Berichten

Geplaatst op

Ook mijnbouw Managuay maakt balans werk en privé mogelijk


MINAS DE CHUCO – Mijnbouwdirecteur Manuel Peminto de Flor kon niet meer verdragen dat hij zijn vrouw en kinderen zo weinig zag. Nu werken ze vol enthousiasme mee in mijnschacht Cecilia.

Door majoor Carizón

Manuel Peminto de Flor werpt een brok bauxiet de mijnschacht in. ‘Oye! Laat je eens zien!’ Een bestoft koppetje verschijnt in de lichtbundel van zijn zaklamp. Het is Octavo, Peminto de Flors oudste zoon. ‘Octavo!’ roept de breed lachende directeur. ‘Hij is een van de beste gruisrapers van de schacht,’ vertrouwt hij schrijver dezes niet zonder trots toe. ‘Zeven jaar oud, maar een zoon van zijn vader!’
Terwijl steeds meer topmannen worstelen met het combineren van hun werk- en privé-leven, maakt staatsmijnbedrijf ManaMinas dromen waar. Toen Manuel Peminto de Flor het ministerie van Economie en Mosterdgas meldde dat hij zijn kinderen te weinig zag, kreeg hij eerst gedwongen elektroshocktherapie, maar direct daarna een aanbod om zijn gezin kosteloos de werkvloer op te nemen. Peminto de Flor: ‘Dat was een pak van mijn hart. Zelf zit ik natuurlijk niet in de schacht, maar op kantoor, maar toch: het idee dat ze vlakbij zijn, stelt me ontzettend gerust.’

En u? Hoe balanceert u tussen werk en privé?
Dit bericht maakt onderdeel uit van de Postbus 43-campagne ‘Balanceren doe je zo’ van het Ministerie van Propaganda.

Geplaatst op

‘Joan heeft Songfestival-act gestolen’

De Managuayaanse artieste Dora

SAN LUÍS – Joan Franka, die gisteren met het nummer ‘You and me’ werd uitverkozen tot de Nederlandse afgevaardigde voor het Eurovisie Songfestival, heeft haar indianenact gestolen.

Dat claimt de Managuayaanse artieste Dora (foto). Dora zegt al jaren op te treden als Indiaan in ‘het erotisch-muzikale circuit’. De 24-jarige vermoedt dat Joan een van haar optredens heeft bijgewoond en haar act daarna heeft overgenomen, al weet zij dat niet zeker. ‘De helft van de tijd hang ik natuurlijk ondersteboven aan een paal.’

Desalniettemin bereidt Dora een schadeclaim voor tegen de Nederlandse zangeres. Zij benadrukt dat het haar daarbij vooral om het principe gaat. ‘Het gaat mij niet om het geld. Daarom claim ik honderd miljoen miljard euro.’ Op de vraag of zij weet hoeveel nullen het getal honderd miljoen miljard bevat, antwoordt Dora: ‘Geen idee. Mannen die me na het optreden bestellen, hebben gewoonlijk beneden al betaald.’

Geplaatst op

Beroemde Managuayanen: Alfonso Mango

Alfonso Mango is een absolute superster in Managuay. De geheim agent, die werd opgeleid door de Israëlische Mossad, heeft als bijnaam ‘het camouflagemirakel’ en was betrokken bij spectaculaire bevrijdingsoperaties als die van het gijzelingsdrama tijdens de Olympische Spelen van München in 1972 en, recenter, van politica en FARC-gevangene Ingrid Betancourt in Colombia. Hier poseert Mango (links) met een onbekende Duitse toerist.

Geplaatst op

Het beste van: Te laat en te weinig

Een Managuayaanse tank op patrouille

De aankondiging van de Egyptische president Moebarak dat hij zal opstappen, maar pas over acht maanden, is een typisch geval van too little, too late. Ook de geschiedenis van Managuay zit er vol mee.

