Why Obamacare Needs a Dose of South America

Patiently waiting sick people in Mataquintos, Managuay

By Hunter B. Knob

At first glance, you would say there is nothing the United States could learn from a South American banana republic like Managuay.
Income equality in the military dictatorship, according to data collected by the United Nations Development Programme, is comparable to that in Third World countries like Cambodia and Uganda. Education, or the lack of it, leads to an outrageously high number of school dropouts and teen pregnancies. The military junta, headed by general Jamón, in 2010 spent more money on golden shoulder pads for their army uniforms than on infrastructure. I hear you think: that’s just like the US, what’s there to learn?

Not so fast.

Surprisingly, when it comes to health care the Managuay generals have made more decisions in line with the ideas of the Founding Fathers than the current regime in Washington. They’re all about that one principle that the Obama administration seems to deem just a little bit less important than others: freedom.

Take Obamacare’s much-criticised individual mandate. In Managuay’s parliament, proposing a law that requires every citizen to purchase health insurance would mean political suicide. Admittedly, it would mean actual suicide, since the military junta prefers its members of parliament to play cards instead of interfering in the business of government – but still.

Administrative obligations are looked down upon by most Managuayans, be it government officals or factory workers. Naturally, the main reason is the country’s widespread illiteracy – 80% – but there’s also an ideological component. Government shouldn’t do what the people are perfectly capable of doing. Moreover, health care is regarded as something between doctors and patients. The central government chips in and makes sure every important treatment is available to most, but the rest is left to the free market.

On paper, it works out like this: if you’re ill, you go to a doctor.
The doctor cures you, and you pay. Plain and simple. Of course, reality may be different sometimes – you go to a doctor, but he has no time, or you go to a doctor and he won’t cure you before he’s slept with your wife, or he tries to cure you but hits an artery in the process, forcing you to take a horse carriage for an emergency treatment in a hospital three hours away – but that’s reality and you can fix that.

What it boils down to is the fact that Managuayans have the freedom to live and the freedom to suffer horrible pains. In four words: freedom at its purest.
That is the ideological blueprint. Isn’t it ironic that in the so-called land of the free the administration holds a completely different ideology?

Let’s now wait and see how many Supreme Court justices have been on vacation to Managuay – or still need to go.

Deel elite Managuay komt om bij crash


BUENOS AIRES – Bij een ongeluk met een Managuayaans overheidsvliegtuig bij Buenos Aires zijn zaterdag alle 81 inzittenden omgekomen. Een deel van de elite van Managuay is daarmee in één klap weggevaagd. Opvallend genoeg gaat het alleen om de elite van de oppositie.

De politici waren volgens een woordvoerder van de regering-Jamón onderweg naar de Argentijnse hoofdstad om de marathon van Buenos Aires te lopen. Op de vraag waarom zij dan allemaal aan elkaar vastgeketend zaten, moest de woordvoerder het antwoord schuldig blijven. Wel gaf hij toe dat het om dezelfde Toepolev uit 1956 gaat als die waarmee de minister van Foltering en Milieu, generaal Pinto de Caña, eerder de toegang tot het Deense luchtruim werd geweigerd. ‘Het vliegtuig zou een opknapbeurt krijgen in Argentinië, en die spio… politici moesten toch die kant op.’
De crash vond plaats vlakbij een voor Managuay historisch beladen plek: in de Rio de la Plata (foto) werden enkele decennia geleden ook al grote delen van de regeringskritische elite uit een vliegtuig geworpen, in samenwerking met het Argentijnse Videla-regime.

Playboy-model Britt Dekker veroorzaakt overstroming in Zuid-Amerika

Britt Dekker: ‘Van een lang leve de lol wereldreisje, naar natuurramp reporters’

UTRECHT – Playboy-model Britt Dekker heeft afgelopen weekend in Managuay een overstroming veroorzaakt. Dat valt af te leiden uit tweets van Dekker en haar reisbegeleider.

Dekker, die met Ymke Wieringa een wereldreis maakt voor een nieuw RTL 5-programma, mag van RTL niet zeggen waar ze is. Wie zondag echter haar tweets naast die van de Managuayaanse reisbegeleider Antonio Figueres legde, werd een hoop duidelijk.

6 maart:
@Toni_Travel: Naar het vliegveld, klanten uit Holland. Hopelijk zijn het dit keer intelligente mensen.*
@Brittjje: Zo weer Schiphol voor me reisprogramma, ik heb echt angst voor ’n Jetlag op Wikipedia staat dat je daar allemaal erge dingen van kan krijgen

8 maart:
@Toni_Travel: Ik heb het survivalschema naar beneden bijgesteld: rustig beginnen, beetje wandelen, niet te moeilijk. Als ze dit niet aankunnen, worden het vier zware weken.
@Brittjje:Allemachies die goser van het reisbureau denk dat we Superman zijn ofzo!! Ja dag! Ik zeg ik wil overal naar toe maar wel op me hakken ja toch!!!

