Echtgenote steunt bondscoach in seksschandaal

Club ‘Punto G’ in Quito

QUITO – Bondscoach Arriba van het Managuayaanse elftal, wegens een seksschandaal in opspraak geraakt, heeft de steun van zijn vrouw. Zij snapt dat hij in een seksclub in Ecuador gebruik heeft gemaakt van de diensten van een minderjarige prostituee, ‘want wat er langs de velden staat, is ook niet veel soeps.’

Emilio Arriba is woensdag, tijdens een trainingskamp met de nationale ploeg nabij de Ecuadoriaanse hoofdstad Quito, gezien in een bordeel. Dit heeft in Managuay tot opschudding geleid. Arriba’s echtgenote Jacintha verdedigt haar man nu tegenover de pers: ‘Een trainingsweek is slopend. Daarna moet de druk van de ketel.’ Arriba bezocht het bordeel woensdagochtend, net na aankomst op het vliegveld van Quito.

De bondscoach zelf wast zijn handen in onschuld. ‘Ik wist niet dat het minderjarige meisjes waren. Ze hadden het weliswaar over de moeilijke overgang van basisschool naar middelbare school, maar zeg nou zelf: wie denkt daar zes jaar later niet af en toe aan terug?’

De opschudding in Managuay geldt overigens meer het dure verblijf in het buitenland dan het bezoek aan een minderjarige prostituee. Een groeiend aantal getrouwde mannen in Managuay mijdt schoolpleinen en speeltuinen vanwege het constante gefluit van vroegrijpe meisjes uit groep acht.

Herfst officieel begonnen

Voor Managuayaanse vrouwen is het altijd zomer

MATAQUINTOS – In Managuay is de herfst begonnen: vanochtend om 06.14 uur stond de zon precies boven de evenaar.

De inwoners van Managuay maken zich op voor broeierige dagen van 40 graden Celsius, fiësta’s met door de straten trekkende muzikanten en een piek in het aantal tienerzwangerschappen – kortom, zoals eigenlijk elk jaargetijde in het Zuid-Amerikaanse land.

Overigens is vanochtend alleen de astronomische herfst begonnen. Voor meteorologen ging de herfst al op 1 maart van start. Wat de Managuayaanse vrouwen betreft, is het – afgaande op hun kleding (zie foto) – altijd hoogzomer en voor de duizenden politieke gevangenen in de militaire dictatuur is het het hele jaar winter.

Vakantiekiekje: man eet varken

Op zijn reis door Managuay afgelopen voorjaar belandde de heer Jacques Huisman uit Zandvoort zomaar op een buurtbarbecue in San Adolfo Tedesco. Hij stuurde ons dit sfeervolle plaatje waarop het eten wordt aangeleverd. Que aproveche!

Ook een geslaagde vakantie in Managuay gehad? Stuur uw beste kiekjes naar info@managuay.info onder vermelding van ‘Mijn persoonlijke vakantiefoto. Misschien leuk voor op de website?’ en maak kans op een mini-alpacalama van papajasnippers.

Couleur locale: Het stadion van Los Impotentes

Los Impotentes, de voetbalclub van San Luís, staat voor lekker eten. Van oudsher stromen de toeschouwers tijdens de rust het stadion uit om een snelle snack te halen bij een van de vele kraampjes.
Sinds twee jaar echter komen de resultaten van de ploeg overeen met de clubnaam, en is het eetgedrag veranderd: de snack is een maaltijd van anderhalf uur geworden, plus een kwartier pauze, en daarna gaan alle fans weer naar huis.

Foto Rogelio de la Sierra

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Alfonso Mango

Alfonso Mango tijdens een klus in Rio, 1984

Het jaarlijkse politiebal. Op het podium maant de korpschef van Mataquintos zijn collega’s tot kalmte. ‘Ik weet voor wie jullie zijn gekomen,’ roept hij. ‘Hij is de beste geheim agent aller tijden, en hij is weer bezig met een weergaloze undercoveractie: Alfonso Mango!’ Gebrul, pistoolschoten. Een agente komt aangetrippeld met een dienblad, waarop een baksteen ligt. ‘Helaas kan ik niet lang blijven,’ klinkt het uit de steen. ‘Ik zit midden in een onderzoek naar de vastgoedbranche.’