  • 1511: ‘Okee, okee, we gaan via het Noorden,‘ zei ontdekkingsreiziger Francesc de Manresa, op zoek naar de zilvermijnen van Managuay, geïrriteerd tegen de laatst overgeblevene van zijn oorspronkelijk 300-koppige, maar inmiddels aan schurft en tyfus overleden bemanning, toen zijn lekkende galjoen bij Vuurland op een zandbank liep.
  • 1841: ‘Wij bieden u persvrijheid aan.’ Deze laatste woorden van generaal Umberto ‘Guapi’ Bantaro, dictator van Managuay van 1839-1841, waren gericht tegen de voormannen van de revolutionaire horde die brandstichtend en plunderend door het presidentiële paleis trok, zojuist de voltallige familie van Bantaro had geslacht en nu de dictator zelf aantrof in de personeelsvertrekken, op handen en voeten weggedoken achter de toiletpot.
  • 1963: ‘Wacht, ik zet hem in z’n achteruit.’ Aldus de chauffeur van de tank die in opdracht van het toenmalige militaire regime over een tiental demonstrerende dwaze moeders reed, maar toen toch tot inkeer kwam.
Geplaatst op

‘Samsom won PvdA-verkiezingen via fraude’

Diederik Samsom, de nieuwe leider van de PvdA

DEN HAAG – Diederik Samsom heeft vandaag met 54% de verkiezingen om het leiderschap van de PvdA gewonnen. Volgens een anonieme bron was er echter fraude in het spel.

Volgens de bron heeft Samsom gebruik gemaakt van tactieken ‘die in Moskou en Pyongyang niet zouden misstaan.’ Zo zouden busladingen Samsom-stemmers uit Noordoost-Groningen langs stembureaus door het hele land zijn vervoerd om meerdere malen te stemmen. Ook zou Samsom steekpenningen hebben betaald aan jeugdzender Nickelodeon om een populaire kinderserie tijdelijk om te dopen in Samsom & Gert.

Een en ander is opgezet in samenwerking met de Zuid-Amerikaanse broers Felipe en Gonzalo Diuri, met wie Samsom de afgelopen week meerdere malen is gesignaleerd, aldus de anonieme bron. De Diuri’s hebben in de bananendictatuur Managuay ervaring opgedaan met stembusuitslagen en reizen rond als politiek adviseurs in een methode die zij ‘Accelerated and Enhanced Vote Processing’ noemen. De meeste westerse landen noemen deze methode ‘fraude’.
Klanten van de Diuri’s zijn onder meer de regeringen in Pyongyang, Moskou en producenten van tv-programma’s als The voice of Holland en Dancing with the stars.

Waar en wanneer Samsom precies met de gebroeders Diuri is gesignaleerd, wil de anonieme bron echter niet zeggen. ‘Dat kan ik mij permitteren, want ik ben tenslotte een anonieme bron,’ aldus de bron.

Geplaatst op

Managuay biedt leden Femen asiel aan

Het generaalsregime in Managuay ziet de vrouwen van Femen graag komen

PARIJS – De Zuid-Amerikaanse dictatuur Managuay wil onderdak bieden aan leden van de feministische actiegroep Femen.

Dat heeft Inna Sjevtsjenko, boegbeeld van Femen, vanochtend in Parijs bekendgemaakt. De feministen ontvingen een brief van de militaire junta van Managuay, waarin staat dat het Zuid-Amerikaanse land ‘aandacht voor vrouwen hoog in het vaandel heeft staan.’ De generaals willen een verblijfsvergunning verstrekken aan de drie leden van Femen die afgelopen zaterdag in de Oekraïense hoofdstad Kiëv werden aangehouden, en aan ‘iedereen die uit vrije wil haar blote tieten laat zien.’ Daarbij hebben ‘grote maten de voorkeur’, benadrukt de Managuayaanse minister van Sociale Zaken.

