Berichten

Geplaatst op

Ook miljardairs Managuay geven fortuin weg

Het logo van de actiegroep Alcoholisten uit de Anonimiteit

MATAQUINTOS – In navolging van hun Amerikaanse evenknieën Bill Gates en Warren Buffett hebben gisteren ook enkele Managuayaanse miljardairs beloofd een deel van hun fortuin te schenken aan goede doelen.

Zo doneert Ezequiel Amalfetti, de oprichter van uniformenfabrikant Guapo Papi, een bedrag ter waarde van 300 miljoen euro aan het persoonlijke fonds van generaal Muchacho, ‘Help mijn dochter aan goede schoenen voor haar bruiloft’.
Tequilatycoon Alonso Ruíz Romba verdeelt 500 miljoen over de actiegroep Alcoholisten uit de Anonimiteit, de Nationale Federatie van Agavetelers en zijn grootste inkomstenbron, de Vakbond voor spoorwegpersoneel.

Manuel Carracha Mutuletti van landmijnenverwijderingsbedrijf Bomba! zegde toe om 750 miljoen euro te storten in het Fonds van de Nationale Strijdkrachten van Managuay.
Een van de rijkste vrouwen van het land, lapdancer Joyce ‘Cascanueces’ Calderón, geeft 250 miljoen aan de Educatiegroep voor Etiquette in Erotische Horecagelegenheden (een onderafdeling van de Managuayaanse Vereniging van Huivrouwen).
Bendido Zueño, de voorzitter van de Managuayaanse toepvereniging, twijfelt met 475 miljoen vrij te besteden euro’s nog tussen de kaartclub van beulen in het leger ‘Ik Sla Er Zeven’, het Comité Afschaffing Slavenarbeid Nee! en de Pleitbezorgers Voor Hygiënische Of Dan Toch Op Zijn Minst Minder Ranzige Peeskamers.
Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sopropo

Sopropo’s

Eten bij de familie Buzarquis. Moeder Emma zet een grote ketel op tafel, waarop vader Pepe en opa overeind komen uit hun stoel. ‘Soproposoep!’ juichen de kleine Juan en María. Pepe neemt kater Hugo op schoot en houdt hem een lepel met het groene goedje onder de neus. Hugo snuffelt, slobbert het naar binnen – en valt prompt op de grond. Morsdood. ‘Nog niet goed,’ bromt Pepe. Scheldend pakt Emma de ketel weer op. ‘Pinche sopa!’

De weerbarstige sopropo is een groente uit de komkommerfamilie. In Suriname wordt hij veel gegeten, maar ook in buurland Managuay is de tropische plant – die er uitziet als een pokdalige courgette – heus volksvoedsel. Sopropo’s zijn goedkoop en groeien overal. Bovendien: de onrijpe vrucht heeft een wrattige schil, het vlees smaakt bitter en het plantensap is bijtend giftig – de sopropo is, kortom, het Managuayaanse volk in zijn vegetale vorm.

Ondanks die volkseigen kwaliteiten hoopte de lokale sopropo-industrie heel even Europa te veroveren. In 2011, tijdens het gedoe met de EHEC-bacterie, durfden veel Duitsers geen komkommers meer te eten en de Managuayaanse Liga van Sopropotelers rook haar kans. ‘Straks zijn we exportproduct nummer één van Managuay,’ sprak Liga-voorzitter Amalfi. ‘Mosterdgas kan naar de tweede plek.’ Maar al snel bleken komkommers EHEC-vrij. En dat een sopropo vóór consumptie een paar uur in zout water moet worden geweekt om zijn dodelijke bestanddeel momordicine kwijt te raken, hielp ook al niet mee in de pr-campagne.

