De Kamer van Koophandel


Bovenstaand gebouw van de Kamer van Koophandel ligt in Norte, een buitenwijk van de Managuyaanse hoofdstad Mataquintos. Het verkeert echter in zichtbaar slechte staat. Mede om die reden – en omdat de militaire dictatuur voorstander is van een gecontroleerde toegang tot de economie – bevindt de Kamer zich sinds april 2006 in feite in de biljartkamer van generaal Pompo, de minister van Financiën. De kalkoenboeren op de foto is dit overigens niet verteld.

Fyra brengt Managuayaanse vlag naar Utrecht

Koetsier José van de Fyra pikte onderweg nog een paar lifters op

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay maakt eindelijk werk van haar aanstaande boekpresentatie in Utrecht. Vanuit hoofdstad Mataquintos vertrok woensdag de Fyra met als lading de nationale vlag.

De Fyra is een internationale paard-en-wagen-lijndienst die Mataquintos verbindt met Santa Cruz in Bolivia. Vanuit daar zal de vlag naar de haven van Rio de Janeiro worden gebracht en koers zetten naar Nederland. Daar, in Utrecht, vindt op vrijdag 17 mei de presentatie plaats van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek, een werk dat Nederlanders ertoe moet aanzetten om vaker af te reizen naar het geïsoleerde land in Zuid-Amerika. Nu doen zij dat vaak niet, omdat zij bang zijn voor malaria, vulkaanuitbarstingen en door de overheid georganiseerde ontvoeringen. ‘Nonsens,’ aldus luitenant Diego Sánchez Ortega, die als censor de vlag uitzwaaide. ‘In Managuay hebben wij malaria goed onder controle.’

Critici vermoeden dat de Fyra niet alleen de vlag vervoert, maar ook een geheime lading. ‘Kijk maar naar de foto,’ aldus een van hen, die anoniem wil blijven (Enrique Carderoso). ‘De vlag lijkt wel een rechthoekige kubus. Maar dat kan niet. Een vlag is meestal plat.’ Wat de vlag verbergt, durft de anonieme tipgever (Carderoso dus) niet te zeggen. ‘Maar het zou wel eens Miss Managuay kunnen zijn. Ja, nu lach je, maar met een beetje pech is het die uit 1991.’

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: De peso

Bankbiljet van 200.000 Managuayaanse peso

‘Verdomde daklozen.’ Prometeo Carolus staat bij een juten zak. ‘Hén moesten ze tegen de muur zetten, in plaats van dichters en falende voetbalspelers.’ De muntenhandelaar heeft het niet op de zwervers buiten zijn boetiek in het oude centrum van Mataquintos. Of ze op zijn collectie azen? Integendeel. Elke dag zet Carolus tien kilo aan peso’s buiten, maar de zak wordt enkel als toilet gebruikt.

Managuayanen houden niet van hun geld. Dat is niet gek: wat de overheid een ‘dynamische munt’ noemt, is een boterzacht stuk metaal waarvan de wisselkoers recent fluctueerde tussen de 0,00009 en 0,00001 voor 1 euro. En dat was alleen nog maar vorige week.

Toch moet de Managuayaanse peso een mondiale reservemunt worden. De minister van Financiën, generaal Diego Verbuto, stelt het op elke top van de G27 [de 27 kleinste economieën van de wereld, NN] weer voor. Immers, betoogt hij, kredietbeoordelaar Moody’s heeft in 2011 de kredietwaardigheid van Managuay verhoogd. Dat het een promotie betrof van de status ‘uitermate deplorabel’ naar ‘zeer meelijwekkend’, vertelt Verbuto er niet bij.

Wandelend langs de munten- en fruitverzameling in Carolus’ winkel – nog tot 1923 gold de mango als wettig betaalmiddel – valt me op hoe dun alle centjes zijn. ‘Waarvan zijn Managuayaanse peso’s gemaakt?’ vraag ik. Het antwoord: ‘Weggegooide bierblikjes.’ Als Carolus mijn verbaasde blik ziet, grinnikt hij. ‘Tranquilo, gringo. Het mogen ook geroofde peso’s uit Uruguay zijn.’

Tring! Een jonge vrouw stapt binnen met een dikke envelop. Of Carolus haar pesomunten aaneen wil slaan tot een grote, slappe plaat met papierachtige kwaliteiten. Carolus legt me uit: ‘Daar kan een heel gezin hier een week lang zijn billen mee afvegen.’ Hij rekent er een sigaar voor. ‘Een Havana.’ Met een knipoog: ‘Een mens moet ook léven.’
Noud Nijssen


Foto Rogelio de la Sierra

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Verlaten kamp rebellen ontdekt

Borstbeeld van Che Guevara

LA LIBERTINA – Het leger van Managuay heeft een kampement ontdekt van rebellengroep De Oplichtende Pad. De legertop liep vertederd langs de barakken: enkele jaren geleden woonden zij hier nog.