Alfonso Mango is een absolute superster in Managuay. De geheim agent, opgeleid door de Israëlische Mossad, staat erom bekend moeiteloos van gedaante te wisselen tussen mens, dier en gesteente. Zijn bijnaam: ‘het camouflagemirakel’. Mango’s werkgever, de gevreesde inlichtingendienst Seguridad, laat hem begaan – zolang hij zijn missies maar volbrengt. En trouwens, ze kunnen hem toch nooit vinden.

Het is zijn vrijgevochten stijl die Mango tot een volksheld maakt. Zijn werkwijze bestaat uit extreem doordachte camouflagetechnieken die hij tot het uiterste doorvoert. Tijdens een klus in Rio de Janeiro in 1984, bijvoorbeeld, presteerde Mango het om zó overtuigend in een hagedis te transformeren, dat hij 72 uur lang niets anders deed dan krekels eten en razendsnel zijn tong in en uit zijn mond te laten schieten. Dit laatste doet hij overigens nog steeds, tot irritatie van de caissières van zijn lokale supermarkt.

Na het optreden wordt Mango omringd door een schare jonge rechercheurs. ‘Goed, nog één verhaal dan,’ roept hij vanuit zijn steen. ‘Maar eerst: bier!’ De knaap die zijn dienblad vasthoudt, gooit hem in een volle pul. Als die weer leeg is, laat Mango een boer en loeit: ‘Sinds ik twintig uur per dag op een steiger lig, kan ik zuipen als een bouwvakker!’ De rechercheurs brullen het uit. De avond is voor Alfonso Mango, en hij is nog lang niet voorbij.
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto María Luísa Corazón del Ángel

PRIJSVRAAG (laatste week!): Wie is deze man?

Foto van een man

De prijsvraag ter ere van het eenjarig bestaan van nieuwsblog Managuay.blogspot.com heeft al tientallen reacties opgeleverd – maar u kunt nog steeds meedoen! Beantwoord voor 20 september 2010 – via een reactie onderaan dit bericht of een e-mail aan managuay@rogerabrahams.nl – de volgende vraag: wie is de man op de foto? De inzending met de juiste naam en best kloppende biografie krijgt een plek in deze kolommen. En laten we eerlijk wezen: zo moeilijk is het niet!

Tenminste, dat dachten wij. Een schokkend percentage van u, lezers, stuurde belachelijke antwoorden in, waarvan hieronder akte.
Deze mensen zijn het dus niet:

  • Federico Balla Costumbres, half man, half lama, de mythische levende god van de zuidelijke pampa’s
  • Enrique Gonsalves Sosa, vader van Enrique Gonsalves Sosa II
  • Mario Vázquez, Bolivianenimitator
  • Dolores Varga, leidster van de Managuayaanse vrouwenbeweging

Wie wel? Stuur je antwoord in!

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.blogspot.com

Douane Rotterdam blokkeert vrachtschip Floriade

Een impressie van het Managuayaanse Floriadepaviljoen.
In het midden de twee lama’s.

ROTTERDAM – De douane in de Rotterdamse haven houdt een vrachtschip uit Managuay vast met lading voor de wereldtuinbouwtentoonstelling Floriade.

De beambten hebben een onderzoek ingesteld naar verdovende middelen aan boord, meldt een anonieme bron. De kapitein van het schip, Vidal Gutiérrez, spreekt echter van ‘één groot misverstand.’ Gutiérrez: ‘Ze kwamen aan boord en schrokken van de cocaplanten. Maar de Floriade is een tuinbouwtentoonstelling en de cocaplant is een nationaal symbool. Natuurlijk hebben we er een paar bij ons.’ Het Managuayaanse Floriadepaviljoen moet volgens het ontwerp anderhalve hectare aan cocaplanten omvatten die, verwerkt tot cocaïne, een straatwaarde hebben van circa een miljard euro.