Na twee uur doorkoken staat de soep weer op tafel. ‘Goed spul,’ zegt Pepe smakkend. Maar opeens valt de lepel uit zijn hand. Pepe stormt de achtertuin in. Liggend in het gras geeft hij over. Naschokkend, met een lijkbleek gezicht, veegt hij zijn mond af aan een handvol grassprieten. Dan, met een schaterlach: ‘Man, wat houd ik toch van groente!’
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

COLUMN: Amigos de la prensa

Ernesto P. Borracho

De Toepcommissie van het parlement van Managuay leed gisteren een gevoelige nederlaag. De commissie kreeg geen meerderheid in de Vereniging van Toepers, en daardoor wordt het moeilijker voor haar om bepaalde maatregelen door te voeren. Een van die maatregelen is een strengere toelatingseis voor nieuwe spelers (die o.a. het spreken van negen talen voorschrijft, wat niemand in Managuay kan) in het parlementaire toeptoernooi.

De beroemde poëet Ernesto P. Borracho was bereid om speciaal voor Managuay.info hier een gedicht over te schrijven.

Gefnuikt

Toepcommissie
In frustratie
Eerst die plannen
Nu stagnatie

Wonden likken
Compromissie
Ach die arme
Toepcommissie

Ernesto P. Borracho

Geplaatst op

HOOFDREDACTIONEEL: Tot na de oversteek!

Gezicht vanaf de boot bij vertrek uit de Rotterdamse haven

Bovenop de containers kunnen we nog net gebruik maken van de Rotterdamse havenwifi – gelukkig. De journalistieke expeditie naar Zuid-Amerika is begonnen! Nu de Managuayaanse burgeroorlog op zijn hoogtepunt is en een politieke omwenteling nabij, vinden we dat we als persbureau geen knip voor de neus waard zouden zijn als we niet daar, ter plekke, en met ons hele correspondententeam verslag zouden doen van de gebeurtenissen.

Onze reis maken we, naar goed Managuayaans gebruik, als verstekelingen op een vrachtschip. Dat is zo erg nog niet: in onze container wacht een kop thee, een amandelsprits en een comfortabel uitklapstoeltje (en zo’n zeventig Chinezen, die wat minder goed voorbereid op reis zijn gegaan). Als alles meezit, is Persbureau Managuay begin november weer operationeel – en wel vanuit Managuay! Natuurlijk, het is daar oorlog, maar onze contacten zullen ons beschermen. (Als we met Sinterklaas niets hebben laten horen, moet u onze moeders bellen – haha, nee, zo’n vaart zal het niet lopen!)

Tot snel, en ¡hasta luego!

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Persbureau Managuay

Geplaatst op

Sinterklaasjournaal schokt met naakt en geweld

Een automonteur probeert Sint-Cerberus te helpen, maar maakt het voertuig stuk. De goedheiligman zelf is in deze scène even weg voor een borrel.

LA LIBERTINA – Het Managuayaanse Sinterklaasjournaal heeft gisteravond voor opschudding gezorgd door onaangekondigd beelden van naaktheid en geweld uit te zenden.

In de uitzending was te zien hoe de Managuayaanse Sinterklaas, Sint-Cerberus, zich in een compromitterende houding bevond met achtereenvolgens een automonteur, een toevallige passant en een alpacalama. De begeleidende tekst van presentatrice Donatela Cubo luidde: ‘De Toyota Landcruiser van Sint-Cerberus is opeens kapot gegaan. Hoe komt hij nu op tijd in Mataquintos? O, o, o, wat is de Sint boos.’

Ouders uit heel Managuay belden daarop kwaad met de staatszender Managuay Uno. Volgens een woordvoerder van de zender hadden de meesten vooraf op de hoogte willen zijn. ‘Met de beelden op zich hadden zij geen moeite, maar nu stonden velen nog in de kroeg en hebben daardoor de uitzending gemist. Dat is jammer natuurlijk.’

