Componist Generaalslied hangt zich op

Het huis van componist Va-banque


LA LIBERTINA – De componist van het Generaalslied, Juan Va-banque, heeft zich zondagmiddag opgehangen in zijn woning in La Libertina. In zijn afscheidsbrief beschuldigt hij alle mensen die zijn lied hebben neergesabeld.


Door Jens Mikkelsen

Va-banque componeerde met een aantal anderen een muzikaal verjaardagscadeau voor generaal Jamón en overhandigde dat afgelopen vrijdag aan de belangrijkste radiostations. Toen de leider van de militaire junta na twee uur nog steeds niet had gereageerd, barstte een storm van kritiek los. Zo noemde rapper Abi C opeens zijn eerste rapcouplet goed, ‘maar het tweede – de G van guacamole en zo – ging gewoon niet.’

Ook anderen vermoedden dat generaal Jamón woedend was over het lied, en schaarden zich aan de kant van het culturele gelijk. ‘Het gaat mij om een milde steniging, meer niet,’ zei columnist Nicolas Trompeta zaterdag over zijn handtekeningenactie. Die heette Va-banque Moet Helemaal Worden Kapotgemaakt, En Wel Nu.

De weduwe van componist Va-banque wordt inmiddels intensief bezocht door bekende Managuayanen. Zij willen hun eer aan haar man bewijzen, veelal met een cameraploeg. Juan Dalí, zanger van de band 3 Joders, vertelde de weduwe ‘overdonderd’ te zijn en het te betreuren ‘dat er mensen zijn die bedreigingen uiten.’ Hij voegde eraan toe dat kijkers maandagochtend zijn eigen variant op het Generaalslied konden zien op televisie.

Ook de voormalige mental coach van Managuay, Enrique Embargo, bezocht de ontroostbare weduwe. ‘We leven in een open inrichting,’ zei Embargo plechtig. ‘Ter illustratie daarvan geef ik u een cassette met daarop mijn voorstel voor een Generaalslied. Instrumentaal, dus het grote voordeel: iedereen kan een eigen tekst meezingen. Mag ik de groeten doen?’

Het Nationaal Comité Misschien Verjaardag wil het Generaalslied op 30 april aanbieden aan generaal Jamón. Het hoopt dat hij dan ook echt jarig is.

Lees ook:
Generaalslied voor het eerst te horen op de radio

‘Bouterse was slechts kleine drugsbaas’

MATAQUINTOS – De onthulling dat de Surinaamse president Desi Bouterse vijf jaar geleden innige banden had met een grote transporteur van drugs in Zuid-Amerika, moet worden gerelativeerd.

Dat zegt Adalberto Silencioso, een Managuayaanse cocaïnebaron en directeur van het raffineerbedrijf Coca Loca. Silencioso noemt zichzelf een écht grote drugsbaas, ‘de Pablo Escobar van Managuay’. Over de organisatie van het Zuid-Amerikaanse drugsverkeer halverwege de jaren 2000: ‘Ik had in die tijd regelmatig bijeenkomsten met de Pablo Escobar van Venezuela, de Pablo Escobar van Brazilië, de Pablo Escobar van Peru en de Pablo Escobar van Ecuador. Bouterse mocht ook af en toe aanschuiven, maar omdat hij zo’n klein drugsbaasje was, noemden we hem Pablito.’

Op de vraag of Silencioso het betreurt dat Bouterse nu uit het drugscircuit is, verschijnt er een spottende glimlach op zijn gezicht. ‘Hoezo uit het circuit? Hij is nu toch president?’

Kredietwaardigheid Managuay omhoog, naar ‘zeer meelijwekkend’

WASHINGTON – Moody’s heeft zijn oordeel over de kredietwaardigheid van Managuay verhoogd. Die staat voortaan op ‘zeer meelijwekkend’.

De stap, op dinsdagavond door de kredietbeoordelaar bekend gemaakt, is in het Zuid-Amerikaanse land met gejuich ontvangen. Hij geldt als een grote opsteker: decennialang bezat Managuay de kredietstatus ‘uitermate deplorabel’, daarvoor zelfs ‘buitengewoon schabouwelijk.’ Overigens zijn al deze termen speciaal voor Managuay in het leven geroepen.

Moody’s waarschuwt echter dat een investering in Managuay nog steeds is ‘als met blote handen je billen vegen: je wordt er heel verdrietig van.’ De kredietbeoordelaar geeft toe Managuay ‘per abuis’ te zijn vergeten en de kredietstatus van het land sinds 1923 niet meer te hebben aangepast. In dat jaar was de mango er nog een geldig betaalmiddel

Achtergebleven lid van de ‘Guays’ droomt van betere tijden

Stadsgezicht in Mataquintos, Managuay

JOHANNESBURG – Nu Uruguay zich geplaatst heeft voor de WK-kwartfinale en Paraguay als favoriet geldt in het duel tegen Japan van vandaag, voelt Managuay, het enige lid van de ‘Guays’ dat zich niet eens kwalificeerde, buitengesloten.

