Ronde van Managuay: de favorieten

Francisco Dupont, inmiddels uit het camouflagepak, na zijn etappewinst in La Libertina. In zijn rechterhand de luxueuze mobiele telefoon waarmee hij op de fiets communiceert met zijn vrienden in de begeleidende tank.  

Ruim twee weken in de race houden de favorieten in La Ronda de Managuay zich nog koest. Maar wie zijn zij en wie gaat er straks winnen?

  • Luitenant Francisco Dupont. Dé favoriet van Team Ejército, de ploeg van het nationale leger van Managuay. Niet omdat hij zulke goede benen heeft, maar omdat hij beste maatjes is met de jongens van de begeleidende tank die vorige week nog renner Gérard Vaessen van de weg drukte.
  • Majoor Alberto Macadamia. Team Ejército. Stond op het punt door een militaire rechtbank te worden gefusilleerd vanwege ‘democratische neigingen’ toen zijn wielertalent werd ontdekt. Plast tijdens het fietsen altijd in een op maat gesneden bidon, want ‘van in je broek plassen word je eerst wel warm, maar daarna juist heel koud.’
  • Heinrich Schmalz. Oostenrijker. Rijdt voor Team Anschluss, gefinancierd door de vereniging voor oud-nazi’s in Managuay. Schmalz’ deelname aan het team was aanvankelijk controversieel, omdat zijn grootouders destijds niet aantoonbaar voor de NSDAP hadden gestemd. Maar nu hij de sterren van de hemel rijdt, hoor je daar niemand meer over.
  • Abe Maginaki. Het is de jongens van Team Fukushima aan te zien dat ze de beslommeringen thuis even mochten vergeten om in het verre Managuay de pedalen ervan langs te geven. Wat een passie! Maginaki behoort in de categorie Fietsende Conciërges van Lekkende Kerncentrales absoluut tot de wereldtop.
  • Gérard Vaessen. De Limburger van het Russische Team Kalasjnikov kan een gevaarlijke buitenstaander zijn: de ‘Camiel Eurlings op twee wielen’ heeft al drie etappezeges binnen. Of wordt zijn reputatie van vrouwenverslinder hem fataal? Volgens boze tongen liep Vaessen afgelopen weekend mank vanwege, naar eigen zeggen, ‘jeuk aan mijn gonorroe.’

Dood Nederlandse guerillastrijdster ‘vrijwel zeker’

De groenteburger van McDonald’s

LA LIBERTINA – Lobke Velstra, die als guerrilla met de antikapitalistische rebellen in Managuay strijdt, is mogelijk overleden. Ze zou zijn omgekomen bij een aanslag in McDonald’s.

Dat zegt mensenrechtenorganisatie Eigen Kinderen Eerst in La Libertina. ‘Het is zeer waarschijnlijk dat Lobke onder de slachtoffers zit,’ zegt een woordvoerster van de organisatie. ‘Zij was bijna negen jaar actief bij rebellenbeweging De Oplichtende Pad en permanent bij commandant Eduardo Nuñez Parlando, bijgenaamd ‘Apie’.’

Nuñez Parlando werd vorige week getroffen door een regeringsbombardement op de vestiging van McDonald’s in het kamp van de rebellen. Hoewel De Oplichtende Pad streeft naar een communistisch-maoïstische samenleving, heeft zij McDonald’s toegang verleend tot haar kamp vanwege ‘het latente socialisme’ dat de kleur rood zou uitstralen. Een bijkomende reden zou zijn dat rebellenleider Fernando Sapo een groot fan is van de McDonald’s-groenteburger.

Natuur: de cactus


Ook in Managuay scheppen huiseigenaren er plezier in om hun woning te verfraaien met bloemen en planten. Zweren wij in Nederland bij de klimop, in Managuay laat menigeen zijn huis overgroeien door de cactusplant, zoals hier deze eengezinswoning.

Poederbrief veroorzaakt consternatie in Vendelona


VENDELONA – Een poederbrief heeft gisteren consternatie veroorzaakt op het politiebureau van provinciestad Vendelona. Het probleem werd op typisch Managuayaanse wijze getackeld: met een tank.

Een echtpaar dat de poederbrief had ontvangen, gaf hem verontrust af op het bureau. Aanvankelijk dachten de agenten dat het om verkeerd bezorgde post ging aan cocaïnefirma Coca Loca, maar toen dit na een telefoontje niet het geval bleek en het dus mogelijk ging om het besmettelijke antrax, stuurden de agenten het echtpaar haastig de straat op, waar zij werden gesommeerd de brief omhoog te houden. Na drie minuten arriveerde een tank die de envelop onder vuur nam.
De woning van het echtpaar is voor onbepaalde tijd in beslag genomen door de tweede assistent van de vice-districtschef van een Managuayaanse geheime dienst.