12 maart:
@Toni_Travel: Ik word gek. Ze zijn nog onbeschoft ook. Vertel ik dat mijn zus Margarita vorige week een miskraam heeft gehad, begint die blonde gewoon te grinniken!
@Brittje: Zo gelachen met Tony. Zijn zus is vernoemd naar een cocktail!! ;D

14 maart:
@Brittjje: Reisgids is onwijs saai. Praatje maken ho maar. Terwijl ik nu best wel Engels kan.
@Toni_Travel: Is het nog ver? Waarom is die berg zo hoog? Kan ik hier lipgloss kopen? Waar vliegt die vogel naartoe? Wil je mijn tieten zien? AAARGGGH!

18 maart:
@Toni_Travel: Ik kan het niet meer aan. Ik ga vandaag in bad zitten en ik draai de kraan open. Laat die wijven de ziekte krijgen. Dit noem ik geen leven.
@Brittjje: Sooo! F*cking vette overstroming hiero! Van een lang leve de lol wereldreisje, naar natuurramp reporters. (zie foto)
@Toni_Travel: En nu de föhn in het stopcontact. Vaarwel wrede wereld.

* De Twitter-berichten van Figueres zijn vertaald uit het Spaans.

‘Communicatie rond asbest in Utrecht is prima’

Asbest in Kanaleneiland: prima communicatie

De gemeente Utrecht communiceert prima over de asbestproblemen in de wijk Kanaleneiland, vindt projectontwikkelaar Elizardo Gómez uit Managuay. De mensen mogen blij zijn dat ze op tv komen.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Gómez, misschien heeft u het ooit meegemaakt met een van uw bouwprojecten: zondag werd in een deel van Utrecht asbest aangetroffen en daarom zijn de bewoners uit hun huizen gezet.
…en nu slapen ze onder de brug? Ja, ja, dat soort klachten kennen we hier in Managuay ook. Zie het zo: het is maar een tussenfase.

Nee, ze slapen in hotels. Hoe dan ook: de gemeente kwam pas aan het eind van de middag met een verklaring. Dat hebben bewoners tegenover tv-journalisten bevestigd.

Prima toch? Beter laat dan nooit. En trouwens, die mensen mogen blij zijn dat ze überhaupt op tv komen.

Waarom?

Nou, dat kan ze nog iets opleveren natuurlijk. Heel wat Managuayaanse vrouwen hebben het op die manier geschopt tot lid van het parlement, of luxe-escort.

Zou u niet onmiddellijk een aparte telefoonlijn instellen?
Ben je gek! Die staat meteen roodgloeiend.

Een tweede communicatiefout: de politie die het gebied afzette, kon aanvankelijk niet uitleggen waarom de bewoners hun huis niet meer in mochten.
Dat is hun taak toch ook niet?

Maar je mag als bewoner toch weten waarom je je huis niet meer in mag?
Dan heeft u zeker nog nooit een razzia in Managuay meegemaakt.

U wel?
Niet persoonlijk, maar in 2007 heeft de junta voor ons een wijk in Mataquintos ontruimd waar we later een appartementencomplex hebben gebouwd. Toegegeven: dat zou ik nu anders doen.

Hoe dan?
Ik zou eerst de inboedel van die mensen verkopen voor we de boel platgooien. Kapitaalvernietiging, eeuwig zonde.

Een laatste punt dan: de burgemeester van Utrecht is niet teruggekomen van vakantie.

Ach, hij zit waarschijnlijk in een of ander resort. Ik kan me voorstellen dat hij wel iets belangrijkers aan zijn hoofd heeft dan een paar honderd zeurende stadgenoten.

Zoals?
Vooraan proberen te zitten als de wet t-shirt-wedstrijd begint – weet ik veel wat ze daar organiseren.

Bedankt voor dit gesprek.
Mag ik de groeten doen?

De vloek van Armstrong

Lance Armstrong, tot afgelopen vrijdag zevenvoudig Tourwinnaar

Met Neil Armstrong dood en Lance Armstrong beroofd van al zijn Tour de France-overwinningen rijst de vraag: zou ‘de vloek van Armstrong’ dan toch bestaan? Een top 3 van ellende van de Managuayaanse tak.