Critici zijn het er niet over eens hoe de brief moet worden opgevat. Mogelijk is het regime in Managuay verontwaardigd omdat eerdere uitnodigingen tot verblijf aan prominente vluchtelingen als Edward Snowden en WikiLeaks’ Julian Assange werden afgeslagen. De brief kan echter ook worden opgevat als steun in de rug voor de Managuayaanse prostitutiesector, die door aanhoudende emigratie flink is uitgedund en met een toestroom van Femen-leden vacatures hoopt te kunnen opvullen.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Hammarskjold

Schrijver Sergio Sánchez Hammarskjold

‘Mario Vargas Llosa? Een armoedige prutser.’ In het rimpelige gezicht van Sergio Sánchez Hammarskjold komen drie gaten in actie: zijn ogen spuwen vuur, zijn mond klemt de pijp vast en zijn neusgaten doen twee rookpluimpjes de kamer in dwarrelen. ‘Met zijn boeken doe ik wat de gemiddelde Managuayaan ermee doet: ik schuif ze onder een afgebroken tafelpoot.’

Gegniffel in de videohoek van het Hammarskjold-museum. Waar de schrijver is, is de verongelijktheid nooit ver weg. De man zelf is overigens ook niet ver weg: hij zit aan een tafeltje in de hoek nauwlettend toe te kijken, af en toe nippend van de aguardiente die zijn vrouw hem bijschenkt. Het Hammarskjold-museum is bij Hammarskjold thuis, en dat maakt het gegniffel behoorlijk ongemakkelijk.

Sergio Sánchez Hammarskjold is een auteur die er prat op gaat nog nooit een heuse roman te hebben geproduceerd. In Managuay, waar tachtig procent van de bevolking niet kan lezen, en de overige twintig daar gewoon geen zin in heeft, moet een schrijver zich toeleggen op praktische teksten. ‘Toegepaste literatuur’ noemt Hammarskjold het. Hij schrijft handleidingen, snackbarmenu’s en productinformatie. Met succes: zijn Ingrediënten & Voedingswaarde per 100 ml van de literflessen Pipo Papajapap geldt als een klassieker in het genre.

Een uitvergroting van dat etiket, omgeven door enkele flessen pap, vormt dan ook het hart van de expositie. De formule om Hammarskjolds schrijfsels te omringen met relevante voorwerpen is even simpel als doeltreffend. Op de salontafel: de aangegeten burrito bij het menu van snackbar El Pollo Loco uit 1987. Op de vensterbank: het getraliede raam uit martelcentrum Horror Máximo met ernaast een ongebruikte wegwijzer (‘Uitgang’). Als bezoeker begrijp je in één klap wat de teksten van Hammarskjold zo effectief maakt. Je vraagt je af wat de illustratie geweest zou zijn bij een ontbrekend werk als Inventarisatie van lijken na de opstand van San Fernando, 3 maart 2010, A t/m M.

Bij het verlaten van de woning stuiten we op een tafeltje met pennen en papieren, waarop een manshoge, kartonnen versie van de schrijver prijkt. Er is iets op gekalkt. We buigen ons voorover en lezen: ‘Steun mijn volgende werk: het telefoonboek van Managuay. Vul naam en nummer in op de stippellijn.’
Noud Nijssen

Foto Abrán del Tubo

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

1637: Francisco Filizzola

Francisco Filizzola

Francisco Filizzola (1562–1637) was een wetenschapper, filosoof, staatsman, jurist, auteur en een van de grondleggers van het empirisch onderzoek in Managuay. Een echte alleskunner dus. Ironisch genoeg overleed hij tijdens een experiment na iets wat hij absoluut niet kon: drinken. Na een avond kaartje blazen in 1637 besloot Filizzola, lazarus, om ‘de veerkracht van glaswerk‘ te testen: hij vulde een leeggedronken rumfles met 700 gram buskruit en gooide er het stompje van zijn sigaar bij. Zijn hoofd is nooit teruggevonden.

Tegenwoordig gedenkt Managuay de grote Filizzola dan ook niet om zijn filosofieën of juridische verhandelingen, maar als ‘de peetvader van de honderdduizendklapper’.

Geplaatst op

‘Volkskrant vertelt leugens inzake eindexamens’

Scholen in Managuay zouden meer te stellen hebben met
zwangere tieners dan met eindexamens, zo bericht de Volkskrant

MATAQUINTOS – De regering van Managuay heeft een klacht ingediend tegen de Volkskrant. Die schrijft in een reportage vandaag dat scholen in het Zuid-Amerikaanse land zich door de heersende seksuele moraal meer bezighouden met tienerzwangerschappen dan met eindexamens.