Kapper Ronaldo hoopt dat Spanje wint

Cristiano Ronaldo en de kopbalbestendige coupe ‘Armadillo’

OPALENICA – Elf miljoen Portugezen hopen vanavond op een stunt in de halve finale, maar van de kapper van Cristiano Ronaldo kan het EK Voetbal niet snel genoeg voorbij zijn.

Als Sergio Ibarreños het EK in Polen en Oekraïne een ‘absolute ramp’ noemt, dan heeft hij het niet over racistische spreekkoren of lichamelijke slijtage na een uitputtend clubseizoen. Hij heeft het over het haar van zijn cliënt, de Portugese stervoetballer Cristiano Ronaldo. ‘De temperaturen waarin Cristiano moet spelen, zijn dodelijk. Je wil niet weten waarmee ik hem soms zie terugkomen. Haarbreuk, gespleten puntjes, een volledig uitgedroogde coupe: daar kan geen glansserum meer tegenop. Nee, van mij mag Spanje winnen vanavond.’

De ‘personal hair artist’ dient de wereldberoemde spits regelmatig van advies. ‘Kopballen? No way, José, vertel ik hem altijd. Die mogen er in het stadion misschien leuk uitzien, maar ze zijn funest voor de haarzakjes. Gebruik gewoon je voet, zeg ik dan, het heet tenslotte voetbal.’
Ook blijken de veelbesproken kapselwisselingen van Ronaldo in de wedstrijden tegen Duitsland en Nederland het idee te zijn geweest van Ibarreños. ‘De vraag is: wil je gewoon balletjes afwachten of balletjes afwachten in stijl? Maar van hem mocht het eigenlijk niet, hoor. Hij was bang dat de mensen hem een aansteller zouden vinden. Schatje, zei ik, je hebt gewoon het beste haar ter wereld, dat wekt altijd jaloezie op.’

Ibarreños is afkomstig uit de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek Managuay, waar zijn kapperscarrière begon bij het leger. Hij werd echter oneervol ontslagen vanwege een voorstel om de rekruten niet langer te millimeteren, maar ‘een leuke lok voorop’ te geven en die wekelijks te behandelen met een diepteconditioning.

Een armadillo, of gordeldier

Sterspeler mist WK door blessure

Het Hernando Siles Zuazo-stadion in La Paz, Bolivia


LA PAZ – De Managuayaanse topvoetballer Adán Ropa heeft zaterdag een ernstige blessure opgelopen die hem deelname aan het WK voetbal belet. Overigens zullen zijn medespelers evenmin naar Zuid-Afrika afreizen, gezien de povere prestaties van het nationale elftal in de kwalificatieronde.

Ropa gaf tijdens een vriendschappelijke interland tegen aartsvijand Bolivia een hakballetje voor het standbeen langs, wat een heftige pijn in de hamstring opleverde. Ropa dook direct naar de grond. Toen de Boliviaanse middenvelder Panza hem overeind wilde helpen, noemde een emotionele Ropa hem een bezitter van het Downsyndroom die lijdt aan een ernstige celdelingziekte. Daarop sprak Panza het vermoeden uit dat Ropa’s moeder een onfortuinlijk met tuberculose besmette courtisane is.

Deze woordenwisseling was voor de rechtsbuiten van Bolivia reden om zijn machete vanonder zijn tenue te halen, waarop de ook de complete Managuayaanse verdediging het kapmes tevoorschijn trok. In de daaropvolgende slachtpartij ontbraken de coaches van beide teams om hun spelers tot kalmte te manen. De Managuyaanse bondscoach Eduardo Vianda Charculo verklaarde achteraf: ‘Er is een tijd van lullen, en er is een tijd van hakken.’

De internationale voetbalbond FIFA overweegt om het fouilleerbeleid voor toeschouwers voortaan ook op de spelers van Managuay toe te passen.

Vakantieboekspel: De derde winnaar!

En de de derde die er vandoor gaat met een virtueel exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek is… Jorg Adder! Jorg, gefeliciteerd. Je krijgt het echte boek in 2013.

Jorg zag bovenstaande foto en beantwoordde de bijbehorende vraag goed:

Wat zien we hier?
a. Een berg zout
b. Een in de open lucht opgeslagen partij cocaïne
c. Een bergketen
d. Een foto

Jorg werd op het goede spoor gezet omdat hij de naam van fotografe Lota del Horno herkende als een van onze medewerksters (hoe hecht de relatie tussen de twee is, is ons onduidelijk). Overigens moeten wij bekennen dat het hier om een strikvraag ging: elk antwoord hadden wij goed gerekend (al is het maar omdat je op een foto zout zo moeilijk van cocaine kunt onderscheiden).

