn verkiezingsoverwinning van zondag

MATAQUINTOS – De Vlaams-nationalistische politicus Bart De Wever krijgt lof toegezwaaid vanuit Managuay. Volgens een minister van het Zuid-Amerikaanse land gaat er ‘niets boven de gezonde dreiging van een oorlog.’

Na zijn overwinning bij de gemeenteraadsverkiezingen van gisteren riep De Wever de Belgische premier Elio Di Rupo op om ‘samen een confederale hervorming voor te bereiden.’ Volgens generaal Bernardo Moto y Tomo, de Managuayaanse minister van Oorlog en Kinderdagverblijven, is dat een militair ultimatum. ‘De Wever wil iets: een onafhankelijk Vlaanderen. En hoe dwing je – uiteindelijk – je wil af? Precies, door bloed en verderf.’

Moto y Tomo vergelijkt de Vlaams-Waalse situatie met Managuay. ‘Wij waren ooit gelieerd aan de Zuidelijke Sandwich-eilanden – een knellende band met een intolerante, belastinggeld slurpende, vreemde cultuur. Totdat we zeiden: jongens, bedankt, maar nu hakken we jullie kop eraf.’ De Zuidelijke Sandwich-eilanden, een vrijwel onbewoonde archipel op ongeveer tweeduizend kilometer van de Argentijnse kust, ontkennen al jaren een staatkundige geschiedenis met Managuay te delen, aangezien zij sinds 1908 onder Britse soevereiniteit staan.

Overigens voegt Moto y Tomo eraan toe dat hij met figuren als De Wever in eigen land wel raad zou weten. ‘Wie Managuay uit elkaar wil scheuren, verdient de Managuayaanse stropdas: keel doorsnijden, tong er doorheen trekken en vastnieten aan de tepels.’

Geplaatst op

Managuay ziet verlies Sieneke positief in


MATAQUINTOS – Managuay voelt mee met Sieneke, maar maakt geen drama van haar verlies. Het songfestivalgekke land in Zuid-Amerika keek gisteren massaal naar de tweede halve finale.

Door Jens Mikkelsen

Volgens songfestivalcommentator Wálter Mufón gloort voor de Nijmeegse zangeres een schitterende toekomst. ‘Jullie Sieneke heeft een hoop potentie. Waarom komt ze niet hierheen om carrière te maken? Ze kan zo optreden in het Luxor.’ Het Luxor is de beruchtste stripteaseclub van Mataquintos, die al diverse malen gesloten werd vanwege het te werk stellen van minderjarige meisjes. Tevens hebben de meeste generaals uit de regering-Jamón er hun huidige echtgenote ontmoet.

Rebellenleider Fernando Sapo, die zich gisteren nog tot dolverliefd aanhanger van Sieneke verklaarde, heeft volgens Mufón inmiddels de blik verlegd. ‘Hij heeft die Armeense met die abrikoos een vliegticket gestuurd – een enkeltje. Maar die uit Oekraïne is ook goed. Of eigenlijk: elke vrouw die naar zijn boomhut wil komen. Is jouw zus handig met een bazooka?’