Land van taco's, tango's en tanks
Wie het vandaag om te puffen vindt, moet bedenken dat onze 26 graden Celsius door een Managuayaan als ‘frisjes’ zal worden omschreven. Bovenstaande klimaatgrafiek geeft aan dat in het Zuid-Amerikaanse Mataquintos doorgaans een redelijk constante 40 graden heerst. En de neerslag? Zie het blauwe balkje.
Vliegvakantie naar Chuco met verblijf in een pension met vier sterren in de ramen
Vanaf € 1299
(p.p./5 dgn, inclusief smeergeld)
Kom voor een midweek naar Managuay! Deze vriendelijke Zuid-Amerikaanse dictatuur heeft meer te bieden dan tankfiles en publieke executies, zeker als u zich niet kritisch uitlaat over de regering.
Chuco, de prachtige hoofdstad van de Andesprovincie, is de schoonste stad van het land vanwege de lokale gewoonte om alle huisvuil in de dalen te werpen. In de omgeving kunt u heerlijk wandelen en fietsen. Ook kunt u de lokale cultuur opsnuiven op de cocaïneraffinaderij van Adalberto Silencioso of een weeskind kopen op de markt van Quetziquetzicango (let op: het weeshuis verwijdert de hoes pas na contante betaling).
Profiteer nu van onze speciale 5 = 4-actie! Boek voor vijf dagen en ontvang vier onvergetelijke overgeefervaringen met de lokaal gestookte absint van lamamelk.
Mail naar gerard@lamalovers.com
 |
| Inca-muur in Sacsayhuamán, Peru |
De muren hierboven zijn wereldberoemd. Ze staan in Sacsayhuamán, een voormalig heiligdom van de Inca’s, net buiten Cuzco, Peru. Reisgids Rough Guide noemt de muren ‘enorm indrukwekkend. (…) De massieve rotsblokken met een gewicht van soms wel 132.000 kg sluiten naadloos op elkaar aan.’
De Manca’s uit Managuay kenden de Inca’s goed. Zij vonden Sacsayhuamán ‘een beetje gay.’
 |
| Mr. Señor |
Wie gewend is aan superhelden als Spiderman (die tegen muren en plafonds kan opkruipen) en Captain Universe (die in tijden van crisis bezit kan nemen van een gastlichaam), vindt Mr. Señor uit Managuay waarschijnlijk een beetje… saai.
Wat Mr. Señor kan, is in Europa niet heel bijzonder, maar in Managuay levert het hem een onbetwiste superheldenstatus op. Zo beschikt Mr. Señor over abnormaal geachte krachten als niet afgeleid worden wanneer een meisje je passeert, zélf een kind uit een brandend flatgebouw redden in plaats van liegen dat je astma hebt en een oudere vrouw helpen met oversteken zonder haar na afloop om te duwen, van haar portemonnee te beroven en dan keihard weg te rennen.
 |
| Een lama |
Het Sint-Gribusplein in Mataquintos, zomaar een plein in Latijns-Amerika. Oude mannetjes dammen, dames kopen papaja’s, ergens wordt een bedelaar in elkaar gerost. Eén ding is echter typisch Managuayaans: het prieeltje met het lamabeeld. Student Vicente (22) staat erbij. Waarom? Hij toont ons zijn gouden hanger: een mannenlijf met een lamakop, omringd door zonnestralen. ‘Pacha Mama Lama. Ze beschermt ons.’
Het is moeilijk om het belang van de lama in de Managuayaanse cultuur te overschatten. Volgens de Manca-indianen schiep een lama zelfs de wereld: Pacha Mama Lama was boos op de eeuwige duisternis en schoot, aan het begin der tijden, een fluim weg waaruit de aarde ontstond. Het was zuur en stinkend speeksel, bestaand uit halfverteerd voedsel uit de maag. Volgens andere bronnen was ze dan ook gewoon verkouden. Hoe dan ook, niet voor niets siert een lama de Managuayaanse vlag.