Foto Lota del Horno

Beroemde Zinloze Woorden: Stoker Fifi

Stoker Fifi

In onze reeks Beroemde Zinloze Woorden (BZW) hoort zeker stoker Fifi thuis, een van de kleurrijkste personages uit de film Océanos ilimitados (Manuel Pipón, 1994).
Daarin onthaalt Fifi een rijksambtenaar die net het scheepsrestaurant is binnengestapt op een onverwachte, jubelende toespraak:

Stoker Fifi:
‘Ziedaar, de tijd is gekomen! Eindelijk krijgen wij antwoord op onze talloze smeekschriften! Eindelijk, de goedkeuring om te blijven varen, de toestemming om onze onderneming voort te zetten, de broodnodige vergunningen om zeldzame dieren te vissen en aan onze passagiers voor te schotelen, om zonder schrijnend schuldgevoel onze behoeftes in internationale wateren te doen, zonder boetes te hoeven vrezen! Ons voortbestaan is gered! Onze boot is veilig! Driewerf hoezee voor de hoofdstedeling! Heil aan de Staat!’

De nieuweling bleek echter niet geen ambtenaar: hij wandelde naar de bar, bestelde een rum en vroeg de kastelein of diens ‘collega’s hun bek konden houden.’

Proces tegen politicus Tornado eindelijk van start

De porción familiar: gefrituurde kippenvleugels van Hmm, Pollos!

MATAQUINTOS – Na dagen van uitstel is vandaag eindelijk het proces begonnen tegen de politicus met het rastakapsel, de extreem-rechtse Paco Tornado (PPP). Hij wordt verdacht van het aanzetten tot haat tegen Bolivianen.

Tornado vertraagde maandag de start van het proces door een verzoek tot wraking. Wraking betekent in Managuay wraak nemen op de rechter door hem neer te steken. Dit is een taak van de advocaat van de verdachte, maar Tornado’s raadsman – mr. Adán Minskewicz, 135 kilo zwaar – liet maandagochtend de rechter lopen omdat hij juist in de rij stond voor een portie gefrituurde kippenvleugeltjes bij snackbar Hmm, Pollos! tegenover het gerechtsgebouw. Het proces werd niettemin uitgesteld.

Gisteren werd de voorbereidende zitting verstoord toen de rechter Tornado’s propagandafilm Flauta wilde tonen. Daarin worden democratische teksten uit de Boliviaanse grondwet gecombineerd met beelden van een brandende panfluit. Een panfluitiste uit het publiek maakte bezwaar tegen de vertoning, waarop de rechter zei dat hij dat ‘begreep’. Advocaat Minskewicz noemde dit een ‘bevooroordeelde reactie’. Toen de rechter wilde uitleggen waarom hij het had gezegd, sloeg Minskewicz de handen voor zijn oren en riep luid ‘la la la’ totdat de rechter stopte met praten.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Het adios-moment

Lt. Diego Sánchez Ortega,
censor van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek

‘Nog even over die Volkskrant van u.’ Luitenant Diego Sánchez Ortega aait al pratend een presse-papier in de vorm van een zwangere lama. ‘Wij hadden ons wat meer… Hoe zeg ik het? Ondersteuning voorgesteld.’ Veelbetekenend kijkt hij naar de muur, waar een cover van tijdschrift TIME hangt: ‘General Jamón: Man of the Year 2007.’ Met een knipoog: ‘Trucage natuurlijk. Maar toch.’

Ondersteuning door een krant: voor een dictatoriaal regime is het vanzelfsprekend. Ook de militaire junta van Managuay houdt de geschreven pers stevig aan de leiband. Toen dagblad El Pueblo twee jaar geleden de ontruiming van Occupy Mataquintos kenschetste als ‘best wel hardhandig’, ontving het prompt een publicatieverbod. En dat terwijl bij de genoemde ontruiming een colonne tanks over 33 demonstranten walste.

De officiële staatskrant is El Tiempo, dat grossiert in artikelen rond het staatshoofd, generaal Jamón. Als El Tiempo geen verslag doet, zo weten Managuay-kenners inmiddels, heeft de junta kennelijk een fout begaan. Zoals in december vorig jaar, toen generaal Jamón incognito door Brazilië reisde. Zijn vermomming – als bossanovazanger Antônio Carlos Jobim, die in 1994 overleed – bleek zo slecht, dat hij werd ontmaskerd, en bovendien belandde hij bijna in een vuurgevecht tussen dronken bendeleden in een sloppenwijk in Rio de Janeiro. El Tiempo maakte slechts melding van een ‘welverdiende vakantie met carnavaleske trekken’.

Luitenant Sánchez Ortega praat intussen tegen zijn presse-papier. ‘Wat willen wij bereiken? Werelddominantie. Is dat met de Volkskrant gelukt? Nee. Proberen we het dan met een ander medium? Ja, met Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. Hebben we de Volkskrant nog nodig? Nee.’ Hij draait zich naar ons toe. ‘Wij zijn altijd oprecht geïnteresseerd geweest in u en uw cultuur. Dit is echter het adios-moment. Of, zoals ze in uw taal zeggen: Auf Wienerschnitzel.’
Roger Abrahams

Dit is de voorlopig laatste aflevering van Ondertussen in Managuay. Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto Abrán del Tubo, Rogelio de la Sierra