1.
Jacob Armstrong verruilt in 1885 de VS voor het beloofde land Managuay.
Hij brengt een goede gezondheid mee, een koffer vol gouden dollars en een zoon, John. Een prachtige toekomst gloort aan de horizon. Echter, bij aankomst op het station van Mataquintos rijdt een kruier tegen zijn voet. Armstrong loopt tyfus op, spendeert wanhopig al zijn geld aan de medische behandeling om slechts mee te maken hoe de artsen niet zijn voet, maar de romp van John amputeren. Beiden eindigen als sneue circusattractie.

2.
Manolo Prisko Armstrong leefde 45 jaar lang met een familie gordeldieren.
In 1902 omschreef hij tegenover een journalist zijn positie als ‘hun vriend, broer en zoon.’ Een dag later noteerde de journalist hoe de gordeldieren Armstrongs hoofd gebruikten voor een trefbalachtig spelletje.

3.
Luísa Armstrong was een achttienjarige maagd met een voorliefde voor wurgseks.
In 2012 vond zij de dood na een gewelddadige sm-sessie van vier uur met haar oudere minnaar, Gris. Na de sessie, toen zij haar halsband had afgedaan en Gris had gedag geblaft, struikelde Luísa over een potlood en viel met haar hoofd op de rand van een marmeren tafel.

Managuay jaloers op status Fukushima

Kerncentrale Fukushima I

JERÓNIMOS – De ramp in kerncentrale Fukushima I is vandaag op hetzelfde niveau geplaatst als de nucleaire ramp van Tsjernobyl. ‘Maar de Japanners moeten nu niet denken dat ze alles zijn,’ vinden ze bij de reactor van Managuay.

Sergio Schauble, directeur van de kerncentrale van Jerónimos, die als ‘het vergiet’ bekendstaat: ‘Ik zie het gewoon gebeuren dat die Japanners weer naast hun schoenen gaan lopen, met hun onderhoudszuinige Toyota’s, hun lage sterftecijfer aan kanker en nu weer die ramp op niveau 7 van de INES-schaal. En dat zou ik jammer vinden.’ Volgens Schauble kan hij met één druk op de knop een echte catastrofe aanrichten. ‘Zo groot als twee Fukushima’s.’

Zijn collega van het petrochemische industriecomplex PetroMan spreekt deze bewering echter tegen. ‘Heeft hij dat echt gezegd?’ grinnikt Hernán Serrano. ‘Schauble heeft amper uranium. Nee, dan wij. Wij vervuilen al decennia het Blauwe Meer, dat nu Lago Petróleo heet. Maar hoor je ons daarover pochen?’

Vrouwen ontvluchten pampadorp om Casanova


SAN CRISTÓBAL DE LAS PAMPAS – Het dorp San Cristóbal de las Pampas, in het zuiden van Managuay, is gisteravond door alle vrouwelijke bewoners tegelijk verlaten. Aanleiding is het vertrek van een rondreizende Casanova die naar de naam Carlos luistert en ‘gevangen’ zou zitten ‘in zijn eigen cliché’.

Volgens getuigen arriveerde Carlos, gekleed in een zwarte cape en strakke zwarte broek en altijd voorzien van een rode roos tussen de tanden, woensdag lopend in het dorp, begeleid door een Spaanstalige voice-over. Binnen twee uur smeekten 27 vrouwelijke bewoners hem om hen mee te nemen. De resterende 32 volgden na Carlos’ openbare serenade op het dorpsplein over de chichi-tor, een eenzaam kevertje.
Het is niet bekend waarheen de mysterieuze hartenbreker gevlucht is. Wel zou hij hebben gezegd dat hij ‘er niks aan kon doen’, omdat hij ‘gevangen zit in zijn eigen cliché’ en het ‘nu eenmaal altijd zo gaat’. Carlos: ‘Overal waar ik mijn keel laat gloeien, smelten de vrouwenharten.’ Dit zei hij terwijl over de pampa’s rende, achtervolgd door een uitzinnige meute van 59 vrouwen in alle leeftijden. Op mysterieuze wijze klonk er gitaargetokkel door de avondlucht. Het was volle maan.

1527: Madeleno Puig y Razón

De Rio Pimpo

Na een aantal stabiele jaren onder Spaanse gouverneurs begon Managuay eindelijk de eigenschappen te ontwikkelen waarmee wij het tegenwoordig nog steeds associëren: een agressieve buitenlandse politiek en een onbetrouwbaar, labiel bestuur. In 1527 namelijk formuleerde de nieuwbakken gouverneur Madeleno Puig y Razón voor het eerst een buitenlands beleid voor Managuay, onder de titel: ‘El mundo es managuayo’ (‘de wereld is Managuayaans’).