Sint-Cerberus of San Cerbero is een Managuayaans kinderfeest dat vergelijkbaar is met ons Sinterklaas. Het gaat er alleen iets gewelddadiger aan toe: de kleintjes worden verrast met pepperspray en een spervuur aan keiharde snoepjes, de traditionele cagarrutas.

Geplaatst op

Rechtse Tornado wint tv-debat


MATAQUINTOS – Paco Tornado, de politicus die de militaire junta ‘een clubje hippies’ noemt, is de grote winnaar van het tv-debat van gisteravond. Dat vindt 75% van de deelnemers aan een internetpeiling. Managuay telt vier officiële internetaansluitingen.

Tornado is leider van de Partij voor Paco (PPP) en heeft als voornaamste, zoniet enige programmapunt het verwijderen van ‘al het Boliviaanse tuig’ uit Managuay (foto). Hij maakte dat in één klap duidelijk door de tv-studio te betreden met naast hem een brandende pop van een Boliviaan. Tornado sloeg de pop en brulde ‘Uit, Satan, uit.’ Zijn tegenstander van de Partij voor Managuay (PVM) noemde dit aanvankelijk een ‘xenofobe boodschap’. Toen het studiopubliek echter boe begon te roepen, begon hij eveneens de pop te slaan.
Met uitzondering van Tornado steunen alle deelnemende politici het beleid van de regering-Jamón. Bij de gemeenteraadsbenoemingen van aanstaande woensdag kiest Jamón eigenhandig burgemeesters en hun raadsleden in heel Managuay.
Geplaatst op

Immigranten verrukt over terugkeerbeleid

Een pastamachine

DEN HAAG – Het beleid om uitgeprocedeerde asielzoekers cadeaus aan te bieden in ruil voor vertrek, leidt tot groot enthousiasme bij immigranten.

Dat blijkt uit navraag onder Managuayaanse illegalen in Nederland. Zij zijn inmiddels koortsachtig bezig om familie, vrienden en vage kennissen naar Nederland te halen, zodat zij kans maken op een cadeau. Aanleiding is het artikel in de Volkskrant van vandaag, waarin wordt verteld over een Nepalees die een pastamachine kreeg om een restaurant te beginnen in zijn land van herkomst.

‘Ik ben al mijn vriendinnen in Managuay aan het bellen,’ zegt Cariña Suerte, die anoniem wil blijven. ‘Die willen ook wel een Italiaans restaurant.’ Prostituee Ana Felina: ‘Wat geweldig dat Nederland dit doet. Mijn klanten zeuren al jaren om een Zweedse zuigmachine.’ Maar of de Managuayanen ook echt zullen terugkeren, met het geschenk eenmaal in de zak? ‘Natuurlijk,’ zegt Manuel Pipadas, een steigerbouwer. ‘Ik ga meteen terug de illegaliteit in. Erewoord.’

Geplaatst op

Couleur locale: Ruilhandel

Ruilhandel mag bij ons in het Westen een nieuw en hip verschijnsel zijn, in Managuay is het een eeuwenoud concept. Vooral de variant waarbij een aantal mensen ongevraagd het eigendom van een ander accepteren, is er razend populair. Bij de ruilhandel op de foto worden een paar stevige klappen verwisseld voor een nier.

Geplaatst op

Toerisme: Topless bar China Delight

Entree van de Chinese topless bar China Delight, Mataquintos

Volgens sommigen heerst in het uitgaansleven van Mataquintos een eerlijke moraal. Zo zou je met een gerust hart naar een topless bar kunnen gaan, waar je voor een redelijke prijs mag kijken naar prachtige, vrolijke jongedames met alleen een onderbroekje aan. De kans dat drie portiers 25 euro uit je portemonnee intimideren voor anderhalf uur in een rokerig hol van twintig vierkante meter, waar drie onverzorgde moeders met snorren weigeren hun schipperstruien uit te trekken voordat je minstens 50 euro bijbetaalt voor een special treatment, zou nihil zijn.

Dat is echter niet het geval.