‘Dertig jaar geleden waren de Guays een hechte club,’ vertelt Armando Pedrito, aanvaller van het nationale voetbalelftal van Managuay, dat net collectief op borgtocht vrij is uit de gevangenis van Johannesburg. ‘In de tijd van mijn vader was er veel meer saamhorigheid.’ De vader van Pedrito, destijds elektricien en als zodanig beul in dienst van de militaire dictatuur, werkte veel samen met collega’s uit Zuid-Amerika.
Ook middenvelder Enrique Marcanto deelt in de melancholie. ‘Er was meer uitwisseling in die jaren. Mensen deden ‘een rondje Guays’.’ Marcanto doelt hiermee op het vrije verkeer van politieke gevangenen, die destijds konden worden gearresteerd in Asunción (Paraguay), gemarteld in Mataquintos (Managuay) en bij Montevideo (Uruguay) in de Atlantische Oceaan geworpen.
Met de democratie in Paraguay en Uruguay kwam een einde aan die periode.

Sinterklaasfeest verstoord door panfluitbendes

Sinterklaas, zonder paard, met Pablo, de zoon van de Nederlandse consul

MANAGUAY – De Sinterklaasviering op het Nederlandse consulaat in Managuay is gisteren ruw verstoord door lokale panfluitbendes.

Ruim dertig panfluitformaties blokkeerden urenlang al fluitend de ingang, de hal en de bar van het consulaat. Een van de muzikanten verklaarde te zijn afgekomen op de belofte van gratis ‘peper, noten, gouden munten en snoep.’ Een ander zei meer van Sinterklaas te houden dan van Sint-Cerberus, de Managuayaanse kinderheilige. ‘Sinterklaas gooit zijn noten tenminste niet recht in je oog.’

Ondanks het tumult spreekt de Nederlandse consul, Frederik de Zeeuw, van een geslaagde viering. Dat de panfluitmuzikanten na ontruiming zeven kratten jenever en een zwevend toilet hebben meegenomen, wil hij niet goedpraten, maar ‘de Managuayaanse cultuur is nu eenmaal vrijgeviger dan de onze.’ De gebroken poot die het paard van Sinterklaas in het gedrang opliep, noemt De Zeeuw echter onvergeeflijk. Al voegt hij eraan toe: ‘Been. Het is been. Een paard is een edel dier.’

Nieuwe lekken in kerncentrale Fukushima of zo

De kerncentrale van Fukushima (of in elk geval daar in de buurt)

TOKIO – In de verwoeste kerncentrale van Fukushima zijn nieuwe lekken ontdekt. Tenminste, dat is vastgesteld door de Japanse nucleaire toezichthouder of zoiets dergelijks.

De premier van Japan, Abe of zoiets, heeft gisteren gezegd dat hij snel actie wil. Helaas voor hem houdt de internationale gemeenschap zich momenteel meer bezig met de reactie van de Verenigde Staten op de gifgasaanval in Damascus op 21 augustus, waarvoor velen de Syrische president Bashar al-Assad verantwoordelijk houden. In Nederland spelen bovendien andere thema’s, zoals acteur Victor Reinier die zijn achillespees heeft gescheurd na een gevaarlijke sprong op de set van Flikken Maastricht. Nieuws over een lekkende kerncentrale en zo in Japan wordt dan al gauw met desinteresse behandeld.

Niettemin gaan de Jappen gewoon door met aan de bel trekken. Beheerder Dingetje laat weten dat bij de kerncentrale een *gaap* levensgevaarlijk hoog stralingsniveau of daaromtrent is gemeten. De pak ‘m beet duizend stalen tanks die driehonderd miljoen liter water bevatten blablabla lekken vocht waarin tot dusver waarden van honderd millisievert (¡¿qué?!) werden gemeten, maar gisteren bedroeg de straling een schokkende 1.800 millisievert etc. etc. Dus dat.

Enfin, wordt vervolgd.

Bron: Dagblad El Tiempo.

Staatshoofd Managuay vermomd als bossanova-artiest door Brazilië

Antônio Carlos Jobim (1927–1994)

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, is onderweg naar Rio de Janeiro. Om niet in handen te vallen van de Braziliaanse politie, doet hij dat vermomd als bossanovamuzikant.

Voor de vermomming is inspiratie gezocht bij Antônio Carlos Jobim, de inmiddels overleden ster van de bossanova, een genre waaraan generaal Jamón eerder verklaarde ‘een tyfushekel’ te hebben. Hij ziet zich echter genoodzaakt tot de stap, aangezien de militair-democratische republiek Managuay officieel in staat van oorlog verkeert met Brazilië.

Generaal Popo de Mierda, die deel uitmaakt van de Managuayaanse delegatie: ‘Brazilië is sinds 1985 geen dictatuur meer. Iedereen heeft nu gelijke rechten. Prima, dat moeten ze zelf weten. Maar als je ooit hebt geprobeerd om Brazilië te veroveren door middel van een massale slachtpartij, heb je opeens géén rechten meer. Een beetje krom, als je het mij vraagt.’