Het beest vervult echter ook een praktische rol. Van de Andes met zijn lastdieren tot aan de schimmige wereld van de lamabordelen en filmproducties als Lama Fellatio II – overal wordt het dier gekoesterd. De elitetroepen van de Managuayaanse cavalerie zitten zelfs op lama’s. De beroemdste van hen schopte het zowaar tot het biljet van 200.000 peso: Lope la Llama bleek tijdens de Oorlog van de Vijf Papaja’s (1850-1852) zoveel slimmer dan de officier op zijn rug, dat hij tot generaal werd benoemd. Sindsdien erft elke lama de rang van zijn berijder, wat de resultaten van het Managuayaanse leger overigens behoorlijk heeft opgekrikt.
Op een hoek van het Sint-Gribusplein speelt een groepje scholieren Lamabord, een variant van Ganzenbord. Het gerol van hun dobbelsteen is bijna niet te horen, maar hun opgewonden kreten des te meer. ‘Nu ik, nu ik! (…) Vakje 54. “Je richt een politieke partij op. Ga naar de gevangenis.” Ah, coño!’
Noud Nijssen
Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.
 |
| Een impressie van het Managuayaanse Floriade-paviljoen |
VENLO – Managuay start vandaag, na vier maanden vertraging, eindelijk de bouw van zijn Floriade-paviljoen in Venlo. De wereldtuinbouwtentoonstelling werd zondag officieel gesloten.
De Managuayanen rekenen er echter op dat de organisatie voor hen een uitzondering maakt. Delegatieleider Vidal Gutiérrez, tevens kapitein van het vrachtschip met benodigdheden voor het paviljoen: ‘We hebben een prachtig concept, waar mensen maandenlang op hebben gewacht. Ook hebben we twee lama’s met obstipatie aan boord en die moeten nu echt los.’ Een van de onderdelen van het paviljoen bestaat uit traditionele hutten van opgesteven lamafecaliën.
De Managuayaanse deelname aan de Floriade is geplaagd door tegenslagen. Begin juni moest het vrachtschip van Gutiérrez aanmeren in de haven van Rotterdam, waar de douane beslag legde op een grote hoeveelheid cocaplanten en vuurwapens. Gutiérrez blijft echter optimistisch. ‘Oké, dus de duurzame cocaplantage van anderhalve hectare en de schietbaan worden lastig te realiseren. Maar we hebben genoeg hoe… Managuayaanse vrouwen bij ons voor een welkomstfeest voor iedereen.’
Gutiérrez verwacht aan het begin van de middag bij het Floriade-terrein te arriveren. ‘Het liefst rijden we via de hoofdingang naar binnen, maar anders vinden we aan de achterkant nog wel een gaatje.’
Immigranten hebben Managuay gemaakt tot wat het nu is: een corrupte, achtergebleven dictatuur waarvan niemand weet waar het precies ligt. Toch hebben sommige groepen nieuwkomers voor toeristische trekpleisters gezorgd – zoals de Duitse wijk in San Luís (foto). Nog in de tweede helft van de vorige eeuw vond een grote immigratiegolf plaats uit de Duitstalige landen. Die liet zijn sporen na in het straatbeeld, maar ook op economisch vlak: geen administratiekantoor, apotheek of modeltreinwinkel in Managuay of er is wel een Bormann, Hess of Von Ribbentrop bij betrokken.
Foto: Maria Luísa Corazón del Ángel
 |
| La Ronda de Managuay: aan het begin van de slotetappe leek er nog niks aan de hand |
MATAQUINTOS – De Japanner Rokuro Den van Team Harakiri ging zondag juichend over de finish in de slotetappe van de Ronde van Managuay. Hij won echter niet.
Stomverbaasd moest Den toezien hoe zijn rivalen van Team Ejército hem voorbijfietsten. Een halve kilometer verder werd majoor Guillermo Rezende de etappezege toegekend. Overigens blijft Den wel de eerste in het algemeen klassement.
Team Ejército, de wielerploeg van het Managuayaanse leger, kan maar moeilijk verkroppen dat het dit jaar in de Ronde van Managuay verplicht een toontje lager moet zingen. Tijdens de editie van vorig jaar, die het leger won, klaagden sommige renners over intimidatie door militairen, zoals het langzaam inhalen met doorgeladen kalasjnikovs op de rug en het opwerpen van wegblokkades op het parcours.
Team Goede Sfeer – de wielerploeg waarvan gezegd wordt dat hij uit de voetballers van Oranje bestaat die door Louis van Gaal op teambuildingsmissie zijn gestuurd – haakte vrijdag al af, wegens ruzie.