Waar ooit de fabriek voor laarzenpoetsdoeken stond, bevindt zich nu een verlaten Che Guevara-borstbeeldenatelier. Het casino, de wietplantage en de vestiging van kippenvleugelketen El Pollo Loco staan er nog.

De maoïstische rebellen en het leger van Managuay jagen elkaar om de paar jaar van het regeringspluche. ‘Wat verkiezingen doen in het Westen, doen staatsgrepen in Managuay,’ zei VN-topman Ban Ki-moon vorig jaar schertsend. Dit kwam hem op een reprimande te staan van generaal Jamón, die niet geassocieerd wenst te worden met ‘buitenlandse vormen van democratie’.

Het Managuayaanse leger is bezig met een groot offensief tegen de rebellen. Daarbij maakt het intensief gebruik van chemische wapens, maar, volgens de minister van Economie en Mosterdgas: ‘Alleen de biologisch afbreekbare.’

Carnaval: niet zo erg als vorig jaar


ROIPOIPÚ – Volgens de korpschef van Roipoipú is het carnaval dit jaar rustig verlopen. ‘Er zijn geen 37 mensen gedood,’ aldus de agent.

Hoeveel mensen er dan wel gedood zijn, wilde de man niet zeggen. Het nieuwe communicatiebeleid van de Managuayaanse politie schrijft voor dat moet worden benadrukt welke negatieve gebeurtenissen zijn uitgebleven. Dit komt in de praktijk neer op het ontkennen van de ware cijfers van vorig jaar, die dus in feite nu pas bekend worden.
Ook hebben er in 2010 geen 7 explosies in huizen plaatsgevonden, zijn niet 3 bankfilialen beroofd, niet 31 maagden geofferd, niet 77 auto’s en 1 wagen van de gemeentelijke reinigingsdienst gestolen, geen 4 in tequila gedrenkte poppen van papier-maché door de ruit van een horecagelegenheid geworpen en is niet 822 maal gewildpoept, waarvan 13 maal door dezelfde persoon.
Het tijdstip van de politieverklaring is overigens curieus, want het carnaval van Roipoipú loopt officieel nog door tot aanstaande zondag, wanneer een natte raaf levend wordt verbrand. Officieus eindigen de laatste festiviteiten doorgaans half april.

Pong: Legacy

Een computerspelletje als basis voor een actiefilm: het is vaker gedaan. Geeft Pong: Legacy het genre een eigen draai? Absoluut niet.

Regisseur Andrés Iñigo nam Pong als uitgangspunt. Het klassieke tennisspel uit 1972 is nog steeds razend populair in Managuay, al wordt gevreesd of het compatibel is met de Commodore 128, die binnenkort uitkomt. Iñigo verzon een verhaal waarin een fanatieke Pong-speler uit de krottenwijken van San Luís plots in zijn Atari wordt gezogen en in een duistere wereld belandt waarin twee boze, witte rechthoeken hem heen en weer kaatsen over een stippellijn. Aardig uitgangspunt, maar na de wervelende intro was het geld kennelijk op en vervolgens zit je als toeschouwer twee uur lang naar een oersaai potje Pong te kijken. Regisseur Iñigo is echter een achterneef van generaal Jamón, dus: in 3858 zalen. Jammer.

Afgewezen cabaretiers beginnen knokpartij


SAN LUÍS – Het grootste cabaretfestival van Managuay, het Festival Cabaret de las Pampas, is zondagmiddag in stijl afgesloten: met een massale knokpartij.

De vlam sloeg in de pan nadat de organisatie de deelnemers bekend had gemaakt die door mochten naar de volgende ronde in het fameuze Teatro Colón van San Luís (foto). Terwijl tijdens de audities het publiek door middel van pistoolschoten zijn mening over de kandidaten kenbaar maakte, was het nu een deelnemend trio dat de spierballen liet zien. Raúl, Ramón y Ramona, afgewezen vanwege de ‘subtiliteit’ van hun dwerg-eet-een-brandende-slang-op-act, begon de apparatuur op het podium richting de juryleden te gooien. Daarop haalden de toeschouwers, die aan het eind van de middag door hun munitie heen waren, hun lasso’s tevoorschijn of wierpen zich op het meubilair.
De theatermakers Raúl, Ramón y Ramona waren tot november vorig jaar werkzaam als uitsmijter in een discotheek voor sumoworstelaars. Verwacht wordt dat ze, dankzij hun pleidooi van zondag, alsnog tot de volgende ronde worden toegelaten.