Jamón is onderweg naar West-Afrika, waar Managuay afgelopen november bezittingen heeft verworven die worden gezien als overzeese gebiedsdelen. Het gaat onder meer om een putdeksel, een voetbalveld en een rotonde. De militaire junta van Managuay heeft nog geen onderhandelingen gevoerd met de betrokken regeringen van Marokko, Senegal en Gambia, maar voorziet op dat gebied geen problemen. ‘We nemen wat spiegels en kralen mee,’ aldus Popo de Mierda, ‘dat heeft daar in het verleden ook goed gewerkt.’

Op dat moment wordt het Managuayaanse reisgezelschap opgeschrikt door een voorbijrijdende auto van de Braziliaanse politie, en barst uit in een net iets te schril uitgevoerde versie van ‘The girl from Ipanema’.

‘2012 is de schuld van Bolivia’

Bolivia


MATAQUINTOS – Een extreem-rechts parlementslid uit Managuay heeft gisteren Bolivia ervan beschuldigd dat het 2012 heeft veroorzaakt.

‘Die ponchodragers voelden de hete adem van Managuay in hun nek,’ zei Paco Tornado tijdens een bijeenkomst van zijn partij PPP (twee zetels, ook voor Tornado’s moeder). Volgens Tornado is Bolivia geen land, maar een ‘fascistische ideologie’. Hij beweerde dat ‘internationale experts’ hebben voorgerekend dat 2011 een maand te vroeg aan zijn einde is gekomen. Daarmee verwees hij waarschijnlijk naar zijn groep van ‘astrologische adviseurs’, onder wie Derek Ogilvie, Char en Elvis Presley.

Ook wees Tornado de schuldigen aan van het feit dat momenteel de leiders van zowel Paraguay, Brazilië, Argentinië als Venezuela met kanker te kampen hebben: de Bolivianen. ‘Mogelijk hebben ze een kankerverwekkende stof in hun panfluiten gestopt,’ opperde de extreem-rechtse leider. ‘Of in hun wc-brillen, of hoe heet zo’n ding, waar je ook aids van krijgt.’

Foto Lota del Horno

1527: Madeleno Puig y Razón

De Rio Pimpo

Na een aantal stabiele jaren onder Spaanse gouverneurs begon Managuay eindelijk de eigenschappen te ontwikkelen waarmee wij het tegenwoordig nog steeds associëren: een agressieve buitenlandse politiek en een onbetrouwbaar, labiel bestuur. In 1527 namelijk formuleerde de nieuwbakken gouverneur Madeleno Puig y Razón voor het eerst een buitenlands beleid voor Managuay, onder de titel: ‘El mundo es managuayo’ (‘de wereld is Managuayaans’).

Daarin claimde hij alle gebieden tussen de Galápagos-eilanden (nu Ecuador), de monding van de Amazone (Brazilië) en Patagonië (Argentinië) als de zijne, en begon een leger te formeren dat ze voor hem moest veroveren. Toen de grote dag van de militaire campagne was aangebroken, op 5 april 1527, viel Puig y Razéon van zijn paard en brak zijn nek. De onderkoning van Peru, aan wie Puig y Razón verantwoording was verschuldigd, liet zijn lijk in stukken snijden en brandend in de Rio Pimpo werpen, met de mededeling ‘Krijg de pokken, coño’.

Raad van State partijdig? Het kan erger

Piet Hein Donner, nu nog minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

DEN HAAG – De PvdA dient vandaag een motie in om te voorkomen dat minister Donner naar de Raad van State vertrekt. Ook de militaire junta van Managuay worstelt wel eens met een neutrale adviescommissie. Of slaat er bovenop.

De bananendictatuur kent de Raad van de Staat, een van de oudste regeringsorganen ter wereld. De Raad werd in 1532 opgericht door de Spaanse gouverneur Matías Fernández de Velasco, maar is tussendoor zo vaak opgeheven door de zittende tiran dat de totale vergadertijd van de Raad na vierhonderd jaar niet meer bedraagt dan een week.

Toch geldt de Raad van de Staat in Managuay als een gerespecteerd instituut. Zelfs generaal Jamón zegt de Raad in alle vrijheid zijn werk te laten doen, ‘al geven wij natuurlijk wel onze mening.’ Zo haalde de Raad van de Staat in mei van dit jaar een streep door de vergunningen van een nieuwe kolencentrale in Puerto Petróleo, omdat deze niet klopten met de wet.
Nadat de voorzitter van de Raad per ongeluk werd aangereden op een druk kruispunt in Mataquintos en de dochter van een ander Raadslid opeens van huis wegbleef en na drie dagen met gescheurde kleuren onderaan een palmboom werd aangetroffen terwijl ze ‘Guantanamera’ neuriede, werd de wet aangepast en kon de bouw van de kolencentrale beginnen.