Gutiérrez denkt echter dat het douaneonderzoek niet alleen om de cocaplanten draait. ‘We konden ze ook niet aan het verstand krijgen waarom we zoveel vuurwapens aan boord hebben. Maar je kunt als kapitein van een vrachtboot niet zomaar een cruiseschip aan je voorbij laten gaan.’ Een eerdergenoemde, anonieme bron rept daarnaast van ’tientallen vrouwelijke verstekelingen’ die zich direct na het aanmeren uit de voeten zouden hebben gemaakt. Gutiérrez: ‘Een fata morgana. Als we al vrouwen mee hadden genomen, zouden we ze keurig door een handelaar laten ophalen.’

Nu het vrachtschip in Rotterdam de uitslag van het onderzoek moet afwachten, lijkt het zeker dat het Managuayaanse paviljoen op de Floriade niet voor de aangekondigde datum van 1 juni – vandaag dus – zijn deuren kan openen. Toch houdt Gutiérrez goede moed. Als de douane vanmiddag groen licht geeft, ziet hij zelfs de traditionele hutten van opgesteven lamafecaliën voor zonsondergang nog gebouwd worden. ‘We hebben twee lama’s bij ons; die blaffen dat zaakje in no time bij elkaar.’

De organisatie van de Floriade heeft nog niet gereageerd.

De Inca’s, bepaald geen Manca’s

Inca-muur in Sacsayhuamán, Peru

De muren hierboven zijn wereldberoemd. Ze staan in Sacsayhuamán, een voormalig heiligdom van de Inca’s, net buiten Cuzco, Peru. Reisgids Rough Guide noemt de muren ‘enorm indrukwekkend. (…) De massieve rotsblokken met een gewicht van soms wel 132.000 kg sluiten naadloos op elkaar aan.’

De Manca’s uit Managuay kenden de Inca’s goed. Zij vonden Sacsayhuamán ‘een beetje gay.’

Managuay in de media: Interview in Cappuccino (Radio 2)


Hoofdredacteur van Persbureau Managuay Roger Abrahams was vanochtend te gast op Radio 2.
In NCRV’s Cappuccino greep presentator Jurgen van den Berg (foto) het aanstaande verschijnen van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek aan om meer te weten te komen over Managuay – een land waar hij zelfs nog nooit van gehoord (!) bleek te hebben.

Klik hier om naar de uitzending te gaan. Het interview begint op ca. 20 minuten.


UPDATE: Een half uur na het radio-interview kregen wij op de redactie de volgende e-mail binnen:

Beste webredactie,
Heb een interessant item op Cappuccino gehoord, over het land Managuay. Ik had tot mijn schande nog nooit van dit land gehoord dus ging meteen naar jullie website om op te zoeken waar het exact ligt in Latijns Amerika. Ik kan echter nergens op de site (en op het web) de kaart vinden. Wellicht goed om dat nu op de site te zetten, nu blijft het nogal abstract. Ik ben echt benieuwd waar het ligt. Als ik in de buurt ben, dan ga ik zeker langs met jullie boek onder de arm natuurlijk :).
Groet,
Marjolein Hodes

Voor wie met dezelfde vraag zit als mevrouw Hodes: de Managuayaanse overheid weigert haar landsgrenzen vrij te geven voor atlasmakers. Waarschijnlijk omdat de Managuayanen:
– denken dat hun dat een militair-strategisch voordeel geeft
– zich schamen voor hun beperkte landoppervlak
– te lui zijn geweest om hun grenzen precies op te meten

Vandaag: Dag van de Panfluit

Vandaag is het in Managuay Dag van de Panfluit. In het hele land staan festiviteiten rond dit blaasinstrument op het programma, zoals panfluitwerpen, kinderpanfluitknutselen en wedstrijden wie-krijgt-de-meeste-panfluiten-in-zijn-mond. Ook zullen Bolivianen met een panfluit op feestelijke wijze levend worden verbrand, want Boliviaanse panfluiten zijn – in tegenstelling tot Managuayaanse – het werk van Satan. Feliz día de fiesta!

Foto Lota del Horno