Daarin claimde hij alle gebieden tussen de Galápagos-eilanden (nu Ecuador), de monding van de Amazone (Brazilië) en Patagonië (Argentinië) als de zijne, en begon een leger te formeren dat ze voor hem moest veroveren. Toen de grote dag van de militaire campagne was aangebroken, op 5 april 1527, viel Puig y Razéon van zijn paard en brak zijn nek. De onderkoning van Peru, aan wie Puig y Razón verantwoording was verschuldigd, liet zijn lijk in stukken snijden en brandend in de Rio Pimpo werpen, met de mededeling ‘Krijg de pokken, coño’.

Nederlandse guerillastrijdster niet naar vredesbesprekingen Colombia en FARC

De jungle in Managuay, waar de rebellen
van Lobke Velstra zich schuilhouden

LA LIBERTINA – De Nederlandse guerillastrijdster Lobke Velstra zal definitief niet deelnemen aan de vredesbesprekingen tussen de Colombiaanse regering en rebellengroep FARC. De belangrijkste reden is dat ze er niets mee te maken heeft.

Velstra zegt vanochtend over de telefoon dat ze gevleid is door alle media-aandacht, maar ze voelt zich niet geroepen. ‘Ik zit niet bij de FARC,’ stelt de guerillera, ‘maar bij rebellengroep De Oplichtende Pad, in Managuay. Dat is een heel ander land.’ Ook heeft Velstra geen uitnodiging ontvangen van de twee Colombiaanse partijen, noch van de Noren. Afreizen naar Oslo of Cuba, waar de onderhandelingen plaatsvinden, zou daarom ‘nonsens’ zijn, zegt ze geërgerd. 

Velstra overweegt evenmin om dan in ieder geval een belletje te plegen met de onderhandelaars, onder wie Tanja Nijmeijer, de Nederlandse die lid is van de FARC. ‘Ik ken haar niet eens,’ zegt Velstra, die in één adem door dit interview ‘behoorlijk irritant’ noemt.

Ze zegt graag de media te woord te willen staan over een bepaalde kwestie, maar alleen als ze erbij betrokken is of er iets van afweet. Velstra: ‘Of ik moet op zijn minst met een van de echte betrokkenen in de hoi-fase zitten. Ja, noem me dogmatisch, maar ik zit dan ook al tien jaar in een buitenlandse jungle voor de maoïstische zaak te vechten.’

‘Kadhafi lijkt op tiran Managuay’

Julio Borelli, professor in de Managuayaanse geschiedenis, met een voorwerp

MATAQUINTOS – Nu de Libische leider Kadhafi voor de tweede maal een staakt-het-vuren heeft afgekondigd dat niemand serieus neemt, dringen de parallellen met de geschiedenis van Managuay zich op.

Volgens Julio Borelli, professor Managuayaanse geschiedenis aan de Militaire Universiteit van Mataquintos (MUM), handelt Kadhafi precies als Bernardo Benzeen, tiran van Managuay in 1876.

Meneer Borelli, Muammar Kadhafi heerst al 41 jaar over zijn land, Bernardo Benzeen deed dat amper vier maanden. Waar zit de overeenkomst?
Kadhafi riep vorige week een staakt-het-vuren uit en reed vervolgens met tanks Benghazi binnen. Dat soort streken – kostelijk, vind ik – haalde Benzeen constant uit.

U roemt ook de moed van beiden.
Ja, dat klopt. Kadhafi vecht nu in zijn eentje tegen het Westen, tenslotte. Al gebeurt dat tegen zijn zin. Wat dat betreft was onze Benzeen een échte durfal.

Want?
Benzeen verklaarde op zijn eerste dag als president aan elf landen de oorlog. Heerlijk.

Is dat dapper?
Niet alleen dapper, ook kranzinnig. Een van die landen was Ghana. Dat grensde niet eens aan Managuay, in die tijd.

Nu toch ook niet?
Gaat u muggenziften?

Managuay verloor door die oorlog toch een groot deel van zijn grondgebied?
Dat overkwam die Hitler van u toch ook?

Waarom zegt u ‘die Hitler van u’?
U komt toch uit Europa?

Niet heel Europa was toch voor Hitler?
Zegt u voortaan alles in vragende vorm?

Ik interview u toch? Bent u een spelletje aan het spelen?
Denkt u soms dat ik dit niet kan winnen?

Wát winnen?
U formuleert toch alles in een vraag?

Als dat zo is, gaat dat per ongeluk. Ik wil gewoon…
Ha ha! Ik heb gewonnen!

Wat doet u kinderachtig.
Wat doet u kinderachtig.

Praat u mij nu na?
Praat u mij nu na?

Ik ga weg.
Nee, niet doen! Ik heb een verzameling orthodontische instrumenten die ik u wil laten zien!


Noot aan de hoofdredactie, niet voor publicatie:
P.S. Roger, die verzameling had jij ook echt vet gevonden! We moeten echt een eens terug naar die gast! Mzzl!