‘Kuikentje Piep zet aan tot homoseksualiteit’


MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay doet een razend populair kinderliedje in de ban. ‘El Pollito Pío’ zet kinderen aan tot homoseksueel gedrag, is de angst.

Het gaat om de Spaanstalige versie van ‘Pulcino Pio’, een internationaal YouTube-succes dat afgelopen zomer een hit was in Italië. De Nederlandse variant heet ‘Kuikentje Piep’ en is al bijna drie miljoen keer bekeken. De videoclip toont dieren die ‘homoseksuele bewegingen’ maken en is daarom niet geschikt voor kinderogen, meent generaal José Matatetas Zarzuela, de Managuayaanse minister van Familiezaken en Heropvoeding. Zarzuela: ‘Kuikentje Piep zelf valt nog wel mee, maar als je Kalkoen Kloekkloekkloek ziet… walgelijk. Je snapt niet dat die pederasten daarvan houden.’

Zarzuela acht één element in de videoclip echter toelaatbaar: het einde. ‘De tractor is het enige mannelijke element in dat hele filmpje. Een waarlijk happy end. Kijkt u zelf maar, op 2 minuut 28.’

‘Samsom won PvdA-verkiezingen via fraude’

Diederik Samsom, de nieuwe leider van de PvdA

DEN HAAG – Diederik Samsom heeft vandaag met 54% de verkiezingen om het leiderschap van de PvdA gewonnen. Volgens een anonieme bron was er echter fraude in het spel.

Volgens de bron heeft Samsom gebruik gemaakt van tactieken ‘die in Moskou en Pyongyang niet zouden misstaan.’ Zo zouden busladingen Samsom-stemmers uit Noordoost-Groningen langs stembureaus door het hele land zijn vervoerd om meerdere malen te stemmen. Ook zou Samsom steekpenningen hebben betaald aan jeugdzender Nickelodeon om een populaire kinderserie tijdelijk om te dopen in Samsom & Gert.

Een en ander is opgezet in samenwerking met de Zuid-Amerikaanse broers Felipe en Gonzalo Diuri, met wie Samsom de afgelopen week meerdere malen is gesignaleerd, aldus de anonieme bron. De Diuri’s hebben in de bananendictatuur Managuay ervaring opgedaan met stembusuitslagen en reizen rond als politiek adviseurs in een methode die zij ‘Accelerated and Enhanced Vote Processing’ noemen. De meeste westerse landen noemen deze methode ‘fraude’.
Klanten van de Diuri’s zijn onder meer de regeringen in Pyongyang, Moskou en producenten van tv-programma’s als The voice of Holland en Dancing with the stars.

Waar en wanneer Samsom precies met de gebroeders Diuri is gesignaleerd, wil de anonieme bron echter niet zeggen. ‘Dat kan ik mij permitteren, want ik ben tenslotte een anonieme bron,’ aldus de bron.

Toch Elfstedenrace, ondanks weersverwachting

Het parcours bij Alcazar: ‘nog iets te nat, maar bijna droog’

LA LIBERTINA – Tegen alle verwachtingen in gaat begin volgende week in Noord-Managuay de Elfstedenrace van start. De weersomstandigheden zijn er niet naar, ‘maar er is niets wat een smak geld niet kan regelen.’

Dat zei voorzitter Wílmer Wáffler van de vereniging De Noordelijke Elf Steden dinsdagavond tijdens een persconferentie. Mogelijk aast hij op subsidie om zwakke plekken op het parcours te repareren, maar waarschijnlijk wilde hij laten weten dat de organisatie open staat voor steekpenningen om de zeldzame autorally door de jungle toch te organiseren.

Sinds het invallen van de droogte in Noord-Managuay vorige week heerst in het land een ware Elfstedenkoorts. Praatprogramma’s op tv gaan alleen nog maar over de modder: zal die hard genoeg zijn om alle auto’s te dragen? Voormalige coureurs halen herinneringen op en maken zich zorgen over de drinkcapaciteiten van de jonge generatie, die tenslotte in elke stad op de route een voorgeschreven hoeveelheid gefermenteerde lamamelk moet drinken met een alcoholpercentage van tenminste 40%, het zogenoemde ‘pimpelen’.

Na het weekeinde zal blijken hoe diep de Managuayanen bereid zijn in de buidel te tasten voor een traditie die lijkt op sport, maar draait om motoren en drank. Heel diep, zo is de verwachting.