In het artikel voert de Volkskrant een Managuayaanse rector op die zegt dat bij schoolreisjes standaard een verloskundige meegaat, voor het geval een leerlinge onderweg moet bevallen. ‘De schoonmaakkosten werden gewoon te hoog.’

Volgens de Managuayaanse minister van Onderwijs, generaal Rufus Vendetta Malpenso, gaat het echter om een incident. ‘Nu lijkt het alsof Managuayaanse scholen één grote, broeierige bende zijn. Maar die verloskundige in kwestie is helemaal geen verloskundige. Zij is een leerlinge die vorig jaar van school is verwijderd wegens het bedrijven van illegale prostitutie, maar de schooldirecteur neemt haar op uitstapjes mee voor een ouderwets robbertje chinga-chinga achterin de bus.’ Wat hij onder het laatste verstaat, wil de minister niet zeggen.

De Volkskrant heeft niet gereageerd. Wel zegt de krant kritisch te kijken naar de samenwerking met Persbureau Managuay, het Nederlandse nieuwsagentschap dat de berichtgeving vanuit Managuay verzorgt. Oké, dus eigenlijk heeft de Volkskrant toch gereageerd. Vooruit, hoofdredacteur Philippe Remarque noemt de gewraakte reportage zelfs ‘onder de maat, en – no pun intended – onder de gordel.’

De reportage van Persbureau Managuay wordt morgen op deze webiste gepubliceerd.

Geplaatst op

Nobelprijs weer niet naar Managuay

Sergio Sánchez Hammarskjold

PERFIDO – En weer gaat de Nobelprijs voor de Literatuur niet naar Sergio Sánchez Hammarskjold. ‘Mario Vargas Llosa? Een armoedige prutser.’

Door Jens Mikkelsen

Het is een bittere pil voor Sergio Sánchez Hammarskjold. Gaat de Nobelprijs eindelijk weer eens naar de Spaanstalige wereld, krijgt Mario Vargas Llosa hem, de grootmeester uit Peru. En dat terwijl Sánchez Hammarskjold elk jaar weer genoemd wordt. Toegegeven: alleen door hemzelf.

Teleurgesteld?
‘Het gaat elk jaar zo. Die Zweden lezen alleen fantasieverhalen. Alles wat anders is, is verkeerd.’

Sánchez Hammarskjold gaat er prat op nog nooit een heuse roman te hebben geproduceerd. In Managuay, waar de helft van de bevolking niet kan lezen, en de andere helft daar gewoon geen zin in heeft, moet een auteur zich toeleggen op praktische teksten. Sánchez Hammarskjold schrijft handleidingen, snackbarmenu’s en productinformatie. Zijn Ingrediënten & Voedingswaarde per 100 ml van de literflessen Pipo Papajapap geldt als een klassieker in het genre.

Waarom wordt u steeds gepasseerd?
‘Ze willen dat je dingen verzint. Het mag geen praktisch nut hebben. Ik heb net een klus voor het leger afgerond. Inventarisatie van lijken na de opstand van San Fernando, 3 maart 2010, A t/m M is een prachtwerkje geworden. Maar denkt u dat ze dat in Stockholm gaan lezen? Als je, zoals Vargas Llosa, dingen uit je duim zuigt, dan ben je toch een armoedige prutser?’

Is uw werk wel te vergelijken met dat van hem?
‘Maar natuurlijk. Ze prijzen Vargas Llosa “voor de manier waarop hij machtsstructuren in kaart brengt en voor zijn scherpzinnige beelden van het verzet, de opstandigheid en de nederlaag van het individu.” Dan hebben ze mijn bewegwijzering van martelcentrum Horror Máximo in La Libertina nog niet gelezen.’

Hopelijk heeft u volgend jaar meer geluk. Wat schrijft u nu?
‘Ik ben bezig met het telefoonboek van Managuay. Mag ik uw mobiele nummer noteren?’